VOLGEND JAAR ZEKER WEER EEN BRADERIE! Zestig tractoren namen deel aan de Braderie-stertocht Burgemeester won de iraciorenrace Verdiende kroon op het werk Vele zakenlieden boekten zeer behoorlijke successen Een hardnekkig misverstand HULDE AAN HET PLATTELAND Vrijdag 4 Juli 1952 VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN u% -,aarsang N°- 156 DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN Behendigheidsrit stelde hoge eisen Beste stuurlui stonden buiten de touwen Een waardig afscheid De tapijtenknoper ,Wij doen weer mee!" Directie: J. BIJLSMA en C. KRAK Hoofdredacteur; H. M. KOEMANS Redactie: Achterdam 18, Tel. 5541 ADVERTENTIES en ABONNEMENTEN Voordam 11, Tel. 3320 Postgiro 187294 Hoezeer Alkmaar en het platte land met elkaar zijn verbonden, is in de afgelopen dagen overduide lijk tot uiting gekomen. Alkmaar vierde de geboorte van zijn eer ste Braderie en als goede buren zijn de plattelanders op kraamvi site gekomen. Zij kwamen kijken, en kopen, en .zij stonden de tractoren af die nodig waren voor het grootse bloemencorso en voor de zeer geslaagde behendigheids- wedstrijden op het Canadaplein. Als vandaag de Braderie wordt ge sloten en de Alkmaarders kunnen zeggen dat het feest hoven ver wachting is geslaagd, doen zij er goed aan te bedenken dat dit voor een zeer groot gedeelte te danken was aan de spontane medewer king van de agrarische bevolking. Hiervoor is een woord van hulde zeer zeker op zijn plaats. TARIEVEN: Advertenties 16 ct. per m.m Familieberichten. 20 ct. p.m.m Vraag en Aanbod (alleen 2e hands goederen) tot 15 woor den 1.-, elk woord meer 5 ct Uitsluitend contant Abonnementsprijs, bij voor uitbetaling, ƒ2.02 p. mnd„ ƒ6.05 per kwartaal, plus incassokosten. Weekabonnementen ƒ0.49 ALKMAARSCHE COURANT np treffender wijze dan ooit is gisteren gedemonstreerd hoezeer Alkmaar en het platteland aan elkaar zijn verknocht. De grote Alkmaarse familie vierde vrolijk de geboorte van de eerste Braderie en dat was voor de grote plattelands familie aanleiding om op kraamvisitie te komen, zoals dat bij goede buren be tamelijk is. De bezoekers kwamen op originele wijze: per tractor. Op vijf plaat sen in de provincie (Uitgeest, Egmond aan de Hoef, Schoorldam, Heerhugowaard en Stompetoren) waren zij 's ochtends gestart voor een sterrit naar het feestende Alkmaar, waar zij na een kijkje in de wieg te hebben genomen deelnamen aan de vreugde. Er waren voor de bestuurders van deze zware landbouwmachi nes behendigheidswedstrijden georganiseerd, waarvoor stedeling en plattelander grote belangstelling toonden. Tijdens een Braderie is alles mo gelijk. Zeljs kwam onze verslag gever zoals men gisteren heeft kunnen lezen op het Braderie- terrein de eerbiedwaardige filo soof Diogenes tegen, die nog steeds op zoek was naar „de mens". Dat Diogenes' levensrichting toch wel enigszins is veranderd, bleek uit zijn wijsgerige uitspraak: het vlees is beter dan de benen. Wanneer wij dit schrijven, zal de eerste Alkmaarse Braderie over enkele uren ook officieel door de van het bloemencorso reeds vertrouwde olifant worden „uitgeblazen". De eerste Alk maarse Braderie inderdaad, want als men de meningen van zowel zakenlie den-deelnemers als van het publiek peilt, hoort men zoveel enthousiasme en tevredenheid, ook uit zakelijk oog punt, dat wel mag worden geconclu deerd, dat een Braderie voor een cen trumplaats als Alkmaar ongetwijfeld voor herhaling vatbaar is. De Braderie is een enorme trekpleis ter gebleken en heeft vooral de beide eerste dagen die door zulk een fraai zomerweer werden begunstigd, telkens vele tienduizenden mensen naar het rayon met de stand en de attracties gebracht, mensen waarvan zeer velen het niet alleen bij kijken lieten, maar ook kopers of adspirant-kopers wer den. En dat in de eerste plaats stemt al tot veel voldoening. Daarenboven heeft een stad als Alkmaar die het wat haar winkelstand betreft voor een be langrijk deel van de omgeving moet hebben door deze nieuwe en boeiende actie een zeer behoorlijke portie good will bij het publiek gekweekt, die in ae toekomst zeker nog behoorlijk vruchtdragend zal blijken te zijn. He laatste avond ging dan wel ver gezeld van regen en onweer, dat neemt niet weg, dat. het reeds zover was, dat het succes van de Braderie er niet rneer door kon worden gebroken. Na- j tuurlijk was het ongunstige weer voor deze avond, waarvan men terecht nog veel verwachtte een vervelende spaak in het wiel en hadden de toppen van het succes hier en daar nog hoger kunnen liggen. Tevredenheid en ent housiasme heerste practisch overal en J?. alles heel belangrijk en verblijdend. Het vele werk van de deelne- verkopers en verkoopsters, het bestuur van de Stichting „Alkmaar se Braderie", en tenslotte het ontreden van het publiek door een prettig en zeer ontvankelijk publiek te „willen" zijn, ig op verdiende wijze met succes bekroond. Het gezegde „Wie waagt, die wint", waaraan soms juist in middenstands- kringen wel eens wordt getwijfeld is toch door de feiten van de afgelopen drie dagen als zeer reëel bestempeld De gedachte ..Dat. doen wii een vol gend jaar weer" wij daarom Ti» reeds van harte toejuichen. Perspec tieven zijn er, volop. HE deelname aan deze tractorenster- rit was groter dan was verwacht. Ongeveer zestig machines reden om streeks twaalf uur Alkmaar binnen, waar op het Canadaplein reeds een commissie van ontvangst wachtte. Het bleek dat alle deelnemers de tocht hadden volbracht en daarvoor werd hun een fraaie plaquette aange boden. Om twee uur defileerden de machines voorbij het stadhuis, waar de burgemeester, het gemeentebe stuur en het Braderiecomité de op tocht gadesloegen. Hierna konden de feestlijkheden op het Canadaplein een aanvang nemen. De organisatoren, on der leiding van de heer J. Moeyes, hadden hier een parcours uitgezet dat zoveel stuurmanskunst vergde, dat het vrijwel onmogelijk was zonder straf- punten te eindigen. Op het grote plein was een labyrith van lijnen uitgezet, waarlangs telkens drie tractoren tegelijk naar de finish snelden. Dat zij op hun weg grote moeilijkheden zouden ontmoeten, was vooruit te verwachten. Het is een ge lukkig idee geweest zulke obstakels aan te brengen als de bestuurders van tractoren ook geregeld in de practijk kunnen tegenkomen. Er moest gere geld op een halve decimeter nauwkeu rig worden gestopt en gestart en er moest worden gereden met een grote aanhangwagen waarop een lege melk bus stond. Die bus moest overeind blijven staan: ook als de tractor met de rechterwielen over een hoge balk moest rijden, als er spoorrails dwars over het parcours werden gelegd en als er scherpe bochten moesten worden genomen. Er moesten in zeer vlug tem po bussen worden verladen en dan moest er nauwkeurig tussen twee wanden van stro worden gereden. De ze waren zo opgesteld, dat alleen een bekwaam bestuurder er vlug tussen door kon komen zonder één of meer balen op de grond te gooien. De groot ste moeilijkheden wachtten aan het einde: daar moest men achteruit tus sen twee wanden van stro doorrijden, hetgeen voor sommige bestuurders on overkomelijke bezwaren opleverde. Dan schoten de aanhangwagens links en rechts opzij en bleek de opening steeds te klein te zijn. Tot slotte wachtte er dan een langzaam-aan- proef. Het was moeilijk, zeer moeilijk en het regende dan ook strafpunten. De bestuurders maakten soms de vreemd ste capriolen, tot groot vermaak van hen, die rustig aan de buitenkant van de touwen stonden. Dat waren in de meeste gevallen de beste stuurlui, die luid commentaar leverden op de pres taties van de deelnemers en die het er zelf beslist zonder strafpunten zou den hebben afgebrachtWe hoor den maar één landbouwersvrouw die meewaardig naar de verrichtingen van haar man stohd te kijken en tegen een vriendin zei: ,,Wat zit ie te zwe ten hè?'' De uitslag In de zware klasse werd de beste prestatie geleverd door de heer A. Koekhoven uit Ursem, die slechts 31 strafpunten had en daarmee een kam- garen herencostuum won. Tweede werd A. Hoogland uit Burgerbrug, derde D. Keune uit Beemster en vier de J. Braaksma uit Dirkshorn. In de lichte klasse werd eerste P. van Saa- sen uit Stompetoren met 25 strafpun ten. Tweede H. van Etten uit Beem ster, derde A. F. do Kok uit Stompeto ren, vierde Tj. Bosma uit Heerhugo waard en vijfde A. Broersen uit Stom petoren. Het record strafpunten be droeg 311. In dit licht bezien bracht de enige vrouwelijke tractorbestuur der, mej. A. Speet uit Stompetoren. het er met 111 strafpunten nog heel goed af en de extra prijs, die haar werd uitgereikt was dan ook alleszins verdiend. Na afloop volgde een geanimeerde bijeenkomst in Het Wapen van Heemskerk, waar burgemester Wy- tema de prijzen overhandigde en de deelnemers in hartelijke bewoordin gen toesprak. Ondanks het ongunstige weer van gisteravond is de „luchtsonsatie" op het Waagplein opnieuw gebracht. Terwijl de bliksemflitsen langs de donkeie hemel schoten, trokken de gedurfde staaltjes van acrobatiek op de draad toch nog vele honderden toe schouwers. Door zo te werken heeft de troop voor een waardig afscheid zorggedragen Q VERZICHT van de behendig- heidswedsHrijden voor trac toren. Soms bleef een botsing met de strobalen natuurlijk niet uit. |N een tapijtenstand zagen wij een vakman aan het werk. Het is een Turk over wiens bijzondere kwaliteiten als knoper van Oosterse tapijten in één onzer grote weekbladen een enthou siast artikel heeft gestaan. Van zijn zesde jaar af knoopt en repareert hij reeds Oosterse tapijten, en bij zijn driedaagse werkzaamheid in één der braderietenten heeft men kunnen con stateren, met hoewel kunstzin, hoeveel geduld en hoeveel routine draadje voor draadje zo'n kostbaar Oosters tapijt tot stand gebracht werd. Uit de tapijtenbranche bereiken ons stemmen, die ten opzichte van de Bra derie zeer enthousiast klinken. Eén der deelnemers verzekerde ons dat hij zeer tevreden zou zijn als er jaarlijks min stens twee Braderieën zouden worden gehouden. 1"eneinde althans enig overzicht te krij gen van de resultaten in verschil lende branches, voorzover dit reeds thans zou kunnen worden vastgesteld en waarbij dus nog niet het succes kan worden gezien, van hetgeen men heeft bereikt via het leggen van contacten met het publiek, het geven van demon straties, etc., stelden wij ons met ver tegenwoordigers van diverse branches in contact en noteerden de volgende meningen. Dameskleding, textiel in het alge meen. Resultaten in verschillende stands zelfs ver boven de verwach ting. Sommige zaken spraken zelfs van fabelachtige drukte. Voor verschillen de artikelen raakte men zelfs uitver kocht en moesten uit Amsterdam nieu we voorraden worden opgehaald. Voorts werden diverse contacten ge legd voor latere verkoop. Herenkleding. Absoluut tevreden over de verkoop. Vooral de eerste en de tweede dag was prima. Vraagt men ons dit te herhalen, dan zeggen wij: „Ik zal weer van de partij zijn". Tapijten. Van een dergelijk groot artikel zou men niet denken, dat het geschiftt is voor straatverkoop. Het tegendeel is gebleken. Zelfs met ori ginele „Perzen" heeft men aardig za ken kunnen doen. Ijzerwaren, electriciteitsartikelen: Wonderlijk was, dat in diverse win kels de normale verkoop van b.v. gloeilampen totaal stil stond. Maar verkocht is er zeker. Zelfs grote stuk ken als electrische wasmachines en een groot formaat koelkast vonden af trek. Voorts werden ook hier door di verse demonstraties contacten met het publiek gelegd, die zeker in de nabije toekomst nog meer resultaten zullen brengen. Meubelen en bedden. De eigenaar van een meubelmagazijn vertelde ons, dat hij ten aanzien van een Braderie aanvankelijk hd gezegd: „Ze zijn gek". Nu, na deze dagen, moet ik eerlijk be kennen ook voor een artikel als het onze heel tevreden te zijn. Er is ver kocht en er zijn goede relaties ge maakt. Boeken. Hier was de stemming nog al verdeeld, hetgeen ten aanzien van dit artikel wel te begrijpen is. Een handelaar noemde zijn resultaten zeer matig, een ander echter toonde zich werkelijk tevreden en voelt zeker voor een herhaling. Banket en ijs. Dat de zakenlieden van deze branche niet alleen tevreden, doch hier en daar zelfs enthousiast zijn geworden Voor een herhaling van de Braderie is zeker te begrijpen. Men kwam op sommige ogenblikken, on danks extra voorzieningen handen te kort om aan de wensen van het pu bliek tegemoet te komen. Radio. Ook de radiohandelaren wa ren buitengewoon tevreden over de resultaten. De directe verkoop was. gunstig en de aanvragen om aan huis te komen demonstreren zijn talrijk. Zo ziet men dat zeker negentig pro cent van de deelnemers over deze „stunt" van de Alkmaarse midden stand alleszins tevreden is, dat de pes simisten ongelijk hebben gekregen en dat het idee „Braderie" voor een stad als Alkmaar, die zo in alle opzichten een centrumgemeente is, als zeer waardevol moet worden betiteld. li/jlJN zoons hebben zich in de afgelo- pen dagen verwaardigd, een bezoek te brengen aan de Braderie. Zij hebben, er thans geen goed woord meer voor over, van hun standpunt bezien niet geheel ten onrechte, al moet een eer lijke waarnemer vaststellen, dat hun oordeel onbillijk is. Wat toch is geschied? Zij hadden veel gehoord over het amusante en interes sante van dit evenement en waren tot de conclusie gekomen, dat het geheel het midden moest houden tussen een kermis en een sinterklaasfeest. Er zou dus het nodige te zien en te beleven moeten zijn, ook voor knapen van hun leeftijd en afmetingen. Nu dient gezegd, dat z ij in de eer ste plaats genieten, wanneer er iets te zien is. Want zij zijn aalglad en kunnen door een gaatje ter grootte van een lucifershoutje. De mooiste plaatsen zijn dus voor hen. Anders zijn er wel vrien delijke mensen, die zij met hun natuur lijke onbeschroomdheid weten te ver leiden tot een krachttoer. Zij begaven zich dus ter Braderie in de zekerheid, dat zij niet aan het kort ste eind zouden trekken. Een paar uur later kwamen ze woe dend terug. Hoe was het? vroeg mijn eega. gURGEMEESTER H. J. Wy- tema is vroeger bij de ca valerie geweest en uit die tijd dateert zijn grote liefde voor een concours hippique. Maar de burgemeester is ook iemand die met zijn tijd meegaat en daarom een modern concours hippique met tractoren in plaats van paarden op de juiste waarde weet te schatten Toen hij gisteren op het Ca nadaplein zag hoe behendig de tractorbestuurders de verschillende hindernissen namen, kon hij de verlei ding niet weerstaan om ook eens achter het stuur van zo'n zware „trekker" te gaan zitten en aan de wedstrijd deel te nemen. De promo tor van de Braderie, de hr. Guus Verhoeven, was ogen blikkelijk bereid de degen met de burgervader te krui sen, der Dritte im Bunde was de voorzitter van de mechanisatiecommissie van de Stichting voor de Land bouw, de heer Bürmann, voor wie een tractor geen geheimen meer heeft en voor wie het parcours ex tra lastig werd gemaakt. De enige vrouwelijke tractorbestuurder, mej. A. Speet uit Stompetoren, was bereid als instructrice van de burgemeester op te tre den en hem haar tractor te lenen. Toen kon het feest beginnen. Wij verklappen geen geheim als we zeggen dat er strafpunten vielen. het regende zelfs strafpun ten. Een van de tractoren sprong als een konijn langs de uitgestippelde route, zo dat het geen doen was om telkens te stoppen en de meegevoerde, lege melkbus weer overeind op de aan hangwagen te zetten. Da! werd dus eenvoudig over geslagen. Toen de heer Bür mann met een sierlijke zwaai tussen twee wanden van stro wilde doorschieten, bleek dat iemand de balen te dicht bij elkaar had gezet, zodat zijn trekker „klem" raakte. De burgemeester had het lesje van mej. Speet goed geleerd, Hij reed een knappe course en kwam als eerste aan. Dat hij zijn tractor met aanhangwagen niet recht achteruit tussen twee wanden van stro kon doorrijden, was hem te ver geven. Dat kon alleen de heer Bürmann, maar die had dan ook wat goed te maken. Hü, was hun enige reactie. Urenlang zeiden ze niets. Een hand jevol folders, dat ze kennelijk op hun tocht hadden buitgemaakt, lag in een hoek, verfomfaaid. Verongelijkt keken ze voor zich uit, terwijl ze op het stoepje voor de deur zaten te zonnen. Toen verscheen ikzelf op het toneel. Vertel eens, wat hebben jullie alle maal gezien? informeerde ik belang stellend. Niks, was het korte antwoord. Niks? Er was toch een heleboel? Er was niet eens een draaimolen. En er was ook geen rups. Een autotje hebben we ook niet gezien. Er waren toch wel andere dingen? En jullie hebben een heleboel briefjes gekregen? Wat heb je nou aan briefjes? We hadden een trein willen hebben, een echte met een heleboel rails. Maar dat kan toch niet? Die zjjn erg duur, die moet je kopen, zo pro beerde ik mijn spruiten het verschil in waarde tussen briefjes en treinen dui delijk te maken. Maar het misverstand bleek onoplos baar. En jij had zelf gezegd, dat je op de Braderie alles kon krijgen. Waarom mochten wij dan geen trein?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 1