Amerika's schoonheidskoninginnen
i
beleven weinig glorie
en Pom in Ifrika
F3
D;
Juist iets om nu
in huis te nemen
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
ne tuin
Haar vorstelijk bestaan valt bar tegen
Woningen, pasklaar voor Australië
tide"
Dop komt
actie
Overpeinzingen bij een
kreupel jubileum
D e mannen in huis
kunnen U op dorstige
dagen soms verrassen met
de vraag of er niets te drin
ken is. Dan is het een hele
voldoening voor een huis
vrouw om dadelijk met een
paar flesjes koel bier voor
de dag te kunnen komen.
Ook aan tafel kan juist nu
een glas bier zo bijzonder
welkom zijn.
Het Radioprogramma
Zij voldoen aan alle
bouwvoorschriften
EG 5 KOFFIE
U
Scheepvaartberichten
Glimlachje
DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1051
den in het ring-
een ring.
Leiden een trein.
i van een treinstel
•d. Er werd bij ver
deden werd en dat
■Breukelen. Hebt n
geval die bussen zo
n omgelegd moeten
het OKB gehoord?
t O.K.B. veel ge-
i er tegen kunnen
inning te werken,
aen houden en snel
en kunnen nemen,
bussen gecharterd,
ersonenvervoer op
nternationale trei
lt omgelegd, even-
ra-trein worden in-
i- en ongevallen-
linen moeten tijde-
t en daarna weer
ebracht, de mate-
gewijzigd worden
delen de telefoons
en een betrekke-
s terug, als na de
i versperring, de
enigszins normaal
alles kan nooit
n, want er zijn
natigheden, die op
■aarvoor men dus
>egepaste oplossing
iken. De mannen
)ben dan ook niet
brek aan afwisse-
ntie gaan, zal ook
an de tuin besteed
int als we die aan
inden we straks bij
:n wildernis. Een
>oedig verwaarloosd
re alles in het werk
r het vertrek alles
jrengen.
5 hark moeten dus
best doen. Schoffe-
bij zonnig weer,
taal geen zin. Ook
ruid tussen de plan-
ih goed dat er ge-
s bovengrond moet
warmte kunnen dan
mwortels doordrin-
idt dat rulle, droge
Irogen van de grond
deze tijd van het
g-
vikkeësui zien
oog groeiende soor-
maal niet op eigen
■oorzien ze dus nu
stevige stok. Die
zó, dat ze zo mia
ius als het kan,
agblijvende soorten
n nodig, doch zij
vóór ons vertrek
lemen verlost moe-
i perk-dahlia's heb-
:e gewoonte veel
Is men dat allemaal
ijn gang laat gaan,
icht gebruiken, dat
van nieuwe bloem-
leer over blijft,
iken van diverse
if afgeknipt moeten
len ze netjes tegen
;gen het huis vast.
en of ranken lustig
slingeren, zullen ze
die nog vast zit-
i dan ligt bij onze
i de grond. Losge-
zijn niet zo een-
nd te krijgen, dat
geld: voorzie daar-
ras moet natuurlijk
og eens extra kort
Iers is het er straks
;t meer af te krij-
tuinman er met de
en en dan kost het
liet nodig was ge-
jes nog eens netjes
terwijl ook de
eens een knipbeurt
doende werk. doch
al het er straks bij
ch nog netjes uit-
anders dan prettig
(Van onze correspondent te New York)
JJIT wordt een „zeer Amerikaans" relaas. En met deze waarschuwing hopen wij
de tot hoofdschudden geneigde lezers een gelegenheid te hebben gegeven de
blik af te wenden naar veiliger kolommen op deze pagina. Want hier wordt
ronde taal gesproken over de illusie, die ln de practijk eerder een nachtmerrie
blijkt te zijn: Amerika's schoonheidskoninginnen en haar ervaringen tijdens haar
éénjarige regering. Voor wie in Nederland in een hutje op de hei woont en leest,
dat 48 van de allermooiste meisjes in Atlantic City champagne mogen drinken
uit haar eigen schoentjes (wij prefereren een kristallen drinkbeker), klinkt dat
natuurlijk erg verlokkend. Maar wij hebben er het woord van de dames zelf
voor: het valt bar tegen.
overleefd) en daarna, aldus voelde men
het, zat men aan een „traditie" vast.
Er kwam evenwel een kink in de ka
bel, toen een van de rechters, die in de
eerste jaren van Atlantic City's schoon-
heidstournooi de Paris-uitspraak moest
verrichten, de neiging scheen te
hebben „grapjes uit te halen" met de
costuums (heel zedige, in het licht van
heden) die de candidaat-koninginnetjes
droegen. Damesverenigingen, opper
machtig in politiek, financiën en mo
raal, kwamen prompt in de oppositie
tegen de arme man, en het gevolg was,
dat er na zeven (niet noodzakelijk
„vette") jaren in Atlantic City een
einde werd gelast aan het „onsmake
lijk en degraderend schouwspel".
Edoch, het bloed, kruipende alwaar het
niet kan gaan, en de mode-op-badpak-
gebied, welke langzamerhand in de
richting van deux-piéces costuums was
gegleden, leidden tot nieuwe pogingen.
In 1933, na zeven jaar interruptie werd
koningin nummer 7 gekroond. Na num
mer 9 volgde echter een kaal bank
roet. Doch toen had men de smaak
toch beet, zette de zaak opnieuw op,
die zich van die datum af wist te hand
haven als een van Amerika's Jaarlijk
se grote kermissen.
De oppositie van de Damesclubs werd
het hoofd ingedrukt, door aan dit ju
weel van een vlezig tafereel de facet
ten „intelligentie" en „talent" te ver
binden. Zussen, die ietwat kwalijk zin
gen of tap-dansen, doch wier vormen
overeenkomstig de moderne Ameri
kaanse traditie zijn, kunnen thans een
„studiebeurs" winnen ter waarde van
3000 of 5000 dollar, teneinde zich in het
vak harer keuze verder te bekwamen.
Dit verleent, zoals elkeen begrijpt, een
veel gedistingeerder atmosfeer aan het
gebeuren. Het maakt het opvoedkundig,
niet alleen voor de toeschouwers, maar
ook voor de deelneemsters.
Het is wel gebleken, dat de druk van
de koninginnekroon ontnuchtering en
loutering veroorzaakte. Want met zeer
enkele uitzonderingen is het de dames
schoonheidskoninginnen in haar na-
Miss-Amerikaanse leven vrij goed ge
gaan. Het is waar, dat geen van de win
naressen het tot de sterrenhemel van
Hollywood heeft gebracht. Slechts Joan
Blondell, die in Atantic City op nie
mand voldoende indruk had gemaakt,
wist in deze zin faam en dukaten te
verwerven. Beruchtheid, in de zin van
dagbladpubliciteit, viel slechts aan
Charlotte Nash (Miss St. Louis, 1927
die in de finale te Atlantic City hek-
kensluitster was) ten deel. Zij schoot
haar rijke echtgenoot naar de Elyseese
jachtvelden.
Wat de Miss America's zelf betreft:
van de 22 Mary Catherine Campbell
won de titel twee maal en is thans zo
beu van de publiciteit, dat zij zich zelfs
niet in de vacantie door haar familie
laat fotograferen zijn er maar vier
van haar echtgenoot gescheiden (het
geen beneden het Amerikaanse gemid
delde van echtscheidingen ligt). De rest
heeft zo'n afgrijselijke tijd als Miss
America doorgemaakt, dat zij dol ge-
PASSEND bij deze trieste onthulling
is dan ook het verhaal van het iet
wat kreupele jubileum, dat dit jaar ge
vierd wordt door de „Miss America Pa
geant of Atlantic City, New Yersey.
Incorporated", de organisatie wier der
tigjarig bestaan wordt herdacht en
wier grootste verdienste is, dat zij ten
slotte méér publiciteit over de hele we
reld heeft verkregen dan de 22 schoon
heidskoninginnen gezamenlijk tranen
hebben geschreid. Ge hebt deze kreupe
le situatie prompt door. Dertig jaar
met 22 koninginnen; daar klopt iets
niet.
Zo is het ook. In 1921 was het wijlen
onze collega Herbert C. Test, die in een
vergadering met een aantal hoteliers
uit het vacantie-ressort Atlantic City
het denkbeeld opperde om ieder jaar
een „Miss America" te benoemen. Min
of meer tegen hun zin verzamelden de
hotelmensen ruim 5000 dollar voor de
eerste ronde. Margaret Gorman werd
Miss America No. 1 (een precedent, dat
zij overigens in goede gezondheid heeft
Denk er dus om straks
een paar flesjes van De
Gruyter mee te nemen.
De Gruyter heeft heerlijk
licht en donker bier in han
dige pullen.
Een pul kost maar 40 cent
met cassabon. Er gaan
twee reuze glazen uit!
Niet vergeten dus. bier in
huis te nemen.
(Advertentie, Ing. Med.)
VRIJDAG 3 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00 VARA
19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40 VPRO, 23.00
-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.
muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
Gram.muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Gram.muziek. (9.30—9.35 Waterstanden.) 10.00
„Thuis", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20
Gram.muziek. 10.30 Voor de vrouw. 10.45
Clavichord-recital. 11.10 Radio-feuilleton.
11.30 Gram.muziek. 12.00 Lichte muziek.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Reporiage. 12.50 Sport en prognose. 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram.muziek.
13.30 Promenade-orkest en solist. 14.00 Kook-
pi aatje. 14.20 Gram.muziek. 15.00 „Wereld
sensaties no. 1: Alceo Dossena, grootmeester
der kunstvervalsers", hoorspel. 15.35 Dans
muziek. 16.00 Gram.muziek. 16.30 Voor de
jeugd. 17.00 Vrouwenkoor. 17.20 Gram.muziek.
17.50 Reportage op Gilze-Rijen. 18.00 Nieuws.
18.15 Felicitaties. 18.45 Voordracht. 19.00
Pianospel. 19.10 Spreekuur voor emigranten.
19.30 „Amerika en Europa", causerie. 19.50
Berichten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking.
20.15 Gram.muziek. 20.30 „Benelux", causerie.
20.40 „De Godsdienstige ontwikkeling in de
jeugdjaren", causerie. 21.00 Verzoekprogramma
21.45 Buitenlands weekoverzicht. 22.00 Lichte
muziek. 22.25 „Gesproken portret". 22.40
„Vandaag", causerie. 22.45 Avondwijding.
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM H, 298 m.: 7.00-24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Gram.muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische
kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35
Concertgebouworkest. 10.30 Strijkkwartet.
11.00 Voor de zieken. 11.40 Gram.muziek.
12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram.
muziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.0j0 Nieuws en
katholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.25
Amusementsmuziek. 13.45 Voor de vrouw.
14.00 „Polenblut", operette. 15.20 Gram.
muziek. 16.00 Voor de zieken. 17.00 Voor de
jeugd. 17.15 Kinderkoor. (In de pauze: gram.
muziek.) 17.45 Muzikale causerie. 18.18 Ka
tholiek signaal; Benelux commentaar; West-
Indisch commentaar. 18.30 Lichte muziek.
18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws. 19.15
Regeringsuitzending: Verklaring en toelichting.
19.35 Amusementsmuziek. 19.48 Katholiek sig
naal en politiek overzicht. 20.00 Nieuws. 20.05
»>Die Fledermaus", operette. (21.30—21.45
Jamboree".) 22.10 Koninklijke Militaire kapel.
(Om pl.m. 22.30: Vraaggesprek). 22.45 Avond
gebed en Liturgische kalender. 23.00 Nieuws.
23.15 Lichte muziek. 23.35—24.00 Amuse
mentsmuziek.
lukkig waren, dat er een man kwam
aanzetten, die haar uit deze misère
verloste.
Het verhaal van Venus
JUISTER uaar het rondboezemig re
laas van Venus Ramey, Miss Ame
rica in 1944, de enige der Koninginnen
wier voornaam toepasselijk was, ook
al moet men vermelden dat zij 3 y«
centimeter kleiner was dan het Griekse
voorbeeld.
Venus Ramey dan, had zich aange
meld voor een concours in haar ge
boortestad Washington. De winnares
zou worden afgevaardigd naar Atlantic
City. Voor deze voorronde had zij ech
ter een contract moeten tekenen, waar
bij zij er vast in toestemde om, zo zij
Miss America zou worden, onder aus
piciën van de „Miss America Pageant
of Atlantic City, N.J." een reis door het
land te maken en de producten aan te
bevelen, die met deze organisatie wa
ren verbonden. Aangezien Venus min
derjarig was en haar moeder ver weg
woonde, tekende zij het contract en
maakte de handtekening van haar moe
der na.
Toen zij dit, de ochtend na haar glo
rierijke inhuldiging, aan de organisa
toren meedeelde, was er aan alle zijden
paniek. Een advocaat (door Pageant
gehuurd) vertelde haar, dat het zetten
van valse handtekeningen een strafbaar
feit was. En als ze nu maar zoet deed,
wat de Pageant-organisatoren voor
schreven, dan zou ze er geen last van
hebben. Venus, zeer onvrouwelijk en
weinig koninginnelijk, beaamde dit al
les nederig. Zij werd meegenomen naar
New York, waar zij inderdaad in het
befaamde Waldorf Astoria logeerde
zij het in een zolderkamertje. Haar te
lefoongesprekken werden gecensureerd
door haar begeleider. Zij werd bewaakt
als een gevangene. Waarop Venus
prompt haar hyena-kant toonde, uit de
band sprong en de hele affaire open
baar maakte.
Op dat ogenblik was het de Pageant,
die niet zozeer in badcostuum, als wel
in het hemd stonden. Want het contract
met Venus was uiteraard ongeldig.
Mama Venus had niets getekend en ijl
de naar de hoofdstad met visioenen om
de Pageant te doen vervolgen en scha
devergoedingen van millioenen dol
lars te eisen wegens „het veroorzaken
van verdriet aan een minderjarige" of
„wegens wreed optreden" tegen een
kind. Om kort te gaan, Venus en de
Pageant sloten vrede buiten het ge
rechtshof. Maar Venus was de dupe.
Kostbare weken waren voorbijgegaan,
waarin hotelrekeningen waren opgelo-
7. Jimmy Brown liep regelrecht naar
het apenhok, in de eerste plaats, omdat
hü in de mening verkeerde, dat dit aan
zijn speciale zorgen zou worden toe
vertrouwd, maar ook, omdat hij er toch
een beetje naar verlangde voor het eerst
na vele jaren weer eens een paar ras
genoten te ontmoeten. Het was maar
goed, dat er een bordje met de toelich
ting „Apenhuis" was aangebracht, an
ders zou Jimmy gedacht hebben dat hij
bij de enigszins verwaarloosde kippen
ren van meneer Van Knullenburgh was
aangeland. Hij stapte een beetje schuw
naar binnen en ontdekte in 't schemer
donker helemaal achter in het hok twee
figuren, die vadsig in een hoek lagen
te slapen. „Goeie middag", zei Jimmy
vriendelijk, „ik stoor toch niet". Er
kwam echter geen antwoord en geen
van de twee figuren maakte ook maar
aanstalten de ogen op te slaan. Toen
zei Jimmy: „Grrrbekokkelok, grrrrbe-
kokkelok, umfrigrrresbos brrrissississi-
bas". Hij had de twee chimpansees in
hun eigen oerwoudtaai aangesproken,
die hij nog lang niet verleerd was en
•de uitwerking was eenvoudig verbijs
terend. Binnen twee seconden stonden
de twee chimpansees voor de tralies
Jimmy aan1 te staren alsaof hij een
spookverschijning was.
pen en de verdiensten hadden stilge
staan.
In arren moede liet zij zich door een
toneel-agent overreden om op tour
nee te gaan langs de kleine schouw
burgjes in de kleinste stadjes. „Het was
zo bar", vertelt Venus, „dat ik mij
soms in de kleedkamer moest barrica
deren om mij de mannen van het lijf
te houden. Ik was natuurlijk geen ac
trice. Niemand had mij ook maar ge
leerd om op het toneel te lopen. Het
was vreselijk zowel voor het publiek
als voor mij". Een tweede phase in haar
bestaan was het zingen van ietwat zil
tige cabaret-liedjes in nachtkroegen.
Doch Venus staat thans te boek als
eigenaresse van een plantage in het
Zuiden des lands. Voor wie geïnteres
seerd is: Venus is nog niet getrouwd.
Miss America 1948, BeBe Shopp, heeft
grote sensatie verwekt door tijdens
haar reis naar Parijs critiek uit te oefe
nen op de „hikini"-zwempakjes van
haar Franse zusteren. En zij was
„nieuws" voor de pers, toen zij, na
een avond een glaasje witte wijn te
hebben gedronken, door haar vader
door de transatlantische telefoon op
haar nummer werd gezet. Gelijk vele
van hgar mede-koninginnen is BeBe
niet zo voor mannen geporteerd. De
mildste uitspraak over het sterke ge
slacht was echter van Yolande Betbe-
ze, Miss America 1950. „Mannen", zei
zij vol verachting, „ik heb niets tegen
jullie. Ik vrees alleen, dat jullie voor
goed hier op aarde zijn".
17. Nadat Pom twee filmrolletjes
heeft volgemaakt, zijn de hondjes uit
gekeken op de bomen, die in eindeloze
rijen langs de oevers staan en zeker zou
de reis eentonig geworden zijn, indien
er niet nog meer passagiers aan boord
waren. Natuurlijk hebben Pim, Pam
en Pom al gauw kennis gemaakt met
de andere reizigers en een levendig
gesprek ontwikkelt zich tussen meneer
Pluisbol, een natuuronderzoeker en
Pim, wanneer de laatste vertelt, dat
hij op weg is naar Koning „Samba".
„Doe hem vooral mijn groeten", zegt
meneer Pluisbol. „Ik heb de koning in
lange tijd niet gezien maar heb altijd
heel prettig met hem samengewerkt,
wanneer ik in zijn rijk vertoefde". „Nu
dat is meer, dan ik kan zeggen", bromt
een passagier op de achtergrond, die
zich de hele reis al afzijdig heeft ge
houden. En wie is dat? Niemand anders
dan: Billie de Spinner, met zijn onaf
scheidelijke metgezel Kareltje Kat.
Nee, Billie en Kareltje zijn nu niet
wat je noemt gezellige reisgenoten. Ze
bemoeien zich heel weinig met de ove
rige passagiers en praten alleen maar
met elkaar.
(Van onze Haagse redacteur)
VENALS Nederland kampen ook
Australië en Nienw-Zeeland met
een enorm woningtekort. De Austral!
sche autoriteiten hebben daarom niets
liever dan dat de immigranten hun
huis meenemen. Nieuw-Zeeland laat
zelfs geen immigranten met hun gezin
nen toe, als zij niet vooraf verzekerd
zijn van huisvesting, hetzij doordat zij
daar een woning ter beschikking krij
gen, hetzij doordat zij een pre-fabrica-
ted huis meebrengen.
Het beste is dus zijn montagewoning
mee te nemen, gesteld dat men over
voldoende contanten beschikt om zich
er een aan te schaffen en de hoge
vrachtkosten te betalen. Maar dan nog
is het niet gemakkelijk toestemming te
krijgen om zijn huis op te trekken,
want Australië kent legio bouwvoor
schriften, die nauwkeurig moeten wor
den nageleefd: voorschriften, die zelfs
in bijvoorbeeld de onderscheiden delen
van Sydney verschillen en die betref
fen: constructie, afmetingen, gasleiding,
electrische installatie, waterleiding, enz.
Een Nederlandse ondernemer heeft
nu een pre-fabricated woning gecon
strueerd, die aan zodanige eisen vol
doet, dat zij, waar zij in Australië ook
wordt neergezet, binnen de grenzen van
de ingewikkelde en naar de landstreek
of de gemeente variërende voorschrif
ten blijft. In de gemeente Voorburg
kreeg hij een stuk grond beschikbaar,
waar de woning nu als modelwoning
is ingericht. Wij hebben het huis be
keken. Het ziet er inderdaad voortref
felijk uit.
De houtconstructie is in bouwelemen
ten uit Oostenrijk gestuurd. In samen
werking met de Oostenrijkse ingeni
eurs ontwierp een Nederlandse archi
tect het type. De aanvullende onder
delen zijn alle van Nederlands fabr!
kaat.
Er zijn nu acht verschillende typen
van zulke bungalows, voor grote en
voor kleine gezinnen. De kleinste kost
kant en klaar f 4.500.de grootste
f 16.000,De modelwoning van mid
delbare grootte in Voorburg kost
f 11.000,Daarbij komt dan nog onge
veer f 5000,vracht als men deze pre
fabricated woning naar Australië wil
verzenden. Men levert dan de gehele
complete houtbouw-construetie van het
huis verzendklaar gebundeld en ver
pakt, met alle daarbij behorende op-
bouwtekeningen, een volledige hand
leiding voor het opzetten van het huis
en alle erbij benodigde draadnagels,
schroeven, bouten, ankers en beslag.
I Spaar
T voor luxe postpapier
slechts 60 punten JD
MiJdrtUIIUj
met Uw eigen I
11
IE WAGEN
IN HET
KLOOSTERBOS
DOOR
MARJORIE VERNON
1)
Van zijn zitplaats tegen de helling
van een heuvel af, kon hij het huis
duidelijk zien, zoals het daar beneden
hem lag met zijn zachtrode dak, zijn
rode bijgebouwen en zijn inspringende
hoeken, een architectonisch samenraap
sel uit verschillende tijdperken. Hij
kon de zachtglooiende, fluwelen gazons
zien en zelfs de bonte plekken van
bloemperken en groene heesters; de
paardenwei ook en de lange oprijlaan
die naar de toegangshekken liep. Sr
waren ook tennisbanen en een moes
tuin. En stallen. Er zouden wel een
paar goede renpaarden in staan dacht
hij. En dit alles was van hem.
Toch lag er geen blijdschap op net
magere bruine gezicht van de man, die
voor de eerste maal op zijn nieuwe be
zittingen neerkeek.
Hij haalde een oude pijp uit zijn zak,
vulde die en stak haar peinzend aan,
terwijl zijn donkere wenkbrauwen zich
in een lichte frons samentrokken.
Lynford Hall een van de mooiste
bezittingen in Engeland.
Hij lachte wat bitter en keerde zich
toen plotseling om, daar hij voetstap
pen hoorde naderen. Bruce Heritage
stond op, rekte zich in zijn volle lengte
lui uit en keek nieuwsgierig naar de
jongeman, die lenig over het hek wipte.
„Goeiemorgen. Zou ik u om een
vuurtje mogen vragen?"
Zonder een woord te zeggen haalde
Heritage een doosje lucifers uit zijn
zak en stak dat de ander toe.
„Dank u wel. Mooi landschap hier,
vindt u ook niet?" De jongeman stak
zijn sigaret aan en gaf de lucifers met
een vriendelijke glimlach terug.
Hij was lang, slechts een paar centi
meter onder de zes voet van Heritage,
maar niet zo breed in de schouders en
zo gespierd. Zijn bruine ogen waren
eerlijk en vriendelijk, maar het waren
de ogen van een dromer, een idealist,
vond Bruce; hij was niet bepaald knap,
maar hij had iets over zich, een zeke
re charme, dat meer waard was dan
uiterlijk schoon alleen.
__„Ja, dat gaat wel", Heritage trok aan
zijn pijp en nam de ander belangstel
lend met zijn levendige grijze ogen op.
„Bent u hier vreemd?"
„Hemel, ja". De jongeman wees met
een rukje van zijn gladde kastanje
bruine hoofd in de richting van de rug
zak, die hij had afgenomen en bij het
hek neergelegd.
„Ik ben op een voetreis, dat is goed
koop, weet u en bovendien is het fijn
om buiten te zijn na zo lang in een
kantoor in de stad opgesloten te zijn
geweest."
„Ja, dat zal wel. Ik ben hier ook
vreemd en ik zou helemaal geen haatt
hebben om verder te gaan als het niet
zo verduiveld lang geleden was sinds
ik heb ontbeten".
„Ik dacht er juist over om wat te
gaan eten", antwoordde de roodharige
jongeman. „Wilt u niet een boterham
van mij hebben? Ik heb meer dan ge
noeg, meer dan ik op kan".
„Dat is geweldig aardig van u".
De wandelaar nam een pakje boter
hammen uit zijn rugzak en ze gingen
naast elkaar op het hek zitten, terwijl
ze aten en praatten over alles en
nog wat en uitkeken over het zonnige
landschap. Ze hadden als vanzelfspre
kend vriendschap gesloten en accep
teerden dat zakelijk en zonder verwon
dering.
„A propos, mijn naam is Grant", ver
klaarde de roodharige jongeman. „Ne
ville Grant, kantoorbediende bij Bolt-
well en Sanders, firma in exportwaren.
Oud 30 jaar. Ongetrouwd".
„Hm, dat's toevallig. Mijn naam is
ook Neville Neville Bruce Heritage
voluit, maar ik word altijd bij de twee
de naam genoemd. Ik ben 31, een zwer
ver, vrij en hij hield plotseling
op en fronste zijn voorhoofd. „Tenmin
ste, dat was ik", verbeterde hij en
het leek alsof hij tot zich zelf sprak.
„Nu vrees ik, dat het voorbij is".
Neville Grant's bruine ogen keken
hem nieuwsgierig aan. „Bedoelt u dat
u getrouwd is of verloofd?"
„Neen". Heritage maakte een ge
baar met zijn ene krachtige bruine
hand in de andere hield hij een
broodjt met kaas. „Banden verant
woordelijkheid o hemel, wat heb ik
daar het land aan!"
„Dat hangt er van af". Grant's ogen
werden kleiner, terwijl hij er peinzend
aan toevoegde: „Sommige zijn dat wel
waard".
„Dat kan wel, voor lieden die ervan
houden". Bruce haalde zijn brede
schouders op „Maar dat is niet voor
mij. Ik heb geen tijd voor plechtstatig
heden en conventies en dergelijke on
zin meer".
Ze zwegen een ogenblik, koesterden
zich in de aangename warmte van de
vroege zomerdag en keken langs de
zachtglooiende helling naar het schaak
bord van velden en boomgaarden in de
vallei beneden hen, het partijtje zacht-
gekleurde opgelapte daken een eindje
verderop dat Lynford moest zijn en
naar het mooie huis op de voorgrond.
,Dat is een pracht van een huis",
merkte Neville Grant tenslotte lui op.
„Dat zal Lynford Hall wel zijn, naar
de kaart te oordelen. De kerel die dat
bezit mag wel een stevige bankreke
ning hebben. Het ziet er ook zeer goed
onderhouden uit, zou je zeggen ik
ken van hieruit het fluwelige gras van
de gazons haast voelen, de perziken die
tegen de muren rijpen, haast proeven
(of is het daar nog de tijd niet voor?)
en de prachtige rozen haast ruiken. De
kerel aan wie dat alles toebehoort is
een geluksvogel. Heremijntijd, wat een
huisje".
(Wsrtt voswlg*).
De overigens benodigde materialen, zo
als dakbedekking, glas, verfstoffen, keu
ken, schoorsteen en leidingwerk, kun
nen geheel pasklaar worden meege
leverd.
Ongetwijfeld zou deze pre-fabricated
woning ook een bijdrage kunnen leve
ren tot een snellere oplossing van het
Nederlandse woningvraagstuk. Trou
wens: in een aantal gemeenten zullen
zij verrijzen.
(Advertentie, Ing. Med.)
Akkrumdijk, O.-Afrika—A'dam, 31-7 n.m. te
Antwerpen Aldabi, R'dam—Buenos Aires, 1-8
te Santos verwacht Alkaid, Porto Aleg're—R'
dam, pass. 31-7 Casquets naar Antwerpen
Almkerk, R'dam—Kobe, 1-8 te Aden verwacht
Alnati, Buenos Aires—R'dam, 31-7 van Vito-
ria naar Bahia Alphard, R'dam—Porto Ale-
gre, 31-7 te Santos Altair, R'dam—Porto
Alegre, 31-7 te Rio de Janeiro Alwaki, New
York—Buenos Aires, 1-8 te Rio de Janeiro ver
wacht Arendskerk, Japan—R'dam 31-7 van
Genua naar Marseille Bintang, 31-7 van
Tandjongpinang te Rangoon ter rede Chea«
hire, 30-7 te Sydney Durango (charter),
31-7 van R'dam naar Londen Eendracht^
31-7 te Istanbul ter rede Eng'gano, 31-7 van
Khorramshar naar Bahrein Friesland (KRL),
1-8 (7.15 uur) van R'dam naar Aarhus en
Kopenhagen Groote Beer, Djakarta—A'dam,
31-7 170 mijl zuidoost van Oostpunt Kreta
Groote Kerk, Beira—A'dam, pass. 31-7 n.ra.
Ouessant naar Antwerpen Haulerwijk, Nuevi-
tas—R'dam, 31-7 dwars Cherbourg Helder,
Montevideo-Londen, 31-7 bij St Vincent, Kaap
Verd. Eil. Helena, Peru—A'dam, pass. 31-7
Flores naar Antwerpen Indrapoera, Djakarta
—R'dam, pass. 31-7 (20 uur) Perim Java,
A'dam—Balik Papan, pass. 31-7 Ouessant naar
Genua Kota Baroe, Djakarta—R'dam, 31-7
van Djakarta naar Belawan Kota Gede, Ma
kassar—R'dam, 1-8 te Port Sudan verwacht
Lemsterkerk, R'dam—Perzische Golf, 31-7 te
Bahrein Limburg, Vancouver—Calcutta, pass.
31-7 Zuidkust Costaria Lutterkerk, Cal
cutta—R'dam, 31-7 van Vizagapatam
Madoera, New York-Calcutta, 31-7 in Golf
van Oman naar Kuweit - Markelo, 28-7 van
Durban naar Beira Marken, 30-7 n.m. van
Montreal naar R'dam en A'dam Mataram,
Djakarta—R'dam, 31-7 (6.30 uur) van Suez
Meerkerk, R'dam-Sydney, 21-7 van Suez
Nigerstroom, A'dam-W.-Afrika, 31-7 te Accra
Nieuw-Amsterdam, R'dam-New York, 1-8 te
Le Havre Oranjestad, A'dam—Kingston,
31-7 van Maracaibo Papendrecht (t), 1-8 van
Stockholm te Porto la Cruz verwacht Prins
Philips Willem, Demerara—R'dam, 31-7 bij
ingang Ierse Zee naar Liverpool Prins Wil
lem II, Sorel—R'dam, pass. 31-7 Scillys
Rotti, A'dam—Indonesië, 1-8 v.m. te Suez
Samarinda, Makassar—R'dam, 31-7 van Menado
naar Balik Papan Sarpedon, A'dam—Mara
caibo, 31-7 van Funchal naar Laguaira
Sommelsdijk, R'dam—Golfhavens, pass. 31-7
Fayal Stad Alkmaar, 31-7 n.m. van A'dam
to Narvik Straat Malakka, Singapore—Buenos
Aires, 31-7 van East Londen naar Port Elisa
beth Tamo, R'dam—Philadelphia, pass. 31-7
Beachyhead Tarakan, Balik Papan—A'dam,
1-8 te Belawan Teucer, New York-Dja
karta, 1-8 te Alexandrie - Tibia (t), 31-7 van
Hamburg te R'dam Tjisadane, Buenos Aires
-Kobe, 31-7 van Singapore naar Manilla
Volendam, Montreal-R'dam, 1-8 v.m. te Le
Havre Willem Ruys, R'dam—Djakarta, 31-7
in Suezkanaal Winterswijk, 31-7 te Safi ter
rede Zeeland, New York—Balik Papan, 31-7
van Djakarta naar Cheribon Zuiderkruis, R'-
dam—Halifax, 31-7 400 mijl oost ten zuiden
van Sable Eilanden.
„Bh ik k&n het maar weer poetsen!"