Romantiek in de keuken
De Jodenvervolging
LAXEER-AKKERTJES
IJ-tunnelbouw
gaat door
£n nu de
^eUiende tcuuebtie
Vrije prijsvorming landbouwgronden
wordt ongewenst geacht
Voorlopig geen
verhoging
De loyaliteit van
Amerikanen bij de
Unesco
ONS HOI
DE VERGETEN
CATEGORIE
Een genoeglijke steer
Toch maar centraliseren
Zonder verwachting
Ons eten komt niet
uit eigen keuken
Een jonge moeder
Inwendige zuiverheid
Appreciatie
Stichting voor de Landbouw
Adres aan de Tweede
Kamer gericht
DULLES EN STASSEN
HEDEN IN DEN HAAG
Levenslang geëist tegen
de twee daders
Gevangenhouding van
Pissarev verlengd
VLIEGTUIGFORMATIES
BOVEN NOORD-HOLLAND
Snelle verbindingen van
groot belang
De IJ-ponttarieven
Kapitein van „Faustus"
aan stranding schuldig
M ENS^ nE(JS
LEZERS SCHRIJVEN OVER:
De heer Staalman op
de bekende weg
Vertegenwoordiging van
Indonesië in Moskou?
Zuidkoreaans leger
wordt uitgebreid
DOODSTRAFFEN GEËIST
IN PROCES-ORADOUR
Maatregelen tegen werving
voor vreemdelingenlegioen
Wat de post bra
Het Radioprogn
4
VRIJDAG 6 FEBRUARI 195S
DRECIES, WAT IK DACHT! De vergeten
categorio vil niets weten van centrale
keukens. Ze heeft haar hart verpand aan
allerlei smakelijke gerechten, die door
niemand anders kunnen worden gefabri
ceerd dan door moeder-de-vrouw, dage
lüks met een verhit gelaat boven een
hagelwit schort bakkende en bradende,
om de smachtende familie uit de eet
kamer te geven wat ze verlangt. En niet
alleen die lekkere kostjes maken de jonge generatie afkerig van de gaar
keukens: er hangt over de kokende moeder, behalve de damp uit de pannen
op het blinkende fornuis, een waas van romantiek; ze ademt in een sfeer van
gezelligheid, die zich meedeelt aan het hele gezin en aan het van ouds bekende
en dierbare Hollandse binnenhuisje een vertrouwdheid en beslotenheid geeft,
waaraan het leven rust en waarde ontleent. Zó ongeveer zou ik de tendenz kun
nen formuleren, die onze inzendingen beheerst.
Waarom zou de centrale keuken
hygiënischer zijn don de keuken thuis
De Hollandse huisvrouw is juist be
roemd om haar zindelijkheid. En wat
de voedingsleer betreft, als de huis
vrouw niet veel van de voedingsleer
af weet, zegt de „Groenteman" door
de radio, wat we kunnen eten, welke
groenten, enz. we moeten kopen om
de nodige vitaminen binnen te krij
gen. Het is zo'n genoeglijke sfeer, als
je moeder aan het koken is en soms
kun je zelf ook wel in al die potjes
en pannetjes roeren. Als je haast
hebt, is de pressure-cooker een uit
komst en kan de maaltijd in onge
veer 20 minuten klaar zijn.
Wanneer je iedere dag naar de
centrale keuken gaat, heb je, zo lijkt
het mij tenminste, op het laatst het
gevoel of je gemakzuchtig bent, of
het eten niet meer van je zelf is, om
dat je het niet zelf hebt bedacht en
klaargemaakt. Ook kun je niet kie
zen, wat je die dag wilt eten. De één
wil worteltjes met pieterselie, de an
der weet niet. Je bent aan de smaak
van de centrale keuken-mensen ge
bonden. Alleen voor de alleenstaande
en de werkende vrouw zou het mis
schien een uitkomst kunnen zijn,
want deze vrouwen hebben vaak geen
tijd om de nodige inkopen te doen.
Juist de boodschappen bij de slager,
kruidenier en groenteman zijn het
meest tijdrovend voor de huisvrouw,
die het werk buitenshuis heeft en dus
de boodschappen zelf moet doen. Maar
mij lijkt het toe dat ze de moeite er
graag voor over heeft om het succes
van een persoonlijk bereide maaltijd te
smaken.
ANNKLTKE REINDERS
M.M.S., Bergen (NH).
Zoals jij oordelen ongeveer alle meis
jes, die een antwoord inzonden. Om
die reden geef ik nu het woord aan
twee jongens:
IEDERE HUISVROUW kookt tegen
woordig haar eigen potje. Zou het
niet beter zijn centrale keukens op te
richten, waar ieder zijn portie kan ha-
len.
Het zou misschien werkelijk beter
zijn, want er zouden heel wat voor
delen aan verbonden zijn:
le. Het spaart een hoop geld uit
en wel door de grote voorraden voed
sel, die tegelijk worden gekocht en
dus goedkoper zijn en dan besparing
op gas en andere brandstoffen.
2e De huisvrouw krijgt het heel wat
lichter.
3e. Het eten wordt hygiënisch ge
kookt.
4e. Er kan meer zorg aan besteed
worden.
5e Nooit "angebrand eten meer!
Maar nadelen zijn er natuurlijk ook
Weer, want niet elke echte Hollandse
huisvrouw zou zich het eten koken
graag uit h.-nden laten nemen; dat
doet zij liever zelf, wat natuurlijk
heel begrijpelijk is.
Een groot nadeel is ook: Wat moet
er van de handelaar in aardappelen
en groenten terecht komen
Het zou, geloof ik, ook niets voor
de vrouw zijn, elke dag met een pan
netje eten over straat te gaan. Als het
nooit anders geweest was, zou ze daar
natuurlijk geen erg in hebben maar als
zoiets nu ingesteld zou worden, denk
ik niet dat het de eerste tijd succes
zou hebben. Dan nog een vierde moei
lijkheid.
Mensen zijn soms nogal lastig en
daarom zou de verscheidenheid in
groente elke dag groot moeten zijn
om iedereen tevreden te stellen. Als
we nu de voor- en nadelen tegen el
kaar opwegen, zijn volgens mij de
voordelen het zwaarst. Dit zal voor
een huisvrouw waarschijnlijk niet het
geval zijn.
Maar waarom komt er niet eens
iemand, die zo'n keuken gaat oprich
ten? Soepcentrales zijn er toch ook
al, waarom niet een centrale voor ons
voornaamste voedsel?
J. F. BIJTJES
St. Annastraat 51, Alkmaar
Jongen, 18 jaar.
ALS ik aan mijn moeder vraag, of
zij niet de centrale keuken pre
fereert boven de zelf kiaar gemaakte
maaltijd, dan krijg ik een zeer beslist
antwoord. Ik weet niet, in hoeverre
de herinnering aan de Gaarkeuken uit
de oorlog een woordje meespreekt,
maar in ieder geval gaan haar eigen
scheppingen haar blijkbaar boven de
gemeentepot. Nu is dit een probleem,
naar welks oplossing ik ten zeerste
benieuwd ben, niet in het minst, om
dat ik vrijwel onbekend ben op het
gebied der edele keukenkunst. Dit in
aanmerking genomen, wil ik niets
zeggen over de kwaliteit van het eten
van de gemeentepot.
Ik stel me zo voor, dat alles op de
volgende manier in zijn werk zal gaan:
Als om 12 uur de auto met etenske-
tels langs de diverse posten (en dat
zullen er vele moeten zijnl gaat rij
den, staat overal al een rij. Er wor
den bij iedere post drie of vier ketels
afgezet en het opscheppen begmt. Om
12 uur dient de laatste klant te zijr.
geholpen: gemiddeld wacht iedereen
15 minuten. U zult het met me eens
zijn, dat dit een perfecte en grote or
ganisatie verlangt.
Ik geef gaarne toe, dat deze oplos
sing voor veel mensen die met tijdge
brek te kampen hebben, een uitkomst
zal zijn. De Centrale keuken, zal de
taak van de huisvrouw dus lichter
maken, maar dat is dan ook het enige
voordeel dat ik zie. Ik waag me er
niet aan, de grootte ervan te schatten.
Alhoewel, ik durf beweren, dat het
voor een bepaalre groep huisvrouwen
niet eens zo wenselijk is, dat zij niet
behoeven te koken. Zou het re gemak
zucht niet een beetje in de hand wer
ken Een ander nadeel is, dat men
als men de kookkunst niet meer no
dig heeft, haar zal verwaarlozen en
we vrouwen krijgen, die helemaal niets
meer kunnen. Bovendien zullen er
mensen zijn, die het als een bezwaar
voelen, dat ze weten, wat iedereen
heeft gegeten en dat iedereen weet,
wat ze hebben gegeten.
Als allerlaatste blijft de vraag, of
het oprichten van een dergelijk groot
lichaam wel economisch verantwoord
is. Er zijn talrijke mensen, die uit
principiële overwegingen weigeren. Tel
daargij de vrouwen die niet tegen de
dagelijkse maaltijdenbereidThg opzien
of het zelfs met plezier doen. Tel
daarbij de mensen, die bijvoorbeeld
aan zoutloos eten of aan een diëet
vastzitten. E)i«tnslotte die mensen, die
tengevolge van hun werk 's avonds
het warme eten gebruiken.
Ik denk niet dat we veel van de
Gemeentekeuken hebben te verwach
ten, maar ik zal uitkijken, wat men
en in het bijzonder de groep van (jon
ge) dames hierover heeft te zeggen.
HENK GRUYS
De Ruyterstraat 19, 19 jr.
Koog aan de Zaan.
Niet alleen de moeder van Henk
Gruys laat zich bij haar oordeel be
ïnvloeden door onaangename herinne
ringen uit de dagen der bezetting;
hoor Hans Reinders:
JJET WAREN donkere dagen, mis
schien wel de donkerste dagen die
Amsterdam ooit meegemaakt heeft,
toen ik met mijn smerige pannetje
door de smerige straten sjokte. Ik,
klein jongetje van negen jaar, ging
mijn eten halenhet vurig begeerde
eten, dat bestond uit >/s liter aftreksel
van aardappelschillen per dag, waar
voor de schillen bereidwillig en edel
moedig waren afgestaan door onze
Duitse vrienden, die de hongerende
schooljeugd een warm hart toedroe
gen. Donkere dagen in een vervuilde
stad, waar typhusepidemieën en raz
zia's, honger en ellénde tot iets nor
maals waren gaan behoren. Een halve
liter schillenaftreksel in 'een pannetje;
een jongetje van negen jaar; heel veel
jongetjes van negen jaar; grote jon
gens; kleine jongens; grote meisjes;
kleine meisjes. Allemaal met een pan
netjeAmsterdam, eind 1944.
Misschien is het vreemd, misschien
ook wel sentimenteel, maar onwille
keurig gleden mijn gedachten terug
naar deze tijd, toen ik het probleem
van deze week onder ogen kreeg. Dat
was het eerste wat ik zag: mijn eigen
ervaring met de centrale keuken, nu
bijna alweer Hen jaar geleden. Maar
met mij zullen er velen zijn, die bij
het lezen van ons probleem, even aan
toen hebben teruggedacht, en het is
juist daarom, dat het begrip „Centrale
Keuken" op velen onzer, die dit alles
niet meer kunnen vergeten, een on
prettige indruk maakt. Misschien tan
onrechte, omdat wij hiermee in zo'n
ellendige tijd hebben kennis gemaakt,
maar een feit blijft, dat dit onze be
oordeling beïnvloedt".
Wanneer dit trieste beeld ons niet
voortdurend voor ogen stond, wanneer
we ons een bloeiend bedrijf zouden
kunnen voorstellen in de trant van een
gas- en electriciteitscentrale of een
zweminrichting, een keuken, waar al
les blinkt en glanst, waar inderdaad
volgens de voorschriften van de hy
giëne en de moderne voedingsleer da
gelijks de meest uiteenlopende gerech
ten worden samengesteld, die naar aan
leiding van voorafgaande verzoeken
der huismoeders in allerlei variaties
worden gedistribueerd en warm opge
diend, zou onze tegenstand waarschijn
lijk heel wat geringer zijn dan nu het
geval is. Is er wel iemand, die terug
verlangt naar de petroleumlamp uit
het verleden of het teiltje op Zaterdag
avond? Verheugen de bewoners van
centraal verwarmde flatblokken uit de
grote steden zich niet over het com
fort van hun installaties en is er één
onder hen. die haakt naar de pook en
de kolenkit? En blijft er niet bij een
organisatie als ik zoeven bedoelde, de
individuele keuze, waarop wij als
rechtgeaarde Hollanders - „smullen
met de deur dicht" - zo gebrand zijn?
Waar zijn de gezinnen, waar men zelf
nog brood bakt en waarom doet men
dat niet, als men de zelfverzorging zo
romantisch en zo amusant vindt? 'Al
weer laat de huisvrouw, ook de Hol
landse, de „service" over aan de buien
wereld: ze vraagt de aardappels en de
peentjes geschrapt en de groente ge
sneden, ze koopt groenten in blik en
steriliseert vee] minder dan je het vroe
ger deed, ze neemt zelfs „diepvries
spinazie", zó zegt mijn groenteman,
als er al lang verse te krijgen is, om
geen andere reden dan dat het gemak
de mens dient, ze zweert bij yog-hurt
en karnemelkse pap uit de fles, koopt
soeptabletten, maakt geen kaas en geen
boter en zelfs geen jam; ze breit maar
zelden meer kousen en voorziet zich
van confectie tijdens de uitverkoop
oi.i bevrijd te worden van ontwerpen,
knippen en naaien. En tochHans
Kaner verzekert ons:
„Zouden wij aan de huisvrouw de
enquêtevraag stellen, wat zjj liever
zag: een maaltijd uit een centrale keu
ken, op hygiënische wijze bereid, of
een eigenbereide maaltijd, dan zou
90 pCt. naar mijn idee het „horae"ma-
de" product kiezen en 10 pCt. de cen
trale keuken". Waarom? „Eigen liaard
is goud waard", verklaart al veel, als
we „haard' vervangen door „kost".
Want wat gaat er boven het eigen-ge
wrochte? Zeer weinig, en zeker geen
maaltijd uit de centrale keuken"
UN een twee-entwintig-jarige moeder
van twee kinderen, de het schrij
ven niet kon laten, ondersteunt hem
daarbij:
„Volgens mij zouden centrale keu
kens wel gemak en meer vrije tijd
voor dé huisvrouwen betekenen. Ook
zou, wanneer er volgens de voorschrif
ten van de voedingsleer gekookt werd,
menig gezin beter aan de nodige vita
minen toekomen. Maar welke vrouw
vindt het niet prettig, wanneer man en
kinderen na een zelfbereide maaitijd
zeggen: „Hé, dat was lekker!" Die vol
doening zouden velen niet willen mis
sen.
Terwijl een Helderse jonge dochter
van -vijftien meent
„Toch geloof ik, dat verreweg de
meeste Hollandse huisvrouwen en ook
de mannen hun eigen potje verkiezen
boven dat van de centrale keukens -
Waarom' Welnu. Omdat iedere huis
vrouw haar eigen manier van klaar
maken en koken heeft, en daar is een
echte moeder trots op en dat vindt va
der ook altijd lekkerder en ook de kinde
ren; wie zou het dan beter kunnen dan
moeder zelf? Er mogen dan wel eens
jongens en meisjes zijn, die mooperen
als moeder eens iets gekookt heeft, wat
ze niet graag lusten, dat zal wel zo
blijven; de een lust liever dit en de an
der dat, maar de wijze, waarop het
klaar gemaakt wordt, laat meestal niets
te wensen over. Ieder heeft zijn eigen
methode en daar wennen we aan".
UN Trudy Wijtema uit Hoorn ons ver-
zekert:
„Waar blijft de gezelligheid voor de
huisvrouw van het koken? Waar blijven
de lievelingsrestjes, de gezellige pud
dingen, schotels enz.? Die moeten we
niet in centrale keukens zoeker* Ik zou
de gezichten wel eens willen zien van
vaders en kinderen, als ze nooit meer
eens iets lekkers op tafel zien. Er kan
immers in een centrale keuken niet te
veel aandaoht geschonken worden aan
één gerecht. Ik geloof, dat als men
huisvrouw niet meer kan koken of
bakken, ze zich dood ongelukkig zal
voelen. Het geeft geen voldoening, als
ze iedere dag wat eten kan gaan ha
len".
En als laatste in dit koor Nel de
Groot uit Koog aan de Zaan, die het
goed met haar toekomstige eega meent:
„Wat is gezelliger voor een man. dan
dat bij zijn thuiskomst de lucht uit de
keuken hem al tegemoet komt en hij van
te voren al weet, wat ze zullen eten
die dag? En wat is, volgens mij, een
heerlijker werk voor een vrouw, dan
dat je van tijd tot tijd je man eens kunt
verrassen met een nieuw uitgevonden
recept en dan een waarderend woord
hierover te horen. Dit alles bereik je
niet met de centrale keuken".
Blijkbaar is er dus iets in dat koken
thuis, dat een zeker charme heeft voor
de huisvrouw en van betekenis is voor
het hele gezin. En we zullen ons wel
vertrouwd moeten maken met de idee,
dat de centrale keuken, zelfs de glan
zende en blinkende wetenschappelijk
gedreven, niet eindeloze variatie en
een geraffineerd distributie-systeem
voorlopig geen kans van slagen heeft
ondanks de allesbeheersende tendenz in
de moderne maatschappij om te gene-
realiseren. te concentreren en te centra
liseren. Immers, naast het romantische
element, dat hier overal de opinie be
heerst, zijn er andere factoren, die
worden genoemd: 1. sommigen menen,
dat de kosten per maaltijd veel hoger
zullen worden: 2. de zelfwerkzaamheid
dreigt lanzamerhand volkomen verlo
ren te gaan: Hans Reinders herinnert
aan het woord van Multatuli: „Want
niet in het snijden der padi is de vreug
de: de vreugde is in het snijden der pa
di, die men geplant heeft".Geeft
het niet veel meer voldoening te genie
ten van iets, dat men zelf, misschien
met heel veel moeite, heeft klaarge
maakt dan de vruchten te plukken van
het werk van een ander?" 3.,, de cen
trale keuken kan geen rekening hou
den met mensen, die op diëet leven en
evenmin met de huiselijke feesten",
meent Hans Kaper en hij voegt er veel
betekenend aan toe: „communisme in
beginsel". 4. een enkele meent, dat
voedsel, bij grote hoeveelheden tegelijk
bereid, minder voedzaam en minder
smakelijk is dan wat in kleine porties
wordt gekookt. 5. als inderdaad de
huisvrouw niet hygiënisch en weten-
I is het behoud van Uw gezondheid.
Neem eens per week één of twee
i Advertentie, Uiii viert
schappelijk verantwoord werkt, heeft
zij voorlichting nodig: die wordt haar
b.v. door de radio in overvloed gege
ven.
■JOCH al deze argumenten zinken in
het niet bij dat van romantiek, ge
zelligheid, sfeer.Waarbij de vraag
rijst: houdt de Hollandse huisvrouw
werkelijk zoveel van koken, bakken
en braden als onze briefschrijvers me
nen, of geeft haar alleen het feit vol
doening, dat man en kinderen haar
prestaties zo bijzonder appreciëren? Ik
vermoed het laatste. Immers, als het
eerste het geval was, zou ze zich, tot
nog veel grotere vreugde van de gas
tronomen uit haar gezin, veel meer dan
nu toeleggen op het creëeren van aller
lei koeksoorten, die je echter, tegen
veel hogere prijs en daardoor maar
zelden, bij de bakker haalt. Eneen
gewetensvraagwaarom kookt ze,
als dit voor haar een levensbehoefte is,
niet tweemaal per dag? Nu we zoveel
brood eten en zo weinig groenten moet
onze regering deviezen gebruiken voor
de invoer van graan, terwijl onze
groenten meermalen moeten worden
doorgedraaid en vermoedelijk een di
eet met meer sla, spinazie en andijvie
gezonder is dan de gewone wit-brood-
maaltijd.
Werkelijk, ik ben er nog- niet zo ze
ker van, dat onze huisvrouwen koken
zo'n genot vinden! Het zou mij zelfs
niet verwonderen, dat menigeen onder
haar zou bezwijken voor de verleidmg,
toch de maaltijden te betrekken van
een uitzendkeuken, zoals we die straks
hebben geschilderd, als de kosten de
zelfde bleven. In het buitenland eten
families graag in een restaurant. Ons
volk is te huiselijk om dat voorbeeld
na te volgen, al vinden onze studenten
de cafetaria en de eethuizen iets van
zelf spreken. Maar ik meen niet te
dwalen, wanneer ik voorspel, dat een
steeds volmaakter en gevarieerder
„service" zal 'leiden tot een situatie,
waarin ook de „kook-taak" van de
huisvrouw een al geringere omvang
zal krijgen. Of dit een overgangstoe
stand zal betekenen naar de ideale
centrale keuken zal de tijd moeten le
gen. Voorlopig heb ik geen reden, het
te geloven.
Aan welke eisen moet volgens
jullie een onderwijzer of leraar
voldoen? Antwoorden aan D. L.
Daalder, Komlaan 8, Bergen
(N.-H.)
lllllBlllllllllllllMffllllllllMlllliHIBillH
De stichting voor de Landbouw
heeft in een adres aan de Tweede
Kamer meegedeeld, de vrije prijsvor
ming van landbouwgronden niet ge
wenst te achten. In een vorig adres
was o.m. reeds tot uiting gebracht, dat
het hoofdbestuur van de Stichting voor
de Landbouw zich uitsprak voor een
vrije prijsvorming van landbouwgron
den, welk besluit evenwel met de
kleinst mogelijke meerderheid tot stand
was gekomen. Dit standpunt heeft toen
veel beroering verwekt en aanleiding
gegeven tot een brede behandeling in
het landbouworganisatieleven.
De Amerikaanse minister van Bui
tenlandse Zaken, John Foster Dulles,
en het hoofd van de M.S.A., Harold E.
Stassen, hebnen gisteren een bezoek
gebracht aan de Westduitse hoofdstad
Bonn. Vanmorgen zijn zij uit Bonn naar
Den Haag vertrokken.
Moord op oude luinder
Tegen de 39-jarige loswerkman G- L.
uit Laren en de 27-jarige grondwerker
T. J. W. V. uit Hilversum heeft de
officier van Justitie bij de Amsterdam
se rechtbank gisteren levenslange ge
vangenisstraf geëist wegens de moord
op de 72-jarige tuinder M. Verheul te
Naarden.
Op 30 Augustus hadden deze verdach
ten de oude man bij het krieken van
de dag in zijn tuin met een hamer en
een broodmes dodelijke verwondingen
toegebracht en van zijn portefeuille
met zevenhonderd gulden beroofd.
Voordat de tuinder echter de laatste
adem uitblies, vertelde hij aan een
buurman, die hem kort daarop vond,
wie de daders waren geweest. De twee
mannen konden hierna worden gear
resteerd.
De rechtbank heeft de gevangenhou
ding van de Russische journalist Pissa
rev verdacht van spionnage, wederom
met 30 dagen verlengd.
Gisteravond ongeveer tussen kwart
vóór en kwart óvér acht vlogen onaf
gebroken op grote hoogte formaties
vliegtuigen over onze provincie. Het
monotone gedreun in de donkere lucht
was een onheilspellend gehoor, dat her
innerde aan de bezettingsjaren. Bij na
dere informatie vernamen wij, dat het
Britse Canberra-bommenwerpers wa
ren, die een navigatievlucht maakten.
Van „luchtjes" gesproken... Iaat
de lucht van koken, bakken
en 'braden niet in uw woning
rondhangen. Alle keukengeuren
worden door Air-Wick even
prompt weggenomen als de
rooklucht uit uw woonkamer.
Eén en ander heeft tot gevolg gehad,
dat de Stichting voor de Landbouw dit
vraagstuk opnieuw aan de orde heeft
gesteld, met het gevolg dat een vry,|
prijsvorming afkeuring ondervond.
Tijdens een gisteren ten stadhuize tel
Amsterdam gehouden conferentie is t
aan burgemeester d'Ailly de vraag ge-1
steld of het economische gevolg van del
ramp, die ons land heeft getroffen, te. I
vens inhoudt, dat de bouw van de IJ. I
tunnel minstens enige jaren later zall
beginnen. Mr d'Ailly gaf daarop tenl
antwoord, dat zulks z.i. zeker niet hetI
geval zal zijn. „Meer dan ooit is thans I
gebleken de noodzaak van snelle ver-I
bindingen, dus ook van wegen", aldus
de burgemeester.
De gemeenteraad van Amsterdam
heeft in zijn gisteravond gehouden
vergadering na een voorlopige discus
sie besloten de behandeling van de
voordracht van B. en W. tot verhoging I
der IJ-ponttarieven te schorsen. B. en
W. zullen met het Rijk opnieuw con
tact over deze aangelegenheid op
nemen.
De inspecteur-generaal voor de
Scheepvaart heeft tijdens dc behando-
ling van de stranding van de „Fans-
tuss', op 5 November 1932, voor ce
Raad van Scheepvaart geconcludeerd, I
dat de kapitein van de „Faustus" grove I
schuld heeft aan de stranding. „Hgt is I
tragisch, dat dergelijke personen belast I
worden met de leiding van zeegaande
schepen", aldus de inspecteur-generaaL
ANNIE DE REUVER NIET MEER
VOOR DE AVRO-MICROFOON
De vocaliste van de Skymasters, An-
nie de Reuver, heeft alle medewerking I
met de AVRO opgezegd..
Zoals bekend, trad Annie de Reuver L
op uitnodiging van de AVRO met het I
ensemble van de Skymasters op. Sinds I
1 Januari vormen de Skymasters een|
zelfstandig ensemble.
§32
(Advertentie. Ing. Med.)
Plaatsing van deze stukken betekent
niet, dat de redactie met de inhoud
instemt. Zij acht kennisneming ervan
wel van algemeen belang.
Daar mij als oud-stadgenoot het
nieuws uit Den Helder nog steeds in
teresseert, neem ik regelmatig kennis
van de inhoud van de Helderse Cou
rant.
In het nummer van 14 Januari trof
ik daarin onder het opschrift „De be
kende weg" een stukje aan over de
nieuwste ontwikkeling van het Russi
sche anti-semitisme, dat de Redactie
m.i. in enige kernachtige woorden zeer
juist omschreef als een middel om de
aandacht van het volk af te leiden van
interne moeilijkheden in de richting
van de minste weerstand, n.l. de Russi
sche Joden. Drie dagen later verscheen
in uw blad een ingezonden stuk van
de heer Staalman, die aan de hand
van enkele teksten uit O.T., N.T. en
Profeten, probeert aan te tonen, dat
God dit alles zo gewild heeft.
Ik herinner mij de heer Staalman uit
mijn Helderse tijd en hier in het verre
Jeruzalem zie ik hem in gedachten
zitten in zijn goed verwarmde kamer,
waar hij wat citaten uit de oude ge
schriften bijeen zoekt en zich daarmee
van heel het sombere wereldgebeuren,
dat met de periode der beide dictato
ren en hun millioenen onschuldige
(voor het merendeel Joodse) slacht
offers, samenhangt, met een Ingezon
den stukje afmaakt.
Zonder enige twijfel weet de heer S„
dat de dingen niet zo simpel zijn als
hij ze in zijn stukje wenst voor te stel
len; reeds uit zijn arbeid in besturen
e.d. zal hij zich zeker herinneren, dat
de mens niet zonder meer een willoze
ledepop is, en indien hij enig benul
van de historische ontwikkeling van
het maatschappelijk en geestelijk leven
bezit, zal hij op grond daarvan zijn wat
al te simplistische opvatting aan critiek
dienen te onderwerpen. Het spreekt
wel vanzelf, dat ik op „eindproblemen"
als deze in een ingezonden stuk niet
dieper kan ingaan, en indien men ten
opzichte van een vraagstuk als het on
derhavige de ernst en eerbied koestert,
waarop het aanspraak maakt, dan kan
men het ook niet „afdoen" op de wijze
van de heer S., die juist iets te veel
aan propaganda en reclame herinnert!
Doch wat mij wél van het hart moet.
dat is mijn verwondering over het
grote gemak, waarmee de heer S. zich
met de nameloze en schuldeloze ellen
de van millioenen mensen accoord ver
klaart, indien hij deze maar kan dek
ken met een paar citaten uit heilige
geschriften. Op grond daarvan meent
hij te kunnen bewijzen, dat Hitier en
Stalin het „internationale Jodendom"
niet als wrijfpaal zouden gebruiken.
Indien hij een paar ontzettend verve
lende avonden zou over hebben om
zo hij dit al niet deed! Hitler's
„Mein Kampf" te lezen, en zich slechts
enkele minuten zou bezighouden met
de argumenten, die van officieel Rus
sische zijde voor het hernieuwde anti-
Joodse ootreden in de Sowjet-Unie zijn
gepubliceerd, dan zal hij moeten toe
geven, dat de opmerking in het begin
van zijn stukje volkomen met de wer
kelijkheid in strijd is. Wellicht mag
men hopen, dat de heer S. de proble
men, die hier aan de orde zijn, eens
wat ernstiger onder de ogen ziet en ze
niet „oplost" met de citaten, waarmee
hij in zijn trant doorredenerende
ook elk ander probleem met hetzelfde
gemak zou kunnen „oplossen". Want
hoe men ook de religieuze achtergrond
van al deze feiten moge zien, een gods
dienstig standpunt zoals dat van de
heer S. ontslaat niemand van de plicht
tot onderzoek dezer verschijnselen op
hun eigen (aardse) gebied, indien men
althans zoals de heer S. de pretentie
heeft, zich een oordeel over hun bete
kenis te verwerven.
Zonder de ondergrond van een der
gelijk onderzoek is elk oordeel van nul
en gener waarde. Het hoort thuis op
het achterbalcon van de tram of aan
de bittertafel (waar het zelfs nog zin
kan hebben). De meest elementaire be
scheidenheid verbiedt echter, dat men
voor dergelijke ongefundeerde bewe
ringen een publiek orgaan misbruikt.
En voor zover de heer S. dit nog
niet mocht hebben begrepen in ons
oude, nieuwe en jonge vaderland, waar
men door traditie, omgeving en studie
aan de bron de gelegenheid heeft, de
heilige geschriften beter te kennen dan
waar ook ter wereld, stelt men zich
niet tevreden met het opzoeken van
lukrake teksten als het gaat om het
geluk van honderdduizenden. Daarvoor
weet men hier te goed waarom het
gaat.
Met dank voor de plaatsing,
Drs. J. A. COLTOV
Jeruzalem, 25 Januari 1953.
Bijschrift redactie.
Hoewel wij de discussie op dit punt
gesloten hadden verklaard en geen in
gezonden stukken terzake meer zou
den opnemen, menen wij voor deze
stem uit het verre Jeruzalem een uit
zondering te moeten maken, al zou dit
slechts zijn op grond van het feit, dat
het voor de inzender niet mogelijk was
eerder op het stuk van de heer Staal
man te reageren.
Onderzoek oelast
De Amerikaanse regering heeft be
sloten, alle Amerikanen die bij de
UNESCO, de organisatie der V. N. voor
onderwijs, wetenschap en cultuur, wer
ken aan een onderzoek naar hun loyali
teit te onderwerpen.
Belolie van missie-Palar moei
worden nagekomen
Dinsdag zal de sectie Buitenlandse j
Zaken van het Indonesische parlement f
spreken over een motie, welke wordt
gevraagd zo vlug mogelijk een Indone
sische vertegenwoordiging in Moskou
te openen. Dit zou gewenst zijn om het
principe van de neutrale buitenlandse
politiek van Indonesië te handhaven en
voorts om de belofte na te komen van
de missie-Palar naar Moskou, in 1950.
D,t jaar acht divisies meer
De Zuidkoreaanse minister van De
fensie heeft verklaard, dal het Zuid
koreaanse leger in de loop van dit jaar
van 12 tot 20 divisies die volledig zijn
uitgerust, zal worden uitgebreid. De
regering heeft bovendien besloten alle
mannen van 17 tot 32 jaar, bij het leger
in te lijven.
De regeringscommissaris bjj het mili
taire tribunaal te Bordeaux heeft de
doodstraf geëist tegen kapitein Kahn en
andere officieren en onderofficieren,
die beschuldigd zijn in verband met hel
uitmoorden van Oradour-sur-Glanedoof
een afdeling van de S.S. in 1944.
Deze eis geldt ook de aanwezige be
schuldigde sergeant-majoor Lenz. "Tegen
degenen, die de orders uitvoerden, zijn
dwangarbeidsstraffen geëist. Onder hen
vallen de aanwezige beschuldigden
Bleschke, Frentzel, Pjeufer, Daab, De-
genhardt en Boehme.
Het WCstduitse parlement heeft een
wetsontwerp dat de recrutering van
Duitse onderdanen voor een buiten
lands leger verbiedt, met algemene
stemmen aanvaard. Het ontwerp heeft
in het bjjzonder betrekking op bet
vreemdelingenlegioen. Op overtreding
van het verbod staat een maximumstraf
van drie maanden gevangenisstraf.
Beste kinderen.
Natuurlijk hebben Julli
hnord van de ramp, die e
ons land heeft getroffen. I!
jes is mij gebleken hoe jul!
met al die grote mensen
die op het ogenblik zo ei
öriet hebben. Helaas kul
weinig doen om dat verdri
verlichten. Maar wel I
neven en nichten hun sj
nakijken en ook hun speel;
boeken. Niet wat al stuk i
toch nooit meer naar
wordt, maar juist die ding
zijn en waar je zelf aan g
Dan wordt het geven tot
zo moet het toch ook zijn.
We hebben ook ditma:
raadsel. W'te zin heeft kan
oplossing sturen aan
TANTE PAULIEN, bur. s
Tot de volg.
Annie Koopmans uit Sto
een nieuwe nicht. Hartelijk
onze kring, Annie. Ik vind 1
dat je meteen de juiste oi
het raadsel hebt gevonden
benieuwd of ik de volgend,
zo'n gezellig briefje van je
Ook Mar van Oonk uit
waard doet voor de eerste
Wat een mooie tekening b
mij gemaakt. Je oplossing v
sel is goed, hoor. En ik v
keurig schrijft voor een me
geen negen jaar. Een ech
brief. Geef Frits en Sonj;
zoentje van me. Zal je het
Annie Breg uit Stompet,
oude bekende. Fijn, dat je
veel beter is. Wat heb jij
brieven te schrijven, zeg,
met de sneeuwklokjes vi
mooi. Nu ben je over een
rig, hè? Je mag best meed
ben je straks twaalf, hoor.
vijftien, dan vormde dat n,
kei bezwaar. Wat enig, dat
indertijd een foto van je
de lammeren is komen nen
jij eens iets heel, heel bijzi
dan zal ik ook met een f<
men. Dag, tot de volgende
de oplossing van het raad
hoor.
Mijn trouwe neef Peter
Alkmaar zendt twee goede
in, ook één van het hotelra
laat dan nooit, hè Peter? N<
liciteerd met je verjaardig.
prettige dag gehad? Acht j
een leeftijd.
Fientje Vliegenthart uit
een nieuwe nicht. Wat ee
brief, zeg. Ik kan me best
dat je de oplossing van het
altijd kunt vinden, maar
je toch wel zo knap gewee
ningen vind ik erg knap.
guurtje, ben ik dat misschi
En gelukkig heb ik hie:
nieuwe neef. Hij heet Gerai
woont in Stompetoren. Nog
citeerd met je vaders ver
hebt het raadsel goed opge
Dina Duiveman uit Alkm;
w ffET fJJNE et]
SAKSISCHE
CEVERWORSTJE
7/teeï.. TfieeSt...
VLEESWARENFABRIEK 1 MEESTER
(Advertentie.
ZATERDAG 7 FEBRl
HILVERSUM I, 402 m.:
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 1
20.00—24.00 VARA. 7.00 J
Gram.muziek. 7.30 Idem. 8.00
weerberichten. 8.18 Gram.muzi
de vrouw. 9.00 Gram.muziek
Waterstanden.) 10.00 „Tijdelij:
keld"; causerie. 10.05 Mc
10.20 Voor de arbeiders 'in
bedrijven. 11.30 Viool en p
Gram.muziek. (12.3012.33
Tuinbouwmededelingen.) 13.
13.15 Commentaar. 13.20 Metr
en solist. 13.50 Radioweekjot
Gram.muziek. 14.45 Boekbespi
Gram.muziek. 15.15 „Het cenl
schapsfeest Pasen 1953". 15
muziek. 15.45 „Van de wieg t(
causerie. 16.05 Gram.muziek.
praatje. 16.30 Philharmonisch
solist. 17.15 Voor de jeugd. 1?
18.15 Vara-varia. 18.20 Haw
18.45 Gram.muziek. 19.00 Arti
kaart. 19.30 „Passepartout", ca
,.Het Oude Testament in deze
serie. 19.55 „Deze week", eau
Nieuws. 20.05 Gevarieerd
HILVERSUM II, 298 m.:
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 G
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
liederen. 7.45 Morgengebed en
kalender. 8.00 Nieuws en we
8.15 Promenade-Orkest. 8.55
muziek. 9.00 Voor de huisvi
Gram.muziek. 10 00 Voor de kl(
Gram.muziek. 11.00 Voor de z
Kamerkoor. 12.00 Angelus. 1:
muziek. (12.30—12.33 Land- en
mededelingen.) 12.55 Zonnew
Nieuws en Katholiek nieuws. 3
concert. (In de pauze: Gram.mi
Boekbespreking. 14.10 Gram.m
Engelse les 14.40 Amateu
J5.15 Kroniek van Letteren e
15.55 Radio Philharmonisch O
,.De Schoonheid van het G
17.00 Voor de jeugd. 18.00
muziek. 18 15 Journalistiek we
18.25 Piano, hammondorgel en
Regeringsuitzending: „Zoeklic
Westerse Defens'e" 19.00 Nic
Giam.muziek 19 20 Pariemei
19.30 Gram.muziek. 20.20 „1
causerie. 20.40 „100 Jaar Kror