Romantiek in de keuken De Jodenvervolging LAXEER-AKKERTJES IJ-tunnelbouw gaat door £n nu de ^eUiende tcuuebtie Vrije prijsvorming landbouwgronden wordt ongewenst geacht Voorlopig geen verhoging De loyaliteit van Amerikanen bij de Unesco ONS HOI DE VERGETEN CATEGORIE Een genoeglijke steer Toch maar centraliseren Zonder verwachting Ons eten komt niet uit eigen keuken Een jonge moeder Inwendige zuiverheid Appreciatie Stichting voor de Landbouw Adres aan de Tweede Kamer gericht DULLES EN STASSEN HEDEN IN DEN HAAG Levenslang geëist tegen de twee daders Gevangenhouding van Pissarev verlengd VLIEGTUIGFORMATIES BOVEN NOORD-HOLLAND Snelle verbindingen van groot belang De IJ-ponttarieven Kapitein van „Faustus" aan stranding schuldig M ENS^ nE(JS LEZERS SCHRIJVEN OVER: De heer Staalman op de bekende weg Vertegenwoordiging van Indonesië in Moskou? Zuidkoreaans leger wordt uitgebreid DOODSTRAFFEN GEËIST IN PROCES-ORADOUR Maatregelen tegen werving voor vreemdelingenlegioen Wat de post bra Het Radioprogn 4 VRIJDAG 6 FEBRUARI 195S DRECIES, WAT IK DACHT! De vergeten categorio vil niets weten van centrale keukens. Ze heeft haar hart verpand aan allerlei smakelijke gerechten, die door niemand anders kunnen worden gefabri ceerd dan door moeder-de-vrouw, dage lüks met een verhit gelaat boven een hagelwit schort bakkende en bradende, om de smachtende familie uit de eet kamer te geven wat ze verlangt. En niet alleen die lekkere kostjes maken de jonge generatie afkerig van de gaar keukens: er hangt over de kokende moeder, behalve de damp uit de pannen op het blinkende fornuis, een waas van romantiek; ze ademt in een sfeer van gezelligheid, die zich meedeelt aan het hele gezin en aan het van ouds bekende en dierbare Hollandse binnenhuisje een vertrouwdheid en beslotenheid geeft, waaraan het leven rust en waarde ontleent. Zó ongeveer zou ik de tendenz kun nen formuleren, die onze inzendingen beheerst. Waarom zou de centrale keuken hygiënischer zijn don de keuken thuis De Hollandse huisvrouw is juist be roemd om haar zindelijkheid. En wat de voedingsleer betreft, als de huis vrouw niet veel van de voedingsleer af weet, zegt de „Groenteman" door de radio, wat we kunnen eten, welke groenten, enz. we moeten kopen om de nodige vitaminen binnen te krij gen. Het is zo'n genoeglijke sfeer, als je moeder aan het koken is en soms kun je zelf ook wel in al die potjes en pannetjes roeren. Als je haast hebt, is de pressure-cooker een uit komst en kan de maaltijd in onge veer 20 minuten klaar zijn. Wanneer je iedere dag naar de centrale keuken gaat, heb je, zo lijkt het mij tenminste, op het laatst het gevoel of je gemakzuchtig bent, of het eten niet meer van je zelf is, om dat je het niet zelf hebt bedacht en klaargemaakt. Ook kun je niet kie zen, wat je die dag wilt eten. De één wil worteltjes met pieterselie, de an der weet niet. Je bent aan de smaak van de centrale keuken-mensen ge bonden. Alleen voor de alleenstaande en de werkende vrouw zou het mis schien een uitkomst kunnen zijn, want deze vrouwen hebben vaak geen tijd om de nodige inkopen te doen. Juist de boodschappen bij de slager, kruidenier en groenteman zijn het meest tijdrovend voor de huisvrouw, die het werk buitenshuis heeft en dus de boodschappen zelf moet doen. Maar mij lijkt het toe dat ze de moeite er graag voor over heeft om het succes van een persoonlijk bereide maaltijd te smaken. ANNKLTKE REINDERS M.M.S., Bergen (NH). Zoals jij oordelen ongeveer alle meis jes, die een antwoord inzonden. Om die reden geef ik nu het woord aan twee jongens: IEDERE HUISVROUW kookt tegen woordig haar eigen potje. Zou het niet beter zijn centrale keukens op te richten, waar ieder zijn portie kan ha- len. Het zou misschien werkelijk beter zijn, want er zouden heel wat voor delen aan verbonden zijn: le. Het spaart een hoop geld uit en wel door de grote voorraden voed sel, die tegelijk worden gekocht en dus goedkoper zijn en dan besparing op gas en andere brandstoffen. 2e De huisvrouw krijgt het heel wat lichter. 3e. Het eten wordt hygiënisch ge kookt. 4e. Er kan meer zorg aan besteed worden. 5e Nooit "angebrand eten meer! Maar nadelen zijn er natuurlijk ook Weer, want niet elke echte Hollandse huisvrouw zou zich het eten koken graag uit h.-nden laten nemen; dat doet zij liever zelf, wat natuurlijk heel begrijpelijk is. Een groot nadeel is ook: Wat moet er van de handelaar in aardappelen en groenten terecht komen Het zou, geloof ik, ook niets voor de vrouw zijn, elke dag met een pan netje eten over straat te gaan. Als het nooit anders geweest was, zou ze daar natuurlijk geen erg in hebben maar als zoiets nu ingesteld zou worden, denk ik niet dat het de eerste tijd succes zou hebben. Dan nog een vierde moei lijkheid. Mensen zijn soms nogal lastig en daarom zou de verscheidenheid in groente elke dag groot moeten zijn om iedereen tevreden te stellen. Als we nu de voor- en nadelen tegen el kaar opwegen, zijn volgens mij de voordelen het zwaarst. Dit zal voor een huisvrouw waarschijnlijk niet het geval zijn. Maar waarom komt er niet eens iemand, die zo'n keuken gaat oprich ten? Soepcentrales zijn er toch ook al, waarom niet een centrale voor ons voornaamste voedsel? J. F. BIJTJES St. Annastraat 51, Alkmaar Jongen, 18 jaar. ALS ik aan mijn moeder vraag, of zij niet de centrale keuken pre fereert boven de zelf kiaar gemaakte maaltijd, dan krijg ik een zeer beslist antwoord. Ik weet niet, in hoeverre de herinnering aan de Gaarkeuken uit de oorlog een woordje meespreekt, maar in ieder geval gaan haar eigen scheppingen haar blijkbaar boven de gemeentepot. Nu is dit een probleem, naar welks oplossing ik ten zeerste benieuwd ben, niet in het minst, om dat ik vrijwel onbekend ben op het gebied der edele keukenkunst. Dit in aanmerking genomen, wil ik niets zeggen over de kwaliteit van het eten van de gemeentepot. Ik stel me zo voor, dat alles op de volgende manier in zijn werk zal gaan: Als om 12 uur de auto met etenske- tels langs de diverse posten (en dat zullen er vele moeten zijnl gaat rij den, staat overal al een rij. Er wor den bij iedere post drie of vier ketels afgezet en het opscheppen begmt. Om 12 uur dient de laatste klant te zijr. geholpen: gemiddeld wacht iedereen 15 minuten. U zult het met me eens zijn, dat dit een perfecte en grote or ganisatie verlangt. Ik geef gaarne toe, dat deze oplos sing voor veel mensen die met tijdge brek te kampen hebben, een uitkomst zal zijn. De Centrale keuken, zal de taak van de huisvrouw dus lichter maken, maar dat is dan ook het enige voordeel dat ik zie. Ik waag me er niet aan, de grootte ervan te schatten. Alhoewel, ik durf beweren, dat het voor een bepaalre groep huisvrouwen niet eens zo wenselijk is, dat zij niet behoeven te koken. Zou het re gemak zucht niet een beetje in de hand wer ken Een ander nadeel is, dat men als men de kookkunst niet meer no dig heeft, haar zal verwaarlozen en we vrouwen krijgen, die helemaal niets meer kunnen. Bovendien zullen er mensen zijn, die het als een bezwaar voelen, dat ze weten, wat iedereen heeft gegeten en dat iedereen weet, wat ze hebben gegeten. Als allerlaatste blijft de vraag, of het oprichten van een dergelijk groot lichaam wel economisch verantwoord is. Er zijn talrijke mensen, die uit principiële overwegingen weigeren. Tel daargij de vrouwen die niet tegen de dagelijkse maaltijdenbereidThg opzien of het zelfs met plezier doen. Tel daarbij de mensen, die bijvoorbeeld aan zoutloos eten of aan een diëet vastzitten. E)i«tnslotte die mensen, die tengevolge van hun werk 's avonds het warme eten gebruiken. Ik denk niet dat we veel van de Gemeentekeuken hebben te verwach ten, maar ik zal uitkijken, wat men en in het bijzonder de groep van (jon ge) dames hierover heeft te zeggen. HENK GRUYS De Ruyterstraat 19, 19 jr. Koog aan de Zaan. Niet alleen de moeder van Henk Gruys laat zich bij haar oordeel be ïnvloeden door onaangename herinne ringen uit de dagen der bezetting; hoor Hans Reinders: JJET WAREN donkere dagen, mis schien wel de donkerste dagen die Amsterdam ooit meegemaakt heeft, toen ik met mijn smerige pannetje door de smerige straten sjokte. Ik, klein jongetje van negen jaar, ging mijn eten halenhet vurig begeerde eten, dat bestond uit >/s liter aftreksel van aardappelschillen per dag, waar voor de schillen bereidwillig en edel moedig waren afgestaan door onze Duitse vrienden, die de hongerende schooljeugd een warm hart toedroe gen. Donkere dagen in een vervuilde stad, waar typhusepidemieën en raz zia's, honger en ellénde tot iets nor maals waren gaan behoren. Een halve liter schillenaftreksel in 'een pannetje; een jongetje van negen jaar; heel veel jongetjes van negen jaar; grote jon gens; kleine jongens; grote meisjes; kleine meisjes. Allemaal met een pan netjeAmsterdam, eind 1944. Misschien is het vreemd, misschien ook wel sentimenteel, maar onwille keurig gleden mijn gedachten terug naar deze tijd, toen ik het probleem van deze week onder ogen kreeg. Dat was het eerste wat ik zag: mijn eigen ervaring met de centrale keuken, nu bijna alweer Hen jaar geleden. Maar met mij zullen er velen zijn, die bij het lezen van ons probleem, even aan toen hebben teruggedacht, en het is juist daarom, dat het begrip „Centrale Keuken" op velen onzer, die dit alles niet meer kunnen vergeten, een on prettige indruk maakt. Misschien tan onrechte, omdat wij hiermee in zo'n ellendige tijd hebben kennis gemaakt, maar een feit blijft, dat dit onze be oordeling beïnvloedt". Wanneer dit trieste beeld ons niet voortdurend voor ogen stond, wanneer we ons een bloeiend bedrijf zouden kunnen voorstellen in de trant van een gas- en electriciteitscentrale of een zweminrichting, een keuken, waar al les blinkt en glanst, waar inderdaad volgens de voorschriften van de hy giëne en de moderne voedingsleer da gelijks de meest uiteenlopende gerech ten worden samengesteld, die naar aan leiding van voorafgaande verzoeken der huismoeders in allerlei variaties worden gedistribueerd en warm opge diend, zou onze tegenstand waarschijn lijk heel wat geringer zijn dan nu het geval is. Is er wel iemand, die terug verlangt naar de petroleumlamp uit het verleden of het teiltje op Zaterdag avond? Verheugen de bewoners van centraal verwarmde flatblokken uit de grote steden zich niet over het com fort van hun installaties en is er één onder hen. die haakt naar de pook en de kolenkit? En blijft er niet bij een organisatie als ik zoeven bedoelde, de individuele keuze, waarop wij als rechtgeaarde Hollanders - „smullen met de deur dicht" - zo gebrand zijn? Waar zijn de gezinnen, waar men zelf nog brood bakt en waarom doet men dat niet, als men de zelfverzorging zo romantisch en zo amusant vindt? 'Al weer laat de huisvrouw, ook de Hol landse, de „service" over aan de buien wereld: ze vraagt de aardappels en de peentjes geschrapt en de groente ge sneden, ze koopt groenten in blik en steriliseert vee] minder dan je het vroe ger deed, ze neemt zelfs „diepvries spinazie", zó zegt mijn groenteman, als er al lang verse te krijgen is, om geen andere reden dan dat het gemak de mens dient, ze zweert bij yog-hurt en karnemelkse pap uit de fles, koopt soeptabletten, maakt geen kaas en geen boter en zelfs geen jam; ze breit maar zelden meer kousen en voorziet zich van confectie tijdens de uitverkoop oi.i bevrijd te worden van ontwerpen, knippen en naaien. En tochHans Kaner verzekert ons: „Zouden wij aan de huisvrouw de enquêtevraag stellen, wat zjj liever zag: een maaltijd uit een centrale keu ken, op hygiënische wijze bereid, of een eigenbereide maaltijd, dan zou 90 pCt. naar mijn idee het „horae"ma- de" product kiezen en 10 pCt. de cen trale keuken". Waarom? „Eigen liaard is goud waard", verklaart al veel, als we „haard' vervangen door „kost". Want wat gaat er boven het eigen-ge wrochte? Zeer weinig, en zeker geen maaltijd uit de centrale keuken" UN een twee-entwintig-jarige moeder van twee kinderen, de het schrij ven niet kon laten, ondersteunt hem daarbij: „Volgens mij zouden centrale keu kens wel gemak en meer vrije tijd voor dé huisvrouwen betekenen. Ook zou, wanneer er volgens de voorschrif ten van de voedingsleer gekookt werd, menig gezin beter aan de nodige vita minen toekomen. Maar welke vrouw vindt het niet prettig, wanneer man en kinderen na een zelfbereide maaitijd zeggen: „Hé, dat was lekker!" Die vol doening zouden velen niet willen mis sen. Terwijl een Helderse jonge dochter van -vijftien meent „Toch geloof ik, dat verreweg de meeste Hollandse huisvrouwen en ook de mannen hun eigen potje verkiezen boven dat van de centrale keukens - Waarom' Welnu. Omdat iedere huis vrouw haar eigen manier van klaar maken en koken heeft, en daar is een echte moeder trots op en dat vindt va der ook altijd lekkerder en ook de kinde ren; wie zou het dan beter kunnen dan moeder zelf? Er mogen dan wel eens jongens en meisjes zijn, die mooperen als moeder eens iets gekookt heeft, wat ze niet graag lusten, dat zal wel zo blijven; de een lust liever dit en de an der dat, maar de wijze, waarop het klaar gemaakt wordt, laat meestal niets te wensen over. Ieder heeft zijn eigen methode en daar wennen we aan". UN Trudy Wijtema uit Hoorn ons ver- zekert: „Waar blijft de gezelligheid voor de huisvrouw van het koken? Waar blijven de lievelingsrestjes, de gezellige pud dingen, schotels enz.? Die moeten we niet in centrale keukens zoeker* Ik zou de gezichten wel eens willen zien van vaders en kinderen, als ze nooit meer eens iets lekkers op tafel zien. Er kan immers in een centrale keuken niet te veel aandaoht geschonken worden aan één gerecht. Ik geloof, dat als men huisvrouw niet meer kan koken of bakken, ze zich dood ongelukkig zal voelen. Het geeft geen voldoening, als ze iedere dag wat eten kan gaan ha len". En als laatste in dit koor Nel de Groot uit Koog aan de Zaan, die het goed met haar toekomstige eega meent: „Wat is gezelliger voor een man. dan dat bij zijn thuiskomst de lucht uit de keuken hem al tegemoet komt en hij van te voren al weet, wat ze zullen eten die dag? En wat is, volgens mij, een heerlijker werk voor een vrouw, dan dat je van tijd tot tijd je man eens kunt verrassen met een nieuw uitgevonden recept en dan een waarderend woord hierover te horen. Dit alles bereik je niet met de centrale keuken". Blijkbaar is er dus iets in dat koken thuis, dat een zeker charme heeft voor de huisvrouw en van betekenis is voor het hele gezin. En we zullen ons wel vertrouwd moeten maken met de idee, dat de centrale keuken, zelfs de glan zende en blinkende wetenschappelijk gedreven, niet eindeloze variatie en een geraffineerd distributie-systeem voorlopig geen kans van slagen heeft ondanks de allesbeheersende tendenz in de moderne maatschappij om te gene- realiseren. te concentreren en te centra liseren. Immers, naast het romantische element, dat hier overal de opinie be heerst, zijn er andere factoren, die worden genoemd: 1. sommigen menen, dat de kosten per maaltijd veel hoger zullen worden: 2. de zelfwerkzaamheid dreigt lanzamerhand volkomen verlo ren te gaan: Hans Reinders herinnert aan het woord van Multatuli: „Want niet in het snijden der padi is de vreug de: de vreugde is in het snijden der pa di, die men geplant heeft".Geeft het niet veel meer voldoening te genie ten van iets, dat men zelf, misschien met heel veel moeite, heeft klaarge maakt dan de vruchten te plukken van het werk van een ander?" 3.,, de cen trale keuken kan geen rekening hou den met mensen, die op diëet leven en evenmin met de huiselijke feesten", meent Hans Kaper en hij voegt er veel betekenend aan toe: „communisme in beginsel". 4. een enkele meent, dat voedsel, bij grote hoeveelheden tegelijk bereid, minder voedzaam en minder smakelijk is dan wat in kleine porties wordt gekookt. 5. als inderdaad de huisvrouw niet hygiënisch en weten- I is het behoud van Uw gezondheid. Neem eens per week één of twee i Advertentie, Uiii viert schappelijk verantwoord werkt, heeft zij voorlichting nodig: die wordt haar b.v. door de radio in overvloed gege ven. ■JOCH al deze argumenten zinken in het niet bij dat van romantiek, ge zelligheid, sfeer.Waarbij de vraag rijst: houdt de Hollandse huisvrouw werkelijk zoveel van koken, bakken en braden als onze briefschrijvers me nen, of geeft haar alleen het feit vol doening, dat man en kinderen haar prestaties zo bijzonder appreciëren? Ik vermoed het laatste. Immers, als het eerste het geval was, zou ze zich, tot nog veel grotere vreugde van de gas tronomen uit haar gezin, veel meer dan nu toeleggen op het creëeren van aller lei koeksoorten, die je echter, tegen veel hogere prijs en daardoor maar zelden, bij de bakker haalt. Eneen gewetensvraagwaarom kookt ze, als dit voor haar een levensbehoefte is, niet tweemaal per dag? Nu we zoveel brood eten en zo weinig groenten moet onze regering deviezen gebruiken voor de invoer van graan, terwijl onze groenten meermalen moeten worden doorgedraaid en vermoedelijk een di eet met meer sla, spinazie en andijvie gezonder is dan de gewone wit-brood- maaltijd. Werkelijk, ik ben er nog- niet zo ze ker van, dat onze huisvrouwen koken zo'n genot vinden! Het zou mij zelfs niet verwonderen, dat menigeen onder haar zou bezwijken voor de verleidmg, toch de maaltijden te betrekken van een uitzendkeuken, zoals we die straks hebben geschilderd, als de kosten de zelfde bleven. In het buitenland eten families graag in een restaurant. Ons volk is te huiselijk om dat voorbeeld na te volgen, al vinden onze studenten de cafetaria en de eethuizen iets van zelf spreken. Maar ik meen niet te dwalen, wanneer ik voorspel, dat een steeds volmaakter en gevarieerder „service" zal 'leiden tot een situatie, waarin ook de „kook-taak" van de huisvrouw een al geringere omvang zal krijgen. Of dit een overgangstoe stand zal betekenen naar de ideale centrale keuken zal de tijd moeten le gen. Voorlopig heb ik geen reden, het te geloven. Aan welke eisen moet volgens jullie een onderwijzer of leraar voldoen? Antwoorden aan D. L. Daalder, Komlaan 8, Bergen (N.-H.) lllllBlllllllllllllMffllllllllMlllliHIBillH De stichting voor de Landbouw heeft in een adres aan de Tweede Kamer meegedeeld, de vrije prijsvor ming van landbouwgronden niet ge wenst te achten. In een vorig adres was o.m. reeds tot uiting gebracht, dat het hoofdbestuur van de Stichting voor de Landbouw zich uitsprak voor een vrije prijsvorming van landbouwgron den, welk besluit evenwel met de kleinst mogelijke meerderheid tot stand was gekomen. Dit standpunt heeft toen veel beroering verwekt en aanleiding gegeven tot een brede behandeling in het landbouworganisatieleven. De Amerikaanse minister van Bui tenlandse Zaken, John Foster Dulles, en het hoofd van de M.S.A., Harold E. Stassen, hebnen gisteren een bezoek gebracht aan de Westduitse hoofdstad Bonn. Vanmorgen zijn zij uit Bonn naar Den Haag vertrokken. Moord op oude luinder Tegen de 39-jarige loswerkman G- L. uit Laren en de 27-jarige grondwerker T. J. W. V. uit Hilversum heeft de officier van Justitie bij de Amsterdam se rechtbank gisteren levenslange ge vangenisstraf geëist wegens de moord op de 72-jarige tuinder M. Verheul te Naarden. Op 30 Augustus hadden deze verdach ten de oude man bij het krieken van de dag in zijn tuin met een hamer en een broodmes dodelijke verwondingen toegebracht en van zijn portefeuille met zevenhonderd gulden beroofd. Voordat de tuinder echter de laatste adem uitblies, vertelde hij aan een buurman, die hem kort daarop vond, wie de daders waren geweest. De twee mannen konden hierna worden gear resteerd. De rechtbank heeft de gevangenhou ding van de Russische journalist Pissa rev verdacht van spionnage, wederom met 30 dagen verlengd. Gisteravond ongeveer tussen kwart vóór en kwart óvér acht vlogen onaf gebroken op grote hoogte formaties vliegtuigen over onze provincie. Het monotone gedreun in de donkere lucht was een onheilspellend gehoor, dat her innerde aan de bezettingsjaren. Bij na dere informatie vernamen wij, dat het Britse Canberra-bommenwerpers wa ren, die een navigatievlucht maakten. Van „luchtjes" gesproken... Iaat de lucht van koken, bakken en 'braden niet in uw woning rondhangen. Alle keukengeuren worden door Air-Wick even prompt weggenomen als de rooklucht uit uw woonkamer. Eén en ander heeft tot gevolg gehad, dat de Stichting voor de Landbouw dit vraagstuk opnieuw aan de orde heeft gesteld, met het gevolg dat een vry,| prijsvorming afkeuring ondervond. Tijdens een gisteren ten stadhuize tel Amsterdam gehouden conferentie is t aan burgemeester d'Ailly de vraag ge-1 steld of het economische gevolg van del ramp, die ons land heeft getroffen, te. I vens inhoudt, dat de bouw van de IJ. I tunnel minstens enige jaren later zall beginnen. Mr d'Ailly gaf daarop tenl antwoord, dat zulks z.i. zeker niet hetI geval zal zijn. „Meer dan ooit is thans I gebleken de noodzaak van snelle ver-I bindingen, dus ook van wegen", aldus de burgemeester. De gemeenteraad van Amsterdam heeft in zijn gisteravond gehouden vergadering na een voorlopige discus sie besloten de behandeling van de voordracht van B. en W. tot verhoging I der IJ-ponttarieven te schorsen. B. en W. zullen met het Rijk opnieuw con tact over deze aangelegenheid op nemen. De inspecteur-generaal voor de Scheepvaart heeft tijdens dc behando- ling van de stranding van de „Fans- tuss', op 5 November 1932, voor ce Raad van Scheepvaart geconcludeerd, I dat de kapitein van de „Faustus" grove I schuld heeft aan de stranding. „Hgt is I tragisch, dat dergelijke personen belast I worden met de leiding van zeegaande schepen", aldus de inspecteur-generaaL ANNIE DE REUVER NIET MEER VOOR DE AVRO-MICROFOON De vocaliste van de Skymasters, An- nie de Reuver, heeft alle medewerking I met de AVRO opgezegd.. Zoals bekend, trad Annie de Reuver L op uitnodiging van de AVRO met het I ensemble van de Skymasters op. Sinds I 1 Januari vormen de Skymasters een| zelfstandig ensemble. §32 (Advertentie. Ing. Med.) Plaatsing van deze stukken betekent niet, dat de redactie met de inhoud instemt. Zij acht kennisneming ervan wel van algemeen belang. Daar mij als oud-stadgenoot het nieuws uit Den Helder nog steeds in teresseert, neem ik regelmatig kennis van de inhoud van de Helderse Cou rant. In het nummer van 14 Januari trof ik daarin onder het opschrift „De be kende weg" een stukje aan over de nieuwste ontwikkeling van het Russi sche anti-semitisme, dat de Redactie m.i. in enige kernachtige woorden zeer juist omschreef als een middel om de aandacht van het volk af te leiden van interne moeilijkheden in de richting van de minste weerstand, n.l. de Russi sche Joden. Drie dagen later verscheen in uw blad een ingezonden stuk van de heer Staalman, die aan de hand van enkele teksten uit O.T., N.T. en Profeten, probeert aan te tonen, dat God dit alles zo gewild heeft. Ik herinner mij de heer Staalman uit mijn Helderse tijd en hier in het verre Jeruzalem zie ik hem in gedachten zitten in zijn goed verwarmde kamer, waar hij wat citaten uit de oude ge schriften bijeen zoekt en zich daarmee van heel het sombere wereldgebeuren, dat met de periode der beide dictato ren en hun millioenen onschuldige (voor het merendeel Joodse) slacht offers, samenhangt, met een Ingezon den stukje afmaakt. Zonder enige twijfel weet de heer S„ dat de dingen niet zo simpel zijn als hij ze in zijn stukje wenst voor te stel len; reeds uit zijn arbeid in besturen e.d. zal hij zich zeker herinneren, dat de mens niet zonder meer een willoze ledepop is, en indien hij enig benul van de historische ontwikkeling van het maatschappelijk en geestelijk leven bezit, zal hij op grond daarvan zijn wat al te simplistische opvatting aan critiek dienen te onderwerpen. Het spreekt wel vanzelf, dat ik op „eindproblemen" als deze in een ingezonden stuk niet dieper kan ingaan, en indien men ten opzichte van een vraagstuk als het on derhavige de ernst en eerbied koestert, waarop het aanspraak maakt, dan kan men het ook niet „afdoen" op de wijze van de heer S., die juist iets te veel aan propaganda en reclame herinnert! Doch wat mij wél van het hart moet. dat is mijn verwondering over het grote gemak, waarmee de heer S. zich met de nameloze en schuldeloze ellen de van millioenen mensen accoord ver klaart, indien hij deze maar kan dek ken met een paar citaten uit heilige geschriften. Op grond daarvan meent hij te kunnen bewijzen, dat Hitier en Stalin het „internationale Jodendom" niet als wrijfpaal zouden gebruiken. Indien hij een paar ontzettend verve lende avonden zou over hebben om zo hij dit al niet deed! Hitler's „Mein Kampf" te lezen, en zich slechts enkele minuten zou bezighouden met de argumenten, die van officieel Rus sische zijde voor het hernieuwde anti- Joodse ootreden in de Sowjet-Unie zijn gepubliceerd, dan zal hij moeten toe geven, dat de opmerking in het begin van zijn stukje volkomen met de wer kelijkheid in strijd is. Wellicht mag men hopen, dat de heer S. de proble men, die hier aan de orde zijn, eens wat ernstiger onder de ogen ziet en ze niet „oplost" met de citaten, waarmee hij in zijn trant doorredenerende ook elk ander probleem met hetzelfde gemak zou kunnen „oplossen". Want hoe men ook de religieuze achtergrond van al deze feiten moge zien, een gods dienstig standpunt zoals dat van de heer S. ontslaat niemand van de plicht tot onderzoek dezer verschijnselen op hun eigen (aardse) gebied, indien men althans zoals de heer S. de pretentie heeft, zich een oordeel over hun bete kenis te verwerven. Zonder de ondergrond van een der gelijk onderzoek is elk oordeel van nul en gener waarde. Het hoort thuis op het achterbalcon van de tram of aan de bittertafel (waar het zelfs nog zin kan hebben). De meest elementaire be scheidenheid verbiedt echter, dat men voor dergelijke ongefundeerde bewe ringen een publiek orgaan misbruikt. En voor zover de heer S. dit nog niet mocht hebben begrepen in ons oude, nieuwe en jonge vaderland, waar men door traditie, omgeving en studie aan de bron de gelegenheid heeft, de heilige geschriften beter te kennen dan waar ook ter wereld, stelt men zich niet tevreden met het opzoeken van lukrake teksten als het gaat om het geluk van honderdduizenden. Daarvoor weet men hier te goed waarom het gaat. Met dank voor de plaatsing, Drs. J. A. COLTOV Jeruzalem, 25 Januari 1953. Bijschrift redactie. Hoewel wij de discussie op dit punt gesloten hadden verklaard en geen in gezonden stukken terzake meer zou den opnemen, menen wij voor deze stem uit het verre Jeruzalem een uit zondering te moeten maken, al zou dit slechts zijn op grond van het feit, dat het voor de inzender niet mogelijk was eerder op het stuk van de heer Staal man te reageren. Onderzoek oelast De Amerikaanse regering heeft be sloten, alle Amerikanen die bij de UNESCO, de organisatie der V. N. voor onderwijs, wetenschap en cultuur, wer ken aan een onderzoek naar hun loyali teit te onderwerpen. Belolie van missie-Palar moei worden nagekomen Dinsdag zal de sectie Buitenlandse j Zaken van het Indonesische parlement f spreken over een motie, welke wordt gevraagd zo vlug mogelijk een Indone sische vertegenwoordiging in Moskou te openen. Dit zou gewenst zijn om het principe van de neutrale buitenlandse politiek van Indonesië te handhaven en voorts om de belofte na te komen van de missie-Palar naar Moskou, in 1950. D,t jaar acht divisies meer De Zuidkoreaanse minister van De fensie heeft verklaard, dal het Zuid koreaanse leger in de loop van dit jaar van 12 tot 20 divisies die volledig zijn uitgerust, zal worden uitgebreid. De regering heeft bovendien besloten alle mannen van 17 tot 32 jaar, bij het leger in te lijven. De regeringscommissaris bjj het mili taire tribunaal te Bordeaux heeft de doodstraf geëist tegen kapitein Kahn en andere officieren en onderofficieren, die beschuldigd zijn in verband met hel uitmoorden van Oradour-sur-Glanedoof een afdeling van de S.S. in 1944. Deze eis geldt ook de aanwezige be schuldigde sergeant-majoor Lenz. "Tegen degenen, die de orders uitvoerden, zijn dwangarbeidsstraffen geëist. Onder hen vallen de aanwezige beschuldigden Bleschke, Frentzel, Pjeufer, Daab, De- genhardt en Boehme. Het WCstduitse parlement heeft een wetsontwerp dat de recrutering van Duitse onderdanen voor een buiten lands leger verbiedt, met algemene stemmen aanvaard. Het ontwerp heeft in het bjjzonder betrekking op bet vreemdelingenlegioen. Op overtreding van het verbod staat een maximumstraf van drie maanden gevangenisstraf. Beste kinderen. Natuurlijk hebben Julli hnord van de ramp, die e ons land heeft getroffen. I! jes is mij gebleken hoe jul! met al die grote mensen die op het ogenblik zo ei öriet hebben. Helaas kul weinig doen om dat verdri verlichten. Maar wel I neven en nichten hun sj nakijken en ook hun speel; boeken. Niet wat al stuk i toch nooit meer naar wordt, maar juist die ding zijn en waar je zelf aan g Dan wordt het geven tot zo moet het toch ook zijn. We hebben ook ditma: raadsel. W'te zin heeft kan oplossing sturen aan TANTE PAULIEN, bur. s Tot de volg. Annie Koopmans uit Sto een nieuwe nicht. Hartelijk onze kring, Annie. Ik vind 1 dat je meteen de juiste oi het raadsel hebt gevonden benieuwd of ik de volgend, zo'n gezellig briefje van je Ook Mar van Oonk uit waard doet voor de eerste Wat een mooie tekening b mij gemaakt. Je oplossing v sel is goed, hoor. En ik v keurig schrijft voor een me geen negen jaar. Een ech brief. Geef Frits en Sonj; zoentje van me. Zal je het Annie Breg uit Stompet, oude bekende. Fijn, dat je veel beter is. Wat heb jij brieven te schrijven, zeg, met de sneeuwklokjes vi mooi. Nu ben je over een rig, hè? Je mag best meed ben je straks twaalf, hoor. vijftien, dan vormde dat n, kei bezwaar. Wat enig, dat indertijd een foto van je de lammeren is komen nen jij eens iets heel, heel bijzi dan zal ik ook met een f< men. Dag, tot de volgende de oplossing van het raad hoor. Mijn trouwe neef Peter Alkmaar zendt twee goede in, ook één van het hotelra laat dan nooit, hè Peter? N< liciteerd met je verjaardig. prettige dag gehad? Acht j een leeftijd. Fientje Vliegenthart uit een nieuwe nicht. Wat ee brief, zeg. Ik kan me best dat je de oplossing van het altijd kunt vinden, maar je toch wel zo knap gewee ningen vind ik erg knap. guurtje, ben ik dat misschi En gelukkig heb ik hie: nieuwe neef. Hij heet Gerai woont in Stompetoren. Nog citeerd met je vaders ver hebt het raadsel goed opge Dina Duiveman uit Alkm; w ffET fJJNE et] SAKSISCHE CEVERWORSTJE 7/teeï.. TfieeSt... VLEESWARENFABRIEK 1 MEESTER (Advertentie. ZATERDAG 7 FEBRl HILVERSUM I, 402 m.: 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 1 20.00—24.00 VARA. 7.00 J Gram.muziek. 7.30 Idem. 8.00 weerberichten. 8.18 Gram.muzi de vrouw. 9.00 Gram.muziek Waterstanden.) 10.00 „Tijdelij: keld"; causerie. 10.05 Mc 10.20 Voor de arbeiders 'in bedrijven. 11.30 Viool en p Gram.muziek. (12.3012.33 Tuinbouwmededelingen.) 13. 13.15 Commentaar. 13.20 Metr en solist. 13.50 Radioweekjot Gram.muziek. 14.45 Boekbespi Gram.muziek. 15.15 „Het cenl schapsfeest Pasen 1953". 15 muziek. 15.45 „Van de wieg t( causerie. 16.05 Gram.muziek. praatje. 16.30 Philharmonisch solist. 17.15 Voor de jeugd. 1? 18.15 Vara-varia. 18.20 Haw 18.45 Gram.muziek. 19.00 Arti kaart. 19.30 „Passepartout", ca ,.Het Oude Testament in deze serie. 19.55 „Deze week", eau Nieuws. 20.05 Gevarieerd HILVERSUM II, 298 m.: KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 G 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 liederen. 7.45 Morgengebed en kalender. 8.00 Nieuws en we 8.15 Promenade-Orkest. 8.55 muziek. 9.00 Voor de huisvi Gram.muziek. 10 00 Voor de kl( Gram.muziek. 11.00 Voor de z Kamerkoor. 12.00 Angelus. 1: muziek. (12.30—12.33 Land- en mededelingen.) 12.55 Zonnew Nieuws en Katholiek nieuws. 3 concert. (In de pauze: Gram.mi Boekbespreking. 14.10 Gram.m Engelse les 14.40 Amateu J5.15 Kroniek van Letteren e 15.55 Radio Philharmonisch O ,.De Schoonheid van het G 17.00 Voor de jeugd. 18.00 muziek. 18 15 Journalistiek we 18.25 Piano, hammondorgel en Regeringsuitzending: „Zoeklic Westerse Defens'e" 19.00 Nic Giam.muziek 19 20 Pariemei 19.30 Gram.muziek. 20.20 „1 causerie. 20.40 „100 Jaar Kror

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 6