ONZE KINDERKRANT
WAT DE POST BRACHT
ONS HOEKJE
r
'Raadsels
HOE DAANTJE TOCH EEN
PRETTIGE DAG HAD
Om het geluk van Peter
Royeo k
Koopt bij onze
Pim, Pam, Pom en de wonderlamp
'SWERELDS
f (móU
RQLFILM
Geestelijk leven
BOEKEN
BULLETIN
De kosten van de
uitzet
door Kitty Lessels
Luister eens naar
Radioprogramma
Kinheimstraat 26
'nbAwsoep
en... je kunt
ber>É
'N BEK
BUJE BROOD
5 MINUTEN
Royco Kippensoep - cL
VRIJDAG 23 JUNI 19S3
Beste kinderen,
Wat heb ik veel lange brieven ge
kregen, niettegenstaande het mooie zo
merweer. Met de oplossingen was het
maar zo-zo gesteld. De meeste neven en
nichten vinden dit soort puzzles blijk
baar nogal moeilijk, vooral het cijfer-
raadsel. Deze week is er een heel an
der soort puzzle. Ook met cijfers. Lees
maar eens goed wat er staat. Als je
het grapje eenmaal „door" hebt heb
jn de zes woorden in een ommezientje
g'vonden. Veel succes!
Briefjes met of zonder oplossing kun
nen gestuurd worden aan het bekende
adres:
Tante Paulien, Bureau van dit blad.
Tot de volgende keer!
Oplossingen:
1. Borstplaat, raap, ar. bot, staal.
2. Vink, pink, zink, kink.
3. Muil-peer.
HET WAS DE DAG van het school
reisje en meteen dat hij wakker werd
wist Daantje dat er iets mis was. Het
leek wel of er een hele troep kabou
ters met hamertjes op zijn hoofd klop
ten en als hij slikte zat er een grote
aardappel ergens achter in zijn keel.
Moeder die, nog in haar ochtendjas,
binnenkwam om het gevulde brood
trommeltje in zijn rugzak te doen, zag
met één oogopslag wat er aan de hand
was. „Je bent ziek, jongen, zei ze, „ik
ben bang dat dat huisarrest wordt. We
zullen de thermometer er maar eens
bijhalen". 38.2 wees het onverbiddelijke
kwikkolommetje. En Daantje drong
zijn tranen terug toen Lientje even la
ter vrolijk de deur uitdanste, gewa
pend met de mooie rugzak waar ze de
vorige avond nog zo om gekibbeld
hadden, ,,'k Zal je vanavond haarfijn
vertellen hoe alles geweest is, hoor",
Annie Paarlberg uit Warmenhuizen
is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom
in onze kring! Je oplossingen zijn al
le drie goed, hoor! Knap, zo voor de
eerste keer. Jij hebt ook al zc'n enig
schoolreisje gemaakt, onder andere
naar Schiphol. En heeft je broertje
fijne dagen gehad in de jeugdherberg
Assumburg? Ik hoop de volgende keer
weer zo'n gezellige brief van je te
krijgen.
Uit Den Helder kreeg ik een brief
van een nicht, die vertelt dat ze in
zee is geweest. Maar ze kan nog niet
zwemmen. Ze vond het erg leuk, dat
de vorige keer haar naam in de krant
stond. Wat is het daarom jammer dat
je ditmaal, ook op de enveloppe, hebt
vergeten de afzender te vermelden.
En je handschrift kan ik niet thuis
brengen. Het is mogelijk, onbekende
nicht, dat je Tiny Vos heet, maar je
kunt ook wel een andere naam heb
ben. Je oplossingen zijn alle drie goed,
hoor! Keurig!
Cilientje en Marietje Briars uit
Amsterdam mogen hun naam best
eens een keertje vergeten te noemen.
Dat hindert niets, want hun hand
schrift kan ik, na meer dan een half
jaar trouwe correspondentie, wel dro
men. Fijn, dat jullie zo weinig moeite
met de raadsels hebben gehad. De op
lossingen zijn alle drie goed, hoor
Het was dus Cilientje, die zo was ge
vallen. Gelukkig ga je nu weer ge
woon naar school. Hoe is het school
reisje geweest? Marietje heeft dat
feest dus nog voor de boeg. Waar
gaat zij met haar klas naar toe?
Wiesje van Schaik stuurde drie
goede oplossingen en een enorm ge
zellige brief. Van Tonia heb ik in een
tijdje niets gehoord. Wat zal ze Vrij
dag blij zijn geweest! Leuk, dat je
zoveel loten verkocht hebt. Hoe oud
is het konijntje? Als ze klein zijn,
zijn ze schattig. Is het onderjurkje
al klaar? Tineke Dienaar woont dus
ook in Den Helder. Je hebt zeker al
heel wat keren gezwommen? Het
wordt nu eindelijk echt zomer!
Dea Kramer uit Zaandam is een
oude bekende. Leuk weer eens iets
van je te horen. Je vond deze raad
sels dus gemakkelijker en ook veel
aardiger dan het soort puzzles dat we
gewoonlijk hebben? Nu, bij de meeste
neven en nichten is het net omge
keerd. Ja, het is jammer, dat er met
iedere week boeken als prijzen wor
den uitgeloofd. Dan maakte jij vast
een flinke kans ditmaal, want je op
lossingen zijn alle drie keurig. Dag
Dea 1
Mijn trouwe neef Jan Burger uit
Lutjebroek heeft alle raadsels goed op
gelost. Ik zal het raadsel van Klaas
Poeze opzoeken- Had ik beloofd dat ik
het zou plaatsen?
En hier is dan warempel een kaart
van Klaas Poeze zelf uit Lutjebroek.
Je oplossingen zijn alle drie goed hoor!
Wat een fijn schoolreisje gaan jullie
maken. Aalsmeer, Amsterdam, het Mui-
derslot en Valken veen. Wat kun je veel
doen en beleven op één dag, he? Veel
pleizierl
Juultje Krikhoff uit Hoorn- loste
twee van de drie raadsels goed op en
schreef een lange brief. Begreep je het
eerste raadsel niet? Je moet maar eens
goed naar de oplossing kijken, dan kom
je er vast wel achter. Wat een fijne
schoolreis hebben jullie gemaakt. Hoe
vond je het uitzicht, daar boven van
de Domtoren? Was het helder weer?
Waar ben je in een kano geweest? Bij
Rhijnauwen misschien? Coba Wagema-
ker heeft mogelijk ook wel zin eens
een briefje te schrijven. Zit ze by jou
in de klas? Doe haar de groeten en
ook aan je broertje en zusje. De ge
kleurde bloemenrand vind ik erg mooi.
Van mijn trouwe nicht Nellie van
Leijen uit Obdam kreeg ik een an
sichtkaart van het Muiderslot. Wat leuk
vind ik dat, Nellie, dat je tijdens je
schoolreisje ook aan Tante Paulien ge
dacht hebt. Dank je wel hoor!
Verder ontving ik nog een brief van
Nellie, die ze pal voor het schoolreisje
heeft geschreven. Wat jammer, dat je
met het derde raadsel geen weg wist.
Van de andere twee oplossingen is er
één goed, de andere niet. Tot de vol
gende keer!
Lenie Ton uit Opmeer is een nieuwe
nicht. Zij is nog maar acht jaar en
toch heeft zij de drie raadsels keurig
oogelost. Ben je niet een heel, heel
klein beetje geholpen? Ik hoop nog
eens vaker van je te horen, nieuwe
nicht!
Van Zus Bulthuis uit Westwoud
kreeg ik een bijzonder lange, bijzon
der gezellige brief. Wat een uitvoerig
verslag van het schoolreisje naar
Utrecht. Nu, je hebt je ogen en oren
goed de kost gegeven, hoor! Vond je
Bilthoven ook mooi? Nee, ik ben nog
nooit boven op de Dom geweest. En
ik heb nog wel in Utrecht gewoond!
Dom, hè? Je hebt raadsel twee goed
opgelost. Jammer, dat je met de ande
re twee geen raad wist. O ja, je teke
ningen vind ik enig. Dag, Zus!
Geertje Meijer uit Zwaag nam het
besluit weer eens een lange brief te
schrijven. Je oplossing van het tweede
raadsel is goed, maar in het eerste zit
ten een paar foutjes. Vond je het der
de heus te moeilijk? Kijk maar eens
naar de oplossing, dan zeg je vast: „O,
is dat alles". Jullie schoolreisje ligt dus
nog in het verschiet. Amsterdam, Vo-
lendim en Marken. Leuk, zeg! Die val
partij van je broertje is goed afgelo
pen. Nu mag hij zeker niet meer op
het dak klimmen. Fijn, dat je zwem
men leert. Wat kun je lekker drijven
op een kurk, hè? En over een tijdje
zonder, dat is nog fijner! Met gespaard
zilverpapier kun je altijd wel iemand
blij maken. Weet je niemand, dan stuur
je het maar naar mij, hoor!
Hennie Busch uit Alkmaar heeft de
raadsels alle drie keurig opgelost. Vond
je ze moeilijk? Aardig van je broer
tje, dat hij je even geholpen heeft.
Wat een mooie zon heb je getekend,
zeg! Tot de volgende keer.
Van Frouwkje Dekker uit Alkmaar
ontving ik een lange brief en goede
oplossingen van alle raadsels. Fijn, dat
je nu al weer hele dagen naar school
mag gaan. Nu, ik vind 79 een heel
gewicht, hoor! En nu maar op naar
de 100 pond! Je groeten aan de ne
ven en nichten breng ik hierbij over.
Dag, Frouwkje!
riep Lientje nog vlug uit de gang.
„Daar heb ik wat aan", dacht haar
oudere broertje kwaad. Met een ruk
draaide hij zich op zijn zij, met zijn
gezicht naar de muur, om de stralende
zomerzon maar niet te zien.
TOEN DAANTJE wakker werd zat
Opa in een luie stoel naast zijn bed.
„Opa", riep Daantje verbaasd uit, „hoe
komt U hier Opa lachte tevreden.
„Ja Daan, dat had je niet gedacht hè,
dat ik je gezelschap zou komen hou
den. Je moeder gaf me vanmorgen een
seintje en ik ben meteen op de eerste
de beste trein gestapt hier naar toe.
Ja, ja, die telefoon, een pracht uitvin
ding is dat. We mogen Edison wel
dankbaar zijn". „Edison?" vroeg Daan
tje nieuwsgierig. „Wie is dat, Opa?"
Opa ging eens verzitten op zijn stoel.
„Edison, jongen, is één van de groot
ste uitvinders die ooit geleefd hebben.
Wat die man een vijftig jaar geleden
al niet uitgevonden heeft. Zal ik je zijn
geschiedenis eens vertellen?" Nu, dat
vond Daan wat fijn. Hij luisterde met
glinsterende ogen naar het boeiende
verhaal van de Amerikaan, die op zijn
tiende jaar kranten verkocht en als
millionnair stierf.
„Opa, wat kunt U toch prachtig
vertellen", zuchtte Daan, toen Opa uit
gesproken was. „Ja jongen", zei Opa,
„dat is een gave waar ik mijn hele
leven lang machtig veel pleizier van
gehad heb. Ilc zal nooit vergeten hoe
ik als jong onderwijzer voor mijn eer
ste klas stond, daar ergens in een klein
Drents dorpje. Een stel bengels was
het, daar kun je van op aan. Maar als
ik begon te vertellen, dan was het
muisjesstil, je kon een speld horen
vallenNu, dat kon Daan zich in
denken. „Toe Opa, nog een verhaal",
smeekte hij. Maar moeder, die zijn
woorden hoorde, kwam tussenbeide.
„Nee, Opa, we gaan eerst een boter
hammetje eten en daarna moeten Daan
en U allebei een dutje gaan doen".
DE MIDDAG werd haast nog pretti
ger dan de ochtend. Moeder, die klaar
was met haar bezigheden, haalde een
oud album met prentbriefkaarten uit
de kast en met zijn drieën maakten ze
gezellige reisjes kris-kras door het
hele land. Het leek wel of Opa heel
Nederland op zijn duimpje kende en
Daantje leerde spelenderwijs allerlei
dingen, waarvan hij nog nooit had ge
hoord.
Om zes uur kwam Lientje thuis, op
gewonden van alles wat ze beleefd
had. „O moes, er was zo'n leuke
speeltuin met een draaimolen en een
reusachtige wip. We hebben limonade
gehad enDe kamerdeur vloog
open. En toen was Lientje opeens stil.
„Hè, Opa, waarom bent U nu juist ge
komen. Nu heeft Daan U helemaal
voor zich alleen gehad en ik
„Lientje" zei Opa olijk, „ik geloof dat
jij in luilekkerland had moeten wo
nen". „Waarom Opa?" vroeg Lientje
verbaasd. „Nu", lachte Opa, „dat is
toch heel eenvoudig: dan had je van
twee walletjes tegelijk kunnen eten".
Lientje kreeg een kleur. Ze begreep
Weike woorden?
Het lijkt me voor jullie het leukste
om bij deze puzzle zó weinig moge
lijk uitleg te geven. Kijk eerst maar
goed naar de tekening hierboven
(vooral naar de randen) en neem dan
de hieronder volgende opgave goed
in je op.
Ik ben er van overtuigd, dat je di
rect aan het oplossen zult slaan. In
ieder geval stellen de 49 letters zes
woorden voor en de eerste letters van
deze woorden samen vormen wéér
een woord, zodat de uitkomst totaal
zeven woorden is.
Hoe luidt de oplossing?
eerste woorde-1 d-3 c-4 f-6 a-3 e-6
d-4
tweede woord: f-2 c-5 e-3 g-2 g-3 b-3
c-3 d-6
derde woordf-4 a-6 d-1 g-1
vierde woord: e-5 e-7 g-6 b-2 f-7 g-5
c-2 d-7
vijfde woord: c-1 f-3 a-5 g-4 b-4 f-5
b-5 b-7 d-5 g-7 e-2 a-1
zesde woordb-1 c-6 f-1 d-2 a-2 a-4
e-4 c-7 b-6 a-7
A
B
c
O
F
Cr
G
1
N
N
A
W
C
N
2
r
E
H
O
K
5
N
D
1
R
e
O
O
A
S
S
A
L
M
5
N
S
O
A
K
N
T
6
A
O
A
E
L
S>
E
N
w
P
M
R
F
G
Waf is een bosmerang?
Boemerang is de naam van een
„werphout" van zeer speciale vorm
dat, als het op een bepaalde manier
wordt weggegooid, weer op zijn uit
gangspunt terugkomt. Om te zien lijkt
het wel iets op een kleerhanger. Voor
al de Australische wilden maakten
van dit wapen gebruik. Andere pri
mitieve volkeren kenden het echter
ook al. Ze maakten het meest ge
bruik van de boemerang voor de jacht
op vogels. De wilden kunnen met dit
gevaarlijke wapen inderdaad verba
zingwekkende resultaten bereiken.
wel niet precies dat van die walletjes,
maar ze voelde toch heel goed wat
Opa bedoelde. O, die Opa. Die kon zo
langs zijn neus weg dingen zeggen, die
je opeens heel erg beschaamd maakten.
TOEN DAAN ging slapen, boog moe
der zich nog even over hem heen. „Ik
ben trots op je Daan", zei ze, „het is
niet zo makkelijk vrolijk te zijn, óók
als er tegenvallers komen". Maar Daan
vond, dat het niet zo moeilijk was ge
weest, hij had wat een fijne dag gehad.
Voor het inslapen lag hij nog even
na te soezen. Ja, het was een prettige
dag geweest, maar wat moeder daar
even tegen hem zei, dat was .toch wel
het allerprettigste van alles.
PAULIEN.
51. Ofschoon de baron het niet wilde
bekennen, was hij toch wel door de
woorden van zijn vrouw gestreeld. „Zo.
ik word dus iri Dierendorp beschouwd
als een weldoener, hé?°' zei hij tevre
den. „Jammer genoeg, dat het je altijd
geld kost", voegde hij er aan toe. „Kom
Pieter, zanik op deze mooie dag nu niet
over geld", zei de barones, terwijl ze
haar man een. strenge blik toewierp-
„Kijk liever naar het zonnetje en al
dat, mooie groen! Kijk, daar heb je het
hek al van ons kasteel. En zie je al
die kinderen? Ze staan te zwaaien met
vlaggetjes. Dat is allemaal ter ere van
ons". Terwijl de taxi stopte, hief de
dorpsjeugd een hor itie aan. ..Leve
de baron! Hiep, hiep hoera!" klonk het
uit alle monden. Voorop stonden na
tuurlijk Pim, Pam en Pom en baron
Van Potum was werkelijk blij al die
bekende gezichten weer terug te zien.
Maar er kwamen nog meer verrassin
gen. Toen hij uitstapte en de taxi
chauffeur wiide betalen, tikte deze
verlegen aan zijn petje. „Ik heb er nog
eens over nagedacht, meneer de baron,
zei hij. „Maar U hebt zoveel voor ons
dorp gedaan met die woningbouwle
ning en met dat weeshuis en zo, dat
ik geen geld van U wens aan te ne
men. Het is me een eer geweest omU
naar huis te hebben mogen rijden". De
baron kon bij dit edelmoedige gebaar
niet achterblijven, vooral niet daar zijn
vrouw hem in de rug stond te stom
pen. „Nee, dat gaat niet, beste vriend",
zei hij, terwijl hij zijn portemonnaie te
voorschijn haalde. „Jij doet het voor je
broodje. Als je dan niets wilt hebben,
die dit dan in de spaarpot voor je kin
deren". En hij haalde zowaar een bil-
jet te voorschijn, maar dat kwam, om
dat hij niet anders in zijn portemon-
naie had. „Dank u wel, meneer de ba
ron, steeds tot uw dienst", stamelde de
chauffeur, die zijn geluk nauwelijks ge
loven kon. „Het -is niets, beste vriend",
zei de baron nonchalant, terwijl zijn
vrouw goedkeurend knikte.
RP3 FP3 SE10CHR0ME
(Advertentie, Ing. Med.)
MOEILIJKHEDEN XE OOSTERHOUT
Naar wy vernemen heersen er al ge
ruime tijd in de boezem der Ned. Herv.
gemeente te Oosterhout (N.-Br.) ernstige
moeilijkheden, die haar oorzaak vinden in
het feit, dat de kerkelijke colleges met
de predikant, ds C. C. Blits, niet kunnen
samenwerken. Thans hebben alle leden
van de kerkeraad, van de kerkvoogdy en
van het college van notabelen collectief
hun ontslag genomen. De classicale ver
gadering, die in de zaak gemengd is, heeft
een ouderling uit Breda aangewezen om
te doen wat des kerkeraads is en de pre
dikant Zondags naar de kansel te gelei
den. Jl. Zondag waren er maar zestien
kerkgangers. Ds Blitz staat sedert 1948 in
de gemeente Oosterhout en was te voren
een paar jaar legerpredikant en predikant
te Horssen.
Mies wilde een foto
van zichzelf,
Wie maakte er zo één?
Ze vond maar niemand,
dus dacht ze:
„Dan doe ik het alleen!"
Want in het toer :l
van de muis,
Daar zat een automaatje.
Druk af, ga zitten op
de stoel
En knip.sta je op
het plaatje.
Alles was klaar,
Mies drukte af,
Nu had ze tien seconden.
Ze rende weg, maar zag
niet,
De bussen die daar
stonden.
Ze viel pats-boem
al in het gras.
„Mijn foto", riep ze kwaad.
Stond op en rende
naar de stoel.
Nu was de muis te laat
Er was een kansje dat
de plaat
Tóch goed nog was
misschien.
Maar toen de muis de
foto zag,
Was er heel geen muis
te zien.
In het foldertje „Annie en Jan gaan I
trouwen", een nieuwe uitgave van het I
Gezinsbegrotingsinstituut te Rotterdam, I
wordt de jongelui, die trouwplannen I
hebben, op populaire wijze verteld, hoe
zij zo degelijk mogelijk hun uitzet kun-1
nen samenstellen. Natuurlijk wordt er I
in dit bestek ook gewaarschuwd tegen I
het lokkende afbetalingssysteem, datl
soms zo'n druk op de gezinnen legt, datl
de voeding daardoor in de knoei komt.|
Bereidt de grote stap goed voor. Als er I
eenmaal kinderen zijn blijft er voorl
sparen niet veel meer over, aldus dezel
brochure, die wij zeer kunnen aanbeve-f
len.
(Advertentie, log. Mod.)
41.
Maar toen, heel zichtbaar, hield zij
op, blijkbaar merkend dat iets meer
overtuigends nodig was. Haar blik
dwaalde naar 't bedje. Zij zei: „Ik
denk, dat hij zijn hoofdje gestoten
heeft, toen hij zich net omdraaide.
Niets om van te schrikken, maar",
glimlachte zij, ,,'t kon hem wel met
een erge schrik wakker maken, niet?"
De verklaring was plausibel en ge
loofwaardig. Maar Lynne hoorde er va
gelijk naar, zo plotseling en op verba
zingwekkende wijze had haar wezen
iets ontdekt; haar wezen dat, nog geen
vijf minuten geleden, zijn indrukken
had opgetekend van deze kamer, tot
in de kleinste details.
In de bijna ondeelbare tijdsduur van
dat ogenblik, had ze iets opgemerkt,
dat al haar concentratievermogen zo in
beslag nam, dat Beatrice Penda in ver
getelheid raakte; zelfs Peter werd ver
geten.
Voor Lynne Carrick, die jarenlang
in de apotheek van een ziekenhuis ge
werkt had, gaf de verplaatsing van
een flesje, een tube, een pot, een plot
seling en ogenblikkelijk bewust* wor->
den, een gevoel van verstoorde nauw
keurigheid, van een gevaarvol gewijzig
de sleurgang.
Voor deze zelfde Lynne Carrick met
haar vergaand ontwikkelde accuratesse,
was dus de verplaatsing van een rose
email en zilveren sigarettendoos van
de toilettafel naar 't beddetafeitje een
onmiddellijk opgemerkt feit.
Een ongelooflijk,maar ook een beslis
send feit: een onbestaanbaar, maar ook
e'n duidelijk zichtbaar feit. Een ver
bazingwekkend feit, dat vol van ver
rassende mogelijkheden was.
Naar voren lopend, haar gezicht on
doorgrondelijk, bemerkte zij nog ande
re feiten: dat de doos nu open was, dat
de aansteker die eerst, op de deksel
gelegen had ook op het beddetafel-
tje lag. En uit een asbakje steeg het
kronkelend blauw rookpluimpje op,
van een sigaret die geen minuut ge
leden aangestoken was.
Toen zij bij 't bedje kwam spoorde
haar onderbewustzijn haar aan Peter
op te tillen en hem te troosten, wat zij
dan ook deed. Hij verborg zijn behuild
gezichtje tegen haar borst, net als een
klein dier. dat door iemand geschopt
was.
En ondertusen tekende haar opmer
kingsvermogen iets op dat de waar
heid was en de schok die haar dat gaf
vloog als een electrische stroom langs
haar rug. De positieve waarheid, dat
niemand Beatrice's kamer binnen was
gekomen vandat ogenblik af dat zij,
Lynne die vijf minuten geleden ver
laten had.
Dat was één vaststaand feit en toen
de allergrootste waarheid, waar de eer
ste als een open weg naar toe leidde:
dat dit wezen bij wie de mogelijkheid
om te lopen vernietigd was, die tot aan
iet uiterste de nai„.e goedheid van
Patricia Garron leegzoog als ook het
schuldgevoel en het medelijden van
Bryce, die de alleenheerschappij over
dit huis had gewonnen, die door haar
gebrek elk vereiste in haar leven be
reikt had met (tot nu toe) slechts één
enkele uitzondering: dat van Brvce en
die de herinnering aan Lorna onder
gedompeld had in 't slijk van haar na
ijver: die was van haar bed opgestaan,
was de kamer doorgelopen en had de
sigarettendoos en de aansteker mee te
rug gebracht. Dit gebroken wezen, dat
in bed getild moest worden door de
sterke armen van Rosina, was naar
haar bed teruggegaan zonder hulp had
aan haar verlangen naar een sigaret
toegegeven; en de sigaret lag daar in
't asbakje brandend.
Zij had gelopen, 't Was onbegrijpe
lijk en bijkans verschrikkelijk.
Peter was nu stil en duwde alleen
zijn vuistjes in zijn oogjes en wreef ze
half boos half slaperig. Lynne wendde
haar blik naar hem toe: „Waarom
zo boos, Pieps?" fluisterde zij. En
haar ogen waren gericht op een rode
vlek juist boven zijn wang; en die
had daar wel eens kunnen ontstaan
door iemands knokkels.
Zij begon met hem de kamer op en
neer te lopen en voelde zichzelf als
een insect, onder de microscoop van
Beatrice's ogen. Zij hoorde dat Bea
trice zei: „Hij zou wel gauw stil ge
worden zijn. U had geen moeite moe
ten doen, juffrouw Carrick". En on
dertussen mat zij de afstand tussen 't
bed en de toilettafel en telde zij hoe
veel stappen Beatrice heen en weer
gemaakt had. En de rook van Beatri
ce's sigaret dreef door de kamer en
in haar neus.
Peter kwam in haar armen tot rust,
zij bracht hem terug en legde hem
neer. En toen het zeker was, dat hij
in slaap gevallen was, zei Beatrice:
„Ik had best voor hem kunnen zor
gen, weet u".
Lynne dacht: „Er zijn verschillende
manieren om voor een baby te zorgen.
Eén daarvan is: bang maken. Die
manier heeft hij nooit meegemaakt
en hij is gevoelig en 't zou hem kun
nen veranderen, aan zijn geest een
verkeerde richting kunnen geven, hem
schuw maken, zijn vertrouwen schok
ken, hem laf maken".
En hoewel 't haar aan haar verstand
gebracht was dat zij overcompleet
was in de Casa en haar opstandige
trots haar uitdrukkelijk zei, dat zij
direct de volgende dag moest vertrek
ken, wist zij dat zij dat niet 'zou
doen.
Er waren dingen 'ie gedaan moes
ten worden vóór dat zij wegging: het
voor Peter zeker maken dat zijn toe
komst gewaarborgd zou zijn tegen
deze achterbakse manier van hem
klein te krijgen; de erkenning op
vriendelijke en rechtmatige wijze
van Lorna; en, wat gebiedend nood
zakelijk was: het aan de kaak stellen
van dit gemene, verdorven wezen,
welks levensopvattingen buiten elke
fatsoenlijkheid stonden.
Maar je kon niet iemand, zo bewa
pend met deugdelijkheid als Beatrice
Penda, ontmaskeren door openlijke
beschuldigingen. Die zouden slechts
worden weerlegd en je zou vallen en
niets bereiken. Je moest geduld te
genover geduld zetten, list tegenover
list, gedachte tegenover gedachte. Je
verzamelde je bewijzen, totdat die
heel sterk stonden. Dat kon niet in
korte tijd bereikt worden.
Zij ging naar 't beddentafeltje toe
en zei: „Mag ik?", terwijl zij een si
garet nam. „Die verraderlijke gewoon
te, die je onmerkbaar aanneemt! U
rookt nogal veel, is 't niet, juffrouw
Penda?"
„Sedert mijn ongeluk, ja. Als ik
wakker wordt natuurlijk slaap ik
heel slecht neem ik automatisch 'n
sigaret".
„Vreselijk als zij bij ongeluk bui
ten uw bereik geweest warei Indien
dat ooit mocht gebeuren, denkt U er
dan aan, dat ik hiernaast ben en
klopt u dan op de muur".
„Hoe vriendelijk, maar 't gebeurt
nooit zei Beatrice. En zij voegde er
langzaam aan toe, zoals iemand die
een getuigenis onder ede aflegt, en 't
scheen Lynne toe, dat zij teveel na
druk op het feit legde: „Deze doos
ligt altijd ider mijn bereik. Bryce
zorgt ervoor, dat zij gevuld blijft. Zij
staat altijd hier".
„Dat 's nog eens goede verzorging!"
merkte Lynne luchtig op, en wist toen
dat Beatrice haar argwaan doorzien
had.
Een glimlach gleed over Beatrice's
lippen, haar gezichtsuitdrukking was
gericht op iets ver weg, als een visi
oen: „Men zou het toewijding kunnen
noemen".
Lynnt keek naar 't rustige en mooie
gezicht en dacht: „Je zou net zo goed
kunnen proberen om de sluisdeuren
van 't Panamakanaal open t zetten,
als de Garrons te overtuigen dat zij
kan lopen en gelopen heeft".
(Wordt vervolgd;
BEL CANTO. Achter deze fraaie
term verschuilt zich de stijl van
zingen van de Italiaanse opera,
met name voor de sopranen zeer
in zwang: hoge noten en lange,
ingewikkelde en daardoor zeer
veel technische kennis eisende
versieringen. In het hier aange
kondigde programma-tje hoort
men deze vorm ook van Fran
se componisten voor verschil
lende stemmen, op zichzelf reeds
een opmerkelijk verschijnsel te
meer. Ook zuiver muzikaal is het
de moeite waard; we vonden er
verschillende fragmenten uit be
langrijke, minder bekende wer
ken van vooraanstaande compo
nisten. Zaterdag 18.20 over Hil-
ZATERDAG 27 JUNI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 uurl
K.R.O. 7.00 Nieuws: 7.15 Gewijdel
muziek; 7.45 Morgengebed en lit. kal.;|
8.00 Nieuws en weerbericht; 8.15 Gram-lf
9.00 Voor de huisvrouw; 9.35 Waterstan*
den; 9.40 Gram.; 10-00 Voor de kleuters;!
10.15 Gram.; 11.00 Voor de zieken; ÏU'I
Chansons; 12.00 Angelus; 12.03 Gramll
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen;f
12.33 Amusementsmuziek; 12.50 T-T.*|
Races; 13.00 Nieuws en katholiek nieuw.'!
13.20 Metropole-orkest; 14.00 Boekbesprf
14.10 Gram.; 14.20 Amateursprogr.; 14.51
Kron. van Letteren en Kunsten; 15.51
T.T.-Races; 16.15 De schoonheid van hfl
Gregoriaans; 16.45 Gram.; 17.00 T.Tl
Races; 17.20 Voor de jeugd; 18.15 Jourf
nalistiek weekoverzicht; 18.25 Hammond
orgelspel; 18-40 Militaire reportages; 19.0®
Nieuws; 19.10 Sport; 19.20 Parlementai'l
overzicht; 19.30 Gram.; 20.25 De gewoel
man; 20.30 Lichtbaken; 20.50 Gevarieerd!!
muziek; 21.00 Ausementsmuziek; 21$!
Actualiteiten; 21.45 Promenade-orkest ^1
soliste; 22.30 Wij luiden de Zondag ljj|
23.00 Nieuws in Esperanto; 23-2524.0Ö|
Gram.
HILVERSUM n, 298 m., 7.00 VAH^I
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPS0!
20.00—24 00 VARA. 7.00 Nieuws; W*|
Gym.; 7.33 Gram.; 8.00 Nieuws;
Gram.; 8.55 Voor de vrouw; 9.00 Gy^'l
9.10 Gram.; 10-00 „Tijdelijk uitgesc^H
keld", causerie; 10.05 MorgenwijdinH
10.20 Voor de arbeiders in de continua l
drijven; 11.30 Pianorecital; 12.00 Gram; f
J2.30 Land- en tuinbouwmededelingen'
12.33 Gram.; 13.00 Nieuws; 13.15
orkest; 13-50 Radio week journaal; IJ**'I
Gram. (Met comm.); 14.45 Huismus»!
15 00 Amateursprogramma; 15.25 Boekt
spreking; 15.40 Radio Philharmonisch
kest en solist; 16.35 Sportpraatje; l6, I
Gram.; 17.20 Voor de jeugd; 18.00 Ni«g|
en commentaar; 18.20 Gram.; 19.00 An I
tieke staalkaart; 19.30 „Passeparto" I
causerie; 19.40 „Het Oude Testament
deze tijd", causerie; 19.55 „Deze
causerie; 20.00 Nieuws; 20.05 Gram.; -1
Socialistisch commentaar; 21.30 Gein®?
koor; 22.00 „Dodenhuis", hoorspel; 2 -
Gevarieerde muziek; 23.00 Nieuws; 2 fl
24.00 Gram.
„Sunbeam sandals*,
Hawaian Look. gehet
leder, met poro crèp
zool, In diverse
vrij van huur te koop. Ind
3 slaapk. bergzolder, plaats
Prima staat. Aanvaarding
MAKELAARDIJ VAN DE
Kennemerstraatw
ROyCO KIPPENSOEP
DOET BESLIST NIET0NDEP
VOOR EIGENGEMAAKTE.
Uw man is misschien gee
dokier, maarchauffeur, of boel
houder of timmerman. Het doe'
er niet toeHij werkt. Hij
spant zich in. Ook voot hem
komt er elke dag zo'n ogen
blik, waarop hij verlangt naar
iets hartigsiets opwekkenés
'n Geurige beker Royco
Kippensoep is dan een uit
komst. Dat geldt ook voor
U en niet te vergeten voo
deren. U moet eens zien, hoe di
