Nederland-Zwitserland was grauw en kil als de mist
Troosteloze vertoning bracht een
nieuwe 1-2-nederlaag
Herfbmiik
POVER VOETBAL IN OLYMPISCH STADION
Huisman heeft een voorsprong op
Keller en W. Roozenburg
Tussen beginsignaal en het eerste
doelpunt lagen zestig tel/en
Hel
veten lieten vele
kansen onbenut
AMATEURS
Keeper Landman enige Nederlander
die geheel voldeed
Clavan geen midvoor
Spanning neemt toe
MAANDAG 23 MAART 1953
(Van onze sportredacteur)
K1L EN KOUD hing de mist gistermiddag in het Olympisch Stadion. Geen
zonnestraal vermocht door te dringen in de door zestigduizend toeschouwers
omringde voetbalarena, maar dat was niet de oorzaak, dat al die voetballief
hebbers na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Leave nog een laatste
doffe blik op het scoringbord wierpen en diep m hun p.ragen weggedoken het
Olympisch Stadion de rug toe keerden. Zelfs de Zwitsers verging de lust tot
juichen, niettegenstaande de 2l overwinning, welke hun vertegenwoordigers
op het Nederlands elftal behaalden. Het is een wedstrijd zonder hoogtepunten
geworden, een ontmoeting kil en grauw als de mist en zonder de hartverwar
mende momenten, welke wij zelfs nog in de slechtste wedstrijd van het Oranje
team hebben meegemaakt.
'AMPER zestig tellen nadat Clavan het
leer zijn eerste wenteling had laten
maken, veerde de kleine Zwitserse
kolonie op. Nadat Boskamp had moe
ten ervaren, dat de Zwitserse rechts
buiten zeer snel was en hij zich slechts
ten koste van een vervaarlijke sliding
had kunnen herstellen, snelde Bader
langs Klaassens en plaatste de hal, via
het hoofd van Van Schijndel, voor de
voeten van de volkomen vrijstaande
Mauron. Hendriks begreep te laat het
gevaar en voordat hij een actie had
kunnen ondernemen, schoot de linker
voet van Mauron uit. De rappe Zwit
serse linksbinnen, die aanvankelijk als
spil stond opgesteld, loste een diago
naal schot en boven het hoofd van de
verblufte Landman tolde de hal in de
touwen.
Dat de Helveten reeds zo spoedig
het lek in de Nederlandse defensie
hadden gevonden, zette een domper op
het spel van de Nederlanders. Zij
speelden niet zo fris en vrij als in de
wedstrijd tegen Denemarken, durfden
geen initiatief te nemen en verwaar
loosden de dekking schromelijk. Mau
ron en Fatton profiteerden daarvan
naar hartelust en alleen dank zij de
slordige afwerking van hun aanvallen
werd de score in die eerste periode
niet opgevoerd. De schotloosheid van
de Zwitsers gaf het onthutste Oranje
team een tikkeltje meer zelfvertrou
wen en na ongeveer een kwartier spe
len konden de eerste serieuze Neder
landse aanvallen worden opgezet. Een
pass van Lenstra bereikte Clavan, die
echter in duidelijke buitenspelpositie
stond. Van der Kuil werd op de rand
van het strafschopgebied door Casali
van de bal gelopen en een hard schot
van Klaasens werd een veilige prooi
voor de grijpgrage handen van de
Zwitserse doelman Stuber. Op het mo
ment dat alle ogen gericht waren op
Van der Kuil, die vanuit het midden
veld met de bal aan zijn voeten naar
voren snelde, moest scheidsrechter
Leave deze Nederlandse aanval onder
breken. Verwonderd keek het publiek
op, maar toen men Bader op de grond
zag liggen, was er begrip. De Zwitserse
rechtsbinnen had bij 'ijn poging de
rush van de Velsenaar te onderbreken
op ongelukkige wijze zijn been ver
draaid. Met een bandscheuring aan de
linkerknie moest de onfortuinlijke
Zwitser van het veld worden gedra
gen. Voor hem behoorde de wedstrijd
alweer tot het verleden. Invaller Bai
lsman betekende, voorzover dat na het
kortstondige optreden van Bader valt
te beoordelen, geen verzwakking voor
de Zwitsers. Fatton en Hugi draaiden
al combinerend cirkeltjes om de Ne
derlandse defensie, maar verder dan
een corner konden zij het niet bren
gen. Hoewel het centrum, niettegen
staande het aanvallende spel van
Klaassens en Van Schijndel, voor de
Zwitsers bleef, werden de Nederland
se aanvallen iets gevaarlijker. Luiten
zocht met een scherp schot het zijnet
op, Stuber stond een kopbal van Van
der Kuil uit een voorzet van Clavan in
de weg en bij een gezamenlijke char
ge van Van der Bogert en Lenstra
bleek, dat de Zwitserse grendel niet
si te solide was. Voorlopig echter kon
den de Nederlandse aanvallers daar
in niet profiteren. Eerst moest Land-
Wen met een vervaarlijke sprong langs
do grond schuiven om een strak schot
Uit heerlijke romige melk
van Antenen onschadelijk te maken en
het tweede doelpunt van de gasten
scheen een feit te zullen worden toen
Mauron alleen voor de Sparta-doelman
kwam te staan. De „schade" bleef
echter beperkt tot een aantal hoek
schoppen, dat wel verwarring, soms
zelfs ontreddering voor het Nederland
se doel teweegbracht, maar geen doel
punten. Landman deed in deze periode
veel en nuttig werk, want hoewel de
Zwitsers vele kansen onbenut lieten,
heeft hij schoten van Antenen, Mauron
en Fatton met zorg behandeld.
Kohler's vergissing
I)E GELIJKMAKER kwam uit een
door Klaassens opgezette aanval.
Lenstra kreeg een van de weinig goed
geplaatste ballen te pakken, legde Fro-
sio, Ncukom en Schmidhauser in de
iuren en tikte de bal naar de naar
buiten gezwenkte Van der Bogert. De
voorzet van de Utrechtenaar werd
door Kohier onderschept, die een ein
de aan de verwarde situatie dacht te
maken, door de bal op Stuber terug
te spelen. Intuïtief voelde Lenstra, dat
deze manoeuvre zou worden uitge
voerd, want nog voordat Kohier terug
speelde, was de aanvoerder van het
Nederlands elftal reeds gestart. Abe
onderschepte de bal en met een korte
droge tik dreef hij de gelijkmaker
langs de Zwitserse doelman.
(Van onze sportredacteur)
DIJ alle tekortkomingen, welke
gisteren andermaal in het Olym
pisch Stadion aan het licht zijn ge
treden, kan men de critiek ont
lopen, door te zeggen: „Het zijn
maar amateurs, zij voetballen voo
hun plezier en trainen een, hoog
stens tweemaal per week". Dat is
echter een gevaarlijk standpunt.
Een sportbeoefenaar die zijn sport
lief heeft, zal daar iets voor moeten
doen. Pas als hij zijn lichamelijke
conditie en zijn techniek op een
zo'n hoog mogelijk niveau heeft
gebracht, zal het spelen van een
wedstrijd de grootst mogelijke vol
doening schenken. Zelfs van ama
teurs, en zeker van hen die als
representanten van een nationale
sportorganisatie optreden, mag men
verwachten dat zij meer dan een of
tweemaal in de week trainen. Nu
hebben wij de indruk dat de Ne
derlandse voetballer het zich vrij
gemakkelijk maakt, maar vraag
maar eens aan de Nederlandse
zwemmers, athleten of waterpolo-
spelers wat zij doen om in top
conditie te komen. Viermaal per
week trainen is volkomen normaal
en zij zijn minstens zoveel amateur
als de voetballers.
Deze genadeloze afstraffing van een
grove fout in de Zwitserse defensie
was oorzaak, dat de balans meer in
evenwicht kwam. Helaas niet, omdat
de Nederlanders beter, maar omdat de
Zwitsers slechter gingen spelen. Nadat
Van der Kuil met een gebaar, waaruit
wanhoop sprak, naar zijn krullen
greep, toen hij een goede pass van
Van Schijndel een van de weinige
met een erbarmelijk slecht schot
verknoeide, zetten Abe Lenstra en Cla
van' een veelbelovende aanval op. De
Hagenaar plaatste de bal ten slotte
voor het doel, waar Abe, die Frosio in
zijn schootsveld zag opdoemen, over de
bal heen stapte om de eer aan Luiten
te laten. Hard en scherp sloeg de DOS-
man toe, maar de stijlvolle Stuber
pareerde de slag.
Hoewel van een Zwitsers overwicht
Met deze spectaculaire hoofdstand
keert de Zwitserse doelverdediger een
verraderlijk schot, ln het midden
v. d. Bogert en rechtsback Neukom.
zeker geen sprake meer was, waren dc
kansen, welke de gasten kregen, be
slist fraaier. Huegi zag eerst een zeld
zaam hard schot door Landman ge
stopt, en was hiervan zo onder de in
druk gekomen, dat hij in de laatste
seconden van de eerste helft, alleen
voor de Nederlandse doelman staande,
meters over het doel schoot.
Wij stellen ons voor, dat er in de bei
de kleedkamers, naast thee nog wel iets
anders is geserveerd. Mentale injecties
bijvoorbeeld, maar de tweede helft
heeft geleerd, dat deze elftallen niet te
begeesteren waren, dat zij, hoewel er
hard werd gewerkt, geen moment kans
zagen hun tchnische tekortkomingen
aan te vullen.
Bovendien ging de Zwitserse verdedi
ging zwaarder spelen dan zelfs scheids
rechter Leafe kon toestaan, zodat de
wedstrijd niet alleen slecht, maar zelfs
onprettig begon te worden.
Snelle reactie
VADAT Luiten, Clavan en Van der
Kuil meerdere malen van de bal
waren gedrukt, kreeg de Nederlandse
ploeg de nekslag. Met nog een half uur
te spelen kreeg Bailaman de bal bij de
(Van onze sportredacteur)
£ELFS als wij naarstig naar lichtpunten willen zoeken, met de wetenschap dat
de ongetwijfeld goedwillende Keuze-commissie een zware taak heeft en
steun verdient bij de pogingen om het Nederlands elftal zijn oude aanzien te
hergeven, is het ons niet mogelijk over de wedstrijd NederlandZwitserland
enig optimistisch geluid te laten horen. Het zou zeer onbillijk zijn vergelijkin
gen te gaan treffen met de wedstrijd FrankrijkNederlandse profs. Uiteraard
zijn de Nederlandse amateurs sterk in het nadeel, maar zelfs als wij die moei
lijk te vergeten „Parijse" wedstrijd even uit onze gedachten bannen en de
Oranjehemden toetsen aan de eisen welke men aan amateuristische topspelers
mag stellen, kunnen wij onze mening over de zeventiende interlandwedstrijd
tegen de Helveten in één korte zin samenvatten: „Het was uitzonderlijk slecht".
Abe heeft het plan van Kohier om
terug te spelen op doelman Stuber
doorzien en listig maakt bij zich
meester van de bal om de partijen
op gelijke voet (11) te brengen.
zijlijn voor zijn voeten. Met een korte
driftige sprint passeerde hij de te trage
Klaassens en bij de cornervlag trok de
invaller de bal voor het doei van Land
man. De Zwitserse aanvalsleider Hugi
reageerde sneller dan Hendriks en zette
meteen zijn schoen onder dc nog in de
lucht zwevende bal. Het volgende ogen
blik was Landman voor de tweede maal
verslagen.
Een beheerste kopbal, waarmee Len
stra toch nog weer zijn klasse bewees,
schonk Van der Kuil de kans op de ge
lijkmaker. De VSV-er had gisteren ech
ter zijn off-day en schoot hoog over het
doel van Stuber. Weinige tellen later
had de Zwitserse doelman geluk, toen
Abe uit een van de vele vrije trappen
de bal tegen de paal schoot.
Voordat Leafe het verlossende eind
signaal liet weerklinken, kreeg onze
captain nog twee reële kansen. Een
maal moest Stuber al zijn capaciteiten
aanspreken om een meesterlijk schot
van Lenstra tót corner te werken en op
het tijdstip dat vele toeschouwers reeds
naar de uitgang dromden, schoot d#
Fries keihard over de lat.
Hiermee wil niet gezegd zijn, dat Ne
derland in de laatste phase van de wed
strijd een overwicht had. Zeker niet, de
scoringskansen werden gelijkelijk over
beide aanvalslinies verdeeld. Mauron en
Hugi stonden zelfs ieder nog eenmaal
alleen voor Landman, maar zij wilden
blijkbaar niet voor de falende Neder
landers onderdoen.
Met de wetenschap dat het Nederlands
elftal over enkele weken tegen België
zal moeten aantreden, verlieten wij
koud, akelig en zonder een greintje op
timisme het Olympisch Stadion.
(Advertentie tng. Med.)
Er waren knappe staaltjes te zien
op hei voetbalveld, maar
de knapste en bovendien sterkste
staaltjes vindt U in de GB-be-
hangselcollectie 1953. Zelfs (en
dat klinkt als een sprookje)
AFWASBARE GB-behangsels zijn
dit jaar voor het eerst in de voor
delige collectie verwerkt onder
de nummers 50877 t/m 50893.
Ga een vlekkeloze toekomst tege
moet meF' déze nieuwste GB-at-
tractie.
Damkampioenschap van Nederland
(Advertentie, lng. Med.)
MIET alleen het spel van de Neder
landers was slecht, ook de Zwitsers
stelden tegenover het fantasieloze voet
bal van onze ploeg een povere partij
voetbal. In de voorhoede hadden dc
gasten in Mauron. Fatton en Antenen
nog spelers van formaat, evenals in
linkshalf Casali en linksback Kohier.
De wijze echter waarop dit tweetal
onze rechtervleugel Van der Kuil
Van der Bogert uitschakelde, was ver
schillende malen hoogst onpleizierig.
Het mag niet voorkomen dat een spe
ler van een vertegenwoordigend na
tionaal team een aanval probeert af te
slaan door ziin tegenstander domweg
vast te houden. Over Rinus Terlouw
hebben wij ook eens een dergelijke
opmerking moeten maken, maar van
de Sparta-spil heeft men echter nooit
kunnen zeggen dat hij het in ge-
niepigheidjes zocht. Eerst in de tweede
helft begon scheidsrechter Leave zich
te realiseren dat hii geen harde league
wedstrijd floot, maar een interland
match, waarin dergelijke praktijken
niet met de mantel der liefde kunnen
worden bedekt.
Een en ander behoeft voor Van der
Bogert en Van der Kuil geenszins als
excuus te gelden voor hun wel zeer
matig spel De slechtste man in de
Nederlandse voorhoede was echter
Clavan. Deze Hagenaar is eenmaal
geen midvoor en dat bleek gisteren,
toen hij zelfs geen hardnekkige stop-
perspil tegenover zich vond. glashel
der. Ook Lenstra deelde in de malaise.
Natuurlijk heeft de Fries weer enkele
knappe staaltjes voetbal laten zien. De
manier waarop hij het enige Neder
landse doelpunt scoorde was daar een
voorbeeld van en een paar maal heeft
hij Van der Kuil en Luiten kansen
geboden, doch Lenstra's ster vermocht
over het algemeen niet te schitteren.
De beste man in de Nederlandse aan-
valslinie was nog de kleine Utrechter
Luiten. Hij was de enige die doelman
Stuber in staat stelde zijn capaciteiten
te tonen, de enige ook die ziin hoofd
gebruikte en de bal probeerde te
plaatsen. Dat plaatsen was overigens
het zwakke punt van alle Nederland
se verdedigers. Onze aanvallende kant-
halves. die tegen de verwachting in
het middenveld riet beheersten, kon
den de juiste maat niet vinden. Een
ander euvel van Klaassens en van
Schijndel was dat hun tempo niet
hoog was om bii een afgeslagen aan
val tijdig terug te komen, waardoor de
taak van Tebak en Boskamp. die
Odenthal verving, aanzienlijk werd ver
zwaard. Wat ook de bezwaren tegen
Terlouw kunnen zijn. Hendriks heeft
de herinnering aan de stoere Rotter
dammer niet kunnen wegnemen.
Als wij met alle geweld in de Ne
derlandse ploeg een speler willen aan
wijzen. die zich duidelijk van de rest
onderscheidde, dan moet dat doelman
Landman zijn Hij heeft moeilijk werk
gehad en kan op een behoorlijke wed
strijd terug zien, niettegenstaande het
feit dat hij een nerveuze start had.
Alle spelers hadden echter een ding
gemeen. Zij hebben hard gewerkt en
deze troosteloze nederlaag kan dan ook
zeker niet aan gebrek aan enthousias
me worden geweten.
(Van onze dammedewerker)
HOOR een nederlaag van Keiler is het
Huisman gelukt de leiding te nemen
in het tornooi om het damkampioen
schap van Nederland. Dc nationale
kampioen verloor van W. Roozenburg
en zette remise met Bergsma; Huisman
verzamelde twee punten door remises
tegen Van Mourik en Beers. Het tor
nooi heeft hierdoor wel bijzonder aan
spanning gewonnen.
Met Beers is het op het dambord
doorgaans kwaad kersen eten. Toch is
hij allerminst een groot speler, maar
hij bezit de leepheid van minstens een
dozijn andere dammers. Koploper Huis
man kon het daardoo* Zaterdag dan
ook tegen hem niet verder brengen
dan remise. De Leiüenaar won door een
combinatie een stuk en kwam op dam;
maar doordat Beers eveneens doorbrak,
was de puntenverdeling een feit.
Keilers nederlaag tegen W. Roozen
burg was misschien wel opzienbarend,
maar uit positioneel oogpunt toch heel
normaal. Na een klassieke partij kreeg
Roozenburg tegen het eindspel enig
terreinvoordeel, en toen de nationale
kampioen bovendien nog een zwakke
voortzetting koos, maakte Roozenburg
er door een serie kraehtzetten gedeci
deerd een eind aan. Zelfs een listig of
fer kon Keiler niet meer baten.
Bizot zette tegen Van Aalten een
aantrekkelijk spelletje op, maar Van
Aalten bleek niet voor één, noch voor
meer gaten te vangen. Een gelijk spel
kwam als resultaat uit de bus.
Remise werd ook de partij ir Van
Dijk—Bergsma, waar het merkwaardige
feit zich voordeed dat beiden een slech
te stand hadden. De puntenverdeling
was dus eigenlijk ook niet meer dan
billijk.
Met Laros blijft het een vreemde ge
schiedenis. Als hij verliest, dan ver
liest hij ongelofelijk „raar"; wint hij,
dan wint hij doorgaans grandioos. Te
gen Craane won hij grandioos, door de
Brabander in een klassieke partij met
tempospel volkomen uit te pompen.
Baas boekte in dit tornooi zijn eerste
overwinning, door Van Mourik een
schijf afhandig te maken. De Zuid-Hol
lander kreeg toen geen enkele kans
meer.
De volgende dag traden twee van de
aantrekkelijkste tornooispelers tegen,
elkaar in het krijt: Laros en Bizot. Op
een moment dat Laros groot voordeel
kon krijgen pleegde hij een ondeugdelijk
offer, in de mening, schijfwinst te kun
nen forceren. Bizot had daarover zo zijn
eigen mening en speelde zijn tegenstan
der in een wanhopige stand. Op het
moment dat Bizot wilde toeslaan, had
Laros echter een tegencombinatie in
petto, die deze enerverende partij ten
slotte toch nog in remise deed eindigen.
Keiler en Bergsma zochten hun heil
in flankspel, waarbij Bergsma tot twee
maal toe een voorpost plaatste die even
zo vele malen werd afgeruild. De over
blijvende stand bevatte niet meer dan
remise.
Bom en Van der Sluis vochten op
leven en dood. Een opsluiting aan zijn
lange vleugel werd door Bom gecom
penseerd met een sterke centrumstand,
en toen Van der Sluis één van de vele
dreigingen over het hoofd zag, was het
plotseling met hem gedaan.
Beers beantwoordde een sterke aan
val van Baas met een gevaarlijke om
singelingstactiek. Baas bevrijdde zich
echter, en ondanks enkele offers kon
Beers niet meer dan remise bereiken.
De stand luidt na de tiende ronde:
1. Huisman 14; 2, t.e.m. 4. Keller, W.
Roozenburg en Bom 13; 5. Beers 12; 6.
t.e.m. 8. ir Van Dijk, Bergsma en Laros
11; 9. Bizot 8 (uit 9); 10. Van der Sluis
8; 11. t.e.m. 13. Van Mourik, Van Aal
ten en Baas 7; 14. Craane 5 (uit 11).
Hei' Zuid-Nederlands elftat
De samenstelling van het Zuid-Ne
derlands elftal, dat cp 29 Maart te Lu
xemburg tegen Luxemburg in het veld
komt, is als volgt: Steiger (PSV). -
Bakers (PSV) en Tebak (Eindhoven).
- Klaassens (VVV), Kools (RBC) en
Huybregts (BW). - Van Overbeek
'BW), Van Beurden (BW), van Me
lis (Eindhoven), Bruyninckx (RBC) en
Louer (NOAD).
Reserves: Saris (BW), Claus (Hel-
mondia), Spanjer (Limburgia) en De
Kort (Longa).
De Februari-prijswinnaars zijn:
le prijs: Wilma v. d. Horst, Haarlem; 2c prijs: Jessy Hcrtogh,
Sittard; 3e prijs: L. Schoonbeek, Schoonebeck; 4c prijs: Marietje
Noordink, Haaksbergen.
Deze en de overige prijzen werden inmiddels aan de betreffende
winnaars toegezonden,
(Advertentie, lng. Med.}
