Cornelis Groenewoud
een modern primitieve
Kramer
schilder
Stad en Omgeving
DE JEUGD LEERT REDDEN
AGENDA
Ook een eenvoudige jumper kan
zeer gedistingeerd staan
WAT DE THEATERS BRENGEN
A R. B kwijt zich van
verantwoordelijke taak
De lampion-optocht
Een nieuwe lichtshow in
in Tom's café
EEN BONTE GROEP
Kofa-Spruyi toonde
brei-modellen
Eigen verbeeldingswereld krijgt vorm en wezen
De band,
die zijn sporen
heeft verdiend.
Van impulsief schilderen
tot beheerst zoeken
VICTORIA THEATER:
„Klokslag 12"
CINEMA AMERICAIN:
Het huis aan de rivier
REX-TH EATER:
„Zondige grenzen"
HARMONIE THEATER:
Bente van de Zonnehoeve
De journaals
Picturaal gedaas
Briefwegers
Hechtmachines
Potloodslijpers
FRANKENBERG N.V.
Consumptieaardappel
Ser^'klTo^ènl
oe minimum prijs liceei
veria L°8er' S,echts w
a-oia voor export.
ZATERDAG 4 OCTOBER 1953
B\j het kennisnemen van de reddingsrapporten, die binnenkomen bij het
secretariaat van de Ned. Bond tot het Redden van Drenkelingen, blijkt, dat de
jeugd in toenemende mate een belangrijk aandeel heeft in de pogingen om men
sen, veelal kinderen, van de verdrinkingsdood te redden. Daar aan iedere red
ding min of meer het risico is verbonden zelf het leven te verliezen, kan men
aan de feiten zonder meer niet voorbij gaan. Het is dan ook een eis van de eer
ste rang om te zorgen, dat het risico tot een minimum wordt teruggebracht, ook
voor de jeugd.
De Alkmaarse Reddingsbrigade heeft
dit begrepen en is dan ook reeds bezig
met het opleiden van jeugdige mensen
tot aanstaande redders.
Op het trainingsuur, dat speciaal
voor de jeugd wordt gehouden, iedere
Ouverture tot Ontzetviering
Lampion- en Fakkelrondgang. Zo heet
het in officiële bewoordingen. De Alk
maarse jeugd spreekt van de „lampion
optocht. Reikhalzend wordt door hon
derden Alkmaardertjes het vorig
jaar waren er ongeveer 4000 deelnemers
uitgezien naar dit jaarlijks terugke
rend festijn: de ouverture van de 8 Oc-
toberviering.
De commissie, die dit onderdeel van
de feestelijkheden voorbereidt, verwacht
ditmaal een grotere deelname dan het
vorig jaar. De voorbereiding is achter
ae rug. Enkele voorschriften, die een
slagen van dit gebeuren verzekeren, zijn
inmiddels aan de scholen doorgegeven.
Ook op deze plaats willen we die nog
even herhalen: De leerlingen van de
scholen en individuele deelnemers ko
men via Houttil naar het Waagplein,
waar politie en padvinders instructies
geven. Daarbij wordt er op gerekend,
dat zoveel mogelijk onderwijzers en on
derwijzeressen hun onontbeerlijke me
dewerking verlenen: hoe meer geleiders.'
hoe vlotter de organisatie verloopt.
Daarom is het niet nodig, zelfs onge
wenst, dat ouders zich in de optocht be
geven en hun kinderen onderweg uit
de stoet halen. Zo wordt voorkomen,
dat hiaten in de rijen ontstaan.
Als men zich aan deze voorschriften
houdt, kan het niet anders, of de lam
pionoptocht zal weer een hoogtepunt
worden.
Om kwart over 7 wordt de stoet opge
steld en om klokslag half 8 wordt afge
marcheerd.
Natuurlijk blijft geen rechtgeaard Alk
maarder thuis: ieder wil getuige zijn
van de rondgang van de honderden kin
deren met hun lampions. Zij zullen ons
in de sfeer van ons jaarlijks ontzetfeest
brengen!
In Tom's café op het Waagplein. dat
tijdens de kermisdagen in het middel
punt van de belangstelling stond door
zijn „Wonderverlichting", wordt vanaf
hedenavond tot en met Woensdag 8
October een nieuwe lichtshow gepre
senteerd, welke ons ditmaal terugvoert
in de sfeer van de Gouden Eeuw. De
schilder Chris Wiedijk maakte daar
voor een keuze uit Jan Steen's schilde
rijen „Soo de ouden songen", „De vro
lijke familie". „De Dansles" en „Drie
Koningenfeest" en stelde uit personen
en situaties op deze doeken wand
schilderingen samen, welke in het
licht van de door de heer T. Hooger-
vorst op de juiste wijze gemonteerde
hogedrukkwiklampen, een verrassend
effect krijgen. De sfeer wordt nog
verhoogd door een groot aantal licht
gevende bloemen, bierviltjes en flesjes,
dat het etablissement opnieuw het ka
rakter van een sprookjescafé geeft.
ZONDAGSSLUITING APOTHEKEN
Te beginnen hedenavond 18 uur zal
buiten de gewone openingstijden voor
spoedgevallen geopend zijn de apotheek
De Bever, Emmastraat 36.
ZONDAGSDIENST HUISARTSEN
Zondag 5 October zullen beschikbaar
zijn de huisartsen dr H. C. A. Koppejan.
Oudegracht 200 (tel. 2382) en dr J.
Busquet, Egmonderstraat 16 (telefoon
4282).
ZATERDAG
Rex Theater, 2.30, 7 en 9.30 uur: Zondige
grenzen (18 jaar); Harmonie Theater,
7 en-9.30 uur: Bente van de zonnehoeve
(alle leeftijden); Cinema Americain,
7 en 9.30 uur: Het huis bij de rivier (18
jaar)Victoria Theater, 7 en 9.30 uur:
Klokslag 12 (14 jaar).
Gulden Vlies, 8 uur: Alkm. Operette
ver. met De Circusprinses.
Wapen van Heemskerk, 8 uur: Feest
avond U.K.K.
Sted. Museum: Klein Plastiek 1012,
25. 7—9 uur.
NOORD-SCHARWOUDE. Concordia.
8 uur: Caecilia met „Victoria en haar
huzaar.
ZONDAG
Rex Theater, 2, 4.30, 7 en 9.30 uur:
Zondige grenzen (18 jaar); Harmonie
Theater 2, 4.30, 7 en 9.30 uur: Bente van
de Zonnehoeve (alle leeftijden); Cinema
Americain, 2 uur: Rodeo in vlammen
(alle leeft.), 4.30, 7 en 9.30 uur: Het
huis bij de rivier (18 jaar); Victoria
Theater, 2. 4.30, 7 en 9.30 uur: Klokslag
12 (14 jaar).
Wapen van Heemskerk: Show-orkëst
fam. Kok.
Sted. Museum: Klein Plastiek, 2—5 u.
MAANDAG
Bioscopen als Zaterdag. Aanvang 8
uur. Rex Theater 2.30 uur: matinee.
Hotel Victory, 8 uur: Vrienden Sted.
Museum. Lezing over beeldhouwkunst.
Sted. Museum: Klein Plastiek 1012,
2—5, 7—9 uur.
Gulden Vlies, 8 uur: Friese ver. Friso.
HOOG WATER BERGEN AAN ZEE
Zaterdag/14.46 4.18
Zondag 16.36 4.47
Maandag 17.16 5.36
TE CAMPERDUIN
Dinsdagavond van 6—7 uur in de Alk
maarse Overdekte, wordt de jeugd van
10—16 jaar onder de bekwame leiding
van haar instructeur spelenderwijs het
zwemmend redden geleerd. De leerstof
omvat in de eerste plaats het elemen-.
taire zwemonderwijs en dit onderricht
vindt zijn bekroning in het behalen
van het diploma geoefend zwemmer.
Vervolgens worden de meisjes en jon
gens vertrouwd gemaakt met de diver
se handgrepen, voorkomende bij het
redden van drenkelingen, niet om vol
leerde reddertjes van hen te maken,
maar meer om te zorgen dat een even
tuele redding met minder kans op le
vensgevaar voor de redder, kan wor
den uitgevoerd.
De meisjesen jongens, die bovenge
noemde stof beheersen, mogen dan
voor hun jeugdbrevetten opgaan. Zij
kunnen de kroon op hun werk zetten
door het voorbereidend diploma te be
halen.
DAME AANGEREDEN
Vanmorgen werd een dame van mid
delbare leeftijd bij de Vlotbrug door
een scooter aangereden. De dame aar
zelde bij het oversteken van de weg
en liep terug juist toen de berijder van
de scooter achter haar langs wilde gaan.
Zij kwam door de aanrijding te vallen
en moest gewond worden weggebracht.
f)E bewoners van het Fnidsen, de
Voordam en het Waagplein hebben
zich gisteravond tweemaal de ogen
uitgewreven toen zij omstreeks tien
uur een bonte stoet ontwaarden, die
zich in het grillige schijnsel van fak-
kels achter een draaiorgel door de
straten bewoog.'Daar liep o.a. een
clown naast een boerenmannetje, een
toreador was vergezeld van een jockey
en een man in pyama liep aan de arm
van een lieftallige dame niet in
pyama uiteraard). Ijlings wierp men
een blik op de kalender. Neen, het was
nog geen 8 October. Daarbij bestond
de groep niet uit kinderen, maar gingen
achter de vermomming volwassen da
mes en heren, eerbiedwaardige burgers
van deze stad, schuil. Een gecostumeerd
bal misschien? Ook dat niet, want de
tijd van de gemaskerde feesten is nog
verre. Wij kunnen onze buurtjes uit de
droom helpen. De vrolijke groep was
samengesteld uit leden van het corps
Kracht en Vlugheid" van de Alk
maarse Vrijwillige Brandweer, die op
originele wijze een serenade brachten
aan hun oud-corpslid thans secretaris
van de brandweer, de heer C. de Grand
en echtgenote, die hun koperen huwe
lijksfeest herdenken.
OP DE VOORDRACHT
De voordracht van B. en W. van Haar-1
lem ter benoeming van een onderwijzer
aan de school „Buitenrust" (voor bui
tengewoon lager onderwijs) luidt: 1. M.
A. Duisterhof te Haarlem: 2. F. J. Hol
te Alkmaar; 3. J. van der Heijden te
Hengelo (O.).
GESLAAGD
Voor het candidaats-examen Neder
landse Landbouw slaagde aan de Land-
bouwhogeschol te Wageningen de heren
P. J. van der E.vnde te Alkmaar en de
heer M. J. van Goor te Stompetoren.
Zaterdag
Zondag
Maasdag
Hoog
16.01 4.22
16.41 5.02
17.21 5.41
Laag
10.01 22.22
10.41 23.02
11.21 23.41
Gebreide jumpers, vesten en twin-
sets in grote verscheidenheid, zowel
wat patroon als kleurcombinaties be
treft, zijn gistermiddag door een drietal
dames bij de firma Kofa-Spruyt aan
het publiek getoond. De show, die door
me j. J. Pijnenburg werd toegelicht, was
bedoeld om de bezoekers te laten zien
wat men met behulp van een patro-
nenboek, breipennen en een paar hon
derd gram 'wol kan bereiken.
Wat de vrouw doorgaans met veel
fantasie uit een patroon moet lezen werd
haar op deze middag met alle charme,
waarover de mannequins beschikten,
onder ogen gebracht. De show heeft
veel succes gehad, waaraan de moderne
en met veel smaak vervaardigde model
len het hunne bijdroegen. Opmeikelijk
was het geringe aantal straksluitende
jumpers. Ook hier heeft de ruime snit
in combinatie met een strak rokje op
gang gemaakt. Dat een jumper niet
slechts dienst behoeft te doen als een
warme dracht zonder meer, werd be
wezen dor de sjieke, zwarte avond
blouse, die een buitengewoon gedistin
geerde indruk maakte. Er waren jum-
pertjes en twinsets met V-halzen, vier
kante halzen, hoog gesloten kraagjes,
vleermuis-mouwen en met de nieuwe
ballonmouw en lange manchetten. Ook
de herenvesten en truien ontbraken niet
in de serie van vijftig modellen. Zij
werden getoond door een mannelijke
mannequin. Een tweetal kleuters zorg
de in de show voor de vertoning van
de alleraardigste slobpakjes en jurkjes.
Alle modelen waren met de hand ge
breid en hoewel er enkele zeer lastige
patronen bij waren was het merendeel
toch voor iemand met een normale
brei-aanleg gemakkelijk te bereiken.
Verschillende leerlingen van de huis
houdschool te Alkmaar hebben hun
ogen uitgekeken.
Ook de meisjes van de huishoudscho
len te Bergen en Hoogkarspel zullen de
volgende week, als de 'modellen op
nieuw worden getoond, acte de pre
sence geven.
(Van onze redacteur beeldende kunsten)
VEN „stroming" kan men de moderne primitieven nauwelijks noemen. Zo hier
en daar duikt er eens een enkele op, die zich volkomen laat drijven op zijn
kleurgevoel en zijn plezier in het schilderen en die in feite van zijn gebrek
aan vaardigheid en techniek zijn deugd maakt. Tot op zekere hoogte blijkt hij
hiermee het gelijk aan zijn zijde te hebben. Want zijn werk houdt iets fris,
iets ongekunstelds, dat lijtijden aandoet als een oase in een woestenij van
maniertjes en theorietjes, apvattinkjes en ijdelheidjes. Zulk een „Zoniagsschil-
der" geeft zichzelf zcals hij is, met al zijn gebreken en fouten, met al zijn
voorkeuren en beperktheden. Omdat hij niet op techniek en routine kan
drijven, weet hij, dat de worsteling om de verwezenlijking van zijn visioenen
veel zteaarder is dan bij welke geschoolde collega ook. Niettemin is de vreugde
om het werken met kleur en vorm zo groot, dat zij opweegt tegen alle moei
lijkheden. De schilderdrift is sterk genoeg om alle bezwaren en tegenslagen
c-p te vangen. In dit opzicht is ook de moderne primitieve een begenadigde.
beer en een wat machteloze, geslagen
moeder-pop.
Een scherpe scheiding is er niet tus
sen deze twee. Eerder raken ze elkaar,
waar de poppen de centrale figuren
worden ln de paradijselijke fantasie
wereld van de tuingezichten. Een alge
hele vermenging wordt het contact eeh-
(Advertentie, Ing. Tied.)
QNGEVEER twee jaar schildert thans
Cornelis Groenewoud Kramer te
Stompetoren zijn vreugde om de kleine
dingen des levens uit. Hij begon met in
een schier ontembare drift kleur tegen
kleur te zetten. Zijn palet bevatte on
gebroken rood, geel en groen en een
enkel blauw, soms wat paars en bruin,
maar alles vrijwel zoals het uit de tube
kwam. Zijn werk verried een onmis
kenbaar talent, een volslagen gemis aan
techniek en aan „foefjes" en een grote
vreugde aan zijn ontdekkingen in de
wereld van de kleur. Deze bleek voor
hem van veel groter belang te zijn dan
die van de vorm, al werd deze concre
ter, toen de eerste stormloop op het
nieuwe gebied in een wat kalmer ver
lopende intocht overging.
Sinds het moment, waarop Groene
woud Kramer in Haarlem een eerste
overzicht van de resultaten van zijn
pogen gaf, is er in zijn werk veel ver
anderd. De bijna expressionistische
heftigheid van zijn eerste schilderijtjes
is gevolgd door een scherpe bezinning
op kleur en vorm. In de eerste plaats
trouwens op de vorm, zo zelfs, dat hij
getuige de uitgebreide toepassing van
contourlijnen op deze zelfs min of meer
nadruk legt, en de kleur de tweede
plaats toekent.
Tegelijkertijd echter is er een diep
gaande verandering gekomen in de be
langstellingssfeer van Cornelis, zoals
hij zijn werk signeert. Zijn eerste im
puls was een fel-hongerig in zich opne
men en weer uitbeelden van de buiten
wereld: het open veld, de omgeving
van zijn woning. Meer en meer heeft
hij zieh sindsdien teruggetrokken in
een verbeeldingswereld, die voor hem
een eigen realiteit kreeg.
Twee aspecten
TWEE aspecten worden hier zicht
baar. Aan de ene kant is er de vol
slagen fantasie. Zij wordt belichaamd
in een reeks van enkele doekjes, alle
een hoekje uit een tuin voorstellend.
Het is een sterk besloten stukje ruimte.
H/ige heggen oh schuttingen keren alle
ohgëWenste blikken buiten. Massa's
bloemen bloeien er ongestoord en on
beroerd, vlinders en vogels leven on
bedreigd, fladderen er rond of zingen
een lied. al naar het uitkomt. In dit pa
radijs, wat burgerlijk-netjes van aan
leg, is een enkele maal plaats voor een
naaktfiguur, die in een zuivere extase
Van al deze kleur en geur geniet.
Het andere aspect is de humor. De
poppenschat van zijn dochtertje levert
■Cornelis de modellen, die met einde
loos geduld voor hem poseren, en ver
schaft hem de mogelijkheid, sterk
anecdotische schilderijtjes op te zetten.
Hij zet een dwaas aangeklede speel-
goedbeer op een vouwstoeltje met een
hengel onder zi jn poot en laat hem zijn
simmetje uitwerpen in een afwas
teiltje. Of de hele poppenfamilie zit te
picnicken in een hoekje van de kamer,
onder leiding van een zeer zelfvoldane,
om niet te zeggen arrogante, vader-
niet uit de wijze van schilderen voort,
maar wordt moeizaam aangeduid.
Maar al deze „gebrekkigheid" ver
sterkt eerder de poezie van deze schil
derijtjes dan dat zij deze verstoort.
Deze poezie is het sterkst in de „Tuin
met naakt"; ze is, met humor vermengd,
weinig minder overvloedig in „Vissen
de beer" en „Poppenpicrvic". Ze is het
zwakst in enkele dorpsgezichten, die
we ook hebben gezien. Hier blijkt de
schilder wel door de schilderachtig
heid te zijn aangeraakt, maar toch in
techniek te kort te schieten om te kun
nen uitzeggen wat hij ervan heeft on
dergaan. Zijn werk is het zuiverst en
het aantrekkelijkst, wanneer hij eigen
voorstellingswereld verbeeldt.
Het werk van Cornelis Groenewoud
Kramer belichaamt allerminst de op
perste wijsheid op artistiek gebied.
Maar het is te midden van veel ge-
wichtigdoende middelmatigheid een
verademing om er naar te zien, omdat
zich hier een mens volkomen eerlijk
heeft uitgesproken.
ter nooit. Want de poppen blijven op
zichzelf staande elementen, die in fei
te geen deel uitmaken van het paradijs,
waarin de schilder ze heeft onderge^
bracht.
Er is in dit werk stellig winst hij een
paar jaar geleden. De beheersing van
de eerste impuls heeft geleid tot een
verfijning van de nog steeds sterk spre
kende kleur; over de veranderingen in
de vorm spraken we reeds. Aan de am
dere kant is Cornelis' voorstellings
wereld twee-dimensionaal gebleven:
alles speelt zich op het platte vlak af.
De wijze, waarop de kleur wordt op
gebracht, draagt hiertoe bij. Binnen de
omtreklijnen worden de nu niet meer
ongebroken kleuren volkomen egaal
opgebracht. Perspectief vloeit dan ook
Onder de meesterhand van producer
Jack Kramer („Home of the Brave" en
..Cyrano de Bergerac") en de knappe
regie van Fred Zinneman („Achter de
wolken"), is de western „Klokslag 12"
uitgegroeid tot één van de beste films,
welke in maanden in Nederland zijn
geïmporteerd. Het is verklaarbaar, dat
het rijpere bioscooppubliek na de
vloed van Wild-West-films, welke Hol
lywood in de loop der jaren heeft ge
spuid, ietwat sceptisch staat tegen
over een nieuwe western. Wij kunnen
u echter slechts met de meeste klem
adviseren uw vooroordeel eenmaal op
zij te zetten om anderhalf uur te ge
nieten van een voortreffelijke rolprent,
waarin de' begaafde acteür Cary Coo
per tct grote hoogte is gestegen.
Cooper vervult in „Klokslag 12" de
rol van politie-commandant in een
klein stadje en hij verneemt op zijn
huwelijksdag dat Frank Miller, een
ter dood veroordeelde misdadiger, gra
tie heeft gekregen en met de trein Van
12 uur in Hadleyville zal arriveren om
zich te wreken op de man, die hem
arresteerde. Drie leden van Millers
bende begeven zich anderhalf uur vóél
de aankomst van de trein naar het sta
tion om hun boss bij zijn aanslag op
Kr.ne te assisteren. Anderhalf uur larg
volgen wij van minuut tot minuut de
pogingen van Kane om assistentie te
krijgen teneinde d.-. misdadigers uit de
weg te ruimen. De een na de andpr
trekt zich evenwel terug. Zijn jonge
vrouw verlaat hem, zijn vrienden ge
ven niet thuis, de vrederechter neemt
de wijk naar elders en zijn stadgeno
ten adviseren hem te vluchten. Naar
mate het middaguur nadert, daalt er
een doodse stilte over het stadje. De
bevolking verdwijnt van de straten.
Moederziel alleen staat Kane tegen
over zijn vier belagers. Het (gelukki
ge) slot van het verhaal is onbelang
rijk. Van grotere importantie is de
sfeervolle verfilming van „Klokslag
12", de beklemmende stilte in de uit
gestorven straten, slechts gebroken
door de fascinerende klanken van de
song „High Noon", het Harry Lime-
thema van deze film, en de schier on
draaglijke spanning, welke zich onge
merkt van u meester maakt. Prachtig
is Cary Cooper in zijn vastberaden
heid, zijn ontgoocheling, zijn mense
lijke angst. Sober, zonder een zweem
van valse heroiek is Cooper de pijler
van dit filmwerk. ^Voorwaar, u moogt
„Klokslag 12" niet* missen.
In het voorprogramma draait het
meesterwerkje van de Nederlandse ci
neast Herman van der Horst „Houen
Zo", dat bewijst, dat ook landgenoten
de kunst der cinematografie verstaan.
We kunnen het gerust aan Fritz
Lang overlaten een moordgeschiedenis
te verfilmen tot een luguber drama,
dat de toeschouwer tot de laatste me
ters in het onzekere laat over de af
loop van het verhaal. Hij heeft al zijn
talenten gebruikt in het Huis aan de
Rivier, dat de liefhebbers van de
„griezelfilm" zeker hogelijk zullen
waarderen, ook al beschikt Lang niet
over dat gevoel voor het détail, waar
in zijn collega Hitchcck zo'n meester
is. Daarom doet deze film wat rauw
aan en wordt er wel wat al te nadruk
kelijk met de slachtoffers van de
moordenaar-schrijver (Lee Bowman)
gesleept. Dat neemt niet weg, dat het
Huis aan de Rivier een buitengewoon
spannende film is geworden, waarin
de rivier een grote rol blijkt te spelen.
De vermoorde dienstbode Emily, die
door de moordenaar en zijn broer in
een zak is gebonden en in de rivier
geworpen, drijft met het keren van
het getij weer naar de plaats van de
moord terug, een gegeven, dat een
regisseur als Lang volop gelegenheid
geeft zijn krachten in het lugubere te
tonen.
In het voorprogramma draait een uit
stekende film in kleuren over de be
klimming van de Elbroes in de Kau-
kasus. Opmerkelijk zijn de fraaie na
tuuropnamen in het woeste hoogge
bergte.
Ten Zuiden, van onze grenzen, waar
Nederland, Belgie en Duitsland teza
men komen, tiert na de wereldoorlog
een zware smokkelhandel, die wel
schade doet aan het .venwicht tussen
de landen onderling, maar nog groter
nadeel aan een groot aantal jeugdige
personen, die zich met een zeer voor
delige smokkelhandel bezighouden.
Talrijk zijn de gevaarlijke tochten, die
door jongeren onder leiding van oude'
ren worden ondernomen. Men maakt
o.a. kennis met een broer en zuster,
Heinz en Marianne Mertens, resp. elf
en zeventien jaar oud. Zij staan zeer
onder de invloed van een zekere Jan
Krapp, een gewetenloze jonge man,
die eerst achter de schermen blijft,
maar spoedig grote zaken gaat begin
nen en Marianne dwingt buit over de
grenzen te brengen. Doch weldra voelt
deze dat zij door haar z.g. onschuldige
smokkelarij een misdadigster is gewor
den. Maar zij trekt de aandacht van
een student die voor ziin doctoraal een
dissertatie wil schrijven over de
vreemde koffiesmokkel. Deze student.
Hans Fisscher, trekt zich Marianne's
lot aan en mede door zijn tussenkomst
is het te danken dat de man. onder
wiens invloed Marianne werkt, on
schadelijk wordt gemaakt. Marianne
ontkomt daardoor aan de dreigende
ondergang. Inge Egger als Marianne,
Dieter Bouche als Mans en Jan Hen-
drichs als Krapp vervullen op goede wij
ze de hoofdrollen, terwijl de groep jeug
dige smokkelaars, die in diverse sensa
tionele scènes optreden, verdienstelijk
werk doen.
De hoofdfilm wordt ingeleid door
een tweetal zeer actuele journaals:
Hollands Nieuws en Polygoon's We
reldnieuws en ook nog een interessan
te verfilming van het wel zeer drukue
en woelige leven In de grote havenstad
Hamburg.
Het leven op het platteland, een
boerderij en alles wat daarmee ver
band houdt, heeft voor velen een gro
te bekoring. Wie bovendien van paar
den en paardenraces houdt, zal deze
Deense film zeker kunnen waarderen.
Natuurlijk is er wat romantiek door
heen gevlochten. Een oude boer met
een lieftallige, maar kreupele doch
ter, een bedrieger die samenspant met
de tweede vrouw van deze boer om
hem zijn bedrijf en bovenal zijn stoe
terij afhandig te maken, een jonge
man. die met zijn diploma van de
landbouwschool op de hoeve komt
werken %p. het boze spel doorziet en
ten slotte natuurlijk een gelukkig hu
welijk, als het goede over het kwade
heeft gezegevierd. De bedrieger wordt
als paardenbeul ontmaskerd en met
zijn maitresse van de hoeve gejaagd en
de jonge landbouwer die inmiddels
met het manke meisje getrouwd is,
wint de grote Derbyprijs en kan daar
door alle schulden van de hoeve af
lossen.
Een eenvoudige film, zo nu en dan
gekruid met. wat humor en spanning.
De Deense klanken doen wat vreemd
aan, de taal is niet melodieus en mon
is voor de explicatie geheel op de
Hollandse tekst aangewezen. Gevoe
lig spel, voornamelijk van Tove Mars
als de kreupele Bente en van Pau!
Reichhardt als Ole door wiens ener
gieke tussenkomst alles zich ten goede
keert.
Bij het binnenlands nieuws verschijnt
de 16000 kg zware walvis Jonas op het
doek die dezer dagen de bewoners van
Rotterdam vertoond wordt. Er is een
geïllustreerd pleidooi voor een tunnel
onder het IJ en uitvoerig wordt gede
monstreerd met welke machines men
grind uit de Maas vist, de keien breekt,
er beton mee maakt en dat op dewe-
gen brengt waardoor 350 meter nieuwe
weg per dag kunnen aangelegd worden.
In het Tropisch Museum te Amsterdam
wordt een houtexpositie gehouden. Er
bestaan 200.000 soorten waarvan er 120
ons land machinaal bewerkt worden.
Hel Centr. Bur. voor afgifte van rijbewij
zen vier.t zijn zilveren feest en meneer
Jansen die voor de twintigste maal exa
men doet, demonstreert duidelijk waar
om hij nooit zijn rijbewijs zal krijgen.
Bij het Polygoon-wereldnieuws ziet
men in de Stille Zuidzee een plotseling
boven water gekomen vulkaan en een
typhoon die een eiland teistert. De laat
ste Britse troepen trekken door Asmara,
een deel van de Franse vloot brengt op
de plaats des onheils een symbolische
groet aan de bemanning van de gezon
ken onderzeeboot Sybille. In Indo-China
vernielen de Franse troepen bruggen en
opslagplaatsen en er is een spannende
opname van de coureur John Cobb
wiens raceboot met straalaandrijving
tijdens een race van 330 km op het meer
van Loch Ness uit elkaar springt waar
door de bestuurder gedood wordt. Inte
ressant is ook een zwemwedstrijd in
Barcelona.
Speelgoed levert Cornelis dankr
baar materiaal voor het maken van
schilderijen. Hier reproduceren we
één van de aantrekkelijke doeken,
die er hun ontstaan aan danken.
Het geviel dezer dagen, dat wij in
het Stedelijk Museum te Amsterdam
werden geplaatst voor een groot schil
derij van Henri ten Holt in Bergen
niet geheel onbekend naar we aanne
men. Het was een spel van lijnen en
kleurplekken, waaruit zich na lange
beschouwing enige sterk gestyleerde
paardenfiguren losmaakten. Zo bijwijze
van voorlopige plaasbepaling zouden
we het kunnen indelen bij de experi
mentele kunst, in die groep was het in I
elk geval fliet slechter dan vele andere.
Het was omringd door een reeks vooi-
studies, beginnend bij een vrij naiurn-
listische uitbeelding van de vier rossi
nanten uit de Openbaringen, waarin I
men stap voor stap de ontwikkeling
van het werk kon nagaan.
Tot zo ver meenden 'wij, dat wij lu', I
vrij goed begrepen. Helaas was di
schilder zelf tegenwoordig. Helan
zeggen wij, en met reden. Want tct
hij het werk ging toelichtenkwa»
daar een uiteenzetting voor de dm
waarvan iedereen schrok. Tot zelfs dl
meest verwoede non-figuratieven ke
ken elkaar verbijsterd aan over zoveel
gedaas. Hoewel de heer Ten Holt be
gon met de opmerking, dat het wi''t
zichzelf diende te verklaren en dat
zijn bedoelingen toch in woorden moest
uitdrukken, beter in de literatuur httd
kunnen gaan, sprak hij vrijwel te"
half uur aan één stuk. Het ging volge'1
hem in dit stuk om het scheppen W'
„picturale ruimte" of spirituele „rui»'
te", die de gewone aardse ruimte vi'rt
te boven ging. Middelen daartoe itflrëiv
kleur en lijn, 'waarmee het ondertoffP
op den duur één werd. De heer Te"
Holt verwierp de abstracte kunst
voorzover ons duidelijk werd voonl
omdat deze naar zijn zeggen zuivel'
decoratief zou zijn. Verder kwamen
woorden als vehementie, expressie, oi>" j
draven ter verdieping van het betoog.
.Hier steh ich nun, ich afmer Tor
und bin so klug noch wie zuvor", ver
zuchtten wij met een grote Duitse dich
ter van anderhalve eeuw geleden
Eigenlijk waren 'we nog minder „klug
dan „zuvor".
„Spirituele" dranken bleken h?'
enige middel te zijn om de geschok'i
gemoederen weer wat in het evenwich'
te brengen. Zelden genoot bij dl
persbezoeken gebruikelijke borrel d"n
ook zoveel hartelijke belangstelling-•
LANGESTRAAT 24
TELEF. 2394 ALKMAAB
(Advertentie, Xng.
fljs 44
Het Centraal Bureau
in Nederland heeft voc
veel goede dingen tot
brengen. Zo goed als
zijn er bij aangesloten,
ke op coöperatieve gi
als de veilingen, die i
tieve leest zijn geschO'
lingen zijn alle tuinde
hetzij ze lid zijn van
Maatschappij van Landl
toouw, of van de R. K.
bouwbond dan wel var
Land- en Tuinbouwbo
hebben al deze tuinder
voor hun producten c
lijke prijs te bedinger
Bureau is een prachtij
eenheid in verscheid:
door allen naar het be;
zelfde doel wordt ges
bruikmaking van deze
Het is in de loop dr
bleken, dat door het s
lingen de tuinbouw et
heeft genomen en dat c
heid der tuinders er
geworden, maar de bet
vloed van de georgani
zouden nimmer zijn gs
nu zijn, zonder het be
Centraal Bureau van. t
Nederland.
De grote betekenis
Bureau komt wel uit
van de minimum-tel
tuinbouwproducten, wel
v/eekopnieuw door
vastgesteld. Aanvankel:
regeling van die mil
groenten nog al wat t
Dit sproot voor een b<
te voort uit de omstai
betekenis, die deze vc
had, niet voldoende
meestal door te Veel
lijk eigenbelang te le'
op sommige momente
worden geschaad, doch
oog werd verloren, da'
belangen van alle tuino
van de tegenstander,
In de vakbladen kan
de minimum-prijzenrei
fen. Men vindt er in:
de Vergoedingsprijs en
Doi
Aan Langedijk en or
in andere tuinbouwcen
haaldelijk voorgekomer
de veilingen aangevoe
tegen afbraakprijzen m
verkocht om de eenvo:
de markt overvoerd v.
aanbod was te groot
tot _de vraag. Vraag en
altijd de doodslaggever
betrekking tot de te
Een gelukkige^ gedacht
de tuinders, om in deze
treden en een gedeelte
uit de markt te nemer
werd op die wijze gec
verhouding tot de v
Voor hetgeen dan kan
werd een minimumpr
beneden welke de tuil
waren niet te verkopen
was men er van verze
verkochte product een
die hoger lag dan wanr
geiing was getroffen. I
zelf, dat zij, wier pro<
markt werden genomen
rrietigen, of zo mogeli
voor een zeer lage pri
te doen, daarvoor een si
behoorden te ontvanger
kon worden verwacht,
ducten toch op andere
trachten te verkopen. I
de minimumprijs-regeli
voorbij schieten. Om di
werd een zgn. vergoec
taald. Daarvoor was c
dig; vandaar dat op di
producten een heffing
den om een en ander
Dit stelsel huldigde du
van „eén voor allen en
Wle zo gelukkig was
gen de minimumprijs o
k°5en' droeg bij in het
ander leed, wiens prod
duurder dan de vorige
nórtemandse so°rten. C
port bleven met 9—9 4
Prtis staan.
lam^t handel in witte 1
Vraa»gen Wat f!am
worrit °r ?xport mee
^afdoornkopersrvoorV;
gers in Duitsland Ki»;
den gemaakt. In de
gen was de handel eet
en Enn^£lgriië kochtep
en Engeland nam enig,
kool af. in gele Hoq7
zeer weinig om tegen 1
oenemeniJe aanvoer k<
kooi vriIwPl gPheel Ke'
deSmi„?r,JZen' die slee!
ne kng?S in Dui<sland i
ne kool voor België eek
V'as de toestand ongev
aanvoer met een vaste
middelsoort uien ligt ti
G,roVf 1 cent lage
10 ™«t 0pbaar' v°or
,,u cc„nt genoteerd en I
daalri tM 7 cent' Dp s
daalde verder door hel
De prijs bleef op hetze
Voor bonen 1 word lot
en voor bonen 2 35 tot 4
worden weinig meer aa
