Televisie een zegen of een vloek?
Pim. Pam en Pom in hetlnehtrnim
Daar
Zelfs de jeugd is hei niet eens
nu de u-eekttende Hvu-eitLe
Uitstel proces Van Meegerens
(Vermeers?) Laatste Avondmaal
[Ml
u
ging de liefde
Met VELPON zie je er geen barst van!
£utite.b eetió naai
Veel en fel omstreden
probleem
Erger dan de film
Pro en contra
DE VERGETEN
CATEGORIE I
Geen ervaring
De voordelen
De nadelen
„Vatbare" Kinderen
Nog vele faceiien
Alles gaat beter
r~
Het Radioprogramma
DONDERDAG 22 JANUARI 1953
VOOR MIJ LIGT EEN HARTSTOCHTELIJKE BRIEF van een bijna twintig-
jarige, die snakt naar de bespreking van „grote problemen" in deze rubriek
en een zodanige wijziging voorstelt, dat de mogelijkheid van discussie geonend
wordt. „Wat ik bedoel," zo zegt hij, „is natuurlijk niet de bespreking va» de
problemen rondom de economische integratie in verband met het plan-Schaman,
bezien door puberteinse bril, maar wel de behandeling van onderwerpen als
emigratie, herbewapening, rassenvraagstuk enz., eventueel met een inleidend
artikel van U." Tegen het tweede heb ik niet het minste bezwaar: met genoegen
reserveer ik in elk volgend artikel een zekere ruimte voor steekhoudende en
hoffelijke argumenten van mensen met een afwijkend oordeel over de kwestie
van de week daarvoor. Maar het eerste is moeilijker te verwezenlijken. In de
eerste plaats mag de schrijver van het bedoelde epistel niet vergeten, dat deze
rubriek bestemd is voor jongelui van 13 tot 19; alleen de oudsten van deze
categorie bezitten in de regel de rijpheid en de kennis om een ietwat gefundeerd
oordeel over vraagstukken van een dergelijke diepte en omvang te formuleren.
Er Schijnt een tweede „vergeten categorie" te bestaan het is mij uit allerlei
brieven en uitlatingen duidelijk geworden die van de 20-30-jarigen, voor
wie een pennestrijd mogelijk moet zijn over „zware problemen". Maar ik vrees,
dat de hoofdredacteur zijn lezerspubliek niet zal willen ontbinden in meer
factoren dan nu al het geval is. En in de tweede plaats iedere lezer von
20 tot 30, die bepaalde vraagstukken op politiek, maatschappelijk, godsdienstig
of wijsgerig gebied werkelijk grondig wil bestuderen, vindt niet alleen in de
kranten en periodieken van de verschillende richtingen in ons land W ïing
tegenover mening gesteld, maar niemand belet hem, uit de openbare bibliotheek
de geschrifteni te lenen, waarin experts zich over de brandende problemen der
mensheid hebben uitgesproken.^ Een objectief, onbevooroordeeld onderzoek, dat
tot de bronnen goat, is voor jonge mensen van déze leeftijd van veel meer
betekenis dan een discussie, die in verband met het temperament van déze
categorie, gewoonlijk ontaardt in een twistgesprek, dat niets nalaat dan hete
hoofden en koude harten.
Dit inzicht behoeft ons niet te beletten, de 13-19-jarigen nu en dan los te
laten op een probleem van wat meer diepgang dan enkele van de vorige
vraagstukken. Toevallig vindt de briefschrijver al een dergelijke kwestie in
iünJ?tmC' aan.,. ordS eesteIdnaar aanleiding van een vraag in een der
geplaatste inzendingen. En er zullen er zeker meer volgen.
WEENDEN we ons nu tot het vraagstuk
van de televisie. Wie weet, welke
verbitterde tornooien er gestreden zijn
en worden met name in de Ameri
kaanse pers, over het pro en contra
van dit nieuwste communicatiemiddel,
wie de felle oppositie kent van promi
nente paedagogen uit de USA tegen de
vertechnisering van het grote publiek
en de moderne jeugd, en ziet, dat
langzaam maar onhoudbaar ook dit
verschijnsel in Nederland onze aan
dacht zal vragen, moét zich rekenschap
geven van de invloed ten goede en ten
kwade van het „verrezien". Weliswaar
schrijft Hans Kaper mij: „ik wil u een
compliment maken voor het optimis
me. dat u koestert ten aanzien van het
aantal televisietoestellen dat over en
kele jaren in ons land zal zijn: of dit
inderdaad in de duizenden zal lopen,
betwijfel ik, tenzij men het begrip
„enkele" opvat voor een periode van
drie jaar" maar ook hij zal met mij
van mening zijn, dat er geen reden is,
te twijfelen aan het doordringen van
het nieuwe apparaat naast en misschien
in plaats van de radio. Vergeet niet,
dat men ruim vijftig jaar geleden pas
begon met de bevordering van de tech
nische mogelijkheden, dat 1930 in
Frankrijk en de Angelsaksische landen
op zeer kleine schaal de uitzendingen
voor het publiek- een aanvang namen,
dat de oorlog de ontwikkeling onder
brak, maar dat daarna vooral in Ame
rika, de televisie-industrie in een
razend tempo de goegemeente van toe
stellen voorzag en er nu in alle ernst
rekening wordt gehouden met een
situatie, „waarin een radio-uitzending
zonder beeld even zeldzaam zal zijn als
thans een film zonder geluid".
Hoe denkt de vergeten categorie over
deze ontwikkelingen haar betekenis
voor jong en oud? Wij geven achter
eenvolgens het woord aan een 14-jarige
en een 16-jarige gvmnasiast en daarna
aan een 16-jarige HBS'er.
yOEN dit vraagstuk genoemd werd,
heb Ik mij afgevraagd: Is het bij de
televisie eigenlijk niet precies hetzelfde
als met de film. Ik vind eigenlijk de
televisie nog erger dan de film. Want
d« televisie dringt ook door in de huis
kamer en omdat er geen televisiekeu
ring bestaat, moeten de ouders zelf be
palen, of het programma geschikt is
voor hun kinderen. Als er nu ouders
zijn, die de televisie voor hun kinderen
niet keuren, komt het televisieprogram
ma, ook bij kinderen voor wie het niet
geschikt is.
Het tweede grote nadeel van televisie
Vind ik, dat het de mensen te makke
lijk gemaakt wordt, het wordt de men
sen als pap ingegoten, en zij hoeven
alleen maar te slikken. De lust wordt
de mens ontnomen om zelf muziek te
gaan maken en zelf toneel te spelen,
immers, je zet je toestel maar aan en je
hebt toneel, muziek en film in je huiS'
kamer.
Het derde gevaar vind ik, dat de
mensen er verslaafd aan raken, en zo
doende houden de mensen op gebied
van muziek e.d. zich alleen maar aan
wat er dotv de radio en televisie komt.
De mens wordt dus zijn eigen kracht tot
o ♦wikkeling van zijn cultuur ontno
men. En ik zou willen eindigen met te
zeggen dat ik de televisie, als het er
op aan komt, toch veel gevaarlijker
vind dan de film.
G. BOSSCHER,
IIA Lyceum, 14 jaar.
rt£ TELEVISIE is van voordeel op het
r gebied, waar het gemis van de radio
wordt ondervangen: de uitzendingen,
waarbij het eigenlijk noodzakelijk is te
zien. Bijvoorbeeld de opera; het is toch
jammer, dat niet gezien kan worden,
wat gespeeld wordt. Evenzo het toneel.
De televis e lijkt me een goed middel
om het toneel te verbreiden.
Bij muziek is het niet noodzakelijk
dat men ziet. Integendeel, Men wordt
af eleid b;i het luisteren, door dat wat
men ziet. Het is slechts aardig als men
een beroemde violist, zoals Jehudi
Menuhin, of een andere musicus hoort
dat men hem dan ook kan zien. Verder
is het nat'iurliik van belang voor jazz
muziek, die alleen mooi schiint te ziin
wanneer de zweetdruppels over het ge
zicht van de drummer lopen en de
trompettist moet oppassen, dat liii bi'
het achterover hellen niet op de grond
valt.
Van voordeel is de televisie hii repor
tages van snnrtwedstrüden, bii lezingen
die toegelicht kunnen worden met
lichtbeelden en bij het nieuws op de
filmjournaals. Bij hoorspelen is de tele
visie ook wel van voordeel. Je fantasie
wordt echter geheel op nonactief ge
steld, wat weer een nadeel is.
Nadelen. De televisie is vreselijk
duur. Het lijkt me zeer optimistisch
dat over een paar jaar iedereen een
televisietoestel heeft. Om te beginnen
zijn de aanschaffingskosten van een
televisietoestel erg hoog en verder is
het kijkgeld veel. Dit moet wel omdat
hier in Nederland voor een te klein
aantal kijkers een duur programma
uitgezonden wordt. Om de tijd te vullen
zullen films afgedraaid worden. Door
het zeer kleine aantal goede films zul
len er veel minder goede dan slechte
nfiniiiiuiiiii
iiiiii
afgedraaid worden. Hierdoor zakt het
peil van de televisie direct. Verder is
elke mogelijkheid om de leeftijdgrenzen
te handhaven uitgesloten, behalve dat
de ouders verbieden er naar te kijken,
wat weer een prikkel is om het juist
wel te doen.
Men. zou er—toe -kunnen,overgaan
reclame te maken in de programma's
om de kosten te drukken. We hebben
wel gehoord en gelezen tot welke ge
volgen dat in Amerika voor het peil van
de programma's geleid heeft. Ten slotte
zou men verslaafd kunnen raken aan de
televisie. Vooral wanneer men pas een
toestel gekocht heeft, zal men het hele
programma willen zien. Na een poos
zal men echter aan de televisie gewend
raken, het goede van het slechte weten
te scheiden en het toestel uitzetten
-vanneer de uitzending niet goed is. Ik
kan me voorstellen dat men, toen de
ra iio verscheen, ook gezegd zal hebben,
dat men er aan verslaafd zou raken,
wat gewoonlijk toch niet het geval is.
Mijn conclusie is dat de televisie en
kele voordelen bezit boven de film,
maar nog erg duur is.
K. DE WIT, 16 jaar,
Gymnasium, VB, Oudkarspel.
TOEN IK de vraag voor deze week las,
heb ik me eigenlijk een beetje kwaaa
gemaakt. Bij de vragen, die we tot nu
toe gehad hebben konden er meningen
uitgewisseld worden, maar ik geloof
niet, dat dat nu het geval is, daar het
zeer de vraag is, of één van de „mede
werkers'' van onze rubriek uit ervaring
kan spreken.
Ik kan me wel voorstellen, dat de
volgende voordelen aan de televisie
verbonden zijn:
ie. Een veel groter gedeelte van de
mensheid komt in aanraking met wat
de toneelkunst biedt, hoewel lang met
elk toneelstuk voor de televisie geschikt
is.
2e. Bij belangrijke gebeurtenissen
kunnen veel meer mensen „aanwezig"
zijn.
3e. De wetenschap kan haar onder
zoekingen en vindingen op een gemak
kelijke manier aan een groot publiek
voorleggen. Zijn verleden week de
sprekende vissen van Artis niet op het
scherm verschenen?
Maar ook zijn er nadelen te noemen:
le. Evenals bij veelvuldig bioscoop
bezoek kunnen belangrijker, maar mis
schien minder aangename, zaken in het
gedrang komen. Als scholier denk ik
natuurlijk in de eerste plaats aan het
huiSWCfJc
2e. Men wordt steeds gemakzuchti-
ger: waarom zou men de deur uitgaan,
als men het thuis in zijn eigen stoel
net zo goed en misschien nog beter
zien kan?
In uw vraag duidt u er al op, dat de
ontwikkeling van de televisie niet te
stuiten is. Hiermee komen we m.i. op
een moeilijke, maar belangrijke kwes
tie: hoe moeten we staan tegenover de
steeds voortschrijdende techniek? Wat
te denken van de uitvindingen die mis
schien tot heil van de mensheid zijn,
maar misschien ook zullen dienen om
duizenden te vermoorden? En weer
duikt een probleem op: waar gaat het
naar toe. vrede of oorlog, wat kunnen
we doen? Dit zijn problemen van de
dag, die volop waard zijn besproken te
worden en waaruit we niet anders dan
leren kunnen.
JACOB BALDER, 16 jr.
R.H.B.S., klas B IV
Bovenweg 24, St Pnncras
A LS VOORDELEN vinden we hier en
in andere stukken genoemd:
1. Als aanvulling van de radio kaïn
de televisie van grote betekenis zijn;
naast het horen past het zien: opera,
toneel, declamatie, hoorspelen, lezingen.
2. Sportwedstrijden kunnen in de
huiskamer worden gevolgd: mensen
met een kleine beurs kunnen daardoor
ook vam geweldige prestaties kennis
nemen en genieten.
„Ik zou de toneelstukken kunnen
zien, die anders onbereikbaar voor mij
zijn; de populaire internationale voet
balwedstrijden in beeld mogen meema.
ken; interessante reportages kunnen
aanschouwen; beroemde orkesten mo
gen zien enz." aldus Rie Vogelpoel;
„had ik het geld in mijn handen om
er een te kopen, dan deed ik het op
staande voet, want ik verlang er naar
de „Gijsbreght van Aemstel" eens te
zien of een goede operette".
3. Wetenschappelijke onderzoekingen
en uitkomsten kunnen gemakkelijk
verbreid worden.
4. „Ook zal de televisie de gezellig
heid kunnen verhogen, wanneer de hele
familie 's avonds om het toestel zit en
het dus thuis op z'n gezelligst wordt"
♦Hans Kaper) „in vergelijking met
de bioscoop-kwestie lijkt het mij toe.
dat de verhouding tussen voor- en na
delen iets ten gunste van de eerste is
verschoven".
5. „Denk eens aan de sanatoria, zie
kenhuizen of aan mensen, die reeds
jaren bedlegerig zijn; voor hen is de
televisie een uitkomst! Ook de dove
kan zijn hart ophalen, terwijl hij aan
de radio niets heeft" (Juul Monsen).
jyAARTEGENOVER DE NADELEN:
1. De huiselijke vrede wordt er
door bedreigd. Hoor Hans Reinders:
„Ik geloof zelfs, dat in de televisie
een gevaar schuilt. Het gevaar dat de
huiselijke gezelligheid, ja zelfs de hui
selijke vrede er door bedreigd wordt.
Nu er nog slechts twee avonden per
week een televisieprogramma wordt
uitgezonden, doet dit gevaar zich nog
niet zo direct voor, maar wanneer het
beeld straks vaker en geregelder onze
vredige, rustige huiskamers binnen
dringt, nou dan zul je eens wat bele
ven! Dan is het afgelopen met de rust.
Dan wil pa de televisie zien, terwijl
zoon Jan juist het grote licht nodig
heeft, omdat hij ingewikkelde bereke
ningen zit te maken. Pa kan dat licht
niet verdragen, omdat het beeld er
minder duidelijk door wordt, en ma
komt tot de ontdekking dat ze onmo
gelijk haar aandacht kan concentreren
Op net kousen-stoppen én op de me
neer op het televisiescherm. Gevolg:
ruzie, ongeregeldheden en allerlei on
aangenaamheden. Bovendien geloof ik
dat ik op de duur stapelgek zou wor
den van dat gewriemel in mijn huis
kamer. Om eens naar de bioscoop te
gaan is leuk, maar om doorlopend in
Moeder, bestrijd voortaan bij „altijd
iverkouden kinderen** dat gehoest met:
(Advertentie, lng. Med.)
29. De eerste ogenblikken zat Billie
als verdoofd in het gat, dat hij in de
grond geslagen had. „Waar ben ik?"
kreunde hij zachtjes. „Ik zie allemaal
sterretjes". Nu dat was geen wonder,
want Billie was van een grote hoogte
naar beneden gevallen. Kareltje stond
met een angstig gezicht over hem heen
gebogen. „Waar je bent, Billie? In de
tuin van de professor. Je bent geval
len!" „Moet je mij dat vertellen?" grom
de Billie. die al weer een beetje bij
kwam. „Maarwat betekent die mu
ziek?" „Muziek? Goeie genade, dat is
de sirene van de professor!" riep Karel
tje Beide kameraden luisterden naar
het angstaanjagend geloei, dat piotse
de bewegende beelden te zitten, dat is
mijns inziens wel een beetje al te veel
van het goede".
2. „Wat moet er van de bioscopen
terechtkomen, wanneer duizenden in
ons land een televisie-toestel bezitten?"
vraagt Ria, en ze vervolgt: 3. de ge
makzucht wordt er door in de hand
gewerkt; zelf zul je geen kunst meer
beoefenen, je laat het aan de beroeps-
artisten over". 4. „Een televisieuitzen
ding belemmert je fantasie; als je een
hoorspel beluistert, kun je je fantasie
de vrije loop laten; bij televisie is dat
onmogelijk, net ais bij de film"
„ik zie, bij wijze van spreken Abe
Lenstra liever op het veld springen
dan op het televisiescherm" (Juul
Monsen); „ongetwijfeld zal het altijd
wel zo blijven, dat voor de toeschouwer
actief deelnemen aan het vertoonde
uitgesloten is; het gevolg wordt een
passieve houding, je laat alles over je
heen gaan, wordt dus min of meer de
„lijdende persoon" dus dat geeft aan
leiding tot verslapping in het alge
meen" (Hans Kaper).
5. De moeilijkheid van televisie-cen-
suur gaat die van de filmkeuring te
boven.
6. De kosten zijn hoog.
7 de verleiding om thuis niets meer
te doen aan huiswerk is groot.
LIET spreekt vanzelf, dat met deze op
merkingen van onze toezenders het
vraagstuk niet uitgeput is. Men heeft
geen aandacht geschonken aan de
enorme betekenis van de televisie
industrie, aan de invloed, die de tele
visie kan hebben op het o -derwijs en
de volksopvoeding, aan de suggestie,
die ook door dit middel door demago
gen op de massa kan worden uitge
oefend; men heeft niet opgemerkt, „dat
de uitwerking op de toeschouwers ver
moedelijk groter zal zijn dan die van
de radio op de luisteraar" aidus mijn
encyclopaedie, „in de eerste plaats, om
dat visuele indrukken sterker zijn dan
auditieve en voorts, omdat het volgen
van een televisie-uitzending de volle
aandacht van de toeschouwer vraagt
en niet, zoals bij het bemis'e en van
muziekuitzending met lichte werk
zaamheden ingestudeerd kan wor
den". Interessant is de mededeling
over de sterkere binding aan huis:
opinie-onderzoek in 1948 in Amerika
toonde aan, dat op dat tijdstip televisie
het bioscoopbezoek reeds opvallend
beperkte (20 pet vermindering) en in
het algemeen er toe leidde, dat minder
ontspanning buitenshuis in de avond
uren gezocht werd (29 pet. minder be
zoek aan café's, restaurants dansge
legenheden, nachtclubs, avondpartijen);
er werd minder naar radio-uitzendingen
geluisterd (68 pet. minder in de avond
uren en 26 pet minder in de dag-uren)
en er werd minder tijd aan lezen be
steed (18 pet. vermindering)". Weet je
dat in New York alle scholen worden
voorzien van televis.eap paraten en
sedert 1949 speciale programma's voor
scholieren worden uitgezonden in
samenwerking met onderwijsautoritei-
ten? Dat het mogelijk was. de ontplof
fing van de atoombomr-pn or het tele
visiescherm te volgen? Dat een gevaar
lijke operatie in het Academisch Zie
kenhuis te Leiden in 1949 door hoog
leraren en studenten per televisie kon
worden aanschouwd? Dat de radio de
muziekbeoefening niet heeft benadeeld,
maar bevorderd en dus ook de televi
sie de belangstelling voor het toneel
kan verhogen? En zo is er meer, waar
uit blijkt dat we ons hier gewaagd heb
ben aan „een groot probleem", dat voor
de toekomst van de mensheid van
enorme betekenis is.
En nu geven we Jacob Balder zijn
zin.
ling de lucht vervulde. Het bovensta
stuk van de regenpijp had namelijk con
tact gemaakt met één der draden van
de alarm-installatie en dat was de oor-
zgk van het sirene-gehuil. „Vooruit we
moeten zorgen, dat we hier vandaan
komen, vóórdat de professor ons ont-
dekt", schreeuwde Kareltje, terwijl hij
angstig om zich heen keek. „Ik kan
niet", kreunde Billie weer. Ik heb mijn
voet verstuikt, geloof ik. „Hoor c-ens
Billie, als je niet voortmaakt, dan ga ik
alleen", riep de bange Karei. „Ik ben
niet van plan mij gevangen te laten ne
men". En zonder verder op Billie,te
wachten, rende hij naar het hek en wip
te er met één sprong overheen.
(Advertentie. Ing. Med.)
Tegeneis Belgische slaat
tegen Van Beuningen
£)E ACHTSTE kamer van de civiele
rechtbank te Brussel heeft gisteren
besloten het proces Van Beuningen -
prof. dr Coremans uit te stellen en te
behandelen op 20, 21 en 27 Mei. Als
motivering voor dit uitstel werd door
de rechter opgegeven, dat hijzelf en de
advocaten van prof. Coremans nog niet
het dossier van de heer Van Beuningen
hebben ontvangen. Prof. dr Coremans
vertrekt 25 Februari naar de Ver. Sta
ten, waar hij gedurende twee maanden
te New York lezingen zal houden.
In tegenstelling tot hetgeen aanvan
kelijk verluidde, zullen tijdens het pro
ces in Mei toch enkele getuigen wor
den gehoord. Prof. Coremans is, indien
de rechter hierom mocht verzoeken,
bereid het door hem in 1949 te Nice ge
vonden „Laatste Avondmaal" ter be
schikking te stellen om dit te laten
vergelijken met het „Laatste Avond
maal", dat in bezit is van de heer Van
Beuningen. Voorwaarde hiertoe is ech
ter. dat het doek van de heer Van Beu
ningen in de staat wordt teruggebracht,
waarin dit verkeerde tijdens het pro
ces-Van Meegeren. Hiervoor zouden dan
alle vernissen en overschilderingen van
het doek verwijderd moeten worden,
die hierop door de Belgische restaura
teur Jean Decoen werden aangebracht.
als Uw stofwisseling in
orde isf Niets beter dan
(Advertentie lng Med.»
jyjOETEN WE ONS VERHEUGEN over de voortschrijding van de
techniek,, die ons leven gemakki lijkcr maar ook gevaarlijker maakt
(verkeersongevallen, de dreiging der atoomwapens) of moeten we er
ons tegen verzetten?
Antwoorden met opgave van leeftijd en sexe uiterlijk Maandag
zenden aan D. L. Daalder, Komlaan, Bergen (N.-H.).
door Mary Burchell
22)
„Nou neen, natuurlijk niet", gaf ze
lachend toe, want wanneer hij het zo
voorstelde, was het vooruitzicht toch
wel aantrekkelijk. En tot op zekere
hoogte zouden ze ook het feit vieren dat
hun huwelijk weer tot de mogelijkhe
den behoorde. Misschien was het niet
zo erg om dat feestelijk te vieren
„Maar laten we het dan niet te duur
maken. Richard", smeekte ze. „Ik be
doel echt niet duur. Jti en ik kun
nen best op een eenvoudige manier
plezier hebben nu er al zoveel is om
ons gelukkig te maken".
„Goed". Hii gaf dadelijk en met zo
veel vlotheid toe. dat ze zich afvroeg
hoe ze zich een paar ogenblikken ge
leden nog zo zenuwachtig had kunnen
maken.
Het was een zenuwslopende en ver
moeiende dag geweest. Geen wonder dat
ze moe en zenuwachtig en gauw ont
daan was. Morgen zou alles weer in
orde zijn. En de dag daarop wanneer ze
op voorstel van Richard hun feestvie
ring zouden hebben, omdat hii morgen
laat op kantoor moest werken zou
ze net zo vrolijk en onbezorgd kunnen
zijn als hij en misschien zelfs een beetje
verkwistend.
„Ik moet gaan, liefste, hoewel ik ge
woon niet weet hoe ik me van je moet
losscheuren", sprak Richard. „Maar om
je de waarheid te zeggen deed ik de
vorige nacht bijna geen oog dicht en jij
ziet er ook niet naar uit of je veel
nachtrust hebt gehad".
„Nee, ik was ook ontzettend onrustig
en zenuwachtig", gaf Hope met een
verdrietig lachje toe.
„Lieveling", Richard was opeens ern
stig „je moet niet denken dat ik,
omdat ik grapjes maak en luchthartig
over feestjes praat en zo, niet besef
wat je voor me hebt gedaan". Hij stond
op en stak zijn arm naar haar uit; hij
trok haar naar zich toe en keek vol
liefde op haar neer. „Ik behoor tot die
idioten, die de meeste grapjes maken
wanneer ze het diepst voelen".
„O, dat weet ik, dat weet ik, lie
verd!" Verdwenen waren al haar grie
ven, omdat hij zo luchthartig over die
gevangenispoorten had gesproken. „Het
is niets, Richard, ik ben bang dat ik de
dingen wel eens wat al te serieus
neem".
„Ditmaal had je daar alle reden toe'
zei hij met een triest lachje. „Ik besef
volkomen dat jij de kastanjes uit het
vuur hebt moeten halen. Je zag gewel
dig tegen dat onderhoud met Tamber-
ley op, is het niet?"
„Nou ja Zelfs dat scheen minder
erg nu ze er met voldoening op kon
terugzien.
„Ik weet het best". Hij wilde niet,
dat ze het kleineerde. „Je bent eenvou
dig geweldig geweest, lieveling, ik zal
het nooit vergeten".
Hope kuste hem gelukkig ten af
scheid.
Vier en twintig uur geleden zou ze
niet hebben kunnen denken dat ze ooit
nog weer zo gelukkig zou kunnen zijn.
Het was alsof ze herstellende was van
een zware ziekte.
Vrolijk in zichzelf neuriënd maakte
Hope aanstalten om naar bed te gaan
Maar, hoe vermoeid ze ook eerder op
de avond was geweest, ze lag geruime
tijd wakker en overdacht de verande
ringen die er in hoop en verwachtingen
hadden plaats gehad.
Zij had dus gelijk gehad en die
cynische Errol Tam'uerley ongelijk. Zij
had het risico aanvaard en als resul
taat was haar geluk nu verzekerd.
Wanneer ze hun feestje Woensdag
avond vierden, zouden Richard en zij
eindelijk de definitieve plannen voor
hun huwelijk kunnen bespreken. Ze
hadden het feit onder ogen gezien dat
ze het niet breed zouden hebben" en
nu
Plotseling doemde er temidden van
haar aangename overdenkingen een
hard, niet te loochenen leit p.
Richard had hoe ge ïaamd niets ovei
hun huwelijk gezegd Zij had enige
toespelingen gemaakt op de noodzake
lijkheid in den vervolge zuiniger te
zijn, maar hii had dat glimlachend ter
zijde geschoven en er niet eens over
willen praten.
Het was natuurlijk belachelijk om
zich daar zorgen over te gaan maken,
ze hadden immers zoveel andere din
gen te bespreken gehad. Alles op zijn
tijd lang vóórdat Errol Tamberley's
week om was. Maar ze wilde wel o
hoe vurig wenste ze dat! dat ze het
onderwerp van hun huwelijk meer de
finitief ter sprake had gebracht.
Ze zag echter geen geschikt ogen
blik waarop ze dat had kunnen doen
Telkens als ze er over had willen be
ginnen was hij dat wil zeggen was
het gesprek er weer van afge
dwaald. Tot haar verwondering en
verdriet merkte Hope, dat haar hart
onaangenaam snel klopte, precies zoals
toen ze zo bang was geweest om bij
Errol Tamberley binnen te gaan.
„Ik wil niet zo idioot doen", sprak ze
boos bij zichzelf. „Het is walgelijk en
onwaardig om die twjifelgevoelens al
les te laten bederven. Op deze manier
worden huwelijken ook bedorven. Ik
weet dat alles in orde is. Niemand die
heeft kunnen zien hoe lief en hartelijk
hii vanavond was. zou durven beweren
dat hij minder van me hield dan vroe
ger". Maar hii had niets over hun hu
welijk gezegd. Niets.
HOOFDSTUK V.
Toen het morgenlicht kwam. schenen
Hopes angsten van de vorige avond
haar onlogisch en ongegrond, eenvoudig
geboren uit moeheid en overspannen
zenuwen.
(Wordt vervolpd*
ZO GOED IIIMT VEI POM
VRAAG DE JUISTE S00R1
(Advertentie, lng. Med.,
Dit zou volgens prof. Coremans in eeil
uur tijds kunnen gebeuren.
Naar te Brussel wordt vernomen,
heeft de Belgische staat, die op initia
tief van de minister van Onderwijs
tussenbeide is gekomen in het proces,
door zich aan de zijde te scharen van
prof. Coremans, een tegeneis ingediend
tot betaling door de Nederlander Van
Beuningen van een schadevergoeding
ten bedrage van een millioen Belgische
francs.
SYMPHONIE PATHETIQUE,
van Tsjaikofsky, de bekendste
en beroemdste van de negen
symphonieën van deze meester.
Zij is gebouwd op een zeer on
heilspellende melodie, die het
gehele werk door steeds weer
terug komt en als het ware een
dreigend leed symboliseert. Pas
tegen het slot verandert zij van
karakter; dan klinkt zij als een
triomfzang: de' dreiging is over
wonnen (Vrijdag 9.35 'over Hil
versum II, 298 m).
en naar KAMERMUZIEKWER
KEN MET HARP, in welke reeks
concerten thans twee werkjes
van moderne Franse componisten
te beluisteren zijn: een kwintet
van Caplet en een serenade van
Roussel. (Vrijdag 21.30 over Hil
versum II, 298 m).
VRIJDAG 23 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO.
16 00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA,
22.40 VPRO. 23.00—24 00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.13 Gram.muziek. 8.00 Nieuws
en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8 50
Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek,
9 35 Waterstanden. 9.40 Voor de kleuters,
10.00 „Kinderen en Mensen", causerie.
10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek.
10 30 Schoolradio. 10.50 Orgel en zang.
11.25 Radiofeuilleton. 11.45 Vocaal Dub-
belkwartet. 12.00 Metropole-Orkest. 12 30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Sport en prognose. 12.43 Rallye van Monte
Carlo. 12.53 Gram muziek. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13 20
Gevarieerde muziek. 13.50 Gram.muziek.
14.00 Voor de huisvrouw. 14.20 Orgelcon
cert. 14 40 Voordracht en muziek. 15.00
Piano-recital. 15.30 Lichte muziek. 16 00
Gram.muziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.00
Meisjeskoor. 17.20 Muzikale causerie. 18 00
Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 „Achter
de horizon", hoorspel. 19.00 Koorzang,
19.15 Orgelspel. 19.30 „Vreugde en ver
driet", causerie. 19.50 Berichten. 20.00
Nieuws. 20.05 „Het geheim", causerie.
20.15 Protestantse kerkliederen. 20.30
Europa één", causerie. 20.40 „Aanpas
sing", causerie. 21.00 Metropole-Orkest en
solisten. 21.30 „Sliedrecht, het dorp der
pletters", klankbeeld. 21.55 Gram.muziek,
22.05 Buitenlands weekoverzicht. 22.20
Lichte muziek. 22.40 „Vandaag", cause
rie. 22.45 Avondwijding. 23.00 Nieuws.
23.15 „In huwelijk en gezin". 23.30—24.00
Piano-recital.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.platen,
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.
muziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8 00
Nieuws en weerberichten. 8 18 Gewijde
muziek. 8 45 Gram.muziek. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Voor de huisvrouw. 9.35 Ra-
aio Philharmonisch Orkest. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Pianorecital. 1130 Gram.
muziek. 12 30 Land- en Tuinbouwmede-
oclingen. 12.33 Gevarieerde muziek. 12.59
Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13 15 Surinaamse
volksmuziek. 13.45 Gram muziek. 14 00
Schoolradio. 14 30 Viool en piano. 14.55
Gram.muziek. 15.15 Boekbespreking. 15.35
Gram muziek. 16 00 „Het snoeien van
tuinheesters", causerie. 1015 Sopraan en
piano. 16.30 Gram.muziek. 17.10 Geva
rieerde muziek. 17.30 Militaire causerie.
17.40 Gram.muziek. 17 45 Fries program
ma. 18 00 Gram.muziek 18 10 Salonorkest,
'8 40 Hu'smuziek. 19.00 Nieuws en weer
berichten. 19.10 Regeringsuitzending:
.Verklaring en toelichting". 19 30 Gram.
muziek. 20 00 Radinkrant. 20.20 Geva
rieerde muziek. 20.50 „Je leert het met
vallen en opstaan", klankbeeld 21 20
Gram muziek 21.30 Kamermuziek. 22 00
Vocaal-Ensemble. 22 25 Kunstrubriek.
22.45 Avondoverdenking 23.00 Nieuws en
S.O.S.-berichten. 23 15 Evangelisatie-uit
zending. 23 3024 00 •'ïramofconmiiziek.
Televisie. AVRO. 20 15—21.45: „En
gelen zonder vleugels", toneelspel.
