Korte balans van de eerste helft
550.000 postrekeninghouders
Nederlanders hebben maar heel
weinig kans in Indonesië
West-Virginia is een prachtig land
Hartelijke ontvangst en
leerzame tijd
Hr. Ms. „Piet Hein"
in dienst gesteld
Wellicht toekomstige decentralisatie
Tariefsverhoging?
Ex-OV.W.-ers mogen
niet terug komen
Scheepvaartberichten
WOENSDAG 38 NOVEMBER 1951
Vijf meisjes naar Amerika (3)
.rWEE-EN-EEN-HALVE-MAAND ben ik nu in de staat West-Virginia geweest,
1 zo schrijft ons Ita Posch uit Stompetoren, een der vijf Nederlandse platte
landsmeisjes, die in het kader van een internationaal uitwisselingsprogramma
gedurende zes maanden studie maken van het boerenleven in Amerika. Thans
s,ta ik voor het moment, waarop ik afscheid moet nemen van al de kennissen,
die ik hier in zo korte tijd heb gemaakt. Ik kwam hier indertijd na een reis van
twee-en-een-half-uur, de kortste van ons allemaal en dat vond ik eigenlijk hele
maal niet leuk. Twee van ons clubje reisden de gehele nacht door om de plaats
hunner bestemming te bereiken en dat vond ik eigenlijk veel leuker.
i-YP DE MORGEN, dat ik hier aan-
kwam, werd ik door een negercon
ducteur met mijn bagage uit de trein
geholpen. Daar stond ik nu op een lan
delijk stationnetje te wachten totdat
mij iemand zou afhalen. Kort daarop
verscheen de home demonstration
agent, de dame, die huishoudelijke
voorlichting te plattenlande geeft, om
me te verwelkomen. Gelukkig ver
scheen er even later nog iemand, die
mijn koffers in een auto zette.
In het begin vond ik alles erg
vreemd: het landschap, de huizen, de
mensen en de taal. Ik zag werkelijk
een beetje tegen mijn verblijf hier op.
Nu zijn die twee-en-een-halve-maand
omgevlogen. Ik heb, zeer veel moois en
goeds ondervonden, waarvoor ik mijn
hele leven dankbaar zal zijn.
In wezen bleken de mensen hier en
de Europeanen weinig te verschillen.
Ik ben in veel gezinnen geweest en alle
hadden zij dezelfde zorgen en dezelfde
vreugden als wij. De Amerikanen leven
alleen onder andere omstandigheden.
Dat veroorzaakt toch wel een verschil
tussen beide continenten.
Amerika heeft een bevolking, die van
de gehele wereld hierheen is gestroomd.
Alle mensen willen werken voor een
beter bestaan; wie van aanpakken weet
heeft een goede kans, zijn doel te be
reiken. Dat is in Nederland voor velen
uitgesloten, vooral op het platteland.
Boeren hebben hier altijd gelegenheid,
een bedrijf te beginnen en uit te brei
den. Er liggen hier nog duizenden acres
te wachten op bewerking.
Een prachtig land.
W7EST-VIRGINLA is een prachtig land.
Men noemt het wel het Zwitserland
van Amerika. De staat ligt in het Oos
ten der VS en wordt begrensd door
Ohio, Oost-Virginia, Maryland, Penn
sylvania en Kentucky. Het gebied is
tweemaal zo groot als Nederland en
telt 1.930.000 inwoners. In Nederland
wonen 282 inwoners per vierkante kilo
meter, in WV st-Virginia slechts 27.
Ik heb verschillende van de vijf-en-
vijftig counties van deze staat bezocht.
De eerste was Jefferson, in het Noord
oosten, dicht bij de rivier de Sjenadoah.
Daarom heet dit deel ook wel de Sje-
nadoahvallei. Het is een zeer vrucht
bare streek en men vindt er dan ook de
prachtigste landbouw- en veeteeltbe
drijven. De grond is er enigszins heu
velachtig, in tegenstelling tot de rest
van West-Virginia, die veel sterkere
hoogteverschillen vertoont. Daar is het
zeer moeilijk, om een bedrijf te exploi
teren. Vandaar dat men verderop in
West-Virginia vaak veel arme boeren
vindt.
De gemiddelde bedrijfsgrootte be
loopt ongeveer veertig hectare. Boven
dien is er veel industrie, vooral chemi
caliën en glas. Kolenmijnen vindt men
in de gehele staat. Ook worden veel
kolen gewonnen in „strip-mining", dwz
door het afgraven van de heuvelhellin
gen op plaatsen, waar de steenkolenla-
gen dicht onder de oppervlakte liggen.
Modern bedrijf.
HE FAMILIE in Jefferson-county waar
ik drie weken heb doorgebracht,
heeft een boerderij van ongeveer 280
hectare zeer vruchtbaar land. De zeer
moderne koestal is een der mooiste in
de staat. De veertig Ayrshire-koeien
worden machinaal gemolken. De melk
wordt met de modernste middelen naar
de stad Washington vervoerd en daar
verkocht. Dit is een hele eer voor de
familie. Er komen maar weinig boeren
voor in aanmerking wegens de minder
goed kwaliteit van hun melk. Het be
drijf bezit verder drie vrachtauto's en
twee tractoren en al hetgeen voor het
herstel van de verschillende machine-
riën nodig is.
Men verbouwt hier tarwe, gerst, mais
en alfafahooi. Mais is een van de be
langrijkste producten in Amerika. De
zoete variëteit wordt in elk gezin als
een ware lekkernij beschouwd.
Het woonhuis ligt hier twee kilome
ter van de boerderij verwijderd. Op een
vrachtauto hobbelen we door 'n boom
gaard van en naar het huis. De bedrijfs
gebouwen mogen modern en nieuw
zijn, de woning is oud en heeft drin
gend een goede beurt nodig. Ze komt
echter pas over enige jaren aan de
beurt.
In de woning kan men de meest fan
tastische kleurencombinaties vinden en
verder plasticgordijnen, schommelstoe
len en een grote vacht over de vloer.
Dat is ongeveer het interieur. De huis
vrouw heeft daarentegen de modernste
huishoudelijke toestellen tot haar be
schikking, zoals een ijskast, een elec-
trische deegmachine, een wasmachine,
een stofzuiger, warm en koud stromend
water, een badkamer en een „freezer".
Dit is een grote ijskast, waarin al het
voedsel in bevroren toestand wordt be
waard, zoals kippen, groenten, vruch
ten, ijs, brood, enz. Daardoor kan het
gezin ook in de winter volop van verse
aardbeien, pruimen, kersen en perziken
genieten. Men vindt deze toestellen in
de meeste gezinnen. Bovendien „wec
ken" de huisvrouwen hier buitenge
woon veel. Dit gezin heeft alleen 782
flessen gevuld met allerlei groenten en
andere verduurzaamde levensmiddelen.
Wordt in Nederland veel zorg besteed
aa.i de huiskamer hier in Jefferson
is de keuken het belangrijkste vertrek
van het huis. Ze is doorgaans tevens
woonvertrek en daarom zo practisch
mogelijk ingericht.
De 4-H-clube.
LIET GEZIN, waarin ik was opgeno
men toonde grote belangstelling voor
ons kleine landje. Het zond na de oor
log verscheidene pakketten naar Euro
pa en neemt voorts op allerlei wijzen
actief aan het verenigingsleven deel, dit
ondanks de zware dagtaak op de boer
derij. Ook is er een grote kerkelijke be
langstelling; de vrouw des huizes heeft
voorts een groot aandeel in het werk
van de organisatie van plattelands
vrouwen. Zij werkt verder voor de
4-H-club en de jonge boerenclub en
gaat eenmaal per maand een middag in
de linnenkamer van het plaatselijke
ziekenhuis naaien.
Hun grote belangstelling voor wat er
in de wereld gebeurt en hun vrij hoge
algemene ontwikkeling danken zij aan
de 4-H-clubs, die over al op het platte
land van Amerika te vinden zijn. Dit
zijn verenigingen van jongeren tussen
tien en twintig jaar, die er zich inzon
derheid op richten, de practische ken
nis van de leden in verband met hun
dagelijkse leven zoveel mogelijk te ver
groten. Zij wijden aandacht aan koken,
naaien, inmaken, vee- en pluimvee
teelt, bemesting, enz. De vier H's van
head, hands, heart en health (hoofd,
handen, hart en gezondheid) zijn de
vier waarden, op welker ontwikkeling
de clubs zich richten.
Zij werken heel nauw samen met de
voorlichtingsdienst, die op haar beurt
ook weer voor boeren en boerinnen
werkt. Iedere county heeft een county
agent (landbouwconsulent)die voor
lichting geeft aan de boeren en de 4-H-
clubs leidt. Voorts is er een dame, die
de boerinnen van advies dient en de
meisjes helpt met hun 4-H-werk.
De resultaten van al deze arbeid zijn
werkelijk verrassend. Ik ben de afge
lopen zomer in drie kampen van de 4-
H-clubs geweest. Verbaasd heb ik ge
staan over de perfecte organisatie dezer
kampen en ove- de verrijking van in
zicht, die de deelnemers daar al in een
week opdeden.
Voorts bezocht ik een State-camp,
waar alle winnaars uit de plaatselijke
clubs bijeenkomen. Dat was 'n gemeen
schap op zichzelf, voorzien van alle
denkbare gemakken, zoals douches,
heerlijke bedden, gezellige kamertjes,
een zwembad, voortreffelijke maaltij
den. Ik zag er van alles, zoals veeten
toonstellingen, kookdemonstraties, een
modeshow.
De dierenwereld.
WEST-VIRGINIA is erg bosrijk en er
leven ongeveer 150.000 herten. Een
groot aantal is schadelijk voor de be
groeiing en de landbouw en daarom
mag iedereen, die een vergunning heeft,
elk jaar gedurende drie dagen in De
cember zoveel herten schieten als hij
wil. Verder krijgt ieder, die met pijl
en boog herten wil schieten, hiertoe
gedurende zes weken gelegenheid. Op
deze wijze hoopt men er ieder jaar on
geveer veertig- tot vijftigduizend op te
ruimen.
Ook vinden we in de bossen talrijke
wasbeertjes. Deze zijn zeer schadelijk,
daar ze de schapen op de boerderijen
doden. Verder zijn er veel verwilderde
honden in de bossen te vinden. Het zijn
dieren, die wegens slechte verzorging
de mensen ontvlucht zijn. Ook zij jagen
op schapen.
Mijn verblijf hier is nu vrijwel ten
einde. Ik ben in de afgelopen weken
op twaalf verschillende plaatsen ge
weest, heb tal van mensen ontmoet en
ben overal met de grootste hartelijk
heid ontvangen. .Thans gaan we eerst
een paar dagen naar Washington terug,
en dan stuift ons groepje opnieuw uit
een naar alle hoeken van dit grote land:
naar Kentucky, Noord-Carolina, Kan
sas, Californie en Oregon. Ik ga naar
Oregon, een reis van drie dagen waar
op ik me zeer verheug. Tot de volgende
keer dus.
ITA POSCH.
DE 5o.ooo OP 8060
In de 514e Staatsloterij, 5e klasse, der
de lijst is op nummer 8060 een prijs van
f 50.000 gevallen.
„Wij hebben nooit ruzie om het geld.
Wat hij verdient, is de moeite niet
waard!"
Voorjaar 1952 naar de
Koreaanse wateren
Hr. Ms. torpedobootjager „Piet Hein",
de na haar wereldreis voor periodiek
onderhoud op de Rijkswerf heeft gele
gen, is gisteren in de Buitenhaven
weer in dienst gesteld. Het commando
werd aanvaard door de luitenant ter
zee der eerste klasse A. H. W. von
Freijtag Drabbe. Naar wij vernemen
zal deze oorlogsbodem op nader te be
palen datum in het voorjaar van 1952
naar de Koreaanse wateren vertrekken
ter aflossing van Hr. Ms. „Van Galen".
Joegoslavische resolutie in
tweede politieke commissie
Joegoslavië heeft in de tweede poli
tieke commissie (de commissie-ad-hoc)
een resolutie ingediend, waarin aan de
algemene vergadering der V.N. wordt
verzocht, aan de Sowjetunie en de
andere Oosteuropese landen de volgen
de aanbevelingen te doen: 1) de be
trekkingen te verzekeren en de ge
schillen te regelen overeenkomstig de
geest van het handvest der V.N.; 2)
zich in hun diplomatieke betrekkingen
te richten naar de regels en gebruiken
der internationale betrekkingen; 3) de
grensgeschillen te regelen door middel
van gemengde grenscommissie of naar
keuze op andere vreedzame wijze.
Van officieuse zijde wordt vernomen,
dat de algemene vergadering der Ver
enigde naties, die aan het einde van
deze week bijeen zou komen, tot de
volgende week is uitgesteld.
(Van onze Haagse redacteur)
UET is zo'n klein kunstje geworden: wanneer wij wat te betalen hebben en
dat gebeurt ons, eerlijk gezegd, vaker dan ons lief is dan vullen we een
biljet van ons giroboek in, sturen het naar de girodienst en deze schrijft het be
drag van onze rekening af en op de rekening van onze schuldeisers. Het gaat
allemaal heel gemakkelijk! Ja zeker, voor ons, maar in het grote gebouw van de
Postchèque en Girodienst aan het Spaarneplcin in Den Haag gonst het van leven;
daar werkt men doorlopend in een verbluffend tempo en onder hoogspanning.
De directeur, de heer A. J. H. Teijen, heeft ons er het een en ander van verteld.
De eerste overheids-girodienst op
het continent van Europa werd in
1883 in Oostenrijk opgericht, zo deel
de hij mee.
Vóór 1918 toonden grote groepen
Nederlanders nog weinig begrip voor
de voordelen van een giro-dienst,
doch toen het bedrijf eenmaal was ge
sticht, bleek er al gauw een grote
behoefte aan te bestaan. In 1922 wa
ren er 86.000 rekeninghouders, in 1927
130.000; in 1939 365.000 en in 1951 zijn
er bijna 550.000!
Ook het giroverkeer is sterk toege
nomen. In 1922 waren er 14.000.000
transacties tot een gezamenlijk bedrag
van lO'/a milliard gulden, in 1927
28.000.000transacties tot een totaal
bedrag van 9 milliard gulden, in 1939
113.000.000 transacties tot een geza
menlijk bedrag van 22i/s milliard gul
den en in 1951 denkt men 160.000.000
transacties tot een totaal bedrag van
70 milliard gulden te bereiken.
Thans lopen per dag gemiddeld on
geveer 600.000 transacties over het
centrale girokantoor in Den Haag. El
ke morgen vinden 140.000 a 150.000 in
stellingen in ons land een giro-enve
loppe in hun bus!
Als het aantal transacties elke dag
gelijk was, dan was het voor de Post
chèque- en girodienst nog' niet zo
erg. Maar er zijn reusachtige schom
melingen: op de begindagen der week
is de stroom groter dan op de overige
dagen. Rondom de maand- en de
kwartaalwisseling moet men eveneens
met verdubbelde kracht werken. Soms
stijgt het aantal transacties tot 800
850.000 per dag.
Nederland maakt geen gek figuur
tussen de andere landen, wat de om
vang van de dienst betreft. Er zijn
hier 550.000 rekeninghouders, dat is
53 per 1000 inwoners. België heeft er
640.000 of 74 per 1000 inwoners. Frank
rijk 2.600.000 of 62 per 1000 inwoners,
Zwitserland 221 000 of 42 per 1000 in
woners, Zweden 283 000 of 40 per 1000
inwoners en Italië 226.000. dat is 5 per
1000 inwoners. Engeland heeft geen
overheidsgiro-dienst. Ten opzichte van
België en Frankrijk is Nederland ach
tergebleven, doordat tengevolge van
de moeilijkheden bij de personeelsbe
zetting de uitbreiding afgeremd moest
worden. Particulieren kunnen op dit
ogenblik geen rekening openen.
Zij, die wel in het gelukkige bezit
van een girorekening zijn, hebben het
toch maar gemakkelijk engoed
koop. De overschrijvingen geschieden
gratis en de enveloppe met de biljet
ten kan men gratis verzenden. Dat
wil niet zeggen, dat de Posterijen zo
philantropisch zijn, dat zij aan de
Postchèque- en girodienst portvrijdom
verlenen. De dienst heeft jaarlijks een
niet geringe rekening met de Poste
rijen te vereffenen. Hoewel bovendien
de tarieven, die het publiek aan de
dienst betaalt, zeer gering zijn, is de
Post cheque- en girodienst selfsuppor
ting, dat wil zeggen, dat hij zich zelf
bedruipt. Zelfs brengt hij een behoor
lijke bate op voor de schatkist. Het is
de vraag, of deze gunstige toestand zo
zal blijven. Het is zelfs niet uitgeslo
ten, zo deelde de heer Teijen ons mee,
dat de tarieven in de toekomst ver
hoogd zullen worden.
De voornaamste baten vloeien voort
uit de renten, die de dienst voor het
onder zijn berusting zijnde kapitaal
maakt. In 1939 bedroeg het tegoed van
de rekeninghouders 328 millioen gul
den; in 1951 was het opgelopen tot
1065 millioen gulden. Het is thans vrij
stabiel. Van dit bedrag heeft de dienst
735 a 740 millioen belegd; hij mag
gaan tot 80 pet van het totale tegoed
der rekeninghouders, die geen rente
ontvangen, doch de dienst zelf wel aan
een zeer aanzienlijke rente helpen.
Wij hebben dit sommetje ook hard
nodig, zegt men aan het Spaarneplein.
Wij moeten veel aan de Posterijen
vergoeden en hebben een hoge ex
ploitatie-rekening. Er zijn 2700 mensen
in dienst, die allen op tijd hun sala
ris verlangen. In 1939 bedroegen de
uitgaven 6 millioen gulden; in 1951
waren zij opgeklommen tot 17 mil
lioen gulden, waarvan 8 millioen voor
salaris besteed wordt.
Vroeger werkten er bij de dienst 70
vrouwen tegen 30 mannen. Thans is
die verhouding 44 vrouwen tegen 56
mannen, voornamelijk tengevolge van
de sterke teruggang in het aanbod van
vrouwelijk personeel. In 1945, 1946 en
1947 moesten door verloop nog 3000
personeelsleden vervangen worden,
doch nu is een vrij grote stabiliteit in
getreden. Dat is een belangrijk voor
deel, want er wordt vrij veel hand- en
hoofdarbeid verricht bovendien
zijn er een 1000 kantoormachines
waarvoor een gedegen opleiding ook
nodig is. Het personeel moet behalve
betrouwbaar en nauwkeurig, ook zeer
vaardig zijn. Er wordt voor dit perso
neel dan ook heel wat gedaan.
Wanneer er desondanks foutjes ge
maakt worden, dan bedenke men dat
in de meest perfecte machine wel eens
een radertje kan loslopen en dan
vergeve men het de Postchèque- on
girodienst, die zoveel nuttig werk ver
richt.
Een der vele werkzalen van het
Postchèque- en girokantoor aan het
Spaarneplein in Den Haag. Vele
rappe meisjeshanden zijn bezig met
het adresseren van de enveloppen.
Alleen specialisten zijn daar nog welkom
(Van onze correspondent te Djakarta)
MEN verneemt tegenwoordig nog al eens het geluid, dat ook in het nieuwe,
vrije Indonesië, voor Nederlandse werkkrachten, die willen aanpakken, nog
uitstekende kansen liggen en dat die op Java en Sumatra van harte welkom zijn.
Deze optimistische stemmen bevatten slechts een gedeeltelijke waarheid. Want
dit aanmoedigend welkomstwoord geldt maar voor een beperkte categorie. Voor
zover de situatie op het ogenblik en voor de naaste toekomst te overzien valt,
zal de werkgelegenheid voor Nederlanders hier in liet algemeen eerder minder
dan groter worden. Allerlei verschijnselen wijze er op, dat men er van de zijdo
der Indonesische overheid duidelijk op uit is om de Nederlandse werkersgroep
zoveel mogelijk uit te dunnen en klein te houden.
LJE motieven daartoe hebben niets
met „sentiment" te maken en zijn
ook maar ten dele van politieke aard.
Het accent ligt op nationale economi
sche overwegingen. Het is van het be
gin af aan de wens der Indonesische
regering geweest, aan jongelui van het
eigen volk de beste kansen te geven
om leidende posities in handel, bedrijf
en cultures te verwerven, posities
die tot dusverre hoofdzakelijk doorz.g.
import-krachten zijn bezet. Dit is een
volkomen begrijpelijke wens, waar
niemand redelijk bezwaar tegen kan
inbrengen. Over het algemeen zijn de
Nederlandse werkgevers dan ook wel
bereid, daaraan reeds uit zichzelf tege
moet te komen. Vaak staan zij dan
echter voor de moeilijkheid, dat de In
donesische arbeidsmarkt nog te weinig
geschikte candidaten oplevert. Blijk
baar meent men van overheidszijde,
dat de buitenlandse maatschappijen,
voor zover zij in principe wel genegen
zijn Indonesiërs in de Staf op te nemen,
hun eisen desnoods maar wat lager
Marshall-landen gaan minder
koper gebruiken
De achttien landen, die bij de OEES
zijn aangesloten, zijn overeengekomen
een gemeenschappelijke regeling te
treffen tot beperking van het gebruik
van koper. Deze regeling verbiedt het
gebruik van koper of koperlegeringen,
die 40 pet. of meer koper bevatten, bij
de vervaardiging van ruim 200 ver
schillende producten.
In de Nederlandse Staatscourant dd
27 November 1951 no. 231 is thans een
bekendmaking verschenen. Toepassings
verbod Koper en Koperlegeringen
wordt aangepast aan deze regeling.
Voor ruim een milliard aan
zuivel enz. uitgevoerd
In de eerste negen maanden van dit
jaar heeft de Nederlandse veehouderij
voor meer dan een milliard gulden
aan producten uitgevoerd. Hier tegen
over staat invoer van veevoeder. Het
exportcijfer is een record voor de na
oorlogse periode. Het overtreft zelfs het
totaal over het gehele jaar 1950, dat
ruim f 919 millioen beliep. Vleeswaren,
condens, boter, kaas en eieren vormen
tezamen het overgrote deel van dit be
drag.
Oneerlijke cand.-notaris in
Den Haag kreeg vier jaar
Een 48-jarige candidaat-notaris in
Den Haag, die erin was geslaagd, het
kapitaaltje van een hoogbejaarde
schaapherder en het bezit van een oude
weduwe geheel of ten dele op zijn
eigen girorekening te laten overschrij
ven, is wegens valsheid in geschrifte
en verduistering veroordeeld tot vier
jaar gevangenisstraf. Bij de behande
ling voor de Haagse rechtbank werd
veertien dagen geleden vijf jaar geëist.
Montgomery bij Dr Drees
Veldmaarschalk lord Montgomery of
Alamein, de plaatsvervangend opperbe
velhebber van de NATO-strijdkrachten
in Europa, heeft gistermiddag een on
derhoud gehad met de minister-presi
dent dr. W. Drees Gistermorgen heeft
de veldmaarschalk besprekingen ge
voerd met de chefs van staven in het
ministerie van marine en met de beide
staatssecretarissen op het ministerie van
oorlog.
Hedenochtend om ten uur vertrekt
Montgomery uit ons land.
Verzoek van Wysjinski
Wysjinski, de voorzitter der algemene
vergadering verzocht een brief te pu-
bilceren en vervolgens onder de dele
gaties te verdelen, afkomstig van de
verwanten van twaalf ter dood veroor
deelde Grieken. De veroordeelden zijn
volgens de brief patriotten, die voor de
vrede opkomen. Aangedrongen wordt
op vernietiging van het vonnis.
Radio-Peking over gifgas
In een uitzending van radio-Peking
is gezegd, dat de Amerikanen in Korea
op 17 November twee artilleriegrana
ten met gifgas hebben afgeschoten, die
ontploften temidden van Chinese mili
tairen. Het gas verwekte volgens de
radio maagpijn en duizeligheid.
DUITSE AMBTENAAR IN ARREST
De Westduitse politie is overgegaan
tot de arrestatie van een ambtenaar van
het ministerie van economische zaken,
die bekend heeft geheime documenten
te hebben verkocht aan Alfred Schulze
hoofdredacteur van de sociaal-demo
cratische persdienst te Bonn.
OPPERDOES, 27 Nov. 1951. Ronde
bieten: I 13.30—14, II 12—12.50, III 6—
6.50; Uien: gewoon 26.3016.50, grof
24.60—25, drielingen 26; Groene kool
6.207, Gele kool 34.60, Witte kool
4.50; Peen II 15.20 en III 12.60.
moeten stellen. Voor tal van functies
mogen geen Nederlanders meer wor
den aangesteld, voorzover zij geen
speciale diploma's hebben. Op deze
wijze worden de firma's en onderne
mingen gedwongen hun staven zoveel
mogelijk te „indianiseren".
QOK op andere wijze schijnt er een
uitdunning van de Nederlandse
groep .aan de gang te zijn, weliswaar
niet „officieel" en tot op het moment
betrekkelijk „geruisloos", doch niette
min zeer effectief. Tot voor kort was
het voor iedere Nederlandse verlofgan
ger de eenvoudigste zaak ter wereld
een z.g. „re-entry-permit" te krijgen.
In de laatste tijd komt het evenwel
herhaaldelijk voor. dat zulk een per
mit geweigerd wordt. De practijk wijst
uit, dat dit in de meeste gevallen ge
beurt ten aanzien van jonge Nederlan
ders, die hier destijds als oorlogs-vrij-
williger gekomen zijn, na hun demobi
lisatie in Indonesië bleven en er een
betrekking in de cultures of in de han
del verwierven. Dat zijn er heel wat.
Vele Nederlandse werkgevers in In
donesië wilden deze jongelui gaarne
in hun dienst nemen. Ze hadden im
mers reeds kostbare tropen-ervaring,
waren over 't algemeen flink en ener
giek en bovendien had de sterkte der
bedrijfs-staven door de oorlog en re
volutie zeer geleden. Men had aanvul
ling dringend nodig. Nu zijn verschil
lende van die ex-OVW'ers zo langza
merhand aan hun Europees verlof tos
en menigeen heeft thans tot zijn te
leurstelling ervaren, dat hij wèl een
„exit-permit" van de Immigratiedienst
kan krijgen, maar geen vergunning om
weer terug te komen. Daardoor wordt
van menige Nederlandse werker plot
seling de met zorg opgebouwde car
rière bij het fundament afgebroken.
Hierin ligt een tragisch element.
Is het dus niet waar, dat Nederlandse
werkkrachten hier nog kansen hebben
en welkom zijn? Zoals in het begin
reeds opgemerkt: het is ten dele waar.
Maar daarbij moet men' dan alleen
denken aan specialistische werkkrach
ten, aan doktoren, waaraan een groot
tekort is, ingenieurs, technici e.d. Voor
de brede groep van Nederlanders, die
er vroeger in slaagde om hoofdzakelijk
door hard werken zich hier een car
rière op te bouwen, zonder de grond
slag van een wetenschappelijke of spe
cialistische opleiding, wordt de spoe
ling in Indonesië elke dag dunner; hun
plaatsen worden hoe langer hoe meer
door kinderen van het Indonesische
volk vervuld.
Aagtekerk, R'damKobe, 26-11 n.m. van
Genua naar Port Said Amstelland. A'-
damBuenos Aires, 26-11 van St. Vincent
(K V) naar Santos Aldabi, Buenos Aires
R'dam, 26-11 n.m. van Rio de Janeiro
naar Vitoria Arendsdijk, 27-11 van
Buenos Aires te New York verwacht
Baarn, Chili—A'dam, 27-11 van Le Havre
naar Antwerpen Breda, A'damValpa-
taiso, 26-11 van Willemstad naar Porta
Cardon Caltex Pernis (t). 26-11 n.m.
van Sidon naar R'dam Callisto, 29-11
van Montreal te A'dam verwacht Cro-
nenburgh, 28-11 v.m. van Bilbao te IJmui-
den verwacht Dalerdijk, Vancouver—
R'dam, 26-11 te Los Angeles Diemerdijk,
R'dam—Pac. Kust, 26-11 van Portland
Oreg. Eendracht, 30-11 van Izmir te
Bremen verwacht Garoet, 27-11 van
Balik Papan te R'dam Gooiland, Buenos
Aires—A'dam, 26-11 te Ilheus Helena,
A'damPeru, 26-11 n.m. van Cristobal
naar Barranquilla Hydra, 26-11 van
Bluefield naar Man O'Awar Cays In-
drapoera. Tandjong Priok—R'dam, 30-11
r..m. te R'dam verwacht Java, Balik
PapanA'dam, 29-11 voor IJmuiden ver
wacht Kota Agoeng, Tandjong Priok
New York, 26-11 van Belawan naar Co
lombo Lekkerkerk, Calcutta—R'dam,
26-11 n.m. te Karachi Lieve Vrouwe-
kerk, R'dam—Calcutta, 26-11 n.m. van Ka
rachi naar Bombay Lombok, Calcutta—
Pac. Kust 24-11 te Manilla Manoeran,
Makassar—A'dam, 26-11 n.m. van Aden
naar Suez Metula (t), 26-11 n.m. van
Ras Tanura naar Colombo Madoera,
Calcutta—Pac. Kust, 21-11 te Los Angeles
Merwede, 22-11 van New Orleans naar
Mobile Mataram, HollandiaR'dam,
22-11 van Surabaja Nigerstroom, A'
dam—W.-Afrika, 27-11 v.m. te Accra
Ovula (t), 26-11 n.m. van Saltend te R'
dam P-ins Willem II, 27-11 van R'dam
te Philadelphia verwacht Radja, A'dam
—Balik Papan, verm. 28-11 van Belawan
naar Tandjong Priok Ridderkerk, A'
damO.-Afrika, 26-11 n.m. van Mombasa
te Tanga Rijndam, New York—R'dam,
1-12 (7 uur) te Southampton ter rede ver
wacht Rotti, Balik Papan—Pac. Kust,
23-11 te New Westminster Sarangan,
Tandjong Priok—Pac. Kust, 22-11' te Los
Angeles Stad Leiden (t), 26-11 van
Galveston te R'dam Stad Schiedam (t),
26-11 van Vlaardingen te Savona Straat
Malakka, Rio de Janeiro—Kobe, 23-11 van
Hongkong naar Manilla Samarinda, R'
dam—Palembang, 26-11 te Tandjong Priok
Sloterdijk, R'dam—New York—Golf-
havens, 26-11 te Houston Sumatra, Ba
lik PapanA'dam, 26-11 van Singapore
naar Penang Teirecias, IndonesiëA'
dam, pass. 27-11 v.m. Minikoy naar Aden
—Tibia (t), 26-11 van Tripoli (Libanon)
naar Hamburg Tjiluwah, R'dam—Tand
jong Priok, pass. 26-11 Daedalusrif, Rode
Zee Teucer, Tandjong Priok—New York,
27-11 van Halifax te Boston Waterman,
R'damSydney, 27-11 v.m. van Aden naar
Fremantle Weltevreden, Singapore
Pac. Kust, 26-11 (19 uur) van Singapore
naar Philippijnen Zuiderkruis, A'dam—
Kaapstad, 26-11 300 mijl west ten zuiden
van Kaap Palmas Zijpenberg, Vlaar
dingen—Savona, 26-11 dwars Wight Eiland.
