js lee v% op zoek Hoe staat het met uw huisapotheek? OP SCHOON EN GEWOON SA SKI A Huwelijksperikelen in donker Afrika Jacques Fath en Balenciaga De kinderstoel eldconferentie t elkaar Gooi weg die oude flessen, pillen en tabletten, waarvan u niet meer weet waarvoor zij dienden Dominee op zoek naar Atlantis Resten van een stadsmuur (30 m. dik) ontdekt? Verkeer in Den Haag is onveiliger Hoeden van formaat DOOR ONTHULLINGEN VAN EEN FRANSE NON Millioenen mannen kunnen geen bruid betalen Dure vrouwen ZATERDAG 25 JULI le komende jaren een itie zal het zijn? Niet hele wereld kan van ■trokken hijna op het- I van Karachi, Pakis- I jonge Pakistani, op in Boekarest. In het estuurders en studen- herbewapening in het Pakistani broederlijk or Mountain House, het a Morele Herbewape- aux sur Montreux in Met hoed en wandel- :chman, de leider der arriveerde. Dr Buchman rsonen uit 46 landen, die •entie deelnemen, verwel- i de achtergrond van de driekleur de gasten uit het êntslid uit India, de heer r, president van het vak- de staat Mysore, sprak pelend op het contact van iinisterpresident Moham- t Morele Herbewapening, ben overtuigd dat de at- deze mensen hier in onze iapen hebben, een grote lor een uiteindelijke over- ssen India en Pakistan e: pmen van de Mount Eve- at het Westen en het Oos- unnen doen. Als Oost en elfde manier de taak op om de wereld te herbou- ;ts ons tegenhouden. Hier len mensen uit alle con*j- plossing voor de wereld- is ook normaal, dat men cantie tweemaal daags uit- Eerst een apéritif, dan een vervolgens het vlees, daar- e, de kaas en het fruit. Die lijna heilig en het is in een rant b.v. bijzonder vreemd ie maaltijd meteen, begint stuk. Vandaar dat het mon- t interesseert na te gaan, tenlandse gastenMn Frank- - gemiddelde Engelse tou- veemaal per dag biefstuk :-frites te eten, waarbij nij wijn drinkt. De Scan- n vooral verzot op de tai- worst, die Frankrijk voort- -bij drinken zij grote hoe- rans bier, dat zij erg slecht Nederlanders eten weinig, n met water, maajr besliu- laltijd graag met een glas lar staat tegenover dat ae s constateren dat bepaalde S toch opvallend goede zijn De Italianen stellen net erg veel zorg samen; ze :ame wijnen en vinden n de Italiaanse keuken toen meeste Duitsers blijken oe :en tijdens de oorlog te heb ennen. Bij de Amerikaan euir van het eten een ffote ndt, dat zijn gevulde bora Heven moet zijn en hij jaag telkens weer de stuipen op jam bij zijn chateaubriand waarbij hij heel rustig lrinkt. rE Franse krant heeft een ina gevuld met het „sa™ e trein. Daarbij moet me de afstanden in Frankr y zijn, zodat het vaak voor ten heel de dag of de nacht moet doorbrengen. Het b lezers, hoe de beschaafde dient te gedragen. iemand in uw coupé des luid zit te snurken, dal rs niet kunnen slapen, mag [an wakker maken? Ja. rd, wanneelr er kinderen dagen in het compartim die er niet, dan moet iten snurken. Zelfs wan ipannende roman leest, m ch in schikken, dat het.hem E wordt uitgedaan. Wie» slapen wordt de volge iet op zijn mooist wak lilet dan echter niet ten a _n w medereizigers. Wilt u in, ga dan. als het enig de restauratiewagen, is ik, eet dan de meegebraci zo bescheiden mogelijk edereizigers niets aan, wat naar knoflook ER ZIJN GEZINNEN waar de huisvrouw, als Jantje zijn hand brandt aan de kachel, - als Marietje ten gat in haar knie valt en als Pietje klaagt over hoofdpijn, onmiddellijk paraat zijn, d.w.z. op staande voet gemetamorphoseerd tot volmaakte verpleegsters of E.H B.O.-sters. Ze behouden te allen tijde haar kalmte, weten precies wat haar te doen staat en, - wat zéér belangrijk is - weten wat er in huis is aan medicamenten en verplegingsartikelen. Maar er zijn helaas ook gezinnen, waar de huisvrouw op het critieke moment zenuwachtig in haat linnenkast de hele boel staat ondersteboven te gooien, omdat ze „dacht"'dat er nog ergens een tube brandzalf lag, of een flesje mercurochroom, - en toch in ieder geval een buisje aspirine Maar néén, - de brandzalf is nergens te vinden, het flesje mercurochroom is leeg en ja, er is wél een roestig schaartje en ook een doosje met witte tabletjes, maarAarzelend werpt deze huisvrouw een blik op Pietje, die rusteloos in een stoel hangt. Zou het aspirine zijn? Of zijn het vitaminetabletten? Of is het nóg wat anders? Een tijdje geleden heeft een van de leden van het gezin eens zulke witte tabletjes gehad op voorschrift van de dokter. Die zouden het ook wel kunnen zijn. Och, veel kwaad zal het wel niet kunnen, 't Een lijkt zoveel op het ander, en - baat het niet. dan zal het ook wel niet schaden! Maar misschien waren de witte tabletjes, die uw man kreeg, wel Prontosiltabletten, mevrouw, of be hoorden zij tot de z.g. sulfaprepa- raten, de strepto- coccenbestrijdende en bacteriedo- dende tabletten, die alleen op dok ters attest te verkrijgen, en dan nog in nauwkeurige doseringen in te nemen zijn. Wist u, dat het gevaar in het geheel niet denkbeeldig is, van naderhand optredende stoornissen in de samenstelling van het bloed, wan neer u te veel, en op eigen houtje, van deze onschuldig uitziende pilletjes slikt. Meestal worden deze prepara ten voorgeschreven voor een kuur, maar wanneer deze ten einde is, gooit u dan alstublieft de eventueel resterende tabletten weg! Ook is het heel goed mogelijk, dat weet andere medicamenten, pillen of tabletten hun kracht en werkzaamheid verliezen, wanneer ze te lang bewaard blijven. Neem geen risico. Gooi weg, die paar tabletten, die u over houdt. Het is misplaatste en gevaarlijke zui nigheid, ze te bewaren voor een „vol gende gelegenheid". Tien tegen een, dat u er geen baat bij heeft en er zelfs schadelijke gevolgen van kunt onder vinden. U stelt er een eer in, een keurig opgeruimde linnenkast te hebben. U heeft het land, als de kinderen uw naaimand door elkaar halen: u wilt graag weten, wat u heeft aan druk knopen, aan band en aan stopwol. Ook houdt u, als goede huisvrouw, van een welvoorziene provisiekast, waar de bussen en potjes netjes in het gelid staan: suiker, rijst, havermout, alles zó voor het grijpen. Maar waarom, in 's hemelsnaam, soringen zoveel huisvrouwen op zo nonchalante en zorgeloze wijze om met geneesmiddelen? Een huisapotheek HET KOMT ER niet op aan, of het een mooi wit gelakt kastje is van me taal of van hout. 't Kan ook een doos zijn, of misschien alleen maar de bo venste plank in een kast. Hoofdzaak is, dat u er een heeft, en deze gere geld onderhoudt. Dan loopt u geen risico, dat u op een gegeven ogenblik een etiquet op een fles niet meer kunt lezen, dat u tot uw schrik moet con stateren, dat het middel dat u zoekt, niet meer voorhanden is, dat het fles je jodium is leeggelopen, en dat u eerst eens moet ruiken, of de fles, die u in de hand heeft, nu benzine bevat of boorwater! In die tijd wordt de brandwond van Jantje's hand een le lijk oplopende blaar (om van zijn ge gil nog maar niet eens te gewagen), blijft Marietje's knie hevig bloeden, en wordt Pietje met de minuut dren zeriger en lustelozer. WAT HOORT ER nu eigenlijk in de huisapotheek thuis? In de allereer ste plaats een koortsthermometer, een buisje jodium of mercurochroom. Kin deren hebben over het algemeen angst voor de bruine (bijtende) jodi um, daarom is mercurochroom te ver kiezen. Voorts verbandmiddelen, zo als hydrophielgaasjes, (d.w.z. absor berend, dus vocht aantrekkend ver band weefsel), hansaplast, leukoplast, rolletjes verbandgaas in verschillen de breedten, verbandwatten en wat oude, schone linnen lappen, (voor compressen) een stuk taft, (voor Priesznitzvertoand) en zwachtel. Vin gers van oude handschoenen kunnen ook van veel practisch nut zijn, voor al voor de huisvrouw, om een vinger- verband op zijn plaats te houden. Wat in geen enkele huisapotheek mag ont breken, dat zijn de z.g. pijnstillende middelen, bij kiespijn, hoofdpijn, kou vatten, rillerigheid e.d. zoals aspirine, veramon, Lekasine enz., ontsmettings middelen voor de keel, talkpoeder, glycerine en kamferspiritus, (een veel beproefd ouderwets middeltje tegen ruwe handen), brandzalf, zinkzalf, va seline, laxeermiddelen, de ouder wetse fles met wonderolie zowel als de meer moderne middelen in tablet- vorm, rust- en kalmeringsmiddelen, boorwater voor de ogen en ben zine om pleiser- resten te verwij deren. Twijfelt u echter aan de i i- houd van een fles, gooi deze dan on verwijld leeg. U zult natuurlijk eerst zorgvuldig gebruiken, maar niet iedereen is -O verstandig, en in een gezin met kin deren kan men niet voorzichtig ge noeg zijn. Verwijder ook alle langlig- gende geneesmiddelen. Richt uw huis apotheek overzichtelijk in met de ui terste nauwgezetheid, zodat een kind er desnoods de weg in kan vinden, wanneer u het opdracht geeft iets te halen. Ook als u op reis gaat, dient u er voor te zorgen, een en ander bü u te hebben; een aspirientje kan wonderen verrichten bij een opkomende hoofd pijn of kou. Mercurochroom en schaar plus een pakje hansaplast in Uw tas, en u bent gewapend tegen alle op reis en op wandeling of voettocht zo gemakkelijke voorkomende kleine verwondingen. Zorg vooral, dat u een wond onmiddellijk desinfecteert met jodium of mercurochroom. Een bloed vergiftiging is snel opgelopen en dan is goede raad vaak duur of niet te krijgen, vooral wanneer u uw vacan- tie „in de rimboe" doorbrengt of in een van die afgelegen oorden, waar men niet zo dadelijk een dokter of een apotheek in de nabijheid heeft. De Duitse predikant Jurgen Spa- nulh heeft Vrijdag te Hamburg verklaard dat hij de resten der „verzonken stad" uit de oudheid, Atlantis, heeft gevonden en wel op de bodem van de Noordzee, ter hoogte van het eiland Helgoland. Ds Spanuth was in het afgelopen weekeinde aan het hoofd van een ex peditie van zeven man en in twee bo ten, uitgerust met luisterapparaten, naar het zeegebied waaronder zich volgens hem de resten van Atlantis be vinden, vertrokken. Volgens ds Spanuth heeft men met behulp van luisterapparaten de aan wezigheid op de zeebodem van een (stads) muur en een trog, beiden van steer,, vastgesteld. Hij was van mening dat de muur 900 meter lang en dertig meter dik is. Hij verwacht resten van het vroegere koninklijk paleis van At lantis en van een tempel te zullen aan treffen. Ds Spanuth hoopt dat het, met behulp van de luisterapparaten, binnen de komende dagen mogelijk zal zijn de juiste plaats der bouwvallen vast te stellen. De expeditie heeft een spits toelo pende steen uit het doorzochte zeege bied opgehaald, die volgens ds Spanuth afkomstig is uit een met keien bestrate weg van het oude Atlantis. Het aantal verkeersongevallen in de maanden Juni en Juli is in Den Haag aanmerkelijk hoger dan het vorige jaar. In de week van 16 tot 22 Juli wer den niet minder dan 217 verkeersonge vallen genoteerd- Van deze ongevallen geschiedden er 57 tussen 16 en 18 uur Er viel één dode te betreuren. 16 ernstige en 29 licht gewonden. QAAT men niet met vacantie, om er eens echt uit te zijn, maar om op de boulevards te wandelen in een naar de laatste eisen der mode geklede japon, dan zal men beslist niet in de koffers van de vrouwen,' die tot deze categorie behoren, een stevig short en wandelschoenen aantreffen. Het is meestal het type vrouw, dat niet van de na tuur houdt, doch liever de étala ges van de modemagazijnen be kijkt op zoek naar iets buitenis sigs, waarop de vriendinnen in Nederland jaloers moeten wor den Bijvoorbeeld zo'n echt Parijs mo del, dat een lieve duit kost en waar van de prijs in één adem genoemd wordt met de naam van de ontwer per van de creatie Jacques Fath en Balenciaga zijn wel de grootste troeven op dit ge bied. Het is dan ook van Balencia ga, dat wij het gele met zwarte jurkje plaatsen, waarin de taille op zo voordelig mogelijke wijze naar voren gebracht wordt. De hals vertoont op geraffineerde wijze een extra versiering in de vorm van een tweetal korte flap pen. De halslijn gaat over in een aangeknipte mouw. Rond de taille legt Balenciaga een zwarte, wildle- deren ceintuur van breed formaat, welke de wijdte van de rok, door haar nauwe aansluiting, doet uit komen. Vanzelfsprekend mogen bij zo n toilet de halflange handschoenen, welke evenals van zwart wildleer zijn, niet ontbreken en evenmin de grote hoed, welke gelegenheid biedt tot het dragen van kostbare oor knoppen. Jacques Fath ontwierp het wan deltoilet, dat hierbij afgebeeld wordt. Elegant van opzet, voorna melijk door de aparte inzet van de tailléruimte. Twee knopenrijen van elk drie stuks zorgen er voor, dat het een aansluitend geheel wordt. De halslijn is „echt" Frans en een ontwerp, dat de hand van Jacques Fath verraadt. De kraag heeft revers, zodat om de hals juwelen gedragen kunnen worden. Dit wit met zwarte patroon heeft lange mouwen, waarvan de kleine manchet schuil gaat in de korte witte handschoen. Ook Jacques Fath toont, dat hij niet afkerig is van het grote hoe- den-formaat. Een mode, die enigs zins Chinees aandoet en daarop ook Geïnspireerd is. In de rok zijn enige plooien zicht baar, waardoor het geheel het prae- dicaat „geknipt voor een boulevard- wandeling" niet ten onrechte voert. WEET U ik heb eigenlijk altijd medelijden met de Vrouw-die- met-Vacaritie-gaat. Want zij is, bijna zonder uitzondering, een uitermate gekweld wezen. Juist omdat zij vrouw is. Een man heeft daar zozeer geen last van. Die gaat, zomaar, zonder kopzorgen of roerende goederen op stap als hij daartoe de kans krijgt. Hij trekt iets aan dat makkelijk zit, en dat dus onvermijdelijk afgedra gen, ontoonbaar en antiek is. Het jasje waarin hij kolen schept en de broek die hij aileen aan mag bij het tuinieren. In zijn linkerzak alles tegen de baard en in de rechter een tandenborstel. Hij draait de gaskraan af en de keukendeur op slot, en dan klapt de voordeur dicht achter zijn onbezorgd verdwijnen. Het kan zijn dat hij op zijn geduldige rammelfiets stapt of iri zijn vertrouwde Volkswagen, dat hij naar het station kuiert of de treeplank van een Europa-bus be- GEEF U NU OP: HUIDEKOPERSTRAAT 20 - AMSTERDAM (Advertentie Ing. Med.) stijgt: hij gaat er onbekommerd van door en laat achter zijn rug en voor zijn nieuwsgierige neus alle denk bare fiolen zorgen. Hij zit met dat malle jasje en die broek met knieën even zielsrustig in een stationkoffiehuis achter een broodje-ham inclusief als in de stal les van het Burg Theater, en heeft maar één aangename zorg: zoveel mogelijk te beleven voor zo weinig mogelijk geld. Maar een vrouw ach lieve deugd, hoe kan zij zo'n man hart grondig benijden. Want voor haar is de onbezorgde vacantie van de af fiches nog nimmer uitgevonden. Het dichtst benadert zij dat wol kenloos genieten nog als aankomend wicht dat eindelijk toestemming heeft afgepingeld om alleen op de fiets naar Bretagne te peddelen, hoogstens gesecondeerd door een even zorgeloze vriendin. Zij trekt £USTER MARIE ANDRé, een Franse non van de orde van Sacré Coeur, die jarenlang in Donker Afri ka gewoond heeft, heeft een boek geschreven over de daar heersende toestan den: „La Condition humai- ne en Afrique Noire". Zij schrijft, aldus „La Tribune des Nations", o.m.: „Welke rol speelt de vrouw in min stens de helft van het Fran se gebied in Donker Afrika? Die van een stuk koopwaar, haar positie is gelijk aan die van de slaven in vroe ger tijden. Men kan haar kopen of erven, men kan haar weer verkopen. Een man behoeft niet aan trou wen te denken, als hü niet veel geld heeft. Er leven hier zeker twee millioen mannen, die de veertig reeds bereikt hebben en die nog steeds ongetrouwd zijn. omdat ze geen geld hebben om zich een vrouw te kopen In Haute Volta, in het land van de Mossis treft men b.v. de volgende toe standen aan: Een opperhoofd van 68 jaar bezit negen vrouwen (van wie er één dertig jaar is en één twin tig) en vier kinderen. Zijn vier broers zijn niet ge trouwd: de eerste, die 40 jaar oud is, heeft een ver loofde van 17 jaar; de twee de is 35 jaar en heeft twee verloofdes: één van 7 jaar en één van 5 jaar. De derde is 33 jaar en bezit niets; de vierde, 26 jaar, heeft een verloofde van zes jaar. Dan is er nog een opperhoofd van 74 jaar. Hij bezit twee vrouwen (49 en 43 jaar), vier kinderen en een ver loofde van 4 jaarEen andere rijkaard, die 66 jaar is, bezit vijf vrouwen, twee kinderen, twee verloofdes (van 15 en 6 jaar)maar zijn kleinzoon, die 26 jaar is en die geen geld heeft, is nog steeds vrijgezel. In deze streek dwingt men meestal de jongens van 13 jaar in „page-dienst" te treden van een van de ministers van het grote opperhoofd Mo- ro-Naba Acht a negen jaar verlenen deze jongens gratis hun diensten, daarna geeft men hun een echtgenote, die zij niet mogen uitzoeken. De eerste dochter, die uit deze vrouw geboren wordt, wordt onvermijdelijk het eigendom van de minister, bij wie de jonge vader in dienst is geweest of nog is en hij mag met dit meisje doen, wat hij wil. In een dorp van het land van de Mossis, vindt men 49 man nen, die tezamen 131 vrou wen hebben en 101 kinde ren; 49 mannen, die elk één vrouw hebben en in totaal 58 kinderen en tenslotte 60 vrijgezellen tussen de 20 en 47 jaar, van wie 23 ouder dan 30 jaar. Deze laatsten zijn de armsten, die niet in staat zijn het geld bijeen te krijgen om zich een vrouw te kopen. TA AAR komt bij, dat een vrouw hier steeds „duur der" wordt, sedert de Euro peanen bij deze negers de hang naar meer winst ge bracht hebben. Ziehier een voorbeeld: In Kameroen kocht men zich omstreeks 1880 in de stam der Bassa's een vrouw voor 25 zakken zout, twee lendenschortjes, twee vuurstenen, een stuk ijzer en een beetje kruit Maar, kort vóór 1914, toen het land al door de Duit sers overheerst werd, moest men voor een vrouw 300 tot 500 Mark, een ram, twee schapen en een geit betalen. Op het ogenblik betaalt men 50.000 francs, tien gei ten, een grote hoeveelheid gietijzer, kleren voor de va der en de moeder van de bruid, enz., enz In de buurt van Douala betaalde de man aanvankelijk alleen maai een behoorlijke hoeveelheid gezouten spek, dat de in boorlingen bij de zeelui kochten. De prijs bedraagt iiier nu 100.000 francs. In Zuid-Kameroen zijn de toe standen nog erger. Soms betaalt men hier voor een vrouw 500.000 francs, tien ossen, en een kist alcoholi sche dranken. Een andere vrouw kost 100.000 francs, een nieuwe vrachtauto en twee ossen. Weer een ander kost 200.000 francs, twee os sen, 10 schapen, 5 varkens, kleren, keukengerei en kis ten met sterke drank Dit alles geeft aanleiding lot oneindig-lange en ruïneuze onderhandelingen. Dikwijls zijn er vele can- aidaten voor hetzelfde meis je en wordt er geboden en geboden! De Fransen heb ben bij het decreet, dat op 14 Sept. '51 uitgevaardigd werd, getracht deze kwalij ke handel tegen te gaan. Er werd bepaald, dat meisjes boven de 2i jaar vrijwillig een huwelijk mochten slui ten, terwijl er geen bruids schat betaald behoefde te worden. Ongelukkigerwijze werd niets bepaald omtren' meisjes beneden de 21 jaar. onbekommerd de vrouwelijke pen danten aan van dat malle jasje en die aftandse broek: een gele trui op een zwarte trainingsbroek, en zet een of ander onwaarschijnlijk petje of schreeuwerige zonnehoed op haar verwaaide pruik. Zij steekt haar blote benen in turftrappers en wol len sokken en vervoert hoogstens op haar bagagedrager mét de wegen kaart en de thermosfles een nylon bloesje voor het onverwachte dansje in een restaurant en een plastic jas voor de plensbuien. Maar als zij ouder wordt, ge trouwd of ongetrouwd, dan is het lijden niet te overzien. WIJ ZWIJGEN gemakshalve van de kinderen. Die zijn in alle opzich ten een kopzorg apart. Als zij klein zijn om ze mee te nemen, aan te kleden, te voeden, bezig, héél en ge zond te houden. Als zij ouder zijn om ze alleen te laten gaan en duizend doden te sterven bij de gedachte aan alle trein-, auto- en busongelukken, onweders, overstromingen en grieze lige avonturen waarin zij van uur tot uur kunnen belanden. Maar zelfs de vrouw-op-zichzelf en de kinderloze echtvriendin gaan nooit of te nimmer zonder treiter- zieke zorgen op reis. En altijd, langs allerlei zonderlinge kronkelwegen, komen die zorgen uit op hetzelfde punt: de garderobe. Het is een misère, een kwellende narigheid, een onoplosbaar probleem. Een vrouw die op reis gaat hééft nooit iets om aan te trekken. Ja nee, natuurlijk wel zo voor alledag, voor de buren en de visite en het be scheiden avondje uit. Maar voor de reis met de groep naar Interlaken of met Piet in de wagen naar Bor- dighera komt zij alles te kort of heeft precies het verkeerde. Want als zij met dat fragment reisvëreniging wegtrekt is er altijd die vlinderachtige kans dat bij dit tezelschap nu juist de loslopende eer zal opduiken die zo volkomen bij haar smaak en wezen past. En wat, wat heeft zij nu om die aardige, attente, sportieve en beschaafde man het oog te strelen? Het groene linnen completje staat haar wezenlijk niet onaardig, maar dat is toch een onding in een stof fige express of bij het bestijgen van ook maar het bescheidenstè bergje. En dat jasje kan zij op geen enkele japon dragen, en hoe moet dat dan met het hoedje en de schoenen en de tas en al de petits riens die zo veel ruimte innemen? Dat wordt toch weer een streepje en een bloemetje en de regenjas met capuchon en dat ene nette imprimeetje voor 's avonds aan tafel. En de vrouw van Piet zit nog veel zwaarder in de perikelen. Want wel iswaar kan zij net grijze tailleurtje met het kanten bloesje meenemen en die geklede wandelschoentjes, iets in katoen voor de azuren kust en dat pauwblauwe zijdje met de imitatie parels voor iets gekleeds met muziek. Maar zij weet nu al dat die hele keurigheid daar straks in de weelde rige modieuze nonchalance van de Italiaanse Rivièra haar zo stijf en ouderwets zullen voorkomen als een klepmand in de Ritz-bar. Want daar, in die sprookjesachtige rijkeluisparadijzen ben je alleen maar gekleed als je zo weinig of zo dol mogelijk aan hebt. Een soort Uno-enremble van Chinese koelie- hoed, Mexicaanse poncho. Hongaar se boezeroen met Parijse slagers broek compleet met Zigeuneroor bellen. En hoe ter wereld kun je dat op de kep tikken, laat staan dragen, in Doetinchem of Westzaan? ACH IA stel u gerust. lieve bedrukte Assepoes Want hoezeer de gemiddelde goed Nederlandse Piet een clandestien oogje mag wagen aan strapless en al wat nog lesser is voor zjjn toekomstige of ver worven gade reikt zijn ideaal niet hoger dan „schoon en gewoon". En de zoete beloning van uw sim pelheid kon u wel eens onverwacht te beurt vallen als u in uw frisse bloesje en onopvallend lavendel geurtje tegenover hem zit koffie te drinken op dat hoogst mondaine ter ras vol buitenissigheden. En hij u zonder één woord Frans complimenteert op zijn manier: Ik zou niet graag willen dat jij je zo toetakelde MIJN DOCHTER heeft een kinderstoel gekregen. Een glanzendnieuw bouwsel dat zeer onlogisch een paar wielen aan de achterkant van zijn achterste poten heeft We hebben nog niet ontdektwaartoe deze wielen dienen, maar het zal mettertijd zijn nut wel hebbenWeten wij wat voor stadia onze dochter nog doorlopen gaatMis schien rolt ze nog weieens tegen de wanden omhoogEen potje is de kinderstoel ook rijk en aan de voorkant, waar dat aard appelenbakje zit, staat een fraaie tekening. Kortom, het is een kinderstoel van allure De kinderstoel was bezorgd, toen ik in verticale stand mijn nachtrust op het kan toor u-at probeerde te verlengen. Bij mijn thuiskomst zag ik dus pas de kinderstoel en de triomfantelijke dochter. „En ze heeft er een plas in gedaan ook kreet mijn vrouw geestdriftig uit de keuken. De vermaning die me op de lippen lag (zo'n mooi gepolitoerd meubel ook!) slikte ik in, toen mijn vrouw, die beter met de situatie ter plaatse bekend was, een klein potje uit de stoel toverde. Aandachtig be keek ik één en ander en sprak enkele be wonderende woorden. ,JNou gaat het weer weg!", sprak mijn vrouw tenslotte, want ova moet het nog zien. ,£ou je nou wel?", vroeg ik. er gelijke intimiteiten van een dame zet men nu eenmaal niet te kijk!" Maar ze dacht er niet overMisschien kwam er nog wel meer, en dan was 't toch enig. Zo'n eerste, juistgeplaatste plas mocht een curiosum heten. Enfin, het potje ver- dwe"" weer. Maar ova kwam niet, die dag, en de vol gende dag ook niet. En nog maar steeds zat dat potje onder in de stoel, 's Avonds begon ik er nogeens over. ,Zou je 't nu maar n' wegdoen? Ik kan het hem toch Tel beschrijven, als-ie dat wenst?" Maar nee, zulke dingen moet je zién, net als 't beeld van Zadkine in Rotterdam. Wederom verstreek er een dag zonder ova. ,jZóuden we nu niet?", vroeg ik die avond, met veel minder aarzeling dan eerst, want het werd een noodtoestand. ,JNee", zei mijn vrouw botweg. „D'r eerste hemdje zou je bewaren en dan dit weg smijten? Ik denk er niet-an!" ,Maar ik ben niet van plan een cata strofe hier in huis te veroorzaken!", sprak ik resoluut. Terstond greep ik onderin de stoel, zoals ik tevoren mijn vrouw had zien doen. „Pas op", gilde zij nog. Maar het was al te laat. Als een soort radarinstallatie van de marine, torende nieuwe kinderstoel temidden van een waterplas. Mijn vrouw sloeg de handen voor het gelaat en ik le om dweilen en doeken. Een kwar tier later kwam ova. Hij hielp r.og even met dweilen. ALBER1K.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7