GEVAERT Gerepatrieerden zijn niet ontevreden Militaire Kapel is driekwart eeuw „koninklijk" JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN Chefarine „4" doet wonderen De Onbekende Voogd Noord-Holland zoekt huisvesting voor 1800 gezinnen (1) Bevolking treedi nieuwe bewoners welwillend tegemoet B" de vele naoorlogse verwikkelingen is er een van vrij recente datum. Niet dat deze gedurende de laatste tjjd ontstaan zou zijn, maar wel dat baar gevol gen zich nu in enige zwaarte laten gevoelen. Het is een van de moeilijkheden die ontstonden, toen Nederland zjjn souvereiniteit over Oost-Indië aan de Indo nesiërs overdroeg. Voor vele Nederlanders en vooral voor de z.g. Indische Nederlanders was toen de tijd aangebroken, dat zij het raadzamer achtten het land waar zij jaren gewoond en gewerkt hadden de rug toe te keren en het Moe derland op te zoeken, dat verschillenden nog nooit met eigen ogen aanschouwd hadden. Eerst druppelsgewijs maar allengs in grote stromen vloeiden zij naar Nederland. Het Nederlandse volk, dat zich reeds voor zovele problemen gesteld zag, kreeg toen ook nog het vraagstuk op te lossen: hoe kunnen wij zo snel mogelijk in dit land van grote woningschaarste en zo dicht bevolkt, een uitgebreide bevolkingsgroep opnemen, die een dringend beroep op ons doet hulp te verlenen. Natuurlijk is er hulp verleend, maar men kan er zich moeilijk een voorstelling van vormen met hoeveel moeite men vaak te kampen heelt gehad hen althans Een moeilijk werk van «Maatschappelijke Zorg" Onze Damrubriek Tegenstellingen WIJ waren dan ook bijzonder be nieuwd, hoe de „Indische" mensen zich ten plattelande zouden gevoelen. Ons eerste bezoek gold Bovenkarspel, waar de gemeente bezig is volgens een nieuw systeem 24 woningen te bou wen. Vijf hiervan zullen er ten goede komen aan de gerepatriëerden, niet tegenstaande er meer dan 100 candida- Scheepvaartberichten Honderd jaar .Turf in je ransel" Hef corps werd in 1829 reeds opgericht Het Radioprogramma WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1951 voor enige tijd te huisvesten. i. 1"HANS is het ruim een half jaar ge leden, dat de eersten ondergebracht konden worden in hotels en pensions, die normaliter in de winter voor het merendeel leeg plegen te staan. Van de zijde van de hotelhouders bleek voor deze tussenseizoen-contracten veel be langstelling te bestaan, niettegenstaan de de overheid de prijzen bepaalde, die uiteraard niet aan de hoogste kant v/aren. Het is echter begrijpelijk, dat de gemeenschap geen blijvende faci liteiten aan deze groep kan verlenen. Uiteindelijk moeten ook de gerepa trieerden aan een eigen onderdak en werk geholpen worden om op dezelf de wijze voor hun levensonderhoud zorg te dragen als elke andere Neder lander. Gezien het ernstige gebrek aan huizen zal het geen verwondering be hoeven te wekken, dat het in wonin gen onderbrengen van deze mensen veel inspanning en moeite vergt van de hierbij betrokken overheidsinstan tie. Om ons op de hoogte te stellen van de vorderingen, die de dienst voor Maatschappelijke Zorg van het mi nisterie van Binnenlandse Zaken met het oplossen van de moeilijkheden maakt, hebben wij een bezoek gebracht aan de inspecteur voor Noord-Holland, de heer B. Fels, en aan enige plaatsen waar gezinnen van gerepatriëerden ondergebracht konden worden. Onder leiding van het hoofd van Maatschappelijke Zorg in de inspec tie Haarlemde heer J. Mens, hebben wij een tocht gemaakt door de kop van Noord-Holland, waar verschillende ge- repatrieerden een huis gekregen had den. Soms een spiksplinter nteuioe woning, soms een duplex en andere keren een oud huis, doch nog zeer ge schikt voor bewoning. Het is zonder meer duidelijk, dat niet aan alle ver langens van de betrokkenen gevolg gegeven kan worden. Het zou dan on mogelijk zijn de huizen bezet te krij gen, omdat de één de plaats van vesti ging te afgelegen acht, een ander het pand beschouwt als een „varkens hok", terwijl een derde geen andere reden heeft dan dat hij geen zin heeft. Woningruil blijft ook voor deze men sen een mogelijkheid. Ook is het voor gekomen, dat gerepatriëerden met geen enkele binding aan een bepaalde In onze vorige rubriek gaven wij ter oplossing probleem 108. Stand: Zw. 10 sch. op: 12 13 14 15 20 22 24 26 28 35. Wit 11 sch. op: 25 29 31 37 40 41 42 43 44 45 50. Oplossing: 1. 37—320 (26 of 28x39). 2. 44x33 (28 Of 26x46), 3. 33—28 146x34). 4. 40x29 (24x33), 5. 45—40 (35x44), 6. 50x10 (15x4), 7. 25x14! wint. Een zeer mooi probleem. En nu nog even het volgende stand- Je (in de partij voorgekomen): Zw. 8 sch. op: 11 12 13 14 17 18 19 25. Wit 8 sch. op: 27 32 33 34 38 42 43 50. Wit aan zet speelde: 5044!? en tot zijn schrik liet zwart volgen: 2530 (34x25), 14—20 (25x23), 18x29 (33x24), 13—19 (24x13), 12—18 (13x22) en 17x50 met winst Ter oplossing ditmaal: Probleem 109 van T. J. F. de Witt. Zw. 7 sch. op: 10 11 12 17 19 30 31. Wit 7 sch. op: 27 28 32 33 36 38 39. Wit speelt en wint (Zwart heeft als laatste zet 26—31 gespeeld). IEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN F 0.75 (Advertentie, Ing. Med.) De burgemeester van Boven- karspel, wiens gemeente voor zevenachtste het Katholieke ge loof is toegedaan, stelde vijf nieuwe woningen ter beschik king van Maatschappelijke Zorg, die de belangen van de gerepa triëerden behartigt, met het ver zoek zelf maar uit te maken, welke bewoners de dienst erin wilde huisvesten, katholieke of protestantse Ander geval: Bij de beslissing of hij een wo ning ter beschikking van gere patriëerden zou stellen, riep een eigenaar anstig uit: „Als ze het maar schoonhouden, de smeer lappen" En ten slotte: een gerepatrieer de wenste een hem toegewezen woning niet te betrekken om dat er een paardenstal achter het huis gelegen was en hij vreesde, dat de paarden door de stenen muur zou den trappen plaats naar een Westfries dorp ver wezen, te kennen gaven, dat zij niet in zo'n „boerennegorij" wilden wonen. „Waarom moeten wij klagen" 16. Het duurt nog enige uren, voor dat de „Bebop" weer vertrekt, zodat Pirn, Pam en Pom tijd genoeg hebben om hun koffers en andere bagage uit het hotel te laten halen. Bovendien moet de „Bebop" al zijn stukgoed uit laden, want de „Bebop" is niet alleen een passagiersschip, maar óók een vrachtboot. De hondjes zorgen er ech ter voor, om zo gauw mogelijk aan boord terug te keren, want zij willen de boot in geen geval missen. Er vaart immers niet elke dag een schip naar Palma. En zo staan zijn dan aan de railing, wanneer de „Bebop" vertrekt. Pom maakt al een foto. „Maak die film DOOR MARY BURCHELL 65) Het was laat in de middag toen ze ontwaakte; gedurende enkele ogenblik ken kon ze alleen maar bedenken hoe heerlijk ze daar lag en hoe vreemd het was dat haar voogd bij het raam stond en met sombere ernst naar buiten keek. Toen herinnerde ze zich dat hij niet slechts haar voogd was. Hij was haar geliefde en waarschijnlijk dodelijk on gerust over haar. „Liefste", i ze zachtjes, omdat zijn voornaam haar nog steeds vreemd in de oren klonk. Hij dr-aido zich dadelijk om cn kwam naar Ï.Pt bed toe. „Wel, lievehng?" Hij boog zich over haar heen. „Ik ben weer best", vertelde ze hem. „Mag ik vaor het eten opstaan?" Hij streelde haar donkere haar en lachte. „Als je je werkelijk weer goed voelt?" „Ja, heus, ik ben niet ziek, weet je". ten onder de eigen bevolking zijn. De heer Winter, ex-sergeant-pionier van het K.N.I.L., afkomstig uit Djakarta, en vader van vijf kinderen, ontving ons in zijn huis vol licht en lucht. „De stad kost meer", zei hij, „ik ben het liefst hier. Waarom moeten wij nu klagen? Hij getuigde zijn dank aan de heer P. M. de Groot, commies ter secretarie, aangezien deze buiten zijn dienstvoorschriften om het echtpaar Winter geholpen heeft bij de besteding van het door Maatschappelijke Zorg verleend meubelw orscïu Ook mevr. De Groot komt zo nu en dan eens kijken,om huishoudelijke adviezen te geven; immers ook het huishouden is hier zoveel anders dan in Indië. Bij de buren van de familie Winter, bij mevr. Kuik en haar zeven kinde ren. ontmoetten wij dezelfde opge wekte en dankbare stemming. Welis waar was zij een grotere plaats ge wend, maar zo verzekerde zij ons: „Ik vind het hier rustig; en het voornaam ste is, dat de kinderen het leuk vin den." In het pension, waar zij voordien was, had zij het heel goed gehad; haar enige klacht betrof dan ook het feit, dat de orde bij zoveel kinderen en ouderen wel eens te wensen over liet. zodat haar kinderen, naar zij zei, on hebbelijk en verwend geworden wa ren Na J4 uur z'n vrouw overgehaald JN het landelijke Wognum ondei de rook van Hoorn troffen wij de fa milie Jansen aan, bestaande uit man, vrouw en vijf kinderen. Aanvankelijk wilde het gezin liever naar de omstre ken van Den Haag, aangezien het daar meer vertrouwd was; maar toen het zag, dat dit een onmogelijkheid was, beeft het zich tevreden gesteld met een iets minder in het centrum ge legen woonoord. „Wij zitten hier bui tengewoon mooi voor een dorp; maar het heeft 24 uur geduurd voor ik m'n vrouw zover had dat zij zich met Wognum verzoend had...." vertelde de heer Jansen, eertijds hoofdbeheer der van de Pandhuisdienst in Indo nesië. Het huis, dat door de gemeente be schikbaar is gesteld, werd pas afge bouwd. Reeds op de eerste dag kwam de burgemeester van zijn belangstel ling blijk geven. Dit heeft het gezin zeer getroffen. De bevolking is zeer gemoedelijk en behulpzaam. Een van de eerste dagen, dat de heer Jansen in zijn tuin stond, sprak een boer hem aan. Deze kon zich ten slotte niet meer beheersen en riep verbaasd uit: „Het valt verdraaid mee, dat wij elkaar kunnen verstaan!" En de heer Jansen moest joch zeker oolc zijn stal eens zien? Zo langzamerhand beginnen de Jan- sens zich al echte Wognummers te voelen. nu niet meteen vol", zegt Pim, „straks komen er nog meer mooie plekjep". Pim heeft gelijk. Vol bewondering be kijken de drie hondjes het landschap, maar na 'n uurtje varen zijn ze al in de jungle, het oerwoud, en dan zien ze niets anders dan bomen, bomen en nog eens bomen. Een enkele maal komt er wat afwisseling, doordat er krokodil len te zien zijn of soms een nijlpaard, maar voor de rest is er niet veelte beleven. De rivier wordt hogerop steeds smaller en soms vaart de „Bebop" onder de overhangende takken van het oerwoud door. „Neen, dat weet ik". Maar misschien bedacht hij hoe wei nig het had gescheeld of hij had haar verloren, want hij ging op de rand van het bed zitten en nam haar in zijn armen. Ze leunde tevreden tegen hem aan. „Vind je het prettig om verliefd op me te zijn? Je zag er net zoernstig uit, dat ik me afvroeg of je gelukkig was". Hij lachte. „Ik ben zo gelukkig als een man maar durft te zijn, die bijna alles had verloren waar hij om geeft". Ze richtte zich op en kuste zijn wang. „Ik ben niet alles vtaar je om geeft", hielp ze hem herinneren. „Je trekt je het verlies van Munley nog steeds ver schrikkelijk aan, is het niet?" Hij keek verbaasd en antwoordde: „neen". „Neen" Maar vanmorgen nog „Sinds vanmorgen is alles veran derd", zei hij kort. „Maar ik dacht „Begrijp je dat niet?" Hij werd plot seling bleek en sprak heftig: „Vandaag verloor ik j o u bijna. Welk ander ver lies ter wereld is daarmee te vergelij ken? Wat voor holle verschrikking denk je dat Munley voor me zou zijn geweest als ik jou niet had gehad?" 6. Jimmy luisterde met een lichte verbazing naar hetgeen er van hem ver langd werd. Meneer Van Knullenburgh had heel wat noten op zijn zang wat be treft zijn persoonlijke verzorging, maar over de dieren repte hij nauwelijks een woord. „Ach, je zorgt dat ze hun dage lijkse portie voedsel krijgen en daarmee is de kous af", zei hij. „Een dier is al tevreden als hij de kost voor het kau wen krijgt en éénmaal per week een (Advertentie, Ing. Med.) Aardijk, Ned Orleans—R'dam, 30-7 te Le Havre Altair, R'dam—Porto Alegre, pass. 30-7 Abrolhos—Rio de Janeiro Amstelstad, R'dam—Hampton Roads, pass. 30-7 Scillys Annenkerk, Sydney—R'dam, 31-7 te Antwer pen verwacht Arendsdijk, New York—Buenos Aires 31-7 te Rio Grande do Sul verwacht Arkeldjjk, R'dam—New York, 30-7 van Ant werpen Bennekom, 31-7 van A'dam naar Chili (Valparaiso) Blitar, R'dam—Balik Papan, 28-7 te Surabaja Bonaire, A'dam—George- twon, 31-7 te Trinidad verwacht Cheshire, 28-7 van Melbourne naar Sydney Esso Rotterdam (t), 31-7 van R'dam te Aruba ver wacht Elmina, W.-Afrika—A'dam, 30-7 van Freetown naar Le Havre Groote Beer, Dja karta—A'dam? 30-7 n.m. van Port Said Groote Kerk, Beira—A'dam, 30-7 dwars Oporto naar Antwerpen Haarlem, Carthagena—A'dam, pass. 30-7 Sombrero Heemskerk, R'dam— Sydney, 30-7 van Marseille naar Genua Indrapoera, Djakarta—R'dam, pass. 30—7 Kaap Guardafui Java, A'dam—Balik Papan, 30-7 van Southampton naar Genua Lawak, Seattle —Basra, 31-7 te Colombo verwacht Maas, A'dam—Maracaibo, 31-7 te Barbados verwacht Ma as kerk, A'dam—W.-Afrika, 30-7 van Da kar naar Freetown Marpessa (t), 31-7 van Berre te Algiers venvacht Mataram, Dja karta—R'dam, 30-7 bij Golf van Suez Modjo- kerto, R'dam—Makassar, 30-7 te Sungeigerong Molenkerk, A'dam—W.-Afrika, 30-7 te La gos ter rede Oranje, Djakarta—A'dam, pass. 30-7 Perim Oranjefontein, 31-7 van A'dam te Beira verwacht Prins Willem III^ 26-7 van Chicago naar R'dam Rempang, Balik Papan—A'dam, 30-7 te Menado ter rede Riouw, 31-7 van Belawan te Surabaja ver wacht Rotti, A'dam—Indonesië, 30-7 te Port Said Salatiga, Calcutta—Pac. Kust, 30-7 te Port Isabela (Philippijnen) Sarpedon, A'dam —Maracaibo, 31-7 te Madeira verwacht Scherpendrecht (t), 29-7 van Montreal naar Porta Cardon Slamat, 31-7 van New York te Calcutta verwacht Sumatra, 27-7 van Portland Oreg. naar Puget Sound Tarakan, Balik Papan—A'damj 1-8 te Belawan verwacht Tegelberg, Yokohama—Buenos Aires, alwaar 31-7 verwacht Tomini, R'dam—Surabajla, 28-7 te Surabaja Volendam, Montreal—R' dam, 30-7 150 mijl west ten noorden van Kaap Clear Willem Ruys, R'dam—Djakarta, 31-7 n.m. te Port Said venvacht Winters wijk, 31-7 van Civita Vecchia te Safi ver wacht Zuiderkruis, R'dam—Halifax, 30-7 480 mijl oost ten zuiden van Kaap Race. Een ogenblik was ze stil. Toen sprak ze heel rustig: „Ja, ik begrijp het", trok zijn hoofd naar haar toe en kuste hem. „Je begrijpt het nu wel, is het niet? Je begrijpt dat alles nu voor mij is veranderd?" Ze had nooit gedacht dat die koele, beschaafde stem zo -onbeheerst en zenuwachtig zou kunnen klinken. „Ja lieverd". Tot haar verbazing merkte ze dat ze hem kalmerend toe sprak. En toen zonk hij plotseling op zijn knieën en drukte zijn gezicht tegen haar aan. „Norma, ik heb me er nooit iets van aangetrokken wat de mensen van me zeiden, maar dat doe ik nu wel. Ont zettend zelfs. Een heleboel welmenen de mensen zullen je vertellen dat ik er niet de man naar ben om een goed echtgenoot voor jou te zijn. En tot op zekere hoogte hebben ze gelijk. Ik ben niet van het soort waar goede echtgenoten van worden gemaakt. Maar ik hou van je lieveling, ik hou van je. Geloof dat alsjeblieft. Ik weet niet waarom je me zou geloven, maar als je aan me twijfelt, dan geef ik ook nergens meer om op deze wereld". Hij hield even plotseling op met spreken als hij was begonnen. „Ik geloof je", zei ze rustig. „Je bezem door zijn kooi is mooi genoeg. In de wildernis wordt er heel wat slech ter voor hen gezorgd. Hoofdzaak is, dat ik op tijd mijn natje en mijn droogje krijg en bovendienzóveel dieren zijn er niet. In de tuin hoef je je wer kelijk niet af te beulen." Meneer Van Knullenburgh vond, dat hij de zaak hiermede voldoende had toegelicht. Hij sloot de ogen en zakte vermoeid in zijn stoel weg. „Ik wil vandaag graag bloem kool met saucijsjes", zei hij alleen nog, en toen sliep hij vredig in. Jimmy stond een paar seconden beteuterd t kijken, haalde toen zijn schouderf op, verliet de kamer en besloot een pools hoogte te gaan nemen in de dierentuin. „Een raar stuk dierentuindirecteur", mompelde hij. „Ik geloof, dat hier iett niet in orde is." (Van onze Haagse redacteur) „Dat strookt niet", zou Hartjes zeggen, als wij hem zouden vertellen, dat de 122 jaar bestaande Koninklijke Militaire Kapel op 3 Augustus a.s. zijn 75-jarig jubileum viert. Deze leeftijdsbepaling klinkt inderdaad zonderling en toch steekt er iets waars in. Op 3 Augustus 1876 dus 75 jaar geleden verleende Koning Willem Dl aan het toenmalige muziekcorps der grenadiers het praedicaat Ko ninklijke. Als „Koninklijke" Militaire Kapel bestaat het gezelschap dus drie. kwart eeuw; doch het werd al in 1829 opgericht met 18 muzikanten. De eerste kapelmeester was Francois Dunkier, later opgevolgd door zijn zoon Fr. Dunkier Jr. De vader bepaalde zich ertoe de kapel te perfectionneren, de zoon trad op de voorgrond als arrangeur voor harmonie. Als zodanig heeft hij vele werken pp zijn naam staan en nog altijd worden stukken van hem uitgevoerd, zowel door de Koninklijke Militaire Kapel als door andere corpsen. corpsen, die vervielen. Spoedig had de heer Walther Boer daardoor zijn kapel weer op peil. Hij heeft heel veel ge daan om de kapel als muziekcorps, zo wel als symphonie-orkest weer een eerste plaats te verzekeren. Allengs ging er een grote roep van de K.M.K. uit, met het gevolg, dat zij buiten de militaire diensten veel vaste engage menten kreeg. Na de bezetting. In de bezettingstijd bleef er uiteraard weinig of niets van de kapel over. Na de bevrijding werd Rocus van Yperen directeur. Hij moest het ensemble weer geheel opbouwen, van welke taak hij zich voortreffelijk gekweten heeft Thans is de K.M.K. weer een gezel schap, dat graag wordt gezien en ge hoord. Talrijke keren is de kapel in het bui tenland opgetreden en met groot suc ces. Ook daar had men veel waardering voor de Nederlandse militaire musici, die nu op 3 Augustus het feit gaan herdenken, dat aan hun gezelschap in 1876 het praedicaat „Koninklijke" werd verleend. Een goede naam in binnen- en buitenland Het aantal composities en gearran geerde werken, die Dunkier Jr. aan de Kapel naliet, was zeer groot, maar he laas is er in latere tijden door brand en in de bezetting veel verloren gegaan. Hij componeerde de mars „Turf in je ransel", meer officieel genaamd „Gre nadiersmars" op de melodie van een Holsteins liedje. Wie thans K.M.K. zegt, denkt nog steeds aan „Turf in je ransel", zo populair is deze mars in de periode van omstreeks 1834 tot nu toe gebleven. De werkzaamheden van de kapel breidden zich steeds uit. Er werden ge regeld concerten gegeven in Rotterdam, Leiden en Haarlem, in de Dierentuin in Den ag en sedert 1834 speelde zij ook herhaaldelijk in een linnen mu ziektent in het Haagse Bos voor de le den van de „Witte Sociëteit". In 1866 maakte de K.M.K. een trip naar Parijs, waar acht landen op een groot inter nationaal concours vertegenwoordigd waren en de Nederlanders de tweede prijs verwierven. Nieuwe roem. Dunkier Jr. werd na zijn dood in 1878 opgevolgd door J. H. Völlmar, die toen reeds veertien jaar onder-kapel meester was. Hij componeerde o.a. een feestmars ter gelegenheid van het vijf tigjarig bestaan van het regiment Gre nadiers en Jagers. Völlmar werd in 1888 gepensionneerd en opgevolgd door Willem van der Linden en deze ir 1896 weer door N. A. Bouman. Bij de inhuldiging van H.M. Koningin Wilhel- mina in 1898 was aan de K.M.K. een grote werkzaamheid toebedeeld. Ook speelde zij bij de eerste vredesconfe rentie in Den Haag. Evenals Dunkier Jr. heeft ook Bouman de K.M.K. ver rijkt met zeer veel arrangementen en eigen composities, waarvan er verschei dene bij de brand in de Oranjekazerne in 1919 verloren gingen. In 1920 werd C. L. Walther Boor di rigent van de Kapel. In 1923 dreigde een inzinking; er werden zeven regi mentsmuziekcorpsen afgeschaft, ter wijl bij de K.M.K. 26 muzikanten door de gemakkelijke afvloeiïngsbepalingen ontslag konden nemen. Dit was een verlies van goede krachten, doch daar tegenover kon een keuze worden ge maakt uP de goede muzikanten van hoeft het me niet eens te vertellen, weet je. En wat het geklets van an dere mensen betreft ze vertelden elkaar een heleboel voordat ik je had gezien en nog veel meer daarna. Ik kende je beter dan iemand anders en wat ik kende had ik lief". Hij lachte ên keek haar aan en ze dacht: „Heb ik werkelijk ooit gedacht dat zijn ogen koud waren?" „Wat heb ik ooit gedaan om je lief- 'e te verdienen?" vroeg hij met een glimlach. Norma stak haar hand uit en streel de zijn haar en door de aard van deze liefkozing wist hij dat zijn pupilletje had opgehouden het meisje te zijn dat hem had bekoord en de vrouw was geworden die hij liefhad. „Je hield van me, dat was genoeg", zei ze langzaam. „Dat zijn de beide helften van de goddelijke cirkel: te beminnen en bemind te worden. Daar om lijkt alles nu zo eenvoudig en vol maakt". En toen hij haar naar zien toe trok en haar kuste, voegde ze er zachtjes bij: „De eerste dag dat ik in je huis kwam, zei je dat je hoopte dat ik me nooit meer onwe'kom zou voelen. Dat zal ik ook niet. Dat, weet ik nu zeker". EINDE. (Advertentie, Ing. Med.) DONDERDAG 2 AUGUSTUS HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO, 7.50 VPRO, 8.00-24.00 AVRO. - 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.muziek. 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Gram.muziek. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.30 De Antwoordman. 10.45 Gram.muziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Zomerliederen. 11.45 Wen ken voor de tuin. 12.00 Lichte muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmedelingen. 12.33 „In 't spionnetje". 12.38 Pianospel. 13.00 Nieuws, 13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Me- tropole Orkest. 13.35 „U kunt het geloven of niet". 14.00 Gevarieerd programma. 15.00 Voor de zieken. 16.00 „Van vier tot vijf". 17.00 Orkestconcert. 17.30 Gram.muziek. 17.50 Regeringsuitzending: Voor de jeugd: „Wij slaan op de tong-tong"correspondentieclub o. 1. v, Regina Zwart. 18.00 Nieuws. 18.15 Sportpro- blemen. 18.30 Weense liedjes. 18.50 Voor Bur ger en Militair. 19.00 Lichte muziek. 19.30 Zuid-Amerikaanse muziek. 19.40 Postduiven", klankbeeld. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten. 20.15 Holland Festival: Residentie-Orkest, koor en solisten. In de pauze: Beiaardconcert. 22.05 „Het Erge", hoorspel. 22.15 Gram.muziek. Intermezzo: Gesproken brief uit Londen. 23.00 Nieuws. 23.15 Sportactualiteiten. 23.30-24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00-24.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40 Gram.muziek. 10.00 Gram.muziek. 10.15 Mor gendienst. 10.45 Kerkkoor. 11.00 Voor de zie ken. 11.45 A Cappella-koor. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30-12.33 Land en Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Piano en orgel. 13.35 Zang en piano. 14.00 Repor tage van de grote landelijke Zendingsdag. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Promenade-orkest en solist. 16.00 Bijbellezing. 16.45 Bariton en piano. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram. muziek. 18.00 Verzoekprogramma. 18.30 „Opvoering van de productiviteit", causerie. 18.45 Gram.muziek. 19.00 Nieuws. 19.15 Le vensvragen van allerlei aard en een pastoraal antwoord. 19.30 „In dienst van het Vader land", causerie. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws 20.05 Jamboree. 20.15 Gram.muziek. 21.00 „Genealogie", causerie. 21.15 Surinaamse volksmuziek. 21.30 Amusementsmuziek. 22.15 Buitenlands overzicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 —24.00 Gram.muziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6