Pim, Pam en Pom in Afrika Westeurc een k\ Hei wrak van de „Metamorphosis" bij IJmuiden onder slopershanden De officieren in herhaling schrikken van saluerende wachtposten 0 Karkas wordt tot 70 cm -A.P. weggebrand Chefarine „4" doet wonderen JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN Ue wagen Dr. van Mook dienst der V.h Brits boterrantsc wordt verlaag Worden honde arbeiders naa NEGEN MAANDEN ONHEILSNACHT Vrees voor luimen van de zee „De hap van Jan" weer compleet (2) Training op nieuwe wapens,die er niet zijn DE NEDERLANDSE garnizoensplaatsen, waarin het kader van de verschillende onderdelen zal worden opgeleid voor instructie aan de troep, hebben een wonderlijk karakter gekregen. Deze onderdelen zullen n.l. voor grootscheepse oefeningen in kampen, zoals te Stroe, Oirschot en Oldebroek arriveren. Een zeer zonderlinge groep militairen heeft zich tussen 't publiek gemengd. Men moet niet verbaasd zijn, als men bijvoorbeeld te Breda, waar de bloem van Neerlands leger sinds mensenheugenis zijn eerste schreden op het militaire pad zet, drie dikke adjudanten gemoedelijk op een stoeprand ziet zitten, likkend aan een ijsco. Het is niets bijzonders als een heer voorbijkomt, gekleed in een Falcon-regenjas, terwijl zijn hoofd gesierd wordt door een militaire muts. Men hoort korporaals soms opgetogen uilroepen: „Duivels! Ben jij niet Jan Pietersen?" De aangespro kene is dan een luitenant, die in strijd met alle heersende militaire begrippen geestdriftig zegt: „Komop joh. daar pikken we een biertje op!" De wachtposten voor de kazernes, waarin ook het kader, dat herhalingsoefeningen krijgt, gehuis vest is, horen zich dikwijls bejegenen met een burgerlijk „Móge", inplaats van een correct militair saluut in antwoord op een zelfde militaire groet. Het besef voor de noodzaak is er \Wn: in het kloosterbos Het Radioprogramma Nieuwe phase Beslissing over het S kanaal uitgesteld Beirut en Pieck zou plan beraamd hebb tUeeb&etCcM WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1951 (Van onze speciale verslaggever) JJE TWEEDE DECEMBER 1950. Een felle Zuid-Wester trekt gierend over deze lage landen. De zee staat hol. Kokende golven met witte schuimkoppen spat ten wild uiteen tegen onze beschermende duinenrij, sleuren nu en dan duizenden kilo's zand mee in hun kolkende diepte. De loodsdienst van IJmuiden en andere kustplaatsen Is gestaakt. Boos weer noemt men het. Maar de Kustwacht blijft paraat. Voor de kust zwerft een Griek. De „Metamorphosis". Via de telegrafist van het Rpkskuststation Scheveningen-Radio verneemt de Kustwacht van IJ muiden, dat de schuit naar binnen moet. „Kolengebrek. Loods gewenst", seint de marconist van de Griek. De mannen van het Loodswezen aarzelen even. De dienst is toch gestaakt. Misschien klinkt er een scherp woord door het wacht lokaal, waarin men het bulderen van de storm maar al te duidelijk kan horen. Maar dan grijpen ze hun oliejas en Zuidwester, en stappen naar buiten in de stormachtige, donkere nacht. Plicht is plicht. En hier kan uitstel van handelen noodlottig zijn. nen over de staketsels. Een roestige en afgeknotte zolderschuit, die kanon neerboot geweest is van de marine, ligt aan bakboord langszij het wrak. Bakboord, dat is de kant, die naar de Noorderpier gericht is. De schuit heeft namelijk bij zijn stranding een halve slag gemaakt. De als een pyramideach- tig eiland boven water uitstekende neus van de „Metamorphosis" ligt ver der zee in dan stuurhuis en achterschip. Van het achterschip is, nu het op komende vloed is, alleen nog maar een laadmast te zien. Strak en stoer steekt die nog hoog boven water uit. Zware staaldraden, die ter weerszijden naar onzichtbare bevestigingsplaatsen in de onder water liggende boorden lopen, bewijzen Tiog steeds hun dienst. Twee booglampen hoog in die mast wekken de indruk zo dadelijk ontstoken te kunnen worden als een feestelijke illu minatie. Het nuchtere verstand zegt, dat hun dienstbetoon eindigde, toen de motoren aan boord hun gezang staak ten. De motoren, die nog alle in het thans opengescheurde karkas zijn te vinden, en tot voor kort zelfs bij laag water nog even zichtbaar werden. De mannen van het Amsterdamse slopersbedrijf, die dit gelegenheids werk uitvoeren, zullen die motoren er niet meer uit halen. Zij bepalen zich er toe de bij eb boven water komende delen van de scheepsromp weg te branden. De rest zal waarschijnlijk mogen verzinken. Jaar na jaar dieper, totdat zich de zandige bodem weer over de resten zal kunnen sluiten I ATEN we het kort maken. De „Me tamorphosis" is die vroege ochtend van de 2e December 1950 nog beloodst geworden en heeft toen zijn sprong tussen de pieren gewaagd. Maar de sprong was iets te kort. Een huizen hoge golf tilde het zwaar beladen vrachtschip als een veertje omhoog, en bonkte het toen met eindeloos ge weld op de banken benoorden de Noor derpier. Twee honderd meter slechts bezijden de groenbewierde betonblok ken, waarop amateurvissers op warme zomerdagen zo'n prachtig mijmerplekje vinden. Het voorschip knapte als een speelgoeddingetje van de romp. Precies bij het stuurhuis af. Sidderend over al zijn leden doorstond de „Metamorpho sis" deze amputatie. Sidderend en ker mend, terwijl de brandinggolven er als hyena's omheen tolden. De „Neeltje Jacoba" met zijn wak kere bemannig heeft de schipbreuke lingen allen van boord weten te ha len. Men herinnert het zich. Alleen de marconist bekocht het angstige avontuur met een verbrijzeld been. Bij het overstappen werd het gekraakt tussen schip en reddingboot.... Mierenwerk. CR IS NU bijna negen maanden na die stormachtige onheilsmorgen weinig meer over van de eens zo trotse vrachtvaarder. Rijkswaterstaat heeft, als te doen gebruikelijk is, na de stranding beslag gelegd op schip en la ding, en er bij kalmer zee alles uit la ten halen, wat maar mogelijk was. Het werd in publieke veiling verkocht. Wat overbleef was een karkas, dat zich dag na dag dieper ingroef in de zandige bodem. Een bezienswaardigheid voor de duizenden vacantiegangers, die van af de pier voorsteven, stuurhuis en achterschip nog juist boven de golven konden zien uitsteken. De laatste weken zien die vacantie gangers wat bedrijvigheid op en om het wrak. Op dagen, dat de zee zich wat kalm gelieft te houden in deze strenge zomer, wriemelt een koppeltje man- Riskant UET IS een riskant werk. Niet alleen omdat de vloedstroom een geul van negen nieter diepte rond het wrak sleept, maar ook omdat de luimen van de zee zo moeilijk te peilen zijn. Vijf weken zitten de slopers onder aanvoe ring van werkbaas J. G. Put uit Lands meer nu al lange dagen aan het wrak te peuteren. Ongeveer anderhalve week hiervan ging verloren door minder gunstige weersomstandigheden. Als de wind even naar het Noorden uitschiet, is het maar het verstandigst te ver trekken. Het kan daar op het restant- dek, dat eenmaal de stevige vloer was c cjr e ";T»* 40. „Nee dat is te erg", roept Billie maar steeds weer. „We moeten dadelijk terug naar Hal-Es-Asem. Misschien is het nog niet te laat en dan kunnen we nog een aardig centje verdienen. Zon der er moeite voor te doen. kan ik hof leverancier worden. Niet onaardig. Spinner en Kat, Hofleveranciers en dan zo'n mooi kroontje boven onze naam. Billie, jongen „je maakt nog naam met deze zaak". „Waar heb je het toch alle maal over?" Kareltje staart zijn com pagnon niet begrijpend aan. „Waarom moeten we meteen terug? Die aap loopt toch zeker niet weg?" „Omdat, sufferd, er duizend gulden beloning voor die aap uitgeloofd is", antwoordt Billie driftig. „En voordat er anderen op het idee komen, moeten wij terug gaan en die aap van het circus terug kopen. We zullen één of ander smoesje moeten bedenken natuurlijk, anders krijgt de directeur argwaan en zal hij zelf die duizend gulden beloning in zijn zak willen steken". „Ja, maar is die aap dan wel dezelfde als die wij verkocht hebben?" vraagt Kareltje. Hij is er nog niet van overtuigd, maar de razende Billie geeft hem een schop onder de uitroep „Kijk dan van dichtbij, als je zo kippig bent. Die Pepi lijkt sprekend op die Pepi, lie wij aan circus „Salto" hebben verkocht, of mijn naam is geen Billie de Spinner. „En als je uitgeke ken bent", voegt hij er vinnig aan toe, kom dan mee. We hebben geen mi nuut te verliezen". van messroom en kaartenhuis, heel gauw angstig spoken. Waterfonteinen van een paar meter hoogte worden dan met geweld door de gaten geperst, dis met branders in het bruin-rood ge roeste ijzer gesneden zijn. Het uit zijn verband gerukte karkas hoe stevig dan verankerd in de zandbodem kan dan gevaarlijk schudden op de rollers, die ver uit zee op de kust komen aan stuiven. En de plaats, waarop de wer kers steun kunnen vinden voor hun voet, wordt met de dag kleiner. Delen, die met geen zware voorha mer en mannenkracht waren te ver wrikken bleken verdwenen wanneer men na een paar dagen ruw weer en stilstand dus ,op het werk terugkeerde. Verzwolgen door de golven. De laatste loodjes. CN DAAROM wordt er met koorts achtige haast gewerkt. Iedere dag immers kan onwerkbaar weer geven. En dan wellicht weer verlies van idem zoveel honderden kilo's oud-ijzer, waarom het hier begonnen is. Al te veel verlies, is de eer van dit stugge werkploegje te na. „Nog een weekje goed weer, dan zijn we er wel", schat werkbaas Put, terwijl hij ook zijn ge wicht achter het hijstouw zet, waarmee weer een stuk, gedeeltelijk afgesneden scheepsromp uit zijn verband gerukt moet worden. Men heeft het hijstouw door een katrol gehaald, die opgehan gen is in het topje van de laatste da- vid van het schip. Onder het gewicht der hangende mannen buigt de davit) door, maar nog slechts moeizaam komt de staalplaat uit zijn verband. De heer Put vertelt over weinige dagen de stalen achtermast naar bene den te willen halen. Het is nog een secuur werkje, waarbij de valrichting tevoren precies bepaald moet worden. Het ding moet als het even kan heel gehouden worden. Met een vletje zul len de mannen met hun snijbranders er naar toe varen. Schuinweg zal de mast moeten worden doorgesneden. En dan moet-ie bij vloed naar voren tui melen. Het hoge water zal zijn val moeten breken. Het hoge water boven ketelhuis en machinekamer, waarop hij daarna mag verzinken. Dat kan nooit zo diep zijn, dat men er bij ebstand niet meer bij zou kunnen komen. Ja, de herhalingsoefeningen schep pen voor de leiding der diverse trai ningscentra grote moeilijkheden, mede doordat het gevoel voor de normale militaire verhoudingen bij een groot deel van het uit Indonesië teruggekeer de leger verdwenen is. Men kan in de kazerne dagelijks grote verbazing aan schouwen, als bijvoorbeeld een ser geant ontdekt, dat hij aan zijn stand verplicht is, een ander waslokaal, een andere W.C., een andere eetgelegenheid en een andere cantine te bezoeken dan de gewone soldaat. Men kan officieren en onderofficieren zien schrikken als BEROEMDE GENEESMIDDELEN IN ÉÉN TABLET IEGSN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN 4 f 0.75 (Advertentie, Ing. Med.) Nog een weekje goed weer, zegt werkbaas Put. Dat is nog een weekje stoer mannelijk mierenwerk op dit voortdurend kleiner wordende wrak. Een week van branden, sjorren en til len. Sjorren en tillen van de ene zwaar geroeste plaat na de andere van het wrak op die oude, afgeknotte kanon neerboot er naast. En onderwijl rekent men een klein beetje op het zeeman schap van schipper De Graaf. Die on derhoudt met zijn gewezen redding boot de „President van Heel", die eenmaal in Hoek van Holland lag een soort pendeldienst tussen het wrak en IJmuiden. Niet een personendienst, maar een vrachtdienst. Hij zorgt voor de proviandering van de slopers, en voor de afvoer van de sloopdelen op de oude kanonneerboot. En onderwijl speurt zijn scherpe blik maar langs de horizon, over het water en langs de grijze wolkenlucht, of er geen verras singen op komst zijn. Verrassingen, die in een oogwenk het bewijs zouden kun nen vormen, dat men de risico van dit werk altijd te laag en nimmer te hoog aan kan slaan. Moge dit wakkere werkploegje deze verrasingen bespaard blijven ook in die laatste week, die men nog denkt nodig te hebben, om de laatste zichtbare sporen van die storm achtige onheilsnacht van de 2e Decem ber 1950 uit te wissen. de wachtpost aan de kazernepoort plotseling voor hen in de houding springt. Kapiteins zeggen gezellig „meneer" tegen elkaar en praten over hun kinderen, de vacantie en hun werk, in plaats van over vuurleiding, excercitie en legering. Persoonlijk ont moetten we verschillende oude ken nissen van de eerste opleiding in Ne derland. Destijds waren het harde, on buigzame en straffe militairen. Thans zijn het ietwat groteske burgermanne- kes, die mopperig zijn, omdat in de kazerne de ganse dag bellen en hoorn- signalen weerklinken, en omdat hun spijsvertering zo slecht functionneert. Drie organisaties. De gemelijkheid bij vele van de oud- plopperpetdragers vormt niet de groot ste moeilijkheid voor de staven der opleidingscentra. Veel erger is het, dat de meesten van deze mensen nog zitten vastgeroest in de organisatie van het vroegere Nederlandse leger. De Koninklijke Landmacht beleeft thans zijn tweede vernieuwing. Ging men in 1945 vol verwachting over tot de opbouw van een strijdmacht op En gelse grondslag, thans moet men in verband met het Westeuropese leger- plan de troepen volgens de Ameri kaanse organ'satie opbouwen. Als men weet, dat vele militairen met een Engelse opleiding in Indonesië arriveerden, daar bij KNIL-onderdelen, waar ze dikwijls werden gedetacheerd, een KNIL-herscholing ontvingen en nn weer moeten passen in een Amerikaan se organisatie, dan zijn de moeilijkhe den duidelijk. Zowel voor wat betreft de legerleiding als de militairen zelve. Rekent men daarbij de opinie van velen, dat het „toch maar veertig da gen duurt", dan ziet het er somber uit. Toneel-instructie. Het moet gezegd, dat er geen middel onbeproefd wordt gelaten om de te herscholen militairen alles zo populair en duidelijk mogelijk te vertellen. Het werk van de inlichtingendienst wordt bijvoorbeeld verklaard door een to neelstukje, waarin officieren en min deren broederlijk hun best doen het publiek iets aangenaams en nuttigs mee naar huis te geven. In Breda, waar het kader van zekere artillerieonder delen wordt opgeleid, beeldde men op het toneel de ondervraging van een soldaat uit het leger van „Aggressor' uit. „Aggressor" was een fictief land, dat merkwaardigerwijs bestuurd werd door Franco, Martin Bormann, Wilhelm Pieck en een onbekende Italiaan. Men zag de arrestatie van een soldaat van dit land, een figuur met een feestneus, 30. Die vrachtwagen door twee buf fels voortbewogen, stond volgeladen met kooien met dieren. Er zaten twee Bengaalse tijgers in, drie poema's, een hyena, een zwarte panter, dertig mar motjes, vier lama's, twee Maleise beer tjes, een ijsbeer en nog wat klein grut. Daarachter liepen heel statig twee gi raffen, die weer vooraf gingen aan een tweede vrachtwagen, weer voortgetrok ken door een paar buffels. Daarin zaten een stuk of zes apen, die vol nieuws gierigheid zaten te kijken waar zij te recht kwamen. De burgemeester, Ba ron van Piepstraete, stond van louter plezier in zijn handen te klappen. „Een werkelijk buitengewóóóne surprise", zei hij goedkeurend tegen meneer van Knullenburgh. U is een wonderlijk man om ons hief niets van te zeggen. Ik noem dit zonder aarzelen de klap op le vuurpijl". Meneer van Knullenburgh deed of hij gevleid glimlachte, maar aij wierp telkens kwade blikken naar Jim my Brown alsof hij zeggen wilde: „Wat hei-je nou weer uitgespookt?" Jimmy deed echter of hij niets in de gaten had. Hij kreeg het trouwens druk genoeg om alle dieren naar hun hokken te brengen. „Ziezo", bromde hij, nu kun nen we het tenminste een d i e re n - tuin noemen, nu bedrieg je de mensen niet meer als je hen een kwartje laat betalen om wat dieren te bezichtigen". DOOR MAHJORIE VERNON (24 „Peta!" riep hij hees. Hij wendde zich snel om, op het punt haar in zijn ar men te sluiten, maar hij hield zich nog net op tijd in bedwang. Hij moest de dingen niet overhaasten hemel, wat zou ze van hem denken als hij haar al bij de tweede ontmoeting hartstochte lijk ging omhelzen? Waarschijnlijk, dacht hij bitter, zou ze raden dat hij uit andere kringen afkomstig was en hem onbeschoft en grof vinden en me nen dat zijn nieuwe omstandigheden hem naar zijn hoofd waren gestegen. Natuurlijk kon ze dat allemaal wei denken zonder te raden dat hij Heri tage niet was; maar daar had je het: had hij het recht haar het hof te ma ken zolang hij een rol speelde? Hij kon haar de waarheid uit vriendschap voor Bruce niet vertellen, voordat deze een eind aan het spel had gemaakt: en het scheen onbehoorlijk om toenade ring tot haar te zoeken onder een vals voorwendsel. Neen, hij moest wachten, besloot hij. Hij moest gek geweest zijn. Met een plotselinge ruk stond hij op. „Zullen we naar binnen gaan?" stelde hij voor en zijn stem klonk vreemd schril. „Best". Peta stond dadelijk met een vlugge sierlijke beweging op. Ze glim lachte stil en was absoluut niet gepi keerd over deze plotselinge terugtocht. Ze las heel gemakkelijk de gedach ten, die door zijn hoofd gingen hij moest kalm aan doen met haar, niet opeens haar vurig het hof gaan ma ken. Hij had nooit zo'n meisje als haar gezien in zijn „wijde vlakten", en hoe wel haar exotische schoonheid hem naar het hoofd was gestegen, moest hij zich tegenover haar als een gentle man gedragen en haar hoffelijk en voorzichtig trachten te winneno, ja, ze las dat alles duidelijk genoeg en was volkomen tevreden. Hij voel de zich kennelijk zeer tot haar aan getrokken en alles liep zoals ze ge wenst en gewild had. Langzaam liepen ze samen terug door de maanovergoten tuin, zwijgend maar niet gespannen. Eerder golfde er iets als opwinding tussen hen de dagen vóór hen beloofden vrolijk, ge zellig en boeiend te worden! Peta zag zichzelf al als vrouw des huizes van Lynford, alle financiële moeilijkheden en gevaren achter de rug, het zorgelijk bestaan met een te klein inkomen voorgoed voorbij. Ze zou zelfs het dorp, waarvan ze hield, niet behoeven te verlaten, maar zou hier altijd kun nen blijven en alles wat ze van het leven verlangde zou haar voorgoed toebehoren. (Wordt vervolgd) een helm uit de Hugo de Groot-tijd en een regenjas. Een zonderling verkleed personage speelde voor kapitein van een luchtverkenningsgroep enz. oude sergeant-majoors zullen geweend hebben bij dit schouwspel, doch he) doel werd bereikt: aandacht voor het onderwerp enkennis van het werk van de inlichtingendienst. Beeldstatij. tieken verduidelijken de nieuwe vorm van het leger en de onderdelen. Films leren iets over camouflage en de hoop bestaat, dat degenen, die voor herha- ling zijn opgeroepen worden geïnspi- reerd door het zien van troepen mar- cherende recruien Duizeligheid. Intussen duizelt het velen, die nog maar juist uit de beslommeringen van het burgerbestaan gestapt horen schermen met nieuwe namen, nieuwe onderdeelsformaties en andere tactieken. Deprimerend is het daarbij, dat menige instructeur zijn leerlingen moet vertellen, dat we wel een Ame rikaanse organisatie zullen krijgen, maar voorlopig zeker niet het mate riaal, dat daarbij behoort. Men zegt om een voorbeeld te noemen Jullie worden uitgerust met kanonnen van dat en dat kaliber, afkomstig uit Ame rika. De oefeningen hier moet je ech ter houden met de oude Engelse kanon nen. Aangenomen, dat verschillende militairen zich de Engelse kanonnen nog ten dele herinneren, dan is het duidelijk, dat het beloven van Ameri kaans materiaal alléén weinig nut heeft. Evenzo is het met verbindingsmate riaal. Waar volgens de plannen uit het Dollarland een bepaald type radio moet staan, daar staat een geheel an der toestel. De officieren, die de in structie geven ontkennen niet, dat een en ander alles erg moeilijk maakt. Men geeft grif toe, dat bij een even tuele vijandelijke aanval het West europese leger te maken krijgt met een enorm lucht-, tank- en infanterieover- wicht van de vijand. Iedereen beseft, dat veertig dagen herhaling niet vol doende zijn om ieder geheel gereed te maken voor zijn nieuwe taak in een nieuw leger. Er zijn bepaalde functies bijgekomen, die de Engelse organisatie niet kende, er zijn ook functies weg gevallen. Voldongen telt. Ondanks de twijfel aan een goed resultaat van deze herscholing, on danks het minimale gevoel dat men heeft voor de verhoudingen in een vredesleger, bemerkt men, dat er voor werkelijk essentiële zaken wel dege lijk belangstelling bestaat. Persoonlij ke omstandigheden zetten dikwijls al les in een ander licht, maar men mag toch zeggen, dat ieder begrijpt, dat de kracht van ons toekomstige vernieuw de leger afhangt van de geoefendheid van het personeel. Immers, ondeskun digheid van mensen op bepaalde plaat sen, kan in een oorlog tot rampen lei den. En men staat nu eenmaal voor het voldongen feit, dat Europa be wapenen móet, wil het niet met tuig en ra verloren gaan. En men is ge dwongen te bewapenen met feitelijk .„..geen of onvolwaardig materiaaL Het is roeien met riemen, die nog in de maak zijn. Het is allemaal weinig hoopgevend, doch het is niet anders. Gelukkig is het, dat de opnieuw on der de wapenen geroepen militair dit beseft, niettegenstaande het feit, dat logische gedachten gemakkelijk ver drongen worden door ontevredenheid over moeilijkheden, die de oproep velen persoonlijk heeft bezorgd. De omstandigheid, dat de grijze sa- wahtrappers en pisangslikkers ver baasd kijken naar in de houding sprin gende, saluerende en excercerende sol daten, en zeggen: „Dat ze een mens zó voor clown kunnen laten spelen", heeft in dit licht niets te betekenen. DONDERDAG 30 AUGUSTUS HILVERSUM 1. 402 m.: 7.00 AVRO, 7.50 VPRO, 8.00-24.00 AVRO. - 7.00 Nieuws. 7 15 Gram.muziek. 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Morgen wijding. 9.15 Gram.muziek. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.30 Antwoordman. 10.45 Gram.muziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Orgelconcert. 11.40 „Zonderlinge wederwaar digheden van een journalist", causerie. 12.00 Orkestconcert. 12.30 Land- en Tuinbouwmede- delingen. 12.33 In 't spionnetje. 12.38 Gram. muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Promenade-orkest. 13.55 „U kunt het geloven of niet". 14.00 Gram. muziek. 15.00 Voor de zieken. 16.00 „Van vier tot vijf". 17.00 Gram.muziek. 17.20 Lichte muziek. 17.50 Regeringsuitzending: Jeugduit zending: Regina Zwart: „De brievenbus gaat open". 18.00 Nieuws, 18.15 Sportproblemen* 18.30 Lichte muziek. 19.00 „De School voor Reserve-officieren Infanterie", causerie. 19.10 Orgelconcert. 19.25 Nieuws. 19.30 Philhar- monisch Orkest. (20.20-20.35 „Kermis in Vo- lendam",) 21.15 „Vermist", hoorspel. 21.40 Gram.muziek. 22.30 Dansmuziek. 23.00 Nieuwg. 23.15 Sportactualiteiten. 23.30—24.00 Gram. muziek. HILVERSUM n, 298 ra.: 7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00-24.00 NCRV. - 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek- 7.45 Morgengebed en Liturgi sche kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40 Gram.muziek. 10.00 Gram.muziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gewijde muziek. 11.00 Pontificale Hoogmis. 12.15 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. muziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Gram.muziek. 13.35 Pianorecital. 14.00 Metropole-orkest en solist. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Kamermuziek. 16.00 Bijbellezing. 16.45 Vocaal-ensemble. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Amusementsmuziek. 18.00 Verzoekprogramma. 18.30 „Het Chr. Ambulante Landbouwhuishoudonderwijs", cau serie. 18.45 Leger des Heils muziek. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 Levensvragen van allerlei aard en een pastoraal antwoord. 19.30 Marinierskapel. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.05 Gram.muziek. 20.45 „De strijd tegen volksvijand no. 2: De Tuberculose", vraaggesprek. 21.00 Kerkmuziek. 21.30 Mari nierskapel. 22.15 Buitenlands overzicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gram.muziek. BUREAU: ADMINISTRATIE Voordam 11, Tel 3320 Postgiro 187294 Redactie; Achterdam 20, Tel. 5541 Directie: J. BIJLSMA eD C. KRAK Hoofdredacteur: A. KAPTEIN ALLE landen van de Organic king, de Westduitse Republi krachten in de komende vijf jaa 25 pet. Een desbetreffende ve bijeenkomst van de ministers vai De leider van de O.E.E.S., min bekend maken, dat ten doel hee van Europa te handhaven, ond meent te weten, dat nieuwe pri worden vastgesteld. Het is niet onwaarschijnlijk, H. J. van Mook binnenkort een functie bij de Verenigde Naties za vaarden. Zoals bekend, is dr. Van voorzitter van de „special convmi public administration", welke cc sie binnenkort gereed hoopt te met een rapport, waarin o.m. uit zet zal worden op welke wijzi hulp kan bieden aan de gouverne administraties van de „landen ii snelde ontwikkeling". Dr. Van die door de V.N. gevraagd is ei vende functie in genoemd werk vaarden, zal op 4 Septemoer naa York vertrekken om op 5 Sept opnieuw de vergadering van de missie te leiden. Hij zal dan zijn sing nemen. Het Britse ministerie voor de selvoorziening heeft aangekondig het boterrantsoen in Engeland m gang van 9 September a.s. tijdelijl laagd zal worden van 4 tot 3 per week. Als reden wordt ge dat de aanvoer uit overzeese lan de binnenlandse productie dit teleurstellend zijn geweest. Onder Russische dru De Veiligheidsraad heeft Woe zijn veroordeling van de Egyp blokkade van het Suez-kanaal to terdag 1 September uitgesteld, nad Sowjetunie meer tijd had gevraa gedreigd had, haar veto uit te spi indien dit niet werd toegestaan. Het Russische voorstel werd me gen stemmen bij twee onthoud (Brazilië en Ecuador) aangenomer Egyptische voorstel om het Inter nale Gerechtshof te laten uitmak de drie westelijke mogendheden mede Nederland en Turkije als hebbende landen" stemrecht hebb niet officieel ter sprake gekomen Egypte zelf geen lid is van de ra geen ander lid het voorstel heeft genomen. TWEE BOMMENWERPERS DER BOVEN CAFIFORNIE VERMI Sinds Dinsdag worden boven Cl nië twee Amerikaanse bommenwi vermist. Het slechte weer bemo de opsporingswerkzaamheden. Volgens de correspondent te van de „Manchester Guardian" de Poolse en Oostduitse pres Beirut en Pieck een geheime o komst gesloten, welke voorziet verplaatsen van honderd duizend duitse arbeiders naar Polen en Oosteuropese volksdemocratieën. Het dofel hiervan zou tweeledig bestrijding van de werkelooshei Oost-Duitsland en verminderinj het tekort aan geschoolde arbeidi de Oosteuropese staten. De gezin der betrokken arbeiders zouden volgen. In totaal zouden de Sowji Verwachting tot Vrijiagavo Half tot zwaar bewolkt met enk buien, hier en daar met onwe Overwegend matige wind 1 Zuid en West. Iets koeler. VRIJDAG: zon op 5.48, 19.32; maan op 4.16, onder

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6