Parijs blijft Parijs, ondanks alles Geringe vorderingen op Malakka Korte Pim, Pam en Pom in Zwitserland"^) Kappie, ABPosWoftP iL-i- Chefaaine „4" beya! méér en doei méér! De wager in het Kloo Cfeefarine UcMyuw&d moest Militaire kringen blijven optimistisch JIMMY BROWN AL AUTORENNER w West- Virg Stad van Bij de Verenigde Naties in Parijs (I) sterke tegenstellingen WIE zou denken, dat Parijs in deze weken geheel in het teken van de Ver. M. Dupont blijft rustig zijn wijntje drinken EEN EINDELOZE JUNGLE-OORLOG Bandieten krijgen veel hulp van buiten Verras Moeder cic-aé iOevtd&'eetif Het Radioprogramma Hartelijke on leerzami WOENSDAG 28 NOVEMBE1Ï l'ool 8. Zodra ze afscheid hadden geno men van meneer Bigmans, renden de drie hondjes zo vlug ze konden naar huis. Moeder moest zo gauw mogelijk de rapporten zien. Want overmorgen zou Moeder al naar Zwitserland ver trekken. Het was waar, wat Pim aan meneer Bigmans verteld had. Al hun vriendjes hadden hen al voor een dag je uitgenodigd. „Je komt maar een dag bij ons, hoor", had de moeder van Tommie en Brommie gezegd. „En je blijft dan eten ook, zeg dat maar aan je moeder!" En zo ging het ook met hun andere vriendjes. Moeder Woeffie behoefde zich dus helemaal geen zor gen te maken over Pim, Pam en Pom. En het gekke was, dat deed ze ook he lemaal niet. Pim, Pam en Pom begre pen dat eigenlijk niet zo goed. Ze von den het wel een beetje vreemd, dat Moe der zo opgewekt was, terwijl ze toch veertien dagen op reis zou gaan. En nog geen één keer had ze hun gevraagd of ze er wel om denken zouden hun tanden te poetsen voordat ze naar bed gingen. En of ze wel elke morgen hun poten zouden wassen". Het was eerlijk gezegd heel eigenaardig en helemaal niets voor Moeder Woeffie. op weg naar 17. De Maat, de conducteur en de negerbediende holden de coupé bin nen, en zagen tot hun opluchting, dat Kappie niet vermoord was. „Hij leeft nog!" riep de Maat. „Dat is anders maar net op het nip pertje!" zei Kappie. „Wanneer ik die schurk de diamant niet had gegeven, zat er nu een mes in me! Het is vre- we dat ding tenminste eindelijk kwijt! Kom mee!" zal ons allemaal doodsteken! Ik weet het Ik ben blij toe!" „Wij zullen hem ook zoeken!" zei de zeker. Waarom kunnen we nu niet rus. Deze redenatie van de maat maakte conducteur. „Wij gaan deze kant van tig weer zitten gaan? Nu we die dia. selijk! Ik kon niet andersdie vent Kappie weer actief. „Je weet niet, wat de gang uit, en u die kant, dan kunnen mant niet meer hebben, zijn er geen was tot alles in staat!" je zegt, klont! We moeten achter die we hem niet missen. Kom, bcys!" zorgen en ellende meer.... ik begrijp „De diamantherhaalde de maat. kerel aan! We moeten die diamant weer „Waarom nu weer?" jammerde de het niet „Maar wat geeft dat eigenlijk. Nu zijn terug zien te krijgen! Wat dacht je dan? maat. „Die man gooit met messen! Hij „Kom mee!" snauwde Kappie. Die krampachtige hoest laat U geen rust. Spaar Uw longen, neem de siijmoplossende (Adv© lentip Ine Mud.) (Van een onzer redacteuren) naties staat, komt beslist bedrogen uit. Inderdaad: in de onmiddellijke om geving van het Palais Chaillot en verder in de buurt van de grote, luxueuse hotels in het Quarticr des Champs Elysées, waar de delegaties zijn „ingekwartierd", merkt men onmiddellijk, dat de vertegenwoordigers van zestig landen naar de Ville Lumière zijn gekomen. Maar voor het overige is Parijs volkomen zich zelf gebleven: vrolijk, charmant en gezellig alsof er geen dreiging van een nieuwe oorlog over de wereld hangt. Alsof ook Parijs niet met één atoombom zou kunnen worden weggevaagd. daarvoor drommen haast nog meer mensen te zamen dan voor het Palais Chaillot wanneer daar de auto's met buitenlandse beroemdheden af- en aanrijden. Maar Parijs is en blijft een stad van tegenstellingen. Terwijl de uitgaande wereld 's nachts de theaters aan Pigal- Terwijl wij dit in een kleine bistro vlak achter de Opera schrijven het is Dinsdagmiddag stopt de kran tenverkoper ons de laatste editie van de France Soir in de hand: „Laatste beroep van premier Pléven op de na tie. Over het lot van het kabinet wordt vandaag nog beslist" Maar Monsieur Dupont, die aan het volgende tafeltje z'n vin-rouge drinkt, blijft er onbewogen onder. Kabinetten komen en kabinetten gaan. Kabinetten komen wéér, komen altijd weer. Ook in Frankrijk! En zelfs het feit, dat nu het bestaan op het spel staat van een kabinet, dat langer dan enige andere na-oorlogse regering aan 't be wind is geweest en dat werkelijk op weg scheen orde op zaken te stellen, maakt weinig indruk op de gemiddel de Parijzenaar. Feest in zicht. Zo min als de bijeenkomsten van de Verenigde Naties indruk op hem ma ken. Acheson moge dan in het Palais Chaillot boze woorden spreken. Eden kan op de meest hoffelijke wijze de Kussen precies hetzelfde zeggen als zijn Amerikaanse collega en Wysjinsky kan om beiden lachen, maar Parijs blijft toch Parijs en het maakt zich nu, in November, reeds op voor de komen de feestdagen. De warenhuizen hebben zich reeds getooid met kleurige guir landes van duizenden gekleurde lamp jes, die de grote boulevards een extra- feestelijk aanzien geven en binnen vindt men het speelgoed, waarmede met Kerstmis monsieur Dupont zijn kleinen zal verrassen, in een zo over weldigende hoeveelheid en variatie uitgestald, dat men zou wensen ook zelf weer even kind te mogen zijn. In een van zijn enorme etalages heeft „Aux Printemps" zelfs een heel kermistheater ingericht, compleet met clowns, danseresjes, goochelaars, jong leurs, een paardrijdster en hoempa's cn le en Montmartre verlaat, slapen im mers de clochards onder de bruggen en op de trappen van de Metro. Ter wijl het verkeer voortraast over de grote boulevards, droomt de eenzame wandelaar onder de vele kale bomen van het pleintje aan de uiterste punt van de Ille de la Cité, de Square du Vert Galant, dat altijd en onder alle omstandigheden een van de mooiste plekjes van Parijs blijft. Daar, waar de Seine midden in de Metropool achter de beide eilandjes, die het oudste deel van de stad vormen en nog altijd het eerste arrondissement weer in- eenvloeit, zitten de dromers en de zwervers. De oude dame met haar hondje en de hengelaar, die zich be slist niet van streek laten brengen door het feit, dat de vertegenwoordi gers van zestig landen om de conferen tietafels van Palais Chaillot besluiten moeten nemen, die wellicht voor ons aller toekomst beslissend zullen blij ken. (Van onze correspondent te Singapore) ACTOBER is een moeilijke tijd geweest voor de Engelsen in de jungle-oorlog in Malakka. In het begin van de maand werd de Hoge Commissaris Sir Henry Gurney het slachtoffer van een aanslag en kort vóór het einde van de maand sneuvelde bijna een geheel regiment van de Royal West Kents, dat op jacht was naar de moordenaars van Sir Henry, by een overval door bandieten. De dood van de Hoge Commissaris trof de Engelsen op een critiek tijdstip, juist toen er over plaatsingen bij het militaire commando en de leiding van de veiligheidsdienst hadden plaats gevonden en toen de pogingen om de bevolking te winnen door haar meer rechten te geven, de omzichtigheid en de verstandige leiding van een man van het formaat van Sir Henry noodzakelijk maakten. Zyn verlies was dan ook een communistisch buitenkansje, dat de tegenpartij een sterke aansporing gegeven heeft. Hoewel men wekenlang alle krach ten heeft ingespannen om de moorde naarsbenden onschadelijk te maken, was de achtervolging vergeefs. De ban dieten konden niet alleen ontkomen, doch zij hebben zelfs hevig terugge slagen, zoals bleek uit het bloedbad aan de Royal West Kents. Ondanks deze zware tegenslagen is men in mi litaire kringen optimistisch gestemd en dat, terwijl er geen vorderingen te zien zijn en het erop begint te lijken, dat de en Meisjes op St. Nicolaas mede met een tube HAMEA-GELEI. Prijs f 1.54 en 93 ct. (Advertentie, Ing. Med.) 6. Het werk dat Rinus Roest hem dag in dag uit liet doen, stuitte Jimmy tenslotte zó tegen de borst, dat hij ronduit tegen zijn baas zei: „Meneer Roest", zei Jimmy, „u moet maar 's naar een andere knecht uitkijken. Ik krijg er schoon genoeg van al mijn tijd te verdoen met het in elkaar rameien van auto's. Alles moet ik van u in grui- zels slaan en er zitten dikwijls nog heel bruikbare onderdelen aan. Als wij die allemaal netjes zouden opsparen, zou daar nog een heel aardig centje aan te verdienen zijn. Ik begrijp niet, wat u bezielt om mij te gelasten filles tot puin te slaan. En ik kan u dan ook meede len, dat ik er het bijltje bij neerleg. Voor zulk hersenloos vandalisme heb ik de eer te bedanken". Jimmy had ge dacht, dat Rinus Roest na deze rede voering te hebben aangehoord, vreselijk woedend zou worden, maar dat viel nog al mee. „Je haalt er maar uit, waar je zin in hebt", zei hij op een norse toon, ,.en je kunt er mee doen, wat je wilt, als je elke automobiel, die ik je laat slopen, maar grondig vernietigt. Dat is voor mij de hoofdzaak". Jimmy haalde zijn schouders op en liep zwij gend naar de werkplaats terug. „Ik heb in elk geval iéts bereikt", dacht hij. „Ik zal van elke auto al het bruik bare materiaal opzij leggen. Later zal ik dan wel eens zien, wat we daar mee kunnen doen". NU.ALLEMAAL ZWANENBERG'S ROOKWORST..NOLOSSAALT\ naak moeder, ais inde w/nter 'twerk/s gedaan; want z'jneeft 2mt/£nbër&'s koonworst optafel staan.' oorlog in de jungle eindeloos zal voort gaan. De toestand in Johore wordt na deze gebeurtenissen als zeer ernstig be schouwd naar men officieel toegeeft. Het schijnt, dat de verhouding der krachten ten gunste van de terroristen verschoven is, nadat dezen erin ge slaagd zijn talrijke geweren buit te maken. De nieuwe bevelhebber heeft thans bijna dictaroriale volmachten ge kregen. Steun van Rood-China A LS de bandieten geen hulp van bui- ten kregen, zouden ze uiterlijk binnen een half jaar het onderspit moe ten delven, verklaart men in militaire kringen. Het staat echter vast, dat ze door Rood-China ondersteund worden. Uit mededelingen van gevangenen en uit buitgemaakte documenten heeft men kunnen opmaken, dat van de communistische leiders er enkelen zijn afgevallen en dat executies moesten worden gehouden en strafmaatregelen getroffen. Het aantal gesneuvelde ban dieten stijgt voortdurend. Desondanks is de sterkte van de junglestrijders ge lijk gebleven; deze zou reeds tot 3000 man gedaald moeten zijn, maar vol gens de laatste berichten zijn het nog steeds 5000 man. Ongetwijfeld hebben de militairen alles gedaan wat ze konden. Als het alleen maar op de militaire inspan ning aankwam, behoefde men aan het succes niet te twijfelen. Maar de com munisten hebben de Engelsen een ge heel nieuw probleem opgegeven, door dat ze de strijd in het gebied voeren, waarheen men de Chinese boeren ver plaatst heeft. Zij stellen daardoor de uitwerking van het gehele landverhui zingsprogramma op de proef. Deze nieuwe tactiek moge uit wanhoop ge boren zijn. in ieder geval is ze niet zonder succes gebleken. Landverhuizers in de klem JAE LANDVERHUIZER' die vroeger in de jungle door de bandieten ge terroriseerd en van hun levensmidde len beroofd werden, worden plotseling in hun nieuwe woonplaatsen weer tot militaire doelen voor de aanvallen der bandieten. Aan beloften van verbete ringen hebben de boeren niet veel, ge steld ze er aan geloveh. Landverdeling en sociale maatregelen hebben niet veel waarde, als de veiligheid niet ge garandeerd kan worden. Om het com munisme werkelijk uit te roeien, moe ten de geestelijke krachten van de be volking gemobiliseerd worden. Dit kan echter nog wel een poosje duren. Mis schien zal men er op de duur wel in slagen de communistische junglestrij ders te verslaan, maar het probleem DOOR o MARJORIE VERNON 101) Rossiter's ogen blonken even 'op, maar toen verdween dat lich'je weer en hij klemde zijn mond vaster opeen. „Hoevelen is ze van plan aan het Hjntje te houden?" vroeg hij en zijn stem klonk hees van verdriet. Peta keek hem aan en zweeg even. Ze moest nu heel voorzich'ig zijn. Ze had een verrukkelijk voorgevoel dat alles alsnog in orde zou komen, dat er het een of ander misverstand of opzet telijk gestook had plaats gehad, maar veel, misschien alles, hing nu af van de wijze waarop ze de zaak nu verder aanpakte. „Daphne is een meisje dat maar van één man houdt, Dale, geen misselijke flirt, zoals jij schijnt te denken. Dat moest je toch weten". „Ik dacht ook dat ik dat wist. Maar...." „Luister eens", onderbrak Peta hem. „ik ben erg dol op Daphne en ik vind jou ook aardig. Zou je me genoeg ver trouwen kunnen schenken om me er alles van te vertellen? Denk alsjeblieft niet dat ik een bemoeial ben, maar ik heb de indruk dat het gestook van anderen jullie beiden heeft gescheiden. En ik vind het naar om Daphne met die verstarde blik in haar ogen te zien rondlopen". Rossiter keek haar onzeker aan. „Ik wou dat ik kon geloven dat er een misverstand in het spel is. Maar daar is geen sprake van". „Weet je dat zeker?" drong Peta zachtjes aan. „Ik bedoel je kent de Chelfords. Wie zou je nu liever ge loven, hen of Daphne?" „Het waren niet alleen de Chel fords". Rossiter deed geen poging meer om nog iets te eten, hij nam een sigaret en stak die afwezig op. Peta leunde naar hem toe en er lag een heel ernstige uitdrukking op haar boeiend gezichtje. „Luister nu eens Dale, zou je me het hele verhaal nu niet willen vertellen? Geloof me, ik zou het je niet vragen lis ik er niet een goede reden voor had". Een ogenblik aarzelde Rossiter nog, toen haalde hij zijn schouders op. „Goed dan". En toen scheen hij plot seling door iets getroffen en keek haar met spanning in zijn ogen aan. „Maar natuurlijk, als het waar is, moet jij dat weten. En je zou mij niet vragen waar om ik Lynford heb verlaten en zeggen dat Daphne er zo ongelukkig uitziet tenzij ze natuurlijk eindelijk inziet dat ze zich schandelijk heeft gedragen Peta wachtte geduldig op het slot van deze afdwaling, want ze was er zich van bewust, dat, als ze hem de gelegenheid gaf het op zijn eigen ma nier te vertellen, ze spoedig de hele geschiedenis te horen zou krijgen. „Peta geloof je werkelijk dat Daphne om me geeft?" „Dat weet ik zeker". Peta was nu niet meer bang om dat te zeggen, want ze wist, dat, wat er ook mis was ge gaan, Dale Rossiter zielsveel van haar vriendinnetje hield. „Ik begin te geloven dat ik een idioot ben geweest", sprak Dale lang zaam. „Maar nadat Daphne en ik el kaar een paar keer hadden ontmoet, kwam ze op een goede dag plotseling niet opdagen. Ik dacht natuurlijk dat ze ziek was of dat er iets mis was gegaan ze had me verteld dat haar vader een ouwe tiran was. Maar de volgende dag kwam ze ook niet en de daarop volgende evenmin. Grey Barn heeft geen telefoon zoals je weet en ik wist niet of ik haar misschien in moeilijk heden zou brengen als ik daarheen ging. Maar ten slotte vertelden de Chelfords, die wel zagen dat ik me ge droeg als een vis op het droge, dat Daphne al die tijd al geëngageerd was geweest met een zee-officier. Ik zei hun natuurlijk, dat ik daar niets van geloofde en nog een heleboel onaar digs bovendien; maar ze hielden vol tot ik begon te wankelen per slot van rekening kon ik gemakkelijk uit vinden of ze leugens vertelden of niet. In ieder geval rende ik naar Grey Barn, maar Daphne was er niet ik sprak de ouwe heer en vroeg hem of het waar was, dat Daphne verloofd was en hij zei ja en vertelde, dat ze bij haar a.s. schoonouders logeerde, omdat hij met verlof was. Ik kon niet „Dat was een leugen", viel Peta in. „Het moet een doorgestoken kaart tus sen de oude Brendon en de Chelfords zijn geweest. Zij zijn best tot zoiets in staat en hij staat voor niets als het er om gaat zo'n bekwame huishoudster als Daphne voor zichzelf te houden". „Maar is ze dan werkelijk vrij? Is er werkelijk geen ander?" Rossiter zag eruit alsof hij plotseling een fortuin had verdiend. „Hemel, wat ben ik een idioot en erger geweest om het te geloven voordat ik het van het Narcisje zelf had gehoord!" „Dat vind ik ook", beaamde Peta grimmig. „Je kende de Chelfords per slot van rekening en Daphne had je ook verteld hoe haar vader haar be handelde". „Maar geloof je niet, dat het nu te laat is, ik bedoel, denk je dat Daphne me terug zal willen nemen?" „Ik vrees dat ze daar gek genoeg voor is", vertelde Peta hem met haar oude onomwonden openhartigheid. „Ik zou het niet doen, tenzijhaar stem veranderde, werd zachter en er kwam een afwezige blik in haar gouden ogen, „tenzijik van je hield". „Peta", hij greep haar beide han den vast in de zijne, „je bent de beste kameraad, die ik ooitik weet niet hoe ik je moet danken". „Door Daphne gelukkig te maken", antwoordde Peta prompt. Ze kreeg plotseling tranen in haar ogen. Die twee waren zo gelukkig met dat goede slot aan hun liefdeshistorie. Iedereen, die gelukkig was in de liefde, bofte. (Wordt vervolgd) van het communisme zou daarmede nog niet opgelost zijn. In dit verband moet gewezen wor den op de mededeling van de regering van Malakka in haar jaarverslag over 1950, dat de erkenning van Rood-China door Engeland de communisten zeer aangemoedigd en de Chinezen in Ma lakka in hun houding tegenover de overheid beïnvloed heeft. In 1950 heeft de jungle-oorlog in Malakka 15 milli- oen pond gekost, waar nog 3 millioen uit Engelse middelen bijkomt. Tegen over 639 gesneuvelde terroristen, 147 gevangenen en 344 gewonden staan 940 doden, 106 vermisten en 894 gewonden onder de soldaten en de burgerbevol king. In tegenstelling tot het optimisme, dat tot aan de moord op de Hoge Com missaris overwegend heerste, is men thans vrij algemeen van mening, dat de tegenstanders veel strenger aange pakt moeten worden, als men in de jungle-oorlog succes wil hebben. Elk tablet Chefarine „4" bevat 4 v/ere dbetoernJe geneesmid delen. Zij helpen bij hevige pijnen en griep, ook wanneer andere middelen (alen. (Advertentie, Lng Med.) DONDERDAG 29 NOVEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00—24.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en Litur gische kalender. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws. 9.10 Voor de huisvrouw. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.00 Gewijde muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Lunchconcert. (12.30 12.33 Land- en Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katho liek nieuws. 13.20 Gram.muziek. 13.35 Viool en piano. 14.00 Gram.muziek. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram.muziek. 15.30 Strijkkwartet. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Voor de jeugd. 18.40 „Op de stelling". 18.50 Leger des Heilsmuziek. 19.05 „Levensvra gen van allerlei aard en een pastoraal antwoord". 19.20 Verzoekprogramma. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberich ten. 20.10 Gevarieerd programma. 22.15 Buitenlands overzicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en SOS-berichten. 23.1524.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 AVRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym nastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws. 9.10 Morgenwijding. 9.25 Gram.muziek. 9.30 „De Groenteman". 9.35 Gram.muziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gevarieerd programma. 11.45 Boekbespreking. 12.00 Pianoduo. 12.25 „In 't spionnetje". 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelconcert. 12.50 Financieel weekover zicht. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Metropole-orkest. 13.55 „U kunt het geloven of niet". 14.00 Voor de vrouw. 14.45 Gram.muziek. 15.00 Voor de zieken. 16.05 Hersengymnastiek. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Voor de jeugd. 18.40 Gram.muziek. 18.55 Voor de kinderen. 19.00 Gesproken brief uit Londen. 19.05 Militaire-reportage. 19.15 Dansorkest en solisten. 19.40 Ronde Tafel- parlement. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio Philharmonisch Orkest en solist. 21.05 „Om zeven uur thuis", hoorspel. 22.35 Gram.muziek. 23.00 Nieuws. 23.15 Sport- actualiteiten. 23.3024.00 Gram.muziek. fWEE-EN-EEN-HALA zo schrijft ons Ita landsmeisjes, die in li gedurende zes maand» fcta ik voor het mome die ik hier in zo korte twee-en-een-half-uur, maal niet leuk. Twee hunner beslemming t< (AP DE MORGEN, d kwam, werd ik doi ducteur met mijn baf geholpen. Daar stond i delijk stationnetje te mij iemand zou afha. verscheen de homt agent, de dame, di voorlichting te platte; me te verwelkomen, scheen er even later mijn koffers in een au In het begin von vreemd; het landscha mensen en de taal. een beetje tegen mijn Nu zijn die twee-en omgevlogen. Ik heb, ze goeds ondervonden, v hele leven dankbaar In wezen bleken de de Europeanen weini Ik ben in veel gezinne hadden zij dezelfde zc vreugden als wij. De i alleen onder andere Dat veroorzaakt toch tussen beide continen Amerika heeft een b de gehele wereld hierb Alle mensen willen i beter bestaan; wie van heeft een goede kans, reiken. Dat is in Nede uitgesloten, vooral op Boeren hebben hier a een bedrijf te beginne den. Er liggen hier nof te wachten op bewerk Ei W/EST-VIRGINIA is e Men noemt het wé van Amerika. De staat ten der VS en wordt Ohio, Oost-Virginia, 1 sylvania en Kentucky tweemaal zo groot al telt 1.930.000 inwoners wonen 282 inwoners p» meter, in W' st-Virgini Ik heb verschillende vijftig counties van de De eerste was Jefferso oosten, dicht bij de rivi Daarom heet. dit deel nadoahvallei. Het is e bare streek en men vin prachtigste landbouw- drijven. De grond is e velachtig, in tegenstel van West-Virginia, di hoogteverschillen verte zeer moeilijk, om een 1 teren. Vandaar dat n West-Virginia vaak v( vindt. De gemiddelde bet loopt ongeveer veertig dien is er veel industr caliën en glas. Kolenrr in de gehele staat. O kolen gewonnen in „st door het afgraven van gen op plaatsen, waar gen dicht onder de op HE FAMILIE in Jeffer ik drie weken he heeft een boerderij v; hectare zeer vruchtbaa moderne koestal is eer de staat. De veertig worden machinaal gen wordt met de moderns! de stad Washington vi verkocht. Dit is een I: familie. Er komen maa voor in aanmerking w goed kwaliteit van hu: drijf bezit verder drie twee tractoren en al i herstel van de verschi riën nodig is. Men verbouwt hier t en alfafahooi. Mais is langrijkste producten zoete variëteit wordt een ware lekkernij besi Het woonhuis ligt hi ter van de boerderij ve vrachtauto hobbelen w gaard van en naar het 1 gebouwen mogen mo zijn, de woning is oud gend een goede beurt echter pas over enige beurt. In de woning kan me tastische kleurencombii verder plasticgordijnen len en een grote vach Dat is ongeveer het in! vrouw heeft daarenteg< huishoudelijke toestelle schikking, zoals een ij trische deegmachine, e een stofzuiger, warm ei water, een badkamer e Dit is een grote ijskas voedsel in bevroren to» waard, zoals kippen, ten, ijs, brood, enz. Di gezin ook in de winter aardbeien, pruimen, ke

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6