REALISME IN DE KINDERKAMER
HET WIJZERTJE ROND
Kleine hoedjes winnen veld
SASKIA
w
Voor het eerst naar school KRUK
Nieuw speelgoed voor Amerika's jeugd
Ruimtegeweerraket-treinbijzondere
poppen en electrisch scheerapparaat
Ideeënbron droogt
nooit op
Waarschuwing voor
hen die inmaken
Fraaie collectie
van Fath
DOOR
Vrouw stal 700.000 fres
i 1
/3
JP
1
1
1
9
1
BRIDGERU
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1958
Van onze correspondent te New York)
\/00R het Amerikaanse kind, dat thans nog in zee spartelt, of in de
hossen kampeert (of achter in de auto jengelt, omdat papa en mama
te laat in de avond een aantrekkelijk uitziend hotel binnenvallen en
dan hun neus stoten tegen het bordje „vol") moge Kerstmis nog ver
af zijn. Maar het brein van de ware weldoeners van het kinderdom,
de speelgoedfabrikanten, is er op ingesteld in het heetst van de zomer
de geneugten van de Witte Kerstmis te zien, en wanneer het vriest dat
het kraakt de verkoop van hengels, jollen en springtouwen te pous
seren. Dit is dus het tijdstip, waarop de speelgoedindustrie haar proto
typen voor het winterseizoen lanceert, showrooms voor de handel
opent en de orderboeken klaarlegt. Tegelijkertijd daarmee ontketent
men een vloed van publiciteit over het nieuwe speelgoed, zodat
Amerika's Junior ook al is hij nu nog in bos of zomerkamp vast
de prikkeling kan opsnuiven van wat hem aan het eind van het jaar
wacht. Ge ziet, dit principe verschilt niet veel van de wijze, waarop
Dik Trom zijn hond aan het rennen kreeg.
JJE VERGELIJKING met de jaarlijk
se onthulling van de nieuwe auto
modellen dringt zich op. Vindingrijke
publiciteitsmensen slagen er telkens op
nieuw in een slagzin te vinden voor het
nieuwste wonder van de nieuwste auto.
'Of dit nu een „vingertipstuurinstallatie"
geldt dan wel een in de bagageruimte
ingebouwde kogelflesjes-openmaker
doet weinig ter zake: er zijn altijd
"BTömmënT'vbbr wie reeds het kijken
naar de nieuwste snufjes bevredigend
is.
Vergeleken bij de speelgoedmensrn
zijn de auto-lieden nog maar kinderen-
zonder-fantasie. De ideeënbron van de
speelgoedfabrikanten droogt nimmer op.
Het terrein is ook uitgestrekter. Van
blokkendozen en bloemenkwartetten be
wegen zij zich immers over heel het
industriële veld. Dozen met isotopen
en geigertellertjes staan naast de klas
sieke auto'tjes en gekleurde gummibal
len op de uitstaltafels. Volwassenen
•kunnen het zo gek niet bedenken, cf
het wordt in juniorformaat nagemaakt.
Soms beangstigt ons dat wel wat. Is een
kind, dat achter een hoepel aanrent en
zich tegelijkertijd marathonloper of
Wout Wagtmans waant, niet op kinder
lijke wijze gelukkiger met dit eenvou
dig speelgoed, dan wanneer hij mag
rondrijden in een voor 500 dollar
2.000.geprijsd schaalmodel van
een race-auto waarin twee 4- tot 8-ja—
rigen, zoals het in de prospectus heet,
„door het familie-buiten kunnen rij
den". Het voertuig loopt Op een nor
male auto-batterij, die het ongeveer
15 km aan de gang kan houden en dan
opgeladen moet worden. De snelheid
van de benzineloze auto bedraagt 7,5
km/u. Maar de vraag blijft: wat komt
eerst: de speelgoedauto of het buiten?
Tot de zegeningen van onze dagen be
hoort het feit, dat men speelgoed niet
langer verkoopt uit winstbejag of om
er, zo maar, een kind mee te laten
spelen: het moet thans „educatief" nut
hebben. Wie dus een paar jaar lang
in die sportkar van 2.000.door het
familiebuiten heeft geraced, wordt ver
ondersteld eerder vatbaar te zijn voor
de regelen van veilig verkeer, en wel
licht zelfs geen moeite te hebben met
het rij-examen.
Geheel anders ligt het probleem ten
aanzien van een veel kleiner speelgoed-
auto'tje van nogal futuristisch ontwerp,
waarvan de voornaamste attractie is dat
het een knalpot heeft, die door middel
van een trekkoord en klappertjes aan
het sputteren worden gebracht. Waar,
wilden wij weten, schuilt het educatie
ve element in dit speelgoed?
PSYCHOLOGIE
V77IE dergelijke vragen stelt, maakt
1 geen schijn van kans tot de speel
goedontwerper door te dringen. Een
psycholoog wordt prompt tussen hem
en u geschoven. Diens taak' uiteraard
is elke twijfelaar met de meest diep
zinnige theorieën om de oren te slaan
en ijlings te doen afdruipen.
Wij ervoeren dit toen toen wij, ver
moedelijk met een blik, die iets minder
dan enthousiasme verried, een „ruimte
geweer" in de hand namen, mogelijke
strijdkrachten a.d. 1976. Een ruimtege-
voorloper van de bewapening der
weer verknoeit geen kostbare grond
stoffen en materialen als schroot (of
Race-auto voor viertot acht
jarige kleuters met electrische
gangmaking.
zelfs klappertjes) aan munitie. Het
schiet kosmische stralen. Het bijbeho
rend pamflet onthult, dat wie, bij een
toekomstig interplanetair conflict aldus
is getroffen prompt wordt verlamd, en
de reis naar de Elysese jachtvelden be
gint. Hardop betwijfelden wij de vooruit
gang tussen dit speelgoed en de prop
penschieter (behalve dan in prijs, want
het ruimtegeweer vergt heel wat meer
dollars). Waarop een psychologe in den
brede betoogde, dat de jeugd zich 'móet
uitleven en dat de rode. groene en witte
batterijlichties* die ons buurjochie met
zijn ruimtegeweer op de voorbijgangers
kan richten, hem zal behoeden voor
verdrongen complexen. Daarop volgde
een discussie over de physieke gevaren
van de proppenschieter versus de psy
chische risico's van het ruimtegeweer,
welks lichten zomaar verlammen, zon
der dat beide partijen veel dichter tot
elkaar kwamen.
Een soortgelijke discussie is alleszins
gerechtvaardigd ten aanzien van „dok-
ter- en verpleegster"-uitrustingen, die
(volgens de producenten) uiterst popu
lair zijn. Deze dozen bevatten, voor de
dokter, een dokterstas met stetoscoop
en imitaties-op-kinderschaal van chi
rurgische instrumenten. Voor de Ver
pleegster is er niet alleen eén uniform,
maar ook een reeks verbandartikelen.
Gelooft men de door de ontwerpers in
dienst genomen psychologen, dan „ver
mindert dit spel de vrees, bij vele kin
deren aanwezig, voor de dokter en
diens instrumenten juist door hem met
de instrumenten in aanraking te bren
gen". Het is een standpunt, maar wij
hebben van andere .psxchlogen wel
eens een geheel afwijkende visie ver
nomen.
Bij al dit realisme in kinderspeelgoed
zijn er uiteraard een vracht aantrekke
lijke geschenken. De aandacht valt
natuurlijk op de buitenbeentjes, de meer
sensationele of uitzonderlijke speel
goedmotieven. Wat dunkt u van een
pop met een „zeewaardig badpak, een
badmuts en een gehele serie cosmeti
sche preparaten, met behulp waarvan
het nylonhaar van de pop na het zee
waterbad in de krul kan worden ge
zet".
Van eenzelfde orde is het „electrische
scheerapparaat" voor Uw jongste van
zes of zeven. Of waarvoor wij meer
enthousiasme verwachten een brand
ladder met een echte brandweerpomp,
die op een afstand van anderhalve me
ter een brandende lucifer uitspuit.
Voor wie zijn zoon wil stimuleren tot
een T.H. opleiding in Delft is er (voor
een tegenwaarde van 100.een ra
ket-trein op de markt, voortgedreven
door „geheime brandstoffen". Voor de
boerenzoon is er een schaalmodel van
een tractor-bulldozer. Aan Havank ver-
knochten kunnen hun spruiten een „de
tective-laboratorium" aanbieden, com
pleet met (uiteraard) 'n insigne van de-
tec'ive, microscoop en vergrootglas plus
(houdt uw schone overhemden uit de
buurt) de volledige apparatuur om
vingerafdrukken te maken.
Voorts vindt men onder het nieuwste
Amerikaanse speelgoed nog een heel
alphabet van artikelen van apen tot ze
bra's (speelgoeduitvoering) en van bor
duurwerkjes tot voetbalschoenen. Sin
terklaas en de Kerstman zijn dus ge
waarschuwd. Ook te Uwent kan men
langzamerhand een begin maken met
het opstellen van verlanglijstjes....
Speelgoed-auto met sputter-effect.
QNTSTELLEND groot is het aantal
berichten dat wij de laatste dagen
ontvangen over bedorven inmaakin
het bijzonder groente-inmaak. Dit be
treft zowel groenten, die op de van
ouds bekende manier geweckt zijn, als
groenten, die worden bewaard in in-
maakglazen, die door luchtverdunning
met behulp van een zuig- of stoom
pomp je gesloten zijn. Vooral over deze
laatste methoden bereiken ons veel
klachten. En niet ten onrechte.
In de lucht en dus ook op alle voe
dingsmiddelen, die daaraan blootge
steld zijn,* komen kiemen voor, die
wanneer zij zich gaan ontwikkelen, be
derf kunnen veroorzaken. Sommige
zijn zelfs schadelijk voor de gezond
heid. Zo zelfs, dat zij stoffen kunnen
produceren, waarvan de aanwezigheid
in de inmaak niet te zien, te proeven
of te ruiken is en welke dodelijk zijn
voor de mens. Gelukkig komt deze
vorm van bederf slechts sporadisch
voor, maar toch moet met de moge
lijkheid rekening gehouden worden.
Er zijn verschillende levensmiddelen,
waar de bederf- en ziektekiemen zich
zeer gemakkelijk en snel op ontwikke
len; daartoe behoren o.a. vlees, vlees
waren, groente en kliekjes van eet
waren. Deze artikelen bederven daar
om ook snel.
Om ontwikkeling van bederf- en
ziektekiemen, welke altijd op ieder
vers product voorkomen, te verhinde
ren, is het noodzakelijk dat genoemde
levensmiddelen op een bepaalde tem
peratuur, gedurende een bepaalde tijd
verhit worden en dat zij afgesloten
worden van de lucht. Kooktijden bij
100 graden Celsius van tenminste 5 tot
6 uur zijn hiervoor vereist.
De smaak en de consistentie van de
levensmiddelen gaan hierdoor sterk
achteruit. Men is er daarom in de in
dustrie toe overgegaan groenten en
vlees kortere tijd te verhitten bij tem
peraturen boven 100 graden Celsius,
waardoor goede resultaten bereikt
worden. Men maakt hierbij gebruik
van verhitting onder druk.
Een dergelijke verhitting onder druk
zou in de huishouding kunnen worden
toegepast met behulp van de hoge
drukpan, hetgeen de huisvrouwen in
verschillende landen reeds doen. Proe
ven zijn gaande om ook voor ons land
tot juiste en uitvoerbare voorschriften
voor de huishouding te komen.
OJvA/a
To'n eerste schaol-
gang is een
belangrijke ge
beurtenis in heb
leven. Uit de on
bezorgde kleuter
is ineens een
ernstig en gewich
tig persoontje ge
groeid met een
splinternieuwe
schooltas en van
top tot teen om
door een ringetje
te halen. De keu
rige schooljurk
heeft Mamma zelf
gemaakt en daar
mag je terecht
trots op zijn.
Het is een aar
dig vlot model
letje, dat buiten
gewoon geschikt is
om van tweeër
lei stof gemaakt
te worden. Dit
voor de moeders,
die nog een paar
couponnetjes heb
ben liggen of van oud nieuw willen
maken. Maar ook geheel van een
zelfde stof is het leuk. U kunt er dan
6 JAAR
desgewenst een wit kraagje en dito
manchetjes op nemen, en als u geruita
of gestreepte stof heeft, kunt u die in
verschillende richtingen gebruiken,
•wat altijd een prettig resultaat geeft.
Het bolerovormige lijfje met het pun
tige taillestukje biedt allerlei moge
lijkheden.
Van het rugpand moet u het pa
troontje van het taillestuk los knippen.
U vouwt het beleg aan de voorpanden
naar binnen en brengt de knoopsgaten
aan. Dan rimpelt u de voorpanden van
onderen iets in en verbindt ze met het
taillestuk. Rugpand en rugtaillestukje
aan elkaar stikken en zij. en schouder
naden sluiten. De halsrand zet u tus
sen de dubbele stof van de kraag. Het
mouwtje werkt u met een 3 a 4 cm.
breed manchetje af. Bij het inzetten de
kop even inhouden. U stikt de zakjes
op, sluit de roknaden en naait de rok
ingerimpeld aan het lijfje. De ceintuur
maakt u 3 a 4 cm. breed.
Wilt u naar dit patroontje een losse
bolero maken, dan tekent u het zij
naadje van het voorpand recht naar
beneden. De gehele onderrand wordt
dan met schuingeknipte repen afge
werkt.
•f,- J.SJyk"
ER staat een klein boekje op mijn
schrijftafel, een boekje met een
weinig sensationele titel, maar met des
te meer verbijsterende inhoud. „De
Kinderarbeid", heet het, en J. C. Vleg-
geert heeft het geschreven gedreven
door prijzenswaardige drift, iets goed te
maken van het onrecht dat aan vele
generaties kinderen is bedreven.
Mocht u ooit eens een onderwerp ter
bespreking zoeken voor een avond van
uw vrouwenvereniging: ik kan u de
studie van deze ampef-'zeventtig'-keurig-
gedrukte bladzijden aanbevelen. U zult
dan, waarschijnlijk tot uw afgrijzen, er
varen: dat de mensheid o zo traag, met
een gangetje als een hoogbejaarde slak,
voortkruipt op de weg der menswaar
digheid.
Nauwelijks tachtig jaar geleden was
het een felomstreden nieuwigheid om
door een wet een begin van belemme-
I ring te stellen aan het feit, dat peuters
van nog geen vijf jaar slapend op de arm
van vader of moeder naar de lijnbanen
werden gedragen om daar in een open
loods van 's morgens vijf tot 's avonds
acht aan een wiel te mogen draaien.
Tegen de formidabele beloning van een
gulden per week, exclusief het slokje
jenever dat af en toe werd uitgereikt ter
s-i i verhoging van de arbeidsprestaties.
m.: i~ -mi i Gemelde baby wieldraaiers hadden het
trouwens nog florissant vergeleken bij
de kleine meisjes van een jaar of zeven
die in de „aardewerkhei" van Maas
tricht in de nachtploegen werkten
Tachtig jaar geleden en vandaag
loopt onze melkboer kans op een boete
als hij zijn stevige elfjarige zoon even
vóór schooltijd bij een klant drie straten
verder een fles pap laat aanreiken. Wij
zijn toch wel een klein tikkeltje wijzer
en humaner geworden....
Wijzer en humaner? Ik weet het niet.
Er is een kinderwet vrijwel zonder
maasjes, er is streng toezicht op de na
leving ervan; er zijn consultatiebureaux
en kosteloze inentingen en een leer
plichtwet (ook nog maar amper vijftig
jaar oud!) met als consequentie een be
zit aan scholen waarmee wij zó de
wereld kunnen rondreizen als show
materiaal.
Er zijn verder schoolartsen en school-
tandartsen en schoolzusters, wij doen
aan schoolzwemmen en schoolvoeden en
straks misschien nog eens aan school
kleden en schoolslapen. Maar niettemin
is de kinderexploitatie nog lang niet de
wereld uit. Het spijt mij dat ik zulke
nare dingen neerschrijven moet, maar
na zoveel malen met de neus erop ge
drukt te zijn kan ik toch heus niet lan
ger doen alsof ik er niets van zie.
J^LLE hoedenontwerpers ten
spijt, zal men in vele landen
kunnen constateren, dat de
vrouw het tegenwoordig niet
meer zo heel nauw neemt met
het dragen van een hoed. Wel
houdt men zich nog aan dit
voorschrift tijdens een begrafe
nis, doch gedurende een recep
tie valt het op, dat het dragen
van een hoofddeksel tot een mi
nimum wordt beperkt.
Gelukkig is men wel zo verstan
dig de kleding hier navenant te
stellen, daar het anders helemaal
de ontwerpers grijze haren zou
bezorgen en het faillissement door
deze groep kan worden aange
vraagd.
Hoe het ook zij, dit euvel is niet
hoogte te hemden. Men ziet het, de
grote modellen worden naar de
achtergrond verschoven en de klei
ne, gelijk vorig jaar, behoren tot
de uitverkorenen.
De ontwerpen zijn practisch en
staan uit het gezicht; een enkele
heeft een overhuiving naar rechts
en is voorzien van een grote para
dijsvogelveer of toch nog een voile,
welke van grove opzet is. Haar-
volt, zibeline en melusine zijn wel
de raspaardjes wat het materiaal
aangaat.
Vooral melusine, dat tegen een
stootje kan. Reeds eerder schreven
wij. dat, welke hoeveelheid vocht
ook, het materiaal en model niet
worden aangetast. Een welkom ge
schenk voor de vrouw, wier porte-
monnaie erg klein is; en laten wij
eerlijk zijn, tot de laatste categorie
in ons landje alleen merkbaar. Im
mers Italië en Zwitserland lopen
eveneens mank wat dit betreft.
Daar dragen de dames graag de
kleine felgetinte hoofddoekjes; en
menig vacantiegangster past zich
daarbij aan.
Inderdaad, men wordt vlotter en
dit schijnt het misnoegen van
Jacques Fath gewekt te hebben.
Radicaal als nimmer op modege
bied heeft hij de knoop doorgehakt
en een herfstcollectie getoond, wel
ke klinkt als een klok. Een viertal
van zijn modellen hebben wij uit
gekozen om onze lezeressen op de
behoren vele huismoeders. De
prijs reikt tot de middenklasse.
Wil men een eenvoudig model, dan
zal het zuchten achterwege kunnen
worden gelaten. Iets wat de echt
genoot een lach op het gezicht
brengt!
Men zal eveneens begrijpen, zo
als de afbeeldingen duidelijk tonen,
dat de hoed aangepast dient te
worden aan het toilet. Een geklede
creatie is uit den boze wanneer
men een sportief pakje draagt,
terwijl het omgekeerde evenredig
hieraan is.
Enfin, de spiegel is nu eenmaal
de meest gewaardeerde vriend op
dergelijke momenten. Voorts geldt
ook hier het spreekwoord: „Wie
zich aan een ander spiegelt, spie
gelt zich zacht
Toch staat men, ondanks deze
vriendschap, telkenmale verbaasd
over de combinaties, welke men
tijdens het winkelen of avondje
tegenkomt. Is men nu blind voor
eigen tekortkomingen of
Neen, dan de Italiaansen, die
weten wat kleding voor een vrouw
betekent, gelijk ook de haardracht,
al doen zij, wat brillantine betreft,
niet veel onder voor de heren der
schepping!
De touwslagerijen, de steenbakkerijen,
de vlasschuren en de spinnerijen, waar
klein grut twaalf tot veertien uur per
dag werd afgebeuld, bestaan gelukkig
alleen nog maar op het papier van boek
jes als bovengenoemd. Maar heeft in
vele gevallen het kind van vandaag
niet een veel langere werkdag?
Nee, ik denk niet aan huiswerk of
bijlessen of allerhande clubjes en ver.
enigingen, die de broodnodige speeltijd
van het schoolkind met brutale happen
opslokken. Ik vraag u óók niet eens om
even uit te rekenen hoeveel tijd om
uit te blazen, om zich te ontspannen,
een zeg vijftienjarige middelbare scho
lier per dag overhoudt. Een aankomend
kruideniertje of monteurtje wandeltin
vergelijking met zo'n jeugdige student
in dat opzicht over rozen.
TK bedoel nu alleen maar dóódsimpel
het ontstellende feit, dat zo benau
wend veel jonge kinderen in onze hui
dige gezellige samenleving permanent
véél te weinig slaap krijgen.
Het euvel begint steeds meer de aan
dacht te trekken. Wie vooral op mooie
avonden, zo eens im tien uur een
ommetje maakt zal zich verbazen over
het grote aantal kinderen dat nog buiten
speelt, uit ramen hangt of bij vader of
moeder achterop de bagagedrager van
een visite huiswaarts keert.
Het is toch eigenlijk te gek. De wet
waakt met felle ogen over de stoere
knaap van twaalf, opdat hij niet voor
tijdig in een lichte werkplaats aan het
krullen opvegen slaat. Maar er is geen
arm der wet zo sterk dat die in staat is
een zesjarige kleuter, die om tien uur
nog op straat zwalkt, in zijn mandje te
stoppen. En geen agent zal het in zijn
hoofd halen de tramconducteur te be
keuren, die om elf uur 's avonds (rwn
eigen stomverbaasde ogen waren ff
tuige) een overstapje verkoopt aan
twee jochies van een jaar of acht.
Ach nee: want ergens moet het gezag
der wet ophouden, en dat van vaderen
moeder beginnen. De ouders, die hun
armzalig kroost naar lijnbaan of vlas
schuur zeulden, hadden tenminste 'nog
het excuus van de bittere broodvraag.
Maar welk excuus voeren de moeders
aan van het slaap ontberende grut bo
vengenoemd? Misschien geen enkel, of
hoogstens een schouderophalend: Zij
willen niet naar bed
Wat moet men daartegen aanvoeren?
Daargelaten of zulke moeders kolom
men als deze ooit lezen....
Ik waag het erop, omdat tenslotte het
welvaren van dat grut mij zozeer ter
harte gaat. Welnu, moeder van een kind
dat nacht op nacht slaap te kort komt,
om welke reden ook: Alle keurige jas
jes en snoezige jurkjes die u het aan
trekt kunnen nimmer vergoeden wat u
het willens en wetens te kort doet!
Als u straks geen slechte rapporten,
eindeloze klachten over verstrooidheid,
prikkelbaarheid, slapheid, nervositeit
wilt thuis krijgen, als u het niet als een
weerloze prooi wilt toewerpen aan
iedere epidemie die de kop opsteekt;
Stop het dan toch "anavond te begin
nen om zeven uur in bed.
Een lepel levertraan en het wijzertje
rond slapen: dat is wel het minimum.
De politie van Marseille heeft de 21-
jarige mevrouw Mimoz aangehouden,
in verband met de diefstal van 700.000
francs van een eigenaar van een res
taurant te Bandol op 31 Augustus jl.
Dit is de eerste arrestatie sedert de
vele juwelen- en gelddiefstallen, die
de laatste tien dagen aan de Franse
Zuidkust zijn gepleegd.
z
I Z/
3/
38
vv
</3
tff
ÓO
SV
ÓS
si
sf
is
if
Horizontaal: 1 p]
10 kiel, 13 lied, 15
ping, 17 stad (Zwe
van Noaeh, 20 rede,
22 stier, 24 titel (I
vrnw., 26 wedden
kookpot, 29 etenbe
leurgesteld, 33 vruch
soort Spaanse peper
gie, 40 plaats in
gaarne, 43 opperhui
geboden prijs, 50 h
den, 54 aanstaande, l
nisatie, 57 Seandin
58 meisjesnaam, 59 i
bevel, 63 ter zake,
schip, 66 soort tarwe
bloeiwijze, 70 model,
recherche.
Verticaal: 1 werkti
N.-Afrika, 3 gene
Noord-Holland, 6 telt
jesnaam, 8 horizon,
werktuig, 10 schame!
rustoord, 12 optocht,
EEN NIEUWE E
„UEN nieuwe lente en
luid", de beginregel
beroemde „Mei", klinken
namer dan onze aanhe
herfst". Niettemin betek
de herfst voor vele dui:
landers een „nieuwe len
dan slechts de lente van
de bridgeseizoen.
Binnenkort zal men
gen weer verhalen ho
jullie de volgende week
die grote drive?", of „Hi
dat de Pietersens gistere
geworden zijn op de cl
of „Wat zou jij nu op i
den hebben?"
Het is altijd goed, een
ren met een optimistis
moet te zien. Als we var
een spel gaan behandele
speler bijzonder veel geli
héél erg optimistisch
we dat met de wens, dat
even fortuinlijk vergaan
vele komende bridgen
avonden
Het spel is gespeeld in
kampioenschappen 1953
tussen Denemarken en Z
10,9,5,3
h, v, 10, 8,
v, 6,2
9,5
7, 6,4
10, 9, 6,5,4
Zuid
a,b, 8,3
a, h, b, 8, 7,
b
h, v, 9, 5, 3,
was de gever, t
waren kwetsbaar. De r
speler opende met 1 set
paste, Noord bood 2 ha
de Zwitserse Oostspeler
hopende later een dik a
met doubleren te kunne-
Zuid bood 3 ruiten, Noord
waarop Zuid direct het
schoppen waagde. Dit wei
te bar en hij doubleerd
wel 500 a 800 punten te
nen. Zuid, vol goede moed
de en daarbij bleef het.
West had er geen noti
mede hij uit moest komei
de klaver 10 voor te spele
werd klaveraas genomen,
zijn hartenboer weggooide
de slag werd hartenheer
Oost het aas, afgetroefd dc
werden schoppenaas en s
gespeeld, de dummy were
aan slag gebracht met een
ruiten, waarna de harte
speeld werd. Toen in de
tenslag bovendien de 9 ni
er geen kou meer aan
enige slag die OW konden
de schoppenvrouw van W>
Noord-Zuid scoorden du
punten op dit spel en das
sers aan de andere tafel op
bleven hangen, werd door
team een grote winst op
boekt.
Grappig is wel, dat 0<
enorme spel geen enke
maken; de enige slag die C
gen, was de schoppenvrouv
Dit, geweldige succes w
voldoende om de Denen t
£en In de overige speller
-•witsers betere bridgers te
en alsnog een flinke c
