Bad* en strandmode tonen
fantasierijke overdaad
OnZe BaDsMoEs
S ^<0
55 1*1 g.
<4
3
Iw
3
Melk op zijn
Amerikaans
Een vrouw op pa's borst
A.R.B. let ook
op Uw leven
H. PESIE VEERTIG JAAR
ZWEMINSTRUCTEUR
r
Zon en zee stellen
eisen
hoge
Onze minne badaap:
Bemerkingen
van Barendje
Bazzeroet
AGENDA
Thans uitgerust
met walkie-talkies
=5»
"O
Q
I T> am
(W ~o
n>
\o n
- "3
vi n> P
a
m
Z
Vrijdag 28 Jan! 195»
BERGER BAD COURANT
(Van onze mode-medewerkster)
WIJ HEBBEN HET DIKWIJLS BETREURD, dat de Zaterdagse
vrouwenpagina niet wat groter is of met een extra kleine letter gezet
wordt, zodat wij U wat meer zouden kunnen vertellen over de verschil
lende aspecten van de mode. Doch zelden hebben wij dit zo sterk ge
voeld als vandaag, nu wij moeten trachten in kort bestek een overzicht
te geven van wat de nieuwe bad- en strandmode zo al te bieden heeft.
Er is namelijk zo veel, en van zulke verschillende materialen, dat
onze B.B.C. zeker voor enige weken geheel bezet zou zijn, als wij U
hiervan een volledige beschrijving zouden geven. Uit deze fantasierijke
overdaad is zonder meer af te lezen, dat niet overal ter wereld het
Nederlandse zeeklimaat overheerst. Hij is omgekeerd evenredig aan het
aantal zomerse dagen, dat ons gemiddeld beschoren is.
LATEN WIJ BEGINNEN bij de bad
pakken. Hier is het feit, dat de gebrei
de wol niet langer alleenheerser is, de
ontwerpers naar het hoofd gestegen.
Ieder denkbaar materiaal wordt voor
het badpak gebruikt en laten wij het
maar duidelijk zeggen: vaak misbruikt
Wonderlijke creaties worden in de han
del gebracht, strijdig met ieder begrip
voor de fucties, welke een badcostuum
nu eenmaal dient te vervullen.
Een hadpak moet het lichaam een
maximum aan bewegingsvrijheid laten
tegen (zout) water bestand zijn en
liefst snel drogen.
Wat moet men dan denken van een
katoenen of acetaat rayon geval met
dikke franje en een rokje tot halver
wege de dijen? Door de vele gedrukte
of glimmende stoffen, die goed tot hun
recht moeten komen, is men veelal
verleid tot ééndelige badpakken, die
wel „glamour" effecten te weeg bren
gen, maar ook de mooi gebruinde op
pervlakte van onze huid tot aanmerke
lijk geringere proporties terugbren
gen.
Wij trotseren de boze blikken van
de zeer modieuzen en de zeer bezadig-
den. wanneer wij ons onw-rholen voor
stander van bikini-badpakken verkla
ren, die zon, water en onszelf een
maximum aan vrijheid laten. Wij stel
len ons dan ook voor. binnenkort een
patroontie voor een dergelijke bikini in
deze kolommen af te drukken, te ma
ken van een lapje nylon.
MAAR WIE ER ANDERS over ckn'
heeft dit jaar meer keuze dan onze
medestandsters en bovendien behoeven
zij vaak voor chique avondgelegenhe
den alleen nog maar een rok te kopen;
1 scream,
scream, we
door
J. MOREE
you
all
scream for ice
cream, Ice - Ice -
Ice
Dat ons „Kleen,
kleen Dorpje",
daar in het groen
verscholen, me in
één ruk terug
kon brengen naar
de States, heb ik
me nooit kunnen
indenken, maar
is me gister tóch
overkomen.
Mechanische snuf
jes, mixers, cock
tails, milk-shakes
en als phenomenale stunt de duurste
apparatuur uit „de wereld van de
geluidsweergave", dat begint, om het
eens op z'n Bergens te zeggen: „te
rooien op Broadway".
Dit Amerikaanse wonder, dat ik
het laatst aantrof te Christobal, is een
afstammeling van de orgeltjes in de
boerencafé's, die we vroeger met een
plak (voor onze jongeren: „een vier-
duitstuk" of „twee en een halve cent
stuk") moesten voeren om muziek te
krijgen.
Aangezien de cafétje's ook nog na
men hadden, als ,,'t Vergulde Paard"
of „In 't Vrouwtje onder t Duyn",
trof me ook de geëmancipeerde
naamsverandering van deze melksalon.
't Huis heeft „Rosita" en 't café is
„Bar".
Melk heet Milk, en wordt met twee
en vijftig duizend toeren per minuut
tot cream geslagen.
We zullen ons toch moeten verzoe
nen met de idéé dat de „Oude We
reld" zal moeten inschikken voor de
„Nieuwe Wereld".
De ice-creams zullen echter iedere
Yank zich thuis doen voelen „daar
•an de duinenrand",
Geplisseerd zonnepakje met pof
fend broekje.
het badpak doet de rest. Dit is tenmin
ste de theorie, in de practijk zullen
niet velen het aandurven.
Wat de materialen, betreft noemder
wij reeds acetaatrayon in dof, zow
als glimmend lastex materiaal, waarbij
men echter wel moet oppassen, want
Jang niet ieder kan dit met succes
dragen. Dan katoen, met alle denkbare
gedrukte en geweven motieven. Ever-
"■laze. wol, nylon, orlon, alsmede com
binaties vén deze De bovenstukken
zijn zowel strapless als met een band
om de hals of schouderbanden op ver
schillende manieren verwerkt.
Combinaties van bad-, strand- en na-
middagcostuums ziiD ontelbaar. Ja,
zelfs strandpakjes, sportensemble en
pyama zijn uit dezelfde onderdelen
samengesteld.
Badstof is zeer en vogue voor jasjes,
maar ook voor hele strandpakjes, vaak
voorzien van losse valletjes met fran
je. Broekjes, los of vast aan het bo
venstuk, zijn ook in iedere denkbare
stjjl uitgevoerd, directoire-model, strak
met omgeslagen pijpen, overdekt met
nog een rokje, of wijd, elck wat wils.
DE COMBINATIEMOGELIJKHE
DEN in de tegenwoordige mode zijn
uiterst geslaagd: voor strand en stad
hetzelfde pakje, jasje en/of rok uit,
klaar voor het zonnebad of zelfs voor
de zee.
Maar vóór U zoiets maakt of koopt,
bedenk dat het materiaal voor het doel
geschikt moet zijn. Zon en zee zijn
geen beste kameraden met kleurstoffen, I
zodat kwalitatief hoge eisen worden
gesteld. Aan de andere kant: een wer
kelijk leuk en goed pakje gaat ettelij
ke jaren mee.
De nauwe 3/4 toreadorsbroek blijft
populair. De Parijse couturière Mada
me Schiaparelli brengt er de meest fan
tastische variaties in: witte acetaat
rayon kant, gecombineerd met een
sjerp van helkleurig gestreept acetaat
en witte wollen jersey blouse, maar
ook in grijsblauw linnen met langs het
rechterbeen vier zakjes, waaruit zak
doekje hangen in helle kleuren.
Om te besluiten: uit Amerika, waar
eigenlijk de knapste ontwerpers op dit
gebied wonen, die het klaarspelen de
aantrekkelijkste producten voor een
zeer redelijke prijs te brengen: een
badstoffen poncho, een soort deken met
een gat. zo gefatsoeneerd, dat hij met IU kunt alles doen en behoeft niets te
een koord om het middel een alleraar- laten; geen vaste lijn, geen bepaalde
digste variatie vormt op de badjas. I kleuren, geen beperking in de materi-
Zoals U ziet uit deze kleine greep, I alen.
De voorste jongedame toont de
franje aan haar zonnepakje van
badstof. De achterste draagt on
der haar twee-delige japon een
badpak van dezelfde stof, des
avonds laat zij de blouse uit en is
dan gekleedvoor een cocktail.
Op apegapen
IVEZE AANVANGSKREET slaat natuurlijk op de
BBC. Dat is gewoon de waarheid, die niet altijd
gezegd wil worden. Een goed verstaander heeft,
zeggen ze, maar een half woord nodig, zodat wij
bijna nooit hele tvoorden zullen gebruiken.
zult beslist wel aan de code wennen. Zoekt U er
echt maar iets achter. Dat moet U niets kunnen
schelen. Zulke groentjes zijn wij tenslotte ook
niet. Bergen laat trouwens geen groentjes toe. Die
voelen zich outcasts in een mikrokosmos van ge
durende drie maanden doenige lieden.
jfET WEL: wilt Ge iets van Bergen snappen, dan
moet Ge proberen een manier van doen aan te
schaffen (in een zelfbedieningswinkel), die de
indruk geeft, dat de anderen iets doen en Gij niet.
Het dubbeltje in Uw zak vertienvoudigt aldus in
waarde.
IJIJ LEGDE „Le Spleen de Paris" van Baudelaire
(met de titelpagina naar bovenop het tafeltje
neer en zette zijn zwaar-hoornenbril af. Maar
wij wisten toch wel, dat hij aan politiek doet en
dat alleen het „air" van Baudelaire iets voor hem
betekent.
f]ET VALT ONS op, dat de uitbundigste vrouwen
de kortste shorts dragen, vermoedelijk, omdat
zij haar teveel aan zelfcritiek willen afreageren.
jPOMEN WIJ IN een volgende incarnatie terug, dan
willen we groundhostess van het KCB worden.
Krantenabonnementen en soesah krijg je gratis.
Alsmede iets onzegbaar kunstzinnigs.
rtE STRIJKENDE MUZIKANTEN van een bijna
roemrucht amateur-klassiek ensemble hebben ons
op erewoord toegezegd voortaan een stemfluitje
mee te nemen. Indien ze dan een halve toon ho
ger spelen, zijn ze beslist altijd zuiver.
tyE BERGER Kamer Muziek Vereniging ook niet mis gaat een echt feest
organiseren. Alleen voor intimi en achter gesloten deuren. In de pauze een
schlager van Bach met een tik van Buxtehude, als die namen U iets zeggen.
JJN BEKEN HET in deze regel maar eerlijk: Dat doen ze natuurlijk niet!
QP EEN SCHILDER: hoe linker hoe flinker.
jyEZE VERFKWAST lijkt me geschikter dan die andere.
JjEBT U de zee al voelen lichten?
UET C. PAARD zwom met zijn achterste staart bij Curasao naar binnen. Het
was er niet vol, en evenmin leeg, wat moest hij toen beginnen?
VXPIREMENTEEL VERSJE. Dit is iets anders dan experimenteel. Ex-pirement
wil zeggen: gewezen draaiorgel: Eune, deune, dip. Fijngemalen kip, fijnge
malen vinkenogen. Eun, deun, dip. (Mèt onze verschuldigde eerbied).
C. PAARD.
Vrijdag 26 Juni 1953
BERGER BAD COURANT
s
„IK BEN ZON-DAG thuis
ge-weest", vertrouwde Ba
rendje Bazzeroet ons toe,
toen we hem aantroffen in
een diepe kuil in het strand,
bezig met het bereiden van
een fles dropwater. „Mijn
ou-we-lui waren zo nieuws-
gie-rig naar me! Nou ja, als
je je na-kroost ook een
week niet hebt ge-zien
Wij deden zeer geboeid en
vroegen: „Wat heb je alle
maal gedaan, Barendje, toen
je thuis was?"
„We zijn op vi-si-te ge
weest bij ken-nis-sen van
pa. Een tram-con-duc-teur.
E-nig was 't. Nou! Je moet
we-ten, mijn pa heb ge-lo-
pen. met de vrouw van die
con-duc-teur, maar dat is
na-tuur-lijk al lang ge-le
den. A-fijn, dat be-zoek
van Zon-dag is voor pa een
pe-ni-ten-tie ge-weest, zeg!
Hij voel-de zich als die
men-sen in Bre-da, die plei
ten voor een muur dwars,
door hun zwem-bad, zodat
de jon-gens de mei-den niet
kunnen zien. Pa is te-gen-
woor-dig een groot voor
stan-der van die klaag
muur. Moet u maar ho-ren.
We wa-ren daar dan in het
huis van die con-duc-teur,
maar hij-zelf had dienst op
lijn drie. Pa en moe za-ten
ge-zel-lig met de vrouw van
de comdue-teur te pra-ten,
toen die op-eens zei: „En,
Ko-buj (zo heet mijn pa als
ie in z'n hemds-mou-wen
zit), ga jij nog wei-eens
naar het strand? Weet je
nog wei van die keer, dat
we sa-men naar Zand-voort
zijn ge-weest. Wat had-den
we toch een plei-zier hè?"
Mijn pa schrok vre-se-lijk
en hij riep, dat hij de melk
rook. „Nee, dat kan niet",
zei de vrouw van de con-
duc-teur," want ik heb niks
op-staan". Mijn moe-der zat
er heel ar-ge-loos bij, maar
pa deed erg nër-veus. Op
eens zei de con-duc-teurs-
vrouw: „Gunst, ik moet nog
wat kiek-jes heb-ben van
ons twee-en op het strand.
Ik zal ze eens op-zoe-ken."
„Moe-ten we niet weg?",
vroeg pa, maar mijn moe
der zat er nu eens echt
voor en ze prak-ki-zeer-de
er niet o-ver om weg te
gaan. Ef-fe la-ter kwam die
me-vrouw terug met een
dik al-le-bum. Ze leg-de het
op de schoot van mijn moe
der, en zei doet ze het maar
eens moest door-bla-de-ren.
Nou, 't wa-ren leu-ke fo
to's, hoor. Ik zag mijn va
der, he-le-maal in 't bloot,
met me-vrouw de con-duc-
teur aan zijn arm. Zij had
ook bij-na niets aan. „Héb
je dat blo-te bad-pak nog?"
vroeg mijn ma. „Ik heb 't
nooit van je ge-zien!" Mijn
va-der zei iets o-ver een
in-za-me-ling voor de ar
men in Cam-bod-ja en o-ver,
mot-gaat-jes.
„O gunst", riep mijn moe
der op-eens. „Wat leuk
zeg!" Ik keek over haar
schou-der in het al-le-bum
en zag me-vrouw de con-
duc-teur op de schouders
van mijn pa zit-ten. „Wel
.een tik-kie zwoe-lig", zei
mijn moe-der. „Je hebt mij
an-ders nooit ge-vraagd om
op je schou-ders te ko-men
zit-ten". Mijn pa kleur-de en
zei dat zijn dom-me-krach-
ten-tijd voor-bij was. „Hm",
zei mijn moe-der, een blad
om-siaand. En toen opeens:
„Nee maar, Mol-ly" (zo heet
na-tuur-lijk me-vrouw de
ccrn-duc-teur in haar bad
pak), „daar sta je wa-rem-
pel bo-ven op Ko-bus zijn
borst. En hij tobt toch al
tijd al zo met zijn hart. Dat
zegt hij te-gen mij ten-min
ste! En wat is dat daar?" Ik
keek gauw en zag me
vrouw Mol-ly en mijn va
der sa-men on-der het zand
be-gra-ven. Al-leen hun
kop-pen zag je nog.
„Dat is Tie-be-taans", zei
pa. „Als de man be-gra-ven
wordt, gaat de vrouw mee."
Maar mcfe-der vond er niks
an, aan dat mop-pie. Me
vrouw Mol-ly wel. Ik denk
dat mijn va-der zich wel
een beet-je blo-te-rig voel
de, zo tussen de da-mes in.
Me-vrouw Moi-ly had daar
zo geen last van. Die ge-noot
van de ver-ba-zing van
mijn moe-der.
En toch wa-ren het leu
ke kie-ken. Je zag pa en
me-vrouw Mol-ly, terwijl ze
li-ma-na-de dron-ken, uit
één fles-sie, maar met twee
riet-jes, je zag ze sa-men in
een au-to-bin-nen-band en
knus-sies te-gen mei-kaar
aan. Net de Hof van E-den
op die plaat van de Zon
dag-school.
Toen we ein-de-Iijk naar
huis gin-gen was pa erg
stil. En ma had een ge-zicht
als een oor-wurm. Wat er
nou was heb ik niet ge
snapt, maar toen pa en ma
naar bed ging-en, hoor-de
ik ma zeg-gen: „Wat staat
die lang-e on-der-broek je
toch on-ge-la-fe-lijk leuk,
lie-verd!"
Bedachtzaam schudde het
schrandere ventje zijn fles
dropwater, maar dromerig
in de verte starend toen de
leidster van zijn kolonie
huis hem riep. „Altijd die
vrou-wen, hè?", zei hij wijs
gerig.
ALBERIK
door
J. DE BRUIN
WIE een zomerse
dag aan het
Bergense strand
doorbrengt zal af
en toe de schorre
klank van een
toeter over het
water horen
waaien. Dat be
tekent, dat een
zwemmer zich te
ver in zee heeft
gewaagd en het
betekent ook, dat
de mannen van
de Alkmaarse
Reddingbrigade
paraat zijn. Van
af hun uitkijkto
ren houden ze de baders zorgvuldig
in gaten en op die strandgedeel-
ten, die zij niet kunnen overzien, lo
pen andere leden van de groep met
walkie talkies langs de vloedlijn. Ze
staan in directe verbinding met de
toren en kunnen in geval van nood
de reddingploeg terstond „in de
zwemvliezen" roepen.
Vroeger en zelfs vorig jaar nog was
dat allemaal anders. Primitiever ook.
Toen werd eveneens langs het strand
gepatrouilleerd, maar als er dan
iemand in verdrinkingsgevaar ver
keerde moest eerst een mannetje op
een draf naar de reddingpost worden
gestuurd om de brigade daar te
waarschuwen. Voordat deze dan op
de plaats van het onheil was en zich
te water had begeven waren er zeer
kostbare minuten verloren gegaan.
De ARB heeft dat reeds lang inge
zien, maar aangezien men practisch
alle materiaal uit eigen zak moet be
kostigen, bleef de wens voor een be
tere communicatie onvervuld. Tot ver
leden jaar de kas de aanschaffing van
een drietal walkie talkies toeliet. Eén
staat er nu op de uitkijktoren en de
twee anderen zijn in gebruik bij de
patrouilles, waarvan er één in Zuide
lijke en één in Noordelijke richting
gaat.
OP 29 JUNI IS HET veertig jaar geleden, dat de heer Pesie gediplomeerd
zweminstructeur werd.
Voordat hij in het zwembedrijf begon, had hij bij zwemwedstrijden ruim
zeventig prijzen gewonnen. Zijn oudste broer was kampioen en recordhouder
van Nederland en België. We zouden dus kunnen spreken van een zwemmers
familie. Ook zijn vader was vertrouwd met het water en had hierop uitgeblonken
doch in andere vorm. Wegens het redden van vele mensenlevens was hij o. m.
begiftigd met de bronzen medaille en een diploma van H. M. Koningin
Wilhelmina.
DOOR ZIJN grote
ervaring op zwem-
sportgebiedi werd
de thans jubile
rende instructeur
door vele vereni
gingen aangezocht
als trainer. Hij
werd lid van de
trainingscommissie
van de K.N.Z.B. en
werd in 1935 als
trainer benoemd
voor de Olympi
sche spelen in de
kring Amsterdam,
door
P. BEYNEVELD
waarbij twee van zijn leerlingen het
Olympisch kampioenschap behaalden.
Vóór de aanleg in 1936 van het in
heel Nederland bekend staande, prach
tige Pesie's Natuurbad was de heer
Pesie drie en twintig jaar lang be
drijfsleider van de Zaandamse Bad- en
Zweminrichting te Zaandam.
Zo stapje voor stapje breidt
de ARB haar materiaal uit. Zij hoopt
nog steeds, dat de gemeente Bergen
haar tegemoet zal komen in het ver
langen naar een betere en ruimere
wachtpost. Een voorlopig plan en een
begroting zijn daarvoor reeds inge
diend.
Maar al moeten zij zich dan nu be
helpen, het patrouilleren langs het
strand en het waarschuwen van de
roekeloze zwemmers gaat niettemin
door. 's Morgens om een uur of tien
wordt elke Zondag het dagrooster in
gedeeld en dan trekken de ploegjes
van twee man elk er op uit, de wal
kie talkie op de rug gesnoerd. Voor
hen betekent iedere Zondag dienst,
een vrijwillige taak weliswaar, die
zij zonder morren en zelfs met plezier
vervullen, maar die hun toch zekere
verplichtingen oplegt, waaraan zij
hebben te voldoen.
MUSEUM
Museum van Oudheden, Oude Prins-
weg: Dagelijks geopend 10—12 en 14—
16 uur. Zondags 1416 uur.
EXPOSITIES
Huis met de Pilaren; (Bovenzaal: Gé
Koeman, Schilderijen-miniaturen en te
keningen, Dagelijks geopend tot 22 uur.
De Rustende Jager: Kunstenaars Cen
trum Bergen. 27 Juni t/m 2 Juli: Loek
Damsté-Peletier en Nel Timmers. Schil
derijen-Kunstnaaldwerk.
AMUSEMENT
Café Restaurant „De Oude Prins":
Dagelijks 7.30 uur: Trio Gé Bakker.
Woensd. Zat. Zond. matinee 36 uur.
Cafe Restaurant „De Rustende Jager":
Dagelijks Trio Pim Tholen.
Dancing La Cubana: Dagelijks tot
v.m. 2 uur, Vrijd., Zat. tot v.m. 4 u. La
tin Night Club.
Dancing Café Nieuwendijk; Zaterdag
en Zondag 27 en 28 Juni, n.m. 20 uur
Trio .Aldert Dekker.
Dancing De Rustende Jager; Zaterdag
en Zondag 27 en 28 Juni, n.m. 20 uur
Orkest Freddy Huil.
Bar de la Ruïne: Dagelijks tot v.m. 3
uur: Bar entertainment Jackson en Pe
tersen.
Bioscoop De Rustende Jager: Vrijdag
20.30 uur: The Crimson Pirate (a.l.)Za
terdag 20.30 uur: Misstap van dr Talbot
(14 jr.), Zondag 14.30 uur en 20.30 uur;
The Crimson Pirate (a.l.); Maandag
20.30 uur: Misstap van dr Talbot (14 j.);
Dinsdag 20.30 uur The Crimson Pirate
(a.I.); Woensdag 20.30 uur: Misstap van
dr Talbot; Donderdag 2 Juli 19 uur en
21.30 uur: Othello
SPORT
Bridgeclub BBC: Maandag 20 uur in
de Rustende Jager. Ook toegankelijk
voor gasten.
VOLKSHOGESCHOOL
De Zandhoeve: 2229 Juni Cursus
voor leerkrachten bij het Montessori-
onderwijs, met als hoofdonderwerp?
„Moderne Kunst". 29 Juni11 Juli Cur
sus voor arbeiders, studenten, ambtena
ren etc., met als hoofdonderwerp:
„Plaats en taak der jongeren".
,,'t Oude Hof": 27—28 Juni Weekeinde
voor degenen, die inschreven op de rei
zen naar Noorwegen en Zweden, ter
voorbereiding voor deze reizen. 28 Juni
4 Juli Cursus voor a.s. onderwijzer!
met als hoofdonderwerp: Onze duinen.
4 en 5 Juli Weekeinde voor Volksdan
sers.
DOKTERSDIENST
De doktersdienst wordt Zondag a.SL
waargenomen door de arts: A. II. van
Gelder. Van Reenenpark 2. tel. 2027.
De jubilaris is dus welbekend in het
vak en wie eens een praatje met hem
maakt, merkt hoe ter zake kundig hij
is en hoe hij opgaat in zijn werk. On
danks het klimmen der jaren, die men
hem niet aanziet, werkt hij 's zomers
geregeld veertien uur aan één stuk,
want het zwembad is geopend van ze
ven uur 's morgens tot negen uur
's avonds.
Overbodig te zeggen, dat duizenden
dank zij hem de zwemkunst machtig
zijn geworden en velen bij hem de fijne
kneepjes hebben geleerd.
In dit verband dient zeker onk ver
meld te worden het vele goede werk,
dat de populaire zwemonderwijzer voor
de jeugd doet en in het bijzonder voor
de schooljeugd van Bergen.
De leerlingen van de hogere klassen
der lagere scholen uit Bergen en die
van de openbare ULO-school komen
nl. in de zomermaanden wekelijks
schoolzwemmen.
Tot besluit van de cursus worden dan
wedstrijden gehouden tussen de ver
schillende lagere scholen. Door de heer
Pesie is een grote wisselbeker beschik
baar gesteld, die in 1951 (in 1952 wa
ren er geen wedstrijden in verband
met de kinderverlamming) door de
O.L. school gewonnen werd. Ook dit
jaar zullen deze voor de ^jeugd van
Bergen zo buitengewoon aardige wed
strijden weer plaats vinden. De pres
taties van de leerlingen worden niet
alleen in schoolverband beoordeeld,
maar bovenal met tal van persoonlijke
prijzen en prijsjes door de heer Pesie
beloond.
Op Woensdag 5 Augustus organiseert
de heer Pesie evenals 't vorig jaar spe
ciaal voor de gasten van Bergen vaar
digheidszwemtochten over één en twee
kilometer. De deelname is gratis en
wie de tocht over 1 of 2 km volbrengt,
verwerft een waardevol aan dit pres-
tatiezwemmen verbonden diploma,
De heer Pesie in zijn domein
