Indonesië komt traag op gang
Naamgeving is voor de bollenkwekers
een riskante puzzle
Radar heeft slechts een
adviserende taak
Politieke onzekerheid, te rwijl economische
en financiële problemen zich toespitsen
De ANWB stelt routes vast
voor bromfietstrips
nnige lach
REËS91ANN
Kleine groep Indonesische experts houdt
echter moedig vol
Be tram in Djakarta als
zinnebeeld
Succesvolle smokkel] acht
in Indonesië
Een toeristisch voertuig
bij uitstek
Brand bij „Kofa"
te Zutphen
Eerste uitkeringen aan
oud-verpleegsters
La Tendresse en Generalissimus Stalin
Populariteit van nieuwe variëteit
wordt erdoor bepaald
Het begon met Linnaeus
Zeven posten tussen Rotterdam Hoek v. Holland
Kapitein en loods verantwoordelijk
De draagbare ontvanger
voldoet goed
peau d® pech® paw-
je met de bekende ge-
niseerde rubberzolen»
n rood, grijs en groen
395
jntoffel, in luxe uitvoe-
net aardige garnering,
rood en blauw
oorbeelden, brengen
in alle kleurendes-
delige prijzen.
LAAR
MODERN
VAN LIJN
Modern tefljnen DW-
bustehouder, diep uitge-
sneden elegante cup en
elastisch voorpand.
Prima pasvorm. Model
1285, in salm en wit
3.50
Praal DWifjstuftlngeoe*
set met veter in de rug.
Versterkt voorpand,
leerbescherming, aan
onderzijde 2 spieën elas
tiek, uitgevoerd in zeer
sterke zalmkleurige stol,
model 1281 15.50
U kunt reeds vanaf 2.45
een prima DW-buste»
houder en vanaf 9.75
een goed passend 0W-
corset in de DW-serin
vinden.
CorseUenmagazijn
„TEKORA"
J. en E. ten Kortena?
Mient 21 j
Alkmaar. Tel. 2413 éTii
uitleg geven over straal-
gtuigen en geluidsbarrières,
gingen een heel andere kant
gzaam het station uitstapte.
,Ik ga nu meteen naar huis
terugkomt.Het moet ml
nzin". Maar het geluid van
haar opschrikken. Het was
die het portier van zijn
„Stap vlug in", hoorde Rikki
je de trein miste".
VRIJDAG 8 MEI 1958
DIT JAAR IS VOOR INDONESIë tot dusver wel het moeilijkste sedert
het land zijn vrijheid verkreeg. Niet alleen heersen er nog steeds, en steeds
meer, interne politieke spanningen, terwijl de onveiligheid in het bijzonder op
Java nog weinig verbetering toont, maar bovendien hebben zich ook de eco-
I nomische en financiële problemen toegespitst. Terwijl het land zeer veel goe
deren voor de opbouw en de sociale welvaart van buiten nodig heeft, is de
bodem van de deviezenpot duidelijk zichtbaar. Terwijl Indonesië onder de
huidige omstandigheden meer dan ooit van de export van zijn landbouwproduc
ten moet leven, wordt de productie door stakingen en onveiligheid nog altijd
belemmerd; en daarbij komt dan nog de ongelukkige coincidentie dat de we
reldmarktprijzen voor de meeste van die producten een niet onaanzienlijke
daling hebben ondergaan. De positie van de Rupiah is in de laatste tijd uiter
mate verzwakt, in feite is er eigenlijk reeds geruime tijd sprake van een ver
kapte devaluatie in de vorm van een reeks maatregelen, welke de import tref
fen en waardoor de prijzen van bijkans alle markt-artikelen in Indonesië be
langrijk naar boven zijn gegaan. Het leven wordt steeds duurder. Lonen en
salarissen kunnen deze snelle en veelvuldige prijsstijgingen niet of nauwelijks
achterhalen. Er is sprake van een verarming over de gehele linie.
1 TNÏT ALLES veroorzaakt een som-
L) bere, nerveuze stemming in alle
I kringen, in de eerste plaats onder de
I, zakenlieden, die dagelijks met de grote
l financiële en economische problemen
K geconfronteerd worden. En natuurlijk
I eveneens onder de verantwoordelijke
I Indonesische autoriteiten. Er wordt wel
I een uiterst zware wissel op hen getrok-
J ken. Want het aantal deskundigen, dat
deze vraagstukken overziet en dat naar
een oplossing zou kunnen streven, is
nog maar betrekkelijk klein: deze Indo-
nesische voormannen vormen voor dit
reusachtige land een te geringe groep.
V kien moet er bewondering voor heb-
I ben, dat zij de zware last, die op hen
I rust, met zoveel geduld en vertrouwen
op de toekomst blijven dragen.
lt/IIDDEN IN de Djakartaanse ver-
keers-chaos rijdt over versleten
I rails een vuilgeel bakbeest van een
I tram, die knersend en loom door de
hitte der dagen kruipt, volgeladen met
een kleurig gezelschap van Indonesi-
H sche marktvrouwen, visboeren en an-
o'ere kinderen des volks, uit de pe-
I rmge klasse. De tram verspreidt alle
kwalijke geurtjes die de lezer, die ooit
in de tropen geweest is, zich maar kan
herinneren.
De tram was eertijds van een parti-
culiere onderneming, toen ging zij
failliet en nam de regering het beheer
over. Zij is eigenlijk altijd een beetje
I failliet. De passagiers hebben de ge-
woonte meestal niet te betalen, de con
ducteurs vinden dat hun verdiensten
te klein ziin en steken een deel der ont-
'vangsten in eigen zak. Zo nu en dan
lijkt de tram het heus op te geven. Dan
staken de bestuurders. Of dan is er
geen geld om de rekening van de
Electriciteits Maatschappij te betalen,
die de stroom levert. Bij gebrek aan
stroom staat de tram dan een paar
■4 dagen stil, totdat men het met de leve-
t fancier op een accoordje heeft kunnen
S gooien.
Het is eigenliik een raar verschiin-
3sel in deze millioenenstad, die luie,
verveloze, kwaliikriekende, alle ver
keersregels saboterende tram. Men ver
wacht iedere dag, dat zij voor goed zal
jflV ophouden te rijden. Zij is onbestaan-
boar onmogelijk, in strijd met alle
efficiency, alle elementaire begrippen
B Van modern verkeer, van hygiëne, van
■grote-stads-allure en van economie. En
Htoch riidt zij. Toch houdt zij het maar
Bvol. Alle theorieën ten spiit. Ondanks
tal haar faillissementen, technische on
volmaaktheden zet zij haar bestaan
met geduld en humor voort. Want er
,nlipt een zekere mate van humor in de
'J wijze, waarop zij met haar besmeurde
romp en haar vuilstoffige raampjes in
het snelverkeer de glanzende limousi
nes van hoge autoriteiten en nieuwe
X rijken ophoudt.
1UIEN MOET SOMS denken: heel In-
m donesië staat er precies zo slecht
voor als die tram. Zowel financieel als
technisch. In theorie is de gang van
zaken, naar het ons toeüikt. eenvou
dig „onbestaanbaar". En tóch gaat het.
Toch vertrekt men steeds ergens om
ergens aan te komen. Als de buiten
staander denkt: nu zal er wel nóóit
meer stroom en kracht ziin. nu loopt
alles voorgoed vast, dan begint het
wielenstel onverwacht toch weer kner
send en langzaam te rijden. Cn de een
of andere manier gaat het altijd wel
weer. Wanneer men maar over het ge
duld en het nodige gevoel voor humor
beschikt om te wachten en te geloven.
De haastig-gebakerde efficiënte Wes
terse geest, met zijn hang naar perfec
tie. kan zich dat eenvoudig niet voor
stellen. Maar wij zijn hier in het Oos
ten. Alles gaat hier altijd nog wel zo'n
beetje, zelfs als het helemaal onmoge
lijk lijkt. De bamboe is buigzaam, z(j
breekt niet zo gauw.
Daarom: al moet het de objectieve
Westerse waarnemer aan de hand van
de feiten en cijfers nu wel voorkomen,
dat Indonesië zich in een enorme cri
sis bevindt, op elk gebied, waarbij men
zich wanhopig behoort af te vragen,
waar het heengaatwie dit land
en ziin volk ai vele, vele jaren kent en
getracht heeft te begrijpen, juicht niet
over de situatie, maar maakt zich ook
minder ongerust.' Op de een of andere
manier gaat het altijd wel weer. Totdat
ten slotte, misschien over tien, mis
schien over twintig jaar, de Indonesi
sche jeugd van thans de gelederen van
het zwakke bestuurs-apparaat met tal
lozen, die bekwaam zijn, komt verster
ken en jong idealisme naast jonge
een ander tempo mogelijk
kracht
maakt.
Indonesië verkeert nog in een
uiterst moeilijke overgangsperiode,
waarbij alles door de snelheid der
revolutie ten achter is geraakt. Ook
die goede oude tram, die eigenlijk
helemaal niet bij een nieuw, jong land
behoort. Voorlopig echter knerst en
kreunt zij nog door de millioenenstad
Djakarta, die in niets meer op het
oude. gezapige Batavia lijkt. Maar hoe
het ook zij: zij rijdt dan toch maar!
Snelle Indonesische patrouilleboten,
die uitgerust zijn met radar en radio
telefonie, zijn thans bezig een eind te
maken aan de eens zo bloeiende smok
kelhandel tussen Indonesië en Singa
pore. Voordat de regering een grote
actie begon om deze te onderdrukken,
werd voor ongeveer 180 millioen
Strait Dollars per jaar aan goederen
illegaal naar Singapore overgebracht.
Sinds vorig jaar Mei legden patrouille
boten van de douane beslag op goe
deren ter waarde van 87.422.671 dol
lars, voor net merendeel bestaande
uit rubber, copra, koffie en peper.
Tegen eind 1952 was de smokkelhan
del met ongeveer een derde vermin
derd en thans is deze handel tussen
Indonesië en Singapore" haast niel
meer mogelijk.
Het Canadese Lagerhuis heeft de
regering in een motie verzocht, op
nieuw met kracht te streven naar op
heffing der Amerikaanse handelsbe
perkingen. Premier St. Laurent gaat
deze week besprekingen in Washing
ton voeren.
(Van onze speciale verslaggever)
,fiTAP MAAR OP", nodigde de
ANWB om en. hij zette een splin
ternieuwe bromfiets voor onze neus.
„Stap maar op en rijd het gehele par
cours of een gedeelte ervan dat
onze experts voor de bromfietsers, die
hun vehikel als toeristisch vervoer
middel gebruiken, hebben uitgestip
peld". We zijn erop gaan zitten, zoals
in de komende maanden duizenden en
nog eens duizenden hun brommertie
zullen bestijgen, om de mooiste plek
jes van ons land te ontdekken of terug
te vinden.
Bromfietsen kunnen lastige dingen
op de weg zijnvoor de gewone
fietsers en voor het snelverkeer; zij
zweven min of meer boven en onder
de wet en maken gebruik zowel van
de rijwielpaden als van de autosnel
wegen; voor hen, die de voordelen wil
combineren van het rustige fietsen
dat gelegenheid schenkt om van het
landschap te genieten en van het
niet vermoeid raken, zijn het ideale
dingen.
Zeker, we hebben er met de gedachte
..geen vis en geen vlees" sceptisch
tegenover gestaan, maar we moeten be
kennen anders over bromfietsen te
denken, nu we er een deel en een
heel mooi deel van de provincie
Utrecht mee verkend hebben.
Van Zeist ging het in de richting
Bunnik en Odijk en verder langs
kasteel Be verweert en de Langbroekse
Wetering naar Leersum en verder
langs het kasteel Amerongen. Daarna
met de pont over de Riin en langs de
bloeiende Betuwe naar Rhenen.
De verdere tocht bracht ons naar
Amerongen, Leersum, Maarsbergen.
Leusden, Amersfoort en ten slotte naar
Utrecht.
Met de bromfiets over de hei in de
provincie Utrecht. Het brommertje
brengt de berijder verder en gemak
kelijk naar de aantrekkelijke plekjes
in de natuur dan een gewone fiets.
We zouden de tocht verder hebben
kunnen uitbreiden over fraaie binnen
wegen en langs weer andere kastelen
en we zouden een geheel ander uit
gangspunt hebben kunnen kiezen: in
het Noorden van het land, in het Oos
ten. het Zuiden of het Westen. Want de
ANWB heeft talrijke uitvoerige route
beschrijvingen klaar liggen, die de
bromfietsenthousiasten de weg wijzen
door de aantrekkelijkste delen van ons
schone vaderlandje.
Hoe dit zij: waar men ook wil gaan
bromfietsen, de ANWB komt de toeris
ten te hulp. Hij organiseert zelfs ge
zamenlijke bromfietslochten, zoals Za
terdag en Zondag door de provincie
Utrecht en hij maakt op deze wiize
een nuttige propaganda voor een aan
genaam gebruik van de bromfiets, die
niet alleen de redder in de nood is voor
hen, die ver van hun werk wonen,
maar ook een trouwe metgezel van de
liefhebbers, die de natuur willen in
trekken.
In de Kola-magazijnen te Zutphen
is gistermiddag een binnenbrand uitge
broken, welke gepaard ging met grote
rookontwikkeling. De brand beperkte
zich tot de voorraden welke in hel
pand lagen opgeslagen, dank zij hel
Krachtdadig optreden van de brand
weer. De waterschade is echter bijzon
der groot, ook in de aangrenzende ma
gazijnen van de zaak.
Het kapitaal, dat thans, dank zi,
de offert aardigheid van het Neder
landse volk, bijeen is gebracht dooi
het Erefonds voor oud verpleegsters
is zo groot geworden, dat dezer dagen
een begin kon worden gemaakt met
de uitkeringen aan een aantal oud-
verpleegsters, dat in de diepste finan
ciële nood was geplaatst.
Het Erefonds voor oud-verpleegsters
blijft intussen door middel van zijn
90 plaatselijke actiecomité's voortgaan
met het inzamelen van gelden (post-
gironr. 3650), opdat zo spoedig moge
lijk volledige hulp zal kunnen wor
den geboden aan alle oud-verpleeg
sters, die zich nog in moeilijkheden
bevinden. Daartoe is o.a. op 'initiatief
van het plaatselijk comité te Rotter
dam een grote landelijke lepeltjes
actie op touw gezet, waarvan de op
brengst goede verwachtingen voor de
naaste toekomst inhoudt. Voorts ligt
het in de bedoeling van het Erefonds
voor oud-verpleegsters zich tot de
regering te wenden, teneinde, nu het
particulier initiatief bijna een hall
millioen gulden bijeen heeft gebracht,
de regering te verzoeken het hare te
doen.
Woensdag is te Djakarta opnieuw
een handelsverdrag tussen Indonesië
en Polen geparafeerd.
De Zuidafrikaanse volkdansers, Amsterdamse stadhuis ontvangen,
die een tournee door ons tand ma- Op het Prinsenhof gaven zij een
ken, zijn Donderdagochtend op het demonstratie voor burgemeester
d'Ailly
(Van onze speciale verslaggever
QE MENSEN, DIE HET MOEILIJK VINDEN een geschikte naam te be
denken voor hun zoon of dochter, hoeven de bollenkwekers niet te benijden.
Ook die hebben wanneer ze gelukkig zijn zo nu en dan naar een nieuwe
naam te zoeken. Namelijk, wanneer ze na vaak jaren experimenteren, erin ge
slaagd zijn een nieuwe variëteit te kweken. De naam, die zij ervoor bedenken,
bepaalt in belangrijke mate de verkoopbaarheid van de nieuwe soort. Daarom
kunnen we met een gerust hart zeggen, dat het voor de bollenkweker groter
puzzle is; welke *naam hij aan zijn nieuw gevonden tulp, narcis of hyacinth
geeft, dan aan de welgeschapen zoon of dochter, waarmee hij aanstonds trots
langs zijn kleurige velden zal stappen.
£)rie vier eeuwen geleden is men
begonnen de planten Latijnse na
men te geven. Linnaeus was de vader
van de nomenclatuur, vooral op plan-
tengebied. Wanneer een tulp door
kruising of verloping een afwijkende
nakomeling produceerde, dan behield
deze variëteit wel zijn oorspronkelijke
botanische (Latijnse) naam, maar
kreeg er toch nog een nadere aandui
ding bij (weer in 'n Latijn), waarmee
zo goed mogelijk het karakter van de
afwijking werd omschreven.
Dat leidde tot de meest ingewikkel
de constructies, die ons weinig of niets
zeiden.
Daar is dan ook verandering in ge
komen. Er kwamen kwekers, die fan
tasienamen gingen bedenken. Voor
(Van een bijzondere medewerker
MISSCHIEN WAS HET SLECHTS een toeval, dat men kort achter elkaar
In de laatste weken een reeks berichten In de kranten kon lezen, die allen
betrekking; hadden op radar. Grote radarplaniien voor de haven van Ham
burg, eveneens voor die van Antwerpen, van New York cn andere Ameri
kaanse havens, en tevens vele berichten over scheepsbotsingen In de mist,
waarbij steeds werd vermeld, dat deze ongelukken radar ten spjjt waren
gebeurd.
Vooral in de laatste verhalen nu was een misvatting te vinden, die men
al te vaak tegenkomt, waar het de algemene beoordeling van de moderne
technische uitvindingen betreft. Wy bedoelen de gevaarlijke voorstelling van
de onfeilbaarheid der hedendaagse electronische wonderwerken, de idee
dat zij de mens overbodig zouden maken of hem zouden kunnen vervangen
Wij zijn wellicht verwend door de mechanisatie van het dagelijkse leven. Maar
zo min als men totaal succes van de nieuwe geneesmiddelen eist, mag men
dit bjj de nieuwe machines doeii. Nog te zwijgen van het feit, dat de Idee van
robots, die ingewikkelder denkprocessen zouden kunnen uitvoeren, schrik
wekkend is.
J-JOE BELANGRIJK juist bij radar
het menselijke element blijft, maar
ook hoe belangrijk dit element in het
scheepverker al is, bleek uit een -ge
sprek, dat wij met de Rotterdamse
havenmeester, de heer J. van Leeu
wen, voerden over de grote radarket
ting, die langs de Nieuwe Waterweg
en rond de Rotterdamse haven gelegd
wordt.
De grondidee van de Rotterdamse
installatie is, dat radar het gebruik
van de haven ook bjj de dikste mist
mogelijk zal maken, en niet, dat de te
bouwen radar-stations het bevel over
de schepen uit de handen van kapi
tein en loods zouden nemen.
De radiofonisch ononderbroken van
uit deze Iandstations naar de brug
van het schip gezonden mededelingen
over diens positie, eventuele obstakels
in zijn koers e.d. vervangen slechts
het optische zicht, zijn dus slechts
van adviserende aard. De beslissing
ovxer de te treffen maatregelen blijft
bij loods en kapitein.
Men legt in Rotterdam de klemtoon
hierop, en wel tegenover vele buiten
landse met name Duitse stemmen van
de laatste tfjd, die de wenselijkheid
opperen, een absolute bevelsmacht van
het radarsysteem in te voeren, waar
bij dus het initiatief op de brug zou
moeten wegvallen en slechts de com
mando's van de radarstations de lei
ding van het schip bepalen.
Door de voorstanders van eon der
gelijk systeem wordt op het luchtver
keer gewezen, waar, zoals bekend,
de commando-toren van het vliegveld
bij blindlandingen alle bevelen geeft.
Maar dit is een verkeerde vergelijking.
Vanwege de grote snelheid van vlieg
tuigen is hier immers de situatie ge
heel anders. In de gedeelten van
seconden, die voorbijgaan, voordat een
blind landende piloot uit de mede
delingen van het vliegveld over zijn
conclusie zou kunnen trekken, is het
vliegtuig alweer honderden meters
verder. Daarom zoekt men zelfs naar
een constructie, die de piloot volko
men uitschakelt en de aanwijzingen
van de toren onmiddellijk op de auto-,
matische piloot van de vliegmachine
overbrengt. Omgekeerd is tegen soort
gelijke constructies voor waterver
keer bijvoorbeeld in te brengen, dat
in tegenstleling met de in verhouding
uniforme, moderne vliegtuigen de
zeeschepen ontelbare afwijkingen ten
opzichte van hun reactie op roerbe
wegingen, snelheidsveranderingcn elo.
tonen,
jJIT DEZE FEITEN trok men in
Rotterdam de conclusie, dat
slechts het volgende systeem mocht
worden gekozen:
Langs de Nieuwe Waterweg worden
zet en radar-landstations gebouwd, de
eerste onmiddellijk aan de kust bij
Hoek tan Hollau, de laatste midden
in de stad by de Maastunnel. Daar
tussen op een onderlinge afstand van
pl.m. 6 kilometer tan elkaar de an
dere vijf. Elk pirn van de Waterweg
en de haven wordt door deze stations
bestreken. Op hun ontvangstschermen
later waarschijnlijk op grote pro
jectieschermen kan men het te
navigeren schip onal gebroken volgen.
De dienstdoende waarnemer spreekt
in de microfoon een „gesproken beeld",
dat naar de brug van het schip wordt
gezonden. Elk station heeft haar
eigen ultrakorte golf, zodat zij elkaar
niet storen.
Deze mededelingen (zij luiden bij
voorbeeld „U is thans bij ducdait
no-100 meter rechts voor U een
ander schip" etc.) worden op de brug
opgevangen door een lichte draag
bare onivanger, welke door de loods
werd meegebracht. Naar de medede
lingen uit de luidspreker oriënteren
loods en kapitein zich en besturen ne.
schip.
Het was niet eenvoudig tot de thans
gevonden perfecte vorm van dit ont
vangtoestelletje te komen. Het mocht
niet afhankelijk zijn van de op hei
schip gewekte stroom, en men moest
het grote gewicht van een luidspreker
aanvaarden, aangezien koptelefoons
onbruikbaar zijn; zij zouden met hun
draden kapitein en loods in hun be
wegingsvrijheid hinderen.
Men is erin geslaagd de eigen bat
terij en de luidspreker ten spijt een
makkelijk draagbaar cn licht toestel
te construeren. De bedoeling is ten
minste in de eerste tijd, dat elke lood»
ook bij goed weer deze ontvanger
draagt. Mettertijd zal men tot ver
beteringen kunnen komen, bijvoor
beeld deze, dat in Rotterdam gedonti-
cileerde schepen een eigen vaste on,.-
vanger inhouwen. Een andere verbete
ring zou kunnen zijn, dat het lopende
radarbeeld vanuit de Iandstations ooit
nog voor eontróle radiografisch naar
de brug van het schip zou zenden.
De Iandstations zullen in de tweede
helft van 1954 gebruikklaar zijn, de
hele organisatie kort daarna, begin
1955. De stations zullen hun stroom
ontvangen uit het stadsnet, maar zui
len daarnaast echter ook een eigen
noodgenerator krijgen, zodat zij onder
alle omstandigheden bedrijfsklaar blij
ven. De totale kosten worden voor
lopig bij benadering op 2 millioen gui-
4 de« geschat,
het eerst in de historie van de plan
tenwereld voor onze tulpen. De tweede
helft van de negentiende eeuw zien
we allerlei romantische namen op de
bollenmarkt verschijnen: Bouquet
Rose, Bouquet d'Amour, La Ten
dresse, e.d.
Toen eenmaal op dit punt het spit
was afgebeten, kende de fantasie der
bollenkwekers geen grenzen meer.
Men maakte zich meester van de
namen van persoonlijkheden, die op
het moment van de vondst der varië
teit grote populariteit genoten. Of dat
nu een generaal, zeeheld, staatsman»
koning of filmster was, het was de
gelukkige kwekers om het even.
Maar wat zijn daar een vergissin
gen bij gemaakt. Niets is immers
vergankelijker dan roem. En mocht
"Gloria Swanson voor de bioscodpbe-
zoekers van dertig jaar terug mis
schien een begrip zijn, het tegenwoor
dige geslacht zegt deze naam niets of
heel weinig meer. En Greta Garbo?
Of Deanna Durbin Nog korter ge
leden is het, dat haar ster hoog ge
rezen was. Wie praat er op dit ogen
blik nog over haar? Wie de popula
riteit van een nieuwe variëteit wil be
vorderen met de naam van een be
kende figuur, moet uiterst voorzichtig
zijn.
De kweker, die kort na de bevrij
ding een nieuwe bloedrode tulp Gene
ralissimus Stalin doopte, kan erover
meepraten. In de Engels sprekende
landen zal deze variëteit onverkoop
baar blijken. En verging het de hya
cinth Bismarck, na de vorige wereld
oorlog niet evenzo? Pas nu heeft
de kwaliteit van deze hyacinth de on-
gnnst van zijn naam zo langzamer
hand overwonnen. Nu de naam Bis
marck het geslacht van onze dagen
eigenlijk niets meer zegt.
Langzaam maar zeker zijn de bol
lenkwekers er wel achter gekomen,
dat de namen, die gegeven worden
aan nieuwe variëteiten, expressief
moeten zijn. Dat wil zeggen, iets moe
ten vertellen van het karakter van de
bloem. Dat is moeilijk. De „Searlet
Perfection" zal een grote, rode bloem
moeten opleveren. Zodra de bloem
klein is, is deze naamgeving al weer
fout. „De alles overtreffende namen
moeten vermeden worden", zeggen de
naamspecialisten van dit ogenblik in
bollenland. Wanneer er later weer
betere variëteiten gevonden worden,
zijn deze nanjen nog slechts belache
lijk. Dus niet alles maar waarmerken
met King, Giant of Perfection. En
dan: zoeken naar korte namen. En
namen, die geen onaangename asso
ciaties oproepen zoals de crocus, die
Niggerboy genoemd werd en die voor
al voor Amerika beter Negro Boy ge
noemd had kunnen worden.
De kweker, die buitengewoon handig
denkt te zijn om een tulp naar Eisen
hower te vernoemen, dient er reke
ning mee te houden, dat Eisenhower
maar vijftig procent van de Amerikaan
se stemmen verwierf. Die tulp zou,-
wanneer de kweker hem op z'n naam
zou willen verkopen, met evenveel
succes Truman genoemd kunnen zijn.
We zeiden het al, een goede „ver-
koopbare" naam voor een nieuwe
tulp, hyacinth, narcis of crocus te be
denken is moeilijk. Het gros van de
kopers koopt „op naam". De tulp, dia
„Tulipe Noire", gedoopt wordt, dient
inderdaad zwart of nagenoeg zwart
te zijn. De variëteit, die enige jaren
geleden echter deze naam kreeg, was
slechts donkerbruin.
„Ace of Spades" (Schoppenaas)
heeft haar glansrijk overtroffen, be
antwoordt aan de door de naam ge
wekte verwachtingen, envindt
dus kopers.
Het is mogelijk de naam te veran
deren. En in de practijk gebeurt dat
nog wel eens een enkele keer. Zo heet
de tulp „Kleurenpracht" van weleer,
tegenwoordig „Princess Margaret
Rose". En misschien dat er in de toe
komst ook nog een andere naam komt
voor de hyacinth, waarmee admiraal
Doorman posthuum geëerd werd. Da
Amerikanen begrijpen niets van dia
naam. Een Boorman is bij hen eea
Eoxtiec,,,,,,