Zelfs de herenmode Kinderen uit ontwrichte gezinnen kinderen zijn kunnen weer Een tweedelig strandpakje Omgang mei koffers Het vest staat weer in de belangstelling met een rood strikje Vrouwen, die licht op de handen te dragen zijn Voor een slank figuurtje De vacanties zijn er voor iedereen stuk In Kijkduin wordt een prachtig jeugdwerk verricht Apeldoorn gaf als eerste de stoot „Culi naria in het R.A.f.-gebouw Een kook'-concours MODE-ALLERLEI ALs iemand in een krant schrijft moet hij, evenals een vlieg, honderd „gen 'hebben. Dutten, in welke vorm „olc, is ten strengste verboden. Im mers, evenals poëzie, kan kopij overal schuilen, en de Muze kan iemand zelfs omhelzen in een koestal, om met Fre derik van Eeden te spreken. Ik zal niet zeggen dat het wel eens braaf vermoeiend is, het openhouden van al die honderd ogen maar alles bijeen is het toch ook weer een amu sante bezigheid. Zodoende krijgt men er een zintuig bij: men ruikt een voudig kopij, men voelt het bij het binnenkomen van welke ruimte ook, een kerk zogoed als een zwembad. Deze week hoe kan het anders begonnen mijn onzichtbare voelsprieten te trillen bij het betreden van een spoorwegcoupé. En hoewel mijn vis- a-vis, een bedaagde, ietwat strenge en zeer afgemeten dame noch door uiter lijk, noch door gedrag opviel, hield ik haar met één van mijn honderd ogen in het vizier, want ik wist dat zij mij binnen het kwartier aan een kolom zou helpen. Het miste niet: zij deed het prompt na vijf minuten. De handkoffer, die al veilig en solide in het net lag, werd eruit getild, op de bank gezet, open geknipt en daar begon het vertwijfeld delven naar iets dat er behoorde te wezen maar zich om duistere redenen had geabsenteerd Met de ogen op mijn boek giste ik: De beurs, mét een briefje van honderd en het retourtje hoewel het dan de vraag was hoe zij door de controle was gelopen, en dat met haar omvang. De tamp bleek bescheidener: na de deli cate onthulling van allerhande lingerie en vrouwelijk restauratie-materiaal ïwam onder de nylons en de pyama jiet boek te voorschijn. Het zag eruit als een brochure over de beginselen der anthroposofische op voedingsmethode en dat ten over staan van een Juli-landschap onder volle zon. Maar ieder zijn meug: de koffer ging weer op de knip, zij het met moeite (één nylon stak wraak gierig een halve voet naar buiten) en ik amuseerde mij met „Mr. Skeffing- ton", terwijl zij aan de voeten van Rudolf Steiner ging zitten. Zonder in de verste verte te vermoeden, dat zij het aanzijn had geschonken aan een kolom meditatie over: De koffer. O, die koffer, nachtmerrie en bron van bittere twist, bovenal voor ette lijke echtparen. Negen van de tien mannen hebben alleen daarom een walgende afkeer van met vaeantie gaan omdat er een koffer aan te pas komt. Een koffer, die hun tot godslaster lijke taal verleidt, ten eerste omdat hij gepakt, ten tweede omdat hij gesjouwd en ten derde omdat hij op de ongele- genste ogenblikken opengemaakt moet worden. En alle drie feiten zijn kort weg fnuikend voor de huwelijksvrede. Het regent commentaren, te beginnen met: „Moet dat allemaal mee voor die twaalf dagen?", oplopend tot: „Wat heb je voor de dit en de dat onderin gestopt? Mijn militaire kistjes zeker mijn arm hangt uit de kom", en ein digend in: „Dat is nou eens en nooit weer; je geeft mij mijn pyama en mijn tandenborstel maar in.een actentas en de rest draag je zelf". T EZERESSEN, de man is in vele op- zichten een onredelijk wezen. Want na al dit foeteren verlangt hij bij aan komst op zijn minst zijn pantoffels, zijn lekkere huisjasje, een dozijn pijpen plus tabakszak en dat oude vloer kleedje dat hij altijd meeneemt om te gaan vissen uit de verwenste koffer te zien goochelen. En zonder nu aan der gelijke extra-vacanties spoorslags te voldoen, is het toch misschien verstan dig zijn galanterie niet al te zeer in venijn te verkeren en met list en over leg het kofferincident uit de wereld te helpen. Houden wij ons dan, onwrikbaar, aan drie grondwaarheden. Een koffer moet draagbaar zijn, zo lang mogelijk op slot blijven en daarom tegelijk zoveel en zo weinig mogelijk bevatten. In het belang van onze eigen gemoedsrust verdienen alle drie punten een gron dige voorbereiding. Om een koffer draagbaar te houden diene, dat spreekt, alles wat zwaar is zo mogelijk verbannen. Dus geen wan delschoenen, reisnecessaires, boeken of jasjes inpakken. De wandelschoenen en het jasje trekt u aan, de zomersan- daaltjes mogen hoogstens een beschei den plaatsje hebben, het boek gaat in de handtas en de reisnecessaire ver vangt u door een vochtdicht toiletzak je. dat ruim genoeg is voor kam, bor stel en toebehoren. Flacons mogen on der geen beding worden ingepakt, zo min als fruit of lunchpakketten. Lacht u niet om dat: fruit; ik heb eens gereisd met een liefhebbende gade ^Janneer men de drukte op de ver keerswegen gadeslaat, dringt zich de overtuiging op, dat het aantal auto's eerder toe- dan ajneemt. Nu zult U zeggen, wat hebben die auto's met een modepraatje te maken. Dat valt mee, als U zich realiseert, dat de kle ding van een automobilist zeer zeker niet aan de aandacht van de mode ontwerpers ontsnapt. Ook en misschien juist vooral, de stoffenfabrikanlen la ten hierover hun gedachten gaan. lm- Donk&rbldUW S IT) O k D Cf mers, het is nu eenmaal zo, dat de practische, niet zo spoedig aan slijtage onderhevige, stoffen steeds meer af trek vinden. Zo zal men vrijwel geen costuum of kledingstuk van suxony of flanel meer zien, daar dit materi aal vrij dun is. Daarom geniet kamga- ren de voorkeur. De kleermaker werkt er graag mee, omdat het soepel is en gemakkelijker; bovendien is het oer- tqum. Neen, in Engeland houdt men meer van de fantasiestof. Het moderne vest mag. volgens de Britten, gerust van een sprekende kleur zijn en is niet zel den rond uitgesneden aan de onderzijde Enigszins dus een „come back" van de mode omstreeks de eeuwwisseling. De jasjes vertonen dikwijls een split- je; hetzij aan de zijpanden of midden achter.- Ook de jacquets zijn wijder ge worden. Het sterk getailleerde costuum van formaat en vrij modern! Bij het rokcostuum worden nog wel, doch bij de smoking geen gesteven frontjes meer gedragen. Soms heeft de smoking twee rijen knopen, maar veelvuldig wordt gebruik gemaakt van één knoop voor sluiting van het jacquet. Men past hier bij de shawlkraag toe in plaats van de overbekende revers. Hoewel vooral het accent gelegd was op de herenmode, de dames vervulden zij het dan ook zeer bescheiden eveneens een rol tijdens deze show. Mannequins, begeleid door manne li.ike collega's, lieten zien, dat Neder- lang nog sieeds zijn plaats bij het bete wordt verworpen. In Engeland is het re genre handhaaft. Hoewel goed en sterk. Daarnaast spreken de financi en eveneens een hartig woordje mee. Omdat wij niet rijk a at grondstoffen zijn en deze voor zuiver 'wollen weef sels zeer duur zijn, kunnen de mees sten onder ons zo'n echte mooie wollen jas niet meer betalen TIJDENS het congres voor maatkleer- makers op internationaal niveau te Scheveningen gehouden, liet men enke le nieuwtjes zien. Ter bezichtiging wel te verstaan, omdat er gelijktijdg een herenmodëshow aan verbonden was. Daarbij bleek ons, dat het gewone, dagelijkse costuum, dat de Engelse kleermakers vervaardigen, van een vest is voorzien. Niet zo een, als enkele jaren geleden, van dezelfde stof als het cos- zelfs zo, dat de jasjes korter worden gedragen dan waar ook ter wereld. En toch heeft de maatkleding van het grote eiland haar typisch Engels accent be houden! Wat de avondkleding betreft, het ziet er naar uit, dat de avondcape meer ter rein gaat jvinnen. Zowel België als En geland was vertegenwoordigd met en- degelijk, missen zij toch vooral bij de avondjaponnen de zwierige élé- gance, die de Fransen zo eigen is. Die bevalligheid van de Franse mo dellen wordt u getoond door de manne quins van bijgaande afbeelding. Het eerste model is een deux-pièces van Carven, van grijs linnen in wit-gele compositie. De rok is glad en het jasje kele modellen op dit gebied; creaties zeer simpel, doch met prima ccild gCICJOU uu.1 V, "V- die voor de lange treinreis naar Bazel goede reis. een doos blauwe pruimen in de echte lijke koffers had geperst. Omtrent Keu len begon deze koffer te druipen: u kunt zich de staat van 's mans witte gesteven overhemden voorstellen, mits gaders zijn commentaar daarop. Eigenlijk draait de hele pakkerij, met kleine nuanceringen naar gelang van het doel uwer reis, om één belangrijke spil: dat voornoemde korte jasje. Dat is het uitgangspunt uwer garderobe, ook op reis, en bepaalt de inhoud van uw koffer. Bij wijze van spreken werkt het als een magneet, en dat vooral van wege zijn kleur. Is het bruin, dan sleept het automatisch bruine schoe nen, bruine handschoenen, een bruine of bruin-en-witte tweed rok, crème, gele, zandkleurige of hoogstens groe ne jurkjes achter zich aan. Maar uw zwart-en-witte pumps, uw rood-met-wit gebloemde dupion, uw bfauw-en-grijs gestreepte cloqué zijn dan onverbiddelijk taboe de rest kunt u zelf invullen. Vandaar het nut en genoegen van een garderobe, streng naar een kleurschema opgebouwd. Dat vereenvoudigt uw koffer-pak-drama tot een luchtig intermezzo. Tenslotte en hier zijn wij, weer bij mijn vis-a-vis terug: benut vijf minu ten van uw kostbare, vooravond om de vingers tegen uw neus te leggen en te bepeinzen, wat u onderweg bij moge lijkheid zoudt kunnen nodig hebben, variërend van het spoorboekje tot al les voor-de-schoonheid-in-zakformaat. Stop dit alles in een ruime, licht te hanteren tas (die kleurt bij dat jasje, u weet wel), dek uw koffer af met een gladgestreken vierkante sjaal, knip het monster vastberaden dicht en leg uw vermoeid hoofd rtistig op het kus sen. Ik wens en garandeer u een SASKIA. (Van onze correspondent in Parijs). VORT na de bevrijding van Frankrijk, in de herfst van 1944, moest 1,1 men wel tot de „upper ten" van het land behoren om een paar nylon kousen te kunnen bemachtigen. Tegenwoordig is de^ syntheti sche vezel volkomen democratisch geworden en hééft stormenderhand zelfs nog in verbeterde uitvoering de markt veroverd. Er zyn in Parijs vrouwen, die van top tot teen in nylon gekleed gaan. Welke Y^erkvig dit heeft op de „bevrijding der vrouw' van de op haar drukkende last, blijkt uit de experimenten, die men met mademoiselle Chantal, ae mannequin van het grote warenhuis het Louvre, genomen heeft. Mademoiselle Chantal draagt alleen kleren van nylon, zelfs haar schoenen en handschoenen zijn fan dit materiaal vervaardigd. En ae rekening, die stuk voor stuk met behulp van een precisie-weegschaal opgesteld werd, ziet er als volgt uit: „rnm Blouse 45 gram, rok 90 gram, step-m 45 gram, bustehouder 5 gram, slip 17 gram, onderrok 52 gram, kousen 3 gram, handschoenen 2 gram, schoenen 130 gram, handtas (zonder inhoud) 115 gram. Alles by elkaar 504 qtoltti \TOG sterker: mademoiselle Chantal maakt zich sterk een vacantiereïs te maken met 'de lichtste bagage en toch voor alle mondaine ge legenheden uitgerust te zijn; op ieder uur van de dag en by elk weer rnet de passende kleding voor de dag te komen. Haar koffer - natuur lijk van nylon - weegt met inhoud, kleren en accessoires, nog geen twee-en-een-halve kilo. om nauwkeurig te zijn 2465 gram op de pre cisie-weegschaal. Daarbij is niet eens de regenmantel met capuchon en de Zuidwester voor onweer aan zee vergeten. En deze laatste twee kle dingstukken wegen alleen bijna evenveel als alle andere samen, de ja ponnetjes, het badpak, de reisnecessaire, de schoenen en alles wat een elegante 'vrouw verder nog mee op reis neemt, namelijk 604 gram! De mannen kunnen in ieder geval niet beweren, dat het hun moeilijk gemaakt wordt hun bekoorlijke metgezellinnen op handen te dragen. met rode zijde gevoerd. Alweer Engeland, doch daarnaast ook Frankrijk. België en zelfs Nederland coupe, zwarte Men lette ook op de sierlijke, strohoed. De andere creatie is van Jean Patou brengen de donkerblauwe smoking. Op- een gezellig reiscomplet in wijnrode geluisterd met rode strikjes, klein uitvoering. RITA. Wilt u uw body zoveel mogelijk van zon en lucht laten profiteren, dan is zo'n tweedelig strandpakje wel ideaal, maar... het vereist een jeugdig slank figuurtje. Een beetje zelfcritiek dus, dames! Het hier aangege- V"u patroon is gete kend voor een boven wijdte van 88 en een taillewijdte van 68 cm. Het korte broekje, dat u van effen stof ook heel goed met een bloesje kunt dragen, heeft knoopsluiting, die u, desgewenst al leen links kunt aan brengen en ook door een rits kunt vervan gen. In het laatste ge val knipt u de zijna den helemaal recht. U begint met de fi guurnaadjes dicht te stikken. In de 'voor panden legt u x op vallend een plooi, vouwt het aan de naad geknipte beleg naar binnen en brengt de knoopsgaten aan. Bij het achterpand wordt het knopenreepje door een belegje verstevigd. Het overi ge deel van de zijnaden stikt u dicht evenals de beennaden. De opslag voor elke pijp is een rechte reep van dubbe le stof van 72 bij 3 cm, die u langs de onderkant naait. Linker en rechter broekdeel worden door de middennaad met elkaar verbonden, waarna u de bo venrand licht ingehouden tussen een tailleband van 4 bij 71 cm (waarbij 3 cm overslag) naait. Het b.h.'tje maakt u geheel van dub bele stof. De figuurnaadjes, respectie velijk 3 en 4 cm, dichtstikken en in de voorkant x op vallend een plooitje leggen (3 cm stofverbruik). Dan het middenvoornaadje sluiten en de onder rand tussen de 3 cm brede band van dubbele stof zetten. U bekleedt een 8 cm breed stuk elastiek van 14 cm leng te (overslag inbegrepen) met stof, waar bij u het even rekt, en naait het tussen de stof van de linker-achterkant. Met haken en ogen sluit dit aan de rechter- achterkant. De schouderbandjes zijn c.a. 38 cm lang en worden op de rug bij het kruisje aangenaaid. ELLA BEZEMER. OONDERDDUIZENDEN kinderen hebben in deze tijd vrij van school. Maar hoeveel gaan er ook werkelijk met vaeantie, dat wil zeggen: uit hun eigen omgeving weg, naar bos en hei, strand en duin, naar het polderland of naar de meren, van een dorp naar de stad, of uit de grote stad naar een rustig dorpje? Het zijn er niet veel. En zeker zijn het niet de kinderen uit de ontwrichte ge zinnen, waarin zoveel moeilijkheden van allerlei aard heersen, dat men aan het denken over een goede vacantiebesteding niet eens toekomt. Laat staan, dat er geld voor aanwezig zou zijn. CN toch zijn we bij 52 van zulke jongens en meisjes van 9 tot 14 jaar op bezoek geweest, die Zich kostelijk vermaken aan het strand en in de dui nen en naar hartelust spartelen in de speelse golven. Zij wonen veertien da gen in de openbare lagere school in Kijkduin, die daarvoor door het Haag se gemeentebestuur beschikbaar is ge steld. Zij komen uit Apeldoorn, waar reeds vijf jaar geleden het personeel van de afdeling gezinszorg van de ge meentelijke dienst voor sociale zorg zich afvroeg, wat men met de kinderen ■uit de ontwrichte gezinnen, die toch al zoveel moeten ontberen, zou kun nen do.en. Zij vormden particulier een comité, zamelden gelden in en konden al dadelijk een bescheiden kamp in Loenen op de Veluwe inrichten. De belangstelling voor dit werk groeide, van particulieren en vooral van het be drijfsleven in Apeldoorn, zowel van de werknemers als van de werkgevers, ontving men aanzienlijke bedragen; de gemeente gaf vorig jaar een klein be drag aan subsidie en kwam dit jaar veel beter over de brug; het comité geniet de sympathie van het departe ment van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen-, de voorwaarden voor de voortzetting en zo mogelijk uitbreiding van deze menslievende arbeid zijn dus vervuld. Bevrijding VIOOR de vijfde maal verschaft het comité aan een groep kinderen, die bijna nooit plezier in hun leven hehben, een vreugdevolle tijd. Er zijn moeilijke kinderen bij - achter elke jongen of meisje staat een harde ge schiedenis - doch dank zij de paedago- gtsch juiste aanpak door de leiders, bevrijdt deze jeugd zich min of meer van de druk, die het maatschappelijk millieu op haar gelegd heeft. Dat is een geluk voor de kinderen - vertelt ons de leider van dit kamp, de heer J. H. P. Wensveen, maatschappelijk wer ker in Apeldoorn - een geluk voor de maatschappij envoor ons. Want wij krijgen d-oor deze vacanties een gemak kelijker entrée, waaruit deze kinderen voortkomen Op hun eigen school hebben deze jongens en meisjes het gevoel in een hoekje gedrukt te zijn, door anderen te worden nagewezen maar in het vacan- tie-oo-rd in Kijkduin voelen zij zich prettig in hun eigen omgeving. Met liefde treden de leideiö hen tegemoet. Dat kennen zij niet en daarom leidt dat in het begin nog wel eens tot moei lijkheden. doeh zodra zij eraan wennen, tonen zij een grote aanhankelijkheid en een opvallende meegaandheid. DEHALVE de hoofdleider wijden twee jongelui van de Sportschool in Overveen, twee meisjes van de Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoe ding, twee kwekelingen en een ver pleegster belangeloos hun goede zrogen aan de jeugdige vacantiegangers. Zij offeren er zelfs een deel van hun va eantie voor op, omdat zij, niet alleen vanwege hun studie, maar ook omdat zij weten een waardevolle arbeid te verrichten, graag met de kinderen wer ken. Om zeven uur staat het gehele kamp op. Om half acht is het vlaghijsen en gezamenlijk zingen; van negen tot -tien wordt aan sport en spel gedaan en daarna trekken de kinderen er in groepjes of gezamenlijk op uit, meest al naar het strand, omdat de zee on weerstaanbaar .blijft lokken. Om half een krijgen allen een warme maaltijd, van half twee tot half arje is er rust en dan1 kunnen de jongens en meisjes weer naar hartelust genie ten van de mooie omgeving. Om zes uur wordt een broodmaaltijd geser veerd. Er wordt 's avonds wat voor gelezen en men blijft gezellig bij el kaar en tot slot is het naar bed in de tot slaapzalen omgetoverde klasslo kalen, waar de bedden twee boven elkaar staan. Bij de inrichting van de school tot vacantieverblijf verleende de Stichting Vaeantie Lagere-schooljeugd haar me dewerking. De jeugd - vooral deze jeugd - waar deert het, dat een groepje idealistische mensen haar voor een paar weken uit de dagelijkse beslommeringen haalt en onbekommerd laat genieten, zoals zij vroeger andere kinderen heeft zien genieten, terwijl zij zelf aan de kant stond Het is waard, dat deze ar.beid op veel ruimere schaal wordt toegepast. Apeldoorn stelde enige scholen be schikbaar voor Haagse kinderen. Zo kan er nog veel meer gedaan worden, ook door andere gemeenten. De „Academie Internationale de Chefs de Cuisine", waarvan de bekende Ne derlandse cuisinier H. Hornstra uit Apeldoorn president is zijn benoe ming verleden jaar, werd als een bij zondere onderscheiding beschouwd houdt van 10 tot en met 19 October een internationale tentoonstelling „Culina- ria" in het R.A.I.-gebouw in Amster dam. Het doel van deze tentoonstelling is zowel de vakmensen als het publiek meer inzicht te geven in de betekenis en de mogelijkheden van ons eten en van een mogelijk veredeling van de kookkunst. Er komt o.a. een in vol be drijf zijnde keuken, waar ervaren cui siniers ten aanschouwe van het pu bliek gerechten bereiden, die op tijd, werkwijze, het opmaken en de smaak door een internationaal samengestelds jury beoordeeld worden. Behalve dit concours voor vakmen sen wordt een soort „Kook-Olympiade" voor de huisvrouw georganiseerd waar. aan elke Nederlandse vrouw kan deel nemen. De inzending zal moeten be staan uit een schotel voor vier perso nen, geheel naar eigen idee. Er zal door de jury worden gelet op smaak, op maak en fantasie. Tijdens de tentoonstelling „Culina. ria" zal voor het eerst in Nederland de „Grand Prix Gastronomique" wor den uitgereikt in goud, zilver en brons voor „de hoogste culinaire kennis". Het ligt in de bedoeling deze „Grand Prix" eenmaal in de drie jaar uit te reiken. Nieuwe overeenkomst voor betaling fondsapotheken De organisaties van algemene zieken fondsen en de Kon. Ned. maatschappij ter bevordering der pharmacie hebben een overeenkomst gesloten inzake de honorering van fondsapothekers, wel ke overeenkomst geldt van 1 Januari 1952 tot en met het jaar 1954. Volgens de tot stand gekomen regeling betalen de fondsen aan de apothekers een be drag van f 2.50 per verplicht- en per vrijwillig-verzekerde, een vergoeding van f 0.21.2 voor elke aflevering van geneesmiddelen en de kostprijs van de door de apotheker afgeleverde genees- en verbandmiddelen. Bij een auto-ongeluk is in de buurt van Leiden om het leven gekomen prof. mr B. C. Slotemaker, hoogleraar in het arbeidsrecht aan de Handelshogeschool te Rotterdam. Hij was één der oprich ters en tot Januari 1951 hoofd van het bureau van de Stichting van de Arbeid. „Candi". Een chique namiddagjapon van taffetas-shantung met een elegante schouderdrapering. Ont werp: Pierre Clarence. Deze jongedame trou tijdens de Ascot-rennen in Engeland bijzon der de aandacht met dit geestige en originele toiletje, n.l. een koelie-jasje en dito hoed.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 3