De conf Allerlei over kinderen In de Zoeie Inval Voor een mogelijke hiiiegolf.... Kruiswoordpuzzelaars aan de slag! De verzoeking van de Kerk BOURJOIS Nam II neemi Frankrijkvierde «Quatorze Juil [Petsche tracht pai te verzoenen ZATERDAG 14 JULI 1951 JJit den aard der zaak, dat zult u wel willen geloven, steek ik mijn nieuwsgierige neus nogal eens in aller hande drukwerk dat zich speciaal toe legt op het aangenaam bezig houden van Hare Majesteit de Vrouw. Daar kan men uren zoet mee zijn, want er verschijnt op dat gebied zo wel het een en ander in ons huiselijk vader land. Gunst wat leuk, hoor ik u zeggen. Helemaal niet leuk. Integendeel. Er behoort een soort geestelijke runder maag toe, die eenvoudig niet van streek raken kan. Stel u voor een diëet van frambozenpudding, aardbei enjam, zoete krakelingen en slagroom taart. 's Morgens, 's middags en 's avonds. Zeven dagen lang. Mond open, ogen dicht en slikken. En on dertussen zo'n trek, zo'n dolzinnige trek in gebakken vis of biefstuk. Die echter nooit verschijnen, hoe vurig ook afgesmeekt bij iedere hap zoetig heid U vindt rnjj onbillijk. U meent, dat het met de doornee vrouwenlec- tuur toch nog niet zo eenzijdig en zoe- tekoekig gesteld is. Mocht u willen. Neemt u het maar eens een half jaar tje van mij over en bladert u maar eens door kilo's bedrukt papier ten gerieve van de vrouw. Het is allemaal hetzelfde lichte, luchtige, dik gesui kerde menu, waarbij u niet eens be hoeft te kauwen, alleen maar te slik ken. Mode. Minstens tien bladzijden van de vijftig. Waarvan stellig vier volko men nutteloos zijn, omdat zij zulke extra-vagantische jurken en onzinni ge hoeden laten zien, vertoond door zulke griezelig slanke mannequins, dat geen enkele Hollandse vrouw de moed of zelfs de kans zou hebben zoiets ook maar binnenshuis aan te trekken, laat staan zich ermee op straat te wagen. Die hoeden gingen trouwens onmiddellijk de lucht in, bij een win derig klimaat als het onze. Goed, zegt u, maar iedere vrouw vindt het toch wel eens leuk om naar zoiets te kijken. Dat kan zijn het lijkt mjj een wonderlijk genoegen, maar vooruit. Wij hebben nog veertig bladzijden over. Wat komt er dan? Twee pagina's opvoedkunde, gevolgd door twee pagina's „kinderkliniek". Mooi. Nuttig. Interessant. Wat je doen moet als je dochter van zeven zo een kennig is, en wat je laten moet als je zoon van negen maanden last van uit slag heeft. De dochter en zoon vormen de samenleving van morgen, en als uitslag en eenkennigheid epidemisch gaan worden is er straks helemaal geen regeren aan. We slikken dus deze vier bladzijden moedercursus, ook al zijn we niet ge trouwd of niet met kroost gezegend. Volgende twee pagina's: schoonheids verzorging. Dat zijn er nu weer twee te weinig. Zo lang er nog zoveel vrouwspersonen rondlopen die zich met de verkeerde kleur verf een vol slagen type gezicht aanmeten.... Laat die schoonheidskliniek maar hameren op een verstandige leefwijze, op een kwartiertje gymnastiek en een uurtje stevig kuieren. Wat nu? Twee bladzijden bloemen en planten. Heerlijk. Dat mochten er wat mij betreft óók vier zijn. Ik heb nog nooit een vrouw ontmoet die goed met bloemen wist om te gaan en tege lijk een spinnekop of een roddelaarster was. Wie haar planten verzorgt heeft geen tijd om door de vitrages te glu ren. Aha: daar hebben we de breipatro- nen. Reken maar gerust op acht pa gina's. Ongelofelijk zoveel herenpullo- vers met kabelsteek, meisjesjurkjes met bolero en jumpertje in kantwerk de doorsnee vrouw per jaar van de pennen laat glijden. Alsof de wereld alleen maar draaiende kan gehouden worden wanneer alle breinaalden in het ganse land geen gelegenheid krij gen om af te koelen. Nee nee, ik zal er geen kwaad woord van zeggen. Ik mag veel te graag mijn steekje breien, en heb voor lege ogenblikken ook al tijd iets op de pennen staan.. Maar dat Ik daar nu acht bladzijden modeller en werkwijzen voor moet slikken ik maak ze net zo lief zelf. W/at blijft er dan nog over voor de resterende twintig, als we de vier met de onvermijdelijke lunchschoteltjes en kersentaarten achter de rug heb ben? Drie bladzijden kort verhaal (Laura's grote illusie) en zeven pa gina's feuilleton: Zij vonden het ge luk. In totaal tien grote eetlepels dik gesuikerde, stroperige onwezelijkheid In het genre; lectuur voor bakvissen van betere huize. Leonard met de stoe re schouders en welverzorgde maar o zo tedere handen drukt na vele dwa ze misverstandjes en parelende traan tjes aan trillende wimpers de guitige Marjolijntje aan zijn ruige revers.... Ooit zoiets ontmoet? Niet dat u weet, maar wij worden toch maar geacht het zonder sputteren te accepteren. Dan nog een bladzijde of twee ovei vitaminen, zónder plaatjes en drie met plaatjes, poesmooie nog wel, over de nieuwste film in de bonbondozen- branche; een gezellig prutswerkje voor een verloren uurtje, een leuk stukje: Wat een man ervan denkt, en een babbeltje over: Hoe het eigenlijk hoort en u hebt het ergste achter de rug. Goed, zegt u, maar dat alles kun- JK HEB EENS ERGENS gelezen, dat bij een groep kinderen één ruzie in de drie minuten normaal is te noemen. Wie de cijfers voor deze statistiek ver schaft heeft, weet ik niet, en ik kan dus ook niet zeggen, of het werkelijk zo erg is. Wel weet ik, dat ik het erg ongezellig zou vinden, als ik op school onder het spelen, elke drie minuten een kibbelpartij zou moeten beslechten, al komen ruzies regelmatig voor. En dik wijls kan men ze ook voorkomen. Hoe jonger de kinderen zijn, hoe ge makkelijker ze aan het kibbelen raken; en dat is begrijpelijk. Het komt weer voort uit de egocentriciteit. Het kind redeneert alleen van zichzelf uit, verplaatst zich niet in het standpunt van de ander, en handelt daarnaar. Wanneer het b.v. iets begeert, is het voor hem niet van belang, dat een ander hetzelfde voor werp gebruiken wil, of er misschien zelfs mee bezig is. Het kind pakt eenvoudig wat het heb ben wil, als het daartoe de kans ziet. De ander protesteert, en we hebben een conflict. Dan is er nog het zeer primitieve begrip van eigendomsrecht. „Juffrouw" .zegt Keesje, „hij pakt mijn kruiwagen!" Ik weet, dat Keesje in het begin van de morgen met deze kruiwagen heeft gespeeld, en er daarna zeker in geen half uur naar heeft gekeken. Maar nu een ander de kruiwagen pakken wil, gaat hij er op af: „Die is van mij!" Het kost enige moeite, hem duidelijk te maken, dat iets, waar je even mee gespeeld hebt, niet altijd van je is. Maar het lukt, en wat verlegen lachend, schikt hij zich er in. Toch is het niet altijd goed, om tussenbeide te komen. Want door de minder prettige ervaringen, die de kinderen bij het onderling geharrewar opdoen, leren ze zoeken naar een prettiger ma nier om de zaak op te lossen, en met elkaar om te gaan. Als we ons er tóch mee bemoeien, moe ten we ook zoveel mogelijk een goede oplossing trachten te vinden. We zeggen b.v. „doe maar om de beurt", en nog veel liever, als dat mogelijk is: „Je kunt er ook samen mee spelen" (B.v. met een bal). Het valt me dikwijls op, hoe vlug en gemakkelijk kinderen zo'n oplossing aanvaarden, en hoe kameraadschappelijk en prettig ze spelen met een vriendje, dat ze enige ogenblikken ge leden in de haren zaten. Ook hier speelt de leef tijd mee, want kleuters laten zich gemakkelijk beïnvloeden en wisselen snel van stemming. Ook het samenspelen brengt zijn conflicten mee. „Juffrouw, nu wil Marieke Sliet naar bed" komt Eelkje zich beklagen. Zij is n.l. de Moeder, en Marieke is een van haar kinderen, en wel de jongste. Daar het moedertje spelen van Eelkje grotendeels bestaat uit het naar bed brengen en vlak daarop weer aankleden van haar kinderen, zijn de anderen er tussenuit geknepen en was Ma rieke haar enig overgebleven slachtoffer. „Pak haar dan maar!" zeg ik, waarop Marieke schater lachend wegholt, en het moedertje-spe len in een vrolijk krijgertje overgaat. Bij een groep kinderen is er meestal één, die de leiding van het spel neemt. Sommigen kunnen dat verbazend leuk doen, maar er zijn ook echte bazen bij, dictatortjes in de dop, die alles naar hun hand willen zetten. Dan is het samenspel geen echt samenspel meer, maar op den duur lost deze moeiijk- heid zich vanzelf op. Als ze b.v. school tje spelen, en de schooljuffrouw al te bazig is, zeggen de anderen al gauw: „Ik doe het niet langer!" en blijft de „juffrouw" alleen over. Al spelend leren de kinderen met elkaar om gaan, en daarom laten we de kleine strubbelin gen zoveel mogelijk zichzelf oplossen. Maar dik wijls gebeurt het, dat het op huilen of vechten uitloopt, en dan moeten we toch ingrijpen. Maar nu moeten we oppassen. Want van nature zijn we geneigd voor de huilende partij op te komen, en de andere te bestraffen. lillll KMéifcaUyen 1 liiMiiiiofliiininntinniiiiiiniiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiniBniiiiimiuntfiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiHiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH „Coos slaat me!" huilt er één. „En wat deed jij?" vraag ik. En dan blijkt, dat de ander eerst ge plaagd heeft. „Ja dat had je dan ook niet moeten doen! We moeten onze Pappenheimers wel goed kennen. De Spontane typen, die er dadelijk maar op slaan, kennen we gauw genoeg. En natuurlijk moeten die hierin geremd worden. Maar nu moet u eens zien, hoe dat meisje, dat altijd zo zoet is, zo stilletjes telkens met haar voet tegen een tun nel aanstoot, die een ander in het zand heeft ge maakt. En als er een stukje invalt, zonder dat de bouwer het nog merkt, komt er een stil en triomfantelijk lachje op haar gezicht. Waarom doet ze dat? Waarschijnlijk verveelde ze zich, en nu heeft ze een bezigheid, die effect heeft en waar ook enige spanning in zit, n.l. hoe ver ze gaan kan, vóór de ander het merkt. En als de bouwer het merkt en met zijn vuisten op haar afkomt, zal ze de vlucht nemen naar de juffrouw, die veilig dichtbij is. Zulke dingen ontgaan ons wel eens. We moe ten ons hiervan bewust zijn, en niet te gauw denken: „Hij zal het wel weer gedaan hebben", of: „Natuurlijk moet Jan weer vechten. Vooruit, ga maar naar binnen!" Kinderruzies: ze zijn aan de orde van de dag. Maar de vrede is meestal gauw weer getekend. Wat dat betreft kunnen we nog wel wat van de kinderen leren! H. A. POSTMA-VAN ALBADA. nen wij toch de vrouwen niet verwijten. Zo'n allegaartje bekokstoven de redac ties, en die hebben altijd een idee fixe over de „gemiddelde smaak". U kunt gelijk hebben. Misschien stort ik mij daarom altijd weer zo hoopvol op de vragenrubriek. Want op die laatste bladzijden, waar dan eindelijk eens de lezeres aan het woord komt zal mis schien ten langen leste een tot stik- kens benauwde géést een gil om hulp slaken. Zal een vrouw, die beu is van al dat suikergoed naar voren dringen en snauwen: Allemaal goed en wel, maar wannneer spreekt u nu eens over een bundel verzen van Ida Gerhardt, of over dat nieuwe boek van Barbara Ward? Of over de betekenis van een figuur als Henriëtte Bosmans, of Dar- ja Collin, of Ach welnee. Hoe krijg ik melkvlek- ken uit mijn suède avondschoentjes? Wat moet mijn bruigom dragen als ik in een mantelpak trouw! Mijn poes heeft zo'n akelige kale plek op de kop. Is er ook een middeltje tegen zo mersproeten En daarvoor zijn onze oudtantes nu in hongerstaking gegaan. SASKIA \/eel warme dagen hebben we nog niet gehad. En de meeste onder ctns zien dan ook met verlangen uit naar de „hittegolf", welke voor Juli is voor speld, om zo mogelijk enkele dagen aan zee door te brengen. Voor het zo ver is, dienen wij ons meestal nog wel het een en ander hiervoor aan te schaf fen. Om u een beetje wegwijs te ma ken, drukken wij hierbij enige afbeel dingen af, welke rechtstreeks uit Parijs tot ons kwamen. Allereerst een wollen badpak, zonder schouderbandjes, dat zich uitstekend leent voor zonnebaden. Het is ook wel practisch om voor uw vacantie een daarbij behorende badca- pe of korte badjas aan te schaffen. Marcel Pépin ontwierp een korte bad- cape, welke het voordeel heeft, dat de ze ook als losse badrok kan worden ge dragen. De cape werd gemaakt van badstof en in dezelfde kleur gehouden als het costuum. Laten de financiën het bovendien toe om een zonnehoed te ko pen, dan is de zaak helemaal in orde. Ook deze hoeden zijn wel degelijk onderhevig aan de mode van het sei zoen. De bekende koeliehoed bijvoor beeld, vindt .steeds meer ingang. Oe uitvoering behoeft heus niet zo kost baar te zijn, daar het van eenvoudig stro kan zijn; ook wordt er wel pitriet voor gebruikt. De bol is bij verschil lende modellen geheel verdwenen en kan dus naar eigen smaak worden toe gepast. Als bijzonderheid van de koe liehoed willen wij nog even aanstippen, dat deze gevoerd wordt met zwart flu weel. Als men nu de bol wil verwijde ren, dient men er wel rekening mee te houden, dat deze twee centimeter bo ven de rand wordt afgeknipt. Het aan de rand overgebleven en opstaande ge deelte wordt omgeboord met gebloem de stof en de binnenrand dito. Men kan de rand natuurlijk elke gewenste vorm geven door een gracieuse hoeden- speld. Ook hebben wij wel modellen gezien in de vorm van een pannekoek. De bol werd hierbij direct van de rand afgeknipt: een gezellige strik in fleuri ge, afstekende kleur kan een apart ca chet verlenen. De vindingrijke vrouw maakt van le uitgeknipte bol altijd nog wel iets, al is het maar een portemonnaie of kleine reticule, dichtgesnoerd door een kleu rig koord. Ook kan men een strandhoed nemen, zoals afgebeeld wordt bij de tweede illustratie. Deze mannequin draagt een halfwollen jakje in helle kleur. Vooral hardrood en -groen, hardgeel en oranje, doch ook knalblauw ziet men veel toe gepast. Dit jakje, dat over de heupen valt, is heel geschikt voor over het wollen badcostuum. Laten wij ook, als wij met vacantie gaan, niet vergeten een zonnebril mee te nemen, daar deze tot de onmisbare attributen behoort RITA V J Horizontaal: 1. Lat. godin van tuin en ooft; 5. rode vrucht; 10. staf; 12. vod; 13. bevel; 15. verhouding; 16. Dat is; 17. lofzang; 19. vragend voornaam woord; 20. erkentelijkheid; 21. pad; 23. Plaats in Zeeland; 24. soort appel 26. voedsel; 27. vleesproduct; 29. vrouwe lijk zoogdier; 32 Noorse godheid; 34 kippenloóp; 35 register; 37. hert; 40. grappenmaker; 41. godsdienst; 42 knijp bril; 44. Rivier in Italië; 45 gelofte; 46. zeepwater; 48. nachtverblijf; 49. bloe dige streep over de huid. Verticaal: 1. Indische tempel; 2. Aca4, titel; 3. deel van het hoofd; 4. fami- lielid; 6. vette vloeistof; 7. afgemat; 8. winter voertuig; 9. neerslachtig; H, voertuig; 14. gravin van Holland; 18, Aanw. voorn, woord; 18. wilskracht; 19, barre zandvlakte; 21. luchtgesteldheid; 22. voordeel; 24 zeehond; 25. inhouds- I maat; 28. kruimel; 30. water in Over. ijsel; 31. brede rivier; 33. deel van een schip; 36. vruchtennat; 38. gebruik in kleding; 39. overblijfsel; 42 gesteente; 43. insect; 45. landbouwwerktuig; 47. onmeetbaar getal. NAAR VASTE GROND JN EEN KROEG eigens diep in Rus land - zo vertelt Dostojewski - heo- ben twee broers, Iwan en Alosja Ka- ramazow een diepzinnig gesprek. Daar bij leest Iwan aan zijn jongere broer, die kloosterling is, een verbijsterend verhaal voor. Het gaat over een Spaanse kardinaal uit de tijd van de ergste kettervervolgingen. Juist deze kardinaal nu treft in Sevilla, zijn woonplaats, Jezus Christus aan die zo juist een blinde heeft genezen en een pas gestorven meisje opgewekt. Het volk omstuwt en bewondert de terug gekeerde Heiland. Maar de kardinaal laat hem door zijn lijfwacht gevan gen nemen. Wanneer de nacht gevallen is, gaat de kardinaal naar de cel, waar hij Je zus heeft gevangen gezet. Het is daar dat de kardinaal z'n verbijsterende al leenspraak tegenover de zwijgende Je zus begint. Gij heb*, zo begint de kar dinaal zijn verwijt, aan de mensen niets anders geboden dan vrijheid. Maar daarmee hebt gij hen te hoog geschat De gewone mens kan de vrijheid niet aan. Hij weet er niets mee te begin nen. Daarom heeft de kerk, zo zegt de kardinaal, bewust de zijde gekozen van de verzoeker die tot U kwam in de woestijn. De verzoeker, de geest van het niet-zijnde, vroeg aan u, toen u verhongerde, van stenen brood te ma ken. Gij hebt geweigerd met een trotse hoogmoed, en gezegd dat het konink rijk Gods niet van de aarde was. Maar gij vergeet, aldus de kardinaal, dat de mens een mens is met honger. Hij volgt wie hem te eten geeft. Misdaad en zonde kwellen niet zo bitter als de hon ger. Gij, Jezus, hebt de mensen ver keerd getaxeerd, toen u een hemels koninkrijk beloofde en de honger niet stilde. De tweede verzoeking was een even grote misstap. Toen verzocht de geest van het niet-zijnde u zich te storten van het hoogste punt van de tempel. U hebt het niet gedaan, hoewel engelen u voor de dood zouden hebben behoed. Ook dat is weer zeer hemels en bijzon der onaards gedacht. Maar het volk hunkert naar het wonder, naar het ge heim. Het volk wil zwijmelen in het mysterie. Met de derde verzoeking is 't even zo. U hebt geweigerd de kroon en de scepter van Caesar te aanvaarden. Daarmee hebt u een heerserspositie af gewezen. Maar het volk wil nu een maal knielen voor een machthebber, 't Volk wil geregeerd worden, 't Wil de harde hand voelen van hem die alle autoriteit draagt. Kortom, het afwijzen van het won der, van het geheim en van de autori teit is zeer hemels en zeer onaards. Maar het houdt geen rekening met de Een charmant dopje Is dit geen schattig hoedje? U be hoeft heus geen modiste te zijn om zelf zo'n flatteus gevalletje te maken. Leuk in dezelfde stof van één van Uw ja ponnetjes, of als het bij al Uw jurkjes moet passen b.v. in wit piqué. Het pa troon is erg eenvoudig, zoals U ziet. U verbindt door een stiknaadje het achtergedeelte met de zijkanten. Naar hetzelfde patroon naait U er een voe ring in. Is de door U te gebruiken stof nogal slap, dan is het beter een linnen O. S> 23 2?. «3. I (BOIVEN 'yj M.A. v. >1 jn /2 't L. i mWMxmsês 23 1 /6. 22. tussenvoering te nemen, desnoods al leen voor de rand. U kunt het dopje op allerlei manieren garneren en er zodoende een gekleed of een meer sportief karakter aan geven. De opge slagen rand wordt op zij vastgezet met een strikje, een toefje bloemen of een aardige knoop. U moogt hem ook los laten, zodat de punten een beetje uit slaan. aardse realiteit, met de gewone mens van alle dag, die honger heeft, die het wonder wenst te zien, en die een machthebber wenst te gehoorzamen, Uw liefde, Jezus, aldus de kardinaal, heeft met echte liefde weinig meer te maken. Want uw gave van de vrijheid is veel te zwaar, stelt veel te hoge eisen. Het zijn maar luttelen, die uw vrijheid kunnen dragen en verdragen, Daarom hebben wij in de kerk, aldus de kardinaal, uw gaven aangepast aan de natuur van de mens. Wij verdraaien bewust uw woorden, en verbeteren uw daden. Wij trachten in de kerk niet de vrijheid te brengen op die verheven wijze die u voor ogen zweefde. Wij bieden het mysterie, het wonder en de autoriteit. Ik weet dat uw boodschap daarmee principieel verloochend is. Maar de mensheid als zodanig is door deze verbetering geholpen. Alleen in dit gareel is het leven leefbaar. JEZUS had zwijgend geluigterd naar het requisitoir van de kardinaal, die hem reeds tot de brandstapel had ver oordeeld. Maar dit zwijgen verdroeg de kardinaal niet langer. Aan het eind vraagt hij een antwoord. En het ant woord iseen kus. Dan laat de kar dinaal Jezus gaan, met de vraag om nooit, nooit weer naar de aarde terug te keren. Uit de steeds weer in grenssituaties spelende romans van Dostojewski is dit brok van de groot-inquisiteur wellicht het meest adembenemend. We zouden er gemakkelijk van af zijn, indien we de hevige, tot het merg gaande aan klacht, die hier wordt gedaan, zouden verwijzen naar een bepaalde kerk, b.v. de Rooms Katholieke Kerk, of naar een bepaalde denominatie van het Pro testantisme. Wie dit doet, tracht te ontglippen aan de existentieel-eschato- logische ernst van het hier gezegde. Want waar het in laatste instantie om gaat is, of ik en u het kunnen en dur ven wagen met Gods vrijheid. Geen slappe, loze vrijheid zoals die ons allen bekend is. Maar de geladen vrijheid, die slechts het gericht zijn op het al omvattende zijn Gods kent. Een vrij heid die in principe los is van de aard se bodem. Geen enkele kerk is vrij van de ge noemde verzoekingen. Ieder mens hun kert naar het wonder, het geheim en de autoriteit. Daarom is het goed door Dostojewski te worden wakker ge schud. BUREAU: ADMINISTRATIE Voordam 11, Tel. 332( Postgiro 187294 Redactie; Achterdam 20, Tel. 554 Directie; J. BIJLSMA en C. KRAK Hoofdredacteur: A. KAPTEIN Eau de Cologne. Soir de Paris PARFUMS PARIS (Advertentie, Ing. Med.) |)E WAPENSTILSTANDS< hervat, nadat de Noordel raai Ridgway hadden aanva voortzetting der besprekinge alle strijdkrachten uit Kaeso Westerse journalisten tot de vrijheid voor alle voertuigen song. Radio Pjongjang deeld al werd er aan toegevoegd, schikt werd geacht voordat ferentie zou zijn bereikt. De men had deze niet verwacht Details Zondagm nader vastgeste ,E DELEGATIES zijn Zond rende twee uur bijeen gew besprekingen waren in hoofd wijd aan een uitwerking van allieerde voorwaarden. De No< hadden n.l. bij hun aanvaard gesproken, dat de bijzonderhed eerstvolgende bijeenkomst die worden behandeld. Bijgevol vice-admiraal Turner Joy, de 1 de geallieerde delegatie Zond; voor, dat de weg naar Kaest zou zijn voor een onbelemm bruik door de voertuigen dei eerde delegatie, zonder voor kennisgeving. Het neutrale ge Kaesong zou een straal van ai meter moeten hebben en ui enige lichtgewapende leden vai litaire politie mogen herbergei slotte zou het personeel, dat di heid van de conferentieplaats [.garanderen, volkomen ongewap 'nen te zijn en een gebied m;t e< van achthonderd meter te 1 krijgen. De leider der Noordel legatie, generaal Nam II, vroeg minuten tijd, om deze voorstel de leden van zijn delegatie te !ken. Na afloop hiervan dee mede, dat hij in beginsel mi voorstellen accoord ging; de zouden, zo werd besloten, door bindingsofficieren van de béu Grote militaire para Frankrijk heeft Zaterdag vi 162e maal de val van de Bast vierd met de traditionele par: dansen in de open lucht, 's baadde de „Viile Lumière" mi gewoonlijk in een zee van lie Vele buitenlandse diploma autoriteiten waren aanwezig bi. litaire parade, die de president republiek, Vincent Auriol, afna Vier aan de parade deelr tanks slipten het trottoir op, lantaarnpalen om en verwondd personen. Elders in Parijs hadden de nisten een demonstratie georga Uit een voor de 50.000 demons uit rijdende auto werden pai geworpen, waarop stond: Thorez is gezond". Ook in Koblenz en Berlijn door het Franse leger militair des gehouden, waarbij geallies Duitse autoriteiten aanwezig In Berlijn was o.m. de Sowjetn vertegenwoordiger Dengin aan Onverenigbare eise Maurice Petsche heeft bij zijn |gen om een nieuw Frans kabine stellen het weekend doorg j met te trachten, zoals hij het z drukte, „de onverzoenlijken te den Hij voerde besprekingen m |Johaux, leider van de arbeide; .e hogere belastingen en lagere [biste, met André Dulin, voorzit de landbouwcommissie van de die hogere prijzen „eiste, en ms Oingembre, voorzitter van de S'ug van kleine industrieën, die belastingen eiste. OVERVAL EISTE MENSENLEVEN Bij een overval op een koffie-onder- neming in Oost-Java is de heer Per styn door rampokkers met een stengun neergeschoten, toen hij zijn vader, die met de bandieten slaags was geraakt, te hulp snelde. Koning Boudewijn zal na de 1 visseling een maand met v gaan, waarschijnlijk in het buit Weerbericht Verwachting tot Dinsdagavor Droog weer met enkele over vende wolkenvelden. Zwakke matige wind tussen Noord West. Iets warmer. Dinsdag: Zon op 4.39, onder Maan op 20.37, onder 20.02.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 8