r
Pil, Pam en Poi in Afrika
Uil
IHffW
BANDEN
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
Eb in het Kloosierbos
De wagen
3C
appie
iSpookóteen
PUISTJES
M
Mmm
M
6-2 3
"N
Het Radioprogramma
Nog maar goed veertig
en al zo stram als een plank.
Om nog niet te spreken
van die Rhenmatische Fijn...
RIJWIEL MOTOR
een verhaaltje
en een
woorden puzzle
DINSDAG 16 OCTOBER 1951
81. Het klinkt allemaal heel aardig,
dat plannetje van Pepi, maar in de
practijk valt het niet mee. De hondjes
zullen zelf een vlot moeten maken, om
daarmede de rivier over te steken en
dat is een heel zwaar karwei. Boven
dien moet alles heel stilletjes gebeuren,
want Pepi is bang, dat Billie en Ka-
reltje, die natu .rlijk vol ongeduld zit
ten te wachten, misschien een verspie
der langs de rivier zullen sturen en dus
zijn de hondjes en Pepi voortdurend
op hun hoede en werken zo stilletjes
mogelijk door. Dode takken en kleine
boomstammetjes, die hier overal ver
spreid liggen worden door Pim, Pam
en Pom bij elkaar gezocht; onder lei
ding van Pepi hebben ze tegen de avond
al een heel aardig vlotje voor elkaar.
Maar nu komt het moeilijkste werk
nog. Nu zullen de hondjes samen met
Pepi de rivier moeten oversteken. En
de Ohlala-rivier heeft een sterke
stroom. Maar Pim, Pam en Pom zijn
vol goede moed. Tot nog toe is het hun
allemaal meegelopen en ze twijfelen er
dan ook niet aan of Het zal gelukken
om hun vriendje Pepi weer veilig thuis
te brengen.
WOENSDAG 17 OCTOBER
HILVERSUX I, 402 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.18 Gewijde mu
ziek. 7,45 Een woord voor de dag. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.-
muziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Water
standen. 9.35 Gram.muziek. 10.15 Idem.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram.muziek,
11.10 „Laterveer wil het rechte weten",
hoorspel. 12.00 Tenor en piano. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Harpmuziek. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws
13.15 Protestants Interkerkelijk Thuis
front. 13.20 Lichte muziek. 13.50 Gram.
muziek. 14.45 Voor de meisjes. 15.00 Vo
cale ensembles. Bach-ensemble en solis'
ten. 15.45 Gram.muziek. 16.00 Voor de
jeugd. 17.00 Jeugdkoren. 17.20 Orgelcon
cert. 17.45 RegeringsuitzendingDrs. L.
Coomans de Ruiter: „Trekvogels in Indo
nesië". 18.00 Nieuws. 18.15 Blokfuit-
ei:seble. 18.30 R.V.U.: Prof. Dr. H. D. de
Vries Reilingh: „Hedendaagse migratie
verschijnselen: Emigratie". 19.00 „Spec
trum van het Christelijk organisatie- en
verenigingsleven". 19.15 Boekbespreking,
19.30 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant.
20.00 Nieuws en weerberichten. 20.10
Commentaar Familie Competitie. 20.20
Concertgebouw-Orkest en solist. 21.00 Or
gelconcert. 21.30 „Op weg naar de Ver
enigde Staten van Europa", causerie. 21.50
Gram.muziek. 22.00 Vocaal Ensemble, ba
riton en orgel. 22.30 Internationaal Evan
gelisch commentaar. 22.40 Gram.muziek.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en
S.O.S.-berichten. 23.15 Gram.muziek.
HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA,
30.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.0024.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.15
Ochtendgymnastiek. 7.33 Gram.muziek.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 „Tus
sen twee 'plaatjes gezegd". 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. 10.00 School-
rkadio. 10.20 Voor de vrouw. 10.30 Gram.
muziek. 10.45 Voor de vrouw. 11.00 Gram.
muziek. 12.00 Voor de kinderen. 12.15
Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouw
mededelingen. 12.33 Voor het platteland.
12.38 Instrumentaal Kwartet. 12.55 Ka
lender. 13.00 Nieuws. 13.15 Omroeporkest.
14.00 Gesproken portret. 14.15 Jeugdcon-
cert. 15.00 Kinderkoor. 15.20 Vierhandig
pianospel. 15.30 Voor de zieken. 16.00
Voor de jeugd. 17.30 Gram.muziek. 18.00
Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Sport.
13.35 Amusementsmuziek. 19.00 „Voor de
jeugd van Israël", klankbeeld. 19.20 Gra-
mofoonmtviek. 19.30 Voor de jeugd. 20.00
Nieuws. 20.05 Politie commentaar. 20.15
Dansmuziek. 20.50 Aotherforum. 21.30
Promenade-orkest, klein koor en solisten.
22.15 „Sporen-elementen", causerie. 22.30
Joods programma. 23.00 Nieuws. 23.15
Gram.muziek. 23.40—24.00 Orgelspel.
Eigenlijk moesten alle mensen en zeker
op die leeftijd Kruschen nemen. En
dan iedere dag, regelmatig, 't Is zo'n
kleine moeite en 't kost nog geen iy2
cent per dag. In ruil daarvoor: altijd puur
zuiver bloed, blijmoedig in circulatie
gehouden door jeugdig-vitale bloedzui
verende organen, zelfs bij lieden die
weinig beweging nemen, of een zittend
leven leiden. Laat Kruschen ook Uw or
ganen die aansporende werking geven,
opdat ze Uw bloed vrij houden van de
onzuiverheden, die straks zo niet nu
al oorzaak zijn van die ondraaglijke,
alles ondermijnende Rheumatische pijn.
(Advertentie, Ing. Med.)
Taxi vervoerde opium
Dinsdagavond om half tien is bij het
verlaten van de werf Wilton Feyen
oord een taxi aangehouden, waarin
vijf Chinezen zaten, die een groot aan
tal dozen en tassen vervoerden. De
portier van de werf die de inhoud er
van wilde controleren, kwam tot de
ontdekking, dat de Chinezen opium bij
zich hadden. In totaal werd in de taxi
50 kg opium aangetroffen met een to
tale waarde van ongeveer f 20.000. Het
vermoeden bestaat, dat de opium aan
boord is gekomen in de Perzische golf.
De vijf Chinezen zijn in het politie
bureau in Schiedam opgesloten.
Sjahrir terug in Indonesië
Sutan Sjahrir, de voorzitter der
Partai Socialis Indonesia", is Maandag,
ochtend na een reis van 4 y, maand
door Pakistan en India te Djakarta te
ruggekeerd. Het voornemen bestaat,
in November voorlopige besprekingen
te houden over een conferentie tussen
de socialistische partijen in Azië.
v c I
(Advertentie, Ing. Med.)
71. Toen juffrouw Mijnlief, de ba
ker, tot de verbijsterende ontdekking
kwam dat er niets meer of minder dan
een giraffe bezig was haar bloemen-
bak af te grazen, sprong zij kwaad uit
haar bed, greep de lampetkan en smeet
de inhoud ervan met een resoluut ge
baar over het hoofd van de arme Gar-
rit, die van de schrik meteen aan de
haal ging. „Ksst!" riep de baker hem
nog na. „Ksst, naar beest. Moet je toch
eens zien hoe die m'n begonia's heeft
gerinneweerd". Eerst daarna viel haar
mond van verbazing open. ,Hoe zou dat
beest hier eensklaps in de Kerkstraat
verzeild zijn geraakt?" vroeg zij zich
verwonderd af. Gerrit de giraffe, die
een broertje dood had aan water, bleef
een paar straten verder eensklaps
staan en schudde zich als een natte poe
del. Toen wijdde hij al zijn aandacht
aan de uitstalling van de groentewin
kel van Krelis Knol, die juist een gro
te houten bak met heerlijke goudgele
kroppen sla had buiten gezet. Gerrit
bedacht zich niet lang en zette hier
zijn ontbijt rustig voort. Krelis, die
juist weer naar buiten wilde komen
om nog een bak met peentjes uit 'e
stallen, bleef als aan de grond genageld
staan, toen hij zag wat voor een vreemd
gevaarte daar zijn verse sla stond te
verorberen. Hij wilde juist woedend
tussen beide komen, toen hij om de
hoek van de straat met vrij grote ->ncl-
heid een vervaarlijke krokodil zag na
deren. Hij stormde zijn winkel binnen,
smeet de leur dicht en barrikadeerrie
deze vliegensvlug met alles wat hij
maar kon vihden.
DASB4T
65)
Ja, ze had er zich zeer op verheugd.
Peta hield met een bitter lachje op.
Het scheen ongelooflijk dat ze zo tot
voor kort had gedacht. Blake Ho.d-
eroft's wraak voor alle kwetsende din
gen. die ze tegen hem had gezegd, was
zoet hij had de harmonie van haar
heie bestaan verstoord, de dingen waar
van ze altijd had gehouden waardeloos
gemaakt, zodat de toekomst nu leeg en
troosteloos scheen.
Haar gedachten maalden in het rond
terwijl ze een uitweg uit de impasse
trachtte te vinden. Peta was haar hele
leven verwend geweest, en had altijd
alles gekregen wat haar hartje begeer
de, zodat ze zich niet kon voorstellen
dat er niet een midde) zou zijn om
haar hartewens te vervullen. En in dit
uur van zelfinkeer gaf Peta eerlijk toe
dat haar hartewens was te trouwen
met Blake Holdcroft en hem voor al
tijd toe te behoren. Ze kon zich geen
groter zaligheid indenken geen man
had haar ooit zo in zijn ban gehad en
ze wist dat ook geen man dat ooit zou
kunnen.
Maar zelfs op dit ogenblik zocht ze
nog naar een compromis, ze wilde Blake
hebben, maar tevens rijkdom en een
goede positie. En dat was de reden dat
haar gedachten maar bleven ronddwa
len; ze probeerde een middel te vinden
en de
27. „Hm", zei Kapie, ik heb nog
nooit van m'n leven van Ana-dinges,
de grote acteur gehoord! Wat zeggen
mij die papieren! Niks! Ik vertrouw
het zaakje nieteerst ben je een
zeeman en dan ineens een acteur
bah!"
„Mijn naam is Anadalucius!" zei de
man met zijn hand op zijn hart. „Ge
looft u mij, kapitein! Mijn naam trekt
duizenden toeschouwers naar de
schouwburgzalen! Nu wil ik mijn ge
luk in Hollywood gaan beproeven. Ik
zal de grootste filmspeler van deze
eeuw worden! U zult er geen spijt van
'8T-S*I éi. -A..IN loo-of
krijgen, dat u mij gastvrijheid op uw
schip verleent
Madame Mirabelle was intussen het
trapje naar de brug opgegaan om haar
nood te klagen bij de maat, die sidde
rend achter het stuurrad stond.
„Er was een vreselijke man in mijn
hut!" riep ze. „Met een pruik! Affreus!
Er zullen nog meer dingen gebeuren!
Het schip is van voren tot achter be
hekst door spookachtige figuren! Ik
ben nog nooit van mijn leven zó ner
veus geweest! Mijn zenuwen trillen tot
in de toppen van mijn vingersik
ben een flauwte nabij!"
„Heksen en spokenherhaalde de
maat, gejaagd ademhalend.
Kappie was nog maar net, in zichzelf
mompelend, verdwenen, of de grote ac
teur Anadalucius deed de deur van zijn
hut op een kier. Hij keek spiedend naar
de brug en luisterde aandachtig naar de
woordenstroom, die uit de mond van
Madame Mirabelle kwam. „Ze weet
nog niet, wie ik ben!" mompelde hij
toen.
om beide te krijgen. Blake Holdcroft
was kennelijk een gentleman, al woon
de hij dan in een woonwagen en was
hij slordig gekleed, dat had ze van het
eerste ogenblik af geweten, hoezeer ze
ook het tegendeel tegen zichzelf of te
gen hem mocht hebben gezegd in een
wanhopige poging tot zelfverdediging.
Misschien had hij wel een heel goede
positie, maar hield hij van een oncon
ventionele vacantie?
Er blonk een straaltje hoop in Peta's
hart. Het kon best zijn dat hij niet zo
arm was als hij deed voorkomen o. ais
dat toch eens waar was! Het zou na
tuurlijk niet hetzelfde zijn als wanneer
ze met Neville Heritage trouwde, maar
toch
Peta begon zich verlangend af te vra
gen onder welke omstandigheden en
wanneer Blake en zij elkaar weer zou
den terugzien. Ze kon onmogelijk een
derde keer naar het bos gaan, dan zou
ze te kennelijk achter hem aan lopen.
En ze kon zich niet voorstellen, dat hij
moeite zou doen haar terug te zien.
Maar toch zou hij dat misschien wel
doen als hij haar werkelijk wilde heb
ben niettegenstaande zijn trots en arro
gantie? Maar gaf hij werkelijk om haar
op de wijze waarop zij dat zo graag zou
willen, of had hij haar slechts het hof
gemaakt om het plezier haar aan zijn
voeten te zien? Dat zcfu best kunnen,
dacht ze. Hoewel de wijze waarop hij
haar had gekust?
(Wordt vervolgd)
ontsieren Uw gelaat, juist als U er
zo goed mogelijk wilt uitzien Ze
verdwijnen dikwijls in 24 uur door
de krachtig ontsmettende f
(Advertentie, (ng. Med.)
O
SI
HOE DE
BERKENBOMEN
ZIJN ONTSTAAN
Kabouters zjjn verschrik
kelijke oude mannetjes, dat
weet iedereen. Maar dat wil
niet zeggen dat ze allemaal
Miesje maakte in haar
eentje
Eens een lange, grote reis,
Zag in een klein
muizendorpje,
Plots een
„Lach-spiegel-paleis".
„Hé", dacht Mies. „Wat
zou dat wezen?
Dat is vast héél leuk,
misschien!
Och, ik hou erg veel
van lachen,
'k Koop een kaartje,
ga het zien!"
Het is rekenles op schooi
en de meester heeft me!
Kris de volgende samen
spraak
1. Meester: Kris, jij vindt
het zeker leuk om voor je
moeder boodschappen te
doen.
2. Kris: Nee meneer, Sk
vind dat een vervelende
taak.
3. M.: Maar je doet toch
wel eens boodschappen?
4. K.: Alleen met een
zuur gezicht, meneer.
5. M.: Mooie jongen ben
jij. Maar goed, dan vol
breng je het maar met een
zuur gezicht, in ieder geval
ga jij bi) de melkboer eieren
halen.
6. K.: Dat nooit meneer,
want het zoontje van de
melkboer kan ik niet uit
staan.
7. M.: Nu geen grapjes
meer, mijn geduld raakt op.
Met hoeveej personen zijn
jullie thuis?
8. K.: Vader, moeder, An
kie, Jopie, Jetje en Kris
meneer.
9. M.: Best. Hoeveel ele
ren moet je dus halen?
10. K.: Zeven, meneer.
11. M.: Ik tel er maar zes!
12. K.: Maar pa eet er al
tijd twee, meneer!
13. M.: Niets w* tema-
ëven oud zijn. Natuurlijk
niet, er zijn bijvoorbeeld ka
bouters die 300 jaar oud zijn
maar er zijn er ook die nog
geen 250 zijn en dat maakt
nogal een verschil.
Goed, nu moeten jullie
eens luisteren. Er waren
eens tien kabouters die de
wereld introkken. Ze hadden
hun vriendjes goeden dag
gezegd en hadden allemaal
aan een stok over hun
schouders een dichtgeknoop.
te doek bengelen waarin
zat: een Zondags pakje, een
geleerd boek, een kammetje
en twintig beukenootjes.
De oudste van hen was
werkelijk stok-cud. Hij had
juist een -week geleden zijn
312de verjaardag gevierd.
Hij heette Brammetje, was
de wijste, dus ook de voor
naamste van alle tien. De
jongste was pas 230 jaar en.
zoals je dat van piepjonge
kaboutertjes kan verwach
ten, nogal baldadig. Hij
heette Berkie, sprong altijd
als een haasje in net rond
en zat vol kattekwaad. Ja.
Brammetje kreeg wel eens
hoofdpijn van de jongste Zó
druk was hij.
De'mannetjes liepen een
week lang en stonden toen
voor een grote kale vlakte.
Ze vonden het wel een
beetje vreemd, zo helemaal
Dra stond 't muisje
voor een spiegel
„Grote grutten, wat is
dat
Wat ben ik nu eensklaps
mager!
Ik lijk werkelijk een lat!"
Vlak daarnaast was wéér
een spiegel,
Maar, die maakte Mies
héél dik.
„Oei, wat lelijk!",
knorde Miesje,
„Ik heb helemaal geen
schik!"
ken. Vader krijgt vandaag
óók maar één ei. Je haalt
dus zes eieren. Ze kosten per
stuk 20 cent. Hoeveel geld
geeft je moeder je dus mee?
Denk zeer goed na!
14. K.: Een gulden twee
n twintig, meneer.
15. M.: fout, want zes
naai twintig is honderd
iWintig.
16. K.: Ja, maar ik krij
twee cent voor mijn bood
schap.
17. M.: Dat is jouw zaak.
's Avonds hebben jullie dus
allemaal een ei naast je
bord. Vader, moeder, Ankie
en jij eten het heerlijk op,
maar Jopie en Jetje bewa
ren het liever tot de volgen
de dag. Hoeveel eieren zijn
er na 't eten dus nog over?
18. K.: Er zijn er dan nog
Irie, meneer!
19. M.: Je bent een suf-
erd, dit is toch heus niet de
'.oeilijkste som. Zes min
ier is twee, e» seen drie!
20. K.: Zes mt» drie is
drie, v-%»» ik ,u»t
geen eieren!
zonder bomen. Maar ja, ze
wilden de moed niet op
geven en stapten daarom
maar flink verder. Maar
na nóg een week lopen ston
den ze nóg in de vlakte en
toen waren ook de be-ike-
ïootjes op. Moedeloos ging
het tiental tegen een heu
veltje zitten en egonm-n in
hun geleerde hoeken te le
zen want misschien vonden
ze daar wel de oi.lossirg in.
Z- lazen een heiedag door
maar werden niets wijzer.
„Ik weet het nu ook niet
meer!" bromde Brammetje.
„Laten we maar gaan sla
pen!" Juist toen -e allemaal
hun hoofdjes hadden neer
gelegd, klonk er plots een
vreemd geluid in de lucht.
Verschrikt keken ze op. Een
prachtig elfje streek midden
tussen hen in en lachte de
kabouters vriendelijk toe.
Eerkie, de pretmaker, maak
te een luchtsprong van
vreugde. „Heeft U beuke
nootjes??" yroeg hij direcl.
„Mijn maag knort!" „Nee,
die heb ik niet!" sprak het
elfje. Maar ik zal jullie
toch helpen". Ze zwaaide
met haar toverstaf en
ineens verrees er vlak voor
hun ogen een groot bos.
.-laar... de bomen hadden
helemaal geen kleur, ze wa
ren allemaal het zelfde. Nee,
cle kabouters vonden het bos
eigenlijk nieis mooi. Het
elfje zag reeds het verwon
derde gezicht van Bramme
tje. „Wees maar gerust",
sprak ze „Jullie moeten het
hos zelt schilderen. Hier
achter deze heuvel staat een
heleboel verf. Bram nietje,
jij bent de oudste, jij moet
dus zorgen dat dit een
orachtig bos wordt!!" M.
maar...ik.stotterde de
;abouter, doch het elfje was
reeds verdwenen.
..Haaaschilderen!!"
juichte Berkie. Hij sprong
met grote bogen achter de
heuvel en wilde direct al
beginnen maar BrammKje
hield hem tegen. „Ik zal het
werk verdelen!" sprak hij.
Maar toen kwam er toch
een spiegel
Oh.wat zag die Mies
er uit.
Met een héél lang,
mager lijfje
En een hele dikke 'snuit!
Schrijf achter elkaar de
ilgende woorden op.
Zin 7 woord no. 6 l zin 15
woord 6 zin 4 no. 3 zin
13 no. 32 zin 5 no. 1 zin
17 no. 4 zin 11 no. 1 zin
Eind'lijkeen normale
spiegel,
Daar viel alles bij uit
toon,
Nu kon Miesje eindelijk
lachen.
„Ik zie me toch
het liefst gewoon!"
5 no. 8 zin 18 no. 1 zin 19
no. 11 zin 2 no. 8.
De oplossing is een wijze
les. Denk er om, de woorden
Meester en Kris tellen niet
mee.
Hij gaf elke kabouter een
pot verf en een kwast en
wees ieder tien bomen aar,.
„Keurig schilderen!" zei hij.
„Ieder blaadje van boven en
onder en ieder takje hele
maal in de rondte. De tien
mannetjes gingen aan het
werk. Ze klommen als aap
jes in de homen en schil
derden met rimpeltjes in
hun voorhoofd en tongen uit
hun mond. De een schilder
de een eikeboom, de ander
een beuk, acnter in het bos
kwamen prachtige populie
ren en aan de zijkant Iepen.
Na een halve dag stapte
Brammetje het bos in om
te kijken of het goed ging.
Ja, het werd een prachtig
bos waar ze allemaal nog
héél lang in zouden kunnen
wonen. De stokoude kabou
ter knorde goedkeurend tot
dathü ineens Berkie
ontdekte. Oh, die rakker.
Die deed natuurlijk niet wat
hem was opgedragen. Hij
danste vrolijk tussen de
stammen door. doopte af en
toe zijn kwast in 'de witte
verf en zette op elke boom
die hü voorbij kwam een
dikke streep.
„Berkiekom hier!!",
riep de oude kabouter. „Ver
velende jongen, wat heb je
gedaan??" Het, piepjonge
kaboutertje keek erg beteu
terd. Wel twintig bomen za
ten vol witte strepen.
„Dat gaat er nooit meer
af!" sprak Brammetje ern
stig. „Die bomen zullen al-
tüd zo blüven. We zullen ze
Berk noemen, zodat ieder
een later nan jou zal den
ken en begrijpen hoe het
komt dat Berken-bomen
zulke witte strepen hebben.
Een paar dagen later wa
ren alle bomen geschilderd.
Het bos was in één woord
schitterend. Maar middenin
stonden de twintig Berken
bomen, waarvan Brammetje
jaren later tóch heeft ge
zegd: „Het klinkt misschien
wel raar maar ik vind je
toch erg mooi!"
