SASKIA
Een dag in het leven van een
Britse huisvrouw
Pro of contra de Dior-rok?
Hijs de zeilen
lil
LAAT UW HUIS EENS THUIS
Wij trekken er
op uit
Mannen in miniatuur
Thee beheerst de
maaltijden
derlamp
week-end
tens naar:
erbetering burg.
lersoneel
ri tomaten meer
België
Boodschappen doen blijft nachtmerrie
Couturier voelde zich er
zelf niet geheel
zeker van
Geen reden meer
voor afgunst
Iedere huisvrouw thans
zachte handen!
DOOR
'Gf
'VM*
ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1953
was de cel inderdaad
i spoor meer te beken-
er arrestanten„Piet
te ver!" bulderde de
a onmiddellijk mee
Je begrijpt zeker wel,
mensen niet in mijn
len!" En zo hoorden
die stilletjes aan het
uisteren. wat voor ge-
ij had! Piet Pakkum
•éi Tri. om Jat de com-
lat hij alles uit zijn
ad. Dat vind ik toch
ii Pom zachtjes. „Zo
ach niet bedoeld!"
and, de beroemde
et Franse lied. Hij
awd door de micro-
ijn optreden in het
Scheveningen. Het
lla, Balta, Crolla,
araboschi begeleidt
eur van het Parijse
1VRO brengt dit
id er de titel ,J?a-
cheveningen".
22,05, Hilversum
lio-matinee ter her-
e Tsjechische com-
anacek, die op 12
8 stierf. Janacek
ootste Tsjechische
Dvorak genoemd,
ft Janacek het le-
trovinciaal musicus
nog maar kort
erkenning vond
i zijn land. Nog
oeuvre van deze
te weinig bekend.
aansluitend bij
rak en Wagner,
zijn stijl tot een
de expressie ont-
's herkent men in
e Tsjechische dan
ale liederen, een
even nauwkeurig
zerd als Bartók.
orden Concertino
instrumentaal ka-
Walachische dan-
yetta en Taras
dag Hilversum II,
rondoverdenking. 23.00
-berichten. 23.15—24.00
298 m-: 7.00—24.00
ieu.ws. 7.10 Gram. 8.00
m. 9.00 Morgenwijding.
1. 9.30 Voor de vrouw.
9.40 Gram. 11.00 Voor-
oeporkest. 12.00 Gevar.
ï'd. en Tuinbouwmede-
't spionnetje. 12.38 Ge-
I Nieuws. 13.15 Mede-
13.30 Gevar. muziek,
ir in de wereld om!",
4.30 Voordr. 14.45 Piano-
de vrouw. 16.15 Gram.
advinders. 17.45 Gram.
15 Exotische muziek.
19 05 Reportage en
tage. 19.40 Gevar. mu-
20.05 Reünie v. Oud
en en nabestaanden der
t „Oranje Hotel". 20.10
ele: „Rheingold", opera.
Nieuws. 23.15 Polïtie-
Gram.muziek.
ad van heden is op-
n. Besluit van 4 Au-
:ende tot verbetering
positie van Burger-
el en van personeel
chtingen of -instellin-
ie voorzieningen heb-
de kracht tot 1 Ja-
jesluit treedt in wer-
der te bepalen dag,
de prijsontwikkeling
markt heeft het be-
(roenten en fruit op
ken in het kader van
bouwprotocol, de uit
en uien naar België
Zaterdag 8 Augustus
IJ HET VISSEN
RONKEN
?n is het 7-jarig zoon-
e H. uit Muiden van
te vissen. Toen hij
et was thuisgekomen,
op onderzoek uit.
de waterkant bij het
engeltje dat het kind
:ich had. De politie
ijd het lijkje opge-
ivertèntie Ing. Med.)
(Van onze correspondent te Londen)
QM ENKELE indrukken te geven van een dag in het leven van een
Britse huisvrouiv zal men met algemeenheden en ook gemiddelden moe
ten werken. Want, zoals elders op de wereld, deelt ook een vrouw in
Engeland haar dag op eigen wijze in. De dagtaak van de ene verschilt
soms hemelsbreed van die van de andere en draagt ook vaak een geheel
ander karakter. Laten we daarom, voor zover dit mogelijk is althans,
een gemiddelde huisvrouw tot voorbeeld nemen. Een vrouw b.v., die drie
kinderen heeft, haar hele huishouden zelf moet doen en wier man de
hele dag op kantoor is. Het gezinsinkomen is bescheiden, met andere
woorden: ze is niet rijk, maar ze heeft het ook niet arm. En om niet
voortdurend met het nogal aan critiek onderhevige woordje huisvrouw
te moeten werken, noemen we haar Mrs. Smith mevrouw Smit dus in
het Nederlands ook al omdat dit een naam is, die net zoveel in Enge
land voorkomt als Jansen in Nederland.
i
MRS. SMITH haar man werkt dus
mop een kantoor staat niet al
te vroeg op. Om half acht 's mor
gens loopt haar wekker af en dan
is het met zij, maar haar man, die
als eerste uit bed stapt. Gehuld in
zijn kamerjas gaat Mr. Smith naar
de keuken om het theewater op te
zetten, en vijf minuten later brengt
hij zijn vrouw al een kop thee op
bed. Sterke thee met veel melk en
weinig suiker, en liefst in een grote,
kwart-liter kop!
Een ideale echtgenoot, die Mr.
Smith, zult u misschien zeggen, en
we zullen de laatsten zijn, die dit
niet onmiddellijk beamen. Het gros
van de Engelse mannen is nu een
maal ideaal in de ogen van buiten
landse vrouwen. Ze brengen hun
vrouw een kop thee op bed, helpen
haar met de afwas, verrichten alle
mogelijke huishoudelijke karweitjes,
gaan met de kinderwagen op stap
en doen inkopen. Niet voor niets kan
men bijna dagelijks in de kranten
lezen, dat deze of gene Amerikaan
se filmster de wens heeft uitgespro
ken met een Engelsman te trouwen.
En niet voor niets ook zijn er zoveel
Engelse mannen met buitenlandse
vrouwen gehuwd.
Maar goed, laten we het niet lan
ger over de ideale echtgenoot heb
ben. De ene vrouw stelt er geheel
andere eisen aan dan de andere
vrouw, m.a.w.: het begrip is nogal
betrekkelijk.
Na twee van die sterke koppen
thee op bed te hebben genoten, is
Mrs. Smith ook opgestaan. Ijverig
is ze nu in de keuken bezig om
voor haar man en drie kinderen het
ontbijt klaar te maken. Anders dan
in Nederland bestaat het Engelse
ontbijt niet uit zoveel sneden brood,
belegd met koek of kaas en be
smeerd met jam. Het Engelse ont
bijt is zwaar en kan als een van de
hoofdmaaltijden van de dag worden
gezien. Na pap of corn flakes volgt
een warme, gerookte haring een
z.g.n. kipper of een gebakken
ei op een lapje spek of ham. Een
paar stukjes toast zorgen voor een
geurige omlijsting, terwijl bij dit
voornamelijk warme ontbijt ongeli
miteerde hoeveelheden thee naar
binnen worden gewerkt.
Mr. Smith moet nu haasje-repje
naar kantoor in andere landen
gaat dit vaak op 't laatste nippertje!
maar boterhammen voor de luncb
neemt hij niet mee. Tussen de mid
dag eet hij wel ergens, staande in
een cafe (pub), waar niet alleen
sterke drank, maar ook koffie, thee
en sandwiches worden verkocht. Ook
voor haar drie kinderen maakt Mrs.
Smith geen boterhammen klaar. Ze
krijgen een warme maaltijd op
school, de jongste, die nog 'in het
kleuterklasje zit, incluis.
TOT vier uur 's middags is Mrs.
Smith nu alleen. Vervelen doet
ze zich echter niet, want die zeven
uur heeft ze hard nodig om haar
huis op orde te brengen, boodschap
pen te doen en voorbereidingen voor
de thee en de avondmaaltijd te tref
fen- Van haar middagmaal maakt
Mrs. Smith slechts zeer weinig druk
te. Ze doet het met een paar sand
wiches, die natuurlijk weer verge
zeld zijn van de nodige koppen thee.
Naar Nederlandse maatstaven ge
meten, is het boodschappen doen in
Engeland een steeds weer terugke
rende nachtmerrie. Bij heel grote
bestellingen is de groenteboer wel
eens zo vriendelijk een loopjongen
te sturen, maar over het algemeen
moeten de Engelse huisvrouwen zelf
achter hun boodschappen aanhollen.
Bakkerswagens b.v. hebben we nog
nooit in Londen gezien. De slagers
knecht met zijn mandfiets is een
grote onbekende, evenals de jongen
met de banketbakkersdoos. Bloemen-
venters ziet men niet. Groente-wa
gens slechts bij zeer hoge uitzonde
ring en bakfietsen vrijwel nooit.
De enige figuren, die men vrij regel
matig in de Londense straten kan
aantreffen, zijn de wasman, de lorre-
man en zoals we net al gezegd
nebben de melkboer.
Maakt de afwezigheid van straat-
ïer™P het dagelijks leven van Mrs.
tsmith er niet plezieriger om, haar
fo j huisvrouw wordt nog moei-
veJ 00.r de nog steeds niet afge
schafte distributie. Boter is nog op
de bon en ook suiker, vlees, vlees
waren en vet. In Engeland is
schraalhans nog steeds keukenmees
ter, ook al gaat het heel wat beter
dan een paar jaar geleden. De rant
soenen zijn weliswaar mager, maar
voor een verstandige huisvrouw toch
niet zo, dat ze op een goed moment
geheel zonder ingrediënten zit.
Het zoeken naar goede kwaliteit
en het gebrek aan service een
Engels woord, waarvan men alleen
puiten Engeland de ware betekenis
kent zijn andere problemen, wel
ke de Britse huisvrouw dagelijks
ergernis bezorgen. Tè veel winkeliers
nebben nog een oorlogsmentaliteit.
Ze verkopen tweede en zelfs derde
rangs goederen, alsof ze niets beters
kunnen krijgen en alsof hun klan
ten nog steeds met alles tevreden
moeten zijn. Vooral de slagerijen
zijn vele vrouwen een doorn in het
oog. Daar worden vaak stukken
vlees verkpcht, welke men in Hol
land nog niet aan de kat zou durven
voorzetten, laat staan voor mense-
Hlke consumptie zou durven gebrui-
koju Staande voor slagerswinkels
hebben we ons dikwijls afgevraagd,
of het slagersvak in Engeland eigen
lijk wel als een echt vak moet wor
den beschouwd. Elkeen, die goed
met de hakbijl of het uitbeenmes
kan omgaan, schijnt zich slager te
mogen noemen. Vleessoorten zijn er
pBha niet en het enige, wat men
blijkbaar doet, is een koe of varken
ui kleine stukken verdelen en deze
dan ter verkoop aan het publiek
aanbieden.
MAAR, nog even terug naar Mrs.
i"f Smith. Ze heeft na haar moei
lijke gang langs de winkels en na
het nuttigen van haar middagmaal
opnieuw thee gezet en de tafel ge
dekt. Straks komen haar kinderen
thuis om samen met haar de thee
de zgn. afternoontea te gebruiken.
Dit. de afternoon-tea dus, is niet het
kopje thee, dat wij 's middags in
Nederland kennen. Het is een uitge
breide maaltijd, waartij sneetjes
brood met jam, cake en andere zoe
tigheden worden genuttigd en waar
men voor een hele tijd genoeg aan
heeft. Dit moei ook wel, want de
(Advertentie Ing. Med.)
volgende en laatste maaltijd van die
dag, het zgn. supper, wordt over
het algemeen pas om een uur of
acht, negen gebruikt. Kleine kinde
ren eten vooraf iets wat natuurlijk
even tijdrovend als omslachtig is.
Het supper verschilt in principe
weinig van de warme maaltijd,
welke wij in Nederland kennén.
Het enige grote verschil is, dat men
er al weer thee bij drinkt een
gewoonte, welke slechts door weinig
in Engeland wonende buitenlanders
is overgenomen. Zelf hebben we
slechts eén keer geprobeerd een kop
thee bij onze aardappels te drin
ken. Eri we kunnen u de verzeke
ring geven, dat we het beslist nooit
meer zullen doen
(Van onze modemedewerkster)
ffET LIJKT WEL, of geen bezoekster van de persshows der Parijse
couturiers nog meetelt, als zij niet de collectie van Dior gezien heeft.
Er gaat op het ogenblik een golf van opwinding door de gelederen der
mode-redactrices, inkopers en de vrij schaarse privé-cli'ènten, want in
hun hart zijn zij allen geneigd te denken, dat Dior toch wel zal over
winnen en zijn korte rokken zal kunnen doorzetten. Veelvuldig wordt
daarbij aan de New Look gerefereerd, want toen keek ook immers
iedereen met afschuw of hoogstens met een geamuseerd lachje naar de
lange rokken, die zo onmogelijk aandeden, en toch zijn wij allen er toe
overgegaan. Zal dit ook nu weer het geval zijn? De wereldpers gonst van
pro's en contra's; de inkopers der grote ivarenhuizen in Amerika staan
voor een moeilijke opgave. Sommigen trekken zich van de korte Dior-
rok niets aan, anderen, en deze zijn te oordelen naar het aantal orders
van Dior in de meerderheid, weten niet hoe snel zij zich van de nieuwe
modellen moeten verzekeren.
TOCH doet het verhaal de ronde, dat
ook Dior zich niet zo erg zeker van
zijn korte rokken voelde, tot zelfs aan
de vooravond van zijn eerste show niet.
Hij aarzelde lang, en zijn medewerk
sters aarzelden met hem. Maar toen het
dan eenmaal besloten was en hij er nog
eens een nacht aan gewerkt had, voel
de hij zich zo absoluut zeker van zijn
zaak, dat hij in staat is alle stormen te
trotseren. „Ik zou wel iedere vrouw
een flinke zoom in haar rok willen la
ten leggen", zegt Dior nu, „zij zijn im
mers zo uit de mode!"
Balenciaga echter, die toch ook een
naam te verliezen heeft en ongetwijfeld
de mode als een Kunst ziet en inter
preteert, toonde een prachtige collec
tie, met rokken tot midden op de kuit.
Zonder veel ophef, doch altijd met
succes al kunen wij zijn scheppingen
niet steeds bewonderen. Hij brengt dit
seizoen o.a. kortere schootjes aan de
jasjes der mantelpakken, van voren
korter dan van achteren. De mantels
hangen recht naar beneden, als een
vierhoek, ofwel lijken op een cape met
mouwen, een bijna zuivere driehoek
met de basis aan de zoom. Een opmer
kelijk veel voorkomend detail is in
deze collectie ook de variabele hals
lijn, die naar verkiezing van hoogge
sloten in diep gedecolleteerd te veran
deren is.
Het is maar al te begrijpelijk, dat
vele huisvrouwen vaak met lichte
afgunst kijken naar haar fortuinlijker
medezusters, die niet met allerlei
huishoudelijk werk als afwassen e.d.
haar handen behoeven te bederven
en wanneer ze uitgaan met keurig
verzorgde handen voor de dag kunnen
komen. Maar dat is nu verleden tijd,
want het nieuwe afwasmiddel van
de Castella-fabrieken, de Castella
VaatWas, heeft daaraan een einde
gemaakt. Het wonderschuim, dat met
een lepel van dit moderne middel
wordt verkregen, is niet alleen ideaal
voor het vaatwerk, maar tevens als
het ware een schoonheidsmiddel voor
de handen, want fluweelzacht wordt
de huid door aanraking met dit sop.
En zo schept Castella Vaatwas (per
pak 25 ct.) voor de moderne huis
vrouw de mogelijkheid een grote af
was zonder ook maar enige moeite
in zeer korte tijd te doen en tege
lijkertijd keurig verzorgde en zachte
'landen te krijgen.
Adv. i.M.
Lanvin-Castillo toonde een collectie
welke bij uitstek voor jongere vrouwen
geschikt is. Brede kragen, kleine zak
jes in schoudernaden of in de man
chet, stola's in het midden geknoopt, en
ook veel bontgarnering. Zijn nieuwe
silhouette, het „lievenheersbeestje" is
een afgezwakte versie van de lijn,
waarbij het accent op het bovendeel
van het lichaam ligt. Hij gebruikt nog
al wat vullingen bij het bereiken van
deze silhouette, speciaal in de mouwen
en schouders. Zijn rokken zijn vaneen
normale lengte.
Jacques Griffe heeft zich door de
Gotische architectuur laten inspireren.
Hij brengt de bogen daarvan aan met
zwart fluweellint op tweed mantels,
met stof op de rokken van namiddag
en avondjaponnen. Zijn rokken zijn
over het algemeen wijder dan in de
andere collecties, over de lengte valt
niets bijzonders te zeggen. Die van zijn
mantelpakken blijven echter nauw,
dikwijls met recht afhangende jasjes.
ONS WATERRIJK landje biedt
de liefhebsters alle gelegenheid tot
het beoefenen van de watersport.
Op onze meren is het momenteel
een va et vient van zeilers. Tja,
dat zeilen, alleen of met z'n tweeën
op de wijde plas en vechten tegen
de wind, lettend op het vaantje..
Zondagszeilers zijn er niet in tel.
Dat zijn de dametjes, die de volbloed
beoefenaarsters een doorn in het oog
zijn en meestal van verre opvallen
door de meest onpractische kleding.
Een zonnejurkje enpumps.
Hoe geheel anders zijn de vrouwen,
die om de sport de boten bemannen.
Een waterdichte pantalon, trui en jop-
per als het erg fris is en bij goed
weer een fleurige short met een vlotte
pullover entennisschoenen om be
schadigen van de boot te voorkomen.
Enfin, dit is een moderubriekje en
daarom zullen wij iets vertellen van
de bijgaande afbeeldingen, waarvan er
twee uitermate geschikt zijn voor het
water.
Wat zegt u bijvoorbeeld van dat ge
zellige streepmotief hardgeel met don
kerbruin. De ronde hals biedt de mo
gelijkheid tot 't dragen van een shawl
in bijpasende tint.
Maar nummer twee op sportgebied
zal vermoedelijk de meeste belangstel
ling hebben, want, niet waar, een lege
portemonnaie kan spelbreker zijn....
Waarmede wij maar willen zeggen,
dat dit vest zowel voor het zeilen, als
des winters tijdens het schaatsen bij
zonder gewaardeerde diensten kan be
wijzen. Als materiaal gebruike men
jersey, een ideale stof; generlei be
zwaar zal er echter worden geopperd
als u voor het vest een soort van ga
bardine gebruikt. Dat heeft zelfs het
voordeel van waterdicht te zijn. Is
men bovendien handig in het hanteren
van breinaalden, dan zal een rechtge
aard breister weinig moeilijkheden
hebben met een patroon in het zelfde
model.
Veelal wordt er na wedstrijden een
zeilersbal georganiseerd. Dan komt
men niet in gala. Hoogstens wordt er
een schone blouse of overhemd voor
aangetrokken, voor de rest gelooft
men het wel.Neen, daarvoor kunt U
beslist de japon van de andere afbeel
ding niet gebruiken. Bij een bal-cham-
pêtre, dat zo hier en daar weer wordt
ingevoerd, za! dit model echter niet
onwelkom zijn. Het wordt hier gedra
gen door een jong meiske, maar ook
oudere vrouwen zal het niet misstaan,
mits men er zorg voor draagt, de dé
colleté niet te ver te willen doorvoe
ren.
verwacht van uw dienstwillige on
dergetekende, die, soezend in een
strandstoel, krachten en vitaminen ligt
te vergaren voor het komende winter
seizoen, hopelijk geen gedegen kolom-
kost.
Dat zou waarschijnlijk u, die zelf op
allerhande manieren het werkwoord
„vacantie houden" vervoegt, ook wat
zwaar op de maag liggen.
Laten wij ons daarom niets wijs
makenvan weerskanten nemen wij
het er eens van. Wij pakken de boter
hammen en een thermosfles in de tas,
met het breiwerk en dat boek waaraan
wij thuis nooit toekwamen en bakken
's avonds wat aardappelen op met een
schaal tomatensla en yoghurt als be
sluit. Wij krijgen geen grijze haren
erbij van een winkelhaak of een portie
zand onder de bedden, en vinden ons
zelf al geweldig model als wij eens per
week wat onontbeerlijke dessoustjes
aan de waslijn hangen.
Waarom ook niet? Wij hebben vacan
tie, wij kunnen nooit helemaal uit ons
dagelijks werk stappen zoals onze
mannen uit klas, kantoor of karwei,
maar wij kunnen het in elk geval tot
het kleinst mogelijk minimum terug
brengen.
En dan blijkt dat heus nog prachtig
op wieltjes te lopen ook, en wij leren
zo onder de bedrijven door heel wat
aan en heel wat af. Vooral dat laat
ste heeft een huisvrouw bij tijd en
wijle dringend nodig.
Want als er één schepsel ter wereld
is dat moet oppassen niet op een men
selijk machientje te gaan lijken, dan is
dat de degelijke Hollandse huismoeder.
Zij doet mij bij tijd en wijle denken
aan een scène uit een lang vergeten
film die ik eenmaal zag: Het leven
van Emile Zola. Vanzelfsprekend
kwam daarin de Dreyfus-zaak in kleu
ren en geuren voor, en één moment
daarvan was onvergetelijk aangrijpend.
Als de vermagerde, vergrijsde ge
vangene Dreyfus in de hete hel van
het Duivelseiland onverwacht het be
richt van zijn in vrijheidstelling hoort,
klemt hij zich met beide handen aan
de deurposten van zijn onguur cachot
en weigert dat te verlaten. Hij mag
eruit en hij kan niet: de gevangenis
heeft hem zo in haar macht gekregen
dat hij haar niet meer verlaten kan.
Aan die verschrikte onwillige gevan
gene doet u mij zo vaak denken, lieve
gewetensvolle huismoeder. Want zegt u
nu maar eerlijk: het woord „vacantie"
is voor u niet een soort: „Sesam, open
uvol verrukkelijke verrassingen,
maar een dreigend dwangbevel waar
aan u liefst maar heel en al zou wil
len ontkomen. Want vacantie betekent
voor u eigenlijk niets anders dan dat
u, gelijk de arme slak, uw huis in zijn
volle gewicht met u meesjouwt naar
uw vacantie-oord.
Want, nietwaar, u bent vóór alles
een zorgzame gade en moeder. U
weet dat uw gemaal zo graag 's avonds
die uitgelopen pantoffels aanschiet en
dat hij 's morgens geen blaadje in zijn
thee kan zien. Dus gaan allereerst die
pantoffels in de koffer en het theezeef
je tussen de toiletspullen. Want je
kunt nooit weten, nietwaar, of die
mevrouw van dat pension er wel aan
gedacht heeft, dat zeefje achter te
laten. Misschien heeft zij ook wel
en het wordt in uw gedachten langza
merhand het huis van Adriaan met al
lerhande achter elkaar aanhollende
mevrouwen met het bloedeigen thee
zeefje in de hand geklemd.
En dan moeten er natuurlijk een
ganzenbord mee voor regenachtige da
gen, en wat tekengerei voor Jan en
een borduurwerkje voor Marietje, en
de krant en het damesblad en de il
lustratie moeten vooral het vacantie-
adres hebben, anders zijn we bij slecht
weer aangewezen op stokoude jaar
gangen van De Prins of die rare mop-
penblaadjes waar de kinderen weinig
goeds uit opsteken.
O ja, en zouden ze daar wel een
goed aardappelmesje hebben, en een
plastic tafelkleed en een geschikte
vork-en-lepel voor de allerkleinste
en.... Ik bespaar u de rest, benevens
de eindeloze kopzorgen omtrent naai
gerei, ondergoed, capes, vesten, truien,
regenjassen, badpakken, breiwerken,
jurkjes voor morgen, middag en avond,
kousen en sokken, sandalen, schoenen
en kaplaarzen.
Het is allemaal zo ontzaglijk goedbe
doeld, maar het eindigt hiermee dat u.
practisch uw eigen, vertrouwde huis
oppakt en na veel sjouwen ergens op
de Velüwe of bij de blanke top der
duinen neerpoot. En dat u daar dan
weer zielstevreden inkruipt en de dag
doorbrengt met dubben over bedden,
kleren en maaltijden.
Niet doen, wat ik u smeken mag. Ga
er dit jaar nu werkelijk eens uit en
laat het huis staan waar het staat. Be
perk uw bagage tot het minimum, dat
de ervaring u zoetjesaan wel geleerd
heeft. Leef desnoods op brood met rla
en fruit, loop in een katoenen jurk op
sandalen met een vest erover als het
koud is maar laat eindelijk de deur
posten van het cachot Sleur eens los!
Wie weet vallen ons dit jaar tocl
nog een groot aantal mooie zomerse
dagen te beurt. We hebben ons voor
genomen daarvan ruimschoots te pro
fiteren en er dan op uit te trekken
Dit kan echter alleen als voor de
warme maaltijd zoveel mogelijk alle:
van tevoren klaargemaakt is.
Met dat tijdig „tevoren klaarmaken'
moeten we natuurlijk ook rekenini
houden bij het kiezen van de levens;
middelen. Stevige, gare vleeswaren
vlees en vis zijn b.v. beter houdbaa
dan zachte soorten als leverworst'
zachte niet gerookte worst, niet gehee
gare rollade en licht gestoomdie bok
king; ook stevige groenten en vruch
ten zijn gemakkelijker te bewaiten dai
zachte.
Leg, thuisgekomen van het bood
schappen doen, meteen reepjes papie
tussen de plakken vleeswaren tier voor
koming van het aan elkaar klever:
Bewaar vlees- en viswaren zo koel e:
luchtig mogelijk, liefst in het papierei
zakje. Wikkel sla in een stuk vochtil
papier, spreid vruchten uit op aen bor,
of schaal en kijk ze meteen na o;l
aangestoken of niet geheel gavfe exero
plaren. Zorg ervoor de melk ni/et ongi
kookt een dag te laten staan, tenzij i
een ongeopende fles.
Laat U niet verleiden de warm
maaltijd, die voor deze gelegenhéi,
heus niet helemaal warm hoeft, te ziji
over te slaan. Zijn rijst, macaroni c:
bonen en voor deze keer bij nitzor.de
ring de aardappelen voor tv.oee dage
tegelijk gekookt, dan zijn z£j in ee:'
ommezien opgewarmd, maacr wilt
er liever een koude schotel Van maker
probeer het dan eens met deze recej
ten en maak de sla voordat U het huif
uitgaat grotendeels klaar.
11MI
lllll!
0 Z 9 !b
1fOORAL in de
zomer hebben
we voor onze klei
ne baasjes nooit
broekjes en bloes
jes te veel. Geluk
kig is het formaat
nog zodanig, dat
er niet veel stof
voor nodig is. en
in grotere gezin
nen beschikt Mam
ma gewoonlijk wel
over afdankertjes,
waaruit nog ge
makkelijk iets
voor zo'n peuter
te maken valt. Een
eenvoudig patroon
tje vindt u hierbij.
Het opknoop-
broekje knipt u op
deze manier, dat
de draadrichting
volgens de vertica
le lijn van het pa-
troonvlak loopt. Bij het linker
voorstuk wordt het aangeknipte
belegje langs de middenvoorlijn
naarbinnen gevouwen en een ge
voerde knoopsgatenreep volgens
dezelfde vorm ondergestikt. Bij
het rechtervoorstuk wordt het
aangeknipte gedeelte gevoerd en
van knopen voorzien. In de bo
venrand legt u twee plooitjes en
in de achterstukken stikt u twee
figuurnaadjes; voor plooitjes en
naadjes ieder 1 cm stofverbruik.
De voeringzak krijgt bij de ope
ning een belegje van de broek-
- 3
o 6 /0
IMIIIIMIIIIIIIIIUIIIIIIIMII
3 JAAR
stof. U naait de zak in en sluit
de zijnaad boven en onder de
zakopening. Beennaden en mid
dennaad dichtstikken. In de bo
venrand, die u met een reep stof
of voering van binnen afwerkt,
brengt u de rechtstandige knoops
gaten aan. U kunt ook bij wijze
van ceintuur een 3 cm brede reep
stof aan de buitenkant opstik
ken.
De blouse kan boven of in de
broek gedragen worden zoals u
ziet. V stikt de zakjes op de voor
panden, vouwt het beleg langs
de voorkanten naar binnen en
brengt de knoopsluiting aan. Zij-
en schoudernaden sluiten. De
halsrand zet u tussen de dubbele
stof van de kraag, die open en
gesloten gedragen kan worden.
Neemt u korte mouwtjes, dan
voorziet u ze van een 3 cm brede
manchet en zet ze naad op naad
vallend in. De lange mouw wordt
ingerimpeld tussen een 3 cm breed
boordje op handwijdte genaaid.
Voor het steviger vastzetten van
de knopen, waaraan het broekje
bevestigd wordt, stikt u aan de
binnenkant een reep stof tegen.
Wordt de blouse over het broekje
gedragen, dan knoopt u de broek
op een voeringlijfje. Vooral als
het pakje geheel van dezelfde
stof gemaakt wordt, staat een
ceintuurtje op de blouse ook wel
leuk.