Pim, Pain en Pom in Afrika
1
3C
appie
<3pookbteen
l De wagen
in het Kloosterbos
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
n
Het Radioprogramma
Pijnlijke stramheid - dat is
het begin. Blaar dan...
(Éf GÉ
a
Het cadeau voor Anke
DINSDAG 18 SEPTEMBER 1951
WOENSDAG 19 SEPTEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00-
24.00 VARA. - 7.00 Nieuwi. 7.18 Gram.
muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18
Tussea twee plaatjes gezegd. 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.30—9.35 Wa
terstanden.) 10.00 Boekbespreking. 10.05 Mor
genwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.35 Voor de
vrouw. 11.00 Gram.muziek. 12.00 Lichte mu-
siek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Voor het platteland. 12.38 Amusements
muziek. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws. 13.15
Politie-kapel. 13.50 Gram.muziek. 14.00 Ge
sproken portret: Jean Valtin. 14.15 Strijk-sextet.
15.00 Kinderkoor. 15.20 Pianorecital. 15.30
Voor de zieken. 16.05 Voor de jeugd. 17.30
Fianoduo. 17.45 Regeringsuitzending: Drs. L.
Coomans de Ruiter: „Natuur-onderzoek in In
donesië". 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia.
18.20 Actualiteiten. 18.35 Amusementsmuziek.
19.00 „Het kan ook anders", causerie. 19.15
Gram.muziek. 19.30 Voor de jeugd. 20.00
Nieuws. 20.05 „Op de korrel", causerie. 20.15
Promenade-Orkest en solist. 20.45 „Dokter
Holl", hoorspel. 22.05 Gram.muziek. 22.15
Joods programma. 22.45 „Slaap", causerie.
23.00 Nieuws. 23.15 Sport. 23.20 Orgelspel.
HILVERSUM n, 298 m.: 7.00-24.00 NCRV
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Gram.muziek. 7.45 Een woord voor de dag.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gewijde
muziek. 8.45 Gram.muziek. 9.00 Voor de zie
ken. 9.30 Gram.muziek. 10.30 Morgendienst.
11.00 Sopraan en piano. 11.50 Gram.muziek.
12.30 Land- en Tuinbouwmededeling'en. 12.33
Instrumentaal Septet. 13.00 Nieuws. 13.15
Militaire reportage. 13.20 Licht© muziek. 13,50
Gram.muziek. 14.15 Vaudeville Salonorkest.
14.45 Vobr de meisjes. 15.00 Concertgebouw
orkest. 16.00 Gram.muziek. 16.15 Voor de
jeugd. 17.20 Gram.muziek. 17.30 Strijkkwartet.
18.00 Gemengd koor. 18.30 Amusementsmuziek.
19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 „De
oude S.S.R. in een nieuwe tijd", causerie. 19.30
Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws.
20.05 Omroeporkest. 21.00 „Vijftein jaren pre
dikant bij een Nederlandse h^Jonie in Brazi
lië", causerie. 21.20 Metropole-Orkest en solis
ten. 21.50 Harpenensemble. 22.10 Klein or
kest, vocaal ensemble en orgel. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Instrumen
taal Septet. 23.35-24.00 Gram.muziek.
Oplossing Kruiswoordpuzzle
Horizontaal: 1. Dal, 3. Aandeel, 8. Les,
11. Ir, 12. El, 13. Ark, 14. Os, 16. L.O.,
17. Kalmte, 20. Estrik, 22. Kam, 23. Zegel,
26. Rem, 28. Keten, 30. Salon, 33. V. M.,
35. Rel, 37. Nap, 38. Ho, 39. Eos, 41. Elk.
43. Dor, 44. Notaris, 45. Asperen, 46. Ara,
47. Tot, 49. Ada, 50. A.D., 51. Put, 53. Kor,
55. E.d., 56. Parel, 58. Manie, 60. Mat, 61.
Nagel, 63. Arm, 65. Rekest, 67. Mangel,
70. Id.. 71. Re, 72. Dam, 74. TT, 75.
E.a., 76. Ben, 77. Terrine, 78. Als.
Verticaal: 1. Dik, 2. Arak, 3. Alt, 4. Na.
5. Dreg, 6. E.k., 7. Los, 9. Elim, 10. Sok,
12. Emmer, 15. Strop, 18. Lak, 19. Ezel,
20. Elan, 21. Ren, 24. En, 25. Es, 27. Eve
naar, 29. Terreur, 31. Lampion, 32. Torna
do, 34. Moord, 36. L.I., 38. Hoede, 40. Sta
41. Est, 42. Kat, 43. Dra, 48. O.t., 51. Pa
ter, 52. Tent, 53. Kalm, 54. Riant, 56. Pak,
57. La, 58. Me. 59. Erg, 60. Mede, 62. Gaar,
64. Meel, 65. Rib, 66. Set, 68. Ate, 69. Las.
72. Dr, 73. Mi.
OPLOSSINGEN HERSENGYMNASTIEK
1. Latijnse naam voor het in 1838 opge
richte genootschap, dat te Amsterdam de
bekende dierentuin heeft gesticht. 2.
Nederlandse vlag: rood-wit-blauw; Lu
xemburgse vlag: oranje-wit-blauw. 3.
In New York; het Empire State Building,
ruim 380 meter hoog. 4. Aan een lid
van het Permanente Hof van Internatio
nale Justitie. 5. Tot de Vlinderbloemi
gen. 6. Circa 6350 km. 7. Sint Nico-
laas. 8. Sion is de steenachtige heuvel,
waarop in het oude Jeruzalem de Davids-
burcht stond; Zion is een benaming voor
Jeruzalem. 9. Een sigaar. 10. Oud
tokkelinstrument, ook lier genoemd.
87. Billie de Spinner en Kereltje Kat
besluiten maar om brutaalweg aan
boord van de „Bebop" te stappen. „Ja,
je kon best eens gelijk hebben," zegt
Billie nogmaals. „Die Pepi of hoe die
«ap heten mag, zou, best al eens aan
boord gesmokkeld kunnen zijn. Maar
dan moet hij al heel knap zijn, wil nij
mij ontsnappen! Vooruit, laten we het
hele schip doorzoeken!" Billie de Spin
ner is niet ver van de waarheid af,
maar hij kan onmogelijk weten dat
óók Pim, Pam en Pom, de beroemde
speurders, aan boord zijn. En óók Pim,
Pam en Pom laten zich niet voor één
gat vangen. „Vooruit jongens, allemaal
onder de tafel," commandeert Pim. „We
zullen ons tot het uiterste verdedigen
als 't moet!" Maar de hondjes behoeven
zich niet ongerust te maken. Want Ka-
reltje Kat moet de rooksalon nakijken,
terwijl Billie verderop aan 't speuren
is. En Kareltje is niet zo'n held, vooral
niet, wanneer hij alleen is. Hij draait
dus alleen maar even het lichtknopje
cp in de rooksalon, kijkt vluchtig in
het rond en is allang blij, dat hij nie
mand'ziet'. "„Mémand te zien," roept hij
gauw en doet de deur achter zich dicht.
De hondjes en Pepi halen verlicht
adem. Gelukkig, ze zijn niet ontdekt.
en de
3. Tegelijkertijd pakte Siebinga Kap
pie bij de schouder en sleurde hem zo
haastig mee naar buiten, dat Kappie
nog maar juist de tijd had, de bank
biljetten van tafel te grissen en in zijn
zak te steken.
Voor de deur van de herberg stond
een slee van een wagen en een chauf
feur in livrei hield buigend het portier
open.
„Spul hè?" schreeuwde de varkens
koning, terwijl Kappie een vergeefse
poging deed om zich uit zijn greep te
bevrijden. „Zo eentje schaf ik me er
nou elke week aan. Dat is de hoge
sjiek, zegt mijn dochter-"
En terwijl hij Kappie naar binnen
duwde, donderde hij tegen de chauf
feur: „Én nou rij je als een dolle beer
naar die haven toe en je stoort je aan
geen enkele smeris, begrepen? Dit is
een karwei, waar haast bij is!" En ter
wijl hij zich met moeite naar binnen
wurmde en de auto met een ruk voor
uitschoot, merkte Kappie, dat er nog
iemand in de wagen zat. Het was een
verschrikkelijke deftige dame met een
kwijnend gezicht, die hem door haar
lorgnet van het hoofd tot de voeten op.
nam en toen met slepende stem sprak!
„Aha, mijn kapitein!" Met preutse be
wegingen haalde ze haar rokken bij
elkaar en maakte plaats voor de ver
bijsterde Kappie op de achterbank.
m
DOOR
MARjORIE
VERNON
(Advertentie, Ing. Med.)
41)
De pastorie had een mooie tuin en
die was zo vol mensen, dat Neville zich
afvroeg waar die allemaal vandaan
konden zijn gekomen. Er waren sta
tige, kostbaar geklede douairières,
slanke elegante dochters in bloemige
toiletjes, gichelende opgeverfde meis
jes uit het dorp en verveelde, onge
lukkig uitziende mannen die hun vrou
wen vergezelden. En toen zag hij Nan
Sylvester opeens in een eenvoudige
lichtblauwe jurk van waszijde en hij
ging dadelijk naar haar toe, terwijl
zijn gezicht opklaarde.
„Nan! Je bent een oase in de
woestijn! Ik voelde me volkomen op
geslokt in deze menigte!"
Nan lachte hartelijk.
,Arme stakker! Ben je helemaal al
leen? Dat is een wonder. De mensen
beschouwen het zien van de nieuwe
eigenaar van Lynford als de hoofd
attractie van het feest! Het verbaast
me dat er nog niemand op je is afge
komen om je mee te tronen."
„Ik ben er nog maar net", legde hij
uit en het meisje knikte.
„Heeft de dominee je niet verwel
komd? Neen? Maar ik denk dat hij het
ontzettend druk heeft, hij rent van de
een naar de ander, anders zou hij er
zeker voor hebben gezorgd dat je
werd voorgesteld en niet aan je lot
werd overgelaten".
„Ik wil best bekennen," zei Neville,
„dat ik beslist zenuwachtig ben. Ik heb
er niets geen behoefte aan om te wor
den voorgesteld, en ik moet zeggen dat
het me helemaal niet verbaast dat.
dat er mensen zijn die zich aan een
dergelijke bezoekirg ónttrekkëil als ze
de kans krijgen!" eindigde hij hulpe
loos.
Nan wierp hem een snelle blik toe
Wat had hij willen zeggen voor hij zijn
zin veranderde?
„O, daar wen je wel aan", zei ze vro
lijk. „Vanavond, als je de prijzen hebt
uitgedeeld voor de verschillende wed
strijden, mee hebt gelopen in de lepel-
met-eieren-race, het gewicht van de
dikste baby hebt geraden en de om
trek van de dichtstbijzijnde enkel en
zo, zul je wel aardig gehard zijn."
„Moet ik door die hele rijstebrijberg
heen? Ik heb altijd gedacht dat zo'n
tuinfeestje een onschuldig genoegen
moest verbeelden".
„Dat is het ook. En je zult best ple
zier hebben, dat zul je zien".
Ze slenterden op hun gemak op zan
derige paadjes tussen allerlei kraam
pjes en stalletjes door en voor 't ogen
blik voelde Neville de nieuwsgierige
blikken die op hen werden gericht
nauwelijks. Nan had iets natuurlijks en
hartelijks en rustgevends, dacht hij
in haar gezelschap kon je je ontspan
nen en voelde je je op je gemak en
vergat je je kleine zorgen.
„Wilt u het gewicht van deze koek
niet eens raden juffrouw Sylvester?"
Toen ze een klein tafeltje voorbij lie
pen, waarop een reusachtige vruchten-
koek lag, hield een glimlachende
vrouw van middelbare leeftijd hen aan
en trachtte Nan te overreden.
„O, dag". Nan hield stil en wendde
zich tot haar metgezel, want ze wist
wat er van haar werd verwacht. „Me
vrouw Chelford, dit is meneer Herita
ge. Meneer Heritage, Mevrouw Chel
ford, een van onze naaste buren".
„Hoe maakt u het?"
Neville maakte een buiging en had
onmiddellijk het land aan deze op
zichtig geklede douairière met haar
critische blikken.
„Bent u meneer Heritage!' verbaas
de ze zich. „We zijn zo nieuwsgierig
Chagrijnige Rheum&tische Pijnen in
al Uw ledematen, nn hier, dan daar-
Laat 't met U niet zo ver komen. Neem
Kruschen Salts bij de eerste aanwijzin
gen van Rheumatische pijnen. Daarmee
brengt ge Uw bloedcirculatie weer op
gang. Want niet zodra bloedzuiverende
organen ln hun werking verslappen,
demonstreert zich dat ln pijn en stram
heid hier en daar. Onzuiverheden in het
bloed krijgen dan hun kans. In plaats
van te worden afgevoerd langs natuur
lijke weg, gaan deze zich vastzetten en
Uw lijden begint. Maar niet bij de vaste
Kruschen gebruikers. Die weten van
geen onzuiver bloed, nog minder van de
pijnlijke gevolgen. Vraag Uw leverancier
een flacon Kruschen, om persoonlijk die
radicale verbetering te ondervinden.
(Advertentie, Ing. Med.)
geweest naar u! We hebben zoveel
merkwaardige verhalen over de Wild#
Heritage gehoord!"
Neville trachtte te glimlachen en
geamuseerd te kijken bij deze open»
hartige bekentenis, maar de poging
faalde.
„Heeft u mijn dochters al ontmoet?"
ratelde mevrouw Chelford voort. „U
moet eens met ze komen tennissen. Irii
en Olga verlangen er zo naar om met u
kennis te maken, maar u zult ze wel
spoedig tegenkomen, ze zijn hier alle
bei, maar ze hebben het zo druk met
helpen. Het zijn toch zulke lieve be
hulpzame onzelfzuchtige meisjes!"
„Ja, dat geloof ik graag". Nevilleï
ogen zonden een SOS naar Nan uit.
„We moeten het gewicht van de
koek nog raden" Ze kwam hem onmid
dellijk te hulp. „Op het oog, is 't niet
mevrouw Chelford? Laat eens kijken...
Ik zou zeggen vijf pond en acht en een
half ons. En u, maneer Heritage?
„Dichter bij de honderd kilo", mompel
de Neville, terwijl mevrouw Chelford
„Juffrouw Sylvester, vijf pond en acht
en half ons" noteerde,
Nan wierp hem een bestraffende blik
toe, en trachtte de onbedwingbare tril
ling in haar lippen te bedwingen.
(Wordt vervolgd)
47. Toos bleef als een stenen beeld
op de tak zitten. Zij zat nog altijd op
de sleutel en zij durfde zich, zolang
Sijmen in de buurt was, niet te verroe
ren. Zij wenkte heftig naar Trien, da:-
deze zich met Sijmen moest bezig hou
den. Daarom holde Trien naar de tralie-
deur. Zij vroeg met een zoetsappig
stemmetje, waarover Sijmen toch zo
stond te mopperen. „De sleutel, de sleu
tel van jullie hok kan ik nergens vin
den", zei Sijmen op een vrij wanhopige
toon. „Deze is 't niet, die is van de
kleine roofdierengalerij en deze hier
is van het leeuwenvérblijf en deze van
het marmottenhok. Waar zou dat ding
eensklaps gebleven zijnZeg s
even", zei Sijmen eensklaps een beetje
achterdochtig, „jullie hebben mij die
sleutel toch niet ontfutseld?" Trien trok
meteen zo'n verontwaardigd gezicht, dat
Sijmen er zowaar een beetje van
schrok. „Dat vinden wij niet aardig van
u, meneer Sabbel, om zó iets gemeens
van ons te denken. Wat dénkt u wel
van ons? Wij dachten nog wel, dat a
ons als uw beste vriendinnen beschouw
de. U valt ons bitter tegen, meneer
Sabbel", zei Trien op een verdrietige
toon.
m m w mmwr~0m 1*ramut 1 m wm Hm-*r
„Oei" lachte vader, „nu
kan ik merken dat mijn
zoons groter worden. Dus
jullie willen samen een
fietstocht gaan maken naar
Friesland?" „Ja vader", zei
Frits vol vuur. „Ik ben nu
17 jaar en heb er het hele
jaar iedere week wat voor
opzjj gelegd. Ik zal goed op
mijn jongere broer passen.
Mogen we?"
Vader gaf zijn toestem
ming en reeds twee dagen
later stonden de fietsen van
Frits en Sjors vol bagage
klaar voor vertrek. De jon
gens namen afscheid van
vader en moeder en toen
bracht hun enige zusje Anke
hen naar het hek. „Voor jou
nemen we iets moois mee",
sprak Frits, terwijl hij haar
een zoen gaf en hij voegde
er lachend aan toe: „we we
ten alleen nog niet wat".
Er kwamen voor de jon
gens prachtige dagen. Ze be
keken ons mooie land van
alle kant. Reden over heu
vels en door dalen, langs
water en grasland, door bos
sen en hei en kwamen ein
delijk in Leeuwarden aan.
Het eerste waar Frits aan
dacht, was de belofte die hij
zijn zusje had gedaan.
„Kom mee, Sjors!" sprak
hij „We mogen Anke niet
vergeten". Ze liepen door
allerlei drukke winkelstra
ten, maar nergens vonden ze
een passend geschenk, tot
datSjors zijn broer
plots staande hield en naar
een prachtige pop wees.
„Kijk eens!" zei hij „Dat is
hetZonder zich te be
denken stapte het tweeial
de winkel in. „Wat kost die
prachtig* pop met die licht-
Miesje sloop eens op een
morgen
stilletjes de kelder in.
Ze had echt zin om te
snoepen.
Ja, in suiker had ze zin.
Muisjes heb ben goede
neuzen
riep ze. „Ik ruik
het al,
„Ik geloof dat ik daar
boven
„wel wat suikzr vinden
zal".
En jawel, daar hing een
zakje
met de zoetigheid gevuld.
„Hap!" deed Miesje naar
het baaltje
Want ze had niet veel
geduld.
Spoedig zat er al een
gaatje
in de kleine linnen zak.
Én de suiker liep naar
buiten.
Miesje at op haar gemak.
Maar ineens... scheurde
de zak uit.
Al de suiker stortte neer,
op de kleine muis haar
bastje.
Miesje zag je heel niet
meer.
Eind'lijk kwam de muis
haar kopje
boven de berg suiker uit.
„Da's te veel!" zei ze
„van 't goede"
met een zeer ontstemde
snuit.
blauwe ogen?" vroeg Frits.
„Die kost 12.50" zei de
juffrouw. Frits en Sjors ke
ken elkaar bedenkelijk aan.
„Dat's niet mis", sprak de
een. „Dat valt tegen", mij
merde de ander. De jongens
moesten verschrikkelijk lang
nadenken, maar toen ze de
pop nog eens goed bekeken
en daarbij in hun gedachten
het blijde gezicht van Anke
zagen, stemden ze toe. „We
blijven nog drie dagen hier
in d« buurtl", zei Frits. „Is
het goéd dat ik U alvast een
rijksdaalder betaal, dan ko
men we de pop wel halen
als we vertrekken." „Best
hoor!", lachte de juffrouw
„Ik zal haar voor jullie be
waren!" Frits betaalde en
voldaan liep het. tweetal de
winkel uit. „Kom eens mee!"
zei Frits, „we zullen aan de
overkant op dat bankje eens
moeten gaan kiiken, hoe hei
met ons geld staat, het zal
nu wel een beetje uitreke
nen worden." Frits draalde
zijn hele beurs om en Sjors
telde het geld snel op. „We
hebben nog 22.50", zei hij.
„Goeie grut!" schrok Frits,
„dan hebben we toch een
veel te duur cadeau gekocht.
Laat eens kijken, we moe
ten nog twee dagen terug
fietsen, uearvoor hebben we
9 nodig. Er blijft dus
f 13.50 .over. Nu nog 10
voor die pop, dan blijft er
nog maar ƒ3.50 over. We
kunnen toch nooit drie da
gen in Leeuwarden blijven
met ƒ3.50. „Dat's waar!"
beaamde Sjors met een
hand onder zijn kin. „Wat
nu?" „Er zit niets anders
op, dan dat we morgen maar
weer terug gaan!" zuchtte
Frits.
Er viel enkele minuten 'n
drukkende stilte. Beide jon
gens zochten naar een op
lossing en plots scheen de
jongste het gevonden te
hebben. „Ik heb thuis nog
een spaarpot!" zei hij. „Als
we nu eens naar die winkel
teruggingen en zeggen dat
we die 10 zullen opsturen.
Dan zal de juffrouw Anke
de pop toch wel willen zen
den?" Haastig stond het
tweetal op en spoedde zich
weer naar de winkel. Maar
vlak voor de deur zonk de
moed hen in de schoenen.
Bedremmeld tuurden ze de
etalage in, waar hun pop
hen met grote blauwe ogen
aanstaarden. „Die pop lijkt
wel wat op Anke!" zei
Sjors. „Ze zal er wel erg ge
lukkig mee zijn!" zuchtte
Frits. Enkele minuten ston
den ze beiden besluiteloos
naar de pop te kijken en
toen, ineens, trok Frits zijn
beurs uit zijn zak en stapte
met zijn broer naar binnen.
Met een fors gebaar legde
hij 10 op de toonbank. „Ze
zullen de pop toch maar di
rect meenemen", sprak hij
tot de juffrouw.
Twee dagen gingen de
broers eerder naar huis en
hun ouders zetten grote
ogen op, toen het tweetal in
eens weer in de kamer
stond. „Dat's vroeg!" lachte
vader. „Jullie konden zekei
niet langer buiten mammie
en pappie!" „Waarom we
zo vroeg terug zijn, is een
geheim!" zei Frits, een
knipoogje naar Sjors ge
vend. Toen stapte de jongste
op zijn zusje toe en over
handigde haar de grote doos.
's Avonds lagen de jongens
weer in hun eigen bedden.
„Wat was Anke blij, hè!"
sprak Sjors. „Ik zal je eer
lijk zeggen" antwoordde
Frits, „dat ik voor dat ge
lukkige gezicht van zus, best
nóg een dag vacantie had
willen missen."
10
In onderstaande zinnen
ontbreken steeds woorden
van zes letters. Zet deze
woorden in de vakjes hier
naast. Zin no. 1 hoort bjj de
vakjes achter no. 1 enz.
1. Onze kamer wordt ver
licht met drie schemer-
2. Als het koud ls kruipen
we gezellig bij de
3. In mijn slaapkamer zit
ten twee kleren
4. Onze trap heeft twaalf
5. Voor het raam staan
twee leunstoelen, een
voor vader en een voor
6. Als de kamervloer pas is
gewreven, kan je er mak
kelijk op uit
7. Het regent. In de lucht
hangen donkere
8. In de toren van het
dorpskerkje hangt een
klein
9. Jan gaat naar bed. Hij
kruipt tussen de frisse
10. Een heel klein kippetje
heet een
11. In de klas zitten we ln
12. Plet kwam thuis op een
en een slof.
13. „Jij hebt niet opgelet",
zei de meester
honderd strafregels".
14. „Hatsjie!!" Karei moest
15. Moeder zat in gedachten
naar één punt te kijken.
Moeder zat te
16. Op het sportveld wordt
Zondag een lucht
opgelaten.
17. Kleine Gerrit had een
papieren muts op en blies
op een
18. We gaan heerlijk schaat
sen op de
19. In een radiotoestel zit
ten lampen. Het is er een
geharrewar van
20. Zeven en twintig, acht en
twintig, negen en twintig
21. Oom Piet komt haast
nooit meer. we zien hem
22. Je rekensommen zitten
vol
23. Ik hou veel van vis eten,
alleen jammer dat er zo
veelin zitten.
Als je alle woorden goed
hebt ingevuld, moet je alle
letters die in de donkere
vakjes zijn geplaatst achter
elkaar zetten.
De oplossing ls een be
kend spreekwoord.
