Fransen pogen natuurkrachten in Algerie te beteugelen Het Verre Oosten op zoek naar nieuwe ideologie In de zomer loopt Parijs leeg Hoe st Drommen buitenlanders naar de Franse hoofdstad Rijkswaterstaat maakt het land bewoonbaar Tussen Middelandse Zee en Sahara (4) India en Pakistan kwamen op wereldconferentie voor morele herbewapening tot elkaar Dominee op naar Atlch Resten van een st (30 m. dik) ont Verkeer in Den E onveiliger Samengaan Oost-West kan veel tot stand brengen i Wellevendheid in de trein (Van een onzer medewerkers ALGERIE IS IN MENIG OPZICHT nog middeleeuws. Nee dat is te zacht gezegd: in Algerië ko men vandaag-de-dag nog toestanden voor, zoals zij daar in de oosterse wereld al vóór Christus moeten zijn geweest. Vrouwen, die met een dichtgebonden geitenhuid vol water op haar rug van de verre bron naar huis lopenmannen, die achter op hun ezeltje rij den als in de dagen van Christus' geboorte, toen zij allen naar hun geboortestreek werden ontboden om geteld te worden. Achter op hun ezel^ inderdaad, want dit diertje is té frêle om het midden op de rug te gaan zitten zonder het gevaar te lopen, dat die dubbel klapt. Wat dat betreft maken de meeste illustratoren, die Maria midden op de ezel plaatsen, dus een kleine technische fout. Maria moet trouwens wel een ware Jozef tot levensgezel hebben gehad, want over het algemeen is het zo, dat de Jozefs op de ezel zitten en hun vrouwen er naast laten lopen. Maar dit terzijdeDie simpele, weinig sprekende vóór-Christelijke cultuur is echter een stérke cul tuur geweest. Zij overwon de Romeinse, die veel hoger stond en handhaafde zich sindsdien vijftien eeuwen onveranderd. Zij zal zich blijven handhaven naast de Franse en die, wie weet, op den duur ook overwinnen. Al ligt dat minder voor de hand en al zullen er, zo de Fransen al eens weg zouden trek ken, van deze westerse cultuur méér invloeden zichtbaar blijven dan van de Romeinse. HET L1)KT onbegonnen werk, in dat enorme land tus sen Middellandse Zee en Sa hara iets te ondernemen tegen de krachten der natuur: de tropische regens, de grote droogte, de spijkerharde rot sen en de afstanden. Maar de Fransen hebben de zaken fiks aangepakt en al deze pro blemen in handen gegeven van één instantie: de Rijkswater staat, die daarvoor zéér ver gaande bevoegdheden heeft gekregen. Dank zij de mede werking van de ingenieurs van deze dienst (Ponts en Chaus- sées) R. Giovaninetti, en Auriol te Bóne en J. Astier te Sétif, waren wij in de gelegen heid, een aantal van deze wer ken te bezichtigen. stuw van 75 meter hoog en een breed te van 250 meter, waarmee het dal van twee riviertjes wordt afgesloten. Die dalen zullen vollopen en men krijgt daar ongeveer hetzelfde geval als verleden jaar in Frankrijk, waar het dorp Tignes plaats moest maken voor een stuwmeer. Hier wordt wel iswaar geen dorp opgeofferd (Kerrata ligt achter de stuw en de buizen lopen er onder door), maar de 160 millioen kubieke meter water, die er voor komt te staan, zal toch tal van vrucht bare landerijen en olijfgaarden over spoelen. (Van een speciale verslaggever) 1,0JSOER TWIJFEL zullen India en Pakistan in de komende jaren een omwenteling ondergaan. Maar wat soort van revolutie zal het zijn? Niet alleen de toekomst van Azië, de toekomst van de hele wereld kan van 't antwoord op deze vraag afhangen. Deze week vertrokken bijna op het zelfde ogenblik twee vliegtuigen van het vliegveld van Karachi, Pakis- tans hoofdstad. Het ene was gevuld met een aantal jonge Pakistani, op weg naar het communistische wereldjeugdfestival in Boekarest. In het andere bevonden zich 37 industriëlen, vakbondbestuurders en studen tenleiders, die de wereldconferentie voor Morele Herbewapening in het Zwitserse Caux gingen bijwonen. De Duitse predikant nulh heeft Vrijdag tt verklaard dat hij dg s,verzonken stad" uit d Atlantis heeft gevonder de bodem van de Noi hoogte van het eiland Sp.,anuth was in h£ weekeinde aan het hoofd peditie van zeven man en ten, uitgerust met luisl «aar het zeegebied waai volgens hem de resten van vmden, vertrokken Volgens ds Spanuth hee behulp van luisteraoparati weatgheid op de zeeboden (stads) muur en een trog m-eex, vastgesteld. Hij was dat de muur 900 meter lar meter dik is. Hij verwacht het vroegere koninklijk pa: iantis en van een tempel te treffen. Ds Spanuth hoopt i behulp van de luisterappan de komende dagen mogelijk juiste plaats der bouwval! stellen. De expeditie heeft een pende steen uit het doorzc bied opgehaald, die volgens afkomstig is uit een met ke weg van het oude Atlantis. Het aantal verkeersongev maanden Juni en Juli is ir aanmerkelijk hoger dan jaar. In de week van 16 tot den niet minder dan 217 ve vallen genoteerd. Van deze ongevallen gesi 57 tussen 16 en 18 uur Er dode te betreuren. 16 ernsl ncht gewonden. Het doel van deze stuwdam is niet in de eerste plaats de irrigatie: de dam, die aan de zuidelijke opening van de fameuze Gorge van Kerrata ligt, zal namelijk dienen om een gro te electrische centrale aan het andere eind van de schilderachtige Gorge (kloof) het gehele jaar door van water te kunnen voorzien. Het water wordt door een negen kilometer lange tun nel dwars door de rotsen tot vlak bo ven de centrale gebracht en ploft dan van 370 meter hoogte naar de tur bines. Deze electrische centrale is een van de belangrijke schakels in het 2000 kilometer lange net. dat Casablanca in Marokko verbindt met Algiers en Tu nis: een 150.000 volt net, dat gevoed wordt door waterkracht- en steen koolcentrales. De waterkracht zal in de loop der komende jaren een steeds groter aandeel voor zijn rekening ne men, want ook in Marokko is een ge weldige stuw in aanbouw. DEIDE groepen reisden naar Europa op zoek naar een ideologie, die een nieuwe zin aan hun leven en een nieuwe oplossing aan hun land zou kunnen geven. De ene groep denkt door de ideologie van Boekarest een gewelddadige revolutie in zijn land te ontketenen. De andere groep hoopt, dat de ideologie van Caux zijn land de morele en geestelijke omwenteling zal kunnen brengen, die Azië zo drin gend nodig heeft. De proefboerderij in het vroegere zoutmeer Fetzara. De silo dient voor de opslag van de voergranen, ivaarmee het fokvee wordt bijgevoerd. EEN VAN DE MEEST spectaculaire (en minst aanstoot gevende uitingen van het Franse gezag is wel wat men doet op het terrein van de bewoon- baarmaking van dit in de zomer zo droge en dorre land:. Van deze enor me oppervlakte, waarvan wij ons ei genlijk geen beeld kunnen vormen. Eén voorbeeld van die grootte: als wij van Leeuwarden, Maastricht of Mid delburg in één dag op en neer moe ten naar Den Haag, vinden we dat een bezette, vermoeiende dag en we zou den het (voor ons gevoel) niet volhou den, als we de auto niet een paar keer rust gunden voor een uitspanning en als we ons niet ten minste één maal met een fikse maaltijd sterkten. Een buizenfabrikant uit Sétif, die zo vriendelijk was ons een lift van enke le honderden kilometers te bezorgen, rijdt meer dan eens achthonderd kilo meter op een dag, waarbij hij twee keer stopt. Een keer, omdat zijn stof wisseling dat eist en één keer voor een herberg om zittende achter het stuur een glas sinaasappelsap naar binnen te wippen. Waarbij gezegd dient, dat zijn kilometerteller meer dan eens op 140 en zeldep onder de 100 staat en waaruit men dan meteen weer mag concluderen, dat de Fran sen het wegennet, daar in Noord- Afrika prima in orde hebben. Die bewoonbaarmaking van het land de aanleg van wegen inbegrepen is in Algerië opgedragen aan één instantie: de Rijkswaterstaat (Ponts et Chaussées), die daarbij uiteraard wel met andere lichamen samenwerkt, de electriciteitsmaatschappij onder ande re, maar die toch een zeer ver strek kende bevoegdheid heeft. Deze dienst legt meren droog, sticht proefboerde- rijen, legt waterleiding aan, bevordert de irrigatie en helpt de bevolking bij de strijd tegen de erosie. Die erosie is in dit land een ver schrikking. De teeltlaag op de rotsbo dem is vrij dun en het kost alle moeite om die vast te houden. Weliswaar re gent het in Algerië niet veel. maar als er een bui komt, is het ook een beste! Het gebeurt meermalen, heb ben wij ons laten vertellen, dat er herders, ezels en kudden, die de die pe, geheel of bijna drooggevallen ri vierbeddingen volgen, overvallen wor den door een muur van water, afkomstig van een tropische bui, die enkele kilometers achter hen is ge vallen en waarvan zij niets hebben bemerkt. Ontvluchten is door de stei le wanden vaak niet meer mogelijk en de gevolgen laten zich raden. Om die erosie tegen te gaan, legt de Rijkswaterstaat alom in de bergen terrassen aan, die de vloedgolf van de top moeten stuiten en de grond be schermen. Dat lukt op de meeste plaatsen vrij behoorlijk, maar er zijn ook hele gebieden, waar de natuur krachtiger is gebleken. Men kampt in Algerië echter niet alleen met zoet water (de enorme toe vloed op bepaalde momenten en de grote schaarste er aan in het grootste Een overzicht van de bouw van de stuw van Kerrata, tussen Sétif op de hoogvlakte en Bougie aan de Middelland se Zee. Als de stuw klaar is, zal het dal hierboven vol wa ter komen te staan. Daarvoor is boven de huidige weg Sétif- Kerrata (onderste witte lijn in het midden van de foto) al een nieuwe weg uitgehouwen in de rotsen (bovenste). Tus sen de beide wegen zal dus in de toekomst het wateropper vlak liggen. deel van het jaar), maar ook mét zout water. Er zijn talloze zoutmeren in het binnenland, die de grond in de omgeving onbruikbaar maken en het leven voor mens en dier ondraaglijk. Deze zoutmeren zijn namelijk broed plaatsen voor de muskieten en er is de Fransen dus alles aan gelegen om er zo snel mogelijk van verlost te worden. HET BLIJFT EVENWEL niet bij het droogmaken en ontzilten: de Rijks waterstaat bouwt er ook proef boerde, rijen om de veestapel op een hoger plan te brengen en de Arabische keu terboertjes bij te brengen, hoe ze hun vee moeten verzorgen. In het droog gelegde meer Fetzara, niet ver van Bóne, is verleden jaar onder leiding van ir. Giovaninetti een modelboerde rij gebouwd, waarin een Nederlandse boer graag eens een dagje zou rond neuzen. Deze boerderij wijkt namelijk in vele opzichten af van de hier be kende types, zowel wat de bouw er van als wat de methodes betreft. Men heeft er twee soorten stallen: een „gewone", waarin het vee met de koppen naar het middenpad staat op gesteld en een moderne potstal, inge richt volgens een nieuw Amerikaans systeem. De gewone stal kent geen open grup, maar een overdekte; het is een smalle spleet tussen twee stalen banden met daaronder een betonnen goot. De vaste bestanddelen worden door de Arabische knechten met wa ter door de spleet gespoten; de urine vindt haar eigen weg. Die kabbelt langzaam door een spleet aan het eind van de goot naar een speciaal reser voir, terwijl het water met de vaste bestanddelen, dat een grotere snelheid heeft, over de spleet heenspringt en in zijn eigen afdeling belandt. Ook de urine uit depotstal wordt opgevan gen en met die van de gewone stal opnieuw over het stro en de mest in de potstal gesproeid om de microben te doden. In het meer Fetzara, dat 13.000 hec tare groot is (twintig kilometer lang* grazen momenteel zeven a achtdui zend koeien. Honderd twintig daarva' behoren bij de boerderij en kerer 's avonds naar de stal terug. Deze die ren worden namelijk speciaal gebruikt voor het fokken en zij zijn aan een grondige controle onderworpen. Ze worden elke week gewogen en nauw keurig wordt nagegaan, hoe de dieren op de verschillende vaccines reage ren. 's Zomers worden ze bijgevoerd met voergranen, die in een geweldige silo zijn opgeslagen; tijdens de korte winter staat er ook hooi op het menu. De rest van' de koeien is voor het merendeel eigendom van de Arabie ren in verre omgeving. Zij betalen vier gulden per jaar per koe en die kan dan in het meer Fetzara haar buikje rond eten. In die prijs zijn zelfs vier baden berekend; baden, die de beesten van de teken moeten be vrijden. Zij worden door een lange gang geleid (aangevuurd door een stok-met-een-electrische-schok), lopen argeloos het chemisch badwater in en ploffen dan kopje onder in een die per bassin. De koeien zijn over het algemeen reekleurig bruin; haar vormen herin neren aan de tekeningen, die op oude Egyptische afbeeldingen zijn aange troffen. Fries vee komt men er spora disch tegen; de zwart-bonten hebben wel een hogere melkgift dan het in heemse vee. maar zij aarden slecht in het warme klimaat. En om een mogelijke nieuwsgierigheid van onze agrariërs nog maar even te bevredi gen; een koebeest kost daar een drie-, vierhonderd gulden. EEN VAN DE GROOTSTE werken, die de Fransen in Algerië onder han den hebben, is wel de bouw van een geweldige stuwdam bij Kerrata. Een 7,o lopen daar nu door dat wilde land van Noord-Afrika de foeilelijke hoogspanningslijnen, honderden en honderden kilometers lang daar trouwens te verontschuldigen omdat men eenvoudig geen kabels kan leg gen in die rotsbodem terwijl de kamelen en dromedarissen grazen bij de masten en de Arabieren in hun traag tempo onder de draden door hobbelen op hun ezels. Twee bescha vingen naast elkaar Deze laatste groep was samengesteld uit Indiërs en Pakistani. Dat mensen van beide volken samenreizen is iets ongewoons. Het Kashmirprobleem ver deelt nog altijd beide landen. Pakistan besteedt 80%, India 40% van de na tionale begroting aan defensie. Aan de grens, die >g steeds gesloten is, staan de legers van beide landen tegenover elkaar. De „Times of India" publiceer de dan ook een artikel over deze reis onder de kop: „Samenwerking tussen India en Pakistan". De vlaggen van beide landen hingen in top voor Mountain House, het cen trum van Morele Herbewapening, toen (Van onze correspondent te Parijs) DE Franse schoolkinderen zijn op de eerste Juli voor tien weken met vacantia gegaan. Maar de meeste Parijzenaars blijven toch tot na Qua- torze Juillet in Parijs. De grote vlucht uit de hoofdstad is eigenlijk nu pas begonnen. Parijs loopt leeg. De stations worden bestormd, de grote tvegen die naar Nice, naar Biarritz, naar Bretagne of naar Normandië voeren zijn vol auto's. Het gevolg is, dat het in Parijs zelf plotseling veel ■rustiger is geworden. Je kunt weer door de stad rijden, zonder bij ieder kruispunt in een verkeersknooppunt verstrikt te raken en je kunt, zelfs op de Champs Elysées, weer een plaatsje vinden om een auto te par keren. Het wonderlijke is, dat het leven in de hoofdstad de laatste dagen van Juli plotseling ook iets goedkoper wordt. Dat komt, doordat een kwart van de bevolking vertrokken is, de vraag naar goederen dus zakt, terwijl het aanbod gelijk blijft. De Parijzenaars ontvluchten dus hun stad, maar de buitenlanders komen er juist hun vacantie doorbren gen. Nog nooit hebben we zoveel autobussen met Amerikanen, met Engelsen, met Duitsers, met Belgen, met Zwitsers en met Nederlanders langs de Sacré Coeur zien rijden. De groepsreizen verdringen de indivi duele reizen steeds meer, zodat in vele hotels de hele zomer geen plaatsje meer is te krijgen doordat al de kamers door de reisbureaux voor hun groepen zijn afgehuurd. CR ZOU een boek te schrijven zijn over het gedrag van de touristen uit de verschillende landen, zodra zij in het buitenland zijn. De Engelsen blijven be scheiden, maar zelfbewust; de Belgen doen, alsof ze Fransen zijn; de Duitsers dragen glroene hoedjes, militairachtige jassen en in groepsverband houden zij ervan om keurig in de maat te stap pen; de Amerikanen willen best weten, dat zij niet op een paar francs behoe ven te kijken en zij gediragen zich soms een beetje, alsof zij in hun koloniën vertoeven; de Nederlanders hebben mooie auto's, zijn zuinig maar luidruch tig. Voor de Fransen, die een bijzonder gloote waarde aan hun keuken toe kennen, is het ook amusant na te gaan, hoe de verschillende landslieden in Frankrijk eten. Wanneer meneer Dupont met vacantie gaat, dan zijn zijn maaltijden zeker net zo belangrijk als het landschap. Ik heb verschillende ■''ranse vrienden, die liever hun vacan- 'ie doorbrengen in een goed hotel met ™en middelmatige omgeving dan in een middelmatig hotel met een mooie om geving. Het Is ook normaal, dat men tijdens de vacantie tweemaal daags uit gebreid eet. Eerst een apéritif, dan een voorgerecht, vervolgens het vlees, daar na de groente, de kaas en het fruit. Die volgorde is bijna heilig en het is in een Frans restaurant b.v. bijzonder vreemd wanneer je je maaltijd meteen, begint met een biefstuk. Vandaar dat het mon sieur Dupont interesseert na te gaan, hoe zijn buitenlandse gasten*in Frank rijk eten. De gemiddelde Engelse tou rist blijkt tweemaal per dag biefstuk met pommes-frites te eten, waarbij hij heel weinig wijn drinkt. De Scan- dinaviërs zijn vooral verzot op de tal loze soorten worst, die Frankrijk voort brengt. Daarbij drinken zij grote hoe veelheden Frans bier, dat zij erg slecht vinden. De Nederlanders eten weinig drinken wijn met water, maair beslui ten hun maaltijd graag met een glas cognac. Daar staat tegenover dat de restaurateurs constateren dat bepaalde Nederlanders toch opvallend goede wijnkenners zijn. De Italianen stellen hun diners met erg veel zoirg samen; ze kiezen zeldzame wijnen en vinden ra afloop, dat de Italiaanse keuken toch heter is. De meeste Duitsers blijken de Franse keuken tijdens de oorlog te heb ben leren kennen. Bij de Amerikaan speelt de kleur van het eten een grote rol. Hij vindt, dat zijn gevulde bord een bont stilleven moet zijn en hij jaap de kellners telkens weer de stuipen op het lijf door jam bij ziin chateaubriand te bestellen, waarbij hij heel rustig een glas melk drinkt. GROTE Franse krant heeft een hele pagina gevuld met het „savoir vivre" in de trein. Daarbij moet men weten, dat de afstanden in Frankriik heel groot zijn, zodat het vaak voor komt, dat men heel de dag of de nacht in de trein moet doorbrengen. Het blad vertelt zijn lezers, hoe de beschaafde reiziger zich dient te gediragen. „Wanneer iemand in uw coupé nachts zo luid zit te snurken, dat de medereizigers niet kunnen slapen, mag men hem dan wakker maken?" Ja. het antwoord, wanneelr er kinderen oj ouden van dagen in het compartimed' zitten. Zijn die er niet, dan moet me' de slaper laten snurken. Zelfs wanneet u een heel spannende roman leest, moe' u er zich toch in schikken, dat het hcW om half elf wordt uitgedaan. Wie zj' tend moet slapen wordt de volgende morgen niet op zijn mooist wakker. Maak uw toilet dan echter niet ten aan zien van uw medereizigers. Wilt u,1" de trein eten, ga dan. als het enigszin; kan, naar de restauratiewagen. Is 01 niet mogelijk, eet dan de meegebrach' etenswaren zo bescheiden mogelijk i Bied uw medereizigers niets aan. laat alles wat naar knoflook ru» thuis. TEN Li i,0i Indiërs en Pakistani broederlijk verenigd voor Mountain House, het centrum van Morele Herbewape ning in Caux sur Montreux in Zwitserland. Met hoed en wandel stok: dr. Buchman, de leider der beweging. de delegatie arriveerde. Dr Buchman en de 800 personen uit 46 landen, die aan de conferentie deelnemen, verwel komden tegen de achtergrond van de Nederlandse driekleur de gasten uit het Verre Oosten, Een parlementslid uit India, de heer Keshavajengar, president van het vak verbond van de staat Mysore, sprak hen toe. Zinspelend op het contact van Pakistans ministerpresident Moham med Ali met Morele Herbewapening, zei hij: „Ik ben overtuigd dat de at mosfeer, die deze mensen hier in onze landen geschapen hebben, een grote bijdrage is voor een uiteindelijke over eenkomst tussen India en Pakistan". Hij vervolgde: „Het beklimmen van de Mount Eve rest toont, wat het Westen en het Oos ten samen kunnen doen. Als Oost en West op dezelfde manier de taak op zich nemen om de wereld te herbou wen. kan niets ons tegenhouden. Hier in Caux vinden mensen uit alle conti nenten de oplossing voor de wereld problemen". ER ZIJN GEZh een gat in haar knii voet gemetamorpho. kalmte, weten preci medicamenten en vi Maar er zijn helt linnenkast de hele brandzalf lag, of ei brandzalf is nergen ook een doosje mei rusteloos in een stoi Een tijdje geleden t van de dokter. Die lijkt zoveel op het t Maar misschien waren de witte tabletjes, die uw man kreeg, wel Prontosiltabletten, mevrouw, of be hoorden zij tot de z.g. sulfaprepa- raten, de strepto- coccenbestrijdende en bacteriedo- dende tabletten, die i ters attest te verkrijg nog in nauwkeurige dc nemen zijn. Wist u, dat het geheel niet denkb naderhand optredende de samenstelling van h neer u te veel, en o] van deze onschuldig uit slikt. Meestal worden ten voorgeschreven vc maar wanneer deze gooit u dan alstublieft resterende tabletten we Ook is het heel goed weet andere medicame; tabletten hun kracht en verliezen, wanneer ze te blijven. Neem geen ris; die paar tabletten, die Het is misplaatste en g< nigheid, ze te bewaren 1 gende gelegenheid". Tii dat u er geen baat bij he schadelijke gevolgen va; vinden. U stelt er een eer li opgeruimde linnenkast heeft het land, als de (naaimand door elkaar graag weten, wat u hei knopen, aan band en Ook houdt u, als goede h een welvoorziene provi de bussen en potjes netje staan: suiker, rijst, hav zo voor het grijpen. Maar waarom, in 's soringen zoveel huisvrt nonchalante en zorgelo met geneesmiddelen? Een HET KOMT ER niet een mooi wit gelakt kast taal of van hout. 't Kan zijn, of misschien alleen venste plank in een kas is, dat u er een heeft, t geld onderhoudt. Dan 1 risico, dat u op een gegt een etiquet op een fles n lezen, dat u tot uw schr stateren, dat het middel niet meer voorhanden is, je jodium is leeggelope: eerst eens moet ruiken, o u in de hand heeft, nu h of boorwater! In die ti brandwond van Jantje's lijk oplopende blaar (om gil nog maar niet eens blijft Marietje's knie he en wordt Pietje met de r zeriger en lustelozer. WAT HOORT ER nu de huisapotheek thuis? In ste plaats een koortstherr

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 6