ONZE KINDERKRANT DE ANTIEKE TAFEL Wat de post ons bracht lampekappen Ons hoekje Welk artikel CJüUWfó Lezers spreken 1? OPENT000"' "L™ MILVA-meis eerst t! GAREU Kleuren Kwestie Dinkelberg Pim, Pam Pom en de wonderlamp BOEKEN BULLETIN 1 Tussen Amsterdam fdoor F. de Sinclair] en /jjm Parijs Luister eens naar: Radioprogramma Binnenkort begint j werving „De slagboomee felle aanklacht DIERENBESCHERMINI VRIJDAG 27 NOVEMBER 1953 Beste Kinderen, Wat heb ik een dikke stapel brieven gekregen deze week! Er zijn weer heel wat nieuwe neven en nichten. Echt fijn. Hebben jullie je schoen al gezet Wat zal Sinterklaas het druk krij gen als hij alle scholen gaat bezoe ken! En jullie hebben het deze weken natuurlijk ook druk. Daar om geef ik vandaag maar één raad sel, dat in een wip is opgelost. Briefjes kunnen worden gestuurd aan: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! Mijn trouwe neef Arie Droog uit Kolhorn liet weer eens iets van zich horen. Wat zul je blij zijn met die prachtige atlas, zeg! Zwarte Piet heeft dus al bij jullie gestrooid. Hoe kon hij Kolhorn wel zo vlug vinden! Bij mij is hij nog niet geweest, hoor! Je vond de raadsels dus gemakkelijk. Nu, je oplossingen zijn dan ook alle drie goed. Peter Schenk uit Wieringerwaard is 30 November jarig. Alvast van harte gefeliciteerd! Wat een feestdagen ach ter elkaar, hè? Ik wens je heel veel pleizier en ook fijne cadeautjes. Je op lossingen zijn alle drie goed, hoor! Ina Kok uit Oudesluis is een nieuwe nicht. Wat een leuk postpapier, zeg! Heb je Maandag nog een prijsje ge wonnen? De raadsels van de vorige keer heb je alle drie goed opgelost. Knap, zo voor de eerste maal. Dag. Ina! Coba van de Paal uit Den Helder is misschien een oude bekende Je hebt de raadsels van de voorlaatste keer alle drie keurig opgelost, hoor! Jam mer, dat je briefje iets te laat kwam. Thea Smit is een nieuwe nicht, die me meteen al verraste met een gezel lige brief op enig postpapier. Hartelijk welkom in onze kring, Thea! Heb je nooit huiswerk? Nu, dan heb je vast wel tijd om geregeld mee te doen. Je oplossingen zijn alle drie goed. hoor! Marga Koper uit Heemskerk is, naar ik meen. een nieuwe nicht. Je hebt de raadsels alle drie goed opgelost, hoor! Doe je weer eens een keertje mee? Leo Klaver uit Beverwijk wil ook graag mijn neef worden. Welkom in onze kring, Leo! Wat een mooie pen tekening heb je voor me gemaakt. Dank je wel, hoor! Je vond de raadsels wel wat moeilijk, maar de oplossingen zijn alle drie goed en daar gaat het toch maar om. Rina Kloosterman uit Heemskerk heeft van haar inzending iets bijzon der moois gemaakt Enig! Je oplossin gen zijn alle drie goed. Die Koning Wiebel van jou ziet er deftig uit, zeg. Dag Rina. Daar vond ik warempel een haart van Jan Burger uit Lutjebroek. Wat leuk weer eens iets van je te horen, Jan! Je oplossingen zi.in alle drie goed. Doe je binnenkort weer eens mee. Hennie Ruitenburg uit Hoorn wil ook graag mijn nichtje, elLir,mr dat kan. Ik hoop voor je. dat Sloter klaas een sjoelbak niet te duur vindt. Het is wel een groot cadeau he_ J<e op lossingen zijn alle drie goeth Dat vind ik erg knap voor een meisje uit ct vierdè klas. Dag, Hennie! Mijn trouwe nicht Annie Leeuw uit Berkhout is een dagje naar Alkmaar geweest. Leuk, dat Je diploma hebt ge zwommen. Je oplossingen zijn alle drie goed, Annie. Nellie Pols uit Hoorn is een oude be kende Heb je een mooie bril? Het zaï je wei echt geleerd staan. Fijn dat je iets in je kous^hebt gekregen. Wat een feest was dat bij jullie m October ze„. Het raadsel van Hans en Gnetje heb je goed opgelost Een prijsraadsel was het niet, maar dat vind je toch zeker niet erg, hé? Van Tini Helder uit Berkhout ont: ving ik een gezellige brief op mooi postpapier en drie goede oplossingen Wat een feest zal dat geven als Sin terklaas op school komt! Geer Zeilemaker ciit Sijbekarspel doet al weer mee. Wat een lange hri5f- Je houdt zeker wel veel van handwer ken. hé? Het is ook prettig werk voor de winteravonden. O, ja, je oplossingen zijn alle drie goed. Mijn trouwe nicht Nellie van Leyen uit Öbdam heeft het dru'- met touwtje springen. Nee. ik zal mijn schoen maar niet zetten. Ik heb zo'n grote maat en dan ziet Piet toch meteen dat ik er te oud voor ben. Maar ik hoop op o De cember wel iets te krijgen! Want ik ben meestal wel tamelijk zoet. Wat enig, dat Elsje dan ook bij jullie komt logeren. Heeft ze ook een verlang lijstje? Je oplossingen zijn alle drie prima. Trouwens, dat ben ik wel van jou gewend. Dag Nellie! Tiny Huisman uit Alkmaar vraagt of ik ook al een lijstje naar de Sint heb gestuurd. Nou en of. Tmy! Je hebt twee raadsels goed opgelost, hoor! Heb je al wat in je schoen gevonden? Wat zal het 30 November een feest zijn bij jullie op school! Je postpapier vind ik beeldig. Mijn trouwe nicht Frouwkje Dekker uit Alkmaar heeft een bijzonder mooie herfsttekening voor mij gemaakt. Knap dat je de oplossingen hebt gevonden. Ze zijn alle drie goed. Je bent dus weer helemaal beter. Wat prachtig is dat. Je groeten aan alle neven en nich ten breng ik hierbij over. Dag Frouwk je! Ik zette grote ogen op, toen ik die prachtig versierde inzending van Gré Schoenmaker uit West-Graftdijk kreeg. Wat enig bedacht! Bedankt voor het versje en de plaatjes. Je hebt dus een fijne verjaardag gehad. Dat boek van Marjoleintje ken ik wel. Mooi hè? Je mag best eens een keertje voor mij ko ken, hoor! Ik ben dol op custardvla. Het is al lang geleden dat ik die tafel kocht. Al een jaar. Ik vond he exemplaar in een klein winkeltje in Amsterdam. „Echt antiek", stond ei met de hand geschilderd op. Ik stapte naar binnen en direct kwam er een oud mannetje op me af „Die tafel meneer!", zei hij, „die tafel is een ju weeltjeKomt van een oude Am sterdamse koopmansfamilie. De zee taferelen op het blad zijn geschilderd door de beroemde Van Klaveren en als ik U de prijs noem, meneer, zult U het niet geloven!" Nu, de man kon goed praten, want een dag later stond de tafel bij me thuis en sedert dien gebruik ik haar ook als ik de stukjes voor de kinder krant schrijf. Toch is het inderdaad een heel bij zondere tafel. Ik heb dat tenminste ondervonden. Het gebeurde op een nacht.... luister maar....: Er was nog een hoekje in de kinder krant open. Er moest een verhaaltje in komen maar.... hoe kom je één twee drie aan een leuk verhaaltje? De klok sloeg negen uur. Ik pakte papier cn potlood, stak het achterstuk van het potlood in mijn mond en dachten dacht Een verhaaltje over kabouters, over een eekhoorntje of over biggetjes? Zou ik misschien iets schrijven overschoot of over een vliegtuig? Ik beet alsmaar op mijn potlood maar om tien uur was mijn papier nog leeg. Toen werd ik een beetje ongeduldig en besloot maar gewoonweg aan iets te beginnen. Ik schreef een vel vol maar het werd helemaal niet leuk, niets aardig en om half twaalf lag het verscheurd in de prullenbak. Eindelijk sloeg de klok twaalf uur. Ik staarde nog steeds tegen een blanco vel papier en maakte juist aanstalten om naar bed te gaan om het de vol gende dag nóg eens te proberen toen.... toen ik een diepe zucht hoorde. Wat was dat? Ik zat toch alleen in de kamer? Mijn mond viel open van verbazing toen ik recht tegenover me aan de andere kant van de tafel een man zag zitten. Hij had een grote witte kraag om en droeg een prachtig flu welen pak met rode biezen afgezet. Op zijn borst hing een dikke, gouden horlogeketting. Een keurig baardje en een fraaie snor sierden zijn gezicht. Hij keek me een tijdlang aan, nam toen een snuifje uit zijn snuifdoos en zei: „U weet niet wat U schrijven moet, geloof ik. Wel, dat begrijp ik niet goed, want rond deze tafei is lang, lang geleden zoveel gesproken dat U er wel tien boeken mee zoudt kunnen vullen!" „Wie is U dan wel?", vroeg ik stamelend. „Ik ben Karei Jan-zoon", antwoordde de man. „Ik was één van de rijkste kooplieden van Amsterdam. Mijn schepen voeren af en aan op Indië. Ze brachten me al het goede van deze aarde. Deze tafel was ons eigen dom. Hij stond in onze eetkamer. Pie- ter van Gerrit de timmerman heeft 'm gemaakt en mijn beste vriend en kunst schilder Adriaan van Klaveren schil derde er de mooie taferelen op. Hier staan de afbeeldingen van mijn sche pen. Kijk, dit schip hier is naar mij genoemd, een prachtige driemaster met? Ja, het waren mooie tijden. Ons huis op de Keizersgracht was altijd vol licht en leven. Marmeren gangen waar in zware eikenhouten trappen en deu ren. De plafonds waren beschilderd en in de schouw zaten prachtige tegels. De gebrandschilderde ramen deden het zonlicht in duizenden kleuren uiteen vallen en zetten de koperen kaarsen kronen in een gouden gloed. Er waren zware tapijten, prachtige kasten en stoelen en boeken, ja véél boeken in mooie banden. Inderdaad, ik had een mooi huis nu is het een kantoorgebouw gewor den en mijn prachtige meubelen zijn overal verspreid. In ieder geval ben ik blij dat ik mijn tafel heb terugge vonden. Deze tafel was het middelpunt van ons huis, hier kwamen mijn vrouw twee zoons en dochter en ik tezamen..." Vol belangstelling had ik geluisterd. De hele wereld van deze rijke koop man begon weer voor mij te leven. Ik staarde naar het lege vel papier voor mij en moest glimlachen. „Ja", sprak Karei-Janzoon begrijpend, „nu weet U misschien wel iets te schrij ven, is het niet? Goed, dan wens ik U veel succes, net zoveel succes als ik vroeger had." Toen was mijn gast verdwenen en ik begon te schrijven, te schrijven tot drie uur toe. Ik schreef over alles wat met mijn antieke tafel verbonden was. „Wonderlijk", dacht ik toen ik het verhaal nog eens overlas. „Ik ben blij met Kare* Janzoon te hebben kennis gemaakt." LORT oezf Knus nier VOOR fyüMX ■FIRMA.S.I. Ce n. VONOeUflflN STUK 5 f I In deze advertentie is vergeten te vermelden welk artikel er wel wordt verkocht. De naam van het artikel is echter verborgen. Kun je het vinden? Weet je, dat je, als je gele verf met blauwe vermengt groene verf krijgt? Rode met blauwe, paarse en dat geel met rood oranje wordt? Door vermenging kun je ijog veel meer tinten krijgen. Probeer het maar eens. OPLOSSINGEN 20 NOVEMBER 1. De tante van Daan zat aan de Zaan. 2. Koning Wiebel. 3. Hans en Grietje. DIJKSTRA'S Verlichtingsornam.entenfabriek N.V., HAARLEM (Advertentie, Ing. Med.) Plaatsing van deze stukken betekent niet, dat de redactie met de inhoud instemt. Zij acht kennisneming ervan echter van algemeen belang en zij ziet ze gaarne zoveel mogelijk met volle naam ondertekend. Mijnheer de Redacteur, Voor de tweede maal ben ik binnen een tijdslimiet van 7 maanden, in een openbare vergadering aangevallen, zon der dat ik mij daar volgens de demo cratische spelregels mocht verdedigen. Ik neem aan, dat u mij, voor zover u het verloop der vergadering van de Fe deratie der VW's in Noord-Holland in uw blad hebt weergegeven, de gelegen heid tot verweer niet zult onthouden. Ook in de vergadering dier Federatie van 21 Nov. 11. heeft de voorzitter, mr Breebaart. in het in Nederland onge kende systeem volhardt, door een in eerste instantie veroordeelde burger, in het openbaar, na een vonnis dat nog niet in kracht van gewijsde is gegaan, van strafrechterlijke fouten te betich ten. Dit heeft nog nimmer een Gezags drager der Kroon of welke jurist dan ook, gewaagd, zomin u mijnheer de re dacteur in het lange bestaan van uw blad ooit in deze geest een publicatie hebt gedaan. Deze krenkende wijze van „discussiëren" treft te meer, daar er geen noodzakelijkheid voor dergelijke op effect berekende uitlatingen aan wezig was. Het is volkomen onwaar zoals in uw verslag stond dat ik in mijn verweerschrift gezegd zou hebben: „Ik kan het bestuur van veel beschuldigen, doch wil er een spons over halen, in dien ik de werkzaamheden weer kan opnemen". Daar stond geen woord van in. Juist om een dergelijke strijdwijze te voorkomen, heb ik destijds op een bespreking aangedrongen. Binnenska mers zijn toen harde woorden gevallen, bij welke gelegenheid ik wel duidelijk gezegd en ook aangetoond heb, dat men zich vooral geen illusie moest ma ken, dat achter de bestuurstafel alleen maar engelen zitten. De afspraak was, dat de voorzitter der Federatie het door mij aangekondigde en ook hem toege zonden verweerschrift zou bestuderen en waar nodig in de alg. vergadering zou rectificeren. Ik heb in mijn naïvi teit daaraan geloofd, niet beseffende dat ik als het argeloze Roodkapje op Wieringen ingekapseld zou worden. Want ook hier weer wist mr Breebaart door toepassing van een weergaloze vergadertechniek een vluchtweg te vin den, zodat er niets is besproken, weer legt of gerectificeerd. De vergadering moest met de algemeenheid genoegen nemen, „dat" de voorzitter het verweer schrift Van a-f ontzenuwen kon, d'o'eh dit wegens tijdgebrek achterwege zou laten!" Indien mr Breebaart thans meer tijd heeft tot het leveren van deze a-z- prestatie, dan staat een spiksplinter nieuwe auto voor hem klaar, merk naar keuze! Eenzelfde aanbod heb ik ook 1 183. Terwijl Pim, Pam en Pom te gengehouden werden door Joessoef, de trouwe kamerdienaar van emir Pukkel bin Sukkel, gebeurden er binnen in het kasteel rare dingen. Voor de deur van de kamer van baron Van Pottum stond Billie de Spinner te loeren. Een eindje verder, op de gang stond zijn maat. Kareltje Kat, bij het kastje van de electriciteitsmeter. Op zeker ogen blik toen de woedende stem van de emir zelfs tot op de gang te horen was gaf Billie een teken en Kareltje draaide een stop los in het kastje. „Floep!.... Alle lichten in het kasteel gingen uit. „Goeie., wat is dat?", riep de baron. „Is die lichtpenning nu al weer op? Een mens wordt hier arm alleen al van het electrische licht! Miesje, gooi maar weer een nieuwe penning in de meterhet kan hier toch niet op!" En terwijl mevrouw Van Pottum tastend haar weg vond naar de deur, begon ze plotseling te gillen. „Help! Er loopt iets langs me heen!Dat was Billie, die het vertrek binnensloop. Hij had goed onthouden waar mevrouw Woeffie stond en hij liep regelrecht op haar af. Met een ruk trok hij haar de tas uit handen. „Help!" riep nu ook Moeder Woeffie. „Wie pakt mijn tas! Meneer de emir, als soms denkt, dat ik deze bruta liteit zal dulden„Wat?, brulde de emir. „Waar bent U?" Ik kan niets zien. Ik doe niets. Ik sta hier gewoon te staan.... Waarom maakt er nie mand licht?" „Vlug Miesje. gebood de baron. „Maak voort met die lichtpen ning!" reeds aan een ander bestuurslid gedaan, doch van enige animo tot het voeren van een mannelijk debat aan de hand van de door het bestuur der Federatie zelf gelanceerde critiek. staande tegen over een jarenlange vriend, is achter deze bestuurstafel geen sprake. Met woorden in overtreffende trap is mijn onwelkom verweerschrift, dat uiterst zakelijk is gehouden, tussen duim en vinger weggemanipuleerd. Het kon evenmin een onderzoek velen, omdat dit een wantrouwen in het bestuur be tekende. Mét een dergelijk hoogmoedig standpunt wordt de democratie en dus het recht geweld aangedaan. De heer Arntz heeft er, volgens uw verslag aan herinnerd, dat VVV „Alc- maria" het Federatiebestuur destijds verweten had. zijn directeur door dik en dun te verdedigen. Ook hier weer een slag in de lucht. Wat was „dik" en wat was „dun"? De heer Arntz kan hiervoor geen enkel feit stellen, zo goed de voorzitter het spel aanvoelde door te balanceren. met het diplonïatieke ant- woord: '„Er jvas ge'en kwade trouw en zolang dit nret noodzakelijk" is, valt men zijn ambtenaren niet af Niemand wordt van al deze alge meenheden iets wijzer en zolang men tegen mij meent op een dergelijke ont wijkende, dus venijnige, wijze te moe- ten ageren, kan inderdaad het vraag teken achter de zin: „of het laatste woord in deze questie nu gesproken is", rustig blijven staan. Koog a. d. Zaan, 25 Nov. 1953. J. J. DINKELBERG. LOEKE's LUCHTKASTEELTJE Loeke's Luchtkasteeltje, een aller liefst hoekje voor meisjes van 8—10 jaar, geschreven door Toon Blom en verlucht met tekeningen van Annelies Kuiper. Uitgave A. Roelofs van Goor te Meppel. (Advertentie Ing. Med.) Miesje dacht: Ik neem eens zangles. Want ik heb een mooi geluid! Nu moet ze heel vaak studeren, Oefent dagelijks dus luid Eerst die grote noot beneden. Dat 's de do en Mies zet in. „Do...." schalt het hard door haar tuintje, Ja, dat is wel naar haar zin. Nu de re, die ligt iets hoger, Miesje schraapt eerst nog haar keel. Och, die re was niet erg zuiver, Maar het scheelde toch niet veel! Wéér een nootje hoger zingen. Kijk, de mi is aan de beurt. Miesje zou vast naar 't toneel gaan, Als er toen niets was gebeurd. Want een buurman schreeuwde plotseling: „Hé daar, ga niet zo te keer!" Gooit dan met een grote bloempot En dan zingt de muis niet meer 38) „Ik herinner me, juffrouw de Wilde", sprak hij dan. „dat de laatste woorden, die ik tot u richtte, waren: Ik hoop, dat het lot ons nog eens tezamen aan één tafeltje za] verenigen!" Marta haalde haar schouders op. „O, ik herinner me het niet. Maar dan heeft het lot dus uw hoop vervuld, meneer de Boer en dat noemt men, huiselijk uitgedrukt: boffen. Hè? Ik condoleer u nog wel met het overlijden van uw zwager". „Dank u", sprak hij op ernstiger toon. ,,'t Is waar, ik zag u op Westerveld". „Ja, maar ik had na afloop van de plechtigheid geen tijd meer om in de receptiezaal te komen". „Nu ja. u had de attentie toch bewe zen en bloemen gezonden. Het is wel heel gauw gegaan, hè?" „Ja, ontstellend!" Ze zwegen even beiden. „Juffrouw de Wilde", sprak hij dan, „dat ik u hier ontmoet, is louter toeval, maar als dat eens niet was gebeurd, dan zou ik u toch hebben opgebeld en belet hebben aangevraagd, want ik wil de juist heel graag een onderhoud met u hebben". „Ja, ik weet, dat u heel veel belang in me stelt", antwoordde ze, „en dat u het zelfs wenselijk acht de aandacht van de douane op mijn belangrijkheid te vestigen. U moet zich een beetje be ter grimeren, meneer de Boer", en Marta lachte en snoepte een stukje van haar cake. De Boer lachte niet. „Dus u herkende me" sprak hjj dan. „In zekere zin vergemakkelijkt dat het voeren van het gesprek, dat ik me voorstelde met u te hebben. Want u zult uit die grimering, die camouflage van me en misschien ook nog wel uit andere feiten, zoals mijn onderhoud op Schiphol met inspecteur de Kijzer van 't Leidse Plein, wel begrepen hebben dat ik behalve wijnhandelaar ook nog een andere en meer officiële functie be kleed". Ze knikte. „Ja, ik heb u al dadelijk niet ver trouwd, toen ik u die avond bij uw zwager weer ontmoette". Hij glimlachte. „U is zo heerlijk openhartig! Maar waaruit sproot dat wantrouwen voort?" „Wel, uit het feit dat u ineens een heel andere persoonlijkheid was dan de saaie stijve meneer, met wie ik aan een tafeltje in de restauratiewagen toeval lig had geluncht. Maar iets anders: ik heb niet de indruk gekregen, dat uw zwager, dat Victor u ook wantrouwde." „Dat deed hij ook niet. Gelukkig niet! Want zo kon ik er gemakkelijk in sla gen een heleboel te weten te komen, dat ik anders alleen maar ten koste van heel veel moeite zou hebben ontdekt!" „Een heleboel te weten te komen", herhaalde Marta. „Waar doelt dat op?". „Heus niet op de G.B.A.", antwoordde hij lachend. „Daarvan kende u wel het bestaan?" ..O ja." „Maar u nam het niet au serieux." „Helemaal niet! Dat was de camou flage voor het andere! De ideële vlag, die de schunnige lading moest dekken! Tja juffrouw De Wilde, Victor, want u noemde hem zo en dat deden wij na tuurlijk ook. Victor was aanvankelijk inderdaad de man, waar u hem voor hield: een rechtschapen charmante ge leerde. Maar plotseling, waardoor en wanneer weet ik niet precies, het had een interessant studie-object voor een psychiater kunnen zijn, maar plotseling was er blijkbaar sprake van een vorm van schizophrenic, temporeel, een Jekyl en dr Hide-geval. Het begon in Delft tijdens zijn hoogleraarschap met een onbedwingbare neiging om te spe len, baccarat en roulette. Ik kwam daar achter, omdat hij het zelf vertelde, toen hij eens in financiële moeilijkheden was geraakt door dat spelen en nu onze hulp daarvoor inriep. We hielpen hem na tuurlijk, maar ondanks alle beloften om er mee op te houden, was het enkele weken later weer zo. Toen trokken wij ons terug en toen bleek ook weldra, dat die gevallen de eerste schakels waren van een lange keten van ellende. Het spel trok hem steeds verder in de diepte. De Boer vervolgde: ..En zijn profes soraat leed daardoor, dat kon niet an ders. Doorwaakte nachten, financiële zergen en toen, vermoedelijk als spoe dig, kwam het onvermijdelijke: zijn relaties met individuen, die zulke speel- gelegenheden ook plegen te frequen teren, maar verder hun bestaan zoe ken in de handel in verdovende mid delen, smokkelhandel in goud, diaman ten, omkoperij, als het zo voorkomt, enzovoorts! Ineens nam hij ontslag als hoogleraar, iets, waar mijn vrouw en ik niets van begrepen. Hij kwam met het praatje, dat hij een uitvinding had gedaan, en dat hij zich daaraan geheel wilde wijden. Dat was mogelijk, maar waar moest hij dan van leven? Fortuin had hij niet en pensioengerechtigd was hij ook nog niet. En toch leefde hij er heel goed van: hij hield zelfs een auto. Dat geld moest dus uit een troebele bron vloeien, want een niet-voltooide uitvinding kan bezwaarlijk baten af werpen! Goed, als ik u nu nog vertel, dat ik een functie heb bij de geheime politie ter bestrijding van de handel in verdovende middelen, dan behoef ik u verder al niet veel meer te vertellen. Victor wist heel goed. dat ik die func tie bekleedde, maar wij praatten nooit over die handel in „sneeuw" en hij was pienter genoeg om er voor te zorgen, dat ik nooit het minste of geringste ontdekte, dat mij enig houvast om trent zijn aandeel daarin .gaf! Hijwist, dat ik veel op reis was en hij verzocht me nog wel eens voor hem uit te zien naar verschillende boeken, want hij had ook een speciale studie gemaakt van de Franse literatuur. Toch bewaak te ik hem, zonder dat hij het vermoed de. Dat moest ik .wel. Maar juist omdat hij zo quasi argeloos deed, kreeg ik nooit gelegenheid om hem eens ie waarschuwen. Zijn speelhartstoeht bleef ook bestaan, die leefde hij 's nachts uit. Overdag was hij moeilii'k te genaken en wat hij dan precies uitvoerde, weet. ik niet. Waarschijnlijk allerlei regelin gen en besognes in verband met die „sneeuw"-affaires. Maar toen gebeurde er iets anders. Hij kreeg assistentie van een van zijn vroegere studenten, een halve negerin. Beate Lasalle. U heeft haar gekend?" „Ja zeker, we studeerden samen schei kunde in Delft. Ik kom nu juist van haar vandaan". „Is ze dan weer hier?" vroeg hij ver baasd. (Wordt vervolgd.) CANTATE VAN BACH. Als Her- vormingscafitate staat vooral be kend die, welke berust op de tekst van het Lutherlied: Ei n fester Burg ist unser Gott. Min der bekend is, dat er nog een be staat, gebaseerd op een koraal tekst welke teruggaat op psalm 84, „Gott der Herr ist Sonn' und Schild". Deze is thans op een on gelukkig uur te beluisteren. (Za terdag 9.40 over Hilversum 1, 402 m). HET OMROEPORKEST onder leiding van dr C. L. Walther Boer. Dit voert eerst de Derde Sym- phonie van Schubert uit. Daarna horen we het vioolconcert van de Engelse componist Barber, waarin Lola Bobesco de solopartij speelt. (Zaterdag 16.15 over Hilversumll, 298 m). ZATERDAG 28 NOVEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Ge wijde muziek. 7.45 Morgengebed en Li turgische kalender. 8.00 Nieuws en weer berichten. 8.15 Brabant Grensirit. 8.25 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Water standen. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kin deren. 10-15 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. (12.3012.33 Land en Tuinbouw- mededelingen.) 12.33 Gevar. muziek. 12-50 Brabants grensrit. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Promenade-Orkest en scliste. 14 00 Boekbespreking. 14.10 Lichte muziek. 14.20 Engelse les. 14.40 Ama teursprogramma. 15.15 Kroniek van let teren en kunsten. 15.55 Pianoduo. 16.20 Eespr. v. jeugdlectuur. 16.30 De schoon heid van het Gregoriaans. 17-00 Voor de jeugd. 17.55 Sport. 18.05 Voor de jeugd. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Lichte muziek. 18.40 Regeringsuitzending: Zoeklicht op de Westerse Defensie. 19-00 Nieuws. 19.10 Gram. 19.20 Parlementair overzicht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. programma. 21.50 Actualiteiten. 22.00 Wedstrijd in sterke verhalen. 22.30 Wij luiden de Zondag in. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23.25—24.00 Kamerorkest en solist. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10-20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws- 8.18 Gram. 8 30 Orgelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu-bedrijven. 11-35 Blaaskwartet. 12.00 Orgelsnel. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara-varia. 13.20 Ac- cordeonmuziek. 13 45 Sportpraatje. 14-00 Gram. 14.25 Blokfluit-ensemble. 14.45 Amateursuitzending. 15.15 Reportage. 15.30 Dansmuziek. 16.00 Boekbespreking. 16-15 Omroeporkest en soliste. 17.00 Ac tualiteiten. 17.30 Topr-ongs. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Pianospel. 18-35 Lichte muziek. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19-40 ,,D® Heidense wereld waarin het Christendom ontstond", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. programma. 22.00 Socialistisch commentaar. 22.15 Weense muziek. 22.40 „Onder de pannen", hoorspel. 23.00 Nieuws 23.15—24.00 Gram.muziek. De Alkmaarse meisjes, die sinds Juli een paar uur per w elkaar komen om door tweed< nante M. Aartsma te worden ir in de geheimen van het Mil\ waren gisteravond heus een ti trots. Zij droegen voor de eerst hun grijsblauwe uniform met d< te baret en dat gaf aan de wel bijeenkomst in het nieuwe en n geheel ingerichte luchtwachter onwillekeurig een bijzonder Denk niet, dat deze Milva's (M Vrouwen Afdeling) gebukt gaan een straffe militaire discipline zij zich somber zitten voor te den op de taak, die hun in oorl is toegedacht. Deze stemming i tionale reserve voor vrouwen" men vreemd. Gelukkig. Ze wet< er van hen wordt verwacht, m schuilt achter hun opleiding ee tere ernst, toch laten de Milva hierdoor op de wekelijkse inst uurtjes niet terneerslaan. Het ii andersom. Ze maken de lessi gezellig mogelijk en mej. Aart* de eerste, die hierin voorgaat. Deze luitenante, wier standplaats F voorheen Amers foort was, heeft in Alkmaar op het ogenblik één klas F in opleiding. Een p tweede is nu in voorbereiding en fi llet is de bedoe- ling in totaal te f komen tot vier groepen, maar hier voor zijn in totaal i honderd -meisjes f nodig en daar is f: men voorlopig nog m niet aan toe. Nu hèt centrum zo f goed als gereed is en de leslokalen F.._ en niet te ver- j§:| get en de cantine kunnen worden |i; bpnut, zal de wer- ving binnenkort p; intensief ter hand worden genomen. De vrijwilligsters, die slechts twee |f uur per week van i haar vrije tijd I moeten afstaan en p| daarvoor ook nog f een vergoeding ont- m. vangen, krijgen on- 'M 1 derricht in het werk van de plot- sters, de Engelse betiteling van een meisje, dat de van de buitenposten ontvangen mede delingen over na derende vliegtui gen met symbolen op een horizontale kaart aangeeft. Dit centrum, dat ver richtingen van vreemde vliegtui gen dus nauwkeu rig volgt en van waaruit waarschu wingen gaan naar de vliegvelden en de luchtafweerbat- terijen is tevens het belangrijkste alarmapparat voor de bescherming burgerbevolking. Voor de meisjes zijn er behalve als r pintster nog verschillende andere ken weggelegd, die alle toch n: betrekking hebben op de verbindii dienst, een functie, die bij uits geschikt is voor vrouwen. Zij heb Bijna negen jaar zijn verstreken si de oorlog zich uit Europa heeft ter getrokken, maar nog overal hou kunstmatige grenzen en slagboi volksdelen gescheiden, die geografi of ethnoligisch b(j elkander behoi Welke gevolgen dit voor de desbeti fende bevolkingen heeft, welke hai tochten hierdoor blootgewoeld kuni "'orden laat de film, „De slagbooi zien die gisteravond door „Schola Pul ca" in Cinema Americain werd v toond. een klein plaatsje in de omgev van Triëst neemt de camera ons n naar een groep kinderen die verdra zaam met elkaar spelen, totdat er geallieerde commissie komt die dw door het dorp een kunstmatige gT< tnekt. Het ellendige gevolg hiervan dat de kinderen die aan beide zijc van deze lijn wonen elkanders viianc "'orden, zodat een heftige strijd o brandt. Bij een dergelijk twist woi de kleine Pasqualini aan het hoofd wond. hetgeen de beide partijen e\ tot inkeer brengt en een korte stri Pauze doet ontstaan. De film is een felle aanklacht teg de geallieerden die er, om welke red dan ook, nog steeds niet in geslaa zijn in het gebied van Triëst vrede brengen. Zaterdagmiddag werden 2 poesjes pl s weken oud voor de ingang v, ee" der scholen te Bergen gevonde Woensdagavond werd de Dierenb scherming opgebeld dat 2 donke cyperse poezen pim 3 maanden oud ®on tuin van een der woningen in van Merwelaan te Heiloo waren g £.°ndcn. Vermoedelijk komen deze laa yan de Zeeweg. Wie kan ons i: icntmgen verstrekken? De 2 donke: °yp. poezen zijn zeer zindelijk en zit v Plactitig verzorgd uit, ze zijn voi i' .hebbers ter beschikking (geen pal uuis). Adres inspecteur: C. Verwe Zaagmolenstraat 36, Alkmaar, tel. 251 ^titvau gen voor het te stichten as; van de heer P., Bergerweg, f 5.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 2