SASKIA Een dag in het leven van een Britse huisvrouw Pro of contra de Dior-rok? Hijs de zeilen lil LAAT UW HUIS EENS THUIS Wij trekken er op uit Mannen in miniatuur Thee beheerst de maaltijden derlamp week-end tens naar: erbetering burg. lersoneel ri tomaten meer België Boodschappen doen blijft nachtmerrie Couturier voelde zich er zelf niet geheel zeker van Geen reden meer voor afgunst Iedere huisvrouw thans zachte handen! DOOR 'Gf 'VM* ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1953 was de cel inderdaad i spoor meer te beken- er arrestanten„Piet te ver!" bulderde de a onmiddellijk mee Je begrijpt zeker wel, mensen niet in mijn len!" En zo hoorden die stilletjes aan het uisteren. wat voor ge- ij had! Piet Pakkum •éi Tri. om Jat de com- lat hij alles uit zijn ad. Dat vind ik toch ii Pom zachtjes. „Zo ach niet bedoeld!" and, de beroemde et Franse lied. Hij awd door de micro- ijn optreden in het Scheveningen. Het lla, Balta, Crolla, araboschi begeleidt eur van het Parijse 1VRO brengt dit id er de titel ,J?a- cheveningen". 22,05, Hilversum lio-matinee ter her- e Tsjechische com- anacek, die op 12 8 stierf. Janacek ootste Tsjechische Dvorak genoemd, ft Janacek het le- trovinciaal musicus nog maar kort erkenning vond i zijn land. Nog oeuvre van deze te weinig bekend. aansluitend bij rak en Wagner, zijn stijl tot een de expressie ont- 's herkent men in e Tsjechische dan ale liederen, een even nauwkeurig zerd als Bartók. orden Concertino instrumentaal ka- Walachische dan- yetta en Taras dag Hilversum II, rondoverdenking. 23.00 -berichten. 23.15—24.00 298 m-: 7.00—24.00 ieu.ws. 7.10 Gram. 8.00 m. 9.00 Morgenwijding. 1. 9.30 Voor de vrouw. 9.40 Gram. 11.00 Voor- oeporkest. 12.00 Gevar. ï'd. en Tuinbouwmede- 't spionnetje. 12.38 Ge- I Nieuws. 13.15 Mede- 13.30 Gevar. muziek, ir in de wereld om!", 4.30 Voordr. 14.45 Piano- de vrouw. 16.15 Gram. advinders. 17.45 Gram. 15 Exotische muziek. 19 05 Reportage en tage. 19.40 Gevar. mu- 20.05 Reünie v. Oud en en nabestaanden der t „Oranje Hotel". 20.10 ele: „Rheingold", opera. Nieuws. 23.15 Polïtie- Gram.muziek. ad van heden is op- n. Besluit van 4 Au- :ende tot verbetering positie van Burger- el en van personeel chtingen of -instellin- ie voorzieningen heb- de kracht tot 1 Ja- jesluit treedt in wer- der te bepalen dag, de prijsontwikkeling markt heeft het be- (roenten en fruit op ken in het kader van bouwprotocol, de uit en uien naar België Zaterdag 8 Augustus IJ HET VISSEN RONKEN ?n is het 7-jarig zoon- e H. uit Muiden van te vissen. Toen hij et was thuisgekomen, op onderzoek uit. de waterkant bij het engeltje dat het kind :ich had. De politie ijd het lijkje opge- ivertèntie Ing. Med.) (Van onze correspondent te Londen) QM ENKELE indrukken te geven van een dag in het leven van een Britse huisvrouiv zal men met algemeenheden en ook gemiddelden moe ten werken. Want, zoals elders op de wereld, deelt ook een vrouw in Engeland haar dag op eigen wijze in. De dagtaak van de ene verschilt soms hemelsbreed van die van de andere en draagt ook vaak een geheel ander karakter. Laten we daarom, voor zover dit mogelijk is althans, een gemiddelde huisvrouw tot voorbeeld nemen. Een vrouw b.v., die drie kinderen heeft, haar hele huishouden zelf moet doen en wier man de hele dag op kantoor is. Het gezinsinkomen is bescheiden, met andere woorden: ze is niet rijk, maar ze heeft het ook niet arm. En om niet voortdurend met het nogal aan critiek onderhevige woordje huisvrouw te moeten werken, noemen we haar Mrs. Smith mevrouw Smit dus in het Nederlands ook al omdat dit een naam is, die net zoveel in Enge land voorkomt als Jansen in Nederland. i MRS. SMITH haar man werkt dus mop een kantoor staat niet al te vroeg op. Om half acht 's mor gens loopt haar wekker af en dan is het met zij, maar haar man, die als eerste uit bed stapt. Gehuld in zijn kamerjas gaat Mr. Smith naar de keuken om het theewater op te zetten, en vijf minuten later brengt hij zijn vrouw al een kop thee op bed. Sterke thee met veel melk en weinig suiker, en liefst in een grote, kwart-liter kop! Een ideale echtgenoot, die Mr. Smith, zult u misschien zeggen, en we zullen de laatsten zijn, die dit niet onmiddellijk beamen. Het gros van de Engelse mannen is nu een maal ideaal in de ogen van buiten landse vrouwen. Ze brengen hun vrouw een kop thee op bed, helpen haar met de afwas, verrichten alle mogelijke huishoudelijke karweitjes, gaan met de kinderwagen op stap en doen inkopen. Niet voor niets kan men bijna dagelijks in de kranten lezen, dat deze of gene Amerikaan se filmster de wens heeft uitgespro ken met een Engelsman te trouwen. En niet voor niets ook zijn er zoveel Engelse mannen met buitenlandse vrouwen gehuwd. Maar goed, laten we het niet lan ger over de ideale echtgenoot heb ben. De ene vrouw stelt er geheel andere eisen aan dan de andere vrouw, m.a.w.: het begrip is nogal betrekkelijk. Na twee van die sterke koppen thee op bed te hebben genoten, is Mrs. Smith ook opgestaan. Ijverig is ze nu in de keuken bezig om voor haar man en drie kinderen het ontbijt klaar te maken. Anders dan in Nederland bestaat het Engelse ontbijt niet uit zoveel sneden brood, belegd met koek of kaas en be smeerd met jam. Het Engelse ont bijt is zwaar en kan als een van de hoofdmaaltijden van de dag worden gezien. Na pap of corn flakes volgt een warme, gerookte haring een z.g.n. kipper of een gebakken ei op een lapje spek of ham. Een paar stukjes toast zorgen voor een geurige omlijsting, terwijl bij dit voornamelijk warme ontbijt ongeli miteerde hoeveelheden thee naar binnen worden gewerkt. Mr. Smith moet nu haasje-repje naar kantoor in andere landen gaat dit vaak op 't laatste nippertje! maar boterhammen voor de luncb neemt hij niet mee. Tussen de mid dag eet hij wel ergens, staande in een cafe (pub), waar niet alleen sterke drank, maar ook koffie, thee en sandwiches worden verkocht. Ook voor haar drie kinderen maakt Mrs. Smith geen boterhammen klaar. Ze krijgen een warme maaltijd op school, de jongste, die nog 'in het kleuterklasje zit, incluis. TOT vier uur 's middags is Mrs. Smith nu alleen. Vervelen doet ze zich echter niet, want die zeven uur heeft ze hard nodig om haar huis op orde te brengen, boodschap pen te doen en voorbereidingen voor de thee en de avondmaaltijd te tref fen- Van haar middagmaal maakt Mrs. Smith slechts zeer weinig druk te. Ze doet het met een paar sand wiches, die natuurlijk weer verge zeld zijn van de nodige koppen thee. Naar Nederlandse maatstaven ge meten, is het boodschappen doen in Engeland een steeds weer terugke rende nachtmerrie. Bij heel grote bestellingen is de groenteboer wel eens zo vriendelijk een loopjongen te sturen, maar over het algemeen moeten de Engelse huisvrouwen zelf achter hun boodschappen aanhollen. Bakkerswagens b.v. hebben we nog nooit in Londen gezien. De slagers knecht met zijn mandfiets is een grote onbekende, evenals de jongen met de banketbakkersdoos. Bloemen- venters ziet men niet. Groente-wa gens slechts bij zeer hoge uitzonde ring en bakfietsen vrijwel nooit. De enige figuren, die men vrij regel matig in de Londense straten kan aantreffen, zijn de wasman, de lorre- man en zoals we net al gezegd nebben de melkboer. Maakt de afwezigheid van straat- ïer™P het dagelijks leven van Mrs. tsmith er niet plezieriger om, haar fo j huisvrouw wordt nog moei- veJ 00.r de nog steeds niet afge schafte distributie. Boter is nog op de bon en ook suiker, vlees, vlees waren en vet. In Engeland is schraalhans nog steeds keukenmees ter, ook al gaat het heel wat beter dan een paar jaar geleden. De rant soenen zijn weliswaar mager, maar voor een verstandige huisvrouw toch niet zo, dat ze op een goed moment geheel zonder ingrediënten zit. Het zoeken naar goede kwaliteit en het gebrek aan service een Engels woord, waarvan men alleen puiten Engeland de ware betekenis kent zijn andere problemen, wel ke de Britse huisvrouw dagelijks ergernis bezorgen. Tè veel winkeliers nebben nog een oorlogsmentaliteit. Ze verkopen tweede en zelfs derde rangs goederen, alsof ze niets beters kunnen krijgen en alsof hun klan ten nog steeds met alles tevreden moeten zijn. Vooral de slagerijen zijn vele vrouwen een doorn in het oog. Daar worden vaak stukken vlees verkpcht, welke men in Hol land nog niet aan de kat zou durven voorzetten, laat staan voor mense- Hlke consumptie zou durven gebrui- koju Staande voor slagerswinkels hebben we ons dikwijls afgevraagd, of het slagersvak in Engeland eigen lijk wel als een echt vak moet wor den beschouwd. Elkeen, die goed met de hakbijl of het uitbeenmes kan omgaan, schijnt zich slager te mogen noemen. Vleessoorten zijn er pBha niet en het enige, wat men blijkbaar doet, is een koe of varken ui kleine stukken verdelen en deze dan ter verkoop aan het publiek aanbieden. MAAR, nog even terug naar Mrs. i"f Smith. Ze heeft na haar moei lijke gang langs de winkels en na het nuttigen van haar middagmaal opnieuw thee gezet en de tafel ge dekt. Straks komen haar kinderen thuis om samen met haar de thee de zgn. afternoontea te gebruiken. Dit. de afternoon-tea dus, is niet het kopje thee, dat wij 's middags in Nederland kennen. Het is een uitge breide maaltijd, waartij sneetjes brood met jam, cake en andere zoe tigheden worden genuttigd en waar men voor een hele tijd genoeg aan heeft. Dit moei ook wel, want de (Advertentie Ing. Med.) volgende en laatste maaltijd van die dag, het zgn. supper, wordt over het algemeen pas om een uur of acht, negen gebruikt. Kleine kinde ren eten vooraf iets wat natuurlijk even tijdrovend als omslachtig is. Het supper verschilt in principe weinig van de warme maaltijd, welke wij in Nederland kennén. Het enige grote verschil is, dat men er al weer thee bij drinkt een gewoonte, welke slechts door weinig in Engeland wonende buitenlanders is overgenomen. Zelf hebben we slechts eén keer geprobeerd een kop thee bij onze aardappels te drin ken. Eri we kunnen u de verzeke ring geven, dat we het beslist nooit meer zullen doen (Van onze modemedewerkster) ffET LIJKT WEL, of geen bezoekster van de persshows der Parijse couturiers nog meetelt, als zij niet de collectie van Dior gezien heeft. Er gaat op het ogenblik een golf van opwinding door de gelederen der mode-redactrices, inkopers en de vrij schaarse privé-cli'ènten, want in hun hart zijn zij allen geneigd te denken, dat Dior toch wel zal over winnen en zijn korte rokken zal kunnen doorzetten. Veelvuldig wordt daarbij aan de New Look gerefereerd, want toen keek ook immers iedereen met afschuw of hoogstens met een geamuseerd lachje naar de lange rokken, die zo onmogelijk aandeden, en toch zijn wij allen er toe overgegaan. Zal dit ook nu weer het geval zijn? De wereldpers gonst van pro's en contra's; de inkopers der grote ivarenhuizen in Amerika staan voor een moeilijke opgave. Sommigen trekken zich van de korte Dior- rok niets aan, anderen, en deze zijn te oordelen naar het aantal orders van Dior in de meerderheid, weten niet hoe snel zij zich van de nieuwe modellen moeten verzekeren. TOCH doet het verhaal de ronde, dat ook Dior zich niet zo erg zeker van zijn korte rokken voelde, tot zelfs aan de vooravond van zijn eerste show niet. Hij aarzelde lang, en zijn medewerk sters aarzelden met hem. Maar toen het dan eenmaal besloten was en hij er nog eens een nacht aan gewerkt had, voel de hij zich zo absoluut zeker van zijn zaak, dat hij in staat is alle stormen te trotseren. „Ik zou wel iedere vrouw een flinke zoom in haar rok willen la ten leggen", zegt Dior nu, „zij zijn im mers zo uit de mode!" Balenciaga echter, die toch ook een naam te verliezen heeft en ongetwijfeld de mode als een Kunst ziet en inter preteert, toonde een prachtige collec tie, met rokken tot midden op de kuit. Zonder veel ophef, doch altijd met succes al kunen wij zijn scheppingen niet steeds bewonderen. Hij brengt dit seizoen o.a. kortere schootjes aan de jasjes der mantelpakken, van voren korter dan van achteren. De mantels hangen recht naar beneden, als een vierhoek, ofwel lijken op een cape met mouwen, een bijna zuivere driehoek met de basis aan de zoom. Een opmer kelijk veel voorkomend detail is in deze collectie ook de variabele hals lijn, die naar verkiezing van hoogge sloten in diep gedecolleteerd te veran deren is. Het is maar al te begrijpelijk, dat vele huisvrouwen vaak met lichte afgunst kijken naar haar fortuinlijker medezusters, die niet met allerlei huishoudelijk werk als afwassen e.d. haar handen behoeven te bederven en wanneer ze uitgaan met keurig verzorgde handen voor de dag kunnen komen. Maar dat is nu verleden tijd, want het nieuwe afwasmiddel van de Castella-fabrieken, de Castella VaatWas, heeft daaraan een einde gemaakt. Het wonderschuim, dat met een lepel van dit moderne middel wordt verkregen, is niet alleen ideaal voor het vaatwerk, maar tevens als het ware een schoonheidsmiddel voor de handen, want fluweelzacht wordt de huid door aanraking met dit sop. En zo schept Castella Vaatwas (per pak 25 ct.) voor de moderne huis vrouw de mogelijkheid een grote af was zonder ook maar enige moeite in zeer korte tijd te doen en tege lijkertijd keurig verzorgde en zachte 'landen te krijgen. Adv. i.M. Lanvin-Castillo toonde een collectie welke bij uitstek voor jongere vrouwen geschikt is. Brede kragen, kleine zak jes in schoudernaden of in de man chet, stola's in het midden geknoopt, en ook veel bontgarnering. Zijn nieuwe silhouette, het „lievenheersbeestje" is een afgezwakte versie van de lijn, waarbij het accent op het bovendeel van het lichaam ligt. Hij gebruikt nog al wat vullingen bij het bereiken van deze silhouette, speciaal in de mouwen en schouders. Zijn rokken zijn vaneen normale lengte. Jacques Griffe heeft zich door de Gotische architectuur laten inspireren. Hij brengt de bogen daarvan aan met zwart fluweellint op tweed mantels, met stof op de rokken van namiddag en avondjaponnen. Zijn rokken zijn over het algemeen wijder dan in de andere collecties, over de lengte valt niets bijzonders te zeggen. Die van zijn mantelpakken blijven echter nauw, dikwijls met recht afhangende jasjes. ONS WATERRIJK landje biedt de liefhebsters alle gelegenheid tot het beoefenen van de watersport. Op onze meren is het momenteel een va et vient van zeilers. Tja, dat zeilen, alleen of met z'n tweeën op de wijde plas en vechten tegen de wind, lettend op het vaantje.. Zondagszeilers zijn er niet in tel. Dat zijn de dametjes, die de volbloed beoefenaarsters een doorn in het oog zijn en meestal van verre opvallen door de meest onpractische kleding. Een zonnejurkje enpumps. Hoe geheel anders zijn de vrouwen, die om de sport de boten bemannen. Een waterdichte pantalon, trui en jop- per als het erg fris is en bij goed weer een fleurige short met een vlotte pullover entennisschoenen om be schadigen van de boot te voorkomen. Enfin, dit is een moderubriekje en daarom zullen wij iets vertellen van de bijgaande afbeeldingen, waarvan er twee uitermate geschikt zijn voor het water. Wat zegt u bijvoorbeeld van dat ge zellige streepmotief hardgeel met don kerbruin. De ronde hals biedt de mo gelijkheid tot 't dragen van een shawl in bijpasende tint. Maar nummer twee op sportgebied zal vermoedelijk de meeste belangstel ling hebben, want, niet waar, een lege portemonnaie kan spelbreker zijn.... Waarmede wij maar willen zeggen, dat dit vest zowel voor het zeilen, als des winters tijdens het schaatsen bij zonder gewaardeerde diensten kan be wijzen. Als materiaal gebruike men jersey, een ideale stof; generlei be zwaar zal er echter worden geopperd als u voor het vest een soort van ga bardine gebruikt. Dat heeft zelfs het voordeel van waterdicht te zijn. Is men bovendien handig in het hanteren van breinaalden, dan zal een rechtge aard breister weinig moeilijkheden hebben met een patroon in het zelfde model. Veelal wordt er na wedstrijden een zeilersbal georganiseerd. Dan komt men niet in gala. Hoogstens wordt er een schone blouse of overhemd voor aangetrokken, voor de rest gelooft men het wel.Neen, daarvoor kunt U beslist de japon van de andere afbeel ding niet gebruiken. Bij een bal-cham- pêtre, dat zo hier en daar weer wordt ingevoerd, za! dit model echter niet onwelkom zijn. Het wordt hier gedra gen door een jong meiske, maar ook oudere vrouwen zal het niet misstaan, mits men er zorg voor draagt, de dé colleté niet te ver te willen doorvoe ren. verwacht van uw dienstwillige on dergetekende, die, soezend in een strandstoel, krachten en vitaminen ligt te vergaren voor het komende winter seizoen, hopelijk geen gedegen kolom- kost. Dat zou waarschijnlijk u, die zelf op allerhande manieren het werkwoord „vacantie houden" vervoegt, ook wat zwaar op de maag liggen. Laten wij ons daarom niets wijs makenvan weerskanten nemen wij het er eens van. Wij pakken de boter hammen en een thermosfles in de tas, met het breiwerk en dat boek waaraan wij thuis nooit toekwamen en bakken 's avonds wat aardappelen op met een schaal tomatensla en yoghurt als be sluit. Wij krijgen geen grijze haren erbij van een winkelhaak of een portie zand onder de bedden, en vinden ons zelf al geweldig model als wij eens per week wat onontbeerlijke dessoustjes aan de waslijn hangen. Waarom ook niet? Wij hebben vacan tie, wij kunnen nooit helemaal uit ons dagelijks werk stappen zoals onze mannen uit klas, kantoor of karwei, maar wij kunnen het in elk geval tot het kleinst mogelijk minimum terug brengen. En dan blijkt dat heus nog prachtig op wieltjes te lopen ook, en wij leren zo onder de bedrijven door heel wat aan en heel wat af. Vooral dat laat ste heeft een huisvrouw bij tijd en wijle dringend nodig. Want als er één schepsel ter wereld is dat moet oppassen niet op een men selijk machientje te gaan lijken, dan is dat de degelijke Hollandse huismoeder. Zij doet mij bij tijd en wijle denken aan een scène uit een lang vergeten film die ik eenmaal zag: Het leven van Emile Zola. Vanzelfsprekend kwam daarin de Dreyfus-zaak in kleu ren en geuren voor, en één moment daarvan was onvergetelijk aangrijpend. Als de vermagerde, vergrijsde ge vangene Dreyfus in de hete hel van het Duivelseiland onverwacht het be richt van zijn in vrijheidstelling hoort, klemt hij zich met beide handen aan de deurposten van zijn onguur cachot en weigert dat te verlaten. Hij mag eruit en hij kan niet: de gevangenis heeft hem zo in haar macht gekregen dat hij haar niet meer verlaten kan. Aan die verschrikte onwillige gevan gene doet u mij zo vaak denken, lieve gewetensvolle huismoeder. Want zegt u nu maar eerlijk: het woord „vacantie" is voor u niet een soort: „Sesam, open uvol verrukkelijke verrassingen, maar een dreigend dwangbevel waar aan u liefst maar heel en al zou wil len ontkomen. Want vacantie betekent voor u eigenlijk niets anders dan dat u, gelijk de arme slak, uw huis in zijn volle gewicht met u meesjouwt naar uw vacantie-oord. Want, nietwaar, u bent vóór alles een zorgzame gade en moeder. U weet dat uw gemaal zo graag 's avonds die uitgelopen pantoffels aanschiet en dat hij 's morgens geen blaadje in zijn thee kan zien. Dus gaan allereerst die pantoffels in de koffer en het theezeef je tussen de toiletspullen. Want je kunt nooit weten, nietwaar, of die mevrouw van dat pension er wel aan gedacht heeft, dat zeefje achter te laten. Misschien heeft zij ook wel en het wordt in uw gedachten langza merhand het huis van Adriaan met al lerhande achter elkaar aanhollende mevrouwen met het bloedeigen thee zeefje in de hand geklemd. En dan moeten er natuurlijk een ganzenbord mee voor regenachtige da gen, en wat tekengerei voor Jan en een borduurwerkje voor Marietje, en de krant en het damesblad en de il lustratie moeten vooral het vacantie- adres hebben, anders zijn we bij slecht weer aangewezen op stokoude jaar gangen van De Prins of die rare mop- penblaadjes waar de kinderen weinig goeds uit opsteken. O ja, en zouden ze daar wel een goed aardappelmesje hebben, en een plastic tafelkleed en een geschikte vork-en-lepel voor de allerkleinste en.... Ik bespaar u de rest, benevens de eindeloze kopzorgen omtrent naai gerei, ondergoed, capes, vesten, truien, regenjassen, badpakken, breiwerken, jurkjes voor morgen, middag en avond, kousen en sokken, sandalen, schoenen en kaplaarzen. Het is allemaal zo ontzaglijk goedbe doeld, maar het eindigt hiermee dat u. practisch uw eigen, vertrouwde huis oppakt en na veel sjouwen ergens op de Velüwe of bij de blanke top der duinen neerpoot. En dat u daar dan weer zielstevreden inkruipt en de dag doorbrengt met dubben over bedden, kleren en maaltijden. Niet doen, wat ik u smeken mag. Ga er dit jaar nu werkelijk eens uit en laat het huis staan waar het staat. Be perk uw bagage tot het minimum, dat de ervaring u zoetjesaan wel geleerd heeft. Leef desnoods op brood met rla en fruit, loop in een katoenen jurk op sandalen met een vest erover als het koud is maar laat eindelijk de deur posten van het cachot Sleur eens los! Wie weet vallen ons dit jaar tocl nog een groot aantal mooie zomerse dagen te beurt. We hebben ons voor genomen daarvan ruimschoots te pro fiteren en er dan op uit te trekken Dit kan echter alleen als voor de warme maaltijd zoveel mogelijk alle: van tevoren klaargemaakt is. Met dat tijdig „tevoren klaarmaken' moeten we natuurlijk ook rekenini houden bij het kiezen van de levens; middelen. Stevige, gare vleeswaren vlees en vis zijn b.v. beter houdbaa dan zachte soorten als leverworst' zachte niet gerookte worst, niet gehee gare rollade en licht gestoomdie bok king; ook stevige groenten en vruch ten zijn gemakkelijker te bewaiten dai zachte. Leg, thuisgekomen van het bood schappen doen, meteen reepjes papie tussen de plakken vleeswaren tier voor koming van het aan elkaar klever: Bewaar vlees- en viswaren zo koel e: luchtig mogelijk, liefst in het papierei zakje. Wikkel sla in een stuk vochtil papier, spreid vruchten uit op aen bor, of schaal en kijk ze meteen na o;l aangestoken of niet geheel gavfe exero plaren. Zorg ervoor de melk ni/et ongi kookt een dag te laten staan, tenzij i een ongeopende fles. Laat U niet verleiden de warm maaltijd, die voor deze gelegenhéi, heus niet helemaal warm hoeft, te ziji over te slaan. Zijn rijst, macaroni c: bonen en voor deze keer bij nitzor.de ring de aardappelen voor tv.oee dage tegelijk gekookt, dan zijn z£j in ee:' ommezien opgewarmd, maacr wilt er liever een koude schotel Van maker probeer het dan eens met deze recej ten en maak de sla voordat U het huif uitgaat grotendeels klaar. 11MI lllll! 0 Z 9 !b 1fOORAL in de zomer hebben we voor onze klei ne baasjes nooit broekjes en bloes jes te veel. Geluk kig is het formaat nog zodanig, dat er niet veel stof voor nodig is. en in grotere gezin nen beschikt Mam ma gewoonlijk wel over afdankertjes, waaruit nog ge makkelijk iets voor zo'n peuter te maken valt. Een eenvoudig patroon tje vindt u hierbij. Het opknoop- broekje knipt u op deze manier, dat de draadrichting volgens de vertica le lijn van het pa- troonvlak loopt. Bij het linker voorstuk wordt het aangeknipte belegje langs de middenvoorlijn naarbinnen gevouwen en een ge voerde knoopsgatenreep volgens dezelfde vorm ondergestikt. Bij het rechtervoorstuk wordt het aangeknipte gedeelte gevoerd en van knopen voorzien. In de bo venrand legt u twee plooitjes en in de achterstukken stikt u twee figuurnaadjes; voor plooitjes en naadjes ieder 1 cm stofverbruik. De voeringzak krijgt bij de ope ning een belegje van de broek- - 3 o 6 /0 IMIIIIMIIIIIIIIIUIIIIIIIMII 3 JAAR stof. U naait de zak in en sluit de zijnaad boven en onder de zakopening. Beennaden en mid dennaad dichtstikken. In de bo venrand, die u met een reep stof of voering van binnen afwerkt, brengt u de rechtstandige knoops gaten aan. U kunt ook bij wijze van ceintuur een 3 cm brede reep stof aan de buitenkant opstik ken. De blouse kan boven of in de broek gedragen worden zoals u ziet. V stikt de zakjes op de voor panden, vouwt het beleg langs de voorkanten naar binnen en brengt de knoopsluiting aan. Zij- en schoudernaden sluiten. De halsrand zet u tussen de dubbele stof van de kraag, die open en gesloten gedragen kan worden. Neemt u korte mouwtjes, dan voorziet u ze van een 3 cm brede manchet en zet ze naad op naad vallend in. De lange mouw wordt ingerimpeld tussen een 3 cm breed boordje op handwijdte genaaid. Voor het steviger vastzetten van de knopen, waaraan het broekje bevestigd wordt, stikt u aan de binnenkant een reep stof tegen. Wordt de blouse over het broekje gedragen, dan knoopt u de broek op een voeringlijfje. Vooral als het pakje geheel van dezelfde stof gemaakt wordt, staat een ceintuurtje op de blouse ook wel leuk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7