Fransen pogen natuurkrachten
in Algerie te beteugelen
Het Verre Oosten op zoek
naar nieuwe ideologie
In de zomer loopt Parijs leeg
Hoe st
Drommen buitenlanders naar
de Franse hoofdstad
Rijkswaterstaat maakt het land bewoonbaar
Tussen Middelandse Zee en Sahara (4)
India en Pakistan kwamen op wereldconferentie
voor morele herbewapening tot elkaar
Dominee op
naar Atlch
Resten van een st
(30 m. dik) ont
Verkeer in Den E
onveiliger
Samengaan Oost-West kan
veel tot stand brengen
i Wellevendheid in
de trein
(Van een onzer medewerkers
ALGERIE IS IN MENIG OPZICHT nog middeleeuws. Nee dat is te zacht gezegd: in Algerië ko
men vandaag-de-dag nog toestanden voor, zoals zij daar in de oosterse wereld al vóór Christus moeten
zijn geweest. Vrouwen, die met een dichtgebonden geitenhuid vol water op haar rug van de verre bron
naar huis lopenmannen, die achter op hun ezeltje rij den als in de dagen van Christus' geboorte, toen
zij allen naar hun geboortestreek werden ontboden om geteld te worden. Achter op hun ezel^ inderdaad,
want dit diertje is té frêle om het midden op de rug te gaan zitten zonder het gevaar te lopen, dat die
dubbel klapt. Wat dat betreft maken de meeste illustratoren, die Maria midden op de ezel plaatsen,
dus een kleine technische fout. Maria moet trouwens wel een ware Jozef tot levensgezel hebben gehad,
want over het algemeen is het zo, dat de Jozefs op de ezel zitten en hun vrouwen er naast laten lopen.
Maar dit terzijdeDie simpele, weinig sprekende vóór-Christelijke cultuur is echter een stérke cul
tuur geweest. Zij overwon de Romeinse, die veel hoger stond en handhaafde zich sindsdien vijftien
eeuwen onveranderd. Zij zal zich blijven handhaven naast de Franse en die, wie weet, op den duur ook
overwinnen. Al ligt dat minder voor de hand en al zullen er, zo de Fransen al eens weg zouden trek
ken, van deze westerse cultuur méér invloeden zichtbaar blijven dan van de Romeinse.
HET L1)KT onbegonnen
werk, in dat enorme land tus
sen Middellandse Zee en Sa
hara iets te ondernemen tegen
de krachten der natuur: de
tropische regens, de grote
droogte, de spijkerharde rot
sen en de afstanden. Maar
de Fransen hebben de zaken
fiks aangepakt en al deze pro
blemen in handen gegeven van
één instantie: de Rijkswater
staat, die daarvoor zéér ver
gaande bevoegdheden heeft
gekregen. Dank zij de mede
werking van de ingenieurs van
deze dienst (Ponts en Chaus-
sées) R. Giovaninetti, en
Auriol te Bóne en J. Astier te
Sétif, waren wij in de gelegen
heid, een aantal van deze wer
ken te bezichtigen.
stuw van 75 meter hoog en een breed
te van 250 meter, waarmee het dal
van twee riviertjes wordt afgesloten.
Die dalen zullen vollopen en men
krijgt daar ongeveer hetzelfde geval
als verleden jaar in Frankrijk, waar
het dorp Tignes plaats moest maken
voor een stuwmeer. Hier wordt wel
iswaar geen dorp opgeofferd (Kerrata
ligt achter de stuw en de buizen lopen
er onder door), maar de 160 millioen
kubieke meter water, die er voor
komt te staan, zal toch tal van vrucht
bare landerijen en olijfgaarden over
spoelen.
(Van een speciale verslaggever)
1,0JSOER TWIJFEL zullen India en Pakistan in de komende jaren een
omwenteling ondergaan. Maar wat soort van revolutie zal het zijn? Niet
alleen de toekomst van Azië, de toekomst van de hele wereld kan van
't antwoord op deze vraag afhangen. Deze week vertrokken bijna op het
zelfde ogenblik twee vliegtuigen van het vliegveld van Karachi, Pakis-
tans hoofdstad. Het ene was gevuld met een aantal jonge Pakistani, op
weg naar het communistische wereldjeugdfestival in Boekarest. In het
andere bevonden zich 37 industriëlen, vakbondbestuurders en studen
tenleiders, die de wereldconferentie voor Morele Herbewapening in het
Zwitserse Caux gingen bijwonen.
De Duitse predikant
nulh heeft Vrijdag tt
verklaard dat hij dg
s,verzonken stad" uit d
Atlantis heeft gevonder
de bodem van de Noi
hoogte van het eiland
Sp.,anuth was in h£
weekeinde aan het hoofd
peditie van zeven man en
ten, uitgerust met luisl
«aar het zeegebied waai
volgens hem de resten van
vmden, vertrokken
Volgens ds Spanuth hee
behulp van luisteraoparati
weatgheid op de zeeboden
(stads) muur en een trog
m-eex, vastgesteld. Hij was
dat de muur 900 meter lar
meter dik is. Hij verwacht
het vroegere koninklijk pa:
iantis en van een tempel te
treffen. Ds Spanuth hoopt i
behulp van de luisterappan
de komende dagen mogelijk
juiste plaats der bouwval!
stellen.
De expeditie heeft een
pende steen uit het doorzc
bied opgehaald, die volgens
afkomstig is uit een met ke
weg van het oude Atlantis.
Het aantal verkeersongev
maanden Juni en Juli is ir
aanmerkelijk hoger dan
jaar. In de week van 16 tot
den niet minder dan 217 ve
vallen genoteerd.
Van deze ongevallen gesi
57 tussen 16 en 18 uur Er
dode te betreuren. 16 ernsl
ncht gewonden.
Het doel van deze stuwdam is niet
in de eerste plaats de irrigatie: de
dam, die aan de zuidelijke opening
van de fameuze Gorge van Kerrata
ligt, zal namelijk dienen om een gro
te electrische centrale aan het andere
eind van de schilderachtige Gorge
(kloof) het gehele jaar door van water
te kunnen voorzien. Het water wordt
door een negen kilometer lange tun
nel dwars door de rotsen tot vlak bo
ven de centrale gebracht en ploft dan
van 370 meter hoogte naar de tur
bines.
Deze electrische centrale is een van
de belangrijke schakels in het 2000
kilometer lange net. dat Casablanca in
Marokko verbindt met Algiers en Tu
nis: een 150.000 volt net, dat gevoed
wordt door waterkracht- en steen
koolcentrales. De waterkracht zal in
de loop der komende jaren een steeds
groter aandeel voor zijn rekening ne
men, want ook in Marokko is een ge
weldige stuw in aanbouw.
DEIDE groepen reisden naar Europa
op zoek naar een ideologie, die een
nieuwe zin aan hun leven en een
nieuwe oplossing aan hun land zou
kunnen geven. De ene groep denkt
door de ideologie van Boekarest een
gewelddadige revolutie in zijn land te
ontketenen. De andere groep hoopt,
dat de ideologie van Caux zijn land
de morele en geestelijke omwenteling
zal kunnen brengen, die Azië zo drin
gend nodig heeft.
De proefboerderij in het
vroegere zoutmeer Fetzara.
De silo dient voor de opslag
van de voergranen, ivaarmee
het fokvee wordt bijgevoerd.
EEN VAN DE MEEST spectaculaire
(en minst aanstoot gevende uitingen
van het Franse gezag is wel wat men
doet op het terrein van de bewoon-
baarmaking van dit in de zomer zo
droge en dorre land:. Van deze enor
me oppervlakte, waarvan wij ons ei
genlijk geen beeld kunnen vormen.
Eén voorbeeld van die grootte: als wij
van Leeuwarden, Maastricht of Mid
delburg in één dag op en neer moe
ten naar Den Haag, vinden we dat een
bezette, vermoeiende dag en we zou
den het (voor ons gevoel) niet volhou
den, als we de auto niet een paar keer
rust gunden voor een uitspanning en
als we ons niet ten minste één maal
met een fikse maaltijd sterkten. Een
buizenfabrikant uit Sétif, die zo
vriendelijk was ons een lift van enke
le honderden kilometers te bezorgen,
rijdt meer dan eens achthonderd kilo
meter op een dag, waarbij hij twee
keer stopt. Een keer, omdat zijn stof
wisseling dat eist en één keer voor
een herberg om zittende achter het
stuur een glas sinaasappelsap naar
binnen te wippen. Waarbij gezegd
dient, dat zijn kilometerteller meer
dan eens op 140 en zeldep onder de
100 staat en waaruit men dan meteen
weer mag concluderen, dat de Fran
sen het wegennet, daar in Noord-
Afrika prima in orde hebben.
Die bewoonbaarmaking van het land
de aanleg van wegen inbegrepen
is in Algerië opgedragen aan één
instantie: de Rijkswaterstaat (Ponts et
Chaussées), die daarbij uiteraard wel
met andere lichamen samenwerkt, de
electriciteitsmaatschappij onder ande
re, maar die toch een zeer ver strek
kende bevoegdheid heeft. Deze dienst
legt meren droog, sticht proefboerde-
rijen, legt waterleiding aan, bevordert
de irrigatie en helpt de bevolking bij
de strijd tegen de erosie.
Die erosie is in dit land een ver
schrikking. De teeltlaag op de rotsbo
dem is vrij dun en het kost alle moeite
om die vast te houden. Weliswaar re
gent het in Algerië niet veel. maar
als er een bui komt, is het ook een
beste! Het gebeurt meermalen, heb
ben wij ons laten vertellen, dat er
herders, ezels en kudden, die de die
pe, geheel of bijna drooggevallen ri
vierbeddingen volgen, overvallen wor
den door een muur van water,
afkomstig van een tropische bui, die
enkele kilometers achter hen is ge
vallen en waarvan zij niets hebben
bemerkt. Ontvluchten is door de stei
le wanden vaak niet meer mogelijk
en de gevolgen laten zich raden.
Om die erosie tegen te gaan, legt
de Rijkswaterstaat alom in de bergen
terrassen aan, die de vloedgolf van de
top moeten stuiten en de grond be
schermen. Dat lukt op de meeste
plaatsen vrij behoorlijk, maar er zijn
ook hele gebieden, waar de natuur
krachtiger is gebleken.
Men kampt in Algerië echter niet
alleen met zoet water (de enorme toe
vloed op bepaalde momenten en de
grote schaarste er aan in het grootste
Een overzicht van de bouw
van de stuw van Kerrata,
tussen Sétif op de hoogvlakte
en Bougie aan de Middelland
se Zee. Als de stuw klaar is,
zal het dal hierboven vol wa
ter komen te staan. Daarvoor
is boven de huidige weg Sétif-
Kerrata (onderste witte lijn in
het midden van de foto) al
een nieuwe weg uitgehouwen
in de rotsen (bovenste). Tus
sen de beide wegen zal dus in
de toekomst het wateropper
vlak liggen.
deel van het jaar), maar ook mét zout
water. Er zijn talloze zoutmeren in
het binnenland, die de grond in de
omgeving onbruikbaar maken en het
leven voor mens en dier ondraaglijk.
Deze zoutmeren zijn namelijk broed
plaatsen voor de muskieten en er is
de Fransen dus alles aan gelegen om
er zo snel mogelijk van verlost te
worden.
HET BLIJFT EVENWEL niet bij
het droogmaken en ontzilten: de Rijks
waterstaat bouwt er ook proef boerde,
rijen om de veestapel op een hoger
plan te brengen en de Arabische keu
terboertjes bij te brengen, hoe ze hun
vee moeten verzorgen. In het droog
gelegde meer Fetzara, niet ver van
Bóne, is verleden jaar onder leiding
van ir. Giovaninetti een modelboerde
rij gebouwd, waarin een Nederlandse
boer graag eens een dagje zou rond
neuzen. Deze boerderij wijkt namelijk
in vele opzichten af van de hier be
kende types, zowel wat de bouw er
van als wat de methodes betreft.
Men heeft er twee soorten stallen:
een „gewone", waarin het vee met de
koppen naar het middenpad staat op
gesteld en een moderne potstal, inge
richt volgens een nieuw Amerikaans
systeem. De gewone stal kent geen
open grup, maar een overdekte; het
is een smalle spleet tussen twee stalen
banden met daaronder een betonnen
goot. De vaste bestanddelen worden
door de Arabische knechten met wa
ter door de spleet gespoten; de urine
vindt haar eigen weg. Die kabbelt
langzaam door een spleet aan het eind
van de goot naar een speciaal reser
voir, terwijl het water met de vaste
bestanddelen, dat een grotere snelheid
heeft, over de spleet heenspringt en
in zijn eigen afdeling belandt. Ook de
urine uit depotstal wordt opgevan
gen en met die van de gewone stal
opnieuw over het stro en de mest in
de potstal gesproeid om de microben
te doden.
In het meer Fetzara, dat 13.000 hec
tare groot is (twintig kilometer lang*
grazen momenteel zeven a achtdui
zend koeien. Honderd twintig daarva'
behoren bij de boerderij en kerer
's avonds naar de stal terug. Deze die
ren worden namelijk speciaal gebruikt
voor het fokken en zij zijn aan een
grondige controle onderworpen. Ze
worden elke week gewogen en nauw
keurig wordt nagegaan, hoe de dieren
op de verschillende vaccines reage
ren. 's Zomers worden ze bijgevoerd
met voergranen, die in een geweldige
silo zijn opgeslagen; tijdens de korte
winter staat er ook hooi op het menu.
De rest van' de koeien is voor het
merendeel eigendom van de Arabie
ren in verre omgeving. Zij betalen
vier gulden per jaar per koe en die
kan dan in het meer Fetzara haar
buikje rond eten. In die prijs zijn
zelfs vier baden berekend; baden, die
de beesten van de teken moeten be
vrijden. Zij worden door een lange
gang geleid (aangevuurd door een
stok-met-een-electrische-schok), lopen
argeloos het chemisch badwater in en
ploffen dan kopje onder in een die
per bassin.
De koeien zijn over het algemeen
reekleurig bruin; haar vormen herin
neren aan de tekeningen, die op oude
Egyptische afbeeldingen zijn aange
troffen. Fries vee komt men er spora
disch tegen; de zwart-bonten hebben
wel een hogere melkgift dan het in
heemse vee. maar zij aarden slecht
in het warme klimaat. En om een
mogelijke nieuwsgierigheid van onze
agrariërs nog maar even te bevredi
gen; een koebeest kost daar een drie-,
vierhonderd gulden.
EEN VAN DE GROOTSTE werken,
die de Fransen in Algerië onder han
den hebben, is wel de bouw van een
geweldige stuwdam bij Kerrata. Een
7,o lopen daar nu door dat wilde
land van Noord-Afrika de foeilelijke
hoogspanningslijnen, honderden en
honderden kilometers lang daar
trouwens te verontschuldigen omdat
men eenvoudig geen kabels kan leg
gen in die rotsbodem terwijl de
kamelen en dromedarissen grazen bij
de masten en de Arabieren in hun
traag tempo onder de draden door
hobbelen op hun ezels. Twee bescha
vingen naast elkaar
Deze laatste groep was samengesteld
uit Indiërs en Pakistani. Dat mensen
van beide volken samenreizen is iets
ongewoons. Het Kashmirprobleem ver
deelt nog altijd beide landen. Pakistan
besteedt 80%, India 40% van de na
tionale begroting aan defensie. Aan de
grens, die >g steeds gesloten is, staan
de legers van beide landen tegenover
elkaar. De „Times of India" publiceer
de dan ook een artikel over deze reis
onder de kop: „Samenwerking tussen
India en Pakistan".
De vlaggen van beide landen hingen
in top voor Mountain House, het cen
trum van Morele Herbewapening, toen
(Van onze correspondent te Parijs)
DE Franse schoolkinderen zijn op de eerste Juli voor tien weken met
vacantia gegaan. Maar de meeste Parijzenaars blijven toch tot na Qua-
torze Juillet in Parijs. De grote vlucht uit de hoofdstad is eigenlijk nu
pas begonnen. Parijs loopt leeg. De stations worden bestormd, de grote
tvegen die naar Nice, naar Biarritz, naar Bretagne of naar Normandië
voeren zijn vol auto's. Het gevolg is, dat het in Parijs zelf plotseling veel
■rustiger is geworden. Je kunt weer door de stad rijden, zonder bij ieder
kruispunt in een verkeersknooppunt verstrikt te raken en je kunt, zelfs
op de Champs Elysées, weer een plaatsje vinden om een auto te par
keren. Het wonderlijke is, dat het leven in de hoofdstad de laatste
dagen van Juli plotseling ook iets goedkoper wordt. Dat komt, doordat
een kwart van de bevolking vertrokken is, de vraag naar goederen dus
zakt, terwijl het aanbod gelijk blijft. De Parijzenaars ontvluchten dus
hun stad, maar de buitenlanders komen er juist hun vacantie doorbren
gen. Nog nooit hebben we zoveel autobussen met Amerikanen, met
Engelsen, met Duitsers, met Belgen, met Zwitsers en met Nederlanders
langs de Sacré Coeur zien rijden. De groepsreizen verdringen de indivi
duele reizen steeds meer, zodat in vele hotels de hele zomer geen
plaatsje meer is te krijgen doordat al de kamers door de reisbureaux
voor hun groepen zijn afgehuurd.
CR ZOU een boek te schrijven zijn over
het gedrag van de touristen uit de
verschillende landen, zodra zij in het
buitenland zijn. De Engelsen blijven be
scheiden, maar zelfbewust; de Belgen
doen, alsof ze Fransen zijn; de Duitsers
dragen glroene hoedjes, militairachtige
jassen en in groepsverband houden zij
ervan om keurig in de maat te stap
pen; de Amerikanen willen best weten,
dat zij niet op een paar francs behoe
ven te kijken en zij gediragen zich soms
een beetje, alsof zij in hun koloniën
vertoeven; de Nederlanders hebben
mooie auto's, zijn zuinig maar luidruch
tig. Voor de Fransen, die een bijzonder
gloote waarde aan hun keuken toe
kennen, is het ook amusant na te gaan,
hoe de verschillende landslieden in
Frankrijk eten. Wanneer meneer
Dupont met vacantie gaat, dan zijn zijn
maaltijden zeker net zo belangrijk als
het landschap. Ik heb verschillende
■''ranse vrienden, die liever hun vacan-
'ie doorbrengen in een goed hotel met
™en middelmatige omgeving dan in een
middelmatig hotel met een mooie om
geving. Het Is ook normaal, dat men
tijdens de vacantie tweemaal daags uit
gebreid eet. Eerst een apéritif, dan een
voorgerecht, vervolgens het vlees, daar
na de groente, de kaas en het fruit. Die
volgorde is bijna heilig en het is in een
Frans restaurant b.v. bijzonder vreemd
wanneer je je maaltijd meteen, begint
met een biefstuk. Vandaar dat het mon
sieur Dupont interesseert na te gaan,
hoe zijn buitenlandse gasten*in Frank
rijk eten. De gemiddelde Engelse tou
rist blijkt tweemaal per dag biefstuk
met pommes-frites te eten, waarbij hij
heel weinig wijn drinkt. De Scan-
dinaviërs zijn vooral verzot op de tal
loze soorten worst, die Frankrijk voort
brengt. Daarbij drinken zij grote hoe
veelheden Frans bier, dat zij erg slecht
vinden. De Nederlanders eten weinig
drinken wijn met water, maair beslui
ten hun maaltijd graag met een glas
cognac. Daar staat tegenover dat de
restaurateurs constateren dat bepaalde
Nederlanders toch opvallend goede
wijnkenners zijn. De Italianen stellen
hun diners met erg veel zoirg samen; ze
kiezen zeldzame wijnen en vinden ra
afloop, dat de Italiaanse keuken toch
heter is. De meeste Duitsers blijken de
Franse keuken tijdens de oorlog te heb
ben leren kennen. Bij de Amerikaan
speelt de kleur van het eten een grote
rol. Hij vindt, dat zijn gevulde bord
een bont stilleven moet zijn en hij jaap
de kellners telkens weer de stuipen op
het lijf door jam bij ziin chateaubriand
te bestellen, waarbij hij heel rustig een
glas melk drinkt.
GROTE Franse krant heeft een
hele pagina gevuld met het „savoir
vivre" in de trein. Daarbij moet men
weten, dat de afstanden in Frankriik
heel groot zijn, zodat het vaak voor
komt, dat men heel de dag of de nacht
in de trein moet doorbrengen. Het blad
vertelt zijn lezers, hoe de beschaafde
reiziger zich dient te gediragen.
„Wanneer iemand in uw coupé
nachts zo luid zit te snurken, dat de
medereizigers niet kunnen slapen, mag
men hem dan wakker maken?" Ja.
het antwoord, wanneelr er kinderen oj
ouden van dagen in het compartimed'
zitten. Zijn die er niet, dan moet me'
de slaper laten snurken. Zelfs wanneet
u een heel spannende roman leest, moe'
u er zich toch in schikken, dat het hcW
om half elf wordt uitgedaan. Wie zj'
tend moet slapen wordt de volgende
morgen niet op zijn mooist wakker.
Maak uw toilet dan echter niet ten aan
zien van uw medereizigers. Wilt u,1"
de trein eten, ga dan. als het enigszin;
kan, naar de restauratiewagen. Is 01
niet mogelijk, eet dan de meegebrach'
etenswaren zo bescheiden mogelijk i
Bied uw medereizigers niets aan.
laat alles wat naar knoflook ru»
thuis.
TEN
Li i,0i
Indiërs en Pakistani broederlijk
verenigd voor Mountain House, het
centrum van Morele Herbewape
ning in Caux sur Montreux in
Zwitserland. Met hoed en wandel
stok: dr. Buchman, de leider der
beweging.
de delegatie arriveerde. Dr Buchman
en de 800 personen uit 46 landen, die
aan de conferentie deelnemen, verwel
komden tegen de achtergrond van de
Nederlandse driekleur de gasten uit het
Verre Oosten,
Een parlementslid uit India, de heer
Keshavajengar, president van het vak
verbond van de staat Mysore, sprak
hen toe. Zinspelend op het contact van
Pakistans ministerpresident Moham
med Ali met Morele Herbewapening,
zei hij: „Ik ben overtuigd dat de at
mosfeer, die deze mensen hier in onze
landen geschapen hebben, een grote
bijdrage is voor een uiteindelijke over
eenkomst tussen India en Pakistan".
Hij vervolgde:
„Het beklimmen van de Mount Eve
rest toont, wat het Westen en het Oos
ten samen kunnen doen. Als Oost en
West op dezelfde manier de taak op
zich nemen om de wereld te herbou
wen. kan niets ons tegenhouden. Hier
in Caux vinden mensen uit alle conti
nenten de oplossing voor de wereld
problemen".
ER ZIJN GEZh
een gat in haar knii
voet gemetamorpho.
kalmte, weten preci
medicamenten en vi
Maar er zijn helt
linnenkast de hele
brandzalf lag, of ei
brandzalf is nergen
ook een doosje mei
rusteloos in een stoi
Een tijdje geleden t
van de dokter. Die
lijkt zoveel op het t
Maar misschien
waren de witte
tabletjes, die uw
man kreeg, wel
Prontosiltabletten,
mevrouw, of be
hoorden zij tot
de z.g. sulfaprepa-
raten, de strepto-
coccenbestrijdende
en bacteriedo-
dende tabletten, die i
ters attest te verkrijg
nog in nauwkeurige dc
nemen zijn. Wist u, dat
het geheel niet denkb
naderhand optredende
de samenstelling van h
neer u te veel, en o]
van deze onschuldig uit
slikt. Meestal worden
ten voorgeschreven vc
maar wanneer deze
gooit u dan alstublieft
resterende tabletten we
Ook is het heel goed
weet andere medicame;
tabletten hun kracht en
verliezen, wanneer ze te
blijven. Neem geen ris;
die paar tabletten, die
Het is misplaatste en g<
nigheid, ze te bewaren 1
gende gelegenheid". Tii
dat u er geen baat bij he
schadelijke gevolgen va;
vinden.
U stelt er een eer li
opgeruimde linnenkast
heeft het land, als de
(naaimand door elkaar
graag weten, wat u hei
knopen, aan band en
Ook houdt u, als goede h
een welvoorziene provi
de bussen en potjes netje
staan: suiker, rijst, hav
zo voor het grijpen.
Maar waarom, in 's
soringen zoveel huisvrt
nonchalante en zorgelo
met geneesmiddelen?
Een
HET KOMT ER niet
een mooi wit gelakt kast
taal of van hout. 't Kan
zijn, of misschien alleen
venste plank in een kas
is, dat u er een heeft, t
geld onderhoudt. Dan 1
risico, dat u op een gegt
een etiquet op een fles n
lezen, dat u tot uw schr
stateren, dat het middel
niet meer voorhanden is,
je jodium is leeggelope:
eerst eens moet ruiken, o
u in de hand heeft, nu h
of boorwater! In die ti
brandwond van Jantje's
lijk oplopende blaar (om
gil nog maar niet eens
blijft Marietje's knie he
en wordt Pietje met de r
zeriger en lustelozer.
WAT HOORT ER nu
de huisapotheek thuis? In
ste plaats een koortstherr