Têkasin
Gemeentefonds doet nuttig werk
I Pirn, Para en Pom in Ifrika
Nivellering van de belastingdruk
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
3Cappie
De wagen
in hef Kloosferbos
hoofdpijnneem
4-1e',aa/n de
„SLAKKE ZJJM GEDAAN?
aiee,eem corset
vanTEKORA aam.'
JaE.ten KORTE/naar
mie/nt 21 - az.kmaar
Nog wensen voor de
toekomst
De Wijze Uil
GRIEP!
INEENS, TERWIJL
GIJ EEN KRANT OPRAAPT
Het Radioprogramma
Oplossing van Egyptisch conflict zal
lang op zich laten wachten
<Spookóteen
VRIJDAG 3 NOVEMBER 1951
96. Billie de Spinner en Kareltje
Kat wisten niet hoe gauw zij weg
moesten komen, zodra ze merkten dat
Pepi weer tot bewustzijn kwam. Vlug
hebben ze de koning der apen de hand
gedrukt en hem nogmaals bedankt
„Waarom blijven jullie hier niet een
paar dagen?" heeft Samba hen uitge
nodigd, maar Billie heeft de koning
verklaard dat zij nu geen tijd hadden,
maar beslist eens terug zouden komen
Koning Samba vindt het allemaal goed.
Hij is veel te blij dat zijn zoon weer bij
hem terug is. Maar zijn blijdschap ver
andert al gauw in gramschap, wan
neer Pepi in staat is om zijn belevenis
sen te vertellen. Samba kan het alle
maal niet geloven. „Wil je me vertel
len, dat die Billie en die Kareltje je
helemaal niet gered hebben?" „Nee, pa
pa, dat zei ik u toch al, Pim, Pam en
Pom hebben mij uit het circus gehaaid
en we waren al bijna in Apenland toen
die Billie met behulp van een stelletje
negers ons achterhaalde. Het was Bil
lie alleen maar om de beloning te doen.
Daarom gaven ze mij ook een klap op
mijn hoofd. Voelt u die bult maar!"
„Nou maar dan hebben ze toch mis-
gerekend", rept Samba woedend. „Nee
dan kennen ze Samba nog niet, als ze
denken, dat ik dat erbij laat zitten.
Mijn kostelijke goudstukken in handen
van zo'n stel schurken." En meteen
heeft hij zich al in de bomen geslin
gerd om de achtervolging te beginnen.
één van
(Advertentie, Ing. Med.)
(Advertentie. Ing Med.)
Overjas mei geschiedenis
Ter gelegenheid van de wolweek in
Londen wordt thans in één van de
winkels van Regent Street een heren
jas uitgestald, die 140 jaar oud is.
Deze jas is het onderwerp geweest
van een weddenschap om 1000 pond
sterling. Sir John Throckmorton, een
landjonker uit het graafschap War
wickshire, wedde in het jaar 1811 met
enkele vrienden, dat hij een overjas op
één dag, tussen zonsopgang en zons
ondergang, kant en klaar zou kunnen
laten maken van de vacht van twee
schapen.
Op 25 Juni, om vijf uur 's morgens,
werden de schapen geschoren, om vier
uur 's middags was de wollen stof
klaar. Een kleermaker had toen twee
uur en twintig min. nodig om de jas
te maken. Precies om twintig over zes
stapte Sir John Throckmorton in zijn
jas de deur uit, nagestaard door hon
derden mensen, die getuigen wilden
zijn van de uitslag van deze wedden
schap.
De jas ziet er nog zeer goed uit en
zou, als de mode niet veranderd was
nog dienst kunnen doen.
(Van onze parlementaire redacteur).
JJIJ de jongste debatten in de Tweede Kamer over de financiële verhouding
tussen het Rijk en de gemeenten is duidelijk gebleken, dat slechts enkele
afgevaardigden de stof zodanig beheersten, dat zij er vrijmoedig en met ken
nis van zaken over konden spreken. Zelfs hadden wij de indruk, dat minister
Iiiefttnck, wiens grote bekwaamheid en wiens gedegen inleving in de mate
rie, die tot zijn speciaal domein behoort, door ieder erkend en gewaardeerd
worden, enige moeite had met zijn verdediging van het desbetreffende wets
ontwerp en dat hj| wel eens als een sterkere figuur achter de regeringstafel
gestaan heeft.
yjAAR de plaatselijke overheden zo
nauw bij het gemeentefonds betrok
ken zijn, is het begrijpelijk dat in hun
kringen de wens leeft enig toezicht op
het fonds uit te oefenen. De bestaande
wet voorziet daarin niet. Bij de tot
standkoming van een definitieve rege
ling van de financiële verhouding tus
sen het Rijk en de gemeenten zal het
o.i. zaak zijn een dergelijk toezicht
serieus in overweging te nemen.
Minister Lief'inck of zijn eventuële
opvolger zal dan verstandig doen zich
vooraf met de gemeentebesturen te
verstaan. Bij het wetsontwerp tot het
treffen van enkele voorzieningen aan
gaande de financiële verhouding, dat
dezer dagen in de Tweede Kamer tn
bespreking is geweest, had prof. Lief-
tinck dit verzuimd. Hij heeft de wran
ge vruchten ervan geplukt. Want nu
kreeg hij met zijn voorstel om een be
drag van 280 millioen, dat uit ach
terstallige belastingen voor de gemeen
ten was vrijgekomen, apart te houden
in een reserve-fonds, de kous op de
'pjDENS het gegoochel met amen
dementen, sub-amendementen en
nota's zijn toch wel een paar princi
piële kwesties naar voren gekomen. Zij
betroffen het gemeentelijk belasting
gebied en de bestemming van de gel
den van het gemeentefonds. Wat dat
laatste aangaat, was de ^Kamer onver
murwbaar. Minister Lieftinck kon re
deneren als Brugman, men liet hem
praten, zodat hij een zware nederlaag
leed.
Na de to'standkoming van de Ge
meentewet in 1851 putten de gemeen
ten hun inkomsten hoofdzakelijk uit
door hen geheven accijnzen. Aangezien
deze echter onevenredig zwaar druk
ten op de lagere volksklassen, werden
zij in 1865 verboden. Er kwamen ande
re gemeentelijke belastingen voor in
de plaats. Bij de heffing hiervan ont
stonden vaak grote verschillen tussen
de afzonderlijke gemeenten.
Gemeentefondsbelasting
f)M hieraan verder te ontkomen, ver
dween bij de regeling van de fi
nanciële verhouding tussen het Rijk en
de gemeenten de bevoegdheid van de
plaatselijke overheden om een gemeen
telijke inkomstenbelasting en opcen
ten op de rijksinkomstenbelasting te
heffen. Er voor in de plaa.s kwam 'n
tweede, door het Rijk geheven inkom
stenbelasting, waarvan de opbrengst
gestort wordt in het gemeentefonds en
die daarom gemeentefondsbelasting ge
noemd werd. Uit het fonds ontvingen
de gemeenten voortaan volgens zeer
ingewikkelde formules, bij welker op
stelling zoveel mogelijk met de draag
kracht en de behoeften van de ge
meenten was rekening gehouden, hun
uitkeringen. Het fonds krijgt verder
gelden uit grond- en personele belas
ting, de aflopende ondernemingsbelas
ting en de saldi van een vorige dienst
Wel kunnen de plaatselijke overheden
op de gemeentefondsbelasting opcen
ten leggen, doch slechts tot een be
paald aantal, zulks ter voorkoming, dat
opnieuw een groot onderscheid in be
lastingdruk zijn intrede zou doen.
Het gemeentefonds heeft in de afge
lopen jaren in het algemeen gunstig
gewerkt. In elk geval is bereikt, da'
de beschikbare gelden gelijkmatigei
óver de gemeenten verdeeld werden
dan tot 1929 het geval was geweest.
StAAPAOVIEZEN VAN
Het allerbeste slaapadvies
dat ik U kan geven. Is 'n
MATRAS
Slaap er geen nachtje óver,
slaap er eens 'n nachtje óp!
(Adv-rtentie, Ing. Med.)
kop. De bewindsman wilde de ge
meenten blijkbaar beschouwen als een
collectiviteit, doch zij vinden in de
Kamer enkele bekwame pleitbezorgers,
die hem duidelijk maakten, dat de
f 280 millioen geld van de gemeenten
was en dat een verdeling dus niet ach
terwege mocht blijven. Het bedrag zal
nu inderdaad worden omgeslagen, doch
in zoverre kreeg de minister nog zijn
zin, dat de gemeenten hun aandeel op
een geblokkeerde rekening krijgen toe
gewezen.
Een volgende stap van de bewinds
man zal toch moeten zijn, dat hij dit
geld wanneer daarvan althans geen
nadelige monetaire gevolgen zijn te
duchten zo spoedig mogelijk vrij
geeft, opdat het gebruikt kan worden
voor verantwoorde investeringen.
mSsSSm
86. Op de Grote Markt hielp Jim
my Brown bij het opladen van de
leeuw Piet. Karei Klabak kreeg het
ene eind van de ijzeren staaf op zijn
schouder en bode Biesjes het andere
eind en daar4ussen bungelde de leeuw
Piet met zijn vier poten naar boven.
„En nu zo gauw mogelijk naar zijn
hok", zei Jimmy. „Ik kom straks met
de rest van de dieren". Jimmy ver
dween in de Kerkstraat en liet de twee
mannen met de leeuw alleen. Ach'er
elkaar, de agent Karei voorop, begon
nen zij aan de locht naar de dieren
tuin. Het ging niet zo héél gemakke
lijk, want af en toe struikelde bode
Biesjes over de staar4 van de leeuw
Piet, welke over de straat sleepte.
„Wacht even", riep hij tegen de agent
Karei. Klabak durfde niet goed naar
de leeuw Piet te kijken. Hij leek nu
wel zo mak als een lamme'je, maar
een leeuw blijft toch een leeuw. Hij
heef4, geloof ik, wel een flinke tik op
z'n kop gehad, hè?" zei hij om zich
zelf wat moed in te praten. „Een tik op
zijn kop!" antwoordde bode Biesjes.
„Méns, 't zou mij verwonderen als hij
nog ooit van z'n leven een bek open
zou doen." Op dit ogenblik begon de
leeuw Piet weer tot z'n posi'ieven te
komen. Voorzichtig deed hij het ene
oog open, waarover hij nog beschikte....
b§*
Mijnhardt's Grieppoeders. Doos 47 ct.
wBEmÊÊÊÊÊÊÊBÊÊÊOÊÊÊaÊamÊÊm
(Advertentie. Ing Med.)
schiet de pijn in Uw lenden en kunt ge
U niet meer oprichten. Omstanders heb
ben moeite om U te geloven en denken
dat U overdrijft, zo snel overvalt U wat
men „spit in de rug" noemt. Laat U
niet kwellen door de hevige pijn die
de geringste beweging U veroorzaakt.
Driemaal daags flink wrijven met
Akker's Kloosterbalsem, het onvolpre
zen middel waarvan de warmte-op-
wekkende bestanddelen diep in de
weefsels doordringen en de oorzaak
van de pijn snel verjagen. In korte tijd
zult gij zeggen: Akker's Kloosterbalsem
„geen goud zo goed".
(Advertentie, Ing. Med.)
ZATERDAG 3 NOVEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muziek. 7.45
Morgengebed en Liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.-
muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.30
Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek
11.00 Voor de zieken. 11.45 Klein koor.
12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Piano-duo. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws
en katholiek nieuws. 13.20 Amusements
muziek. 14.00 „Theo Casion", hoorspel
voor de jeugd. 14.20 Engelse les. 14.40 Ge
mengd koor. 15.00 Kroniek van Letteren
en Kunsten. 15.48 Accordeon-vereniging.
16.02 Promenade-Orkest. 16.30 „De Schoon
heid van het Gregoriaans". 17.00 Voor de
jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Journalistiek
weekoverzicht. 18.25 Pianospel. 18.40 Re
geringsuitzending: „Zoeklicht op de Wes
terse Defensie". 19.00 Filmprogramma.
>9.20 Parlementsoverzicht. 19.30 Gram.
muziek. 19.52 Actualiteiten. 20.00 Nieuws
en weerberichten. 20.08 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.15 „Lichtbaken"
causerie. 20.40 „Steek eens op, heren".
21.00 Gevarieerd programma. 21.53 Amu
sementsmuziek. 22.30 „Wij luiden de Zon
dag in". 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws en
Esperanto. 23.22—24.00 Concertgebouw
orkest.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.15
Ochtendgymnastiek. 7.33 Gram.muziek.
8 00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Orgel
spel. 8.50 Voor de vrouw. 9.00 Gram.
muziek. 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld",
causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor
de arbeiders in de continu-bedrijven.
11.35 Pianorecital. 12.00 Gram.mukiek.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Lichte muziek. 13.00 Nieuws. 13.15
„Kleine zonden", hoorspel. 13.30 Metro-
pole-Orkest. 14.10 Voor de jeugd. 14.30
Koorzang. 14.50 Boekbespreking. 15.05
Dansmuziek. 15.30 „Van de wieg tot het
graf", causerie. 15.45 Gram.muziek. 16.1c
Sportpraatje. 16.30 Kamerorkest en solis
ten. 17.15 Voor de jeugd. 18 00 Nieuws.
18.15 Vara-varia. 18.20 Hawaiïanmuziek.
18.35 Volksdansen. 19.00 Artistieke Staal
kaart. 19.30 „Passepartout", causerie.
jl9.40 „Het Oude Testament in deze
tijd", causerie. 19.55 „Deze week", cau
serie. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten.
20.15 Tiroolse muziek. 20.45 „Grafin Ma-
jitza", operette. 21.45 Socialistisch com
mentaar. 22.00 Worksongs, spirituals en
blues. 22.20 „Onder de pannen", hoor
spel. 22.35 Instrumentaal Sextet. 23.00
Nieuws. 23.15 Sport. 23.25 Amusements
muziek. 23.40-^24.00 Gram.muziek.
Azzam Pasja's droom (nog) niet verwezenlijkt
(Van onze correspondent in Cairo)
TERWIJL onder de fanatieke massa aan de monding van de Nijl de geestdrift
over het optreden van Egypte hoog oplaaide .stegen aan de horizon donkere
wolken op: de illusie van het Groot-Arabische Rijk, waarvan Azzam Pasja sinds
de ondergang van het Osmaanse Keizerrijk gedroomd heeft, is misschien reeds
in rook vervlogen, juist nu men meende, dat zij haar verwezenlijking tegemoet
ging, nadat het „juk der imperialistische uitbuiters" was afgeschud.
voor Caïro uit alle Arabische hoofd-
Arabische Liga werd
losse gemeenschap
7IJN hele leven heeft de temperament
volle Egyptische soldaat en diplo
maat Azzam Pasja, de oprichter en se
cretaris-generaal van de Arabische Liga
gestreden voor de vereniging van alle
Arabische landen. Nadat hij in de eer
ste wereldoorlog met de Senoessi's in
Libye tegen de Italianen gevochten had,
werd hij afgevaardigde van de Wafd.
Tot het uitbreken van de tweede we
reldoorlog vertegenwoordigde hij Egyp
te als gezant bij alle Arabische staten.
Kort vóór 't einde van de oorlog slaag
de hij er in de Arabische Liga op te
richten, toen zijn pan-Arabische plan
nen in de lijn vielen van de Engelse
politiek. Daarna kwamen echter de
moeilijkheden, zowel van binnen uit als
van buiten af.
Azzam Pasja's droom was de her
leving van het oude, glorierijke Arabi
sche Rijk. Wat hij bereikte, was een
los verband van op elkaar jaloerse ko
ningen en onontwikkelde woestijnvol
keren, die slechts één keer en dan nog
maar voor korte tijd door de gemeen
schappelijke vijandschap tegen Israel
verbonden waren; om in de strijd te
gen een kléin leger een smadelijke ne
derlaag te lijden. In ieder geval was
gebleken, dat al bestond er ook geen
cvereenstemming als de belangen
van èenenkeling op het spel stonden,
toch een soort gemeenschap tegenover
derden aanwezig was, zoals nu ook
weer blijkt uit het opvlammende Ma
rokkaanse nationalisme. Iraks eis om
revisie en de solidariteitsbetuigingen
(Advertentie, ing. Med.)
en de
42. „Wat drommel", mopperde Kappie
boos, „het lijkt ja wel, of het schip niet
meer vooruitkomt. Ik hoor ook de ma
chines niet meer! Ze zullen toch niet
dat is ja muiterij in open zee. Ik geloof,
dat ik maar eens een hartig woordje
met die klonten van kerels moet gaan
praten!"
Inderdaad had de Meester, bang ge
worden door de verhalen van de Maat,
de vuren gedoofd en de machines laten
stoppen. Daar dreef de „Kraak" nu!
„Ik zal het Kappie wel even gaan
vertellen", zei de Maat moedig, terwijl
hij naar boven klom. „Het is tenslotte
de enige manier om een einde aan al
die ellende te maken! Hij moet die
steen overboord gooien dan zijn we van
alle narigheid af".
De Meester zei niets. Hij had een
sigaretje opgestoken en wachtte nu
maar af, wat er verder zou gebeuren.
Nog steeds in zichzelf mopperend was
de Maat aan dek gekomen en hij wilde
juist het trapje naar de brug opklim
men, toen plotseling de d<mr van Kap-
pie's hut openging en Madame Mirabel-
le naar buiten trad. Ze slaakte een ver
schrikt gilletje, toen ze daar opeens
tegenover de Maat stond, doch deze
was alleen maar "eibaasd.
steden. Wat echter niet aanwezig is, is
een werkelijke Arabische macht.
EyAT Egypte's kabinet en parlement de
voorstellen van Londen om de Britse
bezetting van de Suez-Kanaalzone door
een verdedigingsorganisatie voor het
Midden-Oosten te vervangen zouden
verwerpen, kon allen maar een verras
sing betekenen voor iemand, die op de
tegenwoordige aardverschuiving iri het
Nabije Oosten niet voorbereid geweest
is. Het tijdstip, waarop Egypte de bom
heeft laten ontploffen, was op de
grootst mogelijke uitwerking berekend.
Het gevaar voor Londen ligt in de kop
peling van Suez- en Soedankwestie.
Over Suez had Engeland nog kunnen
praten, vooral omdat het deze zone vol
gens het bestaande verdrag toch over
vijf jaar had moeten verlaten, maar
over de Soedan was het niet bereid op
een voor Egypte aannemelijke basis te
onderhandelen. Hier ligt de voetangel
voor de Atlantische machten. Londen
verklaart, dat de Britse troepen de
kanaalkazernes niet zullen verlaten, in
dien deze niet door internationale troe
pen bezet worden Caïro staat op het
standpunt: als Khartoem niet vrijge
geven wordt, komen er geen internatio
nale soldaten in Ismaila of Fayid.
MAAR dit Is niet de enige knoop, die
ook een Amerikaanse Alexander
niet gemakkelijk zou kunnen ontwar
ren. Zelfs zonder de Soedankwestie is
het Suez-probleem al ingewikkeld ge
noeg. Het Egyptische nationalisme eist
eerst de souvereiniteit, dan zou er over
een eventuele gemeenschappelijke ver
dediging van de Kanaalzone te spreken
zijn. De Westelijke machten willen ech
ter eerst het algemene verdedigings
pact ondertekend zien en dan enige
Britse troepen door andere vervangen.
De Egyptenaren beschouwen dit als een
handig trucje, waardoor de kwestie van
de souvereiniteit elegant ontweken en
op het uithangbord „Brittannie" slechts
Co." wordt toegevoegd. Niet voor
niets dreigt Egypte met een algemene
neutraliteitspolitiek van alle Arabische
staten.
Een oplossing van het Egyptische
conflict is nog in de verste verte niet
te zien. Het raadsel, dat de sfinx op
geeft, is voor de leeuw niet gemakke
lijk op te lossen. De regering in Caïro
heeft zich evenals Mossadeq in Per-
zie tegenover de nationaal opge
zweepte massa's te sterk gebonden om
nog een belangrijke stap terug te kun
nen doen. En alleen op een voegzame
re regering te hopen, heeft ook in Per-
zie geen succes gehad.
Wanneer men echter de verdediging
van het Nabije Oosten met geweld te
gen de wil van de inheemse Arabisch-
Islamitische volkeren wil opbouwen,
zou dit betekenen, dat de aardverschui
ving een lawine werd, waaronder het
hele Atlantische Systeem als een kaar
tenhuis bedolven zou kunnen worden.
Het zou betekenen, dat de man in het
Kremlin alle nog beschikbare troeven
gratis in zjjn hand gespeeld kreeg.
DOOR
MARIORIE
VERNON
„Ik begrijp het natuurlijk best dat
Neville geen haast heeft", vervolgde
Peta. „Hij heeft nog maar net zijn er
fenis ontvangen, en het is niet meer
dan natuurlijk dat hij eerst een beetje
van zijn vrijheid wil genieten alvorens
de verantwoordelijkheid van een hu-
we.ijk op zich te nemen en zich als
huisvader te installeren."
.Geloof je werkelijk dat je op deze
wijze gelukkig zult worden?" vroeg
Nan aarzelend.
„Natuurlijk" Peta's toon klonk on
verschillig. „Wat Kan ik méér wensen?
Geld, een goede positie, vastigheid'
„En Neville?" onderbrak Nan, gedre
ven door iets uat sterker was dan zij
zelf. „Ben je erg op hem gesteld, Peta?
Denk je dat je hem ook gelukkig kunt
maken?"
„Natuurlijk ben ik op hem gesteld,"
antwoordde Peta dadelijk. „Ik vind
hem verreweg de aardigste man die ik
ken." „En dat is volkomen waar", sprak
ze fel in zichzelf. „Hij is aardiger dan
Blake hij zou nooit zulke onaardige
onhebbelijke dingen zeggen als Blake
Hij zou nooit expres onvriendelijk of
kwetsend zijn, ik zou me aan hem nooit
zo stoten als ik me aan Blakes meedo
genloze granieten hardheid zou doen."
„En geloof je dat jullie sam'en ge
lukkig zullen zijn?" drong Nan aan.
„Daar ben ik zeker van." Peta dacht
aan de manier waarop Neville haar een
paar maal had gekust, aan zijn kenne
lijke trots wanneer ze samen in een
restaurantje of een andere gelegenheid
met veel mensen waren en ze glimlach
te even bjj die herinnering. Ja, ze zou
Neville heel gemakkelijk tevreden kun
nen stellen, misschien des te gemakke
lijker omdat ze niet in het minst ver
liefd op hem was, dacht ze met plotse
ling inzicht. Liefde doet je hart heer
sen over je verstand en maakt je ge
voelens zoveel intenser, dat je of in
de wolken of diep in de put bent; maar
zo'n gezonde, rustige sympathie als ze
voor Neville had, maakte alles veel ge
makkelijker. Het zou haar heel gemak
kelijk vallen om lief en aardig voor
hem te zijn, om hem in feite op de
plaats te houden waar zij hem wenste.
„O ja, Neville en ik passen uitstekend
bij elkaar", sprak ze hardop. „Ik ben
tot de ontdekking gekomen dat zijn
rustige vriendelijkheid mijn onbereken
baar temperament in toom houdt en
hij vindt mijn wispelturigheid boeiend.
We zullen een ideaal paar vormen."
„Dan is het goed," zei Nan. Ze zucht
te diep, want dat kon ze niet laten,
maar Peta was zo in haar eigen ge
dachten verdiept, dat ze 't niet metkte.
„Ik wou alleen dat hij een beetje op
schoot met zijn, aanzoek", ging Pela na
een ogenblik voort. „We zullen hope
loos in de knoop raken als hij dat niet
doet. Hij is onze enige hoop en het zou
werkelijk ontzettend zijn als er een
schandaal om die vermaledijde schul
den ontstond. Ik zou het ellendig vin
den om Lynford te moeten verlaten,
maar dan zou ik de mensen hier toch
niet meer onder de ogen durven komen.
Je weet dat we de naam hebben van
trots te zijn en ons een heleboel te ver
beelden, dus het zou 'n ontzettende val
zijn. De helft van de mensen zou een
voudig genieten."
„Ik zou me maar geen zorgen ma
ken", ried Nan haar. „Ik denk dat al
les nog wel terecht zal komen. Nou,
hier moet ik afslaan, ik neem de af
snijding door de velden."
,Dag Peta, kom je gauw eens een
kopje thee halen?"
„Graag, Nan. Daag!"
De meisjes wuifden elkaar toe en gin
gen toen ieder haars weegs.
Terwijl Nan het pad afliep, over een
hekje klom en over de velden naar
Broad Paddocks liep, nam ze voorgoed
afscheid van de droom die ze in haar
gedachten had gevormd. Het waren
Peta en Neville het was al Peta en
Neville geweest voordat ze elkaar zelfs
nog hadden gezien, zelfs voordat hij
nog in Lynford was aangekomen Peta
had openlijk te kennen gegeven, dat ze
met hem wilde trouwen.
„En als ik daar maar voldoende aan
had gedacht en uit zijn buurt was ge
bleven en geweigerd had om hem rij
lessen te geven, was er niets aan de
hand geweest", dacht ze bij zich zelf.
„Ik had verstandiger moeten zijn, moe
ten bedenken dat hij van het begin af
aan van Peta was. Ik heb me allerlei
illusies gemaakt door me de dingen te
verbeelden die.nou ja, die ik me heb
verbeeld".
De regen was opgehouden en de wol
ken werden ijler. Weldra scheen er een
waterig zonnetje, dat de regendruppels
aan de heg in myriaden fonkelende dia
manten omtoverde.
Toen Nan de oprijlaan insloeg zag ze
een man achter het huis vandaan ko
men. Hij wuifde haar toe en vanzelf
wuifde ze terug, terwijl haar hart wild
begon te kloppen. (Wordt vervolgd)
t
