Parijs
blijft Parijs, ondanks alles
Geringe vorderingen op Malakka
Korte
Pim, Pam en Pom in Zwitserland"^)
Kappie,
ABPosWoftP
iL-i-
Chefaaine „4" beya!
méér en doei méér!
De wager
in het Kloo
Cfeefarine
UcMyuw&d
moest
Militaire kringen blijven optimistisch
JIMMY BROWN AL AUTORENNER
w
West- Virg
Stad van
Bij de Verenigde Naties in Parijs (I)
sterke tegenstellingen
WIE zou denken, dat Parijs in deze weken geheel in het teken van de Ver.
M. Dupont blijft rustig
zijn wijntje drinken
EEN EINDELOZE JUNGLE-OORLOG
Bandieten krijgen veel
hulp van buiten
Verras Moeder
cic-aé iOevtd&'eetif
Het Radioprogramma
Hartelijke on
leerzami
WOENSDAG 28 NOVEMBE1Ï l'ool
8. Zodra ze afscheid hadden geno
men van meneer Bigmans, renden de
drie hondjes zo vlug ze konden naar
huis. Moeder moest zo gauw mogelijk
de rapporten zien. Want overmorgen
zou Moeder al naar Zwitserland ver
trekken. Het was waar, wat Pim aan
meneer Bigmans verteld had. Al hun
vriendjes hadden hen al voor een dag
je uitgenodigd. „Je komt maar een dag
bij ons, hoor", had de moeder van
Tommie en Brommie gezegd. „En je
blijft dan eten ook, zeg dat maar aan
je moeder!" En zo ging het ook met
hun andere vriendjes. Moeder Woeffie
behoefde zich dus helemaal geen zor
gen te maken over Pim, Pam en Pom.
En het gekke was, dat deed ze ook he
lemaal niet. Pim, Pam en Pom begre
pen dat eigenlijk niet zo goed. Ze von
den het wel een beetje vreemd, dat Moe
der zo opgewekt was, terwijl ze toch
veertien dagen op reis zou gaan. En
nog geen één keer had ze hun gevraagd
of ze er wel om denken zouden hun
tanden te poetsen voordat ze naar bed
gingen. En of ze wel elke morgen hun
poten zouden wassen". Het was eerlijk
gezegd heel eigenaardig en helemaal
niets voor Moeder Woeffie.
op weg naar
17. De Maat, de conducteur en de
negerbediende holden de coupé bin
nen, en zagen tot hun opluchting, dat
Kappie niet vermoord was.
„Hij leeft nog!" riep de Maat.
„Dat is anders maar net op het nip
pertje!" zei Kappie. „Wanneer ik die
schurk de diamant niet had gegeven,
zat er nu een mes in me! Het is vre-
we dat ding tenminste eindelijk kwijt! Kom mee!" zal ons allemaal doodsteken! Ik weet het
Ik ben blij toe!" „Wij zullen hem ook zoeken!" zei de zeker. Waarom kunnen we nu niet rus.
Deze redenatie van de maat maakte conducteur. „Wij gaan deze kant van tig weer zitten gaan? Nu we die dia.
selijk! Ik kon niet andersdie vent Kappie weer actief. „Je weet niet, wat de gang uit, en u die kant, dan kunnen mant niet meer hebben, zijn er geen
was tot alles in staat!" je zegt, klont! We moeten achter die we hem niet missen. Kom, bcys!" zorgen en ellende meer.... ik begrijp
„De diamantherhaalde de maat. kerel aan! We moeten die diamant weer „Waarom nu weer?" jammerde de het niet
„Maar wat geeft dat eigenlijk. Nu zijn terug zien te krijgen! Wat dacht je dan? maat. „Die man gooit met messen! Hij „Kom mee!" snauwde Kappie.
Die krampachtige
hoest laat U geen rust.
Spaar Uw longen, neem
de siijmoplossende
(Adv© lentip Ine Mud.)
(Van een onzer redacteuren)
naties staat, komt beslist bedrogen uit. Inderdaad: in de onmiddellijke om
geving van het Palais Chaillot en verder in de buurt van de grote, luxueuse hotels
in het Quarticr des Champs Elysées, waar de delegaties zijn „ingekwartierd",
merkt men onmiddellijk, dat de vertegenwoordigers van zestig landen naar de
Ville Lumière zijn gekomen. Maar voor het overige is Parijs volkomen zich zelf
gebleven: vrolijk, charmant en gezellig alsof er geen dreiging van een nieuwe
oorlog over de wereld hangt. Alsof ook Parijs niet met één atoombom zou kunnen
worden weggevaagd.
daarvoor drommen haast nog meer
mensen te zamen dan voor het Palais
Chaillot wanneer daar de auto's met
buitenlandse beroemdheden af- en
aanrijden.
Maar Parijs is en blijft een stad van
tegenstellingen. Terwijl de uitgaande
wereld 's nachts de theaters aan Pigal-
Terwijl wij dit in een kleine bistro
vlak achter de Opera schrijven het
is Dinsdagmiddag stopt de kran
tenverkoper ons de laatste editie van
de France Soir in de hand: „Laatste
beroep van premier Pléven op de na
tie. Over het lot van het kabinet
wordt vandaag nog beslist"
Maar Monsieur Dupont, die aan het
volgende tafeltje z'n vin-rouge drinkt,
blijft er onbewogen onder. Kabinetten
komen en kabinetten gaan. Kabinetten
komen wéér, komen altijd weer.
Ook in Frankrijk! En zelfs het feit,
dat nu het bestaan op het spel staat
van een kabinet, dat langer dan enige
andere na-oorlogse regering aan 't be
wind is geweest en dat werkelijk op
weg scheen orde op zaken te stellen,
maakt weinig indruk op de gemiddel
de Parijzenaar.
Feest in zicht.
Zo min als de bijeenkomsten van de
Verenigde Naties indruk op hem ma
ken. Acheson moge dan in het Palais
Chaillot boze woorden spreken. Eden
kan op de meest hoffelijke wijze de
Kussen precies hetzelfde zeggen als
zijn Amerikaanse collega en Wysjinsky
kan om beiden lachen, maar Parijs
blijft toch Parijs en het maakt zich nu,
in November, reeds op voor de komen
de feestdagen. De warenhuizen hebben
zich reeds getooid met kleurige guir
landes van duizenden gekleurde lamp
jes, die de grote boulevards een extra-
feestelijk aanzien geven en binnen
vindt men het speelgoed, waarmede
met Kerstmis monsieur Dupont zijn
kleinen zal verrassen, in een zo over
weldigende hoeveelheid en variatie
uitgestald, dat men zou wensen ook
zelf weer even kind te mogen zijn.
In een van zijn enorme etalages
heeft „Aux Printemps" zelfs een heel
kermistheater ingericht, compleet met
clowns, danseresjes, goochelaars, jong
leurs, een paardrijdster en hoempa's cn
le en Montmartre verlaat, slapen im
mers de clochards onder de bruggen
en op de trappen van de Metro. Ter
wijl het verkeer voortraast over de
grote boulevards, droomt de eenzame
wandelaar onder de vele kale bomen
van het pleintje aan de uiterste punt
van de Ille de la Cité, de Square du
Vert Galant, dat altijd en onder alle
omstandigheden een van de mooiste
plekjes van Parijs blijft. Daar, waar de
Seine midden in de Metropool achter
de beide eilandjes, die het oudste deel
van de stad vormen en nog altijd
het eerste arrondissement weer in-
eenvloeit, zitten de dromers en de
zwervers. De oude dame met haar
hondje en de hengelaar, die zich be
slist niet van streek laten brengen
door het feit, dat de vertegenwoordi
gers van zestig landen om de conferen
tietafels van Palais Chaillot besluiten
moeten nemen, die wellicht voor ons
aller toekomst beslissend zullen blij
ken.
(Van onze correspondent te Singapore)
ACTOBER is een moeilijke tijd geweest voor de Engelsen in de jungle-oorlog
in Malakka. In het begin van de maand werd de Hoge Commissaris Sir Henry
Gurney het slachtoffer van een aanslag en kort vóór het einde van de maand
sneuvelde bijna een geheel regiment van de Royal West Kents, dat op jacht was
naar de moordenaars van Sir Henry, by een overval door bandieten. De dood van
de Hoge Commissaris trof de Engelsen op een critiek tijdstip, juist toen er over
plaatsingen bij het militaire commando en de leiding van de veiligheidsdienst
hadden plaats gevonden en toen de pogingen om de bevolking te winnen door
haar meer rechten te geven, de omzichtigheid en de verstandige leiding van een
man van het formaat van Sir Henry noodzakelijk maakten. Zyn verlies was dan
ook een communistisch buitenkansje, dat de tegenpartij een sterke aansporing
gegeven heeft.
Hoewel men wekenlang alle krach
ten heeft ingespannen om de moorde
naarsbenden onschadelijk te maken,
was de achtervolging vergeefs. De ban
dieten konden niet alleen ontkomen,
doch zij hebben zelfs hevig terugge
slagen, zoals bleek uit het bloedbad
aan de Royal West Kents. Ondanks
deze zware tegenslagen is men in mi
litaire kringen optimistisch gestemd en
dat, terwijl er geen vorderingen te zien
zijn en het erop begint te lijken, dat de
en Meisjes op St. Nicolaas mede met een
tube HAMEA-GELEI. Prijs f 1.54 en 93 ct.
(Advertentie, Ing. Med.)
6. Het werk dat Rinus Roest hem
dag in dag uit liet doen, stuitte Jimmy
tenslotte zó tegen de borst, dat hij
ronduit tegen zijn baas zei: „Meneer
Roest", zei Jimmy, „u moet maar 's
naar een andere knecht uitkijken. Ik
krijg er schoon genoeg van al mijn tijd
te verdoen met het in elkaar rameien
van auto's. Alles moet ik van u in grui-
zels slaan en er zitten dikwijls nog heel
bruikbare onderdelen aan. Als wij die
allemaal netjes zouden opsparen, zou
daar nog een heel aardig centje aan te
verdienen zijn. Ik begrijp niet, wat u
bezielt om mij te gelasten filles tot puin
te slaan. En ik kan u dan ook meede
len, dat ik er het bijltje bij neerleg.
Voor zulk hersenloos vandalisme heb
ik de eer te bedanken". Jimmy had ge
dacht, dat Rinus Roest na deze rede
voering te hebben aangehoord, vreselijk
woedend zou worden, maar dat viel
nog al mee. „Je haalt er maar uit, waar
je zin in hebt", zei hij op een norse
toon, ,.en je kunt er mee doen, wat je
wilt, als je elke automobiel, die ik je
laat slopen, maar grondig vernietigt.
Dat is voor mij de hoofdzaak". Jimmy
haalde zijn schouders op en liep zwij
gend naar de werkplaats terug. „Ik
heb in elk geval iéts bereikt", dacht
hij. „Ik zal van elke auto al het bruik
bare materiaal opzij leggen. Later zal
ik dan wel eens zien, wat we daar mee
kunnen doen".
NU.ALLEMAAL ZWANENBERG'S ROOKWORST..NOLOSSAALT\
naak moeder, ais inde w/nter
'twerk/s gedaan;
want z'jneeft
2mt/£nbër&'s
koonworst
optafel staan.'
oorlog in de jungle eindeloos zal voort
gaan.
De toestand in Johore wordt na deze
gebeurtenissen als zeer ernstig be
schouwd naar men officieel toegeeft.
Het schijnt, dat de verhouding der
krachten ten gunste van de terroristen
verschoven is, nadat dezen erin ge
slaagd zijn talrijke geweren buit te
maken. De nieuwe bevelhebber heeft
thans bijna dictaroriale volmachten ge
kregen.
Steun van Rood-China
A LS de bandieten geen hulp van bui-
ten kregen, zouden ze uiterlijk
binnen een half jaar het onderspit moe
ten delven, verklaart men in militaire
kringen. Het staat echter vast, dat ze
door Rood-China ondersteund worden.
Uit mededelingen van gevangenen en
uit buitgemaakte documenten heeft
men kunnen opmaken, dat van de
communistische leiders er enkelen zijn
afgevallen en dat executies moesten
worden gehouden en strafmaatregelen
getroffen. Het aantal gesneuvelde ban
dieten stijgt voortdurend. Desondanks
is de sterkte van de junglestrijders ge
lijk gebleven; deze zou reeds tot 3000
man gedaald moeten zijn, maar vol
gens de laatste berichten zijn het nog
steeds 5000 man.
Ongetwijfeld hebben de militairen
alles gedaan wat ze konden. Als het
alleen maar op de militaire inspan
ning aankwam, behoefde men aan het
succes niet te twijfelen. Maar de com
munisten hebben de Engelsen een ge
heel nieuw probleem opgegeven, door
dat ze de strijd in het gebied voeren,
waarheen men de Chinese boeren ver
plaatst heeft. Zij stellen daardoor de
uitwerking van het gehele landverhui
zingsprogramma op de proef. Deze
nieuwe tactiek moge uit wanhoop ge
boren zijn. in ieder geval is ze niet
zonder succes gebleken.
Landverhuizers in de klem
JAE LANDVERHUIZER' die vroeger
in de jungle door de bandieten ge
terroriseerd en van hun levensmidde
len beroofd werden, worden plotseling
in hun nieuwe woonplaatsen weer tot
militaire doelen voor de aanvallen der
bandieten. Aan beloften van verbete
ringen hebben de boeren niet veel, ge
steld ze er aan geloveh. Landverdeling
en sociale maatregelen hebben niet
veel waarde, als de veiligheid niet ge
garandeerd kan worden. Om het com
munisme werkelijk uit te roeien, moe
ten de geestelijke krachten van de be
volking gemobiliseerd worden. Dit kan
echter nog wel een poosje duren. Mis
schien zal men er op de duur wel in
slagen de communistische junglestrij
ders te verslaan, maar het probleem
DOOR o
MARJORIE
VERNON
101)
Rossiter's ogen blonken even 'op,
maar toen verdween dat lich'je weer
en hij klemde zijn mond vaster opeen.
„Hoevelen is ze van plan aan het
Hjntje te houden?" vroeg hij en zijn
stem klonk hees van verdriet.
Peta keek hem aan en zweeg even.
Ze moest nu heel voorzich'ig zijn. Ze
had een verrukkelijk voorgevoel dat
alles alsnog in orde zou komen, dat er
het een of ander misverstand of opzet
telijk gestook had plaats gehad, maar
veel, misschien alles, hing nu af van
de wijze waarop ze de zaak nu verder
aanpakte.
„Daphne is een meisje dat maar van
één man houdt, Dale, geen misselijke
flirt, zoals jij schijnt te denken. Dat
moest je toch weten".
„Ik dacht ook dat ik dat wist.
Maar...."
„Luister eens", onderbrak Peta hem.
„ik ben erg dol op Daphne en ik vind
jou ook aardig. Zou je me genoeg ver
trouwen kunnen schenken om me er
alles van te vertellen? Denk alsjeblieft
niet dat ik een bemoeial ben, maar ik
heb de indruk dat het gestook van
anderen jullie beiden heeft gescheiden.
En ik vind het naar om Daphne met
die verstarde blik in haar ogen te zien
rondlopen".
Rossiter keek haar onzeker aan.
„Ik wou dat ik kon geloven dat er
een misverstand in het spel is. Maar
daar is geen sprake van".
„Weet je dat zeker?" drong Peta
zachtjes aan. „Ik bedoel je kent de
Chelfords. Wie zou je nu liever ge
loven, hen of Daphne?"
„Het waren niet alleen de Chel
fords".
Rossiter deed geen poging meer om
nog iets te eten, hij nam een sigaret
en stak die afwezig op.
Peta leunde naar hem toe en er lag
een heel ernstige uitdrukking op haar
boeiend gezichtje.
„Luister nu eens Dale, zou je me het
hele verhaal nu niet willen vertellen?
Geloof me, ik zou het je niet vragen
lis ik er niet een goede reden voor
had".
Een ogenblik aarzelde Rossiter nog,
toen haalde hij zijn schouders op.
„Goed dan". En toen scheen hij plot
seling door iets getroffen en keek haar
met spanning in zijn ogen aan. „Maar
natuurlijk, als het waar is, moet jij dat
weten. En je zou mij niet vragen waar
om ik Lynford heb verlaten en zeggen
dat Daphne er zo ongelukkig uitziet
tenzij ze natuurlijk eindelijk inziet dat
ze zich schandelijk heeft gedragen
Peta wachtte geduldig op het slot
van deze afdwaling, want ze was er
zich van bewust, dat, als ze hem de
gelegenheid gaf het op zijn eigen ma
nier te vertellen, ze spoedig de hele
geschiedenis te horen zou krijgen.
„Peta geloof je werkelijk dat
Daphne om me geeft?"
„Dat weet ik zeker". Peta was nu
niet meer bang om dat te zeggen, want
ze wist, dat, wat er ook mis was ge
gaan, Dale Rossiter zielsveel van haar
vriendinnetje hield.
„Ik begin te geloven dat ik een
idioot ben geweest", sprak Dale lang
zaam. „Maar nadat Daphne en ik el
kaar een paar keer hadden ontmoet,
kwam ze op een goede dag plotseling
niet opdagen. Ik dacht natuurlijk dat ze
ziek was of dat er iets mis was gegaan
ze had me verteld dat haar vader
een ouwe tiran was. Maar de volgende
dag kwam ze ook niet en de daarop
volgende evenmin. Grey Barn heeft
geen telefoon zoals je weet en ik wist
niet of ik haar misschien in moeilijk
heden zou brengen als ik daarheen
ging. Maar ten slotte vertelden de
Chelfords, die wel zagen dat ik me ge
droeg als een vis op het droge, dat
Daphne al die tijd al geëngageerd was
geweest met een zee-officier. Ik zei
hun natuurlijk, dat ik daar niets van
geloofde en nog een heleboel onaar
digs bovendien; maar ze hielden vol
tot ik begon te wankelen per slot
van rekening kon ik gemakkelijk uit
vinden of ze leugens vertelden of niet.
In ieder geval rende ik naar Grey
Barn, maar Daphne was er niet ik
sprak de ouwe heer en vroeg hem of
het waar was, dat Daphne verloofd
was en hij zei ja en vertelde, dat ze bij
haar a.s. schoonouders logeerde, omdat
hij met verlof was. Ik kon niet
„Dat was een leugen", viel Peta in.
„Het moet een doorgestoken kaart tus
sen de oude Brendon en de Chelfords
zijn geweest. Zij zijn best tot zoiets in
staat en hij staat voor niets als het er
om gaat zo'n bekwame huishoudster
als Daphne voor zichzelf te houden".
„Maar is ze dan werkelijk vrij? Is
er werkelijk geen ander?"
Rossiter zag eruit alsof hij plotseling
een fortuin had verdiend. „Hemel, wat
ben ik een idioot en erger geweest om
het te geloven voordat ik het van het
Narcisje zelf had gehoord!"
„Dat vind ik ook", beaamde Peta
grimmig. „Je kende de Chelfords per
slot van rekening en Daphne had je
ook verteld hoe haar vader haar be
handelde".
„Maar geloof je niet, dat het nu te
laat is, ik bedoel, denk je dat Daphne
me terug zal willen nemen?"
„Ik vrees dat ze daar gek genoeg
voor is", vertelde Peta hem met haar
oude onomwonden openhartigheid. „Ik
zou het niet doen, tenzijhaar stem
veranderde, werd zachter en er kwam
een afwezige blik in haar gouden
ogen, „tenzijik van je hield".
„Peta", hij greep haar beide han
den vast in de zijne, „je bent de beste
kameraad, die ik ooitik weet niet
hoe ik je moet danken".
„Door Daphne gelukkig te maken",
antwoordde Peta prompt. Ze kreeg
plotseling tranen in haar ogen. Die
twee waren zo gelukkig met dat goede
slot aan hun liefdeshistorie. Iedereen,
die gelukkig was in de liefde, bofte.
(Wordt vervolgd)
van het communisme zou daarmede
nog niet opgelost zijn.
In dit verband moet gewezen wor
den op de mededeling van de regering
van Malakka in haar jaarverslag over
1950, dat de erkenning van Rood-China
door Engeland de communisten zeer
aangemoedigd en de Chinezen in Ma
lakka in hun houding tegenover de
overheid beïnvloed heeft. In 1950 heeft
de jungle-oorlog in Malakka 15 milli-
oen pond gekost, waar nog 3 millioen
uit Engelse middelen bijkomt. Tegen
over 639 gesneuvelde terroristen, 147
gevangenen en 344 gewonden staan 940
doden, 106 vermisten en 894 gewonden
onder de soldaten en de burgerbevol
king.
In tegenstelling tot het optimisme,
dat tot aan de moord op de Hoge Com
missaris overwegend heerste, is men
thans vrij algemeen van mening, dat
de tegenstanders veel strenger aange
pakt moeten worden, als men in de
jungle-oorlog succes wil hebben.
Elk tablet Chefarine „4" bevat
4 v/ere dbetoernJe geneesmid
delen. Zij helpen bij hevige
pijnen en griep, ook wanneer
andere middelen (alen.
(Advertentie, Lng Med.)
DONDERDAG 29 NOVEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO, 10.00
NCRV, 11.00 KRO, 14.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en Litur
gische kalender. 7.30 Zendersluiting. 9.00
Nieuws. 9.10 Voor de huisvrouw. 9.30
Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.00
Gewijde muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00
Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00
Angelus. 12.03 Lunchconcert. (12.30
12.33 Land- en Tuinbouwmededelingen.)
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katho
liek nieuws. 13.20 Gram.muziek. 13.35
Viool en piano. 14.00 Gram.muziek. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Gram.muziek. 15.30
Strijkkwartet. 16.00 Bijbellezing. 16.30
Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Voor
de jeugd. 18.40 „Op de stelling". 18.50
Leger des Heilsmuziek. 19.05 „Levensvra
gen van allerlei aard en een pastoraal
antwoord". 19.20 Verzoekprogramma. 19.40
Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberich
ten. 20.10 Gevarieerd programma. 22.15
Buitenlands overzicht. 22.35 Gram.muziek.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en
SOS-berichten. 23.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
AVRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws.
9.10 Morgenwijding. 9.25 Gram.muziek.
9.30 „De Groenteman". 9.35 Gram.muziek.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gevarieerd
programma. 11.45 Boekbespreking. 12.00
Pianoduo. 12.25 „In 't spionnetje". 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Orgelconcert. 12.50 Financieel weekover
zicht. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen
of gram.muziek. 13.20 Metropole-orkest.
13.55 „U kunt het geloven of niet". 14.00
Voor de vrouw. 14.45 Gram.muziek. 15.00
Voor de zieken. 16.05 Hersengymnastiek.
16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15
Voor de jeugd. 18.40 Gram.muziek. 18.55
Voor de kinderen. 19.00 Gesproken brief
uit Londen. 19.05 Militaire-reportage. 19.15
Dansorkest en solisten. 19.40 Ronde Tafel-
parlement. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio
Philharmonisch Orkest en solist. 21.05
„Om zeven uur thuis", hoorspel. 22.35
Gram.muziek. 23.00 Nieuws. 23.15 Sport-
actualiteiten. 23.3024.00 Gram.muziek.
fWEE-EN-EEN-HALA
zo schrijft ons Ita
landsmeisjes, die in li
gedurende zes maand»
fcta ik voor het mome
die ik hier in zo korte
twee-en-een-half-uur,
maal niet leuk. Twee
hunner beslemming t<
(AP DE MORGEN, d
kwam, werd ik doi
ducteur met mijn baf
geholpen. Daar stond i
delijk stationnetje te
mij iemand zou afha.
verscheen de homt
agent, de dame, di
voorlichting te platte;
me te verwelkomen,
scheen er even later
mijn koffers in een au
In het begin von
vreemd; het landscha
mensen en de taal.
een beetje tegen mijn
Nu zijn die twee-en
omgevlogen. Ik heb, ze
goeds ondervonden, v
hele leven dankbaar
In wezen bleken de
de Europeanen weini
Ik ben in veel gezinne
hadden zij dezelfde zc
vreugden als wij. De i
alleen onder andere
Dat veroorzaakt toch
tussen beide continen
Amerika heeft een b
de gehele wereld hierb
Alle mensen willen i
beter bestaan; wie van
heeft een goede kans,
reiken. Dat is in Nede
uitgesloten, vooral op
Boeren hebben hier a
een bedrijf te beginne
den. Er liggen hier nof
te wachten op bewerk
Ei
W/EST-VIRGINIA is e
Men noemt het wé
van Amerika. De staat
ten der VS en wordt
Ohio, Oost-Virginia, 1
sylvania en Kentucky
tweemaal zo groot al
telt 1.930.000 inwoners
wonen 282 inwoners p»
meter, in W' st-Virgini
Ik heb verschillende
vijftig counties van de
De eerste was Jefferso
oosten, dicht bij de rivi
Daarom heet. dit deel
nadoahvallei. Het is e
bare streek en men vin
prachtigste landbouw-
drijven. De grond is e
velachtig, in tegenstel
van West-Virginia, di
hoogteverschillen verte
zeer moeilijk, om een 1
teren. Vandaar dat n
West-Virginia vaak v(
vindt.
De gemiddelde bet
loopt ongeveer veertig
dien is er veel industr
caliën en glas. Kolenrr
in de gehele staat. O
kolen gewonnen in „st
door het afgraven van
gen op plaatsen, waar
gen dicht onder de op
HE FAMILIE in Jeffer
ik drie weken he
heeft een boerderij v;
hectare zeer vruchtbaa
moderne koestal is eer
de staat. De veertig
worden machinaal gen
wordt met de moderns!
de stad Washington vi
verkocht. Dit is een I:
familie. Er komen maa
voor in aanmerking w
goed kwaliteit van hu:
drijf bezit verder drie
twee tractoren en al i
herstel van de verschi
riën nodig is.
Men verbouwt hier t
en alfafahooi. Mais is
langrijkste producten
zoete variëteit wordt
een ware lekkernij besi
Het woonhuis ligt hi
ter van de boerderij ve
vrachtauto hobbelen w
gaard van en naar het 1
gebouwen mogen mo
zijn, de woning is oud
gend een goede beurt
echter pas over enige
beurt.
In de woning kan me
tastische kleurencombii
verder plasticgordijnen
len en een grote vach
Dat is ongeveer het in!
vrouw heeft daarenteg<
huishoudelijke toestelle
schikking, zoals een ij
trische deegmachine, e
een stofzuiger, warm ei
water, een badkamer e
Dit is een grote ijskas
voedsel in bevroren to»
waard, zoals kippen,
ten, ijs, brood, enz. Di
gezin ook in de winter
aardbeien, pruimen, ke