on Piin, Pam en Poin in Afrika Nederland verliest per jaar 2500 H. A. cultuurgrond Betael aan hei woord D een diploma nodig 3.75 99 5.50 5.75 1.25 4.75 5.50 6.50 7.50 1.25 45 Britse leger vrijwel geheel naar het vasteland? JIMMY BKOWN TERUG IN DE DIERENTUIN 8.SO 19 45 JISVROUW ■HANDELEN line tovert iten schoon 163- r, Telef. 2341-2342 m De Noord-Oosi-polder zal binnen twinlig jaar opgesoupeerd zijn Aan de slag om de situatie te verbeteren Twee boerderijen bij Nijmegen afgebrand Merkwaardig bericht in Londens Zondagsblad Hoofdpijn AKKERTJES MAANDAG IS AUGUSTUS I ...it tus onze (hele dag HOORN NOG éêNMAAL REIS via Keulen tot WIESBADEN, ipgave uiterl. 27 Aug. reisleider op Langendjjk 145a, lein 8, telefoon 3962. was 3 MINUTEN KG. wasgoed sr) eeri wastijd van 5EEMAILLEERD talen Handwringer (Van onze Haagse redactie) CINDS de middeleeuwen, om precies te zijn: sinds 1250, heeft Nederland in totaal 550.000 hectaren cultuurgrond weten aan te winnen. In dezelfde tijd is daar van echter weer 500.000 hectaren teloor gegaan. Tegenwoordig gaat er in ons land ieder jaar 2500 hectaren cultuurgrond verloren. Dat betekent, dat als we daar niets aan doen, de landaanwinst van b.v. de Noord-Oost-Polder in twintig jaar tijds weer zal zijn opgesoupeerd. Dat betekent ook, dat Nederland met zijn sterke bevolkingstoename, zeer zal moeten oppassen, wil het niet binnen korte tjjd volkomen klem komen te zitten. Op het ogenblik is het al zo. dat ieder jaar 12.000 jonge boeren te horen krijgen, dat er voor hen geen land beschikbaar is. F.r zal al zeer hard gewerkt moeten worden om de weinig rooskleurige toestand van het ogenblik te handhaven, zonder dat dus de landaanwinst ook inderdaad winst aan land betekent. UET probleem is niet nieuw, aller minst, maar het is en blijft urgent en het is zaak diligent te blijven. We publiceren daarom gaarne enig cijfer materiaal. dat ons verstrekt werd door de heer N. M. Zijp, secretaris van de Commissie voor Grondgebruik en se cretaris van de Nederlandse Vereni ging voor Landaanwinning, die dus dagelijks van twee kanten met het probleem te maken heeft. Nederland telt op het ogenblik 300 Inwoners per vierkante kilometer. In 1900 was dit amper de helft en in 1800 ongeveer een kwart. Het geboortecijfer is sterk toegeno men, vooral op het platteland. Vroeger was het geboortecijfer op de zandgron den lager dan op de klei. Sinds het be gin van deze eeuw is dat veranderd. Het klinkt een beetje raar, maar het is een feit, dat het geboortecijfer zeer is gestegen sinds er kunstmest wordt toe gepast. De welvaart werd daardoor gro ter, met o.a. als gevolg, dat er vroeger getrouwd kon worden. Het geboorte cijfer op het platteland was in 1940 50% hoger dan in de steden. Van de huidige bevolking woont 47% in het Westen van het land en daarvan weer 36"'o in de grote steden. Tot 1970 wordt een bevolkingstoename verwacht van 2 millioen zielen, waarvan naar raming ae helft in het Westen. De totale oppervlakte van Nederland (inclusief de binnenwateren) is 3,3 mil lioen hectaren. Daarvan is 2,4 millioen, of ongeveer drievierde, cultuurgrond. De helft daarvan ligt beneden de wa terspiegel. Ons land heeft 240.000 hec taren bos, 300.000 hectaren woeste grond, 80.000 hectaren wegen en dijken, 12.000 ha. spoorwegen, 73.000 ha. water en 280.000 ha. bebouwde terreinen. Per inwoner hebben wij 24 aren cultuur grond (Engeland 39, Frankrijk 75, Ame- ka 110). Ontginning en landaanwinning. \J[/AT kan er nu gedaan worden om deze situatie te verbeteren? Aller eerst kan er gestreefd worden naar ontginning en landaanwinning. Dat ge beurt zoals bekend op grote schaal. Wat de ontginningen betreft zijn we langzamerhand aan hét eind van ons latijn. De schattingen van de opper vlakte cultuurgrond, die nog door ont ginning gewonnen kan worden (reke ning houdend met natuurschoon, recrea tie en wat dies meer zij) lopen uiteen van 20.000 tot 50.000 hectaren, doch dat is hier en daar een stuk en over het algemeen niet al te beste grond. Sinds 1900 is er n.l. gemiddeld ruim 8000 ha. per jaar ontgonnen, in totaal 440.000 hectaren. De mogelijkheden tot landaanwin ning bieden een gunstiger beeld. Men Melken is een vak, dat terdege moet worden geleerd. Er zijn zelfs speciale cursussen voor hygiënisch en vakkundig melken, want hoe zuiverder de melk, hoe beter de boter en de kaas. Tijdens het examenmelken op een boerderij te Hoogwoud worden twee vrou welijke cursisten „op punten gewaardeerd". Gisteravond is te Leuth bij Nijmegen door nog onbekende oorzaak de kapi tale boerderij van de heer A. J. in brand geraakt. Hoewel verschillende brandweren met groot materiaal uit rukten, breidde de brand zich steeds uit en sloeg ten slotte door de hevige wind over op de vijfhonderd meter verder gelegen boerderij van de heer W. J., een broer van de eerste. Ook een grote schuur, eigendom van de heer D. en op een kilometer afstand van de brandende boerderijen gelegen, werd door het vuur aangetast. Hier had men de brand evenwel vrij spoedig bedwon gen. De beide grote boerderijen brand den echter bijna geheel af. De land bouwgereedschappen en de binnen gehaalde oogst gingen verloren. schat, dat het IJselmeer nog 150.000 ha. kan opleveren, de wadden bij Friesland 170.000 ha., de wadden bij Groningen 60 000 ha., de Dollard 7000 ha. en de kleinere tussenwateren (de Braakman en het Land van Saeftingen in Zeeland, die Biesbos e.d.) 87.000 ha.. tezamen dus ongeveer 474.000 ha. Dat is inderdaad zeer veel, met de ontginningen meegerekend bijna net zoveel als in de laatste 700 jaar aange wonnen werd. maar het zal uiteraard zeer lang duren eer al deze werken kunnen worden uitgevoerd en als het mogelijk zou zijn dit in zeer snel tem po te doen, dsn zou de gehele aanwinst met een jaarlijks verlies van 2500 ha. in goed twee eeuwen weer teniet gedaan zijn. Voor landaanwinning op korte termijn komen 20.000 ha. in aan merking. Het is dus duidelijk, dat het een zaak van harde noodwendigheid is, dat Ne derland zo zuinig mogelijk met zijn cultuurgrond omspringt. De grote be volkingsaanwas eist uitbreiding van de bebouwde gronden en de noodzakelijke industrialisatie eist ook haar deel op, dat is onvermijdelijk, maar er moet naar gestreefd worden het verlies zo klein mogelijk te maken. Vandaar, dat de landbouw er op aan dringt, zoveel mogelijk in de hoogte te bouwen en de industrialisatie te ver wezenlijken met een minimaal verlies aan agrarische gronden. Wat dit laatste betreft, geeft Friesland een goed voor beeld. Men is daar al begonnen met verschillende gemeenten gezamenlijk een industrie-terrein te laten aanwijzen. Als iedere gemeente dit apart doet, ligt er veel meer grond op vestiging te wachten en daardoor braak, of althans minder geschikt voor agrarisch ge bruik. Slecht voorbeeld. W/AT de bebouwing betreft, zijn ook al successen geboekt, doch hier geeft merkwaardigerwijs het platteland zelf een slecht voorbeeld. Natuurlijk, men kan in kleine landelijke dorpen geen hoge flatgebouwen gaan neerzet ten, maar men bouwt uitsluitend één gezinswoningen en heeft daarvoor heel veel grond nodig. De grote steden slaan daarbij niet eens een gek figuur. Het percentage ééngezinswoningen bedraagt in Amsterdam 6%. in Rotterdam 14°/o, Den Haag 21%, Utrecht 61"/ii, Eindho ven, Tilburg en Enschede echter 97%. Op verzoek van landbouwkringen o.a. is dit percentage in de nieuwe woon wijken van Den Haag al sterk terug gebracht. Voor het uitbreidingsplan „Moerwijk" bedraagt het percentage 6% en voor „Morgenstond" zelfs slechts 3%. Er zijn op het ogenblik drie wets ontwerpen in voorbereiding, die deze materie wettelijk zullen regelen, n.l. een ontwerp ruimtewet, een nieuwe woningwet en een nieuwe onteigenings wet. Binnen tien jaar zullen alle gron den in ons land ingedeeld moeten zijn en hun uiteindelijke bestemming zal definitief moeten vaststaan. Wat de nieuwe onteigeningswet betreft, men overweegt daarin op te nemen, dat voortaan voor onteigende grond niet meer de bouwwaarde, doch de gebruiks waarde (meestal dus de agrarische waarde) zal worden vergoed. Ziedaar in kort bestek alles wat Ne derland nog kan doen. Het enige andere middel om de agrarische opbrengst op peil te houden, is een nog intensievei; gebruik van de beschikbare grond. Amerikaanse senatoren over Europa's defensie Negen Amerikaanse senatoren hebben kortelings een reis door Europa ge maakt als lid van een subcommissie voor buitenlandse betrekkingen. Zij hebben in hun rapport de navolgde punten naar voren gebracht: 1. De V.S. hebben sinds het uitbreken van de Ko reaanse oorlog hun strijdkrachten ver dubbeld, de Westeuropese legers ver sterkten de hunne met twintig procent, zeer tot ongenoegen van generaal Eisen hower. Over het algemeen is Washing ton en is Eisenhower ontevreden over het politieke, militaire en economische beleid. 2. Joego-Slavie en Spanje moe ten worden betrokken in de defensie plannen voor Europa. De behoefte van Spanje aan militaire en economische hulp wordt geschat op 400 millioen dol lar. 3. Het zal ongeveer een milliard dollar kosten om in Frankrijk vlieg velden voor jachttoestellen in te rich ten en de verbindingen en de bevoor rading voor operaties te verzorgen. Hiervan zouden de V.S. een deel moe ten bekostigen. 4. De economische hulp moet worden gebruikt voor de verster king der individuele en collectieve de fensie van de bondgenoten. 5. De han del tussen Oost en West mag niet lei den tot versterking van het Russische oorlogspotentieel. In Argentinië zijn honderd perso nen gearresteerd wegens pogingen tot sabotage bij de staatsspoorwegen. Op de rails waren zware stenen gelegd en bij het seinwezen was geknoeid. 26. Nu volgt nog het moeilijkste ge deelte van de reis voor Pim, Pam en Pom. Onder leiding van Mikkie en :ijo dragers moeten zij dwars door een oer woud, maar Pim, Pam en Pom zijn niet erg bang uitgevallen, vooral niet Ht zij een splinternieuw geweer over hun schouder hebben. Die geweren hebben zij van Mikkie gekregen, toen zij de rand van het oerwoud naderden. „Waarom?" vroeg Pim verbaasd, toen Mikkie halt hield en uit een van de pakken drie geweren te voorschijn haalde. „Wat moeten wij daarmee doen? Ik weet niet eens goed, hoe je zo'n ding vast moet houden". „Koning Sam ba mij gezegd", antwoordde Mikkie ernstig. „Soms heel gevaarlijk in oer woud. Wilde tijgers, heel onbeschaafde dieren, kunnen niet lezen of schrijven. Zij misschien U willen gebruiken >is ontbijt". Nu, daarvan zijn de drie dap pere honden toch wel een beetje ge schrokken. Niemand houdt ervan om als ontbijt in de maag van een woeste tijger te verdwijnen. „Koning Samba mij gezegd, ik U onbeschadigd afleve ren. Daarom geweren!" En daar gaan Pim, Pam en Pom dan, op weg naar Koning Samba. De militaire medewerker van de Lon- dense Sunday Express publiceert een niet-bevestigd bericht, volgens hetwelk bijna het gehele Britse geregelde leger, met uitzondering van de eenheden, die in het Midden- of Verre Oosten nodig zijn, in de toekomst in Duitsland, Belgie en-Nederland zou worden gestation- neerd. In deze landen zouden voorts alle diensten van het leger worden on dergebracht. De bestaande luchtstrijdkrachten in Duitsland zouden voorts worden ver sterkt met alles, wat de RAF in Enge land maar kan missen. Vooruitgescho ven vlootbases zouden worden aange legd in Nederlandse en Belgische ha vens. Reeds zou men zijn begonnen met de aanleg van een basis in Antwerpen en van 26 kampen in Belgie. De kosten zouden worden geraamd op honderd millioen gulden. De juistheid van deze maatregelen, die een uitvloeisel worden genoemd van een nieuwe politiek van het Britse mi nisterie van defensie, wordt in een re dactioneel artikel van het blad e-nstig betwijfeld. Het acht het wijzer, wanneer Engeland er helemaal van zou afzien, troepen op het vasteland te legeren. De Franse maatschappij, die aan de commerciële luchtbrug naar Berlijn deelneemt, heeft een harer toestellen teruggetrokken wegens moeilijkheden over de betaling. |7R zijn ambtenaren èn ambtenaren. Vele en veelsoortige. Als ik zo 's morgens onze hoofdstad eens binnen rijd, dan word ik telkens weer getrof fen door de veelheid van uniformen, die zich een weg banen tussen de stroom van mensen, die zich naar hun dagelijkse arbeid spoeden. En dan te weten, dat het merendeel van hen, die ten bate en ten laste menigmaal he laas meer ten laste dan ten bate van de gemeenschap werkzaam zijn, geen uniform draagt. Op dat moment heb ik wel eens de ondeugende gedachte ge had om allen, die uit de gemeenschaps- kas worden onderhouden, van een be paald kenteken te voorzien. Ik ben er van overtuigd, dat wij allen dan heel erg zouden schrikken. Wat zouden we ons als belastingbetalers gaan voelen, zoveel werknemers in onze gemeen schappelijke dienst. Tegelijkertijd zou- der we met een ietwat pijnlijk gezicht een onbewuste handbeweging maken in de richting van onze portemonnaie. Er zijn ambtenaren èn ambtenaren. 16. „Wat is dat voor een toon van een ondergeschikte tegen zijn onmiddel lijke chef!" schreeuwde meneer Van Knullenburgh uit zijn sluimerstoel op springend. „Dat duld ik niet! Laat dat je i oor eens en voor altijd gezegd zijn, vlerk van een nietsnut!" Dit nu, had meneer Van Knullenburgh niet tego., Jimmy Brown moeten zeggen. Het was precies de druppel, welke de emnur deed overlopen. Jimmy greep zijn direc teur onverwacht bij zijn nekvel, hief hem met beide handen boven zijn macht, zoals een gewichtheffer dat met een zware halter dcet en rende met zijn levende last de kamer uit, de trap af en de tuin in. „Ik weet voor jou nog een aardig slaapkamertje", riep hij. „Ik zal je eens een tijdje opsluiten in het nacht hok van de olifant en daar zal ik je net behandelen als jij dat al die tij met je arm' dieren hebt gedaan. Dan zul je eens aan de lijve ondervinden hoe prettig het is honger te moeten lijden en in een vuil hok te slapen". Meneer Van Knullenburgh, die zo gauw niet wist wat er met hem ging gebeu ren, begon als een speenvarken te gil len, „Hellüp, heilüp, ik word ver moord IE WAGEN IN HET KLOOSTERBOS iorgaat is de toestand .ittert de rechter-bui- lijker. en naar de oor- :fs. Bijna drieduizend lantische oceaan Een ..barstende" hoofdpijn, een tergende kiespijn, een slopende zenuwpijn auervallen U op het meest ongelegen ogen blik. Neem dan één of twee ...die helpen direct! J (Advertentie, ing. Med.) DOOR MARJORIE VERNON 10) „Dat bevalt me helemaal niet", ver klaarde mevrouw Darley. „Helemaal niet. Het is hoogst-onbehoorlijk, want de man moet hebben geweten wat er van hem werd verwacht. Een heer be hoort te doen wat er van hem wordt verwacht, dat is al het minste. Of zou hij zich hebben vergist?" Ze keek Nan hoopvol aan, maar deze schudde haar hoofd. „Ik geloof niet dat de erfgenaam van Lynford zich dikwijls vergist. Volgens mij heeft hij het expres gedaan, tij heeft ze onverhoeds willen overvallen om te zien hoe ze werkelijk waren, in plaats van het fraaie vernisje als ze allemaal hun beste beentje voorzetten om een goede indruk e maken. In, ieder geval had hij geen zin in en plechtige ontvangst, hij overviel het hele huishouden door te voet te arri veren. terwijl hij zijn bagage aan het station had achtergelaten Hij slaagde er bijna in hen allen een zenuwtoeval te bezorgen!" Peta kneep haar ogen samen. „Het kon wel eens een interessante kerel zijn", verklaarde ze. „Meer dan ik had durven hopen. Ik verwachtte een met de paplepel gevoerd moeders kindje zonder hersens en zonder ka rakter, maar de geachte erfgenaam zou nu toch wel eens een waardige partner voor mijn pikante geest kun nen blijken!" „O, schat", jammerde mevrouw Dar ley. „Ik voel dat er moeilijkheden op komst zijn! Het staat me allemaal niets aan. Hij moet zeer onbeschaafd zijn, ik denk het resultaat van het feit dat hij zijn hele leven in de wildernis heeft doorgebracht. Ik hoop maar dat hij niet lastig of vervelend blijkt te zijn". In haar bezorgdheid gooide me vrouw Darley zonder erbij te denken haar kaarten op tafel „Hij zal omzich tig moeten worden aangepakt, dat weet ik zeker, en jij kunt zo koppig en bazig zijn, Peta Je bent er zo aan gewend om je zin te krijgen, ik zou werkelijk niet weten wat er ging ge beuren als iemand jou eens dwars boomde Ik heb altijd toegegeven en je laten doen waar je zin in had". Ze speelde nerveus met haar parels, haar rood-aangezette wangen werden nog roder terwijl haar fletse ogen angstig glommen ..Wees toch voorzichtig. Peta ik smeek het jeer hangt zoveel van af!" „Maak je geen zorgen", antwoordde Peta vastberaden. Er blonk strijdlust in haar gouden ogen. „Hij noemt zich zelf de Wilde Heritage, is het niet? Nou, hij heeft Peta Darley nog niet ontmoet! Ik zal hem temmen!" HOOFDSTUK II. Neville Heritage alias Grant vond de dingen minder moeilijk dan hij had verwacht. Juist het feit dat Bruce had bedacht, om hem een dag eerder dan hij werd verwacht, zijn entree te laten maken, had het personeel van de Hall in ver warring gebracht, zodat ze meer be langstelling hadden voor hun kant van de zaak dan een al te grote nieuws gierigheid in hemzelf. Hij slaagde -r in hen te kalmeren iets wat hem inwendig veel plezier deed en hem zelfvertrouwen gaf en verzekerde hun dat ze zich over hem geen zorgen behoefden te maken, dat hij het zich zelf wel naar de zin zou maken. „Zeer naar de zin!" dacht Neville met een glimlach en hij keek de bibliotheek rond in weürs vensternis hij de morgen na zijn aankomst stond. „Heerlijk! Maar het is grappig: ik reageer op al deze luxe als een eend op water". Hij slenterde de kamer rond en nam een dun in perkament gebonden boekje van een plank, en na er even in gebla derd te hebben zette hij het weer op zijn plaats Vandaag kon geen enkel boek ziin aandacht vectheudpn zii>- eigen levensloop was op het ogenbli' veel interessanter dan welk boek ook Weer teruggekeerd naar het raam stond hij met de handen in de zakken uit te kijken over de brede oprijlaan, het gladgeknipte gras, de bloembedden en verderop de weiden, de hoge bo men en de verre heuvels. Neville was zich bewust van een gevoel van behagelijkheid zoals hij dat zijn hele leven niet had gekend. Hij had het gevoel eindelijk thuis'te zijn gekomen: alsof hij na al die jaren van vuile rommel en harde strijd eindelijk was aangeland op de plaats waar hij behoorde. Bruce had in één ding gelijk gehad: hij zou Lynford goed en toege wijd besturen, want nu reeds hield hij ervan en het was alsof de liefde ervoor altijd al in zijn bloed had gesluimerd en daardoor de toewijding er als van zelf was.' Op zijn horloge kijkend zag hij dat het bij twaalfen was. Zou hij vóór de lunch nog uitgaan? Nog een uur en een kwartier misschien was het beter het uit te stellen tot vanmiddag. „Ha! Bezoek!" zei Neville plotseling bij zichzelf. Instinctief trok hij zich achter de gordijnen terug toen hij twee vrouwelijke gestalten de oprit zac naderen. De ene was gezet, van middel bare leeftijd en opzichtig gekleed: do andere, die jong en soepel en slan'- was. stapte voort met een iengdige o 'ofte elegance, die Nev'Ve's aanda"' -1 (Wordt vervolgd) Gelukkig zijn er veie beste en brave dienaren van de gemeenschap, die we ondanks alles moeten en ook willen •waarderen. Maar er is helaas ook een categorie, die door al haar gedragin gen telkens weer demonstreert, dat zij er niet is voor de gemeenschap, doch dat de gemeenschap voor haar bestaat. Het is met deze overheidsdienaren dat wij telkens weer overhoop liggen, ten koste van ons zelf, maar ook ten koste van de gemeenschap. Er zijn ambtenaren èn ambtenaren. Ambtenaren, aan wie geen macht is gegeven en ambtenaren, aan wie heel veel macht werd toegekend. Ambtena ren, die veel macht werkelijk waardig zijn en ambtenaren, die de hun verleen de macht als een vloek voor de ge meenschap gebruiken en dus deze macht misbruiken. De Vermogensaanwasbelasting vor dert ten bate van de Staat een deel van de vermogensvooruitgang geduren de de oorlogsjaren. Daartoe wordt ver geleken het vermogen per 1 Mei 1940 met dat per 1 Januari 1946. Het ver mogen van na de oorlog is meestal wel eenvoudig vast te stellen, moeilijker wordt het echter het vermogen van vóór de oorlog te bepalen. De wetgever heeft ten aanzien van dat vóóroorlogse vermogen vrij straffe regelen getrof fen. Het Buitengewoon Navorderings- besluit bepaalt namelijk, dat het ver mogen per 1 Mei 1940 niet hoger wordt gesteld, dan bij de administratie der belastingen op 31 December 1942 be kend was. De belastingplichtige, die in de Vermogensbelasting viel en zijn aan giften steeds correct verzorgde, heeft geen moeilijkheden. Ongekend grote moeilijkheden heeft echter het "man neke, dat op 1 Mei 1950 maar een klein vermogentje bezat beneden het voor de Vermogensbelasting belastbare mini mum. Bij de belastingdienst is daar omtrent immers niets bekend en dus verkeren de belastingambtenaren hier in een zeer sterke positie. Zij hebben de macht om dat beginvermogen een voudig op nihil te bepalen. Er zijn echter belastingambtenaren èn belastingambtenaren. Gewetensvolle belastingambtenaren staan hier voor een verantwoordelijke taak en dikwijls voor uiterst moeilijke beslissingen. Enerzijds mogen zij zeker niet een te soepele houding aannemen waardoor de schatkist benadeeld zou kunnen worden. Anderzijds mogen zij door middel van de hun verleende macht niet te veel belasting heffen. Hoe zul len zij in werkelijke twijfelgevallen moeten handelen? Machtsgebruik in werkelijke twijfel gevallen .lijkt mij machtsmisbruik. Een gewetensvol mens, die belastingambte naar is, zal aan de belastingplichtige het voordeel van de twijfel moeten doen toevallen. Het is immers beter, dat een aanslag tot een te laag bedrag wordt vastgesteld, dan dat op 1 Mei 1940 reeds aanwezig vermogen geheel of ten dele wordt geconfiskeerd Dat de belastingambtenaar, die Uw aanslag in de Vermogensaanwasbelas- 'ing moet vaststellen, een dergelijk ge wetensvol mens, is, wenst U van harte toe SIJMEN BETAEL

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 5