Evert Lusink herschept Doelenveld in het „Canal Grande" Miniatuurtreinen tuffen fluitend over het braderie-terrein Alice Williams (na haar val) nog vol goede moed GONDELIERS ZINGEN IN ALKMAAR Venetiaanse legende in nieuw gewaad Koffiebrander kreeg een goed idee Geen rijwielen op de Braderie Dinsdag houdt de stad het hart vast Gratis ritje voor de ouden van dagen ,fie,>idoixcuno, t' ma amo Acrobatiek op tien meter boven het Waagplein Vuurwerkshow tegen de avondhemel Hinderview BRADERIE-EDITIE ALKMAARSE COURANT WE OVERDRIJVEN niet. als we zeggen, dat half Alkmaar zich nu reeds bezig houdt met het grote Venetiaanse waterfeest op het Doelenveld. De één voor spelt, dat de Venetiaanse show, die circus Strassburger vorig jaar in Alkmaar gaf, zal worden opgesteld, de ander denkt, dat het Doelenveld zal worden uit gegraven en dat in het aldus ontstane meer gondels zullen gaan dobberen en een heel grote groep zegt niets, maar denkt, dat het wel schromelijke overdrijving zal zijn. „Het is iets met lichteffecten, net als „Van mens tot geraamte" wat je op de kermis ziet, of „Er komt helemaal geen water!" Gekweld door dezelfde vra gen als nu de Alkmaarse bevolking omtrent dit punt teisteren, zijn we naar Amsterdam gegaan, waar volgens berichten dezelfde Venetiaanse show ais straks in Alkmaar komt, werd vertoond. In onze hoofdstad is namelijk het 164e lus trum van het Amsterdamse studentencorps uitgebroken en deze feestelijkheid zou geheel in Italiaanse trant worden gevierd. Daartoe had men de Nederlandse Venetiaan, Evert Lusink uit Zutfen. naar Amsterdam ontboden en deze maakte Inderdaad een Venetie van bedriegelijke echtheid. Op de Stadhouderskade, neen, niet in het water, maar op de straat, die voor deze gelegenheid Onder water was gezet. Fonteinen spoten een gloed van spran kelend water omhoog en als het pu bliek er niet geweest was, dan zou uw verslaggever zeker in zo'n gondel heb ben; plaatsgenomen, om een dromerige signorina toe te fluisteren: „Perdona- mo, ma 't amo!" Doch het was slechts een bekoorlijk spel, romantisch en aanlokkelijk. Evert Lusink ondanks dat hij een vreemde in het amusements-Marokko is verstaat de kunst om dromen le vend te maken. Ge voelt u wat bedro gen als hij ziin verhSal vertelt. „Ik begon in Zutfen, nu een paar jaar geleden, toen ze daar een winkel week hadden. Ik was koffiebrander van mijn stiel en hoe warm dat baantje ook is, het roept nog geen ge dachten op aan de Zuideliike zon en aan zingende gondeliers, die hun lief ste een bloem toewerpen. Over een lengte van vijftig en een breedte van ongeveer twintig meter, bouwde Lusink een „Canal Grande", waarin de honderden lichtjes van gon dels en met bloemen versierde waran da's liefelijk weerspiegelden. Daar klonk het romantische zingen van de gondelier (iets wat ze in Venetië door gramofoonplaten laten doenl en het kabbelen van het water langs de boor den der gondola's. Overal twinkelde speels het licht van de lantei-na's en verliefde paren minnekoosden aan de boorden van het fluisterende water. VERKEERSREGELING Vele parkeerterreinen Voor het verkeer buiten de stad heeft de politie enkele maatregelen getroffen ter ontlasting van de te ver wachten drukte op het Braderieter rein. De algemene regel is, dat het ge hele terrein, omvattende Langestraat, Laat, Koorstraat. Kraanbuurt, YVaag- plein en Nieuwesloot, van 's morgens 11 uur tot 's avonds 11 uur of 'ndien nodig later, zal worden afgesloten. Ook voor rijwielen aan de hand mee gevoerd. Tot 's morgens 11 uur hebben de standhouders gelegenheid tot laden en lossen. Daarna kunnen zij hun wagens parkeren op het gedeelte van de Laat tussen Limmerhoek en fïuig- brouwerstraat of op de Oudegracht, welke plaatsen zoveel mop-eliik voor lien gereserveerd zullen blijven. Het doorgaande verkeer wordt over de Singels en de Kanaalkade geleid. Voor^ bezoekers van de Braderie uit de richtingen Heiloo, Bergen, Koedijk of dp Friese brug gelden onderstaande be palingen. Uit de richting Heiloo: Auto's en rijwielen moeten on Harddraverslaan worden gestald of wat de laatste be treft bij de bestaande rijwielstallingen. Uit de richting Kocdiik: Auto's op Canr>dan!ein en Paardenmarkt. (Behal ve Donderdagmiddag van 27 uur, tij dens welke uren geparkeerd moet wo>* den op de Kanaalkade en het tarp on de Alkmaarse exportveiling)Rü- wielen kunnen op de Molenbuurt wor den gestald. Uit de richting Bergen: 7«lfde oa«-- kp^rpinatsen voor de richting Koe- diik. De te rijden route is: Seharloo. Geestevweg. Geectersingel. Texelse hek. Paternosterstraat. Rijwielen op Kerkplein, bij de Overdekte of op de Molenbuurt. Uit de richting Friese brug: Auto's eveneens naar Canadaolein en Paar denmarkt. Tn de avonduren kan op de Dijk worden geparkeerd Rijwielen op de Korte Nieuwesloot en in de Markt straat. Er moet rekening worden gehouden met eventuele wijzigingen als hel ter rein van de exportveiling op de Ka naalkade bezet zijn Ook op bet Bra derieterrein zullen de verkeersmaatre gelen aan de omstandigheden worden aangepast. De stadsdiensten zal zo veel mogelijk doorgang worden ver leend, tenzij het te druk wordt. Dit geldt eveneens voor 't vw<*?mgers ver keer. Mocht de men"-ruigte drei gen vast te lopen dan ?*>i éénrichting- verkeer worden ingesteld. Rijdend varen M.4AR ik had een idee. Zuiver prac- tisch. Ik dacht bij mezelf: als ik nu eens een gedeelte van de straat, tus sen de beide trottoirs zou kunnen af sluiten, bijvoorbeeld met planken, die tiaanse gondelierslegende, die nu op nieuw bewerkt voor deze tijd, in zijn volle vroegere glorie herleeft. Het „Canal Grande" is de plaats der han deling, en inderdaad kan men de le gende aan Lusinks „Canal" meebeleven Op een begroeid eiland, geheel door water omringd, vindt een ballet plaats, de oude Tarantella, de Italiaanse volksdans bij uitnemendheid in zijn juiste omgeving. De humoristische noot ontbreekt niet in de parodie. Kinderen, in de vermomming van kikkers, springen uit het water op en beklimmen de oevers. Daar tussendoor wiegen de gondels en zingen de gon deliers hun liederen van liefde en ver langen. Deze show van Evert Lusink is meer dan een bezienswaardigheid. Het ge heel heeft artistiek niveau. We twijfelen er niet aan, of Lusink zal ook in Alkmaar duizenden aan de boorden van zijn „Canal Grande" vin den. En die duizenden zullen even als wjj vergeten, dat die gondels van wielen zijn voorzien en dat het bassin uit grote zeilen (want die moe ten op het Doelenveld worden ge bruikt) bestaat. Ook hier, in het stadje, dat iedere Venetiaan bekoort, doordat het wat, op zijn eigen stad gelijkt, zal men een moment worden meegenomen naar het echte Venetie, waar alles droomt over vergane glorie, liefde en verlangen. De opening Burgemeester Wytema knipt het braderielint door nE STENENBRUG, de klassieke plaats waar sedert eeuwen de gro te gebeurtenissen in onze stad plaats vonden, zal morgen, de eerste dag van de braderie, de startplaats voor het grootste winkelfestijn van de afgelopen jaren worden. Om tien uur zal bïirgemeester mr. dr. H. J. Wytema, in het gezelschap van tien tallen prominente figuren van de stad, op deze plaats de braderie plechtig openen. Het bestuur van de braderie en de genodigden komen om half tien in het Gulden Vlies bijeen. Zij zullen de enkele minuten die hen nog resten, wel nodig hebben vóór het beslissen de moment, waarop Alkmaar de koop stad voor het gehele gewest gaat tooi den. Het feesttreintje, een schepping van de heer Barneveld uit Almelo, rijdt hen naar het stadhuis, waar de eerste burger der stad een enkele reis- Stenenbrug krijgt en aan boord van de feesttrein wordt genomen. QP de Stenenbrug volgt dan de feest- rede van de burgemeester. Op dat moment zal Alkmaar weten, dat het drie rumoerige dagen krijgt. Luidspre kers schetteren op dat ogenblik, en in alle stands beginnen zakenmensen groot en klein hun artikelen aan te prijzen. De burgemeester en de heren van het Braderie-comité met hun da mes zullen zich persoonlijk kunnen overtuigen van de overredingskracht, waarmede de nieuwbakken marktven ters zich hebben toegerust. De feest trein maakt namelijk een rondrit over het gehele terrein. Het eindpunt van deze inspectierit, waarbij Braderist no. 1, Guus Verhoeven, zijn laatste wapen schouw houdt, is het „Wapen van Heemskerk", waar tijdelijk het braderie- kartoor is ondergebracht. Als gasten zijn c.m. uitgenodigd de braderiebesturen van Zaandam en Al melo, de heer Pesie uit Almelo, de Ka mer van Koophandel te Alkmaar en de besturen van diverse middenstandsbon den en landbouworganisaties. 1 uui. piep, piep! daar heb je de... locomotief UET is pijnlijk voor Alkmaar, maar wat de braderie betreft, daarvan begon in Almelo de victorie. Het is de burgemeester van deze Twentse stad geweest, die enkele jaren geleden in het Zwitserse plaatsje Biel getuige was van een braderie en deze direct naar Nederland importeerde. In 1950 werd er in Almelo de eerste braderie gehouden, die een geweldig succes werd en vol vertrouwen staat men nu weer voor een nieuw winkel- festyn. Dat zal op 7, 8 en 9 Juli wor den gehouden. Kort na Alkmaar dus. LIET is niet verwonderlijk, dat we in Almelo ook de geestelijke vader aantreffen van een attribuut, dat tot nogtoe elke Nederlandse braderie op luisterde. We doelen op de heer Bar neveld. die ook straks in onze stad zijn feesttreintjes zal laten tuffen. Deze ir De Hollander-in-het-klein. had in 1950 in Frankrijk zo'n minatuur- treintje door de straten zien sjokken en onmiddellijk constateerde hij: „Dat moeten we in Holland hebben!" Hij kocht twee Jeeps, die door bekwame handen werden veranderd in een groot soort speelgoedlocomotieven, compleet met een koperen ketel en een prachtige pijp niet koperen rand. Er werden ook vier rijtuigjes ge bouwd, die door deze locomotieven konden worden getrokken. Toen vorig jaar de Almelose bra derie startte, geschiedde dat onder het penetrante gefluit van Barnevelds feesttreintjes. De wagentjes zaten overvol met kinderen, doch ook vol wassenen voelden zich niet te groot om in de miniatuurtrein plaats te ne men. Onder uitbundig gefluit (dat mo gelijk is door een vernuftig gebruik maken van de uitlaatgassen) tufte De braderie-express van de heer Barneveld uit Almelo, die zijn miniatuur N.S. ook in Alkmaar zal laten rijden. ik door middel van teer of een ander goedje, ook tussen de kieren, water dicht zou kunnen maken. Dan had ik met mijn twee trottoirs een bassin van goed een decimeter diepte. Een pracht bassin voor een watershoiv. Wat voor een watershow? Natuurlijk Venetiaans, want wie water zegt, denkt aan Vene tië. Natuurlijk zou mijn „Canal Grande" (die naam had ik er direct al voor) te ondiep zijn voor normale gondels. Ik besloot dus om gondels met wielen te maken. Ze zouden dus „rijdend varen", maar niemand zou merken op welke manier ze „dreven". Langzamerhand ontwikkelde het plan zich verder en met de Zutfense win kelweek bracht ik een stukje Venetië, compleet met vassende muziek, naar mijn woonplaats. Ik krr-i "pn buitengewoon enthou siaste pers en zoals dat gaat ook i" en wilden de show in hun stad >ben. Ik kreeg plotseling zoveel aanvragen, dat ik besloot de zaak te gaan exploiteren. Op verschillende plaatsen zette ik de boel onder water en nu sta ik hier. In Mei heb ik in Tiel gewerkt, toen het Amsterdam Rijnkanaal geopend werd. De show heette toen helemaal in stijl „De Rijn op een plein", maar eigenlijk is het een parodie op een oude Italiaans^ legende en de gondeliers, het Cana' Grande en de rest, zijn feitelijk he' decor". Geen ioversio1 Wij hadden eerlijk gezegd, verwacht dat Evert Lusink een tovenaar zo> zijn. Waarom zou je die niet meer vin den in deze tijd? Het sprookje op ri Stadhouderskade leek zó mooi. dat w< even eerlijk meenden, dat Lusink voor de aanvang van zijn show, met een to verstok op het water sloeg, om al zijn wonderlijke figuren en aïtributen dan zómaar voor zich te zien. De werke lijkheid is anders en daar moet men maar niet te veel aan denken. Het ge geven van Lusinks watershow berust zoals gezegd op een oude Vene- De hoogdraad had steeds haar voorkeur NOG maar kort geleden is de twintigjarige Alice Williams uit het ziekenhuis ontslagen, waar ze werd verpleegd, nadat ze te Bergen op Zoom van de hoogdraad was gevallen. „Maar ik ben vast van plan in Alkmaar op te treden", zegt ze, „want ik hou van mijn werk. Als bet aan mij had gelegen, zou ik vorige maand al weer op de gespannen draad hebben gestaan, maar de dokters ver trouwden het niet. Nu is alles in orde en we gaan zo gauw mogelijk oefenen en dan naar de Alkmaarse braderie". Alice Williams, een eenvoudig en lieftallig inciske uit Beverwijk, laat zich niet zo gauw uit het veld slaan. „Dat we in Ber gen op Zoom zo'n val maakten, was louter pech", zegt ze, „maar daarom iijoet je het hoofd niet in de schoot leggen. Boyendien zou alles toen nog goed zijn afgelopen, als ik niet buiten het net was gevallen. 51 ijn partner, de heer Huib van Meurs, kwam wél in het vangnet terecht, maar ik wipte er naderhand met een grote boog uit en kwam op de Bergense keien terecht. En die zijn erg on makkelijk, dat verzeker ik u!" Achteraf bezien heeft Ali relatief weinig letsel opgelopen. Er waren hier en daar wat kneuzingen, doch de artsen hebben nu geen bezwaar meer, dat ze haar gevaarlijke beroep weer ter hand neemt. Alice Williams is met al haar twintig Lente's, de mentor van het kleine groepje van de heer Huib van Meurs, dat tijdens de braderie, op het Waag plein een luchtsensatie-variété, zal brengen. Op tien meter hoogte en over een lengte van dertien meter, zal een stalen snaar worden gespannen, waar op- driemaal per dag adembenemende kunsten zullen worden vertoond. Zo zal Ali op een fietsje plaatsnemen en op die manier hoog boven de hoofden van het publiek een ritje op de draad maken. Aan haar fietsje is een stella ge bevestigd, die voorzien is van draaiende zonnen. Op haar helm heeft Alice ook een draaiende zon en op de ze wijze fietst ze natuurlijk wan neer het donker is als de persoon lijke vertegenwoordigster van het Noorderlicht, boven de daken heen en weer. Onder aan de stellage bevindt zich een passagier en dit zal vermoe delijk de heer Huib van Meurs zijn. De vuurwerk-act is uiteraard het knal effect van de voorstelling, die Alice Williams verzorgt. Daarnaast brengt ze koorddanssen, waarbij allerlei figuren worden gemaakt, het gewone „draad lopen", acrobatiek, een nummer, dat de geheimzinnige naam „caoutchouc' De twintigjarige Alice Willams toen nog werkend bij de Haarlemse equilibrist Renée van Duinen als een vogel onder aan de hoogdraad. Aan de stellage links hangt de fiets, waarmee ze over de gespannen draad rijdt. Staande op de hoogdraad, mevrouw Van Duinen, waarmee Alice vroeger samen optrad. Thans werkt ze met assistentie van de heer Huib van Meurs. draagt, trapezewerk en zo nog het een en ander. Niet op de banden ALICE WILLIAMS, die onder meer bij het variëté-Mullens heeft ge werkt, is een leerlinge van de beken de Haarlemse equïbrilist Renée van Duinen. Gedurende zeven jaar heeft ze met diens groepje het hele land afgereisd en is overal met succes op getreden. Overal trok het optreden van de „Troupe Renéé" duizenden be langstellenden en Alice zou zich zeker op de handen hebben laten dragen, als ze niet de voorkeur had gegeven aan de gespannen draad. Waarmee we maar willen zeggen, dat ze ondanks alle lof, die men haar toezwaaide, steeds eenvoudig bleef. Enkele maanden geleden besloot ze zelfstandig te gaan werken en in sa menwerking met de beer Van Meurs trad ze op in Bergen op Zoom. Helaas moest haar eerste zelfstandige optreden tevens het (voorlopige) laatste optre den worden. Door een ongelukkige sa menloop van omstandigheden kwamen zij en de heer Van Meurs tiidens de vuurwerk-act te vallen. De heer Van Meurs belandde in het net, doch Alice maakte kennis met de straatstenen. Ze werd naar het ziekenhuis overgebracht „De heer Van Meurs was zo verstan dig, tijdens de rit naar het ziekenhuis, steeds tegen me te praten, zodat ik niet bewusteloos kon raken, waar wel enig gevaar voor was. Het is namelijk zo, dat je je evenwicht dikwijls kwijt raakt, als je een keertje bewusteloos bent geweest", vertelt ze. Geen ongerustheid. Het is natuurlijk uitgesloten, dat het tweede optreden van Alice Williams weer op zo'n droevige manier moet eindigen. Volgens de heer Van Meurs is er aan het fietsje, wat veranderd, zodat vallen practisch uitgesloten is. Het Alkmaarse braderie-comité beeft zich terdege laten inlichten over de oorzaak van de val in Bergen op Zoom en ziet de braderie ook wat de hoogdraadshow betreft met de grootste gerustheid tegemoet. Ook aan het vangnet is het één en ander gewijzigd, zodat men bij een eventuele val, toch niet voor onaangename con sequenties behoeft te vrezen. De hoogdraad zal op het Waagplein worden opgebouwd. Het is nog niet zeker hoe de draad precies zal worden gespannen. De heer Van Meurs werk te het liefst tegen de inderdaad fraaie achtergrond van de Waagtoren, doch van andere zijde is men van mening, dat de draad het best in de lengte richting van het plein kan worden ge spannen. Met de spandraden meegere kend. heeft men namelijk vijf en vijf tig meter nodig voor liet opbouwen. Oek voor het ongetwijfeld grote pu bliek zal het gunstiger zijn «is de in stallatie in de lengte-richting van het plein loopt. Hoe het zij, de heer Van Meurs. Alice's impressario en assistent, gar Ai- deert Alkmaar een ongekende sensa tie. Doch daarnaast echter ook een optreden, dat gekenmerkt wordt door beschaafde, artistieke stijl. Dc naam van Alice Willams is borg men met een kalm gangetje over het feestterrein. En het was de veiligst* reis, die een mens ooit kon maken. Immers, in de twee jaren, dat d* heer Barneveld zijn vestzak-N.S. ex ploiteert, gebeurde er geen enkel on geluk. En als het zou gebeuren, wat natuurlijk niemand hoopt, dan is het slachtoffer gratis verzekerd. De heer Barneveld heeft namelijk drie letters in ziin vaandel staan: „V.L.V." lil variatie op het devies van de N.S., luidt deze lijfspreuk: „Veilig, Lang zaam en Voordelig". In de remise. DE heer Barneveld beschouwt zijn bijzonder bedrijf, naar onze me ning, zoals hij vroeger zijn speelgoed spoorwegemplacement bekeek. Het is een spel, een boeiend spel, dat boven dien klinkende munt oplevert. Trots toonde hij ons een locomotiefje, dat in de „remise" (een pakhuis tegenover zijn woonhuis) stond. „Ik heb geen compleet treinstel thuis", zei hij met dezelfde waardigheid als waarmee da chef Buitenlands Verkeer van de N.S. zou zeggen: „Ik moet een speciale trein naar Innsbrück hebben!" De heer Barneveld heeft momenteel drie treinstellen (om zijn woorden te gebruiken) in dienst. Eventueel kan hij de dienstregeling uitbreiden door het inlassen van nog twee treinstellen. In Alkmaar zullen twee treinen hun snerpende gefluit laten horen. Maan dag gaan de machinisten van Barne veld op stap. Met de stoomschuif open en het kloeke oog op de manometers gericht, zullen ze over 's Heren wegen snorren, natuurlijk onder de nodige belangstelling van andere wegge bruikers. Het bratlerie-comité is de heer Bar neveld zeer ter wille geweest. 51en heeft zo'n lage pachtsom bedongen, dat de heer Barnevel'' met succes kan concurreren tegen de N-S. Kindereil zullen voor vijftien cent worden ver voerd en volwassenen voor een kwar tje. Het braderie-comité heeft plannen om de Alkmaarse ouden van dagen een gratis rondrit per feesttrein door de stad aan te bieden. Hieromtrent is nog overleg met het „spoorwegbedryf" gaande, doch de uitslag daarvau komt ons niet twijfelachtig voor. .MIJNHEER Verhoeven, ik wou U 't een en ander vragen over de braderie.." „Uitstekend, vraagt u maar. Ik hen.." Rrrrrrring! „..Ja, daar spreekt u mee.. Inder daad, vier muziekcorpsenKunt u dat regelen? .Nee, dat kan tegen die tijd wel. Die is nu nog met dat bloemen corso bezigJa, uitstekend.... Tot ziens dan!" „Ik wou dan allereerst vragen.." Rrrrrrring! „Met Verhoeven.. Ha, Jaap!.. Nee, zeg, dat kan niet hoor!.. Ja, wel leuk idoe, maar dat gaat toch heus niet. Da's te gevaarlijk hoor.Heb je nou die lijsten al verstuurd?Moet je toch mee voortmaken, kerel! Ze wachten erop.. Nee, ik kan nou niet weg.. Ja, 't beste hoor!" „Ik had zojuist willen vragen, mijn heer Verh.." Rrrrrrring! „..Met Verhoeven.. Wel, man, hoe kom je daar nou bij! Die zouden ge drukt worden! Ik heb 'm er net over gebeld!.. Ja, natuurlijk, in drie kleu ren!.. En als je Koos ziet, vraag dan even over die microfoon. Doe je 't?.. GUUS VERHOEVEN Rrrrrring! Fijn, dan hoor ik dat nog wel even van je!" „Mag ik u vragen, mijnh.." Rrrrrrring1 „Verhoeven.. O, Ruud, fijn dat je nog even belt. Ik had je juist willen vragen of alles met die wagen nou in orde is.. O. dat zit dus goed.. Zeker, r tüurlijk moet je die aanvragen.. Als je Wim vanavond ziet, vraag dan met een of ie even bij me komt.. Ja, mor gen.., uitstekend., 't Zelfde. Tot kijk hoor!" „Die braderie, mijnheer Verhoeven, doet u. Rrrrrrring! Met Verhoeven.. Nee mevrouws die kaarten moet u bij de deelnemers halen. Wij hebben alleen de organisatie in handen, ziet r,Ja, dat begrijp ik, mevrouw.. Nee, helemaal geen moei te. Tot uw dienst. Goedenavond, mevrouw. „Om het gesprek weer op te nemen, mijnheer Ver.." Rrrrrrring! „Met Verhoeven.. Ja, dat komt mor gen in d« krant.Het was wat later dan ik gedacht had, maar 't kan nog wel. donk ik.. Nee, die is naar Heiloo vanavond. Had je 'm moeten spre ken? O, maar dan breng ik 't zelf wel even. Nummer zeven, zei je, hè?.. Uitstekend.. Tot kijk!.." „Ik geloof, dat die braderie u r-gal drukte bezorgt?" „Ja, tameliik. D'r komt ook heel wat voor kijken. Enfin, dat merkt u wel!" Rrrrrrring! „Inderdaad!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 5