OUDE PELS
FIUUBMn.v.
een d
Stad en Omgeving
Rode Kruis-mensen aan het bed
van ernstige zieken
AGENDA
Zuivelfabrieken kunnen mond- en I Alc/TIB
klauwzeer verspreiden
De gemeente als grootbedrijf
Stormvogi
van d
Bed als vast meubel in
de huiskamer
wintertijd^
NIEUWJAARSKAARTEN
ZAKAGENDA'S
x
KANTOORAGENDA's
x
KANTOORBOEKEN
Damclub D.D.D.
Kinderen vierden het
kerstfeest in Grote Kerk
Volkswagen in het water
vanVoordam kopje onder
Ook varkens en schapen
met besmetting bedreigd
Spelende knaap raakte ondei
een auto
Lichilldsen in het
duister
De Rijp
Eerste ouderavoi
St. Josephschool
Berg
en
Plaatsgenoten zwer
Broek op Lang(
DONDERDAG 27 DECEMBER 1851
De grauwe dag vóór Kerstmis
Geschenken, vergezeld van zóveel medeleven
JjET WAS de dag vóór Kerstmis en dat was een grauwe dag. De mensen op
straat schenen zich te haasten naar huis. waar warmte was en rust misschien.
De winkel-etalages begonnen in de vallende schemering al banaal te worden
met hun „TL"-licht en de kerstplaatjes in drie-kleurendruk. Juist de dag vóór
het kerstfeest voelt men vaak hoe licht het feest zelf eigenlijk is, omdat men dan
nog in die leegte staat en in de verte het schijnsel al ziet gloren. Er is een onzeg
baar wee in de dag vóór Kerstmis. Het lijkt wel of we elkander anders gaan zien.
Er is meer dankbaarheid om een vriendelijk woord, meer behoefte om goed te
zijn, terwille van dat feest, dat hoe ook kapotgeredencerd door cynici en
nuchteren toch een liefdefeest blijft. Het is een mooie gedachte van liefdadig
heidsinstellingen, dat men juist die dag vóór Kerstmis zijn medemensen bezoekt.
Men heeft elkaar dan meer dan anders nodig. Bovendien is de kerstdag zelve
een bezit van ieder mens voor zich en daar mag men zich niet indringen. Ook
de transportcolonne van het Alkmaarse Rode Kruis, in casu de werkende groep,
liad de middag en avond vóór 25 December uitgekozen om bij een circa honderd
ernstige zieken in de stad kerstpakketten te brengen. Vier auto's, de rode kruis-
vlag over de motorkap, doorkruisten de stad en ze stopten vooral in die smalle,
donkere straten, waar men achter de gesloten gordijnen slechts zelden het ge-
schemer van een kerstboom ziet. Wel hoorde men kinderstemmen het „Stille
Nacht, Heilige Nacht" zingen en dat ontroerde in die troosteloze duisternis.
Honderd ernstige zieken, schreven
we. Och neen, de meesten lagen niet
in de ziekenhuizen, maar in kleine
huiskamers, of in een smal vertrekje;
ergens hoven. Sommigen van hen zei
den met vlakke ogen, dat ze zo al jaar
na jaar lagen. Hun bedden waren vaste
meubelstukken in de kleine woonka
mers geworden. Ze waren meestal al
moe-gestreden en hadden geen verzet
meer tegen het feit, dat ze hier lagen.
En nu kwam er wéér een kerstfeest.
Wie die zelf met een goede ge
zondheid is gezegend kan peilen wat
dat zeggen wil? Kerstmis, voor de tien
de, de twaalfde of de achttiende maal
in een wit bed, dat in een huiskamer
staat. Soms zijn het oude mensen, die
al zolang patiënt zijn, dat familieleden
het al bijne „normaal" beginnen te
vinden. En soms zijn het ook jonge
mensen, eens sterke kerels, die nu
krachteloos neerliggen; of ook wel jon
ge vrouwen, met kinderen, die dezelfde
koorts-ogen hebben als hun moeders..
Wat kerstmis voor deze mensen bete
kent kunnen weinigen beseffen. Men
ziet in deze huizen dan ook heel zel
den een kerstboom of een stalletje.
Rijkbeloond
Het rode kruis kan hier niet de nood
volkomen lenigen, hoe graag al die be
zielde werkers voor de medemens dat
ook zouden willen. Men kan alleen
maar wat hartelijkheid brengen in
sommige woningen; een geschenk ge
ven, dat probeert iets te zeggen van
de troost, die men wil geven. Voor de
vele zieken, die de dag vóór kerstmis
bezocht werden was dat bezoek op
zich zelf al zo'n geweldige troost. Dat
zag men aan het oplichten van de
ogen. En soms kon een man zich niet
langer bedwingen en begon plotseling
te schreien. Wat moet men dan doen?
Het is allemaal zo begrijpelijk: de we
reld met al haar sociale wetten en
voorzieningen is toch zo erg ruw en
meedogenloos, vooral als men murw
van pijn en moedeloosheid op een smal
ziekbed ligt in de huiskamer. Er zijn
mensen, die betogen, dat de zorg voor
minder bedeelden een taak van de
overheid is. Die dag vóór kerstmis
voelden we hoe gelukkig het is, dat
juist de gewone mensen bijeenge
bracht door hun liefde voor anderen
dit werk doen. Een geschenk, ontvan
gen uit de hand van een rode kruis-
zuster heeft zoiets eigens: het is de
menselijke warmte, die het geschenk
vergezelt en die het juist zijn grote
waarde geeft.
wringertijd 1
Er zijn bijna honderd gezinnen ge
lukkig gemaakt, soms alleen reeds om
het feit, dat men zelf de middelen mis
te iets bijzonders te doen op deze dag.
De vrouwen en mannen, die Maan
dag bü al die ziekbedden hebben ge
staan, zijn rijk beloond geworden door
de dankbaarheid waarmee men hen
ontving. Soms spraken zieken opge
togen over de bootreizen, die eik jaar
door het rode kruis georganiseerd wor
den en die in het leven van de patiën
ten een hoogtepunt zijn. We spraken
een man, die reeds elf jaar aan het
ziekbed gekluisterd was en vertelde
hoe hij van de zomer voor het eerst
met de boot was meegegaan. „Ik had
geen tijd om te eten of te drinken",
zei hij, „zo druk had ik het met al dat
mooie van de natuur in me op te ne
men". Is er een grotere beloning denk
baar voor de rode kruis-mensen, die
dit alles mogelijk maakten?
En dan de dankbaarheid voor de ge
schenken, die bestonden uit fruit,
snoepgoed, een kerstbrood en nog veel
meer. In de Sint Jacobsstraat kon een-
91-jarige man niet anders uitbrengen
dan een verbouwereerd Jemigkanarie"
toen hij zijn geschenken kreeg.
We zouden willen, dat de midden
standers en grossiers, die de prijzen
beschikbaar stelden voor de verloting
op de Rode Kruis-avond, dit resultaat
van ook him menslievendheid hadden
kunnen zien. Het Rode kruis timmert
nu eenmaal niet aan de weg. Maar men
moet aan zo'n ziekbed gestaan hebben
om te begrijpen hoe goed dit werk is
en hoezeer het vooral nu onze
steun verdient. Laat dat één der lessen
zijn, die we uit het Kerstfeest 1951
trekken.
DONDERDAG
Cinema Americain, 8 uur: De prinses
van Samarkand (14 jaar); Victoria
Theater, 8 uur: Tarzan en de slavin
(18 jaar); Rex Theater 2.30 en 0 uur:
Bright Victory (14 jaar); Harmonie
Theater, 8 uur: Van een bruiloft komt
een bruiloft (tot 10 jaar o.g.).
Gulden Vlies, 8 uur: Piano-avond door
Willem Andriessen.
VRIJDAG
Harmonie Theater, 8 uur: De Jantjes
(14 jaar); Cinema Americain, 8 uur:
Abbott en Costello: Van je familie moet
je 't maar hebben (14 jaar)Victoria
Theater, 8 uur: Mensen in het wit (14
jaar); Rcx Theater, 2.30 en 8 uur: De
gesluierde Maja (alle leeftijden).
Gulden Vlies, 8 uur: A.T.G. brengt:
„Droom der gevangenen" en „Met eer
vol ontslag".
HOOG WATER TE BERGEN AAN ZEE
Donderdag 27 Dec.: 2,21 v.m. 2.41 n.m.
Vrijdag 28 Dec.: 3.15 v.m. 3.35 n.m.
WATERSTANDEN CAMPERDUIN
hoog laag
Donderdag 27 Dec.: 2.26-2.46 8.26-8.46
Vrijdag 28 Dec.: 3.20-3.40 9.20-9.40
x
Langestraat 24 Alkmaar
(Advertentie, Lng. Med.)
In de onderlinge competitie ging aller
aandacht uit naar de partij tussen Rie-
beek en Hemels. Ofschoon Hemels in de
hekstelling geraakte v.erdedigde hij zich
taai, was zelfs eerder op dam en nood
zaakte zijn sterke tegenstander door het
offeren van een schijf remise te forceren.
Na een afwezigheid van enkele weken
begon kampioen De Jong weer goed door
Balder te verslaan, al was het een moei
zame zege.
Mekken bereikte tegén M. J. Langras
Jr. een gewonnen stelling, maar overzag
in het eindspel een tempo en zag zo de
partij nog naar Temise lopen.
Woonijk, in het tournooi om de Alk
maarse titel door M. A. Langras verrast,
lette ditmaal beter op en won.
De Wijn liet zich kennelijk weer be
ïnvloeden door de faam van zijn tegen
stander Booy en gaf reeds spoedig op. Hij
herstelde zich echter daarna schitterend
door de sterke Stam te kloppen.
Langras Sr. boekte een normale over
winning op Bruggeman.
GESLAAGD
Voor het te Amsterdam gehouden exa
men slaagde Maandag onze stadgenoot, de
heer C. G. de Bakker, voor het eerste ge
deelte Staatspractijk-diploma voor Be
drijfsadministratie.
.De Heer zij dank gebracht"
De Zondagsschool „Laat de kinderen
tot Mij komen" vierde tweede kerstdag,
in de Grote Kerk, met ruim 500 kinde
ren het kerstfeest. De kerk was geheel
met kinderen, ouders en belangstellen
den gevuld, toen ds. Den Oudsten deze
dienst aanving met het uitspreken van
het votum. Hij was het ook, die, op
eenvoudige, kinderlijke wijze, de kerst
geschiedenis van de geboren Koning
vertelde. Het tweede hoogtepunt was
de kerstvertelling, „Heggehannes", van
de heer J. H. Olthof, een verhaal, dat
zich afspeelde in het Zwitserse berg
land.
Voor, tussen en na deze hoogtepun
ten zongen de kinderen o.l.v. de heer C.
Knaap, verschillende kerstliederen. Wat
klinken ze helder en mooi, die honder
den kinderstemmetjes, in de wijde
ruimte van dit kerkgebouw, vooral het
„Geen wiegje als rustplaats", dat door
de kleintjes werd gezongen.
Ds. den Oudsten ging voor in dank
gebed, waarna allgp nog de Engelen
zang zongen.
„De Heer zij dank gebracht". Dat was
de grondtoon van deze mooie kinder-
dienst, waarin de kerstboomlichtjes
heenwezen naor het grote Licht, dat
schijnt in deze donkere wereld: Jezus
Christus, Gods Zoon.
Na de dienst kreeg ieder kind nog
een kerstgeschenk. Organist was de hr.
H. van Westrienen.
Bestuurder bleef op 't droge
Een Volkswagen, die geparkeerd was
voor het bijkantoor van de Posterijen
op het Waagplein, verliet vandaag, te
gen het middaguur, plotseling haar
plaats en schoof dwars over het
Waagplein het water in. De bestuur
der van de auto, de heer A. Alphenaar
uit Heiloo, die in het bijkantoor was,
kwam nog juist op tijd om uit de verte
de duik van zijn voertuig te kunnen
zien. De wagen, die aan de zijde van
het Waagplein het water in ging, dreef
door de sterke wind over het water
hgen en kwam tot stilstand voor dro
gisterij De Waag op de Voordam. Daar
zonk ze langzaam naar de diepte, tot
er niets meer van te zien was dan een
flauwe glans van de verchroomde kop
lampen. Een dun touwtje, dat aan het
voertuig was vastgebonden, bedoelde
de drenkeling op zijn plaats te houden.
Vrij spoedig verschenen politie en de
kraanwagen van de firma Schmidt.
Vermoedelijk heeft de bestuurder ver
zuimd zijn auto op de rem te zetten,
toen hij het bijkantoor binnenging.
SCHOONSTEENBRAND IN
SINT ANNASTRAAT
Op Eerste Kerstdag ontstond om
streeks kwart over negen een schoor
steenbrandje in een huis aan de Sint
Annastraat. De brandweer behoefde
niet op te treden, daar de politie het
vuur met een brandblusapparaat kon
doven.
de Oude Klare voor de verwende smaak
per liter f 7.70
(Advertentie, lng. Med.)
Waarom geen verplichte inenting voor ledenl
Nu zich dit jaar weer tot grote schade van onze gehele Nederlandse samen
leving mend- en klauwzeer heeft voorgedaan, is meer dan vroeger de vraag naar
voren gekomen of het niet nodig is om het inenten tegen deze ziekte verplicht
te stellen. Immers, de practijk heeft bewezen, dat dieren, die zijn ingeënt, geen
last ondervinden. Met deze verplichting loopt het echter niet gemakkelijk. Er
zijn bezwaren, in het bijzonder principiële. Nu heeft de practijk echter ook nog
iets anders bewezen, namelijk, dat de besmetting ook wordt overgebracht door
de zuivelfabrieken.
hun vee niet hebben laten inenten, te
weigeren. De verplichting tot inenten
behoeft dan door de overheid niet te
worden opgelegd. De moeilijkheid om
zonder fabriek op een behoorlijke wijze
over de melk te beschikken, zal wel
aanleiding zijn, dat de onwilligen eer
der geneigd zijn zich te schikken.
We menen, dat deze gedachte in ieder
geval waard is om in overweging te
worden genomen. We geloven zelfs, dat,
indien één fabriek er mee begint, de
andere verplicht zullen ziin te volgen.
Eenvoudig omdat de goede boeren er
de voorkeur aan zullen geven hun wei
terug te ontvangen van een fabrek, die
hun de garanties kan geven, welke ze
nodig hebben, om hun vee vrij te hou
den van de gevreesde ziekte.
We hoorden de volgende geschiede
nis.
Er was een fabriek, die de melk ont
vangt van ongeveer 100 boeren. Van
deze boeren hadden er 6 niet laten en
ten, de overige wel. Het onmiddellijk
resultaat was, dat het vee van deze 6
boeren mond- en klauwzeer kregen, dat
van de overige niet. Maar de gevolgen
bleven daartoe niet beperkt.
De boeren met de besmette stallen
bleven aanvankelijk hun melk normaal
aan de fabriek leveren. Laten we ver
onderstellen, dat ze geh'eel te goeder
trouw waren en dat ze nog niet wisten,
dat hun vee ziek was. Het feit veran
dert daardoor echter niet.
De besmette melk werd tot kaas ver
werkt en de wei, die een uitstekend
varkensvoer is, werd aan de boeren te
ruggeleverd. Binnen korte tijd waren
honderden varkens uit de aard der
zaak ook bij boeren, die wèl hadden
laten enten door mond- en klauw
zeer aangetast. Ook wanneer de dieren
genezen, worden ze door de ziekte in
hun ontwikkeling aanzienlijk terugge
zet en de schade per varken is zeker
te stellen op f 40 a f 50. Daarnaast kun
nen ook schapen door mond- en klauw
zeer worden aangetast en ook voor
deze dieren is het dus van belang, dat
de ziekte zo fel mogelijk wordt be
streden.
Het feit nu, dat de besmette melk,
die door de boeren aan de fabrieken
wordt afgeleverd, een groot gevaar op
levert voor varkens en schapen, heeft
de gedachte bij ons doen postvatten,
dpt hier een taak voor de zuivelfabrie
ken is weggelegd.
Wanneer het inenten van overheids
wege niet verplicht kan worden ge
steld, dan ligt het o.i. op de weg der
fabrieken om de melk van boeren, die
Gistermiddag heeft op de hoek Ken-
nemerstraatwegEmmastraat een aan
rijding plaats gevonden, waarbij de 10-
jarige B., wonende aan de Mient, zo
danig is gewond, dat hij in het St. Eli-
nomen, alwaar een hersenschudding
werd' geconstateerd.
Het knaapje was met twee vriendjes
aan het voetballen in de Emmastraat,
toen hij, rennende achter een bal, plot
seling de Kennemerstraatweg overstak.
Op dat ogenblik passeerde een uit de
richting Heiloo komende personenauto.
De bestuurder zag de jongen plotseling
voor zijn auto opduiken. Een botsing
was niet meer te verhinderen.
DIERENBESCHERMING
In de Jeugdherberg te Castricum is
komen aanlopen een zandkleurige mid
delmatig grote hond, type herder, teef.
Ter beschikking is een mooie grote her
dershond, reu, pl.m. l'/s jaar oud. Men
kan zich daarvoor vervoegen bij de heer
Wiegman, Stenenbrug, Alkmaar.
Adres Inspecteur: C. Verwer, Baan-
straat 1, Alkmaar.
In de concurrentiestrijd der gemeenten kan het
koopmanschap niet gemist worden
nE OVERHEIDSZORG in elke gemeente is in de loop der jaren duidelijk van
karakter veranderd. In het verleden was het stads-bestuur in wezen niets
anders dan een ordende en regelende macht, die er op moest toezien, dat de
samenleving in goede banen werd geleid. Daarna kwam het meer in het teken
van de directe overheidszorg en werden monopolistische gemeentebedrijven ge
sticht, welke hoofdzakelijk ten doel hadden de bevolking datgene te verschaf
fen wat zij op andere wijze niet zou kunnen krijgen of tegen woekerprijzen zou
moeten betalen.
mogelijk van de hand doet, dat inkom
sten trekt uit diverse belastingen als
vermakelijkheidsbelasting, precario
rechten, leges enz.
Van overheidszorg voor de bevol
king is niet alleen sprake meer. In
tegendeel, de burgerij wordt vaak op
zulke zware lasten gesteld, dat vooral
de neringdoenden herhaaldelijk pro
testeren. Vermakelijkheidslasten, ge
dwongen bijdragen voor de Reinigings
dienst, begrafenisrechten enz., zij wor
den van jaar tot jaar hoger en werken
mede om het leven steeds duurder te
maken.
(Advertentie, lng. Med.)
Politieke partijen streven alle
naar kiezersgunst
LIET IS NOG NIET zo vele jaren ge-
leden, dat wethouder Wibaut in de
Amsterdamse Raad in een ernstig
debat werd betrokken over de vraag
of de5e overheidszorg de monopolis
tische bedrijven zover zou mogen
gaan, dat de gemeente er zelf wat aan
verdiende.
Ook dat ging onder het mom van
overheidszorg, want wanneer een ge
meente financieel sterk staat, kan zij
meer dan anders in het belang van
stad en bevolking bereiken.
Maar het is duidelijk, dat het kapi
taalbezit der gemeente dan door de
inwoners moet worden opgebracht, dat
deze b.v. meer voor gas en licht moe
ten betalen dan de kostprijs van het
product, waardoor zij ook voor een
belangrijk deel de kosten dragen van
wat voor sanering en verbetering der
gemeente wordt-uitgegeven.
QOK DAT TIJDPERK ligt al weer
achter ons en het is duidelijk, dat
elke gemeente thans hoofdzakelijk een
grootbedrijf is.
Een bedrijf, dat produceert en zo
voordelig mogelijk inkoopt wat het
verkoopt. Een bedrijf, dat o.a. grond
koopt, deze bouwrijp maakt en zo duur
J)E GEMEENTE DOET zich thans
openlijk kennen als een grootbe
drijf. Zij concurreert met andere ge
meenten en tracht zich daartussen een
vooraanstaande plaats te verzekeren.
Zij etaleert met haar parken en
plantsoenen, haar oud stedenschoon en
bijzondere gebouwen, zij geeft folders
in wezen reclamebiljetten uit,
waarin zij opsomt wat men hier bie
den kan aan kerken, scholen, schouw
burgen en bioscopen.
Zij koopt gronden voor industrieter
rein, die bouwrijp gemaakt worden en
als ideale vestigingsplaatsen aan goe
de verkeersmiddelen worden aanbe
volen. Zij volgt zelfs het voorbeeld van
vele zakenlieden.die om klanten te
trekken zo nu en dan iets beneden de
kostprijs van de hand doen. De cost
gaet voor de baet en men verkoopt dan
industrieterrein beneden de kostprijs,
want industrieën zijn later belastbare
objecten, zij vermeerderen het bevol
kingsaantal, brengen leven en vertier,
waarvan ook de middenstand weer
kan profiteren.
Ten slotte is ook een bloeiende mid
denstand uit financieel oogpunt voor
elke gemeente van de grootste be
tekenis.
JJET GEMEENTEBESTUUR veran
dert door dat alles langzaam maar
zeker van karakter. Het is niet aller
eerst meer de hoedende en bescher
mende macht, maar de koopman, die
links en rechts naar de voordeligste
transacties uitziet en daarbij op eigen
voordeel bedacht is.
Het zijn bovenal de politieke par
tijen, die er voor zorgen, dat met de
wensen en verlangens van yerschil-
lende bevolkingsgroepen voldoende
rekening wordt gehouden.
De Raad vertegenwoordigt de bur
gerij, de fracties streven stuk voorstuk
naar uitbreiding van haar ledental en
dingen daarom naar de gunst der kie
zers.
Dat sluit in, dat zij steeds op de
bres zullen staan voor de belangen
van diverse volksgroepen of particulie
ren, zodat B. en W. daardoor genoopt
worden daaraan bijzondere aandacht te
schenken.
£)E POLITIEKE GROEPEN die
vaak ook hun wethouders aan hun
zijde krijgen zullen steeds datgene
nastreven waarvan bij de eerstvolgen
de verkiezing met voldoening melding
kan worden gemaakt. Zij hebben alle
haar programma's of programma's van
samenwerking, waardoor de ene groep
met steun van de andere kan bereiken
wat anders niet verwezenlijkt zou
kunnen worden. Men denke hier maar
eens aan de gezinstarieven voor gas-
en electviciteit al bleek men het :n
de practijk daarover ook niet helemaal
eens te zijn. Zoals in een bedrijf de be
langen van het personeel grotendeels
door bedrijfs- en vakverenigingen wor
den behartigd, zo staat de Raad steeds
op de bres voor de kiezers en de raads
leden gebruiken hun interpellatierecht
voortdurend om de belangen van de
burgerij op de voorgrond te stellen.
TEN SLOTTE EEN ENKEL woord
over de betekenis der gemeente als
grootbedrijf.
Men heeft slechts een blik op de ka-
pitaaldienst der begroting te werpen
om te zien welke enorme sommen voor
de uitvoering van diverse werken wor
den uitgetrokken.
Natuurlijk zijn daarbij ook werken
als verbetering van de riolering, uit
gaven voor de Reinigingsdienst e.d.,
welke direct het hygiënisch belang der
bevolking raken, maar ook deze lasten
worden zoveel mogelijk op de burgerij
afgeschoven, die daarvoor zo veel zal
moeten betalen, dat de verliespost voor
de gemeente zo klein mogelijk zal zijn.
Van Rijk en Provincie tracht men een
zo groot mogelijke bijdrage te krijgen,
maar voor onderwijs, woningbouw e.d.
blijven kapitalen nodig, die tegenwoor
dig niet gemakkelijk gevonden kunnen
worden, zodat men zelfs bij de burgerij
om financiële medewerking moet aan
kloppen.
JN JANUARI KOMT de gemeente
begroting weer aan de orde.
Dan klinkt via de Raad de stem der
burgerij weer iets sterker dan die van
het stadsbedrijf, dan zal er opnieuw
een strijd in zekere mate een con
currentiestrijd tussen diverse poli
tieke groepen worden gestreden om
datgene te verkrijgen waaraan bij de
verkiezingen met voldoening kan wor
den herinnerd opdat tevreden kiezers
meerderen van de groep, die voor hen
op de bres heeft gestaan, in de Raad
zullen brengen.
Elke stad en »Jk dorp is eigenlijk
een wereldje op zichzelf waar het
machtsverlangen vaak schuil gaat in
het kleedje van het altruïsme.
Storingen hun naam zegt het al
plegen een storend karakter te hebben.
Vooral als plotseling de electriciteits-
voorziening wordt gestaakt en we al
weer visioenen krijgen van „drijver-
tjes", trapnaaimachine-dynamo's en
windmolens op het dak, wordt een ge
woon mens kriegel. Nochtans zijn we
het storingsduiveltje, dat op de avond
vóór Kerstmis de stroom deed uitflap
pen, hoogst dankbaar, omdat toch wel
iedereen op dat moment ruim voor
zien was van kaarsjes, en dergelijke
attributen.
Behalve dan natuurlijk: Die vooruit
strevende kastelein, die van zijn kerst
boom één stuk Philips-reclame had ge
maakt en die de wortels van de boom
om het kwartier nathield met koffie
Hij wees juist zijn klanten met ge
paste trots op het lichtende middel
punt van zijn zaak, toen de stroom
voorziening staakte. Terstond belde hij
de lichtbedrijven, om zijn beklag te
doen, doch in de duisternis vergiste hij
zich in het nummer. De dame, die aan
het toestel kwam, gaf hem de raad:
„Maar meneer, steekt u toch de kerst
boom aan! Die hebt u toch wel?"
Bij een bevriend gezinnetje las de
moeder juist een aandoenlijk kerst
verhaal voor, ten aanhore van een
kleine kinderschaar, toen men waj
juist de climax genaderd de lamp
uitging. Grote consternatie, want
verloren zoon was juist bezig terug t(
keren op zijn wegen van zonde en
verderf en reeds scheen (ach bittere
ironie) het lichtje van het vaderhuis j
heel in de verte, toen het donker werd.f
De kinderen eisten een volledig ver-f
haal en ten slotte zou de oudste zijn
moeder met een kaarsje wat licht ver
schaffen. De zoon ging derhalve ver
der over de landouwen en juist toen
de vader met uitgespreide armen in de
deuropening verscheen, viel er een
gloeiende druppel kaarsvet op de hand
van de voorlezende moeder.
„Au", gilde deze, hetgeen natuurlijk
is. Er viel een stilte, tijdens welke de
moeder de hand likte. Toen sprak de
jongste dochter (vier jaar): „Tjee;
kreeg die arme jongen zó op z'n
huid....?"
En tijdens een kerstbijeenkomst,
zou men juist het gezang „Ik zing een
lied in donkere dagen" aanheffen, toen
met één slag de duisternis viel. Nie
mand der aanwezigen kon een hand
voor ogen en nog minder de liederen
bundel zien, weshalve het stil bleet.
Toen riep een grappenmaker uit het
donker: „Waarom zingen we dan niet?
Hef is toch donker?"
Een moderne familie had een I
Kerstboom met electrische verlichting I
en in plaats van kaarsen had men del
zogenaamde „Wunder-kerzen", spichti-l
ge nabootsingen van vuurpijlen, dief
een sissende sterrenregen kunnen verl
spreiden. Men heeft een half uur bil
het flakkerende schijnsel en in dil
kruitdamp van deze fakkeltjes gezeten!
En toen het licht aanging, snelde me»l
naar bed: beroerd van de kruitlucht es I
tureluurs van het onzekere sterrfhge
spatter. Men zag op Kerstmorgen nóg
sterretjes.
Wij voerden juist een strijd me' I
onze echtvriendin, over het al of nid I
ontsteken van de Kerstboom. Wij zei; I
den wat, zij zei wat, wij zeiden wat, zü 1
zei wat, zij zei wat, zij zei wat, en toen
legden we ons er bij neer. De boom gin?
niét aan. En toen ging net het licht uit-
Voor het eerst zijn we dankbaar voot I
die storing, want toen moést de boom
wel aan.
Bepaald in Bach's geest moet de I
repetitie zijn geweest, welke een klein I
koor hier ter stede Maandagavond inl
de Grote Kerk hield. Het zwoegde!
naarstiglijk op één der mooiste canU'l
tes van de Leipziger Cantor, toen en-r
kele flikkeringen het onverwachte iB'l
treden der duisternis aankondigden. Bi] I
het licht van sigarettenaanstekers wer-l
den in allerlei spelonken en krochten I
stompjes kaars overgebleven vanl
een Kerstspel opgedoken en ondet I
de zangers en de leden van het „orkest f
verdeeld, en toen bovendien nog denl
der tenoren met het orgeltrappen wall
belast, kon het „Bachanaal" voortganll
vinden Het werd een zangfestijn v0'l
sfeer. Over het einde ervan juicht*
niemand, zelfs de tenor op de
Het lag voor de hand,
IJmuidenaren een zeer
strijd tegen de Alkmaar*
stratie van zwakte, zulk
niemand kunnen verwar
dat de aanvalslinie van
met de vele niet te miss,
hoede dan die van de ga
hebben bezorgd. Het 1
kunnen redden danken z
Helderman p£
Kraak uit p
De Alcmaria-verdedigi
der als zeer matige stop
zwak dat Maasen zich
helft als een soort sling
verdediging moest terugt
steeds terugkerende Str
vallen te stuiten. Aanvoer
die als halfspeler stond oj
de dientengevolge practi
schakel met de voorhoede
gen ten spijt kon ook I
voorhoede, waarin middel
nog de beste was, niet 1
van doelpunten inspin
tweemaal kreeg Kraak gr
meer dan normale capacit
Dit alles was oorzaak,
wedstrijd in deze compe
een zo pover figuur sloe
in IJmuiden. Intussen de
vier minuten het beste ho
stonden in die korte peril
vechtlust bezield te zijn.
Stormvogels-linksbinnen
snelle uitval ondernam, i
der met ingrijpen, wat
doel lokte zodat De Boer
verlaten veste kon plaatsi
moment was het mis en k
mariadoel het onophoudé
verduren. Een hard schot
dat Afink de bal liet valli
de voeten van twee Sto:
Iers, die van verbouwereer
ten het leer in het doel te
voorval, dat zich nog vel
herhalen. Een voorzet i
Zo goed als alle ouders
lingen van de St. Josephs
dezer dagen naar de zaal
Blokdijk getrokken voor
ouderavond. In zijn openin,
dacht pastoor Holtkamp 1
overleden hoofd van de scl
J. Wolkorte, aan wiens i
mede te danken is, dat de;
stand is kunnen komen.
Met zang en toneelspel
leerlingen van de hoogste
kunnen. Vooral het Kersts
der leiding van meester Va
den werd opgevoerd, wekt
bewondering. In een korti
wees meester Alblas op de
sport en spel bij de opvoei
kinderen, behandelde mees
de onderwijsvernieuwing ei
de meester Van Leeuward,
belang van de gezinsopvoec
Het toekomstig hoofd vai
de heer J. Koopman, deed
op de ouders om vooral eer
beeld te geven. Hij liet du
voren komen, dat de room:
scholen niet alleen kennis
brengen, doch ook de kind,
te Ieren, dat er een God b
De eveneens voor het e<
niseerde tentoonstelling v:
der leerlingen trok grote
ling van de ouders.
Vandaag zullen met het r
vanuit Rotterdam naar Niei
emigreren onze plaatsgenote:
Soest en Jan Dekker, die
opleiding bij de PTT zullen
C. Bakker, die zijn zaak ii
ducten heeft overgedaan
gezin later volgt, mevr. Si
wier man reeds vooruit
C. Roobeek, die een plaats k
boerenbedrijf en F. M. Hi
zijn toekomst zoekt als han
de. De reis gaat via Amerili
Panamakanaal, hetgeen de
anders via Suez loopt, met t
bekort. Men verwacht 1 F
Wellington voet aan wal te
balg niet. hij had al zijn adem in
hem onbekende bezigheid belegd.-
Hl
Nationaal zangconc
het veilinggeboi
Be Ring Noord-Holland va
Bond van Chr. Zang- en Or;
enigingen in Nederland, hoopt
eh zo mogelijk op de 3de
een groot nationaal zang-concc
den in het veilinggebouw te
Langendijk.
Het concours wordt georgan
rtet Mannenkoor „De Lofstem
Langendijk, directeur Pan
samenwerking met de Ring
and, ter waardige herdenkin
•|/entwintig-jarig jubileum va:
Na afloop wordt er een slui
gegeven.
i
i
