Evert Lusink herschept Doelenveld
in het „Canal Grande"
Miniatuurtreinen tuffen fluitend
over het braderie-terrein
Alice Williams (na haar val) nog
vol goede moed
GONDELIERS ZINGEN IN ALKMAAR
Venetiaanse legende in nieuw gewaad
Koffiebrander kreeg een
goed idee
Geen rijwielen op de
Braderie
Dinsdag houdt de
stad het hart vast
Gratis ritje voor de
ouden van dagen
,fie,>idoixcuno,
t'
ma
amo
Acrobatiek op tien meter boven het Waagplein
Vuurwerkshow tegen de
avondhemel
Hinderview
BRADERIE-EDITIE ALKMAARSE COURANT
WE OVERDRIJVEN niet. als we zeggen, dat half Alkmaar zich nu reeds bezig
houdt met het grote Venetiaanse waterfeest op het Doelenveld. De één voor
spelt, dat de Venetiaanse show, die circus Strassburger vorig jaar in Alkmaar
gaf, zal worden opgesteld, de ander denkt, dat het Doelenveld zal worden uit
gegraven en dat in het aldus ontstane meer gondels zullen gaan dobberen en een
heel grote groep zegt niets, maar denkt, dat het wel schromelijke overdrijving
zal zijn. „Het is iets met lichteffecten, net als „Van mens tot geraamte" wat je op
de kermis ziet, of „Er komt helemaal geen water!" Gekweld door dezelfde vra
gen als nu de Alkmaarse bevolking omtrent dit punt teisteren, zijn we naar
Amsterdam gegaan, waar volgens berichten dezelfde Venetiaanse show ais straks
in Alkmaar komt, werd vertoond. In onze hoofdstad is namelijk het 164e lus
trum van het Amsterdamse studentencorps uitgebroken en deze feestelijkheid
zou geheel in Italiaanse trant worden gevierd. Daartoe had men de Nederlandse
Venetiaan, Evert Lusink uit Zutfen. naar Amsterdam ontboden en deze maakte
Inderdaad een Venetie van bedriegelijke echtheid. Op de Stadhouderskade, neen,
niet in het water, maar op de straat, die voor deze gelegenheid Onder water was
gezet.
Fonteinen spoten een gloed van spran
kelend water omhoog en als het pu
bliek er niet geweest was, dan zou uw
verslaggever zeker in zo'n gondel heb
ben; plaatsgenomen, om een dromerige
signorina toe te fluisteren: „Perdona-
mo, ma 't amo!"
Doch het was slechts een bekoorlijk
spel, romantisch en aanlokkelijk.
Evert Lusink ondanks dat hij een
vreemde in het amusements-Marokko
is verstaat de kunst om dromen le
vend te maken. Ge voelt u wat bedro
gen als hij ziin verhSal vertelt.
„Ik begon in Zutfen, nu een paar
jaar geleden, toen ze daar een winkel
week hadden. Ik was koffiebrander
van mijn stiel en hoe warm dat
baantje ook is, het roept nog geen ge
dachten op aan de Zuideliike zon en
aan zingende gondeliers, die hun lief
ste een bloem toewerpen.
Over een lengte van vijftig en een
breedte van ongeveer twintig meter,
bouwde Lusink een „Canal Grande",
waarin de honderden lichtjes van gon
dels en met bloemen versierde waran
da's liefelijk weerspiegelden. Daar
klonk het romantische zingen van de
gondelier (iets wat ze in Venetië door
gramofoonplaten laten doenl en het
kabbelen van het water langs de boor
den der gondola's. Overal twinkelde
speels het licht van de lantei-na's en
verliefde paren minnekoosden aan de
boorden van het fluisterende water.
VERKEERSREGELING
Vele parkeerterreinen
Voor het verkeer buiten de stad
heeft de politie enkele maatregelen
getroffen ter ontlasting van de te ver
wachten drukte op het Braderieter
rein. De algemene regel is, dat het ge
hele terrein, omvattende Langestraat,
Laat, Koorstraat. Kraanbuurt, YVaag-
plein en Nieuwesloot, van 's morgens
11 uur tot 's avonds 11 uur of 'ndien
nodig later, zal worden afgesloten.
Ook voor rijwielen aan de hand mee
gevoerd. Tot 's morgens 11 uur hebben
de standhouders gelegenheid tot laden
en lossen. Daarna kunnen zij hun
wagens parkeren op het gedeelte van
de Laat tussen Limmerhoek en fïuig-
brouwerstraat of op de Oudegracht,
welke plaatsen zoveel mop-eliik voor
lien gereserveerd zullen blijven.
Het doorgaande verkeer wordt over
de Singels en de Kanaalkade geleid.
Voor^ bezoekers van de Braderie uit de
richtingen Heiloo, Bergen, Koedijk of
dp Friese brug gelden onderstaande be
palingen.
Uit de richting Heiloo: Auto's en
rijwielen moeten on Harddraverslaan
worden gestald of wat de laatste be
treft bij de bestaande rijwielstallingen.
Uit de richting Kocdiik: Auto's op
Canr>dan!ein en Paardenmarkt. (Behal
ve Donderdagmiddag van 27 uur, tij
dens welke uren geparkeerd moet wo>*
den op de Kanaalkade en het tarp
on de Alkmaarse exportveiling)Rü-
wielen kunnen op de Molenbuurt wor
den gestald.
Uit de richting Bergen: 7«lfde oa«--
kp^rpinatsen voor de richting Koe-
diik. De te rijden route is: Seharloo.
Geestevweg. Geectersingel. Texelse
hek. Paternosterstraat. Rijwielen op
Kerkplein, bij de Overdekte of op de
Molenbuurt.
Uit de richting Friese brug: Auto's
eveneens naar Canadaolein en Paar
denmarkt. Tn de avonduren kan op de
Dijk worden geparkeerd Rijwielen op
de Korte Nieuwesloot en in de Markt
straat.
Er moet rekening worden gehouden
met eventuele wijzigingen als hel ter
rein van de exportveiling op de Ka
naalkade bezet zijn Ook op bet Bra
derieterrein zullen de verkeersmaatre
gelen aan de omstandigheden worden
aangepast. De stadsdiensten zal zo
veel mogelijk doorgang worden ver
leend, tenzij het te druk wordt. Dit
geldt eveneens voor 't vw<*?mgers ver
keer. Mocht de men"-ruigte drei
gen vast te lopen dan ?*>i éénrichting-
verkeer worden ingesteld.
Rijdend varen
M.4AR ik had een idee. Zuiver prac-
tisch. Ik dacht bij mezelf: als ik nu
eens een gedeelte van de straat, tus
sen de beide trottoirs zou kunnen af
sluiten, bijvoorbeeld met planken, die
tiaanse gondelierslegende, die nu op
nieuw bewerkt voor deze tijd, in zijn
volle vroegere glorie herleeft. Het
„Canal Grande" is de plaats der han
deling, en inderdaad kan men de le
gende aan Lusinks „Canal" meebeleven
Op een begroeid eiland, geheel door
water omringd, vindt een ballet plaats,
de oude Tarantella, de Italiaanse
volksdans bij uitnemendheid in zijn
juiste omgeving. De humoristische
noot ontbreekt niet in de parodie.
Kinderen, in de vermomming van
kikkers, springen uit het water op en
beklimmen de oevers. Daar tussendoor
wiegen de gondels en zingen de gon
deliers hun liederen van liefde en ver
langen.
Deze show van Evert Lusink is meer
dan een bezienswaardigheid. Het ge
heel heeft artistiek niveau.
We twijfelen er niet aan, of Lusink
zal ook in Alkmaar duizenden aan de
boorden van zijn „Canal Grande" vin
den. En die duizenden zullen even
als wjj vergeten, dat die gondels
van wielen zijn voorzien en dat het
bassin uit grote zeilen (want die moe
ten op het Doelenveld worden ge
bruikt) bestaat.
Ook hier, in het stadje, dat iedere
Venetiaan bekoort, doordat het wat,
op zijn eigen stad gelijkt, zal men een
moment worden meegenomen naar het
echte Venetie, waar alles droomt over
vergane glorie, liefde en verlangen.
De opening
Burgemeester Wytema knipt
het braderielint door
nE STENENBRUG, de klassieke
plaats waar sedert eeuwen de gro
te gebeurtenissen in onze stad plaats
vonden, zal morgen, de eerste dag
van de braderie, de startplaats
voor het grootste winkelfestijn van
de afgelopen jaren worden. Om tien
uur zal bïirgemeester mr. dr. H. J.
Wytema, in het gezelschap van tien
tallen prominente figuren van de stad,
op deze plaats de braderie plechtig
openen. Het bestuur van de braderie
en de genodigden komen om half tien
in het Gulden Vlies bijeen. Zij zullen
de enkele minuten die hen nog resten,
wel nodig hebben vóór het beslissen
de moment, waarop Alkmaar de koop
stad voor het gehele gewest gaat tooi
den. Het feesttreintje, een schepping
van de heer Barneveld uit Almelo,
rijdt hen naar het stadhuis, waar de
eerste burger der stad een enkele reis-
Stenenbrug krijgt en aan boord van
de feesttrein wordt genomen.
QP de Stenenbrug volgt dan de feest-
rede van de burgemeester. Op dat
moment zal Alkmaar weten, dat het
drie rumoerige dagen krijgt. Luidspre
kers schetteren op dat ogenblik, en in
alle stands beginnen zakenmensen
groot en klein hun artikelen aan te
prijzen. De burgemeester en de heren
van het Braderie-comité met hun da
mes zullen zich persoonlijk kunnen
overtuigen van de overredingskracht,
waarmede de nieuwbakken marktven
ters zich hebben toegerust. De feest
trein maakt namelijk een rondrit over
het gehele terrein. Het eindpunt van
deze inspectierit, waarbij Braderist no.
1, Guus Verhoeven, zijn laatste wapen
schouw houdt, is het „Wapen van
Heemskerk", waar tijdelijk het braderie-
kartoor is ondergebracht.
Als gasten zijn c.m. uitgenodigd de
braderiebesturen van Zaandam en Al
melo, de heer Pesie uit Almelo, de Ka
mer van Koophandel te Alkmaar en de
besturen van diverse middenstandsbon
den en landbouworganisaties.
1 uui. piep, piep! daar heb je de... locomotief
UET is pijnlijk voor Alkmaar, maar
wat de braderie betreft, daarvan
begon in Almelo de victorie. Het is de
burgemeester van deze Twentse stad
geweest, die enkele jaren geleden in
het Zwitserse plaatsje Biel getuige
was van een braderie en deze direct
naar Nederland importeerde. In
1950 werd er in Almelo de eerste
braderie gehouden, die een geweldig
succes werd en vol vertrouwen staat
men nu weer voor een nieuw winkel-
festyn. Dat zal op 7, 8 en 9 Juli wor
den gehouden. Kort na Alkmaar dus.
LIET is niet verwonderlijk, dat we in
Almelo ook de geestelijke vader
aantreffen van een attribuut, dat tot
nogtoe elke Nederlandse braderie op
luisterde. We doelen op de heer Bar
neveld. die ook straks in onze stad
zijn feesttreintjes zal laten tuffen.
Deze ir De Hollander-in-het-klein. had
in 1950 in Frankrijk zo'n minatuur-
treintje door de straten zien sjokken
en onmiddellijk constateerde hij: „Dat
moeten we in Holland hebben!" Hij
kocht twee Jeeps, die door bekwame
handen werden veranderd in een
groot soort speelgoedlocomotieven,
compleet met een koperen ketel en
een prachtige pijp niet koperen rand.
Er werden ook vier rijtuigjes ge
bouwd, die door deze locomotieven
konden worden getrokken.
Toen vorig jaar de Almelose bra
derie startte, geschiedde dat onder het
penetrante gefluit van Barnevelds
feesttreintjes. De wagentjes zaten
overvol met kinderen, doch ook vol
wassenen voelden zich niet te groot
om in de miniatuurtrein plaats te ne
men. Onder uitbundig gefluit (dat mo
gelijk is door een vernuftig gebruik
maken van de uitlaatgassen) tufte
De braderie-express van de heer
Barneveld uit Almelo, die zijn
miniatuur N.S. ook in Alkmaar
zal laten rijden.
ik door middel van teer of een ander
goedje, ook tussen de kieren, water
dicht zou kunnen maken. Dan had ik
met mijn twee trottoirs een bassin van
goed een decimeter diepte. Een pracht
bassin voor een watershoiv. Wat voor
een watershow? Natuurlijk Venetiaans,
want wie water zegt, denkt aan Vene
tië. Natuurlijk zou mijn „Canal
Grande" (die naam had ik er direct
al voor) te ondiep zijn voor normale
gondels. Ik besloot dus om gondels
met wielen te maken. Ze zouden dus
„rijdend varen", maar niemand zou
merken op welke manier ze „dreven".
Langzamerhand ontwikkelde het plan
zich verder en met de Zutfense win
kelweek bracht ik een stukje Venetië,
compleet met vassende muziek, naar
mijn woonplaats.
Ik krr-i "pn buitengewoon enthou
siaste pers en zoals dat gaat ook
i" en wilden de show in hun stad
>ben. Ik kreeg plotseling zoveel
aanvragen, dat ik besloot de zaak te
gaan exploiteren. Op verschillende
plaatsen zette ik de boel onder water
en nu sta ik hier. In Mei heb ik in
Tiel gewerkt, toen het Amsterdam
Rijnkanaal geopend werd. De show
heette toen helemaal in stijl „De
Rijn op een plein", maar eigenlijk is
het een parodie op een oude Italiaans^
legende en de gondeliers, het Cana'
Grande en de rest, zijn feitelijk he'
decor".
Geen ioversio1
Wij hadden eerlijk gezegd, verwacht
dat Evert Lusink een tovenaar zo>
zijn. Waarom zou je die niet meer vin
den in deze tijd? Het sprookje op ri
Stadhouderskade leek zó mooi. dat w<
even eerlijk meenden, dat Lusink voor
de aanvang van zijn show, met een to
verstok op het water sloeg, om al zijn
wonderlijke figuren en aïtributen dan
zómaar voor zich te zien. De werke
lijkheid is anders en daar moet men
maar niet te veel aan denken. Het ge
geven van Lusinks watershow berust
zoals gezegd op een oude Vene-
De hoogdraad had steeds haar voorkeur
NOG maar kort geleden is de twintigjarige Alice Williams uit het ziekenhuis
ontslagen, waar ze werd verpleegd, nadat ze te Bergen op Zoom van de
hoogdraad was gevallen. „Maar ik ben vast van plan in Alkmaar op te treden",
zegt ze, „want ik hou van mijn werk. Als bet aan mij had gelegen, zou ik vorige
maand al weer op de gespannen draad hebben gestaan, maar de dokters ver
trouwden het niet. Nu is alles in orde en we gaan zo gauw mogelijk oefenen en
dan naar de Alkmaarse braderie". Alice Williams, een eenvoudig en lieftallig
inciske uit Beverwijk, laat zich niet zo gauw uit het veld slaan. „Dat we in Ber
gen op Zoom zo'n val maakten, was louter pech", zegt ze, „maar daarom iijoet
je het hoofd niet in de schoot leggen. Boyendien zou alles toen nog goed zijn
afgelopen, als ik niet buiten het net was gevallen. 51 ijn partner, de heer Huib
van Meurs, kwam wél in het vangnet terecht, maar ik wipte er naderhand met
een grote boog uit en kwam op de Bergense keien terecht. En die zijn erg on
makkelijk, dat verzeker ik u!" Achteraf bezien heeft Ali relatief weinig letsel
opgelopen. Er waren hier en daar wat kneuzingen, doch de artsen hebben nu
geen bezwaar meer, dat ze haar gevaarlijke beroep weer ter hand neemt.
Alice Williams is met al haar twintig
Lente's, de mentor van het kleine
groepje van de heer Huib van Meurs,
dat tijdens de braderie, op het Waag
plein een luchtsensatie-variété, zal
brengen. Op tien meter hoogte en over
een lengte van dertien meter, zal een
stalen snaar worden gespannen, waar
op- driemaal per dag adembenemende
kunsten zullen worden vertoond. Zo
zal Ali op een fietsje plaatsnemen en
op die manier hoog boven de hoofden
van het publiek een ritje op de draad
maken. Aan haar fietsje is een stella
ge bevestigd, die voorzien is van
draaiende zonnen. Op haar helm heeft
Alice ook een draaiende zon en op de
ze wijze fietst ze natuurlijk wan
neer het donker is als de persoon
lijke vertegenwoordigster van het
Noorderlicht, boven de daken heen en
weer. Onder aan de stellage bevindt
zich een passagier en dit zal vermoe
delijk de heer Huib van Meurs zijn.
De vuurwerk-act is uiteraard het knal
effect van de voorstelling, die Alice
Williams verzorgt. Daarnaast brengt ze
koorddanssen, waarbij allerlei figuren
worden gemaakt, het gewone „draad
lopen", acrobatiek, een nummer, dat
de geheimzinnige naam „caoutchouc'
De twintigjarige Alice Willams toen nog werkend bij de Haarlemse
equilibrist Renée van Duinen als een vogel onder aan de hoogdraad.
Aan de stellage links hangt de fiets, waarmee ze over de gespannen draad
rijdt. Staande op de hoogdraad, mevrouw Van Duinen, waarmee Alice
vroeger samen optrad. Thans werkt ze met assistentie van de heer
Huib van Meurs.
draagt, trapezewerk en zo nog het een
en ander.
Niet op de banden
ALICE WILLIAMS, die onder meer
bij het variëté-Mullens heeft ge
werkt, is een leerlinge van de beken
de Haarlemse equïbrilist Renée van
Duinen. Gedurende zeven jaar heeft
ze met diens groepje het hele land
afgereisd en is overal met succes op
getreden. Overal trok het optreden
van de „Troupe Renéé" duizenden be
langstellenden en Alice zou zich zeker
op de handen hebben laten dragen,
als ze niet de voorkeur had gegeven
aan de gespannen draad. Waarmee we
maar willen zeggen, dat ze ondanks
alle lof, die men haar toezwaaide,
steeds eenvoudig bleef.
Enkele maanden geleden besloot ze
zelfstandig te gaan werken en in sa
menwerking met de beer Van Meurs
trad ze op in Bergen op Zoom. Helaas
moest haar eerste zelfstandige optreden
tevens het (voorlopige) laatste optre
den worden. Door een ongelukkige sa
menloop van omstandigheden kwamen
zij en de heer Van Meurs tiidens de
vuurwerk-act te vallen. De heer Van
Meurs belandde in het net, doch Alice
maakte kennis met de straatstenen. Ze
werd naar het ziekenhuis overgebracht
„De heer Van Meurs was zo verstan
dig, tijdens de rit naar het ziekenhuis,
steeds tegen me te praten, zodat ik
niet bewusteloos kon raken, waar wel
enig gevaar voor was. Het is namelijk
zo, dat je je evenwicht dikwijls kwijt
raakt, als je een keertje bewusteloos
bent geweest", vertelt ze.
Geen ongerustheid.
Het is natuurlijk uitgesloten, dat het
tweede optreden van Alice Williams
weer op zo'n droevige manier moet
eindigen. Volgens de heer Van Meurs
is er aan het fietsje, wat veranderd,
zodat vallen practisch uitgesloten is.
Het Alkmaarse braderie-comité beeft
zich terdege laten inlichten over de
oorzaak van de val in Bergen op Zoom
en ziet de braderie ook wat de
hoogdraadshow betreft met de
grootste gerustheid tegemoet. Ook
aan het vangnet is het één en ander
gewijzigd, zodat men bij een eventuele
val, toch niet voor onaangename con
sequenties behoeft te vrezen.
De hoogdraad zal op het Waagplein
worden opgebouwd. Het is nog niet
zeker hoe de draad precies zal worden
gespannen. De heer Van Meurs werk
te het liefst tegen de inderdaad fraaie
achtergrond van de Waagtoren, doch
van andere zijde is men van mening,
dat de draad het best in de lengte
richting van het plein kan worden ge
spannen. Met de spandraden meegere
kend. heeft men namelijk vijf en vijf
tig meter nodig voor liet opbouwen.
Oek voor het ongetwijfeld grote pu
bliek zal het gunstiger zijn «is de in
stallatie in de lengte-richting van het
plein loopt.
Hoe het zij, de heer Van Meurs.
Alice's impressario en assistent, gar Ai-
deert Alkmaar een ongekende sensa
tie. Doch daarnaast echter ook een
optreden, dat gekenmerkt wordt door
beschaafde, artistieke stijl. Dc naam
van Alice Willams is borg
men met een kalm gangetje over het
feestterrein. En het was de veiligst*
reis, die een mens ooit kon maken.
Immers, in de twee jaren, dat d*
heer Barneveld zijn vestzak-N.S. ex
ploiteert, gebeurde er geen enkel on
geluk. En als het zou gebeuren, wat
natuurlijk niemand hoopt, dan is het
slachtoffer gratis verzekerd. De heer
Barneveld heeft namelijk drie letters
in ziin vaandel staan: „V.L.V." lil
variatie op het devies van de N.S.,
luidt deze lijfspreuk: „Veilig, Lang
zaam en Voordelig".
In de remise.
DE heer Barneveld beschouwt zijn
bijzonder bedrijf, naar onze me
ning, zoals hij vroeger zijn speelgoed
spoorwegemplacement bekeek. Het is
een spel, een boeiend spel, dat boven
dien klinkende munt oplevert. Trots
toonde hij ons een locomotiefje, dat in
de „remise" (een pakhuis tegenover
zijn woonhuis) stond. „Ik heb geen
compleet treinstel thuis", zei hij met
dezelfde waardigheid als waarmee da
chef Buitenlands Verkeer van de N.S.
zou zeggen: „Ik moet een speciale trein
naar Innsbrück hebben!"
De heer Barneveld heeft momenteel
drie treinstellen (om zijn woorden te
gebruiken) in dienst. Eventueel kan
hij de dienstregeling uitbreiden door
het inlassen van nog twee treinstellen.
In Alkmaar zullen twee treinen hun
snerpende gefluit laten horen. Maan
dag gaan de machinisten van Barne
veld op stap. Met de stoomschuif open
en het kloeke oog op de manometers
gericht, zullen ze over 's Heren wegen
snorren, natuurlijk onder de nodige
belangstelling van andere wegge
bruikers.
Het bratlerie-comité is de heer Bar
neveld zeer ter wille geweest. 51en
heeft zo'n lage pachtsom bedongen,
dat de heer Barnevel'' met succes kan
concurreren tegen de N-S. Kindereil
zullen voor vijftien cent worden ver
voerd en volwassenen voor een kwar
tje. Het braderie-comité heeft plannen
om de Alkmaarse ouden van dagen een
gratis rondrit per feesttrein door de
stad aan te bieden. Hieromtrent is nog
overleg met het „spoorwegbedryf"
gaande, doch de uitslag daarvau komt
ons niet twijfelachtig voor.
.MIJNHEER Verhoeven, ik wou
U 't een en ander vragen over
de braderie.."
„Uitstekend, vraagt u maar. Ik hen.."
Rrrrrrring!
„..Ja, daar spreekt u mee.. Inder
daad, vier muziekcorpsenKunt u dat
regelen? .Nee, dat kan tegen die tijd
wel. Die is nu nog met dat bloemen
corso bezigJa, uitstekend.... Tot
ziens dan!"
„Ik wou dan allereerst vragen.."
Rrrrrrring!
„Met Verhoeven.. Ha, Jaap!.. Nee,
zeg, dat kan niet hoor!.. Ja, wel leuk
idoe, maar dat gaat toch heus niet.
Da's te gevaarlijk hoor.Heb je nou
die lijsten al verstuurd?Moet je toch
mee voortmaken, kerel! Ze wachten
erop.. Nee, ik kan nou niet weg.. Ja,
't beste hoor!"
„Ik had zojuist willen vragen, mijn
heer Verh.."
Rrrrrrring!
„..Met Verhoeven.. Wel, man, hoe
kom je daar nou bij! Die zouden ge
drukt worden! Ik heb 'm er net over
gebeld!.. Ja, natuurlijk, in drie kleu
ren!.. En als je Koos ziet, vraag dan
even over die microfoon. Doe je 't?..
GUUS VERHOEVEN
Rrrrrring!
Fijn, dan hoor ik dat nog wel even
van je!"
„Mag ik u vragen, mijnh.."
Rrrrrrring1
„Verhoeven.. O, Ruud, fijn dat je
nog even belt. Ik had je juist willen
vragen of alles met die wagen nou in
orde is.. O. dat zit dus goed.. Zeker,
r tüurlijk moet je die aanvragen.. Als
je Wim vanavond ziet, vraag dan met
een of ie even bij me komt.. Ja, mor
gen.., uitstekend., 't Zelfde. Tot kijk
hoor!"
„Die braderie, mijnheer Verhoeven,
doet u.
Rrrrrrring!
Met Verhoeven.. Nee mevrouws
die kaarten moet u bij de deelnemers
halen. Wij hebben alleen de organisatie
in handen, ziet r,Ja, dat begrijp ik,
mevrouw.. Nee, helemaal geen moei
te. Tot uw dienst. Goedenavond,
mevrouw.
„Om het gesprek weer op te nemen,
mijnheer Ver.."
Rrrrrrring!
„Met Verhoeven.. Ja, dat komt mor
gen in d« krant.Het was wat later
dan ik gedacht had, maar 't kan nog
wel. donk ik.. Nee, die is naar Heiloo
vanavond. Had je 'm moeten spre
ken? O, maar dan breng ik 't zelf
wel even. Nummer zeven, zei je, hè?..
Uitstekend.. Tot kijk!.."
„Ik geloof, dat die braderie u r-gal
drukte bezorgt?"
„Ja, tameliik. D'r komt ook heel wat
voor kijken. Enfin, dat merkt u wel!"
Rrrrrrring!
„Inderdaad!"