ONZE KINDERKRANT [Nare dagen KAREL DE (ECHTE) MOPPERAAR Daar ging de liefde ONS HOEKJE Wat de post bracht Hebt Gij ook al rheumatiek Welk spreek woord? ji P Het Radioprogramma Geen biljartwedstrijden op a.s. Zondag Zondag wordt er niet gevoetbald Nieuwe baanrecords van Broekman en V.d. Voort BOTWINNIK IS WEER RUSSISCH KAMPIOEN 6 RIE P PO E D E R iuiiiii»iiiiini!!ii!iiiiiii!iiiiini!i]iiii!iimHiini Beste kinderen, Natuurlijk hebben jullie allen ge hoord van de ramp, die een deel van ons land heeft getroffen. Uit veel brief jes is mij gebleken hoe jullie meeleven met al die grote mensen en kinderen, die op het ogenblik zo erg veel ver driet hebben. Helaas kunnen wij zo weinig doen om dat verdriet te helper, verlichten. Maar wel kumien alle neven en nichten hun spaarpot eens nakijken en ook hun speelgoed en hun boeken. Niet wat al stuk is en waar toch nooit meer naar omgekeken wordt, maar juist die dingen die mooi zijn en waar je zelf aan gehecht bent. Dan wordt het geven tot een offer en zo moet het toch ook zijn. lVe hebben ook ditmaal weer een raadsel. Wie zin heeft kan zijn of haar oplossing sturen aan TANTE PAULIEN, bur. van dit blad. Tot de volgende keer! Annie Koopmans uit Stompetoren is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring, Annie. Ik vind het erg knap dat je meteen de juiste oplossing van het raadsel hebt gevonden en ik ben benieuwd of ik de volgende keer weer zon gezellig briefje van je krijg. Ook Mar van Oonk uit Heerhugo- waard doet voor de eerste keer mee. Wat een mooie tekening heb jij voor mij gemaakt. Je oplossing van het raad sel is goed, hoor. En ik vind dat jij keurig schrijft voor een meisje van nog geen negen jaar. Een echt gezellige brief. Geef Frits en Sonja maar een zoentje van me. Zal je het doen? Annie Breg uit Stompetoren is een oude bekende. Fijn, dat je arm al zo veel beter is. Wat heb jij altijd veel brieven te schrijven, zeg. Je tekening met de sneeuwklokjes vind ik erg mooi. Nu ben je over een week al ja rig. hè? Je mag best meedoen, ook al ben je straks twaalf, hoor. Ai was je vijftien, dan vormde dat nog geen en kel bezwaar. Wat enig, dat Oom Henk indertijd een foto van je moeder met de lammeren is komen nemen. Nu, als jij eens iets heel, heel bijzonders hebt, dan zal ik ook met een fotograaf ko men. Dag, tot de volgende keer. O ja, de oplossing van het raadsel is goed. hoor. Mijn trouwe neef Peter Hoogland uit Alkmaar zendt twee goede oplossingen in, ook één van het hotelraadsel. Beter laat dan nooit, hè Peter? Nog wel gefe liciteerd met je verjaardig. Heb je een prettige dag gehad? Acht jaar al. Wat een leeftijd. Fientje Vliegenthart uit Alkmaar is een nieuwe nicht. Wat een gezellige brief, zeg. Ik kan me best voorstellen, dat je de oplossing van het raadsel niet altijd kunt vinden, maar ditmaal ben je toch wel zo knap geweest. Je teke ningen vind ik erg knap. Dat ene fi guurtje, ben ik dat misschien? En gelukkig heb ik hier weer een nieuwe neef. Hij heet Gerard Geluk en woont in Stompetoren. Nog wel gefeli citeerd met je vaders verjaardag. Je hebt het raadsel goed opgelost, hoor. Dina Duiveman uit Alkmaar verraste fTET «JNE SAKSISCHE CÊVERWORSIJE VLEESWARENFABRIEK 1 MEESTER NV. WIJHE (Advertentie. Ing. Med.) Karei was een echte mopperaar Nooit ging iets naar zijn zin, nooit stond zijn gezicht vrolijk en altijd had hij aanmerkingen. Jullie kunnen je voorstellen dat het niet leuk is de hele dag met zo'n mopperaar te moeten sa menwerken. Toch had Karei een collega. Dat was Wim en samen stonden ze in de ex peditieafdeling van een grote firma. „Je moet eens iets meer doen en iets minder klagen!", had Wim al vaak ge zegd, maar het hielp niets. Nu was het gelukkig, dat Wim een heel ander karakter had. Juist het te genovergestelde zou ik haast zeggen. Hij was altijd opgeruimd, zong de hele dag het hoogste lied en liet zich niet door het gemopper van Karei van de wijs brengen. Tóch zijn ze goede vrienden gewon den en juist op een dag dat het ver schrikkelijk druk was in de expeditie. Het liep tegen half zes, toen er plotse ling nog honderd dozen moesten wor den ingepakt en verzonden. „Dat is nou weer echt iets voor hier!", zanikte Karei. „Natuurlijkdaar komen ze Hoe draaien de wieken van de molen? Wel, van daag draai en ze erg vreemd. Eerst gaan ze allemaal N twee plaat- sen vooruit daarna één ftachteruit en tenslotte weer twee vooruit. En welk woord heb ben de wie ken van de molen te verbergen? Wel, dat woord is niet moeilijk te vin den. Schrijf eerst de letters maar op, welke NU bij de wieken staan, te be ginnen bij de bovenste in de richting van de pijl. Draai nu de wieken twee plaatsen naar rechts en noteer de volgen de vier letters. Vervolgens de wieken één plaats terug en tenslotte weer twee vooruit. Nu heb je totaal 16 letters en.... wat hebben de wieken te zeggen? mij met een bijzonder verzorgde inzen ding. Wat heb jij de brief enig versierd, zeg. Ik ben er echt blij mee. Natuurlijk mag jij ook mijn nicht worden. Ik denk wel, dat jij Froukje kent. De oplossing van de puzzle is goed, hoor. Doe je de volgende keer weer mee? Meta Duiveman uit Alkmaar stuurde een brief, die al net zo mooi is als die van haar zusje. Fijn, dat je naar Heel- sum gaat,jzeg.-get- is daar erg mooi, ik heb er vroeger ook vaak gelogeerd. Ga je me van daaruit ook schrijven? Dat zou ik leuk vinden. Je oplossing van het raadsel is goed, hoor. Tot slot Froukje Dekker uit Alk maar, die zó'n dikke enveloppe stuur de, dat daar wel iets bijzonders uit moest komen. En ja, hoor. Een aller aardigste tekening van de Lindenhof van Boer Krelis de Jong, met de boer zelf en al zijn dieren. Wat heb je dat goed gedaan, Froukje. Ik wist niet wat ik zag. op het laatste moment mee aandragen poehen dat allemaal voor die paar centen die ik hier verdien Nou hoor, ik zal maar weer over mijn goeie hart strijken. Maar één dir.g ze? ik je: .„Ik pak er vijftig in en als ik klaar ben, ga ik weg! Ze kunnen me nog veel meer vertellen!" Wim, die on dertussen al met de benodigde dozen liep te sjouwen, snoof minachtend. „Je bent me een pracht collega!", zei hij. „In dezelfde tijd dat jij staat te mop peren, hadden we al twee dozen kun nen inpakken"en als ik je goed begrijp dan neem jij de benen als je er vijftig hebt ingepakt. Als ik dan nog niet klaar ben, laat je me dus in de steek?" „Nou nog mooier!" riep Karei. „Poeh ik zal nog voor een ander gaan werken ookniks hoorieder moet zijn eigen boontjes doppen. Wim had ondertussen al drie dozen klaar staan en Karei mopperde maar door met een zuur gezicht en met zijn hin den in zijn zakken. Toen hij eindelijk ook begon met inpakken, wat hij al tien dozen bij Wim achter omdat Wim veel vlugger en handiger dan Karei v/as. Zo kon het gebeuren, dat Wim zijn vijftig dozen voor verzending ge reed had staan, terwijl Karei het nog niet verder had gebracht dan drie en twintig. „Zo", zei Wim, „ik ben klaarik ga weg1" Karei trok een verschrik kelijk verontwaardigd gezicht. „Wat!" riep hij uit, „ga jij wegda's ge meendan sta ik hier in m'n een tje„Ik ga niet weg hoor!", suste Wim. „Ik zei het alleen maar om je te laten voelen hoe onredelijk je zelf bent. Jij hebt staan mopperenjij hebt de stemming hier verknoeid en daardoor heb je veel minder ge daan dan ik. Ik zal je wel helpen, maar jij was van plan om weg te gaan als je klaar was.... of niet soms Karei keek een beetje beteuterd. „Je hebt gelijk", zei hij. „Ik vind het fijn dat je me helpen wilt1" Er werd niet veel meer gesproken. De laatste dozen waren nu spoedig klaar en samen liepen Karei en Wim de straat op. „Het lijkt me geen pret tige bezigheid met mij te moeten sa menwerken!", zuchtte Karei schuld bewust. „Ik bewonder je om je ge duld maareh ik zal gaan pro beren om alles een beetje anders te doen„Meen je dat?" lachte Wim blij. „Best, dan zijn we goede vrien den en dan zal het werk voortaan wel vlotter gaan". De volgende dag kwam er een andere Karei in de expeditie. Een Karei die floot en zong en die iets voor een ander over had. In de klas van juffrouw Specht Driftig tikte juffrouw Specht met haar snavel op de lessenaar. „Allemaal recht zitten!", zei ze tot de klas kleine diertjes. „Jullie mogen na vier uur weer spelen, maar nu is het school tijdopletten dus!" Juffrouw Specht stapte naar het schoolbord en wees met een stokje op de letter A. „A", zei ze, „is een Aapje dat zit in de boom!" „Ik zit niet in de boom!", riep een klein aapje in de klas, „ik zit in de school bank, juffrouw!" Woedend keerde juf frouw Specht zich om. „We leren het A.B.C.", riep ze tot het aapje. „En je moet met je grapjes wachten tot na schooltijd". Toen wees juffrouw Specht op de letter B. „B", zei ze, „is een beertje, dat snoept van de suiker!" „Dat mag ik niet van mijn moeder!", riep een klein beertje op de tweede rij!" Driftig stapte de Specht op het beertje toe, sleurde hem uit de bank en zette hem in een hoek. „Er zijn nog meer hoeken in de klas.... denkt er om!", riep ze rood van woede. „Brutale kinderen die jullie zijn. Opgelet, we gaan verder!" „C isiseh eh.... weet ik niet, maar D. is een duif, die koert in het bos!" „En ik mocht niet koeren!", riep een duifje vóór in de klas verontwaardigd. Juf frouw Specht zuchtte diep en ging ver stoord verder. „E is een eekhoorn, die eet beukenootjes". „En ik mag niet snoepen op school!" jengelde de kleine eekhoorn. Nu was de maat vol. „Ik ga niet verder", krijste de specht. „Jullie zijn onuitstaanbare dierenen on dankbaar voor alles wat ik voor jullie doe. Leer voor de volgende keer maar de eerste letters van het A.B.C Heeft iemand nog iets te vragen?" Ex- heerste enige tijd stilte in de klas toen stak het beertje in de hoek zijn vinger op. „Ikikheb nog wat te vragen, juffrouw", zei hij. „Wat dan wel", vroeg de juffrouw wantrouwend. „Ehehwat is S., juffrouw?" Juffrouw Specht dacht even na, „d datdat komt de volgende keer wel", zei ze toen korzelig" M magik het zeggen, juffrouw!", zei het beertje opnieuw, ehS is de Specht, die altijd kwaad„Er uit allemaal!" schreeuwde de Specht buiten zichzelf". „Hoera!" juichte de hele klas en stormde naar buiten.... OPLOSSING RAADSEL Krelis de Jong, Lindenhof, Gelder land. f Pirn, Pain en Pom in hel luchtruim 42. Natuurlijk was Kareltje weer voor dé overredingskracht van zijn vriend Billie bezweken en even later stond hij samen met Billie op de ladder en loerden de twee vrienden door het raam bij de professor binnen. „Zeg zie je dat?", fluisterde Billie vol ontzag. „Wie is dat daar, die bij de professor zit?" „Dat is Pim" riep Kareltje ver schrikt. „Ja, dat zie ik ook. maar wat heeft hij voor een gek ding op zijn rug?" „Het is Pim", riep Kareltje weer. „Nee, als we met Pim te doen krijgen, dan zie ik liever van de hele zaak af. Die jongen heeft ons nog niets dan ellende bezorgd. Dan maar liever zo arm als een kei-krat!" In zijn angst ver gat Kareltje om te fluisteren en de professor en Pim, die juist klaar wa ren met hun laatste toebereidselen, ke ken verbaasd op, toen zij stemmen hoorden. „Wat is dat?", vroeg Pim nieuwsgierig, maar op hetzelfde ogen blik zag hij twee gezichten voor de ramen. „Oh, dat zijn de werklieden, die de regenpijp gemaakt hebben", ant- woorde de professor achteloos. „Werl? lieden? Maar ik ken die gezichten! Professor Splitser, dat zijn geen werk lieden. Dat zijn twee bandieten. Dia proberen natuurlijk achter uw gehei men te komen, zo zeker als wat! Ik ken ze maar al te goed, alleen wist ik niet, dat die twee heren alweer op vrije voeten waren", riep Pim veront waardigd. „Dat zijn Billie de Spinner en Kareltje Kat, professor en zij heb ben al heel wat tijd van hun leven achter de tralies doorgebracht. Pim's stem klonk opgewonden. „Doet u iets professor, vóór het te laat is". KOU en QfèBBP I kunt li bestrijden met de zo krachtig werkende GRIEP-CACHETS 'rt zwitsal preparaat het ouwel-cachei waarborgt smaakloos eh gemakkelijk ihhemeh Wie de kwellingen van rheumatiek of van rheumatisclie aandoeningen kent, weet hoe een groot deel van zijn leven vergald wordt door de vaak zware pijnen. Zodra gij Uw kwaal bestrijdt met Akker's Kloosterbalsem, waarvan de geneeskrachtige bestanddelen diep in de weefsels doordringen, voelt U, hoe een heerlijk verwarmende balsem Uw pijnen lenigt en zult U bemerken welk een weldadige werking dit ideale wrijfmiddel be zit. Niet voor niets zegt men al lang: Akker's Kloosterbalsem„Geen goud zo goed". (Advertentie Ing. Med.) ZATERDAG 7 FEBRUARI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram.muzielc. 7.30 Idem. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.359.40 Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgescha keld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders 'in de continu bedrijven. 11.30 Viool en piano. 12.00 Gram.muziek. (12.3012.33 Land- en Tuinbouwmededelingen.) 13.00 Nieuws. 13.15 Commentaar. 13.20 Metropole-Orkest en solist. 13.50 Radioweekjournaal. 14.15 Gram.muziek. 14.45 Boekbespreking. 15.00 Gram.muziek. 15.15 „Het centrale vriend- schapsfeest Pasen 1953". 15.30 Gram. muziek. 15.45 „Van de wieg tot het graf", causerie. 16.05 Gram.muziek. 16.15 Sport- praatje. 16.30 Philharmonisch Orkest en solist. 17.15 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Hawaiïanmuziek. 18.45 Gram.muziek. 19.00 Artistieke Staal kaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 Het Oude Testament in deze tijd", cau serie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevarieerd programma. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Geestelijke liederen. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Promenade-Orkest. 8.55 Gramofoon- muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Gram.muziek. 10 00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. muziek. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouw mededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunch concert. (In de pauze: Gram.muziek.) 14.00 Boekbespreking. 14.10 Gram.muziek. 14.20 Engelse les 14.40 Amateuruitzending. 15.15 Kroniek van Letteren en Kunsten. 15.55 Radio Philharmonisch Orkest. 16.30 ,.De Schoonheid van het Gregoriaans' 17.00 Voor de ïeugd 18.00 Gevarieerde muziek. 18 15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Piano, hammondorgel en zang. 18.40 Regeringsuitzending: „Zoeklicht op de Westerse Defens'e" 19.00 Nieuws. 19 10 Giam.muziek 19 20 Parlementsoverzicht 19.30 Gram.muziek 20.20 „Lichtbaken", causerie. 20.40 „100 Jaar Kromstaf". f Verdrijf de periodieke pijnen i hen dat lome, lusteloze gevoel^ 4 di reet en afdoend met een paar (Advertentie, Ing. Med.) In verband met de nationale gedenk dag heeft het bestuur van de Konink lijke Nederlandse Biljartbond alle dis tricten en gewesten verzocht de vastge stelde wedstrijden voor Zondag a.s. af te gelasten. Mies ging eens een pudding maken Met veel suiker, melk en room. „Want", zei ze, „ik krijg visite Van een oude suikeroom. Roeren, roeren, deed ons muisje. Oh, het rook zo heerlijk jijn. Koken, koken, deed ons muisje. Wat zou oom tevreden zijn. Miesje zette toen de pudding buiten, Want daar was het heel erg koud. „Pudding wordt niet heet gegeten. 'fc Weet dat oom daar niet van houdt!" Maar.... de vogels hadden honger En die kwamen per dozijn. Pikten, pikten van de pudding. Oh, wat vonden ze dat jijn. Toen de muis later kwam kijken, Dacht ze prompt dat ze wat kreeg, Want de puddingvorm, oh grutjes, Was verdraaid helemaal leeg! door Mary Burchell 36) „Goeie help", zei mevrouw Tamber ley langzaam, „wat merkwaardig!" „Onzin, moeder". Errols stem klonk lichtelijk geïrriteerd. „Ik vind het niet meer dan natuurlijk om verliefd te raken op Hope en wat is er voor merk waardigs aan dat ze mij haar ja-woord heeft gegeven?" Mevrouw Tamberley richtte haar peinzende blik op Hope en merkte zon der wrok op: „Wel ik heb je gewaar schuwd, kind. En volgens je eigen woorden, hóóp ik dat je gelukkig zult worden". Het waren Hope's eigen woorden ge weest natuurlijk, maar ze riepen haar het gesprek aan de lunch des te hel derder voor de geest. Ze -had dolgraag iets vrolijks, iets luchtigv zelfbewusts willen zeggen, maar ze kon niets be denken. Het was Errols stem die de stilte verbrak en opnieuw hoorde ze daar die scherpe klank in die ze vroe ger voor minachting had aangezien, maar waarvan ze nu wist dat het ze nuwachtigheid was. „Waarvoor heeft u Hope gewaar schuwd? Voor iets dat betrekking heeft op mij?" „Niets bijzonders, lieverd", verzeker de mevrouw Tamberley hem op een toon, die hem en al zijn bezorgdheid als van geen belang terzijde schoof. Het kind weet wel wat ik bedoel". Het kind wist zo precies wat ze bedoelde dat gedurende een ogenblik haar eigen verlegenheid al haar aan dacht opeiste. Toen wierp ze een blik op Errol en plotseling schenen haar eigen zorgen te onbelangrijk om zich druk over te maken. Dat hij boos was zag ze aan zijn mond, maar dat scheen ook niet be langrijk. Wat haar aandacht opeiste en haar een geweldige schok toebracht was de uitdrukking van zijn ogen. Ver bijsterd en diep ongelukkig weerspie geiden ze duidelijk zijn gedachten, wist Hope. Zonder te bedenken of haar handelwijze wel verstandig was. greep Hope hem levendig bij zijn arm. „Het was niets bijzonders, Errol. Je je moeder vertelde me dat ze dacht dat je alleen zou trouwen als je ver schrikkelijk veel van iemand hield. Maar ik ik zou niet willen dat iemand met me trouwde als hij niet verschrikkelijk veel van me hield. Dus het hindert echt hiet, weet je. Echt niet". Ze sprak dringend en met een be zorgdheid die ze zelf niet kon verkla ren en het gezichtje dat ze naar hem ophief straalde van ongekunstelde op rechtheid en levendigheid. Een ogenblik keek hij haar aan zon der dat de uitdrukking van zijn ge zicht zich wijzigde. Toen sloeg hij lang zaam zijn armen om haar heen en zijn hoofd buigend, kuste hij heel zacht haar opgeheven gezichtje. „Dank je, lieveling", zei hij rustig en glimlachte haar toe. Het was zo'n totaal andere kus dan de zoen die hij haar eerder op de mid dag had gegeven en zo'n volkomen andere scène dan ze ooit had gedacht met Errol te zullen beleven, dat Hope meer getroffen was dan ooit tevoren in haar leven. De afschuwelijke span ning van de laatste dagen, het plotse ling wegsmelten van haar wrok tegen Errol, werkten samen om haar haar zelfbeheersing te doen verliezen. En met een plotselinge en onverklaarbare behoefte om te gaan huilen, verborg Hope haar gezichtje tegen zijn schou der. Ze hoorde hem lachen, maar met een buitengewone tederheid en zijn hand speelde zacht door haar haar. „Goed hoor", zei hij, als begreep hij alles van haar behoefte om te huilen, „je hoeft er echt niet ongelukkig >m te zijn". „Ik ben niet ongelukkig", legde Ho pe met verstikte stem uit, terwijl me vrouw Tamberley geamuseerd en cy- nisch-verbaasd toekeek en opmerkte: „Wel Errol, ik verkeerde in de ver onderstelling dat je een geheel andere indruk op het kind had gemaakt, maar zo zie je dat zelfs de meest ervaren mens zich weieens kan vergissen." „Dat schijnt zo", gaf hij vriendelijk toe. En toen werd de thee binnengebracht en Hope keek zo beheerst mogelijk rond, zei iets over haar mantel die zé naar boven wilde brengen en .laagde erin uit de kamer te ontsnappen. Terwij! ze naar boven snelde, de beeldige kamer in die mevrouw Tam berley haar (met restricties) had ge zegd als de hare te beschouwen, over dacht Hope in verwarring het toneel dat zich daar juist had afgespeeld. „Wat belachelijk van me om me zo te laten gaan!" prevelde ze boos bij zichzelf. „Om Errol zo beet te pakken en in zijn jas te staan huilen, net als Bridget! Het is al te kinderachtig!" Maar ze wist dat ze er op onweer staanbare wijze toe gedwongen was ge weest om te spreken zoals ze had ge daan, en toen plotseling was alles te veel voor haar geworden en hadden haar overspannen zenuwen zich be geven. Stom natuurlijk, maar begrij pelijk. Het ging er nu om het belang van die scène niet te overdrijven, maar zich nu verder verstandigd te gedragen, en tegenover het schrandere opmerkings vermogen van mevrouw Tamberley een rustige, goed opgevoede beheersing te stellen die, evenals in het geval van mevrouw Tamberley zelf, alles van kunnen comoufleren. Zonder in paniek te geraken, hield Hope zich voor ogen dat de komende weken verschrikkelijk moeilijk zouden worden. Ze had haar eigen gevoelens te beheersen en te verbergen. Daar waren Errols gevoe lens, die ze moest ontzien. Dan was er de gemoedrust van de kinderen, die zoveel mogelijk intact moest worden gelaten. En dan was er tenslotte mevrouw Tamberley, met wie op alle mogelijke wijze rekening moest wor den gehouden. Terwijl Hope haar gezicht waste en haar haren kamde, concludeerde ze dat mevrouw Tamberley in ieder geval niet boos of ontdaan was over haar aan staand huwelijk. Men kon haar houding beter als cynisch-geamuseerd beschrij ven. En Hope hoopte maar dat haar geamuseerde maar listige vragen onder het mom van vriendelijke belangstel ling bespaard zouden blijven. Maar ze had zich geen zorgen noeven maken. Toen ze weer naar beneden ging om thee te drinken, scheen haar a.s. huwelijk een heel normaal, zij het interessant onderwerp van gesprek te zijn geworden. (Wordt vervolgd) Het bestuur van de Koninklijke Ne derlandse Voetbalbond, in bijzondere vergadering bijeen in verband met de nationale ramp, deelt mede, dat alle voor Zaterdag 7 en Zondag 8 Februari vastgestelde competitiewedstrijden zijn afgelast. Rekening houdende met de wens van de regering, verzoekt liet KNVB-bestuur ook geen vriendschap pelijke wedstrijden te organiseren. Ook de schaakbond heeft besloten alle wed strijden voor Zondag af te gelasten. De Nederlandse rijders bevonden zich gisteren, op de tweede avond van de in ternationale wedstrijden te Tonsberg, in prima vorm. Kees Broekman verbeterde met vele seconden het baanrecord over de 5000 meter, dat het vorige seizoen onder heel wat betere omstandigheden door Hjaimar Andersen op 8 min. 24 was gebracht, en Wim van der Voort bracht het baanrecord op de 1500 meter, dat in het bezit was van Roald Aas, be neden de 2 min. 20 sec. De opbrengst van deze wedstrijden is bestemd voor de slachtoffers van de overstromingen in Nederland. 1500 m.: 1 Wim van der Voort, 2.19.8 (nieuw baanrecord): 2 Finn Hodt (Noorw.) 2.21.1; 3 Kees Broekman, 2.21.6; 11 Anton Huiskes, 2.28.0. 5000 m.: 1 Kees Broek ma n, 8.21.3 (nieuw baanrecord): 2 Anton Huis kes, 8.29.1; 3 Finn Hodt, 8.33.7; 4 Wim van der Voort, 8.34.8. Het eindklassement luidt: 1 Finn Hodt (Noorw.) 193.720 pnt; 2 KeesBroe km a n, 194.607 pnt; 3 A n- ton Huiskes, 197.310 pnt: 4 Wim van der Voort, 198.330 pnt. De zesde partij van de tweekamp BotwinnikTaimanov, welke werd af gebroken, is gisteren te Moskou verder gespeeld. Na 42 zetten stelde Taimanov remise voor, waarmede Botwinnik accoord ging. Botwinnik kan zich nu wederom kampioen van Rusland noe men, aangezien hij de tweekamp met Sti punt tegen IVj. punt heeft gewonnen. Mikhail Peslyak, de vice-voorzitter van de Sowjetrussische federatie van de sport- en lichamelijke opvoeding, felici teerde Botwinnik met het behaalde succes en bood hem een gouden medail le aan. Taimanov werd een zilveren medaille overhandigd. Voor de zevende maal is Botwinnik kampioen van zijn land geworden. WERELDKAMPIOENSCHAP SCHAKEN De Zwitserse schaakbond heeft beslo ten, dat de wedstrijden van het candi- datentornooi voor het wereldkampioen schap, waarvan de organisatie aan Zwitserland is toevertrouwd, in Septem ber en October te Zürich en te Neu- hausen zullen worden gespeeld. Deelne mers aan dit tornooi zijn zoals bekend Boleslavsky, Bi-onstein, Gelier, Keres, Kotov, Petrosyan, Smyslov, Averbach en Taimanov (Rusland). Najdorf (Ar- gen), Reshevsky (Ver. St.) en dr Max Euwe (Ned.). De winnaar speelt later tegen Botwinnik (Rusland), de huidige wereldkampioen, een wedstrijd met de titel als inzet Tulyar voor 250 000 pond sterling verkocht „Tulyar", het beroemde paard van de Aga Khan, is verkocht aar: de Ierse nationale stoeterij voor 250.000 pond sterling, het hoogste bedrag, dat ooit voor een paard in Engeland werd be taald. „Tulyar" heeft voor zijn eigenaar 76.417 pond sterling gewonnen, hetgeen 20.000 pond sterling meer is dan ooit door een paard op Britse banen werd verdiend. In hei afgelopen jaar won „Tulyar" zeven races, waarbij de Derby en de St. Leger. 7 cenf per poeder (Advertentie, Ing. Med.;

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7