Britse pers blijft lasteren tegen het Belgische koningshuis Duiisland spaart kosten noch moeite om F.M.-zendernet tot succes te maken Egoïstische radio-politiek van bezitters was stimulans voor grootse aanpak Geen redding mogelijk op meer dan 50 meier diepte Onkiese poging om Prinses Josephine Charlotte te treffen Regionale omroep vaart er wel bij tijdig Nederland verzuimde de bezwaren weg te nemen DUITSE STAAT IS ZEER RIJK Erfenis van Weimar en Hitler maakfe Bond iot kapitalist Sterke stromingen en de enorme druk maken alle pogingen tot hopeloze onderneming Snelheid bij dwken is het critieke punt Ramp met duikboot Zweedse kapitein: Ik heb geen schuld Scheepvaartberich ten DONDF/RDAG 80 APRIL 1958 (Van onze speciale verslaggever) IN EEN VAN DE hyper- 1 moderne regelkomers In de gebouwen van de Nord- West Deutsche Rundfunk in Hamburg zit eeu klankinge nieur in z'n overhemd ach ter een bureau vo] knoppen, lichtjes en stekkers en eet zijn meegebrachte boterham. Dit een grote luidspreker aan zjjn linkerhand klinkt zachte muziek: het pro gramma, dat de N.W.D.R. op dit ogenblik de wereld in zendt. Het programma van de middengolf. De U.K.W.? (In Duitsland spreekt men niet van frequentie-modula tie maar van ultra kurz- weile.) Ja, die kunt u ook horen. Hij haalt een paar schakelaars over. En ap het zelfde ogenblik vloeien uit de luidsprekers de klanken, die Gerhard Gregor in een studio even verderop aan bet Hammondorgel ontlokt. De U.K.W., zo wordt die uitgezonden en zo terug ont vangen. En zo de midden golf. Hoort u het verschil? Zelfs iemand met een niet muzikaal geschoold gehoor moet het wel opvallen, dat die D.K.W.-ontvangst veel zuiverder, veel helderder is dan die via de middengolf. Hoe dat komt? De belang rijkste reden is, dat bij het gebruik van de hoge fre quenties niet (zoals bij de middengolf) de klanken die een bepaalde hoogte te bo ven gaan worden afgesne den en de klankkleur dus niet wordt beperkt. Deze ervaring hebben tienduizenden radioluiste raars in West-Duitsland de laatste jaren opgedaan, want de D.K.W. is in dit land ge meengoed geworden. Van menige radiobezitter kunt u horen, dat hij eigenlijk al leen nog maar naar deze U.K.W.-uitzendingen luis tert. De (voor ons nog nor male) uitzendingen op de middengolf hebben voor hem allang hun bekoring verloren. Met hun bijgelui den en sluieringen zijn ze voor wie eenmaal goed met de U.K.W. kennis heeft ge maakt, zoiets als een horten de, flikkerende film van dertig jaar geleden voor de tegenwoordige bioscoopbe zoeker. IN HET VOORJAAR VAN 1950 begon de radio-omwenteling in Duitsland. De chaos in de aether die ook wij beter kennen dan ons lief is maakte het toen de Duitse omroep practisch onmogelijk, haar taak naar behoren te vervullen. De goede golflengten, waarover men vroeger de beschikking had, waren aan de overwinnaars uit de oorlog toegewezen. Op de conferentie van Stockholm over de verdeling der golflengten werd Duitsland vertegenwoor digd door zijn bezetters, die hoofdzakelijk voor hun eigen belangen opkwamen en van de paar bruikbare golflengten, die Duitsland toegewezen kreeg, het grootste deel reserveerden voor hun eigen legerzenders. Als men dan nog be denkt, dat er in de middengolf ongeveer 120 bruikbare golflengten zijn, ter wijl er niet minder dan 600 zenders in Europa worden geëxploiteerd, kan men begrijpen, dat de verliezer van de oorlog maar heel weinig kreeg van de te verdelen koek. STOCKHOLM was de toestand op radiogebied in Duitsland dan ook slechter dan ooit tevoren. Steunzenders konden geen uitkomst brengen (in West-Duitsland staan er zeventien), omdat deze elkaar op verschillende plaatsen overlapten en er op de plaat sen, die door meer dan één zender worden bestreken, zeer ernstige sto ringen optreden. In vele plaatsen in Duitsland waren de Duitse program ma's dan ook niet, of alleen maar heel CR IS ONLANGS in de Duitse kran- ten sprake geweest van de rijkste mensen van Duitsland; een handjevol indostriemagnaten, reders, bankiers en andere vooraanstaande ondernemers werden aan de lezers voorgesteld. Maar de allerrijkste ontbrak op de lijst, na melijk de staat, de schatkist, de fiscus. Afgezien van het feit, dat de publiek rechtelijke organen in de tijd sinds de vajuta-sanering van 1948 bijna vijf mil liard DM aan banktegoeden hebben opgehoopt, tevens afgezien van het feit, dat de Westduitse Bond, de lan den en de gemeenten en de sociale ver zekeringsfondsen door de financiering van de sociale woningbouw en andere dingen een reusachtig vermogen in de vorm van vorderingen ter waarde van meer dan tien milliard DM vergaard hebben geheel afgezien van deze ge dwongen kapitaalvorming van de staat op kosten van de belastingbetaler, be schikt speciaal de Bond ook nog over een grote, oude rijkdom, die hij van het Derde Rijk heeft geërfd en die het Derde Rijk reeds van de Republiek van Weimar heeft overgenomen. nEZE RIJKDOM bestaat uit zeer waardevolle industriële bezittingen, ondergebracht in een holding-compa ny, de Vereinigte Industrie-Unterneh- mungen A.G. (VIAG). Deze naamloze vennootschap bezit de kapitalen van enige van de grootste ondernemingen, die er in het Bondsgebied bestaan, zo als o.a. de Elektrowerke AG en de Vereinigte Aluminiumwerke, die beide op zichzelf beschouwd ook al vrij grote concerns zijn. Maar het zijn niet alleen deze uit de tijd van Weimar afkomstige industriële bezittingen, die de Bond tot een rijke man stempelen, hij is door de val van het oude Duitse staatssysteem ook nog eigenaar geworden van andere belang rijke fabrieken. Daar is bijvoorbeeld de Volkswagenfabriek: daar zijn de zogenaamde Reichswerke (de vroegere Göring-Werke); daar zijn de omvang rijke bezittingen van de vroegere Prui sische staat aan steenkolenmijnen, electriciteitsbedrijven, ertsmijnen, me- taalfabrieken en vele andere industrië le ondernemingen. niT ALLES is eigendom van de West- duitse Bond. De Bond fabriceert het grootste aantal automobielen in Duits land, hij is een van de grootste produ centen van electrische stroom en be hoort tot de belangrijkste kolenpiodu- centen. Hij is eigenaar van milliarden- waarden, die in al deze fabrieken, krachtcentrales, mijnen, enz. zitten, met de daarbij behorende voorraden, vor deringen en geweldige bankrekeningen. De staat, bestaande uit mensen, van wie velen de neiging hebben om een aandeelhouder als een soort immorele figuur te beschouwen, ls zelf verreweg de grootste aandeelhouder, die men zich kan denken. Zijn aandelenporte- feuille mag gezien worden nog nooit heeft een particulier, heeft een zoge naamde kapitalistenfamilie, een derge lijke onmetelijke rijkdom bezeten. slecht, te horen. De toestand leek hope loos. Het ls de grote verdienste van prof. Werner Nestle, de pionier van de D.K.W. in Duitsland, geweest, dat hij van deze nood een deugd heeft ge maakt. Hij vestigde de aandacht op de mogelijkheden, die het gebruik van de zeer korte golflengten kon bieden. En zo startte de N.W.D.R. In het voorjaar van 1950 met de Frequentie Modulatie, waarover thans ook in Nederland zo druk gepraat wordt. Vier kleine zenders werden geplaatst, in Hamburg, Hannover, Langenberg en Keulen. Thans, drie jaar later, is dit viertal uitgegroeid tot een net van 28 zenders, waardoor de 90 en 95 procent van alle Westduitse radioluisteraars wordt bereikt. Nog dit jaar zullen er dertig zenders zijn, waarvan die van Norden, Oldenburg, Lingen. Osnabrüek," Munster en Kleef het dichtst bij ons land liggen. Het zijn grotendeels zen ders met een beperkte capaciteit, die per stuk ongeveer f 100.000,- kosten. Van de 28 thans in gebruik zijnde F.M.-zenders re'averen vier het pro gramma van de middengolf. De andere 24 strqlen een „tweede progamma" uit, dat weer is onderverdeeld in een „tweede program Noord" (Hamburg) en het „tweede program Zuid" (Keu len). Is het programma van de N.W. D.R. op de middengolf bedoeld als een algemeen representatief programma, De stem van Max Schweigmann, de omroeper van het „tweede pro gram Noord", heeft voor vele Ne derlanders al een bekende klank. Deze jonge Oldenburger opende de eerste D.K.W.-uitzending in Duitsland, prachtig werk", zegt hij. „Je stem is niet meer een me chanisch geluid, dat uit een toestel komt, maar een levend begrip voor de mensen. Het is alsof u 'r avonds bij ons aan taf et zit", schrijven de mensen mij vaak. CR IS NOG en ander voordeel ver- bonden aan het nieuwe systeem. Met een goede antenne kan men in vele streken vao Duitsland zowel de U.K.W.-Noord als de U.K.W.-West ont vangen. Hierbij komt dan nog voor een deel van het land (het grootste deel ,_iuiteraard) het gewone middengolfpro- voor het hele TancC de tweede pro- gramma, al dan niet door de F.M.-zen- gramma's zijn meer regionaal inge- ders gerelayeerd. Het feit, dat er steld. Het zijn volledige programma's, die van 's morgens half zeven tot 's nachts één uur in de lucht zijn en die des avonds tussen zeven uur en kwart vóór acht worden onderverdeeld in specifiek regionale programma's, zoals die voor Slceswjjk-Holstcin, Neder- saksen en Berlijn. Hierdoor behoren thans ook uitzendingen in dialect tot de mogelijkheden en kan men veel meer aandacht dan vroeger besteden aan specifiek regionale gebeurtenissen en aangelegenheden. steeds drie uitzendingen tegelijk „de lucht in" gaan, geeft de programma leiding van de N.W.D.R. de mogelijk heid tot programmaspreiding, een mo gelijkheid, waarvan men gretig gebruik maakt. Zendt de middengolf bijvoor beeld klassieke muziek uit, dan kan iets van zijn gading uit zijn toestel moet kunnen halen. Dit dit alles ziet men, dat de erva ring in Duitsland heeft geleerd, dat een net van F.M.-zenders geen practi- sehe onmogelijkheid is. Voor Duitsland niet. voor het zoveel kleinere Neder land nog minder. Men zou hier met aanzienlijk minder kosten (er zijn min der zenders nodig) dezelfde voordelen kunnen behalen. De ene Nederlandse middengolflengte is van een behoor lijke kwaliteit, men zon de andere (Hilversum II) via het F.M.-net kun nen relayeren. De slechte ontvangst van deze zender zou hiermee in één klap tot het verleden behoren. Men zou bovendien door het splitsen van het progr-mma gedurende enige tijd per dag aan zeer vele regionale ver langens tegemoet kunnen komen, om nog maar niet eens ie spreken van de betere ontvpngstkwaliteit. Zeker is. dat het aanleggen van een F.M.-net in ons land zeker de moeite en de kosten zou rechtvaardigen. pEN ASPECT vraagt nog de aandacht. *-* Het invoeren van de F.M. zou, zo luidt een in Nederland vaak gehoorde klacht, de toestelbezitters or hoge kos ten jagen. Op veel meer kosten dan nodig was geweest, kan men daaraan toe voegen. Na de oorlog was menig een aan een nieuw toestel toe. Had men toen a'leen apparaten in de han del gebracht met een F.M.-band, dan zouden er nu nog slechts betrekkelijk weinig toestelbezitters ziin geweest, die dc F.M. niet kunnen ontvangen. Dat is nakaarten, zal men zeggen. Tot op zekere hoogte is dat ook zo. Maar ook nu nog worden in ons land radio's gemaakt en verkocht, die niet zijn ingericht voor de F.M.-ont vangst (misschien wel het grootste deel). Stelt men hier tegenover het Duitse voorbeeld, waar een toestel zon der F.M. even ondenkbaar is als een nieuw huis zonder electriciteit, en waar zelfs de kleine draagbare batterij- toestellen en de auto-radio's voor de F.M.-ontvangst zijn ingericht, dan kan men slechts nederig bekennen, dat de Duitsers ons op dit terrein een heel grote stap voor zijn en dat zij hebben gedaan, wat in Nederland is verzuimd: het tijdig wegnemen van een der groot ste bezwareh tegen de invoering van de F.M. Hoe energiek men in Duitsland deze hele zaak heeft aangepakt, blijkt ook uit het feit, dat men eens fier week (op Zondag) een speciale uitzending verzorgt, waarin vragen worden be antwoord van luisteraars over de ont vangstkwaliteit. De N.W D.R. heeft een speciale afdeling, die alle brieven be handelt en die gewapend met goede antennes op bezoek gaat bij toe stelbezitters, die klachten hebben over de ontvangst van de U.K.W.-program- ma's. In negen van de tien gevallen kan deze dienst de betrokkenen helpen door een deskundig advies. „We hebben de D.K.W. aangepakt, omdat de Duitse programma's niet te beluisteren waren Nu zal men die goed ontvangen ook", is het devies van de N.W.D.R. En kosten noeh moeite worden gespaard om de D.K.W. tot een succes te maken. In Nederland kan men hier een voorbeeld aan nemen. TOESTAND EDEN BEVREDIGEND De Britse minister van Buitenlandse Zaken, Eden, is gisteren voor de twee de maal geopereerd. De eerste operatie ALS EENONDERZEEER VERONGELUKT Van een bijzondere medewerker) DE MISLUKKING VAN DE POGINGEN om de veertig matrozen van de Turkse onderzeeboot „Dumlupinar", die in de Dardanellen gezonken was, te redden, heeft weer eens de oude ervaring bevestigd, dat het practisch onmoge lijk is mensen te redden van een diepte van meer dan vijftig meter. In dit geval is de tragedie bijzonder schokkend, omdat de op de zeebodem ingesloten matrozen de reddingwerkzaamheden konden horen en tot op het laatste ogen blik de hoop konden hebben, dat ze uit hun stalen doodkist verlost zouden worden. Evenals bij de ondergang van de Franse onderzeeboot „Promethée" in 1932 heeft ook deze keer de sterke stroming de redding verijdeld. De „Pro methée" lag op een diepte van 75 meter en de getijden veroorzaakten op deze diepte zo'n sterke stroom, dat een duiker maar een uur, tussen eb en vloed, kon werken. De zware duikerklok, die men naar de Turkse duikboot „Dum lupinar" tot op 70 meter diepte had laten zakken, werd voortdurend tot op honderd meter afgedreven. men op r.et tweede program-Noord bij- voorbeeld lichte muziek en op het had pIaats op 12 Apnl jl" t00n ga,_ tweede program-West bijvoorbeeld ca- I stenen werden verwijderd. Zijn toestand baret beluisteren. Het streven van de is bevredigend. Men verwacht, dat het N.W.D.R.-programmaleiding is er bij verscheidene maanden zal duren voor voortduring op gericht, geen gelijke programma's op hetzelfde tijdstip uit hlJ zlJn functie weer zal kunnen her- te zenden, onder het motto, dat ieder vatten. UET WAS DUS, ondanks de wanho pige strijd van de reddingsman schappen tegen de sterke stroming en zelfs met behulp van het modernste reddingsmateriaal, waarover de Ameri kanen beschikken. Dractisch numo»;- lijk om bij het wrak van de onderzeeër te komen. Daarmee was het lot van de bemanning bezegeld, want als het niet gelukt on een dergelijke diepte van buiten af door uitpompen van het water of inblazen van iucht het wrak omhoog te brengen of de ingesloten be manning in een duikerklok over te ne men, die aan de zijkant vastgemaakt wordt, is er geen andere reddingsmo- geüikheid meer. Bii een dergelijke stro ming kan men ook geen kettingen om de boot leggen om deze omhoog te krijgen, een manoeuvre die bij vroegere reddingspogingen op honderd meter dieote practisch hopeloos gebleken is. Het enige wat overblijft is, dat de in gesloten bemanning zich zelf zou kun nen redden- Er ziin in iedere onderzee- er reddingswerktuigen -bii de Duitse onderzeeërs werd bijv. het Drager toestel gebruikt - maar men kan ze slechts op niet te grote diepte gebrui ken. Op een diepte van zestig meter kan geen mens meer de waterdruk uithou den, die op een vlerkante centimeter zes kilogram bedraagt. Bi) alle oorlogs vloten worden pogingen in het werk gesteld om dc reddingsmogelijkheden voor de bemanning van onderzeeërs te verhogen door verbeterde reddingsap paraten en inrichtingen, waardoor de bemanning uit gezonken onderzeeërs snel kan „uitstappen". Daar men mag veronderstellen, dat de Turkse onder zeeër, een vroegere Amerikaanse duik boot, die pas in 1944 in dienst genomen was, met de modernste toestellen was uitgerust, blijkt opnieuw hoe beperkt de reddingsmogelijkheden ook thans nog zijn. UET IS OVERIGENS zelden voorge ef komen, dat onderzeeërs gezonken zijn door een botsing met andere sche pen. Van de zestien onderzeeërs van de Engelse, Amerikaanse en Franse mari ne. die tussen 1914 en 1952 niet onder de invloed van oorlogshandelingen ver loren gingen, waren bij twee derde hiervan ongevallen bij het duiken de oorzaak. Het laatste zware verlies was de Franse duikboot „Sybille", die in de herfst van 1952 bii het duiken op een diepte van zeven honderd meter zonk. De Turken verloren bij een duik- manoeuvre vier jaar geleden in de buurt van de plaats waar de „Dum lupinar" onderging, een onderzeeër met MEN KAN NIET ZEGGEN, dat de weg van sluiting vermoeid was van alle beslommeringen, te nemen tot het lanceren van monstruositeiten yf u„, Hrloisrhr KnnmoAinu dp Laat- dle z0'n dag meebrengt en dat daérom de huwe- als deze en tot verklaringen, die de toets van de de leden van Liet tselgisctie KomngsLiuis de laa hjksreis werd uitgesteld, maar dat is niet waar. waarheid niet doorstaan kunnen. Want wat is, ste tijd over rozen gaat en dat men met het oog Ik zal het u anders vertellen". Het blad publi- volgens officiële gegevens zowel van Luxemburgse oh dit Koningshuis de bekende regels uit een ceert, dan een grote foto van de bruid, die er ajs Belgische zijde, het geval geweest en wat is i j nogal ernstig uitziet en zet er met letters van vijf de waarheid in deze ellendige door-elUaai h»>me- Nederlands vers als volgt kan amenderen: „Hoe centimeter onder: „De droevige Koninklijke ijng varl „Wahrheit und Dièhtung". waaraan de genoeglijk rolt het leven van een Belgisch Ko- bruid". Het feit van haar droefheid wordt als ningskind daarheen". Was er eerst rumoer om vo'gt verklaard. Koning Boudewijn zelf, op het ogenblik is het Prinses Josephine Charlotte, die de twijfelachtige eer geniet het middelpunt van een lelijke cam pagne van verdachtmaking te zijn en dat van de j,;r zou tijdens de huwelijksplechtigheid een naar t kant van een volk, dat zich graag aandient als de incident zijn voorgevallen. De vrouw van ex- vrijer konden bewegen, zag men de vader van ,n„r f r„„„p„t,p de koning Leopold, dc beeldschone Prinses de Rétliy, de bruidegom naar Prinses Lillane gaan en haar, vaandeldrager van fatsoen en conventie in de zoals z„ tegenwoordig heet, Prinses Liliane, zou die om haar huwelijk met Leopold toch ai zoveel wereld, wij bedoelen het Engelse volk en de eerst in de stoet aan de zijde van Prins Berna- heeft moeten doorstaan, de eer bewijzen, haar te Fm pels e hers dotte van Zweden gelopen hebben, maar, niet verzoeken op de terugweg plaats naast hem in r tevreden met deze partner en nog minder tevre- den met de achtste plaats, die zü in le stoet in- 70ALS BEKEND waren de laatste tijd de ver- natlli zou zy 0p een Zeker ogenblik de rij ver- houdingen tussen de pers van Engeland en broden hebben, naar voren zijn gelopen en een het Belgische volk niet erg vriendschappelijk, plaats gekozen hebben aan de zijde van Prins maar wat dezer dagen gebeurd is, heeft het con- Felix, vader van de bruidegom, f liet opgestuwd tot een hoogtepunt. Het is de jjit spektakel zou de toorn opgewekt hebben „Dailey Mirror", een blad dat door vier miluoen van de oude koningin-moeder van België, Konin- Engelsen dagelijks wordt gelezen, dat men een _;n Elizabeth en, weet de „Daily Mirror" met onkiesheid die haars gelijke niet heeft, het ge- haast alwetende zekerheid te vertellen, deze twee waagd heett een poging te doen de kristallen vrouwen die toch al niet met elkander spraken alles? De Koninklijke bruid was met droevig op vensters van het geluk van Prinses Josephine de iaatste maanden, zullen de komende maanden haar trouwdag (Minister Bech, van Luxemburg, Charlotte van België en Prins Jean van Luxem- elkander wel helemaal niets meer te vertellen "ei terecht, dat als er ooit een huwelijk nit pure burg in te gooien. Dit blad suggereerde, dat de hebben. liefde gesloten was, het dit huwelijk was). Maar Belgische Prinses zich op de dag van haar huwe- met aantijgingen zoals de „Daily Mirror'" waagt lijk doodongelukkig gevoeld zou hebben. „Gij MEN VRAAGT ZICH AF, wat toch een deel van te schrijven, zou men een bruid droevig maken, denkt, waarde lezer", zo ongeveer redeneert de de Engelse pers de laatste tijd ten opzichte als de schandelijke insinuaties haar onder de Daily Mirror, „dat de Prinses na haar huwelijks- van België bezielt, dat zij haar toevlucht durft ogen komen. Daily Mirror" zich heeft schuldig gemaakt? De kwestie is zo eenvoudig als ze zich maar denken Iaat. De plechtigheid van de huwelijks sluiting van het paar viel in twee delen uiteen, een formeel en een meer informeel gedeelte. In het eerste ging alles streifg naar de regels van conventie en étiquette. Maar toen dit deel voorbii was en de personen, die de stoet vormden, zich de auto te nemen. Een edel gebaar! Een gebaar, dat de gentleman verraadt, en, onuitgesproken, waarschiinliik een sfeer van verzoening kon scheppen. Bovendien werd opgemerkt, dat ook andere personen uit de stoet van plaats verwisseld waren, alles volgens het gemoedelijke recept: als het stijvere deel voorbij is, volgt het lossere. Waarom moet venijn gezogen worden uit dit meer dan zeventig man. Openingen in de wand, een torpedobuis, die toeval lig of te vroeg openging, of fouten in da periscoop kunnen de oorzaak ziin. Op grotere diepte is het onmogelijk een dergelijke schade te repareren, omdat de waterdruk enorm is en het water bij de geringste beschadiging van de wand in een dikke straal naar binnen spuit. Bij iedere duikmanoeuvrc is de snel heid, waarmee een ondprzeeër een grote diepte moet bereiken om zich te reden voor dieptebommen enz. het critieke punt. Als het niet gelukt om het schip tijdens deze manoeuvre In evenwicht te houden en als het over boeg of achtersteven plotseling naar beneden schiet, dan is de catastrophe onvermijdelijk. Noeh de wand en nog veel minder de schotten tussen de ver schillende ruimten kunnen de gewel dige druk weerstaan. De enige duikboten, die men de laat ste jaren van huilen af kon redden, la gen op diepten van minder dan vijftig meter. Dat in 1939 uit de Amerikaanse onderzeeër „Squalus" op een diepte tussen 35 en 40 meter drie en dertig man gered konden worden, gold ale Te Canakkale (Turkijë) is gisteren het proces begonnen tegen de gezag voerder van het Zweedse vrachtschip „Naboland". kapitein Lorentzon. die er van wordt beschuldigd, door onacht zaamheid de dood van 96 opvarendea van de Turkse onderzeeboot „Dumli- pinar" op zijn geweten te hebben. Zoals bekend kwam het Zweedse schip op 3 April in de Dardanellen in aanvaring met de onderzeeboot, die ten gevolge hiervan zonk. De Kapitein verklaarde zich onschul dig en zeide van mening te zijn, dat de gezagvoerder van de onderzeeboot geheel de schud van de ramp droeg, aangezien de boot niet van de nodige lichten voorzien was. De rechtszitting vond plaats in een schoolgebouw, omdat het gerechtsge bouw tengevolge van de jongste aard bevingen ernstig beschadigd is. In totaal ziin thans in Argentinië 20 radicale en socialistische leiders gear resteerd. Aagtekerk, 29-4 te Sydney verwacht Abbedijk, pass. 28-4 Vlissingen Al cyone, 27-4 te Bahia Arendsdijk, 28-4 van Paranagua naar New York Adinda (t), 28-4 van Bangkok naar Pladju Al- bireo, 28-4 van Vittoria naar Bahia Amstelland, 28-4 van St Vincent naar San tos Argos, pass. 28-4 Finisterre naar Algiers Aldabi, 28-4 n.m. 140 mijl noord van Fernando Noronha naar Ric» de Janeiro Amstelpark, 29-4 van A'- dam te Sorel Amstelstad, 26-4 van Melbourne te Geelong Arnedijk, 29-4 van R'dam te New York Billiton, 29-4 te Balboa Bonaire, 28-4 320 mijl zuid zuidwest van Flores naar Plymouth Boskoop, 28-4 n.m. van Curacjao naar Trinidad Bali, 28-4 te Port Said Bintang, 28-4 van Bombay naar Karachi Caltex, pass. 28-4 Kreta Ceronia (t), 28-4 van Singapore naar Pladju Chama (t)pass. 28-4 Kaap Comorin Celebes, 28-4 van New York naar Alexan- drië Cronenburgh, 28-4 van R'dam naar Onton Diemerdijk, 28-4 van Los Angeles naar Balboa Dalerdijk, pass. 28-4 Saba naar Curagao Enggano, 28-4 van Suez naar Port Said - Esso Den Haag (t), pass. 28-4 Mona Eilanden fielipes (t), 28-4 van Pladju naar Tji- latjap Gaasterland, 28-4 van Bahia naar Rio de Janeiro Hector, 28-4 van Piraues naar Saloniki Hestia, 28-4 van Balti more naar New York Hoogkerk, 29-4 te Singapore Ittersum, pass. 28-4 Cey lon Indrapoera, 29-4 van Tandjong Piiok te R'dam Jupiter, pass. 28-4 Fi nisterre naar Oran Laurenskerk, 28-4 van Colombo naar Madras Lissekerk, 29-4 te Ras Tanura Maasland, 29-4 te Bahia Mentor, 28-4 van R'dam near Hamburg Madoera, 29-4 te Penang verwacht Marpessa (t), 29-4 van Miri naar Balik Papan Nieuw-Amsterdam, 29-4 te Las Palmas Prins Alexander, 29-4 van Montreal te R'dam Polyphe mus, 28-4 te Boston Ruys, 29-4 te Kobe verwacht Rijndam, 28-4 250 mijl zuid zuidoost van Kaap Race naar Cobh Sarpedon, 29-4 n.m. te Curagao Sala- wati, 29-4 te Bordeaux Saparoea, 28-4 van Takoradi naar Luanda Slamat, pass. 28-4 van Minikoy naar Djibouti Sumatra, 29-4 te Genua verwacht Tamo# 28-4 van Recife naar Paranagua Ta- rakan, 29-4 te Penang verwacht Tibia (t), 1-5 te Port Kembla verwacht Tji- bodas, 28-4 van Durban naar East London Tara, 29-4 van Antwerpen te R'dam Tawali, 29-4 van Baltimore te Galveston Themisto, 1-5 van Narvik te Baltimore verwacht Tixerius, pass. 28-4 Jamaica Timont, 28-4 van R'dam naar Tandjong Priok Van Spilzegen, 28-4 van R'dam naar Hamburg Warwick Castle, 26-4 van Nacala naar Dar es Salaam Wil lem Ruys, vertr. 29-4 van R'dam naar Tandjong Priok Waterman, 28-4 490 mijl oost ten noorden van Kaap Race Wieldrecht (t), pass. 28-4 Kaap Leeuwin IJssel, 28-4 te Tunis - Zuiderkruif. 28-4 360 mijl west ten zuiden van Walvis- baal.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 8