Alkmaars vroedschap staat voor een belangrijke beslissing Chefarine Dé oplo AGENDA Demping van de Lindegracht Pro en contra nieuwe coöperatieve zuurkoolfabriek Chefarine „4" doet wonderen! Sommige beroepsartisten maken ernstige fouten Artsen en fondspatiënten bi Wordt mr. Vis portret van Koningin Juliana morgen geaccepteerd? Opvatting is echter niet gebruikelijk Vreemdelingenstatistiek INGEZONDEN STUKKEN Propaganda-feestavond van invalidenbond „Festijn van de Lijn" Enorme kc tv Drie tunnelstukl voldoend WE schatten de bouwtiji mits uitgevoerd in v beton in drie tunnelstukk ongeveer 300 meter lengt nelstukken kunnen in vc geulen tot zinken word Hierdoor wordt een vern het vaarprofiel van het k rende vele jaren voorkon mers voor de scheepvaari bezwaar is. WOENSDAG 17 OCTOBER 1951 Schilderijen in het brandpunt der belangstelling JJE GEMEENTERAAD van Alkmaar zal morgen moeten beslissen over een niet onbelanfijke kwestie. Enige maanden geleden is n.l. besloten, dat aan twee schilders uit Bergen opdracht'zou worden gegeven, een portret te vervaardigen van Prinses Wilhelmina en Koningin Juliana. Jan van Herwijnen aanvaardde de opdracht voor het ene, mra Dirk Vis die voor het andere stuk. Beide zouden bij aanvaarding worden opgehangen in de raadszaal, ter weerszijden van de grote schouw achter de tafel van burgemeester en wethouders. Inmiddels is het schilderij van de heer Vis gereed gekomen. De raad heeft het aan het slot van lijn jongste vergadering gezien. Kort daarop richtte mr. dr. C. Berkhouwer de vraag tot B. en W., of zij bereid waren, het doek voordat de raad over de aan vaarding zou beslissen, op een algemeen toegankelijke plaats voor belangstel lenden ter bezichtiging te stellen. De raad had voor de beide opdrach ten de som van drieduizend gulden uit getrokken. Voorwaarde echter was, dat de schilders hun werk zouden terugne men, wanneer de raad het niet mocht accepteren, dan wel wanneer het hun- zelf niet mocht aanstaan. In beide ge vallen was de gemeente van haar op dracht ontslagen. Maar aan de schilders zou dan een vergoeding van f 500 wor den betaald, waarbij de opdrachtgeef ster het recht zou behouden, een of meer werken uit hun verzameling uit te zoeken. Deze voorwaarden is aanvaard. De schilders zijn aan het werk getogen. Jan van Herwijnen is nog niet ge reed met zijn arbeid er is tenminste nog niets over bekend maar mr. Vis heeft zijn doek bij het gemeentebestuur ingeleverd. Het bevindt zich thans in het gebouw van het Gemeentearchief san de Langestraat. Er is over deze zaak enige deining ontstaan. Er zijn bezwaren naar voren gekomen tegen het feit, dat de commis sie van advies inzake kunsttentoonstel lingen, welke B. en W. ook in deze zaak van voorlichting heeft gediend, voor het merendeel uit Bergenaren be staat. Wij laten ons over deze kwestie niet uit. Zij komt volledig voor de ver antwoordelijkheid van het College. Overigens kan worden aangenomen, dat ook dit punt in de raad ter sprake zal komen. Een andere kwestie is: is dit portret als zodanig aanvaardbaar? De vraag van de heer Berkhouwer wijst er al op, dat ook dienaangaande twijfel be staat. Teneinde hieromtrent een verant woorde uitspraak te verkrijgen, hebben wij het oordeel gevraagd van onze kunstcriticus, die wij thans in het on derstaande aan het woord laten. CCHILDER- en beeldhouwkunst heb ben in onze tijd veel minder dan vroeger een bepaalde maatschappe lijke functie. Doch in sommige geval len, men denke b.v. aan de oorlogs monumenten, komt ook nu het kunst werk in het midden van het openbare leven te staan en moet daarbij iets vertolken van algemeen heersende ge voelens en begrippen. Het is in zo'n geval dus nodig, dat de kunstenaar, behalve een artistiek verantwoord werkstuk, ook een symbool schept, dat als zodanig kan worden herkend. Een zelfde taak krijgt de schilder, die een representatief vorstenportret moet maken, dat in een openbaar gebouw het staatsgezag moet symboliseren. Al zijn wij nu nög zo democratisch, al waardeert het gehele Nederlandse volk juist de eenvoudige menselijk heid van onze tegenwoordige koningin toch zal een portret van Koningin Juliana, dat bestemd is voor een ge meenteraadszaal, zich moeten onder scheiden van een gewoon dames portret. Dat is geen kwestie van con ventie, van vas'houden aan traditio nele hermelijnen mantels en konings kronen, het is een kwestie van stijl. De Bergense schilder Dirk Vis heeft voor de gemeenteraad van Alkmaar een portret van H.M. Koningin Ju liana geschilderd, dat naar mij dunkt juist in stijl tekort schiet. De vorstin is voorgesteld, gekleed in een eenvoudige mantel, een hoed met aigrettes en witte handschoenen, zoals wij haar van foto's en filmjour naals kennen. De achtergrond wordt gevormd door een wazig strandver- schiet. Ook in deze combinatie is geen eenheid van stijl. Waarom het strand als achtergrond? (Al hebben dan de „blanke top der duinen" een haast symbolische betekenis gekregen door het bekende lied). Waarom een hoed met veren in dat winderige land schap? Deze opmerkingen mogen bij komstig lijken, zij zijn het toch niet in onze stijlloze tijd en in ons land waar het gevoel voor momumentaliteit 51 te zeer ontbreekt. Als kunstenaar had Vis natuurlijk het vols*e recht er een eigen opvatting op na te houden. Hij heeft kennelijk juist de menselijke kant van Koningin Juliana naar voren willen brengen, een kant immers, die ook in ons volk de groots'e weerklank vindt. Doch om dit psychologisch uit te beelden, zou de schilder toch waarschijnlijk een meer direct con tact moeten hebben gehad met de koningin dan nu mogelijk is geweest Hier wreekt zich het feit, dat in ons land (in tegenstelling tot Engeland) geen officiële opdrachten worden ge geven, waar de leden van het Vorste lijk Huis speciaal voor poseren. Dirk Vis heeft van een vrijwel onuitvoer bare opgave het beste moeten maken. ^RTISTIEK is zijn werk volkomen verantwooord. Het heeft een mooi, goudachtig koloriet, een zuivere stem ming. Het is ook volkomen eerlijk en er ontbreekt elk vals sentiment of theatraal pathos aan. Dat zijn de posi tieve kanten van zijn persoonlijke opvat'ing. De vormgeving van het in profiel geziene gelaat zou beslister gekund hebben, doch dat is in de wer king van het geheel niet zo storend. Ongetwijfeld steekt dit schilderij vèr uit boven de oer-banale en conven tionele maakwerken, die meestal in ons land voor dergelijke gelegenheden geproduceerd worden. Ik zou ook geen schilder weten, die momenteel in ons land en in de gegeven omstandig heden een monumentaal portret van de Koningin zou kunnen schilderen, dat het ideaal, dat in het begin 1 van dit artikel voorop is gesteld, zou ver wezenlijken. Dit in aanmerking genomen, tellen dunkt mij de positieve hoedanigheden (dus vooral de artistieke) van het schil derij *van Vis zwaarder dan de tekort komingen. Het is te hopen dat ook de raadsleden van deze mening zullen zijn. R. E. PENNING GOEDGEKEURDE STATUTEN. De Staatscourant meldt de goedkeu ring van de statuten der N.V Tegel- en Cementwarenfabriek „Alkmaar". In Augustus en September werden door de VVV verscheidene groepen ne- zoekers rondgeleid; o.a. een groep scho lieren uit Amersfoort, de NCRV.' een groep dames van de Ned. Ver. v Vrou wen met academische opleiding, de En gelse Minister van Oorlog, Shinwell en diens echtgenote, honderd schoolkinde ren uit Utrecht, een zwemclub uit Breda, reporters van de wereldomroep, twintig personen uit Uruguay, ze3 en dertig Duitsers uit Hannover, een gezel schap van de tSichting Gaudeamus uit Bilthoven (dertig musici), een groep van 33 plattelandsvrouwen uit Rockan- je en een zestig-tal dames van het We reld-Tabaks-Congres. Voorts werden rondgeleid Engelsen (20 x), Fransen (8 x), Duitsers, Zwitsers of Oostenrijkers (11 x) en Zwitsers (6 x). Door de gidsen van de BBTBBA werd in Augustus assistentie verleend aan 28 groepen van twaalf verschillende na tionaliteiten, aan 220 afzonderlijke bui tenlanders, behorend tot 21 verschil lende nationaliteiten en werden 9 groe pen buitenlanders door deze jonge gid sen rondgeleid. Een groep uit Uruguay werd door enkele leden van de BBTBBA rondgeleid door de gehele kop van Noord-Holland. Onder de verschillende groepen of individuele bezoekers kwamen o.m. de volgende vooraanstaande personen voor: Col. Harold David Kehm, lucht vaart-attaché aan de Amerikaanse Am bassade te Dublin; G. H. Minte, vice- consul aan het Brits Consulaat te Dus- seldorf; T. Garcia Eckeban, professor aan de Universiteit te Montevideo; Theophile Leal Lino de Suza, profes sor aan de Techn. Hogeschool te Lissa bon en Gen. Majoor N. Elliot Rodger van het Canadese leger. WOENSDAG Rex Theater, 2.30 en 8 uur; De weg der hoop (14 jaar); Harmonie Theater, 2.30 en 8 u.: Angelo (18 jaar); Cinema Americain, 2.30 en 8 uur: Clochemerle (18 jaar); Victoria Theater, 2.30 en 8 uur: Hotel Berlin (18 jaar). Wapen van Heemskerk, 2.30 en 8 uur: Corsettenshow. DONDERDAG Rex Theater, 2.30 en 8 uur: De weg der hoop (14 jaar); Harmonie Theater, 8 uur: Angelo (18 jaar); Cinema Americain, 8 uur: Clochemerle (18 jaar); Victoria Theater, 8 uur: Hotel Berlin (18 jaar). Wapen van Heemskerk, 8 uur: De telepaath Jonglisto. HOOG WATER TE BERGEN AAN ZEE Woensdag 17 Oct. vm 4.54 nm 5.12 Donderdag 18 Oct. vm 5.30 nm 5.47 TE CAMPERDUIN Hoog Laag Woensdag 4.59 17.17 10.59 23.17 Donderdag 5.35 17.52 11.35 23.52 De PTT heeft de mogelijkheid ge mend om op oepaalde tijden te telefo neren met Austradf en Nieuw (BuHen verantwoordelijkheid van de redactie) Mijnheer de Redacteur, Het adres van de Buurtver. Ritse- voortKoorstraat aan de raad dezer gemeente waarin vervat een verzoek om mogelijkheden onder het oog te zien, waardoor de verkeersmoeilijk heden kunnen worden opgelost, opdat de neringdoenden hiervan minder scha de ondervinden dan reeds nu het ge val is, is voor de geachte inzender K. A. aanleiding geweest, om in Uw blad van 11 October j.l. uitvoerig op deze materie in te gaan. Het ligt niet op mijn weg inzender tot in de finesses te beantwoorden, daar zijn betoog op vele, mischien wel te vele punten, niet van toepassing is op de inhoud van genoemd adres. Met de bes'e wil van de wereld kan ik niet inzien, in welk verband inzen der wil spreken over wat men vroeger in Nederlandse termen noemde: „Alk maar moet geen dode stad worden, immers u mijnheer K. A. is toch tegen het voorstel van de bedoelde buur'vereniging? Wanneer een bestuur van een buurt vereniging en in dit geval betreft het een winkelstraat aanleiding vindt om een dergelijk verzoek 'e doen, dan zullen er ongetwijfeld redenen voor zijn. Immers, het gedeelte gelegen tus sen Lindegracht en Heilooërbrug biedt voor automobilisten practisch geen mogelijkheid om hun wagen op een redelijke wijze gedurende enige ogen blikken neer te zetten, wanneer zij even een boodschap moeten doen. He' is dan ook met bewijzen te sta ven, dat bepaalde winkels gelegen in dat straatgedeelte, schade ondervin den. want er zullen maar weinig auto bestuurders zijn, die er iets voor voe len om hun wagen eerst even naar de Oudegrach* of in een straat waar wel gestopt mag worden te brengen. In het adres wordt gesproken over het stopverbod, dat is iets anders dar een parkeerverbod. Alhoewel de politie, voor zover mij bekend, nog s'eeds soepelheid heeft betracht, moet toch altijd met de mo gelijkheid rekening worden gehouden dat men geverbaliseerd kan worden al zet men maar gedurende 1 minuut z'n wagen aan de kant van deze s'raat Het is voldoende bekend, dat er t.a.v. het verkeer zeer vele moeilijkheden zijn; immers bedoelde straten zijn hoofdverkeerswegen en lenen zich allerminst voor het parkeren. Wanneer de geachte inzender zich eens de moei'e wil geven, om eens een kwartier in deze straat te gaan kijken en hij ontwaart dan. met welke snelheden b.v. vee. melk en andere grote transporten (die in fei'e toch de singel behoren te berijden) over de Koorstraat en het Ritsevoort stuiven, dan zal hij zich onge'wijfeld hoofd-^ schuddend afvragen, hoe het mogelijk is. dat er niet meer ongelukken ge beuren. Indien nu de mogelijkheid wel aan wezig zou zijn om te parkeren, dan zouden de chauffeurs van die grote transporten van lieverlee wel de min ste weerstand kiezen en gebruik ma ken van de voorrrangsweg aan de singel. Zodoende zouden dan twee verbeteringen aangebracht zijn, n.l. groter veiligheid en meer nering in deze buurt. Daar het opheffen van het stopver bod niet mogelijk schijnt te zijn, is door het bestuur van de buurtver. de mogelijkheid onder ogen gezien om de Lindegracht te dempen en wij blijven van mening, da* met een beetje goede wil het aanzien met zo veei veranderd behoeft te worden. Integendeel, het zal ongetwijfeld verbeteren, of vindt u mijnheer K. A. het smerig s'inkende water dat men Lindegracht ge noemd heeft, uit aesthetisch oogpunt zo bevorderlijk voor het aanzien en niet te verge'en de volksgezondheid? Geachte inzender, u is op sommige punten nogal scherp, uw toespeling om de kaasmarkt maar te verplaat sen is er een voorbeeld van. sans ran cune. maar misschien wilt u dan be ginnen met he* verschaffen van de middelen voor het bouwen van een Amerikaanse autogarage, want ik ge loof. dat deze meer zal kosten dan het fooitje van de bewaker van het par keerterrein. Indien u dus het openluchtmuseum wenst en geen begrip wilt tonen voor de moeilijkheden die het verweer met zich meebrengen, dan spreekt u zich zelf toch tegen, want uw gedachte, da* er maar op enkele aan te wijzen straten en pleinen zou mogen worden geparkeerd, zou met zich meebrengen de door u aangehaalde zinsnede: Alk maar wordt een „Ville morte". Met dank voor de plaatsing. Hoogachtend, H. S. Voorzitter Ritsevoort-Koorstraat. De afdeling Alkmaar van de Alge mene Nederlandse Invalidenbond heeft haar leden en donateurs, alsmede een zeer groot aantal belangstellenden gis teren een feestavond aangeboden, voor welke gelegenheid men de beschikking over de schouwburgzaal in het Gulden Vlies had gekregen. Het gezelschap „Povaij", dat is samengesteld uit per soneel van de Alkmaarse Ijzergieterij, werkte aan de avond mede en bracht een revue-programma over het voet licht, dat bü het publiek veel succes had. De voorzitter van de Alkmaarse af deling van de Invalidenbond, de heer J. Bierman, sprak het openingswoord, waarin hij vooral de wethouder van Sociale Zaken, de heer M. Coerts, en de talrijke andere personen, die zich voor maatschappelijk werk verdienste lijk maken en hier aanwezig waren, welkom heette. De heer Bierman liet het licht vallen op hetgeen de Invali denbond gedurende zijn driejarig be staan voor de leden heeft verricht Men is door periodieke ontspannings- en ontwikkelingsavonden een goede stap gevorderd op de weg naar het ideaal: de invalide sociaal bij te staan, geeste lijk te verrijken en hem te doen ver geten, dat hij invalide is. „Immers, ner gens anders dan in een dergelijke bond", aldus de voorzitter, „voelt men de problemen van de invaliden zo goed aan en kan men die problemen helpen oplossen." Veel aandacht wijdde spre ker aan het mooie werk, dat de bond verricht voor zijn jeugdleden. Sedert enige tijd leren invalide kinderen zwem men. Dikwijls blijkt, dat een invalide in het water zijn valide medemens ge lijk wordt. „Zo'n enkel uur in het wa ter", zo zei de heer Bierman, „kan on noemelijk veel blijheid en zelfvertrou wen schenken". Totnogtoe zwemmen de invaliden in gezelschap van lichame lijk volwaardigen, doch men hoopt eens te bereiken, dat zij een eigen zwem- uur zullen krijgen. Sedert enkele we ken is er de mogelijkheid voor inva liden deel te nemen aan heilgymnas tiek. Het gezelschap „Povaij" vulde hier na de avond met een allergezelligst en steeds afwisselend programma. Daar waren sketches, het optreden van het zang- en gu'taartrio, „De Jogersies", de goede amateurband „Povaij", telepaath. sterke man e.d. Het gezelschap had voor dit optreden geen honorarium ver langd. Uit hun optreden bleek een groot enthousiasme en als zodanig was hetgeen ze brachten hogelijk te waar-, deren. Erg veel succes oogstten de ko mische opera, de „wedstrijd 2x1 is 1" en „De Jogersies". Een groot aantal loten, dat kansen gaf op fraaie prijzen, belangeloos door middenstanders uit stad en omgeving beschikbaar gesteld, kon worden ver kocht. De baten van de avond zullen ten goede komen aan de bond. Nog zelden zal «en coöperatieve vereniging zoveel jaren van voorbereidinj hebben gevraagd als de coöperatieve zuurkoolfabriek, tot welker oprichting aan de Langedjjk Zaterdag werd besloten. Een kwart eeuw wellicht is er al over gesproken. Nu het er blijkbaar van zal komen, wordt de loop der gebeurtenissen door vriend en vijand met ongewone belangstelling gevolgd. Of aan de nieuwe fabriek voorspoed of tegenslag zal zijn beschoren, weet natuurlijk niemand. Maar zowel de voor- als de tegenstanders hebben hun mening omtrent de zaak: ze heb. ben een kwart eeuw gelegenheid gehad om die te vormen en bovendien is de. zelfde vraag al op tal van andere terreinen gesteld. Evenwel, aan de Langedijk ij het probleem thans ter dege aan de orde. Voorstander aan het woord. Heel anders dacht de heer J. Lont Czn. uit N. Niedorp er over. Hij is voorzitter van de nieuw opgerichte vereniging en een warm voorstander van coöperatie. Er kan in Nederland aanzienlijk meer zuurkool verkocht worden dan nu, 20 deelde hij mede. De zuurkoolfabrikan. ten hebben een kartel gevormd, dat alleen levert aan door dit kartel er. kende grossiers. Deze grossiers zijn echter geen zuurkoolhandelaren, het zijn groentehandelaren, die soms wal werk maken van zuurkool, soms ook niet. Bovendien zijn er massa's gros. siers. die geen zuurkool kunnen krijgen, I omdat ze door de zuurkoolfabrikanten niet erkend worden. Wij willen met onze fabriek ook di« andere grossiers bereiken en er ts geen twiifel aan of de afzet zal toene. men. Het doordraaien van onze witte kool zal niet voorkomen: we maken er zuurkool van. Daardoor zal de priis wel eens worden gedrukt, maar de winstmarge voor- de zuurkoolfabriekvn was vrij groot. Daar kan nog wel iets van af. In ieder geval is de tuinder meer gediend met zuurkool, die tegen een wat lagere priis wordt verkocht, dan met de doordraai op grote schaal, zoals we die de laatste tiid kennen. En wat die ontoelaatbare kanitaals. investering betreft, dit argument had den juist zij niet mogen gebruiken. Zij hebben .soms een bedrijf stilgelegd, tk heb dan wel eens gevraagd, dit te mo ven kopen. Maar daar hoorde ik nooit fets op. Burgemeester Schelhaas van de Lan gedijk ten slotte nam een neutrale po- sitie in. Hii zit midden in het organi. satieleven en kent de tuinderij op zijn duimpje. Zijn oordeel luidde: Ik zie er heil in, wanneer door die coöperatieve fabriek de afzet wordt vergroot. Groter afzet daarom gaat het. Oplossing of verschuiving van moeilijkheden Ten einde een beeld te geven van de opvattingen, hebben we enkele perso nen om hun mening gevraagd. Het eerst spraken we met de heer G. Kramer, bestuurslid van de Ver. van Zuurkoolfabrikanten en als zodanig uit de aard der zaak tegenstander van de coöperatie. De coöperatieve fabriek is totaal over bodig. zo meende hij. De bestaande fa brieken hebben voldoende capaciteit om aan een met 50 pet toegenomen vraag het hoofd te bieden. Waarvoor is het dan nodig er nog een fabriek bij te zetten? Dat zou neerkomen op een kapitaalinvestering, die in geen enkel opzicht te verantwoorden is. Dat de tuinders het soms moeilijk hebben, weten we. Maar dat is hun eigen schuld. Ze verbouwen veel te veel witte kool. Hun fabriek zal alleen een deel van ons debiet kunnen overnemen, het totaalverbruik echter blijft onveran derd. Dat staat al sedert jaren vast en beweegt zich ieder jaar rondom de 2000 wagons. Er zal hoegenaamd niet meer witte kool kunnen worden verwerkt; wel echter zal de concurrentie toene men. Het is de vraag of de tuinders er dan niet slechter in plaats van beter aan toe zullen zijn. Voor een zeer goed bezette zaal van „Het Wapen van Heemskerk" hield het corsettenhuis De Boer gistermid dag zijn eerste show in dit seizoen. Deze muntte uit door de beschaafde wijze waarop de diverse modellen bustehouders en corsetten werden ge toond. De Wala-corsettenfabriek had een charmante inleidster gezonden, die na een „praatje vooraf" wees op het feit, dat nog vele dames dit onderdeel van haar garderobe als een noodzake lijk kwaad beschouwen. Spreekster achtte het echter de belangrijkste voorwaarde om goed gekleed te gaan. Op uiterst decente wijze demon streerde hierna een viertal mannequins de diverse modellen. Zowel voor het jonge meisje als voor zware figuren werden diverse modellen getoond, waarbij ons vooral de grote verschei denheid opviel. Nylon step-ins en strapless buste- zeerste bewonderd. Als tegenstelling houders werden door de dames ten werd een corsetje uit 1890 getoond, dat de nodige-hilariteit verwekte. Vragen werden uitvoerig beantwoord en er werden enkele nuttige wenken gegeven. Medegedeeld werd, dat het personeel in de betrokken zaken opge leid wordt om zo deskundig mogelijk de dames van dienst te zijn. Dit was wel een show waarmee de fa. De Boer en de fabriek alle eer in legden. KEES STET HEEFT NIEUW PROGRAMMA „Kees Stet van Ierswoud" heeft een nieuw non-stopprogramma samenge steld, dat hij „Beter dan ooit" heeft ge noemd. In hoeverre hij hiermede ge lijk heeft zal Zondagavond blijken, als hij zijn creatie in het Gulden Vlies aan het publiek zal voorstellen. Behalve door Kees Stet zal aan het programma wor den medegewerkt door Annie de Moor, Mac Croy, Betty Visero, Beryl Barony, de Fleski's en de conferencier Nico Ak kerman. DIERENBESCHERMING In de omgeving van de Rippingstraat zwerft een donker cypersch poesje, dat ongeveer vijf maanden oud is. In een vaart nabij de Kalkovenbrug zwemt een jonge zwaan, waarvan de eigenaar niet bekend is. Voor een dierenvriend Is een mooie, zeer grote bruine hond ter beschikking. Het dier mag niet aan de ketting eil niet bij kinderen. De hond is ongeveer vijf jaar oud. Adres: inspecteur C. Verwer. Baan- straat 1, Alkmaar. Wanneer U zich onbehaaglijk voeli o( hevige pijnen hebi, doei een enkel tabletje Chefarine „4" wonderen. Door de samenwerking van 4 be roemde geneesmiddelen, in één tablet verenigd, voelt U zich een ander mens, weer in staat met plezier uw werk te doen. TEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 t.blott-n 75 cent (Advertentie, Lng Med.) Geachte Redactie, Wanneer André Carrell zich tijdens uw interessant interview een paar bittere op merkingen laat ontvallen over amateurs, die de beroepsartisten een stevige poter ham uit de mond nemen en hun ideeën gebruiken met volkomen negatie van art. 1 van de Auteurswet 19112, heeft hij vol komen gelijk. Bijkans iedere beroeps- artist en beroepsschrijver van enige repu tatie heeft last van napraters en na schrijvers. Maar deze medaille heeft toch ook een keerzijde. In 1935 reeds heb ik voor de Vara- microfoon in een lezing „Plattelands reacties op Grotestadskunst" de beroeps artisten er met klem op gewezen, dat zij Mijnheer de Redacteur, Met verontwaardiging las ik het inge zonden stuk van „een fondspatiënt". Ik neem aan dat de feiten, welke hierin wer den genoemd, juist zijn, maar dan nóg kan een leek niet oordelen over de han delwijze van de arts. Het is toch moge lijk dat deze na een drukke dag en mis schien een slapeloze nacht te vermoeid Js om behoorlijk zijn auto te besturen en zijn patient te behandelen en dat daar om beter kan uitstellen tot hij voldoende uitgerust Is. Ook zullen er natuurlijk wel artsen zijn die onvoldoende plichtsgevoel hebben en die er maar met de muts naar gooien. Dat is onder alle categorieën zo, ook on der die van inzender. Maar ik vind het heel erg om dit zo te generaliseren als inzender dit doet. Ik heb de allergrootste bewondering voor hetgeen de artsen in het algemeen preste ren. Zeer vaak met opoffering van eigen gezinsleven en nachtrust; ook voor de fondspatiënten. Toen mijn man dit voorjaar ziek was, kwam onze huisdokter zonder dat wij hem geroepen hadden en op zijn vrije Zondag nog even kijken hoe het ging. Eii toen ikzelf een paar maal door een specialist moest beandeld worden werd ik door hem zeer vriendelijk en in volkomen rust geholpen, terwijl hij wist dat er zeker nog zes patiënten in de wachtkamer zaten en het al vijf uur was. Toen ik wegging zei hij; „als u denkt dat het nog niet in orde is, komt u nog maar gerust een keer terug". En in de wachtkamers van deze beide artsen hoorde ik niets dan lof. ,,'t Is een reuze dokter" werd er gezegd en dat uit de mond van de fondspatiënten. Dit moest mij even van 't hart. Met hartelijke dank voor de plaats ruimte, EEN FONDSPATIËNTE. de gunst van de provinciën zouden ver spelen, wanneer zij doorgingen de „pro vincie" niet voor vol aan te zien en de provincialen als imbecielen te beschou wen, die alleen nog slechts reageren op grofheden en bedenkelijke moppen. En dat ze daardoor hoe langer hoe meer de amateur, die het vaak inderdaad beter doet, als concurrent op hun pad zouden vinden. Nu is het zover. Dit geldt alles wel zeer speciaal voor Westfriesland, waar het amateurisme al jaren op hoog peil staat, een amateurisme ook is, dat al vele talenten voor het „vak" heeft geleverd. Ik behoef slechts enkelen te noemen: in de Grote Kunst bijv. Ge rard Groot, de operazanger, en Greet Groot, thans verbonden aan het gezel schap „Puck", beiden uit Twisk. In de Klein Kunst bijv. Eri Rouché uit Schoorl, Hanne Brizée uit Den Helder, Dick Scher- penhuizen, de pianist van de Skymasters uit Hoorn, Menno Grondsma, Prof. Cakie en ten slotte André Carrell zelf uit Alk maar. Bij het systeem „Het is toch maar voor de boertjes" kwam nog, dat de artist uit de grote stad er vaak geen slag van had met het plattelandspubliek om te gaan. Hij kende de aard en de eigenaardigheden niet en deed ook niet zijn best die te leren kennen. Hij trachtte veelal zo veel mogelijk te „halen", zo weinig mogelijk te „brengen" en zo gauw mogelijk te ver dwijnen. Zijn programma was vaak slor dig, onafgewerkt; het liep door de routine wel „gladjes", maar zijn hart was er niet bij. En dan Carrell zal dit zeker niet ontkennen - zijn er beroeps-„artisten", die eigenlijk net zoveel van de artisteni af weten als een koe van een bromfiets- motor, maar die alleen een ongelooflijke dosis brutaliteit bezitten. Ik herinner mij uit de voor-oorlogse jaren een meneer ..Leuke Harry", die zich annonceerde als ..piano-virtuoos" (zo stond het op zijn zelf getekend aanplakbiljet), die geen noot kon spelen en het bestond in één avond de piano in het cabaret van „Stap op de Laat" in elkaar te timmeren. Verder komt mij, om nog een enkel voorbeeld uit vele te noemen een verslag voor de geest, van uw medewerker Anthony van Kam pen, eveneens uit de voor-oorlogse jaren, over het optreden van een meneer Rovo in Den Helder. Wat Van Kampen die toch geen zwart schrijft als het wit is over meneer RoVo's prestaties vertelde, gaf de indruk dat de hele aanwezige ma rine gebloosd hadEn zo zou er nog I meer te vertellen zijn, over de wijze waarop vele beroepsartisten gelukkig niet allen het voor hun standje hebben bedorven. Wil de beroepsartist de artis- tiek-gezonde, hoewel ook mijns inziens principieel onjuiste concurrentie van de ernstigwillende amateur overwinnen, dan zal hij allereerst in 't algemeen zijn eigen programma moeten verbeteren en.... de mentaliteit van de provincie beter moeten leren aanvoelen. Wat het'behandelen of mishandelen van ons dialect betreft, zou ik tot slot het vol gende willen opmerken: Door het dialect aan te dikken en te vergroven beréikt men licht een goedkoop succes. Evenveel succes, maar niet zo goedkoop kan men bereiken door meer te letten, op h o e de boer het zegt, dan wat hij zegt, hoe hij in bepaalde situaties reageert: scherp, puntig, geestig. Men moet meer trachten een „mens" (met zijn typische hebbelijk heden dan) uit te beelden, dan de teute- rige caricatuur, die men van de West- friese boer en zijn vrouw vaak maakt. De Westfries is geen „teut", maar een slagvaardig, vaak verrassend snel en raak reagerend mens, ongebonden soms, maar toch zeker niet van zijn remmen los geslagen. Iemand die het leven leeft, en weet dat het leven goed is. Een jyest- fries uit graag zijn levensvreugde. Wan neer die vakkundig en met behoud van de goede smaak in een liedje of schets wordt gedemonstreerd, zal het publiek zich uit stekend amuseren, maareen betere kiik op en meer waardering krijgen voor de Westfries, dan door de eeuwige ver halen over „raisies", „huisies" en „Baa'- bies". EWOUT SPEELMAN. MET HET passeren van des Donderdags en schering en Inslag. Daa: komen, zal bet nodig zij bestaan in het maken vz met name in Buitenhuiz van beide kanten in te 1 en 20 meter tassen de vi Velsen (4 ponten), Hem Zoals de Zaankanter d lengte van de tunnel zo De he Een dergelijke oplossing komende jaren de enig n en het is te hopen, dat de delijke instanties ter zak, zoek zullen instellen. De capaciteit van de welke deze zomer met v gen werkte, is 216 auto's i 5 minuten brengt een pon1 autos over. Vergelijkt me de capaciteit van een turn bepleit. Stel dat de verki minuten op groen staan, c 4 minuten bij de geenszin: snelheid van 40 km een 2660 meter afgelegd. Dele: afstand door 20 meter, d.: delde afstand tussen de passeren 130 auto's de turn we 2 minuten voordat de leeg is en van de andere reden kan worden, dan zi een verkeerscyclus van van beide kanten zich in voltrekt. Het is duidelijk, één uur in beide richtingen vijf honderd auto's het Ka passeren. Natuurlijk bedui, gelijke extra capaciteit te zen een koliRsale verlicht ponten van Velsen en de H UITSTEK AARBIJ ligt Buitenhuize technisch in het geheel Uit het Noorden, d.w.z. va: sluitdijk, Purmerend, de Zs Alkmaar, is Buitenhuizen te bereiken. Maar ook met is dit het geval. Men be slechts een polderweg te vi is na enkele kilometers ii vanwaar Amsterdam en H; de snelweg te bereiken z wens Amsterdam is reeds n tenhuizer-veer verbonden prachtige betonweg, die ooi sen leidt.) Van Halfweg ka vens via de nieuwe brug Ringvaart van de Haarlemi autoweg AmsterdamDen buitendien Schiphol zeer ken. terwijl dan tevens dt Zwolle, Hilversum en Utree buiten de standskernen van Amsterdam om. De constructie van de ti ken wij ons als een buis va mige doorsnede volgens schets. Er ie voor voetgangers g Deze zouden wij per bus voeren aan het einde van periode. Komt de bus aan zijde uit de tunnel, dan kun ei échten omgeschakeld 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 2