Naar Californie en naar huis terug
Doumergue kreeg geen verlof en
werd toen Kamerlid....
LAATSTE
NIEUWS
BOELHUIS
r,
Texel lijdt zeer ernstig van de
droge zomer
Indrukwekkend afscheid van New Y ork
Door redwood bossen
Ex- Burgerbrugger neemt belangrijk
initiatief in Nieuw Zeeland
HollandseClub doet veel
goed werk in Southland
Het Zuiderzee-museum
groeit snel
Telefoneren van Finland
met Holland goedkoper
Zijn opvolger weigerde een escorte
Van de rechten in de
politiek
Stom petoren
Pvd A en CHU accoord
met concept-program
Eisenhower loopt
in op Ta ft
Huishoudster gaf vee
houder jenever
BELANGRIJK
INBOEDEL
Afslag vers
Holl. Rundvlees
DONDERDAG 10 JULI 1952
VIJF MEISJES NAAR AMERIKA (6)
,1 heel veel van Amerika had gezien, leef-
UOEWEL ik van Juli tot Kers mis fjaiif0rnie te bezoeken. Ik had er niet
- steedfi het verlangen m »e^ Qp een goede dag echter
de nog steeds het verlangen i
I genoeg geld voor; de kansen Kerstmis te gaan vieren by hun ouders,
nodigde een jong echtpaar me van gan Francisco woonden. In een
die ongeveer honderd dden drie volwassenen, twee kinderen en een
zwaar bepakte Chevrolet aa de rejs óver een afstand van duizend
hond enkele dagen vóór het grote
kilometer.
wordt beheerst door de tempel en de
tabernakel. Die biedt plaats aan acht
duizend personen. Elke dag om twaalf
uur wordt er een kort orgelconcert ge
geven.
Niet ver van de stad zijn de koper
mijnen en het Grote Zoutmeer, dertig
mijl lang, waarin slechts één vissoort
kan leven. Het Noorden is vrij dicht
bevolkt. Het Zuiden daarentegen is
practisch onbewoonbaar door gebrek'
aan water. We maakten een prachtige
rit door de canyon. We reden over een
smal, griezelig glad weggetje tussen
hoge rotswanden. Honderden herten
kwamen bij de mensen bedelen om
voedsel. Groten en kleinen genoten
hier van het bobsleeën.
Het einde van de reis.
volgden Highway
mooiste wegen van'he de kust
ke zich in vele b°cliten na_
van de Stille Oceaan kromte Nadat
tuurschoon was over bossen be.
we een tjjdlang over den> waar_
groeide bergen, hadae schitterend
bij we aan een k? oceaan hadden,
uitzicht over da S erhand en wisselde
stegen we lanigzam De groene
Set beeltVdadnene plaate C gePmaaktg voor
bossen, hadden v bomen( heldere
2i00cihifn en af en toe gladde wegen,
ajnnesclujn bereikten we de grens
rjdtfornie. Ik had toen even het
van CaWornie g Europa p
g Zn Een soort douane controleerde
ff^frul invoerden. wegens het gro-
aar voor ziekten. De Oceaan za-
we niet meer. Het werd minder
tl «vaar voor ziekten. De Oceaan za-
En we niet meer. Het werd minder
heuvelachtig en iets warmer Onderweg
vamen we een grote kudde elanden
.met hun enorme geweien tegen. Statig
en stoer liepen deze beesten te grazen.
's Avonds laat stopten we in Pepper-
I wood, om daar te overnachten. Het lag
aan het begin van het „redwood" ge
bied. Redwoods of sequia's zijn wereld
beroemde bomen, die alleen in Califor
nie en ergens in China te vinden zijn.
Ze kunnen een hoogte bereiken van 100
tot 110 meter en er zijn exemplaren
opgemerkt van 3500 jaar oud.
Vele Amerikanen, die met him auto
op reis zijn, hebben de gewoonte, in
zgn. motels te overnachten. Het zijn
kleine huisjes aan de hoofdweg, voor
zien van keuken, bad- en slaapkamer
cn garage, die een goedkoop onderko
men voor een nacht bieden. Vooral in
het Westen zijn ze in grote aantallen
1 verrezen. Ook wij logeerden in zulk
[- een motel.
San Francisco.
DE volgende dag reden we door een
redwoodbos. We voelden ons klein
en nietig bij deze reuzen. Kort daarop
zagen we de eerste sinaasappelen. Door
valleien, waar dadelpalmen en vijgen
bomen groeiden, reden we naar San
Francisco met de bekende bruggen. Als
een droom rees deze prachtige stad
voor ons op. De bekendste brug is wel
die over de Gouden Poort, een wonder
van techniek en energie. Zij is twee
kilometer lang en heeft zes rijbanen.
Niet ver daar vandaan ligt Bay Brid-
gem, tien kilometer lang en eveneens
met zes rijbanen. Tussen beide bruggen
ligt op een eilandje de gevangenis Al-
catraz, waar de gevaarlijkste individuen
van de Verenigde Staten zijn opgeslo
ten .Van ontsnappen is hier geen spra
ke. San Francisco is een mooie, stijlvol
le stad.
Op vele hoeken van de straten
ziet men gezellige, fleurige bloemen-
stalletjes. De trams maken er een ouder
wetse indruk. Zeer bekend is de Chine
se wijk. Hier wonen ongeveer 20.000'
Chinezen, die oorspronkelijk met de
Gold Rush naar de Verenigde Staten
zijn gekomen. Verder heeft de stad een
prachtig park, waarvan de aanleg aan
vankelijk niet al te best wilde lukken.
Ten slotte slaagde een Schotse tuinman
er in van een zandwoestijn iets moois
te maken. De meest uiteenlopende soor
ten bomen en bloemen zijn hier bijeen
gebracht. Met Kerstmis stonden de
azalea's in volle bloei. Mijn gastheer
heeft gepoogd, me de stad in één dag
te laten zien. Ik heb er een vage in
druk van gekregen maar meer ook
niet.
Katoen.
QMSTREEKS Kerstmis heb ik me een
paar dagen bezig gehouden met het
plukken van katoen, een werk dat
hoofdzakelijk door negers en Mexica
nen wordt verricht. Hier en daar ge
beurt het machinaal, doch slechts wei
nigen kunnen zich de aanschaffing van
de zeer dure machines veroorloven,
's Morgens om negen uur reden zeer
luxe wagens de katoenvelden op, ge
vuld met een wonderlijk soort men
sen en kinderen. Ze reden zo ver mo
gelijk, daar ze een hekel aan lopen had
den. Gewapend met een grote zak en
een stel kniebeschermers drongen ze
tussen de struiken. Na drie uur hard
werken hadden ze dan hun zak volge'
plukt. De kampioen presteerde het, om
honderd pond in een uur te plukken.
Als de zak vol was, werd de katoen
gewogen en in een grote vrachtauto
gestort, waarna de plukkers opnieuw
begonnen. Er werd gemiddeld tien dol
lar per dag verdiend. Om vier uur
hield men op, omdat de zon dan achter
de hoge bergen verdween en het koud
en vochtig werd.
Misschien denkt u bij het woord Ca
lifornie aan een paradijs, waar de zon
altijd schijnt en waar alles groeit en
bloeit. Dat is maar op enkele plaatsen
het geval, zoals in de Central Valley,
een van de vruchtbaarste streken ter
wereld, waar groei en oogst welhaast
volgens wiskundige formules verlopen.
Er zijn echter nog vele gebieden in deze
staat, waar geen druppel water te vin
den is. In het Noorden voelt men zich
's winters heel behaaglijk in een win
terjas en bij een snorrende kachel.
Kerstmis is in Amerika het grote
feest, zoals bij ons Sinterklaas. Voor de
warenhuizen is het een prachtig object
om de mensen tot kopen aan te sporen
en omzet en productie tot het overwel
digende te stimuleren.
Salt Lake City.
VAN Californie reisde ik met de
1 luxueuse trein van San Francisco
naar Salt Lake City. Mijn eerste in
drukken van deze stad deed ik op in
een ontzettende sneeuwstorm. Salt Lake
City is gesticht door de Mormonen en
telt 200.000 inwoners. Pas honderd jaar
geleden kwamen hier de eerste Mor-
moonse vluchtelingen uit het Oosten.
De stad is thans mooi met ruime, brede
straten en fraaie winkels. Het centrum
VAN Utah reisde ik verder naar het
Oosten. Op het kleine stationnetje
White City ontmoette ik Betty, die de
vorige zomer bij mij thuis gelogeerd
had. Ze woonde op een eenzame en
afgelegen boerderij. Ik kon een dag bij
haar doorbrengen. Alles werd in race
tempo bekeken. Ze liet me de geboorte
plaats van Eisenhower zien, samen
voerden we tweehonderd schapen, ik
werd volgestopt met allerlei heerlijk
heden en vóór ik er erg in had was de
dag al weer om en reisde ik verder
naar Washington. Daar ontmoette ik
een van de meisjes en samen trokken
we verder naar New York.
Stakingen en mist dwongen ons, nog
een week op de boot te wachten. In
die tijd logeerden we in het hart van
de stad, met een prachtig uitzicht op
het 550 meter hoge Empire State Buil
ding. We hadden met ons vijven veel
te prqfen en het eten schoot er haast
bij in'," omdat we elk dubbeltje be
steedden aan bezienswaardigheden.
Langzamerhand geraakten we toch
verzadigd. We konden ten slotte al onze
onze indrukken niet verwerken. Ons
verblijf in Amerika was ten einde. Met
loodzware koffers gingen we aan boord.
Het afscheid van de Verenigde Staten
was onvergetelijk. De duizenden licht
jes van New York stierven langzaam
weg, het getoeter van de auto's ver
stomde, slechts zagen we nog in volle
gloed het fraai verlichte vrijheidsbeeld
Na twee uur was de kust verdwenen
en kozen we het ruimp sop, richting
Europa.
We hadden zes maanden van rijke
ervaringen achter de rug. We hadden
Nederland mogen vertegenwoordigen,
heel wat misverstandjes en onjuiste
voorstellingen mogen rechtzetten, meer
begrip voor elkaar gekregen en op
deze wijze een steentje mogen bijdra
gen tot een betere internationale ver
standhouding.
Komt er opvangcentrumvoor Nederlandse emigranten?
Een enkele jaren geleden naar Nieuw Zeeland geëmigreerde inwoner van
Burgerbrug, de heer Jo van Schaik, heeft het plan opgevat om in zjjn nieuwe
vaderland een „opvangcentrum" voor Nederlandse emigranten te stichten in
Invercargill (Southland). De daar reeds wonende Nederlanders bleken het initia
tief zeer te waarderen. Ze willen er niet alleen geld voor beschikbaar stellen,
doch ook daadwerkelijk meehelpen bij de bouw van het centrum.
De heer Van Schaik bracht het plan
ter sprake tijdens een bijeenkomst van
de ongeveer twee jaar geleden opge
richte Hollandse Club, waarin ruim ze
ventig Nederlanders zich verenigden.
Hij is voorzitter van deze vereniging
en in die kwaliteit had hij ook het ge
noegen over zijn idee het woord te
mogen voeren voor het „Southlandse
Vooruitgangsverbond".
De leden van de Hollandse Club wa
ren enthousiast voor het plan. Men be
greep volkomen de waarde van een der
gelijk centrum. Een lid, dat enige tijd
in het binnenland had gewerkt, was van
mening, dat het veel narigheid kan
voorkomen. De eenzaamheid en het
verlangen naar huis zijn dikwijls maar
moeilijk te overwinnen. Om de zware
beginperiode door te komen zou het
voortreffelijke diensten kunnen doen
Er is dan gelegenheid de landstaal en
de levensgewoonten van Nieuw Zeeland
te leren. In groepsverband kost dat
minder moeite dan wanneer men direct
naar afgelegen oorden moet vertrek
ken.
Natuurlijk is het geenszins de bedoe
ling om een soort kolonie te vormen,
waarin de emigranten zich zouden iso
leren. Uitermate belangrijk is echter,
dat in geval van huisvestingsmoeilijk
heden het gezin althans voorlopig ver
enigd kan blijven. Men meende, dat
vooral dit laatste Se kans op misluk
king .van de emigratie tot een mini
mum kan beperken en dat de aantrek
kelijkheid om naar Nieuw-Zeeland te
gaan er door wordt verhoogd.
De leden van de Holandse Club kre
gen van de heer Van Schaik overigens
nog meer plannen te horen. Men wil
proberen een dansorkestje op te rich
ten, terwijl naast de ontspanning de ont
wik kelim; niet wordt vergeten. Er
zullen sprekers worden uitgenodigd,
vraag- en antWoordvergaderingen over
Nieuw-Zeeland worden gehouden en
filmavonden worden georganiseerd. De
wil om een zo goed mogelijk Nieuw-
Zelander te worden leeft bij allen.
„Mijn vrouw en ik zijn te oud om het
met hart en ziel te worden," vertelde
iemand, „maar we hopen, dat onze kin
deren er in zullen slagen." Deze opvat
tingen dragen er natuurlijk niet wei
nig toe bij, dat het de Nederlandse emi
granten niet slecht gaat. Négen en ne
gentig van de honderd, die naar South
land zijn gekomen, willen er blijven.
Kwikstaart bouwde zijn
nest onder rails
Onder het puntstuk van wissel
no. 9 op het Enkhuizer Spoorweg
emplacement, het stuk rails waar
over alle treinen daveren die in
Enkhuizen arriveren of vandaar
vertrekken, heeft een kwikstaartje
zijn nest gebouwd. In de kleine
ruimte tussen biels en rails is dit
vogeltje zo vertrouwd geraakt
met het geraas van de daarover
rollende treinen, dat het bij de
nadering van een trein niet eens
zijn nest verlaat.
Maar wanneer een spoorman be
hoedzaam op deze plek toeloopt
vliegt het vogeltje verschrikt weg
en kijkt vanuit veilige afstand
wat angstig naar zijn nest, waar
in het reeds drie eitjes deponeerde.
De spoorwegmensen die deze
idylle onder de rails ontdekten
omringen dit gedeelte van de
ijzeren weg met alle zorg en zijn
wat trots op deze logé, die door de
bouw van een nest onder een
rails heeft getuigd van een onbe
grensd vertrouwen in de veilig
heid van de Spoorwegen!
Het Zuiderzeemuseum te Enkhuizen
mag zich in een gestadige groei ver
heugen. Het bezoek is aanmerkelijk
groter dan voorgaande jaren en de
groei van het binnenmuseum houdt
daarmee gelijke tred. Op 15 Juli zal
de nieuw-aangebouwde vleugel aan de
Wierdijk, een juweeltje van bouw
kunst, worden geopend en daarmee
komt men weer een belangrijke stap
nader tot de voltooiing van dit unieke
museum, waarin alles wat herinnert
aan het leven rond de oude binnen
zee wordt bewaard op een wijze, die
aller bewondering en waardering
heeft. Wanneer men een blik slaat in
het gastenboek van dit museum dan
leest men uit al die namen daarin op
getekend, dat dit museum reeds grote
bekendheid heeft verworven ver bui
ten 's lands grenzen. En weldra zal
men op alle KLM-kantoren de smaak
volle folders aantreffen, waarin de
aandacht voor dit Zuiderzeemuseum
wordt gevraagd. Dagelijks werkt direc
teur S. J. Bouma en zijn staf aan plan
nen, waarvan een aantal reeds verwe
zenlijkt kon worden. Men koestert de
hoop dt binnen afzienbare tijd ook het
grootste plan, de vestiging van het
openlucht-museum, verwezenlijkt kan
worden. Maar ook zonder dit open
luchtmuseum biedt, wat tot nu toe tot
stand kwam zoveel schoons en interes
sants, dat een bezoek aan dit museum,
dat nu reed een vloot bezit, die enig in
Europa is, de moeite meer dan waard
is.
(Van onze Haagse rédacteur)
Naar wij verneipen, is het telefoon
tarief van Finland met Nederland in
gaande 8 Juli j.l. met een gering be
drag verlaagd. In plaats van f 12,75
voor de eerste drie minuten en f 4,25
voor elke minuut meer zal voortaan
f 12,30 voor de eerste drie minuten en
f 4.10 voor elke minuut meer verschul
digd zijn.
GARANTIESTEMPELS VOOR LEER
De stichting „meer en beter leder'
die onder meer propageert het gebruik
van leder inplaats van gummi of plas
tic voor zolen, is voornemens het wer
kelijk prima zooileder te voorzien van
een garantiestempel. Voor bovenleder
zou een zelfde maatregel dienen te
worden genomen, zo menen sommige
fabrikanten.
Herinneringen aan drie Franse presidenten
Twee milhoen gulden schade
Weiden en bouwland staan er slecht voor
Zuivelfabriek „Eendracht"
levert drinkwater
(Van onze correspondent)
Men moet ver in de geschiedenis van
het eiland terug gaan om een even droge
zomer te vinden als de zomer van 1952,
waarschijnlijk tot 1893. Hoewel de ge
volgen niet zo ernstig zijn als destijds
(toen men het vee met heiplaggen ging
voeren) omdat de structuur van de
grond door betere bewerking en bemes
ting een verandering ten goede heeft
ondergaan, wordt de schade tot nu toe
van officiële zijde teeds op twee mil-
lioen gulden geschat. De granen staan
er bijzonder slecht voor, vooral ook,
omdat de droogte veel te vroeg begon
nen is. Het vlas is te vroeg afgerijpt.
Hier en daar is het vlastrekken reeds
begonnen.
Als er niet heel spoedig regen komt,
zal ook 'de oogst van bieten en aard
appelen mislukken.
Het grasland staat kaal gevreten en
het hooiland, dat gemaaid is, brengt
niets meer op. Verscheidene boeren
moeten nu al, omdat er voor de dieren
niét meer voldoende op het land staat,
hooi bijvoeren. Dat ziet er voor de
winter somber uit.
De melkonbrengst is met 10 °/o ge
daald. D.w.z. is 10 lager dan vorig
(Van onze correspondent te Parijs)
IN EEN van anecdoten rijk voorzien boek „Elysée 19281934" vertelt generaal
Rupied, die lange tijd het militaire kabinet van de president der Republiek
leidde, uit zijn bonte belevenissen in dit „laatste Franse paleis, waar nog iets
gebeurt". Drie presidenten heeft Rupied in deze tijd meegemaakt, Gaston Dou
mergue, Paul Doumer en Albert Lebrun. Van Doumergue weet de generaal te
vertellen, dat hij in buitengewone mate de eigenschap bezat zijn bezoekers te
doen geloven, dat hun aanwezigheid bijzonder gewenst is en voor de algemeen
heid waardevol. Met een beminnelijke glimlach ontving de president zijn gas
ten, stak verrukt en als verrast zijn beide handen uit om ze welkom te heten.
Hjj had zich steeds van tevoren uitvoerig van de reden van hun komst op de
hoogte gesteld en was zodoende in staat zich met zijn bezoekers vriendschappe
lijk welwillend, maar toch met kennis van zaken te onderhouden, wat nooit
naliet de nodige indruk te maken. De bezoekers verlieten de audiëntiezaal in
ieder geval met het verheven gevoel, dat ze de president een hoogst welkom en
nuttig bezoek hadden gebracht.
en kwam juist op tijd in Ayguesvives
aan. En zijn stadgenoten, die het
grappig vonden dat een van hen
zonder aanplakbiljetten een zetel in
de Kamer wilde hebben, vonden dit zo
origineel, dat ze hem werkelijk ko
zen en zo had Doumergue de on
derste sport op de ladder bestegen,
die hij zonder aarzelen beklom.
£)OUMERGUE vertelde graag het
verhaal, hoe hij in de politieke
loopbaan geraakt is, die hem tot op
het hoogste ambt in de staat zou
brengen. Hij was indertijd rechter in
een klein Algerijns district en zijn
chef had geweigerd hem een gevraagd
verlof te geven. Doumergue was bui
ten zichzelf van woede; hij liep te ra
zen in zijn kamer, waar ook zijn grif
fier zat, tot deze ten slotte zei; „Maar
meneeer de rechter als U will
gaan, gaat u dan, u kunt toch weg!"
„Hoezo?" „Over drie weken zullen er
toch in Ayguesvives (Doumergue's
geboorteplaats) verkiezingen worden
gehouden. Zegt u gewoon, dat u zich
candidaat wilt stellen. Niemand kan
u dan het nodige verlof weigeren. U
hebt er recht op". „Maar", protes
teerde Doumergue, „ik heb er toch
helemaal geen werk van gemaakt,
geen campagne voorbereid. Ik heb
niet een3 aanplakbiljetten laten druk
ken". De griffier wist al deze bezwa
ren te ontzenuwen; Doumergue vroeg
om verkiezingsverlof, kreeg dit ook
Paul Doumer.
pAUL Doumer, de volgende presi
dent, was noch somber, noch
zwaarmoedig, zoals men vaak heeft
beweerd, maar veeleer geneigd grap
jes te maken en buitengewoon edel
moedig. De moeilijkheden van ande
ren en iedere onrechtvaardigheid
brachten hem buiten zichzelf en nooit
berustte hij. Bovenal haatte hij de
dwang van het protocol en hij bracht
op een goede dag zijn omgeving in de
grootste verlegenheid, toen hij ver
klaarde, dat hij z(jn dochter in Cosne-
sur-Loire en een vriend in de Auverg-
ne wilde bezoeken, alleen, geheel zon
der begeleiding. Men gaf hem te ver
staan, dat de regering hiervoor toe
stemming moest geven. „Houdt op
met uw toestemmingen", zei Doumer
geërgerd, „ik ben geen gevangene,
maar wil een vrij burger zijn net als
alle anderen". Men verzocht hem ten
minste niet over zijn plan te spreken,
maar Doumer schreef zijn telegram
men, waarin hij zijn bezoek aankon
digde, zonder code en gaf ze ook nog
persoonlijk aan het postkantoor op.
Zijn tragisch einde onder revolver
schoten van de moordenaar Gorguloff
heeft Doumer echter niet voorzien.
Lebrun
PRESIDENT Lebrun had dezelfde
afkeer van iedere vorm van bijzon
dere bescherming als zijn voorganger.
Toen hij zich voor het eerst naar zijn
geboorteplaats Mercy-le-Haut begaf,
weigerde hij iedere begeleiding en
verklaarde: „Daar ben ik thuis, daar
heb ik goede vrienden, die mij zullen
beschermen". Toch werd hem be
grijpelijk na de aanslag op Doumer
een discreet escorte meegegeven.
Generaal Rupied herinnert ook aan
de bloedige 6e Februari 1934 en ont
zenuwt de beweringen, dat er toen-
dertijd in het Elysee een paniek ont
staan zou zijn. Steeds heeft president
Lebrun ondanks alle tegenstrijdige
geruchten, zijn koelbloedigheid be
waard, zeer in tegenstelling met som
mige van zijn bezoekers, die de meest
dwaze geruchten rondvertelden. In het
algemeen, vertelt hij, heeft men de
drie presidenten, die hij heeft gediend,
volkomen verkeerd beoordeeld. Dou
mergue te beschrijven als „frivool en
ijdel als een oude cocotte", is volgens
hem ten hemel schreeuwende onzin;
Doumer was niet, zoals men beweer
de, „streng, onbuigzaam en uit een
andere eeuw", maar de goedheid en
gevoeligheid zelve en had ondanks
alle slagen van het noodlot en sterf
gevallen in zijn leven een buitenge-
waon jeugdige veerkracht in zijn ka
rakter bewaard.
Lebrun ten slotte had zich, tegen
zijn zin en tegen de raad van familie
en vrienden, bereid verklaard nog
eens een zwaar ambt op zich te ne
men, waarvan hij vooruit wist, dat
het zware offers zou vergen. Want op
het tijdstip, waarop de herinneringen
van de generaal eindigen, in het jaar
1934, begon de internationale horizon
na een periode van bedriegelijk wel
behagen, op bedenkelijke wijze te
verduisteren.
jaar In werkelijkheid is de daling
groter, want de melkproductie vertoont
een opgaande lijn.
Voor de drinkwatervoorziening is het
een geluk dat de Zuivelfabriek „De
Eendracht" over een prachtige wel be
schikt met een overvloed aan water.
Per dag wordt daar naar schatting
zo'n 60.000 tot 70.000 liter water voor
consumptie getapt. De fabriek zelf ver
bruikt per dag ook een 30 tot 40.000
liter. Deze wel zit op een diepte van
2' meter. Er is ook nog een boring op
40 meter maar die geeft alleen zout
water, wat overigens wel benut wordt;
n.I. voor koeling.
NED. HERV. KERK
Bedankt heeft voor Sneek (voor de
arbeid onder de vrijz. hervormden)
(toezegging) ds F. Keja, Ned. herv. pre
dikant te Stompetoren.
lUngecorrigeerd)
De kabinetsformatie
A. R. vragen op een punt
nadere opheldering
Vanochtend om half elf verscheen in
het kabinet van dr. Drees de heer Ti-
lanus, voorzitter der C.H.U.-fractie in
de Tweede Karper. De heer Tilanus
overhandigde het antwoord van rijn
fractie in verband met het door de for
mateur gewijzigde concept-regerings
program. Het antwoord hield in, dat
dit program voor de C.H.U. een aan
vaardbare grondslag vormt om deel te
nemen aan een regering.
De heer Donker, voorzitter der P. v.
d. A.-fractie, die later op de ochtend
kwam, had reeds telefonisch doen we
ten, dat het program ook voor zijn
fractie een aanvaardbare grondslag
vormt.
Ook de voorzitter der A.R.-fractie, de
heer Schouten, is bij dr. Drees ge
weest. Hij vroeg op één bepaald punt
van het concept-program nadere op
heldering aan de formateur. Dit impli
ceerde wel dat met de andere punten
accoord wordt gegaan.
Het antwoord van de heer Romme
was hedenochtend nog niet ontvangen,
maar werd ieder ogenblik verwacht.
De formateur zal de vraag van de
heer Schouten betreffende het door
deze genoemde punt nader onder het
oog zien. Het is nog niet bepaald, of
de A.R.-leider het antwoord van de
formateur mondeling, schriftelijk of
telefonisch zal ontvangen. Mogelijk zal
dr. Drees het eerst nog moeten opne
men met een of meer van de andere
fractieleiders.
Generaal Eisenhower heeft heden
morgen vroeg een belangrijke over
winning geboekt, doordat de Republi
keinse partijconventie zich met 607 te
gen 531 stemmen uitsprak ten gunste
van de 17 leden tellende delegatie van
aanhangers van de generaal uit Geor
gia. Met deze uitspraak maakte de
conventie het besluit van de commissie
voor de geloofsbrieven, die de delega
tie, bestaande uit aanhangers van Taft
de wettige had genoemd, ongedaan.
Waarnemers zijn van mening, dat de
ze uitspraak van de conventie moge
lijk fataal is voor de kansen van se
nator Taft.
DE f 25.000 ER UIT
In de 516de Staatsloterij, vierde
klasse, tweede lijst, is op nummer 20892
gevallen f 25.000.
Maar nam daarna 11000.-weg
JISP. De Rijkspolitie te Amster
dam heeft een 55-jarige vrouw J. H. D.
aangehouden, die verdacht wordt in
verschillende gemeenten in ons land
zich aan diefstal en verduistering zich
te hebben schuldig gemaakt.
De vrouw las ijverig de advertenties
in de streekbladen na en bood, daar
waar iemand gevraagd werd zich aan
als huishoudster. Wanneer zij eenmaal
in functie was, tracteerde zij de huis
baas op jenever, om vervolgens een on
derzoek in de kasten in te stellen. In
Jisp had zij bij de 71-jarige veehouder
J. W. een bedrag van f 1000 gestolen,
aarna zij met de Noorderzon ver
dween. Dezelfde practijken had zij uit
geoefend in tal van andere gemeenten
in ons land.
De vrouw is thans ingesloten in de
kazerne van de Rijkspolitie te Wor-
merveer en zal voor de Officier van
Justitie worden geleid.
MARKTBERICHTEN
ALKMAAR, 9 Juli 1952. (Alkm. Ex-
portveiling). Aardappelen 8.50—12.50,
drielingen 6.5011; Slabonen: stam 22
85; Peulen 2065; Komkommers 8
23; Tomaten A 4052, Bonken 1435;
Aardbeien 1.30—2.90 per slof; Bloem
kool 823; Rode kool 57.50; Doppers
2042; Tuinbonen 923; Rode bessen
2555; Zwarte bessen 6078; Spinazie
517; Sla 29.50; Postelein 58: An
dijvie 5—9; Rabarber 6.50—18.50; Bieten
815; Bospeen 823 Waspeen 824;
Uien 619; Soepgroenten 27.50; Pe
terselie 26.50.
LANG. GROENTENCENTRALE, 10
Juli. 130,000 kg aardappelen: eerstelin
gen 10—11.60, Doré 10.40—13.90; Blauwe
eigenheimers 1*2.30—13.90, Saskia 9.90
10.60, grof 8.108.80, drielingen 9-10.10
kleintjes 79.10; 15.000 kg rode kool
5—6.20; «000 kg gele kool 5.90—8.20;
2500 kg witte kool 9.50; 8000 st. Bloem
kool Al 17.10—34.60, A2 8—16.10; 900 kg
Tomaten: A 41—46, B 40—43, C 31—34;
1000 kg Bieten: A 18.50.
NOORDERMARKTBOND, 10 Juli.
102000 kg aardappelen: eerstelingen 10
11.50, rode eerstelingen 13.4014.10,
grove eerstelingen 8—9.50; Doré 12.40;
Eigenheimers 14.7016; Blauwe eigen
heimers 13.2014, drielingen 7.909.70;
80 kg Bieten A 11; 50 bos Wortelen 8;
12 slof aardbeien 1.88—2.30.
WARMENHUIZEN, 10 Juli 1952.
31200 kg aardappelen; Schotten 9.90—
10.80, grove 8.30—8.50, drielingen 10.10
10.20, Doré 1313.20; 100 stuks Bloem
kool 8.10—8.50.
Voorlopig bericht.
op Vrijdagavond 11 Juli
n.m. 6 uur, wegens ver
trek van emigratie van
gehele
w.o. fauteuilstellen,
stoelen, kasten, karpet
ten, pracht wollen
dekens, divan's, wandel
wagens, kinderwagens,
kinderboxen, kinder
stoelen, hobbelpaarden,
wiegen, kinderledikan-
tjes, schrijfmachine,
tour. D. en H.-rijwielen,
prima Sparta motor,
125 cc„ i. n. g. s., tafels,
1- en 2-pers. ledikanten,
bedden, 1 pers. opklap-
bed, radio, stofzuiger,
pracht wasmachine,
Friesche staartklok,
bromfietsen, 60 vis
stoeltjes, 16 pers. tafel.
Vele kopjes huishoud
en keukengerei.
Kijkdag Donderdag tot
n.m. 8 uur. Vrijdags tot
1 uur.
Enige goederen kun
nen nog ingebracht
worden of desgewenst
afgehaald,
Veilinglokaal I l
Magdalenenstraet,
Alkmazr - Telf. 2656
geen bevroren
per kilo
Doorregen lappen 165
Magere lappen 185
Riblappen 190
Gehakt 165
Poulet 165
Dooit. Vark.Iappen 155
Magere varkenslappen 190
Varkenscarbonade 180
Lamsvlees vanaf 135
Saucijsjes 150
Gehakt half om 150
Metworst 150
Leverworst 90
Bloedworst 95
5 p. r. rundvet 475
5 p. r. reuzel 475
5 p. schapenvet 550
5 p. vet spek 700
5 p. mager spek 850
Magdalenenstraat,
hoek Achterstraat.