Onze Dam rubriek
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
5Cappie
De wagen
in het Kloosterbos
*Spookóteen
Z.- en N.
maakt een
jurkje
Voor
Turnkrinc
Boer Nielsen
en de piano
Het Radioprogramma
Van lucifersdoosjes
en plakband
BURGERLI
Geboren Niet
van Baar en C. M.
d. van Kl. Buntsma
Derkien. d. van
Noordman.
INGEKOME!
Neeltje Schermert
—Johannes Dorenbo:
(Advertentie, fug. Med.)
elkaar begroetten en toen Daphne
toegaf dat ze op weg was naar
Broad Paddocks stelde Neville dade
lijk met die aangeboren tact, die Nan
zozeer in hem bewonderde, voor om
zelf door te gaan naar huis en hen
samen te laten praten.
Toen hij weg was, wandelde de
beide meisjes op hun gemak naar
Broad Paddocks. Nan met Starlings
teugel over haar arm.
„Ik moest gewoon naar je toe,
Nan, ik had er zo schoon genoeg
van", bekende Daphne. „Vader heeft
weer eens een van zijn boze buien
en ik had het gevoel dat ik stapelgek
zou worden als ik er niet even uit
brak".
„Stakker", zei Nan en haar ogen
stonden zacht toen ze naar het slanko
tengere figuurtje naast zich keek en.
aan Daphne's tragische geschiedenis
dacht.
Haar moeder was gestorven toen
ze nog een baby was, en Kolonel
Brendon stond bekend als een tiran,
die zich dikwijls overgaf aan drank
zucht en driftbuien en er volkomen
Victoriaanse opvattingen op na
hield als het zijn dochter betrof. Hij
had geweigerd haar een eigen baan
tje te laten zoeken, zoals ze had ge
smeekt en hield haar gevangen op
Grey Barn, het koude, sombere ver
vallen huis, een paar mijlen verder
(Wordt vervolgd)
VERREWEG het
gen gehouden verf
voren kwam, was
gymnastiek naar di
mulcerde het overif
gymnastiek, waarde
staan kracht en vl
was bijvoorbeeld e<
bekende leidsters),
te staan tegenover
gens mr. Breebaart
De ter vergaderir
bleken het volkomi
de opvattingen v
Most, waarbij opge:
buitenlandse dames
nigen maken. Een
een besturuslid van
onderschreven. Ee
de heer C. Mets, si
tie van opvatting,
ven, dat er van de
stellen dikwijls 1
Het gaat echter or
lichamelijk het best
wilde persé de z
Voor de leiders is e
zonder moeilijk en i
een middenweg wc
Dit had'mr. Bree
reeds opgemerkt: c
een kwestie van ee
er moet iets gebe
dan ook eensgezind
stel van het bestui
laten uitgaan van d
Leiden, Utrecht en
zitters van de and<
eventueel in de k<
dering (op 13 en
Utrecht) deze uitei
te kunnen aansnijd
kunnen worden voi
Technische Commis
gymnastiek in te
meer invloed te ge'
T. C. Als de topleii
geven, dan kan er
worden gemaakt.
Een begin. De Tu
eigen gelederen ooi
van de heer K. L.
plaats vrü in het
werd de heer J. P.
toe lid van de T.
werd nu voor het ei
zen: mevr. Posthun:
ringen.
Turnl
Er werden weer h
over het Turnblad.
wil het blad aan all
den, maar dan wo
butie met één gul
hoogd. Het bestuur
zich tegen deze m<
ten, omdat mr. Bre
ook alleen principle
naast kan men gaa
inhoud beter kan
turnkringen zullen
om financiële rede:
voorstel verzetten. 1
Breebaart op, besef
dat het gaat om
tien dagen of twee
jes koffie per jaar!
meen de meeste aff
verklaard de inhou
op prijs te stellen
Met 23 tegen 8 stel
dat HNK het
Utrecht zal steunen
abonnement dus. I
baart, secretaris J.
Slot gaan naar Utn
Tevoren was reei
J F. van Loo te D
men als erelid van
volgende vergaderii
toegesproken. De h
wegens zijn goede
lid van verdienste
van de penningme
openluchtdag op T
saldo van ruim hon
geleverd. Hetgeen
de reiskosten bedrc
liefst f '1120. De 1
zullen, zo mogelijk,
meer worden geho
dan gaat men naa
gedeeld werd nog,
en twintig kringen
rangschikt voor
vaardigheidsproevei
hoogste percentage
Bij de rondvraaj
T. C opdracht te ge
heid te onderzoeke
DINSDAG 9 OCTOBER 1951
In onze .vorige rubriek gaven wij ter
oplossing probleem 113 (van W. B.
Monsma).
Stand: Zw. 9 sch. op: 4, 8, 9, 14, 18,
19, 20, 23, 36.
Wit 9 sch. op: 21, 22, 25, 28, 30, 32, 33,
37, 40.
Wit speelt: 1. 37—31 (16 of 36 x 29),
2. 40—34 (36 of 16 x 18), 3. 30—24
(19 X 39), 4. 28 x 10 (4 x 15), 5. 25 X 43
en zwart aan zet loopt vast tegen
schijf 43.
(Advertentie, Ing. Med.)
Een praatje over een
„Nu, dat zal mij benieu
wen", zullen jullie denken.
„Wat moet er nu over een
das geschreven worden!"
ven de grond.
De das is echter gemakke
lijk te temmen en het zijn
dan gezellige huisdieren. Ze
kunnen als hondjes opzitten
en bedelen en als je ze te
eten geeft kruipen ze op je
knie.
Ze kunnen ontzettend goed
ruiken en horen. Vooral
honden, hun aartsvijanden,
bemerken ze al op tien me
ter afstand. Het leukste ls
wel dat de das gemakkelijk
achteruit kan lopen. Als je
gaat wandelen lopen ze ach
ter je aan, zó dicht dat ze
met hun neus tegen je
schoenen aanbotsen wan
neer je plotseling blijft
staan. Als je dan gaat zitten
kruipen ze snel op je schoot
en verschuilen zich onder je
jas.
„Zo, nu ga ik aan
de gang hoor!",
Sprak de kleine muis
kordaat.
Legde vlug de stof op tafel
En nam toen zich zelf
de maat.
Maak in het midden een
gaatje en steek ze aan beide
zijden van een lucifer-hout
je. Als je van plakband aan
beide zijden van het houtje
een kleine verhoging maakt
kunnen de wieltjes er niet
van aflopen. Je mag ook een
klein speldje door het houi
steken (E).
Leg twee asjes met wiel
tjes op de onderkant van he,
doosje (F) en plak er eet
stukje plakband overheen.
Met haakjes van ijzet
draad (G) kunnen de wa
gentjes aan elkaar bevestigd
worden.
Met een krijtje tekende ze
Op het stofje het patroon.
Een pracht jurkje
moest het worden.
Héél modern,
buitengewoon!
Boer Nielsen had een oude
tante en toen die op zekere
dag stierf werd er bij hem
een oude piano bezorgd. Ja,
daar stond dat ding in zijn
boerderij. Hij had al eens
een paar keer de toetsen
naar beneden gedrukt en
zelfs al een keer „Boer daar
ligt een kip in 't water" ge
speeld en daarom besloot hij
pianolessen te nemen.
Hij ging naar de stad en
Knip knip knap daar
ging de schaar al
Door het nieuwe stofje
heen.
Ja, zo'n jurk als Mies
ging maken,
Had er werkelijk niet één.
O
belde aan bij meneer van
Bassen die op zijn naam
bordje „Pianoleerraar met
allerlei diploma's" had staan.
Meneer Van Bassen was
dik, had een enorme haar
dos, een bakkebaardje en
zulke dikke vingers dat het
wel worstjes leken. „Ga
maar eens zitten, Nielsen",
zei hij „heb je wel eens van
een vioolsleutel en een bas
sleutel gehoord?" „Nee", zei
Nielsen. „Ik heb alleen maar
een sleutel van de voordeur
en van het varkenshok!"
„Dat snap ik", vervolgde de
leraar, „maar ik bedoel de
sleutels die je toegang ge-
„Prachtig", lachte ons
klein muisje,
„Kijk, dit is het
voorpand al.
Maar.wat vreemd,
ik heb het dubbel,
Wat is dat voor raar
geval!"
ven tot de muziektempel,
wanneer je de sleutels ten
minste goed gebruikt".
„Waar staat die tempel",
vroeg Nielsen. „Overal",
sprak Van Bassen met ge
sloten ogen. „Er is altijd
prachtige muziek. De noot
jes dansen er rond. Ver
hoogde noten met een kruis
en verlaagde noten met een
mol!" „Hoera!", juichte
Nielsen: „Een mol, die ken
ik. Misselijke dingen die
mijn hele moestuintje om
ploegen. Maar het spijt me,
dansende noten heb ik nooit
gezien. Ik wel wal- en ha
zelnoten, paaar dia dansen
„Oeiii".de muis
schrok zich een hoedje,
„Zie dat tafelkleed
toch daar,
Oh.... mijn mooie kleed,
wat zonde!
Ik dacht al: Gunst, wat
knipt dat zwaar!"
niet!" Van Bassen keek
Nielsen somber aan. „Luis.
ter", zei hü. „Eerst komt er
een c. dan de d., daarna de
e en vervolgens f. g. a. b. c.!"
„Dat .kan ik niet uitspre
ken!" zuchtte Nielsen, nadat
hij lang had nagedacht.
„Maar" voegde hij er aan
toe: „Met dat gekakel van
U schiet ik niet op. Ik ben
hier al een half uur en ken
nóg geen plano spelen!"
„Wat bedoelt U!" stotterde
Van Bassen. „Dat lk het
vanmiddag graag zou ken
nen!", zei Nielsen ernstig.
Twee minuten laten stond
hjj weer op straat.
fS. De kapitein is woedend, wanneer
hij bemerkt, dat zijn gevangenen ver
dwenen zijn en Billie niet minder.
Overal op het schip wordt naar hen
gezocht, maarzonder resultaat. „En
toch kunnen ze niet van boord gegaan
zijn", roept de kapitein. „In de rivier
wemelt het van krokodillen, dus ze
kunnen niet van boord gesprongen zijn
en een boot wordt er niet vermist!" En
hetzelfde zegt Billie ook tegen zijn
compagnon. „Had jij dan niet eens 'n
beetje kunnen opletten", schreeuwt hij
tegen Kareltje. „Dat ligt 's nachts maar
te slapen en laat al het zware werk
maar aan mij over!" „Ja, maar jij hebt
vannacht toch óók geslapen", roept Ka
reltje verontwaardigd. uit. Billie
bromt maar wat. Kareltje heeft gelijk.
Maar hij is er van overtuigd, dat de
hondjes en Pepi ontsnapt zijn. Hoe,
weet hij niet. „Die honden zijn toch
slimmer, dan ik gedacht heb", bromt
hij. „Maar als ze denken, dat ik die
zaak opgeef, dan hebben ze het mis. Ze
zijn nog niet in Apenland. Eerst moeten
ze het oerwoud nog door en dusheb
ik nog een kans". En zo gebeurt het, dat
Billie, zodra hij in Palma aan wal komt
meteen een gids huurt voor de tocht
door het oerwoud.
WOENSDAG 10 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 NCRV
- 7.00 Nieuws. 7.18 Gewijde muziek. 7.45
Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.15 Gram .muziek. 9.00
Voor de zieken. 9.30 Waterstanden. 9.35
Gram.muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00
Gram.muziek. 11.10 „Laterveer wil het
rechte weten", hoorspel. 12.00 Piano
recital. 12.30 Land- en Tuinbouwmedede-
lingen. 12.33 Amusementsmuziek. 12.59
Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 „Protes
tants Interkerkelijke Thuisfront". 13.20
Mandoline-muziek. 13.50 Gram.muziek.
14.45 Voor de meisjes. 15.00 Kamerorkest
en soliste. 15.40 Blokfluit-ensemble. 16.00
Voor de jeugd. 17.00 Meisjeskoor. 17.20
Orgelconcert. 17.45 Regeringsuitzending:
Mr. C.'Steinmetz: „Raden Saleh, een Ja
vaans schilder". 18.00 Nieuws. 18.15 Zi-
geunermuziek. 18.30 R.V.U.: Prof. Dr. H.
D. de Vries Reilingh: „Hedendaagse mi
gratie-verschijnselen: Binnenlandse migra
tie". 19.00 „Spectrum van het Christelijk
organisatie- en verenigingsleven". 19.15
Boekbespreking. 19.30 Gram.muziek. 19.40
Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberichten.
20.10 Commentaar op de Familie-compe
titie. 20.20 Concertgebouw-Orkest en solist.
21.25 Gram.muziek. 21.40 „Van bruiloft
tot bruiloft", causerie. 22.00 Metropole-
Orkest. 22.30 Internationaal Evangelisch
commentaar. 22.40 Gram.muziek. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15
Gram.muziek. 23.20 „Hoe zit dat men mijn
kind", causerie. 23.3524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM n, 298 m.ï 7.00 VARA.
10 00 VPRO, 10.20 VARA. 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. -7.15
Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 „Tus
sen twee plaatjes gezegd". 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. 10.00 „De
Nederlandse Schoolradio". 10.20 „Kopen
en Koken", causerie. 10.30 Gram.muziek.
10.45 Voor de vrouw. 11.00 R.V.U.: Zr.
F. Meyboom: „Hoe en waar worden onze
geesteszieken verpleegd bij de ge
leven van onze geesteszieken bij de ge
zinsverpleging". 11.30 Gram.muziek. 12.00
Voor de kinderen. 12.15 Dansmuziek. 13.00
Nieuws. 13.15 Instrumentaal trio. 13.45
Gram.muziek. 14.00 Gesproken portret.
14.15 Gram.muziek. 15.00 Kinderkoor.
15.20 Pianorecital. 15.30 Voor de zieken.
16.00 Voor de jeugd. 17.30 Orgel en zang.
18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Re
portage. 18.30 „Engeland vóór de ver
kiezingen", causerie. 18.40 Amusements
muziek. 19.00 „Kan de geheelonthouding
een doel of een middel zijn voor de
jeugd?", causerie. 19.15 Pianoduo. 19.30
Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 „Op
de korrel". 20.15 Dansmuziek. 20.45 „De
Première van Sonny-Boy", hoorspel. 22.00
Kamerorkest en soliste. 22.30 „Tabak",
causerie. 22.45 Dansmuziek. 23.00 Nieuws.
23.1524.00 Gram.muziek.
Te Leeuwarden is op 42-jarige
leeftijd overleden dr. ir. J. B. van der
Meulen, een bekende figuur in land-
bouwkringen en een vooraanstaande
persoonlijkheid in de Friese beweging.
en de
21. „Neem de laatste hut maar,
jong," kon Kappie er eindelijk uitkrij
gen, doch de zeeman scheen zijn ver
bazing niet te merken. Met een „prach
tig, en bedankt hoor!" verdween de
nieuwe aanwinst in zijn hut en sloeg
de deur achter zich dicht.
„Dat is me, ja ook een rare," mom
pelde Kappie nadenkend terwijl hij
met de kin in de hand nog naar de
dichte deur stond te staren. Die werd
Wees maar gerust hoor,
want het gaat hier over een
heel aardig diertje dat „das"
heet. Hjj komt in Europa
nog veel voor. Vooral in En.
geland. In het wild zijn de
dassen erg schuw en voor
zichtig. Zeer zelden, en dan
alleen nog maar 's nachts
komen ze te voorschijn.
De das maakt voor zich
zelf een hol, een héél diep
hol met allerlei zijgangen.
Daarin doet hij zijn winter
slaap. Als het al Juni is
steekt hij zijn neus pas bo-
Miesje zou eens, voor
de winter,
Een nieuw jurkje maken
gaan,
En ze haalde een mooi
stofje
Bij een stoffenzaak
vandaan.
En nu nog even het volgende
standje:
Zw. 7 sch. op: 9, 12, 16, 19, 28, 29, 36.
Wit 7 sch. op: 21, 30, 40, 42, 44, 47, 48.
Wit spevlt en wint door: 1. 4741
(36 X 38), 2. 4843 (38 X 49 wegens
43 x 3, dat zou volgen op 16 x'27), 3.
4034 (39 x 24 gvdw.), 4. 34 x 3
(16 x 27), 5. 3 x 30 sl. 4 sch.
Ter oplossing voor ditmaal:
PROBLEEM 114
van J. BURGGRAAFF.
(zie diagram)
Zw. 7 sch. op: 9, 11, 19, 20, 24, 28, 36.
Wit 7 sch. op: 18, 30, 34, 35, 38, 41, 44.
Wit speelt en wint.
65. Trien en Toos werkten als paar
den om alle hokken zo snel mogelijk
te ontsluiten. Alles kreeg zijn vrijheid,
ook Krijndert de Krokodil en Pytha de
Slang. Dat werkje knapte Toos op, zij
het ook bibberend en bevend, want ze
vond het allebei erg griezelige dieren.
„Jullie mag niemand kwaad doen hoor",
zei Toos met nadruk. „Het is de Nacht
der Vrijheid en er heerst vrede in het
rijk der dieren. Hat heeft de leeuw Piet
uitdrukkelijk gezegd. Ga maar zo gauw
als je kunt naar de uitgang. En daar
moet je op de leeuw Piet wachten."
Too? maakte zich zo gauw mogelijk uit
de voeten, want vertouwen deed zij ze
geen van beide. Zij haastte zich naar
de Pinguins, wier hok zij wijd open
gooide. „Vooruit lui, naar buiten!" riep
zij opgewekt. Meneer Marinus Magis
ter, de leider van de Pinguinkolonie
keek Toos een beetje verstoord aan. Hij
had met verbazing het geren en ge
draaf van alle in vrijheid gesteld die
ren aanschouwd en dat was hem maar
half bevallen. „Waar is dat allemaal
voor nodig?" vroeg hij. „Wij hebben het
hier toch goed. Wat moeten wij buiten
de diertuin beginnen? Ik voel er eigen,
lijk niets voor. Doe jullie maar wat Je
wilt, maar ik blijf hier en al mijn
pinguins blijven ook hier." Toos keek
Marinus Magister verachtelijk aan. Jij
bent de eerste onderkruiper", zei ze
vals. „Maar reken erop, dat ik het de
leeuw Piet zal overbrieven. Hij komt
jullie persoonlijk stuk voor stuk be
handelen".
Dit is een leuk knutsel
werkje nu de avonden al
langer worden. We gaan
van luciferdoosjes een trein-
tje maken dat echt kan rij
den.
Voor de locomotief nemen
we een huls. We tekenen de
lijntjes erop die in figuur A
zijn aangegeven en knippen
de huls langs deze fijntjes in.
We hebben nu twee lipjes
gekregen die we rechtop
buigen (B.). Het doosje zelf
kunnen we nu rechtop in de
ontstane opening zetten (C)
en vastplakken. Van een
stukje opgerold plakband
maken we een pijpje (D).
Je kunt in de huls hel beste
een rond gaatje maken en
daar de pijp inzetten.
De wagentjes zijn alle
maal doosjes waar alieen de
wielen nog onder moeten.
Knip van karton zoveel
wieltjes als je nodig hebt.
echter op hetzelfde ogenblik met een
ruk weer opengegooid en het hoofd
van de zeeman verscheen.
,Hé zeg, hoe zit dat? Er hangt hier
niet eens een schone handdoek!" riep
het hoofd verontwaardigd. Doch nu
was Kappie's geduld uitgeput.
„Kan dat niet een beetje anders?"
brulde hij. „Je spreekt tegen je kapi
tein, man! Laat me je monsterboekje
maar eens zien!"
Met een onverschillig gebaar diepte
de zeeman een fonkelnieuw monster
boekje uit zijn zak en reikte dat ach
teloos aan Kappie over.
59)
„Je vergeet dat de Chelfords zich
erg voelen, het zijn O.W.-ers weet je.
En daarom vinden ze de arme eige
nares van een manege niet de moeite
waard".
„Proleten!" zei Neville verachte
lijk. „Met dergelijke mensen heb ik
geen geduld, en ik verzeker je dat
ik ze in de toekomst op een afstand
zal houden. Ik vond hen op het eerste
gezicht al onsympathiek, weet je
nog wel. Maar die dag in het dorp
was ik niet op mijn hoede, ik kon
niet vlug genoeg een uitvlucht ver
zinnen.
„O, ze zijn het niet waard om je er
druk over te maken", antwoordde
Nan en haalde haar schouders op.
Hoe onbelangrijk waren dergelijke
dingen vergeleken bij het verlangen
naar slechts een enkele man, dacht
ze
Ze waren nu haast terug bij Broad
Paddocks en Nan slaakte een uitroep
bij het zien van een slank, meisjes
achtig figuurtje, dat vlak voor hen
op de weg liep.
„Ha, daar is Daphne Brendon. Her
inner je je dat ik je op het tuinfeest
aan haar heb voorgesteld?"
Neville had nog maar net bevesti
gend geknikt toen het meisje de
paardenhoeven hoorde, zich omdraai
de, met haar hand wuifde en aan de
kant van de weg ging staan om op
hen te wachten.
„Hallo Daphne! Kom je me opzoe
ken?"
De ruiters stegen af toen ze bij
het wachtende meisje waren aangeko
men. Ze was klein en tenger en blond
en dat, gecombineerd met een onmis
kenbare distinctie, verleende haar
een uitzonderlijke charme. Haar gen
tiaan-blauwe ogen waren vriendelijk
en onschuldig, haar blanke huid en
kinderlijk mondje werkten samen om
haar zeer kwetsbaar te maken, dacht
Nan opeens. Zulke mensen zijn ge
doemd om verdriet te lijden
Ze wist zelf niet waarom deze ge
dachte bij haar opkwam toen ze
De 86-jarige Zweedse onderzoe
kingsreiziger Sven Hedin zal op 13
October in Kiel een rondreis door
West-Duitsland beginnen. Hij zal het
Duitse vluchtelingenvraagstuk, dat hij
in een nieuw boek behandelen wil, be
studeren.
