ONZE KINDERKRANT
DE ANTIEKE TAFEL
Wat de post
ons bracht
lampekappen
Ons hoekje
Welk artikel
CJüUWfó
Lezers spreken
1? OPENT000"' "L™
MILVA-meis
eerst
t!
GAREU
Kleuren
Kwestie Dinkelberg
Pim, Pam Pom en de wonderlamp
BOEKEN
BULLETIN
1 Tussen Amsterdam
fdoor F. de Sinclair]
en /jjm Parijs
Luister eens naar:
Radioprogramma
Binnenkort begint j
werving
„De slagboomee
felle aanklacht
DIERENBESCHERMINI
VRIJDAG 27 NOVEMBER 1953
Beste Kinderen,
Wat heb ik een dikke stapel
brieven gekregen deze week! Er
zijn weer heel wat nieuwe neven en
nichten. Echt fijn.
Hebben jullie je schoen al gezet
Wat zal Sinterklaas het druk krij
gen als hij alle scholen gaat bezoe
ken! En jullie hebben het deze
weken natuurlijk ook druk. Daar
om geef ik vandaag maar één raad
sel, dat in een wip is opgelost.
Briefjes kunnen worden gestuurd
aan: Tante Paulien, Bureau van
dit blad.
Tot de volgende week!
Mijn trouwe neef Arie Droog uit
Kolhorn liet weer eens iets van zich
horen. Wat zul je blij zijn met die
prachtige atlas, zeg! Zwarte Piet heeft
dus al bij jullie gestrooid. Hoe kon
hij Kolhorn wel zo vlug vinden! Bij mij
is hij nog niet geweest, hoor! Je vond
de raadsels dus gemakkelijk. Nu, je
oplossingen zijn dan ook alle drie goed.
Peter Schenk uit Wieringerwaard is
30 November jarig. Alvast van harte
gefeliciteerd! Wat een feestdagen ach
ter elkaar, hè? Ik wens je heel veel
pleizier en ook fijne cadeautjes. Je op
lossingen zijn alle drie goed, hoor!
Ina Kok uit Oudesluis is een nieuwe
nicht. Wat een leuk postpapier, zeg!
Heb je Maandag nog een prijsje ge
wonnen? De raadsels van de vorige
keer heb je alle drie goed opgelost.
Knap, zo voor de eerste maal. Dag.
Ina!
Coba van de Paal uit Den Helder is
misschien een oude bekende Je hebt
de raadsels van de voorlaatste keer
alle drie keurig opgelost, hoor! Jam
mer, dat je briefje iets te laat kwam.
Thea Smit is een nieuwe nicht, die
me meteen al verraste met een gezel
lige brief op enig postpapier. Hartelijk
welkom in onze kring, Thea! Heb je
nooit huiswerk? Nu, dan heb je vast
wel tijd om geregeld mee te doen. Je
oplossingen zijn alle drie goed. hoor!
Marga Koper uit Heemskerk is, naar
ik meen. een nieuwe nicht. Je hebt de
raadsels alle drie goed opgelost, hoor!
Doe je weer eens een keertje mee?
Leo Klaver uit Beverwijk wil ook
graag mijn neef worden. Welkom in
onze kring, Leo! Wat een mooie pen
tekening heb je voor me gemaakt. Dank
je wel, hoor! Je vond de raadsels wel
wat moeilijk, maar de oplossingen zijn
alle drie goed en daar gaat het toch
maar om.
Rina Kloosterman uit Heemskerk
heeft van haar inzending iets bijzon
der moois gemaakt Enig! Je oplossin
gen zijn alle drie goed. Die Koning
Wiebel van jou ziet er deftig uit, zeg.
Dag Rina.
Daar vond ik warempel een haart
van Jan Burger uit Lutjebroek. Wat
leuk weer eens iets van je te horen,
Jan! Je oplossingen zi.in alle drie goed.
Doe je binnenkort weer eens mee.
Hennie Ruitenburg uit Hoorn wil
ook graag mijn nichtje, elLir,mr
dat kan. Ik hoop voor je. dat Sloter
klaas een sjoelbak niet te duur vindt.
Het is wel een groot cadeau he_ J<e op
lossingen zijn alle drie goeth Dat vind
ik erg knap voor een meisje uit ct
vierdè klas. Dag, Hennie!
Mijn trouwe nicht Annie Leeuw uit
Berkhout is een dagje naar Alkmaar
geweest. Leuk, dat Je diploma hebt ge
zwommen. Je oplossingen zijn alle drie
goed, Annie.
Nellie Pols uit Hoorn is een oude be
kende Heb je een mooie bril? Het zaï
je wei echt geleerd staan. Fijn dat je
iets in je kous^hebt gekregen. Wat een
feest was dat bij jullie m October ze„.
Het raadsel van Hans en Gnetje heb
je goed opgelost Een prijsraadsel was
het niet, maar dat vind je toch zeker
niet erg, hé?
Van Tini Helder uit Berkhout ont:
ving ik een gezellige brief op mooi
postpapier en drie goede oplossingen
Wat een feest zal dat geven als Sin
terklaas op school komt!
Geer Zeilemaker ciit Sijbekarspel
doet al weer mee. Wat een lange hri5f-
Je houdt zeker wel veel van handwer
ken. hé? Het is ook prettig werk voor
de winteravonden. O, ja, je oplossingen
zijn alle drie goed.
Mijn trouwe nicht Nellie van Leyen
uit Öbdam heeft het dru'- met touwtje
springen. Nee. ik zal mijn schoen maar
niet zetten. Ik heb zo'n grote maat en
dan ziet Piet toch meteen dat ik er te
oud voor ben. Maar ik hoop op o De
cember wel iets te krijgen! Want ik
ben meestal wel tamelijk zoet. Wat
enig, dat Elsje dan ook bij jullie komt
logeren. Heeft ze ook een verlang
lijstje? Je oplossingen zijn alle drie
prima. Trouwens, dat ben ik wel van
jou gewend. Dag Nellie!
Tiny Huisman uit Alkmaar vraagt
of ik ook al een lijstje naar de Sint
heb gestuurd. Nou en of. Tmy! Je hebt
twee raadsels goed opgelost, hoor! Heb
je al wat in je schoen gevonden? Wat
zal het 30 November een feest zijn bij
jullie op school! Je postpapier vind ik
beeldig.
Mijn trouwe nicht Frouwkje Dekker
uit Alkmaar heeft een bijzonder mooie
herfsttekening voor mij gemaakt. Knap
dat je de oplossingen hebt gevonden.
Ze zijn alle drie goed. Je bent dus
weer helemaal beter. Wat prachtig is
dat. Je groeten aan alle neven en nich
ten breng ik hierbij over. Dag Frouwk
je!
Ik zette grote ogen op, toen ik die
prachtig versierde inzending van Gré
Schoenmaker uit West-Graftdijk kreeg.
Wat enig bedacht! Bedankt voor het
versje en de plaatjes. Je hebt dus een
fijne verjaardag gehad. Dat boek van
Marjoleintje ken ik wel. Mooi hè? Je
mag best eens een keertje voor mij ko
ken, hoor! Ik ben dol op custardvla.
Het is al lang geleden dat ik die
tafel kocht. Al een jaar. Ik vond he
exemplaar in een klein winkeltje in
Amsterdam. „Echt antiek", stond ei
met de hand geschilderd op. Ik stapte
naar binnen en direct kwam er een
oud mannetje op me af „Die tafel
meneer!", zei hij, „die tafel is een ju
weeltjeKomt van een oude Am
sterdamse koopmansfamilie. De zee
taferelen op het blad zijn geschilderd
door de beroemde Van Klaveren en
als ik U de prijs noem, meneer, zult
U het niet geloven!"
Nu, de man kon goed praten, want
een dag later stond de tafel bij me
thuis en sedert dien gebruik ik haar
ook als ik de stukjes voor de kinder
krant schrijf.
Toch is het inderdaad een heel bij
zondere tafel. Ik heb dat tenminste
ondervonden. Het gebeurde op een
nacht.... luister maar....:
Er was nog een hoekje in de kinder
krant open. Er moest een verhaaltje in
komen maar.... hoe kom je één twee
drie aan een leuk verhaaltje?
De klok sloeg negen uur. Ik pakte
papier cn potlood, stak het achterstuk
van het potlood in mijn mond en
dachten dacht
Een verhaaltje over kabouters, over
een eekhoorntje of over biggetjes? Zou
ik misschien iets schrijven overschoot
of over een vliegtuig? Ik beet alsmaar
op mijn potlood maar om tien uur was
mijn papier nog leeg. Toen werd ik
een beetje ongeduldig en besloot maar
gewoonweg aan iets te beginnen. Ik
schreef een vel vol maar het werd
helemaal niet leuk, niets aardig en om
half twaalf lag het verscheurd in de
prullenbak.
Eindelijk sloeg de klok twaalf uur.
Ik staarde nog steeds tegen een blanco
vel papier en maakte juist aanstalten
om naar bed te gaan om het de vol
gende dag nóg eens te proberen toen....
toen ik een diepe zucht hoorde.
Wat was dat? Ik zat toch alleen in
de kamer? Mijn mond viel open van
verbazing toen ik recht tegenover me
aan de andere kant van de tafel een
man zag zitten. Hij had een grote witte
kraag om en droeg een prachtig flu
welen pak met rode biezen afgezet.
Op zijn borst hing een dikke, gouden
horlogeketting. Een keurig baardje en
een fraaie snor sierden zijn gezicht.
Hij keek me een tijdlang aan, nam
toen een snuifje uit zijn snuifdoos en
zei: „U weet niet wat U schrijven
moet, geloof ik. Wel, dat begrijp ik
niet goed, want rond deze tafei is lang,
lang geleden zoveel gesproken dat U
er wel tien boeken mee zoudt kunnen
vullen!" „Wie is U dan wel?", vroeg
ik stamelend. „Ik ben Karei Jan-zoon",
antwoordde de man. „Ik was één van
de rijkste kooplieden van Amsterdam.
Mijn schepen voeren af en aan op
Indië. Ze brachten me al het goede van
deze aarde. Deze tafel was ons eigen
dom. Hij stond in onze eetkamer. Pie-
ter van Gerrit de timmerman heeft 'm
gemaakt en mijn beste vriend en kunst
schilder Adriaan van Klaveren schil
derde er de mooie taferelen op. Hier
staan de afbeeldingen van mijn sche
pen. Kijk, dit schip hier is naar mij
genoemd, een prachtige driemaster
met?
Ja, het waren mooie tijden. Ons huis
op de Keizersgracht was altijd vol
licht en leven. Marmeren gangen waar
in zware eikenhouten trappen en deu
ren. De plafonds waren beschilderd en
in de schouw zaten prachtige tegels.
De gebrandschilderde ramen deden het
zonlicht in duizenden kleuren uiteen
vallen en zetten de koperen kaarsen
kronen in een gouden gloed.
Er waren zware tapijten, prachtige
kasten en stoelen en boeken, ja véél
boeken in mooie banden.
Inderdaad, ik had een mooi huis
nu is het een kantoorgebouw gewor
den en mijn prachtige meubelen zijn
overal verspreid. In ieder geval ben
ik blij dat ik mijn tafel heb terugge
vonden. Deze tafel was het middelpunt
van ons huis, hier kwamen mijn vrouw
twee zoons en dochter en ik tezamen..."
Vol belangstelling had ik geluisterd.
De hele wereld van deze rijke koop
man begon weer voor mij te leven.
Ik staarde naar het lege vel papier
voor mij en moest glimlachen. „Ja",
sprak Karei-Janzoon begrijpend, „nu
weet U misschien wel iets te schrij
ven, is het niet? Goed, dan wens ik U
veel succes, net zoveel succes als ik
vroeger had."
Toen was mijn gast verdwenen en
ik begon te schrijven, te schrijven tot
drie uur toe. Ik schreef over alles wat
met mijn antieke tafel verbonden was.
„Wonderlijk", dacht ik toen ik het
verhaal nog eens overlas. „Ik ben blij
met Kare* Janzoon te hebben kennis
gemaakt."
LORT oezf
Knus nier
VOOR fyüMX
■FIRMA.S.I. Ce n.
VONOeUflflN STUK 5 f I
In deze advertentie is vergeten te
vermelden welk artikel er wel wordt
verkocht. De naam van het artikel is
echter verborgen.
Kun je het vinden?
Weet je, dat je, als je gele verf met
blauwe vermengt groene verf krijgt?
Rode met blauwe, paarse en dat geel
met rood oranje wordt?
Door vermenging kun je ijog veel
meer tinten krijgen. Probeer het maar
eens.
OPLOSSINGEN 20 NOVEMBER
1. De tante van Daan zat aan de Zaan.
2. Koning Wiebel.
3. Hans en Grietje.
DIJKSTRA'S Verlichtingsornam.entenfabriek N.V., HAARLEM
(Advertentie, Ing. Med.)
Plaatsing van deze stukken betekent
niet, dat de redactie met de inhoud
instemt. Zij acht kennisneming ervan
echter van algemeen belang en zij
ziet ze gaarne zoveel mogelijk met
volle naam ondertekend.
Mijnheer de Redacteur,
Voor de tweede maal ben ik binnen
een tijdslimiet van 7 maanden, in een
openbare vergadering aangevallen, zon
der dat ik mij daar volgens de demo
cratische spelregels mocht verdedigen.
Ik neem aan, dat u mij, voor zover u
het verloop der vergadering van de Fe
deratie der VW's in Noord-Holland in
uw blad hebt weergegeven, de gelegen
heid tot verweer niet zult onthouden.
Ook in de vergadering dier Federatie
van 21 Nov. 11. heeft de voorzitter, mr
Breebaart. in het in Nederland onge
kende systeem volhardt, door een in
eerste instantie veroordeelde burger,
in het openbaar, na een vonnis dat nog
niet in kracht van gewijsde is gegaan,
van strafrechterlijke fouten te betich
ten. Dit heeft nog nimmer een Gezags
drager der Kroon of welke jurist dan
ook, gewaagd, zomin u mijnheer de re
dacteur in het lange bestaan van uw
blad ooit in deze geest een publicatie
hebt gedaan. Deze krenkende wijze van
„discussiëren" treft te meer, daar er
geen noodzakelijkheid voor dergelijke
op effect berekende uitlatingen aan
wezig was.
Het is volkomen onwaar zoals in
uw verslag stond dat ik in mijn
verweerschrift gezegd zou hebben: „Ik
kan het bestuur van veel beschuldigen,
doch wil er een spons over halen, in
dien ik de werkzaamheden weer kan
opnemen". Daar stond geen woord van
in. Juist om een dergelijke strijdwijze
te voorkomen, heb ik destijds op een
bespreking aangedrongen. Binnenska
mers zijn toen harde woorden gevallen,
bij welke gelegenheid ik wel duidelijk
gezegd en ook aangetoond heb, dat
men zich vooral geen illusie moest ma
ken, dat achter de bestuurstafel alleen
maar engelen zitten. De afspraak was,
dat de voorzitter der Federatie het door
mij aangekondigde en ook hem toege
zonden verweerschrift zou bestuderen
en waar nodig in de alg. vergadering
zou rectificeren. Ik heb in mijn naïvi
teit daaraan geloofd, niet beseffende
dat ik als het argeloze Roodkapje op
Wieringen ingekapseld zou worden.
Want ook hier weer wist mr Breebaart
door toepassing van een weergaloze
vergadertechniek een vluchtweg te vin
den, zodat er niets is besproken, weer
legt of gerectificeerd. De vergadering
moest met de algemeenheid genoegen
nemen, „dat" de voorzitter het verweer
schrift Van a-f ontzenuwen kon, d'o'eh
dit wegens tijdgebrek achterwege zou
laten!" Indien mr Breebaart thans meer
tijd heeft tot het leveren van deze a-z-
prestatie, dan staat een spiksplinter
nieuwe auto voor hem klaar, merk naar
keuze! Eenzelfde aanbod heb ik ook 1
183. Terwijl Pim, Pam en Pom te
gengehouden werden door Joessoef, de
trouwe kamerdienaar van emir Pukkel
bin Sukkel, gebeurden er binnen in
het kasteel rare dingen. Voor de deur
van de kamer van baron Van Pottum
stond Billie de Spinner te loeren. Een
eindje verder, op de gang stond zijn
maat. Kareltje Kat, bij het kastje van
de electriciteitsmeter. Op zeker ogen
blik toen de woedende stem van de
emir zelfs tot op de gang te horen was
gaf Billie een teken en Kareltje
draaide een stop los in het kastje.
„Floep!.... Alle lichten in het kasteel
gingen uit. „Goeie., wat is dat?", riep
de baron. „Is die lichtpenning nu al
weer op? Een mens wordt hier arm
alleen al van het electrische licht!
Miesje, gooi maar weer een nieuwe
penning in de meterhet kan hier
toch niet op!" En terwijl mevrouw
Van Pottum tastend haar weg vond
naar de deur, begon ze plotseling te
gillen. „Help! Er loopt iets langs me
heen!Dat was Billie, die het vertrek
binnensloop. Hij had goed onthouden
waar mevrouw Woeffie stond en hij
liep regelrecht op haar af. Met een ruk
trok hij haar de tas uit handen.
„Help!" riep nu ook Moeder Woeffie.
„Wie pakt mijn tas! Meneer de emir,
als soms denkt, dat ik deze bruta
liteit zal dulden„Wat?, brulde de
emir. „Waar bent U?" Ik kan niets
zien. Ik doe niets. Ik sta hier gewoon
te staan.... Waarom maakt er nie
mand licht?" „Vlug Miesje. gebood de
baron. „Maak voort met die lichtpen
ning!"
reeds aan een ander bestuurslid gedaan,
doch van enige animo tot het voeren
van een mannelijk debat aan de hand
van de door het bestuur der Federatie
zelf gelanceerde critiek. staande tegen
over een jarenlange vriend, is achter
deze bestuurstafel geen sprake. Met
woorden in overtreffende trap is mijn
onwelkom verweerschrift, dat uiterst
zakelijk is gehouden, tussen duim en
vinger weggemanipuleerd. Het kon
evenmin een onderzoek velen, omdat dit
een wantrouwen in het bestuur be
tekende. Mét een dergelijk hoogmoedig
standpunt wordt de democratie en dus
het recht geweld aangedaan.
De heer Arntz heeft er, volgens uw
verslag aan herinnerd, dat VVV „Alc-
maria" het Federatiebestuur destijds
verweten had. zijn directeur door dik
en dun te verdedigen. Ook hier weer
een slag in de lucht. Wat was „dik" en
wat was „dun"? De heer Arntz kan
hiervoor geen enkel feit stellen, zo goed
de voorzitter het spel aanvoelde door te
balanceren. met het diplonïatieke ant-
woord: '„Er jvas ge'en kwade trouw en
zolang dit nret noodzakelijk" is, valt
men zijn ambtenaren niet af
Niemand wordt van al deze alge
meenheden iets wijzer en zolang men
tegen mij meent op een dergelijke ont
wijkende, dus venijnige, wijze te moe-
ten ageren, kan inderdaad het vraag
teken achter de zin: „of het laatste
woord in deze questie nu gesproken is",
rustig blijven staan.
Koog a. d. Zaan, 25 Nov. 1953.
J. J. DINKELBERG.
LOEKE's LUCHTKASTEELTJE
Loeke's Luchtkasteeltje, een aller
liefst hoekje voor meisjes van 8—10
jaar, geschreven door Toon Blom en
verlucht met tekeningen van Annelies
Kuiper. Uitgave A. Roelofs van Goor
te Meppel.
(Advertentie Ing. Med.)
Miesje dacht: Ik neem
eens zangles.
Want ik heb een mooi
geluid!
Nu moet ze heel vaak
studeren,
Oefent dagelijks dus luid
Eerst die grote noot
beneden.
Dat 's de do en Mies
zet in.
„Do...." schalt het hard
door haar tuintje,
Ja, dat is wel naar haar
zin.
Nu de re, die ligt iets
hoger,
Miesje schraapt eerst nog
haar keel.
Och, die re was niet erg
zuiver,
Maar het scheelde toch
niet veel!
Wéér een nootje hoger
zingen.
Kijk, de mi is aan de
beurt.
Miesje zou vast naar
't toneel gaan,
Als er toen niets was
gebeurd.
Want een buurman
schreeuwde plotseling:
„Hé daar, ga niet zo
te keer!"
Gooit dan met een grote
bloempot
En dan zingt de muis
niet meer
38)
„Ik herinner me, juffrouw de Wilde",
sprak hij dan. „dat de laatste woorden,
die ik tot u richtte, waren: Ik hoop, dat
het lot ons nog eens tezamen aan één
tafeltje za] verenigen!"
Marta haalde haar schouders op.
„O, ik herinner me het niet. Maar
dan heeft het lot dus uw hoop vervuld,
meneer de Boer en dat noemt men,
huiselijk uitgedrukt: boffen. Hè? Ik
condoleer u nog wel met het overlijden
van uw zwager".
„Dank u", sprak hij op ernstiger toon.
,,'t Is waar, ik zag u op Westerveld".
„Ja, maar ik had na afloop van de
plechtigheid geen tijd meer om in de
receptiezaal te komen".
„Nu ja. u had de attentie toch bewe
zen en bloemen gezonden. Het is wel
heel gauw gegaan, hè?"
„Ja, ontstellend!"
Ze zwegen even beiden.
„Juffrouw de Wilde", sprak hij dan,
„dat ik u hier ontmoet, is louter toeval,
maar als dat eens niet was gebeurd,
dan zou ik u toch hebben opgebeld en
belet hebben aangevraagd, want ik wil
de juist heel graag een onderhoud met
u hebben".
„Ja, ik weet, dat u heel veel belang
in me stelt", antwoordde ze, „en dat u
het zelfs wenselijk acht de aandacht
van de douane op mijn belangrijkheid
te vestigen. U moet zich een beetje be
ter grimeren, meneer de Boer", en
Marta lachte en snoepte een stukje van
haar cake.
De Boer lachte niet.
„Dus u herkende me" sprak hjj dan.
„In zekere zin vergemakkelijkt dat
het voeren van het gesprek, dat ik me
voorstelde met u te hebben. Want u
zult uit die grimering, die camouflage
van me en misschien ook nog wel uit
andere feiten, zoals mijn onderhoud op
Schiphol met inspecteur de Kijzer van
't Leidse Plein, wel begrepen hebben dat
ik behalve wijnhandelaar ook nog een
andere en meer officiële functie be
kleed".
Ze knikte.
„Ja, ik heb u al dadelijk niet ver
trouwd, toen ik u die avond bij uw
zwager weer ontmoette".
Hij glimlachte.
„U is zo heerlijk openhartig! Maar
waaruit sproot dat wantrouwen voort?"
„Wel, uit het feit dat u ineens een
heel andere persoonlijkheid was dan de
saaie stijve meneer, met wie ik aan een
tafeltje in de restauratiewagen toeval
lig had geluncht. Maar iets anders: ik
heb niet de indruk gekregen, dat uw
zwager, dat Victor u ook wantrouwde."
„Dat deed hij ook niet. Gelukkig niet!
Want zo kon ik er gemakkelijk in sla
gen een heleboel te weten te komen,
dat ik anders alleen maar ten koste van
heel veel moeite zou hebben ontdekt!"
„Een heleboel te weten te komen",
herhaalde Marta. „Waar doelt dat op?".
„Heus niet op de G.B.A.", antwoordde
hij lachend.
„Daarvan kende u wel het bestaan?"
..O ja."
„Maar u nam het niet au serieux."
„Helemaal niet! Dat was de camou
flage voor het andere! De ideële vlag,
die de schunnige lading moest dekken!
Tja juffrouw De Wilde, Victor, want u
noemde hem zo en dat deden wij na
tuurlijk ook. Victor was aanvankelijk
inderdaad de man, waar u hem voor
hield: een rechtschapen charmante ge
leerde. Maar plotseling, waardoor en
wanneer weet ik niet precies, het had
een interessant studie-object voor een
psychiater kunnen zijn, maar plotseling
was er blijkbaar sprake van een vorm
van schizophrenic, temporeel, een
Jekyl en dr Hide-geval. Het begon in
Delft tijdens zijn hoogleraarschap met
een onbedwingbare neiging om te spe
len, baccarat en roulette. Ik kwam daar
achter, omdat hij het zelf vertelde, toen
hij eens in financiële moeilijkheden was
geraakt door dat spelen en nu onze hulp
daarvoor inriep. We hielpen hem na
tuurlijk, maar ondanks alle beloften
om er mee op te houden, was het enkele
weken later weer zo. Toen trokken wij
ons terug en toen bleek ook weldra, dat
die gevallen de eerste schakels waren
van een lange keten van ellende. Het
spel trok hem steeds verder in de
diepte.
De Boer vervolgde: ..En zijn profes
soraat leed daardoor, dat kon niet an
ders. Doorwaakte nachten, financiële
zergen en toen, vermoedelijk als spoe
dig, kwam het onvermijdelijke: zijn
relaties met individuen, die zulke speel-
gelegenheden ook plegen te frequen
teren, maar verder hun bestaan zoe
ken in de handel in verdovende mid
delen, smokkelhandel in goud, diaman
ten, omkoperij, als het zo voorkomt,
enzovoorts! Ineens nam hij ontslag als
hoogleraar, iets, waar mijn vrouw en
ik niets van begrepen. Hij kwam met
het praatje, dat hij een uitvinding had
gedaan, en dat hij zich daaraan geheel
wilde wijden. Dat was mogelijk, maar
waar moest hij dan van leven? Fortuin
had hij niet en pensioengerechtigd was
hij ook nog niet. En toch leefde hij er
heel goed van: hij hield zelfs een auto.
Dat geld moest dus uit een troebele
bron vloeien, want een niet-voltooide
uitvinding kan bezwaarlijk baten af
werpen! Goed, als ik u nu nog vertel,
dat ik een functie heb bij de geheime
politie ter bestrijding van de handel in
verdovende middelen, dan behoef ik u
verder al niet veel meer te vertellen.
Victor wist heel goed. dat ik die func
tie bekleedde, maar wij praatten nooit
over die handel in „sneeuw" en hij was
pienter genoeg om er voor te zorgen,
dat ik nooit het minste of geringste
ontdekte, dat mij enig houvast om
trent zijn aandeel daarin .gaf! Hijwist,
dat ik veel op reis was en hij verzocht
me nog wel eens voor hem uit te zien
naar verschillende boeken, want hij
had ook een speciale studie gemaakt
van de Franse literatuur. Toch bewaak
te ik hem, zonder dat hij het vermoed
de. Dat moest ik .wel. Maar juist omdat
hij zo quasi argeloos deed, kreeg ik
nooit gelegenheid om hem eens ie
waarschuwen. Zijn speelhartstoeht bleef
ook bestaan, die leefde hij 's nachts uit.
Overdag was hij moeilii'k te genaken
en wat hij dan precies uitvoerde, weet.
ik niet. Waarschijnlijk allerlei regelin
gen en besognes in verband met die
„sneeuw"-affaires. Maar toen gebeurde
er iets anders. Hij kreeg assistentie
van een van zijn vroegere studenten,
een halve negerin. Beate Lasalle. U
heeft haar gekend?"
„Ja zeker, we studeerden samen schei
kunde in Delft. Ik kom nu juist van
haar vandaan".
„Is ze dan weer hier?" vroeg hij ver
baasd.
(Wordt vervolgd.)
CANTATE VAN BACH. Als Her-
vormingscafitate staat vooral be
kend die, welke berust op de
tekst van het Lutherlied: Ei n
fester Burg ist unser Gott. Min
der bekend is, dat er nog een be
staat, gebaseerd op een koraal
tekst welke teruggaat op psalm
84, „Gott der Herr ist Sonn' und
Schild". Deze is thans op een on
gelukkig uur te beluisteren. (Za
terdag 9.40 over Hilversum 1,
402 m).
HET OMROEPORKEST onder
leiding van dr C. L. Walther Boer.
Dit voert eerst de Derde Sym-
phonie van Schubert uit. Daarna
horen we het vioolconcert van de
Engelse componist Barber, waarin
Lola Bobesco de solopartij speelt.
(Zaterdag 16.15 over Hilversumll,
298 m).
ZATERDAG 28 NOVEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Ge
wijde muziek. 7.45 Morgengebed en Li
turgische kalender. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Brabant Grensirit. 8.25
Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Water
standen. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kin
deren. 10-15 Gram. 11.00 Voor de zieken.
11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03
Gram. (12.3012.33 Land en Tuinbouw-
mededelingen.) 12.33 Gevar. muziek.
12-50 Brabants grensrit. 13.00 Nieuws en
Kath. nieuws. 13.20 Promenade-Orkest en
scliste. 14 00 Boekbespreking. 14.10 Lichte
muziek. 14.20 Engelse les. 14.40 Ama
teursprogramma. 15.15 Kroniek van let
teren en kunsten. 15.55 Pianoduo. 16.20
Eespr. v. jeugdlectuur. 16.30 De schoon
heid van het Gregoriaans. 17-00 Voor de
jeugd. 17.55 Sport. 18.05 Voor de jeugd.
18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25
Lichte muziek. 18.40 Regeringsuitzending:
Zoeklicht op de Westerse Defensie. 19-00
Nieuws. 19.10 Gram. 19.20 Parlementair
overzicht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone
man. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50
Gram. 21.00 Gevar. programma. 21.50
Actualiteiten. 22.00 Wedstrijd in sterke
verhalen. 22.30 Wij luiden de Zondag in.
23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto.
23.25—24.00 Kamerorkest en solist.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10-20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10
Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws-
8.18 Gram. 8 30 Orgelspel. 8.55 Voor de
vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10
Gram. 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld",
causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor
de arbeiders in de continu-bedrijven. 11-35
Blaaskwartet. 12.00 Orgelsnel. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram.
13.00 Nieuws. 13.15 Vara-varia. 13.20 Ac-
cordeonmuziek. 13 45 Sportpraatje. 14-00
Gram. 14.25 Blokfluit-ensemble. 14.45
Amateursuitzending. 15.15 Reportage.
15.30 Dansmuziek. 16.00 Boekbespreking.
16-15 Omroeporkest en soliste. 17.00 Ac
tualiteiten. 17.30 Topr-ongs. 18.00 Nieuws
en commentaar. 18.20 Pianospel. 18-35
Lichte muziek. 19.00 Artistieke Staalkaart.
19.30 „Passepartout", causerie. 19-40 ,,D®
Heidense wereld waarin het Christendom
ontstond", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05
Gevar. programma. 22.00 Socialistisch
commentaar. 22.15 Weense muziek. 22.40
„Onder de pannen", hoorspel. 23.00 Nieuws
23.15—24.00 Gram.muziek.
De Alkmaarse meisjes, die
sinds Juli een paar uur per w
elkaar komen om door tweed<
nante M. Aartsma te worden ir
in de geheimen van het Mil\
waren gisteravond heus een ti
trots. Zij droegen voor de eerst
hun grijsblauwe uniform met d<
te baret en dat gaf aan de wel
bijeenkomst in het nieuwe en n
geheel ingerichte luchtwachter
onwillekeurig een bijzonder
Denk niet, dat deze Milva's (M
Vrouwen Afdeling) gebukt gaan
een straffe militaire discipline
zij zich somber zitten voor te
den op de taak, die hun in oorl
is toegedacht. Deze stemming i
tionale reserve voor vrouwen"
men vreemd. Gelukkig. Ze wet<
er van hen wordt verwacht, m
schuilt achter hun opleiding ee
tere ernst, toch laten de Milva
hierdoor op de wekelijkse inst
uurtjes niet terneerslaan. Het ii
andersom. Ze maken de lessi
gezellig mogelijk en mej. Aart*
de eerste, die hierin voorgaat.
Deze luitenante,
wier standplaats F
voorheen Amers
foort was, heeft
in Alkmaar op het
ogenblik één klas F
in opleiding. Een p
tweede is nu in
voorbereiding en fi
llet is de bedoe-
ling in totaal te f
komen tot vier
groepen, maar hier
voor zijn in totaal i
honderd -meisjes f
nodig en daar is f:
men voorlopig nog m
niet aan toe. Nu
hèt centrum zo f
goed als gereed is
en de leslokalen F.._
en niet te ver- j§:|
get en de cantine
kunnen worden |i;
bpnut, zal de wer-
ving binnenkort p;
intensief ter hand
worden genomen.
De vrijwilligsters,
die slechts twee |f
uur per week van i
haar vrije tijd I
moeten afstaan en p|
daarvoor ook nog f
een vergoeding ont- m.
vangen, krijgen on- 'M 1
derricht in het
werk van de plot-
sters, de Engelse
betiteling van een
meisje, dat de van
de buitenposten
ontvangen mede
delingen over na
derende vliegtui
gen met symbolen
op een horizontale
kaart aangeeft. Dit
centrum, dat ver
richtingen van
vreemde vliegtui
gen dus nauwkeu
rig volgt en van
waaruit waarschu
wingen gaan naar
de vliegvelden en
de luchtafweerbat-
terijen is tevens
het belangrijkste
alarmapparat voor
de bescherming
burgerbevolking.
Voor de meisjes
zijn er behalve als
r
pintster nog verschillende andere
ken weggelegd, die alle toch n:
betrekking hebben op de verbindii
dienst, een functie, die bij uits
geschikt is voor vrouwen. Zij heb
Bijna negen jaar zijn verstreken si
de oorlog zich uit Europa heeft ter
getrokken, maar nog overal hou
kunstmatige grenzen en slagboi
volksdelen gescheiden, die geografi
of ethnoligisch b(j elkander behoi
Welke gevolgen dit voor de desbeti
fende bevolkingen heeft, welke hai
tochten hierdoor blootgewoeld kuni
"'orden laat de film, „De slagbooi
zien die gisteravond door „Schola Pul
ca" in Cinema Americain werd v
toond.
een klein plaatsje in de omgev
van Triëst neemt de camera ons n
naar een groep kinderen die verdra
zaam met elkaar spelen, totdat er
geallieerde commissie komt die dw
door het dorp een kunstmatige gT<
tnekt. Het ellendige gevolg hiervan
dat de kinderen die aan beide zijc
van deze lijn wonen elkanders viianc
"'orden, zodat een heftige strijd o
brandt. Bij een dergelijk twist woi
de kleine Pasqualini aan het hoofd
wond. hetgeen de beide partijen e\
tot inkeer brengt en een korte stri
Pauze doet ontstaan.
De film is een felle aanklacht teg
de geallieerden die er, om welke red
dan ook, nog steeds niet in geslaa
zijn in het gebied van Triëst vrede
brengen.
Zaterdagmiddag werden 2 poesjes pl
s weken oud voor de ingang v,
ee" der scholen te Bergen gevonde
Woensdagavond werd de Dierenb
scherming opgebeld dat 2 donke
cyperse poezen pim 3 maanden oud
®on tuin van een der woningen in
van Merwelaan te Heiloo waren g
£.°ndcn. Vermoedelijk komen deze laa
yan de Zeeweg. Wie kan ons i:
icntmgen verstrekken? De 2 donke:
°yp. poezen zijn zeer zindelijk en zit
v Plactitig verzorgd uit, ze zijn voi
i' .hebbers ter beschikking (geen pal
uuis). Adres inspecteur: C. Verwe
Zaagmolenstraat 36, Alkmaar, tel. 251
^titvau gen voor het te stichten as;
van de heer P., Bergerweg, f 5.