ONZE KINDERKRANT VAL DA Moeder v dat Letters invullen Ons hoekje Wat de post ons bracht Het heeft toch zijn voordelen Vriend kameel POPENT°°°" ►JE[0VIT0L^&>^<®< Rijkdom en ri en aangebor WEK DE GAL IN UW LEVER OP BOEKEN BULLETIN Balladen en Refreinen Bruidstijd 8 9 8. '5 l8 5 8 8 8 8 *x 15* 8 2 8 10 10 15 8 9* J 2 15 Pirn, Pam Pom en de wonderlamp Groots bloemencorso in de bollenstreek Tussen Amsterdam door F. DE en M$k Parijs Huwelijk in de omroep wereld Luister eens naar Radioprogramma LL fi IN Ml Geen vertrouwen ii Joséphine VRIJDAG SO OCTOBER 1953 Beste kinderen, Deze week krijgen jullie een pnzzle voorgezet die er zo op het eerste ~e- zicht bar ingewikkeld uitziet. Laat je daardoor maar niet afschrikken! Het is helemaal niet zo moeilijk de oplos sing te vinden. Je hebt er alleen maar wat geduld bij nodig en een stukje papier om alle cijfers en letters heel preciesjes op te schrijven. Ik wens jullie veel succes! Brieven en briefjes kunnen gestuurd worden aan het van ouds bekende adres: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! P.S. Arme Mies heeft ditmaal wel weer heel erg pech. Zielig, hè? BIJ VERKOUDHEID PASTILLES DE VACHTE VALDAMILD (Advertentie Ing. Med.) J7EN SLAK zat tussen het gras te lezen in het avondblad. Zijn slakkenhuis je had hij naast zich neer gezet en hij genoot van het warme zonnetje. Maar spoedig werd zijn rust verstoord door een grote mug. Het beest zoemde een paar keer om de slak heen, zette zich toen neer op een grassprietje en keek de slak spottend aan. „Jij bent het langzaamste dier dat ik ken!", lachte de mug. „Poeh, ik moet er gewoon niet aan denken dat ik was zoals jij, dat ik de hele dag mijn eigen huis moest meedragen en dat ik dan zó langzaam vooruit kwam. Nee, dan ik. Ik vlieg overal heen, ik zie de hele wereld, ik zoem er heerlijk op los ikik De slak Eet zijn avond blad zakken. „Ik geloof je graag, mug- Je!" zei hij wijs maar ik ben nu eenmaal een slak en zal daar tevreden mee moeten zijn. Ik vind het fijn dat Jij zo'n plezier in je leven hebt, maar j daarom hoef je mij nog niet uit te lachen! Trouwens, het heeft ook wel zijn voordelen om je eigen huis mee te nemen!" Nu schaterde de mug het helemaal Uit. „Voordelen?" riep hij. „Maar noem me dan eens even een voordeel op! Rare slak, 't is alleen maar lastig de hele dag zo'n huis te moeten tillen!" De mug wilde eigenlijk nog veel meer zeggen, maar hij had niet gezien dat de zon ondertussen was schuil ge gaan achter een donkere wolk en in eens vielen er grote druppels neer. „Ho!" riep de mug. „Het gaat rege nen ik moet wegik kan hier nergens schuilen." De slak antwoord de niet. Hij kroop zijn huisje in en was weldra geheel verdwenen. De mug echter kon niet meer weg komen. De regen viel bij stromen neer. Er zat niets anders op dan maar te kruipen onder een vooroverhangende grasspriet. Maar oh nee, er vielen gro te druppels op zijn tere vleugels, ze plakten aan elkaar en wanhopig strom pelde de mug naar het huisje van de slak. „Mag ik hier niet even schuilen?", riep hij bibberend. Langzaam, héél langzaam kwam de slak naar buiten gekropen. „Wat is er mugje?", vroeg hij vriendelijk. „Ik ikbibberde de mug. „Ik wilde vragen of ik niet even in Uw huisje mocht schuilen, maar het duurde zo lang voordat U naar buiten kwam en nu is het al droog geworden!" De slak glimlachte breed. „En toch!", zei hij. „En toch kan het zijn voordelen hebben om je eigen huis mee te dra gen!" De mug mopperde iets onverstaan baars, klapperde zijn vleugels schoon en vloog al zoemend weg. Een kameel had last van pijnen, Ergens boven in zijn rug, En hij jammerde wanhopig: „Laat.een dokt er komen, vlug!" Dokter Zebra kwam eens kijken. Hij zei, kloppend op een bult, ,,'k Zal de dromedaris roepen, Wij gaan samen in consult." Dokter Dromedaris kuchte En sprak ernstig: „Vriend Kameel, 'k Zie al lang wat er aan hapert. Kijk, je hebt een bult teveel!" Sprong me daar nu toch de zieke Uit zijn bed en schreeuwde: „Wat! Je mocht willen, Dromedaris, Dat je ook twee bulten had. Eén ding kan ik je vertellen: Maak maar dat je wegkomt, vlug, Want ik ben op slag genezen, k Voel geen pijn meer in mijn rug!" PAULIEN. OPLOSSING RA ADSEL 23 OCTOBER Autoped, trommel, bromtol, Alkmaar, portier, rekstok. Mijn trouwe neef Frans van Til uit Alkmaar is echt in de pen geklom men: hij schreef een hele lange brief, die hij erg leuk versierde. Bedankt voor de mooie boekenlegger, zeg! Na tuurlijk heb ik vlug gekeken wat er binnenin geschreven stond. Enig be dacht! Fijn, dat je konijn zo goed groeit. Nee, „Jimmy Brown" heb ik niet geschreven. Ga je in de herfstva- cantie nog bij je tante logeren? Doe de groeten aan Ferrie. O ja, je op lossing van het raadsel is best, hoor! En met je tekening ben ik erg blij. Marjan Oonk uit Alkmaar liet weer eens iets van zich horen. GezelligJe oplossing van het raadsel van de voorlaatste keer is goed, hoor! Wil je je broertje Frits nog wel van me feliciteren met z'n verjaardag? Hoe is het met de bof? Ben je die al kwijt? Bedankt voor het versje en de mooie tekening. Wat rookte die schoorsteen lekker, zeg Seipje Elzinga uit Alkmaar is een nieuwe nicht. Zij stuurt eenge typte brief. Knap, hoor! Ja, het gaat al reuze aardig. Doe de groeten aan Dike Chatillon. Leuk, dat jullie bij elkaar in de klas zitten. Je oplossing van het raadsel is goed. Vind je het prettig op de huishoudschool? Ik heb zo'n idee van wel! Gerda in 't Veld is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Je vond het raadsel dus helemaal niet moeilijk. Nu, je oplossing is dan ook goed. Wat een mooi postpapier, zeg! En zo grappig versierd. Dat dametje bij de tafel, is dat Tante Paulien? Corry en Marrie de Boer uit Den Helder worden zo langzamerhand trou we nichten. Wat heerlijk dat Marrie het nu toch prettig vindt op school. En ze leert al aardig rekenen en le zen. Nu ja, natuurlijk niet als Corry, want die telt al honderden bij elkaar op. Wat voor een handwerk maak je, Corry? Een maaslap misschien? Na tuurlijk ben je niet bang voor Zwarte Piet. Stel je voor, waarom zou je ook? Cilientje en Marietje Briars uit Am sterdam hebben gelukkig hun boek ontvangen. Hè, hè, wat ben ik daar blij om! En jullie vinden het nog mooi ook! Heb je het verhaal al uit' Helaas hebben jullie het raadsel dit maal niet goed opgelost. Jammer, hè? Natuurlijk is Nellie van Leyen ook ditmaal weer present met een lange brief en een goede oplossing. Keurig, hoor! De herfstvacantie heb je dus al weer achter de rug. Heb je prettige dagen gehad? Ja, er komen steeds nieuwe neven en nichten bij. Leuk, hè? Het feest van Sint Maarten ligt niet meer zo heel ver in het verschiet. Ik verheug me al op al die dansende lichtjes. Dat is zo'n enig gezicht! Heb jij ook al een beetje voorpret? En Arie ook? Dag Nellie! tot de volgende keer. Jaap Ambuul uit Julianadorp schreef al weer een lange brief. Dank je wel, Jaap! Ik kan me wel voorstellen dat je het te druk had om het raadsel op te lossen. Werk gaat nu eenmaal voor, hè? Ik vind echt, dat je al tamelijk goed schrijft, hoor! Trouwens, dat blijkt ook wel uit al die achten. Wat een feest als je dan gekleurde inkt mag gebruiken, hè? Groen vind ik ook zo'n mooie kleur. Ja, Piet had het wel slim bekeken! Je moet maar gauw lezen wat Mies de Muis nu weer be leeft. Schrijf je nu binnenkort weer eens een brief? Dag Jaap! Bij het Spectrum is weer een Prisma- boek verschenen, dat een verzameling is van echte Nederlandse balladen en refreinen. De bundel werd samenge steld en ingeleid door de dichter C. Buddingh. Hier vindt men de oude vaak zo dramatische balladen van rondreizende minstreels, maar daarnaast ook oude straatliederen en zeemansliedjes. Ook balladen van moderne dichters zijn opgenomen. We noemen J. H. Speenhoff, J. Greshoff, J. W. F. Weru- meus Buning, Martinus Nijhoff, Hen drik de Vries, J. Slauerhoff, E. du Perron, S. Vestdijk, Jan Engelman, Han Hoekstra, Halbo Kool, Anne Wadman, Yae Foppema, enzovoons. Deze baladen zijn een spiegel van ons volk. Ze zijn de stem en het hart van dit land en de mensen die er wo nen. met hun forse levenszin en hun heimelijke tederheid. Een uitstekende bundel voor de mensen die van de volkse poë'ie houden. i.st gLISABETH ZERNIKE heeft met haar boek „Bruidstijd", waarvan de eer ste druk in 1940 verscheen, opnieuw be wezen een zeer persoonlijke, aristocra tische stijl te bezitten. Ditmaal vertelt zij sfeerrijk het verhaal van de late lief de tussen een pianolerares en een edel man met een zeer vooraanstaande posi tie. Hieromheen geweven zijn voorts de liefdesverwikkelingen van enkele fami lie en personeels-leden. De mensen in dit boek zijn wel wat onwerkelijk en maken nu en dan 'de indruk geen vlees en bloed tot last te hebben. Zelfs daar, waar zij zelf aan het woord zijn, blijft de taal bijna steeds min of meer ver heven. De jongeren zullen dit boek be slist niet meer geheel kunnen waarde ren. In 1952 is het in de bekende Sala mander-reeks verschenen. i) 2) 3) 4) 5) Zie je DERTIEN dit moet A. zijn, en de helft van TIEN is B. C. is tweemaal VIJF plus EEN en D. is ACHTTIEN, acht de E. EÉN is G„ maar TIEN plus ZEVEN, stelt steeds voor de letter H. En de I. is EEN EN TWINTIG. J. is TWAALF op TWEE slechts na. K. wil zeggen VIER plus ACHTTIEN TWEE maal TIEN is altijd L., Als je VIER ziet zet dan M. neer, DRIE maal VIJF is N., let wel. TIEN min EEN is O. en daarna' is de TIEN min VIER de P. R. is juist een heel dozijn vol en de S. komt voor de TWEE. VIJF plus ACHT plus ZES is T. hoor, U is VEERTIEN en de V. zet je op de plaats van ZESTIEN, Net zo voor de DRIE een W. 22 13 12 20 W 13 19 2 to 8 2o »31 15 20 21 15 4 9 9. 21 1 22 6 19 3 12 ié 2 8 15 12 15 9 V 4- 10 Ié 18 8 |8 9 8 j 21 8 12 18 13 3 2 f 2 1 19 1 19 "8 «3 "11 16 15 »9 9 IV tl 9 15 8 2 21 Ié" 6) En tenslotte is Z. ZEVEN Heb je alles ingevuld? Begin dan bij de bovenste regel te lezen, steeds de pijltjes volgend. Netjes doen, metveel geduld 159. Maar er zou gauw genoeg een einde komen aan het luie leventje, dat Pirn, Pam en Pom konden leiden met hun wonderlamp. Met de bus van half een kwam Moeder Woeffie thuis na een serie succesvolle demonstraties te hebben gegeven voor de televisie. En die hadden haar nog wel wat opge leverd ook! Moeder was in een gewoon stoffen manteltje heengegaan, maar ze kwam met een bontmantel terug. De mensen van de studio's hadden haar bijna niet willen laten gaan, zo ver rukt waren ze over haar kook- en bakkunst en ze had eerst een nieuw contract moeten tekenen voor ze naar huis ging. Ja, Moeder Woeffie was echt tevreden en ze had voor haar jongens een paar leuke cadeautjes meegeno men. Welgemoed stapte ze het tuinhek binnen. Nu, zolang ze nog bulten wai, merkte ze niets, maar nauwelijks stapte ze haar woning binnen of de schrik sloeg haar om het hart. Het hele huis lag overhoop! Schoenen met zand op de stoelen, stripboekjes lagen op en onder de tafel, ballen en stukken hengel lagen slordig neergegooid. Aan de lamp bengelde zelfs een kapotte vlieger! Moeder Woeffie stond sprake loos! Alle plezier over haar thuiskomst verdween als bij toverslag! Boven hoorden ze Pim, Pam en Pom stomme, len en ze hadden schijnbaar een vriendje te spelen ook.... (Advertentie Ing. Med.) Het bloemencorso,, dat ieder jaar omstreeks de tweede helft van April door de bloembollenstreek trekt, zal volgend jaar de naam „Melodie in bloemen" dragen. Het Centrale Comité „Bloemencorso Bollenstreek" heeft zich tijdens een gisteravond gehouden ver gadering ter bespreking van de plan nen voor het voorjaarscorso 1954, ac- coord verklaard met deze naam. Het streven zal er op worden gericht, het corso nog omvangrijker en fraaier te maken, mede met het oog op het 75- jarig bestaan van de afdelingen Hille- gom, Lisse en Sassenheim van de ver eniging Bloembollencultuur en het eer ste lustrum van „Keukenhof". Naar aanleiding van deze jubilea beoogt het comité een bijzondere muzikale om lijsting van het corso. Voorts wil men in het corso een praalwagen met twee Zweedse schoonheidskoninginnen laten meerijden. NEGERPIANIST (19 JAAR) KOMT NAAR ONS LAND De 19-jarige Amerikaanse neger-pia niste en componiste Philippa Schuyler die haar eerste Europese tournee deze maand in Stockholm is begonnen, zal op Donderdag 19 November in de klei ne zaal van het Amsterdamse Concert gebouw een sonatenavond geven met werken van Bach, Beethoven, Debussy, Ravel, Mendelssohn, Scarlatti en Eni- griffes. Philippe Schuyler, die al op 4-jarige leeftijd concerten gaf en acht jaar oud, werd bekroond met de gou den medaille van New York, zal dit jaar ook optreden in Londen, Parijs en Brussel. (Advertentie Inf. Med Mies je heeft een leuk vriendinnetje, Dat Agatha Jansen heet. Die vriendin is heden jarig, Een dag die Miesje nooit vergeet. „Ik zal haar maar even bellen, Hoe is 't nummer ook al weer?" Miesje pakt het telefoonboek, Vindt honderd Jansens en nog meer! Welke zal het nu toch wezen? Miesje KJóeet het heel niet meer. „Het beste Is, dat ik ga bellen, Ieder nummer maar probeer!" Miesje belt tien, twintig nummers, Uren lang en steeds verkeerd. Oh, wat zijn er toch veel Jansens, Had ze 't nummer maar genoteerd! Eindelijk heeft ze de goede, Met Agatha?" roept Mies blij. Maar Agatha ligt in bed al, Haar verjaardag is voorbij. HOOFDSTUK VII Het orgel in de aula van het crema torium speelde de treurmars uit de Eroïca; er was maar heel weinig be langstelling: vooraan zag Marta alleen Victors zwager De Boer zitten met een dame, die dan zeker zijn zuster was; daarnaast blijkbaar nog een paar neven en nichten. Onder de tien of twaalf belangstel lenden bemerkte ze professor de Greve uit Delft en dicht bij haar, zag ze tot haar verrassing ineens Beate Lasalle, een ouderejaars collega van haar en haar voorgangster als assistente bij Vic tor in diens Lab; ze had hetzelfde inge nieursdiploma ais zij; dan nog een paar mensen, die ze niet kende, maar verder niemand uit Delft, noch van de zijde der professoren, noch van de zijde van het Collegium. Ja, ja, een mens is gauw vergeten, dacht ze. Ook merkte ze niemand op van wie ze kon vermoeden, dat het een lid was van de G.B.A. Op de kist lagen maar weinig bloe men, doch ze zag haar eigen palmtak en met die bescheiden hulde zonk de kist langzaam in de diepte weg, terwijl het orgel zacht klaagde. Toen dat orgel zweeg en 'de kist ver dwenen was, stond De Boer op en be dankte met een paar woorden de aan wezigen voor hun belangstelling en dan na de gewone aarzeling, gingen alle mensen het zonlicht buiten weer opzoe. ken, de familie vooraan. Het was weinig indrukwekkend ge weest, zo maar simpel triest, ook omdat niemand gesproken had en de zo heel weinige mensen, die zich geroepen of verplicht hadden geacht de overigens toch goed verzorgde uitvaart bij te wonen, hadden de indruk van koude, van iets lugubers nog versterkt en Mar ta kon zich ook nauwelijks realiseren dat Victor daar nu iets mee te maken had gehad. Marta haalde diep en verlicht adem, toen ze weer buiten kwam; even liep ze alleen, maar dan hoorde ze dat iemand achter haar de pas versnelde en naast haar kwam lopen. Het was Beate. „Dag Mart. Je kent me toch nog wel?" Marta keek opzij, knikte, glimlachte en stak haar hand uit. „Bea, ja zeker. Ik meende je al gezien te hebben, maar ik dacht: die spreek ik straks nog wel. Hoe gaat het?" „Mij best, dank je. En jou?" „Ook goed. Alleen dit nu met profes sor de Raat was wel een erge schok voor me." „Jullie waren nog altijd geliëerd?" „O ja". Ze liepen even zwijgend voort over het heuvelachtige terrein langs al de graven en gedenktekenen. Beate Lasalle was een negroid, een slanke vrouw, afkomstig uit de Belgi sche Congo, dochter van een inheemse moeder en een Nederlandse vader, wel ke vader echter een Javaanse grootmoe der had gehad, zodat hier wel van een zeer sterke rassenvermenging sprake was, doch waarbij het onvermengde en zuivere negerras van de moeder zich toch wel het sterkst handhaafde en do mineerde. Beate was dan ook uiterlijk voor zeven-achtste zeker een Negerin: alleen in de vorm van haar gezicht lieten de Hollandse en Javaanse voor vaderen hun invloed gelden. Wel had ze een geelzwarte huidskleur, maar de neus was fors, bijna Ro-meins, de mond fijn met sierlijk gevormde lippen, waar achter ivoorwitte, iets te grote tanden blonken, doch de ogen waren bruin met een uitdrukking er in, welke soms fel loerend kon zijn, ook wel vleiend-vrien- delijk en niet zelden diep-melancholisch. Marta hield niet van haar; niet, dat ze daar een bepaalde reden voor had, maar ondanks alle ethische en sociale veroordeling van rassendiscriminatie, voelde ze zich toch nooit prettig in het gezelschap van het meisje, hoe vrien delijk die als ouderejaarse toch tegen haar was en hoezeer zij Marta ook opzag tegen haar knapheid, want zé slaagde voor alle examens cum lau- de. Maar ja, ze vond altijd iets grie zeligs in haar coiffure, in de ogen en ook vooral in de grote handen met de lange smalle vingers, welke de indruk maakten meer geledingen te bezitten, dan normaal was. Met Victor had ze weinig over Beate gesproken en de keren dat ze eens toe vallig naar haar vroeg, ging hij daar nauwelijks op in; blijkbaar had het meisje weinig indruk op hem gemaakt en geen impressie van betekenis bij hem nagelaten. In Delft viel zo'n exotische verschij ning nauwelijks op; er waren behalve Chinezen en Javanen uit Indonesië ook meer negroïde types uit de West, mulatten en mestiezen. Toen Beate eenmaal uit Delft weg was, had Marta eigenlijk nooit meer iets van haar gehoord of gezien; ze wist niet, waar ze gebleven was en het verraste haar dan ook wel, toen ze haar hier nu eensklaps terug zag, ze was dus blijkbaar in Holland. Ze reisden samen terug van Wester- veld maar de trein was zo vol dat ze in twee verschillende coupé's moesten plaatsnémen. Maar in Amsterdam sloot Beate zich weer bij Marta aan en toen besloten ze om samen een broodje te gaan eten in een koffiehuis, want het was te laat geworden om daarvoor nog aan te ko men bij Jeanne en Herman; ze had trouwens gezegd dat ze met de koffie maar niet op haar rekenen moesten". „Heb je een baan hier in 't land?" vroeg Marta even later, toen ze tegen over elkaar aan een tafeltje voor 't raam zaten koffie te drinken. (Wordt vervolgd.) WONDEN GÉNEZEN SNELLER MÉT Op het gemeentehuis van Kortenhoet heeft vanmorgen burgemeester D. Wil-J deboer de AVRO-omroepster Nettj Rosenfeld en de VARA-reporter Ar;< Kleywegt in de echt verbonden. Het trouwzaaltje was te klein om alle be langstellenden te kunnen herbergen. Verscheidene bekende figuren uit de kring van medewerkers van AVRO, VARA en VPRO waren aanwezig. Me vrouw Netty Kleywegt-Rosenfeld zal de aether niet helemaal vaarwel zeg gen, want enkele vaste rubrieken voor de AVRO blijft zij verzorgen. (Advertentie Ing. Med.) KATHLEEN FERRIER. Deze on langs overleden zangeres zal men thans via de plaat nog eens kunnen beluisteren in een reeks soli, waarin ze triomfen heeft ge vierd: aria's uit de Hohe Messe van Bach, en uit oratoria van Handel, en ten besluite Der Ab- sclüed, het laatste deel van Mahlers Das Lied von der Erde. Zaterdag 9.10 over Hilversum II, 298 m). CHANSON DE FRANCE. Franse volksliedjes, bewerkt voor een solostem en een kleine instru mentale groep, welke duidelijk maken, hoeveel charme, gevoel en weemoed er met name in die wijzen verscholen kunnen zijn. (Zaterdag 9.40 over Hilversum I, 402 m). ZATERDAG 31 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m.: 7 00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gewijde muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weer berichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw» 9.35 Waterstanden. 9.40 Franse chansons. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 1100 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13-00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunchconcert. 14.00 Boekbespreking» 14-10 Lichte muziek. 14-20 Engelse les, 14.40 Amateursprogramma. 15.15 Kroniek van letteren en kunsten. 15.55 Gram. 16-30 De schoonheid van het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sport. 18.00 Voor de jeugd. 18.15 Journalistiek weekover zicht. 18.25 Rhythm, muziek. 18.40 Rege* ringsuitzending: „Zoeklicht op de Wes terse Defensie". 19.00 Nieuws. 19.10 Amu* sements-muziek. 19.20 Parlementair over zicht. 19-30 Gram. 20.25 De gewone manj 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. programma. 21.50 Actuali teiten. 22.00 Wedstrijd in sterke verhaler 22-30 Wij luiden de Zondag inl 23.OC Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 28.25 24.00 Gram muziek. HILVERSUM H, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram. 8.00 Nieuws' 8.18 Gram. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram, 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu-bedrijven. 11.40 Clavecim- bei-recital. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12-33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara-varia. 13.20 Gram. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Lichte muziek. 14.25 Blokfluit-Ensemble, 14.45 Amateursprogramma. 15.15 „Eerst den ken, dan doen", causerie. 15-30 Accordeon orkest. 16.00 Boekbespreking. 16.15 Ka merorkest en solist. 17.00 Radioweek- journaal, 17.30 Topsongs October. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Piano muziek. 18.35 Lichte muziek. 19.00 Ar tistieke Staalkaart. 19.30 Herdenking Kerkhervorming. 20.00 Nieuws. 20.05 Ge- var, programma. 22.00 Socialistisch com mentaar. 22.15 Weense muziek. 22.40 „Onder de pannen", hoorspel. 23.00 Nieuws. 23-1524.00 Gram.muziek. rORSICAeen bergachtig e Notre Dame van Ajaccio beie gela Maria di Pietra Santa elkf huwelijk een meisje geboren, lang op blote voeten in de nat, lezen, maar ternauwernood scl van haar moeder een zoontje ontwaakt: zij vindt het heerlij sen beschouwd en haar moede Letizia is het mooiste meisje v: reeds vele jongemannen het ho schoenen aan en vraagt haar t verliefd. Op 2 Juni 1764 vind! de huwelijksplichten op; zij is gesproken. CORSICA behoorde in die dagen aan Genua, zeer tegen de zin der Corsica- nen, die een onbedwing bare vrijheidsdrang koes terden. 'Hun leider werd Paoli, die er in 1756 in slaagde de Genuezen van zijn eiland te verjagen en als dictator er te regeren. In 1764 verzoTjjt Genua de Franse koning om hulp om de orde op Corsica te herstellen. Zo is de si tuatie in het jaar, waarin Letizia Signora Buona parte wordt. Zij voelt zich ;elukkig, bestuurt de hui*- .ïouding reeds met vaar dige hand, ondanks haar onafhankelijke aard haar man onderworpen, zoals het een Corsicaanse vrouw betaamt. De genegenheid van Paoli en zijn eigen zelfverzekerde manier van optreden brengen Carlo Buonaparte nogal naar vo ren. Hij brengt veel tijd buitenshuis door, wat zijn vrouw in haar hart hele maal niet prettig vindt. evenn hij mi hun looft, hem vaard huish, te be: sterke is noj nistisc daarei onver: over Als z eerst kind Josepl Genu: caai door sica v aan 1 pen. hard. Frank log LETIZIA aanbidt haar kindere maar weet hen ook te straffe als dat nodig is. Zij moet wel eindjes aan elkaar knopen, -vrai Carlo heeft belangrijke functies g, kregen en nodigt daardoor vaa gasten uit, terwijl de inkomsten vei re van rooskleurig zijn door h< slordige beheer van Carlo over hu bezittingen. De zich steeds uitbre dende kinderschare vergroot ha. zorgen nog meer. In 1775 wordt Lr cien geboren, in 1777 Elisa, Louis i 1778 en Caroline in 1782. Door rek ties weet Carlo voor Joseph en Ne Soleon studiebeurzen te verkrijgei oseph moet geestelijke worden, Ns poleon militair, op grond van zij aanleg. Moeder Letizia is weker lang in de weer met de uitzet va haar jongens, want zij moeten toe goed voor de dag komen? Bij he afscheid houdt zij zich goed, zij om helst hen innig en ziet dan he schip wegvaren. Haar „Nabulio" i op weg naar zijn bestemming...:, pok al zijn er nu twee kinderen he huis uit, toch houdt Letizia een dru leven, want in 1780 wordt Paolett geboren en in 1782 Caroline. .Gedurende een reis naar Frank rijk in 1784 wordt Carlo Buona parte gekweld door maagpijnen. Hi wil zijn vrouw niet verontruster aangezien zij op het punt staat haa negende kind te krijgen. Zo gebeur net, dat Letizia in volkomen onwe tendheid tevergeefs op de terug komst van haar man wacht, die op 2 Februari 1785 ten huize van vnen den .overlijdt. Joseph vertrekt naa Corsica om zijn moeder het vrese Hike meuws mede te delen. Energiek als zij is zit Letizia nie 1 °e Pakken neer, maar werpt ziel haast wel onmogelijk zwar taak om zonder veel inkomsten a die kinderen groot te brengen. Zi leven buna in gebrek. PEN LICHTPUNTJE is het succe van Napoleon, die de school vlo doorlopen heeft en nu als tweed luitenant wat gaat verdienen. He salaris is echter te gering, dan da hij zijn moeder kan ondersteuner Het stemt hem somber, maar hi U zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen. Elke dag: moet uw lever een liter gal in Ingewanden doen stromen, anders verteert uw i voedsel niet, het bederft. U raakt verstops wordt humeurig en loom. Neem de plantaard*?» CARTER'S LEVERPILLETJES om die Ut« gal op te wekken en uw spijsvertering en stoei' gang op natuurlijke wijze te regelen. EJJ plantaardig zacht middel, onovertroffen om gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpiliew*- (Advertentie Ing. Med.) Josephine de Beauharnaisde eerste echtgenote van keizer Napoleon.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 10