Betere techniek bracht Denemarken een
welverdiende 3-2 zege
ATIS
De Nederlandse zegeroes werd
in dertig seconden gedoofd
Back Nielsen redder in nood en
producent van derde goal
Verjonging
Briljant
DIT BLAD
Verslagen maar
met „gekraakt"
Tweemaal schoot Abe
listig, maar te zacht
Maar onder ons gezegd,
briljanter is
de smaak van
»ratis ver-
IAN EN ZOON,
•cretariaat, Van
g
rien van een
aaie SOLA-
10.60, 103.50
:re merken.
1.50 af.
IS GRATIS.
sponeerd.
AYGLOP 19
ELEF. 2901
'ALS HET WAAR IS dat de eerste klap een daalder waard is, dan moet de
maker van dit spreekwoord ons toch maar eens vertellen wat hij voor de
laatste klap zou willen geven. In ieder geval is de laatste klap in de wedstrijd
DenemarkenNederland van meer betekenis geweest dan de eerste. Het waren
immers de Oranje-hemden, die na zeven minuten door middel van Jan van
Koessel de eerste treffer konden plaatsen, vijf minuten later gevolgd door een
verschrikkelijk hard en doeltreffend schot van onze Friese voetbalvirtuoos,
waarmee Abe Lenstra in het Nederlandse kamp de verwachting wekte, dat
Denemarken door de knieën zou gaan. Het incasseringsvermogen van de Denen
was echter groot. Vóórdat de wedstrijd een half uur oud was, hadden Kaj
Nielsen en Petersen twee bressen in de Nederlandse verdediging geschoten.
In precies dertig seconden was de 2-0 voorsprong van Biesbrouck en zijn man
nen genivelleerd en in de tweede helft konden de Denen hun betere techniek
uitbuiten door een derde doelpunt, waarmede zij de laatste slag in deze wed
strijd toebrachten.
kunnen wij weer opnieuw beginnen"'.
Het elftal heeft gezwoegd om de vaart
er weer in te krijgen, maar de motor
wilde niet meer op gang komen.
ALS wij naar oorzaken moeten zoe-
ken voor deze 32 nederlaag, kun
nen wij alles terugbrengen tot de nuch
tere conclusie: De Denen hadden een
betere ploeg met snellere spelers, die
over een betere bal- en lichaamstech
niek beschikten. Zeker onze landgeno
ten hadden adem g^joeg en hebben de
wedstrijd uit kunnen spelen, maar tot
het einde op volle toeren draaien, kon
den zij niet. Een beoordeling in mineur
te houden zou echter onredelijk zijn.
Vooral voor de rust heeft het spel van
de Oranjeploeg de harten van de Ne
derlanders, die in gering aantal op de
De eersfe goal
HE eerste aanval was voor de Denen.
De wat ongewone Nederlandse ver
dediging, waarin Terlouw door een
overigens zeer verklaarbare oorzaak,
niet altijd besefte dat hij als back in
plaats van als spil was opgesteld, had
daar echter totaal geen moeite mee.
Onze plaatsvervangende stopperspil
kon met een verre trap zijn voorhoede
aan het werk zetten. Svend Nielsen
stond daar in het doelgebied van de
gastheren echter als 'n rots in de bran
ding en verder dan een kopbal van
(Advertentie, lng. Med.)
kletsnatte tribunes aanwezig waren,
kunnen verwarmen. In die eerste drie
kwartier werden verdedigend en aan
vallend vele goede dingen gedaan en
menig open doekje van het sterk mee
levend publiek was voor ónze spelers
bestemd. Jammer was het, dat dit
applaus steeds minder klonk en aan het
einde van de wedstrijd zelfs plaats
moest maken voor geloei, wanneer één
van de Nederlandse verdedigers wat al
te hardhandig was in zijn pogingen de
Deense vloedgolf van aanvallen te stui
ten, of wanneer een Oranjehemd zich
op hinderlijke wijze met de leiding ging
bemoeien. In de laatste tien minuten
hebben wij ons af zitten vragen of de
spelers van het Nederlands elftal, be
halve regelmatige ook al slechte verlie
zers waren geworden. Laat ons hopen,
dat een en ander in het vuur van het
spel geschiedde en dat het mede te
wijten was aan de inderdaad aanvecht
bare beslissingen van de Finse referee
Kaivola.
Fris aanvalsspet
LIET frisse open aanvalsspel, goed ge
steund door de kanthalves Bies
brouck en Wiertz, gaf de Deense defen
sie voor de rust handen vol wtf'k.
Vlotte, verantwoorde switches van het
binnentrio LenstraVan RoesselBen-
naars en goede dribbels en voorzetten
van de vleugels, gaven het spel een elan
en een stootkracht, waaraan vriend en
„vijand" bepaald moest wennen. De
verdediging startte evenmin onverdien
stelijk met een Boskamp, die vaak rus
tig weg werkte en niet in het minst
blijk gaf last van plankenkoorts te
hebben en een Hendriks, die op de
spilnlaats zientbaar in zijn element was.
Terlouw paste zich vrij goed aan en
zelfs zagen Wij hem enkele malen goed
opruimen met zijn rechterbeen.
Het eerste half uur was volkomen
Voor Nederland, een overwicht dat re
sulteerde in twee uk t ekende doelpun
ten. Het leek in deze periode of de
Denen een zeer matig elftal op de been
hadden gebracht, dat geen antwoord
zou weten op de doortastende acties
van de' Nederlandse stormlinie. Het
werd anders. Allengs werd de druk op
het doel van Johansen kleiner. Nadat
het gevaarlijke binnentrio met de snelle
Vleugeladindantcn de zwakke plekken
Van de Oranje-achterhoede hadden af
getast. werd het tempo verhoogd en
spoedig was het onze defensie die on
der hoge druk werd gezet. Prachtig
maakte de Deense aanvaislinie gebruik
van een korte paniek-periode en in
dertig secorden was de vreugde van
een 20 voorsnrong verdrongen door
het minder prettige gevoel van: „Nu
Abe Lenstra konden de Oranjehemden
het voorlopig niet brengen.
Deze aanval was de ouverture van
een waar offensief. Goed aangegeven
ballen van Wiertz en Biesbrouck wer
den door de hardwerkende Bennaars
naar de aanvalsspits geëxpedieerd,
waarin vooral de activiteit van Lenstra
opvallend was. Johansen kreeg in de
ze periode alle gelegenheid om de cri-
tiek, die in Denemarken op zijn ver
kiezing was losgebarsten, als onrede
lijk te kwalificeren, zij het dan ook
ast hij enkele corners moest wegge
ven. Toch zou hij moeten capituleren
voor de aanvalswoede van Oranje. In
de zevende minuut kwam een vrije
schop bij Clavan terecht, die ineens
scherp voorzette. Bennaars ving de bal
op en plaatste met een listig tikje door
naar Van Roessel. Een korte droge tik
tegen de bal was voldoende om Knud-
sen en Johansen kansloos te passeren.
Abe werd boos
EVEN werd het, na de niet verwachte
goede start, gevaarlijk voor het
doe! van Kraak. Kaj Nielsen was langs
Terlouw gesneld. De IJmuidcnaar was
echter tijdig uit zijn doel gekomen en
voordat een voorzet van Nielsen on
heil had kunnen stichten voor de Ne
derlandse doelmond, had Kraak zich
languit op de bal geworpen. Nadat
Biesbrouck nog eenmaal een lastige
situatie in het strafschopgebied, ont
staan door een vrije trap, had opge
lost. ging de Nederlandse aanvaislinie
op het Deense doel af. Het werd een
lange serie aanvallen, waaruit in de
dertiende minuut het tweede Neder
landse doelpunt zou worden geboren.
Eerst moest aanvoerder Nielsen een
dooi- Abe Lenstra over het hoofd van
Johansen ingeschoten bal V3n de doel
lijn wegwerken.
Door deze tegenslag verbolgen, pikte
de Fries op ongeveer twintig meter van
het Deense doel een verdwaalde bal op.
Drie Denen maakten zich op om Len
stra de bal afhandig te maken, maar met
enkele schijnbewegingen speelde Abe
zich op verrassende wijze vrij en schoot
hard en onverwachts in. Iedereen had
verwacht, dat hij met de nonchalante
zwaai van zijn linkerbeen een pass zou
geven. Johansen dacht dat ook en de
Deen bleef als aan de grond genageld
staan toen de bal in de uiterste linker
bovenhoek van zijn doel verdween. Het
was een doelpunt, zoals alleen Abe Len
stra kan scoren.
Binnen de minuut
Hoewel het als zeer gevaarlijke aan
gekondigde Deense binnentrio na het.
tweede Nederlandse doelpunt tot gro
tere activiteit werd aangezet, bleven
onze landgenoten voorlopig nog de
toon aangeven. Met vreugde zag de
kleine verregende Nederlandse kolonie
dat de verdediging, de linie waarin
men na de plotselinge veranderingen
geen vertrouwen had kunnen hebben,
alle Deense aanvallen terug wees.
Slechts een enkele maal behoefde
Kraak er aan te pas te komen en onze
nationale doelverdediger deed dat op
de hem bekende wijze. Die vreugde
was echter van korte duur.
In de twintigste minuut attaqueerde
Hendriks de Deense linksbuiten te fel.
Het was een geluk dat de botsing bui
ten het strafschopgebied plaats vond,
daar de Finse scheidsrechter anders
zonder twijfel een penalty had moeten
toekennen. Maar strafschop? of niet,
een doelpunt werd het toch. Kaj Niel
sen zette zich achter de bal. Hij schoot
niet eens zo vreselijk zuiver, maar
daar Boskamp cn Hendriks Kraak in
de weg stonden, kon Kurt Nielsen uit
deze vrije trap ongehinderd inkoppen.
De verwachting was gerechtvaardigd
dat de Nederlandse voorhoede op deze
min of meer ongelukkige goal fel zou
reageren. Zo ver kw am het echter niet.
Onze voorhoedespelers kregen daarvoor
zeifs niet eens de kans. Zij hadden
zich alleen maar te bepalen tot dc af
trap, waarna de Denen zich meester
van de bai maakten. Een ingewikkel
de combinatie van het binnentrio met
de linksbuiten, bracht de bal dertig
seconden later bjj Petersen die hard en
laag, onhoudbaar voor Kraak, het wei
felen van de Nederlandse defensie af
strafte.
Middenveld prijsgegeven
Dit was het einde van het overwicht
van de Nederlanders. In minder dan
geen tijd moest de meerderheid in het
middenveld worden prijsgegeven, daar
Biesbrouck en Wiertz handen vol werk
in de verdediging kregen. Hoewel Hen
driks zich met al zijn enthousiasme en
uithoudingsvermogen goed weerde, be
gon de omzetting zich te wreken. On
der de toenemende druk van de Denen
beging Teriouw telkens weer de fout
naar het midden te trekken, waardoor
zijn buitenman te veel vrijheid kreeg.
Bovendien ontstonden voor het doel van
Kraak misverstanden, waaruit de meest
precaire situaties ontstonden. Aan de
andere kant bleek de Nederlandse voor
hoede toch niet geheel uitgepraat. In
tegendeel. Abe Lenstra kreeg nog een
prachtige kans zijn ploeg opnieuw een
voorsprong te bezorgen, maar op het
moment dat hij wilde schieten, weid hij
op hardhandige wijze door Nielsen van
de bal gewerkt. Tot grote verontwaar
diging van alle Nederlanders wuifde
Kaivola de protesten weg.
Tien minuten voor de rust vond Van
der Kuil de juiste methode om zijn
schaduw Nielsen kwijt te raken. De
aanzienlijke kleinere Velscnaar ging
meer teruggetrokken spelen en kwam
toen tot goede dingen. Hij had echter
geen geluk met zijn dribbels en kop-
On:e midvoor, de Willem Il-speler
Van Roessel, scoort hier liet eerste
uaiK.de beide Nederlandse doelpun
ten. De verkregen 20 voorsprong
bleek echter niet bestand tegen de
geestdriftige Deense aanvallen, zo
dat de wedstrijd toch nog met een
Deense overwinning "eindigde.
ballen. Vlak voor halftime liep Van
der Kuil goed in op ccn voorzet van
Mickey Clavan, maar zijn kopbal was
juist iets te hoog om Johansen te kun
nen verontrusten.
Abe miste
Het was ook Van der Kuil die enkele
teilen na de hervatting de bal op de
buitenlijn voortreffelijk vrij speelde en
Abe Lenstfa met een afgemeten pass
aan het werk zette. De Fries kwam al
leen tegenover de Deense doelman te
staan en met en listig tikje mt de bui
tenkant van rechtervoet werd Johansen
kansloos verslagenmaar niet aan
voerder Nielsen, die andermaal als red
dende engel fungeerde en de bal van
de doellijn trapte,
Er ontstond een felle strijd om de lei
ding. De spanning steeg met de minuut,
maar het spelpeil daalde bedenkelijk en
daarmede de aantrekkelijkheid \tin de
wedstrijd. De Nederlandse voorhoede
speelde met minder overtuiging dan
vóór de rust, was minder beweeglijk
ook, zodat de Deense defensie alle gele
genheid kreeg het stopperspil-systeem
consequent door te voeren. Vooral Van
Roessel kreeg bij de stugge Brögger
geen schijn van kans meer.
Met wisselende kansen verliep de
tweede helft. Kraak moest snel reage
ren om met de voet een harde schuiver
van Kaj Nielsen onschadelijk te maken
en in het volgende ogenblik kreeg Jo
hansen zijn handen vol aan een kopbal
van Bennaars. De hegemonie in het
middenveld, waar maar zelden een duel
door een Nederlander werd gewonnen,
wees echter op een Deense overwin
ning. Met zeven man in de aanval trok
ken de Denen telkens naar Kraaks-doel
waar het wegwerken van Terlouw, Bos
kamp en Hendriks te slecht op maat
was om de Nederlandse voorhoede een
redelijke kans tot het opzetten van een
aanval te geven. Kraak was in topvorm.
Met enkele tijgersprongen heeft hij op
één na alle schoten die zijn doel be
laagden kunnen stoppen.
Het Nederlandse elftal, dat in het
Bislet-stadion te Kopenhagen een
eervolle nederlaag leed tegen het
Deense nationaleteam: staand,
v.l.n.r.: v. d. Kuil, Wiertz, Kraak,
v. Roessel, Terlouw; knielend: Bos
kamp, Hendriks, Lenstra, Bies
brouck, Bennaers en Clavan.
Na 25 minuten kwam een slecht
weggewerkte bal op het middenveld, iu
bezit van de Deense captain, de lin\s-
baek Nielsen. Met grote passen trolc
hij met de bal aan zijn voet naar vo
ren en loste hij een keihard schot.
Waarschijnlijk zou er niets zijn ge
beurd, want Kraak stond goed opge
steld, als Hendriks maar geen poging
had ondernomen de bal weg te koppen.
Hij beroerde het leer slechts even, met
ht gevolg dat de hal van richting ver
anderde cn volkomen onbereikbaar
voor Kraak in de touwen verdween.
Diepe verslagenheid maakte zich van
de Nederlanders meester en de op
dringende Deense aanval werd steeds
lastiger. Op fraaie wijze voorkwam
Kiaak bij een schot van Hansen met
een horizontale sprong een vierde Deens
doelpunt.
En toch was een gelijkspel mogelijk
geweest. In de laatste minuut kreeg
Van Roessel, via een afgemeten voorzet
van Van der Kuil, een uitgekookte pass
van Lenstra. Van Roessel behoefde
slechts toe te slaan om met een laag
schot van vijf meter afstand een gelijk
spel uit het vuur te slepen. Hij schoot
echter te onbesuisd en de bal belandde
achter het doel in de staantribune. Op
het moment dat alle spelers van het
Oranje-team. Van Roessel incluis met
een wanhoopsgebaar naar het hoofd
grepen, floot de scheidsrechter voor de
laatste maal. Het was een teleurstellend
einde na een fraaie start.
f>E eerste interlandwedstrijd van het
seizoen 1952—1953 van 'het Neder
lands elftal en de vijftiende in de serie
tegen Denemarken, is geen debacle
voor het Oranje-team geworden. Wij
hebben in onze voorbeschouwing dui
delijk laten uitkomen, dat wij iets der
gelijks ook niet verwachtten en tot op
zekere hoogte kan de eervolle neder
laag van onze landgenoten bevrediging
schenken. Dat voorbehoud geldt niet
de nederlaag. „Tot op zekere hoogte"
hadden wij ook geschreven bij een
gelijkspel of een 32 overwinning.
Wij hadden bedenkingen geopperd
tegen de samenstelling van het Oranje,
team. Naar onze mening houdt de K.C.
te veel vast aan gerenommeerde spe
lers, die in feite reeds over hun hoog
tepunt heen zijn en waagt men zich te
weinig aan experimenten met jeugdige
veelbelovende debutanten. Een derge
lijke methode kan nimmer leiden 'tot
een belangrijke verbetering. Toch heb
ben wij minder bedenkingen tegen het
elftal, dat gisteren te Kopenhagen in
het veld verscheen, dan tegen het
team zoals dat aanvankelijk op papier
was gezet. Op het laatste moment
moest Odenthal wegens een blessure
verstek laten gaan. De K.C. nam het
lofwaardige besluit de jeugdige Hen
driks van Vitesse als stopverspil op te
stellen en de linksbenige Terlouw naar
de rechtsbackplaats te laten verhuizen.
Over dat laatste besluit zullen de me
ningen natuurlijk wel verdeeld zijn.
Ook wij hadden liever gezien, dat
Tebak een kans had gekregen, maar
het ging natuurlijk niet aan om- de een
maal opgestelde Terlouw buiten het
elftal te laten. Dat men niet bevreesd
behoeft te zijn voor plankenkoorts van
debutanten is overigens wel zeer dui
delijk bewezen door de manier, waar
op de 18-jarige Boskamp zich op de
linksbackplaats van zijn taak heeft ge
kweten. Van de jongeren heeft Dolf
van der Kuil wellicht de minste in
druk gemaakt, maar men dient niet te
vergeten, dat hij de geroutineerde aan-
iwerder Nielsen tegenover zich had.
De jeugd (Boskamp, Hendriks, Van der
Kuil en Bennaars) heeft zeker niet ge
faald en wij vinden hierin steun om
nogmaals een algehele verjonging van
het Nederlands elftal te bepleiten,
t óók niet lezen,
•ijven en daarom
heet Versteeg, W.
wilt weten." Bol-
indere apotheken;
te acht maanden
recept gekregen,
rsteeg. „Dat moet
jn, denkt Bolken-
