ONZE KINDER WAT DE POST BRACHT Allen op zoek naar het adres van Jantje! 1 Cor maakt het zich moeilijk 7 e> In behouden haven. ONS HOEKJE Zelfs de oude geleerde kon hem niei helpen A L Wie wil Kees helpen met dit geheimschrift Zelf rails en seinpalen maken VOOR DE SPOORBAAN Het Radioprogramma VRIJDAG 13 MAART 1988 ■Mill* BESTE KINDEREN, Gelukkig melden rich de laatste we ken ook weer wat nieuwe neven aan. En het aantal nichten, dat ik erbü gekregen heb kan ik bijna niet tellen! Misschien komt dat door die rekcn- puzzJe, die zo gemakkelijk was, dat ledereen boven de tien het antwoord wel moest vinden. Deze week zijn er twee raadsels, één bar eenvoudig en één waar Je iets langer op moet tu ren. Julie zoeken het maar uit! Antwoorden kunnen desgewenst ge stuurd worden aan Tante Paulien, Bureau van dit blad. TN HET BOS woonde een oude geleer- 1 de man. Hij wist zoveel, dat hij het onmogelijk allemaal kon onthouden. Daarom schreef hij alles op in dikke boeken. Zijn hele huisje stond vol met boeken. Maar nu komt het. De geleer de man had nu zoveel geschreven, dat hij niet meer zelf wist wat. Als iemand bij hem kwam en hem Iets vroeg, dan antwoordde de man treurig: „Ja het antwoord weet ik wel, maar het staat in één van mijn duizend boeken en ik weet werkelijk niet in Welke en op welke bladzijde. Zo wist de geleerde man dus eigen lijk toch bitter weinig. Kleine Cor zat in de derde klas en Cor woonde bij zijn vader en moeder aan de rand van het bos. Oh ja, hij kende de geleerde man goed en ging vaak bij hem op bezoek. Zo gebeurde het dus dat Cor op een middag in da gezellige en rommelige kamer van de oude man zat. „Wat heb je vandaag geleerd?", vroeg de man. „De juffrouw heeft vandaag gezegd", zei Cor, „dat ik nooit van drie peren twee appels kan aftrekken!" „Dat is zo!", lachte de oude man, „en wat nog meer?" „De juf frouw heeft ook gezegd, dat water niet van beneden naar boven, maar alleen Van boven naar beneden kan stromen en ook dat het water in de zee zout is en het water in de beek zoet. Nu heeft de juffrouw verder nog uitgelegd waar om dat allemaal zo is. maar.... eh..., ik heb niet zo erg goed opgelet ziet u en daarom kwam ik aan u vragen hoe het zit, want ik snap er niets van!" 1AE OUDE MAN frommelde nadenkend in zijn badrd. „Ik heb het allemaal wel geweten....", zei hij langzaam „het moet in één van mijn boeken staan.... maar welkeIk heb er in de loop van de tijd duizend vol ge schreven....!" „Zal ik eens gaan zoeken?", stelde Cor voor. „Misschien heb ik geluk!" De jongen stond op, pakte een trapje en haalde een stoffig, dik boek van de plank. Hij bladerde er erg lang in en zette het toen weer op z'n plaats. „Hier staat het niet in", zei hij, „ik zal eens een ander proberen!" Drie.... vier.... vijf boeken zocht hij van voor tot ach ter door en tenslotte ging hij met een zucht weer naast de geleerde man zit ten. „Niet te vinden!", zei hij somber. „En nu weet ik nog niet waarom ik niet twee peren van drie appele kan aftrekken, waarom water alleen maar naar beneden stroomt en waarom zee water zout is!" „Tóch moet het hier er gens in staan", hield de geleerde man vol. Dus ging Cor weer aan het zoe ken. Nog tien boeken bladerde hij door. £R WAS een nieuwe jongen op school gekomen. Zijn naam was Jantje en het was zo'n leuke jongen, dat hij direct al vier dikke vrienden had. De zevende dag ging Jantje naar school in zijn Zondagse pak en met een grote zak toffee's. „Ik ben jarig, meesterl" riep hij vrolijk. „En daarom wil ik graag tracteren!" De hele klas mocht in Jan zijn snoepzakje grabbelen. Natuur lijk ook zijn vrienden. Ja, hij nodigde ze zelfs alle vier uit om na schooltijd zijn verjaardag thuis nog verder te komen vieren. Je begrijpt natuurlijk, dat het viertal daér wel voor te porren was. Maar toen de vrienden des middags, nadat hun huis werk af was, elkaar ontmoetten op een afge sproken plaats, zei er een: „Gunst ik zou niet eens weten waar Jan woont!" Ook de andere drie wisten het niet. Daar stonden ze; ze wisten eerst niet wat te doen. Tenslotte kwam er één op het idee om het de meester te gaan vragen. Die zou het wel weten. De meester ontving hen lachend. „Ik verwachtte jullie al!", zei hij. „Jullie weten natuurlijk niet waar Jan woont. Nou, ik mag het niet zeggen, hoor! Maar Jan heeft me wel een kaarte gegeven, dat ik aan jullie moest overhandigen. Hier kunnen jullie het adres van Jan op lezen!" Nu, de oplossing id li 3. L lo T s a i 6 l - 'i viel nogal mee. die schreven ze op.. Zo deden ze ook Verbaasd keken de vrienden naar het Spoedig'kwamen 'de jongens' tot ae met de cijfers 2-2,"3-3, 4-4 en zo voort kaartje met letters en cijfers, groetten ontdekking dat ze de twee cijfertjes tot 12-12 toe. de meester en gingen toen naast elkaar één met een lijn moesten verbinden. Toen wisten ze het adres van Jan. op ae stoep zitten puzzlen. Ze kruisten dan precies een letter en Kunnen jullie het ook vindén? f Pim, Pam en Pom in het lurhtrnim Het werd al donker. De oude man stak het licht aan en Cor zocht weer verder. De geleerde ging tenslotte naar beden Cor zocht door tot de volgende morgen kwart voor negen. Maar toen had hij het nog niet gevonden....! Met lood in zijn schoenen en slape rige ogen sjokte de jongen naar school. Toen moest hij zijn les opzeggen en.... en nu wist hij nog niets. Een half uur tje later was het al zover. „Cor" sprak de juffrouw, „waarom kun je nooit twee appels van drie peren aftrekken?" De jongen begon verschrikkelijk te stotteren en ten einde raad vertelde hij de juffrouw het hele verhaal. „Juist.... zo zie je", sprak de juf frouw streng"dat je het beste maar goed op kunt letten op school. Dat had je véél, véél moeite bespaarden.... zo zie je dat je alles veel beter in je hoofd kunt bewaren dan het opschrij ven en.... vergeten....!" RILLEN JULLIE even helpen? Onze vriend Kees heeft een briefje ontvangen waar hij beslist geen raad mee weet. Het is een soort geheimschrift en Kees wil dolgraag weten van wie het komt en wat er op staat. Ja, zullen jullie zeggen „Nederlands is het niet' Mgar toch, kijk maar eens goed. De oplossing is makkelijker dan je denkt. Het is namelijk wel Nederlands.je moet het nu eenmaal op een bepaalde manier lezen. Het briefje ziet er zo uit: boven A mh zicht c J fl D VERSCHILLENDEN van jullie hebben wel een spoortrein met wat rails. Ik had er vroeger ook een en ik weet nog best hoe fijn ik het vond, wanneer mijn trein een lang stuk kon rijden. Maar ja, ik had niet veel rails. Eigenlijk kon ik niet meer maken dan een grote cirkel of een ovaal. Totdatik iets vond. Ik vond op de zolder namelijk een stuk of tien latjes. Ze waren maar één cm. dik en twee breed. Maar ze waren 1.50 meter lang. Ik legde twee van de latjes pre cies op rails-breedte naast elkaar, bevestigde aan de onderkant voorzichtig een paar dwarsleggers en.... ineens had ik er haast 7.50 meter rails bij, om mijn trein op te laten lopen. Op de tekening zie je een afbeelding en ook hoe je de ronde rails aan de latten kunt koppelen. Zie je wel, nu kan je je trein de hele kamer ende gang door laten 'rijden. Nu we het toch over spoortreinen hebben, maken we direct maar een paar seinpalen. Eerst zaag je 4 maal het figuur A. van triplex. Je kunt ze makkelijk in elkaar tekenen, dat bespaart je veel zaagwerk (B). Timmer deze vier stukjes nu aan elkaar zoals in fig. C aangegeven en plaats de paal op een voetstuk (D). Zaag nu de seinarm (E) uit. De hefboom beneden kan een klein me talen stangetje zijn. Kijk maar naar de schets van de seinpaal (F), hoe de hefboom aan de seinarm zit. 72. De verschrikte boer beefde echter zo, dat hij het zakje met geld uit zijn handen liet vallen. „Wie ben jij? En waar .kom je vandaan?" stotterde hij „Ik?.... Ik kom uit de lucht", antwoordde Billy, alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was. „Kom, kom, sta me niet zo aan te staren alsof ik een geestver schijning ben.... ik ben hier even gestopt om dat geld mee te nemen". Boer Bou- dewijn Bigmans kon geen antwoord geven. Hij wreef zijn ogen uit, terwijl hij naar het vreemdsoortige toestel op Billy's rug staarde. „Nou, komt er nog wat van?" riep Billy dreigend, maar de arme boer staarde, hem niet-begrij- pend aan. Billy greep kordaat het leren zakje van de grond op en pakte ver volgens de stapeltjes goudstukken, die hij één voor één in het zakje liet vallen „Dat is een mooi sommetje", riep hij tevreden. „Ja, maar dat is voor de koeien, die ik kopen moet", riep Bou- dewijn Bigmans, die eindelijk zijn spraak had terug gekregen. „Ik moet naar de markt". „Ja, hoor eens even, daar heb ik niets mee te maken", ant woordde Billy, terwijl hij het zakje dichtknoopte. „Ik kan dat heel goed gebruiken en jij hebt nog wel wat meer in die ouwe kous van je. Waar of niet!" Zonder zich verder om de verschrikte boer te bekommeren, stapte hij naar het raam toe, wierp zijn benen over de vensterbank en was verdwenen. Jannle Bakker uit Schagerbrug Is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Je oplossing is goed hoor! Van Margreet Spaans uit Barslnger- horn ontving ik een goede oplossing, een gezellige brief en een alleraardigst versje. Wat heb je dat leuk versierd! Ja, het is vaak net of populieren fluis- terpraatjes houden als de wind door hun blaadjes strijkt. Hoe is het nu met je oortje? Ik hoop maar, dat je al weer beter bent! Wat heeft het vroege voor jaar een lammetjes gebracht, zeg! Jam mer, dat er één niet in leven kon blijven. jannie v. d. Klooster uit Barsinger- horn is al echt een oude bekende. Zij stuurde een goede oplossing van het regenboograadsel, een tekening en een lange brief. Is de nieuwe kachel op school mooi? Wat zullen jullie het nu lekker warm hebben! Jij bent alsmaar aan het feesten, zeg! Een gymuitvoe- ring, een verjaardagsvisite en nog veel meer. Gezellig! Nanda Plakman heeft me uitgelegd hoe het kwam, dat haar brief de ene keer het poststempel Schagerbrug droeg en vervolgens dat van Oudesluis. Het is maar een weet! Om precies te zijn woon je dus in Keinsmerbrug, Je op lossing van het raadsel is goed hoor! Het leugenliedje uit Lombardije heb ik met plezier gelezen. Doe je de volgen de keer weer mee? Arie Droog uit Kolhorn stuurde mij alweer een brief. Wat heb jij een on geluk gehad, zeg! Wie zijn, neus schendt schendt zijn aangezicht. Gelukkig is al les nog heel goed afgelopen. Julie hebt met z'n drietjes het raadsel goed op gelost. Kun je al goed noten lezen? Rina de Ruyter uit Kolhorn verveelde zich zo en toen besloot ze ook eens een briefje te schrijven. Heel verstan dig. Ben je al weer beter? Is je baby broertje een lief kereltje? Je zult wel dol op hem zijn! Je oplossing van het raadsel is goed, hoor! Van Rietje de Vries uit Hoogwoud ZATERDAG 14 MAART HILVERSUM I, 403 m.: 7.00 VARA. 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 en 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.30 Orgelspel. 8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. (Om 9.35 Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de ar beiders in de continu-bedrijven. 11.30 Pianorecital. 12.00 Dansmuziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmèdedelingen. 12.33 Orgelspel. 13.00 Nieuws en commentaar. 13.20 Metropole-Orkest en solist. 13.50 Radioweekjournaal. 14.15 Hawaiïan-muziek 14.35 Fries programma. 15.00 Accordeon orkest. 15.30 „Eerst denken, dan doen", causerie. 15.45 Gram.muziek. 16.15 Sport- praatje. 16.30 Kamerokest. 17.15 Voor de jeugd. 18,00 Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Filmland. 18.40 Regeringsuitzending: Zoeklicht op de Westerse Defensie. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „Het Oude Testament in deze tijd", causerie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gram.muziek en/of actualiteiten. 20.15 „Beurzen open Dijken dicht". 21.50 Socialistisch commen taar. 22.05 Weense muziek. 22.40 „Onder tie Pannen", hoorspel. 23.00 Nieuws. 23.15 —24.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Geestelijke liederen. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de huis vrouw. 9.35 Gram.muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Residentie-Orkest. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Amusementsmuziek. 13.50 Zang en piano. 14.00 Boekbespreking. 14.10 Wij maken een Paasgroep. 14.20 Engelse les. 14.40 Oratoriumvereniging. 15.00 Kroniek van Letteren en Kunsten. 15.40 Strijkensemble. 16.00 Zang en piano 16.20 „De vliegende Hollander", causerie. 16.30 De Schoonheid van het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Instrumentaal ensemble en solist. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Dansmuziek. 18.45 Buitenlandse correspondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Gram.muziek. 19.20 Parle- mentsoverzicht. 19.30 Gram muziek, 20.00 „Lichtbaken", causerie. 20.15 „Beurzen kalender. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in open Dijken dicht". 22.00 „Veronica", hoorspel. 22.45 Avondgebed en Liturgische Esperanto. 23.22—24.00 Kamermuziek. Miesje heeft veel schoolvriendinnen. Allerhande muisjes klein, Die, om samen wat te praten, Graag nog bij elkander zijn. Zo kreeg Miesje op een morgen, Plots een brief van een vriendin Zn die schreef: „Tegen Maart kom ik!" Dat was iets naar Mlesjes zin. Zn ze keek op de kalender. „Grut", riep ze, „dat is vandaag! Mijn vriendin kan aanstonds komen! Trek die jurk aan met' die kraag!" Toen ging Miesje zitten wachten. Het werd twee uur, drie uur, vier! „Poeh!", zuchtte de muis tenslotte, Jtfijn vriendin is niet vroejj hier!" Ze keek nog eens op de kalender. „Oh", riep ze„ wat zie ik daar. Die kalender in mijn kamer. Is nog van het vorig jaar. door Mary Burchell li „Vrienden?" herhaalde Nan scherp. „AI haar vrienden wonen ver weg". „O, maar soms mag je van een speciale vriend verwachten, dat hij zich een lange reis voor haar zal getroos ten', hernam Lucas droogjes, terwijl hij andermaal zijn heldere blauwe ogen op Fiora richte, dat ze er verlegen onder werd, „Ik wilde haar maar vertellen, dat ze gerust iemand te logeren kan vragen". „Dank u zeer", antwoordde Fiora, maar Lucas wees. van tafel opstaande, die dank beslist af. „Ik hoop", voegde hij erbij, „dat je af en toe je vriend Ashley Burrell zult uitnodigen. -Ik zou hem graag nog eens terugzien". Op dit ogenblik zou Fiora graag de „overgeschoten" één-honderd-twee-en dertig pond. elf shilling en zeven pence van haar erfenis hebben afgestaan als ze-Lucas' motief voor zijn- gastvrijheid jegens Ashley had kunnen doorgronden. Lucas had onverschillig-weg gespro ken, maar er waren twee mogelijkhe den óf hij bedoelde Fiora iets aan te bieden in ruil voor haar vriendelijkheid jegens Adèle of hij wilde haar veront rusten en nog meer in de war brengen door belangstelling voor Ashley aan de dag te leggen. Niet wetend, waar hii heen wilde, bleef ze het stilzwiigen be waren. terwijl noch Nan noch Adèle de betekenis van zijn laatste woorden ge vat schenen te hebben. „Ga mee naar mijn atelier, als ie er zin in hebt", zei Adèle. „Ik wil het laatste avondlicht zien op te vangen voor een schets, waarmee ik bezig ben". Fiora wilde echter liever het terrein van Brierley wat verkennen, zeide ze; ze was niet van plan, Adèle te laten op draaien voor het bezighouden van de pas aangekomen gast. „Zoals je verkiest', antwoordde Adèle glimlachend, terwijl ze de kamer verliet. Lucas was haar reeds voorgegaan, omdat hii een of ander werkje had te verrichten en Fiora stond op het punt, door de openslaande deuren de tuin te betreden, toen Nan, met een stem, die koeler en scherper klonk dan gewoon lijk, haar staande hield. „Een ogenblik, alsjeblieft. Fiora". Fiora keerde dadeliik op haar schre den terug en kreeg een vermaning te slikken. „Ik twijfel er niet aan, dat je geen moeilijkheden wenste uit te lokken, maar Ik zou je toch dringend willen verzoeken, om besprekingen over gelde lijke aangelegenheden alleen te voeren wanneer Lucas en Adèle er niet bij zijn". Even flikkerde er iets opstandigs in Fiora's blik, maar toen zei ze kalm: „Het spijt me. dat ik niet meer tact en beleefdheid heb getoond, maar vroeger óp de middag heeft het me erg gehin derd, dat Adèle en naar ze dacht ook Lucas mij min of meer financieel af hankelijk van u achtte". „Och", merkte Nan, nu weer lachend, op: „Aan Adèlas verhalen moet je niet te veel gewicht hechten. Meestal merkt ze niet eens wat in haar omgeving ge zegd of gedaan wordt. Ze verdiept zich volkomen in haar schilderijen, het arme kind, ofschoon ik niet geloof, dat ze er ooit verder mee zal komen. Een van mijn vrienden, op dit gebied een auto riteit, zegt, dat ze niet meer dan een begaafd amateur is. Intussen heeft ze ongetwijfeld een wat je noemt artistiek temperament, als dat tenminste een ze kere vaagheid en gebrek aan opmer kingsvermogen betekent". Onder dit relaas moest Fiora telkens denken aan de besliste manier, waarop Adèle Nan's verzekering jegens Lucas over haar. Fiora's afhankelijkheid had weergegeven. Nan kon echter blijkbaar zo goed en zo gemakkelijk liegen, dat het maar beter was. er het zwligen toe te doen. Nan scheen dit stilzwijgen verkeerd uit te leggen. „Trek het je maar niet aan, Fiora", sprak ze evenwel vergelij kend. „Er is geen man mee over boord. Maar denk er voortaan om, dat alles wat .betrekking heeft op de regeling tussen jou en mij ook tussen ons twee ën moet blijven". „Goed, als Lucas en Adèle maar be grijpen. dat ik niet „Lucas en Adèle zullen alles begrijpen wat ze moeten begrijpen", viel Nan haar koel en beslist in de rede. „Ik wens geen tyrannieke of veeleisende voogdes te zijn, maar als ik ergens op sta, dan vertrouw ik. dat je met miin wensen rekening zult houden. Is dat duidelijk?" „Janatuurlijk". Fiora voelde zich dien gekrenkt. Nooit had haar vader in de overigens nogal formele verhouding waarin ze tot el- kaars tonden, haar op zulk een wijze toegesproken- Misschien kwam het ook, doordat ze hem er nimmer reden toe had gegeven. Nu echter haar koele, knappe en onwaarschijnlijk jonge tante zo onverwacht een toon van gezag had aangeslagen, kreeg Fiora het gevoel, als of ze een kind van zes was. dat tot de orde werd geroepen. Achteraf bedacht ze, dat ze helemaal niet was opgetre den als een verontwaardige erfdochter, die de tante in kwestie nog pas op schaamteloos bedrog had betrapt. Intussen had Nan, na aldus de puntjes op de is te hebben gezet blijkbaar zonder enige spijt over haar uitval en met een kort knikje in Fiora's richting de kamer verlaten, terwijl haar gast val tegenstrijdige gevoelens andermaal de schreden tuinwaarts richtte. Geluk kig hadden ze zachte stralen der on dergaande zon een kalmerende uitwer king en geraakte ze gaanderweg onder de .bekoring van zoveel schoonheid en rust. Een betrekkelijke rust wel te ver staan. nu en dan onderbroken door lan delijke geluiden, als het getjilp van een wats laperig geworden vogel, het ver wijderde loeien van vee, het zoemen von insecten en zo meer. Alles hier bui ten was zo prettig, zo totaal anders dan des panning en verwikkelingen binnens huis. dat Fiora weldra veel vroliiker ge stemd over het grasveld drentelde. Toen ze ver genoeg van 't huis was om dit in zijn geheel te bekijken, kwam ze tot de ontdekking, dat hier als het ware een herenhuis en een boerderij onafscheidelijk verenigd waren. Aan de ene kant zag ze bijgebouwde schuren en veestallen-, terwijl het meeste bouwland in de onmiddellijke nabijheid blijkbaar deel uitmaaktevan de .bezitting. Alles te zijn gevestigd. Intussen bleken de wees erop, dat hier een hereboer placht meeste stallen thans leeg te ziin: slechts een paar aan het eind schenen nog in gebruik. (Wordt vervolgd) ontving ik twee goede oplossingen. Eén van het aardrijkskunderaadsel en één van de rekenpuzzle van deze week. Verder een erg gezellige brief. Wat enig dat jullie zo aan het knutselen zijn ge gaan op school. De kinderen uit de rampgebieden zullen wót blij zijn met al het speelgoed dat jullie voor ze ma ken. Ja, het is echt tollentijd op het ogenblik. Ik heb laatst even gepro beerd of het nog ging. Nu, het lukte best Worden de grijs-groene sokjes mooi? Daar hebben we zowaar weer een j nieuwe neef: Jaap Ambuul uit Juliana- dorp! Hartelijk welkom in onze kring, Je oplossing van het raadsel is goed, hoor! Doe je de volgende keer weer mee? Gcrda de Vries uit Slootdorp heeft erg mooi postpapier. Ze is acht jaar en ze wil ook graag mijn nicht worden. Nu, dat kan. Je oplossing van het re genboograadsel is goed, hoor! Ik ben bang, dat je de vorige week wat laat was met je inzending. Vandaar, dat je nu pas antwoord krijgt! Rika Dantuma uit Schagen is nog te klein om het raadsel op te lossen. Toch I schreef ze mij een briefje. Dank je I wel hoor! Ik ben blij, dat jij alle vers-1 jes en verhaaltjes zo mooi vindt. Hoor I ik nog weer eens iets van je? Frouwkje Dekker uit Alkmaar stuur-1 de mij ditmaal een mooie tekening, eenl goede oplossing en een lange brief.l Dank je wel! Gezellig, dat je Coby opfl bezoek hebt gehad. Wat valt je ver-I jardag prachtig dit jaar. Het kon nietl beter! Ik vind vlechten erg leuk staan. I Vooral als ze kort zijn! Daag. Tot del volgende keer. Ook Dina Duiveman uit Alkmaar heeft veel werk gemaakt I van haar inzending. Leuk, die tekenin-1 gen. Ik vermoedde al wel, dat Mela I me niet zou kunnen schrijven. Jammer, I dat de krant met het raadsel weg was. I Wat maak je een mooie dingen op I naailes. IJda Spaan uit Alkmaar is I een nieuwe nicht. Je oplossing is goed, I Wat heb jij je brief leuk versierd! Jij I kent dus Meta. Ben je ook al zo dol op I Mies de Muis? Dick oftewel Pim de i Waard is een nieuwe neef. Wat een I leuke brief! Jij bent dus van plan met I een stel neven in groten getale op te I trekken om de lieve nichtjes te ver-1 slaan? Ik ben bang dat het je niet zal I lukken! Wanneer moet je zwemmen I voor je diploma C? Breng je elke dag I je zusje naar school in Bergen? Dat I vindt ik nog eens aardig! Van Geri I Wagendrever uit Alkmaar ontving ik f een meer dan keurige inzending. Wat heb je dat enig bedacht! Je oplossing I is goed. Doe je de volgende keer weer I mee? Van Annie Breg uit Noorder- waart ontving ik een. brief en een goede oplossing. Leuk. dat je antwoord I van Trientje hebt gehad. Ze heeft nogl een vader en een moeder, hoor! Ze zal I ongeveer net zo oud zijn als jij. I1 Aafke Spijker uit Alkmaar doet alweer mee. Wat een keurige inzending. Jijl houdt van fijntjes versieren, hè? J« I oplossing is goed en het kleurtje vanl de wol vind ik heel mooi. Het zelfge maakte versje zal ik bewaren. Ik ben I benieuwd naar die waterverftekenin- fid- Van Edward Molenaar uit Alk maar ontving ik een goede oplossint een lenteversje en een briefje. Doe ji de volgende keer weer mee? Inet' Hauwert uit Sint Pancras schrijft, di zij het leuk vond in de krant té sta? Ook ditmaal is je oplossing goed. S dankt voor de tekermingetjes en l' briefje. Atie Blokker uit Schermd is een nieuwe nicht. Zij stuurde eet goede oplossing een Paastekening e« een brief. Dank je wel. Dora Ver- veld doet voor de eerste keer mee. TC hoop, dat je deze regeltjes toch zilt lezen. Ik heb zo'n idee. dat Cobv het krantje wel naar Bolnes on wil sturen, Je oplossing van het raadsel is goed Het allerbeste in je nieuwe woonplan" en op je nieuwe school. Als je zin hebt moet je mii nog maar eens schrijven. Grietje Schoemaker uit West-Grafld'TC heeft weer héél wat te vertellen. Zji wil zo graag het adres van Meta Dui veman in Heelsum hebben. Zou Pin* me dat even willen schrijven, in baar volgende brief? Wat heb je een prach tige rozen opgeplakt, Orietie! Wat heb jii een ponnen, zeg! En daar vind ik onderin de enveloppe dat snoezigs door jouzetf gemaakte Kaatje. Wat ben ik daar blij mee! Nellie Kelder uit Krommenie is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom iï "n' ze kring! Wat heb je een leuk versie gemaakt, zeg! Je onlossing van het raad sel is goed. hoor! En nu zou ik warem pel bijna vergeten je geluk te wensen met je verjaardag! Hien. hien. hoera!! TANTE PAULIEN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 6