GEVAERT
Gerepatrieerden zijn niet ontevreden
Militaire Kapel is driekwart
eeuw „koninklijk"
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
Chefarine „4"
doet wonderen
De Onbekende Voogd
Noord-Holland zoekt huisvesting voor 1800 gezinnen (1)
Bevolking treedi nieuwe bewoners
welwillend tegemoet
B" de vele naoorlogse verwikkelingen is er een van vrij recente datum. Niet
dat deze gedurende de laatste tjjd ontstaan zou zijn, maar wel dat baar gevol
gen zich nu in enige zwaarte laten gevoelen. Het is een van de moeilijkheden
die ontstonden, toen Nederland zjjn souvereiniteit over Oost-Indië aan de Indo
nesiërs overdroeg. Voor vele Nederlanders en vooral voor de z.g. Indische
Nederlanders was toen de tijd aangebroken, dat zij het raadzamer achtten het
land waar zij jaren gewoond en gewerkt hadden de rug toe te keren en het Moe
derland op te zoeken, dat verschillenden nog nooit met eigen ogen aanschouwd
hadden. Eerst druppelsgewijs maar allengs in grote stromen vloeiden zij naar
Nederland. Het Nederlandse volk, dat zich reeds voor zovele problemen gesteld
zag, kreeg toen ook nog het vraagstuk op te lossen: hoe kunnen wij zo snel
mogelijk in dit land van grote woningschaarste en zo dicht bevolkt, een uitgebreide
bevolkingsgroep opnemen, die een dringend beroep op ons doet hulp te verlenen.
Natuurlijk is er hulp verleend, maar men kan er zich moeilijk een voorstelling
van vormen met hoeveel moeite men vaak te kampen heelt gehad hen althans
Een moeilijk werk van
«Maatschappelijke Zorg"
Onze Damrubriek
Tegenstellingen
WIJ waren dan ook bijzonder be
nieuwd, hoe de „Indische" mensen
zich ten plattelande zouden gevoelen.
Ons eerste bezoek gold Bovenkarspel,
waar de gemeente bezig is volgens een
nieuw systeem 24 woningen te bou
wen. Vijf hiervan zullen er ten goede
komen aan de gerepatriëerden, niet
tegenstaande er meer dan 100 candida-
Scheepvaartberichten
Honderd jaar .Turf in je ransel"
Hef corps werd in 1829 reeds opgericht
Het Radioprogramma
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1951
voor enige tijd te huisvesten.
i.
1"HANS is het ruim een half jaar ge
leden, dat de eersten ondergebracht
konden worden in hotels en pensions,
die normaliter in de winter voor het
merendeel leeg plegen te staan. Van de
zijde van de hotelhouders bleek voor
deze tussenseizoen-contracten veel be
langstelling te bestaan, niettegenstaan
de de overheid de prijzen bepaalde, die
uiteraard niet aan de hoogste kant
v/aren. Het is echter begrijpelijk, dat
de gemeenschap geen blijvende faci
liteiten aan deze groep kan verlenen.
Uiteindelijk moeten ook de gerepa
trieerden aan een eigen onderdak en
werk geholpen worden om op dezelf
de wijze voor hun levensonderhoud
zorg te dragen als elke andere Neder
lander. Gezien het ernstige gebrek aan
huizen zal het geen verwondering be
hoeven te wekken, dat het in wonin
gen onderbrengen van deze mensen
veel inspanning en moeite vergt van
de hierbij betrokken overheidsinstan
tie. Om ons op de hoogte te stellen
van de vorderingen, die de dienst voor
Maatschappelijke Zorg van het mi
nisterie van Binnenlandse Zaken met
het oplossen van de moeilijkheden
maakt, hebben wij een bezoek gebracht
aan de inspecteur voor Noord-Holland,
de heer B. Fels, en aan enige plaatsen
waar gezinnen van gerepatriëerden
ondergebracht konden worden.
Onder leiding van het hoofd van
Maatschappelijke Zorg in de inspec
tie Haarlemde heer J. Mens, hebben
wij een tocht gemaakt door de kop van
Noord-Holland, waar verschillende ge-
repatrieerden een huis gekregen had
den. Soms een spiksplinter nteuioe
woning, soms een duplex en andere
keren een oud huis, doch nog zeer ge
schikt voor bewoning. Het is zonder
meer duidelijk, dat niet aan alle ver
langens van de betrokkenen gevolg
gegeven kan worden. Het zou dan on
mogelijk zijn de huizen bezet te krij
gen, omdat de één de plaats van vesti
ging te afgelegen acht, een ander het
pand beschouwt als een „varkens
hok", terwijl een derde geen andere
reden heeft dan dat hij geen zin heeft.
Woningruil blijft ook voor deze men
sen een mogelijkheid. Ook is het voor
gekomen, dat gerepatriëerden met
geen enkele binding aan een bepaalde
In onze vorige rubriek gaven wij ter
oplossing probleem 108.
Stand: Zw. 10 sch. op: 12 13 14 15 20
22 24 26 28 35. Wit 11 sch. op: 25 29 31
37 40 41 42 43 44 45 50.
Oplossing: 1. 37—320 (26 of 28x39). 2.
44x33 (28 Of 26x46), 3. 33—28 146x34).
4. 40x29 (24x33), 5. 45—40 (35x44), 6.
50x10 (15x4), 7. 25x14! wint.
Een zeer mooi probleem.
En nu nog even het volgende stand-
Je (in de partij voorgekomen):
Zw. 8 sch. op: 11 12 13 14 17 18 19 25.
Wit 8 sch. op: 27 32 33 34 38 42 43 50.
Wit aan zet speelde: 5044!? en tot zijn
schrik liet zwart volgen: 2530 (34x25),
14—20 (25x23), 18x29 (33x24), 13—19
(24x13), 12—18 (13x22) en 17x50 met
winst
Ter oplossing ditmaal:
Probleem 109 van T. J. F. de Witt.
Zw. 7 sch. op: 10 11 12 17 19 30 31.
Wit 7 sch. op: 27 28 32 33 36 38 39.
Wit speelt en wint (Zwart heeft als
laatste zet 26—31 gespeeld).
IEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN F 0.75
(Advertentie, Ing. Med.)
De burgemeester van Boven-
karspel, wiens gemeente voor
zevenachtste het Katholieke ge
loof is toegedaan, stelde vijf
nieuwe woningen ter beschik
king van Maatschappelijke Zorg,
die de belangen van de gerepa
triëerden behartigt, met het ver
zoek zelf maar uit te maken,
welke bewoners de dienst erin
wilde huisvesten, katholieke of
protestantse
Ander geval:
Bij de beslissing of hij een wo
ning ter beschikking van gere
patriëerden zou stellen, riep een
eigenaar anstig uit: „Als ze het
maar schoonhouden, de smeer
lappen"
En ten slotte: een gerepatrieer
de wenste een hem toegewezen
woning niet te betrekken om dat
er een paardenstal achter het huis
gelegen was en hij vreesde, dat de
paarden door de stenen muur zou
den trappen
plaats naar een Westfries dorp ver
wezen, te kennen gaven, dat zij niet in
zo'n „boerennegorij" wilden wonen.
„Waarom moeten wij klagen"
16. Het duurt nog enige uren, voor
dat de „Bebop" weer vertrekt, zodat
Pirn, Pam en Pom tijd genoeg hebben
om hun koffers en andere bagage uit
het hotel te laten halen. Bovendien
moet de „Bebop" al zijn stukgoed uit
laden, want de „Bebop" is niet alleen
een passagiersschip, maar óók een
vrachtboot. De hondjes zorgen er ech
ter voor, om zo gauw mogelijk aan
boord terug te keren, want zij willen
de boot in geen geval missen. Er vaart
immers niet elke dag een schip naar
Palma. En zo staan zijn dan aan de
railing, wanneer de „Bebop" vertrekt.
Pom maakt al een foto. „Maak die film
DOOR
MARY BURCHELL
65)
Het was laat in de middag toen ze
ontwaakte; gedurende enkele ogenblik
ken kon ze alleen maar bedenken hoe
heerlijk ze daar lag en hoe vreemd het
was dat haar voogd bij het raam stond
en met sombere ernst naar buiten
keek.
Toen herinnerde ze zich dat hij niet
slechts haar voogd was. Hij was haar
geliefde en waarschijnlijk dodelijk on
gerust over haar.
„Liefste", i ze zachtjes, omdat zijn
voornaam haar nog steeds vreemd in
de oren klonk.
Hij dr-aido zich dadelijk om cn
kwam naar Ï.Pt bed toe.
„Wel, lievehng?" Hij boog zich over
haar heen.
„Ik ben weer best", vertelde ze hem.
„Mag ik vaor het eten opstaan?"
Hij streelde haar donkere haar en
lachte.
„Als je je werkelijk weer goed
voelt?"
„Ja, heus, ik ben niet ziek, weet je".
ten onder de eigen bevolking zijn. De
heer Winter, ex-sergeant-pionier van
het K.N.I.L., afkomstig uit Djakarta,
en vader van vijf kinderen, ontving
ons in zijn huis vol licht en lucht. „De
stad kost meer", zei hij, „ik ben het
liefst hier. Waarom moeten wij nu
klagen? Hij getuigde zijn dank aan de
heer P. M. de Groot, commies ter
secretarie, aangezien deze buiten zijn
dienstvoorschriften om het echtpaar
Winter geholpen heeft bij de besteding
van het door Maatschappelijke Zorg
verleend meubelw orscïu Ook mevr.
De Groot komt zo nu en dan eens
kijken,om huishoudelijke adviezen te
geven; immers ook het huishouden is
hier zoveel anders dan in Indië.
Bij de buren van de familie Winter,
bij mevr. Kuik en haar zeven kinde
ren. ontmoetten wij dezelfde opge
wekte en dankbare stemming. Welis
waar was zij een grotere plaats ge
wend, maar zo verzekerde zij ons: „Ik
vind het hier rustig; en het voornaam
ste is, dat de kinderen het leuk vin
den." In het pension, waar zij voordien
was, had zij het heel goed gehad; haar
enige klacht betrof dan ook het feit,
dat de orde bij zoveel kinderen en
ouderen wel eens te wensen over liet.
zodat haar kinderen, naar zij zei, on
hebbelijk en verwend geworden wa
ren
Na J4 uur z'n vrouw overgehaald
JN het landelijke Wognum ondei de
rook van Hoorn troffen wij de fa
milie Jansen aan, bestaande uit man,
vrouw en vijf kinderen. Aanvankelijk
wilde het gezin liever naar de omstre
ken van Den Haag, aangezien het daar
meer vertrouwd was; maar toen het
zag, dat dit een onmogelijkheid was,
beeft het zich tevreden gesteld met
een iets minder in het centrum ge
legen woonoord. „Wij zitten hier bui
tengewoon mooi voor een dorp; maar
het heeft 24 uur geduurd voor ik m'n
vrouw zover had dat zij zich met
Wognum verzoend had...." vertelde
de heer Jansen, eertijds hoofdbeheer
der van de Pandhuisdienst in Indo
nesië.
Het huis, dat door de gemeente be
schikbaar is gesteld, werd pas afge
bouwd. Reeds op de eerste dag kwam
de burgemeester van zijn belangstel
ling blijk geven. Dit heeft het gezin
zeer getroffen. De bevolking is zeer
gemoedelijk en behulpzaam. Een van
de eerste dagen, dat de heer Jansen in
zijn tuin stond, sprak een boer hem
aan. Deze kon zich ten slotte niet meer
beheersen en riep verbaasd uit: „Het
valt verdraaid mee, dat wij elkaar
kunnen verstaan!" En de heer Jansen
moest joch zeker oolc zijn stal eens
zien?
Zo langzamerhand beginnen de Jan-
sens zich al echte Wognummers te
voelen.
nu niet meteen vol", zegt Pim, „straks
komen er nog meer mooie plekjep".
Pim heeft gelijk. Vol bewondering be
kijken de drie hondjes het landschap,
maar na 'n uurtje varen zijn ze al in de
jungle, het oerwoud, en dan zien ze
niets anders dan bomen, bomen en nog
eens bomen. Een enkele maal komt er
wat afwisseling, doordat er krokodil
len te zien zijn of soms een nijlpaard,
maar voor de rest is er niet veelte
beleven. De rivier wordt hogerop
steeds smaller en soms vaart de
„Bebop" onder de overhangende takken
van het oerwoud door.
„Neen, dat weet ik".
Maar misschien bedacht hij hoe wei
nig het had gescheeld of hij had haar
verloren, want hij ging op de rand van
het bed zitten en nam haar in zijn
armen.
Ze leunde tevreden tegen hem aan.
„Vind je het prettig om verliefd op
me te zijn? Je zag er net zoernstig
uit, dat ik me afvroeg of je gelukkig
was".
Hij lachte.
„Ik ben zo gelukkig als een man
maar durft te zijn, die bijna alles had
verloren waar hij om geeft".
Ze richtte zich op en kuste zijn wang.
„Ik ben niet alles vtaar je om geeft",
hielp ze hem herinneren. „Je trekt je
het verlies van Munley nog steeds ver
schrikkelijk aan, is het niet?"
Hij keek verbaasd en antwoordde:
„neen".
„Neen" Maar vanmorgen nog
„Sinds vanmorgen is alles veran
derd", zei hij kort.
„Maar ik dacht
„Begrijp je dat niet?" Hij werd plot
seling bleek en sprak heftig: „Vandaag
verloor ik j o u bijna. Welk ander ver
lies ter wereld is daarmee te vergelij
ken? Wat voor holle verschrikking
denk je dat Munley voor me zou zijn
geweest als ik jou niet had gehad?"
6. Jimmy luisterde met een lichte
verbazing naar hetgeen er van hem ver
langd werd. Meneer Van Knullenburgh
had heel wat noten op zijn zang wat be
treft zijn persoonlijke verzorging, maar
over de dieren repte hij nauwelijks een
woord. „Ach, je zorgt dat ze hun dage
lijkse portie voedsel krijgen en daarmee
is de kous af", zei hij. „Een dier is al
tevreden als hij de kost voor het kau
wen krijgt en éénmaal per week een
(Advertentie, Ing. Med.)
Aardijk, Ned Orleans—R'dam, 30-7 te Le
Havre Altair, R'dam—Porto Alegre, pass.
30-7 Abrolhos—Rio de Janeiro Amstelstad,
R'dam—Hampton Roads, pass. 30-7 Scillys
Annenkerk, Sydney—R'dam, 31-7 te Antwer
pen verwacht Arendsdijk, New York—Buenos
Aires 31-7 te Rio Grande do Sul verwacht
Arkeldjjk, R'dam—New York, 30-7 van Ant
werpen Bennekom, 31-7 van A'dam naar
Chili (Valparaiso) Blitar, R'dam—Balik Papan,
28-7 te Surabaja Bonaire, A'dam—George-
twon, 31-7 te Trinidad verwacht Cheshire,
28-7 van Melbourne naar Sydney Esso
Rotterdam (t), 31-7 van R'dam te Aruba ver
wacht Elmina, W.-Afrika—A'dam, 30-7 van
Freetown naar Le Havre Groote Beer, Dja
karta—A'dam? 30-7 n.m. van Port Said
Groote Kerk, Beira—A'dam, 30-7 dwars Oporto
naar Antwerpen Haarlem, Carthagena—A'dam,
pass. 30-7 Sombrero Heemskerk, R'dam—
Sydney, 30-7 van Marseille naar Genua
Indrapoera, Djakarta—R'dam, pass. 30—7 Kaap
Guardafui Java, A'dam—Balik Papan, 30-7
van Southampton naar Genua Lawak, Seattle
—Basra, 31-7 te Colombo verwacht Maas,
A'dam—Maracaibo, 31-7 te Barbados verwacht
Ma as kerk, A'dam—W.-Afrika, 30-7 van Da
kar naar Freetown Marpessa (t), 31-7 van
Berre te Algiers venvacht Mataram, Dja
karta—R'dam, 30-7 bij Golf van Suez Modjo-
kerto, R'dam—Makassar, 30-7 te Sungeigerong
Molenkerk, A'dam—W.-Afrika, 30-7 te La
gos ter rede Oranje, Djakarta—A'dam, pass.
30-7 Perim Oranjefontein, 31-7 van A'dam
te Beira verwacht Prins Willem III^ 26-7
van Chicago naar R'dam Rempang, Balik
Papan—A'dam, 30-7 te Menado ter rede
Riouw, 31-7 van Belawan te Surabaja ver
wacht Rotti, A'dam—Indonesië, 30-7 te Port
Said Salatiga, Calcutta—Pac. Kust, 30-7 te
Port Isabela (Philippijnen) Sarpedon, A'dam
—Maracaibo, 31-7 te Madeira verwacht
Scherpendrecht (t), 29-7 van Montreal naar
Porta Cardon Slamat, 31-7 van New York
te Calcutta verwacht Sumatra, 27-7 van
Portland Oreg. naar Puget Sound Tarakan,
Balik Papan—A'damj 1-8 te Belawan verwacht
Tegelberg, Yokohama—Buenos Aires, alwaar
31-7 verwacht Tomini, R'dam—Surabajla,
28-7 te Surabaja Volendam, Montreal—R'
dam, 30-7 150 mijl west ten noorden van
Kaap Clear Willem Ruys, R'dam—Djakarta,
31-7 n.m. te Port Said venvacht Winters
wijk, 31-7 van Civita Vecchia te Safi ver
wacht Zuiderkruis, R'dam—Halifax, 30-7
480 mijl oost ten zuiden van Kaap Race.
Een ogenblik was ze stil. Toen sprak
ze heel rustig: „Ja, ik begrijp het",
trok zijn hoofd naar haar toe en kuste
hem.
„Je begrijpt het nu wel, is het niet?
Je begrijpt dat alles nu voor mij is
veranderd?"
Ze had nooit gedacht dat die koele,
beschaafde stem zo -onbeheerst en
zenuwachtig zou kunnen klinken.
„Ja lieverd". Tot haar verbazing
merkte ze dat ze hem kalmerend toe
sprak. En toen zonk hij plotseling op
zijn knieën en drukte zijn gezicht tegen
haar aan.
„Norma, ik heb me er nooit iets van
aangetrokken wat de mensen van me
zeiden, maar dat doe ik nu wel. Ont
zettend zelfs. Een heleboel welmenen
de mensen zullen je vertellen dat ik
er niet de man naar ben om een goed
echtgenoot voor jou te zijn. En tot op
zekere hoogte hebben ze gelijk. Ik
ben niet van het soort waar goede
echtgenoten van worden gemaakt.
Maar ik hou van je lieveling, ik hou
van je. Geloof dat alsjeblieft. Ik weet
niet waarom je me zou geloven, maar
als je aan me twijfelt, dan geef ik ook
nergens meer om op deze wereld".
Hij hield even plotseling op met
spreken als hij was begonnen.
„Ik geloof je", zei ze rustig. „Je
bezem door zijn kooi is mooi genoeg.
In de wildernis wordt er heel wat slech
ter voor hen gezorgd. Hoofdzaak is, dat
ik op tijd mijn natje en mijn droogje
krijg en bovendienzóveel dieren
zijn er niet. In de tuin hoef je je wer
kelijk niet af te beulen." Meneer Van
Knullenburgh vond, dat hij de zaak
hiermede voldoende had toegelicht. Hij
sloot de ogen en zakte vermoeid in zijn
stoel weg. „Ik wil vandaag graag bloem
kool met saucijsjes", zei hij alleen nog,
en toen sliep hij vredig in. Jimmy
stond een paar seconden beteuterd t
kijken, haalde toen zijn schouderf op,
verliet de kamer en besloot een pools
hoogte te gaan nemen in de dierentuin.
„Een raar stuk dierentuindirecteur",
mompelde hij. „Ik geloof, dat hier iett
niet in orde is."
(Van onze Haagse redacteur)
„Dat strookt niet", zou Hartjes zeggen, als wij hem zouden vertellen, dat de
122 jaar bestaande Koninklijke Militaire Kapel op 3 Augustus a.s. zijn 75-jarig
jubileum viert. Deze leeftijdsbepaling klinkt inderdaad zonderling en toch steekt
er iets waars in. Op 3 Augustus 1876 dus 75 jaar geleden verleende Koning
Willem Dl aan het toenmalige muziekcorps der grenadiers het praedicaat Ko
ninklijke. Als „Koninklijke" Militaire Kapel bestaat het gezelschap dus drie.
kwart eeuw; doch het werd al in 1829 opgericht met 18 muzikanten. De eerste
kapelmeester was Francois Dunkier, later opgevolgd door zijn zoon Fr. Dunkier
Jr. De vader bepaalde zich ertoe de kapel te perfectionneren, de zoon trad op de
voorgrond als arrangeur voor harmonie. Als zodanig heeft hij vele werken pp
zijn naam staan en nog altijd worden stukken van hem uitgevoerd, zowel door de
Koninklijke Militaire Kapel als door andere corpsen.
corpsen, die vervielen. Spoedig had de
heer Walther Boer daardoor zijn kapel
weer op peil. Hij heeft heel veel ge
daan om de kapel als muziekcorps, zo
wel als symphonie-orkest weer een
eerste plaats te verzekeren. Allengs
ging er een grote roep van de K.M.K.
uit, met het gevolg, dat zij buiten de
militaire diensten veel vaste engage
menten kreeg.
Na de bezetting.
In de bezettingstijd bleef er uiteraard
weinig of niets van de kapel over. Na
de bevrijding werd Rocus van Yperen
directeur. Hij moest het ensemble weer
geheel opbouwen, van welke taak hij
zich voortreffelijk gekweten heeft
Thans is de K.M.K. weer een gezel
schap, dat graag wordt gezien en ge
hoord.
Talrijke keren is de kapel in het bui
tenland opgetreden en met groot suc
ces. Ook daar had men veel waardering
voor de Nederlandse militaire musici,
die nu op 3 Augustus het feit gaan
herdenken, dat aan hun gezelschap in
1876 het praedicaat „Koninklijke" werd
verleend.
Een goede naam in binnen-
en buitenland
Het aantal composities en gearran
geerde werken, die Dunkier Jr. aan de
Kapel naliet, was zeer groot, maar he
laas is er in latere tijden door brand
en in de bezetting veel verloren gegaan.
Hij componeerde de mars „Turf in je
ransel", meer officieel genaamd „Gre
nadiersmars" op de melodie van een
Holsteins liedje. Wie thans K.M.K.
zegt, denkt nog steeds aan „Turf in je
ransel", zo populair is deze mars in de
periode van omstreeks 1834 tot nu toe
gebleven.
De werkzaamheden van de kapel
breidden zich steeds uit. Er werden ge
regeld concerten gegeven in Rotterdam,
Leiden en Haarlem, in de Dierentuin
in Den ag en sedert 1834 speelde zij
ook herhaaldelijk in een linnen mu
ziektent in het Haagse Bos voor de le
den van de „Witte Sociëteit". In 1866
maakte de K.M.K. een trip naar Parijs,
waar acht landen op een groot inter
nationaal concours vertegenwoordigd
waren en de Nederlanders de tweede
prijs verwierven.
Nieuwe roem.
Dunkier Jr. werd na zijn dood in
1878 opgevolgd door J. H. Völlmar, die
toen reeds veertien jaar onder-kapel
meester was. Hij componeerde o.a. een
feestmars ter gelegenheid van het vijf
tigjarig bestaan van het regiment Gre
nadiers en Jagers. Völlmar werd in
1888 gepensionneerd en opgevolgd door
Willem van der Linden en deze ir
1896 weer door N. A. Bouman. Bij de
inhuldiging van H.M. Koningin Wilhel-
mina in 1898 was aan de K.M.K. een
grote werkzaamheid toebedeeld. Ook
speelde zij bij de eerste vredesconfe
rentie in Den Haag. Evenals Dunkier
Jr. heeft ook Bouman de K.M.K. ver
rijkt met zeer veel arrangementen en
eigen composities, waarvan er verschei
dene bij de brand in de Oranjekazerne
in 1919 verloren gingen.
In 1920 werd C. L. Walther Boor di
rigent van de Kapel. In 1923 dreigde
een inzinking; er werden zeven regi
mentsmuziekcorpsen afgeschaft, ter
wijl bij de K.M.K. 26 muzikanten door
de gemakkelijke afvloeiïngsbepalingen
ontslag konden nemen. Dit was een
verlies van goede krachten, doch daar
tegenover kon een keuze worden ge
maakt uP de goede muzikanten van
hoeft het me niet eens te vertellen,
weet je. En wat het geklets van an
dere mensen betreft ze vertelden
elkaar een heleboel voordat ik je had
gezien en nog veel meer daarna. Ik
kende je beter dan iemand anders en
wat ik kende had ik lief".
Hij lachte ên keek haar aan en ze
dacht: „Heb ik werkelijk ooit gedacht
dat zijn ogen koud waren?"
„Wat heb ik ooit gedaan om je lief-
'e te verdienen?" vroeg hij met een
glimlach.
Norma stak haar hand uit en streel
de zijn haar en door de aard van deze
liefkozing wist hij dat zijn pupilletje
had opgehouden het meisje te zijn dat
hem had bekoord en de vrouw was
geworden die hij liefhad.
„Je hield van me, dat was genoeg",
zei ze langzaam. „Dat zijn de beide
helften van de goddelijke cirkel: te
beminnen en bemind te worden. Daar
om lijkt alles nu zo eenvoudig en vol
maakt".
En toen hij haar naar zien toe trok
en haar kuste, voegde ze er zachtjes
bij:
„De eerste dag dat ik in je huis
kwam, zei je dat je hoopte dat ik me
nooit meer onwe'kom zou voelen. Dat
zal ik ook niet. Dat, weet ik nu zeker".
EINDE.
(Advertentie, Ing. Med.)
DONDERDAG 2 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO, 7.50
VPRO, 8.00-24.00 AVRO. - 7.00 Nieuws.
7.15 Gram.muziek. 7.50 Dagopening. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.muziek.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Gram.muziek. 9.30
Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.30 De
Antwoordman. 10.45 Gram.muziek. 10.50 Voor
de kleuters. 11.00 Zomerliederen. 11.45 Wen
ken voor de tuin. 12.00 Lichte muziek. 12.30
Land- en Tuinbouwmedelingen. 12.33 „In 't
spionnetje". 12.38 Pianospel. 13.00 Nieuws,
13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Me-
tropole Orkest. 13.35 „U kunt het geloven of
niet". 14.00 Gevarieerd programma. 15.00
Voor de zieken. 16.00 „Van vier tot vijf".
17.00 Orkestconcert. 17.30 Gram.muziek. 17.50
Regeringsuitzending: Voor de jeugd: „Wij slaan
op de tong-tong"correspondentieclub o. 1. v,
Regina Zwart. 18.00 Nieuws. 18.15 Sportpro-
blemen. 18.30 Weense liedjes. 18.50 Voor Bur
ger en Militair. 19.00 Lichte muziek. 19.30
Zuid-Amerikaanse muziek. 19.40 Postduiven",
klankbeeld. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten.
20.15 Holland Festival: Residentie-Orkest, koor
en solisten. In de pauze: Beiaardconcert. 22.05
„Het Erge", hoorspel. 22.15 Gram.muziek.
Intermezzo: Gesproken brief uit Londen. 23.00
Nieuws. 23.15 Sportactualiteiten. 23.30-24.00
Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 KRO, 10.00
NCRV, 11.00 KRO, 14.00-24.00 NCRV.
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Gram.muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische
kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40
Gram.muziek. 10.00 Gram.muziek. 10.15 Mor
gendienst. 10.45 Kerkkoor. 11.00 Voor de zie
ken. 11.45 A Cappella-koor. 12.00 Angelus.
12.03 Gram.muziek. (12.30-12.33 Land en
Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Piano
en orgel. 13.35 Zang en piano. 14.00 Repor
tage van de grote landelijke Zendingsdag. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Promenade-orkest en
solist. 16.00 Bijbellezing. 16.45 Bariton en
piano. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram.
muziek. 18.00 Verzoekprogramma. 18.30
„Opvoering van de productiviteit", causerie.
18.45 Gram.muziek. 19.00 Nieuws. 19.15 Le
vensvragen van allerlei aard en een pastoraal
antwoord. 19.30 „In dienst van het Vader
land", causerie. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws
20.05 Jamboree. 20.15 Gram.muziek. 21.00
„Genealogie", causerie. 21.15 Surinaamse
volksmuziek. 21.30 Amusementsmuziek. 22.15
Buitenlands overzicht. 22.35 Gram.muziek.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15
—24.00 Gram.muziek.