De Jamboree ie Bad Ischl zonder
olie-probleem en Kashmir-geschil
Piin, Pain en Pom in Ifrika
Als de jongens maar genieten
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
De K.N.V.B. organiseert veteranendag
Laffe roofoverval
Zuivere hnid
Het Radioprogramma
Vraag
naar
VeleNoordhollandseclubs
Zondag naar Wormerveer
De wagen
in het
kloosterbos
Oorlog in Korea kostte
reeds 5 milliard dollar
op drie oude mensen
DONDERDAG 9 AUGUSTUS 1951
(Van onze speciale verslaggever)
IN Bad Ischl smelt het asphalt In de straten onder de stralen van een brandende
son en Frau Müller waagde zich niet op de Kaiser Esplanade, zonder zich met
een Segenschirm tegen deze hitte te hebben beschermd. De lucht trilde boven
de Tannenwaldern van de Winding en de Jainzen, maar snelstromende berg-
beekjes brachten verkoeling beneden in het dal waar vijftienduizend jongens
uit heel de wereld in twee dagen tQds een internationale tentenstad hebben op
gebouwd, zoqjler dat er een memorandum, protocol of UNO aan te pas behoef
de te komen. Een azuur-blauwe hemel koepelt zich over dit verbroederings
feest en de gemoedelijke Oostenrijkers hier in Bad Ischl, die de laatste weken
niets anders dan Schnürdel-regen op hun daken hebben horen kletteren, zeggen,
dat dit te danken is aan die „gute Petrus". Petrus heeft echter niet overal voor
kunnen zorgen, want kilometers ver In de omtrek is in deze dagen geen hotel
meer te krijgen en wie wil telefoneren, moet urenlang wachten op aansluiting.
Maar ook ln deze gevallen schiet het Oostenrijkse gemoed niet tekort. Met de
vrome slagzin: „Gott macht alles" worden alle moeilijkheden overwonnen
Zo verliep de opening, precies zoals
de Oostenrijkers het zich hadden ge
dacht. Lady Baden Powell met haar
zoon Peter nu de stichter van de
padvindersbeweging zelf geen Jambo
rees meer kan bijwonen ongetwijfeld
de belangrijkste gasten omringd door
de landelijke bevolking van Nieder-
Oesterreich en Salzkammergut. Als de
jongens maar plezier hebben, zegt de
Jamboree-leiding en dat is het, wat
deze Jamboree onderscheidt van al de
voorgaande, waar het maar al te vaak
een publieke padvinders-kermis werd.
HET Is niet moeilijk in dit gekrioel
van volkeren Nederlanders te vin
den, want in elka Nederlandse troep zit
■wel een knaap, die klompen draagt.
En waar ter wereld loopt men nog
meer op klompen? Hans Kaper uit de
dr. Schaepmanstraat in Alkmaar heeft
er voor zekerheid maar twee paar mee
gebracht. Een stel om te ruilen. Vooral
de Amerikanen zijn wild op de „Dutch
wooden shoes", dat heeft een van de
Nederlandse jongens al ondervonden,
die voor zijn glimmende punters een
fonkelnieuw Amerikaans horloge ruil
de. De Alkmaarse Hans doet het dan
ook zeker niet voor minder.
De Amerikanen zijn op deze Jambo
ree niet de minst bedeelden. Het
Gmunder Bier bewaren zij in ijskas
ten en elke Yank, groot, klein, dun of
dik, loopt met een filmcamera en foto
toestel door het kamp, om van te wa
tertanden. Daarnaast heeft deze Oos
tenrijkse Jamboree wel een zeer bij
zonder Amerikaans cachet gekregen
door de hulp van Amerikaanse leger-
soldaten. G. I.'s, die met hun grote
trucks en jeeps het transport tussen
Bad Ischl en het Jamboree-kamp on
derhouden.
DEEDS zes keer in de geschiedenis
der padvindersbeweging kwamen
verkenners uit alle hoeken van de
•arde bij elkaar voor een Jamboree,
maar nog nimmer gebeurde dat in een
land, waar de natuur zo imponeert en
de bevolking zo vriendelijk en gemoe
delijk is. Het „Herzlich wilkommen"
bepaalt zich niet bij de spandoeken in
de vlaggende straten van Bad Ischl en
Asschau. Bij tal van families zijn de
padvinders reeds „herzlich eingeladen"
en de Oesterreichische Pfadfinderbrü-
der lopen zich de zolen van de schoe
nen om het hun buitenlandse broeders
in Salzkammergut zo goed mogelijk
naar de zin te maken. Dat het hier „gut
lustig" is, hebben we in de paar dagen,
dat de Jamboree reeds „draait", op alle
mogelijke manieren kunnen ervaren.
Bij de opening Vrijdagavond geen
„grand spectacle" zoals de Fransen die
hadden in Moisson, geen overweldigen
de arena's met massale tribunes en
schijnwerpers, doch een Aufmarsch-
platz, zoals de natuur deze had gescha
pen. In dit eenvoudige, doch tegelijk
indrukwekkende decor van massale
bergmassieven en golvende bergweiden
voltrok zich de openingsceremonie.
Een beste man.
AVER een protocol en hoge autoritei-
ten hebben de Oostenrijkse Jambo
reeleiders zich niet zoveel zorgen ge
maakt. Op een gegeven moment zaten
drie Bundesministers, Landeshauptmën-
ner, de prins Liechtenstein en de Ame
rikaanse bezettingscommissaris in Oos
tenrijk op de eretribune naar een lege
grasmat te staren en had achter hun
ruggen „die Aufmarsch der Nationen"
plaats, het massale défilé. De vriende
lijke Bauern en Bauernmadel hebben
echter alles prima kunnen zien en zij
werden er stil van.
„Dat zijn de jongens van B.P., der
hat dasz ganz gegründet", fluisterde
een Mutti de kleine Herbert en Wolf
ln het oor, die van Grunden See naar
hier waren gekomen, om dit feest mee
te maken. De beide Buben in hun
gemsleren broekjes moeten op dat mo
ment die B.P. een beste man hebben
gevonden, want nu zagen zij gitzwarte
Bikkers uit Frans Marokko, Japanne-
zen, Brits-Indiërs, Nieuw-Zeelanders,
Australiërs, Burmezen, Finnen met een
complete dorpskapel en Amerikaanse
Hollywood-Indianen niet alleen op een
plaatje, maar echt langs hen heen mar
cheren. In ruim één uur tijd trok de
hele wereld aan hen voorbij.
„Das 1st Holland, sle machen es
felnl" zei de Mutti, toen de Haagse pad
vindersband van oubaas Hehman front
maakte en het passeren van het Ne
derlandse contingent met drums en
trommen begeleidde.
Een nieuw element op de Jamboree
zijn de Deutsche Pfadfinder. Als zij op
muziek van een massaal guitaar-orkest
in stramme pas voorbijmarcheren, is
het moeilijk te geloven, dat hier het
Spel van Verkennen wordt gespeeld.
Maar zodra de Duitse padvinder uit
zijn gesloten gelederen treedt en zijn
potje gaat koken in de kampkeuken is
hij net zo'n goede scout als de Noor of
de Zweed, die nuchter zijn hoed af
neemt als h(j groet en aan stram ge-
paradeer geen behoefte heeft.
Indien landen en volken zouden han
delen als padvinders op een Jamboree,
zou het er op dit aardse tranendal wel
licht heel wat rooskleuriger uitzien.
Hier in Salzkammergut vallen grenzen
weg en verdwijnen politieke barrières
als sneeuw op de Dachsteln. Brits-In
diërs en Pakistaners delen hier aan de
Ischl samen hun stukje grond om te
slapen en piepers te koken, zonder dat
een Kashmir-geschil de vrede komt
verstoren; de Grote Drie, die het nog
niet eens kunnen worden over een
Oostenrijks vredesverdrag, zijn in deze
internationale jongenswereld goed be
vriende naties. En die eenzame padvin
derbroeder uit Irak werd door Ameri
kaanse scouts op een middag uitgeno
digd, om uit de pot van Uncle Sam te
eten, en dat was zowaar niet om de
olie
zacht, soepel, gaaf en gezond.
Purol doet wonderen. Doos 40 ct.
(Advertentie, log. Med.)
VRIJDAG 10 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00
VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40
VPRO, 23.00-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws.
7.18 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en week
berichten. 8.15 Gram.muziek. 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.30—9.35 Wa
terstanden.) 10.00 „Kinderen en mensen", cau
serie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek
10.30 Reportage. 10.45 Kamerkoor 11.05
Voordracht. 11.25 Orgelspel. 12.00 Dans
muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Gram.muziek. 12.45 Sport en prog
nose. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of
gram.muziek. 13.20 Filmmuziek. 14.00 Kook-
praatje. 14.20 Strijkorkest. 15.10 „De Drie
Vragen", hoorspel. 15.30 Orkestconcert. 16.00
Gram.muziek. 18.00 Nieuws. 18.15 Voor de
jeugd. 18.45 Voordracht. 19.00 Piano-duo.
19.15 Prijzenpraatje. 19.30 „Amerika en Euro
pa", causerie. 19.50 Berichten. 20.00 Nieuws.
20.05 Boekbespreking. 20.10 Gram.muziek.
20.30 „Benelux", causerie. 20.40 „De Gods
dienstige ontwikkeling in de jeugdjaren", cau
serie. 21.00 Gram.muziek. 21.45 Buitenlandse
overzicht. 22.00 Lichte muziek. 22.25 Gespro
ken portret. 22.40 „Vandaag", causerie. 22.45
Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00
Gram.muziek.
HILVERSUM U, 298 m.: 7.00-24.00 NCRV
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.45
Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.18 Gewijde muziek. 8.45 Gram.-
platen. 9.15 Voor de zieken. 9.30 Gram.
muziek. 10.30 Morgendienst, 11.00 Fluit en
piano. 11,30 Lichte muziek. 11.55 Gram.
muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwniededelin-
gen. 12.33 Lichte muziek. 13.00 Nieuws.
13.15 Gram.muziek. 14.00 „Aardbeien in de
tuin", causerie. 14.15 Gram.muziek. 15.00
Boekbespreking. 15.20 Gram.muziek. 15.40
Kamermuziek. 16.40 Voordracht. 17.00 Ver-
zoekprogramma voor de jeugd. 17.30 Fries
programa. 17.45 Gram.muziek. 18.00 „In dienst
van het Vaderland". 18.10 Bariton en piano.
18.30 „De N.C.S.V. geen luxe maar nood
zaak", causerie. 18.45 Geestelijke liederen.
19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 Rege
ringsuitzending: „Verklaring en toelichting".
19.35 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00
Nieuws. 20.05 Commentaar over de werk
zaamheden van de „International Convention
of Evangelicals". 20.15 Salzburger Festspiele
1951: Domconcert. 21.30 Gram.muziek. 21.40
„Uithangtekens", causerie. 23.00 Nieuws. 23.15
—24.00 Gram.muziek.
(Advertentie, Ing. Med.)
23. Pepi wil nog één ding proberen.
Hij zal de ring, die hij van zijn vader
gekregen heeft, op de kade gooien vlak
voor de voeten van Pim, Para en Pom.
Hij heeft gehoord, dat Pim, Pam en
Pom op weg zijn naar zijn vader, ko
ning Samba en zijn vader zal dadelijk
de ring herkennen. Daaruit kunnen ze
dan begrijpen dat hij, Pepi, hier ge
weest is en dan hebben Pim, Pam en
Pom een aanknopingspunt. Pepi is er
van overtuigd dat zijn drie vriendjes
hem dan wel op zullen sporen. Ineens
ziet alles er niet meer zo hopeloos uit.
Pepi krijgt weer goede moed en met
een behendige zwaai gooit hij de ring
op de kade, vlak voor de voeten van
Pim, Pam en Pom. Deze kijken elkaar
verbaasd aan, wanneer er plotseling
een ring voor hun voeten rolt. Pom
pakt hem op en bekijkt hem goed.
„Waar zou die nou vandaan komen?"
vraagt hij. De drie hondjes kijken
rond, maar zien niets. De arme Pepi
is net met z'n kooi in het ruim neer
gelaten, dus die kunnen zij niet zien.
Op Zondag 12 Augustus wordt te
Wormerveer -en Veteranendag gehou
den, welke wordt georganiseerd door
de K.N.V.B., afdeling Noord-Holland.
De volgende clubs nemen aan dit tour-
nooi deel:
GROEP A:
1. K.F.C.Hollandia (11.25—12.10 uur,
terrein B van W.F.C.); 2. W.F.C.—
O.S.V. (11.2512.10 uur, terrein A van
W.F.C.); 3. Verliezersronde (13.1514.00
uur, terrein A van Q.S.C.); 4. Finale
(14.10—14.55 uur, terrein A van W.F.C.).
GROEP B:
5. PurmersteynAssendelft (10.30
11.15 uur, terrein A van W.F.C.); 6.
Schagen—Q.S.C. (10.30—11.15 uur, ter
rein B van W.F.C.); 7. Verliezersronde
(18.1514.00 uur, terrein C van W.F.C.);
8. Finale (14.10—14.55 uur, terrein C
van W.F.C.).
GROEP C:
9. Aiwa, s Forward—K.V.V. (12.30—
13.05 uur, terrein A van W.F.C.); 10.
Zaandijk—I.V.V. (10.30—11.15 uur, ter
rein C van W.F.C.); 11. Verliezersronde
(15.05—15.30 uur, terrein C van W.F.C.;
12. Finale (15.0515.50 uur, terrein A
van Q.S.C.)
GROEP D:
13. PurmerendNw. Niedorp (12.20—
1S.05 uur, terrein B van W.F.C.); 14.
Randers—W.S.V. '30 (12.20—13.05 uur,
13. Jimmy Brown snelde die och
tend van het ene hok naar het andere
en overal voorzag hij de dieren ruim
schoots van voedsel, dat zij zo lange tijd
hadden ontbeerd. Het meeste plezier
had hij er in zijn twee familieleden, de
chimpansees Trien en Toos op een grote
kam bananen en op vtjf pond pinda's
te tracteren. Toen Jimmy weer in het
verwaarloosde apenhok verscheen en
de twee chimpansees bij zich riep, kwa
men zij schoorvoetend en wantrouwig
naderbij. „Daar heb je 'm weer", zei
Trien. „Hij komt ons zeker even ver
tellen, net als al die andere brokken
ongeluk van oppassers, dat de baas geen
geld heeft om voer te kopen. Weet je
nog wel Toos, die ene met die mopneus,
die tegen ons zei, dat wij de tralies van
onze kooi maar moesten opeten; dan
waren we meteen vrij". „Ik heb iets
lekkers voor jullie meegebracht", zei
Jimmy vriendelijk. „Jullie waren daar
straks niet aardig tegen mij, maar ik
wil geen kwaad met kwaad vergelden
en daarom tracteer ik vandaag op ba
nanen met olienootjes". Trien en Toos
keken Jimmy verbijsterd aan. „Eerst
moet ik *t proeven, voordat ik het ge
loof', zei Trien.
voor luxe postpapier naam en adres.
^paar slechts 60 punten U met Uw eïeen IfH ctJTÏÏÏÏ1
O
a "8
t: s
DOOR
MARJORIE VERNON
7)
Peta strekte haar armen uit boven
haar hoofd. „Ik verzet er me helemaal
niet tegen, het is altijd mijn plan ge
weest om met een rijke man te trou
wen!"
Plotseling kwamen er kuiltjes in haar
wangen. „Liefje, denk je dat we nog
crediet genoeg hebben om een paar
nieuwe avondjurken voor me te kopen?
Per slot van rekening kun je dat als een
geldbelegging beschouwen".
„Ja, dat denk ik wel. Ja, laten we dat
in ieder geval maar proberen. En je
moest ook maar een nieuwe middag
jurk nemen, Peta en een paar tennis-
jurken dan geven we een tennis-
feestje. Gemakkelijk en niet duur."
Er klonk een stap op het terras bul
ten en toen ze zich omdraaiden wuifde
een donker slank meisje in een gele
trui en een rijbroek haar vrolijk toe.
„Ik wist wel dat ik jullie ,hier zou
vinden. Daarom kwam ik hier maar
rechtstreeks naar toe in plaats van door
de voordeur te gaan. Wat een luie men
sen om midden op de dag nog eens te
gaan ontbijten!"
„Het is nog maar net tien uur!" pro
testeerde mevrouw Darley terwijl Nan
Sylvester de openslaande deuren bin
nentrad. „Wil je een kop koffie, Nan?
Ik hen echter bang dat ze koud is ge
worden."
„Neen, dank u wel. Ik heb uren ge
leden al ontbeten en gebruik dan niets
meer vóór de lunch".
„Kom er bij zitten, Nan, en doe mee
aan de beraadslagingen", nodigde Peta
uit. „We zijn juist aan het plannen
smeden om de erfgenaam van Lynford
aan de haak te slaan."
„Peta!" riep haar moeder veront
waardigd uit.
„O, Je hoeft je van Nan niets aan te
trekken, die deelt al mijn slechte ge
heimen", lachte Peta, „ik verwacht
juist een heleboel hulp en goede raad
van haar in deze netelige kwestie. Ik
krijg een paar nieuwe jurken, Nan,
welke kleur maakt me 't onweerstaan
baarst?"
Nan Sylvester keek haar vriendin
aan en verbaasde zich voor de zoveel
ste keer over haar exotische schoon
heid. Het glanzende, krullende kastan
jebruine haar zat vol lichtjes, haar
blanke rose kin was glad en fluwelig,
haar rode mond uitdagend en de die
pe, ondeugende gouden ogen achter de
lange, donkere wimpers waren de ver
leidelijkste die Nan ooit had gezien.
„Groen", antwoordde ze dadelijk en
toen, met haar hoofd opzij gebogen:
„En een crème jurk voor 's avonds,
crème met goud doorwerkt...."
„Nou, wat heb ik je gezegd?" vroeg
Peta triomfantelijk aan haar moeder.
„Nan is goud waard. Ze is zo artistiek.
We zullen je commissie moeten beta
len als we onze erfgenaam aan de haak
hebben geslagen, Nan!" lachte ze, maar
mevrouw Darley wendde zich veront
schuldigend tot het oudere meisje.
„Peta heeft besloten om cru te zijn
vanmorgen, trek je maar niets van
haar aan, lieve kind."
„Wel, wat heeft het voor zin om dit
allemaal in cellophaan te verpakken,
waar toch iedereen doorheen ziet?"
vroeg Peta. „In het kort Is de situatie
zo, Nan, dat we gevaarlijk diep in de
schulden zitten en ais er niet spoedig
iets gebeurt, komt er een krach. De
enige oplossing voor ons is: de erfge
naam van Lynford."
Nan keek alsof ze niet overtuigd
was.
„Je bent nogal zeker van je zelf, is
het niet? Hoe zou hij er zelf over den
ken?"
„Wel", zei Peta luchtig, „we weten
dat hij niet getrouwd is, dus is er geen
enkele hinderpaal".
„Hij kan toch verloofd zijn?"
„Ja, dat kan natuurlijk. Maar ik heb
zo'n gevoel van niet. En als het wel zo
is, zal ik die verloofde dienen te ver
wijderen, dat is alles."
Nan lachte hulpeloos. Zo'n koud
complot om terwille van geld te trou
wen was volkomen in strijd met ha;»
Idealen en principes; ze wist dat ze boos
had moeten zijn, maar Peta had 'M;s
dat haar volkomen ontwapende. Ze kon
de onaardigste dingen zeggen of doen,
die in een ander meisje onuitstaanbaar
zouden zijn geweest, maar bij haar wa
ren ze niet alleen vergeeflijk, maar
zelfs aantrekkelijk! Misschien kwam
het doordat je nooit kon geloven dat
ze werkelijk zo koudbloedig en eer
zuchtig en werelds was als ze deed
voorkomen; misschien was het alleen
maar haar onweerstaanbare schoonheid
en charme waarom men haar haar fou
ten telkens weer vergaf.
„Het is geen grapje," sprak Peta
plechtig. „Ik verzeker je dat het bittere
ernst is. Voor het eerst van mijn le
ven ga ik „in zaken", ik moet een con
tract afsluiten voor de verkoop van de
mooie charmante freule Darley, omdat
de eer van de Darley's op het spel
staat."
Nan moest weer lachen en mevrouw
Darley schudde afkeurend haar fraai
gekapte hoofd.
„Peta is in een lastige stemming. Ik
moet er niet aan denken wat er gezegd
zou worden als iemand haar zo hoor
de praten. Gelukkig ken je ons goed,
Nan. Alles wat ik heb gedaan is Pet/i
te wijzen op het feit dat we, eh, mo
menteel enige financiële moeilijkheden
hebben, maar ze kan het niet laten dat
onderwerp luchthartig te behandelen
(Wordt vervolgd)
terrein C van W.F.C.); 15. Verliezers-
ronde (15.0515.50 uur, terrein B van
W.F.C.); 16. Finale (15.05—15.50 uur.
terrein A van W.F.C.).
GROEP E:
17. Watervogels—E.V.C. (10.3011.15
uur, terrein B van Q.S.C.); 18. Alk
maarSucces (11.2512.10 uur, terrein
C van W.F.C.); 19. Verliezersronde
20. Finale (lf.00—16.45 uur, terrein A
(13.1514.05 uur, terrein B van W.F.C.);
van W.F.C.).
GROEP F (halve competitie):
21. Zaanse BoysUitgeest (10.30—
11.15 uur, terrein A van Q.S.C.); 22.
Uitgeest—Kaagvogels (13.1514.00 uur,
terrein A van W.F.C.); 23. Kaagvogel»
—Zaanse Boys (16.00—16.45 uur, ter
rein A van Q.S.C.).
GROEP G:
24 Scheidsr. Zaandam 1W.F.C. S
(11.2512.10 uur, terrein A van Q.S.C.);
25. W.F.C. 2—Berkhout (14.10—14.55
uur, terrein B van W.F.C.); 26. Berk
houtScheidsr. Zaandam 1 (16.00—16.45
uur, terrein C van W.F.C.).
GROEP H:
27. Scheidsr. Zaandam 2Purmerend
2 (12.2013.05 u., terrein A van Q.S.C.);
28. Purmerend 2Flevo (14.1014.55
uur, terrein A van QS.C.); 29. Flevo—
Scheidsr. Zaandam 2 (16.0016.45 uur,
terrein B van W.F.C.).
Volgens niet-officiële ramingen heeft
de oorlog in Korea aan Amerika reeds
vijf milliard dollar gekost. Hij zal tot
Juni van het volgende jaar waarschijn
lijk nogmaals hetzelfde bedrag vergen.
De zitting van de Veiligheidsraad,
waarin de kwestie van de Egyptische
blokkade van het Suezkanaal zou wor
den besproken, is plotseling uitgesteld.
(Vervolg van pag. 1).
HE drie slachtoffers, allen ongehuwd,
waren niet onbemiddeld. Zij leidden
reeds jaren op hun boerderij een rustig
bestaan. Ongeveer een jaar geleden
Verkochten zij de hoeve, het vee en
dertig bunder land aan de heer Roest
in Leiden, doch bleven in het perceel.
Tot voor een maand woonden zij met
hun vieren. Toen overleed broer Isak
en bleven Pieter Laan en zijn twee
zusters over. Zij zorgden voor het vee
en deden verder al het werk, dat op
een boerderij verricht moet worden.
Dinsdagavond zijn zij, zoals gewoon
lijk, vroeg naar bed gegaan en zijn in
de slaap overvallen. De dader (of da
ders) heeft zich, naar men vermoedt,
door een stalraam toegang verschaft en
zou op zijn speurtocht door het huis in
de woonkamer gekomen zijn, alwaar
zich de bedsteden bevinden. Vermoede
lijk is de 73-jarige Suzanna Laan ./ak
ker geworden, waarop zij met een hard
voorwerp op het hoofd is geslagen. Ver
volgens heeft men zich vergrepen aan
de beide andere oude mensen.
Suzanna Laan moet ruim een half
uur buiten bewustzijn zijn geweest,
waarna zij naar het huis van de heer
Hoogetoorn, waar zij wist dat telefoon
was, gestrompeld is. Ondertussen had
de dader de vlucht genomen.
Niets bemerkt
DE naaste buren, wier boerderijen (Joor
erf en boomgaard van „De Karsse-
boom" zijn gescheiden, hebben niet»
bemerkt. De buurman ter linkerzijde,
de heer W. Slot, bezocht met zijn col
lega, de heer C. J. de Jong een kaart-
avondje bij de veehouder W. de Waal
aan de Oosterweg en keerde eerat te
ruim half een hui waarts. De overval
had toen reeds plaats gevonden. Waren
zij wat eerder teruggekeerd, dan zou de
rover wellicht niet zo gemakkelijk ont
komen zijn.
Dat roof het motief is geweest voor
de schandelijke daad, valt op te ma
ken uit het feit, dat de brandkast is
omgekeerd. Zij is evenwel niet ge
opend. Gisteravond heeft de politie met
behulp van een smid en in het bijzijn
van een notaris, de inhoud van de safe
onderzocht.
Gistermiddag heeft dr. Hulst uit Lei
den een bezoek gebracht aan de plaats
van de misdaad.
