ONZE KINDERKRANT
RAADSELS
ONS HOEKJE WAT DE POST BRACHT
Het schuurtje
in de tuin
IN HET SPROOKJESBOS
r
De beroepsonderofficieren in
onzekerheid
Om het geluk van Peter
Braille, weldoener
der blinden
Buckingham Palace
Luister eens naar:
Radioprogramma
Pirn, Pam, Pom en de wonderlamp
Oplossing raadsel
Weer een algemene
groetplicht
ZZ7~A
door Kitty Lessels
Kerstpakketten voor
de troepen overzee
Anderhalf jaar voor
kostganger-oplichter
Grootste zeesleepboot ter
wereld te water gelaten
BOEKEN
BULLETIN
Brazilië
VRIJDAG 19 JUNI 1953
Beste kinderen,
Het kruiswoordraadsel was beslist
wel wat moeilijk. Ik kreeg dan ook
maar heel weinig goede antwoorden
binnen. We doen het daarom deze
week wat kalmer aan. Er zijn drie
raadsels. Nu. het moet al erg raar
Mijn nieuwe nicht Tineke Dienaar
uit Alkmaar heeft al weer geschre
ven. Wat leuk! Je kent dus de tafel
van acht al en de tafel van twaalf
ook al een beetje. Nu, dan word je
al een hele bolleboos. Maar het raad
sel van deze week was zeker wel wat
lopen, als jullie van die drie niet min- moeiiyk voor je hè? Dat was echt
stens één op kunnen lossen. Of alle
drie. Doe je bestl
Brieven kunnen gestuurd worden
aan: Tante Paulien, Bureau van dit
blad.
Tot de volgende keer!
1. CIJFERRAADSEL
Mijn geheel is een lekkernij van
tien letters.
3, 8, 9, 6 is een wintergroente
9, 3 is een vervoermiddel in de winter
l', 2, 5 is een vis
4, 10, 8, 9, 7 is een metaal
WOORDENRAADSEL
meer bedoeld voor grotere neven en
nichten.
Van Hennie Busch uit Alkmaar ont
ving ik een brief van 9 Juni, die ik
nu pas kan beantwoorden. Je was
zeker wat laat met het „bussen". Jam
mer is dat. Je brief van 15 Juni
kwam wel op tijd. Je oplossing van
de kruiswoordpuzzle is goed, hoor! Je
tekening van Mies de Muis vind ik
erg leuk. Ja, je kunt je brieven altijd
het beste zelf posten. Dan weet je
zeker, dat ze meteen in de bus ko
men.
Froukje Dekker uit Alkmaar heeft
flink postzegels en zilverpapier ge
spaard. Het is een hele bezending en
wat was alles keurig ingepakt! Dank
Met v ben ik een vogel, met p^ een je wel, hoor! Ik ben er echt blij mee.
Evenals met je brief en de tekening.
Je bent dus al weer aardig gewend
op school en je bent niet zo erg veel
achter. Nu, dat is bijzonder prettig.
Zo zie je, dat alles toch nog wel erg
mee kan vallen. Krijg ik de volgende
week weer een brief van je?
Van Wiesje van Schaik ontving ik
een goede oplossing, een lange brief
en..., een foto'tje van haarzelf,
samen met een vriendinnetje en een
poes. Jij bent dus niet het meisje met
de vlechten. Nu, ik herkende je. Echt
waar. Als je een jaar aan me schrijft
moet je er maar een echte feestbrief
van maken. Weet je de datum nog?
Het zal mij benieuwen of je het' zo
lang vol houdt. Leuk, dat ik van
Tineke ook weer een brief krijg. Ci-
lientje en Marietje Briars uit Amster
dam hebben ook ditmaal weer de op
lossing van het raadsel gevonden,
met de hulp van hun vader. Het was
een echt moeilijke puzzle, hè? Wie
van jullie tweetjes is er nu zo in de
speeltuin gevallen? Cilientje, denk ik.
Gelukkig is het leed nu geleden en
je zult intussen wel weer naar school
mogen. Het beste, hoor!
Jan Kramer uit Den Helder is een
nieuwe neef. Hartelijk welkom in
onze kring. Ik vind het knap van je,
dat je het raadsel hebt proberen op
te lossen, want je bent pas zeven
jaar. Je oplossing is bijna helemaal
goed, hoor! Doe je deze week weer
mee?
Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen
uit Obdam stuurde een goede oplos
sing van het kruiswoordraadsel en
een lange brief. Hebben jullie het
Dinsdag fijn gehad op school? En hoe
is het gegaan met dat leuke stukje?
Ben je er niet in blijven steken? En
volgende week schoolfeest. Wat een
pretjes zo pal op elkaar!
Juultje Krikhoff uit Hoorn is een
nieuwe nicht. Hartelijk welkom in
onze kring! Je oplossing is goed,
hoor! Met je briefje was ik erg blij.
Fijn, dat je de volgende keer weer
zult schrijven.
lichaamsdeel, met z een metaal en
met k een draai in een touw. Ra, ra,
hoe kan dat?
3, RAADSELRIJMPJE
Mijn eerste is de bek
Van een wild, gevaarlijk dier.
Mijn tweede is een vrucht,
Die pluk j'in het najaar hier.
Voeg die twee delen saam
En.... weet je wat je vindt?
Denk maar eens goed, het is de straf
Voor een ondeugend kind.
ln de tuin daar staat ons schuurtje
met een rieten dak er op,
En daar speel ik altijd heerlijk met
mijn kleine negerpop.
„Kijk", zeg ik dan tot mijn popje,
„zie je daar dat harkje staan?
Daarmee harkt ons lieve pappie
wekelijks het tuintje aan".
„En dat is de fiets van Wimpje, maar
ik ziezijn band is lek!
Ja, ik dacht ai waarom staat die fiets
niet in het fietsenrek?"
En daar staan n wasmachine
en die doos er bovenaan,
is van kleermaker v. Zanten,
het pak zelf heeft pappie aan!
Er is ook een doos met speelgoed,
en de tuinslang op een rol,
En daar staan nog dertien flessen.
Die zijn leeg hoor, du$ niet vol!
„En die grote kistklein popje,
die zo zwart is, net als jij,
Zit de winter vol met kolen,
is pas leeg zo tegen Mei...
Bloempotten en oude latten,
fietspomp en een oud karpet,
Alles vind-je in ons schuurtje,
alles is daar neergezet
En in 't midden is 'n ruimte
en dat is mijn klein domein
Want als ik eens fijn wil spelen,
dan moet ik in 't schuurtje zijn.
Van Zus Bulthuis uit Westwoud
ontving ik een enig versierde brief.
Ze heeft er allerlei gedroogde bloe
metjes opgespeld. Wat staat dat leuk.
Dank je wel, hoor! Hoe is het school
reisje naar Utrecht wel geweest? Ben
je ook boven op de Domtoren ge
klommen? Ik ben zeer benieuwd naar
het verslag van je belevenissen. Je
spaart dus filmsterren. Is Doris Day
er ook bij?
Van Gonny Houter uit Hoorn kreeg
ik een extra lange brief. Wat zul jij
het heerlijk hebben gehad in Nijme
gen, zeg! Nee, ik weet niet waar het
huis ligt. De eekhoorntjes waren
zeker helemaal niet schuw voor jullie,
hè? Fijn, dat je broertje al zo'n beetje
leert praten. En hij loopt al als een
kievit. Het versje vind ik enig. He
laas heb ik geen ruimte om het te
plaatsen. Jammer, hè? Wat zul jij dik
geworden zijn, Gonnie! Veertien pond
is heel wat. Zorg, dat het zo blijft!
Tiete Benedictus uit Schagerbrug
schreef alweer een brief. Wat jam
mer, dat je nog niet kunt fietsen.
Maar je bent tenminste weer op de
beenJe raadsel vind ik niet moei
lijk. Je vraag in welk huis je niet
kunt wonen. Nu, het antwoord lijkt
mij „klokhuis" te zijn. Misschien be
staan er ook nog wel andere oplossin
gen. Het beste met je knie, hoor
Tiete!
Louis Braille vond in 1829 het blin-
denschrift uit en hielp daardoor dui
zenden blinden aan een menswaardiger
bestaan. Hij zelf was op driejarige leef
tijd blind geworden en opgevoed in
een Parijs instituut.
Het Braille-schrift, zoals zijn uit
vinding genoemd wordt, is het meest
gebruikte blindenschrift ter wereld.
Het bestaat uit een systeem van pun
ten, die met de vingertoppen gevoeld
kunnen worden. Met zes punten gerang
schikt in drie rijen van twee, kunnen
alle letters, cijfers en leestekens worden,
voorgesteld. Door deze uitvinding is het
mogelijk dat een blinde kan lezen en
studeren, zoals iemand die over beide
ogen beschikt.
In Londen staat een groot paleis, dat
Buckingham Palace heet. Daar woont
de Engelse koninklijke familie, wanneer
zij in de hoofdstad is. Het kasteel is
herhaaldelijk verbouwd en uitgebreid.
De naam is afgeleid van de Hertog van
Buckingham, een hoge Engelse edelman
die het in 1674 kocht. Het paleis is lang
in 't bezit van deze familie gebleven.
Eerst omstreeks 1755 kwam Bucking
ham Palace in het bezit van de konink
lijke familie. In 1837, toen de bekende
koningin Victoria de troon besteeg,
werd het paleis officieel residentie.
COLLEGIUM MUSICUM VAN
ZURICH. Dit voert een zeer ge
varieerd programma uit, dat wel
iswaar overwegend uit betrekke
lijk bekende klassieke nummers
bestaat, zoals een sinfonta en een
fluitconcert van Vivaldi ,maar dat
toch ook twee opmerkelijke he
dendaagse werken bevat. Het eer
ste is het Concerto da Camera,
van de Frans-Zwitser Honegger,
een voorbeeld van hoe een oude
vorm kan worden gevuld met
modern muzikaal idioom, en een
voortreffelijk muziekstukje te
vens, onafhankelijk van al deze
musicologische wijsheid. Het
tweede is de even bekende als
fraaie muziek voor strijkers, slag
werk en celesta, van Bela Bartok,
(Zaterdag 20.00 over Third Pro-
gramme, 464 m).
ZATERDAG 20 JUNI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7-00 Nieuws. 7.15 Gewijde mu
ziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische ka
lender. 8.00 Nieuws en weerberichten-
8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35
Waterstanden. 9.40 Gram. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Symphonette-Orkest en
sol. 10.55 Radio-Rallye. 11.00 Voor de zie
ken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus.
(12.30—12.33 Land- en Tuinbouwmedede-
lingen. 12.33—12.35 Radio Rallye). 12.36
Musette-Orkest. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunch
concert. 14.00 Boekbespreking. 14.10 Ra
dio Rallye en gram. 16.30 De schoonheid
van het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd.
18.00 Gevar. muziek. 18.15 Journalistiek
weekoverzicht. 18.25 Harmonie-Orkest.
18 45 Buitenlandse correspondenties. 19.00
Nieuws. 19.10 Gram. 19 20 Parlementair
overzicht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone
man. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50
Gram. 21.00 Gevar. muziek. 21.35 Actuali.
teiten. 21.45 Radio Philharmonisch Orkest
22.30 Wij luiden de Zondag in! 23.00
Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23-22
—24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m. 7.00 VARA, 10.00
VPRO. 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—
24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.
7,15 Gymnastieklokaal. 7.30 Gram. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 8.55 Voor de vrouw,
9 00 Gymnastiek. 9-10 Gram. 10.00 „Tij
delijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Mor
genwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de
continubedrijven. 11.30 Vierhandig piano
spel. 12.00 Gram. 12.30 Land- en Tuin-
bouwmededelingen. 12-33 Gram. 1300
Nieuws. 13.15 Dansmuziek. 13.50 Week-
journaal. 14.20 Orgel en zang. 14.45 Mu
zikale causerie. 15.05 Gronings program
ma. 15.30 ,.Van de wieg tot het graf" 15.45
Radio Philharmonisch Orkest. 16.30 Sport-
praatje. 16.45 Lichte muziek. 17.15 Voor
de jeugd. 18.00 Nieuws en commentaar.
18.20 Accordeonorkest. 18-40 Regerings
uitzending: Zoeklicht op de Westerse De
fensie. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30
„Passepartout", causerie. 19.40 „Het Oude
Testament in deze tijd", causerie. 19.55
„Deze week", causerie. 20.00 Nieuws.
2005 Gram. 20.15 Geavr. programma.
21.15 Socialistisch commentaar. 21.30 Me
tropole-Orkest. 22.00 „Dodenhuis", hoor
spel. 22.30 Weense muziek. 23.00 Nieuws,
23.1524.00 Gram.muziek.
,.HOE ZIET HET sprookjesbos er- HEEL HOOG ging het over de bo-
uit?", vroeg Muk. „Daar lopen alle men heen en toen ze eindelijk weer op
sprookjesfiguren rond. Er hangen ge- de grond waren, sprak het elfje vrien-
kleurde lampionnen tussen de bomen, delijk: „Hier is het sprookjesbos....
De hemel is altijd blauw of staat vol ga maar met mij mee, ik weet hier
sterren. In de bomen zitten allerlei goed de weg!" Toen leidde het elfje
dieren, die kunnen praten en er stroomt de jongens het mooiste bos door, dat
een glinsterend zilver beekje met goud- ze ooit gezien hadden. Ze zagen Hans en
vissen er in!", antwoordde Pim. Muk Grietje, die samen aan het wandelen
begon hard te lachen. „Je doet net of waren. Ze spraken met de gelaarsde
je er wel eens geweest bent!", zei hij. kat en met klein Duimpje. Ook Doorn-
„Ik ben er ook geweest!", legde Pim uit. roosje was in het sprookjesbos en voor-
„Waar ligt het sprookjesland dan?" al niet te vergeten, Rood-Kapje.
„Dat kan ik niet precies zeggen, maar MAAR TOEN werd Muk toch ren
ik ben er al eens geweest". „Meen je dat beetje bang. „I....ISis de b.boze
nu werkelijk?", vroeg Muk, die er he- wolf hier misschien ook?", vroeg hij.
lemaal niets meer Van begreep. „Waar „Nee hoor, jongen!", sprak het elfje
is de ingang dan wel?" Pim begon ge- Vriendelijk, „hier zijn alleen maar lieve
heimzinnig te glimlachen. „Ga maar en goede sprookjesfiguren. Kijk maar,
eens mee!", zei hij, Muk aan zijn hand daar is Assepoester ook met haar
meetrekkend, „misschien kan ik het Prins
wel weer terugvinden". Toen was Muk al zijn vrees kwijt
SAMEN LIEPEN de twee jongens en samen met Pim had hij een middag,
naar de waterkant, stapten in een klei- die hij nooit meer zou vergeten. Tenslot-
ne roeiboot en voeren weg. te werden ze door het elfje weer terug-
„Is het ver?", vroeg Muk nog. „Soms gebracht naar de plaats waar ze haar
niet en soms wel!", antwoordde Pim. stem het eerst hoorden.
Toen zwegen de twee verder en roei- „Zo", zei Pim trots, „nu ben jij >ok
den ijverig door. in het sprookjesbos geweest. Geloof je
Ineens echter, toen ze in het beuken- het nu, Muk?"
bos waren aangekomen, klonk er een
vriendelijk stemmetje vanaf de oever.
„Waar gaan jullie naar toe jongetjes?"
„Nu komt het", fluisterde Pim tot Muk. „.„„a™ v,„i„ „„.„i.
ut- ..„-.I:„7,7„„ Er worden in de hele puzzle maar
„We willen gr a ag naa het sprookjes- g cijfers gebruikt, dus zijn er ook
bos", antwoordde hij vriendelijk. „Ik J verschillende letters
ben Pim en ik heb een vriendje meege- maar zes verschillende letters.
nomen. Ze hoorden een zacht geruis en Een e» twee t, drie d,
even later stond een sneeuwwit elfje zes z» ac"t a» negen n.
op de punt van hun bootje. Pim en Muk De stiklijn is dus naad, aan je voeten
voelden zich lichter worden, het bootje heb je een teen en een tand heb je
begon te zweven. nodig om te happen.
45. De emir en zijn trouwe knecht
hadden besloten om zo snel mogelijk
naar Dierendorp te reizen, maar zij kwa
men al gauw tot de ontdekking, dat de
schatkist leeg was'. Tenminste zo goed
als leeg! „Hoe kan dat, Edele Heer",
stamelde Joessoef. „Ik heb altijd ge_-
dacht, dat U heel rijk was". „Dat ben
ik ook Joessof", zei de emir treurig.
„Of liever gezegd, dat was ik ook!" ver
beterde hij zichzelf. „Maar ik had nooit
veel geld in huis. want dat was niet
nodig! Als ik om geld verlegen was,
dan behoefde ik alleen maar even over
de lamp te wrijven en dan stond Ali
voor mijn neus. Ik kon dan zoveel vra
gen als ik wilde en Ali zorgde er voor.
Maar ik heb er nooit misbruik van ge
maakt, nu ja, dat zie ie zelf wel! Emir
Pukkel bin Sukkel wees op de zo goed
als lege schatkist. „Ik zou U graag wil
len helpen. Edele Heer", riep Joessoef.
terwijl hii zijn zakken omkeerde. „Ik
heb nog wel een paar centjes op de
bank, maar veel is het niet. In ieder
geval niet genoeg voor een heer zoals
U! „Laten we eerst dit geld maar eens
natellen. Joessoef", zei de emir. „Dan
kunnen we zien hoever we komen. lis
begrijp best. dat ik niet als Emir Puk.
kei bin Sukkel op reis zal kunnen gaan.
Dat zou in de eerste plaats veel te veel
de aandacht trekken. Neeniemand
mag weten, waarom ik op reis ga en
nog veel minder waarheen". „We moe
ten ons vermommen. Edele Heer", riep
Joessoef. „Als een paar vreedzame
kooplieden. Dan kunnen we misschien
met een vrachtschip meegaan, als U
dat tenminste zou willen...." eindigde
hii langzaam. „Wel alle kromsabels en
tulbanden", antwoordde de emir. „Na
tuurlijk wil ik dat. Ik moet en zal die
wonderlamp weer in mijn bezit krij
gen".
Het is zeer onaangenaam, dat jonge
beroepsonderofficiercn eerst na zeven
of acht jaren in dienst te zijn geweest,
zeker kunnen zjjn, dat zij bij de
krijgsmacht een levenspositie zullen
vinden. Ook wordt het als bezwaarlijk
gevoeld, dat er bij de Indiensttreding
van onderofficieren geen sprake is van
beroepskeuze. Dit werd medegedeeld
op de vergadering van de onderoffi
ciersvereniging „Ons Belang", welke
gisteren te Haarlem is begonnen.
De vergadering verzocht het hoofd
bestuur krachtig te willen bevorderen,
dat zij die aan de onderofficiersschool
tot beroepsonderofficier worden opge
leid, aan het einde van hun opleidings-
Mies moet steeds maar
brieven schrijven
En dat gaat niet vlug
genoeg.
Ze bestelt een
schrijfmachine,
Die bezorgd wordt
morgen vroeg.
De machine is nèt binnen
En de muis steekt
al van wal.
Ze moet gaan solliciteren
En denkt wat ze
schrijven zal.
Ja, ze weet het, pakt
een blaadje,
Draait het de machine in.
„Mijne Heren", tikt
het muisje.
Zo gaat het wel naar
haar zin.
Stuk voor stuk vliegen
de letters
Op het witte stuk papier.
Miesje tikt het hele
briefje,
In iets meer dan een
kwartier.
vivP///%VAH L
Maar het muisje is
vergeten,
Dat het tikken moeilijk is
En je ziet hierboven
duidelijk,
Hoe de brief geworden is.
35 i asbakje Er was altijd een vreemde
Toen Peter klaar was voor de nacht nauwkeurigheid in de handelingen van
en Lynne haar slank lichaam in de
lichtgrijze jurk gehuld had, haar ver
lovingsring uit de la had genomen en
die had aangedaan, kwam mevrouw
Garron terug in de salon en vond Bea
trice achterover in haar stoel liggen
met haar ogen gesloten en zei „Moe,
lievel'^g?" „Een beetje". De bleke oog
leden openden zich als luiken, de don
kere ramen onthullend, waardoor men
nooit een blik kon slaan in het huis
der gedachten. „Ik geloof, dat ik mij
liever niet verkleed; om mij zo mooi
te maken doet mij soms teveel denken
aan vóór dat 't gebeurde". Me
vrouw Garron nam een sigarettendoos
op, presenteerde die en voeg gejaagd
„Beatrice, je gaat toch niet achter
uit, wel? Nu dat Peter er isgeloof je
dat hij teveel voor je is?"
„P'-'er?" Beatrice sprak met ongewone
heftigheid. „O, Peter niet". En de zicht
bare en enige andere oorzaak dus, was
Lynne Carrick. En mevrouw Garron,
eerlijk tegenover haar heilige, maar
ook eerlijk tegenover de waarheid, zei:
„Ik wens de hele dag door dat wij een
ander soort afspraak gemaakt hadden,
om Peter naar hier te brengen. Maar
dan zeg ik weer tegen mijzelf dat ik
onvriendelijk ben door zoiets te wen
sen, omdat dat meisje zo geweldig aan
hem gehecht is. Zij doet maar niet als
of. wel Beatrice? Zij is toch echt aan
aan hem gehecht?"
„Zonder twijfel", zei Beatrice prompt
„Van 's morgens tot 's avonds laat zij
hem niet uit het oog. Hij is afhankelijk
van haar, klampt zich aah haar vast,
en laat haar alleen de avonden over
om te genieten van deze vacantie in
Panama".
Zij tikte de as van haar sigaret; iets
er van v'ie] op de tafel naast een stukje
zwarte zijde. Zij boog zich voorover en
1 veegde zowel de as als het lapje in hei
Beatrice Penda en mevrouw Garron
keek opmerkzaam toe, toen zij haar
sigaret in het asbakje legde en het
gloeiende puntje het zijden lapje deed
smeulen.
Uit deze zelfde zijde was een bloem
voortgekomen voor een beelderige
schouder; en uit deze herinnering,
tezamen met Beatrice's opmerking,
kwam mevrouw Garron tot een ont
dekking.
„Vacantie in Panama?" zei zij. „Een
eindeloze vacantie, zolang Peter aan
gemoedigd wordt om zich vast te
klampen en afhankelijk te zijn, en
nooit de kans krijgt aan ons te wen
nen? O, Beatrice, dat was nog niet
eerder bij mij opgekomen: zou dat wer
kelijk haar opzet zijn?"
Beatrice drukte met haar wijsvin
ger op de smeulende zijde. Zij hield
er van een eind aan iets te maken,
of dat nu andermans zaken waren,
hun oprechtheid, hun wilskracht, of
slechts een half geschroeid lapje, het
overblijfsel van een schouderbloem.
Zij keek op, in protest: „U gelooft
toch niet, dat zij expres Peter van
ons vandaan houdt? O, nee, zeker niet".
Mevrouw Garron keek lang naar 't
lieve gezichtje. „Mijn kind", zei zij,
„je beoordeelt iedereen naar je eigen
vriendelijke waardering. Maar dit
keer ben ik bang, dat je je vergist
hebt".
En toen, niet weinig verbaasd over
haar eigen slimheid en met een toe
geeflijk medelijden voor Beatrice in
haar oprechtheid, haar vertrouwen
in anderen, ging zij zich verkleden
en kwam Bryce tegen in de gang.
Bryce bleef staan en vertelde haar,
zonder zich ook maar een ogenblik
bewust te zijn van haar overtuiging
die hij bevestigde: „Wat ik zeggen
het eten. Misschien dat Lynne dat
reeds gezegd heeft?"
„Nee, zij heeft 't niet gezegd". Haar
gezicht betrok en zij voegde „ge
heimhouding" toe bij de punten die
tegen Lynne telden.
,,'t Zal best gaan met Peter, niet?"
„Waarom niet? Indien hij wakker
zou worden, kan ik mij niet voorstel
len dat of Beatrice of ik zo onhandig
zouden zijn, dat wij hem niet weer
in slaap zouden krijgen. Behalve" en
zonder te missen, begon zij de ko
gels op hem af te schieten, die Bea
trice gevuld en opgeborgen had in
haar arsenaal, „behalve, indien hem
geleerd is, zichzelf ziek te huilen
wanneer hij ontdekt dat zij er niet
is. Dat is een van de manieren, waar
mee zij bereikt om hier zo eindeloos
te blijven opdat 't resultaat heeft".
Het was zelden, dat zij zo scherp
en bitter was. Wat hij van haar ken
de waren haar levendigheid, haar
wijd-open edelmoedigheid, haar ge
duld en liefde en dat zij kwam, wan
neer je ziek was en haar eigen vita
liteit in je scheen over te nevelen.
't Bloed vloog hem naar 't gezicht.
Zij had op zijn hart gericht en zijn
hart was zeer kwetsbaar op dat ogen
blik en haar aanval liet het rauw en
pijnlijk achter. Voor ééns sprak hij
op ruwe toon: en ondertussen maak
te hij haar overtuiging slechts groter
en werd hij de handlanger van Bea
trice:
„Dat is grof en walgelijk. Eigen
lijk", beet hij haar toe, „is 't niet
minder dan een belediging".
„Bryce
Hij wou zich omkeren, maar zij
legde haar hand op zijn arm ei? hij
stond stil. Hij keek naar haar gezicht
hij werd getroffen en hij schrok door
't verdriet. En toen zei zij, uit liefde
voor hem en uit vrees voor hem, en
dit was 't hoogtepunt der overwin
ning van Beatrice: „O, Bryce, wees
toch niet zo dwaas als Michael"
En zij liep door naar boven, naar
haar kamer.
Hij stond op en keek haar na. Haar
enkels waren smal, haar figuur was
slank: zij was lenig en hoefde niet
wou, Lynne en ik zijn er niet voor met haar handen op haar knieën te
steunen bij het naar boven gaan. Zij
verouderde niet, omdat haar hart
jong bleef. Hij aanbad haar en was
boos op haar, omdat zij zo onrecht
vaardig kon zijn, zo verstrikt in haar
eigen vooroordelen.
En zijn reactie was een diepere te
derheid voor Lynne. Een tederheid,
die haar omhulde als een gewaad en
haar verwarmde als een vlam, van 't
ogenblik af dat zij met hem wegreed
onder de onsterfelijke ceders. Een
tederheid die zij, in al haar samenzijn
met Philip, nooit had behoeven te be
antwoorden.
Die avond voelde zij zich voor het
eerst volslagen levend: levend tot
in de vitale diepte en 1 reedte met
al haar opbruisende, vrij-geworden
gevoelens, volslagen vurig van leven.
Elke emotie, elke klop van haar hart
was nieuw leven. En alle facetten
van haar stemming waren in harmo
nie om daarop te reagerenen zij was
zonder de wapenrusting van terug
houdendheid, die zij eigenlijk altijd
tegenover Philip gedragen had.
Zij kon iemands bezit zijn, zij was
er zich van bewust wat zij kon geven,
en dat 't zalig zou zijn om 't aan
Bryce Garron te geven, die een fijn-
gevoelde, gevoelige waarde zou toe
kennen aan al wat zij gaf. En toch
had deze zelfde Lynne Carrick. die
kwik in haar aderen voelde en hoog
spanning in haar hart, vanavond zeer
gewetensvol haar verlovingsring aan
gedaan en droeg die als een uitda
ging aan haar eigen trouw.
Hij bracht haar naar de witte bin
nenplaats, waar hij al eerder per te
lefoon hun tafeltje had gereserveerd
't Zelfde tafeltje niets mocht de
gang der idylle verstoren of hinde
ren.. Zij zaten tegenover elkaar en 'n
plotselinge, lichte verlegenheid kwam
over hen omdat zij zich van elkaar
bewust waren en voor een ogenblik
zwegen zij.
Zij keek om zich heen. Dit kleine
betoverde verscholen hoekje was op
vreemde wijze anders: de geheimzin
nige sfeer was nu dieper, was niet
zo luchtig vrolijk.
(Wordt vervolgd)
tijd een verbintenis kunnen sluiten
voor onbepaalde tijd. Ook werd ge
vraagd om gelijkschakeling van de sa
larissen met die van de marine. Niet
minder dan zeven afdelingen spraken
als haar mening uit, dat het Nederland
se leger thans rijp is voor de algemene
groetplicht, zoals die voor de oorlog
bestond.
Evenals vorige jaren zullen kerstpak
ketten gezonden worden aan de troepen
overzee en ook met St. Nicolaas hoopt
men de militairen buiten onze grenzen
een verrassing te kunnen bereiden. De
kerstacties voor de troepen in Nieuw-
Guinea en in de West (in totaal 7000)
zullen verzorgd worden door het Katho
lieke Thuisfront en door het Protestants
Interkerkelijk Thuisfront (P.I.T.).
De St. Nicolaasactie zal worden voor
bereid door Humanitas en Femiba (de
voortzetting van de vroegere „Band Ne-
derland-Indië"). Met deze acties is een
bedrag van f 100-000,— gemoeid, waar
van het rijk de helft zal bijdrager..
De pakketten voor de militairen in
Korea, zullen, evenals vorige jaren, ver
zorgd worden door het Nederlandsche
Roode Kruis.
De Haagse arrondissementsrechtbank
heeft gisteren de 36-jarige handelsagent
Th. M. E. zonder vaste woonplaats, ver
oordeeld tot een jaar en zes maanden ge
vangenisstraf met aftrek van preventieve
hechtenis, omdat hij, door allerlei fan
tastische verhalen op te dissen een pen
sionhoudster er toe had kunnen bewegen
hem in haar pension te laten wonen, te
verzorgen en zelfs nog geld te lenen. De
officier van Justitie had twee jaar gevan
genisstraf geëist.
Bij de scheepswerf L. Smit en Zn's
Scheeps- en werktuigbouw te Kinder
dijk is gisteren met goed gevolg de
dubbelschroef zeesleepboot „Edgar
Bonnet" te water gelaten. De sleepboot,
de grootste zeesleper ter wereld, is in
aanbouw voor de Suez-kanaal Maat
schappij.
Nederlands echtpaar te
Brussel bestolen
Een Nederlands echtpaar, dat te Brus
sel logeerde, kwam bij het ontwaken tot
de ontdekking, dat uit de hotelkamer
waar de nacht was doorgebracht, sieraden
Ier waarde van 10.000 francs waren ont
vreemd. De politie wist dader en buit
echter reeds binnen enkele uren te ach
terhalen.
Gistermiddag heeft een Gloster
„Meteor" straaljager van de vliegbasis
Leeuwarden in een veld bij Eemnes
(Utr.) een buiklanding moeten maken.
De vlieger is ongedeerd.
Liet is een voortreffelijk gedachte ge-
weest van uitgeverij De Boer, om
het boek van Stefan Zweig over „Bra
zilië" in de uitstekende vertaling van
Johan Winkler uit te geven.
Zweig was tot nu toe vooral bekend
door zijn historische romans over voor
aanstaande figuren uit het verleden.
Dat hij zich thans geworpen heeft op
een land als Brazilië, is primair te
danken aan het feit dat dit gebied hem
tijdens een reis zo diep heeft gegrepen,
dat het hem verantwoord leek zijn ge
schiedenis in romanvorm te zetten.
Daar komt nog bij, dat ook dit Bra
zilië nog altijd aan het overbevolkte
Europa grote kansen biedt. Wie zich
van deze mogelijkheden op de hoogte
wi] stellen, kan niet beter doen dan
zich dit boek aanschaffen.
Km