DE ZONDEVAL IN DE ZOUTPANSBERGEN Dr Malans politiek koml opnieuw in het geding Werkten de slaven van de van Sheha in Noord-Transvaal? Goede Week" in de Spaanse stedei Een vrouw haalde het diplom „Meester horlogemaker" Het volk in religieuze extase en ongeremde uitbundigheid WEK DE IN UW LEV Naar het Heilige Meer van Afrika (Slot) Noordelijk van Louis Irichardt - hei noordelijkste dorp van Zuid-Afrika rijden we verder. V/e gaan in de richting van de bruisende L'mpopo en van de kopermijnen van Messina waar. naar de legende wil, reeds de koningin van Sheba haar slaven liet werken. De wereld wordt hier ledig en eenzaam en ruw. Overal om ons heen groe t de kremetartboom, die nergens elders ter wereld gevonden wordt dan hier. op honderd vierkante mijl langs de voet van de Zoutpansbergreeks. Stammen van twee meter door snede zijn geen zeldzaamheidde takken zijn warre'tg en de bladeren zo fijn als Brussels kant. Tussen het struikgewas flitsen overal dieren weg, wezels en dassen en een enkele hyena. Mijn Amerikaanse vriend stopt vijf patronen in zijn automatisch pistool en ik doe een nieuwe film in mijn camera. We naderen het einddoel van onze tocht; het heilige meer, dat hoog boven de zeespiegel in een seherpgesneden vallei tussen de toppen der bergen ligt De oude Bavenda vertelde ons het boek Genesis in andere vorm De toorn Sporen van contact tussen Kaffers en het oude Israel Wie, o wie? Vergelijking Elsi Gschwind huisvrouw en moeder Feestvreugé De massamoord op de stier begonnen Saetas Bloemfonteins Hof voor beslissing Wat de post bi ZATERDAG 4 ATRIL 1958 (Van onze correspondent in Kaapstad) DE PADEN worden slechter en slechter. Hier en daar staat nog een een zame boerderij, hier en daar komen nog zwarte kinderen uit kafferhutten kruipen. Maar eindelijk hebben we het laatste huis en de laatste hut achter ons gelaten. Hier, op de hellingen van de geheimzinnige bergen, leeft geen mense lijk wezen meer behalve, naar men zegt, de drie moordenaars, die als verwil derde dieren in rotsspelonken heten te wonen. Jaren geleden heeft men vele klopjachten op hen georganiseerd, niaar ze zijn nooit gevonden. Misschien zijn ze reeds lang uitgeweken naar Rhodesië, misschien zijn ze reeds lang over de Lebombobergen naar Mozambiek gevlucht. Misschien zijn ze reeds lang ge leden verscheurd door wild gedierte. Wie zal het zeggen? We laten de auto, die eindelijk weigert om verder te klimmen, onder een overhellend rotsblok staan. En we trekken, voorzien van voedsel en water en pistolen, de onherbergzame wildernis in. is de waarheid? Afrika verbergt vele geheimen aan haar zwarte, ontoegan kelijke hart en nooit zullen die alle worden opgelost. Na een tocht van bijna vier uren stonden we, nog ta melijk onverwacht, aan 't Heilige Meer. Het lag daar, spie gelglad en in een welhaast mysteri euze stilte. En op zijn oppervlak dob berden enkele tien tallen witte vo gels: dit zijn de vogels in welker lichamen de zielen van vermoorde blanke vrouwen gevaren zijn. Voor iedere zwarte mens, die hier komt om huiverend hulde te brengen aan de geesten, zijn deze vogels zo heilig als het Heilige Meer zelf. Deze plaats is een plaats van huive ring en aanbidding. Er hebben hier zo zegt de sage, in de vroegste tijden van de wereld vele dor pen gestaan van dappere krijgers. Maar om een grote zonde is de aarde verzonken met alle hutten en alle in woners en de grote wateren zijn geko men en hebben het alles overdekt. In heldere maan nachten, als het water doorzichtig is vanwege hemels licht, ziet men op de bodem dc legers marcheren met boog en assegaai en vrouwen bakken het meel en kinderen wenen om hun eeuwige verlorenheid. En als ge, in zulk een wonderlijke nacht, uw oor drukt op de grond, dan kunt ge de oorlogstrommen horen, die zinneloos en wanhopig dreunen onder het nauwelijks rimpelende water van het Heilige Meer. Diep onder het oppervlak ligt het verloren paradijs en het was een vrouw, die het verloren deed gaan voor altoos. Terwijl wij daar aan de oever zaten, stil genietend van de majestueuze pracht der vallei, naderden drie zwar te mannen eerbiedig als de wijzen uit het Oosten. Zij keerden zich met hun rug naar het meer, zij bogen heel diep en keken, tussen hun benen door, naar het stille water. Toen naderden zij, op hun tenen sluipend als kinderen, die voor het eerst een Kerstboom zien. Hun stemmen waren gedempt, toen wij groeten uitwisselden. En ons ge sprek, zo dicht bij de heilige wateren van de zondvloed, kwam maar lang zaam op gang. Het was een grijze Bavenda de oudste van de drie die mjj on fluisterende toon het verhaal van „de zondeval in de Zoutpansbergen" ver telde. En wélk een verhaal dat was! „Eens woonde hier de Grote Python, die alles het leven geeft en zijn liefde voor de mensheid was zó groot, dat hij zteb twee vrouwen koos uit de kinde ren der mensheid. Maar omdat geen cog hem zien mocht, kwam hij alleen 'r nachts tot hun hut, als de vrouwen sliepen. Hun was grote straf aange zegd als zij, uit zondige nieuwsgierig- Een der kremetartbomen, cue aaeeu hM> ook maar éénmaal de ogen zou voorkomen aan de voet van de den openen om de Grote Python te Zoutpansbergen. zien. De oudste der vrouwen was de DRIEDUIZEND meter hoog verhef fen zich de majestueuze bergpie ken, maar er is een oer-oud pad. dat omhoog leidt langs diepe ravijnen en steile hellingen, langs ruisende wa tervallen en gevaarlijke kloven. Eeuwenlang moet dat pad reeds be treden zijn door duizenden zwarte voeten, door mensen die, bevend van angst, gegaan zijn door dit land van spoken en geesten, van goeden en de monen. Ook zijn hier de weinige blanken gegaan, die vóór ons de hei lige hellingen beklommen, op zoen ngg-f-gvontivur- of gejaagd door- -de wrekende gerechtigheid. Hier en- daar is het pad begroeid, hier en daar is het verspoeld, op som- m ge plekken is het versperd door omlaag gevallen rotsblokken, waarop arote vergiftige hagedissen zich ng~ gen te koesteren in de zon. En soms is het pad totaal verdwenen en dan zoeken we onze weg door de doornige struiken, waaraan vlammend-rode bloemen bloeien. Maar we vinden het langzaam klimmend en voorzichtig om ons heen speurend -— steeds weer terug. Om een rotsblok glibbert een ko'ossale, zwartgevlekte slang. Twee kogels fluiten hem na, maar zun gladde lijf is sneller dan de Colt en de Bernardelli Als we twee uur geklommen heb ben, rusten we op een klein plateau En daar, ver van wat men tegen woordig de beschaafde wereld noemt, vinden we de sporen van een oud ka- nalenstelsel, primitief maar uiterst doelmatig. £EN bevloeiïngsschema van 'wie weet hoeveel eeuwen geleden We volgen het verder dan een kilo meter door de woestheid van het berg land en we vragen ons verbijsterd af: welke cultuur heeft hier eenmaal ge bloeid? Welk volk, welke intelligentie heeft hier, in deze vrijwel ondoordring bare bergreeks, eeuwen geleden ge leefd en gewerkt en gewoond? Nie mand schijnt het te weten. Want toen ik, na onze terugkeer in Pretoria, te bevoegder plaatse navraag deed, wist men wel van het bestaan dezer water werken, maar nopens de oorsprong tastte men ook daar in het duister. Men herinnerde mij slechts aan de legende van Shebds mijnwerkers. Wat Goede; zij was gehoorzaam en onder danig. Maar de jongste was de Kwade; zij was ongehoorzaam en nieuwsgierig. Op een nacht was zij huiten haar hut blijven waken en in het maanlicht zag zij haar heer en meester komen: de Grote Slang der Vruchtbaarheid. Niets blijft voor hem verborgen en dus zag hij ook zijn jongste vrouw, glurend van achter de echtelijke hut. „Zfjn toorn was geweldig! Hij deed alles verzinken in de diepte en schiep het meer, dat allen omsloot. Allen, behalve de familie van de jongste vrouw. En ook zijzelf bleef behouden, maar zij kermde van berouw. En de Grote Slang nam de vruchtbaarheid van de aarde weg; alles werd weer woest en ledig. „Toen vergaderde de familie van de ongehoorzame vrouw en zij besloot eenparig de Grote Python te verzoe nen door een offer: bet liefste wat hij had, zijn jongste vrouw, zou h»m geofferd worden in het water van het meer zijns toorns. Tot dicht aan de voet van de bergen blijft de weg berijdbaar. „En zo ls het geschied. De jonge vrouw werd gekleed zoals men een bruid versiert; men gaf haar een nieuwe kalebas vol bier en daarmee dreef men haar de golven in terug naar haar echtgenoot, de vertoornde Slang. En die nam genadig het offer aan. „Sindsdien ls de wereld weer vrucht - baar. En dat alles is geschied aan het begin der tijden, hier in de Zoutpans bergen, waar de oorlogstrommen dreunen als de geesten zweven door het maanlicht". De oude Bavenda zweeg lang en bleef peinzend voor zich uitstaren. JK ERKEN graag, dat zijn verhaal de gedachten in mij vermenigvuldigde. Want in deze oer-oude sage herkende ik gemakkelijk de vervormde resten van wat beschreven staat in het eerste Bijbelboek. De gemeenschap tussen God en mens in het paradijs, de nieuwsgierigheid der vrouw, de schei ding tussen goed en kwaad, de zonde val, de strafAlle elementen waren aanwezig, tot zelfs de slang in het paradijsEn was hier niet een samen voeging van het Bijbelse paradijsver- haal met l?et Bijbelse verhaal van de zondvloed tot één Oer-geschiedenis? Was de familie van de jonge vrouw niet een herinnering aan „Noach en zijn acht zielen?" En herinnerde het offer niet aan een der voorna;r.. e elementen van het Christendom? Hoe is deze verbasterde oer-ge- schiedenis terecht gekomen in de Zout pansbergen van zuidelijk Afrika onder een volk, dat nooit contact gehad kan hebben met Israel, tenzijtenzij de slaven van Sheba's koningin inder daad koper hebben gehaald uit de mij nen van Messina en goud uit het zui den van Rhodesië Of ls het tóch waar, dat de Ban- toe's een negroïde ras vormen, waar in veel semiet'sch bloed is opgeno men Of hebben Arabische hande laars in vervlogen eeuwen sporen van het Bijbels evangelie nagelaten in midden-Afrika en zijn die resten, ver wrongen en aangepast aan de pnm1- tieve mystiek uer negerstammen, met de grote volksverhuizingen meegeko men naar het zuiden? Tweeduizend kilometer had Ik ge reisd om een blik te slaan op een der belangrijkste centra van de geesten- cultuur der barbaarse Bantoe-wereld. En wat vond ik? Een vertekende, maar duidelijk herkenbare herinne ring aan het derde en het zevende hoofdstuk van Genesis. Ik vond een nog nimmer geschreven hoofdstuk van de geschiedenis der religies; ik vond de sporen van een oud contact tussen de kafferstammen van zuide lijk Afrika en het Israël van Jahwe. Lang hebben we zwijgend gezeten aan de oevers van het Heilige Meer: vier blanken en drie zwarten, represen tanten van twee gans verschil'enóe werelden en culturen, maar verbon den door de trits van begrippen, die de kern vormt van alle religie: schuld, Offer, verzoening. De schemering viel reeds over de paarse, vlammende bergen toen wij onze auto hadden bereikt. Voor onze voeten sloop een wezel, boven onze hoofden zweefde een arend. Drie dagen later liep lk weer tus sen de wolkenkrabbers van Johan nesburg, de Gouden Stad, waar geen andere god aanbeden wordt dan het gouden kalf. Bijzondere correspondentie) JJE eerste vrouw ter wereld, die het be langrijke Zwitserse di ploma „meester horloge maker" verwierf, is een opgewekte 26-jarige be woonster van Zurich. Ze is zes jaar getrouwd, is moeder van een zoon en doet haar eigen huis houden. Zij kreeg deze titel na een theoretisch en prak tisch examen, dat vijf dagen duurde. Het werd afgenomen in de Zivit- serse Horlogeschool van Soleure en mevrouw Gschwind eindigde als enige vrouw op de tweede plaats in een groep van acht candi- daten, die allen slaag den. Het spreekt vanzelf, dat men in een horloge- land als Zwitserland de hoogste eisen aan een „meester horlogemaker" stelt. Het is dan ook een moeilijk examen. Hoe mevrouw Gschwind er toe kwam, om dit mannelijk beroep te kie zen? Zuiver uit ambitie. Uit liefde voor het inte ressante vak. Sinds haar zestiende jaar hielp zij haar vader, die horloge maker was in zijn be drijf. En zij bleef hem helpen, toen zij op haar twintigste jaar met een student trouwde, want Elsi moest de kost ver dienen. De vaardige banden van mevrouw Gschwnl maken een horlogeonderdeel. Toen haar man ars chemiker zijn gezin kon onderhouden, bleef zij zich in het horloge makersvak bekwamen. Daarvoor volgde zij een vakopleiding in Ru gg- wil bij Zurich. Kort voor het examen ging zij naar een speciale cursus op de ambachtschool van Zurich. Deze stoomcur sus duurde twintig dagen. Tot haar examen-op gaven behoorde het ont werpen en vervaa rii-s van horloge-onderiJl welke tot op een zendste millimeter rus] keurig moesten zijn. „Mijn diploma kom;.1 goed van pas, verhit: mevrouw Gschwind, u. het publiek staat nog t onwennig tegenover vrouwelijke horlogen:j ratuur. Zo'n ingelijst ff cument aan de wand l zemt ontzag in". (Van een bijzondere medewerker) r\E SPANJAARDEN ZIJN ONOVERTROFFEN MEESTERS in het orga- niseren van prachtige schouwspelen, zoals fakkeloptochten, processies, illuminaties, lichteffecten en carnavals. Deze week zijn ze op hun best, want het is dc Semana Santé, de Goede Week. Tienduizenden toeristen zijn naar Spanje gekomen om de vreemde, onwerkelijke gewaarwording van het feest der feesten te ondergaan. Elke Spaanse stad biedt doorlopende onderhou ding, maar geen stad kan, in religieuze extase, ongeremde uitbüpdigheitf In hulpeloze spontaneïteit met Sevtlla concurreren. EEN bijzonder spookachtige indruk maken de boetelingen, gekleed in wit, met een zwart kruis op de rek! ders, de broederschap van de doodsti gekleed in blauw fluweel. De leden de broederschap van het graf gaan heel ln het zwart. IN deze Andalusische stad is alles in heilig en zondig rep en roer. De Spanjaarden zijn niet bang ort) hun gevoelens te uiten. Ze doen het op een kinderlijke manier. Het is een sterk drama, dat zich op deza lentedagen in de propvolle straten afspeelt. Terwijl de zware klokken beieren, trekken pro cessies zonder ophouden door de stra ten. onder tromgeroffel, trompetge- schetter en monotoon gezang. Rijke, met geborduurde gewaden en met gouden sieraden uitgedoste beelden zweven op met bloemen en kandelaars opgesmukte wagens voorbij. De in huiverende ont roering toekijkende Spanjaarden, oud en jong, knielen en slaan kruisen. Men kan in de tjokvolle straten een speld horen vallen. De gewijde stilte, die de langzaam voortglijdende praalwagens en de ertussen lopende ernstige groepen geestelijken en ordebroeder omgeeft, heeft iets macabers. OPEENS wordt de stilte verbroken door een snerpende, rauwe stem van een of ander dak. Er klinken berouw en zelfkwelling in. Het zijn de door merg en been dringende „saetas", gezonden door een zigeuner. Vaak zijn ze geïmproviseerd. Ze zingen, langge rekt klagend, van het lijden van Ma ria- In het holst van de zwoele nacht klinkt deze spontane processiebegelei ding wonderlijk plechtig en ontroerend. Op Paaszaterdag bereikt de stemming haar hoogtepunt. Het volk wordt niet moe van het staan langs de straat en het kijken naar het voorbijtrekken van de heiligenbeelden, die hun jaarlijkse triomftocht mrken lange gewaden, met hoge spitse kappen op, die aan die van de Ku Klux Klan herinneren. Het zijn de leden van de zogenaamde „confradias", de broederschappen, die hun namen ontle nen aan de gebeurtenissen rondom het lijden en de dood van Christus. Elke broederschap neemt, in eigen kleuren, aan de processie deel. Men ziet ze in diep paarse mantels - de kleur van de confradia van de Doornenkroon: dan is er de broederschap van de droeve ge heimen, in lichtblauw en wit, de broe derschap van de vernedering, in het SEVTLLA geeft thans veel nu alles in onbeperkte mate, i het heilige als het banale. Is een betere gelegenheid om het sei voor het stierengevecht te begii Ongeduld hebben oud en jong gewil op het begin van het elegante ir1 bloedige steekspel. Op een mooie daf de „plaza de toros" al eens open weest maar thans, in de Semana ta, wordt de première gegeven. De samoprd op de slier is dan weer in -gang. In de arena worden op elke. dag, onder het hysterische gebrul duizenden toeschouwers (de helft mes), zes vierjarige stieren neergi ken. Het is feest in Carmens stad. De s ten zijn met guirlandes versierd, 1 kermis en carnaval tegelijk. Alles z'n tijd, zeggen wij. Neen. de Spar den kunnen alles door elkaar vier met zuidelijk temperament, kinderlip ontroerirg. vurige paarden, schone i noritas, devoot kaarslicht en flea| wijn. Ze hebben er zo heeft Spaanse filosoof opgemerkt - meer 4 duizend jaren de tijd voor gehad i Gods gaven origineel menselijk, te tt werken. (Van onze correspondent in Kaapstad) "JTRWIJL de verkiezingsstrijd in Zuid- Afrika het hoogtepunt nadert, heeft het Appèlhof te Bloemfontein opnieuw een stuk van de apartheidswetgeving van het kabinet-Malan weggeslagen. Het Hof heeft beslist, dat de apartheid op de spoorwegen alleen dan mag wor den doorgevoerd, als het comfort voor blanken en zwarten gelijkwaardig ls. Waar geen voldoende wacht- of eet kamers voor de zwarte bevolking be staan, mogen de naturellen en de kleurlingen thans in de wacht- end kamers voor blanken plaats nemeri Deze rechterlijke beslissing kan op andere gebieden dan dat der spolj wegen tot nog niet te overziene sequenties leiden. Zij zal straks mi schien worden toegepast op postfc toren, zwembaden, theaters, enz. en: zal ook van invloed zijn op de toe; sing van de wet op de aparte buurten. Het Appèlhof, dat een half jaar leden de aparte kiezerslijst voor klei lingen verwierp, heeft met deze nis we uitspraak een geweldige stimuh- gegeven aan de verkiezingspropags"'! der nationalisten, die thans harders" ooit om strikte doorvoering van ciale, economische en politieke al heid tussen blanken en gekleuri] roepen. De minister-president, dr D Malan, heeft reeds verklaard, 1 Zuid-Afrika niets van zijn tradition beleid zal laten varen en dat in de spraak van het Appèlhof niet be" zal worden. De oppositie, die de thans ontst situatie wijt aan de gebrekkige geving van het kabinet, heeft zich zoverre bij dr Malan aangesloten. ook zij in de toekomst de aparthej op de spoorwegen gehandhaafd *1 zien. Maar sommigen van haar sp"'| kers verklaren op vergaderingen VJ' kleurlingen, dat alle propaganda vwi een „wit Zuid-Afrika" alleen maar t'fl doeld is om de nationalisten de w"l uit de zeilen te nemen„ft Wat de uitwerking van dit alles J J het volk is, zal blijken aan de stefflO»| op 15 April. DICTIONNAIRE DES GASTüON'OMf' De Académie des Gastronomes" **l ke 40 leden telt, heeft onlangs i* algemene vergadering gehouden. Op voorstel van de nieuwe kaa^l lier, zal de „Académie" een diotionn» re samenstellen, waarin de oorsp en betekehis van alle kook- en keukf I termen, over gastronomie en de ku® R van wijnbereiding worden vaslg< Ook worden er onuitgegeven recep1^ van nieuwe schotels onder de genomen. looP' on: Het ziet er narr uit C drever uit Alkmaar een t gaat worden. Ook ditmaa.. mooi versierde brief en e I lossing van het notenraac me voorstellen, dat je ee met die puzzle hebt moet Hoe is je Paasrapport uit ben benieuwd! Wil je je bedanken voor zijn mooit Speciaal die van de Paash erg leuk. Tot mijn grote vreugde het stapeltje ook weer ee Fientje Vliegenthart. Je h adres van Jantje gevonc dat je inzending een wee liggen. Je groeten aan Fr ker breng ik hierbij over. Dora Verveld wel kent. H andere vriendin? Je teken knap en de andere versii Frouwkje Dekker uit A de ditmaal een lange brie nu al fijn gauw jarig, hè geduld! Flink verkouden lend, hè? Je groeten aan nichten breng ik hierbij i misschien al wel gelezen doet Fientje Vliegenthart aan jou. Het beste en tot keer! Annie Bakker uit Bob( een goede oplossing van raadsel en een mcoie brie! Voorts een alleraardigst vr kleutertje. Dank je wel, vriendinnetjes en jü zi leuk uitstapje naar Hoon had. Cadeautjes uitzoeken gezellig werkje, hè? Als vindt je naam weer in de moet je me nog maar eer schrijven! Van mijn trouwe nich Leijen uit Obdam ontving uitgebreid verslag van al! zij in de afgelopen week en een juiste oplossing v; raadsel. Fijn, dat het fees slaagd is. Zijn de nieuwe komen? Het is te hopen, zo'n aardig vriendinnetje Klazien Kool uit Si.ibel een meer dan keurige bri in verschillende kleuren i daan! Voorts een vrolijke Je oplossing van het nol goed, hoor! Jij kent dus i Jaao de Graaf. Schaken i voudig. Leren de jongen beetje? En dan de meisje Willie Kooi uit Sijbekar: lijk een zusje van Klazier prachtig versierde .brief! zie ik jullie al met je tw tafel zitten schrijven en t hebben daar zeker echt p Jouw oplossing van het n ook goed. Doe je de volge; mee? Jannie Schuitemaker i krijgt van haar buurjonge nijntje. Wat zul je daar Je oplossing van het no' goed. Van de club „Het ik wel eens gehoord. He echt fijn zijn. hè? Grietje Schoemaker uil diik heeft de juiste oplo krekelraadsel gevonden. brief! Je hebt laatst wel dag gehad, zeg! Dat kar beuren, hè? Dan is het les je tegenloopt. Je ver: één woord grappig, Hoe 1 zo bedacht? Bedankt voc plaatjes waarmee je je t sierd. Ja, die lammetjes Heel wat leuker om naar schapen! Ook Tineke Ruig uit H een brief in allerlei kle ven. Verder stuurde zij ir versje over een veldmuis. Leuk dat je Tini Jonker was dus zoekgeraakt. Ni me voorstellen, dat je de kon inzenden. Heb je nog wonnen? Je zult al wel v kijken naar de tijd dat er men kan worden. Tini Helder uit Berkhc weest.. Niettemin heeft zi lossing van het notenraai En wat heb je je brief Dat boek van Tom Poes k je er blij mee? Daag. Tc keer. Ook Annie Leeuw is present met een goede or uitvoerige, versierde brie al beter? Wat zul ie blij vacantie! Was het rappor Dea Koster uit Berkh brief geschreven in gele, ne inkt. Wat een gezellig lossing van het notenra: Annie en jij zijn dus com; ling! Kibbelen jullie wel Het. lijkt mij wat fijn zo': din te hebben. Hoe gaat jes van broertje? Wat eei is dat zeg! Ja. het is de echt guur weer. Van Betsie Koster, het ontving ik een vrolijke Wat heb je die smaakvol sie! Ik wist gewoon niet ik was er echt blij mee. vergangen- Ken je het li hoop. dat het met de ver afgelopen is. Geertje Meijer uit Zwa tenschrift maar niet on' staat tegenover dat zii ei brvf stuurde. Voorts ee uict illustraties. Dank je tjes vloeien jou gemakke hè' Allemonsen, wat wei vertellen! En je kunt goi ken ook. Ik zal Eddie bewaren. Helaas is er gec in ons krantje. Wat is d hè' Van Ineke Kater uit 1 ving ik een goede oplos krckelraadsel. Je vond d morilijk. Leuk. dat ie toe daan. U zult 'g morgens ,,ki i uit bed springen Elke dag moet uw lever ee ingewanden doen stromen, ar. voedsel niet, het bederft. U wordt humeurig en loom. Neer CARTER'S LEVERPILLETJ gal op te wekken en uw spijsv gang op natuurlijke w{jze plantaardig zacht middel, om fc<*l te doen stromen. Eist Carte (Advertentie f I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 10