helpt
In geval van oorlog zal
plotseling verdwijnen
Radio-oog speurt het heelal af
Verrassende resultaten te
Kootwijk behaald
Dit wacht Korea: twee staten
met één volk
Gerepatrieerden lijden vaak in
Nederland bittere nood
Dik en dun
de gerepatrieerden
„Metro'' die een bedreiging inhoudt
Kremlin stemt in
plannen toe
Agressie tegengehouden
maar niet afgestraft
WAT
Prof. J. H. Oort, voorzitter van de onlangs gevormde stichting „Radiostraling
van Zon en Melkweg", heeft te Kootwijk op de Veluwe een aantal persvertegen
woordigers mededeling gedaan van, voor de astronomie hoogst belangrijke ont
dekkingen. Het betreft hier de vondst van het „radio-oog", dat, aldus professor
Oort, in de ontwikkeling van de astronomie een zelfde revolutionnaire vooruit
gang brengt als destijds in de 16e eeuw de kijker. De eer van deze ontdekking
komt toe aan natuurkundigen te Harvard, doch onafhankelijk van hen heeft ir.
C. A. Muller, te Kootwijk, zes weken later hetzelfde resultaat gehad. En thans
is hij de Harvarders reeds ver vooruit.
schillende pogingen hiertoe zijn in de
na-ooriogse jaren door radio-astrono
men ondernomen. Enkele maanden ge
leden is het voor het eerst ;.an de na
tuurkundigen van de Harvard Uni
versiteit, Ewen en Purcell en onafhan
kelijk daarvan zes weken later ook
aan ir. C. A. Muller te Kootwijk, ge
lukt het bestaan dezer Melkwegstra
ling aan te tonen en haar intensiteit te
meten.
Hiermede was een deur in het heel
al opengegaan, waardoor een nog on-
doorvorst gebied kon worden ontsloten.
Heelal-onderzoek door
radio-straling
Reeds duizenden jaren geleden
trachtte de mens door te dringen in
de geheimenissen van het heelal, om
vooral iets te weten te komen van de
werking van de zon, maan en sterren,
die, naar men aannam, van grote bete
kenis is voor het leven op aarde. „Ster-
rekijkers" zijn er altijd geweest, ge
leerde mannen met puntbaaren en vu
rige ogen, die „lazen" wat jaren later
zou geschieden.... Van enorme bete
kenis was in de 16de eeuw de uitvin
ding van een kijker, waarmee men, bij
helder weer, het firmament kon af
speuren. Deze kijker is vervolmaakt,
er werden sterrewachten opgericht en
zelfs zijn er over heel de wereld dui
zenden amateurs, van wier waarne
mingen door astronomen een dankbaar
gebruik wordt gemaakt.
Dr. H. C. v. d. Hulst te Leiden
merkte reeds in 1944 op, dat waterstof
een straling van één bepaalde golf
lengte in het radiogebied kan uit zen
den en dat het wellicht mogelijk zou
zijn de straling te meten die uitgezon
den wordt door de ijle, maar enorm
utigestrekte waterstofwolken, die in
het Melkwegstelsel ronddrijven. Ver-
OP HET MATJE
aan alle kanten bolvormige vrouw,
die rood als een pioenroos op
het bankje der verdachten zat, scheen
een ontploffing nabij. Zij was als een
overspannen stoomketel, als een
scherpgestelde torpedo, als een ge
laden onweerswolk; vet en transpira
tie werden uit haar poriën naar bui
ten geperst; haar adem ging zwaar als
van een asthmatische rhinoceros. Ik
blijf graag beleefd: maar dit was een
verzameling vetbulten, bijeengesnoerd
en verhuld in een grijsgeblokte plooi
rok en een spannend jumpertje in
geel-met-rood. De tribune hield de
adem in en verkneuterde zich bij voor
baat, als een sadistische volksmenigte
rond het schavot, op de sensaties die
komen gingen.
Vóór de tafel stond de mishandelde
stokvis: een lang, mager scharminkel
van een vrouwspersoon, dat haar zure
prutmemond plooide tot een lach, die
de braafste ziel héls zou maken. Me
vrouw Faust geboren Zemelzeur van
AlsemgalEen vrouw als 'n azijn
fles, van binnen en van buiten.
Er was ruzie geweest, er was be
ledigd en er was geslagen. Dat had de
dikke gedaan. De magere dame zei
dat ze gewoonweg gerild had van de
woorden en ze had gehuild van de
pijn. Nee, de dokter was er niet aan te
pas gekomen; een melkboer had heur
leven gered door een kloeke greep in
de vetmassa's van de furieuze weder
partij, die op haar rug zat.
Op uw rug?, vroeg de rechter on
gelovig.
Als 'n kat, zeide de magere. In die
woede was ik omgeworpen, begrijp
Vweedel? Deze dame viel mij aan als
'n stier. Ik brak bijna in twee stukken.
Ik zeg nog: buurvrouw, zeg ik netjes,
ga toch fesoendelijk van me lijf af,
blijf toch dame. Maar nee, dat gilde
maar èn maar slaan èn maar krabbele
En ze heeft gezegd: bloedzuiger,
petevreter en luizebos?, informeerde
de rechter, onbewogen als vroeg hij
naar de peen en de kroten.
Nop véél meer. maar dat durf ik
niet in me mond te nemen, fluisterde
de Rechtvaardige.
Toen mocht de dikke voor de tafel
komen om haar verhaal te doen. En
dat werd een lang stuk van Sartre.
met veel zwavel en sulfer Dertien
jaar herrie met de buurvrouw; zes kat
ten vergiftigd; het kippenhok open op
ongeregelde tijden; het wasgoed be
vuild; de kinderen gejudast tot ze
bedwateraars werden van angst en
roddelpraat over 't hele dorp. jaar na
jaarDe dokter heb me gewaar-
tchauwd; ik leg bloot voor een be
roerte, ze graaft me graf, zei de ver
dachte. En dat was 'n gruwelijk slot
aan deez' sombere litanie aller treite
rijen.
De rechter gewaagde er van, hoe
verkeerd het is het recht in eigen mol
lige hand te nemen, maar de vrouw
tei: Me man heb d'r al dikwels de
politie over aangesproken, maar dat
mens is zo glad als 'n aal. Daar begin
je niks an.
De magere schudde haar perkamen
ten hoofd, als bekloeg zij de wereld om
het bestaan van zulke dikke mensen
tn de officier vorderde dertig gulden
boete van de pioenroos. De rechtei
maakte er twèe tientjes van Ik ge
loof, dat hij liever de magere twintig
ttokslagen had laten uitreiken op haar
venijnige rammelkast. Edoch de Wet
Is heilig.
Soms nochtans is het hóógste Recht
het gróótste Onrecht.
KAREL
De metingen.
In Nederland geschiedde het onder
zoek op initiatief van de stichting „Ra
diostraling van Zon en Melkweg",
waarin samenwerken de sterrewachteri
van Leiden en Utrecht, de Radiodienst
der P.T.T., het K.N.M.I. en het Natuur
kundig Laboratorium van Philips. De
voor het onderzoek nodige middelen
werden verschaft door de in 1945 door
de ministers Schermerhorn en Van der
Leeuw geconcipieerde Nederlandse Or
ganisatie voor Zuiver Wetenschappelijk
Onderzoek (Z.W.O.)
Door de ontdekking dezer waterstof
straling, aldus prof. Oort, hebben de
astronomen een machtig nieuw middel
in de hand gekregen voor het onder
zoek van het hen omringende sterren
stelsel (gewoonlijk Melkwegstelsel ge
noemd). Men kan voorspellen, dat als
gevolg van deze vondst onze kennis
van bouw en beweging van het Melk
wegstelsel zich met een sprong zal ont
wikkelen. Over een jaar zullen wy veel
meer daarvan weten dan thans.
Reeds zes weken na de eerste metin
gen te Kootwijk, is het daar gelukt om
delen van het Melkwegstelsel waar te
nemen, die nooit eerder „gezien" wer
den en daarvan belangrijke gegevens
te weten te komen. Dank zij het feit
dat de te Kootwijk opgestelde ontvan
ger (een uit de duinen geredde en om
gebouwde ex-Duitse radarspiegel) gro
ter en naar alle richtingen draaibaar is.
dan het instrument te Harvard, hebben
de metingen van ir. Muller reeds veel
meer nieuwe informaties opgeleverd
dan die te Harvard.
„Provisorische" instrumenten.
De instrumenten waarmee gemeten
wordt, zijn nog maar provisorisch,
vertelde prof. Oort. De radiostralingen
worden ontvangen door een apparatuur,
in principe gelijk aan een normale ont
vanger. Deze apparatuur is afgesteld
op de waterstof-atomen in het heelal,
die alle als miniatuur-zenders werken
en alle op precies dezelfde golflengte
uitzenden, n.l. 21.1 cm. Waterstof vormt
verreweg het grootste bestanddeel zo
wel van de zon als van de milliarden
sterren (d.z. zonnen die op zeer grote
afstand staan) die tezamen het Melk
wegstelsel vormen, alsook van de
uiterst ijle gasmassa's, waarmee een
deel van de 'ruimte tussen deze sterren
gevuld is.
Merkwaardig is, dat de zon. die veel
dichter bij de aarde staat dan de te
onderzoeken Melkwegsterren, een naar
verhouding veel geringer radiostraling
uitzendt. Was dit niet het geval, dan
zouden de onderzoekingen heel wat
moeilijker zijn.
De meetinstrumenten zijn opesteld
achter een paraboloïdische radarspie-
gele die een diameter heeft van 7'/»
meter en om een verticale en horizon
tal as draaibaar is. Het is geen spiegel
waarin men kan zien of de scheiding
van het haar netjes zit, maar een gro
te kom van geleidend metaalgaas. In de
onmiddellijke nabijheid is meri bezig
een vaste spiegel te maken van een
„duinkom", die een diameter heeft van
25 meter.
Wij koesteren de hoop, aldus prof.
Oort, dat het definitieve instrument ook
deze grotere afmetingen zal hebben.
Dit moet echter opgebouwd worden op
een van de radiozenders verafgelegen
plek, om zoveel mogelijk stoornis te
voorkomen.
Moeizame arbeid.
Want het is niet gemakkelijk de
radiometingen zo te verrichten, dat
men er alle profijt van heeft. Dank zij
de vondst van het „radio-oog" is het
mogelijk dag en nacht het sterrenstel
sel te onderzoeken en door te dringen
voorbij lagen die geen licht doorlaten.
Maar de in geluidtrillingen omgezette
radiostraling uit het heelal, zelf al een
onmuzikaal geruis, worden vergezeld
van een daar niet bij horend geruis, dat
duizend maal sterker is. En toch moet
en is het ook mogelijk dat dui
zendste deel er uit gehaald en „beke
ken" worden.
De ontvangen trillingen worden in
Kootwijk in stroom omgezet en de
grootte van deze stroom geldt als maat
voor de intensiteit die uit een bepaal
de riching van het heelal binnenkomt.
Opgemerkt werd, dat de meeste stra
ling komt uit richtingen die dicht bij
de zg.. Melkweg liggen.
Het grote voordeel van deze radio
metingen boven de gewone lichtme
tingen is gelegen in de omstandigheid,
dat radiostraling door het hele sterren
stelsel heen dringt, terwijl de licht
stralen op bepaalde hoogten worden
tegengehouden. De radiowaarnemingen
bieden bovendien het grote voordeel,
dat door nauwkeurige gelflengtemetin-
gen direct de snelheden kunnen ge
meten worden, waarmee de onderzoch
te waterstofwolken op ons af - komen
of zich van ons verwijderen.
De nieuwe ontdekking is o.m. voor
de P.T.T. van groot belang, omdat met
de z.g. zonneuitbarstingen allerlei ver
schijnselen op aarde gepaard gaan.
Deze uitbarstingen beïnvloeden ook
zeer sterk de z.g. ionosfeer, de geleide
laag waartegen de door onze radiozen
ders uitgezonden radiogolven terugge
kaatst worden. De toestand van de
ionosfeer is van het grootste belang
voor de radiocommunicatie over lange
afstanden.
Wapenstilstand lost bestaande problemen niet op
(Van onze diplomatieke medewerker)
PJE WAPENSTILSTAND in Korea is nu wel een voldongen feit. Het Kremlin
immers heeft blijk gegeven genoeg te hebben van de oorlog, waarin het inder-
tijd zijn satellieten dreef, waarschijnlijk, omdat het risico van zelf in deze strijd
gewikkeld te worden, te groot werd. Moskou wenst geen totale oorlog, zolang
bet er niet zeker van kan zijn, dat het deze ook wint. Aan de andere kant zijn
Amerika en zijn bondgenoten maar al te blij het Koreaanse conflict te kunnen
liquideren. Het was natuurlijk nodig, zich tegen de communistische aggressie in
Korea te verzetten, maar dit neemt niet weg, dat het Westen er van het begin
af van doordrongen is geweest, dat daar onmogelijk een beslissende overwinning
op het communisme kon worden bevochten. Teleurgesteld, zij het ook om ver
schillende redenen, zullen slechts de Noord- en de Zuid-Koreanen en de com
munistische Chinezen zijn. Maar hun mening legt bij de krachten, in wier handen
de beslissing ligt, geen enkel gewicht in de schaal. Ook Mao Ts-e Toeng blykt
aanzienlijk afhankelijker van Stalin te zijn, dan veelal was aangenomen.
DRUK OP DE KNOP
(Van onze correspondent te Boedapest)
]N DE LAATSTE JAREN zijn ontelbare geruchten ergens door het IJzeren
Gordijn geslopen en vele vluchtelingen hebben op hun zelfverkozen „weg
naar de vrijheid" in hun armzalige bagage een overvloed van berichten en
informaties meegebracht, die op de binnenlandse toestanden in de Oostelijke
volksdemocratieën een geheel ander licht werpen dan de communistische
propaganda dat doet. In het westen heeft men inmiddels reeds lang geleerd
feiten en geruchten van elkaar te onderscheiden en ook de nieuwe berichten,
die kort geleden uit Boedapest binnenkwamen worden nauwkeurig onder
zocht, hoewel ze voor het grootste gedeelte slechts een bevestiging geven voor
wat men reeds over de binnenlandse toestanden in Hongarije wist.
r\E HONGAARSE communisten zijn
in geen enkel opzicht zeker van hun
zaak. Hun bezorgdheid geldt in de eer
ste plaats het leger, dat als onbetrouw
baar beschouwd wordt, hetgeen de se
cretaris-generaal van de partij, Math-
thias Rakosi, geruime tijd geleden in
de ministerraad openlijk uitgesproken
heeft. In zijn critiek, die aan duide
lijkheid niets te wensen overliet, be
weerde Rakosi, dat het staatsbestum
corrupt en de politie wegens wreedhe
den en sadistische pijnigingen bij het
volk gehaat was. Zonder de hulp van
Sowjet-Rusland, zo voegde hij eraan
toe, zou men een binnenlandse opstand
waarschijnlijk niet kunnen bedwingen
Maar bestaat hier dan inderdaad ge
vaar voor? In de laatste vijf jaar is ie
industrie in Boedapest op onevenredige
wijze uitgebreid en kunstmatig opge
voerd. Dit had tot gevolg een sterke
toeneming van de arbeidersbevolking,
die echter in plaats van een ondersteu
ning van deze zogenaamde arbeidersre
gering veeleer een voortdurend inner
lijk gevaar vormt, wat ook bij een
volk, dat overgeleverd is aan verarming
en slavenwerk, niet anders te verwach
ten is.
Metro beloofd.
J)AT de communisten tegenover deze
toestanden niet werkeloos blijven,
spreekt vanzelf. Opmerkelijk is echter
de wijze, waarop onbarmhartige maat
regelen verzonnen en voorbereid wor
den. Enige maanden geleden vernamen
de inwoners van Boedapest tot hun
grote verbazing, dat in hun stad een
moderne ondergrondse aangelegd zou
worden naar het voorbeeld van de Me
tro in Moskou. Daar geen enkele Boe-
dapester de verkeers-technische nood
zaak van deze ondergrondse inzag,
vioeg men zich af, welke redenen men
zou hebben voor een dergelijke kostba
re aanleg in een door oorlog en de
Sowjetrussischc bezetting volkomen
veramd land. Inmiddels is er uit de
kringen der hoogste ambtenaren, die
ook niet helemaal ondoordringbaar zijn,
voldoende uitgelekt., om de eigenlijke
drijfveren van het plan te begrijpen.
De eerste daad.
IRAKOSI heeft uit zijn ontmoedigende
opvattingen over de betrouwbaar
heid van Boedapest de conclusie ge
trokken, dat de hoofdstad in geval
van ten gewapend conflict door een
„druk op een knop" geneutraliseerd
moet worden. Zijn idee is reeds door
een eerste daad voorbereid: minister
Gerij werd naar Moskou gezonden,
waar hij in opdracht van het Hon
gaarse Politburo het plan van de
vernietiging van Boedapest in geval
van oorlog uitlegde en hiervoor d"
ondersteuning van Sowjet-RuslanS
inriep.
Het Kremlin schijnt zijn volledige
toestemming gegeven te hebben, daar
men wel inzag, welke betekenis Boeda
pest heeft als sleutelstad tussen het
Oosten en het Westen; in ieder geval
verschenen spoedig na het bezoek van
Gerö in Moskou twee Russische spe
cialisten, natuurlijk veer vredelievende
mensen, zoals ingenieur Sawelew van
het „Metroproject", het Moskouse in
stituut voor stedenbouw en zijn collega
Daniliew van de Metrostrci, de Mos
kouse inderneming voor Metrobouw.
Satans plannen.
De bouwplannen, waarmede deze ex
perts zich bezighielden, waren echter
van zeer bijzondere aard en de teke
ningen en documenten, die ze bij hun
vertrek van Boedapest mee naar Mos
kou namen, zijn geenszins bestemd voor
de vreedzame opbouw van een stad,
die nog de diepe sporen van de laatste
oorlog draagt, maar ter voorbereiding
van een nieuwe, veel ergere verwoes
ting. waardoor Boedapest, dat eens een
van de mooiste steden van Europa was,
binnen enkele minuten vernietigd kan
worden, opdat het niet in handen van
de vijand zal vallen.
JOEN de twee „Metro-specialisten" in
October hun werkzaamheden begon
nen, gaven zij in een persconferentie
met veel mooie woorden een overzicht
van hun bouwplannen. Thans wordt .r
Boedapest gefluisterd, dat hun ondei -
zoekingen alleen ten doei hadden een
plan uit te werken om op een gegeven
ogenblik niet alleen alle gebouwen en
inrichtingen van militair belang maar
ook de stad zelf als eventueel steun
punt voor de vijand in haar geheel in
de lucht te doen vliegen. De bevolking
van Boedapest zal in dit geval binnen
enkele uren geëvacueerd worden en
dan zal Rakosi op de knop drukken en
de „Koningin van de Donau" in een
ruïne veranderen.
De H.A.Ggaat een steunactie beginnen
JhR leeft in ons land een groep van zeker 200.000 Nederlanders, die ïbsge-
slagen als zij zijn van het land en de maatschappij waarin zij wortelden
in zeer moeilijke omstandigheden verkeren en waarvan velen leven moeten in
zulke bittere omstandigheden van armoede, dat de normale Nederlander er
zich nauwelijks een voorstelling van kan maken.
Het zijn de Nederlanders, die voor de oorlog in Indië geworteld waren, die er
het blijvende element vormden van de Europese gemeenschap, die er vaak zeer
goede betrekkingen bekleedden, een zekere maatschappelijke welstand hadden,
hun kinderen een goede opvoeding konden geven en die nu door de oorlog en
de wending der geschiedenis hun bestaan en hun bezittingen verloren hebben,
verdreven werden uit het land dat zij liefhadden en als vanzelfsprekend hun
toevlucht zochten in het Moederland, waarvoor zy steeds zulke grote achting
en eerbied hebben gekoesterd.
„Koop lucifers of Teng Tang"
De Nederlandse regering heeft het
uiteraard als haar taak gezien zich het
lot van deze landgenoten aan te trek
ken en via de Dienst voor Maatschap
pelijke zorg doet zij voor hen wat in
haar vermogen ligt. De regering kan
niet alles doen. Willen wij Nederlan
ders voor de mensen, die onze land
genoten zijn en die geheel buiten eigen
schuld in moeilijke omstandigheden
kwamen te verkeren, iets doen, dan
moet het particulier initiatief daarbij
een grote rol spelen.
31 t.b.c.
WELE instellingen hebben dat in feite
gedaan. Ongeveer 12% millioen gul
den is reeds aan de allernoodzakelijkste
hulp ten koste gelegd. Er is nog veel
meer nodig. Als men een blik mag
slaan in de dossiers die de betrokken
instanties hebben verzameld, dan staat
men eenvoudig versteld om de onver
moede ellende die door vele gezinnen
dezer gerepatrieerden wordt doorstaan.
Vaak zijn zij niet alleen zonder enige
bezitting (zelfs geen familiepapieren of
foto's) en zonder middelen van bestaan
hier aangekomen, is niet alleen door
dat ofwel de vader of de moeder in een
Jappenkamp om het leven kwam het
gezin uiteengerukt, doch velen hebben
zozeer van de oorlog en bezetting te
lijden gehad, dat zij voor hun leven
ziekelijk of invalide zijn geworden.
Van de invaliden lijdt 31 aan tbc,
anderen aan algehele verzwakking of
gedeeltelijke verlamming, velen aan
Het arme meisje met
de zwavelstokjes
y^ERINNERT U zich Andersen's
sprookje onder bovenstaande
titel nog? De grote verteller ver
haalt hierin van een arm meisje,
dat in weer en wind door haar
vader haar moeder is al lang
overleden de straat op wordt
gestuurd om „zwavelstokjes" (lu
cifers) te verkopen. Op een koude
winterdag, vol hagel- en sneeuw
buien, wanneer vrijwel niemand
iets van haar koopt; terwijl ze
zonder geld niet thuis durft te
komen, gaat ze, hongerig en uit
geput. in een portiek zitten, waar
ze, na lange en bange aarzeling,
haar voorraad zwavelstokjes één
voor één zélf aansteekt om haar
verkleumde handjes te warmen.
In het walmende licht van haar
zwavelstokjes reeds half versuft
door honger en koude ziet zij
voor haar geestesoog het beeld
oprijzen van haar overleden
grootmoeder, de enige mens,
die goed voor haar was. De vol
gende morgen wordt zij door
voorbijgangers dood in het por
tiek aangetroffen, met een ge
lukkige glimlach om de lippen
en het laatste zwavelstokje in
haar bevroren handje geklemd..
In deze maand worden tot 15
Juli door „Hulp aan Gerepa
trieerden" aan huis en op straat
lucifersboekjes ten verkoop
aangeboden. Door deze „zwavel
stokjes" te kopen, kunt U mede
helpen 'de nood en het leed van
duizenden gerepatrieerden van
Nederlandse nationaliteit, onder
wie talloze kinderen, die het aan
zoveel ontbreekt, te lenigen. Wie
echter onbewogen voorbijgaat
aan deze .zwavelstokjes" kan
mede schuldig zijn aan de
geestelijke, morele of lichame
lijke ondergang dezer noodlij
dende landgenoten.
hartziekten, er zijn blinden by en do
ven en geesteszieken. Geld om een vol
doende verpleging te bekostigen ont
breekt by de meesten. Hun huisvesting
is vaak beneden alle peil.
JTN NU zijn ook de middelen van de
steun verlenende instanties uit
geput en hebben zij zich verplicht ge
zien een hernieuwd beroep te doen op
het Nederlandse volk.
De H.A.G. „Hulp aan Gerepatrieer
den" is er zich van bewust dat er van
het Nederlandse publiek vaak en veel
gevraagd wordt en heeft gegrepen naar
het middel van een nationale huis-aan-
huis en straatcollecte. Men rekent erop,
dat iedereen, die zich realiseren kan,
hoe bitter het lot is van deze ontwor
telde mannen, vrouwen en kinderen,
die vroeger gelukkig en onbezorgd le
ven konden en nu in het moederland,
dat steeds hun steun en schutse was in
kommervolle omstandigheden verkeren
met gulle hand zal geven.
Geen speldjes.
HET is moeilyk om op collectegebied
nog iets nieuws te bedenken, maar
men heeft zijn best gedaan om te
breken met de speldjessleur. Aan het
publiek zal in ruil voor een kleine
gave een gebruiksvoorwerp worden
aangeboden Geen kostbaar voorwerp
uiteraard, een boekje lucifers in de Ne
derlandse kleuren. In sommige plaatsen
zal daarenboven een Indische zoeternij
„Teng Tang" verkocht worden.
De organiserende stichtingen en al
leen die met haar samenwerken (de
Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers b.v
heeft :n vele plaatsen de collecte op
zich genomen) rekenen er op, dat ook nu
weer het Nederlandse volk. alle eigen
moelijkheden ten spijt, zich van zijn
allerbeste kant zal laten kennen.
■yANZELF rijst nu de vraag, of de
weg ook geopend is voor een oploi-
sing van het gehele complex der Oost-
aziatische vraagstukken, die het Wes
ten en de Sowjets verdeeld houden.
Daartoe behoort uit de aard van de
zaak de Koreaanse kwestie, die met
een wapenstilstand, zelfs wanneer deze
gevolgd zou worden door een volledige
of bijna volledige terugtrekking der
vreemde troepen, geenszins vai. de
baan zou zijn. In feite zijn er geen
Noord- en Zuid-Koreanen; er is slechts
één Koreaans volk en het probleem
kan niet opgelost worden, zonder dit
volk in één staat onder te brengen.
Zowel de Britse minister van Bui
tenlandse Zaken, Morrison, als radio-
Peking hebben deze week gezinspeeld
op de mogelijkheid van onderhande
lingen over alle vraagstukken, het
Verre Oosten betreffende. Het ligt
echter voor de hand, dat hun daarbij
niet dezelfde oplossingen voor ogen
stonden. Men kan zich zo voorstellen,
dat men in Peking aan een verenigd
Korea onder communistische leiding,
een vredesverdrag met Japan, dat dit
land permanent ontwapend houdt en
een overdracht van Formosa aan het
regiem van Moa Tse Toeng denkt. In
Londen daarentegen huldigt men zeker
ten aanzien van Korea en Japan andere
opvattingen, om van Washington maar
geheel te zwijgen.
Ondanks het grote verschil in inzich
ten, zou natuurlijk een vergelijk in het
Verre Oosten wel mogelijk zijn, even
als een accoord in het Westen tussen
het communisme en de vrije wereld
denkbaar ware, maar daartoe zou dan
toch aan beide zijden de overtuiging
moeten bestaan, dat een overeenkomst
dringend gewenst is. Men heeft echter
niet de indruk, dat zulks in Moskou het
geval is. De Russen waren bereid tot
een liquidatie in Korea, zoals zij dat
eerder in Perzie, in Griekenland en in
Berlijn waren, namelijk toen de situa
tie daar al te riskant werd. Een reden
om aan te nemen, dat de lieden, die
een jaar geleden de oorlog in Korea
ontketenden, thans de vrede boven
alles zouden beminnen, is er daarom
zeker niet. Veel meer aanleiding is er
om te raden naar de plaats, waar het
Kremlin de volgende maal de kracht
en de bereidheid zich te verdedigen van
het Westen zal testen.
Naar oude toestand
er dan in Korea gebeuren zal?
Minister Acheson heeft dat al vrij
duidelijk gezegd tijdens de „hearings"
van de Amerikaanse Senaatscommis
sies naar aanleiding van het ontslag
van MacArthur. Hij verklaarde toen,
dat het gewapende ingrijpen der Ver
enigde Naties in Korea niet het her
stel der Koreaanse eenheid, maar de
bestrijding' der aggressie ten doel had.
Amerika kon daarom genoegen nemen
met een regeling, gebaseerd op het be
houd van de grens aan de 38ste breed
tegraad. Dat was drie weken vóór Ma
lik sprak en Acheson wist op dat ogen
blik waarschijnlijk al, dat Moskou een
dergelijke overeenkomst wenste. Men
mag daarom slechts rekenen op een
herstel van de oude toestand, zoals
deze bestond vóór 25 Juni 1950, dus op
het voortbestaan van twee staten in
Korea. Daarmede is de aggressie dan
inderdaad tegengehouden, maar niet
bestraft en in zekere zin zal men zelfs
van een communistisch succes kunnen
spreken. Want had Noord-Korea ge
wonnen, dan zou er niet langer een
Zuid-Korea bestaan hebben, terwijl,
nu de Noord-Koreanen verloren heb
ben, hun staat gehandhaafd blijft.
Maar zoals al gezegd: de Westerse
mogendheden hebben steeds gevoeld,
dat van alle gebieden, waarop de tegen
stelling met het Russisch bloc he.i tot
vechten kan dwingen, Korea de minst
belangrijke is. Naar verhouding hee -
de oorlog daar toch eigenlijk al te veel
mankracht en materiaal geëist. En in
ieder geval heeft het Koreaanse con
flict het Westen wakker geschud en
aangezet tot de dringend nodige her
bewapening. Dat is een belangrijk
winstpunt en het gaat er nu maar om,
dit niet verloren te laten gaan door
een vermindering van de defensie
inspanning, waartoe men misschien, na
beëindiging van de Korea-onrlog, en
Mog wat kleine Rusissche concessies in
andere delen van de wereld, verleid
zou kunnen worden.
LEERT DE REGELS VAN DE
WEG
EN PAST ZE TOE MET
OVERLEG.
Verbond voor Veilig Verkeer
