ONZE KINDERKRANT
[Nare dagen
KAREL DE (ECHTE) MOPPERAAR
Daar
ging de liefde
ONS HOEKJE
Wat de post bracht
Hebt Gij ook al rheumatiek
Welk
spreek
woord?
ji P
Het Radioprogramma
Geen biljartwedstrijden op
a.s. Zondag
Zondag wordt er niet
gevoetbald
Nieuwe baanrecords van
Broekman en V.d. Voort
BOTWINNIK IS WEER
RUSSISCH KAMPIOEN
6 RIE P PO E D E R
iuiiiii»iiiiini!!ii!iiiiiii!iiiiini!i]iiii!iimHiini
Beste kinderen,
Natuurlijk hebben jullie allen ge
hoord van de ramp, die een deel van
ons land heeft getroffen. Uit veel brief
jes is mij gebleken hoe jullie meeleven
met al die grote mensen en kinderen,
die op het ogenblik zo erg veel ver
driet hebben. Helaas kunnen wij zo
weinig doen om dat verdriet te helper,
verlichten. Maar wel kumien alle
neven en nichten hun spaarpot eens
nakijken en ook hun speelgoed en hun
boeken. Niet wat al stuk is en waar
toch nooit meer naar omgekeken
wordt, maar juist die dingen die mooi
zijn en waar je zelf aan gehecht bent.
Dan wordt het geven tot een offer en
zo moet het toch ook zijn.
lVe hebben ook ditmaal weer een
raadsel. Wie zin heeft kan zijn of haar
oplossing sturen aan
TANTE PAULIEN, bur. van dit blad.
Tot de volgende keer!
Annie Koopmans uit Stompetoren is
een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in
onze kring, Annie. Ik vind het erg knap
dat je meteen de juiste oplossing van
het raadsel hebt gevonden en ik ben
benieuwd of ik de volgende keer weer
zon gezellig briefje van je krijg.
Ook Mar van Oonk uit Heerhugo-
waard doet voor de eerste keer mee.
Wat een mooie tekening heb jij voor
mij gemaakt. Je oplossing van het raad
sel is goed, hoor. En ik vind dat jij
keurig schrijft voor een meisje van nog
geen negen jaar. Een echt gezellige
brief. Geef Frits en Sonja maar een
zoentje van me. Zal je het doen?
Annie Breg uit Stompetoren is een
oude bekende. Fijn, dat je arm al zo
veel beter is. Wat heb jij altijd veel
brieven te schrijven, zeg. Je tekening
met de sneeuwklokjes vind ik erg
mooi. Nu ben je over een week al ja
rig. hè? Je mag best meedoen, ook al
ben je straks twaalf, hoor. Ai was je
vijftien, dan vormde dat nog geen en
kel bezwaar. Wat enig, dat Oom Henk
indertijd een foto van je moeder met
de lammeren is komen nemen. Nu, als
jij eens iets heel, heel bijzonders hebt,
dan zal ik ook met een fotograaf ko
men. Dag, tot de volgende keer. O ja,
de oplossing van het raadsel is goed.
hoor.
Mijn trouwe neef Peter Hoogland uit
Alkmaar zendt twee goede oplossingen
in, ook één van het hotelraadsel. Beter
laat dan nooit, hè Peter? Nog wel gefe
liciteerd met je verjaardig. Heb je een
prettige dag gehad? Acht jaar al. Wat
een leeftijd.
Fientje Vliegenthart uit Alkmaar is
een nieuwe nicht. Wat een gezellige
brief, zeg. Ik kan me best voorstellen,
dat je de oplossing van het raadsel niet
altijd kunt vinden, maar ditmaal ben
je toch wel zo knap geweest. Je teke
ningen vind ik erg knap. Dat ene fi
guurtje, ben ik dat misschien?
En gelukkig heb ik hier weer een
nieuwe neef. Hij heet Gerard Geluk en
woont in Stompetoren. Nog wel gefeli
citeerd met je vaders verjaardag. Je
hebt het raadsel goed opgelost, hoor.
Dina Duiveman uit Alkmaar verraste
fTET «JNE
SAKSISCHE
CÊVERWORSIJE
VLEESWARENFABRIEK 1 MEESTER NV. WIJHE
(Advertentie. Ing. Med.)
Karei was een echte mopperaar
Nooit ging iets naar zijn zin, nooit
stond zijn gezicht vrolijk en altijd had
hij aanmerkingen. Jullie kunnen je
voorstellen dat het niet leuk is de hele
dag met zo'n mopperaar te moeten sa
menwerken.
Toch had Karei een collega. Dat was
Wim en samen stonden ze in de ex
peditieafdeling van een grote firma.
„Je moet eens iets meer doen en iets
minder klagen!", had Wim al vaak ge
zegd, maar het hielp niets.
Nu was het gelukkig, dat Wim een
heel ander karakter had. Juist het te
genovergestelde zou ik haast zeggen.
Hij was altijd opgeruimd, zong de hele
dag het hoogste lied en liet zich niet
door het gemopper van Karei van de
wijs brengen.
Tóch zijn ze goede vrienden gewon
den en juist op een dag dat het ver
schrikkelijk druk was in de expeditie.
Het liep tegen half zes, toen er plotse
ling nog honderd dozen moesten wor
den ingepakt en verzonden. „Dat is
nou weer echt iets voor hier!", zanikte
Karei. „Natuurlijkdaar komen ze
Hoe draaien de wieken
van de molen?
Wel, van
daag draai
en ze erg
vreemd.
Eerst gaan
ze allemaal
N twee plaat-
sen vooruit
daarna één
ftachteruit en
tenslotte
weer twee
vooruit.
En welk
woord heb
ben de wie
ken van de
molen te
verbergen?
Wel, dat woord is niet moeilijk te vin
den. Schrijf eerst de letters maar op,
welke NU bij de wieken staan, te be
ginnen bij de bovenste in de richting
van de pijl. Draai nu de wieken twee
plaatsen naar rechts en noteer de volgen
de vier letters. Vervolgens de wieken
één plaats terug en tenslotte weer twee
vooruit.
Nu heb je totaal 16 letters en.... wat
hebben de wieken te zeggen?
mij met een bijzonder verzorgde inzen
ding. Wat heb jij de brief enig versierd,
zeg. Ik ben er echt blij mee. Natuurlijk
mag jij ook mijn nicht worden. Ik denk
wel, dat jij Froukje kent. De oplossing
van de puzzle is goed, hoor. Doe je de
volgende keer weer mee?
Meta Duiveman uit Alkmaar stuurde
een brief, die al net zo mooi is als die
van haar zusje. Fijn, dat je naar Heel-
sum gaat,jzeg.-get- is daar erg mooi, ik
heb er vroeger ook vaak gelogeerd. Ga
je me van daaruit ook schrijven? Dat
zou ik leuk vinden. Je oplossing van
het raadsel is goed, hoor.
Tot slot Froukje Dekker uit Alk
maar, die zó'n dikke enveloppe stuur
de, dat daar wel iets bijzonders uit
moest komen. En ja, hoor. Een aller
aardigste tekening van de Lindenhof
van Boer Krelis de Jong, met de boer
zelf en al zijn dieren. Wat heb je dat
goed gedaan, Froukje. Ik wist niet wat
ik zag.
op het laatste moment mee aandragen
poehen dat allemaal voor die
paar centen die ik hier verdien
Nou hoor, ik zal maar weer over mijn
goeie hart strijken. Maar één dir.g ze?
ik je: .„Ik pak er vijftig in en als ik
klaar ben, ga ik weg! Ze kunnen me
nog veel meer vertellen!" Wim, die on
dertussen al met de benodigde dozen
liep te sjouwen, snoof minachtend. „Je
bent me een pracht collega!", zei hij.
„In dezelfde tijd dat jij staat te mop
peren, hadden we al twee dozen kun
nen inpakken"en als ik je goed
begrijp dan neem jij de benen als je
er vijftig hebt ingepakt. Als ik dan
nog niet klaar ben, laat je me dus in
de steek?"
„Nou nog mooier!" riep Karei. „Poeh
ik zal nog voor een ander gaan
werken ookniks hoorieder
moet zijn eigen boontjes doppen. Wim
had ondertussen al drie dozen klaar
staan en Karei mopperde maar door
met een zuur gezicht en met zijn hin
den in zijn zakken. Toen hij eindelijk
ook begon met inpakken, wat hij al
tien dozen bij Wim achter omdat Wim
veel vlugger en handiger dan Karei
v/as. Zo kon het gebeuren, dat Wim
zijn vijftig dozen voor verzending ge
reed had staan, terwijl Karei het nog
niet verder had gebracht dan drie en
twintig.
„Zo", zei Wim, „ik ben klaarik
ga weg1" Karei trok een verschrik
kelijk verontwaardigd gezicht. „Wat!"
riep hij uit, „ga jij wegda's ge
meendan sta ik hier in m'n een
tje„Ik ga niet weg hoor!", suste
Wim. „Ik zei het alleen maar om je
te laten voelen hoe onredelijk je zelf
bent. Jij hebt staan mopperenjij
hebt de stemming hier verknoeid en
daardoor heb je veel minder ge
daan dan ik. Ik zal je wel helpen,
maar jij was van plan om weg te gaan
als je klaar was.... of niet soms
Karei keek een beetje beteuterd. „Je
hebt gelijk", zei hij. „Ik vind het fijn
dat je me helpen wilt1"
Er werd niet veel meer gesproken.
De laatste dozen waren nu spoedig
klaar en samen liepen Karei en Wim
de straat op. „Het lijkt me geen pret
tige bezigheid met mij te moeten sa
menwerken!", zuchtte Karei schuld
bewust. „Ik bewonder je om je ge
duld maareh ik zal gaan pro
beren om alles een beetje anders te
doen„Meen je dat?" lachte Wim
blij. „Best, dan zijn we goede vrien
den en dan zal het werk voortaan wel
vlotter gaan". De volgende dag kwam
er een andere Karei in de expeditie.
Een Karei die floot en zong en die iets
voor een ander over had.
In de klas van
juffrouw Specht
Driftig tikte juffrouw Specht met
haar snavel op de lessenaar. „Allemaal
recht zitten!", zei ze tot de klas kleine
diertjes. „Jullie mogen na vier uur
weer spelen, maar nu is het school
tijdopletten dus!" Juffrouw Specht
stapte naar het schoolbord en wees met
een stokje op de letter A. „A", zei ze,
„is een Aapje dat zit in de boom!"
„Ik zit niet in de boom!", riep een klein
aapje in de klas, „ik zit in de school
bank, juffrouw!" Woedend keerde juf
frouw Specht zich om. „We leren het
A.B.C.", riep ze tot het aapje. „En je
moet met je grapjes wachten tot na
schooltijd". Toen wees juffrouw Specht
op de letter B. „B", zei ze, „is een
beertje, dat snoept van de suiker!"
„Dat mag ik niet van mijn moeder!",
riep een klein beertje op de tweede
rij!" Driftig stapte de Specht op het
beertje toe, sleurde hem uit de bank
en zette hem in een hoek. „Er zijn nog
meer hoeken in de klas.... denkt er
om!", riep ze rood van woede. „Brutale
kinderen die jullie zijn. Opgelet, we
gaan verder!" „C isiseh
eh.... weet ik niet, maar D. is een
duif, die koert in het bos!" „En ik
mocht niet koeren!", riep een duifje
vóór in de klas verontwaardigd. Juf
frouw Specht zuchtte diep en ging ver
stoord verder. „E is een eekhoorn, die
eet beukenootjes". „En ik mag niet
snoepen op school!" jengelde de kleine
eekhoorn. Nu was de maat vol. „Ik ga
niet verder", krijste de specht. „Jullie
zijn onuitstaanbare dierenen on
dankbaar voor alles wat ik voor jullie
doe. Leer voor de volgende keer maar
de eerste letters van het A.B.C
Heeft iemand nog iets te vragen?" Ex-
heerste enige tijd stilte in de klas
toen stak het beertje in de hoek zijn
vinger op. „Ikikheb nog wat
te vragen, juffrouw", zei hij. „Wat dan
wel", vroeg de juffrouw wantrouwend.
„Ehehwat is S., juffrouw?"
Juffrouw Specht dacht even na, „d
datdat komt de volgende keer
wel", zei ze toen korzelig" M
magik het zeggen, juffrouw!", zei
het beertje opnieuw, ehS is
de Specht, die altijd kwaad„Er
uit allemaal!" schreeuwde de Specht
buiten zichzelf". „Hoera!" juichte de
hele klas en stormde naar buiten....
OPLOSSING RAADSEL
Krelis de Jong, Lindenhof, Gelder
land.
f Pirn, Pain en Pom in hel luchtruim
42. Natuurlijk was Kareltje weer
voor dé overredingskracht van zijn
vriend Billie bezweken en even later
stond hij samen met Billie op de ladder
en loerden de twee vrienden door het
raam bij de professor binnen. „Zeg zie
je dat?", fluisterde Billie vol ontzag.
„Wie is dat daar, die bij de professor
zit?" „Dat is Pim" riep Kareltje ver
schrikt. „Ja, dat zie ik ook. maar wat
heeft hij voor een gek ding op zijn
rug?" „Het is Pim", riep Kareltje weer.
„Nee, als we met Pim te doen krijgen,
dan zie ik liever van de hele zaak af.
Die jongen heeft ons nog niets dan
ellende bezorgd. Dan maar liever zo
arm als een kei-krat!" In zijn angst ver
gat Kareltje om te fluisteren en de
professor en Pim, die juist klaar wa
ren met hun laatste toebereidselen, ke
ken verbaasd op, toen zij stemmen
hoorden. „Wat is dat?", vroeg Pim
nieuwsgierig, maar op hetzelfde ogen
blik zag hij twee gezichten voor de
ramen. „Oh, dat zijn de werklieden, die
de regenpijp gemaakt hebben", ant-
woorde de professor achteloos. „Werl?
lieden? Maar ik ken die gezichten!
Professor Splitser, dat zijn geen werk
lieden. Dat zijn twee bandieten. Dia
proberen natuurlijk achter uw gehei
men te komen, zo zeker als wat! Ik
ken ze maar al te goed, alleen wist ik
niet, dat die twee heren alweer op
vrije voeten waren", riep Pim veront
waardigd. „Dat zijn Billie de Spinner
en Kareltje Kat, professor en zij heb
ben al heel wat tijd van hun leven
achter de tralies doorgebracht. Pim's
stem klonk opgewonden. „Doet u iets
professor, vóór het te laat is".
KOU en QfèBBP I
kunt li bestrijden met de
zo krachtig werkende
GRIEP-CACHETS
'rt zwitsal preparaat
het ouwel-cachei
waarborgt
smaakloos eh
gemakkelijk ihhemeh
Wie de kwellingen van rheumatiek of van
rheumatisclie aandoeningen kent, weet hoe
een groot deel van zijn leven vergald wordt
door de vaak zware pijnen. Zodra gij Uw
kwaal bestrijdt met Akker's Kloosterbalsem,
waarvan de geneeskrachtige bestanddelen
diep in de weefsels doordringen, voelt U,
hoe een heerlijk verwarmende balsem Uw
pijnen lenigt en zult U bemerken welk een
weldadige werking dit ideale wrijfmiddel be
zit. Niet voor niets zegt men al lang: Akker's
Kloosterbalsem„Geen goud zo goed".
(Advertentie Ing. Med.)
ZATERDAG 7 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13
Gram.muzielc. 7.30 Idem. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.55 Voor
de vrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.359.40
Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgescha
keld", causerie. 10.05 Morgenwijding.
10.20 Voor de arbeiders 'in de continu
bedrijven. 11.30 Viool en piano. 12.00
Gram.muziek. (12.3012.33 Land- en
Tuinbouwmededelingen.) 13.00 Nieuws.
13.15 Commentaar. 13.20 Metropole-Orkest
en solist. 13.50 Radioweekjournaal. 14.15
Gram.muziek. 14.45 Boekbespreking. 15.00
Gram.muziek. 15.15 „Het centrale vriend-
schapsfeest Pasen 1953". 15.30 Gram.
muziek. 15.45 „Van de wieg tot het graf",
causerie. 16.05 Gram.muziek. 16.15 Sport-
praatje. 16.30 Philharmonisch Orkest en
solist. 17.15 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws.
18.15 Vara-varia. 18.20 Hawaiïanmuziek.
18.45 Gram.muziek. 19.00 Artistieke Staal
kaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40
Het Oude Testament in deze tijd", cau
serie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00
Nieuws. 20.05 Gevarieerd programma.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek.
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Geestelijke
liederen. 7.45 Morgengebed en Liturgische
kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten.
8.15 Promenade-Orkest. 8.55 Gramofoon-
muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35
Gram.muziek. 10 00 Voor de kleuters. 10.15
Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
muziek. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouw
mededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunch
concert. (In de pauze: Gram.muziek.) 14.00
Boekbespreking. 14.10 Gram.muziek. 14.20
Engelse les 14.40 Amateuruitzending.
15.15 Kroniek van Letteren en Kunsten.
15.55 Radio Philharmonisch Orkest. 16.30
,.De Schoonheid van het Gregoriaans'
17.00 Voor de ïeugd 18.00 Gevarieerde
muziek. 18 15 Journalistiek weekoverzicht.
18.25 Piano, hammondorgel en zang. 18.40
Regeringsuitzending: „Zoeklicht op de
Westerse Defens'e" 19.00 Nieuws. 19 10
Giam.muziek 19 20 Parlementsoverzicht
19.30 Gram.muziek 20.20 „Lichtbaken",
causerie. 20.40 „100 Jaar Kromstaf".
f Verdrijf de periodieke pijnen i
hen dat lome, lusteloze gevoel^
4 di reet en afdoend met een paar
(Advertentie, Ing. Med.)
In verband met de nationale gedenk
dag heeft het bestuur van de Konink
lijke Nederlandse Biljartbond alle dis
tricten en gewesten verzocht de vastge
stelde wedstrijden voor Zondag a.s. af
te gelasten.
Mies ging eens een
pudding maken
Met veel suiker, melk
en room.
„Want", zei ze, „ik krijg
visite
Van een oude suikeroom.
Roeren, roeren, deed
ons muisje.
Oh, het rook zo heerlijk
jijn.
Koken, koken, deed
ons muisje.
Wat zou oom tevreden
zijn.
Miesje zette toen de
pudding buiten,
Want daar was het heel
erg koud.
„Pudding wordt niet
heet gegeten.
'fc Weet dat oom daar
niet van houdt!"
Maar.... de vogels
hadden honger
En die kwamen per dozijn.
Pikten, pikten van de
pudding.
Oh, wat vonden ze dat jijn.
Toen de muis later
kwam kijken,
Dacht ze prompt
dat ze wat kreeg,
Want de puddingvorm,
oh grutjes,
Was verdraaid helemaal
leeg!
door Mary Burchell
36)
„Goeie help", zei mevrouw Tamber
ley langzaam, „wat merkwaardig!"
„Onzin, moeder". Errols stem klonk
lichtelijk geïrriteerd. „Ik vind het niet
meer dan natuurlijk om verliefd te
raken op Hope en wat is er voor merk
waardigs aan dat ze mij haar ja-woord
heeft gegeven?"
Mevrouw Tamberley richtte haar
peinzende blik op Hope en merkte zon
der wrok op: „Wel ik heb je gewaar
schuwd, kind. En volgens je eigen
woorden, hóóp ik dat je gelukkig zult
worden".
Het waren Hope's eigen woorden ge
weest natuurlijk, maar ze riepen haar
het gesprek aan de lunch des te hel
derder voor de geest. Ze -had dolgraag
iets vrolijks, iets luchtigv zelfbewusts
willen zeggen, maar ze kon niets be
denken. Het was Errols stem die de
stilte verbrak en opnieuw hoorde ze
daar die scherpe klank in die ze vroe
ger voor minachting had aangezien,
maar waarvan ze nu wist dat het ze
nuwachtigheid was.
„Waarvoor heeft u Hope gewaar
schuwd? Voor iets dat betrekking
heeft op mij?"
„Niets bijzonders, lieverd", verzeker
de mevrouw Tamberley hem op een
toon, die hem en al zijn bezorgdheid
als van geen belang terzijde schoof.
Het kind weet wel wat ik bedoel".
Het kind wist zo precies wat ze
bedoelde dat gedurende een ogenblik
haar eigen verlegenheid al haar aan
dacht opeiste. Toen wierp ze een blik
op Errol en plotseling schenen haar
eigen zorgen te onbelangrijk om zich
druk over te maken.
Dat hij boos was zag ze aan zijn
mond, maar dat scheen ook niet be
langrijk. Wat haar aandacht opeiste en
haar een geweldige schok toebracht
was de uitdrukking van zijn ogen. Ver
bijsterd en diep ongelukkig weerspie
geiden ze duidelijk zijn gedachten,
wist Hope. Zonder te bedenken of haar
handelwijze wel verstandig was. greep
Hope hem levendig bij zijn arm.
„Het was niets bijzonders, Errol. Je
je moeder vertelde me dat ze dacht
dat je alleen zou trouwen als je ver
schrikkelijk veel van iemand hield.
Maar ik ik zou niet willen dat
iemand met me trouwde als hij niet
verschrikkelijk veel van me hield. Dus
het hindert echt hiet, weet je. Echt
niet".
Ze sprak dringend en met een be
zorgdheid die ze zelf niet kon verkla
ren en het gezichtje dat ze naar hem
ophief straalde van ongekunstelde op
rechtheid en levendigheid.
Een ogenblik keek hij haar aan zon
der dat de uitdrukking van zijn ge
zicht zich wijzigde. Toen sloeg hij lang
zaam zijn armen om haar heen en zijn
hoofd buigend, kuste hij heel zacht
haar opgeheven gezichtje.
„Dank je, lieveling", zei hij rustig en
glimlachte haar toe.
Het was zo'n totaal andere kus dan
de zoen die hij haar eerder op de mid
dag had gegeven en zo'n volkomen
andere scène dan ze ooit had gedacht
met Errol te zullen beleven, dat Hope
meer getroffen was dan ooit tevoren
in haar leven. De afschuwelijke span
ning van de laatste dagen, het plotse
ling wegsmelten van haar wrok tegen
Errol, werkten samen om haar haar
zelfbeheersing te doen verliezen. En
met een plotselinge en onverklaarbare
behoefte om te gaan huilen, verborg
Hope haar gezichtje tegen zijn schou
der.
Ze hoorde hem lachen, maar met
een buitengewone tederheid en zijn
hand speelde zacht door haar haar.
„Goed hoor", zei hij, als begreep hij
alles van haar behoefte om te huilen,
„je hoeft er echt niet ongelukkig >m
te zijn".
„Ik ben niet ongelukkig", legde Ho
pe met verstikte stem uit, terwijl me
vrouw Tamberley geamuseerd en cy-
nisch-verbaasd toekeek en opmerkte:
„Wel Errol, ik verkeerde in de ver
onderstelling dat je een geheel andere
indruk op het kind had gemaakt, maar
zo zie je dat zelfs de meest ervaren
mens zich weieens kan vergissen."
„Dat schijnt zo", gaf hij vriendelijk
toe.
En toen werd de thee binnengebracht
en Hope keek zo beheerst mogelijk
rond, zei iets over haar mantel die zé
naar boven wilde brengen en .laagde
erin uit de kamer te ontsnappen.
Terwij! ze naar boven snelde, de
beeldige kamer in die mevrouw Tam
berley haar (met restricties) had ge
zegd als de hare te beschouwen, over
dacht Hope in verwarring het toneel
dat zich daar juist had afgespeeld.
„Wat belachelijk van me om me zo
te laten gaan!" prevelde ze boos bij
zichzelf. „Om Errol zo beet te pakken
en in zijn jas te staan huilen, net als
Bridget! Het is al te kinderachtig!"
Maar ze wist dat ze er op onweer
staanbare wijze toe gedwongen was ge
weest om te spreken zoals ze had ge
daan, en toen plotseling was alles te
veel voor haar geworden en hadden
haar overspannen zenuwen zich be
geven. Stom natuurlijk, maar begrij
pelijk.
Het ging er nu om het belang van die
scène niet te overdrijven, maar zich nu
verder verstandigd te gedragen, en
tegenover het schrandere opmerkings
vermogen van mevrouw Tamberley een
rustige, goed opgevoede beheersing te
stellen die, evenals in het geval van
mevrouw Tamberley zelf, alles van
kunnen comoufleren. Zonder in paniek
te geraken, hield Hope zich voor ogen
dat de komende weken verschrikkelijk
moeilijk zouden worden. Ze had haar
eigen gevoelens te beheersen en te
verbergen. Daar waren Errols gevoe
lens, die ze moest ontzien. Dan was er
de gemoedrust van de kinderen, die
zoveel mogelijk intact moest worden
gelaten. En dan was er tenslotte
mevrouw Tamberley, met wie op alle
mogelijke wijze rekening moest wor
den gehouden.
Terwijl Hope haar gezicht waste en
haar haren kamde, concludeerde ze dat
mevrouw Tamberley in ieder geval niet
boos of ontdaan was over haar aan
staand huwelijk. Men kon haar houding
beter als cynisch-geamuseerd beschrij
ven. En Hope hoopte maar dat haar
geamuseerde maar listige vragen onder
het mom van vriendelijke belangstel
ling bespaard zouden blijven.
Maar ze had zich geen zorgen noeven
maken. Toen ze weer naar beneden
ging om thee te drinken, scheen haar
a.s. huwelijk een heel normaal, zij het
interessant onderwerp van gesprek te
zijn geworden.
(Wordt vervolgd)
Het bestuur van de Koninklijke Ne
derlandse Voetbalbond, in bijzondere
vergadering bijeen in verband met de
nationale ramp, deelt mede, dat alle
voor Zaterdag 7 en Zondag 8 Februari
vastgestelde competitiewedstrijden zijn
afgelast. Rekening houdende met de
wens van de regering, verzoekt liet
KNVB-bestuur ook geen vriendschap
pelijke wedstrijden te organiseren. Ook
de schaakbond heeft besloten alle wed
strijden voor Zondag af te gelasten.
De Nederlandse rijders bevonden zich
gisteren, op de tweede avond van de in
ternationale wedstrijden te Tonsberg, in
prima vorm. Kees Broekman verbeterde
met vele seconden het baanrecord over
de 5000 meter, dat het vorige seizoen
onder heel wat betere omstandigheden
door Hjaimar Andersen op 8 min. 24
was gebracht, en Wim van der Voort
bracht het baanrecord op de 1500 meter,
dat in het bezit was van Roald Aas, be
neden de 2 min. 20 sec.
De opbrengst van deze wedstrijden
is bestemd voor de slachtoffers van de
overstromingen in Nederland.
1500 m.: 1 Wim van der Voort,
2.19.8 (nieuw baanrecord): 2 Finn Hodt
(Noorw.) 2.21.1; 3 Kees Broekman,
2.21.6; 11 Anton Huiskes, 2.28.0.
5000 m.: 1 Kees Broek ma n, 8.21.3
(nieuw baanrecord): 2 Anton Huis
kes, 8.29.1; 3 Finn Hodt, 8.33.7; 4 Wim
van der Voort, 8.34.8.
Het eindklassement luidt:
1 Finn Hodt (Noorw.) 193.720 pnt; 2
KeesBroe km a n, 194.607 pnt; 3 A n-
ton Huiskes, 197.310 pnt: 4 Wim
van der Voort, 198.330 pnt.
De zesde partij van de tweekamp
BotwinnikTaimanov, welke werd af
gebroken, is gisteren te Moskou verder
gespeeld. Na 42 zetten stelde Taimanov
remise voor, waarmede Botwinnik
accoord ging. Botwinnik kan zich nu
wederom kampioen van Rusland noe
men, aangezien hij de tweekamp met
Sti punt tegen IVj. punt heeft gewonnen.
Mikhail Peslyak, de vice-voorzitter van
de Sowjetrussische federatie van de
sport- en lichamelijke opvoeding, felici
teerde Botwinnik met het behaalde
succes en bood hem een gouden medail
le aan. Taimanov werd een zilveren
medaille overhandigd. Voor de zevende
maal is Botwinnik kampioen van zijn
land geworden.
WERELDKAMPIOENSCHAP
SCHAKEN
De Zwitserse schaakbond heeft beslo
ten, dat de wedstrijden van het candi-
datentornooi voor het wereldkampioen
schap, waarvan de organisatie aan
Zwitserland is toevertrouwd, in Septem
ber en October te Zürich en te Neu-
hausen zullen worden gespeeld. Deelne
mers aan dit tornooi zijn zoals bekend
Boleslavsky, Bi-onstein, Gelier, Keres,
Kotov, Petrosyan, Smyslov, Averbach
en Taimanov (Rusland). Najdorf (Ar-
gen), Reshevsky (Ver. St.) en dr Max
Euwe (Ned.). De winnaar speelt later
tegen Botwinnik (Rusland), de huidige
wereldkampioen, een wedstrijd met de
titel als inzet
Tulyar voor 250 000 pond
sterling verkocht
„Tulyar", het beroemde paard van
de Aga Khan, is verkocht aar: de Ierse
nationale stoeterij voor 250.000 pond
sterling, het hoogste bedrag, dat ooit
voor een paard in Engeland werd be
taald. „Tulyar" heeft voor zijn eigenaar
76.417 pond sterling gewonnen, hetgeen
20.000 pond sterling meer is dan ooit
door een paard op Britse banen werd
verdiend. In hei afgelopen jaar won
„Tulyar" zeven races, waarbij de Derby
en de St. Leger.
7 cenf per poeder
(Advertentie, Ing. Med.;