MODEL-WONING
Sïad en Omgeving
Drempels gelegd voor een kapel
in het woonwagenkamp
AGENDA
Argeloze fietser kreeg klappen
t Hondsbosch" was het terrein van
grote brandweeroefening
Een Brits oordeel over de geleide
economie
.Nu kun je samen een
goed Kerstfeest vieren"
Verdronken kind...
Ver. van Suikerzieken
hield vergadering
Twee maal op de
zwarte lijst
in vrije handel
Rijdend postkantoor had
omzet van ruim f 250.-
DONDERDAG 15 NOVEMBER 1051
Plechtigheid, die ontroerde
Onbeschrijfelijke toestanden in het kamp
Aan de buitenkant van de stad, daar waar de weilanden beginnen, staan in
een modderige vlakte enkele woonwagens, samengedromd, als zochten ze warmte
by elkander. Een antiek Ford je sukkelt door de modder en op de trapjes voor de
wagens spelen wat morsige kinderen een onbekend spelletje. Van de weg komt
een seharensliep. De wielen zwikken vreemd in de modder en de man, die de
wagen duwt, hangt met het volle gewicht op de boom. Hy z^t zyn wagen neer
naast een verveloze woonwagen en verdwijnt dan uit het gezicht. Uit een andere
woonwagen klinkt het geklop van de hamer, die met vaardige hand door de
koperslager gedreven wordt op het dunne metaal, waaruit hij mooie voorwerpen
kan maken. En daar, in de meest linkse hoek van het kleine terrein, staat
vreemd nieuw tussen al die grauwe wagens een staketsel van balken en
planken: het geraamte van een houten gebouw. Boven dit alles hangt een lood-
gryze hemel. Ziedaar het woonwagenkamp, anno 1951.
Een somber beeld, inderdaad. En toch
was er feest gisteren in het kamp. Er
waren geen versieringen, diners of an
dere dingen, die uiterlijk een hoogte
punt in het leven van alle dag opluiste
ren.
Het feest.och misschien zegt men
dat niet -zo, maar dat bestond uit de
legging van de eerste balk voor een
kapelletje op het terrein. Toch heeft
deze plechtigheid, die maar heel kort
duurde, meer indruk gemaakt dan de
meeste andere feestelijke gebeurtenis
sen, die men pleegt mee te maken. Bij
na alle bewoners van het woonwagen
kamp waren samengestroomd om het
geraamte van het nieuwe kapelletje.
Vaders stonden erbij, met zwartogige
kindertjes op de arm, en vrouwen met
vermoeide gezichten. Zo stonden ze
daar onder de grijze hemel, achter de
tros van wagens, terwijl een priester
wiens witte gewaden fel afstaken tegen
de modder, die hier overal ligt, een
kleine toespraak hield.
Goed Kerstfeest
Hij zei, dat ze nu samen een goed
Kerstfeest zouden kunnen vieren en dat
er een eigen comité gevormd is, dat de
belangen van de woonwagenbewoners
zal dienen. „Ik ga nu de voornaamste
balken zegenen", zei de priester, „want
het zijn de drempels van de nieuwe
kapel.
Vóór hem had de voorzitter van de
R.K. Stichting voor Woonwagenwerk,
de heer L. Rietveld, gesproken en ook
de deken van Alkmaar, de weleerw.
heer Jacobs zei enige hartelijke woor
den. „Al trekken jullie steeds door, in
de kapel ontmoet je elkaar. Laat dus
de kapel een plaats zijn van rust en
bezinning, vooral op het laatste rust
punt van je levensweg."
Hierna verrichtte kapelaan B. Voets
de zegening van de eerste balk, die door
Tineke Rietveld, Willem van de Eeren-
beemt, Marron Overtoom en Jan Slin-
kert op zijn plaats werd gelegd.
Toen gingen de toeschouwers hun
Vreselijk overstuur kwam het meis
je de winkel binnenstuiven. Prompt
was alles in alarmstemming. Dit kind
huilde niet om een kleinigheid om
een verloren ruzie met een vriendin
netje of een vernield stuk speelgoed.
Neen, er sprak angst uit haar ogen en
grote ontzetting. Haar gehakkel maakte
duidelijk, dat zij iets moest vertellen,
dat haar verschrikkelijk hinderde.
De klanten en de winkelier omring
den het kleine ding met hun zorgen en
hun troost. Het voorwerp van al deze
meewarigheid kalmeerde langzaamaan
een beetje en was tenslotte in staat om
de onheilsmare te verspreiden welke
de oorzaak was van haar bitter leed.
Der is en klain maidje in de
Ouwegracht 'vallen! hakkelde ze. En
weer ontwelde een stroom van tranen
aan haar roodbekreten ogen.
Een seconde heerste er doodse stilte
in de winkel. Even moest deze schok
worden verwerkt. Toen holde de win
kelier naar de buren, die over een dreg
beschikten, en vandaar grachtwaarts.
De haak plompte met een boog in het
water, Werd op de wal getrokken, één
en ander maal en nog eens. Een half
uur, een uur dregde de winkelier in
toenemende spanning. Een klant draai
de met trillende vingers het telefoon
nummer van de politie. Dienaren van
de Hermandad spoedden zich naar de
plaats des onheils, namen het redding-
werk over. Steeds dikker werd de
drom van mensen, die de brug en de
walkanten bevolkte. Het verdronken
kind was middelerwijl uitgedijd tot
een tweeling.
Een man had een helder ogenblik.
Waar is het kind, dat gewaar
schuwd heeft? vroeg hij.
Het kind was nergens. Het speelde
misschien al lang bij moeder thuis, vol
komen onwetend van de alarmstem
ming, die het had veroorzaakt.
Men dregde door, maar begon te
twijfelen. Tenslotte werd een schoen
opgehaald. Vrouwen begonnen te we
nen.
Deer hejje et skoentje al, snikten ze.
Het was een oud barrel, dat aan de
baggermolen was ontsnapt. Met een
schouderophalen rolden de gezagsdra
gers hun redingslijn op. Maar es
afwachten, zag men ken denken.
Geen enkele verontruste vader of
moeder heeft echter de vermissing van
een teder kind gemeld. Heeft de fan
tasie de kleine onheilsbode parten ge
speeld?
nieuwe kapel bekijken. Ze lazen de keu
rige oorkonde die aan een balk hing
en waarop te lezen was, dat de kapel
onder de bijzondere bescherming van
de H. Johannis Vianney zou worden
gesteld. Aan een andere balk hing een
tekening van de kapel zoals ze eenmaal
zal zijn, als het ontwerp van de heer
Overtoom in werkelijkheid is uitge
voerd.
Mijlpaal
Het is voor het woonwagenkamp een
mijlpaal geweest, die dag van gisteren.
In de oorlog was het vorige kapelletje
verwoest en het was voor deze mensen
dikwijls moeilijk de lange tocht naar de
stad te maken voor het bijwonen van
de kerkdiensten. Dank zij het voorbe
reidend werk van de stichting voor
Woonwagenwerk, kreeg men van het
Rijk de toezegging, dat 75 procent van
de te maken kosten zouden wórden
vergoed. De gemeente Alkmaar heeft
het streven van het comité flink ge
steund. Van gemeentewege waren trou
wens verschillende personen aanwezig,
o.w. de heer Knol, directeur van Ge
meentewerken en de heren De Ronde
en Oosterlee.
Het kapelletje zal, als het eenmaal
gereed is, een sieraad voor het kamp
zijn. Het krijgt frisse, gele wanden en
een pannendak. Van binnen wordt al
het houtwerk gebeitst, terwijl de vloer
van rode tegels wordt gemaakt. Rond
het geheel komt beplanting.
In de kapel bevinden zich naast de
eigenlijke kerkruimte, die plaats biedt
aan zestig personen, nog een sacristie
en spreekkamer, waar tweemaal per
week vertegenwoordigers van het co
mité zitting zullen hebben.
Zoals steeds, wanneer men iets tot
stand wil brengen voor minder bedeel
de medemensen, moet er een beroep op
de liefdadigheid worden gedaan. Ook in
dit geval, waar men uit giften en gaven
nog een bedrag van ongeveer driedui
zend gulden bijeen hoopt te krijgen
voor de afbouw van het kapelletje.
Overigens zou het aanbeveling verdie
nen, dat men zich ook op ander gebied
actief met de belangen van de kamp
bewoners ging bezighouden. Men bi
vakkeert practisch gesproken in de
open lucht. Een gedeeltelijke bestrating
desnoods van oud materiaal ge
klopt puin of Iets dergelijks, zou een
zegen zijn. Van de bouw van een kleine
school voor dit kinderrijke „buurland-
je" durven we nog niet spreken.
(Ontleend aan onze advertentie-rubriek)
DONDERDAG
Re\ Theater, 2.30 en 8 uur: Louise-Lotte
(14 jaar); Harmonie Theater, 8 uur:
Er op of er onder (14 jaar); Cine
ma Americain, 8 uur: Ellen (18
jaar); Victoria Theater, 8 uur:
Morgen ben ik rijk (Alle leeftijden).
Gulden Vlies 8, uur: Abonnements
concert H.O.V.
t
VRIJDAG
Harmonie Theater, 8 uur: Tot ziens
New Orleans (alle); Cinema Ame
ricain, 8 uur: Het teken van Don Mar
cos (14 jaar); Victoria Theater, 8 uur:
Havenratten van San Diego (18 jaar);
Rcx Theater, 2.30 en 8 uur: Pad der
zonde (18 jaar).
HOOG WATER TE BERGEN AAN ZEE
Donderdag, 15 Nov. 4.37 v.m. 4.50 n.m.
Vrijdag, 10 Nov. 5.14 v.m. 5.26 n.m.
TE CAMPERDUIN
Hoog Laag
Donderdag 4.42 16.55 10.40 22.55
Vrijdag 5.19 17.31 11.19 23.31
Bezochi U reeds onze
3 modelwoningen 7
SPIEGHELSTRAAT 12
Daar is het
„GOED WONEN"
Ingericht volgens de moderne
eisen envoor elke beur3.
Te bezichtigen-
WOENSDAG en VRIJDAG
van 25 en 79 uur.
ZATERDAG en ZONDAG
van 25 uur.
ALKMAAR
Burgerlijke stand
Geboren Bernardus A., z. van H.
M. Moeskops en F. Krijgsman. Anna E.,
d. van J. A. M. Mulder en H. A. Muller.
Getrouwd: Hendrik N. Sopjes en
Catharina M. van Velzen. Eeuwe Fol-
kers en Neeltje Bakker.
(Advertentie, lng. Med.)
Verplaatsingen Rijkspolitie
Met ingang van 15 November wordt
verplaatst: wachtmeester P. J. Boo-
gert van groep Langedijk, post Broek
op Langendijk naar 's Gravendeel
(Z.H.)wmr. L. van Wijk van 's Gra
vendeel naar groep Langendijk, post
Broek op Langendijk; wmr. Ie klasse
A. Scholte van groep Langedijk, post
Broek op Langendijk naar groep en
post Bergen; wmr. Ie klasse G. W.
Puts van groep en post Bergen naar
Groep Langedijk, post Broek op Lan
gendijk met de functie van post-
commandant; wmr. M. Klokman van
groep Langedijk, post Broek op Lan
gendijk naar groep en post 'Ënkhuizen.
Aanrijding op de Vlotbrug
Gistermiddag omstreeks 15.40 vond
er op de Vlotbrug een aanrijding
plaats. Een bestelauto, die uit de rich
ting van het Heiligland kwam, reed
op de brug tegen een bakfiets, gela
den met zuurstofflessen. Het front
van de auto werd beschadigd.
Propaganda-avond en werlactie
werden aangekondigd
De afdeling Alkmaar en Omstreken
van de Nederlandse Vereniging van
suikerzieken hield gisteren in lunch
room Koopman een ledenvergadering,
tijdens welke het niet alleen gezellig
en vriendschappelijk toeging, doch ook
resultaten werden bereikt. Bij ontsten
tenis van de voorzitter, de heer H.
Groothoff uit Camperduin, opende het
bestuurslid de heer Kaan uit Langedijk
de vergadering. Toen hij zijn slotwoord
sprak was hij definitief voorzitter, daar
hij in de plaats van de aftredende heer
Groothoff als zodanig werd gekozen.
Mevrouw J. van KampenPeereboom
werd in het bestuur herkozen. Verder
werden in het bestuur opgenomen me
vrouw Oosterom en de heer G. den
Hartig, het eerste lid in de plaats van
de aftredende mevrouw A. J. Stuffken-
Deij uit Heiloo.
De vergadering besprak de mogejijk-
he'den voor het houden van een propa
ganda-avond, vermoedelijk in Decem
ber. Men zal de internist dr. J. J. Jun-
gerhans uit Alkmaar uitnodigen op de
ze avond te spreken en een instructie
film over een onderwerp, dat met de
suikerziekte in verband staat, toe te
lichten. Tevens zal men een intensieve
ledenwerfactie gaan voeren. Hoewel de
afdeling 145 leden telt zijn vele hon
derden suikerzieken in de kop van
Noord-Holland nog niet bij de VVS
aangesloten. De medewerking van art
sen in het gebied van de afdeling zal
voor de ledenwerfactie worden ge
vraagd.
Als de drank is in de man
Kinderen verschansten zich achter hun moeder
Het was niet voor de eerste maal dat
Petrus K. uit Idiomen zich gisteren le
Alkmaar voor de politierechter moest
verantwoorden. Enkele jaren geleden
stond hij. reeds terecht voor vernielin
gen die hij in dronkenschap had ge
pleegd en reeds tweemaal prijkte zijn
naam op de „zwarte lijst", ten teken
dat aan hem geen drank mocht worden
verkocht. Uit dit alles heeft hij echter
weinig lering getrokken, want de aan
leiding tot de mishandeling waarvoor
hij gisteren op het verdachtenbankje
moest plaals nemen, was wederom de
alcohol.
Het slachtoffer van K's aggressief
optreden was de heer G. M. H. Deze
vertelde de rechtbank hoe hij op 9 Sep
tember rustig door Limmen fietste en
daar onverwacht werd aangevallen
door de dronken man. Deze gooide
hem van ziin fiets en gaf hem een slag
in het gezicht, welke klap hij overi
gens met rente terug kreeg.
De officier van Justitie, mr. J. C. V.
Meischke, sprak de veronderstelling
uit dat K., als hij zo door gaat, binnen
niet al te lange tijd in de gevangenis
terecht komt. Nu wilde de officier nog
Voltallige brandweer begaf zich naar Eilandswal
Sympathieke geste van de
Commissaris der Koningin
,,'t Hondsbosch", waar een machtige
bok de laatste herinnering wekt aan
de dagen toen hier een scheepswerf ge
vestigd was, doch waar thans de balen
oud papier bijna tot de nok reiken, is
het doel geweest van een grote brand
weeroefening, waaraan door het vol
tallige personeel en het complete mate
rieel van de Alkmaarse Vrijwillige
Brandweer werd deelgenomen.
Grauw, somber en verlaten lag bet
gebouwencomplex van de firma Emiel
de Raay aan de Eilandswal, totdat het
kort voor acht uur, beschenen werd
door de schijnwerpers en koplampen
van de ladderwagen en autospuiten.
Helle lichtbundels doorpriemden het
duister van deze trieste herfstavond.
Haastige voetstappen en korte, krach
tige bevelen verbraken de stilte, welke
op dit uur op deze afgelegen plaats
pleegt te heersen. Slangen werden uit
gerold, de magyrusladder werd in stel
ling gebracht, motoren sloegen aan en
van vier zijden werden waterstralen
gericht op het gebouw, dat in de fanta
sie van de ontwerpers van deze ma
noeuvre, bij harde westelijke wind ten
prooi was gevallen aan een felle uit
slaande brand. Dat het in werkelijkheid
bladstil was en dat dank zij het rook
verbod geen brandend sigaretten
peukje te bemerken viel, had geen in
vloed op het enthousiasme, de nauw
keurigheid en de vakbekwaamheid,
waarmede de brandweerlieden zich van
hun taak kweten. Met een ijver, als gold
Genootschap Nederland—Engeland
Persoonlijk initiatief niet onmogelijk gemaakt
„Law of the jungle" geldt
Harmonie
de
IN de kleine zaal van
hield gisteravond mr. E. G. Cable
voor het Genootschap Nederland-Enge-
land een interessante lezing over de
buitenlandse handel, zoals deze zich in
de loop der eeuwen heeft ontwikkeld.
Mr. Cable is als consul en secretaris
voor de handel lange tijd in Britse di
plomatieke dienst in het buitenland ge
weest en zijn voordracht, die was ge
baseerd op jarenlange persoonlijke
ervaringen, werd een pleidooi voor de
geleide economie.
r»E Engelse gast vertelde over de leef-
wijze van een volksstam, die vele
eeuwen geleden in het hart van Azië
leefde. Deze stam dreef een uitgebreide
ruilhandel met een andere in het zelf
de gebied, hetgeen mr. Cable een spre
kend voorbeeld noemde van de bui
tenlandse handel, zoals deze later werd
gedreven. Handelen is immers, dat men
fcwijt raakt, wat men niet heb.ben wil,
en krijgt, waarnaar men verlangt. Hier
voor is een wederzijds vertrouwen één
van de eerste vereisten. Uit zijn eigen
ervaringen noemde mr. Cable enige
voorbeelden, die duidelijk illustreer
den, dat het ook tegenwoordig met die
wederzijdse eerlijkheid nog dikwijls
droevig gesteld is.
Nadat mr. Cable een en ander had
verteld over de ontwikkeling van de
oorspronkelijke ruilhandel en bilaterale
handel, stelde hij de vraag, of de vroe
gere „vrije handel", de z.g.n. „free tra-
de", werkelijk een goed systeem was
geweest. Inderdaad bracht de vrije, on
gecontroleerde handel welvaart aan de
individueel, echter niet aan de eerste
de beste, doch alleen aan hen, die uiterst
bekwaam, moedig, energiek en onder
nemend waren. Spreker zei, dat voor
de vrije handel in haar uiterste vorm de
„law of the jungle" gold, waardoor de
zwakken zich niet konden handhaven.
Door een bepaalde groep, een half tot
één procent van het ganse volk, werden
geweldige fortuinen gemaakt, maar het
land zelf voer niet wel bij de vrije han
del.
Thans is men over het algemeen van
oordeel, dat die overige negen en negen
tig procent door de regeringen be
schermd dienen te worden. Men doet
dit o.a. door de geleide economie toe te
passen, een zeker economisch nationa
lisme. Hierdoor kan men o.m. voorko
men, dat er buitenlandse producten op
de binnenlandse markt worden ge
bracht, die goedkoper of beter zijn dan
de producten van het eigen land. Mr.
Cable bleek in dit opzicht voorstander
te zijn van een „verlicht egoisme".
Bepaalde vormen van geleide econo
mie werden eerst op grote schaal inge
voerd na de eerste wereldoorlog en in
het bijzonder na de Wall Street-beurs-
krach in 1929. Ook hierover vertelde
spreker vele boeiende bijzonderheden
uit zijn persoonlijke ervaringen.
Nadat mr. Cable ten slotte een korte
uiteenzetting had gegeven van de wijze
waarop de geleide economie in het be
lang van de gemeenschap wordt gepland
en uitgevoerd, ontkende hij ten sterkste,
dat door de£e „bemoeizucht" van de
regeringen het persoonlijk initiatief on
mogelijk werd gemaakt. Hij vergeleek
de geleide economie met een rustig en
gestadig stromend kanaal en de vrije
economie met een rivier, nu eens met
overstromingen, dan weer met perioden
van droogte. De regeringen bepalen
slechts de richting, en binnen de oevers
hiervan was voor het eigen initiatief
nog voldoende ruimte om te varen, al
werden misschien niet meer dermate
grote winsten gemaakt als vroeger.
Na nog enige veel voorkomende cri-
tiek op de geleide economie beantwoord
te hebben, besloot mr. Cable met de
woorden, dat onze moderne maatschap
pij zonder de buitenlandse handel nooit
zou zijn geworden, wat zij nu is.
De Britse nationalisatie
•J-OEN één der aanwezigen naar spre
kers oordeel over de nationalisatie
van Engelands voornaamste Industrieën
vroeg, antwoordde deze, dat hij evenals
de meeste Britten geen voorstander van
nationalisatie was, doch dat vele belang
rijke industrieën door de ondernemers
dermate verwaarloosd waren, dat na
tionalisatie een noodzaak en een plicht
was geworden. Mr. Cable was ervan
overtuigd, dat bijna niemand thans
meer terug verlangde naar de talrijke
individuele spoorwegmaatschappijen van
voorheen. Ook de kolenmijnen waren
zeer verouderd geweest en een groot
aantal exportfirma's had voor de uit
voer van de kolen gezorgd. Hierdoor
konden de kopers op het vasteland er
nooit zeker van zijn dezelfde kolen als
het jaar daarvoor te zullen ontvangen.
Deze zekerheid hadden zij wel, als zij
hun kolen in Duitsland of Polen be
trokken. Spreker was wel van oordeel,
dat de Labour-regering zich in andere
opzichten al te strak en te dogmatisch
aan haar theorieën had gehouden. Naar
zijn mening was nationalisatie slechts
verantwoord, indien de betrokken in
dustrie inderdaad verwaarloosd en on
voldoende produltief was.
het een echte brand, waren de corpsen
„Kracht en Vlugheid" en „Kwiek" on
middellijk na het eerste alarm naar de
kazerne gesneld. Enkele minuten na
het brandsein verliet de eerste wagen
reeds het kazerneplein. Vijf minuten
later ging het tweede alarm: „Brand
heeft zich uitgebreid. De gehele brand
weer wordt opgeroepen". Eerst thans
kwam het gehele corps goed in actie.
De ene na de andere wagen spoedde
zich door de stad op weg naar de
Eilandswal. Voordat de papierfabriek
werd bereikt, werden de brandmeesters
in bet bezit gesteld van schriftelijke
instructies, waarin de taak van elk
corps was uitgestippeld. Zo werd mede
gedeeld, dat de harde westelijke wind
veel vliegend vuur van brandend papier
veroorzaakte, dat het brandende ge
bouw door de hitte moeilijk te benade
ren was en dat het dak van het mid
dengedeelte was doorgebrand. Met al
deze factoren werd rekening gehouden.
Terwijl het Laddercorps de brand aan
de voorzijde vanuit „hogere sferen" be
streed, drongen de overige corpsen het
vuur terug en lieten zij tevens een
waakzaam oog gaan over de belendende
huizen.
Nadat de geslaagde oefening, welke
o.m. werd bijgewoond door de heer A.
J .van Wilgenburg en de commandant
van de brandweer te Schoorl, en waar
bij de Alkmaarse politie zoals immer
voor een keurige afzetting zorgde, was
geëindigd, namen de brandweerlieden
het interieur van de fabriek in ogen
schouw teneinde georiënteerd te zijn
voor het geval hier eens werkelijk
brand zou uitbreken.
In café „Tom" wijdde de comman
dant, de heer J. van Maarleveld, een
nabeschouwing aan de oefening en werd
vervolgens een dronk uitgebracht op
de Commissaris van de Koningin in de
provincie Noord-Holland. Bjj zjjn jong
ste bezoek aan onze stad heeft baron
De Vos van Steenwpk zich n.l. in zeer
waarderende woorden over de Alkmaar
se Vrijwillige Brandweer uitgelaten. Als
blijk van erkentelijkheid voor de spon
tane wijze, waarop de brandweerlieden
zich uit hun werkzaamheden hadden
vrijgemaakt om voor hem te demon
streren, had de commissaris een bedrag
beschikbaar gesteld, teneinde de leden
van het brandweercorps op een koele
dronk te fêteren.
Het rijdende postkantoor, dat Dins
dag op zijn tocht van zeven weken
door Nederland, te Zaandam stopte,
heeft gisteren Alkmaar met een be
zoek vereerd. De grote, met groen ver
sierde wagen, wier zijden beplakt wa
ren met kleurige prentbriefkaarten en
affiches voor de kinderpostzegelactie,
koos standplaats op de Platte Stenen
Brug. Reeds spoedig trok zij de aan
dacht en verschenen de eerste klan
ten, die, in ruil voor zegels en prent
briefkaarten, hun steentje bijdroegen
voor het kind. Vooral de jeugd legde
voor het postkantoor-op-wielen een
grote belangstelling aan de dag. De in
teresse gold in het bijzonder de rebus
sen, welke gratis werden verstrekt en
die bij een juiste oplossing en na te
zijn voorzien van 0,40 aan kinder
postzegels, de kans bieden op een veer
tiendaagse reis naar Zwitserland en als
tweede prijs een televisietoestel.
Toen de laatste gramofoonplaat was
gedraaid en de loketten gesloten wer
den, bleek er voor ongeveer 200 aan
postzegels en voor 54,50 aan prent
briefkaarten te zijn verkocht. Over
dit resultaat toonde men zich zeer te
vreden. Vandaag is Den Helder aan de
beurt.
met een geld boet 3 volstaan. De eis waj
50,subs. 25 dagen. De politierecht
ter, mr. J. N. Alblas, veroordeelde K,
tot 40,— subs. 20 dagen.
„Tedderlk",
„Ga van mijn erf, dikke tedderik",
zou Anna E. uit Oudorp op 15 Septem.
bet tegen haar buurvrouw hebben ge-
zegd en dat was voor deze aanleiding
zich beledigd te gevoelen en een aan
klacht in te rlienen. Anna gaf gisteren
alles toe, behalve het fatale woord
„tedderik". Dat zou „Teddy" moeten
ziin. De buurvrouw zou overigens de
vijandelijkheden hebben uitgelokt, door
Anna op luide toon te vergelijken met
een sterk vermagerde diersoort, het
geen deze niet had „genomen". De aan.
lei'ding tot alle moeilijkheden waren de
wederzijdse kinderen, die het niet met
elkaar hadden kunnen vinden en die
zich daarna achter hun moeders had
den ver*'hanst.
De officier van Justitie achtte het
ten laste gelegde bewezen en was van
mening dat met 10,subs. 5 dagen
kon worden volstaan. De politierechter
sloot zich hierbij aan.
Trap tegen keukendeur.
Dat Adrianus van G. uit Heiloo gis
teren terecht moest staan, was een uit
vloeisel van de nog steeds heersende
woningnood. Het gezin Van G. moest
namelijk een woning delen met een
andere familie en dat was op moeilijk
heden uitgelopen. Het was begonnen
met wat stekelige opmerkingen en op
8 September had Van G. zijn „vreugde
over het samenwonen", zoals de politie,
rechter het formuleerde, tot uiting ge
bracht in een fikse trap tegen de keu
kendeur. Overeenkomstig de eis werd
hij hiervoor veroordeeld tot ƒ20,—
subs. 10 dagen.
Ongunstig rapport.
In Juli van dit jaar stond J. A. uit
Alkmaar terecht, die tezamen met K.
v. d. B. enige pakken met papieren
zakken ter waarde van ongeveer 100
had ontvreemd ten nadele van zijn
werkgever. De zaak werd toen echter
aangehouden om een voorlichtings
rapport over beide verdachten te kun
nen inwinnen. Dit rapport kwam giste
ren op tafel en luidde voor J. A. uiter
mate ongunstig. Hij zou onsympathiek
en egoïstisch ziin, onbetrouwbaar en
eigenwijs enz. Volgens het rapport zou
hij ongeschikt zijn voor reclassering.
De officier van Justitie was van me
ning dat een zware gevangenisstraf de
enig juiste remedie zou zijn en eiste
drie maanden.
De advocaat van verdachte, mr. H.
Schuurman, betoogde, dat het rapport
door verschillende omstandigheden wel
wat al te somber was uitgevallen. Hij
kon zich niet indenken, dat iemand met
zo'n karakter twintig jaar lang aan
eenzelfde zaak verbonden kan zijn.
Spreker was bovendien van mening,
dat verschillende van deze eigenschap
pen hun oorzaak vonden in de lichame
lijke toestand van zijn cliënt. Hij deel
de mede, dat verdachte in tegenstelling
tot het rapport bij de politie gunstig
bekend staat.
De politierechter achtte, evenals de
officier, een onvoorwaardelijke gevan
genisstraf op haar plaats, omdat de
grootste gemene deler van het rapport
toch zeker ongunstig luidt. Rekening
houdend met het feit, dat verdachte
voor de eerste maal terecht stond, ver
oordeelde hij hem tot zes weken ge
vangenisstraf.
Leiding noodzakelijk.
Uit het reclasseringsrapport van de
tweede verdachte, K. v. d. B., bleek,
dat hij gunstig bekend staat, maar drin
gend leiding nodig heeft. Men meende,
dat de reclasseringskansen bij hem niet
ongunstig zouden zijn.
De officier betoogde, dat v. d. B.
waarschijnlijk onder invloed van A. tot
zijn daad was gekomen en vond een
voorwaardelijke straf het beste op haar
plaats. Hij eiste drie maanden voor
waardelijk met een proeftijd van drie
jaar. De politierechter 'wijzigde de
straf in 1 maand voorwaardelijk met
een proeftijd- van drie jaar, waaraan
hij de voorwaarde verbond, dat v. d. B.
zich moet onderwerpen aan de reclas
sering.
Uitspraken.
Antonius P. uit Gennep, die op 6
Augustus zonder de minste aanleiding
iemand in Oudorp een stomp op het
gelaat gaf, werd bij verstek overeen
komstig de eis veroordeeld tot ƒ40,
subs. 20 dagen.
Ook Hendrik W. uit Oude Niedorp
stond terecht wegens handtastelijk
heden. Op 31 Augustus nam hij afscheid
van zijn werkgever, doch dat deed hij
niet op de gebruikelijke wiize. In plaats
van een handdruk gaf hij een flinke
klap en dit kwam hem gisteren op
ƒ19subs. 5 dagen te staan.
Willem H. uit Alkmaar die twee zil
verbons a 1,wegpakte uit de kle
ding van een mede-bouwvakarbeider,
hoorde 25,subs. 10 dagen tegen
zich eisen. De uitspraak was ƒ20,
subs. 10 dagen.
De verkoopster M. N., die snoepgoed
verduisterde door haar moeder, als die
in de winkel kwam. minder te laten be
talen dan de waarde van het gekochte
was, werd overeenkomstig de eis ver
oordeeld tot 40.— subs. 20 dagen. Voor
de moeder was de strafmaat ƒ60,—
subs. 30 dagen.
L. S. 'uit Egmond aan de Hoef werd
ter zake van .nishandeling overeen
komstig de eis veroordeeld tot ƒ25.—
subs. 10 da „en. A. J. uit Amsterdam
werd voor eenzelfde feit ontslagen van
rechtsvervolging, omdat hij uit nood
weer handelde.
4
