Geestelijke achtergrond belangrijker dan technische kennis DE WONDERE WAERELT Enquêtecommissie werkt hard aan het zevende deel In 1954 waarschijnlijk hogere premies ziekenfondsen DE IBIS-troost is onderweg! DOBBELSV! ANN... LEKKER MAN! Het vijfde werelddeel op het eerste gezicht Meeste emigranten gaan gehukt ondercultureel heimwee en zestig procent is zenuwziek Nederlandse opvoeding biedt onvoldoende waarborgen Man overreden na sprong van rijdende tram Militaire beleid 1940-1945 Het verschijningstempo is te traag Uitslag van de Holland Huis loterij „Roomse" bankbiljetten worden niet ingetrokken GRATIS 10 PAKJES IBIS EXPORT SHAG Sugar Ray Robinson terug in de ring Arsenal uitgenodigd voor tournee door Rusland Belgische waardering voor TY-voetbaluitzending Kosten zijn aanzienlijk gestegen Een eigen directeur? De Federatie van VVV's op de tweesprong EDG in Eerste Kamer Het amendement van mej. Klompé DINSDAG tl OCTOBER 1953 MELBOURNE (Victoria), 11 October. Twee staten, West- en Zuid-Australië, hebben wij thans be- ïocht. Te wachten staan ons nog Victoria, Tasmanië, New South Wales en Queensland. Ik heb de zeker heid, dat de Nederlandse emigranten, die wij tot nu toe spraken en die in vele gevallen hun hart hebben opengelegd zonder enig voorbehoud, mij met vrijwel alle belangrijke vraagstukken inzake de emigratie hebben doen kennismaken. Ik weet nu inderdaad wel waar het om gaat. Hetgeen niet inhoudt, dat ik be reid of in staat zou zijn op dit moment uit deze ge sprekken bepaalde conclusies te trekken. Want zijn de problemen overal vrijwel gelijk, de omstandig heden waaronder zij zich voordoen verschillen in Om het anders uit te drukken: de ponden zijn in het algemeen wel goed; ze worden niet gemakkelijk ver diend, maar ze kunnen verdiend worden door ieder een, die zijn handen uit zijn mouwen wil steken. Door de journalist, die zijn liefde vaarwel zei en tim merman werdde jonge jurist uit Leiden, die op een tractor door het land rijdt; de timmerman, die met selaar werd; de expediteur, die een boerderij be heert. Ze verdienen mééf dan ze in Nederland waar schijnlijk ooit bij elkaar zouden kunnen krijgen, zelfs wanneer men in aanmerking neemt, dat de levensstandaard hier van de onze totaal verschilt. Accoord. Doch er is iets, dat met geld niet is goed te hoge mate. Ik heb gepoogd de kwesties min of meer maken. Ook degene, die in Europa, dus in Nederland, spelenderwijs in mijn stukken onder te brengen. Het zal mijn lezers niet zijn ontgaan, dat er één zaak blijft, die mij niet alleen bijzonder interesseert, maar die naar mijn mening de kern van de kwestie zelf is. Ik heb er meer dan eens op geduid: in hoeverre namelijk is het voor de Europese mens mogelijk zich goed te voelen in een materialistisch ingesteld land. geld noch gelegenheid had deel te nemen aan cul turele manifestaties, leefde in de sfeer, die door het culturele aspect van ons werelddeel wordt geschapen. Hij, die aan God noch gebod gelooft, leeft niettemin in een maatschappij, die in het Christendom haar grondslag en haar ultima ratio vindt. Het zou ridi cuul zijn dit te ontkennen. {{ET WONDERLIJKE is, dat mensen, die zich hiervan in Nederland nim mer bewust werden, in Australië mer ken, dat zü iets, dat zij niet nader kun- Mui bepalen en zeker niet onder woor den kunnen brengen missen. Ik geloof deze stemming het best met „cultureel heimwee" te kunnen betitelen. Welnu, de Nederlander in Australië lijdt be paald aan dit culturele heimwee. IJl meende het te hebben opgemerkt ln vrijwel alle gesprekken met vrou wen en mannen van allerlei levens overtuiging. De mens heeft in deze wereld nu eenmaal een kapstok nodig, waaraan hij zijn gedachten kan ophan gen. Hij behoeft ergens een steun, welke hij meestal in zichzelf niet kan vinden. Zelfs de man. die ervan over tuigd is zichzelf genoeg te zijn, koes tert deze mening gemakkelijker in het land, waarin hij zijn maatschappelijke en geestelijke opvoeding heeft genoten. Zonder het misschien te erkennen na melijk, leeft hij in het vertrouwde >3 kringetje, waarin hij - hoe onafhanke- lijk of hoe onsociaal hij mag zijn - is ■ingesponnen. Dit geldt voor de felste ontkenner van alle waarden, die de mens zich heeft weten te verwerven, als voor de behoudzuchtige naloper van jfl gevestigde opinies. Ik ben mij ervan bewust, dat de be zoeker van een nieuw land, dat in een te korte tijd moet worden „gedaan" het risico loopt alle aspecten van het leven j|n dat land te veel in vlakken van zwart en wit te zien. Men zou zelfs kunnen zeggen, dat men zijns broeders hoeder nie. Is en dat de mens die zich geluk kig noemt, maar het naar de maatsta- I Ven Van een an^er bepaald niet is, zich dan maar gelukkig moet blijven voe len! Inderdaad is „geluk" een zaak van eigen verwachting, eigen verlangen, i eigen streven eneigen heimwee. Mijn geluk is het Uwe niet; het Uwe jiiet het mijne. {-[ET Z0U gemakkelijk zijn zich van dit probleem af te maken met de Opmerking, dat wij de Nederlander, die in Australië zegt zich volkomen „happy" te voelen - maar die het naar redelijke normen niet kan zijn - dan maar moeten laten aantobben. Er is evenwel ook nog zoiets als culturele i.'verantwoordelijkheid. Als voorbeeld zou ik de Australische dagbladen wil len noemen: zij geven nimmer een me ning, noteren het nieuws, publiceren neutraal de achtergronden, maar doen geen poging de lezer in een of andere richting te leiden. Naar mijn gevoel schieten zij ontzaglijk tekort. Zij doen het minst belangrijke deel van hun taak met een ijver, een betere zaak Waardig. Ik moet zeggen, dat ik mij wel dege lijk mede verantwoordelijk voel voor de spanningen, die bij de emigranten ln Australië worden opgeroepen. Het fis toch geen kleinigheid, wat dominee Van Wilgenburg en Pater Pieters in Perth, Pater Beerepoot uit Adelaide mij mededeelden, dat namelijk zestig pro cent van de emigranten zenuwziek zijn of in ieder geval ettelijke jaren volko men uit het evenwicht zijn geslagen. En dan ontmoet je een vreemd ding: het bljjkt namelijk, dat onze opvoeding Gisteren heeft in de Putselaan Rotterdam de tram een slachtoffer ge- eist, n.l. de bK-jarige arbeider J. K. uit Nieuwe Tonge. De man was dit weekeinde op bezoek geweest op zijn evacuatie- Ires in de Maasstad en hij wiide zich per tram naar huis bege ven. Toen de trein al in beweging was, bemer. te hij dat hij verkeerd zat, nl. in de eerste in plaats van in de tweede klas. K. waagde de sprong uit het rijtuig en hield zich vervol gens aan de stang van een tweede klas rijtuig vast. Hij sloeg de hulp af van passagiers, die hem naar binnen wilden halen. Op een gegeven mo ment struikelde de man en kwam onder de wielen terecht. Beide benen werden hem afgereden. In het Zuider ziekenhuis bleek, dat hij was over leden. Tot dusverre hebben tien landen w.o. Nederland, zich bereid verklaard tarief- bsspreklngen met Japan te beginnen. onvoldoende waarborgen biedt voor het leiden van een krachtig leven als een volledig mens. Het werd mij zo gezegd: „Leven wij in Nederland niet teveel on der moeders vleugels? Indien de emi granten hier losgeslagen raken, dan is hun geestelijke „background" niets of nauwelijks iets waard geweest". Op dit niveau doorredenerend, zou men komen tot de overtuiging, dat bij voorbeeld kerkbezoek onder dwang een misdaad is. Maar hoe vol zouden de kerken in ons land zijn, indien ieder nu eens volkomen zijn eigen zin deed? De geestelijke leiders in Australië zien deze dingen veel en veel ruimer. Zij laten de mensen maar „aan-oetelen" de uitdrukking is niet van mij en steunen hen alleen, wanneer zónder dat verschrikkelijke brokken worden gemaakt. |TR IS voor deze dingen inderdaad geen objectieve maatstaf. Maar in mij leeft de vaste overtuiging, dat die gene hier de beste kansen heeft, die uit zijn land niet alleen een brok tech nische kennis en ervaring heeft mee genomen, maar die bovendien enorme zielskracht en geestkracht in zijn baga ge heeft. De anderen gaan misschien niet naar de normen van de materie, maar zeker naar die van de geest ver loren. Voor mijn gevoel is dit het ernstigste probleem, waarmee de emigrant te ma ken krijgt. Tevens geloof ik, dat bij de voorbereiding van het vertrek uit ons land aan deze kant van het vraagstuk te weinig aandacht wordt besteed. Men vergete niet. dat Australië op dit gebied zo goed als niets te bieden heeft. Zelfs niet te bieden kan hebben, omdat dit ontzaglijke, soms bekoorlijke, soms afschrikwekkende land zelf zijn evenwicht in de wereld nog geenszins heeft gevonden. Het zou werkelijk misdadig zijn de emigrerende landgenoot nu maar in de ze sfeer te plaatsen, zonder hem waar mogelijk van een pantser tegen zichzelf en de buitenwereld te hebben voorzien. Trouwens, men wordt niet zenuwziek van niets! H. M. KOEMANS (Van onze parlementaire redacteur) £)E PARLEMENTAIRE enquête-com missie, die kort na de oorlog werd ingesteld om de Staten-Generaal te rap porteren over aspecten van het rege ringsbeleid in de periode 1940-1945, dreigt in het vergeetboek te raken. We hebben lang niets meer van haar ge hoord, maar in stilte heeft zij toch door gewerkt. Wij vernemen nu, dat zij de laatste hand legt aan de definitieve tekst van het zevende deel van haar rapport, dat zal handelen over het mi litaire beleid van 1940 tot 1945, doch geen bijzonderheden zal bevatten o.a. over de slag in de Javazee. Het zal echter nog wel een paar maanden du ren, voor dit zevende deel het licht zal zien. Het vorige deel, het zesde, kwam uit op Zaterdag 27 September 1952; het vijf de werd gepubliceerd weer zestien maanden vóór laatstgenoemd tijdstip, namelijk op 26 Mei 1951. Het samenstellen van het rapport vergt een ongelooflijke hoeveelheid ar beid, maar we vragen ons toch af ,of het tempo van het verschijnen der ver schillende delen niet al te zeer ver traagd wordt. De belangstelling begint te verflauwen en het wordt steeds moeilijker (acht jaar na het einde van de oorlog) om nog betrouwbare gege vens te krijger, omtrent de punten, waarover het onderzoek loopt. Bij het verschijnen van het zesde deel van het rapport deelde de voorzitter van de parlementaire enquête-commis sie, de heer J. Schilthuis. ons mede, dat de verhoren vcor de beide laatste de len „het militaire beleid van 1940 tot 1945" en „Londen en de verzetsbewe gingen" - nagenoeg achter de rug wa ren en dat het zich liet aanzien dat het zevende deel van het rapport binnen betrekkelijke korte tijd zou kunnen verschijnen. We zijn nu dertien maan den verder en zuilen ons geduld nog een poosje op de proef moeten stellen... Tot nu toe is gerapporteerd over het militaire beleid in 1939 en 1940, over de neutraliteitspoiitiek, het vertrek van Vrijdag heeft de trekking plaats gevon den van de Holland Huis loterij. De uit slag luidt als volgt: le prijs op nr 91326, 2e prijs op nr 10066 3e prijs op nr 45261, 4e prijs op nr 25321 5e prijs op nr 1323, 6e prijs op nr 99762 7e prijs op nr 48255. de regering naar Londen en de eerste maanden in Londen, over het financiële en economische beleid, over de Neder landse geheime diensten in Londen en de verbindingen met het bezette gebied, over de ministers- en kabinetscrises en de voorbereiding van de terugkeer naar Nederland en over de buitenlandse ver tegenwoordiging en de hulpverlening aan Nederlanders. De resultaten van het onderzoek naar het militaire beleid in de periode 1940- 1945 zullen daarop een nuttige aanvul ling vormen. Er blijkt van een voornemen tot intrekking der nieuwe bankbiljetten van 25 gulden van de serie uitgege ven op 1 Juli 1949 niets bekend te zijn. Deze biljetten zijn, naar men weet, plotseling in de belangstelling komen te staan, nadat ds. Zandt van de Staatkundig Gereformeerde Partij vorige week in de Tweede Kamer om intrekking van de biljetten had ver zocht „aangezien zij de stijgende in vloed van Home in Nederland aan tonen". Op de voorzijde der biljetten staat een afbeelding van Sint Marti- nus, die zijn ipantel doorsnijdt ten behoeve van een bedelaar, en op de achtergrond is een kathedraal te zien. SMIT'S Dat zal je gebeuren! Een auto die bijna bezwijkt onder het suiker- bietenloof bljjft op Maandagochtend om half tien onder Aartswoud in Noord-Holland aan de kant van de weg staan. Iets mis met de motor! Maar de Ibis-vogel (troost aller pechvogels) zweefde er net met de camera boven! Voordat die camera „knip" zei, is het behulp, zame dier even de Wegenwacht gaan waarschuwen en die heeft de pech in een Engelse-sleutel-omdraai verholpen. Als die onfortuinlijke chauffeur zijn naam, zijn adres en zijn vaste leverancier opgeeft aan Dobbelmann in Waddinxveen, krijgt hq als pleister op zijn wonde Maar pech of geen pechof U nu Ibis Export - de 1000/0 Engelse shag van grote ver maardheid - of Ibis pure Virginia - de pittige favoriet van alle shag kenners - rookt, van één ding kunt U altijd zeker zijn: Bovendien zou Ibis graag de Wegenwachter eens bedenken, maar die trouwe mannen mogen persé niets aannemen. Als déze Wegenwachter echter de naam en het adres van „de vrouw van zijn hart" opgeeft aan Dobbel mann, ontvangt zy een doos suikerwerk (gemaakt van hoogfijne suikerbieten). (Advertentie Ing. Med.) De oud-wereldkampioen in het mid dengewicht Ray Robinson heeft meege deeld dat de internationale boksclub hem een verleidelijk aanbod heeft ge daan voor zijn terugkeer in de ring. Naar verluidt zou aan. ..Robinson., een bedrag van 350.000 dollar gegarandeerd zijn voor één wedstrijd. Robinson zelf, die zoals men weet als danser in een nachtcafé optreedt, wilde geen cijfer noemen maar gaf toe dat het bedrag 50.000 dollar hoger lag dan een vorige aanbieding. Hij verklaarde nog geen be slissing genomen te hebben, ofschoon hem niet veel tijd overbleef. „Mijn con ditie is nog goed, dank zij het dansen en mijn gewicht ligt nog binnen de grens van het maddengewicht", ver klaarde Sugar Ray. Vernomen wordt dat de Internationa le Boksclub Robinson in de zomer van het volgend jaar in een wedstrijd om de wereldtitel wil doen uitkomen, en dat zij daarbij rekent op een recette van een millioen dollar. De vertegenwoordigers van de Russi sche voetbalbond, die aanwezig waren bij het 90-jarig jubileum van de F. A., hebben Arsenal uitgenodigd in 1954 een ploeg naar Rusland te zenden voor een veertiendaagse tournee. Voor het geval Arsenal deze invitatie niet zou kunnen accepteren, hebben de Russische gedelegeerden de F. A. ver zocht een ander team te zenden. De Nederlandse Televisie-Stichting heeft gisteren van het Belgische „Na tionaal Instituut voor de Radio-om roep" het volgende telegram ontvan gen: „Uitzending relayering uw program ma voetbalwedstrijd NederlandBel gië werd onder overgrote belangstel ling gevolgd in alle plaatsen van Bel gië in het bereik van onze tv-zenders. Betuigen N.T.S. waardering en dank, evenals regisseur en verslaggever en ook algemene directie P.T.T. voor be reidwillige inspanningen. Boon, di recteur-generaal N.I.R.". ER BLIJKEN heel wat mensen te zijn, die ge noeg hebben van iet le ven op onze rommelige oode aardbol. Hetgeen op zichzelf niet zo merkwaardig is. Een in teressant symptoom is evenwel, dat reeds zes duizend mensen als vrij willigers zijn geboekt voor de eerste reis naar de maan. Het is dus wel zaak de dienstregeling met grote zorg samen te stellen. Over de terug reis wordt overigens ner gens gesproken. MEN HEEFT ontdekt, dat de gemiddelde Ne derlander hoe langer hoe langer wordt en zichzelf boven het hoofd dreigt te groeien. Statistici hebben uitgerekend, dat wij over 250 jaar om streeks twee meter lang zullen zijn. Dit wordt geconcludeerd uit het feit, dat de mensen van onze dagen gemiddeld tien centimeter langer zijn dan die uit het jaar 1865. De 1865-ers hadden een doorsnee-lengte van 174 centimeter. Oude harnassen en bedsteden verraden .dat de Neder landers in de vijftiende eeuw en daaromtrent nog veel minder uit de klui ten gewassen waren. Ook de lage deurlijsten uit die jaren bevestigen deze veronderstelling. Wij krijgen trouwens de indruk, dat vele auto bus- en bioscoop-exploi tanten nog steeds reke nen met de middel eeuwse maten. De oor zaak van ons langer worden? Sommigen wij ten het aan de verbeter de hygiënische en sociale toestanden, anderen stel len „de verhoogde prik keling van het negatieve zenuwstelsel door de moderne leefwijze" er voor aansprakelijk. KKN KKNVUUUIUCJ schoenmaker in het franse 'l'oulon stond zichzel} onlangs in een verkwistende bui toe een portie oesters te veror beren. Hij betaalde arte gulden voor een dozijn van deze gepantserde diertjes en ontdekte tij dens zijn feestmaaltijd twee parels, die tezamen honderd gulden op brachten. Oesters heb ben nu een vaste plaats op des "-1 oenmakers menu gekregen. IN EEN TE DELFT gehouden verga dering heeft de heer C. J. van Lien- den, voorzitter van de Centrale Bond van Onderling Beheerde Ziekenfond sen, meegedeeld dat het waarschijnlijk is dat in 1954 de premies voor vrijwil lig en verplicht verzekerden zullen moeten worden verhoogd. Behalve de kosten van nieuwe ge neesmiddelen, zoals de anti-biotica, stegen ook die voor ziekenhuisverple- ging aanzienlijk. Laatstgenoemde kos ten maken thans ongeveer een derde deel uit van de totale uitgaven van de ziekenfondsen. De oorzaak is dat de ziekenhuizen de laatste jaren wor den uitgerust met zeer dure appara ten, waarover ook de fondspatiënten de beschikking kunnen krijgen. Ook de lonen van het verplegendperso neel zijn gestegen. Met de loonronde van 1 Januari a.s. zullen de verpleeg- prijzen nogmaals stijgen, hetgeen weer een zwaardere last voor de zieken fondsen zal betekenen. Ondertussen, aldus spreker, vraagt men zich wel eens af of het beheer in 2<3ALS BEKEND mag worden ver ondersteld, ziet de Federatie van VW's in Noord-Holland boven het Noordzeekanaal zich voor de vraag gesteld, of -in de bestaande va cature van directeur zal worden voor zien door benoeming van een eigen directeur dan wel of deze functie mo gelijk kan worden gecombineerd met het directeurschap van een plaatse lijke afdeling, waarvoor dan uiteraard Alkmaar in aanmerking zal komen. In opdracht van de algemene ver gadering heeft een hiertoe aangewe zen commissie een desbetreffend on derzoek ingesteld naar de gang van zaken in diverse andere provincies, waarbij zij tot de conclusie is geko men, dat het, indien enigszins moge lijk, wenselijk moet worden geacht, over te gaan tot aanstelling van een eigen directeur. Daarbij wijst de com missie echter op de financiële conse quenties, welke hieruit zouden voort vloeien, namelijk dat de afdracht van de plaatselijke VVV's zou moeten worden verhoogd van tien tot twintig procent, terwijl tevens ten behoeve van de federatie door de plaatselijke VVV's afstand zou moeten worden ge daan van de subsidie a twintig cent per lid, welke door de Kamer van Koophandel wordt beschikbaar ge steld. Mocht aan deze financiële con sequenties niet worden voldaan, dan zal de commissie moeten adviseren tot benoeming van een gezamenlijke di recteur over te gaan. De beslissing is aan de algemene vergadering van de Federatie, welke 21 November a.s. te Wieringen zal worden gehouden. De Nederlandse Aardolie Maatschappij heeft in haar proefboring bij Delft een geringe hoeveelheid aardolie aangetoond op een diepte van ruim 1200 meter. de ziekenhuizen wel altijd economisch verantwoord geschiedt. Is het niet mo gelijk efficiënter te werken, waardoor de verpleegprijzen kunnen worden ge-, drukt zonder dat de patiënten er na deel van ondervinden? Een andere reden voor de hoge las ten, die op de ziekenfondsen zijn gelegd is volgens spreker het feit dat door de huisartsen vaak meer geneesmiddelen worden verstrekt dan nodig is. Wan neer men aanneemt, dat gmiddeld op elk van de 37.500.000 recepten, welke jaarlijks aan de 7.500.000 verzekerden worden afgegegeven, slechts vijf cent te veel, wordt verstrekt, dan betekent dit f 1.775.000 per jaar. Tenslotte zei de heer Van Lienden van oordeel te zijn dat optrekking van de loongrens tot f 6000.voor de so ciale verzekering alleszins redelijk is. (Vervolg van pag. 1) VAN BELANG voor haar is ook het amendement van mejuffrouw Klompè van de K.V.P. in de Tweede Kamer, dat een essentiële wijziging in het goedkeurings-wetsontwerp bracht en waarover nóg altijd een ingrijpend ver schil van mening bestaat, zoals vorige week gebleken is, toen de fractievoor zitter van de P.v.d.A. in de Tweede Kamer, mr Burger, er bij de algemene beschouwingen over de Rijksbegroting voor 1954 weer een aanval op richtte. De heren senatoren zullen aan het wetsontwerp niets meer kunnen ver wrikken, maar uit staatsrechtelijk oog punt is het niet oninteressant, hoe zij er over denken. De kwestie komt hier op neer: de onlangs gewijzigde Grond wet eist voor de inwerkingtreding van een internationale overeenkomst de goedkeuring van de Staten-Generaal, maar zij noemt ook enkele uitzonde ringen op deze regel, o.a. overeenkom sten, uitsluitend strekkend tot uitvoe ring van reeds goedgekeurde verdra gen. Uitvoerings"-overeenkomsten behoeven dus niet het fiat van de Staten-Gene raal. Tenzijja, tenzij de Staten- Generaal weer een voorbehoud maken, dat zulke uitvoeringsovereenkomsten wel de goedkeuring van Eerste en Tweede Kamer nodig hebben. WELNU, het amendement van me juffrouw Klompé ,dat door de Tweede Kamer werd aangenomen, maakt een zodanig voorbehoud ten aanzien van overeenkomsten ter uitvoering van het E.D.G.-verdrag. Deze behoeven dus de goedkeuring van de Staten-Generaal. Mejuffrouw Klompé heeft willen be reiken, dat het Nederlandse parlement een contrólemogelijkheid in handen houdt, zolang die mogelijkheid niet op supra-nationaal niveau gevonden wordt. Maar aan de andere kant wordt in het amendement wel een terughou dendheid van de voorstellen en nu ook van Nederland gezien om aan de vestiging van supra-nationale orga nisaties mede te werken. De Eerste Kamer gaat zich thans met al de vraagstukken van de E.D.G. en van de goedkeuring van het E.D.G.- verdrag bezig houden. Voorlopig bin nenskamers. Over enige tijd in een on getwijfeld belangwekkend openbaar debat

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7