Mevr. Marie Boendermaker wordt
Donderdag zeventig jaar
DE FILMS VAN DEZE WEEK
r
Jimmy Brown als diepzeeduiker
Nieuws uit de Langedijker Dorpen
Zij deed veel voor Bergens kunstenaars
Voortreffelijke kijk op
artisten en kunst
De heer Woelders nam afscheid als
schoolhoofd te Schermerhorn
Hartelijke woorden en
fraaie geschenken
Juli alleen in Noord-
Holland te droog
Oterleek
Poging tot aanranding
Botsing in Schoorldam
De heer Plas viert zijn
koperen jubileum
LAAI bit NlcUWb
Nederlands zevental
kraakte Spanje (7—1)
HARMONIE THEATER:
Het zevende kruis
VICTORIA THEATER:
REX-TH EATER:
Torreani
CINEMA AMERICAIN:
Moeder was actrice
De journaals
ZVJTORT**0 2 ATTPTTC"rTTC! 1°*?
(Van een onzer redacteuren)
yjE waren dezer dagen uitgetogen om mevrouw M. J. E. Boendermaker—
Schoenmaker in Bergen aan een vraaggesprek te onderwerpen. Nu is zo'n
interview niet zelden iets in de trant van een openbare executie, waaraan het
Slachtoffer, al naar zijn aard, zich gelaten dan wel tegenstribbelend onderwerpt.
Met name ligt het geval wel eens moeilijk wanneer daarbij allerlei persoonlijke
zaken aan de orde moeten komen, zools bij een jubileum of een verjaardag.
Dit doordringen in de intimiteit van eigen herinneringen is niet iedereen aan
genaam. Nu was er een aanleiding, om mevrouw Boendermaker lastig te vallen.
Ze wordt namelijk op 7 Augustus zeventig jaar. En zij is de weduwe van de in
1946 overleden kunstkenner en collectionneur Piet Boendermaker, die voor het
kunstleven in Bergen van zo uitermate grote betekenis is geweest. Er zou weinig
reden zijn geweest voor een interview, wanneer zij slechts de vrouw van haar
beroemde man de stille figuur op de achtergrond was geweest. was
integendeel zijn evenknie: zijn stimulans en zijn adviseuse, en betekende als
zodanig voor Bergen weinig minder dan wijlen haar echtgenoot.
TEN interview dus. Een telefonische
afspraak was vlot gemaakt en we
genoten een allerbeminnelijkste ont
vangst in het kleine huis aan de Mid-
dengeestweg 33, waar mevrouw Boen
dermaker thans woont. „Haar laatste
levensjaren slijt" is een cliché-uitdruk
king, die op de a.s. jarige allerminst
past, want deze rijzige vrouw met haar
strak achterovergekamd wit haar, de
gevoelige, wat spottende mond en haar
levendige, doordringende ogen is zo te
zien nog geen zestig. En met deze uiter
lijke gesteltenis is haar geestelijk ima
go in overeenstemming. Zij heeft een
felle levensdrift, die maakt, dat zij met
een intense belangstelling al het ge
beuren om zich heen volgt en nog al
lerminst uitsluitend op haar herinne
ringen leeft.
Ik voel me nog helemaal niet oud,
zei ze. Als je vroeger zeventig werd
was je volkomen uitgeschakeld. Dan
zat je ergens in een stoel in de zon en
dan zeiden de kinderen tegen je: „Blijf
maar zitten opoe, dat doen wij wel
even". Dat lijkt me erg. Neen, ik voel
nog heel veel voor een plezierig leven!
Dat was zo de inleiding tot het offi
ciële vraaggesprek. Gebruikelijk is, dat
de journalist, die er zich in stort, na
enkele inleidende vriendelijkheden op
zijn doel afstormt en begint aan de bio
grafische bijzonderheden van het slacht
offer. Aldus openden we ook hier het
offensief.
Zo kwamen we te weten, dat Marie
Schoenmaker op 7 Augustus 1882 is ge
boren in Hoorn, waar haar vader een
winkel en een bodedienst expoiteerde.
Dat hield in, dat ze al jong mee moest
aanpakken. Later dreef vader Schoen
maker een café in Utrecht. Zijn vrouw
kon daar echter niet tegen en daarom
besloot hij, naar iets anders uit te zien.
Hij solliciteerde bij de heer C. Boender
maker, een aannemer, die een opzichter
zocht, en werd aangenomen. Van die
dagen dateert de relatie tussen de fami
lies, die ten slotte haar bekroning vond
in het huwelijk tussen de négentien-
jarige Marie en de enkele jaren oudere
Piet Boendermaker.
Het jonge paar vestigde zich in Am
sterdam. Het huis daar werd al spoe
dig een trefpunt van allerlei kunste
naars, schilders, musici en anderen. In
1918 kwam het gezin naar „De Klomp"
aan de Loudelsweg in Bergen, waar het
gezellige kunstenaarsleven naar Am
sterdams voorbeeld werd voortgezet
Velen kwamen hier eens praten en, een
borrel drinken.
We hebben ontzettend veel plezier
gehad met elkaar. Het was een zeer
goede tijd, weet u, en dan heeft het
wel eens pijn gedaan, toen na de dood
van mijn man velen van die geregelde
bezoekers wegbleven. Maar dat heb ik
ieren aanvaarden. De mensen zijn nu
eenmaal zo verschillend. Maar nu. zo
tegen mijn zeventigste verjaardag,
komen velen weer eens oplopen. Ik
weet, dat ze dat spontaan doen, zonder
bijbedoelingen. Dat vind ik erg prettig.
Zo toonde ze zich eveneens zeer
dankbaar voor het geestige, door Rie
Kooyman getekende diploma, dat haar
ere-lidmaatschap van het KCB bewijst.
QVERIGENS is deze vrouw een echte
Westfriese, die allerminst met haar
gevoelens te koop loopt. Niettemin heeft
deze uiterlijk vrij harde figuur altijd
slerk met haar medemensen meege
leefd. in vreugde zo goed als in nood
en leed. Het was indertijd mee op haar
aandringen, dat haar man overging tot
het stelsel van maandelijkse afbetalin
gen op de door hem aangekochte kunst
werken. Dan weten hun vrouwen ten
minste ook enigszins waar ze aan toe
zijn, meende ze. Ze zouden dan de ze
kerheid hebben van min of meer gere-
gelde inkomsten, hetgeen prettiger
moest zijn dan het volkomen wissel
vallige bestaan, waaraan de meeste
kunstenaars zijn overgeleverd. Dat stel
sel heeft steeds goed gewerkt.
De kunstenaars: mevrouw Boender
maker heeft een schat van herinnerin
gen aan het goede, dat de vriendschap
met tal van artisten haar man en haar
heeft gegeven. Zo in de loop van ons
gesprek zinspeelde ze er een enkele
maal op, zonder overigens in details
te treden. Met één uitzondering: Leo
Gestel, die verscheidene prettige mo
menten uit het samengaan van zijn ge
zin en dat van zijn vriend Boenderma
ker met onnavolgbare humor op brief
kaarten tekende en schilderde. We
hoorden er aan de hand van die koste
lijke kaarten de prachtigste verhalen
over en daarna kwam er een album op
tafel, door het echtpaar Gestel op 27
Februari 1937 aan de heer Boenderma
ker aangeboden bij zijn zestigste ver
jaardag: tekeningen en aquarellen, ver
vaardigd tussen 1923 en 1936, een fraai
overzicht van een artistieke ontwikke
ling en tevens een zelfkeur van grote
kunstwaarde.
TK heb geen verstand van schilderijen,
had mevrouw Boendermaker in de
loop van ons gesprek al een keer op
gemerkt. Want kunst, zo vervolgde ze.
benader je niet met je verstand. Dat
is een kwestie van gevoel.
Er kwamen in de kunstzaal wel eens
mensen, die me vroegen: Maar me
vrouw, hoe kunt u dat hier in vredes
naam ophangen? Omdat ik het mooi
vind, zei ik dan. Waarom vindt u het
eigenlijk lelijk? We kwamen niet tot
elkaar. Dat is immers zuiver een ge
voelskwestie. Verstandelijk is zoiets
niet op te lossen.
Toch, al sprekende over de tekenin
gen van Gestel, deze kunstenaar bij de
gratie Gods en in verband daarmee
ook over het werk van de Bergense
jongeren bewees ons slachtoffer door
haar scherp geformuleerde en rake op
merkingen. dat ze wel degelijk „ver
stand van", d.i. kijk op en waardering
voor kunst heeft.'Zij bleek zich volko
men rekenschap te kunnen geven van
de waarde van elke lijn en elke scha
duw in een tekening en van het hoe
en waarom van 'n compositie. eMt groot
enthousiasme sprak ze over de kunst
werken, die haar woonkwamer sieren:
schilderijen van Gestel, Kelder en Van
Herwijnen, beeldjes van Tjipke Visser
en zijn dochter Marycke. En ze liet zich
gans niet zachtzinnig uit over het op
treden van sommige jongeren, die nog
moeten bewijzen dat ze inderdaad wat
kunnen en die nu al vast maar achter
allerlei „imen" aanlopen. Laten ze maar
eens proberen een hand te schilderen.
Dat is het moeilijkste wat er is. Dan
tonen ze meteen, wat ze waard zijn.
En nu moet ik aan mijn eten, zei
ze, plotseling een einde makend aan
ons gesprek. U neemt me toch niet
kwalijk, dat ik dat zo zeg?
We namen het haar niet kwalijk,
vroegen ten besluite nog om een foto,
ter publicatie in de krant.
Ik moet maar niet in de krant wel,
met mijn oude kop?, zei ze lachend. En
daar bleef ze bij. Zodat wij onze lezers
bij dit geschreven portret helaas geen
ander ter verduidelijking kunnen aan
bieden.
DOKTERSDIENST OP ZONDAG.
Morgen, Zondag 3 Augustus wordt
de medische dienst 1e Bergen waarge
nomen door dokter Poot, tel. 2423.
Evenals in Juni was Noord-Hol
land ook in Juli weer het droog
ste gedeelte van ons land. In Den
Helder viel 24 mm (normaal 65
mm) in de Wieringermeer 51 mm
In De Bilt 98, Groningen 124,
Vlissingen 72, Maastricht 118 mm.
In Juli was Vlieland met 22 mm
de droogste plek in ons land en
ook in Juli zal de droogste plek
hierin de kop van Nrd-Holland of
op Texel of Vlieland liggen. In
Twente viel de dubbele hoeveel
heid van normaal, ook in Fries
land en Groningen viel vrijwel
meer dan 100 mm.
Geen wonder dan ook dat op
Texel de droogte grote lasten met
zich. meebrengt. In De Bilt werden
7 zomerse dagen waargenomen
tegen ook 7 normaal. De gemid
delde dagtemperatuur bedroeg er
18.8 tegen 18.7 gr. C. normaal. Wij
zien dus dat de temperatuur toch
nog niet zo teleurgesteld heeft.
Vooral de eerste week was warm,
al zijn wij dat misschien al weer
vergeten. Het aantal uren zonne
schijn te De Bilt geregistreerd be
droeg 204 uren - normaal 205 uren.
Er kwam op 12 dagen in ons land
onweer voor tegen op 16 dagen
normaal. De grootste bijzonder
heid is wel dat Noord-Holland
vrijviel geen zware onweersbuien
kreeg, die op sommige plaatsen
meer dan 100 mm in een etmaal
veroorzaakten.
Donderdag was het de laatste maal,
dat de heer J. A. Woelders les gaf aan
de Openbare School in verband met
zijn benoeming tot hoofd te Herksen,
gcm. Wijhe. Natuurlijk stond deze laat
ste morgen geheel in het teken van
meesters afscheid. Ria van Leyen opende
de rij van spreeksters. Met een hartelijk
speechje overhandigde zij namens de
leerlingen een fraai boekwerk en een
kop en schotel. Namens de jongensleer
lingen werd het woord gevoerd door
Dik Lakeman, die zijn scheidende leraar
een grote doos sigaretten overhandigde.
De vertrekkende bleef in gulheid niet
achter want hij reikte de rapporten uit,
die voor velen vreugde, voor enkelen
tranen brachten. Vier weken vacantie
vergoedt echter veel.
Des avonds werd door de Oudercom
missie een ouderavond belegd in de
school. Ditmaal was het niet het» werk
der leerlingen, dat werd "belicht, doch het
werk van „meester" zelf. Op deze avond
kwamen de goede samenwerking en het
contact dat bestond tussen hoofd en ou
ders wel heel duidelijk tot uiting.
Namens de oudercommissie getuigde
hiervan het bestuurslid mevr. I. de
Reus—ide Jong. Wie had dit beter kun
nen zeggen dan „een móéder"? Zij toch
gaat het meest om met de kinderen en
weet van a tot z hoe het op de school
gaat. Met welgekozen woorden dankte
zij de heer Woelders voor het vele en
zegenrijke werk op de school. Zij wenste
de heer en mevrouw Woelders nog vele
prettige en gelukkige dagen in Herksen
Ook de heer G. de Groot, als voor
zitter van Volksonderwijs, sprak wel
gemeende woorden van afscheid.
Hij wees op de vriendenband die was
ontstaan tussen het scheidende hoofd en
de andere bestuursleden. Als aanden
ken bood de heer De Groot een boek
werk aan.
De heer Woelders dankte voor de
hartelijke woorden die tot hem waren
gericht en weidde uitvoerig uit over
het werk aan zijn school gedurende de
6% jaar die hij hier doorbracht. Van
zeer veel belang achtte de heer Woel
ders de weder-invoering van de schooi-
catechisatie. Ook was hij verheugd over
de oprichting van de Zondagsschool. De
ver doorgevoerde onderwijsvernieuwing
kon niet in alles spr.'s sympathie heb
ben. Prachtig vond hij de V.G.L.O.-
Gisteravond heeft de zes en dertig
jarige B. uit Berkhout getracht een drie
en twintig-jarig meisje uit Ursem aan
te rancjen. Het gebeurde om ongeveer
half elf aan de Huygendijk tussen Oter-
leek en Rustenburg. Op het gegil van
het meisje, snelden enkele joneglui op
een motorfiets te hulp, doch zij konden
de dader, die zich in het riet had ver
scholen, niet meer te pakken krijgen
Enige ogenblikken later is de man door
de politie ingerekend.
Op de weg van Schoorldam naar
Oudorp is gisteravond een autobus van
de NACO, waarin zich een reizend ge
zelschap bevond, bij het inhalen var
een vrachtauto daarmee in botsing ge
komen, doordat de vrachtauto onver
wacht naar links uitweek. De bus
werd naar de kant gedrongen en
schampte met de zijkant langs d
vrachtwagen, waardoor materiële scha
de ontstond. Er deden iich geen per
soonlijke ongelukken voor.
scholen en bij juichte het toe, dat leer
lingen, die vandaag de school verlieten,
nu de V.G.L.O.-school in Alkmaar gaan
bezoeken.
Hierna namen de ouders afscheid van
het scheidende echtpaar „meester" en
mevrouw Woelders en wensten hun nog
vele voorspoedige jaren aan de oevers
van de IJsel toe.
Hartelijke gelukwensen van
chets en dorpsgenoten
Het zal niet dikwijls gebeuren, dat
een gemeente-ambtenaar een koperen
jubileum viert. De wet kent zulke ju
bilarissen dan ook geen vrije dag toe,
zoals die bijvoorbeeld wel wordt gege
ven aan zilveren jubilarissen. Niettemin
was het gisteren een feestdag voor de
gemeente-werkman Plas, die twaalf en
een half jaar in dienst van de gemeen
te Schermerhorn was. En natuurlijk
werd er voor hem een uitzondering ge
maakt, wat de vrije dag betreft. Dat
dankte hij in de eerste plaats aan zijn
dienstijver en tevens aan het feit, dat
hij geen zilveren jubileum zal kunnen
vieren, wegens zijn hoge leeftijd.
In de afgelopen jaren heeft men al
gemeen de heer Plas leren waarderen.
Hij werd aangesteld, toen de oorlog be
gon en gedurende de bezettingsjaren
verrichtte hij zijn werk als een stille
held. Zijn grote voorkomendheid tegen
over iedereen, maakte hem algemeen
bemind.
Gisteren de gehele dag heerste er een
gezellige drukte in de woning van de
heer Plas. 's Morgens complimenteerde
de gemeente-secretaris de jubilaris en
diens echtgenote, namens het gemeen-
tepersoneel van hoog tot laag.
De heer C. M. A. de Vries overhan
digde namens het gemeentepersoneel
een fraai geschenk.
's Middags brachten burgemeester W.
J. Driessen en de wethouders J. Broer-
sen en P. Mantel een bezoek aan de
heer Plas. De burgemeester schetste de
verdiensten van de heer Plas in een
hartelijke felicitatie-toespraak. Ook de
gemeente-opzichter, de heer De Jong
en de ambtenaar ter secretarie, de
heer W. Blokdijk, boden gelukwensen
aan.
(Specia'e berichtgeving)
HELSINKI. 2 AUGUSTUS. De
waterpolowedstrijd NederlandSpanje
welke in het troosttornooi vanmorgen
werd gespeeld, is door onze landgeno
ten met 71 gewonnen. Met de rust
hadden onze landgenoten reeds een 40
voorsprong verkregen door doelpunten
van Van Feggelen (3 x) en Smol.
In de tweede helft scoorden Van Feg
gelen, Korevaar en Bijlsma ieder èén
doelpunt, waarna de Spanjaarden de
eer konden redden.
Nederland is la het Olympisch tor
nooi op de vijfde plaats geëindigd. Eén
van de sterkste, zo niet de sterkste
ploeg op de vijfde plaats achter water-
polo-naties van het tweede plan als
Italië en de Ver. Staten.
Het is voor ons een vaststaand feit
dat dit alleen mogelijk was door de
wonderlijke houding van de F.I.N.A.
Die houding is nog wonderlijker als
men weet dat de F.I.N.A. na toewijzing
van het protest van Zuidslavië, had be
sloten geen enkel protest meer in be
handeling te nemen. Hiermede is het
hoogste zwemcollege ten voeten uit ge
tekend.
Na de wedstrijd BelgiëRusland, die
in een 3-3 gelijk spel eindigde, kon de
eindstand worden opgemaakt vap de
z.g. troostronde De stand, die amslu'.t
bij de eerste vier van de finaleronde
luidt als volgt:
5. Nederland 3
6. België 3
7. Rusland 3
8. Spanje 3
De film, die deze week in het Harmo-
nie-'fheater wordt vertoond, voert ons in
een beklemmende spanning door het
Duitsland van 1936, als de poliepenarmen
van Gestapo en S.D. zich reeds vastzui
gen op alle punten van het maatschappe
lijke leven. Men kan niet vrij meer spre
ken in Duitsland. De concentratiekampen
staan open voor degenen wier fatsoen
uitgaat boven het domme buigen voor de
macht der „Partei". We beleven in „Het
Zevende Kruis" de ontvluchting van zeven
gevangenen uit het concentratiekamp
Westhof en. Zeven mannen, zeven verschil
lende levens, trachten te ohtkomen. Zes
nunrier en er zijh waaghalzen, zeer
moedigen en idealisten onder worden
gegrepen. In Westhofen wacht hen een
houten kruis, waaraan ze, als aan een
schandpaal worden vastgebonden. Slechts
het zevende kruis, dat reeds is opgericht,
blijft leegDaar hoorde George Heisier
(Spencer Tracy) te hangen. Juist deze
vluchteling is de enige van het zevental,
diè alle geloof in de goedheid der mensen
heeft verloren. Op zijn vlucht ondervindt
hij echter de belangeloze hulp van een
groot aantal personen, die hem, noch zijn
zaak, kennen. Het zevendekruis wordt
nimmer het décor voor het toneel van
een menselijke tragedie. Want Heisier
ontkomt en vindt het geloof in de goed
heid van de menselijke geest terug.
„Het Zevende Kruis" is een sterke
film. Men hadde zulke films vóór 1940
gedraaidElk beeld van deze op
vallend goede rolprent is doortrokken
van een morbide atmosfeer, die huiveren
doet. Zoals die tijd doet huiveren.
(Advertentie, Ing. Med.)
„Nieuw leven" gaat draaien
in September
NOORDSCHARWOUDE De coö
peratieve zuurkoolfabriek „Nieuw Le
ven", met de bouw waarvan flinke
vorderingen worden gemaakt, zal in
begin September met de productie van
zuurkool beginnen. De fabriek beschikt
over 32 bakken, elk met een inhoud
van 15 kubieke meter. Als directeur is
aangezocht de heer J. C. Flinterman,
een bekende conservenfabrikant uit
Loösduinen.
ONGELUKKIGE VAL.
NOORD-SCHARWOUDE. De jeug
dige c. Bruin kwam tijdens de gym
nastiekoefeningen aan de rekstok in 't
INMAAK VAN SPERCIEBONEN
NOG NIET BEGONNEN
NOORDSCHARWOUDE Nu de vei-
lingprijzen van sperciebonen nogal
aan de hoge kant zijn de markt no
teerde 61 ct. per kg zijn de conser-
venfabrieken nog niet met de inmaak
van sperciebonen begonnen. Bij de
N.V. Peter Verburg is weinig werk
aan de winkel. Men wacht hier op het
moment, dat de prijzen wat lager wor
den en dat de eigen oogst van spercie
bonen kan worden binnengehaald.
Voorlopig houdt men zich bezig met
de inmaak van kleine hoeveelheden
zuurkool, hoewel dit geen zoden aan
de dijk zet.
ALS LEERLINGVLIEGER NAAR
DE V. S.
lokaal van de o. 1. school zodanig te ST. PANCRAS. Donderdag vertrok
1 onze plaatsgenoot T. Th. Forrer met
het m.s. Zuiderkruis naar de Ver. Sta
ten om aldaar verder te worden opge
leid voor de vliegdienst.
vallen, dat hij zijn pols brak. Hij moest
naar het Centraal ziekenhuis te Alk
maar worden overgebracht om daar
behandeld te worden.
2. Neende verhouding tussen
limmy Brown en Hein Hufter was niet
lijster goed. Soms kwamen zij elkaar
onderweg, als ze allebei een vrachtje
hadden opgedaan, tegen en dan kon
Hein Hufter nooit nalaten zijn concur
rent dreigend zijn vuist te laten zien
en als hij alleen in zijn auto zat, ont
zag hij zich niet lelijke dingen naar
Jimmy te schreeuwen. Jimmy Brown
bemerkte deze vijandschap wel, maar
wat Hein Hufter precies naar hem riep
kon hij nooit verstaan, omdat allebei
de auto's zo'n verschrikkelijk lawaai
maakten. .Veel trok Jimmy zich van
deze Hein Hufter niet aan. Hij vond
hem eigenlijk maar een naar mannetje,
te onbenullig om er zich kwaad over
le maken. „Als hij 't al te bont maakt",
dacht Jimmy, „zal ik hem eens op een
pak slaag tracteren. Dat zal 'm dan wel
voor goed genezen". Jimmy had zich
als standplaats de Botermarkt gekozen,
schuin tegenover de cinema. „Het Bon
te Hondje", waar elke week een nieu
we cowboy-film draaide en waar de
Kwakeldamse jeugd zich gaarne ver
maakte. Het was lang geen slechte
standplaats en Jimmy pikte er 's mid
dags en 's avonds menig vrachtje op
Het leek hem zelfs een betere plaats
dan waar Hein Hufter stond, want in
de herberg „De Gouden Garnaal" was
het meestal maar een saaie boel. Ook
dit feit zat Hein Hufter niet weinig
dwars.
De straat
In de motregen van de late avond valt
het light van een straatlantaarn op dri»
slenterende vrouwen.
Men hoeft niet te raden wat haar be,
roep is en dit gehele trieste toneeltje doet
de toeschouwer denken aan vrouwen, dig
aan haar misdadige neigingen hebben
toegegeven en willens en( wetens op het
pad des verderjfs zijn gekomen.
Toch is er een tijd geweest, dat ooit
deze vrouwen argeloze en gelukkige jonge I
meisjes waren, maar het noodlot heeit I
hen gegrepen en van kwaad tot erger ge.
bracht tot ze aan de zelfkant van het
leven stonden.
Deze merkwaardige Noorse film verteH
de geschiedenis van Britt (Maj-Britt Nil*
son), die op jeugdige leeftijd haar .ouderi
verloor, daarna vluchtte uit het ongastvrije
huis van haar tante en dacht dat ze zel(,
standig was toen ze in een grote hoeden. I
zaak in Stockholm als verkoopstertje
geplaatst werd. Al haar collega's hebben I
vrienden, dan haar kleren en uitstapjes
betalen en het lichtzinnige meisje waar.
mee ze haar kamer deelt brengt haar in
kennis met de charmante Berra (Peter
Lindgren), die een misdadiger bleek te
zijn. Haar liefde doet haar deze man blin.
delings volgen, zij komt in contact met j
de politie en als Berra eindelijk veroor
deeld is en in de gevangenis verdwijnt,
komt zij tot bezinning en trouwt een
jonge man met wie zij een half jaar een
gelukkig huwelijksleven heeft tot Berra
ontsnapt en haar opnieuw tot zijn slavin
maakt. Hij dwingt haar 's avonds de straat
op te gaan waar zij besmet wordt en
nadat de misdadiger opnieuw gearresteerd
is keert zij berouwvol naar haar man
terug, die haar in blinde woede verstoot.
Eerst op de avond van die dag komt hij
tot bezinning als hij in het ziekenhuis
bij het lijk van de vrouw staat, die zich
in wanhoop onder een auto heeft ge
worpen.
Dit trieste leven van een veelbelovend
jong meisje is door de regisseur Cösta
Werner op merkwaardige wijze verfilmd.
Een enkel tafereeltje, een enkel voor
werp op het projectiescherm is vaak vol
doende om een sfeer of een emotie dui
delijk tot uitdrukking te brengen. De taal
is niet welluidend,* maar ook dat draagt
er toe bij dat drama uit de grote stad
het trieste cachet te geven dat men heeft
willen bereiken. In elk geval een merk
waardige en boeiende film.
Deze film, waarin het romantische van
het variété-leven op sensationele wijze
wordt verfilmd, munten uit door goed spel,
mooie opnamen en een spannend verhaal.
Erich Holsten, een artist die na een
val van een trapéze in Zuid-Amerika in
moeilijkheden komt, krijgt gelegenheid
weer naar Duitsland terug te keren. Hij
kan n.l. de plaats innemen van Robert
Torreani, die bij een schietpartij wordt ge
wond en niet i1* staat is naar het Bel-
lijnse Variété van zijn vader terug .te
keren. Als Robert Torreani keert Erich
naar Europa terug en. dan ontdekt, hij,
dat de zaken v.ah Torreani niet goed gaan.
Oorzaak slappe leiding. Holster zal daar
meteen verandering in brengen. Hij sluit
spoedig vriendschap met Marianne, een
nicht van Torreani. Een aantrekkelijke
Spaanse danseres Isabella keert bovendien
cok terug en door haar wordt Holster
voortdurend herinnerd aan wat in Zuid-
Amerika is gebeurd. Toch wordt het
Theater in Berlijn met een nieuwe revue
geopend. Het succes is groot, mede door
het optreden van Holsten. Maar dan komt
de echte Torreani terug, wat tot tal van
conflicten aanleiding geeft. Plotseling
wordt Torreani echter gedood! Wie is de
dader en wat zijn de gevolgen? Men ga
dit zelf zien en zal dan meteen genieten
van uitstekende variété-opnamen èn van
zeer goed spel, speciaal van René Deltgen
als de echte Torreani, Gustav Fröhlich
als zijn plaatsvervanger, Inge Landgut ala
de sympathieke Marianne en Lisa Stam
mer als de vurige Spaanse Isabella, die
als nieuwe ster met andere goede krach
ten voor een interessant geheel zorgen.
Het hoofdnummer wordt ingeleid door
twee zeer actuele journaals en e,en film
met opnamen uit het dierenrijk.
Meestal gooien de vertalers van de
Engelse filmtitels er flink met de pet
naar, maar degene, die voor de musical
met Betty Grable en Dan Dailey in de
hoofdrollen de naam van „Moeder was Ac
trice" koos, heeft met deze drie woorden
precies raak geschoten. De oudste doch
ter van het danspaar Frank Burt (Dan
Dailey) en Myrtle Mckinley (Betty Grable)
schaamt zich tegenover de meisjes van
haar deftige kostschool voor het feit, dat
haar vader en moeder artisten zijn. Noch
Frank, noch zijn vrouw vermoeden iets
van de gedachtén, die hun dochter bezie
len en zij menen haar een groot genoe
gen te doen door met de show op te tre
den in de stad, waar de school is ge-
Met behulp van een door de directrice
opgezet plannetje leert Iris (Mona Free
man) haar schaamte overwinnen en de
verandering, die zich in haar hart vol
trekt, blijkt bij het eindexamen-feest als
zij het lied zingt, waardoor haar vader
en moeder in de variété-wereld beroemd
werden. Inderdaad, er is in deze film wat
sentiment gestrooid, maar toch in die be
perkte mate, dat het aan de bedoeling
om „Moeder was Actrice" te brengen als
een luchtige amusements-film geen af
breuk doet.
De songs -en de shownummers met hun
geestige dialogen en commentaren maken
de film tot een vlotte comedie, die een
paar buitengewoon amusante scènes be
vat, zoals die in het stijve hotel te Berks
hire. Het slottafereel is wat te suikerig.
maar dat kan de rest van deze aardigs
rolprent in technicolor toch niet in on
gunstige zin beïnvloeden.
In het voorprogramma verricht Mighty
Mouse weer één van zijn fantastische
krachttoeren.
Het Nederlands nieuws brengt ditmaal
aardige opnamen van een brandweer-
demonstratie in Breda, windhondenrennen
in Utrecht, een fraaie reportage van de
cpeniuchtexpositie in het park Sonsbeek
bij Arnhem en een sight-seeing in da
heiligdommen van de honderdjarige Rijks
telegraaf. Zowel in het Nederlands als W
het buitenlands niéuws, zien we H. M.
Koningin Juliana op bezoek in het Zuid-
Franse stadje Orange. De hoofdschotel
wordt gevormd door de Olympische Spe
len in Helsinki. Ook de verkiezing van
Stevenson tot democratisch candidaat voor
het presidentschap der V. S. Is IA beelden
vastgelegd.
ALs iemand in een kran
hij, evenals een vl
ogen hebben. Dutten, in
ook. is ten strengste
mers, evenals poëzie, kar
schuilen, en de Muze kar
omhelzen in een koestal,
derik van Eeden te spre]
Ik zal niet zeggen dat
braaf vermoeiend is, lie
van al die honderd ogen
biieen is het toch ook w
santé bezigheid. Zodoend
cr een zintuig bij: men
voudig kopij, men voelt
binnenkomen van welke
een kerk zogoed als een
Deze week hoe kan
begonnen mijn onzichtbai
te trillen bij het betre
spoorwegcoupé. En hoev
a-vis, een bedaagde, ïetw
zeer afgemeten dame noc
lijk, noch door_ gedrag
ik haar met één van
ogen in het vizier, want i
mij binnen het kwartier
zou helpen.
Het miste niet: zij dee
na vijf minuten. De hanc
veilig on solide in het i
eruit getild, op de bank
geknipt en daar begon h
delven naar iets dat er
wezen maar zich om dui
had geabsenteerd
Met de ogen op mijn 1
De beurs, mèt een briefje
en het retourtje hoew
vraag was hoe zij door de
gelopen, en dat met haai
ramp bleek bescheidener:
cate onthulling van allerl
en vrouwelijk restaur
kwam onder de nylons
het boek te voorschijn.
Het zag eruit als een 1
de beginselen der anthro]
voedingsmethode en
staan van een Juli-land
volle zon. Maar ieder z
koffer ging weer op de
met moeite (één nylon
gierig een halve voet na:
ik amuseerde mij met
ton", terwijl zij aan de
Rudolf Steiner ging zitte
de verste verte te verrm
het aanzijn had geschon
kolom meditatie over: D
O, die koffer, nachtme
van bittere twist, bovenal
lijke echtparen. Negen i
mannen hebben alleen
walgende afkeer van i
gaan omdat er een kof!
komt.
Een koffer, die hun ti
lijke taal verleidt, ten eet
gepakt, ten tweede omdat
en ten derde omdat hij c
genste ogenblikken openg
worden. En alle drie feit
weg fnuikend voor de hi
Het regent commentaren,
met: „Moet dat allemaal
twaalf dagen?", oplopend
heb je voor de dit en ds
gestopt? Mijn militaire ki
mijn arm hangt uit de k
digend in: „Dat is nou e
weer; je geeft mij mijn p:
tandenborstel maar in.eei
de rest draag je zelf".
I EZERESSEN, de man ii
zichten een onredelijk
na al dit foeteren verlang
komst op zijn minst zij
zijn lekkere huisjasje, een
plus tabakszak en dat
kleedje dat hij altijd mee
gaan vissen uit de verwei
zien goochelen. En zonder
gelijke extra-vacanties i
voldoen, is het toch misse
dig zijn galanterie niet i
venijn te verkeren en met
leg het kofferincident uit
helpen.
Houden wij ons dan, on'
drie grondwaarheden. Eer
draagbaar zijn, zo lang mc
blijven en daarom tegeli
zo weinig mogelijk bevs
belang van onze eigen
verdienen alle drie punti
dige voorbereiding.
Om een koffer draagba
diene, dat spreekt, alles
zo mogelijk verbannen. D
delschoenen, reisnecessaire
jasjes inpakken. De w;
en het jasje trekt u aan,
daaltjes mogen hoogstens
den plaatsje hebben, het
de handtas en de reisnei
vangt u door een vochtdi
je. dat ruim genoeg is vc
stel en toebehoren. Flacoi
der geen beding worden
min als fruit of lunchpal
Lacht u niet om dat:
eens gereisd met een liefh
die voor de lange treinre
l/ORT na de bevrijd
men wel tot de
My Ion kousen te kun
sche vezel volkomen
zelfs nog in verbeten
vrouwen, die van top
dit heeft op de „bevr
blijkt uit de experimi
mannequin van het s
Mademoiselle Char
schoenen en handsch
rekening, die stuk vt
opgesteld werd, ziet
Blouse 45 gram, ro
slip 17 gram, onderrc
schoenen 130 gram, h
504 gram!
MOG sterker: maden
te maken met de
tepenheden uitgerust
met de passende klee
lijk van nylon - we
twee-en-een-halve ki
cisie-weegschaal. Daa
de Zuidwester voor o
dingstukken wegen a
ponnetjes, het badpai
elegante vrouw verd
De mannen kunnen
gemaakt wordt hun
