Viva :ijde KING Pim, Pam en Pom in Afrika SPI er» in het lied JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER De Onbekende Voogd ui UI |K NIEUWS SPECIAAL ALKALIVRIJ VOOR Er verscheen een spook Het Radioprogramma Veevoederregeling sterk vereenvoudigd De natuur in pepermunt Hallo met wie? De avonturen van DE VACANTIE VERRASSING DINSDAG 11 JULI 1951 kant i utomaiiseerd l waaien veelkleurige we door de Zelfkant de grenscorrecties aan op enkele plaatsen i zU in de tuin In de el, in Hoengen en In [derachtige landelijke Nederlands te leren, t zonder resultaat ge- zij daar gemak van, ertje achter de gelag- lerlandse postkantoor- araan zij haar zorgen en de overige neder- P.T.T. in de Zelfkant l van onze tocht. Al ïexatie zijn de Neder- begonnen er een vol- organiseren, evenals i en omgeving bij Ze- ar werken er nu d» aderlands gezag en zij nis van zaken. De bu- rgebracht in woonhut- zagen zij er erbar- fs op dit ogenblik :in het hekje, waar- k zijn beurt moet af- at ruwe paaltjes en ioch in de meesten 'ders de zaken prach- Jat de kamers, al ziet ef uit, uitstekend aan •orden kunnen. iding met Amsterdam antoor in Wehr trof- luitse oorlogsweduwe roken in touw was. its voor de afdoening postzaken, maar toch r het tot stand bren- interlocale telefoon- de telefoon is Wehr tram van het gehele De verbindingen van or staan op Maas- aainimum van tijd is gesprek met Amster- ids 25 April j.l. lopen ;an Tuddern evenwel fehr, want sedert die arn geautomatiseerd, vee jaar nadat de Ne- van de Duitsers had- Het gebied werd ge- April 1949 en op 25 de Nederlandse post :1de de Duitse oor- iost- en telefoonzaken, /oorschriften had zij voor haar collega's in 5 - geleidelijk aan on- gen. Als zij niet voor lemen gesteld wor- beambten zelfstandig Nederlands spreken laar gelang zij met ederlanders te maken in de Zelfkant drie ren, twee post-, tele- stations. De directeur ntoor in Sittard, die juiste uitvoering van Eoonzaken in de Zelf- ons rondleidde, was gang van zaken. Eén iders sprong, toen wij enstapten, wel in de apte bij het afscheid :er met de hakken - he Duitser gebleven - neen verrichten deze «id op een wijze, die i tot klachten geeft. >ben zij het soms niet. de geannexeerde ge il de zegeningen van beheer aanvaard, de >ed gevuld en wegen daar verbeterd; ijn wat van het bleiben" afgesleten, en verreweg de mees- weer bij Duitsland te Hun landgenoten, die Iers hebben mee- en n. de beambten van wen zij in zekere zin ten in de takkenbos ten mogen vrolijk in i, het zijn echt Duit- Duitse takkenbossen s gebleven d, de vegen de „Wir ileten, k: Beroepen te Wou- aartsendijk: J. Cupe- Aangenomen naar p te Hall. Bedankt M. J. W. Schopen- .dijke. 3eroepen te Makkum: cand. te Harderwijk, ar Oude en Nieuwe Swigchen te Haam- lor Leiderdorp: J. ksveer. ken: Tweetal te 's- Bijleveld, cand. te >boom, cand. te Eind- te 's Gravendeel: C. te Apeldoorn. Be en: A. Zwiep te nhem van de CJMV *um stichten, dat ln als tweede jeugdher- se hoofdstad zal die- :rmaanden als confe- den gebruikt. Er zal anderd jongemensen. 98, Jimmy bleef drie dagen en drie nachten slapen en zijn gesnurk nam daarbij zulke vormen aan, dat het halve hotel met watjes in de oren liep. Het was eigenlijk niet om aan te ho ren, Daisy, het kamermeisje had er ge woon schele hoofdpijn van gekregen. Maar aan de andere kant gunde eigenlijk iedereen Jimmy van harte, dat hij eens lekker kon uitmaffen. Heel Amerika leefde eigenlijk met dit tukje van Jimmy mee en er ging een golf van vertedering door het land, toen millioenen mensen Jimmy zagen en hoorden slapen. Een paar heren van de televisie hadden namelijk net zo lang bij Piet Potlood staan zaniken, tot deze er accoord mee ging, dat zij vijf minuten lang een televisie-opname van Jimmy mochten maken. Maar ein delijk werd Jimmy dan toch wakker. Meer vanwege zijn knorrende maag dan door het feit, dat hij zich hele maal uitgeslapen voelde. Toen hij ech ter eenmaal wakker was, stapte hij uit bed, stak zijn hoofd om de hoek van de deur en riep, dat hij wel trek zou hebben in een paar zacht gekooktje eit jes. Daisy hoorde het dadelijk en zij rende naar de keuken. „Die dot van een jongen is wakker," riep zij tegen de chefkok, „eitjes wil hij hebben. En denk er om, dat je ze niet te hard kookt." DOOR MARY BURCHELL 12 „Ik hoop dat de teleurstelling niet al te groot voor je zal zijn, maar ik vrees dat we veel eerder naar huis zullen moeten terugkeren dan ik had ver wacht." „Bedoelt u Londen verlaten? Wan neer?" „Ik denk niet dat we deze week al klaar zullen kunnen komen, maar ze ker toch de volgende week," sprak haar voogd. „Ik heb zaken in het Noorden te regelen, die mijn bijzondere aan dacht vragen." Hij sprak nonchalant en natuurlijk was er niets onwaarschijnlijks in wat hij zei. Maar Norma ervoer dezelfde flits van verontwaardiging als toen hij had gezegd dat zij op Bishopstone en hij op Munley zou gaan wonen. Ze voelde het bloed naar haar wan gen stijgen en zich direct daarna ver bleken. Toen sprak ze duidelijk en koud: „Het is om Paul, is het niet?" „Mijn lieve kind," haar voogd keek op en zijn stem was helder en koud, „je slaat Paul Cantlin veel te hoog aan als je denkt dat ik me richt naar zijn handelingen." Natuurlijk klonk haar verontwaar digde aantijging toen belachelijk en ze wenste vurig dat ze die nooit had uitge sproken. Haar voogd scheen iets derge lijks te vermoeden, want hij dekte haar verwarring door heel vriendelijk te zeggen: „Ik weet dat het een grote teleurstel ling voor je is dat we weg moeten nu er nog zoveel gaande is. Maar Bishop stone kan ook in deze tijd van het jaar heel mooi zijn." „Ja daarvan ben ik zeker," zei Nor- ma haastig. „In ieder geval houd ik in ieder jaargetijde van Bishopstone. Het.het hindert niets." Dat was haar manier om spijt te be tuigen over de „faux pas" die ze zo juist had gemaakt. En zo aanvaardde hij het ook. Zodat ze nu slechts bij zichzelf kon denken welk een grote, bittere teleurstelling het was om Lon den te moeten verlaten juist nu ze op het punt stond Paul op volkomen „wet tige" wijze veer te zien. Zelfs toen ze alleen was trachtte ze er niet aan te denken dat die haastige beschuldiging misschien toch juist was geweest. Het was al erg genoeg dat ze Paul nu niet zou zien, daar hoefde werkelijk dit vermoeden niet bij te ko men dat de prettige verhouding met haar voogd totaal zou kunnen beder ven. Ze hoopte dat de Cantlins hun nieuwe huis zouden betrekken nog vóór het vertrek van haar en haar voogd. Maar het was onwaarschijnlijk dat een huurovereenkomst, die pas tot stand was gekomen op de dag waarop zij het huis zouden verlaten zo spoe dig in werking zou treden. Toen Norma en haar voogd op een heldere, onge woon zachte dag in Maart naar het Noorden reisden, viel er nog steeds geen spoor van de Cantlins te beken nen. Juffrouw Parry toonde blijdschap hen terug te zien. Zij beantwoordde Nor ma's warme begroeting met een soort 1 (Advertentie, lng. Med.) (Advertentie. Ing. Med.) verbaasde hartelijkheid die bewees dat ze juffrouw Norma een heel aardig meisje vond, hoewel wat overdreven in haar reacties. „Het was heerlijk in Londen", sprak ze tot haar voogd: „maar dit is toch ons eigenlijke thuis." Hij glimlachte werkelijk aangenaam getroffen, vond ze. En zonder twijfel vatte hij dit op als een duidelijke aan wijzing, dat ze geen wrok koesterde over hun plotseling vertrek uit Lon den. Op die eerste avond belde Richard al op om te zeggen hoe blij hij was dat ze zo vroegtijdig waren teruggekeerd en hoewel Norma het prettig vond zijn stem weer te horen, besefte ze dat de dubbelzinnige verhouding die er in Londen tussen hen was ontstaan zonder meer op Bishopstone zou worden voortgezet, tenzij ze er zelf wat aan deed. Het was natuurlijk onmogelijk om veel door de telefoon te zeggen, maar op dat ogenblik besloot ze zo gauw mogelijk eens een openhartig ge sprek met hem te zullen hebben, voor dat hij er te veel op ging rekenen dat ze van hem hield op een wijze als ie nu zeker wist nooit te zullen doen. „Wanneer kan ik je zien, Norma" sprak zijn stem. „Graag zo gauw mo gelijk, misschien morgen?" Dat moest dan maar, dacht ze, maar ze wist nog niet hoe laat. (Wordt vervolgd.) Adv. maar alles keerde ien goede Zijn huis stond scheef en zijn dochter leek op een geestverschijning. Nee, het fotograferen ging hem nooit best af. Maar nu is hij een perfect foto graaf. Met de Philips Flitser aera kunnen foto's eenvoudig niet misluk ken, want de bediening is de eenvoud zelf. Zowel overdag (zonder flitslamp) als des avonds in huis, in de tent of in de schemer zijn alle opnamen stuk voor stuk meesterwerkjes. Uw handelaar laat U graag zo'n Philips Flitscamera zien. (Advertentie, Ing. Med.) WOENSDAG 18 JULI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00- 24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.- muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.30—9.35 Waterstanden.) 10.00 Boekbespreking. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.35 Voor de vrouw. 11.00 R V.U.: Drs. W. A. Nell: „Dromen en hun betekenis". 11.30 Gram.muziek. 12.00 Orgel en zang. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin- gen. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Gram. muziek. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws. 13.15 Accordeonmuziek. 13.45 Gram.muziek. 14.00 Gesproken portret. 14.15 Strijk Sextet. 15.00 Voor de jeugd. 15.30 „Levende Bezems", hoorspel voor de jeugd. 16.00 Viool-duo. 16.10 Voor de jeugd. 16.30 Voor de zieken. 17.05 Dansmuziek. 17.45 Regeringsuitzending: Drs. L. Coomans de Ruiter: „Natuuronderzoek in Indonesië". 18.00 Nieuws. 18.15 Ronde van Frankrijk. 18.20 „Marine Taal", causerie. 18.30 R.V.U.: „Suriname, land-volk-bestaansmid- delen". 19.00 „De investeringscontrüle en 't bankwezen", causerie. 19.15 Instrumentaal trio. 19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 Promenade-orkest, Omroepkoor en soliste. 20.40 „Jenny in de boomgaard", hoorspel. 21.15 Gram.muziek. 21.35 Concertgebouw orkest. 22.15 „Lichaam en gezondheid", cau serie. 22.30 Joods programma. 23.00 Nieuws. 23.15 Orgelspel. 23.35—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM n, 298 m.: 7.00-24.00 NCRV 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gewijde muziek. 8.45 Gram.muziek. 9.00 Voor de zie ken. 9.30 Salonorkest. 10.15 Gram.muziek. 1030 Morgendienst. 11.00 Residentie-orkest. 11.35 Gram.muziek. 12.00 Fluit en piano. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Amusementsmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mili taire reportage. 13.20 Mandoline-orkest. 13.50 Gram.muziek. 14.00 Ged. uitzending' van de Zendingsbijeenkomst van de Classis Utrecht der Chr. Geref. Kerken te Driebergen—Rijsenhurg. 14.15 Voor de meisjes. 15.00 Viool en piano. 15.30 Gram.muziek. 16.00 Piano-duo. 16.15 Voor de jeugd 17.30 Instrumentaal Septet. 18.00 Chr. Gemengde Zangvereniging. 18.30 Metropole-Orkest en solist. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 Causerie over beroeps keuze. 19.30 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.05 Piano-recital. 2015 Resi dentie-Orkest en solist. 21.15 „Wat zijn pen ningen, Waarom en hoe verzamelen wij deze?", causerie. 21.35 Amusementsmuziek. 22:05 Re portage. 22.15 Vocaal Ensemble, Strijkorkest en hoorn. 22.30 Cello en orgel. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15-24.00 Mari nierskapel. MOTORRIJDER VERONGELUKT Gistermorgen is op de Hemweg te Amsterdam een motorrijder in volle vaart tegen een stilstaande auto gere den. De man was op slag dood. De regeling voor de verdeling van geimporteerd veevoeder voor het voe derjaar van September 1951 tot en met Aug. 1952 is eenvoudiger dan die van het vorige seizoen. Dit is in hoofdzaak het gevolg van het vervallen van de bedrijfsmaxima voor melk- en kalf- koeien en voor varkens. Voor kippen blijft een bedrijfsmaximum gelden. Voor kippen, aangehouden boven dit be drijfsmaximum of beneden 21 stuks, wordt geen voeder toegewezen. Voor paarden zullen eveneens toewijzingen worden uitgegeven. Ook in het komende voederjaar zal rekening gehouden moeten worden met een noodzakelijke opvoering van de voederproductie van eigen bodem, zo dat de factor „scheurbaar grasland" ge handhaafd blijft. OPLOSSING KUISWOORDPUZZLE Horizontaal: 1. Pomona; 5. tomaat; 10. roe; 12. lor; 13. ga; 15. relatie; 16. d.i.; 17. ode; 19. wie; 20. dank; 21. weg; 23. Goes; 24. renet; 26. brood; 27. worst; 29. berin; 32. Odin; 34. ren; 35. lijst; 37. ree; 40. nar; 41. R.K.; 42. lorgnet; 44. Po; 45. eed; 46. sop; 48. logies; 49. striem. Verticaal: 1. Pagode; 2. mr.; 3. oor; 4. neef; 6. olie; 7. moe; 8. ar; 9. triest; 11. Wagen; 14. Ada; 16. die; 18. ener gie; 19. woestijn; 21. weder; 22. gewin; 24. rob; 25. ton; 28. korrel; 30 Regge; 31. stroom; 33. dek; 36. sap; 38. mode; 39. rest; 42. lei; 43. tor; 45. eg; 47. Pi. Met KING in de auto, Op 't meer, in de trein. Met KING op de tandem, Of fiets - dat is fijnl Op al onze tochten Naar hei, bos en zee, Gaat als verkwikking Steeds KING met ons mee! KING is hygiënisch En zuivert de mond, En daarbij, als hoofdzaak, Voor ieder gezond! En is soms het lichaam Vermoeid in elk lid. Je neemt maar een KING, En dra ben je fit! ONTBOEZEMING VAN EEN «NG-VPIEND de natuurzuivere TONNEMA - SNEÉK (Advertentie, Ing. Med.) 3. Moeder Woeffie is hevig ge schrokken, wanneer zij Pim hoort zeg gen, dat hij koning Samba wil gaan helpen. „Maar Pim", roept ze uit, „wil je dat werkelijk gaan doen? Willen jullie weer naar Afrika gaan om Pepi te gaan opsporen?" „Natuurlijk, mam", antwoordt Pim, „als een koning je zo iets op de man af vraagt, dan kun je toch zeker niet weigeren?" Moeder zucht eens. „Ja, maar weten jullie dan niet, welke gevaren je in Afrika al lemaal kunnen bedreigen? Of zijn jul lie soms vergeten, wat je daar een vo rige keer allemaal meegemaakt hebt?" „Ach moeder, we zijn nu toch een stuk wijzer en ouder geworden", zegt Pom. „En.... bovendien, hebt U ons altijd zelf niet voorgehouden, dat we anda ren, die in nood verkeren, moeten hel pen?" „Jaja, allemaal goed en wel, maar waarom moeten jullie dat steeds zijn! Kunnen er nu niet eens een paar andere dieren heengaan?" Moeder is het er nog helemaal niet mee eens. „Moeder", roept Pim weer uit. „Ver trouwt U maar op ons. Wij hebben nu eenmaal enige routine in dat soort werk gekregen. Ik beloof U, dat wij goed op ons zelf zullen passen". Pom en Pam zeggen niets meer, zij zijn al druk bezig om de koffers te voorschijn te halen. so i a s O ut mm M ■mmfflmim Er is tegenwoordig een telefoon, waardoor je als het moet met Amerika en Indo nesië kunt praten. Er zyn telegaafkantoren, die in en kele seconden een bood schap kunnen versturen naar een ver afgelegen plaats. Op het ogenblik staat de hele wereld in on derling contact. Als er iets aan de andere kant van onze aardbol gebeurt, weten wfl het een paar uur later. De electriciteit heeft hier weer onschatbare diensten bewezen. Voordat de elec triciteit echter was uitge vonden, bestond er overal een grote behoefte om bood schappen snel te kunnen doorgeven. Vooral in oor logstijd wilde de legerleiding snel weten, hoe of de strijd verliep en wat er gedaan moest worden. Het is erg leuk, om eens na te gaan, welke manieren in de oude tijd hierop werden gevon den. Het woord telegraaf is al heel oud. Het komt van de Grieken: tele (=ver) graaf schrijven). Nu was erin de tijd voor Christus al sprake van een eenvoudig systeem om een boodschap over te brengen. In oorlogs tijd plaatste men langs de weg naar het slagveld op zekere afstanden van elkaar fakkeldragers en wanneer b.v. de slag gewonnen was, stak de eerste man zijn fak kel aan. Dit zag nu de vol gende ook en hij deed het zelfde. Zo ontstaken ze stuk voor stuk het vuur, om de heuglijke tijding zo vlug mogelijk naar de hoofdstad door te geven. Dit idee vond gretig bijval, In 285 voor Christus liet de koning van Egypte zelfs een groot aan tal hoge torens plaatsen op het eiland Pharos. De vuren waren nu over zeer grote afstanden zichtbaar. Ook liet de koning er een bou wen op de haven van het eiland. De schepen wisten nu meteen, waar ze heen moesten varen. Dit was de eerste vuurtoren. Het Fran se woord voor vuurtoren „phare" is afgeleid van de naam van dit eiland Pharos. Spoedig deed zich de be hoefte gevoelen om losse letters te kunnen doorsei nen om zodoende woorden en dus berichten te vormen. In 150 voor Christus hield Polybius zich hiermee bezig. Hij plaatste twee stenen muren naast elkaar en maakte aan de bovenkant van iedere muur vijf stan daards voor fakkels. Door nu steeds een bepaald aan tal fakkels ln de standaard te plaatsen beeldde hij ver schillende letters uit. Dit was echter een tijdrovende geschiedenis en toen later bleek, dat ze in dezelfde tijd net zo goed een koerier naar de volgende seinpost konden zenden om het bericht te vertellen, werd de uitvin ding verworpen. De Romei nen probeerden een roepsy- steem. Ook dit ging met hoge torens, waarop men sen stonden. Deze mensen schreeuwden het bericht van de ene toren naar de andere. Het is bekend, dat de Romeinen in deze be richtgeving zeer bedreven waren. Alle grote steden stonden met elkaar in con tact. Keizer Caesar heeft ge zegd, dat een gebeurtenis, die bij zonsopgang in Or leans (Frankrijk) plaats vond, reeds om negen uur 's avonds op zestig kilometer afstand bekend was. Jullie lachen daar misschien om, maar voor die tijd was het een opmerkelijke prestatie. De volgende week zal ik nog iets meer over dit leuke en interessante onderwerp ver tellen, want er moet nog heel wat gebeuren, voordat de heer Morse (je weet wel, van het morse-seinstelsel) ln Amerika vergunning kreeg, om de eerste electrl- sche telegraaflelding aan te leggen. hij. 26 Vader had zijn zoon Joop beloofd in de grote vacantie voor een verrassing te zul len zorgen alshij over ging naar de zesde klas. Nu, Joop ging over, maar toen hij opgewonden met zijn rapport bij zijn vader kwam, legde deze hem een blad vol cijfers voor. „Luister goed!" zei „In het alphabet zitten letters. Er vallen 11 letters uit, namelijk de nummers 2-3-7-8-10-15-17-22-24-25-26. Je houdt nu 15 letters over en deze nummer je van 1 t.m. 15. De cijfers stellen allemaal woorden van 4 letters voor. Verwissel de cijfers voor let ters. Op één van de vier regels van boven naar be neden kun je dan lezen wat de vacantieverrassing is!" Joop ging direct aan het werk en na een kwartier sprong hij op en riep: „Hoera!!!! Heerlijk... we gaan fijn Zoeken jullie ook eens uit, wat Joop gaat doen? •JU3) uee ui uereduiBji 8 us s o t d o 6 1 M 1 6 3 9 8 l 1 9 10 1 1 3 il 15 •3 li 5 3 8 3 3 IS •5 9 5 3 13 5" 3 '3 12 1 t II 3 J 12 13 3 2 1 <3 9 '3 IS 12 >3 5 3 9 3 li 5 6 9 1 i 8 "3 tl i 8 MWUIUM Mies de Muis had zin in kauwgom, Stapte vlug een winkel in. „Blaaskauwgom heb ik alleen maar," Sprak de juj. „Is dat naar zin?." „Ja, dat 's goed!" vond Mies en stapte Met het pak de winkel uit. „Nu ga ik ballonnen blazen, Let maar op," lachte de guit. M *s" Miesje blies en blies en blies maar, Als maar groter werd de bal. Op het laatst was het warempel, Een groot gummie rand geval Het werd net zo groot als Miesje, Langzaam steeg de muis omhoog, Het was clsof onze Miesje, Plots geen dertien gram meer woog. „Pang....!" Daar vloog de bal in tweeën, Mies zat heel hoog in de lucht. „Helpriep ze, maar niemand hielp haar. Boenggg.daar viel da muit gejjitfjtf. Ze zat vol met blauwe plekken, En haar muizenbol deed zeer. „Nee!", dacht ze, „die rare kauwgom, Die eet ik niet één keer maar!" Het ene eendje heette Kwek en het andere Kwait. Gezamenlijk zwommen ze in een sloot. In de. lucht trok ken zich donkere wolken sa men en plotseling begon het grote spetters te regenen. Kwek zei; „Tjasses" en ging meteen op zijn kop staan. Alleen zijn puntig staartje kwam nog boven water uit. Dit duurde wel vijf minuten. Kwak snapte er niets van en toen Kwek eindelijk weer boven kwam vroeg hij: „Kwek, waarom deed je dat?" „Oh", antwoordde Kwek. „Voor de regen, anders wordt mijn kop nat." De belde eendjes zwom men verder, het was onder tussen droog geworden en ze kregen honger. „Ik zou best een lekkere worm lus ten", zei Kwak. „Ik ook" sprak Kwek. Nu wilde het toeval, dat een dikke regen worm zich net halverwege uit de aarden rand van de sloot naar buiten werkte om te kijken, wat voor weer het was. „Die delen we samen!" sprak Kwek. „Goed!" ant woordde Kwak. „Jij neemt de voorste helft en ik de achterste!" Zonder nog een woord te zeggen, zwom Kwak op de worm toe en slokte hem helemaal naar binnen. „Héééwat is dat!" riep Kwek veront waardigd. „Je hebt niets voor mij bewaard!" „Dat kon toch niet!" lachte Kwak „Ik moest toch eerst de voorste helft opeten anders kon ik nooit fcij de achterste ly&t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 7