TRIEST is rustig temidden der
woedende baren
TANDEM
Vragen staat vrij
KNUD R
STIC
Wetten, ver
werden d
De Triestijnen willen slechts
met rust gelaten worden
De havenstad tintelt
van leven
Pittiq en
toch niet zwaar!
Goedennacht
cANATOGEn
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Wat zijn „dagdromen"? Kind werd afgestaan
Invloed van bioscoop
Verschietend behang
Moeilijke hoofdbewoner
Geen kloof scheppen
Een kampeer-uitrusting
De auto-rijschool
De ziekenfonds-coupon
Gewoon naar bed gaan
Pim, Pam Pom en de wonderlamp
De „Autobahn"-moorden
Televisie in dienst
der politie
Nederland en de invoer-
politiek der V.S.
huif zware sluu)
Tussen Amsterdam
fdoor F. DE SINCLAIR)
en dm Parijs
Luister eens naar:
Radioprogramma
Nu gevlucht voor
cultuur99 van d
straaljagers
WOENSDAG 14 OCTOBER 1953
TJEBT U die werkelijk, ook als kind
nooit gehad? Omdat uw kleine
jongen vaak zo zit te staren, waar
bij dan zijn gezichtsuitdrukking kan
veranderen, zei een bezoeker: zo,
in dagdromen verzonken. Nu denkt
u, dat dagdromen niet goed zijn.
Kunstenaars hebben hun grootste
scheppingen vaak in dagdromen be
leefd. Een dragdroom ia een vlucht
in de fantasie. Zeker het kan er toe
leiden, dat hij in uiterste vorm de
werkelijkheid verliest. In dagdro
men laat hij alles gaan zoals hij dat
zelf wenst. Maarwe hebben al
lemaal onze dagdromen gehad. Ten
slotte kan alles, als er van „te"
sprake is, verkeerd zijn. Maar het
leven heeft nu eenmaal zekere risi
co's. Waarom direct iets ergs in
allerlei dingen te zien? Die vlucht
in de fantasie kunt u het beste tegen
gaan, door hem aan het werk te
zetten met speelgoed dat hij ver
kiest. Waar hij iets mee kan doen.
Mocht het zo erg worden dat hij
werkelijk en duidelijk alle contact
met de werkelijkheid verliest, dan
kunt u eens met hem gaan praten
bij een medisch opvoedkundig bu
reau of bij een zenuwarts.
VWIJ KUNNEN moeilijk advies ge-
ven inzake bioscoopbezoek van
uw jongen. Het hangt in sterke ma
te af van zijn karakter. Te veel
bioscoopbezoek is natuurlijk voor
een jonge jongen niet goed. Maar
al die griezelige gevolgen (jeugd
criminaliteit) die sommigen aan de
film toeschrijven, durven wij niet
onderschrijven. Wetenschappelijk
staat daar nog allerminst iets van
vast. Bij het zoeken naar een zonde
bok, geeft men dan de film maar de
schuld, of soms beeldromans. Oor
zaak en gevolg worden, geloven wij,
nog al eens door elkaar gehaald.
Nogmaals: te veel bioscoopbezoek
is voor jeugdigen niet goed en eni
ge keus van films kan geen kwaad.
Maar de film is nu eenmaal een ver
schijnsel, waar men de jeugd toch
niet helemaal vandaan kan houden.
UERHAALDELIJK krijgt Mentoi
brieven van moeders, die een
maal hun kind om een of andere re
den afstonden, het nu graag terug
willen hebben en ontdekken dat dit
helemaal niet zo eenvoudig gaat.
Dan zijn ze erg boos, hetgeen wel
een beetje te begrijpen is. Maar.
bij hen die hierin hebben te beslis
sen is het belang van het kind pri
mair. Dat kind heeft soms vanaf de
prille jeugd al jaren en jaren bij
pleegouders doorgebracht in een
bepaald milieu. Soms weet het kind
niet beter of die pleegmoeder is de
eigen moeder. Met de werkelijke
moeder is geen binding, de binding
die nu juist zo belangrijk is. Voor
het kind is het dan, alsof hij bij
moeder wordt weggehaald en naar
een vreemde gebracht. Zeker, later
kan er veel in orde komen, maar
lang niet altijd. Zelfs kunnen later
hierdoor aanpassings-gebreken te
voorschijn komen. Endenk eens
even aan het leed van di pleegmoe
der? Met al deze factoren dient re
kening te worden gehouden. Van
daar dat het niet zo gemakkelijk en
vlug gaat. Het is eenvoudiger een
kind af te staan, dan om dit kind
weer terug te krijgen. Daarom blijft
het verstandig te overwegen voor
men tot een en ander overgaat.
MEE, u kunt vrij zeker geen verhaal
maken op de firma die u behang
verkocht en zei dat het niet zou
verschieten. Vrijwel alle behang
wordt gedrukt op houthoudend pa
pier, couranten-papier. Daar komt
waterverf overheen. Die waterverf
verschiet practisch niet, maar het
papier zelf wordt donkerder. Is nu
(bij goedkoop behang) het papier
in het patroon opgenomen dan zal
het vlugger verkleuren, dan wan
neer er eerst een laag verf op is
gelegd en dan het patroon aange
bracht. Maar dat laatste verkleurt
ook, alleen minder vlug en minder
erg. De verkoper kan daaraan niets
veranderen. Het verkleurt allemaal.
VWIJ WILLEN graag aannemen.
dat u volkomen gelijk heeft.
Waarom zouden wij niet? Maar u
zult tegen de hoofdbewoner niets
kunnen ondernemen, vrezen wij. U
kunt immers niets bewijzen? Het is
onlangs nog voorgevallen dat er
inderdaad ernstige dingen zijn ge
beurd, die ook voorzien waren. Om
dat er evenwel geen enkel bewijs
was, kon de politie niets doen. U
moet maar trachten weer goede
vrienden te worden, daar brengt u
het allebei het verste mee.
MENTOR WIL zich niet verdiepen
in de kwestie tussen deze vader
en zijn dochter. Maar Mentor is ook
niet genegen om voetstoots de me
ning van de vader te onderschrijven.
Het is helaas zo, dat veel ouders
niet voldoende begrijpen dat de
kinderen, eenmaal meerderjarig (en
zelfs eerder) recht hebben op hun
eigen leven, hun eigen keus. Aange
naam is het natuurlijk, wanneer
zo'n keus parallel loopt met die van
de ouders. Maar als dat niet zo is,
wil dat niet zeggen dat de ouders
hun dochter (of hun zoon) DUS
moeten dwingen tot hun keus. In
dien er nadrukkelijk geen sprake
is van een foute keus (indien er
dus als zodanig niets is aan te mer
ken op de jongeman) dan geloven
wij dat de vader geen kloof moet
scheppen. Nogmaals: over de feiten
kan Mentor natuurlijk niet oordelen.
Wanneer men er zich bij neerlegt,
verliest men geen kind.
MET IS inderdaad zeer goed mo-
gelijk om in de winter zelf een
kampeer-uitrusting te maken. Zelfs
de tent is, met wat handigheid, zelf
te bouwen. U kunt bij de ANWB
een boekje kopen, waar tekeningen
en zo meer in staan. Ook de andere
dingen die men zelf kan maken kunt
u in bepaalde uitgaven vinden. Na
tuurlijk kunnen geen primussen ge
maakt worden of pannen Maar de
belangrijkste dingen, dat gaat.
Vraagt u aan de ANWB een.i een
„Mentor-lijst". Zo'n „Mentor" wil u
graag van advies dienen. Het is na
tuurlijk een andere „Mer.tor" dan
die van deze rubriek.
l\jEE, voor het geven van autorijles
sen is geen vergunning ofzc no
dig en dit beroep is niet beschermd.
Iedereen die een rijbewijs heeft kan
cat doen. Wel Kan mm bij de
ANWB of de KNAC inlichtingen
vragen over een schriftelijke cursus
voor rijschoolinstructeur. Men krijgt
dan een diploma (als men tenminste
slaagt) en dat diploma moet ieder
jaar worden vernieuwd.
ALHOEWEL men natuurlijk erg
zuinig moet zijn op de zieken
fonds-coupon is het toch niet zo'n
ramp, waneer men die verliest. Als
de werkgever (die trouwens rustig
een nieuwe kan geven) een verkla
ring afgeeft is de zaak gezond. U
behoeft dus over die week werke
lijk niet „als vrijwillig" te betalen.
niE MOEILIJKHEDEN met het
naar bed gaan, moet u niet al te
zwaar nemen. Het is niet noodza
kelijk al te stipt te werken op de
klok. Voor een gezond en normaal
kind is hét prettig om in bed te
liggen en van zijn (normaal aanwe
zige) vermoeidheid uit te rusten.
Wanneer het nacr bed gaan van het
begin af aan als een normale zaak
wordt behandeld, zullen er geen
moeilijkheden zijn. Maak van dat
naar bed gaan vooral geen zeer be
langrijke aangelegenheid met aller
lei ceremoniën. Wel zorgen dat het
kind zich veilig voelt. Komt het de
kamer weer in, dan zonder veel ar
gumenten weer in bed stoppen, maar
nooit de slaapkamer op slot doen.
Geen spelletjes laten doen vlak voor
het gaan slapen. Het kind rustig
houden. Een verhaaltje voorlezen is
goed, maar dan liefst nog in de
kamer. MENTOR.
145. Maar Abdoel, de paleiswachter,
was nog niet zo gauw te overtuigen.
„Zo beste dames", bromde hij, toen
hij het zenuwachtige relaas van de
vrouwen had gehoord. „Zo.... zegt
dat heerschap, dat hij de emir is, hè?
Ja, dat probeerde hij mij óók al wijs
te maken. Maar hebben jullie hem
dan herkend?" „Eerlijk gezegd kon
den we zijn gezicht niet goed zien"
bekende Rosanna. „Het is nogal don
ker in die kelder. Maar aan de andere
kant was het precies zijn stem en hij
kende al onze namen". „Zo", bromde
Abdoel weer en knauwde nadenkend
op een sprietje. „Nou, dan zullen we
maar eens gaan kijken. Maar als dat
boevenpak mij voor de gek durft te
houden, zijn zij nog niet gelukkig.
Honderd stokslagen zal ik ze laten
geven!" Na deze barse woorden,been
de hij met grote stappen naar de ker
ker, waar zijn gevangenen werden
vastgehouden, gevolgd door 'n groep
je angstige en nieuwsgierige vrouwen.
Voorzichtig bukte hij zich naar voren,
om eens door het sleutelgat te loeren,
zonder dat de gevangenen hem op
merkten. Maar toen begonnen zijn
knieën toch verdacht te knikken, want
wie zag hij daar door het sleutelgat?
Niemand anders dan zijn heer en
meester: Emir Pukkel bin Sukkel!
(Van onze bijzondere correspondent)
JN Monfalcone, een half uur met de D-trein van Triest, komen een paar
leden van het Triester politiecorps met hun blauwe hemden en met
een witte lelie op hun linkerarm, de paspoorten van de reizigers con
troleren, voorzover de laatsten niet tot degenen behoren, die beroeps
halve dagelijks op dit traject reizen. Deze paspoortcontrole bij het bin
nenkomen van de A-zöne van het „vrije territorium van Triest" blijft
echter het enige opvallende teken van een bijzondere toestand. Want
dit overigens ernstige intermezzo wordt direct na Monfalvone uitgewist
door de bekoorlijkheid van het Middellandse Zee-landschap, dat zich
voor onze ogen ontrolt.
MADAT de laatste fabrieksschoorste
nen en kranen van Monfalcone uit
liet gezicht verdwenen zijn, opent zich
het ongehinderde uitzicht op de kust van
deze veelomstreden zee, die hier, aan
haar uiterste Adriatische bolwerk, niet
minder betoverend is dan langs de kus
ten van Syracuse, Salamis of Alexandrië.
Het naar de kust toeglooiende land
schap heeft een bergachtig karakter. De
treir, rijdt telkens weer een korte tunnel
binnen en iedere keer wordt de blik op
het naderende Triëst bekoorlijker.
Slot Miramare, eertijds het sprookjes
paleis van de ongelukkige keizer van
Mexico, Maximiliaan en tegenwoordig de
residentie van de geallieerde commis-
earis van Triëst, is in werkelijkheid nog
mooier, dan men van foto's zou denken.
Bij Miramare wordt de hoogte van de
eigenlijke baai van Triëst bereikt. Kort
daarna rijdt de trein het Stazione Cen
trale binnen, dat, evenals het verdere
oude gedeelte van Triëst nog helemaal
het stempel draagt van de voormalige
ko-inklijk-keizerlijke monarchie. Dit
geldt ook voor het hotel, waar wij een
kamer besproken hebben en waar wij
met bijna Weens aandoende beminne
lijkheid in het Duits begroet worden.
Het is oud-Oostenrijk, ook dit hotel,
zowel in het positieve als in het nega
tieve.
Het pulserende, bijna bruisende leven,
dat wij daarna op de moderne, van ele
gantie en moderne opmaak bijna over
vloeiende straten van het Corso, de Via
Carducci en de Contrade del Corso op
cl onze zinnen laten inwerken, vertoont
echter geen koninklijk-keizerlijk stempel
meer. Het heeft onmiskenbaar Italiaanse
trekken en de adem van de Balkan, die
slechts een klein stukje verderop, in de
B-zone van Triëstthet Zuid-Oosten van
de eigenlijke stad) merkbaar is, heeft
hier slechts geringe kracht.
De honderden, ja duizenden grote en
kleine bars zitten vol opgewekte, leven
dig gesticulerende en pratende mensen,
die zich ook op werkdagen weten te
amuseren en met het leven blijkbaar
hoogst tevreden zijn. De vrouwen zijn
slank en elevant en buitengewoon goed
verzorgd; de mannen streven op hun
wijze eveneens naar elegantie en zijr
bezield met de nonchalance, die op
deze breedtegraden het ideaal van man
nelijkheid is.
IAE STAD, die ruim 300.000 inwoners
telt, tintelt van leven. Een onafge
broken stroom van auto's rijdt door de
straten, waar de uitstekend voor hun
taak berekende agenten het verkeer on
danks Zuidelijke ongedwongenheid in
goede banen weten te leiden. Men ziet
zeer vele grote en luxueuze wagens, die
beslist niet alieen aan de leden van de
geallieerde militaire commissie en hun
talrijke familieleden toebehoren.
hoof d p II h t
Mijnhardt Koker 80 ct.
MynhardtHoofdphntaP^^
Natuurlijk dankt de stad haar werke
lijke bloei aan de belangstelling en de
bevoorrechting van de zijde der mili
taire commissie, beter gezegd: van de
landen, die hierin zitting hebben. Men
heeft in deze stad, die als haven om be
grijpelijke redenen niet meer zo bijster
goed functionneert sinds de Donau-mo-
narchie niet meer bestaat, enorme bedra
gen geïnvesteerd. Men heeft als ver
vanging voor de haven, die zijn capaci
teit tenminste voorlopig slechts voor
een klein gedeelte benut belangrijke
industrieën opgebouwd. In de voorstad
Zaule staan petroleumraffinaderijen, ce-
mentbedrijven enz. Het gevolg is, dat
Triëst onder de tegenwoordige, zozeer
omstreden status er economisch zeker
niet slecht voorstaat.
Men kan dan ook, zonder de TriëstlJ-
nen een verwijt te maken, gevoeglijk
beweren, dat de meesten van hen aan
het tegenwoordige, zekere Interreg
num de voorkeur geven boven een on
zekere nieuwe regeling, vooral als deze
met ongeregeldheden betaald zou moe
ten worden. Weliswaar voelt de meer
derheid der bevolking zich in de eerste
plaats Italiaan, maar in de grond wenst
men niets anders dan rust en welvaart,
het kan niet schelen onder welke vlag.
De witte lelie van Triëst bevalt de
meesten tot nog toe dan ook het best.
Dit zinnebeeld van het oude Huis van
Bourbon belichaamt alles, wat de in
woners van Triëst zich maar kunnen
wensen.
£)E „POPPENKAST", zoals de kwestie
Triëst en de stad zelf wordt genoemd,
is voor de Triëstijnen meer een „coup de
theatre" dan een werkelijke innerlijke
belevenis.
In Triëst zal er waarschijnlijk dan ook
niets gebeuren. Daarvoor zijn de gealli
eerde instanties te waakzaam, te bezon
nen en ook te machtig.
Maar meer nog dan dergelijke hoog
politieke overwegingen dragen Triëst
zelf en zijn werkzame, absoluut niet ze
nuwachtige, bevolking tot de overtui
ging bij, dat de soep niet zo heet gegeten
wordt, als ze wordt opgediend. Het ho
telpersoneel, de kellner, het winkel
meisje, de chauffeur, de politieagent.de
zakenman rit boekhandelaar, en ook de
hogere politieke instanties vragen de
gast steeds weer wat er toch voor sen
sationeels bij hen te vinden is. Hun le
ven verloopt immers volkomen nor
maal. Interesseren de zaak, het gezin,
de liefde, het prettige leven hen niet
meer dan geruchten en sensaties?
Natuurlijk moet de kwestie Triëst in
een gezond-wordend Europa eens gere
geld worden. Maar voorlopig voelen de
Triëstijnen, die hierbij toch het meest
betrokken zijn, zich het beste en het vei
ligste, als ze met rust gelaten worden.
Zowel van de zijde der politici als van
de zijde der sensatieverspreiders.
Op verzoek van de Westduitse poli
tie zullen vandaag in de televisie-uit
zending van de Noord-Westduitse om
roep de kleren van een meisje wor
den getoond, dat verleden week ver
moord is gevonden naast de snelver-
keersweg bij Hannover. Deze moord
was de laatste van een serie „Auto-
bahn'-moorden, die de Westduitse po
litie reeds zes jaar voor een raadsel
plaatsten.
Door deze televisie-uitzending hoopt
de politie inlichtingen te krijgen over
de identiteit van het meisje en daar
door op het spoor te komen van de
moordenaar of moordenares van 18
vrouwen, in leeftijd variërend van 17
tot 50 jaar, die alle gedood en met
gescheurde kleren bij snelverkeerswe-
gen zijn gevonden. Een „Autobahn"-
moordenaar is al gegrepen.
In Genève hebben de staten van de
Algemene overeenkomst inzake handel
en tarieven (GATT) een resolutie aan
genomen, waarin een beroep wordt
gedaan op de V.S. om een eind te ma
ken aan de beperkingen op de invoer
van zuivelproducten. Bovendien werd
de Nederlandse regering gemachtigd
om als maatregel tegen de invoerpoli-
tiek van de V.S. zijn invoer van Ame
rikaanse tarwe in 1954 te beperken
tot 60.000 ton.
ff/£MEUER* TABAK
TABAK OP 2Ü BEST?
(Advertentie, Ing. Med.)
Slaapt U slecht door rheuinatiek, spit,
ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt
dan Togal. Verdrijft in al die gevallen
snel en afdoende die pii er> en U slaapt
heerlijk. Togal baat 1 Zuivert door de
nieren en is onschadelijk voor hart en
maag. B" en drogist f 0.95.
f 2.40, 1 8.88.
(Advertentie Ing. Med.)
HOOFDSTUK I
.Ineens zag Marta aan de andere zijde
van de smalle watergang de Haarlemse
tram rijden.' dan in een tuintje een
groot vat van een azijnfabriek, de pop
perig nette stadshuisjes, 't drukke com
plex van de suikerfabriek: Halfweg!
Dus was Amsterdam niet zo ver meer
Het verraste haar; ze had zitten Je-
zen, maar vouwde nu de getikte vellen
samen, schoof ze terug in het gele cou
vert; op de bank tegenover haar stond
de suitcase met opengeslagen deksel.
Ze was nu heel alleen in deze eerste
klas coupé; ze kwam van Parijs en In
Den Haag hadden de laatste medepas
sagiers, een Frans echtpaar, haar ver
laten.
Uit wat lingerie in de suitcase stak
iets fel gekleurds; ze wist niet dadelijk
wat het was en trok het er uit.
Het bleek een gekleurde „ansicht" te
zijn van de Place de la République. Ze
glimlachte; die had ze aan Jeanne en
Herman willen zenden en ze had hem
a] geschreven ook, toen ze bedacht dat
dit wel eens een onvoorzichtigheid kon
wezen en dus had ze hem niet gepost;
ze zou hem vandaag of morgen wel
eens persoonlijk gaan brengen, ten be
wijze dat ze toch aan hen had gedacht,
maar ten slotte vergeten had de kaart
te verzenden.
Ze las nog eens over wat er op ge
schreven stond, zo maar niemendallige
zinnetjes van een touriste. die Parijs be
kijkt. Ze stak hem in het gele couvert
bii de getikte vellen en legde dat cou
vert in de suitcase.
Toen stond ze op, trad naar de schuif-
deur, keek links en rechts in de door
loop, maar er was niemand te zien.
Toch wel leuk om zo'n beetje geheim-
zinnig-voorzichtig te doen, maar dat
hoorde er nu eenmaal bij.
Ze trad terug naar de suitcase, sloot
het deksel, liet de knippen inspringen,
dan haalde ze uit haar blauw saffianen
tasje een ring met sleuteltjes; een er
van paste op beide sloten; vervolgens
drukte ze op een knopje, waarna eer.
nikkelen plaatje naast een der sloten
opwipte.En onder dat plaatje werd een
sleutelgaatje zichtbaar, waarin een an
der sleuteltje van de ring paste; toen
ze het omdraaide klonk er van binnen
een zachte tinking en nu wist ze dat
beide sloten stevig geblokkeerd waren;
het nikkelen plaatje duwde ze weer
neer.
Juist, toen ze dat deed, zag ze dat
iemand door de zijgang liep. Ze her
kende hem ook, het was de man met
wie ze in de restauratiewagen aan één
tafeltje had geluncht. Een beleefde,
maar nogal saaie man, die een beetje
leek op Eden zonder snorretje; een Hol
lander blijkbaar, die voelbaar moeite
had om nu en dan eens iets te zeggen,
wat op tafelconversatie leek. Ze schatte
hem op een goede veertiger; hij was
donkerblond en had niets opmerkelijks.
Maar het was wel een heer, dacht ze
zowel in zijn spreken als in zijn tafel
manieren.
Enfin, geanimeerd had het gesprek
ook niet kunnen zijn, daarvoor had ze
zichzelf te veel in acht genomen; ze
v/as maar wat stijfjes en voelbaar on-
i toegankelijk gebleven; dat hoorde er
nu eenmaal ook bij, was een eis van
haar beroep!
Ineens zag ze de eerste huizen van
Amsterdam.
Ze zette de kleine citybag op de suit
case; dan had ze nog maar haar tasje,
haar parapluie en haar regenmantel;
altegader lichte en gemakkelijk han
teerbare dingen, behalve de suitcase,
v/elke vrij zwaar was en die ze dan
ook maar in het bagagedepot zou ge
ven.
Want ze wist niet of ze Victor thuis
zou treffen, die woonde in Zuid, en als
ze die niet thuis trof dan ging ze in
ieder geval even naar Jeanne en Her
man die in de buurt van de Overtoom
woonden. En dan werd dat een verve
lend gesjouw met zo'n zwaar stuk ba
gage. Taxi's lopen te veel op en waar
om zou ze rijksdaalders uitgeven als ze
met een paar dubbeltjes bijna even ver
kwam!
Toen ze was uitgestapt zag ze op het
perron haar gewezen tafelgenoot nog
even; hij zag haar ook, groette wat
schichtig-onhandig; stijve Klaas die hij
was!
Bij het bagage-depot werd ze dade
lijk geholpen; ze betaalde, borg het
regu in haar tasje en liep dan vlug
de trappen af naar de uitgang; daar
kwam ook uit de gang een nieuwe
stroom reizigers van een juist binnen
gelopen trein; ze haalde al voortlopend
haar kaartje uit haar tasje, nam er
meteen haar portemonnaie uit, en liet
die glijden in het zakje van haar man
tel en dan met haar citybag, haar re
genmantel en haar parapluie, was ze
toch nogal beladen, toen ze met de
dichte groep reizigers even later naar
buiten trad. waar ze dadelijk doorliep
naar de halte van lijn 25.
En die tram schokte iets verder al
juist om de bocht, zodat ze er geen mi
nuut later al in zat en meteen al weg
reed ook; de tram was niet vol en ze
zat alleen op een vrij ongemakkelijke
leren bankje en keek vermaakt naar
het drukke gedoe op het Damrak, ver
derop de Dam. het Rokin. Ze wist nog
hoe de verkeersdrukte in Parijs haar
Het Is ons een bijzonder ge
noegen, hierbij onze lezers een
nieuw en boeiend feuilleton aan
te kondigen. Deze keer hebben
wij de keuze laten vallen op een
aantrekkelijke detective-story
van Hollandse origine en laten
Wij de bekende schrijver
F. DE SINCLAIR
aan het woord, die U zeker in
spanning zal houden met een van
zijn weinig bekende werken
VAN AMSTERDAM NAAR
PARIJS
Als abonné op dit blad reist
U gratis mee en V beleeft nog
een portie avonturen op de koop
toe, die De Sinclair als geboren
verteller van begin tot einde de
nodige tint en verve geeft.
had getroffen, toen ze daar alweer zo
veel jaren geleden voor het eerst kwam
maar nu was de verkeersdrukte in Am
sterdam vooral niets minder, al was het
alles anders, zindelijker, maar de stra
ten waren ook zoveel nauwer en dat
deed natuurlijk de drukte nog groter
schijnen.
Toen ze uitstapte bij de gevraagde
halte, moest ze zich even oriënteren
waar ze nu zowat was.
O ja, daar recht vooruit dat moest
de straat zijn, ze herinnerde zich die
grote slagerswinkel op de hoek.
En toen ineens nee!.... Ja!
Nee1 Grote hemel, haar tasje! Waar
was haar tasje? Ze had haar tasje niet
meer. In de tram laten liggen Hoe
kon het zoMaar dan zouden ze
het vinden bij het eindpunt.
Het was even of haar hart stilstond.
Wat ellendig nu ineens!
Daar was een taxistand, gauw maar
ze stapte er haastig naar toe: een
chauffeur boog haar al glimlachend te
gemoet, opende meteen het portier
„Waarheen dame?"
(Wordt vervolgd.).
Met Sanalogen hat verator-
kende tonicum voor zenuwen,
bloed en spieren. Uw gestel
(leurt er ven op. Uw kracht
groeit. Uw energie stijgt- U
kunt weer ven het leven ge
nieten Begin nü met
Het Zenuwtonicum
(Advertentie Ing. Med.)
SYMPHONIE No. 12, van Mozart.
Een werk je van een vijftienjarige
jongen, waarin zich reeds zijn
genie aankondigt. Het is een
frisse, ongecompliceerde muziek,
waarin zich een grote levensblij
heid manifesteert. De vierdelige
vorm, die voor het eerst bij
Haydn zijn intrede doet, is ook
hier aanwezig. (Donderdag 8.45
over Hilversum II, 298 m).
MILITAIRE SYMPHONIE van
Haydn. Haydn heeft over de hon
derd symphonieën geschreven.
Vele worden niet meer gespeeld;
ze ontstonden ook slechts om aan
een verplichting te voldoen. Van
degene die nog repertoire hebben
gehouden hebben er verscheidene
bijnamen, die maar zelden met
het karakter van het werk ver
band houden. De Militaire dankt
haar naam aan het gebruik van
bepaalde slaginstrumenten. Ove
rigens is het zeer plezierige mu
ziek. (Donderdag 20.05 over Hil
versum II, 298 m).
DONDERDAG 15 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO»
10.00 NCRV, 1100 KRO, 14.00—24,00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45
Morgengebed en Liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.
9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Schoolradio. 10.00 Gram. 10-30
Morgendienst. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Schoolradio. 10.00 Gram. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Voor de zieken. 11-45 School
radio. 12.00 Angelus. 12.03 Lunchconcert.
(12.30 Land-en Tuinbouwmededelingen.
12.3312.40 „Wij van het land". 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws. 1320 Sopraan en piano. 13.50
Gram. 14.00 Gram. 14.45 Voor de vrouw.
15.15 Gram. 16.00 Bijbellezing. 16-30
Vocaal Ensemble. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Koorzang. 17.40 Voordracht. 18.00
Gram. 18-15 Pianorecital. 18.35 Raadhuis
praat. 18.45 Gram. 19 00 Nieuws en weer
berichten. 19.10 Voor de jeugd. 19.30
Gram. 20 00 Radiokrant. 20.20 Gevar.
programma. 21.00 Amus.muziek. 21.30
Mastklimmen. 22.00 Ik denk er zo over...
en U? 22.10 Orgelconcert. 22-45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws en SOS-berich-
ten. 23.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.ï 7.00—2400
AVRO (7.50—8 00 VPRO). 7.00 Nieuws.
7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.50
Dagopening 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.45
Idem. 9.00 Morgenwijding. 9-15 Gram.
9.30 Voor de vrouw. 9.35 Gram. 10-50
Voor de kleuters- 11.00 Lichte muziek.
11-50 Voordracht. 12.00 Orgelspel. 12.25
In *t spionnetje. 12.30 Land- en Tuin
bouwmededelingen. 12.33 Piano-duo. 12.50
„Uit het bedrijfsleven". 1300 Nieuws.
13.15 Mededelingen en gram. 13 25 Gevar.
muziek. 13.55 „Mag ik mij even voorstel
len? Mijn naam is Cox!", hoorspel. 14.30
Sopraan en piano. 15.00 Voor de zieken.
16.00 Viool en piano. 16-15 Voordracht.
16.30 Gram. 16.45 Voor de jeugd. 17.30
Gram. 17.45 Regeringsuitzending: Mr. A,
D Vaz Nunes: „Joegoslavië". 18.00
Nieuws. 18 15 Sportproblemen. 18.25 Re
portage of gram.muziek. 18.40 Hoorspel
met muziek. 19 00 Voor de kinderen.
19.05 Gesproken brief uit Londen. 19.10
Jazzmuziek. 19.40 Rondetafelparlement.
20 00 Nieuws. 20.05 Residentie-Orkest en
soliste. 21.10 „Koers West", hoorspel. 22.15
Dansmuziek. 22.45 Sportactualiteiten.
23.00 Nieuws. 23.15 Reportage. 23-20—
24 00 Gram.muziek.
U suit morgeus „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal ln UW
Ingewanden doen stromen, anders verteert uw
voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige
CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen. Een
plantaardig zacht middel, onovertroffen om de
gal te doen stromen Eist Carter s Leverpilletjeft
(Advertentie Ing. Med.)
IN HET vorige artikel beb
ik geschreven over Ro-
deliikste nederzetting ter
wereld, Thule. Peary was
hier in het Noorden van
1892 tot 1909, en de Eski
mo's met wie hij werkte,
bevonden zich in die da
gen nog in de volstrekt
letterlijke betekenis van
het woord in het Stenen
Tijdperk. Ze hadden er
geen flauw idee van dat
er nog zoiets wonderlijks
bestond als een blanke
mens. Die veronderstelling
is niet zó bijzonder vreemd
als men weet dat deze Po
laire Eskimo's ook van
mening waren dat ze het
enige volk ter aarde wa
ren.
Dit contact met de Ame
rikaan Peary had tenge
volge dat de stam in net
bezit kwam van vuurwa-
Eenen. Van munitie. Van
out en ijzer. Van nieuw
voedsel. Allemaal ontstel
lend moderne dingen, die
hun totale bestaan ver
anderde. Maar toen Pea
ry de Pool ontdekt had,
ging hü terug. En de stam
bleef achter. Niemand die
zich verder om deze Es
kimo's bekommerde. Ze
hadden hun werk gedaan
en konden terugvallen in
hun Stenen Tijdperk.
Dit gebeurde niet! Om-
dat er een jonge Deen
was, die zich de belangen
JK SPRAK iemand in Thul
hebben de Eskimo's het no;
Rasmussen? De man schudt
„Nee, ze spreken nooit over
aankeek, niet begrijpend, h<
dat ze hun Koning en Afgod
geten, volgde de opmerkin;
niet over hem, maar ze den]
Dat is geen wonder, war
veel meer dan ze voedsel ei
gaf ze wetten. Wetten, gebt
ideeën en begrippen. Hij liet
TOE ZIEN in de dagen na aank.
van de „Julius Thomsen", dat
Thule. Maar we zien niét de s
Omdat de stam Noordelijker gel
ken is. Omdat hij niet meer kon
staan, in de schaduw van Thule
Base. Men kan dit een vlucht noe
of een evacuatie. De lezer ooi
zelf na lezing, van de laatste ar
len dezer reportage.
We zagen oud Thule. Daar w
nog wat honden en nergens in Gr
land zagen wij honden, zo prac
van bouw en zo wild. Halve wolv
maar sterk en met een uitgespri
stijl en karakter. In Thule level
sterke en beste slee-honden van
Groenland. Omdat ze óók in de
Biermaanden gevoed worden
vlees. Ik schreef u al, dat overa
ders de honden in die periode
- 1 r—
'l Werelds allernoordelijkste kerk
plaatsbiedend aan een 15-ti
Eskimo's.
kostje zelf maar moeten opscharre
Gedachtig de wijsheid: wie i
werkt zal ook niet eten.
Ik zag het kerkhofje, met zes j
ven. Waarschijnlijk het Noordelijl
ter wereld. Zes maal vier hou
plankjes om wat stenen. De aarde
hier steen en aanvaardt geen sto
lijk menselijk overschot. Ik stond
het kerkje, eveneens het Noordel
ste ter wereld, en dat bezoek zal
wel nooit meer vergeten. Het v
Zondag en we liepen er heen. O
een kale vlakte, bedekt met grar
en leisteen. Geen boom, geen blo<
geen plant, geen grasje, geen kot
mos. Steen, steen, steen.
CRGENS op die woestenij stond i
kerkje, opgetrokken van rood
schilderde houten planken. Een
kruis aan de voorkant. Daarbinr
was het schemerdonker. Er stonc
lange bruine houten banken, plat
biedend aan een vijftigtal kerkg;
gers. Iedere bank had één kaars. 1
was een aangrijpend kerkje, om:
het zo klein was, zo verschrikkel
bescheiden, en omdat het tóch t
échte kerk was. Met sfeer en wijdi:
Door de smalle ruitjes kwam
Poolzon binnen. Hij viel precies
het schilderij boven het altaar. Ik 1
er heen en zag een heel mooi scl
