Viva
:ijde
KING
Pim, Pam en Pom in Afrika
SPI
er» in het
lied
JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER
De Onbekende Voogd
ui
UI
|K NIEUWS
SPECIAAL
ALKALIVRIJ
VOOR
Er verscheen een spook
Het Radioprogramma
Veevoederregeling sterk
vereenvoudigd
De natuur in
pepermunt
Hallo
met wie?
De avonturen
van
DE VACANTIE
VERRASSING
DINSDAG 11 JULI 1951
kant
i utomaiiseerd
l waaien veelkleurige
we door de Zelfkant
de grenscorrecties aan
op enkele plaatsen
i zU in de tuin In de
el, in Hoengen en In
[derachtige landelijke
Nederlands te leren,
t zonder resultaat ge-
zij daar gemak van,
ertje achter de gelag-
lerlandse postkantoor-
araan zij haar zorgen
en de overige neder-
P.T.T. in de Zelfkant
l van onze tocht. Al
ïexatie zijn de Neder-
begonnen er een vol-
organiseren, evenals
i en omgeving bij Ze-
ar werken er nu d»
aderlands gezag en zij
nis van zaken. De bu-
rgebracht in woonhut-
zagen zij er erbar-
fs op dit ogenblik
:in het hekje, waar-
k zijn beurt moet af-
at ruwe paaltjes en
ioch in de meesten
'ders de zaken prach-
Jat de kamers, al ziet
ef uit, uitstekend aan
•orden kunnen.
iding met Amsterdam
antoor in Wehr trof-
luitse oorlogsweduwe
roken in touw was.
its voor de afdoening
postzaken, maar toch
r het tot stand bren-
interlocale telefoon-
de telefoon is Wehr
tram van het gehele
De verbindingen van
or staan op Maas-
aainimum van tijd is
gesprek met Amster-
ids 25 April j.l. lopen
;an Tuddern evenwel
fehr, want sedert die
arn geautomatiseerd,
vee jaar nadat de Ne-
van de Duitsers had-
Het gebied werd ge-
April 1949 en op 25
de Nederlandse post
:1de de Duitse oor-
iost- en telefoonzaken,
/oorschriften had zij
voor haar collega's in
5 - geleidelijk aan on-
gen. Als zij niet voor
lemen gesteld wor-
beambten zelfstandig
Nederlands spreken
laar gelang zij met
ederlanders te maken
in de Zelfkant drie
ren, twee post-, tele-
stations. De directeur
ntoor in Sittard, die
juiste uitvoering van
Eoonzaken in de Zelf-
ons rondleidde, was
gang van zaken. Eén
iders sprong, toen wij
enstapten, wel in de
apte bij het afscheid
:er met de hakken -
he Duitser gebleven -
neen verrichten deze
«id op een wijze, die
i tot klachten geeft.
>ben zij het soms niet.
de geannexeerde ge
il de zegeningen van
beheer aanvaard, de
>ed gevuld en wegen
daar verbeterd;
ijn wat van het
bleiben" afgesleten,
en verreweg de mees-
weer bij Duitsland te
Hun landgenoten, die
Iers hebben mee- en
n. de beambten van
wen zij in zekere zin
ten in de takkenbos
ten mogen vrolijk in
i, het zijn echt Duit-
Duitse takkenbossen
s gebleven
d, de
vegen
de
„Wir
ileten,
k: Beroepen te Wou-
aartsendijk: J. Cupe-
Aangenomen naar
p te Hall. Bedankt
M. J. W. Schopen-
.dijke.
3eroepen te Makkum:
cand. te Harderwijk,
ar Oude en Nieuwe
Swigchen te Haam-
lor Leiderdorp: J.
ksveer.
ken: Tweetal te 's-
Bijleveld, cand. te
>boom, cand. te Eind-
te 's Gravendeel: C.
te Apeldoorn. Be
en: A. Zwiep te
nhem van de CJMV
*um stichten, dat ln
als tweede jeugdher-
se hoofdstad zal die-
:rmaanden als confe-
den gebruikt. Er zal
anderd jongemensen.
98, Jimmy bleef drie dagen en drie
nachten slapen en zijn gesnurk nam
daarbij zulke vormen aan, dat het
halve hotel met watjes in de oren liep.
Het was eigenlijk niet om aan te ho
ren, Daisy, het kamermeisje had er ge
woon schele hoofdpijn van gekregen.
Maar aan de andere kant gunde
eigenlijk iedereen Jimmy van harte,
dat hij eens lekker kon uitmaffen.
Heel Amerika leefde eigenlijk met dit
tukje van Jimmy mee en er ging een
golf van vertedering door het land,
toen millioenen mensen Jimmy zagen
en hoorden slapen. Een paar heren
van de televisie hadden namelijk net zo
lang bij Piet Potlood staan zaniken,
tot deze er accoord mee ging, dat zij
vijf minuten lang een televisie-opname
van Jimmy mochten maken. Maar ein
delijk werd Jimmy dan toch wakker.
Meer vanwege zijn knorrende maag
dan door het feit, dat hij zich hele
maal uitgeslapen voelde. Toen hij ech
ter eenmaal wakker was, stapte hij uit
bed, stak zijn hoofd om de hoek van
de deur en riep, dat hij wel trek zou
hebben in een paar zacht gekooktje eit
jes. Daisy hoorde het dadelijk en zij
rende naar de keuken. „Die dot van
een jongen is wakker," riep zij tegen
de chefkok, „eitjes wil hij hebben. En
denk er om, dat je ze niet te hard
kookt."
DOOR
MARY BURCHELL
12
„Ik hoop dat de teleurstelling niet al
te groot voor je zal zijn, maar ik vrees
dat we veel eerder naar huis zullen
moeten terugkeren dan ik had ver
wacht."
„Bedoelt u Londen verlaten? Wan
neer?"
„Ik denk niet dat we deze week al
klaar zullen kunnen komen, maar ze
ker toch de volgende week," sprak haar
voogd. „Ik heb zaken in het Noorden
te regelen, die mijn bijzondere aan
dacht vragen."
Hij sprak nonchalant en natuurlijk
was er niets onwaarschijnlijks in wat
hij zei. Maar Norma ervoer dezelfde
flits van verontwaardiging als toen hij
had gezegd dat zij op Bishopstone en
hij op Munley zou gaan wonen.
Ze voelde het bloed naar haar wan
gen stijgen en zich direct daarna ver
bleken. Toen sprak ze duidelijk en
koud:
„Het is om Paul, is het niet?"
„Mijn lieve kind," haar voogd keek
op en zijn stem was helder en koud,
„je slaat Paul Cantlin veel te hoog aan
als je denkt dat ik me richt naar zijn
handelingen."
Natuurlijk klonk haar verontwaar
digde aantijging toen belachelijk en ze
wenste vurig dat ze die nooit had uitge
sproken. Haar voogd scheen iets derge
lijks te vermoeden, want hij dekte
haar verwarring door heel vriendelijk
te zeggen:
„Ik weet dat het een grote teleurstel
ling voor je is dat we weg moeten nu
er nog zoveel gaande is. Maar Bishop
stone kan ook in deze tijd van het jaar
heel mooi zijn."
„Ja daarvan ben ik zeker," zei Nor-
ma haastig. „In ieder geval houd ik in
ieder jaargetijde van Bishopstone.
Het.het hindert niets."
Dat was haar manier om spijt te be
tuigen over de „faux pas" die ze zo
juist had gemaakt. En zo aanvaardde
hij het ook. Zodat ze nu slechts bij
zichzelf kon denken welk een grote,
bittere teleurstelling het was om Lon
den te moeten verlaten juist nu ze op
het punt stond Paul op volkomen „wet
tige" wijze veer te zien.
Zelfs toen ze alleen was trachtte ze
er niet aan te denken dat die haastige
beschuldiging misschien toch juist was
geweest. Het was al erg genoeg dat ze
Paul nu niet zou zien, daar hoefde
werkelijk dit vermoeden niet bij te ko
men dat de prettige verhouding met
haar voogd totaal zou kunnen beder
ven. Ze hoopte dat de Cantlins hun
nieuwe huis zouden betrekken nog
vóór het vertrek van haar en haar
voogd. Maar het was onwaarschijnlijk
dat een huurovereenkomst, die pas tot
stand was gekomen op de dag waarop
zij het huis zouden verlaten zo spoe
dig in werking zou treden. Toen Norma
en haar voogd op een heldere, onge
woon zachte dag in Maart naar het
Noorden reisden, viel er nog steeds
geen spoor van de Cantlins te beken
nen.
Juffrouw Parry toonde blijdschap hen
terug te zien. Zij beantwoordde Nor
ma's warme begroeting met een soort
1
(Advertentie, lng. Med.)
(Advertentie. Ing. Med.)
verbaasde hartelijkheid die bewees dat
ze juffrouw Norma een heel aardig
meisje vond, hoewel wat overdreven in
haar reacties.
„Het was heerlijk in Londen", sprak
ze tot haar voogd: „maar dit is toch ons
eigenlijke thuis."
Hij glimlachte werkelijk aangenaam
getroffen, vond ze. En zonder twijfel
vatte hij dit op als een duidelijke aan
wijzing, dat ze geen wrok koesterde
over hun plotseling vertrek uit Lon
den.
Op die eerste avond belde Richard
al op om te zeggen hoe blij hij was dat
ze zo vroegtijdig waren teruggekeerd
en hoewel Norma het prettig vond zijn
stem weer te horen, besefte ze dat de
dubbelzinnige verhouding die er in
Londen tussen hen was ontstaan zonder
meer op Bishopstone zou worden
voortgezet, tenzij ze er zelf wat aan
deed. Het was natuurlijk onmogelijk
om veel door de telefoon te zeggen,
maar op dat ogenblik besloot ze zo
gauw mogelijk eens een openhartig ge
sprek met hem te zullen hebben, voor
dat hij er te veel op ging rekenen dat
ze van hem hield op een wijze als ie
nu zeker wist nooit te zullen doen.
„Wanneer kan ik je zien, Norma"
sprak zijn stem. „Graag zo gauw mo
gelijk, misschien morgen?"
Dat moest dan maar, dacht ze, maar
ze wist nog niet hoe laat.
(Wordt vervolgd.)
Adv.
maar alles keerde ien goede
Zijn huis stond scheef en zijn dochter
leek op een geestverschijning. Nee,
het fotograferen ging hem nooit best
af. Maar nu is hij een perfect foto
graaf. Met de Philips Flitser aera
kunnen foto's eenvoudig niet misluk
ken, want de bediening is de eenvoud
zelf. Zowel overdag (zonder flitslamp)
als des avonds in huis, in de tent of
in de schemer zijn alle opnamen stuk
voor stuk meesterwerkjes.
Uw handelaar laat U graag zo'n
Philips Flitscamera zien.
(Advertentie, Ing. Med.)
WOENSDAG 18 JULI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00-
24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.-
muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18
Gram.muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Gram.muziek. (9.30—9.35 Waterstanden.) 10.00
Boekbespreking. 10.05 Morgenwijding. 10.20
Gram.muziek. 10.35 Voor de vrouw. 11.00
R V.U.: Drs. W. A. Nell: „Dromen en hun
betekenis". 11.30 Gram.muziek. 12.00 Orgel
en zang. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Gram.
muziek. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws. 13.15
Accordeonmuziek. 13.45 Gram.muziek. 14.00
Gesproken portret. 14.15 Strijk Sextet. 15.00
Voor de jeugd. 15.30 „Levende Bezems",
hoorspel voor de jeugd. 16.00 Viool-duo. 16.10
Voor de jeugd. 16.30 Voor de zieken. 17.05
Dansmuziek. 17.45 Regeringsuitzending: Drs.
L. Coomans de Ruiter: „Natuuronderzoek in
Indonesië". 18.00 Nieuws. 18.15 Ronde van
Frankrijk. 18.20 „Marine Taal", causerie. 18.30
R.V.U.: „Suriname, land-volk-bestaansmid-
delen". 19.00 „De investeringscontrüle en 't
bankwezen", causerie. 19.15 Instrumentaal trio.
19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05
Promenade-orkest, Omroepkoor en soliste.
20.40 „Jenny in de boomgaard", hoorspel.
21.15 Gram.muziek. 21.35 Concertgebouw
orkest. 22.15 „Lichaam en gezondheid", cau
serie. 22.30 Joods programma. 23.00 Nieuws.
23.15 Orgelspel. 23.35—24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM n, 298 m.: 7.00-24.00 NCRV
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Gram.muziek. 7.45 Een woord voor de dag.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gewijde
muziek. 8.45 Gram.muziek. 9.00 Voor de zie
ken. 9.30 Salonorkest. 10.15 Gram.muziek.
1030 Morgendienst. 11.00 Residentie-orkest.
11.35 Gram.muziek. 12.00 Fluit en piano.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Amusementsmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mili
taire reportage. 13.20 Mandoline-orkest. 13.50
Gram.muziek. 14.00 Ged. uitzending' van de
Zendingsbijeenkomst van de Classis Utrecht der
Chr. Geref. Kerken te Driebergen—Rijsenhurg.
14.15 Voor de meisjes. 15.00 Viool en piano.
15.30 Gram.muziek. 16.00 Piano-duo. 16.15
Voor de jeugd 17.30 Instrumentaal Septet.
18.00 Chr. Gemengde Zangvereniging. 18.30
Metropole-Orkest en solist. 19.00 Nieuws en
weerberichten. 19.15 Causerie over beroeps
keuze. 19.30 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant.
20.00 Nieuws. 20.05 Piano-recital. 2015 Resi
dentie-Orkest en solist. 21.15 „Wat zijn pen
ningen, Waarom en hoe verzamelen wij deze?",
causerie. 21.35 Amusementsmuziek. 22:05 Re
portage. 22.15 Vocaal Ensemble, Strijkorkest
en hoorn. 22.30 Cello en orgel. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15-24.00 Mari
nierskapel.
MOTORRIJDER VERONGELUKT
Gistermorgen is op de Hemweg te
Amsterdam een motorrijder in volle
vaart tegen een stilstaande auto gere
den. De man was op slag dood.
De regeling voor de verdeling van
geimporteerd veevoeder voor het voe
derjaar van September 1951 tot en met
Aug. 1952 is eenvoudiger dan die van
het vorige seizoen. Dit is in hoofdzaak
het gevolg van het vervallen van de
bedrijfsmaxima voor melk- en kalf-
koeien en voor varkens. Voor kippen
blijft een bedrijfsmaximum gelden. Voor
kippen, aangehouden boven dit be
drijfsmaximum of beneden 21 stuks,
wordt geen voeder toegewezen. Voor
paarden zullen eveneens toewijzingen
worden uitgegeven.
Ook in het komende voederjaar zal
rekening gehouden moeten worden met
een noodzakelijke opvoering van de
voederproductie van eigen bodem, zo
dat de factor „scheurbaar grasland" ge
handhaafd blijft.
OPLOSSING KUISWOORDPUZZLE
Horizontaal: 1. Pomona; 5. tomaat;
10. roe; 12. lor; 13. ga; 15. relatie; 16.
d.i.; 17. ode; 19. wie; 20. dank; 21. weg;
23. Goes; 24. renet; 26. brood; 27. worst;
29. berin; 32. Odin; 34. ren; 35. lijst;
37. ree; 40. nar; 41. R.K.; 42. lorgnet;
44. Po; 45. eed; 46. sop; 48. logies;
49. striem.
Verticaal: 1. Pagode; 2. mr.; 3. oor;
4. neef; 6. olie; 7. moe; 8. ar; 9. triest;
11. Wagen; 14. Ada; 16. die; 18. ener
gie; 19. woestijn; 21. weder; 22. gewin;
24. rob; 25. ton; 28. korrel; 30 Regge;
31. stroom; 33. dek; 36. sap; 38. mode;
39. rest; 42. lei; 43. tor; 45. eg; 47. Pi.
Met KING in de auto,
Op 't meer, in de trein.
Met KING op de tandem,
Of fiets - dat is fijnl
Op al onze tochten
Naar hei, bos en zee,
Gaat als verkwikking
Steeds KING met ons mee!
KING is hygiënisch
En zuivert de mond,
En daarbij, als hoofdzaak,
Voor ieder gezond!
En is soms het lichaam
Vermoeid in elk lid.
Je neemt maar een KING,
En dra ben je fit!
ONTBOEZEMING VAN EEN «NG-VPIEND
de natuurzuivere
TONNEMA - SNEÉK
(Advertentie, Ing. Med.)
3. Moeder Woeffie is hevig ge
schrokken, wanneer zij Pim hoort zeg
gen, dat hij koning Samba wil gaan
helpen. „Maar Pim", roept ze uit, „wil
je dat werkelijk gaan doen? Willen
jullie weer naar Afrika gaan om Pepi
te gaan opsporen?" „Natuurlijk, mam",
antwoordt Pim, „als een koning je zo
iets op de man af vraagt, dan kun je
toch zeker niet weigeren?" Moeder
zucht eens. „Ja, maar weten jullie dan
niet, welke gevaren je in Afrika al
lemaal kunnen bedreigen? Of zijn jul
lie soms vergeten, wat je daar een vo
rige keer allemaal meegemaakt hebt?"
„Ach moeder, we zijn nu toch een stuk
wijzer en ouder geworden", zegt Pom.
„En.... bovendien, hebt U ons altijd
zelf niet voorgehouden, dat we anda
ren, die in nood verkeren, moeten hel
pen?" „Jaja, allemaal goed en wel,
maar waarom moeten jullie dat steeds
zijn! Kunnen er nu niet eens een paar
andere dieren heengaan?" Moeder is
het er nog helemaal niet mee eens.
„Moeder", roept Pim weer uit. „Ver
trouwt U maar op ons. Wij hebben nu
eenmaal enige routine in dat soort
werk gekregen. Ik beloof U, dat wij
goed op ons zelf zullen passen". Pom
en Pam zeggen niets meer, zij zijn al
druk bezig om de koffers te voorschijn
te halen.
so
i a
s
O ut
mm
M
■mmfflmim
Er is tegenwoordig een
telefoon, waardoor je als het
moet met Amerika en Indo
nesië kunt praten. Er zyn
telegaafkantoren, die in en
kele seconden een bood
schap kunnen versturen
naar een ver afgelegen
plaats. Op het ogenblik
staat de hele wereld in on
derling contact. Als er iets
aan de andere kant van
onze aardbol gebeurt, weten
wfl het een paar uur later.
De electriciteit heeft hier
weer onschatbare diensten
bewezen. Voordat de elec
triciteit echter was uitge
vonden, bestond er overal
een grote behoefte om bood
schappen snel te kunnen
doorgeven. Vooral in oor
logstijd wilde de legerleiding
snel weten, hoe of de strijd
verliep en wat er gedaan
moest worden. Het is erg
leuk, om eens na te gaan,
welke manieren in de oude
tijd hierop werden gevon
den.
Het woord telegraaf is al
heel oud. Het komt van de
Grieken: tele (=ver) graaf
schrijven). Nu was erin
de tijd voor Christus al
sprake van een eenvoudig
systeem om een boodschap
over te brengen. In oorlogs
tijd plaatste men langs de
weg naar het slagveld op
zekere afstanden van elkaar
fakkeldragers en wanneer
b.v. de slag gewonnen was,
stak de eerste man zijn fak
kel aan. Dit zag nu de vol
gende ook en hij deed het
zelfde. Zo ontstaken ze
stuk voor stuk het vuur, om
de heuglijke tijding zo vlug
mogelijk naar de hoofdstad
door te geven. Dit idee vond
gretig bijval, In 285 voor
Christus liet de koning van
Egypte zelfs een groot aan
tal hoge torens plaatsen op
het eiland Pharos. De vuren
waren nu over zeer grote
afstanden zichtbaar. Ook
liet de koning er een bou
wen op de haven van het
eiland. De schepen wisten
nu meteen, waar ze heen
moesten varen. Dit was de
eerste vuurtoren. Het Fran
se woord voor vuurtoren
„phare" is afgeleid van de
naam van dit eiland Pharos.
Spoedig deed zich de be
hoefte gevoelen om losse
letters te kunnen doorsei
nen om zodoende woorden
en dus berichten te vormen.
In 150 voor Christus hield
Polybius zich hiermee bezig.
Hij plaatste twee stenen
muren naast elkaar en
maakte aan de bovenkant
van iedere muur vijf stan
daards voor fakkels. Door
nu steeds een bepaald aan
tal fakkels ln de standaard
te plaatsen beeldde hij ver
schillende letters uit. Dit
was echter een tijdrovende
geschiedenis en toen later
bleek, dat ze in dezelfde tijd
net zo goed een koerier naar
de volgende seinpost konden
zenden om het bericht te
vertellen, werd de uitvin
ding verworpen. De Romei
nen probeerden een roepsy-
steem. Ook dit ging met
hoge torens, waarop men
sen stonden. Deze mensen
schreeuwden het bericht
van de ene toren naar de
andere. Het is bekend, dat
de Romeinen in deze be
richtgeving zeer bedreven
waren. Alle grote steden
stonden met elkaar in con
tact. Keizer Caesar heeft ge
zegd, dat een gebeurtenis,
die bij zonsopgang in Or
leans (Frankrijk) plaats
vond, reeds om negen uur
's avonds op zestig kilometer
afstand bekend was. Jullie
lachen daar misschien om,
maar voor die tijd was het
een opmerkelijke prestatie.
De volgende week zal ik nog
iets meer over dit leuke en
interessante onderwerp ver
tellen, want er moet nog
heel wat gebeuren, voordat
de heer Morse (je weet wel,
van het morse-seinstelsel)
ln Amerika vergunning
kreeg, om de eerste electrl-
sche telegraaflelding aan te
leggen.
hij.
26
Vader had zijn zoon Joop
beloofd in de grote vacantie
voor een verrassing te zul
len zorgen alshij over
ging naar de zesde klas.
Nu, Joop ging over, maar
toen hij opgewonden met
zijn rapport bij zijn vader
kwam, legde deze hem een
blad vol cijfers voor.
„Luister goed!" zei
„In het alphabet zitten
letters. Er vallen 11 letters
uit, namelijk de nummers
2-3-7-8-10-15-17-22-24-25-26.
Je houdt nu 15 letters over
en deze nummer je van 1
t.m. 15.
De cijfers stellen allemaal
woorden van 4 letters voor.
Verwissel de cijfers voor let
ters. Op één van de vier
regels van boven naar be
neden kun je dan lezen wat
de vacantieverrassing is!"
Joop ging direct aan het
werk en na een kwartier
sprong hij op en riep:
„Hoera!!!! Heerlijk... we
gaan fijn
Zoeken jullie ook eens uit,
wat Joop gaat doen?
•JU3) uee ui
uereduiBji 8 us s o t d o
6
1
M
1
6
3
9
8
l
1
9
10
1
1
3
il
15
•3
li
5
3
8
3
3
IS
•5
9
5
3
13
5"
3
'3
12
1
t
II
3
J
12
13
3
2
1
<3
9
'3
IS
12
>3
5
3
9
3
li
5
6
9
1
i
8
"3
tl
i
8
MWUIUM
Mies de Muis had zin in
kauwgom,
Stapte vlug een winkel in.
„Blaaskauwgom heb ik
alleen maar,"
Sprak de juj. „Is dat
naar zin?."
„Ja, dat 's goed!" vond
Mies en stapte
Met het pak de winkel uit.
„Nu ga ik ballonnen
blazen,
Let maar op," lachte de
guit.
M *s"
Miesje blies en blies
en blies maar,
Als maar groter werd de
bal.
Op het laatst was het
warempel,
Een groot gummie
rand geval
Het werd net zo groot
als Miesje,
Langzaam steeg de muis
omhoog,
Het was clsof onze Miesje,
Plots geen dertien gram
meer woog.
„Pang....!" Daar vloog
de bal in tweeën,
Mies zat heel hoog
in de lucht.
„Helpriep ze,
maar niemand hielp haar.
Boenggg.daar viel
da muit gejjitfjtf.
Ze zat vol met
blauwe plekken,
En haar muizenbol deed
zeer.
„Nee!", dacht ze,
„die rare kauwgom,
Die eet ik niet één
keer maar!"
Het ene eendje heette
Kwek en het andere Kwait.
Gezamenlijk zwommen ze in
een sloot. In de. lucht trok
ken zich donkere wolken sa
men en plotseling begon het
grote spetters te regenen.
Kwek zei; „Tjasses" en
ging meteen op zijn kop
staan. Alleen zijn puntig
staartje kwam nog boven
water uit. Dit duurde wel
vijf minuten. Kwak snapte
er niets van en toen Kwek
eindelijk weer boven kwam
vroeg hij: „Kwek, waarom
deed je dat?"
„Oh", antwoordde Kwek.
„Voor de regen, anders
wordt mijn kop nat."
De belde eendjes zwom
men verder, het was onder
tussen droog geworden en
ze kregen honger. „Ik zou
best een lekkere worm lus
ten", zei Kwak. „Ik ook"
sprak Kwek. Nu wilde het
toeval, dat een dikke regen
worm zich net halverwege
uit de aarden rand van de
sloot naar buiten werkte om
te kijken, wat voor weer het
was.
„Die delen we samen!"
sprak Kwek. „Goed!" ant
woordde Kwak. „Jij neemt
de voorste helft en ik de
achterste!" Zonder nog een
woord te zeggen, zwom
Kwak op de worm toe en
slokte hem helemaal naar
binnen. „Héééwat is
dat!" riep Kwek veront
waardigd. „Je hebt niets
voor mij bewaard!" „Dat
kon toch niet!" lachte Kwak
„Ik moest toch eerst de
voorste helft opeten anders
kon ik nooit fcij de achterste
ly&t