BRADERIE TREKT ENORME BELANGSTELLING Bloemencorso werd een hoogtepunt Goede start van Braderie-modeshows Woensdag 2 Juli 1952 VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN l49e Jaargang No'154 Schone symphonie van geuren en kleuren Vijf mannequins en zesfig modellen Eregast uit Bath —Mannequin... Geefi U mij een kleintje Permangaan!" DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN ER Knappe „illustratie" door Tonny Schifferstein erie Directie: J. BIJLSMA en C. KRAK Hoofdredacteur; H. M. KOEMANS Redactie; Achterdam 18, Tel, 5541 ADVERTENTIES en abonnementen Voordam 11, Tel. 3320 Postgiro 187294 TARIEVEN: Advertenties IS ct. per m.m Familieberichten 20 et p.m.m Vraag en Aanbod (alleen 2e hands goederen) tot 15 woor den 1.-, elk woord meer 5 ct Uitsluitend contant Abonnementsprijs, bij voor uitbetaling, ƒ2.02 p. mnd 6.05 per kwartaal, plus incassokosten. Weekabonnementen 0.49 ALKMAABSCHE COURANT rr\ IS DEZE dagen veel, heel veel schoons te bewonderen, maar hetgeen wij "gisterenavond zagen spant toch wel de kroon. Toen trok door de straten der feestende stad een bloemencorso dat zo verrassend mooi en goed verzorgd was, dat alleen Aalsmeer of Zundert het zouden kunnen verbeteren. Het was een tot leven geroepen bloemensprookje; een verrukkelijke symphonie van fijne tinten en zachte geuren. Het was bijna twintig jaar geleden dat de Alkmaar- ders voor het laatst een bloemencorso door him stad zagen trekken. Met deze prachtige stoet wilden de organisatoren tonen, dat zij het vak nog niet hebben verleerd; in geen enkel opzicht. DE ALKMAARSE bloemisten en de toonden in de avonduren met trots wat meer dan zestig binders en hulpbin- zij in die tijd hadden gewrocht. En ders, die zich vierentwintig uur in de dat kon iedere critiek doorstaan. Zeer NACO-garage hadden teruggetrokken vele mensen hebben de stoet twee en voor het gereed maken van dit corso, zelfs driemaal voorbij zien gaan. Zij die het corso eenmaal hadden zien passe ren konden de lust niet weerstaan op een ander punt van de stad nogmaals dit wonder mooie schouwspel te gaan zien. DIJZONDER MOOI was de praalwa gen die een beeld wilde geven van Engeland. Een reusachtige Churchillsi- gaar van paarse bloemen en grijs be spoten irVs en een groot V-teken van goudsbloemen vormden het hoofdmo tief. Daarom heen waren kunstig tal van tuiltjes gele en rode bloemen neer gezet. V. en D. bracht een bijzondere attractie door 'n dame in een geweldig grote hoepelrok te laten meerijden. Zij stond o; een auto, die geheel schuil ging onder haar kleding. Hoe groot dit werkstuk is, begrijpt men als men weet dat dit stuk nauwelijks over de ophaal bruggetjes kon worden gedirigeerd. Heel aardig was ook de vergelijking De show opende met een grappig geruite driekwartbroek, waarop een zeiljopper met capuchon gedragen werd in een warme groene kleur; jammer dat de mannequin hierbij nylons droeg. De modellen waren verder fleurig en smaakvol en deden menig vrouwenhart naar zo'n nieuw toiletje verlangen, te meer daar de prijzen bijzonder attrac tief waren. Strandensembles. Er werd een ge bloemde goedzittende schouderloze strandjurk getoond, ruime rok, bijpas sende boléro met de toepasselijke naam IfOOR de stampvolle, smaakvol met bloemen versierde zaal van ,,'t Gulden Vlies", toonden gistermiddag vijf mannequins zestig modellen van de Alk- maarse confectiezaken. De show was een uitstekend voorbeeld van de goede smaak en samenwerking van deze zaken. Zoals de geestige conferencière, mevr. EliasSmit, ons mededeelde waren dit geen exclusieve, doch goed draagbare en verkoopbare modellen, geheel in het kader van de Alkmaarse braderie. „Braderie". Met een vierdelig donker blauw linnen ensemble bestaande bro derie-lijfje, doorknooprok, driekwart broek, bolero, kan iedere vrouw rustig haar vacantie tegemoet gaan. „Corsica" was de toepasselijke naam voor een vierdelig strandpak waarvan de man nequin de rok en het lijfje droeg en de short met bovenstukje in de hand hield. Een geestig strandensemble was ook „Bergen" bestaande uit een zonne- jurk met zwart lijfje en felgroene rok met cirkelmotieven, bijpassende zwarte .bolero met groene banden. Zomerjurken: Deze werden in het sportieve en geklede genre gebracht. De rokken werden vrij kort gedragen. Vele jurken waren met bijpassende jasjes te variëren. Een naturelkleurige zijden jurk kon met drie verschillende vesten, welke in de bootvormige hals geknoopt werden, worden gedragen. Een smetteloos witkanten jurkje oogst te veel bijval. Tailleurs en deux pieces: Deze wa ren meest in de zo geliefde klassieke stijl, welke niet te zeer aan mode on derhevig is. Origineel was een deux- piéce van jersey bestaande uit een ge ruite rok, effen jumper met bijpassen de geruite sjaal. Bijzonder gedistin geerd was een donkergroen pak in ot- tomantricot. Mantels: Van de nieuwe modellen herfstjassen, getoond op de Amster damse fashionweek zagen wij hier en kele modieuze exemplaren. Opvallend waren de laag ingezette mouwen, ruim- vallende ruggen en opstaande kragen. Mooie ruige stoffen waren voor deze mantels gebruikt. Avondjurken kwamen als afsluiting van de show. Ook hierbij zijn, evenals bij de meeste strandjurken de schou derbanden uit de gratie. Er wordt de voorkeur gegeven aan schouderloze toiletten, waarbij de bruingebrande schouders goed tot hun recht komen. De avondjurken waren alle zonder uit zondering zeer smaakvol. Een bijzon der effect maakte een katoenen avond jurk, welk materiaal steeds meer popu lair wordt. Het pianospel van Tony Schiffer stein, die op knappe wijze de roman tische namen van de modellen illu streerde droeg zeker bij tot het slagen van deze braderie-show welke de kooplust van de dames heeft opgewekt, i H. S. VEESTVIEREND Alkmaar heeft een bijzondere gast in zijn midden. Het is mr. F. Wills uit Bath, die ereburger is van Alk maar. (Op de foto links). Naast hem zit het lid van het Braderie comité, de heer D. de Wolff Pee reboom en rechts de man die het leeuwendeel van de organisatie op zich nam, de heer A. A. J Verhoeven. Na al die maanden van ingespannen arbeid bekijkt hij de stad nu eens op zijn gemak van uit de „fluitketel-express" tussen een trouwpartij uit vroeger da gen en een bruilofswagen uit de tegen woordige tijd. Het eerste bruidspaar reed door de stad in een Fordje dat men tegenwoordig zou aanduiden als een „hoge hoed" of een „hoestbui op wielen". Het tweede paar zat comfor tabel in een hypermoderne, meters lange „slee". Bijzonder mooi waren ook de praalwagens van het Alkmaarse Con fectie Atelier van Lastina en het sluit stuk, de machtige, witte olifant. Duizenden, tienduizenden anjers, ro zen, gladiolen, dahlia's en goudsbloe men, verwerkt tot in mooist denkbare bloemmozaieken, maakten van dit cor so iets groots, iets dat deze Braderie waardig is. f)OK wij waren genoodzaakt tengevolge van de tropische hitte gisteren enkele malen van kledij te wisselen, maar voor hetgeen de vijf mannequins op de gisteren tot laat in de avond voortdurende modeshows in „Het Gulden Vlies" hebben weten te presteren, nemen wij ons petje af. Denkt u zich dat eens in! Elk der mannequins toonde per show twaalf japonnen of ensem bles. Dat betekent, dat zij zich in sneltreintempo twaalf maal moest omkleden, haar kapsel weer moest ordenen en met een steeds weer minzame glimlach fit en gracieus had „op te tre den". Er werd echter niet één show gegeven, neen VIJF maal achtereen wachtte weer een an der, critisch en uitgebreid da- mespubllek op wat komen ging. Elk der mannequins had zich dus gisteren niet minder dan zestig maal om te kleden. En dan te weten, dat sommige jongedames het beroep van mannequin nog een zeer benijdenswaardige vin den ook.Wij hadden slechts bewondering voor het enorme uithoudingsvermogen van de da mes. r»E eendrachtige samenwerking - van de gehele Alkmaarse mid denstand komt het best tot uiting in de modeshows. In broederlijke eensgezindheid organieyen acht plaatselijke dames-confectiezaken in drie dagen tijds veertien mode shows, waarvoor zeer veel belang stelling blijkt te bestaan. Onze fotograaf nam in „Het Gulden Vlies" bovenstaand tafereeltje, een klein onderdeel van een show, die op hoog peil staat \TELE duizenden toeschouwers hebben gisterenavond met de grootste bewondering naar het buitengewoon fraaie bloemencorso gekeken. Tientallen stadgenoten waren na één keer nog niet uitge keken en gingen de optocht twee of zelfs drie maal bewonderen. Geen wonder, want op zoveel schoons raakt geen mens gauw uit gekeken. Duim omhoog voor allen, die het maakten! ALKMAAR is veel gewend, sinds in twee dagen tijd een hele bordpapieren stad uit de grond is gestampt en het Waagplein een open lucht-circus is geworden. Doch wat we gisteren voor de apotheek van de heer Kruisinga in de Koorstraat ontwaarden, vloog ons toch een moment boven de pet. We zijn eraan gewoon onze, om hun degelijkheid beken de zakenmensen achter een toonbank te zien gebaren en schreeuwen als een wel gekleed soort wonderdok ters, we accepteren het ge ïnundeerde Doelenveld, maar dat zes heren vier jour nalisten, een schouwburg directeur en de president- generaal van de braderie voor een apotheek neerstrij ken, om „iets fris" te drin ken; dat gaat toch wel alle perken te buiten. Ze zaten er Montmartiaans bij, dat maakte iets goed. Maar voor een apothéék! En journa listen nog wel'. „Brengt u mij een kleintje Permangaan!", beval een der heren, de we eens be schouwden als een serieus schrijver van hoofdartike len. „Ik drink het 't liefst met 'n tic Jodium!" De ober knikte en wentelde weg Een andere journalist we hebben hem ooit bewonderd om zijn helderheid in raads- verslagen en „Hond-bijt- kind"-berichten, riep de vertrekkende ober na: „En breng voor mij een broodje Boorzalf mee!". Een collega, die we bij elke brand van importantie mochten ont moeten ging zich te buiten aan flessen vol penicilline, afgewisseld met ongehoorde hoeveelheden Leukoplast. Bij elk kopje Broom, dat de gulzigaard gébruikte, nam hij zeker minstens vier hoofdpijntabletten. We zullen het maar op de rekening van de Braderie en van de zon schrijven, dat. die zes daar hun lugubere verfrissingen zaten te ver werken. Nogmaals; we zijn heel wat gewoon. En let u eens op, hoezeer het woord Braderiein klank over eenkomt met „Paris"... (Bij het ter perse gaan van dit nummer vernemen we, dat de zes heren aan vankelijk op het geïmprovi seerde terras voor het Gul den Vlies" waren neerge streken. Toen het daar op Manilla of Singapore begon te lijken, namen ze stoelen, tafeltje en wat schaduwrijk lover mee naar de overkant waar de zon nog niet geko men was. Maar we hand haven onze stelling: het is géén gezicht!) nAT een Braderie een trekpleister van formaat is, een zaak die meer mensen weet te boeien en te verma ken dan de laatste jaren een kermis ooit heeft gekund, is gisteren op de eerste dag van de Alkmaarse Brade rie wel dubbel en dwars bewezen. Wij en niemand anders ook, zal een schat ting kunnen maken hoe groot de men senmenigte wel 'was, die zich gisteren avond over het Braderieterrein be woog, maar vastgesteld kan wel wor den, dat dit getal met verschillende tienduizenden eenigszins benaderd zal worden. Op bepaalde ogenblikken, heel de avond door, bewoog het publiek zich voetje voor voetje langs de stands, prieeltjes, terrassen en andere attracties, telkens stilstaande bij iets leuks of interessants of dat kopend wat zo attractief was of billijk geprijsd, dat men het eenvoudig niet kon na laten dit aan „zijn" neus voorbij te laten gaan. Het is evenmin onmogelijk in te gaan op alle attracties, die verspreid over de Braderie telkens weet de aandacht vragen, doch een uitzonde ring willen wij maken voor de kundige sneltekenaar in de Langestraat, die met een enkele snel gezette, zeer ra ke lijn van zijn stift een groot aantal voorbijgangers en -sters als het ware aan de lopende band, een keurig por tret wist te bezorgen. De „slachtoffers" hadden vanzelfsprekend veel bekijks, vooral als een charmante jongedame haar snoetje liet tekenen. De soldaten van het Alkmaarse grnizoen stonden dan op de eerste rij. Veel bewondering hadden we ook voor de omvangrijke Chinees in zijn fraaie, met gouddraad geborduurde gewaad, die heel die lange, warme dag door maar in zijn hokje dassen stond te strijken. Wij mensen van de koele Westerstranden zouden bij zo'n op dracht wel spoedig de benen strekken. Tenslotte nog een woord van waar dering voor de gezellige boerenkapel „De Dissonanten", o.l.v. Jaap de Haas, een ensemble gevormd uit het muziek korps „Soli Deo Gloria", dat geduren de enkele uren gisterenavond het voorttrekkende publiek op het Hof plein met allerhande schoons uit de Tempel van Apollo wist te boeien en te vermaken. Goed zo! En dan een woord van hulde aan het publiek. Want wij hadden bij een dergelijke massale opkomst, bij een zo groot verkeer van auto's bromfietsen en duizenden fietsen niet gedacht, dat ongelukken zouden kunnen uitblijven, lefts noemenswaards aan ongelukken is niet geconstateerd en dat moet toch zeker in de eerste plaats aan de cor recte houding van het publiek worden toegeschreven. Waarbij dan op de zelfde plaats dank moet worden ge bracht aan de politie, die de zaken zo keurig in de gewenste banen Wist te leiden. En wat de deelnemers van de Bra derie aangaat? Wel, hun opmerkingen variëren van boven verwachting via uitstekend, tot heel tevreden Een en kele was minder enthousiast gestemd. Doch er komen nóg twee dagen en mogelijk zal het dan voor hen ook goed worden. i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 1