ONZE KINDERKRANT RAADSELS ONS HOEKJE WAT DE POST BRACHT Het schuurtje in de tuin IN HET SPROOKJESBOS r De beroepsonderofficieren in onzekerheid Om het geluk van Peter Braille, weldoener der blinden Buckingham Palace Luister eens naar: Radioprogramma Pirn, Pam, Pom en de wonderlamp Oplossing raadsel Weer een algemene groetplicht ZZ7~A door Kitty Lessels Kerstpakketten voor de troepen overzee Anderhalf jaar voor kostganger-oplichter Grootste zeesleepboot ter wereld te water gelaten BOEKEN BULLETIN Brazilië VRIJDAG 19 JUNI 1953 Beste kinderen, Het kruiswoordraadsel was beslist wel wat moeilijk. Ik kreeg dan ook maar heel weinig goede antwoorden binnen. We doen het daarom deze week wat kalmer aan. Er zijn drie raadsels. Nu. het moet al erg raar Mijn nieuwe nicht Tineke Dienaar uit Alkmaar heeft al weer geschre ven. Wat leuk! Je kent dus de tafel van acht al en de tafel van twaalf ook al een beetje. Nu, dan word je al een hele bolleboos. Maar het raad sel van deze week was zeker wel wat lopen, als jullie van die drie niet min- moeiiyk voor je hè? Dat was echt stens één op kunnen lossen. Of alle drie. Doe je bestl Brieven kunnen gestuurd worden aan: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende keer! 1. CIJFERRAADSEL Mijn geheel is een lekkernij van tien letters. 3, 8, 9, 6 is een wintergroente 9, 3 is een vervoermiddel in de winter l', 2, 5 is een vis 4, 10, 8, 9, 7 is een metaal WOORDENRAADSEL meer bedoeld voor grotere neven en nichten. Van Hennie Busch uit Alkmaar ont ving ik een brief van 9 Juni, die ik nu pas kan beantwoorden. Je was zeker wat laat met het „bussen". Jam mer is dat. Je brief van 15 Juni kwam wel op tijd. Je oplossing van de kruiswoordpuzzle is goed, hoor! Je tekening van Mies de Muis vind ik erg leuk. Ja, je kunt je brieven altijd het beste zelf posten. Dan weet je zeker, dat ze meteen in de bus ko men. Froukje Dekker uit Alkmaar heeft flink postzegels en zilverpapier ge spaard. Het is een hele bezending en wat was alles keurig ingepakt! Dank Met v ben ik een vogel, met p^ een je wel, hoor! Ik ben er echt blij mee. Evenals met je brief en de tekening. Je bent dus al weer aardig gewend op school en je bent niet zo erg veel achter. Nu, dat is bijzonder prettig. Zo zie je, dat alles toch nog wel erg mee kan vallen. Krijg ik de volgende week weer een brief van je? Van Wiesje van Schaik ontving ik een goede oplossing, een lange brief en..., een foto'tje van haarzelf, samen met een vriendinnetje en een poes. Jij bent dus niet het meisje met de vlechten. Nu, ik herkende je. Echt waar. Als je een jaar aan me schrijft moet je er maar een echte feestbrief van maken. Weet je de datum nog? Het zal mij benieuwen of je het' zo lang vol houdt. Leuk, dat ik van Tineke ook weer een brief krijg. Ci- lientje en Marietje Briars uit Amster dam hebben ook ditmaal weer de op lossing van het raadsel gevonden, met de hulp van hun vader. Het was een echt moeilijke puzzle, hè? Wie van jullie tweetjes is er nu zo in de speeltuin gevallen? Cilientje, denk ik. Gelukkig is het leed nu geleden en je zult intussen wel weer naar school mogen. Het beste, hoor! Jan Kramer uit Den Helder is een nieuwe neef. Hartelijk welkom in onze kring. Ik vind het knap van je, dat je het raadsel hebt proberen op te lossen, want je bent pas zeven jaar. Je oplossing is bijna helemaal goed, hoor! Doe je deze week weer mee? Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen uit Obdam stuurde een goede oplos sing van het kruiswoordraadsel en een lange brief. Hebben jullie het Dinsdag fijn gehad op school? En hoe is het gegaan met dat leuke stukje? Ben je er niet in blijven steken? En volgende week schoolfeest. Wat een pretjes zo pal op elkaar! Juultje Krikhoff uit Hoorn is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Je oplossing is goed, hoor! Met je briefje was ik erg blij. Fijn, dat je de volgende keer weer zult schrijven. lichaamsdeel, met z een metaal en met k een draai in een touw. Ra, ra, hoe kan dat? 3, RAADSELRIJMPJE Mijn eerste is de bek Van een wild, gevaarlijk dier. Mijn tweede is een vrucht, Die pluk j'in het najaar hier. Voeg die twee delen saam En.... weet je wat je vindt? Denk maar eens goed, het is de straf Voor een ondeugend kind. ln de tuin daar staat ons schuurtje met een rieten dak er op, En daar speel ik altijd heerlijk met mijn kleine negerpop. „Kijk", zeg ik dan tot mijn popje, „zie je daar dat harkje staan? Daarmee harkt ons lieve pappie wekelijks het tuintje aan". „En dat is de fiets van Wimpje, maar ik ziezijn band is lek! Ja, ik dacht ai waarom staat die fiets niet in het fietsenrek?" En daar staan n wasmachine en die doos er bovenaan, is van kleermaker v. Zanten, het pak zelf heeft pappie aan! Er is ook een doos met speelgoed, en de tuinslang op een rol, En daar staan nog dertien flessen. Die zijn leeg hoor, du$ niet vol! „En die grote kistklein popje, die zo zwart is, net als jij, Zit de winter vol met kolen, is pas leeg zo tegen Mei... Bloempotten en oude latten, fietspomp en een oud karpet, Alles vind-je in ons schuurtje, alles is daar neergezet En in 't midden is 'n ruimte en dat is mijn klein domein Want als ik eens fijn wil spelen, dan moet ik in 't schuurtje zijn. Van Zus Bulthuis uit Westwoud ontving ik een enig versierde brief. Ze heeft er allerlei gedroogde bloe metjes opgespeld. Wat staat dat leuk. Dank je wel, hoor! Hoe is het school reisje naar Utrecht wel geweest? Ben je ook boven op de Domtoren ge klommen? Ik ben zeer benieuwd naar het verslag van je belevenissen. Je spaart dus filmsterren. Is Doris Day er ook bij? Van Gonny Houter uit Hoorn kreeg ik een extra lange brief. Wat zul jij het heerlijk hebben gehad in Nijme gen, zeg! Nee, ik weet niet waar het huis ligt. De eekhoorntjes waren zeker helemaal niet schuw voor jullie, hè? Fijn, dat je broertje al zo'n beetje leert praten. En hij loopt al als een kievit. Het versje vind ik enig. He laas heb ik geen ruimte om het te plaatsen. Jammer, hè? Wat zul jij dik geworden zijn, Gonnie! Veertien pond is heel wat. Zorg, dat het zo blijft! Tiete Benedictus uit Schagerbrug schreef alweer een brief. Wat jam mer, dat je nog niet kunt fietsen. Maar je bent tenminste weer op de beenJe raadsel vind ik niet moei lijk. Je vraag in welk huis je niet kunt wonen. Nu, het antwoord lijkt mij „klokhuis" te zijn. Misschien be staan er ook nog wel andere oplossin gen. Het beste met je knie, hoor Tiete! Louis Braille vond in 1829 het blin- denschrift uit en hielp daardoor dui zenden blinden aan een menswaardiger bestaan. Hij zelf was op driejarige leef tijd blind geworden en opgevoed in een Parijs instituut. Het Braille-schrift, zoals zijn uit vinding genoemd wordt, is het meest gebruikte blindenschrift ter wereld. Het bestaat uit een systeem van pun ten, die met de vingertoppen gevoeld kunnen worden. Met zes punten gerang schikt in drie rijen van twee, kunnen alle letters, cijfers en leestekens worden, voorgesteld. Door deze uitvinding is het mogelijk dat een blinde kan lezen en studeren, zoals iemand die over beide ogen beschikt. In Londen staat een groot paleis, dat Buckingham Palace heet. Daar woont de Engelse koninklijke familie, wanneer zij in de hoofdstad is. Het kasteel is herhaaldelijk verbouwd en uitgebreid. De naam is afgeleid van de Hertog van Buckingham, een hoge Engelse edelman die het in 1674 kocht. Het paleis is lang in 't bezit van deze familie gebleven. Eerst omstreeks 1755 kwam Bucking ham Palace in het bezit van de konink lijke familie. In 1837, toen de bekende koningin Victoria de troon besteeg, werd het paleis officieel residentie. COLLEGIUM MUSICUM VAN ZURICH. Dit voert een zeer ge varieerd programma uit, dat wel iswaar overwegend uit betrekke lijk bekende klassieke nummers bestaat, zoals een sinfonta en een fluitconcert van Vivaldi ,maar dat toch ook twee opmerkelijke he dendaagse werken bevat. Het eer ste is het Concerto da Camera, van de Frans-Zwitser Honegger, een voorbeeld van hoe een oude vorm kan worden gevuld met modern muzikaal idioom, en een voortreffelijk muziekstukje te vens, onafhankelijk van al deze musicologische wijsheid. Het tweede is de even bekende als fraaie muziek voor strijkers, slag werk en celesta, van Bela Bartok, (Zaterdag 20.00 over Third Pro- gramme, 464 m). ZATERDAG 20 JUNI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7-00 Nieuws. 7.15 Gewijde mu ziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische ka lender. 8.00 Nieuws en weerberichten- 8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Symphonette-Orkest en sol. 10.55 Radio-Rallye. 11.00 Voor de zie ken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouwmedede- lingen. 12.33—12.35 Radio Rallye). 12.36 Musette-Orkest. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunch concert. 14.00 Boekbespreking. 14.10 Ra dio Rallye en gram. 16.30 De schoonheid van het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Gevar. muziek. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Harmonie-Orkest. 18 45 Buitenlandse correspondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Gram. 19 20 Parlementair overzicht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. muziek. 21.35 Actuali. teiten. 21.45 Radio Philharmonisch Orkest 22.30 Wij luiden de Zondag in! 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23-22 —24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m. 7.00 VARA, 10.00 VPRO. 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00— 24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7,15 Gymnastieklokaal. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.55 Voor de vrouw, 9 00 Gymnastiek. 9-10 Gram. 10.00 „Tij delijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Mor genwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11.30 Vierhandig piano spel. 12.00 Gram. 12.30 Land- en Tuin- bouwmededelingen. 12-33 Gram. 1300 Nieuws. 13.15 Dansmuziek. 13.50 Week- journaal. 14.20 Orgel en zang. 14.45 Mu zikale causerie. 15.05 Gronings program ma. 15.30 ,.Van de wieg tot het graf" 15.45 Radio Philharmonisch Orkest. 16.30 Sport- praatje. 16.45 Lichte muziek. 17.15 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Accordeonorkest. 18-40 Regerings uitzending: Zoeklicht op de Westerse De fensie. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „Het Oude Testament in deze tijd", causerie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 2005 Gram. 20.15 Geavr. programma. 21.15 Socialistisch commentaar. 21.30 Me tropole-Orkest. 22.00 „Dodenhuis", hoor spel. 22.30 Weense muziek. 23.00 Nieuws, 23.1524.00 Gram.muziek. ,.HOE ZIET HET sprookjesbos er- HEEL HOOG ging het over de bo- uit?", vroeg Muk. „Daar lopen alle men heen en toen ze eindelijk weer op sprookjesfiguren rond. Er hangen ge- de grond waren, sprak het elfje vrien- kleurde lampionnen tussen de bomen, delijk: „Hier is het sprookjesbos.... De hemel is altijd blauw of staat vol ga maar met mij mee, ik weet hier sterren. In de bomen zitten allerlei goed de weg!" Toen leidde het elfje dieren, die kunnen praten en er stroomt de jongens het mooiste bos door, dat een glinsterend zilver beekje met goud- ze ooit gezien hadden. Ze zagen Hans en vissen er in!", antwoordde Pim. Muk Grietje, die samen aan het wandelen begon hard te lachen. „Je doet net of waren. Ze spraken met de gelaarsde je er wel eens geweest bent!", zei hij. kat en met klein Duimpje. Ook Doorn- „Ik ben er ook geweest!", legde Pim uit. roosje was in het sprookjesbos en voor- „Waar ligt het sprookjesland dan?" al niet te vergeten, Rood-Kapje. „Dat kan ik niet precies zeggen, maar MAAR TOEN werd Muk toch ren ik ben er al eens geweest". „Meen je dat beetje bang. „I....ISis de b.boze nu werkelijk?", vroeg Muk, die er he- wolf hier misschien ook?", vroeg hij. lemaal niets meer Van begreep. „Waar „Nee hoor, jongen!", sprak het elfje is de ingang dan wel?" Pim begon ge- Vriendelijk, „hier zijn alleen maar lieve heimzinnig te glimlachen. „Ga maar en goede sprookjesfiguren. Kijk maar, eens mee!", zei hij, Muk aan zijn hand daar is Assepoester ook met haar meetrekkend, „misschien kan ik het Prins wel weer terugvinden". Toen was Muk al zijn vrees kwijt SAMEN LIEPEN de twee jongens en samen met Pim had hij een middag, naar de waterkant, stapten in een klei- die hij nooit meer zou vergeten. Tenslot- ne roeiboot en voeren weg. te werden ze door het elfje weer terug- „Is het ver?", vroeg Muk nog. „Soms gebracht naar de plaats waar ze haar niet en soms wel!", antwoordde Pim. stem het eerst hoorden. Toen zwegen de twee verder en roei- „Zo", zei Pim trots, „nu ben jij >ok den ijverig door. in het sprookjesbos geweest. Geloof je Ineens echter, toen ze in het beuken- het nu, Muk?" bos waren aangekomen, klonk er een vriendelijk stemmetje vanaf de oever. „Waar gaan jullie naar toe jongetjes?" „Nu komt het", fluisterde Pim tot Muk. „.„„a™ v,„i„ „„.„i. ut- ..„-.I:„7,7„„ Er worden in de hele puzzle maar „We willen gr a ag naa het sprookjes- g cijfers gebruikt, dus zijn er ook bos", antwoordde hij vriendelijk. „Ik J verschillende letters ben Pim en ik heb een vriendje meege- maar zes verschillende letters. nomen. Ze hoorden een zacht geruis en Een e» twee t, drie d, even later stond een sneeuwwit elfje zes z» ac"t a» negen n. op de punt van hun bootje. Pim en Muk De stiklijn is dus naad, aan je voeten voelden zich lichter worden, het bootje heb je een teen en een tand heb je begon te zweven. nodig om te happen. 45. De emir en zijn trouwe knecht hadden besloten om zo snel mogelijk naar Dierendorp te reizen, maar zij kwa men al gauw tot de ontdekking, dat de schatkist leeg was'. Tenminste zo goed als leeg! „Hoe kan dat, Edele Heer", stamelde Joessoef. „Ik heb altijd ge_- dacht, dat U heel rijk was". „Dat ben ik ook Joessof", zei de emir treurig. „Of liever gezegd, dat was ik ook!" ver beterde hij zichzelf. „Maar ik had nooit veel geld in huis. want dat was niet nodig! Als ik om geld verlegen was, dan behoefde ik alleen maar even over de lamp te wrijven en dan stond Ali voor mijn neus. Ik kon dan zoveel vra gen als ik wilde en Ali zorgde er voor. Maar ik heb er nooit misbruik van ge maakt, nu ja, dat zie ie zelf wel! Emir Pukkel bin Sukkel wees op de zo goed als lege schatkist. „Ik zou U graag wil len helpen. Edele Heer", riep Joessoef. terwijl hii zijn zakken omkeerde. „Ik heb nog wel een paar centjes op de bank, maar veel is het niet. In ieder geval niet genoeg voor een heer zoals U! „Laten we eerst dit geld maar eens natellen. Joessoef", zei de emir. „Dan kunnen we zien hoever we komen. lis begrijp best. dat ik niet als Emir Puk. kei bin Sukkel op reis zal kunnen gaan. Dat zou in de eerste plaats veel te veel de aandacht trekken. Neeniemand mag weten, waarom ik op reis ga en nog veel minder waarheen". „We moe ten ons vermommen. Edele Heer", riep Joessoef. „Als een paar vreedzame kooplieden. Dan kunnen we misschien met een vrachtschip meegaan, als U dat tenminste zou willen...." eindigde hii langzaam. „Wel alle kromsabels en tulbanden", antwoordde de emir. „Na tuurlijk wil ik dat. Ik moet en zal die wonderlamp weer in mijn bezit krij gen". Het is zeer onaangenaam, dat jonge beroepsonderofficiercn eerst na zeven of acht jaren in dienst te zijn geweest, zeker kunnen zjjn, dat zij bij de krijgsmacht een levenspositie zullen vinden. Ook wordt het als bezwaarlijk gevoeld, dat er bij de Indiensttreding van onderofficieren geen sprake is van beroepskeuze. Dit werd medegedeeld op de vergadering van de onderoffi ciersvereniging „Ons Belang", welke gisteren te Haarlem is begonnen. De vergadering verzocht het hoofd bestuur krachtig te willen bevorderen, dat zij die aan de onderofficiersschool tot beroepsonderofficier worden opge leid, aan het einde van hun opleidings- Mies moet steeds maar brieven schrijven En dat gaat niet vlug genoeg. Ze bestelt een schrijfmachine, Die bezorgd wordt morgen vroeg. De machine is nèt binnen En de muis steekt al van wal. Ze moet gaan solliciteren En denkt wat ze schrijven zal. Ja, ze weet het, pakt een blaadje, Draait het de machine in. „Mijne Heren", tikt het muisje. Zo gaat het wel naar haar zin. Stuk voor stuk vliegen de letters Op het witte stuk papier. Miesje tikt het hele briefje, In iets meer dan een kwartier. vivP///%VAH L Maar het muisje is vergeten, Dat het tikken moeilijk is En je ziet hierboven duidelijk, Hoe de brief geworden is. 35 i asbakje Er was altijd een vreemde Toen Peter klaar was voor de nacht nauwkeurigheid in de handelingen van en Lynne haar slank lichaam in de lichtgrijze jurk gehuld had, haar ver lovingsring uit de la had genomen en die had aangedaan, kwam mevrouw Garron terug in de salon en vond Bea trice achterover in haar stoel liggen met haar ogen gesloten en zei „Moe, lievel'^g?" „Een beetje". De bleke oog leden openden zich als luiken, de don kere ramen onthullend, waardoor men nooit een blik kon slaan in het huis der gedachten. „Ik geloof, dat ik mij liever niet verkleed; om mij zo mooi te maken doet mij soms teveel denken aan vóór dat 't gebeurde". Me vrouw Garron nam een sigarettendoos op, presenteerde die en voeg gejaagd „Beatrice, je gaat toch niet achter uit, wel? Nu dat Peter er isgeloof je dat hij teveel voor je is?" „P'-'er?" Beatrice sprak met ongewone heftigheid. „O, Peter niet". En de zicht bare en enige andere oorzaak dus, was Lynne Carrick. En mevrouw Garron, eerlijk tegenover haar heilige, maar ook eerlijk tegenover de waarheid, zei: „Ik wens de hele dag door dat wij een ander soort afspraak gemaakt hadden, om Peter naar hier te brengen. Maar dan zeg ik weer tegen mijzelf dat ik onvriendelijk ben door zoiets te wen sen, omdat dat meisje zo geweldig aan hem gehecht is. Zij doet maar niet als of. wel Beatrice? Zij is toch echt aan aan hem gehecht?" „Zonder twijfel", zei Beatrice prompt „Van 's morgens tot 's avonds laat zij hem niet uit het oog. Hij is afhankelijk van haar, klampt zich aah haar vast, en laat haar alleen de avonden over om te genieten van deze vacantie in Panama". Zij tikte de as van haar sigaret; iets er van v'ie] op de tafel naast een stukje zwarte zijde. Zij boog zich voorover en 1 veegde zowel de as als het lapje in hei Beatrice Penda en mevrouw Garron keek opmerkzaam toe, toen zij haar sigaret in het asbakje legde en het gloeiende puntje het zijden lapje deed smeulen. Uit deze zelfde zijde was een bloem voortgekomen voor een beelderige schouder; en uit deze herinnering, tezamen met Beatrice's opmerking, kwam mevrouw Garron tot een ont dekking. „Vacantie in Panama?" zei zij. „Een eindeloze vacantie, zolang Peter aan gemoedigd wordt om zich vast te klampen en afhankelijk te zijn, en nooit de kans krijgt aan ons te wen nen? O, Beatrice, dat was nog niet eerder bij mij opgekomen: zou dat wer kelijk haar opzet zijn?" Beatrice drukte met haar wijsvin ger op de smeulende zijde. Zij hield er van een eind aan iets te maken, of dat nu andermans zaken waren, hun oprechtheid, hun wilskracht, of slechts een half geschroeid lapje, het overblijfsel van een schouderbloem. Zij keek op, in protest: „U gelooft toch niet, dat zij expres Peter van ons vandaan houdt? O, nee, zeker niet". Mevrouw Garron keek lang naar 't lieve gezichtje. „Mijn kind", zei zij, „je beoordeelt iedereen naar je eigen vriendelijke waardering. Maar dit keer ben ik bang, dat je je vergist hebt". En toen, niet weinig verbaasd over haar eigen slimheid en met een toe geeflijk medelijden voor Beatrice in haar oprechtheid, haar vertrouwen in anderen, ging zij zich verkleden en kwam Bryce tegen in de gang. Bryce bleef staan en vertelde haar, zonder zich ook maar een ogenblik bewust te zijn van haar overtuiging die hij bevestigde: „Wat ik zeggen het eten. Misschien dat Lynne dat reeds gezegd heeft?" „Nee, zij heeft 't niet gezegd". Haar gezicht betrok en zij voegde „ge heimhouding" toe bij de punten die tegen Lynne telden. ,,'t Zal best gaan met Peter, niet?" „Waarom niet? Indien hij wakker zou worden, kan ik mij niet voorstel len dat of Beatrice of ik zo onhandig zouden zijn, dat wij hem niet weer in slaap zouden krijgen. Behalve" en zonder te missen, begon zij de ko gels op hem af te schieten, die Bea trice gevuld en opgeborgen had in haar arsenaal, „behalve, indien hem geleerd is, zichzelf ziek te huilen wanneer hij ontdekt dat zij er niet is. Dat is een van de manieren, waar mee zij bereikt om hier zo eindeloos te blijven opdat 't resultaat heeft". Het was zelden, dat zij zo scherp en bitter was. Wat hij van haar ken de waren haar levendigheid, haar wijd-open edelmoedigheid, haar ge duld en liefde en dat zij kwam, wan neer je ziek was en haar eigen vita liteit in je scheen over te nevelen. 't Bloed vloog hem naar 't gezicht. Zij had op zijn hart gericht en zijn hart was zeer kwetsbaar op dat ogen blik en haar aanval liet het rauw en pijnlijk achter. Voor ééns sprak hij op ruwe toon: en ondertussen maak te hij haar overtuiging slechts groter en werd hij de handlanger van Bea trice: „Dat is grof en walgelijk. Eigen lijk", beet hij haar toe, „is 't niet minder dan een belediging". „Bryce Hij wou zich omkeren, maar zij legde haar hand op zijn arm ei? hij stond stil. Hij keek naar haar gezicht hij werd getroffen en hij schrok door 't verdriet. En toen zei zij, uit liefde voor hem en uit vrees voor hem, en dit was 't hoogtepunt der overwin ning van Beatrice: „O, Bryce, wees toch niet zo dwaas als Michael" En zij liep door naar boven, naar haar kamer. Hij stond op en keek haar na. Haar enkels waren smal, haar figuur was slank: zij was lenig en hoefde niet wou, Lynne en ik zijn er niet voor met haar handen op haar knieën te steunen bij het naar boven gaan. Zij verouderde niet, omdat haar hart jong bleef. Hij aanbad haar en was boos op haar, omdat zij zo onrecht vaardig kon zijn, zo verstrikt in haar eigen vooroordelen. En zijn reactie was een diepere te derheid voor Lynne. Een tederheid, die haar omhulde als een gewaad en haar verwarmde als een vlam, van 't ogenblik af dat zij met hem wegreed onder de onsterfelijke ceders. Een tederheid die zij, in al haar samenzijn met Philip, nooit had behoeven te be antwoorden. Die avond voelde zij zich voor het eerst volslagen levend: levend tot in de vitale diepte en 1 reedte met al haar opbruisende, vrij-geworden gevoelens, volslagen vurig van leven. Elke emotie, elke klop van haar hart was nieuw leven. En alle facetten van haar stemming waren in harmo nie om daarop te reagerenen zij was zonder de wapenrusting van terug houdendheid, die zij eigenlijk altijd tegenover Philip gedragen had. Zij kon iemands bezit zijn, zij was er zich van bewust wat zij kon geven, en dat 't zalig zou zijn om 't aan Bryce Garron te geven, die een fijn- gevoelde, gevoelige waarde zou toe kennen aan al wat zij gaf. En toch had deze zelfde Lynne Carrick. die kwik in haar aderen voelde en hoog spanning in haar hart, vanavond zeer gewetensvol haar verlovingsring aan gedaan en droeg die als een uitda ging aan haar eigen trouw. Hij bracht haar naar de witte bin nenplaats, waar hij al eerder per te lefoon hun tafeltje had gereserveerd 't Zelfde tafeltje niets mocht de gang der idylle verstoren of hinde ren.. Zij zaten tegenover elkaar en 'n plotselinge, lichte verlegenheid kwam over hen omdat zij zich van elkaar bewust waren en voor een ogenblik zwegen zij. Zij keek om zich heen. Dit kleine betoverde verscholen hoekje was op vreemde wijze anders: de geheimzin nige sfeer was nu dieper, was niet zo luchtig vrolijk. (Wordt vervolgd) tijd een verbintenis kunnen sluiten voor onbepaalde tijd. Ook werd ge vraagd om gelijkschakeling van de sa larissen met die van de marine. Niet minder dan zeven afdelingen spraken als haar mening uit, dat het Nederland se leger thans rijp is voor de algemene groetplicht, zoals die voor de oorlog bestond. Evenals vorige jaren zullen kerstpak ketten gezonden worden aan de troepen overzee en ook met St. Nicolaas hoopt men de militairen buiten onze grenzen een verrassing te kunnen bereiden. De kerstacties voor de troepen in Nieuw- Guinea en in de West (in totaal 7000) zullen verzorgd worden door het Katho lieke Thuisfront en door het Protestants Interkerkelijk Thuisfront (P.I.T.). De St. Nicolaasactie zal worden voor bereid door Humanitas en Femiba (de voortzetting van de vroegere „Band Ne- derland-Indië"). Met deze acties is een bedrag van f 100-000,— gemoeid, waar van het rijk de helft zal bijdrager.. De pakketten voor de militairen in Korea, zullen, evenals vorige jaren, ver zorgd worden door het Nederlandsche Roode Kruis. De Haagse arrondissementsrechtbank heeft gisteren de 36-jarige handelsagent Th. M. E. zonder vaste woonplaats, ver oordeeld tot een jaar en zes maanden ge vangenisstraf met aftrek van preventieve hechtenis, omdat hij, door allerlei fan tastische verhalen op te dissen een pen sionhoudster er toe had kunnen bewegen hem in haar pension te laten wonen, te verzorgen en zelfs nog geld te lenen. De officier van Justitie had twee jaar gevan genisstraf geëist. Bij de scheepswerf L. Smit en Zn's Scheeps- en werktuigbouw te Kinder dijk is gisteren met goed gevolg de dubbelschroef zeesleepboot „Edgar Bonnet" te water gelaten. De sleepboot, de grootste zeesleper ter wereld, is in aanbouw voor de Suez-kanaal Maat schappij. Nederlands echtpaar te Brussel bestolen Een Nederlands echtpaar, dat te Brus sel logeerde, kwam bij het ontwaken tot de ontdekking, dat uit de hotelkamer waar de nacht was doorgebracht, sieraden Ier waarde van 10.000 francs waren ont vreemd. De politie wist dader en buit echter reeds binnen enkele uren te ach terhalen. Gistermiddag heeft een Gloster „Meteor" straaljager van de vliegbasis Leeuwarden in een veld bij Eemnes (Utr.) een buiklanding moeten maken. De vlieger is ongedeerd. Liet is een voortreffelijk gedachte ge- weest van uitgeverij De Boer, om het boek van Stefan Zweig over „Bra zilië" in de uitstekende vertaling van Johan Winkler uit te geven. Zweig was tot nu toe vooral bekend door zijn historische romans over voor aanstaande figuren uit het verleden. Dat hij zich thans geworpen heeft op een land als Brazilië, is primair te danken aan het feit dat dit gebied hem tijdens een reis zo diep heeft gegrepen, dat het hem verantwoord leek zijn ge schiedenis in romanvorm te zetten. Daar komt nog bij, dat ook dit Bra zilië nog altijd aan het overbevolkte Europa grote kansen biedt. Wie zich van deze mogelijkheden op de hoogte wi] stellen, kan niet beter doen dan zich dit boek aanschaffen. Km

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7