BRADERIE TREKT ENORME BELANGSTELLING
Bloemencorso werd een hoogtepunt
Goede start van Braderie-modeshows
Woensdag 2 Juli 1952 VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN l49e Jaargang No'154
Schone symphonie van geuren
en kleuren
Vijf mannequins en zesfig modellen
Eregast uit Bath
—Mannequin...
Geefi U mij een kleintje Permangaan!"
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
ER
Knappe „illustratie" door
Tonny Schifferstein
erie
Directie:
J. BIJLSMA en C. KRAK
Hoofdredacteur;
H. M. KOEMANS
Redactie;
Achterdam 18, Tel, 5541
ADVERTENTIES en
abonnementen
Voordam 11, Tel. 3320
Postgiro 187294
TARIEVEN:
Advertenties IS ct. per m.m
Familieberichten 20 et p.m.m
Vraag en Aanbod (alleen 2e
hands goederen) tot 15 woor
den 1.-, elk woord meer 5 ct
Uitsluitend contant
Abonnementsprijs, bij voor
uitbetaling, ƒ2.02 p. mnd
6.05 per kwartaal, plus
incassokosten.
Weekabonnementen 0.49
ALKMAABSCHE COURANT
rr\
IS DEZE dagen veel, heel veel schoons te bewonderen, maar hetgeen wij
"gisterenavond zagen spant toch wel de kroon. Toen trok door de straten der
feestende stad een bloemencorso dat zo verrassend mooi en goed verzorgd was,
dat alleen Aalsmeer of Zundert het zouden kunnen verbeteren. Het was een
tot leven geroepen bloemensprookje; een verrukkelijke symphonie van fijne
tinten en zachte geuren. Het was bijna twintig jaar geleden dat de Alkmaar-
ders voor het laatst een bloemencorso door him stad zagen trekken. Met deze
prachtige stoet wilden de organisatoren tonen, dat zij het vak nog niet hebben
verleerd; in geen enkel opzicht.
DE ALKMAARSE bloemisten en de toonden in de avonduren met trots wat
meer dan zestig binders en hulpbin- zij in die tijd hadden gewrocht. En
ders, die zich vierentwintig uur in de dat kon iedere critiek doorstaan. Zeer
NACO-garage hadden teruggetrokken vele mensen hebben de stoet twee en
voor het gereed maken van dit corso, zelfs driemaal voorbij zien gaan. Zij die
het corso eenmaal hadden zien passe
ren konden de lust niet weerstaan op
een ander punt van de stad nogmaals
dit wonder mooie schouwspel te gaan
zien.
DIJZONDER MOOI was de praalwa
gen die een beeld wilde geven van
Engeland. Een reusachtige Churchillsi-
gaar van paarse bloemen en grijs be
spoten irVs en een groot V-teken van
goudsbloemen vormden het hoofdmo
tief. Daarom heen waren kunstig tal
van tuiltjes gele en rode bloemen neer
gezet. V. en D. bracht een bijzondere
attractie door 'n dame in een geweldig
grote hoepelrok te laten meerijden. Zij
stond o; een auto, die geheel schuil
ging onder haar kleding. Hoe groot dit
werkstuk is, begrijpt men als men weet
dat dit stuk nauwelijks over de ophaal
bruggetjes kon worden gedirigeerd.
Heel aardig was ook de vergelijking
De show opende met een grappig
geruite driekwartbroek, waarop een
zeiljopper met capuchon gedragen werd
in een warme groene kleur; jammer
dat de mannequin hierbij nylons droeg.
De modellen waren verder fleurig en
smaakvol en deden menig vrouwenhart
naar zo'n nieuw toiletje verlangen, te
meer daar de prijzen bijzonder attrac
tief waren.
Strandensembles. Er werd een ge
bloemde goedzittende schouderloze
strandjurk getoond, ruime rok, bijpas
sende boléro met de toepasselijke naam
IfOOR de stampvolle, smaakvol met bloemen versierde zaal van ,,'t Gulden
Vlies", toonden gistermiddag vijf mannequins zestig modellen van de Alk-
maarse confectiezaken. De show was een uitstekend voorbeeld van de goede
smaak en samenwerking van deze zaken. Zoals de geestige conferencière, mevr.
EliasSmit, ons mededeelde waren dit geen exclusieve, doch goed draagbare
en verkoopbare modellen, geheel in het kader van de Alkmaarse braderie.
„Braderie". Met een vierdelig donker
blauw linnen ensemble bestaande bro
derie-lijfje, doorknooprok, driekwart
broek, bolero, kan iedere vrouw rustig
haar vacantie tegemoet gaan. „Corsica"
was de toepasselijke naam voor een
vierdelig strandpak waarvan de man
nequin de rok en het lijfje droeg en
de short met bovenstukje in de hand
hield. Een geestig strandensemble was
ook „Bergen" bestaande uit een zonne-
jurk met zwart lijfje en felgroene rok
met cirkelmotieven, bijpassende zwarte
.bolero met groene banden.
Zomerjurken: Deze werden in het
sportieve en geklede genre gebracht.
De rokken werden vrij kort gedragen.
Vele jurken waren met bijpassende
jasjes te variëren. Een naturelkleurige
zijden jurk kon met drie verschillende
vesten, welke in de bootvormige hals
geknoopt werden, worden gedragen.
Een smetteloos witkanten jurkje oogst
te veel bijval.
Tailleurs en deux pieces: Deze wa
ren meest in de zo geliefde klassieke
stijl, welke niet te zeer aan mode on
derhevig is. Origineel was een deux-
piéce van jersey bestaande uit een ge
ruite rok, effen jumper met bijpassen
de geruite sjaal. Bijzonder gedistin
geerd was een donkergroen pak in ot-
tomantricot.
Mantels: Van de nieuwe modellen
herfstjassen, getoond op de Amster
damse fashionweek zagen wij hier en
kele modieuze exemplaren. Opvallend
waren de laag ingezette mouwen, ruim-
vallende ruggen en opstaande kragen.
Mooie ruige stoffen waren voor deze
mantels gebruikt.
Avondjurken kwamen als afsluiting
van de show. Ook hierbij zijn, evenals
bij de meeste strandjurken de schou
derbanden uit de gratie. Er wordt de
voorkeur gegeven aan schouderloze
toiletten, waarbij de bruingebrande
schouders goed tot hun recht komen.
De avondjurken waren alle zonder uit
zondering zeer smaakvol. Een bijzon
der effect maakte een katoenen avond
jurk, welk materiaal steeds meer popu
lair wordt.
Het pianospel van Tony Schiffer
stein, die op knappe wijze de roman
tische namen van de modellen illu
streerde droeg zeker bij tot het slagen
van deze braderie-show welke de
kooplust van de dames heeft opgewekt,
i H. S.
VEESTVIEREND Alkmaar heeft
een bijzondere gast in zijn
midden. Het is mr. F. Wills uit
Bath, die ereburger is van Alk
maar. (Op de foto links). Naast
hem zit het lid van het Braderie
comité, de heer D. de Wolff Pee
reboom en rechts de man die het
leeuwendeel van de organisatie
op zich nam, de heer A. A. J
Verhoeven. Na al die maanden van
ingespannen arbeid bekijkt hij de
stad nu eens op zijn gemak van
uit de „fluitketel-express"
tussen een trouwpartij uit vroeger da
gen en een bruilofswagen uit de tegen
woordige tijd. Het eerste bruidspaar
reed door de stad in een Fordje dat
men tegenwoordig zou aanduiden als
een „hoge hoed" of een „hoestbui op
wielen". Het tweede paar zat comfor
tabel in een hypermoderne, meters
lange „slee". Bijzonder mooi waren ook
de praalwagens van het Alkmaarse Con
fectie Atelier van Lastina en het sluit
stuk, de machtige, witte olifant.
Duizenden, tienduizenden anjers, ro
zen, gladiolen, dahlia's en goudsbloe
men, verwerkt tot in mooist denkbare
bloemmozaieken, maakten van dit cor
so iets groots, iets dat deze Braderie
waardig is.
f)OK wij waren genoodzaakt
tengevolge van de tropische
hitte gisteren enkele malen van
kledij te wisselen, maar voor
hetgeen de vijf mannequins op de
gisteren tot laat in de avond
voortdurende modeshows in „Het
Gulden Vlies" hebben weten te
presteren, nemen wij ons petje
af. Denkt u zich dat eens in! Elk
der mannequins toonde per
show twaalf japonnen of ensem
bles. Dat betekent, dat zij zich
in sneltreintempo twaalf maal
moest omkleden, haar kapsel
weer moest ordenen en met een
steeds weer minzame glimlach
fit en gracieus had „op te tre
den". Er werd echter niet één
show gegeven, neen VIJF maal
achtereen wachtte weer een an
der, critisch en uitgebreid da-
mespubllek op wat komen ging.
Elk der mannequins had zich dus
gisteren niet minder dan zestig
maal om te kleden. En dan te
weten, dat sommige jongedames
het beroep van mannequin nog
een zeer benijdenswaardige vin
den ook.Wij hadden slechts
bewondering voor het enorme
uithoudingsvermogen van de da
mes.
r»E eendrachtige samenwerking
- van de gehele Alkmaarse mid
denstand komt het best tot uiting
in de modeshows. In broederlijke
eensgezindheid organieyen acht
plaatselijke dames-confectiezaken
in drie dagen tijds veertien mode
shows, waarvoor zeer veel belang
stelling blijkt te bestaan. Onze
fotograaf nam in „Het Gulden
Vlies" bovenstaand tafereeltje, een
klein onderdeel van een show, die
op hoog peil staat
\TELE duizenden toeschouwers
hebben gisterenavond met de
grootste bewondering naar het
buitengewoon fraaie bloemencorso
gekeken. Tientallen stadgenoten
waren na één keer nog niet uitge
keken en gingen de optocht twee
of zelfs drie maal bewonderen.
Geen wonder, want op zoveel
schoons raakt geen mens gauw uit
gekeken. Duim omhoog voor allen,
die het maakten!
ALKMAAR is veel gewend,
sinds in twee dagen tijd
een hele bordpapieren stad
uit de grond is gestampt en
het Waagplein een open
lucht-circus is geworden.
Doch wat we gisteren voor
de apotheek van de heer
Kruisinga in de Koorstraat
ontwaarden, vloog ons toch
een moment boven de pet.
We zijn eraan gewoon onze,
om hun degelijkheid beken
de zakenmensen achter een
toonbank te zien gebaren
en schreeuwen als een wel
gekleed soort wonderdok
ters, we accepteren het ge
ïnundeerde Doelenveld, maar
dat zes heren vier jour
nalisten, een schouwburg
directeur en de president-
generaal van de braderie
voor een apotheek neerstrij
ken, om „iets fris" te drin
ken; dat gaat toch wel alle
perken te buiten. Ze zaten
er Montmartiaans bij, dat
maakte iets goed. Maar voor
een apothéék! En journa
listen nog wel'.
„Brengt u mij een kleintje
Permangaan!", beval een
der heren, de we eens be
schouwden als een serieus
schrijver van hoofdartike
len. „Ik drink het 't liefst
met 'n tic Jodium!" De ober
knikte en wentelde weg
Een andere journalist we
hebben hem ooit bewonderd
om zijn helderheid in raads-
verslagen en „Hond-bijt-
kind"-berichten, riep de
vertrekkende ober na: „En
breng voor mij een broodje
Boorzalf mee!". Een collega,
die we bij elke brand van
importantie mochten ont
moeten ging zich te buiten
aan flessen vol penicilline,
afgewisseld met ongehoorde
hoeveelheden Leukoplast.
Bij elk kopje Broom, dat
de gulzigaard gébruikte,
nam hij zeker minstens vier
hoofdpijntabletten.
We zullen het maar op de
rekening van de Braderie
en van de zon schrijven, dat.
die zes daar hun lugubere
verfrissingen zaten te ver
werken. Nogmaals; we zijn
heel wat gewoon. En let u
eens op, hoezeer het woord
Braderiein klank over
eenkomt met „Paris"...
(Bij het ter perse gaan
van dit nummer vernemen
we, dat de zes heren aan
vankelijk op het geïmprovi
seerde terras voor het Gul
den Vlies" waren neerge
streken. Toen het daar op
Manilla of Singapore begon
te lijken, namen ze stoelen,
tafeltje en wat schaduwrijk
lover mee naar de overkant
waar de zon nog niet geko
men was. Maar we hand
haven onze stelling: het is
géén gezicht!)
nAT een Braderie een trekpleister
van formaat is, een zaak die meer
mensen weet te boeien en te verma
ken dan de laatste jaren een kermis
ooit heeft gekund, is gisteren op de
eerste dag van de Alkmaarse Brade
rie wel dubbel en dwars bewezen. Wij
en niemand anders ook, zal een schat
ting kunnen maken hoe groot de men
senmenigte wel 'was, die zich gisteren
avond over het Braderieterrein be
woog, maar vastgesteld kan wel wor
den, dat dit getal met verschillende
tienduizenden eenigszins benaderd zal
worden. Op bepaalde ogenblikken, heel
de avond door, bewoog het publiek
zich voetje voor voetje langs de
stands, prieeltjes, terrassen en andere
attracties, telkens stilstaande bij iets
leuks of interessants of dat kopend wat
zo attractief was of billijk geprijsd,
dat men het eenvoudig niet kon na
laten dit aan „zijn" neus voorbij te
laten gaan.
Het is evenmin onmogelijk in te
gaan op alle attracties, die verspreid
over de Braderie telkens weet de
aandacht vragen, doch een uitzonde
ring willen wij maken voor de kundige
sneltekenaar in de Langestraat, die
met een enkele snel gezette, zeer ra
ke lijn van zijn stift een groot aantal
voorbijgangers en -sters als het ware
aan de lopende band, een keurig por
tret wist te bezorgen. De „slachtoffers"
hadden vanzelfsprekend veel bekijks,
vooral als een charmante jongedame
haar snoetje liet tekenen. De soldaten
van het Alkmaarse grnizoen stonden
dan op de eerste rij.
Veel bewondering hadden we ook
voor de omvangrijke Chinees in zijn
fraaie, met gouddraad geborduurde
gewaad, die heel die lange, warme dag
door maar in zijn hokje dassen stond
te strijken. Wij mensen van de koele
Westerstranden zouden bij zo'n op
dracht wel spoedig de benen strekken.
Tenslotte nog een woord van waar
dering voor de gezellige boerenkapel
„De Dissonanten", o.l.v. Jaap de Haas,
een ensemble gevormd uit het muziek
korps „Soli Deo Gloria", dat geduren
de enkele uren gisterenavond het
voorttrekkende publiek op het Hof
plein met allerhande schoons uit de
Tempel van Apollo wist te boeien en
te vermaken. Goed zo!
En dan een woord van hulde aan
het publiek. Want wij hadden bij een
dergelijke massale opkomst, bij een zo
groot verkeer van auto's bromfietsen
en duizenden fietsen niet gedacht, dat
ongelukken zouden kunnen uitblijven,
lefts noemenswaards aan ongelukken
is niet geconstateerd en dat moet toch
zeker in de eerste plaats aan de cor
recte houding van het publiek worden
toegeschreven. Waarbij dan op de
zelfde plaats dank moet worden ge
bracht aan de politie, die de zaken zo
keurig in de gewenste banen Wist te
leiden.
En wat de deelnemers van de Bra
derie aangaat? Wel, hun opmerkingen
variëren van boven verwachting via
uitstekend, tot heel tevreden Een en
kele was minder enthousiast gestemd.
Doch er komen nóg twee dagen en
mogelijk zal het dan voor hen ook
goed worden.
i