ssl I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I IS ZONDAGSE KERKGANG VOOR DE JEUGD GOED EN NOODZAKELIJK? Chefarine ,4i De man uit Australië Een outlekast? Pra?hW" nieuwe r DE VERGETEN CATEGORIE AAN HET WOORD Noodzakelijk en goed De Bijbel eist het Voor gelovig mens niet nodig Andere stemmen Viervoudige werking met esdta geneeskracht En nu de volgende kwestie WEK DE GAL 1 IN UW LEVER OP sjes 59 iandel eculaas CC :ulaas gerijpte jgen kades artikelen ftti frutti »ete krenten lfwerkend asmiddel 39 I 39 37 Detker's artikelen evulde hoco's 39 inimex artikelen 47 I ciale Aanbieding s importwijn 89 Moeilijk onderwerp dat diepste problemen van de mens raakt werd zeer verschillend en niet volledig beantwoord Pim, Pam Pom en de wonderlamp Luister eens naar. Ons dagelijks feuilleton kast! Radioprogramma Wèg die alvalstonen, DONliEUUAU 1 OCTOBLR 1953 stGESTRAAT 57 roomboter 250 gram eebiscuits 250 gram 29 iesterren ritsjes 47 250 gram 250 gram TRA FIJNE 250 gram lame culaas 250 gram 500 gram 200 gram 55 euwe oogst) OQ 250 gram lesel" 2 pakken tCHTE ZEEP per doos AFELDOEKJE 2 voor 57 FWASBORSTEL s) 4Q 2 voor NIJSBLOKJES Ruyter" 2 kokertjes tUL RMICELLI 500 gram EUWSE AFELS 200 gram M [NDABROKKEN 200 gram 35 i OCCA HOPJES 200 gram 47 ERKADE's ROOM 0RSTPLAA1 £J 150 gram 200 gram [NDAKAAS ZÖ per pot RUITHAGEL 200 gram 25 ROTE NTBIJTKOEK Heerlijk vers 39 EN HELE OOKWORST )LBA 79 Heerlijk OEREN WORST 150 gram 55 UNCHSCHOTEL xtra" L 9 200 gram ECLAME HAM 200 gram 65 USTARD 2 pakken AIZENA 39 2 pakken 'i OFFIEMELK onder suiker) 49 per blik blikken voor I Si ITTE BONEN 500 gram 39 UCIFERS 49 3 pakken DAM. KAAS ts belegen 400 gram OLVETTE KAAS laar belegen I I Q 500 gram II' [TTIGE EDAM. AAS 129 500 gram atuurflesje 179 gratis JTEN AANTAL „vaste medewerkers" heeft deze week niets ingezonden, omdat 'H>n het onderwerp te moei- lijk vond. Hun plaats wej.3 voor een deel ingenomen door schrijvers, die gewoonlijk weinig of niets van zich laten horen. Inderdaad: dit was een moeilijke kwestie. Maar ik meende, dat we er niet aan voorbij mochten gaan: daarom is ze te belangrijk en te ingrijpend. Het ligt voor de hand, dat de jonge mensen uit kerkelijk milieu in de regel tot een ander antwoord komen dan de buiten-kerkelij- ken. De eersten zeggen gewoonlijk: het is goed en meestal ook: het is noodzakelijk en zij delen ons mee, dat zij iedere Zondag een of tweemaal onder het gehoor van een geestelijke zijn. De laatsten kunnen worden verdeeld in twee categorieën: zij, die wel geloven, maar de kerkgang overbodig, anti- patiek en schadelijk vinden en zij, die niet geloven en daaruit concluderen, dat het geen zin heeft, een preek te horen. Beide groepen vergeten, dat een geestelijke een man of vrouw is, die zich jarenlang heeft bezonnen en zich nog dagelijks bezint op de zwaarste problemen van het leven en daardoor vaak de mogelijkheid heeft, dieper te peilen dan de ouder of jongere het vermag te doen. Eigenaardig is het feit, dat in geen van de brieven de constatering wordt aangetroffen, dat men deel uitmaakt van een gemeenschap en in staat is, tijdens de kerkdienst de „broederschap" met de andere aan wezigen te beleven, meer dan dat het 't geval is in bijeenkomsten met een losser verband. En maar een enkele kan iets weergeven van de mystieke verbondenheid, die predikant èn gemeente heft in een eenheid van hogere orde dan ergens anders is te bereiken. Er is één ding, dat wij bij dit summiere onder zoek niet mogen verge ten: het aantal antwoor den is te klein voor een gevolgtrekking van enige betekenis en de kringen, waaruit ze zijn voortge komen zij niet karakteristiek voor de totale opbouw van de Nederlandse bevolking een Katholieke be schouwing is bv. niet ingezonden. Wel kan worden vastgesteld, dat zij die schreven, ook nu eerlijk en ernstig zichzelf hebben onder zocht en onomwonden antwoordden. Zij deden dat met volledig respect voor de mening van anders denkenden, met de voorzichtigheid en de piëteit, die bij dit vraagstuk geboden was en met het inzicht dat we hier staan voor een complex van problemen, waarbij de diepste dingen van 't leven betrokken zijn. WANNEER WE antwoord willen ge- ven op de vraag, of het goed en noodzakelijk is, dat leden van de ver geten categorie Zondagsmorgens naar de kerk gaan, dan raken we feitelijk een der kernproblemen van het leven n.l. of we al dan niet godsdienstig zijn. In een klein bestek als dit vind ik het wel moeilijk, over een zo diepgaand onderwerp in korte bewoordingen iets te zeggen, doch ik wil geenszins ach terblijven. Allen, of we nu wel of niet godsdienstig van inslag zijn, laten we het leven ergens beginnen en ergens eindigen en komen in aanraking met de vraag wat er gebeurt met ons na de dood. Ziehier een van de vragen, die aanleiding kan geven tot het ont spruiten van een Godsgeloof. De mens toch, die zich deze vraag stelt, denkt aan en zoekt naar het contact met het eeuwige. Ook ik zelf kwam in aan- I raking met deze vraag en trachtte deze op te lossen en vond daarin steun in de godsdienst. En zie, naarmate ik meer met de godsdienst in aanraking kwam, bezon ik mij op allerlei andere problemen en ervoer ik, welk een kracht eruit ging van hem, die het al regeert. Ik leerde dankbaar te zijn voor hetgeen ik in het leven bezat en leerde aanvaarden datgene wat onver mijdelijk was. Het gevolg was, dat ik me meer en meer ging openstellen voor God en mijn leven als het ware door hem liet leiden. Veelal ook twij fel ik, of ik ooit het gestelde ideaal n.l. om te komen tot harmonie met Gods koninkrijk, zal bereiken. Doch in de overtuiging, dat het streven naar dit ideaal gepaard gaande met het zich steeds verdiepende inzicht de oplossing zal brengen, heb ik vertrouwen gevon den in de,toekomst en is voor mij het leven vol mooie dingen. Waneer me dan ook vraagt, waarom ik Zondags morgens naar de kerk ga, dan kunt U nu begrijpen, dat de kerkgang voor mij betekent een verdieping in het in zicht tot de verhouding tussen God en de mens en een steun is tot de opbouw van mijn leven en verwerkelijking der levensproblemen in deze vaak afbrok kelende wereld. Zo doet het er voor mij vaak weinig toe, welke dominee er preekt en welke richting deze nu precies is toegedaan, als hij maar als evenwich tig, eerlijk en gelovig mens staat tegenover God en de verkondiging van het evangelie. Tenslotte wil ik na deze wat egoïstische uiteenzetting stilstaan bij de vraag, of het goed en nood zakelijk is, dat de mensen van de vergeten categorie naar de kerk gaan. En dan geloof ik, dat het voor ons allen zeker goed is om eens naar de kerk te gaan; teveel jongelui zoeken tegenwoordig niet meer naar verdie ping van het leven, doch storten zich als massa op dansen etc., waardoor zij hun leven vervlakken en vaak inhoud loos maken. Weinigen zoeken naar God en de meesten kennen de kerk niet meer, of zijn door hun niet-Christelijke opvoeding niet meer in staat te voelen, welk een enorme kracht eruit gaat van het vertrouwen in Hem. Of het noodzakelijk is, dat wij naar de kerk gaan? Ja, willen we onze plaats behouden in het wereldbeeld, dan dienen we ons rekenschap te ge ven van hetgeen God tot ons te zeggen heeft. Aan het einde zou ik nog wil len opmerken, dat het zo in-droevig te noemen is, dat er zoveel strijd is tus sen gelovigen onderling en tussen hen, die wel en niet geloven. Ik zou hier van willen zeggpn: laat ieder in zijn waarde en oordeelt niet over de ander, wiens motieven ge veelal verkeert be grijpt. Ik moge besluiten met een woord uit de Bijbel: „Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid en al het andere zal U gegeven wor den." WIM KOOIMAN, A 105, Hensbroek, lijk Waarom? Welnu. Wat is nu een Zondag zonder kerkgang, immers niets. Als we moedwillig niet naar de kerk gaan, gebruiken we de Zondag niet, zo als het hoort. God gaf ons de wekelijkse rustdag, dat wij Hem als de Schepper zouden eren en dienen. Wat zou ook ons jonge leven betekenen, als we daarvan geen gebruik maakten. Hij heeft er recht op, en wij zijn het verplicht. De wekelijkse rustdag vindt haar oorsprong in het Paradijs. Die dag heeft God tot zijn dienst geheiligd. En bij het geven van de tien geboden klonk het ook: „Gedenk de Sabbathdag, dat gij dien heiligt", enz. En ook zou ik velë voorbeelden en opwekkingen uit de Bijbel kunnen opnoemen, die ons op roepen naar Gods Huis op Zondag. Het gaat niet aan om alles in de krant te schrijven. Ik wil slechts enkele Psal men noemen. Ps. 84 Ps 92. Ps 116 122 en vele andere gedeelten. De wijze Ko ning Salomo roept ook ons als jeugd op, om te denken aan onze Schepper in de dagen onzer jongelingschap, eer de kwade dagen komen. Ik ben dan ook blij, dat ik regelmatig naar de kerk kan en mag gaan, daar zingen wij liederen tot Gods eer en mogen wij zijn stem horen. En dat doe ik graag, omdat ik Hem lief mag hebben. Nu moet u niet denken, dat wij, omdat wij naar de kerk gaan, béter zijn dan andere men sen, die niet gaan, en zij zijn niet slech ter dan wij. Natuurlijk gebeurt het ook wel eens een keertje, dat ik wel eens niet zou willen, maar ik voel dan toch, dat het verkeerd is, als ik niet naar de kerk ga. En dan ga ik evengoed uit kracht van opvoeding. Ik zou hier nog veel oyer kunnen schrijven, maar ik meen in het kort mijn antwoord te moeten geven. „Die mij vroeg (dat is jong) zoe ken, zullen mij vinden, zegt God en ik denk aan een versje „O, wat vreugd, O, wat vreugd. Den Heer te kennen in zijn jeugd. Gij jonge harten zoekt Hem vroeg Want Jezus mint men nooit genoeg". EEN HELDERS MEISJE. De schrijfster vraagt mij, eventueel honorarium af te staan aan „een evan gelisatie in Bergen", wat natuurlijk is geschied. TENSLOTTE de brief van een 17- jarig meisje uit Velsen. Haar stand punt wijkt sterk af van dat der ande ren.' ,Het is Zondagmorgen, ik zit in de voorkamer te schrijven. Zoals gewoonlijk zie ik de plichts getrouwe kerkgangers langs ons huis trekken en onwillekeurig rijst in mij de vraag op: „Waarom gaan zij?" Het antwoord hierop is van veler lei aard: mijnheer P. vindt de preek van die dominee zo goed, mevrouw Z. voelt het als haar plicht de kerk te bezoeken, een andere mijnheer weer heeft er behoefte aanieder heeft zijn reden. Het probleem van deze week luidt: „Is het goed, noodzakelijk, dat de leden van de Vergeten Categorie op Zondagmorgen naar de kerk gaan?" Antwoord ik hierop: „Ja, het is goed, noodzakelijk", dan ben ik vol gens m'n eigen theorie, betreffende dit onderwerp, fout. Onmiddellijk moet dit woordje noodzakelijk ge schrapt worden: het is niet eerlijk naar de kerk te gaan, wanneer je er niets voor voelt, maar tot jezelf zegt: „Het is noodzakelijk, dus ga ik Het is goed voor diegenen, die er behoefte aan hebben, niet goed voor de opvoeding, maar voor hun ziel. Een persoon, die weinig of nooit in de kerk geweest is, kan vromer zijn dan een regelmatige kerkganger, hij of zij kan er zelfs eerlijker in zijn... Waarom zou .je naar de kerk gaan wanneer je gelooft; dan is het toch niet nodig, dat een ander vertelt hoè je moet geloven? Geloof in God op je eigen manier, zoek zélf de verklaring voor alles, want zij, die je het vertellen, zijn ook mensen zoals jij. Dit is een van de redenen, waarom ik nooit naar de kerk ga: ik geloof, maar heb er geen behoefte aan een ander te horen ver tellen wie God is, hoe God leefde en stierf. Ik vergeet nooit hoe il- vroeger op de Zondagsschool iedere week een versje van ongeveer zes regels uit het hoofd moest leren, waarvan ik de in houd meestal niet begreep. Ik moet eerlijk bekennen: ik kende het nooit, want ik had er geen zin in, waarom zou ik het dan doen? Later op de catechisatie moest ik opstellen maken over hetgeen de dominee verteld had,... ik deed het steeds met tegenzin. Tenslotte iets over de kerk zelf. Ik haat die stenen koude gebouwen, die me onaangenaam aan doenHet schrikt me terug, want de sfeer, die ik zou verlangen, vind ik er niet. Tot zover mijn antwoorden op de vragen met de verklaringen, d.w.z.: m ij n verklaringen, m ij n mening. RIA VOGELPOEL, Wenckebachstr. 98, Velsen-Noord CNKELE CITATEN en opmerkingen uit andere inzendingen volgen: BRAM BECK uit Schoorl vindt de vraag moeilijk te beantwoorden, omdat er zoveel onderlinge strijd is tussen richtingen en secten. Hij vervolgt dan: „De omgeving speelt hier ook een grote rol, kinderen 1 an bepaalde poli tieke gezindten zullen nooit een kerk bezoeken, anderen worden daarentegen tot een regelmatige kerkgang gedwon gen en weer anderen zal het nooit wor den voorgehouden, nog anderen komen door studie tot onverenigbare inzich ten (Humanisme, Kerk zonder God, theosofen) en nog anderen, en tot die laatste behoor ik, zullen in God gelo ven en de Bijbel, en speciaal de per soon Jezus Christus aanvaarden, doch de kerk, vaak een middeleeuws stel sel, verwerpen. Van noodzakelijkheid kan dus niet gesproken worden als men 't bovenstaande, dat slechts aan de oppervlakte blijft, leest. Wel vind ik 't noodzakelijk, dat men als beschaafde W.-Europeaan de Bijbel kent, wat nu vaak niet zo is: beschamend! Bijbel ken nen betekent geen geloven, net zo min als kerkgang geloven betekent. Geloof is een persoonlijke, innerlijke kwestie, die ieder individueel uitvecht, de een en dit is veelal de massa, zal dat met hulp van een kerk doen, een ander, zoals ikzelf in de vrije natuur, daar ik walg van de schijnheiligheid en de „hokjespolitiek" van onze „éénmaken- de" kerken, die allemaal een ding ver geten: n.l. dat men de naaste moet liefhebben, en niet om geloofsredenen moet beschimpen of zelfs doden.' BEP BOUWMEESTER uit Zaandam: „Ik zelf moet naar de kerk, alhoewel het geen verplichting is, maar van kind af aan is het mij bijgebracht: Zondags morgens behoort men naar de kerk te gaan. Dit is geen sleur geworden; als ik in de kerk ben, verveel ik me niet. Je hebt tenslotte altijd wel iets te vragen. En of het noodzakelijk is, ja natuurlijk. Je hebt de hulp van God nodig bij alles, op school of kantoor, bij je werk in fabriek of huishouding, zonder Zijn hulp kan je niet veel of niets bereiken." JACOB BALDER uit St Pancras ver diept zich in de vraag, of de kerk dienst ook van betekenis kan zijn voor buitenkerkelijken. „Kan er voor hen ook zegen zijn? Ik meen van wel, indachtig aan „Mijn Woord keert nimmer ledig weer". Bo vendien is een prediking geen theorie verkondiging, maar een schildering van de harde realiteit van het leven, zoda; er altijd wel iets uit te halen is. Velen, die wel zouden willen gaan, hebben als bezwaar, dat er zo veel kerken zijn, dat zij niet weten naar welke te gaan. Och, het doet er weinig toe: een Roomse kan de Here net zo goed welgevallig zijn, als een Artikel 31-er en een Bap tist kan net zo goed tot dè Kerk be horen als een Hervormde". F. AROEK uit Alkmaar vindt het wel goed, maar niet noodzakelijk, dat de leden van onze categorie naar de kerk gaan, maar: „De mensen, die erg individueel en realistisch denken, zullen zich in de kerkgemeenschap vaak niet goed thuis- voelen, omdat het daar op geloven aan komt, zonder dat er voor deze geloofs kwesties een goede verstandelijke ver klaring wordt gegeven. Deze mensen twijfelen vaak aan de juistheid van verschillende Hingen in hun geloof. De andere .mensen zullen veel steun aan hun geloof hebben en voor deze is het dus wel goed, dat ze op Zondagmorgen naar de kerk gaan. In de tegenwoordige tijd vinden veel mensen steun in hun geloof, om onder de oorlogsdreiging van deze tijd, zichzelf meester te blij ven". G. DE ROER uit Den Helder wijst op de kracht en de betekenis van de traditie en de noodzaak van de strijd der kerk tegen het communisme. HANS KAPER uit Alkmaar deelt de mening, die Aroek in zijn eerste zin verkondigt. Dan schrijft hij: „Noodzakelijk vind ik het echter niet om geregeld iedere Zondag de kerk te bezoeken. Hiervoor heb ik een zeer persoonlijk argument dat, naar ik ver moed, zal afwijken van dat van de meeste anderen. Die keren, dat ik per jaar naar de kerk ga, zijn namelijk te tellen op de vingers van één hand. Zoals aan zeer velen bekend is, ben ik een enthousiast padvinder, en juist in deze vereniging 134. Het was tijd om naar bed te gaan. Pim, Pam en Pom hadden alle drie erge slaap, maar praatten toch nog wat na over de wonderlijke avond, die zij ge had hadden en over de baron, die zo veranderd was. „Als je bedenkt, dat hij vroeger zo gierig was", zei Pom geeu wend. „En dat hij nu het hele weeshuis heeft afgebouwd van zijn eigen geld. Het is een wonder". „Ja", sprak Pim. „Volgende week wordt het officieel ge opend, het is alleen jammer dat er geen zwembad bij is. Dat zou ik er nou nog graag bij gezien hebbenAli gaapte eens hartgrondig en toen begonnen zijn ogen ondeugend te glinsteren. „Dat kan gebeuren", zei hij heel zachtjes. Maar toen de anderen vroegen of hij iets zei, begon hij luid te snurken. „Hij slaapt al" zei Pim zachtjes tot zijn broertjes. „La ten wij ook maar gaan slapen". De bei de anderen hadden daartoe geen verdere aanmoediging nodig en weldra klonk er een vierstemmig geronk in de kamer. Maar op het terrein van het weeshuis schoot plotseling een duiktoren uit de grond omhoog en verscheen er een twee delig zwembassin. Zo maar uit het niets. Het was maar goed, dat het nac'-* was, zodat niemand die vreemde gebeurte nissen had kunnen zien! Elk tablet Chefarine „4" bevat extra geneeskracht, dank zij de samenwerking van 4 wereldbe roemde geneesmiddelen. TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN F 0.75 (Advertentie, Ing. Med.) bestaat volop de gelegenheid, de na tuur in te trekken. Mijn mening nu is, dat iemand, die in Gods natuur is, in nauwer contact met Hem staat, dan iemand, die iedere Zondag trouw zijn bezoek aan de kerk aflegt, hoe vroom de stemming die van een kerk uitgaat, ook moge zijn. Geenszins wil ik hier mee uitdrukken, dat degene die regel matig de kerk bezoekt, hieraan ver keerd doet, integendeel; het is zuiver mijn persoonlijke reden, waarom ik mij niet tot kerkbezoek verplicht acht". Wanneer ik dan nog vermeld, dat CHR. VORST uit Burgervlotbrug „de vorm, waarin onze godsdienst gegoten is, beslist in strijd is met de logica en de paleontologie" en er dus voor hem geen reden is, de kerk te bezoeken, kunnen we besluiten met de volgende tirade uit de brief van HANS REIN- DERS uit Castricum: „Ik voor mijzelf vind het niet nood zakelijk om op Zondagmorgen naar de kerk te gaan, maar ik kan mij heel goed voorstellen, dat er mensen zijn, die zich geroepen voelen om het wel te doen. Daarom zal ik de laatste zijn om hun houding te veroordelen. Ik acht dit kerkbezoek voor mij persoon lijk niet noodzakelijk, maar voor een ander kan ik dat niet beslissen. Ik kan mijn geestelijk leven op andere wijzen die bevrediging schenken, die het behoeft, en daarom zal men ml] zelden of nooit in een kerk aantreffen. Hiermee wil ik niet zeggen, dat ik geen geloof bezit. Ik heb mij in de loop der tijden wel degelijk een eigen vaste mening op dit gebied gevormd, maar de kerk geeft mij nu eenmaal niet, wat ik persoonlijk ervan meen te mogen verwachten. Ik geloof daarom, dat ik hieraan verder niets behoef toe te voe gen. Zo sta ik tegenover kerkbezoek, met al mijn welgemeende respect voor hen die er anders over denken". Met dit alles is ons vraagstuk niet uitgeput. De nieuwe kwestie hangt er ten nauwste mee samen, al is ze een totaal andere Ben je een voorstander van Bijbelonderwijs op school Antwoorden uiterlijk Maandag zenden aan: D. L. DAALDER, KOMLAAN 8, BERGEN (N.-H.). DlCHTERLIEBE, een van de mooiste liederencycli van Robert Schumann. De liederen van deze componist kenmerken zich. zówet door hun fraaie melodieën t door de boeiende en vaak vir uoze behandeling van de pianopartij, in spreekt een zeer sterk muzikatl gevoel uit. SWEELINCKORGEL. Zoals wij reeds hebben medegedeeld neemt een onzer omroepverenigingen een nieuw orgel in gebruik, welks dispositie is gebaseerd op die van de zeventiende-eeuwse koororgels. Het eerste concert nu heeft ten doel, alle mogelijkheden van het nieuwe instrument te demonstre ren. Vandaar, dat er een program ma is samengesteld, dat loopt van Sweelinck via Bach en t'ranck tot Distier. Voor liefhebbers een indrukwekkende gebeurtenis. (Vrijdag 2(1.20 over Hilversum l, 402 m. *ult 's morgens „kiplekker" nit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gal in uw Ingewanden doen stromen, anders verteert uw voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel gang op natuurlijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht middel, onovertroffen om de gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpiiletjes. (Advertentie, Ing. Med.) ALS TWEEDE n Hele! rs mc brief die van een voor als voor de vorige schrijver de getui genis een gevolg van geloof na worste ling en roei; opg groe in een streng godsdienstig gezin is zij niet 1c twij fel aangeraa' maar sp ekt uit de volheid van een overtuiging. Op de vraag, of het goed is en nood zakelijk, dat de leden van de ve.geten categorie op Zondagmorgen naar de kerk gaan. aniwoord ik dat het niet al leen zeer goed is, maar zelfs noodzake- 46) Dick liep rusteloos de kamer uit en Kitty's arm viel log naar beneden. Peter schrok van de plotselinge scherpe blik die in Dick's ogen sprong. Hij zei iets heel erg onnozels, waarom ze allemaal lachten. Als Kitty eens even van mij hield als Claudia, dacht hij. Het deed hem blozen tot in de wortels van zijn haar. Toen hij naar huis ging en zich in zijn kamer opsloot, voelde Peter zich nog even onbehaaglijk. Hij probeer de orde te scheppen in de warboel van zijn emoties, maar was tegelijker tijd bang om de waarheid onder ogen te zien. Hij hield van Claudia. Dat wist iedereen. Hij vond Kitty alleen maar interessanter. Claudia was mooi en charmant, maar hij had meer ge meen met het meisje met de zwarte haren en de grijze ogen. Het was drommels leuk bij haar, met haar te praten over het toneel en luidop to neelstukken te lezen. En hun plan nen waren bijna klaar. Hun plannen voor een voorstelling van de oudste en toch nog jongste vorm van ver maak in de wereld. Al die jaren had hij zijn liefhebberij voor zichzelf gehouden totdat hij Kitty leerde kennen. Hij kende haar nog maar een half uur na de ken nismaking, omhuld door die belache lijke badhanddoek toen ze hem '.ijn geheim al ontfutseld had. Peter sleepte de grote kist onder zijn bed weg en maakte die open. Bijna direct daarna klonken de stemmen weer in zijn kamer en keek Tom op van het rapport, da, hij voor Cecilia tikte om een woedende blik op de muur tegenover hem te werpen. Hij liet zijn vingers van de toetsen van de schrijfmachine glijden en streek met een beweging, waaruit een oneindige vermoeidheid sprak, met zijn hand over .zijn voorhoofd. Hij was moe, doodmoe. Van de grafieken en kaarten, van de toespraken en be sprekingen en van de weerzin en min achting die hem zelfs tot achter de gesloten deur van zijn kamer leek te volgen. Het had hem vroeger nooit veel gedaan de hoon van een misluk king, maar nu gaf de gedachte dat hij rechtvaardig handelde die hem al tijd onk' -etsbaar had gemaakt in zijn omgang met ontevreden mensen hem om de een of andere reden niet meer een afdoende bescherming. Hij wist in zijn hart, dat hij eerlijk was, dat hij niet anders deed dan het werk, waarvoor hij betaald werd, dat hij uiteindelijk rechtvaardig beoordeeld zou worden en dat zij, die hem nu het meest haatten, hem straks dankbaar zouden zijn. Maar hij werd Mingevoe lig. Te fijngevoelig voor dit werk. En tot overmaat van ramp dreigde dat helse en eindeloze gewauwel, dat nacht op nacht zijn kamer binnen drong, hem gek te maken. Hij hoorde die stemmen nu ook al in zijn slaap. Als verschrikkelijke, piepende klan ken vervolgden ze hem ieder, ogen blik als hij wakker was. Tom vond het steeds moeilijker bij de familie te blijven wonen, nu de arbei dersopstand voortduurde. Zeker hij was er in geslaagd het grootste deel van het personeel terug naar de fabriek te krijgen nadat hij hen thuis had opge zocht, maar de mannen waren ontevre den en de zaken in Pottsville gingen heel slecht. Tegen beter weten in deed hij enkele weinig betekenende conces sies, maar dankbaarheid oogstte hij daarmee niet. En zijn opdrachten kwa men bovendien maar heel langzaam. Vreemd genoeg hield Claudia zich onzijdig en in de regel zweeg zij in zijn nabijheid. Peter stond meestal aan de kant van de arbeiders, hoewel hij zijn protesten nooit rechtstreeks uitsprak. „De kinderen zijn er het slachtoffer van", zei hij dan. „Ze mogen blij zijn als ze netjes gekleed worden. Welke beloning kan zo'n hummeltje verwach ten als hij op school z'n best doet, nu de toestand zo door en door slecht is? De spelletjes die ze doen, verbleken. Hun jonge zieltjes hebben afleiding no dig. Er moet wat voor hen gedaan worden". Telkens als hij Kitty's ogen in zijn gezicht voelde branden kwam er een gevoel van schuld over Tom. „Jammer dat meneer Cavanagh zelf geen gezin heeft", zei ze. „Dan zou al zijn gepraat over hoge winsten en het laten-we-met- elkaar-ons-best-doen-jongens hol ge kwaak lijken, als hij probeerde zijn standpunt uit te leggen aan zijn honge rende en teleurgestelde kinderen". „Ik ben er zeker van, dat meneer Cavanagh alles doet wat hij kan om de toestand te verbeteren", kwam Elwood zachtjes tussenbeide. „Ik ben het, die je de schuld moet geven, Kitty. Het was mifn ondeskundigheid, die deze situa tie veroorzaakte. We moeten dankbaar zijn voor de hulp, die Tom ons biedt. Alleen aan zijn goede wil is het te danken, dat we nog een fabriek hen ben. Ik heb zijn instructies gezien en ik verzeker je, dat de voorwaarden voor Cecilia's lening in staat zijn ons de nek te breken, om het maar eens grof te zeggen!" „Dat mag dan zo zijn", begon Kitty weer, maar Claudia viel haar in de rede. „Er zijn ogenblikken, dat het net jes is om grove woorden te bezigen over tante Cecilia" zei ze. „Ik benijd meneer Cavanagh niets. Iedereen hier aan tafel jij misschien uitgezonderd Kitty zal begrijpen wat ik bedoel" Qp haar vertrek volgde een diepe stilte. De nerveuze spanning echter die Tom in zijn greep had, verlichtte won derbaarlijk, toen hij met deze woorden in zijn gedachten naar bed ging. Toch kon hy de slaap niet te pakken krijgen, want de stemmen hielden hem tol diep in de nacht wakker. Niet de brabbelende stemmen nu, maar iage, fluisterende van een man en een vrouw, die in diepgaande besprekingen ver wikkeld waren. Stemmen, die hij her kende als die van Peter en Kitty, IWnrdt vervolgd.) (Advertentie ing. Med.) HILVERSUM I, NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.10 Gram. 8.30 Mededelingen. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de huis vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.30 Volksmuziek, 12.30 Land- en Tuinbouw- inededelmgen. 12.33 Gram. 12.59 Klok gelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Mandoline- Ensemble. 13.45 Gram. 14.00 Voordracht. 14.30 Gram. 15-15 Voordracht. 15.35 Gram. 16.00 Wenken voor de tuin. 16.15 Bas- bariton en piano. 16.47 Gram. 17.30 Mili taire reportage. 17.45 Fries programma. 18.00 Gram. 18.05 Koorzang. 18 30 Viool en Mozartvleugel. 19.00 Nieuws en weer berichten. 19.10 Regeringsuitzending: „Verklaring en Toelichting". 19-30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Kamerorkest, vo caal ensemble en sol. 21.30 „Terug naar Athene of voor 't eerst er heen". 21.45 Militair Orkest. 22.15 Gram. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nieuws en S.O.S.- beriehten. 23.15 Salonorkest. 23.50—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA. 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 1600 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram. b-00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.45 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. 9.35 Wa terstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00 „Kin deren en mensen", causerie. 10.05 Mor genwijding. 10.20 Voor de kleuters. 10.40 Lichte muziek. 11.05 Radio-feuilleton. 11.25 Orgelspel. 12.00 Lichte muziek. 12 30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Sport en prognose. 12.48 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gram. muziek. 13-20 Metropoie-Orkest. 14 00 Kookpraatje. 14.20 Vocaal kwartet. 14.50 Voordracht. 15.10 Nederlandse speel- muziek. 15.30 Musette-Orkest. 16.00 Amusementsmuziek. 16-30 Muzikale cau serie. 17.10 Voor de jeugd. 17 10 Gram. muziek. 18.00 Nieuws 18.15 Vara-varia. 18,20 Felicitaties. 18.45 „Wij roeren cie trom", toespraak. 19.00 Koorzang 19.15 Orgelspel. 19.30 „Wat wij Vrijzinnige Pro testanten geloven", causerie. 19 50 Be richten. 20.00 Nieuws. 20-05 Boekbespre king. 20.15 Zang en piano. 20.30 Europa één", causerie. 20.40 „Verdraagzaamheid" causerie. 21.00 Cabaret. 21-30 Verslag van liet Congres van de Engelse Arbeiders partij te Margate. 21.40 Gram. 22 05 Bui tenlands overzicht. 22.20 Lichte muziek. 22.40 „Vandaag", causerie. 22-45 Avond- wijding. 28 00 Nieuws 23.15—24.00 Kamer orkest. Televisie-programma. NCRV. 20 15— 21.45: 1, Journaal: 2. Weerberichten; 3. B.H.B.O. voor dieren; 4. „Wat, waar wanneer?", wedstrijd Pauze. 5 „Zeven vrouwen". TV-spel; 6. Dagsluiting. die Uw ingewanden verstoppen! Zacht en toch snel werken (Advertentie, Ing. Med.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7