SCHAAKRUBRIEK
Een dropske bloed op Park Avenue
GESLAAGD...
Bridgerubriek
In de greep van de woestijn
wmwwW'"
.MRS. SATTERLEE'S LOVER"
Beroepseer van medicus en jurist te
New York in opspraak
Tragedie om geld
Kruiswoordpuzzelaars aan de slag!
HILVERSUM
Puzzle-rubriek
ZATERDAG 15 MAART 1952
(Van onze correspondent te New York)
yjIE de wolkenkrabber-hoge huren betaalt voor de luxe-appartementen qan onze
deftigste woonstraat, Park Avenue, waar Amcrika's industriële magnaten
met hun hofjuristen en lijfartsen hun intrek hebben genomen, mag eisen, dat
daar iets tegenover staat: de voorname rust en bezadigdheid, die Park Avenue
nu eenmaal tot een straat-apart heeft gemaakt. Schoten in de nacht behoren in
deze omgeving niet thuis. Toen er dan ook de afgelopen nacht door een kennelijk
bijziend amateur-schutter een drietal schoten werd gelost op de entree van
no. 525 was dit voor de beau monde en allen, die daarin belang stellen, een
gebeurtenis van je-welste. Eén dropske bloed op Park Avenue is nu eenmaal een
sensatie van veel groter formaat dan een degelijke schietpartij aan de havenkant.
voorkomen, zo beweert zij dat de na
latenschap rechtstreeks aan hem zou
worden uitgekeerd. Vandaar, dat in een
van de testamenten mr Rosenblatt als
de begunstigde voorkwam. Hij zou de
buit dan met dr Hoffmann delen, die
er door Mabel van verdacht wordt de
genezing van haar zuster te hebben ver
hinderd.
Het spreekt vanzelf, dat beide heren
dergelijke snode voornemens hebben
W/AT die schoten betreft: één bleef in
een deurplint steken, het tweede
veroorzaakte was glasgerinkel en het
derde kwam niet voorbij de dij van mr
Rosenblatt, jurist, die zojuist terug
keerde van een geruchtmakende zaak,
waarin hij niet zozeer als verdediger
dan wel als getuige-in-een-duister-licht
fungeerde. De amateur-schutter heeft
deze affaire derhalve met een bloed
rood tintje overgoten.
Bijna een jaar geleden stierf de oude
mevrouw Satterlee, een welgestelde
weduwe van tegen de 70 jaar. Toen het
testament werd geopend, bleek zij aan
haar advocaat, mr Rosenblatt, haar ver
mogen van omstreeks 200.000 dollar te
hebben nagelaten. De man, naar wie zij
cle laatste maanden van haar bestaan
bijna elke dag een vurige liefdesbrief
had gestuurd dr Hoffmann, een
psychiater, die haar psycho-analyseer-
de kreeg alleen maar een schilderij.
En de zuster van mrs Satterlee, Mabel
Ingalls, kreeg... geen rode duit. Zij
verliet die dag het advocatenkantoor
van mr Rosenblatt met rode randen om
haar ogen. En zelfs de psychiater had
niet het flauwste vermoeden, dat Mabel
Ingalls, die aanspraak meende te kun
nen doen gelden op de nalatenschap,
het hier niet bij zou laten zitten.
Mabel Ingalls namelijk stapte een
paar verdiepingen lager een ander ad
vocatenkantoor binnen. En als gevolg
van dat bezoek staan de deftige psy
chiater en de dure advocaat op dit ogen
blik in een ietwat twijfelachtig licht.
Mabels verhaal
„MIJN ZUSTER", heeft Mabel tegen-
over de rechter verklaard, die uit
spraak moet doen in het door haar aan
hangig gemaakte proces om Mrs Satter-
lee's testament ongeldig te verklaren,
„mijn zuster was bijna kinds. Zij was
van iedereen afhankelijk. Zij wist het
verschil niet tussen een 5 dollar biljet
en een van 5000 dollar. Zij stond open
voor invloeden van buiten af. En die
hebben er voor gezorgd, dat ik onterfd
werd en dat zij met de buit gingen
strijken." Mabel heeft de rechter een
opwindend relaas gedaan van dit finan
cieel „heraus mit Ihr, herein mit Mir",
waarbij dokter en advocaat elkaar de
bal en de dukaten zouden hebben toe
gegooid.
De verliefde mevrouw Satterlee was
namelijk al jaren lijdende aan een sle
pende ziekte. Zij weigerde echter een
dokter te ontbieden en klampte zich
vast aan dr Hoffmann, die haar in
praatte, dat er niets met haar aan de
hand was en dat er geen enkele reden
was, waarom een andere medicus dan.
hij zelf haar zou behandelen. Dr Hoff
mann, aldus beweert Mabel, zou boven
dien elke dag een paar maal hebben
opgebeld en Mrs Satterlee lieve woord
jes hebben toegevoegd, waaruit zij zou
kunnen afleiden, dat ook zijn hart naar
haar uitging. Eind 1950 werd mevrouw
Satterlee echter ziek.'Op aandrang van
haar zuster bezocht zij een specialist,
die haar onomwonden te kennen gaf.
wat er met haar aan de hand was. Een
operatie, aldus deze dokter, was on
vermijdelijk Mrs. Satterlee liet zich
onder het mes nemen, nadat zij dr Hoff
mann had doen weten, dat zij een paar
weken de stad uit ging. Na de operatie
ontbood zij de psychiater opnieuw en
vertelde hem wat er gebeurd was. Dr
Hoffmann was verontwaardigd: hoe
had zij zijn advies, de goede raad van
de man, die haar zo nabij stond, in de
wind kunnen staan? Die operatie was
niet nodig geweest. Ze moest toch
nooit meer zonder zijn voorkennis naar
vreemde doktoren gaan. Mrs. Satterlee
was ontroerd door zoveel toewijding.
Zij ontbood de jurist en liet Rosenblatt
een nieuw testament opstellen, waarbij
dr .Hoffmann rijkelijk werd bedacht
Maar mr Rosenblatt werd nog herhaal
delijk terugontboden, Bijna zo vaak als
een modieuze vrouw een nieuwe jurk
aantrekt, veranderde de inhoud van het
testament.
Inmiddels aldus het verhaal van
Mabel Ingalss waren dr Hoffmann
en „ïrs Satterlee samen op vacantie ge
gaan. Hij besteedde zijn tijd voorname
lijk met vissen en varen. Zij ging steeds
met hem uit, vergezelde hem op zijn
jacht, of zat op een vouwstoeltje naast
hem langs het kanaal, in de brandende
zon hetgeen onder de omstandighe
den van haar ziekte funest moest zijn
Mabel zocht haar éénmaal tijdens
deze vacantie op. Zij wist haar zuster
er opnieuw toe te bewegen samen met
haar naar een plaatselijke dokter te
gaan. Deze onderzocht Mrs Satterlee en
constateerde dezelfde kwaal als waar
voor zij reeds een keer geopereerd was
geweest. Hij adviseerde een nieuwe
chirurgische behandeling. Maar Mrs.
Satterlee weigerde naar een ziekenhuis
te gaan vóór haar geval opnieuw met
dr Hoffmann te hebben besproken. En
deze verklaarde, dat er geen enkele re
den was voor een operatie. „Quatsch",
zei hij. „Jij bent niet ziek. Die plaatse
lijke dokters weten van niets. Jij hebt
rust nodig, lichamelijk en geestelijk
Morgen gaan we er wéér lekker op
uit. Dat gebeurde ook. Maar een paar
weken later was Mrs. Satterlee dood.
Hoffmann bevreesd
ALS men Mabel mag geloven, dan heb-
ben dokter en jurist een duivels
spelletje gespeeld. Dr Hoffmann wilde
ontkend. Maar die schiet-partij-in-de-
nacht heeft uiteraard aanleiding gege
ven tot allerlei nieuwe theorieën. Waar
om zou iemand, hangend het proces,
mr Rosenblatt uit de weg willen rui
men? Dr Hoffmann, zo zij hieraan in
één adem toegevoegd, bevond zich ten
tijde van de schietpartij onder politie
bescherming in eigen huis. „Ik ben erg
bevreesd", zei hij, nadat men hem van
de aanslag op mr Rosenblatt had ver
teld, „dat dit voorval een kettingreactie
veroorzaakt, dat dezelfde man, die op
Rosenblatt vuurde, het thans op mij
gemunt heeft."
Wat dit alles betekent, is waarnaar
heel New-York thans gist. Zoals de
politie nog gist naar het motief en de
persoon van de amateur-schutter en
menige klant en patiënt van de heren
Rosenblatt en Hoffmann zich afvraagt,
hoe het met de beroepsethiek van jurist
en medicus is gesteld.
Gelooft ons, er wordt op Park Avenue
dezer dagen niet minder over deze twee
buurtgenoten geroddeld, dan onder
soortgelijke omstandigheden in enige
andere buurt het geval geweest zou
zijn.
Znivere li n 1 cl
zacht, soepel, gaaf en intens gezond.
Purol of Purolin (dit laatste in witte
crèmevorm) Beide in dozen 41 en 77 ct.
(Advertentie, tng Med.,
Horizontaal:
1 heimelijk, 8 prima, 9 drijftil, 11
nachtmerrie, 12 heidemeer, 14 bloei-
wijze, 15 windrichting, 18 vagebond, 18
militair onderdeel, 19 damesbont, 20
afscheiding, 21 verbuiging van zijn, 23
vervoermiddel, 25 riviertje, 26 boom,
28 toon, 29 hond, 30 angst, 32 dorp bij
Weerd, 33 eveneens, 34 naar aanlei-
DANK ZIJ
Bekende
schriftelijke cursus
Middclb. akten Talen en Wiskunde M.O.
(Advertentie, Ing. Med.)
ding van, 35 Noorse jongensnaam, 38
Ned. minister, 41 gulden, 42 holte, 44
jongensnaam. 45 metaal, 46 hoofddek
sel, 48 rangcijfer (afk.), 49 voorzetsel,
50 persoontje, 51 maat, 53 tiental scho
ven, 55 onbekende, 56 juist, 58
jongensnaam, 59 Noach, 60 mijt, 62 erg
warm, 63 Ned. stad.
Verticaal:
1 fiets, 2 boom, 3 Rijkstelef, 4 Ned.
stad, 5 maanstand, 6 tijdperk, 7 niet
prettig, 8 geldhandelaar, 10 verandert
het voorkomen, 12 koe, 13 niets. 16
schapenhok, 17 de oudere (afk.) 22 be
vel, 24 eerst open water (afk. handels
term), 25 een en ander, 27 inhouds
maat, 29 Franse componist, 31 mis
lukking, 32 laboratorium, 35 rijk, 36
vod, 37 plaaggeest, 39 dorp bij Norg,
40 Knijpbril, 42 Oosters gewicht, 43
inktvis, 46 woud, 47 begerig, 52 niets
doend, 54 vroegere commissie V.N., 55c
middaguur, 57 voorzetsel, 59 ontken
ning, 61 verslagen, 62 gewicht.
VAN EIGEN GROND
yELE Nederlanders hebben de ge
woonte, om datgene wat uit het
buitenland komt te verheerlijken en
daarna vaak ten onrechte be
tere eigenschappen toe te kennen dan
aan de producten of de prestaties van
eigen bodem.
Bij het bridgespel is dat al niet veel
anders; voor vele bridgespelers is al
les wat uit Amerika of Engeland komt
het beste van het beste en wordt er
vaak kleinerend gesproken over de
prestaties van onze Nederlandse spe
lers. Niettemin hebben onze beste
bridgers vaak laten zien, dat ze er
óók wel wat van terecht brengen en
tegen de allersterkste teams hebben
zij vaak prachtige resultaten geboekt.
Nemen wij b.v. alleen al de prestaties
van ons nationale team tegen de En
gelsen. Viermaal kwam Nederland na
de oorlog tegen de haast onverslaan
bare Engelsen uit in de Europese
kampioenschappen; tweemaal wonnen
de Engelsen, één maal werd gelijk ge
speeld en in 1951 werd Groot Brittan-
nië op eigen bodem in Brighton ver
slagen door het Nederlandse team, be
staande uit de heren mr. F. W. en mr.
E. C. Goudsmit, Filarski en Cats.
Uit deze historische wijdstrijd ver
melden wij het onderstaande spel,
waarin de Nederlanders door een
fraai grootslambord 750 punten winst
boekten (7 matchpunten)
V
V, b, 3, 2
v, 8
h, 8, 3, 2
b, 9, 2
9
N
W O
4»
10, r, 0, 5
V b.
7, 6, 5, 2
V
10, 9, 3
b'
10,9, 7, 6
a, v, 5, 4
3,
6.
Z
v, 5
h, 7, 4
h, 4
a, h, 10, 7, 4. 3
West gever. NZ kwetsbaar.
De Engelsen boden als NZ slechts
tot 6 Sch.; de Nederlanders boden als
volgt
Zuid opende in de vierde hand met
2 Klaver (2 Klaver-conventie, aange
vende ongeveer 5 honneurtrek met
een zéér sterk spel)
Noord bood nu 2 SA, aangevende
enige speelkracht, doch geen lange,
kleur (had Noord minder gehad, dan
had hij het z.g. „negatieve bod" van 2
Ruiten gedaan)
Zuid bood nu 3 Klaver, zijn werkelij
ke kleur;
Noord bood 3 schoppen, aangevende
een zwakke vierkaart in die kleur
met een sterkere kleur had Noord di
rect na 2 Klaver een bod van 2 schop
pen kunnen doen);
Zuid (Cats) deed nu het uitsteken
de bod van 5 SA, een conventioneel
bod, waarmee hij vroeg „Partner,
welke tophonneur heb je in Schop
pen?"; heeft Noord immers Schop
penvrouw, dan wil Zuid wél 7 Schop
pen spelen, zonder Schoppenvrouw
echter niet;
Noord bood nu 6 Klaver, hetgeen be
tekende Schoppenvrouw. Met Schop
penheer zou het bod 6 Ruiten zijn ge
weest, met Schoppenaas 6 Harten,
zónder aas, heer of vrouw had Noord
6 Schoppen moeten bieden.
Zuid had nu voldoende zekerheid
over de troefkleur en wist bovendien
(door Noord's 2 SA-bod) dat Noord
enige zij-kracht had. Zuid bood nu 7
Schoppen.
Het contact werd gemakkelijk ge
maakt, ondanks het feit dat er vier
troeven tegenzaten (uitkomst Ruiten
aas) Zelfs als Oost Klavervrouw met
twee kleine kaarten en 3 schoppens
zou hebben gehad, had Noord het
spel zonder snijden kunnen maken.
Hoe, dat probere de lezer zelf eens.
JOKER
f hm. Pam en Pom in Zwitserland^]
95. Terwijl de verslaggevers zich om
Moeder Woeffie verdrongen om toch
maar alles goed te horen en de came
ra's klikten om foto's te nemen, zullen
wij eens kijken hoe Pirn, Pam en Pom
het maakten. Pim begreep al gauw,
dat de slede niet af te remmen was en
dat hij zo wel uren door kon gaan en
dus stuurde hij hem met een kordaat
gebaar tegen een boom aan. „Vasthou
den", riep hij en dat was geen over
bodige raad. Met een daverende klap
vloog de slede tegen een boom op en
schoof zelfs helemaal in de hoogte, wat
werkelijk een geluk was, want Pim.
Pam en Pom gleden toen vanzelf naar
beneden, evenals Bollie. „Zijn jullie
nog heel?" vroeg Pim, nadat ze even
versuft op de grond hadden gezeten.
„Gelukkig wel, ik heb tenminste niets
"gebroken", riepen de anderen door el
kaar, terwijl ze hun armen en benen
betastten. „Ja. dan zullen we terug
moeten lopen", zei Pim nadenkend.
„Daar zit niets anders op. Ik hoop
maar, dat we de slede van Dirk Durf
al niet al te erg beschadigd hebben,
anders moeten we onze spaarpotten
maar omkeren". Pom en Pam knikten
en zo liepen ze terug naar het terrein
van de wedstrijd.
Correspondentie over deze rubriek
aan drs. J. Muilwijk, Van jVIacr-
iantbaan 142, Den Haag.
«HET PROBLEEM
yOOR de buitenstaander is de scha
ker die „Schaakproblemen" oplost;
en dat kan dan op twee manieren: met
een bord of „uit de krant". Wellicht
zouden velen verrast zijn, als ze hoor
den dat het aantal mogelijkheden om
het schaakspel te beoefenen veel gro
ter is, en dat het eigenlijke probleem
schaak slechts door een gedeelte van
de liefhebbers wordt bedreven.
Het meest in trek is, zowel by be
ginners ais by grootmeesters, het ge
wone party-spel, met bord en stukken.
Men kan natuurlijk ook een reis-
schaakspel van hout of een leren zak-
schaakportefeuille met celluloid stuk
jes gebruiken; men kan ook blind
spelen, dus zonder bord of stukken te
z.en meestal doet slechts één der
tegenstanders dat, maar soms ook de
ander.
Wie zich intensief met het partij
schaak bezig houdt, zal zijn eigen par
ty en of die van andere naspelen,'ana
lyseren, aan openings- of eindspelstu
die doen; die alles heeft nog niets met
de problemen in engere zin te maken.
Een schaakprobleem is een door een
„componist" verzonnen stelling, waar
bij meestal de eis luidt: Wit geeft mat
in twee zetten, of in (hoogstens) drie
zetten, enz.
In een echte schaakpartij zijn er veel
meer kwesties aan de orde; eer men
zo ver is, dat er aan matzetten ge
dacht kan worden, moet er heel wat
denk-arbeid verricht worden; positie-
en combinatie-spel en openingst'ieo-
rie spelen voorlopig de grootste rol.
Vandaar dat bedrevenheid in het op
lossen van problemen (tweezetten,
driezetten, e.d.) nog helemaal niet im
pliceert dat men een sterk schaker is
ook omgekeerd trouwens. Er zijn
zelfs partijspelers die zover gaan, dat
ze de problematiek waardeloos achten,
omdat dit soort stellingen, waarbij wit
veelal een enorm materieel overwicht
heeft, in de practische partij toch bij
na niet voorkomen. Deze opvatting is
m.i. onjuist, maar het zou me ditmaal
te ver voeren, om er op in te gaan.
Ik zou de partijschakers voorzo
ver ze van de schoonheid of het nut
IDEALE LUIERS
PIKÉ, FLANEL,
HYDROPHIEL,
ONDERLEGGERS.
PR00UCI
(Advertentie. Ing. Med.)
(60
Als ze maar eens naar hem toe kon!
Wanhopig wrong ze de handen. Deze
verlammende onmogelijkheid om iets
te doen maakte het allemaal nog veel
erger, want daardoor had ze zoveel
tijd om te piekeren.... Het leek twee
maanden in plaats van twee dagen
sinds dat vreselijke toneel dat ze niet
meer uit haar gedachten kon zetten,
zich had afgespeeld.
Jane Frask, die lui op de divan lag
uitgestrekt, deed een oog open.
„Hou in vredesnaam eens op met
dat gepanter, Mara! Je bent net een
hongerige kat!" gromde ze, „het geelt
me de pip!"
„Neemt u me niet kwalijk". Het
meisje lachte zenuwachtig. „Ik neb
zo'n rusteloze bui".
„Dat hoef je mij niet te vertellen",
antwoordde juffrouw Frask grimmig.
„Je moest iets hebben om je gedach
ten bezig te houden. Ik zou wel wat
afleiding kunnen bedenken, maar dat
is geloof ik, beter van niet. Heb je dat
laatste hoofdstuk al overgetypt?"
„Ja, dat is hélemaal klaar".
Jane Frask kreunde.
„Dan zal ik wel genoodzaakt zijn
mijn rust er aan te geven en wat te
gaan schrijven om jou werk te geven".
„O, neen. doet u dat niet", protes
teerde het meisje ernstig. Toen vroeg
ze: „Juffrouw Frask. heeft u she'k
Amid naar Gary gevraagd? Vanmor
gen bedoel ik?"
door:
MARJORIE VERNON
„Ja, en hij heeft me opnieuw verze
kerd dat hij niet in gevaar verkeert".
De schrijfster tipte de as van haar si
garet en keek ernstig. „Hij heeft ne
ook verzekerd, dat Gary een allerge
meenste streek had uitgehaald, die het
pak slaag dat hij kreeg volkomen ver
diend maakte".
Mara's blauwe ogen schoten vonken
van verontwaardiging en minachting.
„Dat zal wel", hoonde ze. „U denkt
toch zeker niet dat ik ook maar enige
waarde hecht aan de woorden van een
dergelijke kerel, is het wel?"
Jane Frask sloeg haar ogen even op.
„Ik wel", antwoordde ze rustig.
Merkwaardig genoeg geloof ik hem"
Mara keek wanhopig. Ze hield van
haar werkgeefster en bewonderde haar
zeer, en ze vond het naar dat ze het
maar niet eens konden worden over
sheik Amid en haar verloofde.
„Maar u houdt niet erg van Gary
is het wel?" vroeg ze, en haar woor
den klonken haast smekend.
De schrijfster wuifde vaag met haar
hand.
„Dat heeft er niets mee te maken
Maar ik weet wel dat hij lang niet
goed genoeg is voor jou".
„Sheik Amid zeker wel?' Toen ze er
die woorden uitflapte, vroeg Ma-a
zich meteen af hoe ze daar bij kwam
Wat. een idioot gezegde! Maar Jane
Frask keek niet verontwaardigd, zelfs
niet eens erg verbaasd.
„Sheik Amid heeft een pracht ka
rakter", antwoordde ze onverstoorbaar
„Maar ja, ik weet dat "jij het niet met
me eens bent".
„Ik vrees van niet". Het meisje nam
haar boek weer op en deed alsof ze
las, want ze besefte dat haar onrust ir
riterend moest werken. Maar het was
moeilijk zichzelf in toom te houden en
hoewel ze haar ogen op de gedrukte
bladzijden gericht hield, had ze geen
flauw idee van wat ze eigenlijk las, want
haar gedachten waren bezig met de
ontvluchting, hoe ze bij Gary kon ko
men en waarom ze eigenlijk in El
Araish gevangen werden gehouden.
„Misschien is ben Hasrif wel een sla
venhandelaar en hoopt hij een goede
prijs voor ons te maken", dacht ze on
bekookt. „Hij houdt ons hier misschien
vast tot hij méér slaven bij elkaar
heeft, of tot hij een koper vindt die
goed wil betalen. Ik heb al eens eerder
gedacht dat dat de reden was voor
zijn besluit om vreemdelingen uit El
Araish te houden. Dat zou alles of
bijna alles verklaren".
Bij het voortschrijden der dagen
werd haar onrust eerder groter dan
kleiner en ze werd zich ook bewust
van een voorgevoel, van iets rampza
ligs, dat als een loden last op haar
hart drukte.
Terwille van Jane Frask moest ze
zich beheersen, maar anders was ze
door de kamers gaan ijsberen als een
pasgevangen wild dier; maar dat be
heersen maakte het alleen maar erger
en een paar maal had ze het gevoel,
wanneer ze naar de stevige gestalte keek
die op de divan lag uitgestrekt en ze in
gespannen luisterde naar een geluid
welk geluid dan ook dat de stilte
zou verbreken dat ze wel had kunnen
opspringen en gaan gillen.
Zo sleepten zich de trage,- zenuwslo
pende uren voorten toen, op het
ogenblik dat de duisternis inviel en
Azra de lampen aanstak, kreeg ze een
brutaal idee. Ze wilde vanavond trach
ten bij Gary te komen!
Ben Hasrif had geen wachter onder
hun ramen geplaatst, zoals hij had ge
dreigd; het zou heel eenvoudig zijn
zich naar buiten te laten glijden zon
der dat iemand het hoorde en de bin
nenplaats te bereiken zoals ze reeds
tweemaal had gedaan. Het zou mis
schien moeilijker zijn om de salaamlik
te bereiken, waar Gary lag; en waar
schijnlijk werd hij bewaakt, maar ze
had in ieder geval een kans op suc
ces.
En zelfs al werd ze gepakt, dan zou
dat misschien de zaken tot een oplos
sing brengen. Alles was beter dan
hier tot werkloosheid gedoemd, te blij
ven afwachten wachten op ze wist
niet wat.
Dus deed ze in koortsachtige opwin
ding een schietgebedje voor die nacht.
Zij en juffrouw Frask sliepen ieder
aan een kant van het reusachtige ver
trek en juffrouw Frask liep vast: ze
zou haar niet horen wegsluipen, rif'
wist Mara zeker. Azra sliep op een
kleedje bij de deur. maar Mara trok
zich van die deur niets aan. De ra
men zouden haar de vriiheid brengen'
Eindelijk gaapte de schrijfster, die
tevreden had liggen lezen en roken
en rekte haar armen uit.
„Een bad en dan naar bed lijken me
de aangewezen oplossing" prevelde zp
Hoe iemand kan mopperen over li'
soort leven, snap ik niet.
(Wordt vervolgd).
van de problemen nog niet overtuigd
zyn alleen willen vragen: bekijkt u
de onderstaande stellingen eens, en
zoekt u eens naar de oplossing. Ik
kan me niet voorstellen, dat u nr. 1,
een compositie van O. Dehler, niet
fraai zult vinden. Meer vertel ik er
ditmaal niet over. (Oplossing volgende
rubriek). En probeert u dan nog eens
nr. 2, van dr. H. v. Gottschall. Zo heel
erg gek is die stand nu niet in
tegendeel, wit heeft nauwelijks mate
rieel voordeel, terwijl zwarts b-pion
dreigt te promoveren en de onlos-
sing zou u misschien in een party te
stade kunnen komen.
Probleem nr. 1
Stand: Wit: Kd2, Ddl, Lel en d7, Pa6,
pi. b5, c2, e3, e5 en f2 (10 stukken).
Zwart: Ka4, Pc5, pi. a5, b6, b7, e6, e4 en
'f3 (8 stukken).
Wit speelt en geeft mat in twee zetten.
Probleem nr. 2.
Wit: Kh5, Db7, Lg7, pi. f5 en h6 (5).
Zwart: Kg8, Te8, La5, Pb5, pi. b2, b6
en g3 (7).
Wit geeft mat in drie zetten.
Puzzle 232. Welke cijfers ontbreken?
De twee cijfers, die in het getal ont
braken, waren een 2 en een 4 (van
links naar rechts gerekend). Het getal
wordt dan 2584222445646. En dit getal
is precies deelbaar door 49872.
Omdat de deler een drievoud was,
moest het gevraagde getal ook door 3
deelbaar zijn. Omdat de som der gege
ven cijfers reeds een drievoud was,
moesten de twee in te vullen cijfers
ook samen een drievoud zijn, wat in
verband met de reeds aangeduide De-
perkingen de keuze van 2 en 4 niet
moeilijk maakte.
Vele inzenders hebben met hun cor
recte opl. ook hun waardering ken
baar gemaakt voor deze niet al te
zwaré opgave.
Na loting onder de inzenders van
een juiste opl. is de wekelijkse prijs
van f 5 ditmaal ten .deel gevallen aan:
de heer H. van 't Veld, Noordeinde
C 20 te Oostzaan.
Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden
toegezonden.
O-O
En nu onze nieuwe opgave.
Puzzle 233. Van woorden en
eerste letters.
Maak van de volgende tien letter
groenen door omzetting der letters tien
soede zelfstandige naamwoorden. En
als gij de juiste woorden gevonden
nebt, welk mooi woord kunt gij dan
vormen uit de eerste letters? (Die let
ters staan nog niet in de juiste volg
orde).
Hier volden de lettergroenen,
gr in (P<-priel padateken m«ngroenkast
npprgeestboer endargela bolstingolena
'rnneerbonk vastmindser rafenegma
i^midsteen.
Welke woorden zijn bedoeld, hoe zet
pl Zn ooder elkaar en wat vormen dan
de percf-p letters?
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donde^'^acr on nqri ^je j^e_
factie vnn dit blad fEr wordt onder
de in7ender.s van een goede oplossing
weer een prijs van f 5 verloot).
hun
