Kapfiie im, Pain en Pom in Zwitserland ABDIJSIROOP Anna Roemer Visscher overleed driehonderd jaar geleden HET NIEUWE BOEK besproken De wagen in hef K/oosferbos Hooft bestelde haar gegraveerde roemers HoMyuw&d HOEST UWKÜW? JIMMY BROWN AL AUTORENNER Hij komt! Verras Moeder Het Radioprogramma i w DINSDAG 4 DECEMBER 1951 op weg naar 10. Pim, Pam en Pom kwamen ogen tekort, terwijl ze de eigenaar volgden naar het kleine hotelletje, dat daar hoog in de bergen lag. Het had een toepasselijke naam: „Hoogtevrees", waarom Pim, Pam en Pom vreselijk moesten lachen. „Nu ik ben blij, Jat de jongeheren geen last van hoogte vrees hebben", riep meneer Waffl, want zo heette de eigenaar. „Nou maar het Is hier toch zeker zo hoog niet?" riep Pom verbaasd, en keek eens naar de reusachtige bergmassieven, die zich achter het hotelletje tegen de grijze lucht verhieven. „Ja, dat denkt U maar. We zitten hier altijd nog 1500 meter boven de zeespiegel", antwoord de meneer Waffl. Hiervan werden zelfs Pim, Pam en Pom een beetje stil. „En de sneeuw?" vroeg Pim. „Smelt die nooit weg?" „Nee, dan zult U tot de zomer moeten wachten, de hele win ter ligt hier sneeuw en als ik zo naar de lucht kijk, zou ik zeggen, vannacht zal er wel een nieuw pak vallen. De lucht ziet er grijs genoeg voor!" Nu, dat was juist iets, wat Pim, Pam, en Pom graag wilden. En toen Pam de volgende morgen het raam van hun kleine kamertje opendeed, zag hij, dat meneer Waffl gelijk gekregen had. Er was die nacht sneeuw gevallen en niet zo weinig .ook! Zwemmen in de achtertuin Gastvrijheid was haar voornaamste kenmerk ^yiE DE NAMEN of beter de werken leest van Vondel, Hooft, Hnygens, Cats, kortom alle grote Nederlandse dichters uit de Gouden Eeuw, verplaatst zich als vanzelf reeds naar de sfeer van die dagen. Een sfeer, die was als het Gouden Eeuwse costuum: strak en stug en ritselend van voornaamheid. Evenzo is het als we denken aan de kunstzinnige dochters van onze Renaissance-dichter Roemer Visscher. Toch golden de meisjes Roemer Visscher In die dagen voor vrolijke typetjes. Vooral Maria Tesselschade (haar toenaam kreeg ze na een scheeps ramp bjj Texel, waarbij enkele koopvaardijschepen vergingen) zou in onze dagen nog zeer goed passen. Doch ook de „wijse" Anna, de oudere zuster, was vlot en opvallend mooi. en bij al haar vrienden zeer populair. Het is vandaag drie honderd jaar geleden, dat Anna te Alkmaar overleed, een feit, dat een herden king waard is. Deze stad was Anna bijzonder lief. Ze heeft gewoond aan de Kennemerstraatweg, in het huis waar nu de familie Bosman woont, en in de koepel van dat huis hielden de zusters dikwijls „Salon" voor hun dichterlijke tijdgenoten: Breeroo, Hooft en vele anderen. y^nna's rijke kunstenaarsgaven kennen wij o.a. dooi 'n sonnet, dat Hooft haar opdroeg en waarin hij al haar kunst vaardigheden looft Allereerst weidt hij uit over haar „lust om met een dia mant op een glas te stippen", waarbij ze zo geestig een vlinder wist af te beelden, „dat men het diertje zo van de roemer zou knippen" dan haar vaardig heid met „pinseel of naald" en haar boetseer-, haar zang- en dichtkunst. „Zo blijkt", dicht hij, „dat gij al 't geen, dat lijf oft leven schort, van beids kunt geven" en aan uw gedichten ,,'t eeuwig leven". Ook Huygens dichtte op haar dia- mantstift. De roemers, die zij bewerkte waren zeer gezocht. Hooft bestelde bij •>aar glazen met Latijnse en andere spreuken. Vooral dat graveren van krulletters deed Anna zeer graag. Zever- luchtte de glazen dikwijls met albeel- dingen van insecten, vooral vlinders, en gebruikte eigen rijmen als verklaren de tekst. Eens heeft ze op een roemer gegraveerd: „Hij is niet wijs. die niet bij wijlen zot kan zijn" Hier herken nen we in Anna een waardige dochter van Roemer Visscher, die zo terecht onze „Nederlandse Boccacio" werd ge noemd. r\E dochters Roemer waren allereerst gastvrij. Een trek, die ze van hun va der hadden geërfd. Deze oubollige Am sterdamse koopman, die als Renaissan ce-dichter een bijzondere plaats in onze letterkunde heeft, was toch vooral be kend om zijn echt-Hollandse gastvrij heid. Vondel dichtte zelfs eens op henv „Wiens drempel is gesleten van Schil ders. Kunstenaers, van Sangers en Po- eten". Na de dood van hun vader bleven de deuren van het Roemerhuis, waar nu Anna en Maria woonden, wijd-open voor gasten. De bijeenkom sten, die eerst hier werden gehouden, verplaatsten zich later naar het Mui- derslot, waar P C. Hooft de Muider- kring om zich heen verzamelde. De beide „Visscherinnen" waren welkome bezoekers bij onze grot" dichter. Aardig is het te herinneren aan een andere gast. die door Maria geïntroduceerd werd, de zangeres Francisca Duarte, of- Wel „De Alkmaarse Nachtegaal". Volmaakte opvoeding T|E meisjes Visscher hadden een bij zondere opvoeding genoten- Niet alleen hadden ze Frans en muziek gestudeerd, zoals betaamde in die tijd, maar ook leerden ze zingen, schilderen, tekenen, borduren, graveren op glas en zwemmen! In die tijd betekende dit een spotten met alle normen der brave bur gerlijkheid. Dit laatste oefenden ze „in haer vaders tuijn, alwaar een gracht mcTV-alcr was". Dat wat men niet kan leren, het dichten, bleek echter het fort van de kunstzinnige meisjes te zijn. Anna was als dichteres het meest aan Cats verwant. Vader Cats voelde zich ook persoonlijk tot Anna aange trokken. Hij droeg haar zelfs zijn bun del „Maechden Plicht" op. Anna maakte bij de „Sinnepoppen" van haar dichterlijke vader kort. kernachtige versjes. Van haar kennen we een 200-tal gedichtjes van didacti sche aard, in deze trant: ..Een vrouw die niet als zingt en tuit, die gaarne danst en die de luit schier nimmer uit haar handen leit. Ei, ei, dat is lichtvaardigheid." Met deze moraal: „Misbruik ver keert het zoetste zoet in walgelijk en bitter roet." Aan „den roemruchtigen gevangene Huig de Groot" wijdde ze een „Klaag- gedicht", en na zijn ontsnapping in de boekenkist een iuichtoon". Vrouw en trouwe zuster Tn 1624 trouwde Anna met de Hage naar Mr. Dominicus Boot van ffe- sel en ging in Wieringen wonen, waar haar echtgenoot Dijkgraaf was. Toen haar eerste zoon geboren zou Worden, ging ze naar haar zuster Ma ria, die het jaar daarvóór in de „Ko renstraat" (Koorstraat) was gaan wo nen, met haar man Albert van Crom- balgh, een zee-officier. Later, toen Anna weduwe was ge worden, kwam ze in onze stad terug Zo weten wij. dat ze Maria trouw ter zijde stond toen het kind van haar zus ter kwam 'e overlijden Dit was ook het geval, toen de zwaarbeproefde moeder een jaar later overleed. 22. Trol trok zichzelf langzaam om hoog, zodat hij in een zittende houding kwam. Hij had een gevoel of zijn hoofd een ballon was, die op zijn lichaam heen en weer zweefde, maar toch be gonnen zijn hersens langzaam-aan be ter te werken. „Daar liepen ze" zei hij met een dikke stem. „Waarom liepen ze daar? Omdat ze mijn diamant hebben afge pakt. ik moet in mijn zak zoe kenhij zat in mijn zak., dat weet ik nog! De allermooiste diamant van de wereld., een millioen flessen co ca-cola waard!" Trol voelde in al zijn zakken, doch zonder resultaat. Hij vond wel elas tiekjes en kleine kogeltjes en enkele zakmessen, maar géén diamant. Grommend van woede sprong hij op, viel weer en stond weer op. „De dieven" mompelde hij. „Ik zal ze., ik ben bestolen! Ze hebben mijn dia-ip nt gestolen!" Kappie en de maat liepen intussen nog te rennen langs de rails. De maat kon bijna niet meer, want hij voelde nog steeds pijn in al zijn ledematen, om van zijn zitvlak maar niet te spre ken! „Waar gaan we nu naar toe?" dacht hij. „Wat heeft het allemaal voor zin? Zouden we zo helemaal naar Holly, wood moeten rennen? Maar dat houd ik niet vol! Dadelijk komt die messen- De maat keek om, en zag toen inder- werper ook nog achter ons aan!" daad heel in de verte Trol de Troos ter met zwaaiende armen in hun rich- ting lopen Als verstandige moeder geeft gij Uw kleine na tuurlijk het middel dat door zijn geneeskrach tige werking jeugdige „hoesters" als een schild beschermt: AKKHR'S - 's Werelds beste hoestsiroop - (Advertentie. £ng. Med.) OPLOSSING KRUISWOORDPUZZLE Horizontaal: 1. tegenslag; 8. keer; Sara; 11. air; 12. lof; 14. ram; 15. N.L.; 16. Didam; 18. pi; 19. vat; 20. ton; 21. op; 23. serum; 25. o.a.; 26. oer; 28. rum; 29. Ida; 30. reek; 32. koel; 33. gek; 34. pin; 35. leeg; 38. pier; 41. eel; 42. mug; 44. ego; 45. uk; 46. Medan; 48. au; 49. tal; 50. lus; 51. ik; 53. pikol; 55. li; 56. nel; 58. sap; 59. dan; 60. geen; 62. gene; 63. rouwkleed. Verticaal: 1. teil; 2. eer; 3. Gr.; 4. nood; 5. L.S.; 6. aar; 7. grap; 8. kantoor; 10. amicaal; 12. liter; 13. fatum; 16. das; 17. mom; 22. pee; 24. rug; 25. ode; 27. regel; 29. Ionie; 31. keg; 32. kip; 35. leuning; 36. eek; 37. mud; 39. ega; 40. routine; 42. melis; 43. galop; 46. map; 47. nul; 52. keer; 54. kaak; 55. land; 57. Leo; 59. Dee; 61. nu; 62. ge. HERSENGYMNASTIEK ANTWOORDEN 1. Nico-tine. 2. Orego. Plantengeslacht. Overige drie muziektermen. 3. De En gelse Orde van de Kouseband (Order of the Garter). 4. Generaal Ridgway. 5. Glimmend stuk metaal, lepel of i. d., die nend om snoek of baars indruk te geven, met vluchtend visje te doen te hebben. 6. De tenniscrack van Swol. 7. Geen vogel. Bargoense benaming voor porte- rr.onnaie en portefeuille. 8. Rond, plat koekje van gekruid deeg. 9. Griet, Spriet en Wachtelkoning. 10. Geen ver schil. Beiden hebben de betekenis stie renvechter. Tjeerd Adema: Piet Wijker gaat varen Uitg. v/h C. de Boer Jr., Amsterdam. De Alkmaarse journalist Tjeerd Adema heeft een nieuw, verdienstelijk boek gevoegd aan de serie jongensboe ken, waarmede hij in de loop der jaren zovele jonge en zeker ook oudere harten heeft veroverd. De weg naar 't hart van de jeugd heeft voor deze auteur geen geheimen. Zijn boeken verwierven een verdiend succes door hun frissé geest, de gezonde humor en een goede dosis spanning, drie eigen schappen, waarvoor iedere Hollandse jongen toegankelijk is. Ook in zijn nieuwste bijdrage tot de jeugdlitera tuur heeft de schrijver de juiste toon getroffen. In „Piet Wijker gaat varen' waait de frisse zeewind, die giert rond de vuurtoren van Kgmond en langs de pieren van IJmuiden. Tjeerd Aaema verhaalt van twee Egmondse jongens, uie ter visvangst gaan, van de avon turen, die zij beleven, van het harde leven aan boord van de trawler, van het passagieren in een Engelse haven plaats en van een moedige redding. Zijn vlotte verteltrant en de kennis van zaken, waarmede over de visserij geschreven wordt de schrij vet maakte zelf een reis op een trawler mee zullen de jeugdige lezers be halve enige uren van ontspanning te vens 'n goede kijk op 't werk van onze vissers geven. Daarbij heeft de couleur locale haar niet te miskennen aantrek kelijkheid. Bach Schuurman? hanteer de tekensf'ft en verzorgde een flink aantal aardige illustraties De uit geverij v/h C. de Boer Jr. stak het ge heel in een keurig kieed. Voorwaar een goed St. Nicolaas-geschenk. Wij wensen het boek in vele jongenshan den. Abe Brouwer„Zijn grote vriend" Uitg. C.V. Uitgeverij v/h C. de Boer Jr., Amsterdam. Abe Brouwer is op het ogenblik een van de meest gelezen Friese schrijvers en een van de productiefste. Zijn werk begint ook in vertaling in de rest van het land bekend te worden. Zo ver scheen in de Bibliotheek der Zeven MEDICINAAL TOEBEREID MET INGREDIËNTEN VAN VICKS VAPORUB (Advertentie. Ing. Med.) Zeeën zijn jongste geesteskind: De Grote Vriend. Het is het verhaal van een Dokkumer jongen, Tjerk Offrmga, die naar zee wil en na veel strijd en verdriet -- ook door zijn eigen schuld zijn plaats bij de Koninklijke Ma rine vindt. Het is een boeiend verhaai, uitstekend vertaald door Mia Bruins- ma. Fr. J. Waterink: Onze Prins, in het publiek en binnenskamers Uitg. N. V. Gebr. Zomer en Keuning te Wageningen. In deze tijd van cadeautjes en ver rassingen is het goed de aandacht te vestigen op het boek „Onze Prins", uit gegeven door N.V. Gebr. Zomer en Keuning, Uitg. Mij te Wageningen. De :>y uitstek deskundige schrijver geeft een boeiende biografie van Prins Bern- hard, na eerst enkele bladzijden ge- wjid te hebben aan des Prinsen ouders en het Huis Lippe Biesterfeld. Dr. Wa terink beschrijft de school- en studen tenjaren, de verdere ontwikkeling en belevenissen van Prins Bernhard en komt dan op de tijden en feiten, die ons Nederlanders zo bekend en ver trouwd zijn: de verloving en het hu welijk met Prinses Juliana, de oorlog, het vertrek naar Engeland, de oorlogs jaren buiten het vaderland, het com mando van de Nederlandse strijd krachten en eindelijk de gelukkige hereniging. Uit al deze bladzijden groeit de figuur van de Prins en steeds duidelijker komen zijn enorme werk lust, zijn sterke wil en zijn krachtige persoonlijkheid naar voren. Talloze persoonlijke trekjes en ernstige en grappige episoden verlevendigen het boek, dat voor een ieder, die het ge lukkige gezin in het Witte Paleis een warm hart toedraagt, een welkom be zit zal zijn, vooral ook omdat het kwis tig met zeer goede foto's, waarvan enkele in kleuren, is verlucht. (Advertentie, Lng. Med.) 11. In doodsangst reed Jimmy ver der. Hij passeerde zes, zeven, acht auto's nam met gierende wielen twee bochten en naderde toen een kruispunt waar 'n agent van de motorpolitie met een ver veeld gezicht stond toe te kijken of alle weggebruikers zich wel netjes aan de verkeersregels hielden. Hij zag en hoorde Jimmy al van verre aankomen en dat was voldoende om zijn pet stevig onder zijn kin te binden en zijn motor met een energiek gebaar aan te i ren te omzeilen. Hij rukte wild aan z'n trappen. Hij reed resoluut naar het midden van het kruispunt, stopte daar, zette zijn twee voeten op de grond en stak gebiedend zijn hand in de hoogte, Jimmy daarmede een teken gevend dat hij moest stoppen. Jimmy zag dat wel, maar die agent met zijn motorfiets be tekende voor hem alleen maar een nieuw obstakel, dat hij moest probe- stuur en schoot zo rakelings langs de verkeersagent, dat diens pet ondanks de stormband onder zijn kin met een floep afwoei. Dit was de agent, die Barend Bonnemans heette, teveel. Hij liet zijn pet zijn pet en zette met vol gas Jim my achterna. „Dat zal je bezuren man netje", gromde hij, terwijl hij zich diep over zijn stuur boog. DOOR MARIORIE VERNON 106) De deur was gesloten, wat Grant niet verbaasde, want het was al over elven; maar een paar van de ramen waren nog verlicht, zodat de bewo ners blijkbaar nog niet naar bed wa ren. Neville klopte op de deur, en na enkele ogenblikken hoofde hij voet stappen over de stenen gang schuife len, en werd de deur geopend door een dikke jongeman die een olie lampje droeg dat hij omhoog hief om de onverwachte gasten te kunnen be- „O, goedenavond", groette Neville hem beleefd, „we zitten in moeilijk heden. Onze auto heeft het onderweg opcegeven en nu kom ik vragen of u ons zoudt kunnen helpen?" „O. komt u binnen, komt u binnen", nodigde de waard, en ging terzijde staan om hen te laten passeren. Hij was een bewoner van de grote stad. zoals Neville aan zijn accent kon ho- 0 ren, en geen inboorling uit deze stre ken, en hij ontving hen zonder enige nieuwsgierigheid niettegenstaande het late uur en de afgelegen plaats. „U heeft zeker geen wagen die we zouden kunnen huren?" informeerde Grant, maar terwijl hij het vroeg wist hij al dat het nutteloos was. „Neen, meneer, tot mijn spijt niet" „En een trein? Is er nog een trein die ons in de richting van Lynford zou kunnen brengen „Neen. Er stopt er een bij de halte om 10.53, maar die heeft u al gemist. Het beste wat u kunt doen is hier vannacht te blijven en dan morgen iemand naar uw auto toe te sturen. Om een uur of negen ls er een bus uit Horlock, die u naar een garage een kilometer of vijf verderop kan brengen". „Die garage is zeker al gesloten?" probeerde Neville nog, maar toen de waard bevestigend knikte, zei hij: „Nou, dan zal het de enige oplossing zijn om hier vannacht maar te blij ven. Heeft u telefoon? De familie van freule Darley zal zich ongerust ma ken". ,Neen, meneer, ook dat niet". De man keek met een verontschuldigend lachje van de een naar de ander. „Ik zei tegen mezelf dat het enige wat ik wenste rust en vrede was, en dus zocht ik het stilste, meest afgele gen plekje uit, dat ik kon vinden. Ik had niets geen behoefte aan contact met de buitenwereld, noch per tele foon, noch per trein, en dit hier heb ik gevonden". „Nou, dan zijn uw wensen hier wel in vervulling gegaan, beaamde Neville grimmig en Peta viel in: „Maar wat een onmogelijke plaats voor een herberg! Ik bedoel, hoe kunt u zaken doen als er geen mensen in de buurt wonen?" „O, u zoudt er verbaasd over staan waar ze vandaan komen juffrouw. Niet in drommen, hoor; maar ik heb een spaarpotje, en mijn behoeften en die van de vrouw zijn maar gering. We hebben net genoeg klandizie om rond te kunnen komen en dat is alles wat we nodig hebben. In de richting van Horlock staan nog een paar huis jes en met de weekends krijgen we wel automobilisten die de Grasmery Ring komen bekijken en van te vo ren een kopje thee komen halen en na afloop, als ze de Duivelssteen heb ben beklommen, hun dorst weer ko men lessen. En we hebben wel eens vacantiegaogers, op het ogenblik heb ben we ook een paartje dat Vrijdag avond is gekomen en tot Zondagavond of Maandagochtend blijft. O. ja, we komen best rond, maar daar sta ik nou maar te kletsen en u zult wel wat te eten willen hebben en dan naar bed willen. Heeft u ver moeten lo pen?" „Minstens honderd kilometer", kreunde Peta, en strompelde naar een stoel in de laaggezolderde kamer, waarin hij hen binnenliet. „Dat weet ik zeker". De beide mannen lachten en de herbiiergier verdween om voor iets eetbaars te zorgen. „Dit is nou werkelijk enig", zei Peta enthousiast, terwijl ze met glin sterende ogen naar de open haard met zijn oude eikenhouten bank. de lange antieke tafel met haar koperen poten met leeuwenbekken erop en de jacht- platen aan de muren keek. (Wordt vervolgd) De Sint staat te komen, .Je merkt het alom, Je ziet zijn portret in Schier in elke kolom. Hier zit hij te paard en Daar gaat hij te voet, 't Is Sint wat de klok slaat En wat men ontmoet. Maar wat of de Sint ons Zal brengen dit jaar, Kan ik niet voorspellen. Gelukkig ook maar. Dat blijft een verrassing Voor u en voor mij, En mogelijk maakt hij Ons toch nog wel blij. De tijd mag dan zwaar zijn, Het leven heel duur. Kom, vaders en moeders, Kijkt niet dl te zuur. 't Zit niet in het grote, Dat doet er niet toe, De vraag is alleen maar: Wie geeft het. en hóe! Brengt daarom wat vreugd in De ziel van het kind, Wat glans en wat fleur op Het feest van de Sint. Piet Lieftinck zit ons reeds Genoeg op de nek, Laat nu zwarte Piet maar Een keer aan zijn trek. De Sint staat te komen, Wéét wat dit beduidt: De winkels, zij noden, dus Zoekt u maar uit! JABSON Drie rovers in arrest De politie van het bureau Linnaeus- straat te Amsterdam is overgegaan tot de arrestatie van drie mannen, die er van verdacht worden medeplichtig te zijn geweest aan een beroving. Vrijdag avond was een zakenman uit de pro vincie op stap geweest met èen bedrag van 3000. In een café aan de Wees- perzijde bleek de portefeuille plotse ling verdwenen. Later werd zij terug gevonden, maar toen was 1900 ver dwenen. Het vermoeden bestaat, dat de arrestanten het geld gestolen en on derling verdeeld hebben. De Vakraad in de meubilering industrie heeft de werkgevers in deze industrie gadviseerd aan de werkne mers de bekende compensatie-uitke ring uit te betalen. en Meisjes op St. Nicolaas mede met een tube HAMEA-GELEI. Prijs f 1.54 en 93 ct. (Advertentie. Ine Med WOENSDAG 5 DECEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.0024.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Een woord voor de dag. 7.30 Zen dersluiting. 9.00 Nieuws en weerberich ten. 9.10 Voor de zieken. 9.30 Waterstan den. 9.35 Gram.muztek. 10.30 Morgen dienst. 11.00 Gram.muziek. 11.15 „Een adder in de wijn", hoorspel. 12.00 Cello en piano. 12.30 Land- en Tuinbouwmede- tielingen. 12.33 Gram.njuziek. 12.37 Ad- ventsstonde. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Protestaants Interkerkelijk Thuis front. 13.20 Amusementsmuziek. 13.50 Re geringsuitzending: Jeugduitzending: „wy slaan op de tong-tong", o. 1. v. Regtna Zwart. 14.00 Advents- en Kerstliederen. 14.30 Gram.muziek. 14.45 Voor de meisjes. 15.00 Omroeporkest en soliste. 15.45 Voor de jeugd. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Gram.muziek. 18.30 Orgel spel. 19.00 „Spectrum van het Christelijke Organisatie- en Verenigngsleven", cau serie. 19.15 Boekbespreking. 19.30 Uitslag wedstrijd kinderpostzegels. 19.40 Radio krant. 20.00 Nieuws en weerberichten. 20.10 Commentaar Familiecompetitie. 20.20 Gevarieerd programma. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Zendersluiting. Ü.00 Nieuws en weerberichten. 9.12 Gram. muziek. 9.50 Voor de huisvrouw. 10.00 Schoolradio. 10.20 Voor de vrouw. 10.30 Pianoduo. 10.45 Voor de vrouw. 1>,00 Gra- mofoonmuziek. 12.00 Voordracht. 12.15 Accordeonorkest. 12.30 Land- en Tuin- bouwmededelingen. 12.33 Voor het platte land. 12.38 Accordeon-orkest. 12.55 Ka lender. 13.00 Nieuws. 13.15 Amusements muziek. 13.40 Orgelspel. 14.00 Gesproken portret. 14.15 Philharmonisch Orkest, koor en solisten. 15.20 Voor de Jeugd. 15.50 Pianorecital. 16.00 Voor de jeugd. 16.30 dersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara- varia. 18.20 „St, Nicolaas en de Konink lijke Marine", causerie. 18.30 St. Nicolaas- feest in een kinderhuis. 19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 Uitslag Prijs vraag Kinderpostzegels. 20.15 Gevarieerd programma. 21.50 Dansmuziek. 22.15 „On der de pannen", hoorspel. 22.35 Amuse mentsmuziek. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6