Bekwaam kunstschilder bouwde een middeleeuws huis Willem Witjens gaf eeuwenoud materiaal een verantwoorde bestemming EEN DESERTEUR LEEFDE 34 DAGEN OP EEN VLOT Afscheid van wijlen de heer Joh. Grapendaal derlamp eens naar rogramma Op fundamenten van een oud klooster Poes past op eendje Marktoverzicht Purmerend Commando wisseling Marinehospitaal Plechtigheid in Overveen ERNSTIGE AUTOBOTSIMC TE MEERSSEN Evangelisch Lutherse Synode bijeen Gestorven vriend prooi voor haaien Vissen werden rauw gegeten Alleen Wijk a. Zeeër, redder van formaat Woorden van dank aan de groeve Urk Weekoverzicht visserij Gered! Een wonder Deventer kocht stuk uit „Zilverschat" terug I j zijn paard tot het het lukte hem op de Basra te komen, net s daar passeren zoul hij zich opgesteld of us al aan. Woest zwaal- et zijn armen. „Stóp!" allig zaten da heer en ottum vóór in de auto- chauffeur en zij merk- ook dadelijk op. ..Bat an wie ik je vertelde", Pottum. „Dat is zeld- hij is gekomen orn mij en". Vrolijk zwaaide hij ,s, tot weerziens", riep :on en even later stond leen op de ,weg. ivertentie, Ing. Med.) VISSELING BIJ DE TING B-B.B. Moglander, die van de recteur was van het stichting Bevordering evolking, heeft op 1 inctie neergelegd, ten- geheel te wijden aan u voor public relation* 'ot zijn opvolger als ït bureau der stichting nd mr L. Tieleniu* AN AARON COP- ind is een van de hedendaagse Ame- ponisten. Hij werd in iklyn geboren, stu- l geboorteland en in iziek en beleefde in s te uitvoering van or the theatre, een ite belangrijke wer- is zijn. muziek een kroond. Thans is hij i het Berkshire Mu- Tanglewood en lec- oard University. In komen Jazz, Stra- o Songs, Midden- en :nse folklore samen, de typische nostdl- Joodse volkslied, uitgevoerd zijn con- [rinet, orkest, harp in 1948 voor Benny erd gecomponeerd. '.0.05 over Hilversum 4 JUNI 402 m.: 7.00 KRO, KRO, 14.00—24.00 NCRV 7.10 Gram. 7.15 Gewijde gengebed en Liturgische ieuws en weerberichten. Plechtige Hoogmis. 9.45 ;rstanden. 10.00 Ge- D.30 Morgendienst. 11,00 11.45 Mannenkoor. 12.00 (12.3012.33 ouwmededelingen.) 12.55 ,00 Nieuws en Katholiek praan, klarinet en fagot. 0 Promenade-Orkest en de vrouw. 15.15 Gram* Bijbellezing. 10.30 0 „Eben Haezer", hoor- jd. 17.30 Pianospel, 17.40 Tenor, hobo en orgel. „Op de Stelling". 18.45 en weerberichten, en van allerlei aard woord. 19.30 Gram. 20.00 Vossenjacht. 21.30 Gram. Orkest. 22.15 piano* 22.45 Avondoverd«n* uws en SiO.S.-berichten» tmuziek 298 m.: 7.00 AVRO, —24.00 AVRO. 7.00 n. 7.15 Gymnastiek. 7.30 >ening. 8.00 Nieuws. 8.15 9.00 Morgenwijding, deren. 9.25 Voor de liuia* 10.50 Voor de kinderen, iek. 12.00 Zang én piano, nnetje", 12.30 Land- ea ingen. 12.33 Instrumen- „Uit het Bedrtifs* 13.00 Nieuws. 13.15 Me- im. 13.20 Populaire hui* :e: Klankbeelden Róödf rée", hoorspel. 14.30 So- 15.00 „Nieuwe Staats- espraak. 15.15 „Van had 16.00 „Drie maal één", i. 16.45 Voor de jeugd* 17.40 Gram. 17.45 ïg: R. Boissevain: Paramaribo", causerie- 15 Sportproblemen. 18.25 m. 18.30 Lichte muziek brief uit Londen. 19.05 Lichte muziek. 20.00 idio Philharmonisch-Or- .20 „Een partij schaak''» Zang en piano. 23-00 ortactualiteiten. 23.30-- it Londen: 21.00— 1 45 Basketball. 21.45—" 22 00 -22.35 „Down yoU gramma. WOENSDAG 3 JUNI 1953 (Van onze speciale verslaggever) DE KUNSTSCHILDER WILLEM WITJENS 68 jaar heeft de hele wereld doorgezworven, maar tenslotte in het land van Maas en Waal zijn huis gevonden. Men mag niet van deze individualist-pur sang verwachten, dat het zomaar een confectiehuis is. Het is een huis- met een gescheidenis. Het heet ,,'t Oude Huis", eenvoudig, omdat dit pleks- ke grond in de volksmons al lang die naam droeg. Het is niet gemakkelijk te vinden, dit „Oude Huis". Men gaat met de bus uit Zaltbommel een eindweegs in de richting 's Hertogenbos. Niet om daar even schoon gezicht geboden te krijgen op die wonder mooie kronkeldijkjes, waarin links en rechts rietbedekte boerderijen be graven liggen, maat omdat ge naar ,,'t Eiland'' moet, Naar 't gehucht Bern, bij Heusden, dat de zo secure P.T.T. graag zoekt te bereiken via het Zwitserse Bern. Hetgeen een niet geringe omweg is en dus wel wat vertraging geeft Maar, nee, hier wilden we het heel niet over hebben. We wilden u iets vertellen van dat „Oude Huis" en zijn gelukkige bewoner, die een man met twee rechterhanden is. Voorgevel van W, Witjens middeleeuwse woning. ER IS EEN TIJD GEWEEST, dat Willem Witjens in Den Haag woonde en werkte. Op 10 Mei Mei 1940 werd zijn huis echter verwoest door een Duits bombardement, dat voor een kazerne bedoeld was. Zo kwam hij in dit land van Maas en Waal, waar hij een eenvoudige woning betrok in de buurt van Nederhemert. En tijdens dat recente verblijf ontdekte hij het Oude Huis een oud-Saksische boerderij, die door de eigenaar van dat ogenblik ge bruikt werd als opslagplaats voor land- bouwmateriaal en werktuigen. In 1941 probeerde Willem Witjens dit wel wat verwaarloosde pand te huren. „Om ruimte te krijgen voor de vervaardiging van een groot schil derij", zei de kunstschilder. Enfin, van praten kwam kopen. En daarmee had deze kunstenaar precies bereikt, wat hij bereiken wilde. Een eigendom voor een spotkoopje na tuurlijk waarvan hij dra ontdekte, dat het rustte op de fundamenten van een middeleeuws klooster, de Abdij der Norbertijnen, der witheren, wier buis omstreeks 1572 door plunderend krijgsvolk weinig rechtzinnig gebrand schat was. WILLEM WITJENS heeft de situatie niet gelaten, zoals ze was Eigenhandig begon h(j te restaureren, wat geres taureerd moest worden, en schiep zich zo in drie jaar tijds met materialen, die reeds eeuwen onder de grond ver borgen gelegen hadden, en dat wat hij links en rechts aan oud eiken, oud glas, oud hang- en sluitwerk en niet te vergeten aan oude stenen wist op te scharrelen, een monument, dat de eeuwen getrotseerd scheen te hebben, Het oude brouwhuis van de Pre- monstratenser monniken, dat eenmaal, deel was van de abdij, was weer uit in de middeleeuwen, een schoon onder zijn as herrezen. Weinig vermoedde de moderne prior Willem Witjens, dat het andermaal voorbestemd was tot as te vergaan, De familie Wiedijk te Sint Maarten heeft zich ontfermd over een eendenkuiken, dat van de moeder was afgedwaald. Op zichzelf is dat niet zo'n gebeurte nis en bet is vrij eenvoudig het diertje af en toe in een tobbe met water te laten zwemmen. Het gro te probleem was echter het dier tje een verblijfplaats en de juiste temperatuur te bezorgen. Me- vroud Wiedijk vond de oplossing: zij heeft de kat, die pas moeder is geworden, doch geen jongen heeft te veezorgen, belast met de ver warring. M~: -,do>„ns hB!1T gelukt om tussen poes en eendje zo geen vriendschap, dan toch verdraagzaamheid te kweken. Nu is het al zo. dat poes onrustig is als het eendje in de tobbe zwemt. Zij is niet eerder tevreden dan wanneer het pleegkind weer in de doos terug is en het met zorg kan worden afgedroogd en verwarmd! Bern lag vooraan in het front, toen Brabant het laatst van 1944 bevrijd was. De Duitsers bouwden bunkers In de dijken, en de Engelsen bestookten deze versterkingen begin van 1945 met fos- forgranaten, die ,,'t Oude Huys", be nevens enkele omliggende boerderij en, in brand joegen. Slechts een deel van de voorgevel bleef overeind. Met verbazing vraagt de bezoeker anno 1953 zich af, waar Willem Wit jens, de schilder van telkens weer die ijle sneeuwlandschappen vol licht en leven, de kracht en de moed van daan gehaald heeft om weer opnieuw te beginnen. SINDS EINDE 1948 is het „Oude Huys" weer herrezen. Met eigen hand en hoofd en hart heeft Willem Wit jens de herbouw geleid. Monumenten zorg en een aannemer uit het naburige Ammerzoden hebben hem nu alleen geholpen. Trotser en volmaakter dan voorheen siert het weer zijn omge ving, steekt het zijn windvaan op één der schoorstenen boven het ge boomte uit. En van de overkant van de Maas af weet men er de bezoeker op te wijzen. Op dit schone bouw werk, dat een woonplaats werd voor een gastvrij schildersgezin, en een prachtige werkplaats voor een kunste naar. Waar de eeuwen tot rust geko men schijnen te zijn. Een schoon bouw werk, waar in eigen smeedwerk, in eigen glas- in-loodramen, in zelfbe- werkte eiken balken, deuren en ko zijnen de veelzijdigheid van zijn be woners tegenstraalt. DE BEWONERS, die zich de moderne van gas, electric^iteit en stromend wa ter graag willen ontzeggen om zich te koesteren aan de hen omringende schoonheid die overigens natuurlijk ook hoe kan het anders? in duizenderlei dingen van het interieur weerspiegelt, Want in verre omtrek is het bekend, wanneer er op het land, in de grond, of in een vergeten hoek van de woonhuizen iets gevonden wordt, dat waardeloos schijnt; wel breng het maar naar Willem Witjens. En alleen op die manier kan wie er oog voor heeft in het bezit komen van bijvoorbeeld zo'n prachtige bronzen pul ujt de Romeinse tijd, of aarder kruiken, die nog met de hand zonder draaischijf gevormd werden. Maar daar over te vertellen, het zou een apart hoofdstuk zijn, waaraan we maar niet zullen beginnen. Interieur van de woonkamer. PURIvlEREND, 2 Juni 1953, We krij gen nu weer de tijd dat het aanbod van runderen over het geheel weer afzakt, alhoewel het hedenmorgen nog niet tegenviel. Daar het aanbod van vette koeien ook niet te groot was, zette de handel vrij goed in. Ook de prijzen waren weer iets vaster, vooral die van de prima slachtbeesten. Daarvan zullen er zeer zeker nog wel enkele iets boven de notering liggen, maar de'gang bleef tot het einde heel goed. Ook naar de slachtstieren was er veel vraag. Met de geldekoeien ging het kalm, maar de prijzen waren er voor de kopers weer niet beter op, vrij hoog. En met de verse melkkoeien ging het al rustig aan, maar de vraag prijzen waren hier ook niet minder op! Met de nuchtere kalveren ging het vrij goed, vooral de zware waren wel weer goed gezocht. Met de lichtere liep het heel kalm. En de fokkers wa ren ook weer veel gevraagd. Op de wolveemarkt zag het er in de vroegte heel wat beter uit. De vraag naar schapen en de lammeren voor export was beter, wat ten gevolge had dat ook de prijzen hoger waren. Later op de dag, toen het aanbod nogal aanhield, werd het wel wat kalmer. Met de bok ken en geiten was het nog steeds een stugge boel. Op de vette varkensmarkt zag het er in de vroegte wel eigen aardig uit, de prijs verschilde nogal wat. Enkele goede vleesvarkens kwa men nog flink berven de notering uit en weer andere zware bleven er onder. De afloop was over het geheel stugger met lagere prijzen. Met de vette zeugen was het kalm maar ze bleven vrijwel crjjshoudend. Op de biggenmarkt was er toch meer handel en ook iets hogere prijzen. Van de paardenmarkt valt weinig t6 zeggen, het was een stille boel. De pluimveemarkt kwam beter voor de dag, een flink aanbod en betere handel met hogere prijzen. PURMEREND, 2 Juni 1953. Aange voerd 619 runderen waar onder; 190 Vette koeien f 2.20f 2.95 per kg handel goed; 170 Melk- en kalfkoeien f 625f 1025, matig; 225 Geldekoeien f 580f 800, kalm, duur; 14 Pinken f 280f 450, matig; 30 Vette kalveren f 160f 280, stug; 760 Nuchtere kalve ren: voor de slacht f 35—f 100, goed en fokkers f 60—f 115, goed; 20 Stieren f 680f 1625, goed; 441 Vette schapen en Overhouders, resp. f 85f 120 en f 65f 105, goed; 654 Lammeren f 40 f 70, goed; 83 Bokken en geiten 1 8— f 48, stug; 190 Vette varkens, prijs zware f 1.76f 1.83 per kg kalm, lichte f 1.60—f 1.74 afloop stug en vette zeu gen f 1.60—f 1.68 per kg, kalm; 837 Schrammen en biggen, resp. f 55f 95 en f 38f 64, beter handel; 22 Fok- zeugen f 240f 385, stug; 37 Paarden f 625f 950, stil. Totaal 3673 dieren. 3500 Oude kippen en hanen (rode en witte) f 1.90f 2.05 per kg. 450 blauwe f 2f 2.15 per kg; 600 Jonge hanen (rode en witte) f 2.10f 2.25 per kg, 300 blauwe f 2.80f 3 per kg; 200 Een den f 1.25f 1.75 per stuk; 250 Konij nen f 1.10f 7 per stuk. Handel goed. 6000 kipeieren f 12.75—f 13.75 en 3000 Eendeieren f 10—f 10.50 per 100 stuks. DODELIJK ONGEVAL BIJ WILTON- FEIJENOORD Aan boord van het in aanbouw zijnde tankschip „Pendrecht" bij de dok- en Xverfmaatsehanpij ..Wilton-Feijenoord" te Schiedam is de 41-jarige A. de Hoedt, uit Rotterdam, door een ongeval om het leven gekomen. Van een acht meter hoge stelling viel een Dlank naar beneden, waardoor de man dode lijk getroffen werd. Gedeputeerde Staten van Zuid- Holland hebben aan de Provinciale Staten voorgesteld een bijdrage van f 10.000.te verlenen in de kosten van de bouw van een nieuw hospitaal kerkschip („De Hoop"). Kapitein ter zee. arts A. W. Mellema heeft Maandag het commando van het Marine-hospitaal te Overveen dat hu ruim vijf jaar heeft gevoerd, in de ean- tine van het hospitaal overgedragen r.an de kapitein ter zee, arts E. W. Creyghton, in tegenwoordigheid van burger- en militaire autoriteiten en het bijna voltallige personeel en bemanning van het hospitaal. Kolonel Mellema wees op de noodzaak van een eigen specifiek hospitaal voor de marine. Het gebouw in Overveen is door het rijk ge huurd en moet binnenkort worden ver laten. Over een nieuw gebouw is (on danks de veie opdoemende geruchten daarover) nog niets bekend. In de Twee de Kamer heeft men onlangs het voor stel tot de bouw van een marir.e-hospi- taal teruggenomen. Kapitein ter zee-arts Mellema werd geboren in 1901. Op 1 Augustus 1928 deed hij zijn intrede in de marine als officier van gezondheid tweede klasse. Precies vier jaar geleden volgde zijn benoeming tot kapitein ter zee-arts. Op 10 November 1947 werd hij met het commando over het marine-hospitaal belast, dat hij echter eerst op 1 Juni 1948 officieel aanvaardde. Zijn opvolger, E. W. Creyghton, ge boren in 1906 en officier van gezond heid sinds 1931, werd op 1 Augustus 1952 tot kapitein ter zee-arts benoemd. Hij keerde begin van dit jaar uit In donesië terug waar hij na een jaar commandant van het marine-hospitaal in Soerabaja te zijn geweest (de laat ste Nederlandse commandant) laatste lijk werkzaam was als chef van de ge neeskundige dienst van de marine- missie bij de Indonesische regering. Namens de chef van de geneeskun dige dienst, schout bij nacht P. C. Broekhoff, woonde kapitein-luitenant ter zee-arts C. P. J. Modderman de overdracht bij. Gistermiddag heeft zich onder de gemeente Meerssen een hevige auto botsing voorgedaan. Een personenauto komende uit de richting Sittard en be stuurd door de heer H. H. uit Amers foort, slipte door de gladheid van d< weg en kwam in botsing met een ui' de richting Maastricht komende auto. hestuurd door de heer A. W. G„ ver tegenwoordiger te Maastricht. Beid' personen werden ernstig gewond ei moesten in een ziekenhuis te Maas 'richt worden opgenomen. Vooral df toestand van de heer G. bleek zorg wekkend. De auto's werden zwaar be Maandagavond is in de Oude (Lu therse) Kerk aan het Spui te Am sterdam de Evangelisch Lutherse Sy node geopend. Deze synode zal op 3 Juni haar laatste vergadering houden. De Synode werd voorafgegaan door een generale kerkelijke vergadering in de Maarten Lutherkerk, onder leiding van de president van de Synode, ds J. P. van Heest. Op deze vergadering wer den o.a. de reacties uit de gemeenten op de nieuwe kerkorde, die door de Synode in de volgende dagen zal wor den behandeld, besproken. Tot president werd herkozen ds J. P. van Heest, tot leden van de synodale commissie de heren L. F. Pont en dr W. F. Lichtenauer. tot curator van het Evang. Luth. Seminarium dr C- Rie- mers en tot lid van de pensioenraad de heer J. C. van Dam. (Van onze correspon dent in Singapore) IN SINGAPORE handelt het gesprek van de dag op het ogenblik over een 24- jarige Finse jongen, Tirra Ensio, die kort geleden aan boord van de Britse vrachtboot „Alendi HUI" in vei lige haven is gebracht, na vier en dertig da gen op een vlot van 1.25 in het vierkant m de Baai van Bengalen en de Indisc.he Oceaan te hebben rondge zwalkt. Het relaas dat hij de dokter en de zusters die hem ver pleegden, heeft ge daan, is. huiveringwek kend van het begin tot het eind. Hij zag zijn beste vriend, fjie met hem op het vlot was, sterven, en toen hij het lichaam ten- slotte in zee wierp, zag hij hoe tientallen wil- gebuikte haaien, die het vlot reeds enkele dagen volgden, het lijk verslondenDaarna volgden de tijgers van de zee het vlot op nieuw, wachtend tot ook Tirra Ensio zou sterven. Dagen en nachten bracht hij door in een vreselijke angst en in de weinige uren dat hij kon slapen, zag hij in zijn dromen de vraatzuchtige monsters nog om zich heen. Hij woog nauwelijks hon derd pond. deze jon geman, toen het vrachtschip Alendi Hill" hem na ruim een maand oppikte. Hij lag op dat moment in een levensgevaarlijke koorts en hij ijlde voortdurend. In het al gemene hospitaal te Singapore was hij ech ter na enkele dagen weet zover opgeknapt, dat hij zijn belevenis sen kon vertellen. TIRRA ENSIO en zijn vriend Fred Erickson, afkomstig uit de Zweedse stad Gothenburg, dienden in het Franse vreemdelingenlegioen. Ongeveer zes weken geleden werden ze van Sidi bel Abbes, waar het legioen in garnizoen lag, naar de kust gebracht, om met het Noorse schip „Skaubryn" naar Saigon te worden overgebracht. Ruim acht maanden hadden Tirra en Fred in het legioen gediend. De dienst in Sidi bel Abbes was onmenselijk zwaar en het duurde niet lang, of Tirra en Fred be sloten een poging tot ontvluchten te wagen. De onmetelijke woestijn rond Sidi bel Abbes maakte elke ontsnappingspoging bij voorbaat onmogelijk, doch tijdens de overtocht naar Saigon kwam de kans voor de twee mannen. Op een nacht, toen zij vermoedden, dat het schip zich in de omgeving van Suma tra bevond,.wierpen zij één van de red dingsvlotten, die bij het schip hoorden, overboord en sprongen er zelf achter, aap. Ze wisten echter niet, dat de „Skaubryn" in de wateren rond Ceylon voer, toen zij het schip verlieten. Had- den zij bij het aanbreken van de dag nog land in zicht, naarmate de zon hoger aan de hemel kwam verdween de wazige streep aan de horizon. Het vlot dreef de Indische Oceaan in. Er was slechts eten voor twee dagen op het primitieve vaartuig aanwezig Zo verstreek er een week. Overdag was er een verzengende hitte en 's nachts woei er een kille bries over het water. De mannen wisten zich in leven te houden met kleine krabben ,die ze vingen, en met vis. Op een dag vin gen ze een geweldige schildpad. Dit betekende voedsel voor minstens een week. Het dier werd rauw genuttigd, doch na twee dagen begon het vlees van de schildpad te bederven. De res tanten gooiden de mannen overboord en toen ontdekten ze voor het eerst de haaien, die het vlot volgden. De mon sters stortten zich op de dode schildpad en Tirra en Fred voelden een vrese- Üjke angst in zich opkomen, toen ze eenmaal begrepen, dat de haaien het vlot volgden, in afwachting van het moment dat de twee deserteurs zouden sterven, HET VLOT was inmiddels de Baai ran Bengalen binnengedreven» waar Fel striemde de regen neer op de schare vrienden en familieleden, die zich gistermiddag had opgesteld rond het graf van wijlen de heer Joh. Gra pendaal, de 83-jarige Wijk aan Zeeër, die talloze malen zijn eigen leven op het spel heeft gezet om op de gevaar volle zee, dat van anderen te redden. Bij het botenhuis, waar het doorweek te dundoek van de NZHRM halfstok wapperde, wachtten enkele oud-roeiers en een vertegenwoordiger van de Red dingmaatschappij de komst van de droeve stoet af. Te voet volgden zij de wagens naar de begraafplaats rond om de Hervormde Kerk, waar velen waren samengekomen voor een laatste groet. De heer J. Bakker, secretaris-pen ningmeester van het plaatselijk be stuur memoreerde de grote offervaar digheid, die steeds het leven van de heer Grapendaal heeft gekenmerkt. Reeds als jongeman maakte hij zich bij de marine verdienstelijk op het ge bied van redding en berging. Als bad meester, roeier en schipper heeft hij r eien aan de dood ontrukt. Op zijn zestigste jaar werd hij vuurpijlrichter, welk werk hij nog twintig jaar heeft gedaan. Namens de NZHRM dankte de heer Bakker voor het vele en goede werk, dat door de thans overledene is verricht. Samenloop. Ds F. C. Willekes, Ned. Hervormd predikant, noemde het een merkwaar dige samenloop, dat het stoffelijk over schot van de heer Grapendaal aan de aarde werd toevertrouwd op de kro ningsdag van de koningin van Enge land. Immers, Grapendaal mocht in zijn werkzaam leven van de koning van Engeland een beloning in ontvangst nemen voor de redding van burgers uit dat rijk. Merkwaardig was ook het stormachtige weer en de regen op deze tweede Juni. Op dergelijke dagen in tijden van nood, was Grapendaal steeds present om op zee zijn leven te wagen, zonder daarbij te vragen wie het waren, die zijn hulp nodig hadden. Ds Willekes zeide, dat men God moet danken voor hetgeen Hij in Grapen daal aan de mensheid heeft gegeven. De predikant ging hierna voor in het „Onze Vader". De aanvoer van kuilpaling is tot nu toe nog steeds beneden verwachting gebleven. De vangsten der kuilvissers waren ook de afgelopen week onbe vredigend. Per dag en per vaartuig varieerden de vangsten van 70 tot 130 pond. De noteringen voor de kuilpaling waren per pond van 0.76 tot 1.05. De aanvoer van lijnpaling .vas slechts gering. Door het slechte weer van de laatste dagen werd deze visserij slechts twee dagen uitgeoefend. De noteringen waren hier per pond van f 0.99 tot 1.27. Door de fuikaalvissers werd ook maar weinig paling aangevoerd. Note ringen per pond van 0.80—1.03. De aanvoer van nest was vrij behoorlijk. In totaal werd ongeveer 119 ton aan gevoerd. Prijs per bak van 75 pond 2.60. De weekbesommingen der kuil vissers waren ook deze week onvol doende. Pjr vaartuig van 250600. Bij de lijnaalvissers was dit per vaar tuig van 160 tot 270. Aangevoerd werd: 43272 pond kuilpaling, 2086 pond lijnpaling, 753 pond fuikpaling on 238.952 pond nest. De totale omzet van de afslag bedroeg ongeveer f 49.135. VISSERIJBERICHT URK, 2 Juni 1953. Dinsdag werd door 50 vaartuigen aangevoerd: 2604 pond kuilpaling 1.15—1.29, 544 pond lijnaal 1.201.30, 117 pond fuikaal 1.00 1.04, prijzen per pond en 288 bakken nest, prijs 2.60 per bak van 37kg. het wemelt van haaien. Voortdurend waren de puntige rugvinnen van deze monsters achter en naast het vlot zicht baar. Hier was het, dat Fred Kricson aan uitputting bezweek. De mannen waren toen vier en twintig dagen op het viut geweest. Tirra kon niet beslui ten het lichaam van ziin beste vi iend overboord te zetten, doeh naarmate de dagen verstreken werd het hem dui delijk. dat er van een spoedige redding geen sprake kon zijn. Eindelijk wierp hij het lijk in zee. De haaien stortten zich erop een verslonden het. Nog een week bleef Tirra op het vlot, de uit putting nabij. Hij was aan het eind van zijn uithoudingsvermogen, H(j was te zwak geworden om nog te proberen voedsel uit de zee te bemachtigen. Hij hield zich in leven met regenwater, dat hij opving in een kleine beker. Iede re dag betekende een lange marteling. Tirra's lichaam was half verbrand door de schroeiende hitte van de tropenzon. Vruchteloos keek hij uit over het wa ter doch geen schip vertoonde zich aan de horizon. EINDELIJK het was de vier en dertigste nacht, die Tirra op het vlot doorbracht zag de uitgeputte, half waanzinnige Fin de lichten van een schip, dat in zijn richting kwam. Op de brug van de „Alendi Hill", werd juist de wacht gewisseld, toen de derde officier. Frank Sowden, een zwak hulpgeroep hoorde. Het was een maanlichte nacht en toen de mannen op de brug van het schip uitkeken pyer de zee, zagen ze in de verte een zwart silhouet op het water. Het hulpgeroep scheen uit die richting te komen en de mannen hoorden ook, hoe de schip breukeling, of wat het dan ook mocht zijn, roet de riemen op het water sloeg, om de aandacht te trekken. Na drie uur, die de dodelijk vermoeide Tirra Ensio even zovele eeuwen toeschenen, was het schip zever bijgedraaid, dat men het Vlot kon praaien. Terwijl de haaien rond het vlot zwommen, werd Tirra, met een touw onder zijn armen, aan boord van de „Alendi Hill' gehesen. Op het laatste ogenblik dreigde Tirra nog een prooi van de haaien te worden. Terwijl men hem aan boord hees, gleed het touw onder één van zijn armen uit. De haaien sperden hun muilen reeds open, doch met inspanning van zjjn laatste kraehten kon Tirra het losgeschoten touw opnieuw grijpen. Zonder ongelukken kwam hij aan boord. De bemanning van de „Alendi Hill' was met verbazing geslagen. Tirra was vel over been en zijn huidskleur was bijna zwart. Kleren had hij bijna niet meer aan en hij zat onder de wonden, die ontstaan waren door het zoute water, dat onder de invloed van de zonnehitte zijn vernielende werk had gedaan. GEZAGVOERDER HUMBY van de „Alendi Hill" noemde deze redding een voldongen wonder. De kans, dat een schip het vlot in zich zou krijgen, was één op millloen. Tirra is thans weer aan de beterende hand. Behalve zijn lichamelijk letsel heeft hij ook een lichte shock opgelopen. De voorbije dagen hebben bet bovenmenselijke van hem gevergd. Nu hij zich in veiligheid weet, voelt hij de angst voor wat er hierna met hem zal gebeuren. Hij is gedeserteerd uit het vreemdelingen iegioen en het is niet onmogelijk, dat zijn uitlevering zal worden geëist. Alle angst en ont bering zullen dan voor niets zjjn ge weest. De gemeenteraad van Deventer heeft Maandagavond besloten tot de aankoop voor f 22.500.— van een zil veren gedreven bokaal van ongeveer een meter hoog, tot dusver in het be zit van de heer mr I. A. Houck, te Almelo. De bokaal is het enig overge blevene van een vroegere zilverschat van Deventer, verloren gegaan na de inval der Munsterse en Keulse troepen in 1672, toen alle zilver in de stad ge smolten werd om daaruit noodgeld te slaan. Op het bokaal-deksel staat de Deventer adelaar. De bokaal zal een plaats krijgen in het stadhuis. De vereniging „Rembrandt" tot be houd en vermeerdering van kunstschat ten in Nederland zal in deze aankoop een bijdrage van f 5000.— schenken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7