NIEUW LEVEN
IN DE HOUT
Stad en Omgeving
Volle zaal luisterde vier uur naar
prestaties van zeven orkesten
AGENDA
Jac. Koeman toont zijn aquarellen
Balans der jeugd-
baldadigheid
Van den Idsert en Bas Eyssen
Be rgens Harmonie in groot-tenue
De Pluimgraaf heeft het
druk
vier bezettingen
Damkampioenschap van
Alkmaar
Route autotocht voor
Ouden van Dagen
Poppen en wanddoeken van Jannie Koeman
Noorderpolderhuis in de
Schermeer
Zij exposeren in Bergen in eigen kunstzaal
P. V. „Alcmaria Victri*"
Ondergeschoven
kinderen
MAANDAG 11 JUNI 1951
Op het Jazz-Festival
Muzikale winst voor huisorkest van Jazz Society
Siem Dekker speelde in
De negen Muzen hebben Zaterdag
avond van hun Helikon af ongetwij
feld lichtelijk verbijsterd de fascine
rende demonstratie der moderne op
vattingen van muziek en dans in het
Gulden Vlies gade geslagen. Het was
de eerste maai dat de Jazz Society
Alkmaar een zo groots opgezet „Jazz
Festival" had georganiseerd en het
moge dan ook al niet zuiver „jazz" zijn
wat deze avond werd geboden, toch
mag dit feest van rhythme, jeugd en
levensvreugde zeer geslaagd worden
genoemd, in aanmerking genomen dat
de organisatie voor het bestuur van
de Jazz Society een experiment was.
De Alkmaarse jazz-fans hebben on
danks het lokkende voorjaarsweer,
niet op zich laten wachten en uitten
hun waardering voor het gebodene met
luide en enthousiaste cacophonie van
gefluit, geklap en geschreeuw, die der
jazz-fans is.
Voor de pauze ontbrak de goede in
tieme sfeer nog, die bij een dergelijk
avond past, ook al door het niet geheel
feilloos functionneren van de geluids
installatie. Het huisorkest van de Alk
maarse Jazz Society, dat al aardig be
kend begint te worden, opende, waarna
Tine Hoorns Zaans Rhythm Quintet
voor het voetlicht kwam. Jammer was,
dat de instrumentale sectie naar ver
houding te luid was voor de vocaliste.
Het Raggy Scott Quartet uit Haarlem
had veel succes met zijn King Cole
trio-achtig optreden, hoewel deze com
bo werd gehandicapt door een onvol
ledige bezetting en het ontbreken van
melodie-instumenten. De Alkmaarse
Rhythm Sheiks, het populaire dans-
orkest, had zich voor deze avond ook
omgeschakeld op het rhythme en de
improvisatie van de jazz, waarbij de
saxofonist Siem Dekker zijn inspire
rende en stimulerende medewerking
verleende.
Na de pauze was de stemming veel
beter. Eerst traden op Iep van Brug-
Na de derde ronde, die Vrijdagavond
bij D.D.D. in café Haring werd ge
speeld, staat het wel vast, dat de kam
pioenstitel zal worden behaald door
Hemels, Riebeek, Slot of Nic. Oud.
Hemels won Vrijdagavond van Piede-
riet en staat bovenaan met 6 punten uit
3 partijen. Riebeek won van De Haas,
Slot van Kruider in een moeilijk eind
spel. Nic. Oud was in het eindspel de
meerdere van de Heilooër Tuinman.
In de eerste klasse A is er niet min
der spanning. Jorna heeft hier de lei
ding met 5 punten uit 3 partijen, direct
gevolgd door Booy, M. A. Langras en
Mekken, die ieder 4 uit 3 hebben. Na
twee overwinningen verloor Booy van
Woonijk. M. A. Langras dwong Verver
remise af. Jorna en Mekken zetten voor
elkaar allerlei valletjes open. maar
beiden letten goed op en besloten ten
slotte tot remise.
In de tweede klasse behaalden Mie-
dema en M. J. Langras Sr. beiden uit
twee partijen 4 punten. De Wijn was
goed op dreef en won van Korn. Witte,
nog wat onwennig in deze sterke be
zetting, verloor zowel van Korn als
van Balder.
De gedetailleerde uitslagen van de
derde ronde waren:
Eerste klasse A:
N. RiebeekTh. de Haas 20
W. PiederietM. Hemels 02
K. TuinmanN. Oud 02
H. Kruider—Fr. Slot 0—2
Eerste klasse B:
C. BijwaardC. Bak 20
P. BooyG. Woonijk 02
J. Mekken—J. Jorna 1—1
L. VerverM. A. Langras 11
Tweede klasse:
T. Korn—J. Witte 2—0
M. J. Langras Sr.N. Lengers 20
T. KornP. de Wijn 02
J. Witte—C. Balder 0—2
Promotie-degradatie N.H.
Noorderkwartier
In de onlangs gespeelde competitie
om het persoonlijk damkampioenschap
van het district Noordhollands Noor
derkwartier eindigden Th. de Haas
(„Damlust", Langedijk) en H. de Jong
(D.D.D.Alkmaar) op de onderste
plaatsen in de hoofdklasse, terwijl L.
Verver (D.D.D.) en J. Jorna (D.D.D.)
bovenaan eindigden in de eerste klasse.
De promotie-degradatie-wedstrijden,
welke Zaterdagmiddag een aanvang
namen in café Haring, leverden over
winningen op van Verver op De Jong
en een remise van Jorna tegen
Haas.
gens Rhythm Quintet uit Schagen,
waarbij Siem Dekker ook weer als
gast optrad en last but not least
The Riverboat Jazzmen uit Zaandam
met de uitstekende klarinettist Mart
Cluwen. Toen Siem Dekker ook hier
weer op zijn tenorsax ging meeblazen,
begon het werkelijk op jazz te lijken,
en het enthousiasme nam nog toe bij
de jam-session, die gegeven werd door
het Alkmaarse huisorkest, voor het
eerst met de jeugdige maar reeds zeer
bedreven klarinettist en trompettist
van de Moodmakers.
Aan het bal, dat hier op volgde,
werkten alle vijf bovengenoemde or
kesten mede, waardoor een uitgelaten
en feestelijke stemming ontstond. Nog
laat in de nacht keerden auto's, bussen
en taxi's vol moegedanste en moege-
luisterde jazz-liefhebbers huiswaarts.
(Ontleend aan onze Advertentie-rubriek)
MAANDAG
Cinema Americain, 8 uur: De onder
gang van de Red Witch (18 jaar); Har
monie Theater, 8 uur: Malakka (18
jaar); Rex Theater, 2 30 en 8 uur: De
laatste stormloop (14 jaar); Victoria
Theater, 8 uur: Sing Sing (18 jaar).
Bioscopen
DINSDAG
als Maandag.
Het Comité voor de Autotocht voor
Ouden van Dagen verzoekt ons mede te
delen dat de tocht Vrijdag begint bij de
Muziektuin. Eerst gaat de reis naar
Amsterdam, waar in restaurant Heek
een warme maaltijd wordt gebruikt.
Daarna wordt naar het Gooi gereden
Er wordt thee gedronken in restaurant
Oud-Valkeveen. Na een rit door het
Gooi gaat het over Haarlem weer huis
waarts. De deelnemers stappen uit op
dezelfde plaatsen als waar ze instapten.
Omstreeks zes uur zijn de deelne
mers weer bij de Muziektuin te ver
wachten.
De
DIEFSTAL VAN WOLLEN DEKENS
Door de Alkmaarse politie is een 16-
jarige winkelbediende aangehouden,
die zich tezamen met een opkoper van
oud-papier schuldig maakte aan dief
stal van wollen dekens ten nadele van
de patroon van eerstgenoemde. In to
taal werden 29 dekens uit het maga
zijn ontvreemd. De jongen en zijn me
deplichtige zijn beiden in verzekerde
bewaring gesteld.
Jac. Koeman heeft evenals vorig jaar de bovenzaal van het Huis met de
Pilaren (café De Vries) te Bergen in beslag genomen om er zfjn nieuwste
werk te exposeren. Het gehele seizoen zal men hem daar kunnen aantreffen,
ais er geen bezoekers zijn, etsend.
Ditmaal zijn niet de olieverfschilde
rijen de hoofdzaak. Natuurlijk treft
men er doeken aan. waaronder portret
ten van zijn dochter uit vroeger jaren,
vissen en vógels. Als men zo het Ber
gense kunstleven beroepshalve op de
voet volgt en de krant vult met be
sprekingen *gn alle mogelijke en
ook onmogelijke) tentoonstelllingen, is
men blij wanneer er iets nieuws is,
Koeman geeft dit nieuws door zijn
aquarellen. Van alle (technische)
markten thuis heeft hij al vroeg de
waterverf gebruikt, waarvan eerder
reeds blijken gegven werden. De laat
ste tijd heeft Koeman zich intensiever
met deze kunstvorm bezig gehouden.
En men mag zeggen dat de resultaten
gezien mogen worden. Ook wanneer
men niet alle werken geslaagd vindt,
zal men moeten toegeven dat erbij zijn
die bijzonder treffen. Zo is Bloemen
mand (no. 26) een heel fraai stuk.
Hier spreekt de ras-aquarellist. Fijn
van kleur, volkomen doorwerkt, ver
antwoord in alle détails. Koeman
houdt ervan een techniek door en door
te leren. Zijn vakmanschap staat dan
ook boven twijfel. Ook de ets heeft zijn
volle aandacht. Ook hier de liefde tot
het ambacht. Bijzonderlijk in portret
weet Koeman zich uit te spreken, zo
als in Moeder en Oud mannetje. Een
naakt, tekening, bedoeld als voorstu
die voor groter werk, doet opnieuw
Koemans veelzijdigheid uitkomen.
Ik geloof niet dat het nodig is diep
zinnig te worden bij dit werk. Op zich
zelf beschouwd is het pretentieloos.
Het beoogt niet iets te zeggen, noch
zoekt het nieuwe wegen. Het is de
uiting van iemand die van nature kan
schilderen en schildert zoals hem dat
gevoelsmatig goed voorkomt.
Het spreekt onmiddellijk aan voor
wie geen eisen stelt aan een inhoud,
meer dan de voorstelling op zichzelf
geeft. Alzo knap realistisch werk zon
der diepgang, dat zijn waarde in zich
draagt zoals de concrete dingen waar
de in zich dragen.
Van Jannie Koeman, de dochter van
de schilder zijn er enkele poppen en
wandlappen. Ik heb altijd met grote
waardering over het werk van deze
Ruim tweehonderd gevallen
Wij publiceren thans een overzicht
van over het le kwartaal 1951 door de
jeugd gepleegde baldadigheid:
Vernieling van ruiten 25, baldadig
heid, vernielingen aan gebouwen, bouw
werken, afscheidingen, tuintjes enz. 19,
hieronder zijn begrepen: ernstige ver
nielingen in het barakkenkamp aan de
Westerweg waar ramen vernield en
deuren geforceerd werden; idem aan
een houten tentoonstellingsloods aan de
Hoeverwegplanken uit de zijwand ge
rukt); stoken van vuurjtes 4, baldadig
heid aan geparkeerde motorrijtuigen 1,
rijden met geparkeerde motorrijtuigen
9, schieten met katapulten 6, lopen op
de spoorbaan door kinderen 1, baldadig
heid op stations-emplacement 4, balda
digheid aan wagons op de Kanaalkade
2, baldadigheden van allerlei aard 21.
Gemeente-eigendommen.
Vernieling van struikgewas, snijden
in bomen enz. in de Hout en plantsoen
15, vernieling van straatverlichting 3,
beschadiging van bestratingen 32.
De totale kosten voortvloeiende uit
deze beschadigingen (uitgezonderd dus
de beschadigingen toegebracht aan
eigendommen van particulieren) heb
ben over genoemd tijdvak f 119.75 oe-
dragen.
Voorts zijn er plm. 80 gevallen ge
weest, hoofdzakelijk op het bolwerk,
waarbij bloeiende crocussen e.d. zijn ge
plukt en heesters zijn beschadigd door
het afrukken van takken. De hierdoor
veroorzaakte schade kan gesteld wor
den op f 300.
Er is dus nog werk voor de kinder
politie, maar ook voor de onderwijzers
en ouders die allereerst hun discipelen
en kinderen op het onverantwoorde
lijke van dergelijke vernielingen moe
ten wijzen.
jonge vrouw geschreven. Het getuigt
immer van smaak, naar vorm en kleur.
Haar Pop (no. 41) is weer zo'n fraai
werkstuk met vrouwelijke liefde en
fantasie gemaakt. Haar wandlap ver
rast niet alleen door kleurenharmonie,
ook door vorm en compositie. Men
moet er eens bijzondere aandacht aan
schenken. v.d.W.
Door enkele belanghebbenden is bij
Gedeputeerde Staten beroep ingesteld
tegen het besluit van het polderbestuur
van de Schermeer om over te gaan tot
restauratie van het Noorderpolderhuis
bij Schermerhorn. Dit beroep is inge
steld op grond van de overweging, dat
deze restauratie verhoging van de pol-
derlasten zal eisen. Gedeputeerden
zullen dus thans tegen elkaar hebben
af te wegen de cultuur-historische be
tekenis van het polderhuis en de druk
van de polderlasten, die sedert 1939
reeds aanzienlijk zijn gestegen.
Het nieuwe kunstzaaltje van de jonge schilders Henk van den Idsert en
Arend Bos Eyssen, waarover we bij de opening reeds schreven, geeft als eerste
tentoonstelling schilderijen, aquarellen en graphisch werk van de beide onder
nemende kunstenaars zelf. Zoiets ais: direct van fabriek naar verbruiker. Een
dergelijk hand-in-hand gaan van kunst en zaken heeft zijn voor en zijn tegen.
Als nadeel mogen 'we beschouwen
dat het zakeninstinct drijft naar het
exposeren van gemakkelijk verkoop
baar werk en om dit te exposeren moet
men het maken. Een voordeel is dat
men in eigen kunstzaal vrij is. Om de
zakelijke opzet in milder licht te plaat
sen zij vermeld dat de opbrengst der
entreegelden, der catalogi en van de
provisie der verkochte stukken aan het
Koningin Wilhelminafonds ten go.ede
komt, gedurende twee weken. En door
al deze fanfare (de burgemeester open
de de tentoonstelling) zou men
bijna vergeten dat een expositie toch
in de eerste plaats ten doel heeft te
laten zien wat men kan, niet wat men
kan verkopen. Dan immers zou het een
kunsthandel zijn, dit zaaltje, en als zo
danig is het nie't aangekondigd.
Dus is er werk dier jonge schilders
te zien. Ongelijk van waarde zijn Van
der Idserts schilderijen. Zijn Witte se
ringen b.v. missen elke overtuigings
kracht. Al eerder heb ik er hier op ge
wezen dat Van den Idsert te gemakke
lijk werkt, te gauw genoegen neemt
met het voortgebrachte. Dat geldt voor
meerdere van zijn doeken. Zijn Kip.
penhok is er een goed voorbeeld van:
hok en bloeiende boom zijn luchtig op
gezet en mooi van kleur. Er zit sfeer
is zoals men sfeer vindt in het Franse
impressionisme. Maar het rechter ge
deelte van het doek vormt met hok en
boom geen eenheid. Er is bij Van den
Idsert, wie men talent niet kan ontzeg
gen, zekere tweeslachtigheid en te
weinig ruggegraat. Anders van aard,
forser en doorwerkter is het doekje
Bloemen met heel mooie grijzen. In
zo'n werk herkent men de echte schil
der.
Arend Bos Eyssen laat ziin aquarel-
Voor het kampioenschap oude duiven over
de korte afstand is de stand thans na 4 cour
ses als volg't: le Kaper—1Termaat met 368.9
punt; 2e M. G. Pronk met 362.8; 3e J. A.
v. d. Elskamp met 350.4; 4e K. Vrasdonk met
348.6; 5e J. M. Schipper met 337.6; 6e L.
v. Vuure met 331.8; 7e G. Vink met 320.8;
Se G. Wayboer met 308.1; 9e C. Rabeling met
308.1; 10e N. Pool met 295.1.
Na de eerste lange afstand-vlucht voor gene
raal oude duiven is de stand thans: le Kaper—
Termaat met 468.9 pnt; 2e J. A. v. d. Elskamp
met 460.4; 3e K. Vrasdonk met 456.6; 4e J.
M. Schipper met 449.6; 5e G. Vink met
426.8.
Burgerlijke Stand
Geboren: Elizeabeth J. W., d. van G.
Ket en J. de Vries. Woutera, d. van J. Lina
en J. van Groningen. Jan C-, z. van C. Bur
ger en P. K. Muntjewerf. Willem J., z. van
J. H. van Bergen en T. Vis. Cornells N.,
z van N. C. Quant en M. Snijders.
k m zien, die hij in Menton maakte. Hij
loonde ze meerdere malen, hetgeen wc
hier gewetensvol vermeld hebben
Knap werk, een beetje koel en nuchter
ondanks de zuidelijke zon. Meer pers
pectief bieden twee schilderijen: het
Bio Vacantie oord in Bergen aan Zee
en een stilleven. Fors met grote kleur
vlakken en _dikke lijnen zijn deze doe
ken het aankijken waard. De lucht bo
ven het vacantie-oord is misschien niet
zo in harmonie met de duinen (het wit
is was onverwerkt), maar de opzet als
geheel geeft, evenals het stilleven met
kan, stevigheid. v. d. W.
Gecompliceerd ongeval
Zaterdagmiddag omstreeks kwart
vóór vijf reed de motorrijder N. uit
Alkmaar met grote snelheid over d»
Kennemersingel in de richting van
de Straatweg. In de bocht nabij de
Kamer van Koopabndel moest N.
krachtig remmen, waardoor hij begon
te slingeren. Hij verloor de macht
over het stuur en kwam te vallen.
Door de vaart waarmede hij reed,
gleed hij met zijn motor nog veertien
meter door. Een automobilist, die met
matige snelheid uit de tegenoverge
stelde richting naderde zag geen kan#
meer de vallende man te ontwijken en
raakte deze met de zijkant van zijn
wagen Dr. Gransbergen verleende ter
plaatse de eerste hulp. waarbij hij con
stateerde dat het linker been van N.
was gebroken. Het slachtoffer is daar
na per ziekenauto naar het St. Elisa
beth ziekenhuis overgebracht. De auto
zowel als de motor werden bij het on
geluk beschadigd.
Lang gekoesterde wens in vervulling
Compositie J. C Beekman aan gemeente opgedragen
Het was op Vrijdag 21 September 1900 dat de thans 65-jarige Plet Blanken-
daal voor het eerst parmantig met zijn waldhoorn naar de repetitie van,
Bergen's Harmonie stapte. Ruim 50 jaren zou de heer Blankendaal lief en
leed van de vereniging als werkend lid delen. Drie en dertig jaren zou hjj als
voorzitter de stuwende kracht biyven. Dit unieke feit ging niet onopgemerkt
voorbij, en reeds maanden vóór de 21 September 1950 waren vrienden in de|
weer om deze dag voor hem te maken tot een onvergeteiyke. Men steldej
pogingen in het werk op deze gedenkwaardige dag een jaren lang gekoester
de wens van de jubilaris in vervulling te doen gaan: een geüniformeerd)
Bergens Harmonie!
Burgerij verleende spontaan
medewerkinq
De burgerij verleende spontaan haar
medewerking en in alle stilte werd een
som geld bijeengebracht. Op de nog
vers in het geheugen liggende huldi
gingsavond kon de voorzitter van het
uniform-comité de jubilaris 'n cheque
aanbieden van f 3700,De oude wens
van de voorzitter van Bergen's Har
monie scheen nu in vervulling te zul
len gaan; maar 't corps breidde zich
uit, de tijden werden duurder
Zaterdagavond paradeerde Bergen's
Harmonie, dat zon grote plaats in
neemt in de harten der Bergenaren,
voor het eerst in groot-tenue door
Bergen. De gehele burgerij was uitge
lopen en reeds lang vóór het aange
kondigde uur had zich een grote me
nigte verzameld voor het raadhuis.
B. en W„ leden van de Raad, bestu
ren van VW, Oranje-comité en Uni
form-comité gaven blijk van hun be
langstelling.
Trots korps
Daar klonk in de verte tromgeroffel,
de politie maakte ruim baan en Ber-
MEER EN MEER Koestert de zoitnew armte onze oude aarde ,na de frisse voor
jaarstijd. In de Alkmaarse Hout hebben struiken en bomen zich getooid
in een weelde van glanzend, jong groen. Rijk heeft het fluitekruid gebloeid, met
een overvloed van witte schermpjes en thans hebben de machtige, oude kas
tanjebomen in het hertenkamp haar rode en witte kaarsjes aangestoken. Maar
er is méér nieuw leven in de Hout. Ook de dierenwereld laat zich niet onbe
tuigd en zo kan men thans de jonge eendjes en ganzen reeds in de vijver zien
ploeteren.
Vijf jonge gansjes blijven angstvallig
dicht bij het sneeuwwitte ouderpaar.
Eigenlijk zijn er een paar ondergescho
ven kinderen bij het kroost, want de
eieren van de Chinese knobbelgans zijn
door de pluimgraaf stilletjes bij het
legsel van de witte gans gesmokkeld.
Gakkend en in waggelende gang rept 't
ganzenpaar zich voort naar de water
kant, gevolgd door de stoet snel drib
belende donsjes. Dan laten zij zich in
het stille water glijden en roeien voort,
met haastige pootbewegingen.
Halsoverkop schieten de jongen ach
ter hen aan, plassend en piepend, ter
wijl zij de kleine vlerkjes licht opge
trokken boven het water houden. De
eenden, die langs de oever hun glan
zende veren gladstrijken, laten zich
verleiden en schommelen eveneens
naar het frisse nat. De heldere water
spiegel weerkaatst hun vormen en be
wegingen tot zij met het voorste deel
van hun lichaam haastig onderduiken,
snabbelen naar een kroosje en poede
len dat het een lieve lust is.
Moeder kip, die welgedaan en be
drijvig over het gazon wandelt, heeft
wel een heel vreemde kinderstoet ach
ter zich aan. Er zijn jonge eendjes en
jonge ganzen onder en de laatsten zijn
bijna even groot als de kip die hen
heeft uitgebroed.
„Makkelijk zo'n kip", zegt de heer
Erkamp, de pluimgraaf die in de Hout
de zorg voor de dieren heeft. „Wij
hadden een paar eenden - en een paar
ganzeneieren die niet zo gauw uit wil
den komen. De dieren liepen er van
weg toen er al wat jongen uit_waren en
toen heeft de kip voor de rest gezorgd".
De kleine witte kip, die zo tevreden
rondwandelt met haar wonderlijk ge
varieerd kroost, zal echter binnenkort
wel angstig tokkend aan de slootkant
staan, wanneer de verleiding van het
waLr te groot voor haar kinderen zal
zijn. De natuur gaat nu eenmaal boven
de leer.
f)OK DE EIEREN van de fazanten
worden door de kippen uitge
broed, vertelt de heer Erkamp, die zo
vriendelijk is ons in het park rond t->
leiden. Deze vogels zitten in hun hok
ken bij de openbare weg en door het
onrustige va et vient der wandelaars
en belangstellenden komt er van het
broedsel meestal niet veel terecht. Al
leen de goudfazant, die zich van de
drukte weinig aantrekt, heeft haar
eieren mogen behouden en een dezer
dagen kunnen de kleine goudfazantjes
het levenslicht zien.
In het voederhuis broedt een dikke,
witte kloek een achttal eieren van
bergeenden uit. Enkele zijn al uitgeko
men en voorzichtig sluiten wij onze
handen een ogenblik om het warme,
donzige lijfje van "o'n kleine ..pul".
Het diertje geeft zich vol vertrouwen
over aan onze belangstelling en in het
ronde, donkere kopje kijken de zwarte
kraaloogjes verstandig rond.
Een van zijn broertjes of zusjes
heeft het nog niet zo ver gebracht.
Die is nog veilig opgeborgen in de
eierschaal, waarin het reeds een gat
heeft gepikt, om straks de wijde we
reld in te stappen.
„Deze diertjes gaan binnenkort naar
de stadskwekerij", vertelt de heer Er
kamp. „Daar zijn flinke hokken waarin
zij veilig kunnen lopen, want hier is
er teveel gevaar voor de kuikens. De
kraaien en Vlaamse gaaien zijn er nu
fel op om ze te pakken, vooral nu zij
zelf jongen hebben en geregeld voed
sel moeten zoeken. .We zijn al heel wat
broedsel kwijtgeraakt aan die roofvo
gels. Ze trekken de eendenpulletjes
zelfs het water uit".
Wij wandelden tussen de rondschar
relende kippen door naar de rennen
aan de zijde van de Prins Bernhardlaan.
Verschrikt laat een witte eend haar
waarschuwingsgeluidjes horen, wanneer
wij naderbij komen. Zij drukt zich
diep achter in het hok plat tegen de
grond en haar donzige kleintjes drom
men dicht om haar heen.
Over het latwerk van de hokken
wandelt majestieus de pauw in zijn
groenblauw, schitterend verenkleed.
Zacht ritselend en glanzend s.cept de
verenpracht achter hem aan en zijn
voornaam kopje ziet ons voorbij. Sta
tig verheft hij zich boven het bedrij
vige vogelleven om hem heen.
Nog één weekje en dan vragen klei
ne pauwenkuikentjes de aandacht. Ook
een voorname pauw krijgt -wel eens
ouderplichten.
QVERAL aan de bomen hangen nest
kastjes. In totaal zijn het er een
en vijftig en al deze vogelhuisjes zijn
bewoond, of bewoond geweest door
pimpelmeesjes, gekraagde roodstaartjes
en zwartkopmeesjes.
Twaalf kleine pimpelmeesjes, dicht
tegen elkaar aangedrukt, de kopjes om
hoog en de vleugeltjes wat opgetrok
ken, kijken verbaasd in het felle licht
wanneer het dak van hun woning even
wordt weggeschoven. Maar spoedig zit
ten zij weer in de veilige, donkere be
slotenheid van het kastje en kijken
naar de lichte opening waardoor de
ouden af- en aanvliegen om alle hon
gerige bekjes van voedsel te voorzien.
In een beschut bosje van lage strui
ken. ter hoogte van de Harddraverslaan
broedt een zwanenpaar. Het nest ligt
wat opgehoogd en de grote, blanke
vogel koestert daarop haar drie eieren.
Het mannetje speurt onraad. Vlug, iet
wat schommelend komt hij over een
smal. dichtbegroeid paadje van de wa
terkant gelopen en met breed uitgezet
te en opgetrokken vleugels posteert hij
zich voor het nest. De fiere hals terug
getrokken, de kop met de hel-oranj -
snavel licht gebogen boven de sneeuw
witte borst, is hij een dreigend beeld
van verweer en macht.
„Eén klap met zo'n vleugel en je
hoeft er geen tweede meer", zegt de
pluimgraaf. Hij keert zich om en buigt
zich enkele stappen verder over een
kuiltje in de grond, waarin een veer
tiental witte eieren ligt. Een eenden
nest, zomaar ergens tussen de struiken.
De eend is even tevoren haastig weg
gelopen, want alle dieren in de Hout
blijven enigszins schuw.
„Zo moet het ook", vindt de pluim
graaf. „Zij moeten in hun element
blijven".
Ook een groepje herten blijft schuch
ter op een afstand. Rank en sierlijk van
lijn staan zij op hun dunne pootjes *n
hun grote, fluwelen ogen kijken ons
opmerkzaam aan.
Enkele hinden zijn drachtig en de
volgende week kunnen de eerste
jongen geboren worden. Dan zullen ook
de tere, ranke kalfjes met hun onbe
holpen sprongen de aantrekkelijkheid
van ons prachtige park verhogen
waar heel de natuur het feest van het
nieuwe leven viert.
Pop Adema.
gen's Harmonie vertoonde zich voor
het eerst in groot-tenue. Het was een
kranig korps, voorop de tamboers met
hun tamboer-majoor, die zijn staf soms
hoog in de lucht liet zweven, dan de
harmonie een pittige mars blazende.
Een lust voor oog en oor.
Vol trots en glimmend van genoegen
presenteerde voorzitter Blankendaal
zijn corps aan gemeentebestuur en
burgerij. Hij bracht dank aan allen,
die hadden medegewerkt om zijn ja
renlang gekoesterde wens in vervul
ling te doen gaan en richtte zich daar
bij in het bijzonder tot het Uniform-
comité, de gemeente Bergen, de Oran
jevereniging, VW ende heer
Boorsma, die voor de uniformen had
zorggedragen op een wijze boven alle
lof verheven.
Als herinnering aan dit grote ge
beuren had de heer J. C. Beekman, de
70-jarige veteraan van dit corps, een
mars gecomponeerd, opgedragen aan
de gemeente Bergen, waarvan de heer
Blankendaal het manuscript aanbood
aan burgemeester dr. W. Huygens.
Deze zei hiervoor zeer erkentelijk te
zijn en beloofde het een plaatsje in
het gemeente-archief. Vol lof was de
burgervader over de uniformen; -hij
roemde de prachtige samenwerking
tussen gemeentebestuur, burgerij en
korps.
Bewondering van de beschermheer
Onder leiding van de componist
werd hierna voor het eerst ten gehore
gebracht de nieuwe mars „Mooi Ber
gen", waarmee Bergen's Harmonie een
krachtig applaus oogstte. Nadat de
voorzitter van de VW het korps ge
complimenteerd had, en de mars
„Saint Triphon" van Arthur Ney, was
gespeeld, ging het omstuwd door een
grote menigte, naar huize Kranen-
burgh om zich daar in het nieuwe
pakje voor te stellen aan de bescherm
heer, de 92-jarige oud-burgemeester
J v. Reenen. Deze was vol bewonde
ring voor de uniformen en sprak de
hoop uit, dat Bergen's Harmonie tot
in lengte van dagen de glorie van Ber
gen zou blijven, want, aldus de be
schermheer, een gemeente zonder Har
monie is.niet veel waard.
Een vrolijke mars „The Middy" van
Kenneth J. Alford en dan.... trok
ken het Tamboerkorps en de Harmonie
door Bergen, waar zij overal bewon
dering wekten.
Ernstig motorongeluk
in Bergen
Zondagavond om kwart over acht gebeurde
te Bergen een ernstig ongeluk. Twee jonge
mannen in matrozen-uniform kwamen met een
nieuw motorrijwiel met grote snelheid uit de
richting Alkmaar. Wat overmoedig namen ze
de bocht zo kort, dat de step de grond raakte
met het gevolg, dat de motor met enorme
kracht tegen een luxe-auto sloeg, die op dat
moment practisch stilstond, doordat de bestuur
der vaart had verminderd bij het passeren van
een bij de halte staande bus. De duo-passagier,
de 22-jarige T. v. d. K. uit Alkmaar, werd van
de motor geslingerd en kwam midden onder
de auto terecht. De bestuurder van de motor
uit Beverwijk bekwam een schouderbreuk, doch
verkeerde niet in levensgevaar. De duo-pas
sagier was er erger aan toe en werd van de
laatste sacramenten voorzien. Dr. Poot ver
leende beide slachtoffers de eerste geneeskun
dige hulp, waarna beiden per Rode Kuis-auto
en een ziekenauto naar een ziekenhuis te Alk
maar werden vervoerd.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden: donkerblauwe portemonnaie,
rozenkrans, houten kinderhoepel, portemonnaie
met inhoud, zwarte lederen portemonnaie, fox-
terrier, bril met goudmontuur, wollen vest
bril met koker, twee blokfluiten met foudraal,
wollen kindermutsje, shawl, kindersokjes, auto
ped en insigne EHBO.
Verloren: twee konijnen, spons, doos
met poeders, grijze lederen portemonnaie met
ritssluiting (inh. ongeveer f 8,—), witte gym.-
schoenen mt 44, zware portemonnaie (inh. on
geveer f 21.—), gouden schakelband, toilet
tasje met ritssluiting, bruine portemonnaie (in
houdende f 1,— en enkele sleuteltjes), donker
blauw kindervestje, damesbril met donker mon
tuur, grijze alpinomuts, zwarte damesband-
schoen (rechter), zonnebril met grijs montuur
en nikkelen tabaksdoos.
Inlichtingen zijn te verkrijgen «an het bu
reau van de Rijkspolitie, Karei de Grotelaan
(tel. K 2208—2444), elke werkdag van 10—11
uur.
