Tweemaal in etmaal laat De Bilt
een radiosonde op
mm
Engelands soepele houding
in Mao-China
lil»
b m
jroot aantal
listen
Op 18 k m. hoogte wordt luchtdruk,
temperatuur en vochtigheid gemeten
De groetplicht voor militairen is
uitgebreid
Nederlands politieke tijdschriften
Lage Landen
alveerd
ris" gestolen
oprogramma
Zestig procent wordt
teruggezonden
Doe het zelf
Vernedering als enig resultaat
De investeringen a drie
milliard wel verloren
BESOMMINGEN IfMUIDEN
Moeder liet dochtertje
gratis treinreis maken
Urk
Maandelijks overzicht
GLIMLACHJE
WOENSDAG 11 JUNI 1952
riepen Pim, Pam en
Zouden we dat werke-
„Natuurlijk, verkopen
'eel mogelijk limonade,
naai <»e!d in het laadje"
Babbelgraag, „en dat
ïsen." En toen Moeder
op de dag een kijkje
leidde mevrouw Bab-
verrukt rond. „Oh me-
hoe prachtig uw blau-
aat? Ik hoop zo, dat de
es zal worden! Ik wed
beurtenis wordt, waar-
nog lang zal spreken."
reft zou mevrouw Bab-
in krijgen.
a 20 minuten moeten
de bedoeling, dat dit
erste maal zal worden
én der feestconcerten
van het honderdjarig
Koninklijk Nederlands
in de loop van het
van Hen mille
v Lage Landen, dat
eerste lustrum heeft
egens financiële moei-
'an de zestien leden
gelopen maanden leef-
ip in de hoop op een
s van het Prins Bern-
Juni werd inderdaad
subsidie toegezegd,
behoud, dat ook de
en financiële bijdrage
stelling zou blijk ge-
ran de groep heeft ge-
inverantwoord zou zijn
3e huidige moeilijkhe-
erduren. Over de pe-
ember 1951 tot en met
jaar is er een tekort
ïenduizend gulden,
n leden van het baUet
d ewevking toegezegd
stellingen waarvoor de
nog contractuele ver-
Zij zullen hiervoor
leding krijgen. Daarna
"Hmgen tenzij ook
aringt met een ge
worden voortgezet.
op de tentoonstelling
RAI te Amsterdam, is
et schip de „Dromeda-
'an Riebeeck naar de
len. Het scheepsmodel
een waarde van 400
n werd een koperen
reemd.
dag ia juni
402 m.: 7.00 KRO.
00 KRO. 14.00—24.00
uws. 7.15 Gram.muziek.
en Liturgische kalen-
en weerberichten. 8.15
Voor de huisvrouw.
9.35 Gram.muziek.
10.30 Morgendienst.
15 Lunchconcert. (12.30
ruinbouwmededelingen.
oespraak. 13.00 Nieuws
ivs. 13.20 Gram.muziek.
ano. 14.00 Promenade-
14.45 Voor de vrouw.
15.25 Viool en piano.
16.30 Kamermuziek,
gd. 17.30 Lichte mu-
18.15 Koorzang. 18.40
18.50 Gram.muziek.
van allerlei aard en
oord. 19.20 Verkiezings-
Gram.muziek. 19.40
Nieuws en weerberich-
3 Kapel. 20.50 Repor-
uziek. (Pl.m. 21.40 Wes-
enlands overzicht. 22.15
22.35 Gram.muziek.
ht. 23.00 Nieuws en
24.00 Gram.hiuziek.
298 m.: 7.00 AVRO,
24.00 AVRO. 7.00
htendgymnastiek. 7.30
50 Dagopening. 8.00
muziek. S.45 Idem.
9.15 Gram.muziek.
uw. 9.30 Gram.muziek
eet, wat U niet weet."
ers. 11,00 Gevarieerd
.n nu.... een Dieren-
Lichte muziek. 12.25
■30 Land- en Tuin-
12.33 Lichte muziek.
13.00 Nieuws. 13.15
im.muziek. 13 20 Me-
„Het testament van
aorspel. 14.45 Gram-
de ziesen. 16.00 Ne-
dansen. 16.30 Zuid-
laanse muziek. 17.00
30 Militaire causerie.
17.4.5 Regeringsuitzen-
emen„Het onderwijs
Nieuws. 18 15 Sport-
concert. 18.55 Gespro-
tien. 1900 Orgel en
nuziek 19 45 Verkie-
Nieuws. 20 05 Hol-
Damnation de Faust".
„Alle wegen leiden
tel.) 23.05 Nieuws,
ten. 23.35—24.00 Gra-
De balon, waaraan de radiosonde aanstonds zal worden vastgemaakt, wordt
in gereedheid gebracht voor haar hoogtevlucht.
i (Van onze speciale verslaggever)
,,'t Is een metalen kastje, meneer, met een propeller er aan, die uit drie lepel
tjes in plaats van drie bladen bestaat. Er schijnt nog een parachute ook aan te
zitten. Kunt u me vertellen, wat of dat voor een voorwerp is? Is 't een stuk
oorlogstuig en is het gevaarlijk? Ik ontdekte het in het riet langs de slootkant
achter m'n huis. Voor alle zekerheid ben ik er maar met m'n vingers afge
bleven". Er zullen weinig krantenbureaux in 'Nederland zijn, waar niet eens
op een goede dag iemand binnenstapte met het verhaal van deze aanhef. De
redactie kon vrij gemakkelijk antwoord geven op de gestelde vragen. „U hebt
een radiosone gevonden. Dat is een of ander meetinstrument van het Koninlijk
Meteorologisch Instituut te De Bilt. Ga het maar gauw uit het riet vissen. Het
Is volkomen ongevaarlijk. U zult ondekken, dat er een kaart bij is, waarop ge
vraagd wordt het apparaat zo spoedig mogelijk terug te sturen naar De Bilt.
Aan die terugzending zit een beloning voor u vast. Haast u dus maar, voordat
een ander er mee gaat strijken".
VAAK aanleiding van dit soort verha-
len, hebben we een bezoek gebracht
aan onze nationale „weerfabriek", zoals
De Bilt in de volksmond genoemd
wordt. Ze ligt verscholen in een gezel
lig bosje aan de grote verkeersweg
UtrechtZeist. De hoge wit-gekalkte
observatietoren is een markant herken
ningsteken in deze omgeving. Een gro
tere toren wordt er op dit ogenblik
naast gebouwd. De jongste ontwikke
ling van de meteorlogie heeft het nodig
gemaakt, dat uitgebreid werd. Voor
meer dan een millioen wordt er bij ge
bouwd. Wanneer deze uitbreiding ge
reed is. zal dit omvangrijke bedrijf
weer op één plaats geconcentreerd wor
den. Thans is het op vier, vijf plaatsen
in de omgeving ondergebracht. Het aan
tal functionarissen bij deze dienst groei
de de laatste tien jaar van tachtig tot
driehonderd-en-twintig.
Maar goed, dit
even terzijde, want
wij waren naar De
Bilt gekomen om BiiSll
iets te vernomen
over de Radioson- p' i
de, die we daar 1
ergens verloren op ''ilPitil
eén weiland ge
vonden hadden.
Wat is dat nu pre
cies voor een in
strument, willen
we weten.
Een van de vele
wetenschappelijke
■werkers in dit be
drijf geeft ons het
antwoord. Kortweg
een radiozendertje
bevattend o.a. drie
radiobuizen van
hetzelfde type.
Aan dat zendertje
zijn gekoppeld
drie meteorologi
sche instrumenten,
die respectievelijk
de luchtdruk, tem
peratuur en voch
tigheid kunnen
meten.
Tweemaal in een
etmaal laat De
Bilt zo'n radio-
sónde op. Dat wil zeggen, dan wordt
het apparaat aan een ballon gebonden
met een doorsnee van ruim anderhalve
meter, die het mee de lucht inneemt
tot een hoogte van vijftien tot achttien
kilometer.
Die opstijging duurt ongeveer een
uur en „edurende die tijd staat men
te De Bilt voortdurend in contact met
de radiosonde. De sonde seint aan de
ballon fluitsignaaltjes uit, die met een
daarvoor passende apparatuur ontvan
gen worden. Uit de toonhoogte van
deze ontvangen signalen kan men
luchtdruk, temperatuur en vochtigheid
bepalen.
Aan de hand van de geregistreerde
luchtdruk kan nauwkeurig worden af
gelezen op welke hoogte zich het in'
strument oi een zeker ogenblik be
vindt.
De op deze manier verzamelde ge
gevens, die behalve door De Bilt, door
nog ettelijke weerstations elders ter
wereld verzameld worden, zijn een
waardevolle bijdrage voor de dagelijks
op te stellen weersverwachting.
Onder gewone weersomstandigheden
drijven de ballonnen met de aangehech
te radiosonde zo'n vijftig h zestig kilo
meter weg. Maar bij harde wind dik
wijls heel wat verder. Toch komt altijd
nog zo'n zestig procent van de uitge
zonden apparaten in De Bilt terug. De
rest gaat vèrloren doordat ze bijvoor-
De observatietoren van het K.N.M.I. in De Bilt is
een baken in Nederland, dat door menigeen
gekend wordt.
Minder zon-dagen door
Zuiderzeewerken
JJR zijn van die zaken, waar een
geuioon mens niet aan denkt.
Zo bijvoorbeeld, dat de droog
legging van de Zuiderzee klima
tologische gevolgen heeft voor
de directe omgeving. De Bilt
heeft door een tienjarige onder-
zoekingsarbeid kunnen aantonen,
dat ons gemiddeld aantal uren
zonneschijn in hoofdzaak in de
zomer als gevolg van de droog
legging, terugloopt. „De bedek
kingsgraad van de lucht wordt
vermoedelijk groter", zegt De
Bilt officieel. Er zal hierover bin
nenkort een rapport verschijnen
VoOr het eerst in de geschiedenis
heeft de meteorologie stelselma
tig kunnen bestuderen wat de
invloed kan zijn van een droog
legging van zo'n groot waterop
pervlak als de Zuiderzee op hei
omringénde landschap Voor land
en tuinbouw kan dit onderzoek
van grote waarde zijn. maar ook
sanatoria, die het van de zonne
schijn moeten hebben kunnen bij
de resultaten van het onderzoek
groot belang hebben.
beeld in het IJselmeer of in een of an
dere poldersloot neerkomen. De radio-
sonden dalen aan de parachute, die
zich ontplooit, zodra het ding gaat val
len als de ballon op 15 a 18 kilometer
hoogte geknapt is. Iedere radiosonde
kost De Bilt ongeveer honderd gulden.
Dit institvur heeft er dus alle belang
bij, dat zoveel mogelijk apparaten
terugkomen. Na reparatie en testing
kunnen ze weer voor een nieuwe opstij
ging gebruikt worden.
WELNU ik heb me 'geschaard onder
het corps van clandestiene wegge
bruikers: de bromfietsers. Onze huis
gang heeft een Schiphol-luchtje en
elkè maand komt een nette heer met
een kwitantie om de termijnen op te
strijken. Van de belasting kwamen
ze maar één keer en ik mocht ineens
betalen, hetgeen toch vlot was. Doch
waar het om gaat: ik ben brommer in
hart, lever en nieren geworden. Reeds
drie weken lang sleurt een zwarte
wesp, die ergens boven mijn voorwiel
hangt, me langs 's heren wegen, on
geacht of ze primair dan wel secun
dair zijn. Die geweldige liefde tot dat
wonderding van 37 kubieke centimeter
en gemengde smering is er de oorzaak
van geworden, dat ik nu technicus
ben. Dat kwam zo. Van de fabriek
kreeg ik een net boekje met allerlei
technische gegevens geïllustreerd)
die ik me de eerste avond geheel heb
eigen gemaakt. De opmerkzame lezer
zal beseffen dat dit nodig is. Het is als
met trouwen. Zonder begrip van de
psychologie der vrouw is een huwelijk
een uiterst gevaarlijke onderneming.
Zo ook met het brommen.
Het was derhalve allerminst een
probleem toen dezer dagen de motor
met een knal afscheid nam van het
brommende leven en ik genoodzaakt
werd lopend naar huis terug te keren.
In de achtertuin nam ik even de cylin-
derkop van de motor af. Juist! Net
wat ik dacht! Het bovenste "vde punt
(dat wist ik uit mijn boekje) tvas uiut
stomp geworden. Ik draaide die aar
dige porceleinen stop los en begon de
punt bij te vijlen. Even proberen....
Weigeren! Terug naar huis om het
oliecarter open te leggen en even te
zien of de lagers misschien te hoog
lagen. De boutjes en moertjes legde ik
netjes in een theekopje. Daar vond ik
de oorzaak al. Kijk, vergeef me als
ik even te technisch Word) in een
brommotor behoren zich bij aflevering
twee takten te bevinden. Die kunnen
lostrillen en van hun plaats raken. Dat
bleek ook hier het geval te zijn. Ik
haalde de takten netjes los en knoop
te ze in mijn zakdoek, want die din
gen zijn maar klein. De compressie
bleek bovendien een beetje olie nodig
te hebben. De scharnieren van de in
ert uitlaatpoort bleken een beetje te
piepen. Er gaat ook heel wat door als
je een goede brommer bent. In de
carburateur vond ik bovendien nog
een leeg blikje, dat er zker per onge
luk ingeraakt Was. Slordig van zo'n
fabriek. Na al deze reparaties te heb
ben uitgevoerd ging ik over tot mon
tage. Mijn vrouw voerde nijptangen,
hamers en kopjes thee aan. Zij ts na
melijk zeer motor-minded. Het is voor
haar zogezegd eten en drinken, wat
wel duidelijk gedemonstreerd werd
toen ze bij het leegdrinken van haar
kopje thee een handvol bouten en
moeren mee naar binnen kreeg.
Bij een proefrit bleek de brommer
tot mijn grote verbazing niét te wer
ken. In gedachten ging ik srret -na of
alle takten wel weer op hun plaats
zaten en of ik de ontsteking wel van
pus gereinigd had. Ja, dat alles had
ik gedaan. Een fabrieksfout dus! Re
soluut begaf ik me naar mijn leveran
cier, die begaan met mijn lot kordaat
de motor begon te slopen. Hij deed er
veel meer schroefjes in dan hij er uit
had gehaald en dat lege blikje in de
carburateur werd door hem vervangen,
't Scheen er toch bij te horen. Ge
kunt u echter voorstellen hoe ik
grijnsde toen de motor ook onder zijn
handen bleef weigeren. De man werd
er zenuwachtig van. Hij sloopte de
motor opnieuw, nu aan de andere
kant beginnend. Hij zette een nieuwe
porceleinen stop (dit is een soort
schenkkurk met een zwart koord er
aan) in het toestel en probeerde op
nieuw. Natuurlijk niet loven, hetgeen
me niets verwonderde. Weer andere
onderdelen werden vervangen, nu met
assistentie van een oudere monteur.
Later kwam er nóg een bij. Die had
een cursus in het motorenvak ge
noten. Doch ook hij kwam geen steek
verder. Tenslotte begonnen ze het
woord „fabriek" in de mond te
nemen. Men stond voor een raadsel.
En toen gebeurde het. Een jongste
bediende van de zaak draaide de dop
van mijn benzinetank los dit is een
typisch-motoristische zin: m ij n ben
zinetank waarmee natuurlijk de
benzinetank van de motor wordt be
doeld) en constateerde dat er geen
brandstof in zat. Toen wisten alle
monteurs opeens waar de fout school.
De sukkels. Vreselijk deskundig begon,
nen ze de tank vol te gieten en meteen
begonnen al mijn 37 kubieke centi
meters te werken. Logisch! Maar dat
zulke monteurs daar een hele motor
voor uit elkaar moeten halen! Dat
stond zelfs in mijn handleiding.
(Van onze Londense correspondent)
Het sluiten van de Engelse handelshuizen in China is dan eindelijk officieel
bekend gemaakt. De Britse regering is met een nota op het toneel verschenen
teneinde Peking te bewegen de evacuatie van de nog in China verblijvende
Engelse zakenlieden, alsmede de gestadige ontmanteling der betreffende be
drijven, zo vlot mogelijk te doen verlopen. De beslissing om de door Britten
beheerde firma's te liquideren, hing reeds maanden in de lucht. Ze is eigenlijk
alleen maar opgehouden door de nu ijdel gebleken hoop, dat de omstandigheden
zich nog ten goede zouden keren. De Britse bedrijven, die hun deuren zullen,
sluiten, hebben meer in China dan met China handel gedreven. Hun gezamen
lijke investeringen worden op drie milliard gulden geschat. De hoop op enigerlei
vorm van compensatie wordt in de Britse hoofdstad ais nihil aangeslagen.
Politieke waarnemers geloven niet. dat er nog iets te redden valt, welke pogin
gen er ook in het werk zullen worden gesteld om de grote verscheidenheid van
Engelse bezittingen op de een of andere manier te realiseren.
LANGZAAM-AAN-ACTIE BIJ BOAC
Meer dan 2000 arbeiders van de
British Overseas Airways Corporation
zijn op London Airport eenlangzaam-
aan-actie begonnen uit protest tegen de
weigering 30 shilling loonsverhoging
toe te kennen
motieven, welke de Britten voor
de sluiting van hun bedrijven in
China aanvoeren, dragen een zuiver
zakelijk karakter. Sinds de vestiging
van het communistisch regiem in Pe
king worden de Engelse firma's op elke
mogelijke wijze in hun bewegingsvrij
heid belemmerd. Ofschoon er practisch
geen zaken meer worden gedaan, zijn
bedrijven als Unilever, Sassoon en John
Swire Son verplicht hun omvang
rijke staf van personeel aan te houden.
De lasten worden nog verzwaard door
onredelijke boetes en buitensporig ho
ge belastingen. Vele Britse firma's zijn
door deze opzettelijk in de weg gelegde
hindernissen noodlijdend geworden. Ze
leven van kapitaal, dat uit het moeder
land wordt geïmporteerd, of van hun
gestadig slinkende reserves.
Handelsbetrekking niet verbroken,
IN LONDEN legt men er voortdurend
weer de nadruk op, dat de evacuatie
uit China niet betekent dat de Anglo-
Chiüese handelsbetrekkingen op het
punt staan verbroken te worden. Vol
gens woordvoerders blijft de positie
van Hongkong ongewijzigd, evenals de
handel tussen Engeland en China. De
Britse regering, zo wordt hier nog aan
toegevoegd, zal alles in het werk blij
ven stellen om de zakelijke relaties
met het regiem van Mao-Tse-Tsun in
stand te houden en eventueel uit te
breiden.
Hoe optimistisch deze uitlatingen ook
mogen klinken, men kan moeilijk aan
nemen dat de Engelsen er zelf nog in
geloven. De ervaring van de laatste
twee jaar heeft de Britse regering ge
leerd, dat ze met al haar geduld en al
haar tact niets en dan ook niets in Pe
king kan bereiken. Ze heeft de ene
diplomatieke beled'ging na de andere
moeten slikken en ze heeft haar Char
gé d'Affaires als een speelbal moeten
laten gebruiken. Vernedering en ge
zichtsverlies zijn de enige vruchten
van haar politiek geweest. Door de En
gelse zakenlieden het verblijf in China
onmogelijk te maken, heeft Mao ge
toond zich weinig om Groot-Brittannie
te bekommeren. Als zijn eigen belangen
niet met die van Engeland stroken, lapt
hij de laatste aan zijn laars.
De h"uding van Peking stelt de „toe
naderingspoging", die de Chinese han
delsdelegatie de vorige maand op de
Economische Conferentie in Moskou
heeft gedaan, wel in een bijzonder vals
daglicht. Tegelijkertijd roept ze ook
twijfel op over de wijsheid van Enge-
lands veel becritiseerde besluit om
communistisch China de jure te erken
nen (Januari 1950).
Door verscheidene Britse kranten
wordt dan ook aan de orde gesteld, of
de nieuw ontstane toestand geen goede
aanleiding is om de diplomatieke be-
Versterking van discipline
en eensgezindheid
WoóR de oorlog van 1940 bestond in
het Nederlandse leger de algemene
groetplicht, dat wil zeggen, dat elke
mindere voor elke meerdere moest
groeten. Het maakte dus voor een sol
daat geen verschil of hij een korporaal
dan wel een generaal ontmoette; bel
den diende hij correct de groet te bren
gen. Men kan over het groeten van
militairen onderling verschillend den
ken. Men kan het onzin noemen, maai
dan ziet men toch twee dingen ovei
het hoofd. In de eerste plaats: in elk
groot bedrijf en dus ook in het leger
moeten discipline en eensgezindheid
heersen. Anders wordt het een chaos
Eén van de middelen om in het leger
die deugden te versterken is de groet
plicht. Door de groet te brengen aan
zijn meerdere toont de lagere in rang,
dat hij die meerdere als zodanig er
kent, maar het is ook een uiting van
saamhorigheid, want de meerdere is
verplicht die groet correct te beant
woorden. Beiden tonen daarmee dus,
deel uit te maken van het grote ge
heel, door dezelfde banden gebonden
te zijn.
MA 1945 is de groetplicht slechts ten
dele hersteld, ten minste wat de
Kon. Landmacht betreft. Bij de Kon.
Marine bleef de oude toestand gehand
haafd. Maar in het leger moest door
lageren in rang alleen gegroet worden
voor officieren en voor in de diensl
vergrijsde adjudanten-onderofficier.
Slechts de onderofficieren van hit
eigen onderdeel, waarmee men dis
in één kazerne vertoefde, moesten door
alle minderen gegroet worden. Thais
is de groetplicht aanzienlijk uitgebreid.
De minister van Oorlog heeft bepaald
dat ook de sergeanten-majoor (opper
wachtmeesters) en sergeanten le klas
se (wachtmeester lè klasse) door alle
lageren in rang zullen moeten worden
gegroet. Vergeleken bij de toestand
van vóór 1940 vallen dus nu alleen nog
de sergeants (wachtmeesters) en kor'
porals buiten de categorieën, ten aan
zien van welke de algemene groet
plicht geldt. De bepaling, dat alle on
derofficieren en dus ook de sergeants
van het eigen onderdeel door alle
minderen van dit onderdeel moeten
worden gegroet, blijft natuurlijk v
kracht
De besommingen van Dinsdag wa
ren: trawler Ro 46 „Claesje" f 12.200:
logger IJm 210 4620; kotters: Br 48
f 70, 58 75, 9 190, 50 f90; CZ 3 f 140:
Urn 227 162. 220 f 285. Prijzen per
kg: gr. tong 2.041.91, grm. tong 1,50—
1.46, kim. tong 1.54—1,48, kl tong I 1.44
--1,39, II 1,14—1,04; tarbot I 194—1.60
Prijzen per 50 kg: kl. schol II 338:
""har 16—8; makreel 18,30—17; bl
schelvis I 53—51, II 45—28, wijting 28—
3: midd. gul 28—25, kl. gul 20—19; bl
haai 28; poontjes 108. De aanvoer be
droeg 20 kisten tong en tarbot. 180 kis
sen schol. 90 kisten schar. 670 kisten
makreel. 100 kisten schelvis: 80 bisten
wijting: 40 kisten kabeljauw en gul:
5 kisten haai; 10 kisten poon en 5 kis
ten diversen; totaal 1200 kisten.
trekkingen met Peking opnieuw onder
ogen te zien. Heeft het nog zin, zo luidt
de vraag, een vertegenwoordiger in de
Chinese hoofdstad aan te houden, die
niet alleen niets bereiken kan, maar
waarover bovendien voortdurend gelo
pen wordt?
De conservatieve „Daily Telegraph"
heeft haar antwoord al reeds gegeven.
Zonder zich te compromitteren ten
aanzien van de wel zeer gecompliceerde
vraag of Engeland zijn de jure erken
ning van communistisch China moet
intrekken of niet, zegt het blad om
dat het onder de gegeven omstandighe
den waanzin is de Britse zaakgelastigde
in Peking te handhaven. De handel, die
Mao nu nog met Groot-Brittannie drijft,
wordt volgens deze krant alleen voort
gezet omdat hij er voordeel bij heeft.
Een door Peking wenselijk geachte
aanval op Hongkong zou voorts niet ge
stuit worden door het feit, dat er een
eenzame en bijna vergeten ambtenaar
van het Britse ministerie van buiten
landse zaken in China verblijft. Wij
zend op de Chinese legers in Korea en
de Chinese infiltraties in Malakka en
Indo-China, komt de „Daily Telegraph"
ten slotte toe de conclusie, dat het niet
aangaat een vertegenwoordiger bij een
mogendheid te accrediteren, die in vele
plaatsen van de wereld bestreden
wordt.
Deze drie dames tonen op een wel
zeer originele manier hun sympa
thie voor gen. Eisenhower. Over
belangstelling hebben ze dan ook
niet te klagen.
ZAANDAM. Mevrouw H. J. v. D.
uit IJmuiden vond het niet zo erg dat
haar vier-jarig dochtertje een gratis'
reis met de trein had gemaakt. Met een
allerliefste glimlach verscheen zij gis
termorgen voor de Kantonrechter, die
er lang niet over te spreken was, daf
de moeder zonder plaatsbewijs voor het
kind de coupé was binnengestapt.
„Wat denkt u er zelf van" vroeg de
kantonrechter, die zich kennelijk ver
wonderde over de verongelijkte houding
van de dame. „Ja kijk eens edelacht
bare, ik geef toe, dat ik gejokt heb
tegen de conducteur, toen hij vroeg
naar de leeftijd van mijn dochter. Maar
ja, ik had op dat ogenblik geen geld
genoeg bij me, dus dacht ik bij me zelf;
dan zo maar".
„Als alle mensen er zo over denken,
zullen de spoorwegen gauw failliet
zijn", mérkte de ambtenaar van het
O.M. op.
„Zou 't", antwoordde de moeder, die
de zaak te onbelangrijk vond om er
zo'n drukte over te maken. De verdachte
had blijkbaar haast, want toen mr Van
den Oever een boete eiste van f 10
keerde zij zich resoluut om met het
doel het gebouw te verlaten. De kan
tonrechter vroeg nog of zij met het
vonnis accoord ging. Verbaasd draaide
de moeder zich om. „O ja, natuurlijk,
het is goed zo hoor" zei ze, alsof haar
een vriendelijkheid werd bewezen Met
een enkel gebaar wees zij verdere dis
cussies van de hand en verdween in de
beste stemming het Kantongerecht.
1
VISSERIJ
Dinsdag werd door 122 vaartuigen
aangevoerd: 11.558 pond kuilpaling,
prijs 0.951.10 per pond; 2271 pond
lijnaal, 1.261.35; 9 pond snoekbaars
0.64; 59 pond rode baars 0.65 en 541
bakken nest, 2.65 per bak.
(Van onze parlementaire medewerker)
CR verschijnen in ons land drie
maandbladen, die hetzij in nauwe
betrekking staan tot, hetzij recht
streeks worden uitgegeven door de
grootste drie Nederlandse politieke
partqen. Wq bedoelen het maandelijks
orgaan van de Dr Abraham Kuyper-
stichting, Anti-Revolutionnaire Staat
kunde geheten, het Katholiek Staat
kundig Maandschrift en het maand
blad van de Party van de Arbeid: So
cialisme en Democratie. De artikelen,
die in deze maandbladen worden op
genomen, hebben niet, gelqk de ande
re door deze partyen uitgegeven bla
den en pamfletten, een polemische
strekking, althans niet in de eerste
plaats. Maar zij beogen een bijdrage te
leveren tot een rustige bestudering
van en een verantwoorde meningsvor
ming over belangrijke vraagstukken.
Teneinde onze politiek belangstellende
lezers te oriënteren omtrent de in de
ze maandbladen aangesneden proble
men, ligt het in ons voornemen hier
iedere maand een beknopt overzicht
van te geven.
In alle drie deze maand verschenen
nummers wordt aandacht besteed aan
het op heden zo belangrijke buiten
landse gebeuren. Zo handelt prof. T.
Keulemans (K.S.M.) over de proble
matiek der Europese samenwerking,
terwijl J. J. Boasson (S. en D.) de dy
namiek der U.S.S.R. bespreekt naar
aanleiding van het boek van prof.
Banning over het communisme ais po-
litiek-sociale wereldreligie. G. Kuy-
pers (A.R.S.) tenslotte geeft een pret
tig leesbaar buitenlands overzicht.
„De Weg naar Vrijheid", het nieuwe
plan van de Partij van de Arbeid,
wordt nader onder de loupe genomen
door prof. F. L. Polak en A. J. A. Vos
(beiden in S. en D.). Eerstgenoemde
wijdt zijn sterk critische beschouwing
meer in het bijzonder aan het als ver
schijnsel zo belangrijke culturele ge
deelte van dit plan en wijst er met
klem op, dat op dit terrein nog vrü-
wel alles moet worden onderzocht en
eerst na diepgaand onderzoek gepaste
plannen kunnen worden gemaakt. Vos
gaat in op de meer practische vraag,
of het gewenst is, dat de arbeider aan
deelhouder wordt van de onderneming
waar hij werkt.
Het socialistische toekomstbeeld van
onze samenleving vormt het thema van
een uitvoerige beschouwing van de
hand van prof. T. P. van der Kooy
A.R.S.terwijl J. J. Buskes Jr. het
door prof. G. Brillenburg Wurth in
zijn jongste boek getekende christe-
lijke maatschappijbeeld scherp aan
valt, vooral op grond van een zyns
inziens foutieve wijze van behandelen
der maatschappelijke vraagstukken.
Men moet niet, gelijk Wurth doet, van
de Bijbel naar de maatschappij toe re
deneren, aldus Buskes, allereerst de
maatschappelijke werkelijkheid met
haar noden en tekortkomingen analy
seren en dan bijbels verantwoorde op
lossingen nastreven.
De schoolstrijd te Hardegarijp geeft
D. de Loor (S. en D.) aanleiding de
houding van de Hervormde kerk ten
opzichte van de school in heden ea-
verleden te schetsen; Th. H. J. Zwart
kruis (K.S.M.) deelt bijzonderheden
mede over de schoolstrijd in Engeland
en Wales.
Het kiesstelsel geeft nog altijd stof
voor veie beschouwingen. E. G. H.
Bornewasser (K.S.M.) verdedigt met
klem de evenredige vertgenwoordiging
maar R. Gosker (A.R.S.) suggereert
zekere wijzigingen, teneinde een ster
ke band tussen kiezer en gekozene te
bevorderen, in zijn bespreking van de
jongste aan dit onderwerp gewilde
brochure van prof. G. van den Bergh.
A. J. Vleer (S. en D.) ten slotte be
pleit een districtenstelsel voor de ver
kiezing van de Eerste Kamerleden. Dit
wordt in een onderschrift met kracht
van de hand gewezen door prof.
Schermerhorn. Beide schrijvers gaan
bovendien in op het hoogst actuele
probleem van de werkwijze der volks
vertegenwoordiging.
Ten slotte wijzen wij nog op een be
langwekkend artikel van M. M. A. A.
Janssen (K.S.M.) over de belastingop
brengsten in de laatste jaren, op de
vraag-en-antwoord-rubriek in Anti-
Revolutionnaire Staatkunde en op de
talrijke boekbesprekingen in dit blad
„Heeft ie werkelijk drie sans op
zo'n kaart durven bieden?"
